View allAll Photos Tagged kunts
Deze foto is gemaakt in Polders Poelgeest (Oegstgeest)
De Polders Poelgeest (18 hectare) liggen tegen de nieuwbouwwijken van Leiden en Oegstgeest aangeplakt.
We hebben de polders ingericht als moeras- en rietgebied. Hierdoor is het nu een waar vogelparadijs.
Bergeenden, zilverreigers, lepelaars, blauwborsten, kluten: je kunt ze tijdens een wandeling allemaal tegenkomen.
De futen hebben een lang broedseizoen van maart tot in oktober, meeste broedsels mei-juni.
Aantal eieren gemiddeld 3-4, varieert van 1-6.
Meestal één broedsel, soms tweede als jongen eerste nest 6-7 weken oud zijn.
Broedduur: 25-29 dagen.
This photo was taken in Polders Poelgeest (Oegstgeest)
The Polders Poelgeest (18 hectares) are glued to the new housing estates of Leiden and Oegstgeest.
We have set up the polders as swamp and reed areas. As a result, it is now a true bird paradise.
Shelducks, egrets, spoonbills, bluethroats, avocets: you can encounter them all during a walk.
The grebes have a long breeding season from March to October, most broods May-June.
Number of eggs averages 3-4, ranges from 1-6.
Usually one brood, sometimes second when young first litter are 6-7 weeks old.
Incubation period: 25-29 days.
Nadat in alle vroegte bij Wierthe PKP Cargo kon worden gefotografeerd, volgde een complete "Tote Hose", een term die leuker klinkt dan dat het is. Er kwam gewoon simpelweg niks meer voorbij, en na een kort bezoekje aan Sierße besloten we richting de spoorlijn tussen Lehrte en Celle te rijden voor het hoofddoel van de dag, namelijk het WFL Ersatzverkehr. Transdev heeft een deel van de concessie S-Bahn Hannover van DB overgenomen in 2022, maar zoals gewoonlijk is er altijd weer iets aan de hand met zo'n nieuwe vervoerder waardoor een derde partij ingeschakeld moest worden voor extra personeel en / of materieel. Ook hier werd WFL opgetrommeld met haar Trabbi's en verouderde rijtuigen om een deel van de diensten op de S51 en S7 op te vullen. Waar je helaas met de S51 tussen Hameln en Seelze vrij weinig kunt, is de S7 tussen Celle en Hannover Hbf wel interessant. Tussen het gedeelte van Hannover Hbf en Lehrte zijn er praktisch geen leuke stekken, maar tussen Lehrte en Celle is wel het een en ander mogelijk. Gelukkig heeft WFL zelf ook een vrij hoog hobby gehalte, en dus hangt de loc op dit stuk altijd aan de zuidkant. Iets wat op dit traject wat nagenoeg loodrecht naar beneden loopt, wel handig is.
Vanuit Sierße werd er dan ook halverwege de ochtend richting Adelheidsdorf gereden. Van deze locatie waren al verschillende foto's verschenen, en aangezien dit 's ochtends een van de weinige locaties is, en ook gewoon een fraai punt betreft, wilden we ook hier een foto maken. In totaal hadden we twee pogingen, waarvan waarschijnlijk de tweede het best uit de verf zou komen. De lucht had zich bij aankomst inmiddels best flink gevuld met stapelwolken, en jawel de eerste poging ging dan ook half mis met een donkere achtergrond. De vrij haakse zonstand en twee geheven stroomafnemers maakten het beeld ook al niet heel fraai en dus kwam het aan op twee uur later. In de tussentijd verdwenen de wolken weer als sneeuw voor de zon, wat je niet elke dag meemaakt nog voor twaalf uur ´s middags. Na zo´n anderhalf uur wachten kwam het treintje dan weer voorbij richting Celle met ditmaal gewoon één stroomafnemer tegen het touwtje. De hoop was dan ook dat het over een halfuur opnieuw slechts één stroomafnemer zou zijn, want dat staat toch een pak fraaier.
Het is 12:13 als de overweg sluit en we niet veel later weer wat roods zien afkomen. Op de foto komt met ditmaal één stroomafnemer tegen de draad, de WFL 114 031 met een viertal Doppelstockwagen voorbij de aanwezigen gesneld te Adelheidsdorf. Met een graag geziene machinist achter de stuurtafel, is de regionale trein uit de jaren '80 onderweg als S7 (34725) vanuit Celle via Lehrte naar Hannover Hbf. Waar deze stam begin 2022 flink werd ondergesmeurd in Emmerich, is ze in Hannover ook al een keer ten prooi gevallen aan spuitende knuppels. Gelukkig is het slechts gebleven bij de kop van de stuurstand welke helemaal achterop hangt. Als je zelf dit Ersatzverkehr nog wilt fotograferen moet je snel zijn. De S51 is er al vervroegd mee gekapt, en de S7 zal ook in juni beëindigd worden...
🎵
Dutch Lyrics:
De Kern (by Stef Bos)
Leren weggaan om te blijven
Leren leven van de lucht
Geven zonder iets te krijgen
Altijd zoeken naar geluk
Wat teveel is achterlaten
En weer teruggaan naar de bron
Altijd vragen blijven stellen
Tot je niet meer weet waarom
En alles zien vergaan
En toch geloven in wat blijft
Geloven in wat blijft
Verloren lopen in verlangen
Ook al raak je alles kwijt
Open staan voor wat je bang maakt
Open staan voor wat zich sluit
In de spiegel blijven kijken
En jezelf niet ontwijken
Afstand nemen, wakker blijven
In een doorgedraaide tijd
En alles zien vergaan
En toch geloven in wat blijft
Alles zien vergaan
En toch geloven in wat blijft
Want je kunt jezelf soms verliezen
In een wereld die verandert
Maar je vindt jezelf weer terug
In de ogen van een ander
Dus de schoonheid van wat vreemd is
Niet verwerpen, maar omarmen
En alles zien vergaan
Alles zien vergaan
Alles zien vergaan
En toch geloven in wat blijft
Het onverklaarbare verklaren
Lichter worden met de jaren
Tot er niets meer overblijft
Dan de kern van wat we zijn
De zwevende Kei in Dalfsen weegt dertig ton en is 17 meter diep verankert met een constructie van staal van de kunstenaar Bas Maters || The floating Stone in Dalfsen weighs thirty tons and is anchored 17 meters deep with a steel construction: artist Bas Maters
Een wens die ik al geruime tijd heb is de compositie op bovenstaande foto. Een jaar geleden probeerde ik het al eens met hoogstatief, maar dat was geen succes. Nu biedt de drone natuurlijk uitkomst omdat je nog wat hoger kunt.
Duidelijk zichtbaar op de foto zijn de Sankt Clemens Kapelle, horend bij de plaatselijke begraafplaats, alsmede de burcht Reichenstein, welke anno 2020 dienst doet als hotel en restaurant.
Motief genoeg in de foto, nu nog een trein, die zich als een van de weinige treinen (in verband met werkzaamheden) liet zien aan de linker Rheinstrecke deze dag.
De 233 217 van Trainlog had de taak om een sleep Klmos'en en Fccpps'en van Gelsenkirchen-Bismarck naar Neunkirchen an der Saar te brengen. Dit gebeurde overigens in 2 etappes in 2 dagen: op de 24e juni werd van Gelsenkirchen naar Brohl gereden, een dag later volgde de reis naar Neunkirchen.
Met +939 op de teller passeert trein 94617 deze schitterende setting in Trechtingshausen.
Deze foto heb ik gemaakt in de zomer van 2021 in natuurgebied het Solleveld bij Den Haag. Het Solleveld is een mooi gebied waar je een leuke wandelroute kunt lopen. Nergens anders in Nederland staan de Eiken zo dicht bij de zee, als op deze plek. Ook kun je nog oude akkers van lang geleden herkennen in het landschap. De Grove Den op deze foto staat ook op een korte afstand van de zee. Als je goed kijkt zie je de struwelen met duindoorns op de achtergrond, deze vegetatie gaat geleidelijk over in duinen.
De laatste van 3 volle dagen in de Gotthard werd begonnen aan de zuidkant bij Giornico. Je kunt hier de treinen op 3 verschillende niveau's zien rijden voordat je ze beneden fotografeert.
Als eerste kon bij Giornico de SBB Cargo 420 280 en onbekende Re 6/6 vastgelegd worden. De combinatie was op 20 juli 2016 onderweg met een KLV richting Biasca.
English:
On july 20, 2016, the SBB Cargo 420 280 and a unknown Re 6/6 came along Giornico heading towards Biasca.
De beroemde rood-met-witte-stippen Vliegenzwam (Amanita muscaria) komt algemeen voor in Noordwest Amerika, Europa, Siberië en Azië. Je kunt hem daar vinden onder naaldbomen, berken en eiken.
Hij groeit of in z’n eentje of in grote kringen (zgn. heksenkringen), in bossen en bosranden. Hij komt vaak voor in naaldbossen, in kuststreken en langs wegen waar naaldbomen zijn geplant.
De Vliegenzwam is historisch het meest wijdverbreide hallucinogeen ter wereld. Al duizenden jaren wordt het gebruikt door sjamanen, medicijnmannen en priesters in Azië, Afrika, Europa, Noord- en Midden-Amerika. Zij gebruikten hem voor religieuze doeleinden zoals het ontvangen van profetieën, het oproepen van geesten, communicatie met voorouders en het aanschouwelijk maken van een goddelijke onsterfelijkheid.
Er wordt beweerd dat de Vliegenzwam aan de wieg zou staan van vrijwel alle grote godsdiensten, en in symbolische vorm komt deze opvallend vaak voor in volksverhalen, sprookjes en alchemistische geschriften. De Amanita werd ook recreatief gebruikt, en krijgers (de Vikingen en Vedische Ariërs) gebruikten het ter verhoging van hun moed in de strijd.
Het belangrijkste bestanddeel is muscimol, dit in tegenstelling tot de meeste andere hallucinogene paddenstoelen waarvan het actieve bestanddeel psilocybine en psilocine is. Deze stof wordt pas geactiveerd na het drogen van de paddenstoel!
Op donderdag 23 juni stond er een dagje Ekeren op de planning waar je in principe de hele dag kunt vertoeven doordat je doormiddel van de bocht mee kunt draaien met de zon. Aangezien de huidige situatie in Ekeren niet lang meer stand zal gaan houden door grootschalige toekomstplannen van Infrabel wilde ik hier graag nog eens heen om een aantal standpunten te gebruiken en daar leek deze donderdag de perfecte dag voor. Helaas viel de opkomst van de treinen vies tegen en werd als toppunt de Lineas 186 293 in de huislivrei dichtgereden door een tegemoetkomende keteltrein. Uiteindelijk konden op een aantal standpunten alsnog wel één of twee foto's gemaakt worden en daarbij lukten twee geplande treinen sowieso bij de ochtendstek langs het nu nog lage maïsveld.
's Ochtends arriveerden we al vroeg aan het rechte stuk tussen de bocht van Ekeren en de bocht naar Antwerpen Noord maar naast een voor ons net iets te vroeg rijdende Germersheim-Shuttle, toen nog onder leiding van Crossrail, werd er niks gezien. Niet veel later besloten we richting het maïsveld te gaan waar ik een aantal treinen verwachtte te beginnen met de Madrid-Shuttle van Lineas. Deze kwam inderdaad als eerste voorbij maar was helaas dramatisch beladen dat ik deze achterwege houd. Daarna verwachtte ik de Busto-Shuttle die tegenwoordig niet meer bij Crossrail rijdt maar bij Railtraxx, waar overigens geruchten van rondgaan dat ze binnenkort toch weer terug gaat naar Crossrail. Aangezien het me nog niet eerder lukte een blauwe Beaconrail Class66 vast te leggen hoopte ik dat zo'n exemplaar voor de hopelijk volbeladen trein zou zitten. Er moest nog even gewacht worden maar iets minder dan een halfuur nadat de Madrid-Shuttle gepasseerd was kwam daar in volle vaart een blauwe staaf door de bocht zeilen met een vreugdesprong tot gevolg!
De klok slaat 7:29 als de heerlijk schone Railtraxx 266 009 met volbeladen Busto-Shuttle 40254 de twee fotografen te Ekeren passeert vanuit Busto-Arsizio naar Antwerpen Combinant. De trein heeft dan ook bijna haar eindbestemming bereikt. Het zou uiteindelijk de eerste van maar twee foto's worden die hier geschoten kon worden op de ochtendstek, maar wel weer een hele brute trein!
Wie mij al een tijdje volgt zal weten dat ik visuele problemen had. Zo erg dat gedacht werd (ik bijna wel zeker wist) dat het om fixatie disparatie ging.
Onze zorg zit zo in elkaar dat je voor problemen met je ogen niet meer zomaar bij een arts terecht komt. Het is een weg langs de opticien, die niet eens een opleiding hoeft te volgen, maar meestal wel heeft gedaan. Dan komt de optometrist in beeld die, naar ik nu weet, niet de diagnose fixatie disparatie mag stellen.
Omdat ik steeds moeilijker ging zien en ik eindelijk een diagnose wilde ben ik naar een wat duurdere optometriste geweest die mij doorstuurde naar de oogkliniek.
De diagnose viel mij rauw op het dak. Geen fixatie disparatie. Maar wel dezelfde soort klachten die ook veroorzaakt kunnen worden door het langdurig dragen van een verkeerde bril!!!
Ongeloof: is het echt zo simpel op te lossen
Verdriet: mijn klachten zijn ca 23 jaar geleden begonnen en telkens aangegeven bij elke opticien die ik zag. Bij de optometriste die mijn klachten bevestigde, maar mij niet doorstuurde.
Verdriet: omdat ik in de winkel waar " allee de prijs is anders" voor een oogmeting kwam omdat ik pijn had in mijn rechteroog, geen oogmeting kreeg omdat men dat niet nodig achtte.
Hoe dit kan? omdat men voort borduurt op de bril waarmee je komt. Waarom moeten we niet net als vroeger naar een oogarts voor een bril? Of in ieder geval wanneer je klachten hebt..
pijn in mijn rechteroog (spierpijn dus)
dubbelzien bij achterom kijken
slecht kunnen schrijven
slecht kunnen lezen
moeite met verwerking van digitale beelden
moeite hebben met traplopen
geen roltrap kunnen nemen
rechtsaf gaan met de fiets ging lastig/niet
boodschappen in een tasje doen was ingewikkeld
in de lucht staan te graaien om een waslijn te pakken
Ik heb ooit een bord naast een tafel gezet terwijl ik echt dacht dat daar nog tafel was.
Ik heb inmiddels mijn nieuwe bril en echt, wonderen bestaan. ik zit nog in de eerste 2 weken van gewenning. Alles wat in mijn hersens ingeprent zat, moet opnieuw ingeprent worden, maar ik merk al zoveel vooruitgang. Was ophangen is leuk als je de waslijn kunt pakken. Het gaat ook zoveel sneller.
Nu het SoS thema soap on black background is vond ik het leuk om mijn nieuwe bril op deze manier te presenteren. Ik kreeg bij mijn bril het advies mee om hem gewoon schoon te maken met afwaszeep en koud water.
sorry voor het lange verhaal..
Anyone who's been following me for a while will know I had vision problems. So severe that people thought (and I was almost certain) it was fixation disparity.
Our healthcare system is structured in such a way that you no longer simply see a doctor for eye problems. It's a route through an optician, who doesn't even need to have any training, but usually has. Then comes the optometrist, who, as I now know, is not allowed to diagnose fixation disparity.
Because my vision was becoming increasingly difficult and I finally wanted a diagnosis, I went to a somewhat more expensive optometrist who referred me to an eye clinic.
The diagnosis came as a complete shock. Not fixation disparity. But the same kind of symptoms that can also be caused by wearing the wrong glasses for an extended period!!!
Disbelief: Is it really that simple to solve?
Sadness: My symptoms started about 23 years ago and were reported to every optician I saw. At the optometrist, who confirmed my complaints but didn't refer me.
Sadness: because I went to the store "where just the price is different" for an eye test because I had pain in my right eye, and didn't get one because they deemed it unnecessary.
How is this possible? Because they rely on the glasses you come with. Why shouldn't we have to go to an ophthalmologist for glasses like we used to? Or at least when you have complaints...
Pain in my right eye (muscle pain)
Double vision when looking back
Difficulty writing
Difficulty reading
Difficulty processing digital images
Difficulty climbing stairs
Unable to take an escalator
Turn right on my bike was difficult/impossible
Putting groceries in a bag was complicated
Stood reaching in the air to get a clothesline
I once put a plate next to a table when I really thought there was another table there.
I now have my new glasses, and truly, miracles do happen. I'm still in the first two weeks of getting used to it. Everything that was ingrained in my brain needs to be relearned, but I'm already noticing so much progress. Hanging out laundry is fun when you can grab the clothesline. It's so much faster too.
Now that the SoS theme is soap on a black background, I thought it would be fun to present my new glasses this way. The advice with my glasses was to simply clean them with dish soap and cold water.
Sorry for the long story.
translated with google translate.
Zibska - Earrings Aine for @Shiny Shabby
[Kunst] - Corey Watch for @Kustom9
Concept - Skybox Home and decor for @Shiny Shabby
XXY - Absence - Store
Tijdens het maken van het huiswerk ten behoeve van het bezoek aan de regio Quenast stuitte ik onder andere op een erg leuk fotopuntje ten zuiden van Mons op het laatste stukje van de L96 naar grensstation Quevy, namelijk de oude halte Blaregnies. Hier stopt al ruim 37 jaar geen reizigerstrein meer maar je kunt er wel aardig foto's trekken in de middag.
En dus werd na de foto in Neufvilles snel de auto gestart om een inhaalpoging te doen. Er werd namelijk gerekend met het feit dat de trein in Mons nog wel moest kruisen met andere treinen en tevens achter de stoptrein naar Quevy zou rijden, dus dat moest haalbaar zijn.
In de praktijk bleken we maar nét genoeg tijd over te hebben want niet veel later na passeren van de spoorwegovergang sloten de spoorwegbomen zich al en werd in de verte het aanstormende geluid van twee Franse diesellocomotieven waarneembaar. En dus werd snel de ladder uit de auto gehaald en opgezet om een plaatje te kunnen maken.
Recent heeft Infrabel hier wel enkele moderniseringen doorgevoerd, waaronder het vervangen van de houten bielzen door betonnen dwarsliggers, het storten van nieuwe ballast en het verwijderen van een km-paaltje en een oude lantaarnpaal. Over een kleine vijf kilometer hebben de 467460 en 467579 Frankrijk bereikt waarna Somain alweer in zicht is.
Een reflectorpaaltje is digitaal verwijderd.
De weilanden rond het Sneekermeer worden in de winter altijd onder water gezet. Dit is vooral om een goed overwinteringsgebied voor vogels te creëren. Een bijkomend voordeel is dat je er na een paar nachten vorst al op kunt schaatsen.
In de zoektocht naar waar je het langste kunt fotograferen rond deze dagen kwam ik uiteindelijk in Karlstadt uit. Nadat de 193 249 van RTB Cargo net werd gemist, en vervolgens een zwarte Vectron van RTB Cargo met een autotrein passeerde was het de beurt aan TX Logistik.
De walgelijke 192 009 "Railfanatics" passeert met autotrein 60993 uit Ingolstadt naar Bremen in het allerlaatste licht de fotograaf op 4 november 2020.
Elke zaterdag rijdt Eisenbahngesellschaft Potsdam (EGP) een trein met aluminiumoxide in opentop 20 ft containers van Bendorf naar Wittenberge. De trein wordt beladen, op het terrein van Oiltanking, in de haven van Bendorf. Sinds kort besteedt EGP de bediening in de haven uit aan VEB, voorheen deed EGP dit zelf.
Op 30 oktober 2021 werd weer een trein beladen in Bendorf. Het is een fotografisch moeilijke bediening. De stamlijn is kort en slingert tussen bedrijven door, waardoor er weinig plekken zijn waar je de trein goed kunt fotografen.
VEB V100 2299 met leeg containerdeel geduwd naar Oiltanking.
Amsterdam - Resedastraat.
Renovated 100-year old houses.
Oud in een nieuw jasje, een buurt met meer groen dan steen, een charmant dorp in de stad. Je kunt de geliefde Van der Pekbuurt in Amsterdam Noord op allerlei manieren omschrijven. Het tuindorp wordt ingrijpend gerenoveerd (vanderpek-amsterdam.nl)
Er zijn ook vier deuren op een rij in het gerenoveerde wijkje maar helaas, geparkeerde auto's staan een foto in de weg.
DDD / TDD.
Na 'n melding uit Dordrecht-zuid dat de SHD met meetrijtuig onderweg was naar Venlo werd er naar de bosrijke stek even buiten Helmond Brouwhuis gefietst om hem daar op te wachten. In tussentijd passeerde er div. fraaie Cargo's. Dan om 15u15 passeert hier , komende vanuit Venlo , SHD 2205 + CTO met .meetrijtuig aan de haak. Vanaf hier verder richting Eindhoven ev. Gelukkig was het hier nog n' stuk hoger zonder begroeiïng zodat je boven het hekwerk kunt uitkomen.
* Bospad is niet met auto bereikbaar.
SCHOENLAPPERSPLANT || BERGENIA || BERGENIA CORDIFOLIA|| elephant-eared saxifrage || elephant's ears
----------------------------------------------------------------------------------------------
De bladeren bevatten een soort was waarmee je je schoenneuzen kunt oppoetsen.
Winterhard, dus altijd groene bladeren, al liggen ze er wat slordig bij naar de smaak van sommige tuiniers.
----------------------------------------------------------------------------------------------
The leaves contain a kind of wax so you can use a one of those real big leaves to shine your shoes, that is why in Dutch this plant is called "Schoenlappersplant"; Shoemakersplant.
The leaves of this plant are greean all year round.
Dit is een opvallend grote rood-zwarte bloedbij (tot 14 mm), die in het veld goed te herkennen is. De Nederlandse verspreiding heeft zijn zwaartepunt in de kustduinen, waar je haar regelmatig laag boven de grond vliegend kunt aantreffen. In het binnenland wordt de soort lokaal, bij grote kolonies van haar gastheer, waargenomen. Gastheer is de grote zijdebij Colletes cunicularius. Over het bestaan van nog andere gastheren zoals Halictus quadricinctus of H. sexcinctus werd vaak gespeculeerd (Verhoeff 1943, Blüthgen 1961) maar bewijs ontbreekt. De vrouwtjes worden, in tegenstelling tot de mannetjes, zelden op bloemen aangetroffen. Het aantal gevangen mannetjes ligt daarom ook hoger dan het aantal vrouwtjes. De vondsten van mannetjes in april en mei moeten nog gecontroleerd worden.
Vanuit Förderstedt werd alsnog koers gezet naar Schönebeck voor HVLE. Bij aankomst op de stek maakten we de "fout" de auto bij de overweg te parkeren, terwijl je deze gewoon bij het viaduct waar je op staat neer kunt zetten.
Vlak voor we het viaduct te voet bereikten ging de overweg dicht, en kwam plotseling de úren eerder gefotografeerde trein 60350 nog een keer voorbij gereden. Schijnbaar heeft deze ergens staan kamperen om te kruisen met ander verkeer en was er verder geen plek om de trein er doorheen te manouvreren.
Aangezien de trein aardig op tempo was, was er een enorme sprint voor nodig om nog een foto te kunnen maken. Het steile talud van het viaduct werd in volle sprint omhoog gegaan, waarbij het een wonder is dat ik niet onderuit ben gegleden.
De 233 452 en 232 254 (aan de andere kant van de trein) passeren met trein 60350 (Baalberge - Wismar) voor de zoveelste keer de fotograaf op deze dag, in heerlijke lichtomstandigheden.
Steenrode Heidelibel wacht tot mijn verbazing tot ik hem van heel dichtbij kon portretteren. Klik op de foto en je kunt de facetten in zijn oog nog zien!
22B_9179+++CC++n+++
Nadat de "bonustrein" in vorm van EGP met containers voorbij was gekomen, moesten we nog een ruime twintig minuten wachten totdat het hoofddoel van deze locatie voorbij zou schuiven. Op het programma stond namelijk een Urlaubs-Express welke je wel eens vaker kunt fotograferen in de winter- of zomermaanden. Het grootste gedeelte van de reis rijden deze nachttreinen natuurlijk in de donkere uurtjes, maar in het noorden of zuiden van Duitsland zijn ze geregeld in het ochtend- of avondlicht te bewonderen. Dat zou met deze trein vanuit Oostenrijk niet veel anders zijn, want de laatste etappe tussen Bremen en Hamburg zou deze trein lekker in het ochtendzonnetje rijden. De bedoeling was om deze dag aan de KBS380 tussen Bremen en Wunstorf te spenderen, maar gezien de zondagochtend vaak vrij rustig is met goederenverkeer was dit uitstapje naar de Rollbahn een leuke invulling van de ochtend, wat dus al een plaatje van EGP opleverde!
De meeste van deze autoslaaptreinen worden getrokken door verschillende Altbau locomotieven gehuurd van SmartRail of Bahntouristik. Echter is deze verbinding een vreemde eend in de bijt want Metrans is de tractieleverancier. Aan de ene kant is dat een beetje jammer want je ziet toch graag een oude dame, maar de locomotieven van Metrans tref je normaliter uitsluitend voor containertreinen, dus wil je eens een Metrans locomotief treffen met wat anders, is dit de uitstekende mogelijkheid. Een bijkomend voordeel 'was' dat je de locomotieven van Metrans via de openbare tracker kon volgen zodat je precies wist waar de trein uithing. Inmiddels is dit feestje ook voorbij want sinds enkele weken is deze hele tracker verdwenen. Deze betreffende ochtend hadden wij ook bar weinig aan de tracker, want ter hoogte van Bingen am Rhein was ze 's nachts vastgelopen. In de reisinformatie was niks veranderd dus we gingen er gewoon van uit dat ze op tijd onderweg was. Iets na de geplande vertrektijd vanuit Bremen Hauptbahnhof verdween ze dan vervolgens van de reisinformatie wat erop duidde dat ze vertrokken moest zijn. Het zou dan niet lang meer duren totdat de zilveren Vectron met haar sleep rijtuigen en autowagens tevoorschijn moest komen!
Het is 9:02 als de Metrans 383 401 op een flinke vaart Ottersberg passeert met Urlaubs-Express 1300 aan de haak vanuit Sankt Anton am Arlberg naar Hamburg-Altona. Met nog ongeveer een uur te gaan zullen de laatste wintersporters weer arriveren in het hoge noorden van Duitsland, waar het beduidend warmer en zonniger was dan in de Oostenrijkse Alpen. De Vectron kwam ook niet met lege handen thuis, en had een klein souvenirtje mee op de neus en buffers. Of dit sneeuw, poedersuiker of andere snuifgerei was zullen we nooit weten :P
Na de passage van de 193 623 bij het RSC Rotterdam werd ingepakt en naar Dordrecht gereden.
Helaas bleek de N3 afgesloten, en aangezien ik in Dordrecht niet bepaald bekend ben en dus ook niet weet hoe je binnendoor op de stek bij Dordrecht Zuid kunt komen besloot ik naar Willemsdorp te rijden.
Aangezien er geen andere hobbyisten stonden kon ik een alternatief plaatje maken toen opnieuw de 193 623 van Rail Force One met Cabooter-shuttle 63124 passeerde.
Aangezien de trein met langzame snelheid door Bebitz moet rijden kun je de trein normaal gesproken nog een keer bij Trebitz fotograferen, alvorens de trein in Könnern op te wachten. Ook tussen Tebitz en Könnern moet de snelheid flink omlaag, terwijl je met de auto lekker door kunt rijden.
Helaas was een plaatje bij Trebitz onmogelijk aangezien de trein met -78 onderweg was. Een kopse zonnestand was daarvan het gevolg.
Dan maar meteen door naar Könnern, waar na wat gemekker van een localo (die vond dat ik op DB terrein stond; ik stond echter achter de overweg tegen het seinhuis aan...) het hoogstatief de lucht in werd gehesen en het wachten kon beginnen. Op het moment suprême schoof net de eerste stapelwolk van de dag voor de zon, waardoor eigenlijk alleen de eerste wagens van de trein nog in de zon langs rolden.
Frustratie tot en met, maar ik wil het plaatje toch even plaatsen :-)
De 232 117 passeert met kolentrein 60527 de fotograaf in Könnern, met op de achtergrond de resten van een oude fabriek.
Even later zal de Ludmilla kop maken en als Sperrfahrt richting de "Diamant Zuckerfabrik" rijden.
Zoals gezegd onder de foto uit Blankenberge, zouden we vervolgens ons verplaatsen naar Lijn 51A, beter bekend als de lijn naar Zeebrugge. Daar heb je net boven Y. Blauwe Toren een bekende locatie liggen in Lissewege waar regelmatig foto's van verschijnen van verschillende goederentreinen uit Zeebrugge Zwankendamme. Het leek ons leuk hier ook maar de sproeitrein te fotograferen, gezien hier normaliter autotreinen en intermodalen vereeuwigd worden. Aangezien de spoorlijnen naar Blankenberge en Zeebrugge vlak naast elkaar lopen, waren we met iets meer dan vijf minuten op onze volgende bestemming, wat betekende dat we nog wel even geduld moesten hebben op de passage. De sproeitrein moest immers nog eerst vanuit Brugge afkomen richting Zeebrugge-Dorp, alvorens ze onze lenzen zou passeren op de terugweg. In de tussentijd hoopten we een goederentrein te treffen, maar op een losse DB Cargo 186'er na vanuit de verkeerde kant, moesten we het doen met de Desiro's die hier rijden.
Aangezien je hier verschillende mogelijkheden hebt om te positioneren, werd er uitgebreid gekeken naar de mogelijkheden. In de tussentijd kwam dan zoals verwacht de sproeitrein voorbij richting Zeebrugge-Dorp. Gezien het feit dat je hier dus meerdere standpunten kunt innemen, besloot Timo zich enkele honderden meters naar voren te verplaatsen, zodat we niet allemaal hetzelfde plaatje zouden hebben. Tussendoor kwam nog even een Desiro als proefobject voorbij alvorens het tijd was voor TUC-Rail om haar gele neus te laten zien. En op de geplande tijd sloot dan de overweg en was het geronk in de verte hoorbaar vooraleer de trein in zicht kwam. Tijd om het tweede succesvolle plaatje van de dag te schieten!
Het is 10:39 als opnieuw de TUC Rail 5501 en TUC Rail 5511 met de sproeitrein op de foto gezet kunnen worden. Dit keer zijn ze onderweg als trein 92564 vanuit Zeebrugge-Dorp naar Brugge en passeren hier Lissewege. Ik was erg blij om het feit dat de sproeitrein eerst Blankenberge zou aandoen en daarna Zeebrugge-Dorp. Als het andersom was geweest had de trein namelijk haaks gereden in Lissewege en kops in Blankenberge, wat de foto-opties aanzienlijk verminderd zou hebben!
Via de normale weg op de fiets naar het werk. Mooi dat je elke ochtend weer iets moois kunt zien.
Via the normal way cycling to my work. Happy to encounter such beauties in the early morning.
In de zomer van 2022 werd de vakantie samen met de vrouw en dochter doorgebracht in Tsjechië. Uiteraard vond ik het niet heel erg dat de dames wederom voor Tsjechië kozen, want mijn bucketlist qua treinen in dit fraaie land is nog best wel lang ;-). De eerste twee weken zaten we in de buurt van Nymburk en de derde week nabij Uherské Hradiště.
In de buurt van Nymburk is op spoors gebied genoeg te beleven. Nymburk is het startpunt van twee fraaie diesellijnen in noordelijke richting. Een daarvan is de diesellijn Nymburk-Mladá Boleslav. Op deze lijn kun je met een beetje geluk een aantal goederentreinen bij daglicht en daarnaast is er een stoptreindienst van Cd (inzet 814) en een sneltreindienst van Arriva (serie 845).
Tijdens onze vakantie zaten er naast 814's ook nog 810's in de stoptreindienst. Altijd leuk om iets klassieker materieel ook mee te pakken. Op donderdag 21 juli 2022 werd 's ochtends eerst de elektrische hoofdlijn bezocht en daarna werd een tussenlanding gemaakt langs de diesellijn. Een fraaie ochtendstek is gelegen nabij het dorpje Všejany. Toen ik daar nog maar net stond, kwam een goederentrein met een 742 door. Dat was al een leuk begin. Ik had 's ochtends in de omloop al gezien dat de eerstvolgende stoptrein (of eigenlijk de enige in twee uren) door een 810 in het rood zou worden gereden.
Nu kun je een mooie plaat schieten iets ten noorden van het lokale stationnetje aan de parallelweg en je kunt in verband met de zonnestand en de schaduwen van de bomen rondom een uurtje per dag een foto maken bij het station van Všejany. Net in dat uurtje passeert deze stoptrein. Met de nadruk op passeert, want officieel stopt de trein alleen als er iemand in of uit moet. Meestal rijdt de trein door. Ik vatte het plan op om de 810 zowel op de landelijke stek als bij het stationnetje te proberen. Dat was best een ambitieus plan, want nog afgezien van het de gok of de trein wel of niet zou stoppen, was het stukje tussen de spotplek landelijk en het station alleen in die korte tijd te overbruggen met de auto. Nu ben ik niet een groot voorstander van het onnodig stationair laten lopen van de auto, maar in dit geval leek het de enige mogelijkheid om deze stekken te combineren. Nadat de alarmbellen bij de spoorwegovergang bij het station begonnen te rinkelen, werd de motor van de auto aangezet en de deur open gelaten. Snel werd vanaf het trapje de 810 gefotgrafeerd en daarna snel in de auto gesprongen en gereden richting het station waar ik nog net de vertrekkende (jawel.....hij was gestopt bij het station!) kon fotograferen. Wel moest ik de grassprieten voor lief nemen deze keer, want het trapje nog opklappen en in de auto gooien én weer uitladen, pastte niet in het (te) strakke plan ;-).
Hier zien we eerste foto van de twee die de fraaie Čd 810 165-1 met Os 9563 Turnov-Nymburk toont in de landelijke omgeving van Všejany op 21-7-2022.
Black Canyon of the Gunnison National Park is an American national park located in western Colorado.
The park contains 12 miles (19 km) of the 48-mile (77 km) long Black Canyon of the Gunnison River.
The national park itself contains the deepest and most dramatic section of the canyon.
The canyon's name is related to the fact that parts of the gorge only receive 33 minutes of sunlight a day, according to Images of America: The Black Canyon of the Gunnison. In the book, author Duane Vandenbusche states, "Several canyons of the American West are longer and some are deeper, but none combines the depth, sheerness, narrowness, darkness, and dread of the Black Canyon.
The extreme steepness and depth of the Black Canyon formed as the result of several geologic processes acting together. The Gunnison River is primarily responsible for carving the canyon, though several other geologic events had to occur in order to form the canyon as it is seen today
NEDERLANDS
Black Canyon of the Gunnison is een van de langste, diepste en smalste kloven ter wereld. De 600 meter hoge, donkere wanden vangen weinig zonlicht, waardoor de kloof nog eens extra zwart lijkt. De kloof is in twee miljoen jaar tijd uitgesleten door de Gunnison-rivier. De South Rim Road is de belangrijkste route om de kloof te bezichtigen. Langs deze weg liggen uitkijkpunten die je vaak kunt bereiken via een korte wandeling. Bezoek het South Rim Visitor Center bij Gunnison Point voor meer informatie en tentoonstellingen over de kloof. De South Rim Road is doorgaans van begin april tot halverwege november geopend.
Nadat Europorte exact op tijd gepasseerd was met haar graantrein naar Antwerpen D.S. Angola werd er meteen gekeken naar de opties waar we SNCF nog met haar Fretjes en de lege steenslagtrein naar Quenast konden fotograferen. Als eerste werd er gekeken waar de trein zich op dat moment bevond, en met een beetje verbazing werd medegedeeld dat het geheel pas net Mons was binnengereden. Aangezien de trein nooit meer op tijd het viaduct, waarop we stonden, zou passeren voor een goede zonstand moest er dus een alternatief gevonden worden. Stephen was al eerder het veld in gelopen en had zichzelf gestationeerd achter de bomen. Aangezien deze locatie wat dieper de buitenbocht in lag zou de zon het daar ook wat langer volhouden totdat het haakse standpunt werd bereikt. Omdat het niet mega lang meer kon gaan duren voordat SNCF zou passeren besloten we met z'n allen ook naar deze plek te lopen die overigens prima te doen is zonder ladder, wat weer een hoop gesjouw scheelde. Nadat we gearriveerd waren op de locatie, welke fraaier oogde dan gedacht, werd opnieuw gekeken naar de positie van de Fretjes en gelukkig zat er eindelijk wat tempo in en was het geheel bijna in Jurbise.
Alles leek nu niet meer fout te kunnen gaan. De trein was eindelijk goed en wel onderweg en zou binnen enkele minuten moeten passeren in een heerlijk lentezonnetje. Echter werd het opeens heel spannend vanuit een ietwat onverwachte hoek die werd georganiseerd door de SNCB. Vanuit het noorden was er namelijk een IC-trein naar het zuiden aan het sporen en na kort rekenen bleek deze trein precies in Neufvilles met SNCF te moeten gaan kruisen. Natuurlijk hoeft het dan niet precies voor onze neuzen te gebeuren, maar het zou bij mij zeker niet de eerste keer zijn dat het fout loopt bij een foto van de Franse BB67000'en. Elke seconde werd dan ook bijgehouden waar de twee treinen zich bevonden, echter is het blok van Masnuy-Saint-Pierre, wat voorafgaat aan Neufvilles, dusdanig groot dat we even voor een paar minuten niet wisten hoe dichtbij SNCF nou daadwerkelijk was. Inmiddels zagen we dat de IC-trein Neufvilles was binnengereden terwijl ze met hoge snelheid onderweg was naar Jurbise. Niet veel later werden de luide Break treinstellen goed hoorbaar in de verte, die je soms wel van kilometers afstand al herrie kunt horen maken. Precies op dat moment komt er een groen neusje door de bocht gegleden en werd het opeens wel heel spannend. Met de aanstormende Break galmend op de achtergrond kwamen de Fretjes gelukkig op redelijke snelheid aangebulderd en leek het alsnog allemaal goed te gaan.
Het is 9:57 als met nagenoeg een uur vertraging de SNCF FRET 67579 en SNCF FRET 67460 te Neufvilles passeren met lege steenslagtrein 47877 vanuit Somain naar Quenast. Dat de Breaks veel herrie maken bleek wel weer, want op het moment van klikken leken ze al eng dichtbij te zijn, maar uiteindelijk passeerden ze pas zo'n 10 seconden nadat de volledige trein van SNCF voorbij was gereden. Alsnog een close-call die gelukkig goed afliep met de eerste zalige foto van de Fretjes als resultaat!
De komende tijd zal ik jullie opnieuw meenemen met het bezoek aan de regio van Strasbourg afgelopen zomer. Aanleiding hiervoor waren de locomotieven uit de reeks BB67400 van de SNCF, die helaas met uitsterven bedreigd zijn. Afgelopen zomer is waarschijnlijk de laatste zomer geweest voor deze locomotieven in reguliere reizigersdienst. De locs zouden in theorie nog tot maart dit jaar blijven rijden, en daarna nemen modernere treinstellen de toch al zeer beperkte treindiensten over van deze locs. Het is echter niet de eerste keer dat deze locomotieven 'voor het laatst' hebben gereden dus de komende maanden zullen uitwijzen of de locs ook daadwerkelijk uit dienst gehaald zijn.
Wellicht kunt u zich de foto's van maandagochtend herinneren, waarbij we ervoor kozen om de treinen uit Saint-Dié-les-Vosges en Saales vast te leggen. De locs zijn ook nog aan te treffen op de treindienst naar Lauterbourg, waarbij opnieuw enkel de rit 's ochtends met locomotief voorop en een goede zonstand vast te leggen is. De SNCF-app verklapte echter dat deze trein zowel maandagochtend als maandagmiddag reed met een treinstel, en dus wisten we niet zeker of het een goede keus was om op dinsdagochtend de trein naar Lauterbourg vast te leggen. Voor iedereen die niet bekend is met de SNCF-app; als er bij een bepaalde trein een treinstel afgebeeld staat dan betekent het dat die trein met dat type treinstel rijdt. Als er géén treinstel bij de trein staat betekent dat óf dat men met een trek-duwstam rijdt óf dat de materieelinzet nog niet bekend is. Op dinsdagochtend werd daarom in het hotel de app geraadpleegd en door het ontbreken van een afbeelding besloten we toch maar de gok te wagen.
Kort na 6 uur werd vertrokken bij het hotel om het eerste fotopunt in Herrlisheim te bezoeken. Kort voor de geplande doorkomsttijd arriveerden we en de app liet onveranderd geen miniatuur zien. Misschien hadden we daadwerkelijk geluk. En inderdaad, achter de bomen verschijnt om kwart voor 7 de mooiste 67400 van depot Strasbourg, de 67515, met RRR-stam 229 op weg als TER 830700 naar Lauterbourg. Na het maken van de foto werd snel ingepakt en de achtervolging ingezet.
Dinsdag 12 juli 2022, 06:45
Gerard van Reede liet in 1640 een volledig symmetrisch achthoekig huis bouwen: Kasteel Drakensteyn in de plaats Lage Vuursche. In die tijd werd ook het dorp Lage Vuursche gebouwd, dat tegenwoordig 285 inwoners heeft.
Drakensteyn wordt sinds 4 februari 2014 weer bewoond door prinses Beatrix. Het kasteel en landgoed zijn niet toegankelijk voor publiek, maar je kunt er wel omheen wandelen door bosrijk gebied.
Hank Willis Thomas gebruikt in zijn kunst de hedendoaagse beeldcultuur van bijvoorbeed Hollywood. Na de moord op zijn neef in 2000 uit hij rouw en emoties via kunst.
Thomas is van mening dat je alleen wanneer je het verleden erkent, samen kunt werken aan een nieuwe constructieve toekomst.
Met de gecrashte General Lee, richt hij een monument op voor een slaafvrije maatschappij. Generaal Lee was opperbevelhebber van de Zuidelijke Geconfedereerde Staten van Amerika tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog van 1861-1865. Hij streed voor het in stand houden van een maatschappij met slavernij. Toen generaal Lee zich overgaf werd het einde van de oorlog en het einde van slavernij ingeluid.
Hank Willis Thomas uses the contemporary visual culture in his art. After the murder of his cousin in 2000, he expresses mourning and emotions through art.
Thomas believes that only when you recognize the past, you can work together on a new constructive future.
With the crashed General Lee, he made a monument to a slave-free society. General Lee was Commander in Chief of the South Confederate States of America during the American Civil War of 1861-1865. He fought to maintain a society with slavery. When General Lee surrendered, the end of the war and the end of slavery was heralded.
THANKS FOR YOUR VISIT AND FAVES
ON THE REACTIONS I WILL TRY TO RESPOND BACK
Schoorsteenkappen zijn ontworpen voor verschillende doeleinden. De twee belangrijkste hiervan zijn: praktisch en optisch
Praktisch: De schoorsteenkap voorkomt dat er regenwater op of in de schoorsteen komt, waardoor mos en algen minder kans van slagen hebben op uw schoorsteen. Hierdoor ontstaat er veel minder last van kapot vriezen van de bovenste steenlagen. Ook het inregen in het rookkanaal wordt voorkomen door het plaatsen van een schoorsteenkap.
Optisch: Door het toepassen van een schoorsteenkap wordt de woning verfraaid en kunt u uw eigen inbreng geven aan de uitstraling. Denk hierbij aan een moderne of klassieke schoorsteenkap met een windwijzer met uw persoonlijke afbeelding.
---------------------------------------------------------------------------------------
chimney caps are designed for different purposes. The two most important of these are: practical and optical
Practical: The chimney cap prevents rainwater from getting on or into the chimney, so that moss and algae have less chance of success on your chimney. As a result, there is much less trouble with freezing of the upper stone layers. Rainfall into the flue is also prevented by installing a chimney cap.
Optical: By applying a chimney cap, the house is beautified and you can give your own contribution to the appearance. Think of a modern or classic chimney cap with a weather vane with your personal image.
Brassica oleracea F1 Empire Anna
Brassica Empire Anna heeft ronde, witte bladeren met groen buitenblad en -in een later stadium- een lichtpaarse blos in het hart.
De bladeren vormen een compacte rozet, met een bladverkleuring van vroege tot gemiddelde snelheid, waarmee je Anna als één van de eerste variëteiten kunt oogsten.
De Brassica Empire serie is de nieuwste generatie hoogwaardige sierkolen, die in hoog tempo naam heeft gemaakt. In de keten wordt Brassica Empire inmiddels op waarde geschat.
Uitgebreide veredelingsinspanningen hebben geresulteerd in een Brassica-serie met een geweldige uitstraling, lange stevige stelen van minimaal 80 cm en een hardere bladstructuur.
Zaaien doe je buiten in het voorjaar, waarna je in de zomer door kunt zaaien in de kas. Met een teeltduur van slechts 14 tot 16 weken, een hoge mate van uniformiteit en een ideale steellengte, ben je met Brassica Empire verzekerd van een efficiënte oogst en een gemiddeld hoger percentage oogstbaar product.
Na de oogst is het vaasleven van de Empire serie ook nog eens bovengemiddeld lang.
--------------------------------------------------------------------------------------
Brassica oleracea F1 Empire Anna
Brassica Empire Anna has round, white leaves with a green outer layer and, later on, a light purple blush at the center.
The leaves form a compact rosette, with early to medium-fast leaf coloration, making Anna one of the first varieties to be harvested.
The Brassica Empire series is the latest generation of high-quality ornamental cabbages that has quickly made a name for itself. Brassica Empire is now highly valued within the supply chain.
Extensive breeding efforts have resulted in a Brassica series with a fantastic appearance, long, sturdy stems of at least 80 cm, and a firmer leaf structure.
Sow outdoors in spring and then sow in the greenhouse in summer. With a cultivation period of only 14 to 16 weeks, a high degree of uniformity, and ideal stem length, Brassica Empire guarantees an efficient harvest and an average higher percentage of harvestable product.
After harvesting, the vase life of the Empire series is also above average.
Na passage van SETG werd teruggekeerd naar Osterspai, waar we niet lang hoefde te wachten op SBB Cargo. In Osterspai loopt de spoorlijn vrijwel als enige plek langs de Rechter Rheinstrecke van Oost naar West (of andersom hoe je het bekijkt), waardoor je in de middag tot in de avond treinen uit Keulen kunt fotografen.
SBB Cargo 193 473 met containertrein uit Köln-Eifeltor naar het Italiaanse Busto-Arsizio, door Osterspai.
Op dag 2 werd er een flinke ronde door de Oberpfalz gemaakt. Het is een stuk waar veel diesellijnen liggen en bovendien nog dagelijks 232 in actie komt. Dat gaat vooral om inzetten voor bonte treinen tussen Nürnberg-Hof en tussen Nürnberg-Cheb. Marktredwitz is daarbij een belangrijk knooppunt: hier splitsen de lijnen naar Hof en naar Cheb. Bovendien zijn er twee routes om van Nürnberg naar Marktredwitz te komen: je kunt over Pegnitz en over Weiden.
Dagelijks gaan er in de ochtend twee bonte treinen van Hof naar Nürnberg. Deze komen met elektrische tractie uit respectievelijk Zwickau en Halle naar Hof, waar gewisseld wordt voor een diesel. Dat kan overigens ook een class 66 zijn: in theorie rijdt alleen de trein uit Zwickau met 232 maar de praktijk kent ook andere mogelijkheden... De routes van deze treinen zijn door de jaren heen overigens regelmatig gewijzigd. Momenteel gaat de trein uit Zwickau normaal over Pegnitz, en gaat de trein uit Halle normaal over Weiden. Vandaag viel de trein uit Halle uit en gelukkig reed de trein uit Zwickau inderdaad met 232. De 232 668 is hier even ten noorden van Marktredwitz onderweg met een fraaie bonte trein.
DB still uses 232 locos between Nürnberg and Hof/Cheb. All trains to Cheb must be run with a 232 as class 66 locos are not allowed to enter the Chech Republic, but for trains to Hof the loco differs. In the morning, two trains depart from Hof to Nürnberg. The train from Zwickau currently runs over Marktredwitz and Pegnitz, while the train from Halle runs over Marktredwitz and Weiden. In theory the first train runs with a 232 and the second with a class 66, but in practice other combinations occur... Fortunately, the 51617 from Zwickau indeed ran with a 232 today.
1 maart 2022, 09:24
De fotostek bij Haaften is misschien wel de meest bekende op de Betuweroute. Het is dan ook zo'n beetje de makkelijkst bereikbare stek waar je langer kunt blijven staan zonder je auto op de meest vreemde plekken te moeten parkeren.
Het nadeel van de stek is dat er nogal wat "onrustige elementen" aanwezig zijn, het standpunt wat aan de lage kant is (waardoor je precies onder de trein door kijkt) en in de winter nog bijkomend de schaduwen van geparkeerde vrachtwagens.
Om eens een wat ander beeld te krijgen werd dan ook na heen en weer te zijn gereden naar Rotterdam om de auto te wisselen met het hoogstatief een plaatje gemaakt.
De 193 334 van DB Cargo passeerde op 10 augustus 2022 halverwege de middag met containertrein 41058 uit Basel naar de Maasvlakte.
Vervolgens ontstond een probleem met 2 treinen die we graag wilden fotograferen, maar die niet te combineren waren. Wat daar de keuze werd volgt bij de volgende foto...
Wanneer vliegt hij?
Je kunt de dagpauwoog zien in april en mei en van juli tot en met september. In de winter verstopt de dagpauwoog zich onder planten, onder bladeren, in holle bomen of tussen takkenbossen. Soms zitten ze ook in schuurtjes of op een zolder. Daar blijven ze de hele winter zitten, zelfs als het sneeuwt. Zodra het in het voorjaar warm genoeg is, komt de dagpauwoog weer te voorschijn. Het is altijd één van de eerste vlinders die je ziet vliegen in het voorjaar. Ze gaan dan op een zonnig plekje zitten om op te warmen. Zodra het weer kouder wordt, verdwijnen ze weer.
Thanks for visit and comments
Please no
Invited Images of a group within comments
Please no photos
Zoals eerder aangegeven gingen ook de nodige treinen 'zon uit'. Opzich niet erg want je kunt nu eenmaal niet alles hebben. Wat wel jammer was, was SEL 234 242 die via het verkeerde spoor doorkwam. Na wat tijd te spenderen in Lightroom is het geheel nog acceptabel geworden.
SEL 234 242 had naast een fraaie Laugenzug ook de 143 175 van SLRS (Salzland Rail Service) in opzending toen zij door Wispenstrein brulde. Wispenstein, 9 september 2022.
Midden-Delfland is het eerste Bijzonder Provinciaal Landschap van Nederland. Deze status geeft het belang aan van het open en groen houden van dit waardevolle agrarisch veenweidelandschap tussen de steden.
In 2019 lanceerde Midden-Delfland een keurmerk voor dit gebied: PUUUR Midden-Delfland. Het nieuwe merk staat voor het pure landschap en de eerlijke streekproducten dichtbij de grote stad. Een vriendelijke en rustgevende omgeving waar je kunt ontspannen en genieten.
Zonder geluk vaart niemand wel. Nu ook ik niet. Had al gezien dat een tweede buizerd steeds lager cirkelde. Maar je kunt alleen maar hopen dat je alles op tijd en juiste scherpte hebt ingesteld als er een snelle aanval komt.
21Z_6935C+C+N+
Uiteindelijk werd alsnog koers gezet naar Thüngersheim, aangezien je daar 's avonds het langste kunt fotograferen.
De 185 182 kwam al snel langs met een autotrein uit Ingolstadt naar Osnabrück.
De roerdomp is wat kleiner dan de blauwe reiger. Zijn bijnaam is ook wel ‘Rietreiger’ en de soort valt door zijn perfecte bruine schutkleur en zgn. paalhouding in het riet bijna niet op. Roerdompen maken een vreemd 'hoempend' geluid, een laag dreunend geluid te vergelijken met het slaan op een holle boomstam. Je kunt vaak wel horen dat ze aanwezig zijn, maar je ziet ze dan niet.
THANKS FOR YOUR VISIT AND FAVES
ON THE REACTIONS I WILL TRY TO RESPOND BACK
Detail van de reus De Lange Wapper
Detail 1
www.flickr.com/photos/105859735@N04/32608611990/in/datepo...
------------------------------------------
Detail of the giant Long Wapper
Detail 1
www.flickr.com/photos/105859735@N04/32608611990/in/datepo...
Aan de westkant van Peschiera del Garda ligt nog een fotostek, op zo'n 4 minuten rijden van de camping waar we verbleven. Helaas waren de tijden waarop je hier kunt staan niet bepaald ideaal; rond 9:00 was het dagelijks tijd voor de bakker en het ontbijt. Met 4 volwassenen en 2 kleine kinderen moet je je af en toe even schikken ;-)
Desondanks werd er toch 1 keer heen gereden aangezien mijn Italiaanse vriend Christian er was, en kon nog even snel de 412 003 van Mercitalia met trein 54151 uit Lonato naar Verona worden gefotografeerd.
De loc en eerste wagen zijn digitaal van graffiti ontdaan.