Eindelijk heb ik hem een keer: De Green City Trip! Sinds je hem nu niet meer op Treinposities kunt zien, is het lastig om hem te volgen. En daar komt nog bij dat hij niet altijd op tijd rijd. Maar vandaag was ik in Amersfoort, en toen hoorde ik dat hij onderweg was. Van alle hoeken en gaten kwamen fotografen en uiteindelijk stonden we hier met zeker 7 anderen.

Hier rolt de half bestickerde TCS 101004 (1751) met het leeg materiaal (EuroExpress-rijtuigen) van de Greencitytrip Amersfoort Centraal binnen richting Watergraafsmeer.

29 september | Amersfoort Centraal

© all rights reserved by B℮n

The Douro Valley is located in the North of Portugal, extending from the city of Porto to the eastern border, where the Port wine production activities and the unique scenery sculpted by the Douro river and its tributaries are highlights not to be missed. The sun-bleached town of Régua abuts the Rio Douro at the western edge of the demarcated port-wine region. As the region’s largest riverside town, it grew into a major port-wine entrepôt in the 18th century, and remains an important transport junction. Despite the changes that the famous Port wine brought to the region, the Douro Valley has maintained its rural character and traditional roots with its handicrafts and religious customs. Stunning landscapes that yield produce and wines of excellence. The Douro River and the Douro Valley are known primarily for Port, a sweet wine that has been produced here for two thousand years, along with less well-known red and white table wines. The Alto (upper) Douro, also known as the Douro Vinhateiro is dominated by big placards on the hillsides bearing the names of famous Port producers such as Cockburns, Taylors and Sandeman.

The Douro Valley can be accessed by roads that zig-zag up and down the steep hills, although it is probably easier and certainly more scenic to travel by rail or boat. In the heart of Portugal’s Alto Douro, surrounded by terraced vineyards that climb high above the dramatic confluence of the Douro river, sits the Sandeman estate, Quinta do Seixo. Located in the Cima-corgo, Sandeman’s guides can take you on a tour around the cellars, show you the production processes that have been used over the centuries and how they have evolved. There is a stunning view of the river Douro to admire, whilst we taste a specially selected range of Sandeman's finest wines.

De Douro-vallei zou ook de betoverende vallei kunnen genoemd worden, zo adembenemend mooi is het landschap. Vanaf Porto, bij de monding van de rivier waar de in de vallei geproduceerde Douro-wijnen (tafelwijnen) en de portwijnen (versterkte wijnen) worden bewaard, kunt u dit als Werelderfgoed erkende cultuurlandschap op verschillende manieren ontdekken: met de auto, met de trein en met de boot. In Peso da Régua leert u in het Museu do Douro de wijnbouw en de regio vanuit een ander perspectief bekijken. Niet ver hier vandaan, aan de zuidelijke oever, ligt Lamego, een van de mooiste steden van Noord-Portugal. Een immens trappencomplex met blauwe en witte azulejos leidt naar het heiligdom Santuário de Nossa Senhora dos Remédios. De in 1756 opgerichte regio Alto Douro Vinhateiro is de wijnstreek van de portwijn die van oudsher wordt uitgevoerd. Het is dan ook niet te verwonderen dat het in deze streek al eeuwenlang de traditie is om bezoekers te ontvangen en met hen het beste van de regio te delen. Eerst en vooral is er het indrukwekkende landschap van de Douro-vallei waar de mensen terrassen hebben gebouwd om de wijnstokken op de steile hellingen te kunnen planten. Het landschap dat daaruit is voortgekomen is door Unesco erkend als werelderfgoed en ligt bezaaid met wijnboerderijen zoals Sandeman. Bovendien zijn de wijnen een uitstekend excuus om ook het landschap, het erfgoed, de cultuur en de mensen te ontdekken.

20210608-8285

Een aantal jaren geleden was dit nog een binnentuin. Sinds de overkapping een heerlijke ruimte waar je kunt genieten van een koffie met gebak of een lunchgerecht. Ook geschikt voor grote presentaties, optredens en bijeenkomsten.

Deze spotplek is nu onbruikbaar struiken weeral 2 a 3 meter hoog van het begin van de helling tot beneden.,en tot zo ver als je kunt zien kl...n dus.

THANKS FOR YOUR VISIT AND FAVES

ON THE REACTIONS I WILL TRY TO RESPOND BACK

Heerlijke stappers waarmee je overal doorheen kunt struinen in het bos

-----------------------------------------------------------------------------------

Nice walkers with which you can stroll through everything in the forest

Het gebied tussen grofweg Haarlem en Leiden mag weliswaar bekend staan als de bollenstreek bij uitstek, maar er zijn toch meer gebieden waar je in het voorjaar kunt genieten van kleurenpracht. Flevoland is één van die gebieden. Koploper 4058 voert trein 754 van Leeuwarden naar Den Haag aan en stuift op 20 april 2022 langs Swifterbant.

20161211-4886

Deze kleine pier bij het monument op de Afsluitdijk is al heel vaak gefotografeerd. Ik heb hem zelf ook al eens eerder in mijn stream gezet. Maar deze plek is zo mooi en strak dat je je camera niet in je tas kunt laten zitten.

De volgende trein vanuit Bad Bentheim zou nog uren op zich laten wachten daarom besloot ik richting huis te gaan. Omdat je een trein redelijk makkelijk kunt inhalen op deze lijn werd eerst nog richting Holten gereden voor een 2de klik van de RFO 193 623 en 1828 met keteltrein naar Rotterdam.

Low down city shot

Een trein met lading die in de open lucht vervoerd wordt, is altijd leuk. Daar onderbreek ik mijn werkdag wel eventjes voor.

Alle standaardplekken heb ik nu wel eens gehad bij mij in de buurt en ik zocht een plek waarbij de belading vanaf de zijkant te zien zou zijn. Het is deze plek geworden tussen Bathmen en Colmschate aan de Holterweg. Jammer dat de zon niet echt lekker door kwam, maar goed, je kunt niet alles hebben.

Hier passeert RFO 193 954 met de staalplakkentrein richting Bad Bentheim.

In Rodez werden de ladders ingeklapt en de koers gezet op Naucelle. Hier is een mooie opening tussen de begroeiing, vanaf waar je de lege aanvoerrit van de nachttrein kunt fotograferen. We krijgen hier tevens een wat beter zicht op de locomotief van dienst: de 67424. Deze blauwe eenling wordt exclusief op deze treinverbinding ingezet. Dat zit namelijk zo:

Vroeger reden er twee locomotieven rond met een iets aangepaste Multiservice kleurstelling rond. De 72006 en de 67373. Deze locs kregen de bijnaam 'Isabelle'. Vorig jaar werd de 67373 afgevoerd naar de sloper, na al enige jaren terzijde gestaan te hebben. Twee medewerkers van SNCF depot Bordeaux besloten een mooie tribute te maken aan de kleurstelling, door de rode 67424 een schilderbeurt te geven! Deze locomotief werd de laatste twee maanden van de vaste 67400-omloop op Brive-Rodez-Albi ingezet. Toen de 'Prima's' het eind juni overnamen van de oude locs was de verwachting dat de 67424 ook wel snel terzijde zou gaan. Niets bleek minder waar, want de betrouwbaarheid van de 75300'n valt in de praktijk nog wel eens tegen. Ze zijn vaak weg voor onderhoud, en dan wordt er beroep gedaan op de fraaie 'Isabelle'.

Onderweg kreeg het leegmat een kwartiertje vertraging op de teller, waardoor we in met de groep fotografen rustig in het zonnetje de doorkomst konden afwachten Na een half uurtje wachten werd dan eindelijk het gebrul van de loc hoorbaar en enkele seconden later verscheen het geheel vanachter de bomen. Na de foto werd wederom snel de ladder ingevouwen en het laatste stukje naar Lescure-d'Albigeois gereden.

In de regio van Duisburg en Oberhausen zijn dagelijks nog Ludmilla's te zien onder de vlag van DB Cargo, iets wat nog maar op weinig plekken het geval is. Samen met regio Berlin is regio Oberhausen eigenlijk nog de enige regio waar standaard nog DB Cargo 232's rijden voor goederentreinen. De Ludmilla's welke in regio Oberhausen onderweg zijn hebben als standplaats Oberhausen Osterfeld waar dus veel Ludmilla liefhebbers te vinden zijn. Oberhausen West is dan ook een van de weinige plekken waar je deze oude Sovjets nog met regelmaat kunt fotograferen, wat op 3 augustus ook lukte!

Terwijl de machinist zojuist de tractie vol open heeft gegooid, te zien aan het pluimpje en te horen aan de flinke dieselmotor, komt de DB Cargo 232 668 door Oberhausen West met een korte sleep schrootwagens. Het buurtgoederentreintje was vanuit Duisburg onderweg richting Bottrop!

Vanuit Rohrsen werd vanwege de kopse zonnestand verhuisd naar Gandesbergen.

Er moest even gezocht worden naar de exacte stek, maar die was toch al vrij snel gevonden.

Na aankomst passeerde in een te kopse zonnestand een Ecco Rail 159, voorzien van flink wat graffiti met een lege kolentrein, terwijl de treinen uit Bremen erg lang op zich lieten wachten.

Tevens passeerden tijdens het wachten een CD Cargo 388, Retrack 159 en een Akiem 189, die allen goed voor de zon in Bremen Mahndorf of Etelsen te fotograferen waren geweest; je kunt natuurlijk niet alles hebben.

Als eerste goed in het licht rijdende trein kon de omgeleide ICE 373 uit Kiel Hbf naar Interlaken Ost worden gefotografeerd. Treinstel 9468 had de eer om op 19 april 2023 deze dienst uit te mogen voeren.

De roerdomp is wat kleiner dan de blauwe reiger. Zijn bijnaam is ook wel ‘Rietreiger’ en de soort valt door zijn perfecte bruine schutkleur en zgn. paalhouding in het riet bijna niet op. Roerdompen maken een vreemd 'hoempend' geluid, een laag dreunend geluid te vergelijken met het slaan op een holle boomstam. Je kunt vaak wel horen dat ze aanwezig zijn, maar je ziet ze dan niet.

Norway - near Båtsfjord on Varanger Peninsula

Explored - Thanks for all your comments and faves!

photo rights reserved by B℮n

El Gorgo de la Escalera de Anna is a beautiful nature reserve near the village of Anna, about 70 km from the capital of Valencia. The waters of the River Sellent have formed this impressive gorge. Pools of gorgos in Valencian and several waterfalls have formed on this spot. There is a nice bypass to visit all three waterfalls. About an hour walk. You can hear the roar of the big waterfall, but you can't see it from the road because of the undergrowth. The first waterfall, Cascada del Salto, is directly accessible via 136 steps. Well worth going down the stairs, great for wading in crystal clear water in the summer. Look especially at the fish. In the cold water one can take a bath or just relax with the sight of the landscape and the sound of the water falling in the form of a waterfall into the depths of the ravine, once used for the production of electricity. You can cross the river at various places via stones and tree trunks or further on via a wooden bridge. The second waterfall is Cascada de los Vikingos and the third Gorgo Gaspar. From here you can return the same way you came, or climb a steep trail. The route is not long, but has difficult and slippery spots. Wearing good shoes is recommended. The place is very beautiful, green, humid, a surprising oasis in the steep gorge adjacent to the town of Anna. The corner it is in looks like a mini paradise.

The "Route of the Three Waterfalls" starts in the village of Anna in the province of Valencia. The concrete road turns to dirt as it enters the ravine. To the right of the bridge is Gorgo Gaspar. This is the first waterfall and pool on the route. From here, the path becomes more difficult and is also not signposted. The impressive Gorgo de los Vikingos is the second waterfall and pool. To follow the route, first, cross to the other side of the pool via the wooden planks. Then climb a steep, half-hidden path to the left of the waterfall. The route continues along the ravine, with the river on the left. At one point you’ll need to cross the wooden bridge over the river. You’ll have these views of Cascada Del Salto waterfall when crossing the bridge. The waterfall has a beautiful turquoise blue pool at its feet, and the huge natural pool. It’s framed by a natural amphitheatre with lush vegetation. Gorgo de la Escalera is a popular spot for water canyoning, hiking and wild swimming. Its double waterfall, the blue water and the natural luscious frame give it a magical air. The gorge is very steep.

El Gorgo de la Escalera de Anna is een prachtig natuurgebied in de buurt van het dorpje Anna, ongeveer 70 km van de hoofdstad van Valencia. Het water van de rivier de Sellent heeft deze indrukwekkende kloof gevormd. Op deze plek zijn poelen gorgo's in het Valenciaans en verschillende watervallen ontstaan. Er is een mooie rondweg om alle drie watervallen te bezoeken. Ongeveer een uur lopen. Je kunt het gebrul van de grote waterval horen, maar je kunt het vanaf de weg niet zien vanwege het kreupelhout. De eerste waterval, Cascada del Salto, is gelijk toegankelijk via 136 treden. Zeker de moeite waard om de trap af te dalen, geweldig om in de zomer in kristalhelder water te waden. Kijk vooral naar de vissen. In het koude water kan men een bad nemen of gewoon ontspannen met de aanschouwing van het landschap en het geluid van het water dat in de vorm van een waterval in de diepten van het ravijn valt, ooit gebruikt voor de productie van elektriciteit. Je kan op verschillende plekken de rivier overstekken via stenen en boomstammen of verderop via een hout bruggetje. De tweede waterval is Cascada de los Vikingos en de derde Gorgo Gaspar. Vanaf hier kun je op dezelfde manier terugkeren als je bent gekomen, of een steil pad beklimmen. De route is niet lang, maar heeft moeilijke en gladde plekken. Het dragen van goede schoenen wordt aangeraden. De plek is erg mooi, groen, vochtig, een verrassende oase in de steile kloof die grenst aan de stad Anna. De hoek waarin het zich bevindt lijkt op een miniparadijs.

Op deze bewolkte dag werd er naar Oisterwijk gegaan. Vanuit de trein had ik gezien dat bij bewolkt weer je treinen kunt fotograferen komende uit richting Tilburg. Na 'n melading dat RRF 653-07 onderweg was werd er op deze stek, met normaal hekwerk, de kolentrein opgewacht. Het is rond 14u als het sein achter het station groen toond. Dan enkele ogenblikken later passeert hier RRF 653-07 met de Touax Falns kolentrein. Vanaf hier verder de Brabantroute af tot Venlo (NL) dan via grensstation Kaldenkirchen (D) gaat hij verder naar Viersen (D) daarkopmaken en dan via Krefeld (D) i met eindbestemming Krafwerk Scholven te Gelsenkirchen (D).

Met dit triestig weer van de laatste dagen, moet je wel wat volharding hebben om - met de volgende regenzone in aantocht - toch de verplaatsing te maken naar Hennuyères en de SNCF ballasttrein.

Op woensdag 19 mei 2021 was de trein tien minuten te laat om nog in het (water)zonnetje te komen maar gelukkig wel vijf minuten voor het opnieuw begon te druppelen. Enige voordeel van dat grijze weer is dat je wel wat alternatieve standpunten kunt proberen, zoals dit van aan de noordwestkant van de brug van de Rue de l'Ascotte.

-----

This year's campagne of the SNCF ballast train to Quenast is not blessed with days with sunshine, especially not during the month of May 2021... it seems more to be autumn than spring.

However it has an advantage, as one can take picture from positions that otherwise would be a nogo, such as here from the northwestern side of the bridge of the Rue de l'Ascotte.

----------

SNCF 467579 + 467629

Hennuyères, 19/05/2021

49883 Somain - Quenast

Australian Item to show I want to travel again to Australia some time.

Boomerang, you can throw it again and again, if you do it right it comes back to you. Then you can redo it, or you'll redo it till you get it right.

Australisch item om te laten zien dat ik ooit nog een keer naar Australië wil reizen.

Boemerang, je kunt hem keer op keer gooien, als je het goed doet komt hij weer bij je terug. Dan kun je het opnieuw doen, of je doet het opnieuw totdat je het goed hebt.

Op de ochtend van donderdag 3 maart werden de eerste kleine twee uurtjes gespendeerd te Niederaudorf. Onderweg kwamen we al een leuke trein van Lokomotion tegen en dus hadden we goede hoop dat we deze ochtend een paar leuke treintjes konden klikken. Echter was dit valse hoop, want het was ook deze ochtend nagenoeg stil met goederentreinen richting het zuiden. Een vaste klant die je hier 's ochtends, mits ze geen vertraging heeft, wel standaard kunt vastleggen is de Nightjet naar Innsbruck Hbf en dat werd dan ook maar al te graag gedaan. De trein vanuit Oostenrijk kent bij aankomst in Nederland over het algemeen flinke vertragingen, maar de rit náár Innsbruck lijkt een stuk beter te verlopen en dat was deze ochtend ook weer het geval toen de trein, gecombineerd met het deel uit Hamburg, negenoeg stipt op tijd wist te passeren. Trekkracht tussen München Hbf en Innsbruck Hbf wordt standaard geleverd door een ÖBB 1216, helaas lukte het ons niet de bijpassende Nightjet variant van deze locserie voor de trein te treffen maar een rood exemplaar misstaat ook zeker niet.

Het is 8:24 als de ÖBB 1216 001, de allereerste van haar serie, met ongeveer vijf minuten vertraging het winderige Niederaudorf passeert met Nightjet 421 vanuit Amsterdam Centraal en Nightjet 40491 vanuit Hamburg-Altona. De trein heeft nog een korte stop in Kufstein, Wörgl en Jenbach te gaan alvorens te geraken op de eindbestemming Innsbruck Hbf. 's Avonds gaat het geheel dan weer noordwaarts terug richting de Nederlandse hoofdstad en de Duitse havenstand!

Vanuit Oberuntersberg reden we richting de Nord-Tauern, waar we van plan waren 3 Lokomotion treinen te fotograferen. Een daarvan kwam uit het zuiden, en met grijs weer was het natuurlijk een goede gelegenheid om die trein vast te kunnen leggen.

Toen we rond Bad Hofgastein reden brak de zon echter licht door de wolken heen, waardoor er door dat plan direct een streep kon worden getrokken. De satellietbeelden deden ons vermoeden dat het aan de Süd-Tauern veel beter weer zou zijn, dus reden we de auto op de trein in Böckstein en reden we met de "Autoschleuse" naar Mallnitz.

Ons vermoeden bleek juist, de lucht was prachtig blauw en de zon liet een warmte van zich af komen die we aan de noordzijde niet hadden; heerlijk!

Rond Mallnitz bleek er al vrij snel geen mogelijkheid te zijn de trein te fotograferen, dus reden we door richting Penk. Er werd een smal berg-weggetje in gereden die normaal gesproken leidt tot een fantastische fotostek bij de "Pfaffenberg-Zwenberg Brücke". Enkele plekken op dit weggetje krijgen in deze tijd van het jaar geen zonlicht, en door de bevroren sneeuw is het er werkelijk spiegelglad. Halverwege ligt een plateau waar je prima de auto kunt parkeren, maar zo'n 30 meter ervoor kwamen we niet meer vooruit. Keren is geen optie, dus moesten we glibberend zo'n 300 meter bergafwaarts (en het is er stéíl!) achteruit rijden, naar een smal stukje waar we met zo'n 6 á 7 keer zagen konden keren.

Hier werd de auto neergezet, en gingen we te voet weer omhoog. Een helse tocht, want na het "plateau" halverwege bleek de weg zelfs bijna onbegaanbaar door de sneeuw. Een bergopwaartse, zware wandeling van zo'n 20 á 25 minuten later bereikte ik als eerste de locatie, 10 minuten later volgden de 2 reisgenoten.

Op de eerste trein hoefden we niet lang te wachten, en na een klein kwartier hadden we dan eindelijk geluk met een Lokomotion-trein op deze trip!

De 193 770 en 193 774 trekken in dubbeltractie Ekol-shuttle 41857 over de Pfaffenberg-Zwenberg Brücke richting Tarvisio Boscoverde op 10 februari 2018

Heidelibel

Soms merken ze je al op als je er nog meters er vandaan bent. Er zijn echter ook dagen dat ze gewoonweg lijken te dagdromen en je de libellen bijna kunt aanraken. Bij dit gewillig model was ik amper 25 cm met de lens van verwijderd. Vaak een raadsel waarom dan wel .............

Mooi karstlandschapje waar je de Gele karstorchis tegen kunt komen.

Puglia Gargano 2019, Italy

– Gent, vrijdag 6 november 2020 –

De ‘sectie’ Darsen, vroeger een boomend deel van de Gentse haven. Talrijke bedrijven ontvingen dagelijks hun wagonnetjes. Een reeks kwam aan in de bundel en werd vervolgens gekapt naargelang de bestemmeling. Anno 2020 een dode boel geworden. Meestal worden de ‘statiesporen’ 1, 2 en 3 gebruikt voor afstel van overtollige wagens. Lange jaren stonden de 1601 en 1604 er te verkommeren. Na ruim 7 jaar werden ze dan, eindelijk, gesloopt. Wist u zelfs dat er nog veel meer gesloopt werd in de sectie Darsen? Naar verluidt zouden er ooit lange rijen ÖBB-rijtuigen en M2-rijtuigen gestaan hebben. Ook de 6201 heeft de betreffende sectie mogen bekijken na haar ongeval.

Vandaag kent dit gedeelte van de haven weinig tot geen activiteit meer. Dankzij de vestiging van Sea Tank Terminal, komt er zo af en toe nog een keteltreintje de sporen ontroesten. Veel meer dan wat spotverkeer met Europorte komt er niet.

Gelukkig bestaan mirakels nog. Sinds dit jaar is HSL Belgium begonnen met het bedienen van het ‘Middendok’. Vanop dit dok vertrok ooit een paar keer per week rijdende cementtrein naar C.C.B. in Havinnes. Ook deze trafiek moest er aan geloven. In 2016 stopte deze trein en stierf ook de activiteit op dit dok uit. U kunt gaan denken, na 4 jaar geen rijdende trein meer op dit dok gezien te hebben, zal de staat van de sporen niet meer optimaal zijn.

Aan de zuidzijde van het Middendok heeft Sea Tank Terminal nog een laad- en losinstallatie voor treinen staan. Hoewel de treinen altijd vanop het Zuiddok geladen worden, wordt deze trein uit de Cargill-fabriek van Riesa gelost vanop het Middendok. Dit levert uiteraard unieke beelden op. Bovendien wordt voor dit spotverkeer een bijzonder type ketelwagens gebruikt. We zien hier op de foto ketelwagens van het type ‘Zaes’, eigendom van CD-Cargo (een Tsjechische spoorwegoperator). Het merendeel van de ketels in deze trein werden dit jaar nog gereviseerd. Een fijne, verouderde ketelwagen is links achteraan op de foto te zien.

Plantaardige olie wordt aangevoerd vanuit Riesa (D) naar Gent-Zeehaven. Naar ons vermoeden gaat de plantaardige olie per binnenvaartschip verder naar de fabriek van Cargill of Oleon, al hebben we daar tot op heden nog geen zekerheid over. De trafiek startte op in april 2020, terwijl België in haar eerste strenge lockdown verkeerde. Toen reden er enkele treinen. Afgelopen week zou er opnieuw een trein met plantaardige olie vanuit Riesa (D) via Aachen-West (D) naar Gent komen. Zowel de heenrit als de terugrit kon op de gevoelige plaat worden vastgelegd. We konden de kans niet laten leggen om deze opname op het Middendok te maken. Het was ‘n tijdje wachten tot de schaduwen van het gebouw zoveel mogelijk verdwenen waren, maar uiteindelijk konden we er toch wat mee doen. We zien rechts op de foto enkele opslagtanks van vermoedelijk GTS of Widescope NV, waar ook ooit spoorverkeer was.

De PB13 van HSL Belgium stelt haar trein samen op het Middendok, terwijl de operator de trein schouwt en remproeft. Als 65903 zou slechts tot Gent-Zeehaven gereden worden. Het leeggoed zou later vanuit Gent-Zeehaven naar Aachen-West (D) en verder Duitsland inrijden.

[Z65903]: Gent-Zeehaven-Darsen → Gent-Zeehaven

© Noach Taillieu

Op een prachtige herfstavond, toeren deze stoere diesels door de bocht van Molenstede met de kalktrein uit Rochefort-Jemelle naar Gent-Noord. Dit vind ik persoonlijk één van de mooiste treinen die je op deze lijn kunt vinden. Ik zie ze dan ook graag voor mijn lens verschijnen.

Voor zaterdag 11 juni hadden Jip en ik het idee om samen in Etten-Leur oranje te kijken die het moesten opnemen tegen Polen. In eerste instantie zou het deze zaterdag niet heel goed weer worden, maar toen een tweetal dagen van tevoren de zonkansen toch omhoog schoten en het bleek dat dit weekend Emmerich weer eens dicht was voor werkzaamheden, besloten we wat eerder de dag te beginnen om te kijken of er nog wat interessants te fotograferen viel. Al een tijdje stond namelijk de ochtendstek bij Prinsenbeek op mijn verlanglijstje en dus begonnen we daar ook de dag, want in principe moesten er daar een aantal standaard treinen voorbij komen.

Na een redelijk korte nacht begonnen we dan ook in het veld bij Prinsenbeek waar we eigenlijk wel een aantal treinen verwachtten zoals de Tilburg-Shuttle en Gekkengraaf-Shuttle. Aangezien je bij Dordrecht Zuid ‘s ochtends goed voor de zon kunt staan voor treinen uit het zuiden werd ook de Railcam bij Helmond goed in de gaten gehouden. Als eerste kwam daar de RTB 186 425 met een fraaie Millet keteltrein voorbij richting onze kant, maar aangezien de fractie niet zo denderend was besloten we op goed geluk te wachten in Prinsenbeek. Een tijdje ging voorbij en er kwam maar niks opdagen vanuit Rotterdam. Ondertussen werd nog steeds de Railcam in de gaten gehouden die om 7:35 na de Intercity richting Eindhoven opnieuw sloot wat duidde op weer een goederentrein richting het westen. Toen daar opeens de witte ČD Cargo 193 585 voorbij kwam met een zeer goed beladen Lovosice-Shuttle, was de keus snel gemaakt om richting Dordrecht te verplaatsen. Sinds dat deze trein in Nederland rijdt met de Tsjechische vervoerder was het me nog niet eerder gelukt haar vast te leggen, en nu ze ook nog eens op een verdwaalde route reed was dat des te meer leuker als eerste foto van deze trein voor mij. We besloten nog wel even te wachten in Prinsenbeek aangezien we nog de tijd hadden, maar in die tijd kwam er nog steeds niks voorbij waardoor we met lege handen vertrokken, wat we niet heel erg vonden gezien het vooruitzicht.

Niet veel later stonden we dan bij Dordrecht Zuid waar je dus in de lange maanden ‘s ochtends treinen vanuit het zuiden kunt fotograferen, iets wat ik ook nog niet eerder had gedaan. Na even wat riet gesnoeid te hebben druppelden er nog een tweetal fotografen bij voordat het tijd was dat de schone en hagelwitte 193’er op het toneel zou verschijnen. Echter kwamen er in een korte tijd wat wolkenvelden vanuit het zuidwesten opzetten die binnen 10 minuten opeens de overhand hadden genomen. Op een gegeven moment lag onze stek zelfs een tijdje in de schaduw, maar precies op het moment dat in de verte de witte loc in het zicht kwam, brak het zonnetje weer prima door en konden de laatste korte twee minuten met lichte spanning afgewacht worden.

Het is 8:47 als de nagenoeg schone ČD Cargo 193 585 te Dordrecht Zuid passeert met een heerlijk beladen Lovosice-Shuttle 43370 vanuit Lovosice naar de Europoort. Omdat er ‘s nachts Nachtruhe was in Bad Bentheim en door de werkzaamheden Emmerich ook niet bereikbaar was, was de trein noodgedwongen deze flinke omweg te maken wat wij natuurlijk totaal niet erg vonden!

Sneeuw en de spoorwegen. Je kunt er een boekenkast over vol schrijven. Dat is op deze pagina niet nodig, want de foto laat goed zien dat er bepaald geen normale dienstregeling werd gereden. De sneeuw op het meest linker spoor bewijst dit. Sprinter 5060 van Dordrecht naar Rotterdam halteert even na 6 uur in de normaal zo drukke avondspits in Zwijndrecht. Maar: pandemie + code rood + bijna geen treinen = voldoende aan treinstel 2994.

In de nacht van 14 mei 2022 werd vertrokken naar het Haunetal, om daar een weekendje te vertoeven. In de ochtend kwamen aan in Hermannspiegel, waar we niet lang hoefde te wachten op de eerste klapper.

Een Duitse goederenvervoerder van belang heeft tegenwoordig een dual mode loc in de vloot. Duitse vervoerders hebben de keus uit een Stadler EuroDual of Siemens Vectron Dual Mode. Populairste keus bij de private vervoerders is de Spaanse loc. Enkele tientallen rijden er al sinds 2021 rond in Duitsland. Op de drukste routes is de kans vrij groot dat je er één kunt treffen.

Railsystems RP 2159 234 met beladen boomstammentrein op weg in zuidelijke richting, door de bekende boog bij Hermannspiegel.

photo rights reserved by B℮n

The province of Nan is located in the north of Thailand and borders Laos. It is one of the lesser known provinces of Thailand, but is known for its natural beauty, rich culture and ancient history. It's a great place to visit if you're looking for adventure and relaxation in nature. Road 1256 passes through the mountains of Nan and offers breathtaking views of the surrounding nature. Almost the most beautiful road in Thailand, the view on the side of the road is very beautiful, if you go during the rainy season, the atmosphere will be very good. You can see the green along the two sides of the road on the ridge. In some parts you can see the beautiful view of rice fields over the hills. It may be overgrown on some parts of the road. There are several interesting sights and activities to enjoy along the way. It's great for bird watching, camping, and hiking, and you're unlikely to meet many other people while exploring. You can also visit the Doi Phu Kha National Park, which is known for its beautiful waterfalls, lush forests and spectacular views. Wonderfully cool weather all year round. In addition, there are also several hill tribe villages along the way, where you have the chance to experience the local culture and traditions.

Located in the north of Thailand and near the border of Laos, the rice terraces and corn fields in Nan province are a breathtaking landscape that enchants visitors. These terraces are one of Thailand's best-kept secrets, boasting an untouched beauty that is often overlooked by tourists. The Nan Rice Terraces are known for their spectacular views, with tiered fields stretching over rolling hills and mountains. They are carefully laid out by the local farmers, who have mastered this technique of terrace construction for centuries. The terraces follow the natural contours of the landscape and make optimal use of the available water resources, resulting in an efficient and sustainable agricultural system. During the rainy season, the terraces are filled with water, creating a beautiful reflection of the surrounding green hills and the clear blue of the sky. As the rice season progresses, the landscape transforms into a golden sea of paddy fields stretching as far as the eye can see. The rice terraces are often surrounded by traditional villages, where the inhabitants maintain their age-old traditions and crafts. You can meet the locals, experience their hospitality and learn more about their farming practices.

De provincie Nan is gelegen in het noorden van Thailand en grenst aan Laos. Het is één van de minder bekende provincies van Thailand, maar staat bekend om zijn natuurlijke schoonheid, rijke cultuur en oude geschiedenis. Het is een geweldige plek om te bezoeken als je op zoek bent naar avontuur en ontspanning in de natuur. De weg 1256 loopt door de bergen van Nan en biedt een adembenemend uitzicht op de omliggende natuur. Bijna de mooiste weg in Thailand, het uitzicht aan de kant van de weg is erg mooi, als je tijdens het regenseizoen gaat, zal de sfeer erg goed zijn. Je ziet het groen langs de twee kanten van de weg op de bergkam. Op sommige delen zie je het prachtige uitzicht op maïs- en rijstvelden over de heuvels. Het kan op sommige delen van de weg overwoekerd zijn. Deze terrassen zijn een van de best bewaarde geheimen van Thailand en bieden een ongerepte schoonheid die vaak over het hoofd wordt gezien door toeristen. De Nan-rijstterrassen zijn bekend om hun spectaculaire uitzichten, met gelaagde velden die zich uitstrekken over glooiende heuvels en bergen. Ze worden zorgvuldig aangelegd door de lokale boeren, die al eeuwenlang deze techniek van terrasbouw beheersen. De terrassen volgen de natuurlijke contouren van het landschap en maken optimaal gebruik van de beschikbare waterbronnen, wat resulteert in een efficiënt en duurzaam landbouwsysteem. Tijdens het regenseizoen worden de terrassen gevuld met water, wat een prachtige weerspiegeling creëert van de omringende groene heuvels en het heldere blauw van de lucht. Naarmate het rijstseizoen vordert, verandert het landschap in een gouden zee van rijstvelden die zich uitstrekt zover het oog reikt. De rijstterrassen zijn vaak omgeven door traditionele dorpjes, waar de bewoners hun eeuwenoude tradities en ambachten in stand houden. Je kunt de lokale bevolking ontmoeten, hun gastvrijheid ervaren en meer leren over hun landbouwpraktijken.

Vanmorgen kreeg ik het bericht dat er een ICNG transport aan zou komen. Het geheel was nog in Duitsland, en was dusdanig vertraagd dat de aankomst in Nederland pas 2 dagen later aan zou komen als gepland. De oorzaak daarvan was dat 1 treinstel ontspoort was, en werd uit de gehele trein gehaald. Het overige treinstel, ICNG 3225, vervolgde zijn weg naar Nederland, ingeklemd tussen een aantal containers, en uiteraard de rem- en koppelwagens.

Op het moment van de melding was ik in Leusden voor de BLG trein, die werd getrokken door Crew 2454 en RFO 193 627. Nadat ik deze had geplaat werd er snel doorgefietst naar Veenendaal - De Klomp. Daar aangekomen zou het erom gaan spannen; Volgens enkele berichten zou de trein niet via Arnhem - Utrecht gaan maar over de Ijsellijn, wat mij overigens niet heel efficiënt leek. Daar kwam nog bij dat IRP de trein in Emmerich zou overnemen, wat later veranderde in SBB en zelfs RFO! Na al deze meldingen leek het ons beter om maar gewoon af te wachten, je weet immers maar nooit met zulke meldingen.

Uiteinderlijk bleek dat de 193 519 van SBB de trein zou overnemen in Emmerich. Deze fraaie loc komt zelden over dit traject, dus we waren zeker niet van plan om weg te gaan.

Intussen waren er andere spotters bij gekomen, die bevestigden dat het geheel via Arnhem, Utrecht en uiteindelijk Zwolle zou rijden. Wat het feest compleet maakte was dat de containers niet gelijk achter de trein zaten, maar achteraan, zodat je de ICNG goed in beeld zou hebben. Er was alleen 1 ding wat wat minder positief was: De zon. Of beter gezegd, de wolken.

Intussen was de trein vertrokken uit Arnhem Berg, waar een stop gepland was. De trein zou ons bijna passeren, toen scheen de zon nog. Maar toen er een blauw neusje in zicht kwam, schuilde de zon net achter een grote wolk. Maar toch werd er tevreden afgedrukt: Je kunt nou eenmaal niet altijd 6 gooien, en ik was blij dat ik deze exoot hier kon vastleggen, en dat voor een ICNG overbrenging!

11 juli 2023 // Veenendaal - De Klomp

THANKS FOR YOUR VISIT AND FAVES

ON THE REACTIONS I WILL TRY TO RESPOND BACK

De Meidoorn is een belangrijke plant voor de natuurlijke behandeling van klachten aan hart- en bloedvaten.

Klinische studies hebben aangetoond dat Meidoorn een sterke regulerende werking heeft op de hartspier, de bloeddruk en de bloedsuikerspiegel. Het versterkt de hartslag en verwijdt de bloedvaten, waardoor de bloedcirculatie gestimuleerd wordt. Vooral bij beginnende hartzwakte is het goed inzetbaar. Je kunt het zowel inzetten bij hoge bloeddruk als bij lage bloeddruk en bloeddrukschommelingen. Ditzelfde geldt voor de bloedsuikerspiegel. Daarom wordt het bijvoorbeeld toegepast bij diabetes en hypo- en hyperglykemie. Ook mensen met andere bloedsomloopstoornissen, zoals winterhanden en –voeten, atherosclerose.

Daarnaast werkt Meidoorn kalmerend op het zenuwstelsel bij stress, angst en gespannenheid. Dit is slechts een kleine greep uit de medicinale toepassingen.

Hoewel het een relatief veilig kruid is dat vaak ook samen met reguliere hartmedicatie gebruikt kan worden is het aan te raden Meidoorn als medicijn altijd in overleg met een huisarts of fytotherapeut te gebruiken.

Ook culinair is de Meidoornbes te gebruiken voor jam, gelei en moes of gebruikt als smaakmaker in herfststoofpotten. Uiteraard kan je er ook wijn, likeur of kruidenthee mee maken.

-----------------------------------------------------------------------------------------

Hawthorn is an important plant for the natural treatment of heart and blood vessel complaints.

Clinical studies have shown that Hawthorn has a strong regulatory effect on heart muscle, blood pressure and blood sugar. It strengthens the heartbeat and widens the blood vessels, thereby stimulating blood circulation. It is especially useful for starting heart weakness. You can use it for high blood pressure as well as for low blood pressure and blood pressure fluctuations. The same goes for blood sugar. That is why it is used, for example, in diabetes and hypo- and hyperglycemia. Also people with other circulatory disorders, such as chilblains, atherosclerosis.

In addition, Hawthorn has a calming effect on the nervous system in case of stress, anxiety and tension. This is just a small selection of the medicinal uses.

Although it is a relatively safe herb that can often also be used together with regular heart medication, it is advisable to always use Hawthorn as a medicine in consultation with a general practitioner or herbalist.

The Hawthorn berry can also be used in culinary terms for jams, jellies and purées or as a seasoning in autumn stews. Of course you can also make wine, liqueur or herbal tea with it.

Vandaag werd er maar weer even naar de '' thuisstek '' nabij Helmond Brouwhuis gefietst. Er waren nl. 'n paar leuke treinen onderweg. Dan rond 12u45 passeert hier in 'n lekker voorjaarszonnetje '' Sharky '' RFO 193 623 met aan de haak de Duisburg-Shuttle (45753). Vanaf hier verder de Brabantroute af tot Venlo. Dan naar grensstation Kaldenkirchen (D) en zoverder Duitsland in met eindbestemming Duisburg. (D)

* Sta hier op verhoogde kant zodat je mooi over het hekwerk kunt fotograferen.

** Stek is niet bereikbaar met de auto.

Een rondritje van museumstellen is altijd wel een reden om er even op uit te trekken, maar niet ver, maximaal 10 minuten fietsen van huis (zeker rond etenstijd anders mag het niet :) ).

De mogelijkheden zijn dan qua zon beperkt op de IJssellijn en dit wilde ik altijd al eens proberen zo omdat ik dat hier beloofd had.

De VIRM die voor deze combinatie reed, paste niet met 4 bakken op deze plek, maar ik schatte in dat het ouderwetse materieel vast iets korter is. Daar had ik gelijk ik, maar nog steeds pas het niet. En het had zo mooi kunnen zijn als niet een of andere Pro-rail onverlaat bedacht heeft dat een schakelkast of whatever op deze plek wel handig is. Maar goed, je kunt niet alles hebben.

De combinatie rijdt hier zonder gepland Materieel '36 na een rondrit weer richting Spoorwegmuseum en passeert hier de brug over de Schipbeek tussen Snipperling Aansluiting en Zutphen.

Geweldig dat dit nog rijdt!

De afvoertrein uit Geleen is één van de weinige treinen op de Brabantroute die nog met een 1600 rijdt. Op 20 juni passeert DBC 1611 met 4 ketels en 12 gasketels de plaats Dorst, de trein is onderweg van Sittard naar Kijfhoek als 61816.

Inmiddels heeft Prorail hier hekken neergezet, net als aan de andere kant, waardoor fotograferen hier minder mooi is geworden. Het scheelt je dankzij de heuvel over de hekken heen kunt kijken.

20-06-18 17.23

©copyright

Wát een geluk! Zonder hoge verwachtingen reed ik naar de enige plek in Nederland waar je het Pimpernelblauwtje kunt spotten. Ik was er al een paar keer eerder geweest, toen helaas geen vlinder, maar ik kwam wel terug met heel veel muggenbulten. Nu, om zeven uur ‘s ochtends, kwam ik aan op de locatie. Er is één veldje waar je heel dichtbij kan komen, maar dat wel is afgeschermd. Maar dicht bij de rand zat er één! En ik had alle tijd, want de vlinder was nog niet opgewarmd en kon nog niet vliegen. Eindelijk een scherpe foto van het pimpernelblauwtje, zelfs met dauwdruppels!

Talk about luck! Without any high expectations I drove to the only place in the Netherlands where you can spot the scarce large blue. I had been there a few times before, but unfortunately no butterfly, only a lot of mosquito bites. Now, at seven in the morning, I arrived at the location. There is one field where you can get very close, but it is fenced. But close to the edge there was one! And I had plenty of time, because the butterfly hadn't warmed up yet. Finally a sharp picture of the scarce large blue, with an absolute bonus: dew drops!

Voor zondagavond 15 mei stond weer de Fairtrains 1315 aangekondigd die de Craftertrein van DeltaRail in Bad Bentheim zou overnemen en deze vervolgens naar Amersfoort zou brengen. Aangezien het weer veelbelovend was verschoof ik het werk naar de ochtend en de eerste helft van de middag zodat ik tegen 15:00 vanuit Oss kon vertrekken richting de regio van Apeldoorn. Ik was afhankelijk van het OV maar aangezien ik in principe met een paar vrienden in Teuge had afgesproken zou dit geen probleem moeten zijn. Tijdens het werk werd zo af en toe even in de gaten gehouden of de Fairtrains 1315 inderdaad eerst als losse loc vanuit Blerick zou vertrekken, maar het bleef lang stil op het depot nabij Venlo. Tijdens de lunchpauze kreeg ik dan de gevreesde mededeling dat de trein dusdanig vertraagd was dat het vandaag niet meer ging gebeuren. Uiteindelijk was de trein zelfs meer dan 72 uur! vertraagd, iets wat tegenwoordig bij treinen die gebruik maken van de grensovergang Frankfurt (Oder) steeds normaler begint te worden, echt onwerkelijk...

Bon, het weer zou nog wel steeds stralend zijn en er stonden gelukkig nog wel een paar andere interessante treinen gepland voor de avond en dus probeerde ik een plannetje te smeden wat echter nogal moeilijk bleek te zijn. Ik had zoals gezegd geen auto ter beschikking en omdat ik nu niet meer naar Teuge zou gaan leek het een lastige opgave te worden om op de overige geplande treinen in te spelen die zich één voor één aankondigden. Zo zou de RTB 186 423 "Clockwork" een omgeleide PCC-Shuttle vanuit Emmerich via Kijfhoek naar Antwerpen rijden, maar door een vertraging was het moeilijk te zeggen hoe laat deze nou precies zou rijden en dus liep ik het risico dat bijvoorbeeld bij Hardinxveld-Giessendam de zon niet meer goed zou staan. Inmiddels was RFO vanuit Bad Bentheim onderweg met haar 1828, waarvan ik nog geen zonfoto had, en daarnaast was ook RRF met haar 4401 een uur daarna vertrokken vanaf de grensovergang. Nog iets later bleek er zelfs een omgeleide DBC Arcese trailertrein vanuit Venlo helemaal via Utrecht en Gouda naar Antwerpen te rijden en ook Lineas zou afkomen met haar Regenboog 186 en de Volvo-schuifwandwagentrein. Al deze treinen zouden in een tijdsbestek van ongeveer anderhalve uur passeren op het baanvak tussen Woerden en Rotterdam en dus wilde ik richting Moordrecht gaan. Maar uiteindelijk zou ik door Vince worden opgevangen in Woerden, waarvoor dank, zodat er een aantal leuke stekken aangedaan konden worden in deze regio waar ik nog nooit eerder was geweest.

Als eerste zou RFO moeten passeren en deze wilden we rond Papekop vastleggen. Na een aantal mogelijke stekken te hebben bekeken kwamen we uiteindelijk uit bij de binnenbocht van Papekop waar je ook weer verschillende standpunten kunt nemen. We kozen ervoor om naast de boom plaats te nemen, welke overigens ook als leuk motief kan dienen. Het nadeel van die positie is dat je dan een hoogspanningsmast boven de locomotief hebt uitsteken en omdat we daar niet zoveel trek in hadden kozen we dus een portaaltje naar voren te staan. Hier zouden we dan uiteindelijk wel een deel van de schaduw linksonder in beeld hebben, maar het was het een of het ander. Ondertussen kwam er vanuit het westen een kleine maar dikke sluier opzetten, maar het zou niet lang meer duren voordat RFO zou passeren en inderdaad was de grijze kreukelneus de sluier te snel af.

Het is 17:52 als de brandschone RFO 1828 de fotografen te Papekop passeert met een homogene Ermewa ketelset als keteltrein 42798 vanuit Bad Bentheim naar Kijfhoek Noord. Na passage van de eerste van vier treinen was het de bedoeling om de volgende trein, DB Cargo, te klikken bij Hogebrug iets verderop maar de opkomende sluier deed ons helemaal naar Moordrecht rijden waar inmiddels de zon alweer tevoorschijn was gekomen. Wordt zoals gewoonlijk weer vervolgd!

De Zoutpier Bonaire (of Salt Pier) is een bekende duik- en snorkelplek bij de zoutpannen, waar je onder de grote zoutlaadpier door zwemt en tussen de pilaren veel zeeleven kunt zien, waaronder grote scholen vissen, tarpons, barracuda's en zeeschildpadden. Het is een unieke plek met een industrieel karakter, maar ook rijk aan leven door de begroeide pilaren.

Wat maakt de Zoutpier bijzonder?

Industrieel onderwaterlandschap: De betonnen pilaren geven de onderwaterwereld een unieke, industriële sfeer.

Overvloed aan zeeleven: De pilaren zijn begroeid met koraal en sponzen, wat zorgt voor een thuis voor veel vissen, waaronder grote scholen, snappers en trompetvissen.

Schildpadden: Dit is een van de beste plekken om zeeschildpadden te spotten.

L2Q4A7965_lr

Op de zonnige woensdag 2 april 2025 werd het spoor weer opgezocht. Het zou een zonnige dag worden. Het plan was om de Rollbahn te bezoeken gezien de goede (maar ook wisselende) ervaringen dit jaar. Toen ik de Duitse grens passeerde, zag ik richting het zuidoosten veel wolkenpakketten hangen. Ik vreesde dan ook dat mijn eerste stek wel eens onder een wolkenpakket zou kunnen liggen. Al rijdende door het Teutoburgerwald en het gebied ten zuiden daarvan vreesde ik bij iedere bocht in de weg dat ik weer richting de wolken zou rijden. Op het laatste moment doemde een groot blauw gat op waaronder mijn eerste stek van de dag lag. Ik kon gerust aan mijn hobby beginnen.

De eerste stek van de dag was Westbevern waar de treinen vanuit Münster werden opgewacht. Daar kreeg ik drie fraaie goederentreinen voor de lens waaronder als klapper de HSL 2019 307. Je kunt de dag minder beginnen.

De volgende stek was een voor mij nieuwe stek bij Kattenvenne waar vier fraaie goederentreinen werd gepakt. Helaas stond er een kar wat hinderlijk opgesteld waardoor ik iets naar rechts moest staan waardoor ik wat meer last had van het hek langs het rechterspoor en zodoende minder zicht op het linkerspoor. Een paar dagen later stond ik hier met mijn treinspotmaat. Toen konden we wel meer naar links staan, maar reden er helaas geen goederentreinen.

Hier zien we de DBC 189 012-8 met een autotrein richting Münster in Kattenvenne op 2-4-2025.

THANKS FOR YOUR VISIT AND FAVES

ON THE REACTIONS I WILL TRY TO RESPOND BACK

Het fietspad door de uiterwaarden wat leid naar het fietspondje Hattem/Zwolle over de IJssel

't Kleine Veer: de kortste weg van Hattem naar Zwolle

De kortste weg van Hattem naar Zwolle is dwars over de IJssel. Daarom verbindt al sinds de Middeleeuwen ’t Kleine Veer deze twee Hanzesteden. Je kunt als wandelaar of fietser gebruikmaken van deze unieke, historische overtocht. Uniek vanwege het prachtige uitzicht over de IJssel en de uiterwaarden, uniek vanwege de rijkdom aan weidevogels die u hier kunt zien en uniek door de boottocht zelf.

----------------------------------------------------------------------------------------

The cycle path through the meadows leading to the bike ferry Hattem / Zwolle over the IJssel

't Veer Small: the shortest way from Hattem to Zwolle

The shortest route from Hattem Zwolle is across the river IJssel. Therefore, all links since the Middle Ages' t Veer Kleine these two Hanseatic cities. You can be the walker or cyclist advantage of this unique, historic crossing. Unique because of its beautiful view over the river and the floodplain, unique because of the abundance of grassland birds that you can see here, and unique in the cruise itself.

Met een strakblauwe dag in het vooruitzicht, eindelijk na vier weken baggerweer, toog ik vandaag richting oosten voor een leuk transport van RTS/Swietelsky en het vooruitzicht dat er mogelijk een ICNG naar het land zou komen. Dagenlang de weersvooruitzichten in de gaten gehouden en het zou de moeite waard zijn! Groot was de shock toch vanochtend bleek dat het niet strak blauw, maar strak grijs was. Maar, zo roepen alle weerberichten, het zou toch echt komen, over een uurtje. Over nog een uurtje. Over nog een uurtje. Ja, het zou echt strakblauw worden.....

Voor de tweede passage hadden we Oldenzaal gekozen en inmiddels was het toch al goed tegen half elf, en nog niks te zien van het zo mooi voorspelde weer.... terwijl we nog aan het discussiëren waren hoe je er toch zo vreselijk naast kunt zitten, ontstonden er eindelijk ene paar blauwe gaatjes in het wolkendek. Het eerste blauwe gat kwam precies op tijd bij de zon en leidde tot een onverwachte passage van onze 1018 met de SUZ500-set in fantastisch licht.

Het prachtige Heggenmusje. Een van de vele vogeltjes die in onze nederlandse tuinen ) voorkomen. (Als je je tuin niet vol hebt gelegd met tegels en weinig groen.) Een beetje schuw zijn ze wel maar als je goed kijkt nabij de struiken dan is de kans groot dat je er toch een kunt ontdekken.

De favoriete stek op de Koperlijn is (voor vrijwel iedereen denk ik) de middagstek bij Črnotiče. De hoop was er dan ook om juist hier wat 363'ers vast te leggen, maar dat wilde vooralsnog niet lukken. De stek is qua tijdstip ook wat aan de lastige kant, aangezien de vriendin natuurlijk ook wat aandacht wil en je niet de hele middag weg wil zijn. Het bezoek aan deze stek bleef dan ook "beperkt" tot 4 keer, waarvan er 2 keer slechts 1 trein passeerde in het tijdsvenster dat je hier kunt staan.

Gelukkig had ik 18 juni 2024 uitgekozen om in de middag te gaan hobbyen, want op deze dag zou het dan eindelijk lukken. Nadat beneden een sleep Eanos'en werd waargenomen en het geluid van een "Brižita" overduidelijk hoorbaar was, was de vreugde dan ook groot toen bleek dat de trein door de als enige overgebleven gele 363 005 werd getrokken.

Met kolentrein 48442 uit Koper Tovorna naar Voest Alpine Linz passeert de fraaie loc de aanwezige fotografen bij Črnotiče, terwijl achterop de trein de 541 105 als opduwloc fungeert.

photo rights reserved by B℮n

The province of Nan is located in the north of Thailand and borders Laos. It is one of the lesser known provinces of Thailand, but is known for its natural beauty, rich culture and ancient history. It's a great place to visit if you're looking for adventure and relaxation in nature. Road 1256 passes through the mountains of Nan and offers breathtaking views of the surrounding nature. Almost the most beautiful road in Thailand, the view on the side of the road is very beautiful, if you go during the rainy season, the atmosphere will be very good. You can see the green along the two sides of the road on the ridge. In some parts you can see the beautiful view of rice fields over the hills. It may be overgrown on some parts of the road. There are several interesting sights and activities to enjoy along the way. It's great for bird watching, camping, and hiking, and you're unlikely to meet many other people while exploring. You can also visit the Doi Phu Kha National Park, which is known for its beautiful lush forests and spectacular views. Sapan Waterfall is a beautiful waterfall surrounded by lush green mountains and lush natural landscapes. The waterfall is located deep in the mountains and is surrounded by lush tropical jungle, making for an enchanting landscape. To reach the waterfall, you must follow a path that winds through the lush jungle. It can be an adventurous journey, but the reward of reaching the waterfall is totally worth it. Along the way, enjoy the region's abundant flora and fauna, including exotic birds, reptiles, and wildlife. We encountered a Blue Crested Lizard on a tree in the undergrowth.

The Blue-Crested Lizard, also known as Calotes mystaceus, is a species of Dragon lizard that is found in province Nan of Thailand. As the name suggests, the Blue-Crested Lizard has a vibrant blue-colored crest on its head, which is more prominent in males. The rest of its body is usually green or brown, providing excellent camouflage among the vegetation. It has a slender and agile body, growing to an average length of around 30 to 40 centimeters, with the tail being longer than the body. These lizards are primarily arboreal, meaning they spend much of their time in trees and shrubs. They have strong limbs with sharp claws that enable them to climb and cling onto branches. They are also proficient jumpers and can swiftly move between trees. Blue-Crested Lizards are active during the day. They primarily feed on insects, such as crickets, grasshoppers, and beetles, but they may also consume small fruits and flowers. In Thailand, the Blue-Crested Lizard can be found in a variety of habitats, including forests, gardens, agricultural areas, and urban green spaces. It is a common and widely distributed species, often encountered by locals. Observing the vibrant blue crest and the agile movements of the Blue-Crested Lizard can be an exciting experience for nature enthusiasts and reptile lovers. However, it's important to remember that these lizards are wild animals, and it's best to admire them from a distance without disturbing their natural behavior.

De provincie Nan is gelegen in het noorden van Thailand en grenst aan Laos. Het is één van de minder bekende provincies van Thailand, maar staat bekend om zijn natuurlijke schoonheid. Je kunt ook een bezoek brengen aan de Doi Phu Kha National Park, dat bekend staat om zijn prachtige watervallen, weelderige bossen en spectaculaire uitzichten. Sapan waterval ligt diep in de bergen en wordt omgeven door weelderige tropische jungle, wat zorgt voor een betoverend landschap. Om de waterval te bereiken, moet je een pad volgen dat door de weelderige jungle slingert. Het kan een avontuurlijke reis zijn, maar de beloning van het bereiken van de waterval is het absoluut waard. Geniet onderweg van de overvloedige flora en fauna van de regio, waaronder exotische vogels, reptielen en dieren in het wild. We kwamen een blauwkuifhagedis tegen op een boom in het struikgewas. Zoals de naam al doet vermoeden, heeft de blauwkuifhagedis een levendige blauwgekleurde kuif op zijn kop, die prominenter aanwezig is bij mannetjes. De rest van zijn lichaam is meestal groen of bruin en biedt een uitstekende camouflage tussen de vegetatie. Het heeft een slank en behendig lichaam, groeit tot een gemiddelde lengte van ongeveer 30 tot 40 centimeter, waarbij de staart langer is dan het lichaam. Deze hagedissen zijn voornamelijk in bomen, wat betekent dat ze een groot deel van hun tijd in bomen en struiken doorbrengen. Ze hebben sterke ledematen met scherpe klauwen waarmee ze kunnen klimmen en zich aan takken kunnen vastklampen. Het zijn ook bekwame springers en kunnen snel tussen bomen bewegen. Blauwkuifhagedissen zijn overdag actief. Ze voeden zich voornamelijk met insecten, zoals krekels, sprinkhanen en kevers, maar ze kunnen ook klein fruit en bloemen eten.

With over 30 square kilometers it is the smallest national park in Germany, but the nature is beautiful. In Jasmund National Park you will find high white chalkstone rocks where the water of the Baltic Sea breaks up. On top of the rocks and behind it is an old beech forest, which originated in the 13th century. The most famous part of Jasmund National Park is the Königstuhl. This is the highest chalk cliff you can find in the area and in all of Germany. This cliff is 118 meters high. Here you have a beautiful view over the Baltic Sea. Due to its diversity and old-growth forest character, it was added to UNESCO's World Heritage Site on June 25, 2011.

Het is met ruim 30 vierkante kilometer het kleinste nationale park van Duitsland, maar de natuur is er prachtig. In Nationaal Park Jasmund vind je hoge witte krijtsteenrotsen waar het water van de Oostzee op stuk slaat. Bovenop de rotsen en erachter ligt een oud beukenbos, dat is ontstaan in de 13e eeuw. Het bekendste onderdeel van Nationaal Park Jasmund is de Königstuhl. Dit is de hoogste krijtrots die je in het gebied en in heel Duitsland kunt vinden. Deze klif is 118 meter hoog. Je hebt hier een prachtig uitzicht over de Baltische Zee. Vanwege zijn diversiteit en oerboskarakter is het op 25 juni 2011 toegevoegd aan UNESCO's werelderfgoed.

Wandeling 1105 OUD-VALKENBURG - WIJLRE 13,3 km.

Start in Wijlre.

Tijdens deze heuvelachtige wandeling wandelt u eerst langs het mooie kasteel Schaloen en dan volgt u een mooi pad langs de meanderende Geul naar Schin op Geul. Dan loopt u een mooie stuk door het prachtige Geuldal en via mooi graspad langs de toeristische spoorlijn komt u in Wijlre waar u bij Brasserie Amuseer komt, een mooie pauzeplek met terras. Dan loopt u o. a. langs kasteel Wijlre naar de buurtschap Beertsenhoven. Via mooie stijgende holle veldweg komt u boven op het Plateau van Margraten. Via leuk bos en trappenpad komt u in het mooie rustige Gerendal. Vervolgens loopt u via mooi pad door het Gerendal terug naar Het Valkennest met mooi gelegen terras. U kunt ook starten in Wijlre bij Brasserie Amuseer (punt 4) en dan pauzeren (koffie en vlaai) bij Het Valkennest (geen restaurant).

Na ruim drie jaar afwezigheid bezocht ik de voorbije dagen weer eens Frankrijk voor de hobby. Na een redelijk drukke werkweek vertrok ik direct na m'n laatste dienst vanuit Venlo richting het uiterste noordoosten van dit immense land. In de regio rondom Strasbourg, de Elzas, zijn een aantal leuke spoorse dingen te vinden. In Frankrijk is het niet gemakkelijk om een gebied te vinden waar je een echt goed vullend programma met interessant treinverkeer kunt samenstellen, maar hier in de voormalig Duitse regio van de Fransen is dat vrij gemakkelijk. Het hoofddoel hier was het vastleggen van de laatste BB67400'en in dienst voor personentreinen van de SNCF. Deze fraaie diesels kennen we nog van de steenslagtreinen die tot en met 2022 met deze machines getrokken werden naar de steengroeve van het Belgische Quenast. Nadat ze in België verdwenen zijn kun je enkel nog in het land van herkomst terecht om deze diesellocomotieven vast te leggen, maar ook hier zijn ze een heuse zeldzaamheid geworden...

Een van de weinige zekerheidjes om deze locomotieven vast te leggen zijn de enkele spitstreinen per dag tussen Strasbourg - Lauterbourg en Strasbourg - Saales / Saint-Dié-des-Vosges. Zoals gezegd zijn dit de laatste reizigersdiensten in geheel Frankrijk die nog uitgevoerd worden met deze BB67400'en. Eigenlijk had drie jaar geleden het doek moeten vallen voor deze krachtpatsers, maar herhaaldelijk uitgestelde leveringen van nieuwe treinstellen heeft ervoor gezorgd dat menig liefhebber nog in 2025, en zeker ook volgend jaar in 2026 nog zijn hart kan ophalen aan de diesellijnen rondom Strasbourg. De inzetten zijn heel minimaal, waarbij elke ochtend twee treinen vanuit de Vogezen richting Strasbourg komen welke in de namiddag weer terugkeren, en er 's ochtends en 's middags één op en neertje plaatsvindt tussen Strasbourg en Lauterbourg. Zontechnisch zijn enkel de ochtendritten vanuit de Vogezen richting Strasbourg te fotograferen, en de ochtendrit richting Lauterbourg. Daarbij kun je niet alle drie de treinen op één ochtend fotograferen gezien de twee ritten vanuit de Vogezen tegelijkertijd onderweg zijn met de rit richting Lauterbourg. Je hebt dus meerdere ochtenden nodig wil je alle treinen kunnen fotograferen. Daarnaast vallen de treinen slechts vanaf half april tot en met 13 juli vast te leggen, aangezien de treinen al vroeg op de ochtend onderweg zijn en je dus vroeg licht moet hebben, en vanaf de Franse feestdag Quatorze Julliet niet meer in de zomermaanden rijden.

Er spelen dus wel wat factoren mee wil alles op z'n plaats vallen. Je moet een paar aaneengesloten zonnige ochtenden hebben op het moment dat je vrij hebt, en dat moet dan ergens tussen eind april en 13 juli gebeuren. Al sinds 2022 probeerde ik deze machines te fotograferen, aangezien jarenlang werd gezegd dat het "dit jaar het laatste jaar zou zijn". Gelukkig werd mij wat extra tijd gegund en kon ik tijdens de hete juni van dit jaar eindelijk eens werk maken van deze bijzondere treintjes. Samen met Bram en later ook Gaetan werd er verspreid over drie ochtenden achter deze locomotieven aangejaagd en met een uiterst succesvol resultaat, alwaar ik vandaag het eerste plaatje van het uitstapje aan jullie zal tonen!

Na een uiterst vlotte rit arriveerde ik zo'n driekwartier voor geplande doorkomsttijd op de stek in Herrlisheim. De plaatsnaam doet eerder vermoeden dat ik in Duitsland was, en als je me dat 100 jaar geleden vroeg klopte dat ook aardig, maar de geschiedenis van de afgelopen 100 jaar heeft ervoor doen zorgen dat het tegenwoordig Frans grondgebied is. Bon, in Herrlisheim zou ik TER 830700 vanuit Strasbourg naar Lauterbourg opwachten. Nadat de trein vanuit Strasbourg vertrokken was controleerde ik nog even in de SNCF Connect app of het daadwerkelijk een BB67400 zou zijn met haar stammetje RRR-rijtuigen, want de trein naar Lauterbourg is nogal gevoelig om vervangen te worden door een moderne Régiolis, wat meestal één á twee keer per week gebeurd. Gelukkig was de spitsrit op dinsdag 17 juni gewoon voorzien met oud en degelijk materieel en kon ik me opmaken voor de eerste foto van het uitstapje. Enkele minuten voor doorkomsttijd voegde Bram zich nog bij mij, en was het enkele minuten later zover!

Het is 6:29 als met ongeveer twee minuutjes vertraging de SNCF 67511 de Nederlandse en Belgische fotograaf ter hoogte van het Franse, maar voormalig Duitse Herrlisheim binnen rijdt (wat een internationale bedoening). Met een stammetje RRR-rijtuigen is ze als TER 830700 onderweg vanaf Strasbourg naar Lauterbourg, waarbij ze onderweg erg veel halteert. Met de nabijgelegen A35 naast de spoorlijn is het kinderspel om de trein in te halen, en dat werd na het maken van deze foto dan ook gedaan. Die foto is dan voor een volgende keer!

Op twee exemplaren na, rijden alle BR152's bij DB Cargo. Hierdoor zijn bijna alle locomotieven van deze serie in het DB rood te bewonderen wat het dus qua kleurstellingen en varianten en erg eentonige locserie maakt. Maar naast de twee BR152's in de Captrain kleurstelling, zijn er nog vier andere welke een niet DB rood jasje hebben. Deze vier locomotieven dragen voor DB Cargo allemaal dezelfde "Albatros Express" kleurstelling, welke er al ontzettend lang op zit zoals je misschien kunt zien. Vooral op de bovenkant zijn er al veel witte plekken ontstaan en op sommige plekken is de bestickering er al compleet afgesleten. Dat is ook niet gek, want deze kleurstelling dragen de locomotieven al sinds 2008!

Het exemplaar met het hoogste nummer van het Albatros kwartet, de 152 138, passeert in een mooie avondzon de stek in Bornheim. Ze is onderweg met een intermodale trein richting Köln als ze de 6 fotografen tegemoet rijdt!

Deze ochtend was het vochtig, zoals je hier kunt zien. This morning it was damp, as you can see here.

Na de plaatjes in Hermannspiegel (D) werd er verkast naar Heringen (D) Eerst werd er op het emplacement thv K+S gekeken daar staan vele rijen met Tanoos opgesteld. Treinen rijden hier af en aan. Dus werd naar de bocht gereden en auto parkeren en talud opgeklommen. En op 'n oude spoorbrug werd er rustig in de schaduw gewacht wat er zou kunnen passeren. Terwijl we mooi zicht hebben op de hoge witte kalizoutberg die mooi afsteekt tegen de blauwe lucht en de groene bossen. Dan rond half 3 zien we wat aankomen en wordt er stelleng genomen en even later passeert hier DBC 265 009 met de lege rode Tanoos. Hier gaat hij het kronkelende diesellijntje af met bestemming Phillippstal (D)

En hierna weer terug naar het emplacement. Want je weet maar nooit wat er weer binnenkomt/staat.

* De overweg die je rechts kunt oversteken is daar permanent afgesloten.

Vlak na de KLV van SBB Cargo kwam de volgende trein alweer aan gereden. Het leuke is dat je nooit verrast kunt worden, aangezien treinen in Italië verplicht zijn te tyfoneren voor elk station. Aangezien het station van Vergiate vlak achter ons ligt, en het station van Sesto Calende vlak voor ons ligt is dat dus redelijk ideaal.

De 652 067 en 652 127 lieten zich dan ook horen toen ze in zicht kwamen met hun containertrein op 27 februari 2019.

Enkele graffiti plakkaten werden digitaal verwijderd.