View allAll Photos Tagged DRing
durch die Wolkendecke dringen ein paar Sonnenstrahlen und beleuchten das Tal, bevor sich der Himmel ganz zuzieht.
Het was dringen om op deze stek een goed foto te krijgen er waren 26 man daar aanwezig voor hetzelfde doel . Zelfs met hoogstatief stond ik mensen in de weg met puzzelen de juiste plek gevonden niet die mensen inde weg te staan en toch over de mensen met ladders heen te komen.
De RXP 9902 met LTE E9000 2019 316 ( verhuurd aan NIAG) met kolentrein 47744 HKM Duisburg naar de Europoort passeert Heukelom op 2-3-2025.
(hoogstatief foto)
Thank ya all for 1000 follower ♥
ya all are so amazing and doin so great pics - love it every day more to share my art with ya :)
Body:
[BODY] Legacy (f) (1.4)
*KUNDALA* Abdominal Muscles BOM A19 (Legacy)
[theSkinnery] BodyScars Addon 7 light 50%
DAZED. Survival Marks #Body Heart Bruises [BOM]
TF: Body Veins :: Heavy :: Light (BoM)
DeeTaleZ Skin for LEGACY BODIES/ BOOBS:Natur/ DEF - Celtic
:::VIRGINIA:::ADDONS/veins for foot (BOM)3
Clothes:
...a glass of champagne hahaha
Decor:
dust bunny . season of giving . cookie box
dust bunny . dreamy outing . croissant sandwiches
dust bunny . homemade soup . bag of groceries . pattern a
dust bunny . hanging plants . cheese plant
dust bunny . hanging propagation bottles
dust bunny . caramel apples
tarte. wagon wheel (midnight)
hive // black tie balloons . mix b
tarte. marquee number
:::ChicChica::: Pearl Chammy Dispenser
:::ChicChica::: Champagne DECO
:::ChicChica::: StrawberryInChoc dispenser
FOXCITY. VIP - Bubbly Bento Pose
Habitat: Lowland forest of Sarawak
Distribution: Sabah, Sarawak and northern Kalimantan (Indonesia).
SVL: 2++ cm
Also known as Dring's Flying Frog or Charming Tree Frog. It was previously assigned to the group of Rhacophorus.
Kajau is Berawan language means charming, or pretty.
Even een klein Belgisch tussendoortje!
Vandaag is het me namelijk eindelijk eens gelukt om de ballasttrein Roosendaal - Quenast op foto te zetten. En dat werd tijd want het begon nu echt wel te dringen... LINΞΛS sleepte in augustus namelijk dit tijdelijke contract in de wacht en het einde van dat contract is in zicht: de laatste rijdag zou Sinterklaasdag zijn...
Na een aantal vruchteloze pogingen in de maanden september en oktober waarbij de trein steeds uren te laat reed en vaak al in het donker, was ik deze trein met de wisseling van zomer- naar winteruur eigenlijk een beetje uit het oog verloren... tot ik gisteren van een bevriend machinist de info kreeg dat deze trein vandaag met een Class66 zou bollen! Ik hoopte dan ook maar dat de trein een beetje op tijd zou willen rijden (normale aankomst om 15u57 in Quenast) gezien de grote vertragingen de vorige maanden maar ook dat lukte wonderwel! De trein reed zelfs over het gehele traject een dikke tien minuten te vroeg!!
Van de machinist kreeg ik te horen dat hij met deze Class66 op pad was omdat een van de twee voorziene 77'ers met een defect aan de kant stond. Hij vroeg - en kreeg - dan ook deze Class66!
En nog volgens de machinist zou de trein volgende week nog maar één keer rijden... hij kon alleen nog niet goed zeggen wanneer...
---
Here you can see LINEAS-locomotive 513-10 whilst working a freight train from Roosendaal (the Netherlands) to Quenast.
Belgium, Walloon Brabant, Tubize, L115 Clabecq - Quenast - November 29, 2018 - 3:46 PM.
Der Herbst im Maintal läßt Fotos zumeist erst ab dem späteren Vormittag zu. So auch am 05. Oktober 2018, als sich gegen 10 Uhr der Nebel zu lichten begann und sich die Sonne durch die Schwaden kämpfen konnte. Gerade rechtzeitig für den verspäteten DGS 52707 Bremerhaven Kaiserhafen nach Regensburg Ost, der an diesem Tage von der an die Rurtalbahn vermieteten Railpool 193 824 gezogen wurde. Die Lok hatte erst wenige Tage zuvor eine neue Seitenbeklebung erhalten und hört nun auf den Namen Düren. Dort hat die RTB ihren Firmensitz.
Dring autumn you can mostly start to take pictures only on late fore noon at the Main valley due to heavy fog. On October 05th 2018 the wafts of mist started to disappear slowly near Himmelstadt when Railpool's 193 824 passed by hauling freight train DGS 52707 from Bremerhaven Kaiserhafen to Regensburg. The engine shows a new design and is called "Düren" - a reminiscence to the home town of private railroad company RTB.
Cara 32,
sono passati quasi sessant'anni da quando entrasti per la prima volta a casa nostra.
Papà ti portò con il sorriso dell'uomo fiero e ti presentò a tutta la famiglia.
Ti guardammo con ammirazione e stupore per tutti quei tuoi meccanismi bene in vista.
La tua linea, magra e sfinata, ci affascinò.
Stefano, che in quel periodo studiava con scarso profitto ragioneria, fu il predestinato a spingere i tuoi rumorosi tasti mentre io ti immaginai come mia compagna di giochi.
Ti alloggiammo sul mobile di teak, sopra la ribaltina dove papà teneva tutte le sue carte.
Alla mamma toccò il compito di confezionarti un bel cappottino per proteggerti dalla polvere.
Ricordo ancora quel "dring" che emettevi a fine corsa del carrello.
Sei rimasta per tanti anni a farci compagnia con quella eleganza e dignità che, ancora oggi, ti contraddistingue.
Poi, con il passare degli anni, piano piano sei sprofondata nel cassetto polveroso dei ricordi.
Ora ti ho ritrovata, set tornata a casa e mi sembra di essere ancora quel ragazzino cicciottello che si divertiva a sentire in tuo "dring".
Bentornata 32
Ein begehrter Zug hat sich angekündigt und dieser wollte ich dringen im Kasten haben. Das Lottospiel mit Sonne und Wolken war nervenzerreissend. Als die zwei Re 425 117 «Zweisimmen» und 181 «Interlaken» mit den Schüttgutwagen dann endlich kamen, verabschiedete sich einmal mehr auch gleich die Sonne. Dennoch reichte es gerade noch so mit ein paar wenigen Sonnenstrahlen zu einem zufriedenstellenden Bild zu kommen.
Die Szene zeigt einen rauen, steinigen Hang in einer von Erosion geprägten Landschaft. Zwei Bäume stechen aus dem Bild heraus. Ihre Wurzeln liegen frei, was darauf hindeutet, dass die oberste Bodenschicht durch Wasser oder Wind weggespült wurde.
Die Wurzeln greifen wie die Finger einer Hand in den Boden, winden sich um Steine und dringen in die kleinsten Ritzen ein, um Halt zu finden. Dieses Bild zeugt von einem langen Kampf gegen die Elemente, einem Kampf ums Überleben unter harten Bedingungen. Es zeigt auch eine gewisse Schönheit der Entschlossenheit und Anpassungsfähigkeit der Natur.
Na het nogal avontuurlijke uitstapje naar Portugal werd gedurende de tweede helft van de week neergestreken bij het Inntal tussen Rosenheim en Kufstein. Naast het feit dat het hier veruit het meest zonnig zou worden, had ik nog het een en ander op het wensenlijstje staan. Onder andere het vastleggen van de originele rode Offroad Vectron van TXL stond hoog op de lijst, en de kans om die hier te treffen is uiteraard een stuk groter dan in andere delen van Duitsland. Echter betekend dat voor mij weinig, want bij vorige bezoeken aan zowel het Inntal als de Brennerbahn ontliep de locomotief mij ook telkens. Of ze stond ergens langere tijd geparkeerd of ze was uitgerekend tijdens mijn bezoeken ineens wel in andere delen van Duitsland te vinden.
Op vrijdag 26 april, de eerste dag van mijn korte driedaagse hier, was er geen spoor van de rode Vectron te bekennen. Uiteraard ging ik er vanuit dat het opnieuw niet zou lukken, maar dat maakte me weinig uit want gelukkig waren er wel een aantal andere leuke treinen om vast te leggen. Zaterdagochtend kwam dan als donderslag bij heldere hemel de melding vanuit het Maintal waar zowaar de beoogde locomotief in zuidwaartse richting gezien was. Snel werd achterhaald om welke trein het precies ging en het leek erop dat ze rond 13:00 het Inntal zou doorkruisen. Gezien de zon dan precies op haar hoogst zou staan vond ik dat nogal ongunstig, en ik hoopte dan ook dat de trein wat langer nodig zou hebben. Het mocht overigens ook weer niet te lang duren, want na 16:30 zou de zon alweer te ver doorgedraaid zijn voor treinen vanuit het noorden.
Tezamen met de inmiddels ingevlogen Jakob werd de ochtend bij Brannenburg en Kiefersfelden voortgezet om vervolgens bij de binnenboog bij Niederaudorf neer te strijken. Als de trein op tijd zou zijn zouden we haar hier treffen, maar we hadden inmiddels vernomen dat er wat vertraging was bijgekomen. Gezien het hooglicht draaide de zon alweer snel haaks en besloten we richting Raubling te rijden. Van de stekken in het Inntal is deze qua omgeving niet heel boeiend, maar naast een aantal hoge naaldbomen konden we toch wel wat leuks vinden. Daarnaast zou de zon ook weer wat lager gaan staan en dat is dan weer wat ik graag wilde voor de foto van TXL.
Net nadat alles klaar stond kregen we te horen dat TXL in München stond, maar om een of andere reden nog niet verder mocht. De tijd begon ondertussen wel een beetje te dringen, want het was al bijna 15:00, en over anderhalfuur zou het qua zonstanden gedaan zijn voor deze trein. Gelukkig kwam niet veel later het verlossende bericht dat de rode kar weer was vertrokken en dus zou de trein nog voor 16:00 aan ons voorbij moeten komen. Dat klopte aardig, want iets voor vieren toonde het sein groen en kwam de sleep trailers, voortgetrokken van de donkerrode locomotief tevoorschijn!
Het is 15:55 als de TXL 193 555 "Offroad" de twee fotografen bij Raubling passeert met intermodale trein 43151 vanuit Köln Eifeltor naar Verona Quadrante Europa. Eindelijk kon dan deze al jaren rondrijdende rode Offroad goed vastgelegd worden en was één van de hoofddoelen van dit uitstapje geslaagd. Om het TXL feestje compleet te maken volgde op blokafstand nog een van de nieuwste plakbakken van het bedrijf. Die foto is dan voor een volgende keer!
Bottrop
Ruhrgebiet
NRW
„... Herr S. ist ein sehr geschätzter Mitarbeiter und erfüllt alle ihm anvertrauten Aufgaben stets zu unserer vollsten Zufriedenheit... Sätze wie dieser dringen nie zu mir durch. Mein Lächeln in solchen Momenten deuten meine Vorgesetzten jedes Jahr falsch. Da ist keine Befriedigung in mir. Nein, am liebsten würde ich schreien... Ich habe erst vor kurzem gelernt, meinen Zwang zu akzeptieren. Diesen Zwang, immer mehr zu machen, als andere von mir erwarten. Dieser Zwang hat seinen Ursprung in der fehlenden Aufmerksamkeit durch meiner Vater, die schon als Kind Zweifel in mir ausgelöst haben. Dieses ständige Zweifeln an mir selbst, das mich auch heute noch antreibt... An Orten wie diesem finde ich meine Ruhe. Was ich hier mache, hat keinerlei Bedeutung für die Welt. Trainyard Therapy... Hier habe ich Karriere gemacht. Hier habe ich eine Form von Reichtum gefunden, die mir kein Gehaltsscheck geben kann. Und selbst in den größten Krisen war hier immer ein Platz für mich... Ich stehe nicht über den Dingen. Und meine Krone habe ich gerne gegen eine Narrenkappe ausgetauscht. Mich kannst Du nicht verstehen, egal wie sehr Du es auch versuchst. Dir fehlen 34 Kapitel aus meinem Buch und damit all die Eindrücke und Erfahrungen, die in ihnen enthalten sind... Sechs Weiß, zwei Schwarz, eine Flieder... Und zweimal Latex überziehen...“
Slowy & 12Vince - Tinderrail
NL De Klassiekjes van de NMBS staan al jarenlang bekend (net zoals de HLE 27) om hun sterk gevandaliseerde uiterlijk. Vervelend voor de fotografen: het zijn leuke treintjes om te fotograferen maar de vele graffiti bederft het plezier en de opname.
De tijd is ook aan het dringen. Jarenlang domineerde de Klassiek Motorstellen de Belgische sporen maar die tijden zijn lang voorbij. Veel motorstellen hebben inmiddels de weg naar de sloper gevonden of staan aan de kant. De omgeving van Liège - Welkenraedt is nog het laatste "Klassiekjes bolwerk" in België.
Een van de reden hiervoor is, is dat in de lokaaltrein 5000 Spa-Gèronstére - Aachen, alleen Klassiekjes met een Jeumont-Heidmann tractie-installatie is toegestaan (kortweg: een JH-stel). Deze stellen van de series AM66 en AM70 zijn genummerd als 601-664. Naar verluidt zijn er hiervan nog acht in dienst.
NMBS heeft kennelijk in een opwelling relatief recent besloten wat stellen schoon te maken (getuige ook foto's van anderen). Meerdere stellen heb ik op de dag van deze foto (grotendeels) schoon rond zien rijden. Dat is wel eens anders geweest!
Op een warme 23 juli 2022 zien we NMBS 648 van het type AM70 als lokaaltrein 5036 rijden van Aachen naar Spa-Géronstère. Het Klassiekje heeft hier bijna station Franchimont bereikt. Rechts is nu een stukje van de katholieke school van Theux zichtbaar.
Om het werk van de NMBS af te maken heb ik een paar graffiti tags van de neus verwijderd.
20130904-1071
Dé plek om de verlichte molens van Kinderdijk te fotograferen tijdens zondsondergang, blue hour of nog later.
Het bruggetje ligt gewoon op een fietsroute dus het was soms dringen en ik heb ook meegemaakt dat er geen doorkomen aan was. Bij tijdopnamen dan maar hopen dat er ondertussen niet te veel op de brug gestampt of gereden werd...
Al een langere tijd staat het op mijn to-do lijstje om wat meer aandacht te besteden aan Belgisch materieel. In 2022 en 2023 ben ik wel een paar keer bij de Zuiderburen op bezoek geweest voor klassiek motorstel in de Ardennen, Maar naast een bezoek aan Essen in maart '22 heb ik nog nooit echt moeite gedaan voor de reeks 2700. Nu ook deze locomotieven steeds minder worden ingezet begint de tijd langzaam te dringen, en daarom besloot ik dat ik op korte termijn een bezoek zou gaan brengen aan België.
Een makkelijk en goedkoop te bereiken spoorlijn voor mij is lijn 19 naar Hamont. Hier rijden dagelijks twee M5 stammen met een HLE27 tussen Hamont en Antwerpen. Mijn plan was om vanuit huis naar Weert te reizen, daarna de bus naar Budel-Dorpplein te pakken en vanaf daar te fietsen naar een van de weinige stekken nabij Hamont. het enige wat ik nog afwachtte was op welke dag het lekker zonnig zou worden. Dinsdag 5 november bleek de beste optie, dus werd er vrij vroeg de wekker gezet. Om 6 uur stapte ik de trein in richting Utrecht en Weert met behoorlijk flinke overstappen. Door een uitgevallen IC, vertraging in Eindhoven en een defecte overweg bleef er heel weinig over van die ruime overstappen maar kwam ik wel nog net op tijd in Weert aan voor mijn bus.
Mijn plan was om IC 4309 te fotograferen bij Geuskens. Ik had van te voren gelukkig al de bevestiging gekregen dat deze stam met loc voorop, in dit geval de 2723, richting Hamont reed. Het was vanaf de bushalte een kleine 20 minuutjes fietsen waardoor ik precies op tijd aankwam bij de stek. Na een kleine 10 minuten wachten kwam in de verte de stam in zicht waarna ik dan eindelijk mijn eerste echte zonplaat van een HLE27 in België kon gaan afdrukken.
Het is 10:35 als de NMBS 2723 met een stam M5 rijtuigen de eenzame fotograaf passeren als IC 4309 richting zijn eindpunt Hamont.
NB: Een aantal graffititags zijn digitaal van de loc weggepoetst.
Für:“Crazy Tuesday“am 17.12.2024.
Thema:“HOT and/ or Colt“…Heiß und / oder kalt….
😄Thanks for views,faves and comments😄
We keren terug naar Zaterdag 9 oktober 2021.
Nadat ik 's ochtends samen met Timo en Wouter De Hondekopgeklikt had in Zegge. Werd er samen met Wouter doorgereden naar Dordrecht Zuid.
Na wat treintjes op de foto gezet te hebben maakte ik koers richting Tilburg. Ik wilde immers nog is naar de bult net na het station van Reeshof.
Iets na 3'en kwam de melding van de Witte Das Ist Grün Vectron van DB Cargo. Deze was onderweg met Lovosice shuttle 41312 naar de Europoort.
Het licht werd minder en de tijd begon te dringen. RFO passeerde met hun 189 213 en daarachter de Cabooter shuttle. Nu was het hopen dat het pad bezet bleef.
Niet veel later passeert de 193 361 in heerlijke omstandigheden met een volbeladen Lovosice shuttle de 3 fotografen in Tilburg opweg naar Europoort. Enkele minuten later was het licht weg.
©Jip van Loon, 9-10-2021
Luik urbex 5 Foto's /Liège Urbex Pictures
Fort La Chartreuse is een fort opgericht voor de verdediging van de Belgische stad Luik. Het werd in 1817 door de Nederlanders gebouwd en kwam na de Belgische Revolutie in 1830 in handen van de Belgen.
Het fort speelde een rol bij de verdediging van Luik in de Eerste Wereldoorlog. Op 5 augustus 1914 bestookten de Duitser de oostelijk gelegen forten van Luik met infanterie en geschut. De aanvallers werden weggemaaid, de granaten van de artillerie hadden geen vat op het gewapend beton van de forten. Toch slaagden de Duitsers erin via ruimten tussen de forten binnen te dringen. Na hevige straatgevechten in Queue-du-Bois werden op 7 augustus 1914 de heuvels ten oosten van Chartreuse veroverd, men trof er lege dorpen aan, de bevolking was gevlucht. De volgende ochtend werd Chartreuse bezet en trokken de Duitsers via twee niet vernietigde bruggen Luik binnen.
Tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog werd Fort de la Chartreuse gebruikt als gevangenis door de Duitse bezetter. Sinds 1980 is het fort verlaten en heeft de natuur het overgenomen. De bomen groeien door het dak.
Vergiß, vergiß und laß uns jetzt nur dies
Erleben, wie die Sterne durch geklärten
Nachthimmel dringen, wie der Mond die Gärten
Voll übersteigt. Wir fühlten längst schon , wie`s
Spiegelnder wird im Dunkeln, wie ein Schein
Entsteht, ein weißer Schatten in dem Glanz
Der Dunkelheit.Nun aber laß uns ganz
Hinübertrügen in die Welt hinein
Die Monden ist.
Rainer Maria Rilke
Volgens op een hobbymatig zeer rustig jaar 2021 ben ik ook het nieuwe jaar met nauwelijks activiteiten begonnen. Dit is natuurlijk een trend die gevormd wordt door het vele slechte en donkere winterweer maar behalve dat laten zich er de laatste tijd steeds minder aantrekkelijke treinen in de regio zien. Om toch lekker bezig te kunnen blijven met dingen die ik leuk vind ben ik me met een goede vriend veel meer gaan verdiepen in de geschiedenis van de regio en ontdekken we ook enigszins de wereld van urban exploring. Dat echter ook hobby's samen kunnen komen mag blijken uit deze foto als zijnde mijn eerste upload op Flickr in het jaar 2022.
Vele jaren verborgen achter hoge struiken was niet alleen de spoorbaan op deze locatie ten noorden van station Bergen op Zoom maar ook de hier zichtbare betonblokken die wat betreft hun doel teruggaan naar een ver en voor de wereld alles behalve positief verleden. De betonblokken maken namelijk deel uit van een tankverdedigingslinie die door de Duitsers gebouwd werd om het heroveren van de stad Bergen op Zoom door de oprukkende bevrijders te voorkomen. Uiteindelijk maakte een muurtje enige tientallen meters achter de fotograaf dat de Canadezen er toch in slaagden de stad binnen te dringen en kreeg ook Bergen op Zoom zijn bevrijding van alle narigheid die de tweede wereldoorlog genoemd mag worden. Deze blokken echter maken de herinnering levend en dragen er hopelijk toe bij dat we nooit meer in een dergelijke situatie zullen komen.
Helemaal los van dit verhaal zien we het duo 189 085 en 189 028 met de aanvoertrein passeren op weg naar de Vlissingen Sloehaven onder rugnummer 61071. Hoewel twee eigenlijk interessantere treinen nog na dit exemplaar zouden passeren waren de lichtomstandigheden bij die opnames danig onwenselijk dat de gangbare aanvoertrein als enige Flickr zou halen. Het is misschien dan ook juist wel het verhaal bij de foto wat hem dat des te meer waard maakt.
Die wahre Schönheit manifestiert sich in den Strahlen, die aus dem Allerheiligsten der Seele dringen; ihr Leuchten bricht aus dem Innersten hervor, ebenso wie sich das Leben aus dem tiefsten Kern in Blumen und Blüten ergießt, denen es Farbe und Duft verleiht.
(Khalil Gibran)
Nachdem Halt in Aukrug steigt die Strecke Richtung Westen an und verschwindet zwischen den Ortsteilen Innien und Homfeld in einem Wald. Einige hundert Meter später verlässt sie diesen wieder um in die Niederung der Buckenner Au vorzu dringen. Genau an diesem Punkt befindet sich am 03.10.2017 die Nordbahn nach Büsum.
This shot is from a series that I am working on featuring Darth. The concept is that we are putting Darth in normal everyday situations (like getting off work and having a dring at the bar, in a suit). We got some odd looks from the patrons of the bar when we set this up, but by the end, everyone loved the idea.
I have many more shots forth coming, but this one is one of my favorites. I hope to have more from the series uploaded after the July 4th holiday.
Bis zur Restaurierung des betreffenden Buntglasfensters im Frühjahr 2022 war zweimal im Jahr, ungefähr zur Zeit des Äquinoktiums, bei Sonnenlicht zur Mittagszeit ein „grüner Strahl“ zu beobachten, der durch ein grünes Segment (Fuß des Stammvaters Juda) in einem Buntglasfenster des südlichen Triforiums fiel und einen Lichtfleck auf dem Fußboden erzeugte. Mit dem Lauf der Sonne weiterwandernd, erreichte der Lichtfleck nach bogenförmigem Verlauf den Baldachin über der Kreuzigung an der spätgotischen Kanzel im Langhaus.
Im Gegensatz zu einer weitverbreiteten Auffassung handelte es sich hierbei nicht um ein mittelalterliches astrologisches Symbol, sondern um ein modernes, rein zufällig entstandenes Phänomen. Das grüne Glasstück im Fuße des Königs Juda, durch das der Lichtstrahl fiel, entstammt nämlich nicht dem Mittelalter, sondern wie alle Glasfenster des Südtriforiums der völligen Neuverglasung dieser Partie in den Jahren 1872 bis 1878. Der durch dieses Glasstück fallende Lichtstrahl wurde überhaupt erst rund hundert Jahre nach der Neuverglasung beobachtet, nämlich um das Jahr 1972. Die Erklärung liegt darin, dass erst in dieser Zeit das Glas so transparent geworden war, dass – anders als bei den anderen, dunkleren Glasscheiben – ein Sonnenstrahl durch diese Scheibe dringen konnte. Die Ursache war entweder witterungsbedingter Verlust der Bemalung des Glasstücks oder eine undokumentierte Reparatur des Fensters mit grünlichem, klarem Glas. Eine exakte Zeitnahme belegt zudem, dass der Lichtstrahl den Punkt über dem Kopf des gekreuzigten Christus erst ein bis zwei Tage nach dem Frühjahrs- und Herbst-Äquinoktium erreichte. Die rein zufällige Entstehung des Phänomens wäre demnach erwiesen, die symbolische Deutung hat sich aber bei vielen Besuchern des Münsters verbreitet.
Eine im Mai 2018 erschienene Untersuchung von Oliver Wießmann, die sich eingehend mit dem Grünen Strahl im geistesgeschichtlichen Spektrum des Straßburger Münsters befasst, kommt auf 355 Seiten indes zu dem Ergebnis, dass der grüne Lichtstrahl eine absichtsvolle Inszenierung darstellte.
De terugtrein met de V200 033 van het Eisenbahnmuseum Heilbronn werd opgewacht in Taben. Met de uitgraving op de achtergrond passeert de fraaie machine met trein 61954 uit Merzig naar Trier Hbf de groep fotografen. Ook hier was het dringen voor een plekje voor veel mensen (wij waren gelukkig op tijd), een later moment stonden mensen ineens een halve portaallengte naar achter, waardoor je het portaal waar wij nu bij staan pontificaal in beeld hebt.. Duitsers.....
- Rumi.
| facebook | 500px | ferpectshotz |
I have been asked by many people about how I schedule and plan my photography trips. I have been also asked quite a lot about how I manage to keep travelling while keeping my busy job schedule. Some people have commented that I seem to be constantly travelling and some even mistook me for a professional photographer. While I earn some financial reward by photography, I am no means a photographer fully reliant on income from photography. The reason why it looks like we travel quite a bit is because we do travel a lot, we love getting in our car and just going for a drive and we do spend a lot of time ascouting interesting places that we would like to see. In fact, the message stream between my wife and me is chokefull of picstures of interesting places and our conversation about how to squeeze in our favorite places not the next roadtrip.
So, the main reason we seem to be travelling a lot is because we do love travelling itself and devotes a lot of time being on the road. Photography just seems to fit into our likes perfectly and we were lucky enough to pursue this very expensive passion. This year dring the month of June we had an opportunity to do a roadrip to the beautiful state of Washington. No just because we planned the trip didn’t mean that nature will cooperate, in fact this picture was taken at the Mt Rainier national park and this was basically all we could see the 4 days we were at the park save for 20 mins on the last day before we left. All the hikes we wanted to do were under feets of ice and the only things we could properly explore were the waterfalls in the park which were in full flow. We had a blast still enjoying the trip and had an absolute blast. As the famous Lao Tzu saying goes “A good traveler has no fixed plans and is not intent on arriving”.
2021-10-16 7786-CR2-L1E1T2
The Turkey Vulture.....
I spent this past weekend with my brothers, sons, and a grandson hunting the mighty elusive tree rat.....the squirrel. This has been a Povenz brothers tradition that started 27 years ago when my older brother and I took our two small boys squirrel hunting to give them a taste of what deer hunting was all about. Well this year was like most years we had a great time eating, drinking, telling stories around the campfire with little success killing any squirrels. Of course the weekend would not be complete without a little rain, yes we waited out a nice 4 hour rain event on Friday afternoon.
Over the past 10 years or so I have traded in my gun for a camera (I still do some hunting) and try to get in as much photography time as I can. Most years the forest is in full autumn splendor but this year there was very little color in the woods. This was very disappointing as I took very few photos compared to previous years.
On our first day in the woods we parked our vehicles and there was this forest restoration area that has been cleared for regrowth. There were a lot of these type of trees still standing and about 10-12 turkey vultures were using them to perch on and dry their wings in the morning sun.
Not the most beautiful bird but it was one of the few shots I got for the weekend.
Shut down by her own hope
Holding on to what is now nothing
She knows how to let go but can't quit do it
She is left in her own pit of selfless sorrow
In the nothing of the silence she can't even find his voice
Not know
And never again.........
#12 in Explore
I love that one
Its out of my notebook. I've been very poetic lately.
jk
I can't really tell if its good or not
I had a pretty good day. I'm too hyper though
I'm surprised I sat still for this pic. HA. I had a sip of Monster, that AWESOME energy dring,and some candy, o o o and a cookie.
teehee
My parents are going to kill me
HAHAteehee MWAHAHAHA
sorry
Herbst
Ich sah den Wald sich färben,
Die Luft war grau und stumm;
Mir war betrübt zum Sterben,
Und wußt' es kaum, warum.
Durchs Feld vom Herbstgestäude
Hertrieb das dürre Laub;
Da dacht' ich: deine Freude
Ward so des Windes Raub.
Dein Lenz, der blütenvolle,
Dein reicher Sommer schwand;
An die gefrorne Scholle
Bist du nun festgebannt.
Da plötzlich floß ein klares
Getön in Lüften hoch:
Ein Wandervogel war es,
Der nach dem Süden zog.
Ach, wie der Schlag der Schwingen,
Das Lied ins Ohr mir kam,
Fühlt' ich's wie Trost mir dringen
Zum Herzen wundersam.
Es mahnt' aus heller Kehle
Mich ja der flücht'ge Gast:
Vergiß, o Menschenseele,
Nicht, daß du Flügel hast.
Emanuel Geibel (1815-1884)
Als 1833 die Cholera Lissabon heimsuchte, wurde es nicht mehr gestattet Grabstätten direkt neben den Kirchen zu errichten. So entstand etwas außerhalb der Cemiterio dos Prazeres als eine Art Zentralfriedhof. Besonders hier ist, dass die Gräber nicht unterirdisch sind, sondern die Särge in oberirdischen Grüften aufgestellt sind. Oft sind in diesen Familiengräbern 4-6 Särge gestapelt, was man von außen auch gut durch die verglasten Türen der Gruft erkennen kann. Die Särge selbst sind übrigens innen mit Blei verkleidet um Gerüche nicht nach außen dringen zu lassen.
Der Friedhof ist heute eine bedeutende Sehenswürdigkeit, Fotografen finden hier zahllose reizvolle Motive. Ich war an einem nebelfeuchten, stimmungsvollen Morgen fast alleine da, zumindest hatte ich das Gefühl alleine dort zu sein, bis dann Schüsse gefallen sind....
.
Please darken your room and
turn the brightness of your display all the way up,
lay back, press L button and
enjoy this picture in full screen size ;-)
. . . . . . . . . . . . . . looks muuuch better. PROMISE !
.
.
Thanks for your visit, 1000 thanks for commenting
Thanks for watching the picture before FAVing 😉
Do you have Instagram? Follow me: www.instagram.com/sedatozkanca/
view from Istanbul
These two makes lovely juice
Interesting how the pomegranates are cut so that the seeds bulge out beyond the edge of the skin ... effectively advertises the juiciness of the seeds contained inside the skin. it presented perfectly. I had a glass of orrange and pomegranate juice, tasted amazing. Great winter dring for def.
Panavia Tornado ECR Part Of Tactical Air Force Wing 51 "Immelmann", Captured here at RAF Leeming dring Joint Warrior 15/2
7 Days of Shooting – Week #11 (w/b 18 September) Half As Good
We don’t want the whole subject just half of it is going to work this week! Half an apple, half a cup of coffee, half a sixpence …. you’ve got it anything that is half and you will be allowed to crop your subject as long as it is an accurate half size of the whole subject!!
Love the high key morning sunlight through this dring partial leaf, bit like me; drying out with ageing
ODC - fill the frame
Dinsdag 2=3-2021
Afgelopen morgen kwam de melding dat de witte Heroes loc van LINEAS weer in de Silesia dienst was beland. Aangezien Twello sinds kort een webcam heeft hangen besloot ik hier de trein op te wachten. Toen de trein eenmaal voorbij kwam. Verbaasde het mij over de trein. Achter de loc betrof het een aardig sleepje ketels.
Niet veel later kreeg ik door dat de trein tegen 14:00 in Etten-Leur zou zijn. Dit zou in principe goed uit komen met de online les. Helaas was dit niet het geval. De trein reed een half uur eerder en zat pal achter IC 3639 aan. Na de online les werd er als een gek naar het spoor gefietst.
Na uiteindelijk toch een klein kwartiertje wachten begon de tijd toch te dringen, Want de IC naar Zwolle zou elk moment vanuit de rug kunnen komen. De IC passeerde en niet veel later sloot de overweg weer gelijk.
Achter de bosjes vandaan komt de 186 258 met een fraaie Silesia Express langs de eenzame spotter in Etten-Leur voor het laatste deel Nederland voordat de trein de Belgische grens nabij Roosendaal passeert.
©Jip van Loon, 2-3-2021