Dit is een opvallend grote rood-zwarte bloedbij (tot 14 mm), die in het veld goed te herkennen is. De Nederlandse verspreiding heeft zijn zwaartepunt in de kustduinen, waar je haar regelmatig laag boven de grond vliegend kunt aantreffen. In het binnenland wordt de soort lokaal, bij grote kolonies van haar gastheer, waargenomen. Gastheer is de grote zijdebij Colletes cunicularius. Over het bestaan van nog andere gastheren zoals Halictus quadricinctus of H. sexcinctus werd vaak gespeculeerd (Verhoeff 1943, Blüthgen 1961) maar bewijs ontbreekt. De vrouwtjes worden, in tegenstelling tot de mannetjes, zelden op bloemen aangetroffen. Het aantal gevangen mannetjes ligt daarom ook hoger dan het aantal vrouwtjes. De vondsten van mannetjes in april en mei moeten nog gecontroleerd worden.

Aangezien de trein met langzame snelheid door Bebitz moet rijden kun je de trein normaal gesproken nog een keer bij Trebitz fotograferen, alvorens de trein in Könnern op te wachten. Ook tussen Tebitz en Könnern moet de snelheid flink omlaag, terwijl je met de auto lekker door kunt rijden.

Helaas was een plaatje bij Trebitz onmogelijk aangezien de trein met -78 onderweg was. Een kopse zonnestand was daarvan het gevolg.

Dan maar meteen door naar Könnern, waar na wat gemekker van een localo (die vond dat ik op DB terrein stond; ik stond echter achter de overweg tegen het seinhuis aan...) het hoogstatief de lucht in werd gehesen en het wachten kon beginnen. Op het moment suprême schoof net de eerste stapelwolk van de dag voor de zon, waardoor eigenlijk alleen de eerste wagens van de trein nog in de zon langs rolden.

Frustratie tot en met, maar ik wil het plaatje toch even plaatsen :-)

De 232 117 passeert met kolentrein 60527 de fotograaf in Könnern, met op de achtergrond de resten van een oude fabriek.

Even later zal de Ludmilla kop maken en als Sperrfahrt richting de "Diamant Zuckerfabrik" rijden.

Nadat Europorte exact op tijd gepasseerd was met haar graantrein naar Antwerpen D.S. Angola werd er meteen gekeken naar de opties waar we SNCF nog met haar Fretjes en de lege steenslagtrein naar Quenast konden fotograferen. Als eerste werd er gekeken waar de trein zich op dat moment bevond, en met een beetje verbazing werd medegedeeld dat het geheel pas net Mons was binnengereden. Aangezien de trein nooit meer op tijd het viaduct, waarop we stonden, zou passeren voor een goede zonstand moest er dus een alternatief gevonden worden. Stephen was al eerder het veld in gelopen en had zichzelf gestationeerd achter de bomen. Aangezien deze locatie wat dieper de buitenbocht in lag zou de zon het daar ook wat langer volhouden totdat het haakse standpunt werd bereikt. Omdat het niet mega lang meer kon gaan duren voordat SNCF zou passeren besloten we met z'n allen ook naar deze plek te lopen die overigens prima te doen is zonder ladder, wat weer een hoop gesjouw scheelde. Nadat we gearriveerd waren op de locatie, welke fraaier oogde dan gedacht, werd opnieuw gekeken naar de positie van de Fretjes en gelukkig zat er eindelijk wat tempo in en was het geheel bijna in Jurbise.

Alles leek nu niet meer fout te kunnen gaan. De trein was eindelijk goed en wel onderweg en zou binnen enkele minuten moeten passeren in een heerlijk lentezonnetje. Echter werd het opeens heel spannend vanuit een ietwat onverwachte hoek die werd georganiseerd door de SNCB. Vanuit het noorden was er namelijk een IC-trein naar het zuiden aan het sporen en na kort rekenen bleek deze trein precies in Neufvilles met SNCF te moeten gaan kruisen. Natuurlijk hoeft het dan niet precies voor onze neuzen te gebeuren, maar het zou bij mij zeker niet de eerste keer zijn dat het fout loopt bij een foto van de Franse BB67000'en. Elke seconde werd dan ook bijgehouden waar de twee treinen zich bevonden, echter is het blok van Masnuy-Saint-Pierre, wat voorafgaat aan Neufvilles, dusdanig groot dat we even voor een paar minuten niet wisten hoe dichtbij SNCF nou daadwerkelijk was. Inmiddels zagen we dat de IC-trein Neufvilles was binnengereden terwijl ze met hoge snelheid onderweg was naar Jurbise. Niet veel later werden de luide Break treinstellen goed hoorbaar in de verte, die je soms wel van kilometers afstand al herrie kunt horen maken. Precies op dat moment komt er een groen neusje door de bocht gegleden en werd het opeens wel heel spannend. Met de aanstormende Break galmend op de achtergrond kwamen de Fretjes gelukkig op redelijke snelheid aangebulderd en leek het alsnog allemaal goed te gaan.

Het is 9:57 als met nagenoeg een uur vertraging de SNCF FRET 67579 en SNCF FRET 67460 te Neufvilles passeren met lege steenslagtrein 47877 vanuit Somain naar Quenast. Dat de Breaks veel herrie maken bleek wel weer, want op het moment van klikken leken ze al eng dichtbij te zijn, maar uiteindelijk passeerden ze pas zo'n 10 seconden nadat de volledige trein van SNCF voorbij was gereden. Alsnog een close-call die gelukkig goed afliep met de eerste zalige foto van de Fretjes als resultaat!

Zoals eerder aangegeven gingen ook de nodige treinen 'zon uit'. Opzich niet erg want je kunt nu eenmaal niet alles hebben. Wat wel jammer was, was SEL 234 242 die via het verkeerde spoor doorkwam. Na wat tijd te spenderen in Lightroom is het geheel nog acceptabel geworden.

SEL 234 242 had naast een fraaie Laugenzug ook de 143 175 van SLRS (Salzland Rail Service) in opzending toen zij door Wispenstrein brulde. Wispenstein, 9 september 2022.

Op dag 2 werd er een flinke ronde door de Oberpfalz gemaakt. Het is een stuk waar veel diesellijnen liggen en bovendien nog dagelijks 232 in actie komt. Dat gaat vooral om inzetten voor bonte treinen tussen Nürnberg-Hof en tussen Nürnberg-Cheb. Marktredwitz is daarbij een belangrijk knooppunt: hier splitsen de lijnen naar Hof en naar Cheb. Bovendien zijn er twee routes om van Nürnberg naar Marktredwitz te komen: je kunt over Pegnitz en over Weiden.

Dagelijks gaan er in de ochtend twee bonte treinen van Hof naar Nürnberg. Deze komen met elektrische tractie uit respectievelijk Zwickau en Halle naar Hof, waar gewisseld wordt voor een diesel. Dat kan overigens ook een class 66 zijn: in theorie rijdt alleen de trein uit Zwickau met 232 maar de praktijk kent ook andere mogelijkheden... De routes van deze treinen zijn door de jaren heen overigens regelmatig gewijzigd. Momenteel gaat de trein uit Zwickau normaal over Pegnitz, en gaat de trein uit Halle normaal over Weiden. Vandaag viel de trein uit Halle uit en gelukkig reed de trein uit Zwickau inderdaad met 232. De 232 668 is hier even ten noorden van Marktredwitz onderweg met een fraaie bonte trein.

DB still uses 232 locos between Nürnberg and Hof/Cheb. All trains to Cheb must be run with a 232 as class 66 locos are not allowed to enter the Chech Republic, but for trains to Hof the loco differs. In the morning, two trains depart from Hof to Nürnberg. The train from Zwickau currently runs over Marktredwitz and Pegnitz, while the train from Halle runs over Marktredwitz and Weiden. In theory the first train runs with a 232 and the second with a class 66, but in practice other combinations occur... Fortunately, the 51617 from Zwickau indeed ran with a 232 today.

1 maart 2022, 09:24

Gerard van Reede liet in 1640 een volledig symmetrisch achthoekig huis bouwen: Kasteel Drakensteyn in de plaats Lage Vuursche. In die tijd werd ook het dorp Lage Vuursche gebouwd, dat tegenwoordig 285 inwoners heeft.

Drakensteyn wordt sinds 4 februari 2014 weer bewoond door prinses Beatrix. Het kasteel en landgoed zijn niet toegankelijk voor publiek, maar je kunt er wel omheen wandelen door bosrijk gebied.

De roerdomp is wat kleiner dan de blauwe reiger. Zijn bijnaam is ook wel ‘Rietreiger’ en de soort valt door zijn perfecte bruine schutkleur en zgn. paalhouding in het riet bijna niet op. Roerdompen maken een vreemd 'hoempend' geluid, een laag dreunend geluid te vergelijken met het slaan op een holle boomstam. Je kunt vaak wel horen dat ze aanwezig zijn, maar je ziet ze dan niet.

Na passage van SETG werd teruggekeerd naar Osterspai, waar we niet lang hoefde te wachten op SBB Cargo. In Osterspai loopt de spoorlijn vrijwel als enige plek langs de Rechter Rheinstrecke van Oost naar West (of andersom hoe je het bekijkt), waardoor je in de middag tot in de avond treinen uit Keulen kunt fotografen.

SBB Cargo 193 473 met containertrein uit Köln-Eifeltor naar het Italiaanse Busto-Arsizio, door Osterspai.

Na ongeveer twee maanden werd er op woensdag 15 juni weer eens met een zonnige dag naar de oosterburen getrokken om ditmaal aan de Rechter Rheinstrecke tussen Troisdorf en Koblenz wat treinen te schieten. Al een lange tijd wordt de Rheinstrecke getergd door veel grootschalige en langdurige werkzaamheden waardoor er vaak maar één van de twee lijnen open is en er dus veel goederenverkeer via de Siegstrecke wordt omgeleid om zo ruimte te maken voor het Fernverkehr. Na een lange periode met veel werkzaamheden was afgelopen week de eerste week dat gewoon de normale situatie van toepassing was zonder werkzaamheden en je dus over het algemeen wel een leuke dag kunt hebben met goederentreinen op de Rechter Rheinstrecke. Zoals gebruikelijk is het voornamelijk SBB en BLS Cargo die de smaakmaker zijn, maar de hoop is natuurlijk dat TXL of een andere privaat opduikt, wat helaas niet vaak het geval is, en dat was deze dag niet heel anders. Desalniettemin konden er op deze vrij rustige dag toch wel een aantal fraaie platen gemaakt worden waarvan bovenstaande het eerste plaatje is.

Rond 7:20 arriveerden we in Hammerstein waar rond die tijd de zon over de heuvel zou komen. Het portaal waar we wilden staan lag nog iets langer in de schaduw en dus kozen we ervoor om het eerste kwartier een portaal naar voren te schuiven waardoor de treinlengte aanzienlijk korter was maar we al wel met dit mooie licht konden fotograferen. Hoewel de middag enorm rustig was, waarbij er tussen 12:15 en 16:15 geen enkele foto werd gemaakt, was het 's ochtends vanuit het noorden erg druk en dus begon het feest bijna meteen al nadat we alles hadden opgezet. De ladders stonden maar net of de overweg sloot al, maar we werden gefopt door een lege DB Lint die onderweg was richting Koblenz. Ongeveer vijf minuten later was het weer raak en ditmaal zou het wel een leuke goederentrein zijn.

Het is 7:36 als de blauwe SBB Cargo 193 528 de drie Hollanders te Hammerstein passeert met Melzo-Shuttle 40035 vanaf Waalhaven Zuid naar Melzo-Scalo. Niet veel later kwam ook het portaal achter ons in het licht te liggen, maar nog voordat het zover was kondigde alweer de volgende trein zich aan...

De fotostek bij Haaften is misschien wel de meest bekende op de Betuweroute. Het is dan ook zo'n beetje de makkelijkst bereikbare stek waar je langer kunt blijven staan zonder je auto op de meest vreemde plekken te moeten parkeren.

Het nadeel van de stek is dat er nogal wat "onrustige elementen" aanwezig zijn, het standpunt wat aan de lage kant is (waardoor je precies onder de trein door kijkt) en in de winter nog bijkomend de schaduwen van geparkeerde vrachtwagens.

Om eens een wat ander beeld te krijgen werd dan ook na heen en weer te zijn gereden naar Rotterdam om de auto te wisselen met het hoogstatief een plaatje gemaakt.

De 193 334 van DB Cargo passeerde op 10 augustus 2022 halverwege de middag met containertrein 41058 uit Basel naar de Maasvlakte.

Vervolgens ontstond een probleem met 2 treinen die we graag wilden fotograferen, maar die niet te combineren waren. Wat daar de keuze werd volgt bij de volgende foto...

Na het succesvolle bezoek aan de Mainbrücke in Gemünden am Main waar onder andere de ČD Cargo 383 011 met haar gloednieuwe sleep InnoFreight tankcontainers kon worden gefotografeerd werd er zoals elke avond afgesloten in Thüngersheim. Ook deze keer waren er weer een aantal treinen vanuit het zuiden onderweg die lekker in het licht zouden passeren. Eerder die dag werd te Passau de IGE 185 685 "Hör das Signal, Berlin!" gemeld met een keteltrein noordwaarts. Natuurlijk was het voor ons de bedoeling dat deze uiterst fraaie 185'er nog voor zonsondergang Thüngersheim zou passeren, want na de gefaalde ontmoeting in Bornheim eerder dit jaar was een herkansing meer dan gewenst. Terwijl we met een grote groep fotografen op ČD Cargo aan het wachten waren op de Mainbrücke wist één van de Duitsers te vertellen dat IGE in Nürnberg een tweede ketelset in de trein zou haken en dat zou betekenen dat IGE langer nodig zou hebben om in het Maintal te geraken.

Eenmaal aangekomen in Thüngersheim werd bekend dat de trein aardig had doorgereden en haar rangeerwerkzaamheden in Nürnberg al had uitgevoerd. Het ging zelfs zo rap dat de trein na verwachting al rond kwart vóór 8 zou passeren en dat gebeurde dan ook. Echter had IGE nog een leuke verrassing voor ons in petto en wist zo de flinke hoeveelheid aan aanwezige fotografen te verrassen, want niet alleen de loc maar ook de trein was erg fraai te noemen!

Het is 19:41 als de verrassend fraaie trein bestaande uit de IGE 185 685 "Hör das Signal, Berlin!" en een lange keteltrein waarvan het voorste deel bestaat uit een homogene sleep schone, blauwe ERR ketels, Thüngersheim passeert als trein 48898 vanuit Passau via Nürnberg naar Gelsenkirchen-Bismarck. En zo kon opnieuw onder een strakblauwe avondhemel een ontzettend fraaie trein vereeuwigd worden waar je menig fotograaf 's nachts voor wakker kunt maken!

THANKS FOR YOUR VISIT AND FAVES

ON THE REACTIONS I WILL TRY TO RESPOND BACK

Detail van de reus De Lange Wapper

Detail 1

www.flickr.com/photos/105859735@N04/32608611990/in/datepo...

------------------------------------------

Detail of the giant Long Wapper

Detail 1

www.flickr.com/photos/105859735@N04/32608611990/in/datepo...

Midden-Delfland is het eerste Bijzonder Provinciaal Landschap van Nederland. Deze status geeft het belang aan van het open en groen houden van dit waardevolle agrarisch veenweidelandschap tussen de steden.

In 2019 lanceerde Midden-Delfland een keurmerk voor dit gebied: PUUUR Midden-Delfland. Het nieuwe merk staat voor het pure landschap en de eerlijke streekproducten dichtbij de grote stad. Een vriendelijke en rustgevende omgeving waar je kunt ontspannen en genieten.

With over 30 square kilometers it is the smallest national park in Germany, but the nature is beautiful. In Jasmund National Park you will find high white chalkstone rocks where the water of the Baltic Sea breaks up. On top of the rocks and behind it is an old beech forest, which originated in the 13th century. The most famous part of Jasmund National Park is the Königstuhl. This is the highest chalk cliff you can find in the area and in all of Germany. This cliff is 118 meters high. Here you have a beautiful view over the Baltic Sea. Due to its diversity and old-growth forest character, it was added to UNESCO's World Heritage Site on June 25, 2011.

Het is met ruim 30 vierkante kilometer het kleinste nationale park van Duitsland, maar de natuur is er prachtig. In Nationaal Park Jasmund vind je hoge witte krijtsteenrotsen waar het water van de Oostzee op stuk slaat. Bovenop de rotsen en erachter ligt een oud beukenbos, dat is ontstaan in de 13e eeuw. Het bekendste onderdeel van Nationaal Park Jasmund is de Königstuhl. Dit is de hoogste krijtrots die je in het gebied en in heel Duitsland kunt vinden. Deze klif is 118 meter hoog. Je hebt hier een prachtig uitzicht over de Baltische Zee. Vanwege zijn diversiteit en oerboskarakter is het op 25 juni 2011 toegevoegd aan UNESCO's werelderfgoed.

Wanneer vliegt hij?

Je kunt de dagpauwoog zien in april en mei en van juli tot en met september. In de winter verstopt de dagpauwoog zich onder planten, onder bladeren, in holle bomen of tussen takkenbossen. Soms zitten ze ook in schuurtjes of op een zolder. Daar blijven ze de hele winter zitten, zelfs als het sneeuwt. Zodra het in het voorjaar warm genoeg is, komt de dagpauwoog weer te voorschijn. Het is altijd één van de eerste vlinders die je ziet vliegen in het voorjaar. Ze gaan dan op een zonnig plekje zitten om op te warmen. Zodra het weer kouder wordt, verdwijnen ze weer.

Thanks for visit and comments

Please no

Invited Images of a group within comments

Please no photos

Midden-Delfland is het eerste Bijzonder Provinciaal Landschap van Nederland. Deze status geeft het belang aan van het open en groen houden van dit waardevolle agrarisch veenweidelandschap tussen de steden.

In 2019 lanceerde Midden-Delfland een keurmerk voor dit gebied: PUUUR Midden-Delfland. Het nieuwe merk staat voor het pure landschap en de eerlijke streekproducten dichtbij de grote stad. Een vriendelijke en rustgevende omgeving waar je kunt ontspannen en genieten.

Aan de westkant van Peschiera del Garda ligt nog een fotostek, op zo'n 4 minuten rijden van de camping waar we verbleven. Helaas waren de tijden waarop je hier kunt staan niet bepaald ideaal; rond 9:00 was het dagelijks tijd voor de bakker en het ontbijt. Met 4 volwassenen en 2 kleine kinderen moet je je af en toe even schikken ;-)

Desondanks werd er toch 1 keer heen gereden aangezien mijn Italiaanse vriend Christian er was, en kon nog even snel de 412 003 van Mercitalia met trein 54151 uit Lonato naar Verona worden gefotografeerd.

De loc en eerste wagen zijn digitaal van graffiti ontdaan.

Een stek die we nauwelijks in mei in het Maintal hadden aangedaan, was de naar mijn mening mooiste, namelijk die vanaf de brug in Gemünden am Main. De reden hiervoor was het bewolkte weer, en aangezien je heel veel omgeving op deze locatie meepakt is het wel zo mooi dat deze volledig belicht is, en dat gaat bijna enkel met een blauwe lucht. Er werd dan ook in totaal maar één foto gemaakt welke nog eens online komt. Aangezien we in mei dus maar heel beperkt hier konden fotograferen, kozen we er in juli voor om deze stek voor dit jaar eens overnieuw te doen en dit keer met veel meer succes.

Na een moeizame start te Retzbach, waar we wel meteen de eerste klapper konden fotograferen in de vorm van de Freightliner PB01 met gipstrein, zouden er nog enkele andere fraaie treinen volgen. Helaas kozen we na Harrbach de verkeerde stekken uit, want waar wij stonden voor treinen uit het zuiden, kwam alles deze uren vanuit het noorden voorbij. Dit eenrichtingsverkeer zou uiteindelijk de hele week de trend blijven. De ene dag kwam bijna alles uit het noorden en de andere dag het tegenovergestelde, iets wat ik totaal niet gewend was van het Maintal, waar het normaliter vanuit beide kanten lekker doorrolt. Aangezien er zoveel verkeer vanuit het noorden voorbij kwam, dachten we dat het eens afgelopen moest zijn en dat de rollen omgedraaid zouden worden. We hadden dus goede hoop dat ons bezoekje aan Gemünden am Main vanaf 16:00 wel beter zou uitpakken, en dit bleek inderdaad het geval te zijn. Hoewel het vrij rustig met treinen was, konden er in twee uur tijd toch een handje vol fraaie treinen vastgelegd vanaf de brug, waarvan IGE een van de gasten was.

Hoewel IGE normaalgesproken toch wel een bekende is in het Maintal, lukt het me maar moeilijk de fraaie 482'ers op de foto te krijgen. Meestal komen ze vanaf de verkeerde kant, of lopen ze net zoals deze keer als tweede loc mee. Vorig jaar lukte het wel in Thüngersheim de überfraaie trein bestaande uit de IGE 185 685 "Hör das Signal!" met fonkelnieuwe blauwe ERR ketels vast te leggen, maar buiten die foto om is het altijd een lastige opgave gebleken. Zoals gezegd sloegen we deze keer ook de plank weer net mis, maar net als vorig jaar bestond de trein uit een sleep fonkelnieuwe ERR ketels, en de combinatie van de locomotieven ziet er zeker fraai uit!

Het is 17:41 als de ex-SBB Cargo 482 038, nu in dienst voor IGE, met in opzending de fraaiere IGE 482 047 "Jim Knopf" de vele fotografen op de brug passeert met een fraaie sleep blauwe ERR ketels richting Mainz-Bischofsheim. Helaas zal het mij niet meer lukken deze "Jim Knopf" echt goed op de foto te zetten, want deze loc heeft een nieuw, fraaier jasje aangemeten gekregen ter gelegenheid van het 40 jarig jubileum van IGE. Die stickers hadden ze ook wel op de "kale" 482 038 mogen plakken... Dan hadden we nog steeds twee verschillende "Jim Knopf" locomotieven gehad en weer een extra stickerbak, maar vermoedelijk heeft een contract voor de stickers hier een stokje voor gestoken... Je kunt niet alles hebben :P

Nadat zaterdag 23 juli laat maar succesvol begon door de passage van Bahnlogistik24, welke met twee 120'ers en een fraaie houttrein zich liet zien, was het een kwestie van afwachten wat er deze dag verder komen zou. Zoals reeds vermeld bij de vorige bijdrage van deze dag, hadden we veel geluk met de zon ondanks de vele aanwezige bewolking. Deze vele zongaten werden echter niet vaak benut door fraaie treinen. Na Bahnlogistik24 volgden zelfs een aantal pijnlijke missers, want na 6 minuten kwam al de HSL 185 642 "Ecorider" met een bijpassend gekleurde volledig beladen Hödlmayr autotrein voorbij vanuit de verkeerde richting. Deze loc zou het later deze week gelukkig nog wel goed maken. En dan 8 minuten na HSL kwam de WLE 189 801 ook vanuit het zuiden voorbij met de Warsteiner containertrein. Deze loc en trein staan al een tijdje op de to-do list dus ook dit was weer jammerlijk. Na 10 minuten kwam er dan weer wat vanuit de goede richting en dit betrof Lokomotion met de Paneuropa / Terratrans trein. Waar Lokomotion mij bijna nooit teleurstelt, was er deze dag een AlphaTrains 185'er voor de trein voorzien...

Op enkele ICE's na viel het compleet stil in het dal waarop wij de tijd hadden om te verplaatsen richting het viaduct van Harrbach. Eenmaal aangekomen bleef het nog even stil, maar na een tijdje wachten kwam daar de volgende fraaie locomotief de hoek om en wel de RTB Cargo 186 423 "Clockwork". Aan de haak had ze een ietwat ondergesmeurde Gelbe Mauer, maar helaas was zowat de hele achtergrond zon uit. Misschien ooit een leuk project voor Photoshop, maar deze loc heb ik al wel vaker met andere treinen dus om die moeite nou te nemen... Nadat RTB Cargo voorbij was sloot Tiemen zich bij ons aan waarmee we de dag met z'n drieën zouden voortzetten. Niet veel later kwam er een Voith Maxima door de bocht gegleden, helaas zonder last. Ze zou wat ophalen in Würzburg, want binnen twee uur zouden we haar vanuit het zuiden voor de lens krijgen met een fraaie sleep, die foto volgt nog! Een paar minuten later kwam vanuit de verkeerde richting de RIS 218 468 met een Speno voorbij wat natuurlijk weer jammer was. Net zoals bij de vorige stek zou er weer een interessante trein voorbij komen voordat het weer opnieuw opvallend genoeg stil zou vallen, met ook deze keer een teleurstellende tractie. SETG kwam voorbij met een knikketeltrein die ik al vaak genoeg vanuit de verkeerde richting trof met een hele fraaie loc. Uiteraard was het nu een ELL 193'er die het weer moest verzieken :P

Zonder een noemenswaardige foto te hebben gemaakt werd er weer vertrokken naar opnieuw Gambach, maar deze keer voor treinen vanuit het zuiden. Als eerste werd er neergestreken op het rechte stuk waar je als eerste treinen goed richting het noorden kunt klikken. Hier verraste dan de Voith Maxima ons met een fraaie trein, maar zoals gezegd volgt deze foto nog. Terwijl de zon steeds verder aan het draaien was bedachten we de volgende stek waar we naartoe wilden gaan. Aangezien er al tijden niks vanuit het noorden was gekomen en het er ook niet op leek dat er voorlopig iets vanuit het noorden zou komen, besloten we richting de binnenboog van Gambach te gaan voor treinen vanuit het zuiden. Dit bleek een goede keus, want het zou uiteindelijk in blokafstand komen vanuit het zuiden terwijl uit het noorden er slechts zo'n 2 à 3 treinen passeerden. In de optocht vanuit het zuiden zouden uiteindelijk vijf noemenswaardige treinen zitten waarvan drie echte bombers betroffen. Vandaag komt de eerste van vijf treinen uit deze optocht aan bod, en wat voor eentje!

Het is 16:11 als de Railsystems RP 248 002 met een houtpakkettentrein door de boog van Gambach glijdt onderweg vanuit Schleusingen naar Brake. Zoals te zien is hadden we weer geluk met de zon, want in de foto is geen blauw gaatje te zien. Dit betrof de tweede gebouwde Dualmode Vectron, waarvan er überhaupt nog niet zoveel van zijn gebouwd. De concurrent van Stadler doet het wat dat betreft een stuk beter. Desondanks druppelen de bestellingen voor de Dualmode Vectron wel beetje bij beetje binnen en dus hopelijk zijn er in de toekomst meer van zulke locomotieven te zien...

Uiteindelijk werd alsnog koers gezet naar Thüngersheim, aangezien je daar 's avonds het langste kunt fotograferen.

De 185 182 kwam al snel langs met een autotrein uit Ingolstadt naar Osnabrück.

In de zomer van 2022 werd de vakantie samen met de vrouw en dochter doorgebracht in Tsjechië. Uiteraard vond ik het niet heel erg dat de dames wederom voor Tsjechië kozen, want mijn bucketlist qua treinen in dit fraaie land is nog best wel lang ;-). De eerste twee weken zaten we in de buurt van Nymburk en de derde week nabij Uherské Hradiště.

In de buurt van Nymburk is op spoors gebied genoeg te beleven. Nymburk is het startpunt van twee fraaie diesellijnen in noordelijke richting. Een daarvan is de diesellijn Nymburk-Mladá Boleslav. Op deze lijn kun je met een beetje geluk een aantal goederentreinen bij daglicht en daarnaast is er een stoptreindienst van Cd (inzet 814) en een sneltreindienst van Arriva (serie 845).

Tijdens onze vakantie zaten er naast 814's ook nog 810's in de stoptreindienst. Altijd leuk om iets klassieker materieel ook mee te pakken. Op donderdag 21 juli 2022 werd 's ochtends eerst de elektrische hoofdlijn bezocht en daarna werd een tussenlanding gemaakt langs de diesellijn. Een fraaie ochtendstek is gelegen nabij het dorpje Všejany. Toen ik daar nog maar net stond, kwam een goederentrein met een 742 door. Dat was al een leuk begin. Ik had 's ochtends in de omloop al gezien dat de eerstvolgende stoptrein (of eigenlijk de enige in twee uren) door een 810 in het rood zou worden gereden.

Nu kun je een mooie plaat schieten iets ten noorden van het lokale stationnetje aan de parallelweg en je kunt in verband met de zonnestand en de schaduwen van de bomen rondom een uurtje per dag een foto maken bij het station van Všejany. Net in dat uurtje passeert deze stoptrein. Met de nadruk op passeert, want officieel stopt de trein alleen als er iemand in of uit moet. Meestal rijdt de trein door. Ik vatte het plan op om de 810 zowel op de landelijke stek als bij het stationnetje te proberen. Dat was best een ambitieus plan, want nog afgezien van het de gok of de trein wel of niet zou stoppen, was het stukje tussen de spotplek landelijk en het station alleen in die korte tijd te overbruggen met de auto. Nu ben ik niet een groot voorstander van het onnodig stationair laten lopen van de auto, maar in dit geval leek het de enige mogelijkheid om deze stekken te combineren. Nadat de alarmbellen bij de spoorwegovergang bij het station begonnen te rinkelen, werd de motor van de auto aangezet en de deur open gelaten. Snel werd vanaf het trapje de 810 gefotgrafeerd en daarna snel in de auto gesprongen en gereden richting het station waar ik nog net de vertrekkende (jawel.....hij was gestopt bij het station!) kon fotograferen. Wel moest ik de grassprieten voor lief nemen deze keer, want het trapje nog opklappen en in de auto gooien én weer uitladen, pastte niet in het (te) strakke plan ;-).

Hier zien we de fraaie Čd 810 165-1 met Os 9563 Turnov-Nymburk bij het landelijke stationnetje van Všejany op 21-7-2022.

Zonder geluk vaart niemand wel. Nu ook ik niet. Had al gezien dat een tweede buizerd steeds lager cirkelde. Maar je kunt alleen maar hopen dat je alles op tijd en juiste scherpte hebt ingesteld als er een snelle aanval komt.

21Z_6935C+C+N+

Vanuit de Van Nellefabriek zicht op de Skyline van Rotterdam

Vanuit het kantoren- en directiegedeelte kreeg ik die dag deze skyline te zien met een wolkenlucht waar je op dat moment alleen maar van kunt dromen. Deze droom werd daar werkelijkheid!

Uiterst rechts is nog net de Euromast te zien. Meer ruimte had ik aan de rechterkant helaas niet omdat daar een ijzeren rand van het raam zat.

Even groot bekijken - door op de 'L' toets te drukken - is de moeite waard, al zeg ik het zelf.

That day I got to see this skyline from the offices and management area with a cloudy sky that you can only dream of at that moment. This dream came true there!

The Euromast can just be seen on the far right. Unfortunately I didn't have more space on the right side because there was an iron edge of the window.

Viewing the same size - by pressing the 'L' key - is worth it, if I do say so myself.

Sinds de ingang van het nieuwe spoorwegjaar 2020 -midden december- zijn er verschillende wijzigingen doorgevoerd. Een van die treinen is de Bertschi-shuttle. Ik durf er niet bijzeggen "van Lineas" want daarvoor reed ook RRF deze trein. En dát zal waarschijnlijk ook de operator zijn die u zich nog het best kunt herinneren.

Sinds december wordt deze trein gereden door Railtraxx. Het was nog even wachten om te weten te komen welke tractie men voor deze trein zou voorzien. Dat bleek gelukkig de class te zijn in plaats van de 6400. Zoals Finn al vertelde kon ik de ochtend van de 25ste februari deze trein fotograferen. Daarenboven reed deze trein dan ook nog eens met frisgekleurde 266 024!

Bij aankomst wist ik natuurlijk nog niet hoe de trein er deze keer zou uitzien. Het was dan ook een verrassing dat deze loc de bocht uitkwam gereden! De hemel zat nog volledig toe bij aankomst en wanneer de loc al in zicht was zat het spoor nog in de schaduw van he allerlaatste wolkje. Gelukkig kwam het allemaal nog goed.

Voor de geïnteresseerden: deze trein passeert hier elke dag behalve op woensdag rond 9u richting Dow te Terneuzen. Na 18u 's avonds passeert de retour hier weer.

photo rights reserved by B℮n

Located in Cortes de Pallás, in the Umbría de Chirel, we find a spectacular hiking trail to the castle of Chirel. Although this place has a great landscape to offer, we are shrouded in a thick fog. The big advantage of the bad weather is that we don't meet anyone. We have the realm to ourselves. The first part is not that steep and is a fine path with grit and small stones. To my right I see a mountain in the mist, to my left a sloping abyss. There I could see beautiful views if the weather were not so gray. I can now mainly see the sides of my hood and in front of me about a meter or so, until my view is obscured by the fog. The dew on the hundreds of cobwebs in combination with the mist give a special atmosphere. Every now and then we stop for a moment to catch our breath. We fantasize about the beautiful view we could have now. You better laugh about it! When I look halfway across the forest it feels like I'm alone in the world. Suddenly I am startled by a Spanish ibex and he is startled by me. He quickly disappeared into the fog. It is closely related to the Alpine ibex.

The Castillo de Chirel is located above the El Júcar Gorge. It was a very important building and an important place for the strategic control of trade on the Júcar route. Dating back to the 15th century, there is evidence that this fortress was one of the most important in the area. The castle is well preserved and with its triangular layout, it conforms to the topography of the country. The fortress lent itself to defense both for its strategic location and for defensive features such as arrow slits and a moat on one side. Although the fortress has been destroyed in parts, you can still see the walls, the water tank and the main tower. There is a rock that rises nicely above the El Júcar gorge. Impressive thick fog and rich cultural heritage make this trail a unique experience.

Gelegen in Cortes de Pallás, in de Umbría de Chirel, vinden we een spectaculaire wandelroute naar het kasteel van Chirel. Hoewel deze plek een geweldig landschap te bieden heeft worden we gehuld in een dikke mist. Het grote voordeel van het slechte weer is dat we niemand tegenkomen. We hebben het rijk voor onszelf. Het eerste gedeelte is nog niet zo steil en is een prima te belopen pad met gruis en kleine stenen. Rechts van me ontwaar ik in de mist een berg, links van me een glooiende afgrond. Daar zou ik prachtige uitzichten kunnen zien als het niet zo’n grijs weer was. Ik zie nu vooral de zijkanten van mijn capuchon en voor me uit een meter of wat, totdat het zicht me wordt ontnomen door de mist. De dauw op de honderden spinnenwebben in combinatie met de mist geven een bijzondere sfeer. Af en toe staan we even stil om op adem te komen. We fantaseren het prachtige uitzicht dat we nu zouden kunnen hebben erbij. Je kunt er maar beter om lachen! Als ik halverwege uitkijk over het bos voelt het alsof ik alleen op de wereld ben. Plots schrik ik van een Spaanse steenbok en hij schrikt van mij. Snel is hij alweer verdwenen in de mist. Hij is nauw verwant aan de alpensteenbok. Het Castillo de Chirel ligt boven de El Júcar-kloof. Het was een zeer belangrijk gebouw en een belangrijke plaats voor de strategische controle van de handel op de Júcar-route. Het dateert uit de 15e eeuw en er zijn aanwijzingen dat dit fort één van de belangrijkste in dit gebied was. Het kasteel is goed bewaard gebleven en vormt zich met zijn driehoekige indeling naar de topografie van het land. Het fort leende zich voor verdediging, zowel vanwege de strategische ligging als door defensieve kenmerken zoals pijlspleten en een slotgracht aan één kant. Hoewel het fort in delen is verwoest, kun je nog steeds de muren, de watertank en de hoofdtoren zien. Er is een rots die mooi uitsteekt boven de El Júcar-kloof. Indrukwekkende dikke mist en het rijke culturele erfgoed maken dit pad tot een unieke ervaring.

photo rights reserved by B℮n

Valencia is the third largest city in Spain. Valencia is located on the Costa del Azahar on the Mediterranean Sea and is considered the birthplace of paella, one of the most famous dishes in Spanish cuisine. Valencia is also known as the orange city. Valencia is Spain's third economic engine, after Madrid and Barcelona. Valencia was founded in 138 BC. under the name Valentia Edetanorum, by a Roman leader. Valencia has a Mediterranean climate with warm summers and very mild winters. Valencia, like the entire region of Valencia, is officially bilingual; they speak both Spanish and Valencian. Valencian is very closely related to Catalan. Spanish Valencia is more than beach and paella. The highlight that you do not want to miss are the modern buildings of Calatrava. The 'Ciutat de les Arts i les Ciències' or 'the City of Arts and Sciences' is a cultural and scientific complex of seven special buildings designed by Calatrava and is located in the drained Turia River of Valencia. It includes Spain's finest aquarium L'Oceanographic, a planetarium, an IMAX theatre, a science museum and a striking event hall. This science park is definitely the number one attraction of Valencia!

Assut de l'Or Bridge and the L'Àgora are two parts of Valencia's City of Arts and Sciences complex. "The Agora" is a multifunctional covered space designed by Santiago Calatrava. His signature style is the skeletal structure and futurism. He is responsible for many large and special buildings and structures. It's a special building and surrounded by water and has an oval-like shape. You can see everything in it; a moon, but also, for example, a planet (the Agora) surrounded by space (the water). The building is 88 meters long, 66 meters wide and 70 meters high. The covered area is more than 4,800 m². About 6,000 people can be housed in the Agora. In addition to an interesting construction, special materials have also been used. The roof is made of glass and when there is an event going on in the evening, it brings a special sight. Furthermore, a large part of the building is covered with trencadís. Trencadís is a mosaic style best known for the work of Spanish artist Antoni Gaudí. Gaudí mainly used a composition of colored tiles. A well-known example of trencadís are the winding benches in the Parc Guëll in Barcelona. The Agora is also made of trencadís, but only in a blue variant. The space will offer art exhibitions, conferences, concerts, tennis social events and shows.

Valencia is twee na grootste stad van Spanje. Het hoogtepunt die je niet wilt missen zijn de moderne bouwwerken van Calatrava. De 'Ciutat de les Arts i les Ciències' oftewel 'de Stad van Kunst en Wetenschap' is een cultureel en wetenschappelijk complex van zeven bijzonder gebouwen ontworpen door Calatrava en is gelegen in de droog gelegde Turia rivier van Valencia. Het bevat o.a. het mooiste aquarium (L'Oceanographic) van Spanje, een planetarium, een IMAX-theater, een wetenschapsmuseum en een opvallende evenementenhal. Dit wetenschapspark is absoluut de nummer één bezienswaardigheid van Valencia! De Assut de l'Or-brug en de L'Àgora zijn twee delen van het complex van de Stad van Kunst en Wetenschap in Valencia. "The Agora" is een multifunctionele overdekte ruimte ontworpen door Santiago Calatrava. Zijn kenmerkende stijl is de skeletstructuur en het futurisme. Hij is verantwoordelijk voor vele grote en bijzondere gebouwen en constructies. Het is een bijzonder gebouw en omgeven door water en heeft een ovale vorm. Je kunt er alles in zien; een maan, maar bijvoorbeeld ook een planeet de Agora omgeven door de ruimte het water. Het gebouw is 88 meter lang, 66 meter breed en 70 meter hoog. De overdekte oppervlakte bedraagt ​​ruim 4.800 m². In de Agora kunnen ongeveer 6.000 mensen worden gehuisvest. Naast een interessante constructie is er ook gebruik gemaakt van bijzondere materialen. Het dak is van glas en als er 's avonds een evenement gaande is, geeft dat een bijzonder gezicht. Verder is een groot deel van het gebouw bedekt met trencadís. Dit is een mozaïekstijl die vooral bekend is door het werk van de Spaanse kunstenaar Antoni Gaudí. Gaudí gebruikte voornamelijk een compositie van gekleurde tegels. Een bekend voorbeeld van trencadí's zijn de kronkelende bankjes in het Parc Guëll in Barcelona. De Agora is ook gemaakt van trencadí's, maar alleen in een blauwe variant.

Na ons kort uitstapje naar de Schnellfahrstrecke en een stop in de plaatstelijke supermarkt voor wat aankopen op aanvraag (Manner-koekjes, Spätzle en Mezzo-Mix), kwamen we rond 16u15 terug aan de oevers van de Rijn toe.

Al vrij snel kregen we een cargo in de gaten - ik had al eens aangegeven dat je die hier vanop afstand kunt zien aankomen - waardoor we wisten dat het na een paar minuten prijs zou zijn. Alleen duurden die paar minuten nu gevoelsmatig wel uren... zo lang dat de Quietschie die uit Koblenz richting noorden onderweg was (en een InterCity volgde - weeral?) zorgde voor kruising met de ertstrein Rotterdam - Dillingen.

Dan maar op de volgende wachten, die was al trouwens al vrij snel zichtbaar... maar ook hier duurde het minuten vooraleer de trein dichterbij kwam en ook hier kregen we te maken met een kruising met een goederentrein in noordelijke richting die tergend langzaam naar het rood tonende inrijsein van het station van Linz am Rhein spoorde.

Het bleek dat door werken het doorgaande spoor in zuidelijke richting in Linz am Rhein geblokkeerd was waardoor alle treinen hier via een zijspoor werden getrokken, wat tot stremmingen leidde omdat er dus twee keer gekruist moest worden met het spoor in noordelijke richting.

Gelukkig voor ons was de Taurus met zijn goederentrein - naar mijn gevoel lijkt die zeer sterk op een Linz shuttle die door Railtraxx in België gereden wordt - zo traag dat de cargo in noordelijke richting (een Traxx met een bloktrein oranje containers) enkel nog in de verte waar te nemen valt.

[M] Een storende witte vrachtwagen werd digitaal verwijderd.

-----

Stress in Linz am Rhein. Due to engineering works at the station all southbound trains had to take a sidetrack, which laid to delays because this meant that they had to cross twice the track for northbound trains.

This was the second freight train we've get to see at the bridge in Dattenberg and yes... this mixed train with an ÖBB Taurus in front also crossed another freight train. Luckely for us, at a better moment so it wasn't that problematic.

----------

Dattenberg, 22/09/2021

ÖBB 1116 141

Als je zo kunt ontwaken kan de dag niet meer stuk.

(A.Schacht Ulm Edixa-Mat-Travenar 1:2,8/90 + Kowa 2X anamorphic for Bell&Howell + Gozo Close-Up nr.1 )

A friend with a very creative mind made these "pencils". You can't draw with them, they are twigs with a point cut and he gave the points a color. I said "those are cool for a theme someday". Then I got a bundle, for someday and someday has now come.

Een vriend met een zeer creatieve geest heeft deze "potloden" gemaakt. Je kunt er niet mee tekenen, het zijn takjes waar een punt aan gesneden is en de punten heeft hij een kleurtje gegeven. Ik zei "die zijn gaaf voor ooit een thema". Toen kreeg ik een bundeltje, voor ooit en ooit is nu gekomen.

🔪

Op zondag 8 januari begon voor mij het jaar 2023 op het gebied van de fotografie. Door een tijdelijk locomotieven tekort bij LTE, is sinds afgelopen vrijdag de RTS 1018 gepositioneerd op de Houtrakpolder om de kolenbedieningen bij OBA en de Nieuwe Rietlanden in opdracht van LTE uit te voeren. Deze vrij zonnige zondag zou ze haar eerste taak hebben en dit betrof het beladen van een kolentrein bij de Nieuwe Rietlanden. Aangezien de zonkansen voor de regio Amsterdam er vrij goed uit zagen, besloot ik 's ochtends richting de Houtrakpolder te rijden om daar polshoogte te nemen. In principe zou ergens tussen 10 uur en 12 uur de trein worden uitgehaald bij de terminal wat ervoor zorgt dat je ze op een aantal punten goed voor de zon kunt fotograferen. Ruimschoots op tijd arriveerde ik al op de Houtrakpolder waar meteen even gekeken werd hoe ver LTE was met het laden van de kolen. Daar zag ik tot mijn verbazing dat letterlijk pas de eerste bak onder de laadinstallatie stond, terwijl het al bijna 10 uur was. Daarnaast stond de RTS 1018 ingeklemd tussen de trein en de Rhenus Traxx. Dat laatste kon nog wel eens voor problemen gaan zorgen want als de loccen niet op het emplacement van Rietlanden zouden worden omgewisseld, werd het een kansloze bedoening.

Ik stond voor een dilemma, hier afwachten op LTE in de hoop dat de loccen nog omgewisseld zouden worden, of richting Teuge rijden. In Teuge wilde ik namelijk 's middags SBB Cargo fotograferen met een omgeleide Mortara-Shuttle naar Rotterdam Pernis. Ik kreeg echter vrij snel te horen dat deze trein helaas geannuleerd was, dus dat maakte de keus wel veel makkelijker. Ik besloot dus maar om even rond te gaan kijken of er ergens anders misschien actie was. Het was immers flink zonnig en ik moest nog wel een tijdje wachten op LTE. Toen ik toekwam bij emplacement Heining zag ik reeds al een aantal andere fotografen staan waaraan werd gevraagd of zij wisten of er misschien nog wat anders te fotograferen viel. Maar ook zij waren naar hier getrokken om LTE te fotograferen. Desondanks raakte ik aan de praat, en terwijl we aan het praten waren, zagen we verderop personeel op de RailExperts 6004 klimmen. Ik besloot om even naar de GPS terminal te rijden om te zien of daar toevallig een keteltrein stond, en inderdaad, deze was aanwezig.

Na mijn constatering reed ik weer terug naar de rest en weldra ik gearriveerd was, kwam de kleine diesel al onze kant op gereden. Bij het sleutelen van de overweg werd er even nagevraagd of de trein in twee delen werd uitgehaald, en dit was inderdaad het geval. Het leek er dus op dat we een leuke extra voor de lens zouden krijgen, want zondagen zijn niet de meest drukke dagen in het Amsterdamse havengebied. Ik had dan van tevoren ook niet gedacht een tweede trein naast LTE te treffen.

Nadat de diesel weer was verdwenen kon het wachten beginnen op haar terugkomst met het eerste deel van de set ketels. Tijdens het wachten veranderde er helaas wel het een en ander in de lucht. Vanuit het zuiden kwamen opeens dunne veegachtige stapelwolken opzetten welke typerend zijn voor winderige maar heldere winterse dagen. Het werd al snel een Russische roulette tussen de zon en de wolken waardoor het stressniveau toch wel weer opgekrikt werd. Zo'n 35 minuten nadat de diesel verdwenen was, kwam ze weer in beeld met de eerste sleep ketels. De zon zat net achter een middelgrote wolk, maar daar achter zat een blauw gat. Helaas duurde het met de zon allemaal iets te lang en viel de eerste poging in het water.

We hadden gelukkig nog een tweede poging, maar de zon zou bij de tweede poging wel redelijk haaks gaan staan. We besloten dan ook te gaan kijken bij de aansluiting naar de GPS terminal waar langzamerhand de zon goed zou gaan staan. Terwijl we onderweg waren zagen we in de verte een geel met zwarte neus in de verte bij de TMA terminal. Dit moest wel een Hippeltje van RFO zijn en dus werd even snel doorgereden naar het locje. Inderdaad was deze actief, maar zonder last. Er werd dus weer omgekeerd om richting de GPS terminal te gaan, maar RFO werd in het achterhoofd gehouden. Al snel kwamen we tot de conclusie dat er geen geschikte stek was bij de aansluiting naar de GPS terminal, waarop we besloten de tweede poging op dezelfde stek als de eerste poging te ondernemen. Terwijl we terugreden kwam RailExperts ons al tegemoet gereden wat erop duidde dat het niet lang ging duren. Om het inmiddels al lange verhaal wat korter te houden; poging twee werd een kopie van poging één, wat erop neerkwam dat we met lege handen achterbleven op het gebied van de keteltrein.

Na dit debacle was het de beurt aan RFO om als losse loc richting ons te rijden. op emplacement Heining stond een sleep PKP Eanos'sen waarvan wij het vermoeden hadden dat RFO deze nu naar de Aziëhavenweg ging brengen. Echter bleek dit niet het geval te zijn, want de loc ging los richting de Aziëhavenweg en liet de sleep kolenbakken voor wat het was. We besloten richting de Nieuwe Rietlanden te rijden, want we waren inmiddels zo'n twee uur verder en LTE moest nu dus wel een heel eind zijn. De zon kwam ook weer vaker tevoorschijn, dus de hoop dat LTE wel ging lukken was groot. Precies toen we toekwamen werd de trein inderdaad uitgehaald, maar tot onze grote frustratie was de RTS 1018 nog steeds ingesloten en de locs werden ook niet op het emplacement van de Rietlanden omgewisseld. Dit betekende dat het onmogelijk werd om een goede foto van deze trein te maken. Het leek erop dat we dus met compleet lege handen weer het Amsterdamse havengebied zouden verlaten. Er werd dus nog maar even gekeken of er elders wat onderweg was, want de zon kwam wel steeds meer terug. Enkel de RFO 1829 was vanuit Bad Bentheim naar Rotterdam onderweg, maar deze reed eigenlijk nergens in het westen echt lekker...

Ik stond op het punt om twee jongens die met me meegelift waren, richting Amsterdam Sloterdijk te brengen, totdat we ons bedachten dat het Hippeltje van RFO nog actief was. Deze was naar de Aziëhavenweg gereden waar toen nog geen trein was, maar misschien was dit nu wel het geval. Toen we over de overweg reden stond daar een wel heel aangename verrassing! Uit het niks stond daar opeens een staalplakkentrein, een vervoertje van RFO wat wel vaker in januari en februari opeens tevoorschijn komt en een paar weken later uit het niks weer verdwenen is. De trein stond al vertrekgereed om geduwd richting de TMA terminal te gaan, maar moest nog wachten totdat LTE was gearriveerd vanuit de Nieuwe Rietlanden. Dit gaf ons de mogelijkheid om een stek uit te kiezen langs de lijn naar de TMA terminal. In de tussentijd konden ook de wolken steeds meer verdwijnen wat we natuurlijk totaal niet erg vonden. In het verleden werd deze trein soms in twee delen geplaatst, maar het leek erop dat de lange sleep nu in zijn geheel werd geduwd wat er wel voor zorgde dat de kansen kleiner waren om deze trein goed op de foto te zetten.

Tijdens het wachten kwam de zon weer steeds vaker om de hoek kijken, en uiteindelijk werden de eerste wagens in de verte zichtbaar. Het duurde allemaal wel lang aangezien er een aantal overwegen gesleuteld moesten worden. Door het hoge treingewicht duurde het na het stoppen voor de overwegen ook wel even totdat de trein echt op gang kwam. Dit zou wel betekenen dat we haar nog zouden kunnen inhalen voor een tweede foto verderop. Uiteindelijk werd de overweg achter ons gesleuteld en kwamen niet veel later de eerste geduwde wagens voorbij. De zon had zich inmiddels in een lekker blauw gat gehangen en dus leek het dan eindelijk nu wel goed te gaan met deze heel onverwachtse fraaie trein!

De klok slaat 14:30 als in een heerlijk winterzonnetje de RFO 687 de vele fotografen duwend passeert vlak voor de aankomst bij de TMA terminal. Aan de haak heeft ze de eerste van in totaal 14 staalplakkentreinen die de komende twee maanden gaan rijden tussen Tata Steel in Beverwijk en de TMA terminal op de Houtrakpolder. Na deze 14 ritten is het vervoer weer "uit het niks" verdwenen en zal hoogstwaarschijnlijk in januari 2024 weer opeens tevoorschijn komen. Na deze foto werd er snel naar voren gereden voor een tweede succesvolle foto, welke mogelijk was vanwege het open moeten maken van het hek van de terminal. Toevallig stond deze trein bij de bediening naar TMA hoog op mijn lijstje, maar doordat ze enkel in de wintermaanden kort rijdt kwam het er nooit van. Soms heb je zulke toeval als deze nodig om een trein voor de lens te krijgen!

Fascinating to see the mouth move, when you are looking through the lens.

Have a great weekend.

Fascinerend dat je het bekje kunt zien bewegen als je door de lens kijkt.

Maak er een fantastisch weekend van.

HIM:

Hair - Exile:: Ryan (TMD)

Skin - STRAY DOG - SETH - LELUTKA - TONE 03 (TMD)

Head - LeLUTKA Skyler

Body - -Belleza Jake

Beard - [[MAGNIFICENT] for SKYLER - Bento CIRCLE GOATEE (TMD)

Necklace - [ kunst ] - Danilo necklace (TMD)

Jacket - {COLD-ASH} Mens ALESSIO Suit Blazer & Trousers (Anthem)

HER:

Head - Geuns Babyface

Body - Maitreya

Hair - KUNI - Erin

Gown - JustBECAUSE Nadine Gown

Necklace - .::Supernatural::. Nora Necklace

Nails - Ascendant - Boss Nails Fatpack

The Keukenhof has an area of 32 hectares of land where 7 million(!) bulbs are planted with 15 kilometers of footpaths. You can take a lovely walk to see (and smell) the 800 varieties of tulips, daffodils and hyacinths in bloom.

In addition to the brilliant colors of the flowers, Keukenhof has everything to offer for a wonderful day out: spectacular flower shows, parades, inspiring art exhibitions and events. There are also fun activities such as treasure hunts and a petting zoo and a maze, making Keukenhof perfect for children of all ages.

De Keukenhof heeft een oppervlakte van 32 hectare grond waar 7 miljoen(!) bollen worden geplant met 15 kilometer aan voetpaden. Je kunt er heerlijk wandelen om de 800 soorten tulpen, narcissen en hyacinten in bloei te bekijken (en te ruiken).

Naast de schitterende kleurenpracht van de bloemen, heeft de Keukenhof alles te bieden voor een heerlijk dagje uit: spectaculaire bloemenshows, parades, inspirerende kunsttentoonstellingen en evenementen. Ook zijn er leuke activiteiten zoals schatzoeken en is er een kinderboerderij en een doolhof, waardoor de Keukenhof perfect is voor kinderen van alle leeftijden.

Na de foto in Baalberge reden we terug naar het hotel in Bernburg.

We hadden een goede reden voor een bezoek aan deze omgeving. Omvangrijke werkzaamheden bij Köthen zorgen ervoor dat veel treinen omgeleid werden, wat dan weer resulteert in goederentreinen op plekken waar je ze normaal niet vast kunt leggen. Zo werden bijvoorbeeld de sodatreinen van DB Cargo omgeleid via Güsten - Schönebeck en Könnern - Halle.

De werkzaamheden in Köthen begonnen in juni 2019, en zouden op 31 maart 2020 klaar moeten zijn.

We begonnen de dag in Bebitz, op de lijn Halle - Könnern - Baalberge. Hier zouden we een vertraagde trein van Freightliner kunnen fotograferen, maar deze was helaas nét door toen we op de stek waren aangekomen.

Aansluitend reden we naar Giersleben, gelegen in de driehoek Güsten - Sandersleben - Frose.

Op deze lijn rijdt de Havelländische Eisenbahn (HVLE) met de kalktrein uit Kalkwerk Fels-Werke in Rübeland via Blankenburg (Harz) naar Beddingen. Op dinsdag, donderdag en zaterdag is deze trein te fotograferen, meestal met opvallende wagens van het type Slmpps.

Op 24 maart 2020 is de helaas logoloze 285 102 van HVLE bij Giersleben onderweg met trein 91037 uit Rübeland via Blankenburg, Schönebeck en Braunschweig naar Beddingen VPS, bestaande uit 27 wagens met elk 3 "kubussen".

Vanuit Velddriel, waar we LTE met de uiteindelijk eenmalige China trein konden fotograferen, werd er verkast richting Vuren. De volgende trein die deze zondag op het programma stond betrof de DuKo-Shuttle van RheinCargo die op deze dag standaard bij daglicht rijdt. We hadden de tijd en dus arriveerden we ruimschoots voor doorkomsttijd op het viaduct. Hier waren reeds al anderen aanwezig met hetzelfde idee, en vanuit het gesprek kwam naar voren dat RFO met een keteltrein onderlangs naar Bad Bentheim zou rijden. Het bleek dat RheinCargo en RFO net wel of net niet te combineren zouden zijn. De enige stek waar we RFO konden vastleggen die nog net te combineren viel, was die net buiten Breda richting Dorst. Met de auto was dit ongeveer 25 minuten rijden, en tussen de twee treinen zat een halfuurtje. Het was dan ook maar te hopen dat RheinCargo op tijd zou zijn en voorlopig was dit ook het geval.

Na een tijdje kwam inderdaad op de minuut nauwkeurig RheinCargo in zicht, en alhoewel je de trein al van een aantal kilometer ver kunt zien, viel het meteen op dat de trein nagenoeg leeg was. Er werd geen ogenblik getwijfeld en direct de auto in gesprongen om richting Breda te rijden, elke minuut was immers mooi meegenomen. Onderweg was het zoals verwacht wel vrij druk op de weg, want het was mooi weer op een zondag dus gaan veel, vaak slome, dagjesmensen de deur uit. Na een klein halfuur arriveerden we dan met alsnog genoeg speling, want RFO zat laat in haar pad. Het was nu nog enkel afwachten wat de locomotief van dienst zou zijn, want de trein was nog niet gemeld. Ik verwachtte weer een ex-Locon kleurstelling want die tref ik altijd als RFO onverwachts onderlangs rijdt, en dit zou deze keer inderdaad niet veel anders zijn.

Het is 11:35 als de RFO 1837 de toegesnelde fotografen passeert net buiten Breda met keteltrein 42797 vanuit Kijfhoek naar Bad Bentheim. Veel tijd om te blijven hangen was er niet, want Plan U 151 was schijnbaar onderweg richting Lage Zwaluwe om roest te rijden. Snel werd er vertrokken richting Willemsdorp om daar de volgende foto's te maken!

photo rights reserved by B℮n

Few cities in the world capture the imagination as much as Bangkok. Ornate palaces that host royal processions, Buddhist temples that witness monks chanting ancient temples, canals that lead to a maze of water markets, night bazaars that never sleep - have long proved a powerful magnet for travelers. In this sprawling metropolis, Banyan Tree Bangkok, a 5-star luxury hotel in Sathorn road, offers a spectacular rooftop restaurant and bar - Vertigo Grill & Moon Bar on the elevated 61th floor. The hostess Suritawa welcomes us with the hospitality Thailand is famous for. The greater Bangkok area has a population over 14 million. This has in turn shifted the country from being a rather homogeneous Thai population to an increasingly vibrant mix of Western, Indian and Chinese people, giving the city a cosmopolitan status. Bangkok is known in Thai as Krung Thep Mahanakhon. The ceremonial name translates it to The city of angels.

Vertigo & Moon rooftop bar at Banyan Tree Bangkok is located on the 61st floor, offering an outstanding 360-degree view of the Bangkok skyline and its surroundings. It is a double setting, where the restaurant part is called Vertigo and the bar is called Moon Bar. Opening hours: 6.30pm - 11pm (weather permitting). It's one of the best bars in the world! We were lucky these clouds of rain just passed by.

De bar Vertigo & Moon op het dak van Banyan Tree Hotel Bangkok bevindt zich op de 61e verdieping en biedt een prachtig 360-graden uitzicht op de skyline van Bangkok en de omgeving. Het is een dubbele setting, waarbij het restaurantgedeelte Vertigo heet en de bar Moon Bar. Het is de op één na hoogste bar van Zuidoost-Azie en u heeft er een prachtig uitzicht over Bangkok. Als u romantisch wil cocktailen moet u hier zijn; bovendien liggen de prijzen van de drankjes hier rond het normale hotelbar-niveau. Je kunt er vanaf 17.00 uur terecht. Mooi, want dan maakt u de zonsondergang tussen 17.30 en 18.00 uur mee, als de miljarden lichtjes van Bangkok gaan fonkelen -een fascinerende aanblik. Je kunt in deze bar gerust aanschuiven om alleen iets te drinken. Het eten in de aanpalende Vertigo Grill is goed, naar Thaise maatstaven wel behoorlijk aan de prijs. Een diner voor twee kost zo'n 200 EUR inclusief de wijn. Maar ja, zo'n ambiance mag ook wat kosten!

Liebe Freunde meine Laune ist ;-)) nur der Smiley :-(( hat bad mood!

Dear friends my mood is ;-))) only the smiley :-(( has bad mood!

Schlechte Laune - :-( Plastik , man sieht es mir an, was ist schon Plastik? Ich esse lieber aus einer Porzelanschüssel! Einen guten Start in die neue Woche, liebe Freunde. ;-))

Danke für Euren Besuch über den ich mich immer sehr freue.

Bad mood - :-( plastic, you can see it, what is plastic? I'd rather eat from a porcelain bowl! A good start into the new week, dear friends.

Thanks for your visit which I am always happy about :-)) !

Mauvaise humeur - :-( plastique, vous pouvez le voir, qu'est-ce que le plastique ? Je préfère manger dans un bol en porcelaine ! Un bon début de semaine, chers amis.

Merci pour votre visite dont je suis toujours ravi :-)) !

Mal humor - :-( plástico, puedes verlo, ¿qué es plástico? ¡Prefiero comer de un cuenco de porcelana! Un buen comienzo para la nueva semana, queridos amigos.

Gracias por su visita que siempre me alegra :-)) !

Mau humor - :-( Plástico, você olha para ele, o que é plástico? Eu prefiro comer em uma tigela de porcelana! Um bom começo para a nova semana, queridos amigos.

Obrigado pela sua visita sobre a qual estou sempre muito feliz :-))!

Cattivo umore - :-( plastica, si può vedere, che cosa è la plastica? Preferirei mangiare da una ciotola di porcellana! Un buon inizio nella nuova settimana, cari amici.

Grazie per la vostra visita che mi fa sempre piacere :-)) !

Slecht humeur - :-( plastic, je kunt het zien, wat is plastic? Ik eet liever uit een porseleinen kom! Een goed begin van de nieuwe week, lieve vrienden.

Bedankt voor uw bezoek waar ik altijd blij mee ben :-)) !

Dåligt humör - :-( Plast, du tittar på det, vad är plast? Jag föredrar att äta från en porslinskål! En bra start på den nya veckan, kära vänner.

Tack för ditt besök över vilket jag alltid är väldigt glad :-))!

Dårlig humør - :-( Plastik, du ser på det, hvad er plastik? Jeg foretrækker at spise fra en porcelænskål! En god start på den nye uge, kære venner.

Tak for dit besøg, hvor jeg altid er meget glad :-))!

Zły nastrój - :-( plastik, widać to, co to jest plastik? Wolałbym jeść z porcelanowego naczynia! Dobry początek nowego tygodnia, drodzy przyjaciele.

Dziękuję za wizytę, z której zawsze się cieszę :-)) !

De foto met het Stellwerk is natuurlijk waar we het voor deden, maar als je dan vervolgens nog wat extra foto's kunt maken is dat nooit verkeerd, zeker als deze ook nog eens best leuk uit pakken.

Bij de vorige foto werd al geschreven dat de drone inmiddels onderweg was naar de uitrijder van Ilberstedt, en zo kon hier nog een foto gemaakt worden van de 233 452 van DB Cargo, die met sodatrein 60350 uit Baalberge naar Wismar de trein Ilberstedt uit trekt op 24 maart 2020. De stoptrein van achteren was net op tijd ver genoeg door te rijden om niet volledig in de weg te rijden.

Nadat ik vorige week zaterdag in Wetteren was geweest, wat als alternatief diende voor de gecancelde dag naar het Ruhrgebiet een paar dagen eerder, werd gister alsnog richting onze oosterburen getrokken omdat er deze keer wel zonnig weer was voorspeld. We wilden deze dag voornamelijk voor de goederentreinen gaan die veel te zien zijn op de spoorlijnen vanuit Oberhausen richting het zuiden via Ratingen en Rheinhausen. De bedoeling was om 's ochtends bij Duisburg Lotharstraße te beginnen waar we een leuke stek dachten te hadden gevonden. Echter is er in heel de regio niks van enige vegetatie gesnoeid waardoor het nog een best oerwoud was op onze beoogde stek. Een alternatief werd dan ook snel gevonden iets verderop waar je op het viaduct in de buitenbocht kunt staan. Hier was de begroeiing een flink stuk minder aanwezig en waren er ook geen hoge bomen die schaduwen op het spoor konden creëren. Helaas, zoals wel vaker in deze tijd van het jaar, begon de dag met hoge mist waardoor het kon worden beschouwd als een strak grijze sluier die voor de zon bleef hangen. Zo konden de eerste twee uren op gebied van fotografie zo goed als de prullenbak in gegooid worden want met instellingen van ISO 1600 en diafragma op 5.0 maak je me niet heel erg blij. Gelukkig passeerden er in deze twee uur nagenoeg geen interessante treinen en werd alles bewaart tot de qua zonlicht twee mooiste uren van de dag die zouden volgen.

Rond 11:00 werden de eerste tekenen van direct zonlicht zichtbaar doordat er zich erg kleine blauwe gaatjes lieten zien. Op de satelliet was al te zien dat de hoge mist vanuit het oosten in rap tempo aan het verdwijnen was, dus was het bij ons een kwestie van afwachten totdat het ook bij ons zo ver zou zijn. Nog geen 10 minuten later was de lucht al overwegend blauw waardoor opeens te zien was hoe fraai het zonlicht met deze herfstkleuren kon zijn. Nu was het uiteraard hopen op de passage van een fraaie trein, en gelukkig werden die prompt op meerdere presenteerblaadjes aangeboden. Terwijl de zon nog geen vijf minuten de overhand had gekregen op de situatie in de lucht diende zich de eerste trein al aan, en wel eentje vanuit huize HSL.

De klok slaat 11:15 als de HSL 186 382 "European Logistics Together" met BLG autotrein 69468 vanuit Falkenberg naar Rheinhausen de drie verraste fotograferen passeert in een uiterst fraai zonlicht vergezeld door eveneens de nog in halverwege november aanwezige herfsttinten. Na de passage in Duisburg Lotharstraße heeft de trein nog ongeveer vijf minuten te gaan totdat de eindbestemming te Rheinhausen wordt bereikt. Vanaf daar worden de Volkswagens van de trein gehaald bij de BLG terminal in de haven van Duisburg-Rheinhausen om vervolgens verscheept te worden of per vrachtwagen op hun bestemming te komen!

In Rodez werden de ladders ingeklapt en de koers gezet op Naucelle. Hier is een mooie opening tussen de begroeiing, vanaf waar je de lege aanvoerrit van de nachttrein kunt fotograferen. We krijgen hier tevens een wat beter zicht op de locomotief van dienst: de 67424. Deze blauwe eenling wordt exclusief op deze treinverbinding ingezet. Dat zit namelijk zo:

Vroeger reden er twee locomotieven rond met een iets aangepaste Multiservice kleurstelling rond. De 72006 en de 67373. Deze locs kregen de bijnaam 'Isabelle'. Vorig jaar werd de 67373 afgevoerd naar de sloper, na al enige jaren terzijde gestaan te hebben. Twee medewerkers van SNCF depot Bordeaux besloten een mooie tribute te maken aan de kleurstelling, door de rode 67424 een schilderbeurt te geven! Deze locomotief werd de laatste twee maanden van de vaste 67400-omloop op Brive-Rodez-Albi ingezet. Toen de 'Prima's' het eind juni overnamen van de oude locs was de verwachting dat de 67424 ook wel snel terzijde zou gaan. Niets bleek minder waar, want de betrouwbaarheid van de 75300'n valt in de praktijk nog wel eens tegen. Ze zijn vaak weg voor onderhoud, en dan wordt er beroep gedaan op de fraaie 'Isabelle'.

Onderweg kreeg het leegmat een kwartiertje vertraging op de teller, waardoor we in met de groep fotografen rustig in het zonnetje de doorkomst konden afwachten Na een half uurtje wachten werd dan eindelijk het gebrul van de loc hoorbaar en enkele seconden later verscheen het geheel vanachter de bomen. Na de foto werd wederom snel de ladder ingevouwen en het laatste stukje naar Lescure-d'Albigeois gereden.

Losse loctreinen kunnen soms behoorlijk saai zijn, maar een voordeel is wel dat je er leuke composities mee kunt uitoefenen. ;) Het regende cargo's en omleiders deze ochtend. Zo bracht Lineas 653-02 de 7718 vanuit Kijfhoek (?) over naar de werkplaats in Zutphen. Tijdens een zongaatje passeert het konvooi hier de Zutphense IJsselbrug.

Het is genieten als je er weer in slaagt zonder te verstoren dichterbij kunt komen. En het lijkt of hij meewerkt door een mooie pose aan te nemen.

21Z_7460cC+N+Vb2

Totems at the top of the "heap Haniel"

Eindelijk heb ik hem een keer: De Green City Trip! Sinds je hem nu niet meer op Treinposities kunt zien, is het lastig om hem te volgen. En daar komt nog bij dat hij niet altijd op tijd rijd. Maar vandaag was ik in Amersfoort, en toen hoorde ik dat hij onderweg was. Van alle hoeken en gaten kwamen fotografen en uiteindelijk stonden we hier met zeker 7 anderen.

Hier rolt de half bestickerde TCS 101004 (1751) met het leeg materiaal (EuroExpress-rijtuigen) van de Greencitytrip Amersfoort Centraal binnen richting Watergraafsmeer.

29 september | Amersfoort Centraal

Aan de vorm van zijn snavel kunt u zien wat er op het menu van een vogel staat. Een merel trekt bijvoorbeeld met zijn lange spitse snavel regenwormen uit de grond. Een boomklever heeft een dunne snavel om insecten uit de bast van een boom te kunnen halen. En een vink heeft een sterke kegelvormige snavel om zaden en pitten te kraken.

Zodra het kouder wordt komen de vogels weer dichterbij huis. Ze gaan nu actief op zoek naar een plek waar ook in koude jaargetijden wat te vinden is.

vogels pikken van bijvoorbeeld een gehalveerde appel, peer, banaan of druif.

Info Vogelbescherming

Heidelibel

Soms merken ze je al op als je er nog meters er vandaan bent. Er zijn echter ook dagen dat ze gewoonweg lijken te dagdromen en je de libellen bijna kunt aanraken. Bij dit gewillig model was ik amper 25 cm met de lens van verwijderd. Vaak een raadsel waarom dan wel .............

Deze spotplek is nu onbruikbaar struiken weeral 2 a 3 meter hoog van het begin van de helling tot beneden.,en tot zo ver als je kunt zien kl...n dus.

Archief; tussen 2014 en 2017 was ik vaak in Emmerich te vinden voor de bedieningen van de KAO en de RheinWaal containerterminal. Begin 2014 was de vaste locomotief voor de last-mile containertrein tussen het station Emmerich en de RheinWaal containerterminal de door Northrail gehuurde loc 22 van de Wanne-Herner Eisenbahn und Hafen GmbH. Op de foto rijdt deze de haven binnen na een barre tocht van c.a. 500 meter. Aangezien de KAO bediening door de loc's van de Bocholter Eisenbahn werd gedaan was 2014 een erg oranje getint (voor)jaar. Tegenwoordig is er helaas nog maar incidenteel een containertrein te vinden en het hekwerk van de terminal is c.a. 10 meter naar voren verplaatst waardoor je vanuit deze hoek minder lengte van de trein (en sfeer van het straatspooor) op de foto kunt krijgen. Het spoor rechts in beeld werd al jaren niet meer gebruikt en eindigde in het asfalt.