Midden op het eiland in de Maas bij Stevensweert vind je deze eeuwenoude graanmolen. Het rijksmonument van bijna 300 jaar is de hoogste molen in Limburg!

De ronde stellingmolen is vernoemd naar zijn oprichter, graaf Reinaert Vincent de Hompesch (1660-1733). Generaal veldmaarschalk in keizerlijke dienst, maar ook luitenant-generaal van de Cavalerie der Verenigde Nederlanden, ambassadeur van de Staten-Generaal aan het Pruisische hof en gouverneur van Den Bosch. In 1719 kocht hij de heerlijkheden Stevensweert en het nabijgelegen Ohé en Laak met kasteel Walborg. Hij nam zijn intrek in het kasteel en breidde zijn nieuwe bezitting fors uit. Er kwamen tuinen, lanen, grachten en paardenstal voor 24 paarden.

In 1721-1722 laat hij ook een ronde molen bouwen, precies in de zichtas van een van de lanen van het kasteel.

De brasserie in de molen blijft het hele jaar open.

Molenplas bij de molen: deze plas is een mooie rondwandeling van 5,8 km uitgezet met onderweg veel dynamische natuur, watervogels en Galloway runderen Konink paarden en fraaie uitzichtpunten over het water en molen.

Natuurgebied De Molenplas (Stevensweert)

Thanks for visit and comments

Please no

Invited Images of a group within comments and photos

De Ringtaling is een klein eendje die van oorsprong in Zuid-Amerika voorkomt.

Ze zijn te vinden nabij plassen en moerassen in open tropische wouden in de overgangszone van regenwoud naar de pampa.

Ze zijn goed wendbaar in de lucht, waardoor ze snel van tak naar tak vliegen.

Bovendien maakt de vleugelslag een fluitend geluid, heel apart.

Kasteelpark

Thanks for visit and comments

Please no

Invited Images of a group within comments

Please no photos or logo "they will be deleted"

the flowers, waggling in the breeze…/Un prado al caer la tarde, las flores hamacándose en la brisa…/Kvällsängen, vinden vaggar blommorna...

Galappels vind je onder andere op eikenbladeren.

Een gal is een woekering van een plant, ontstaan door een parasiet of symbiont, meestal een insect dat zijn eieren in de plant legt. De gal, waarvan de vorm specifiek is voor een bepaalde parasiet, dient als behuizing en voedsel voor de larve.

Plant galls are often highly organized structures so that the cause of the gall can often be determined without the actual agent being identified. This applies particularly to some insect and mite plant galls.

Thanks for taking time to fave, comment and look at my picture. I really appreciate it.

Vrijdagmiddag 12 mei 2023 was ik wederom weer in Leer te vinden. Het was nu al ruim een maand geleden dat ik hier voor het laatst geweest was dus wilde ik weer een gokje maken. de vorige keer dat ik hier was op 31 maart was het ook weer een succesvolle dag. De fraaie 110 511 van Press in de oude DB blauw beige kleurstelling reed die dag voor de ARS autotrein naar en vanuit Emden.

Aangezien de ARS autotrein van Press elke vrijdag van en naar Emden rijdt wachtte ik in het station van Leer af wanneer de autotrein aan zou komen vanuit Bremen. Na een klein half uurtje wachten werd ik dan ook wederom weer verrast toen ik de 110 511 aan zag komen rijden. Het was voor de verandering ook flink zonnig dus kon ik daardoor de heenrit naar Emden wel vergeten, aangezien dat fout voor de zon is.

Ondertussen stond de zon niet meer kops en besloot ik maar gewoon om richting de stek te fietsen langs de hoofdbaan. Misschien zouden er nog wel wat andere interessante treinen langs komen. Dit bleek helaas niet zo te zijn. Toen ik even wat heen en weer liep zag ik dat er nog 2 andere Duitse hobbyisten waarden gearriveerd op de stek. Zij wisten ook van de Press autotrein af en wachtten hier ook de terugrit af. Het zou aldus hun niet lang meer duren voordat de trein terug zou keren.

Terwijl de wolken en de zon elkaar steeds afwisselden tikte de tijd door. Toen ik even in de reisplanner keek om te kijken wanneer de volgende trein zou komen zag ik dat de RE56 ongeveer een kwartier vertraging had. Volgens mijn verwachting zou de autotrein achter de RE56 zitten wat erg jammer zou zijn, kijkende naar het flinke zongat wat er net aan kwam. Echter sloot de overweg verderop toch terwijl er geen reizigerstrein moest komen en sprong het sein achter ons op veilig. In de verte zagen we de 110 511 dan toch aankomen met de autotrein, in het lekkere zongat!

Het is 15:08 als de fraaie Press 110 511 met een volbeladen ARS Altmann autotrein de 3 hobbyisten en de 5 wachtende auto's achter ons ( ;) ) passeert richting Leer Gbf en Bremen.

De vliegtijd loopt van eind april tot eind juli met een piek in mei en begin juni. Na het uitsluipen zoeken de imago’s meestal het bos op om te jagen en geslachtsrijp te worden. Ze zijn vaak te vinden boven bospaden en langs bosranden, heen en weer vliegend op ca. een meter hoogte. Geslachtsrijpe mannetjes maken patrouillevluchten, waarbij ze vlak langs de oevervegetatie en op geringe hoogte boven het water vliegen. Ze blijven daarbij vaak stilhangen in de lucht, waarbij de groene ogen en het knotsvormig achterlijf opvallen. Ze kunnen echter ook snelle uitvallen maken. Andere mannetjes worden direct verjaagd en vrouwtjes worden direct gegrepen voor de paring. Ook hebben ze het regelmatig met viervlekken aan de stok. De eitjes worden solitair door het vrouwtje in vlucht afgezet, waarbij ze meestal goed verscholen gaat tussen de dichte oevervegetatie. Niet zelden gebeurt dit laat op de dag of bij bewolkt of zelfs miezerig weer. Op die manier verkleint ze de kans om door ander mannetjes belaagd te worden.

De larven overwinteren twee, soms drie keer. De larven zijn volgroeid als ze de laatste winter in gaan. Uitsluipen gebeurt van half april tot in juni, met een piek in mei.

Persoonlijk vind ik dit een van de meest moelijke vogels om te fotograferen.

Ze zijn schuw en zo zwart , dat het moeilijk is om enigszins wat detail in het verenkleed te krijgen.

youtu.be/RQCkq9UX6gA

Num indo e vindo infinito...

www.youtube.com/watch?v=JGEi1hxV-zA

COMO UMA ONDA

de Lulu Santos e Nelson Mota

Nada do que foi será

De novo do jeito que já foi um dia

Tudo passa, tudo sempre passará

A vida vem em ondas

Como um mar

Num indo e vindo infinito

Tudo que se vê não é

Igual ao que a gente viu há um segundo

Tudo muda o tempo todo no mundo

Não adianta fugir

Nem mentir

Pra si mesmo agora

Há tanta vida lá fora

Aqui dentro sempre

Como uma onda no mar

Como uma onda no mar

Como uma onda no mar

...

A vida vem em ondas como o mar, num indo e vindo infinito..."

Feliz dia!.

Pode me faltar td na vida, mas enquanto tiver o amor da minha familia terei motivos para sorrir sempre ♥

Vamos la qnd eu vih a foto de familia da Nara Rugani me deu vontade de fazer uma da minha (ok, n esta toda a familia kkkkk) ai marquei geral e so elas apareceram e olha q show a foto q a mana Samy Braga Snow a top das galaxias fez (foto bafonicaaaaa!!!!!) Mas vamos começar pela ordem da foto, (toma q la vai texto kkk) Mana Samy a mana q eu vivo implicando, pertubando e enchendo o saco e todos olham e acham q a gente se detesta kkkkk mas informo pro sl de plantao q aqui tem amooor pra mais de tempo, vc mana q sempre me apoiou, me amparou, n me jugou e so me fez amar e amaaaar muito (te informo q em 2019, vou te pertubar mais ainda, implicar mais ainda tio q se prepare pra nos separar na nossas guerras de mintirinha, mas tbm mana vou te amar muitoooo, te apoiar, compreender e te defender de tudo e de todos, simplesmente te amo)

Isa minha princesinha linda q esta a anoooos na minha vida (acho q é uns 9 anos, n sei ao certo) filha linda, orgulho da minha vida, alegria do meu sl, amo entrar aqui e ver vc logo me chamando e dizendo Rainha minha ♥, mas tenha certeza q vc q é minha rainha, meu tudo de bom, nem sei o q seria de mim sem vc, sem suas oraçoes, sem seu amor infinito, quero vc para todo sempre pertinho de mim, vc sabe q te amo como filha rl q ate minha filha diz: mae tem falado com a mana isa ? kkkkkk Te amo Princesa ♥

Mana Antonella, ai mana vc foi meu presentao 2018, sempre fomos amigas, mas fomos nos aprox ao ponto da gente virar essa irma q amo tanto. Lembro de vc pra mim: Cah decide vc quer se minha filha ou irma ? E eu cara vc n tem moral pra ser minha mae kkkkkk a zueira corre solta entre a gente kkkkkkkk e vc disse no seu sotaque q eu amo: é mesmo vaca e rimos e viramos essa coisa loka q somos hj, companheirimos, respeito, amor e zueira mode hard kkkkkk Te amo por dimais bixa fea ♥

Tuane vc gata n era irma, mas depois de ontem vai ser irma agora a força, seja bem vinda a minha loka familia kkkkk ok sei q nem perguntei se vc aceita, mas vah se acostumando q eu sou assim mesma, mas prometo q vou lhe amar muitooooo e pertubar tbm.

Conclusao: Como vcs todas sabem esse ano foi muito dificil pra mim, perdir quem mais amava nesse mundo e isso ainda doi demais. Mas com ajuda de vcs eu vou seguindo, superando e a cada dia fica cada vez mais forte meu amor por vcs e q nao sei mais viver sem vcs na minha vida. Amor e Amor e amoo muitoooo ♥

Inmiddels is een grote hoeveelheid aan zesdelige DDZ treinstellen weer in de dienst te vinden en als alles goed loopt komen medio april ook weer de vierdelige stelletjes te rijden voor NS. Voordat dit gebeurd moeten er bij deze treinstellen nog de nodige voorbereidingen getroffen worden en dus vindt er hier en daar wel eens een transport plaats, echter gebeurd dit meestal in het donker of onaangekondigd. Op woensdag 5 januari werd voor de verandering eens zo'n transport aangekondigd en deze keer zou het geheel tegen 14:00 vertrekken vanuit Hengelo via Amersfoort naar de werkplaats in Onnen. De zonkansen voor het oosten van het land waren ook nog eens flink en dus werd samen met twee anderen een plannetje in elkaar geflanst om dit transport vast te leggen. Zo kon ik mogelijk al voor de vierde dag op rij een fraaie trein fotograferen en dat op 6 januari, iets wat ik niet eerder echt voor mogelijk hield.

Omdat de brandstofprijzen ons iets te duur zijn om voor één treintje vanuit Brabant naar Overijssel te trekken werd tegen het einde van de ochtend bepakt en bezakt per trein vertrokken richting Deventer om vervolgens met de bus naar de stek net buiten Colmschate te gaan. Het bleek zelfs nog zonniger dan voorspeld, maar we moesten nog wel bijna anderhalf uur wachten en toch wisten er een aantal wolken te ontstaan en trok er een sluier vanuit het westen steeds meer onze kant op. We waren specifiek naar deze stek gegaan omdat we op voorhand dachten dat we hier bijna geen last zouden hebben van de lange schaduwen van de vele bomen in deze omgeving, maar zelfs hier waren ze volop aanwezig en naarmate de tijd steeds verder tikte werd het als maar spannender of de trein eerder het spoor bij ons zou bereiken dan de schaduwen. Het was inmiddels al mijn geluksweek dus ik zat er optimistisch in en maakte me er eigenlijk niet zoveel zorgen over.

Inmiddels was het 14:00 en werd vanuit Hengelo het vertrek van het transport gemeld waaruit bleek dat het niet twee maar drie stellen DDZ waren, iet wat bijna nooit voorkomt omdat dat in de rijdende dienst niet eens mogelijk is! Op de achtergrond had de strakblauwe lucht ook al plaats gemaakt voor een mooi wolkendecor en de laagstaande zon maakte de omstandigheden helemaal af, maar ondertussen was een klein sluiertje bij de zon terechtgekomen die er al een keertje voor zorgde dat de hele omgeving "zon uit" was. Gelukkig wist de zon zo'n 5 minuten voor de geplande doorkomst weer terrein te winnen, echter was er op de geplande doorkomst geen DDZ transport in velden of wegen te bekennen... Uiteindelijk volgden er nog eens vijf hele lange minuten waarbij het spannend zou gaan worden met de snel oprukkende sluier. Uiteindelijk sloten om 14:41 de overweg voor ons en achter ons tegelijk en zagen we voor ons het transport aankomen en achter ons de Sprinter naar Almelo toesnellen. We mogen van geluk spreken dat tegenwoordig SNG de dienst uit maakt op de sprinterdienst en geen SGM meer, want doordat de SNG als een speer weg trok blokkeerde deze alleen het zicht op het laatste stel en niet op de voorkant van het transport. Zoals eerder gezegd kan het bij mij bijna nooit normaal gaan en komt het telkens op secondes aan...

Het is 14:42 als in werkelijk prachtige licht- en luchtomstandigheden de NS 1744 met het transport van NS DDZ 7543, NS DDZ 7528 en NS DDZ 7503 Deventer binnenrijdt als trein 93207 vanuit Hengelo naar Amersfoort. Door de bijzonderheid van drie stellen in één trein is het wel een beetje jammer dat de SNG het grootste deel van het laatste stel blokkeert, maar als troost was dit treinstel wel helemaal ondergekalkt wat het er niet echt mooier op had gemaakt. Na passage van de trein werd ingepakt en nog voordat de nabijgelegen bushalte werd bereikt verdween de zon voorgoed achter de dikke sluier die haar intrede had gemaakt. Het was op de SNG na weer eens heel veel geluk hebben en dat zou voor deze week nog niet afgelopen zijn...

Tegenwoordig vinden we het heel gewoon dat locomotieven en treinstellen door meerdere landen in Europa kunnen rijden. In de jaren '80 van de vorige eeuw was dat nog niet zo, hoewel het in Luxemburg toch al dagelijkse praktijk was.

De Duitse DB 181 216 (links) ontmoet in het station van Luxemburg-stad de Franse SNCF BB-15002 (rechts).

--

Nowadays it is very common that locomotives and trainsets can run through more countries in Europe. In the 1980's this was not the case, although in Luxemburg it already was day-to-day practice.

The German DB 181 216 (left) meets the French SNCF BB-15002 (right) in the station of Luxemburg-City.

Luxemburg-stad, 10-9-1987.

Tussen 8 en 23 oktober 2022 vinden er grootschalige werkzaamheden plaats in en rondom station Deventer. Hierbij zijn een aantal aanpassingen gedaan. Zo schijnt een deel van het spoor bij Deventer Goederen te zijn weggehaald, en het wordt mogelijk om vanaf spoor 1 direct naar de hoofdsporen te gaan zonder het hele emplacement over te moeten.

Op het station zelf is ook een grote aanpassing gedaan: het middenspoor (spoor 2) is bij de werkzaamheden helaas verloren gegaan. Naar mijn mening een extreem domme keuze, aangezien dit spoor dagelijks gebruikt werd en in de spits zelfs noodzakelijk is om de dienstregeling te voltooien. Hoewel het even wennen is, vind ik de nieuwe situatie overigens niet eens heel lelijk.

Op 15 oktober kwam ik terug na een dagje fotograferen in Rotterdam. Terug in Deventer besloot ik mijn reisgenoot nog even uit te zwaaien en te hopen dat er wat werkmaterieel fotografeerbaar stond. En we hadden geluk, er stond een Unimat van Swietelsky op spoor 1, perfect fotografeerbaar met het stationsbouw. Er vlak voor, waar 'vroeger' spoor 2 lag, stond nog een losse ballast profileer unit, die het plaatje compleet maakte.

Hier staat de Swietelsky Unimat stil op station Deventer, waar de werkzaamheden in volle gang zijn. Nog een week lang zullen reizigers hinder ondervinden, en dan is de nieuwe situatie afgerond. Ik ben benieuwd hoe het er uit gaat zien.

15-10-2022

De laatste tijd ben ik erg vaak te vinden in Praest. Ik vind het een heerlijke stek om er een dagje te spenderen. Vanaf 11 uur kun je beginnen met treinen klikken vanuit Emmerich tot ongeveer 13.30. Rond 15.00 staat de zon weer perfect voor treinen uit Wesel. De tijden gelden voor het huidige jaargetijde. In de winter is het natuurlijk weer compleet anders. Wanneer het een zonovergoten dag is, kom ik vaak wel andere fotografen tegen op deze plek. Helemaal als er wat leuks onderweg is. Op zondagochtend 25 juni toen ik net wakker was en mijn appjes las, zag ik tot mijn verbazing dat RRF met de G2000 onderweg was naar Emmerich met een ketelset. Deze trein zou worden overgenomen door de LDK 155 049 werd er gezegd. Nog bedankt voor die tip! Snel werd er gekeken of mijn broer wakker was. Hij was gelukkig wakker. Ik kon zelf ook wel naar Duitsland rijden met de auto, maar ik wist dat mijn broer dit ook zeker niet wilde missen. Nadat ik de boterhammen had gesmeerd en de flesjes met drinken had gevuld vertrokken we. Rond 11.30 kwamen we aan in Praest. Ruim op tijd. Er stond ook al een andere vriendelijke fotograaf klaar voor de 155. Langzaam maar zeker arriveerde er nog wat fotografen. Zo stonden we met 7 man in Praest. Het was die dag 32 graden. Bloedheet in de brandende zon op zo'n brug. Gelukkig stond er nog een lekker windje, maar het was wel zaak om je goed in te smeren en veel water te drinken. Na anderhalf uur wachten was de trein waar we voor kwamen nog steeds niet langs. De moed zakte ons een beetje in de schoenen. De zon begon ook steeds haakser te staan en de trein moest echt wel binnen een halfuur komen. Anders konden we een mooie foto wel vergeten. Gelukkig kwam de trein dan eindelijk rond 13:10 in het zicht. De trein reed erg sloom. Het duurde nog zeker ruim 4 minuten, voordat de trein bij ons langs kwam. Na de passage van deze trein waren we allemaal uiteraard erg blij. Maar we werden uiteindelijk nog blijer. In blokafstand zat nog een erg leuke trein dat de kers op de taart was. Inmiddels was VIAS ook ruim 10 minuten vertraagd door deze goederentreinen.

Paradijsvogelbloem, Palmeral, Elche, Spain

Ten zuiden van Alicante en niet ver van de bekende kustplaats Torrevieja ligt Elche. Dit stadje kent een bijzondere bezienswaardigheid: De schitterende palmentuinen.

De palmenplantages in Elche vormen al sinds meer dan 1.000 jaar een uniek landschap. Met meer dan 200.000 exemplaren, is het de grootste palmentuin van Europa. Hoewel het gezien vanaf een afstand op een bos lijkt, is het eigenlijk een plantage gemaakt voor agrarische doeleinden.

De oorsprong van de plantajes teruggaat tot de 10e eeuw, toen de Arabieren zich in het huide Elxe vestigden. Het systeem van de de plantages is dan ook Andalusische oorprong, dat heeft overleefd tot op de dag van vandaag.

In de jardín El Huerto del Cura vind je onder meer andere cactussen, agaven, granaatappelbomen en vijgenbomen. In het najaar worden de trossen dadels geoogst en worden deze bewerkt tot producten als jam, wijn en likeur.

Een bezienswaardigheid is de 'palmera imperial', een palm met zeven stammen die uit één hoofdstam groeien. Naar schatting is hij 175 jaar oud. De Keizerin Elisabeth van Oostenrijk-Hongarije (ook wel bekend als Sissi) gaf de palm deze naam toen zij in 1894 een bezoek aan Elche bracht.

De palmentuin van Elche is verklaard tot World Heritage Site door UNESCO

Rode ibissen vinden hun voedsel vooral op de tast, door met de lange snavel in de weke modder te prikken of heen en weer te zwaaien door het water.

Hun voedsel bestaat voornamelijk uit krabben, garnalen, schelpdieren en waterinsecten.

Het rode verenkleed ontstaat door de roodgekleurde garnaaltjes die op hun menu staan.

Rode ibissen foerageren zowel in zoet- als zoutwater

GaiaZOO

Thanks for visit and comments

Please no

Invited Images of a group within comments.

Nog altijd vind ik de Ekol-shuttle een van de fraaiere KLV treinen. Helaas is de trein die Lokomotion vanuit Keulen Eifeltor naar Triëste rijdt niet meer echt een Ekol-shuttle te noemen door de nogal gevarieerde belading.

Op 30 november 2020 reed de trein zowaar weer eens met een zebra-189; de 189 914. Als trein 41859 werd de trein vastgelegd bij de uitgang van de Kammereck-Tunnel, met in de achtergrond een van de vele rotspartijen langs de Rijn.

Te vinden in bloemrijke graslanden, maar ook tuinen worden veel bezocht en vooral als er planten als de vlinderstruik in staan.

4 soorten vlinders gisteren in de tuin gehad op onze vlinderstruiken!

Thanks for visit and comments

Please no

Invited Images of a group within comments

Please no photos

www.fluidr.com/photos/mia_moreau_fotografie

Vindos em grandes bandos que formam verdadeiras «nuvens» estão nos nossos jardins à procura de comida e de um bom banho.

Eerbeek - Het eerste weekend van September is het een drukte van jewelste op de Veluwe, want dan organiseert de VSM het weekend 'Terug naar Toen'. Meerdere (Duitse) stoomlocs zijn onder stoom en daarnaast zet de VSM vaak ook hun lijndiesels in. Het is natuurlijk niet gek dat dit veel belangstelling trekt. Omdat de VSM voor mij zowat om de hoek ligt kon ik het niet laten om er heen te gaan. Samen met een groepje vrienden gingen we op zaterdag 3 september naar de VSM lijn. Het was eerst de vraag of het weer wel redelijk zou zijn, wat uiteindelijk meer dan redelijk was, en elke trein die we wouden fotograferen in een heerlijk zonnetje kon worden gefotografeerd. We begonnen uiteraard met de eerste ochtendritten, aangezien deze ritten het fraaist zijn. Maar omdat er al genoeg foto's van de ochtendritten op Flickr te vinden zijn besloot ik deze foto online te zetten. Alle drie de diesels die de VSM inzette die dag, werden in de middag vanuit Beekbergen naar Loenen gedirigeerd, om daar de fotogoederentrein van 15u te voorzien naar Eerbeek. Eerst hadden we de locs gefotografeerd nabij Beekbergen, en daarna werd snel doorgereden naar vlak voor Eerbeek, om deze opvallende combinatie op de foto te zetten. De drie locs naderen Eerbeek met de goederentrein, om niet al te veel later terug te keren naar Loenen.

Zaterdag 3 september 2022

DALFSEN / MILLINGEN - De Zwevende Kei is te vinden vlakbij het station van Dalfsen. Het werk bestaat uit een grote zwerfkei die balanceert op een brokstuk van een klassieke zuil.

In de zwerfkei is een rond gat te zien met dezelfde diameter als het zuilelement waardoor het lijkt alsof deze eruit gezaagd is. Dit is gezichtsbedrog. Het geheel is een constructie van staal en beton. Er omheen liggen kleinere zwerfkeien verspreid. Bas Maters heeft het werk geplaatst op een kunstmatig gecreëerde grasheuvel van waaruit men uitzicht heeft over de omgeving. Hij wilde dat het werk één werd met de natuur en de impressie wekt van een oerding. Tegelijkertijd is het een ontmoetingsplek en een herkenningspunt.

Stiekem vind ik de treinen tussen Kijfhoek en België best interessant. Er zijn vaak locomotieven mee in opzending, niet alledaagse wagens in de trein te vinden en de lengtes verschillen ook heel erg. Op maandag 4 mei was ik in Dordrecht aan de Brabantroute waar natuurlijk al deze treinen voorbij komen. Ook deze dag reden er genoeg van deze interessante treintjes zoals op bovenstaande foto.

De DB Cargo 186 499 en DB Cargo 6502, beide brandschoon, komen langs de Laan van Nieuw Groenhove te Dordrecht met een sleepje kleine twee-assige ketels en achterop een gasketel. De prachtige combinatie is zojuist vanaf Kijfhoek vertrokken en is via Roosendaal onderweg richting België!

Alhoewel ik regelmatig in de omgeving van Bornheim te vinden ben, lukte het me niet eerder de Ersatzzug van National Express op de RB48 op een gewenste manier te fotograferen. Aangezien ik over het algemeen goederentreinen fotografeer die niet harder dan 100km/u gaan ben ik niet echt gewend treinen te fotograferen die een stuk sneller gaan waardoor vaak de foto te vroeg of te laat was genomen. Ik hoopte dus dat het me tijdens het tweedaagse uitstapje naar Bornheim wel ging lukken deze uit materieel wisselende trein goed te fotograferen. Over het algemeen is het de TRI 110 469 die met de bijbehorende TRI wagens de dienst uitmaakt, maar momenteel rijdt de ex-DB Regio 111 111-1 met een set ex-DB Regio Dosto's haar rondjes op deze omlopen. Ik hoopte van tevoren dat de locomotief aan de kant van Wuppertal zou zitten, maar helaas was dat niet het geval waardoor het fotograferen al een stuk lastiger zou worden omdat de loc op de rit die goed voor de zon is richting Bonn over het voorste spoor rijdt en aangezien je in Bornheim nogal dicht op het spoor staat werd dit nogal een uitdaging. En alhoewel de foto uiteindelijk toch redelijk gelukt was, was ik niet 100% tevreden met het resultaat en dus besloot ik de terugrit, die ongeveer drie kwartier later passeerde, te fotograferen waarop de loc dus duwend te zien zou zijn. Met dit resultaat was ik veel meer tevreden en dus kon deze trein ook eindelijk van de to-do list gestreept worden.

De klok slaat 14:20 als de TRI 110 469 de stam TRI N-wagen voortduwend Bornheim passeert als trein 32458 (RB48) vanuit Bonn-Mehlem naar Wuppertal-Oberbarmen. Om het gewenste plaatje af te maken werden achteraf digitaal de frontseinen even ingeschakeld en de sluitseinen gedimd met bovenstaande foto als resultaat!

Waar vind ik deze prachtige vlinder? Een geliefde plek is de Hedera en Klimop

Where can I find this beautiful butterfly? A popular place is the Ivy

paulvandevelde.myportfolio.com/

Stormchase in Frankrijk met een naderend onweerscomplex. Vooraan vinden we een fraaie arcus en blauw uitschijnende luchten, wat wijst op stevige neerslag in de kern.

Op hemelvaartsdag vinden er ieder jaar op de museumlijnen spoorse activiteiten plaats. Bij de Museumspoorlijn STAR werd er uitgepakt met het evenement: Boeren, Burgers en Buitenlui. Op het station van Stadskanaal was in de museumhal een markt te vinden en buiten waren historische voertuigen te vinden en werd er heen en weer gerangeerd met een goederentreintje.

Ook reden de museumtreinen twee slagen naar Veendam met de stoomtrein en twee slagen naar Nieuw-Buinen met de 2200. Voor het eerst kon ik mijn eigen ladder gebruiken en op de museumlijn goed uittesten. Samen met een goede vriend besloten we om de twee slagen naar Nieuw-Buinen te gaan fotograferen. Gezien de wat zonnige omstandigheden werd eerst gekozen om bij het emplacement van Stadskanaal te gaan staan, maar nadat een dik pak met bewolking ervoor zorgde dat de zon verdween werd er naar het inrijsein gesneld. We hadden gelukkig wat extra tijd, omdat de eerste slag naar Nieuw-Buinen vertraagd was.

Onder toezicht van de twee fotografen passeert de 2278 met de WG151, C121 en C120 het inrijsein in Stadskanaal en is onderweg naar Nieuw-Buinen.

The next morning I woke up early and went for a little walk. I saw this dark cloud approaching me and I thought it was going to rain a lot. Fortunately it didn't and when the cloud was blown over the sun started to shine again.

www.youtube.com/watch?v=iGfNN_VK_NE

Bem Vindo seja 2019!

Um brinde à renovação da nossa esperança... que esse ano seja um ano de conquista e realizações para todos. Que as mágoas e frustrações de 2018 permaneçam lá: no passado; que só venham nos acompanhar neste novo ano o que for pra somar, o que for pra melhor e o que nos fizer feliz.

Aos amigos e à família fica aquele meu muito obrigada por me aguentarem por mais um ano (kkkkkkk tô rindo, mas é de nervoso pq sei que não é uma tarefa fácil), e ao meu marido (amor, amigo, parceiro) eu devo confessar que agradeço a Deus todos os dias por ter te colocado no meu caminho, mas tbm que peço a Ele que essa seja a primeira de muitas comemorações que passaremos juntinhos. Eu não precisei mudar quem eu sou pra ficar com você, mas você me inspira, todos os dias, a ser uma pessoa melhor...

Te amo, tratorzinho! O primeiro ano novo de muitos que ainda passaremos juntos... 😍

Persoonlijk vind ik dit een van de mooiste plekken langs de NSS, dan hoop je altijd " iets moois" te treffen. Het was niet alleen rustig, maar wat er kwam was uitsluitend DBC of een losse lok. Goede reden om nog eens te gaan wanneer er na Corona ook weer autotreinen rijden...

Vanuit Gesäuse Eingang werd terug gereden naar Admont, waar een van de (in mijn ogen) mooiste stekken op deze lijn te vinden is.

Al vrij snel verscheen de beoogde trein op het toneel, maar deze werd in Admont op een zijspoor genomen. Uiteindelijk bleek dat er gerangeerd moest worden met de trein, waarbij (ondanks de aanwezigheid van reeds 2 locomotieven) er nog een derde loc bij kwam om de klus uit te voeren.

Helaas speelde het weer totaal niet mee, en kon pas bij de 8e (!) en laatste rangeerbeweging een foto met zon gemaakt worden.

De foto toont de 1063 016, 1016 029 en 1144 041 met de dagelijks rijdende trein 54960 uit Bruck a/d Mur naar Linz Vbf die deze keer uit opvallend veel wagens met spoorstaven, dwarsliggers en wisseldelen bestond tijdens rangeerwerkzaamheden in Admont.

VLISSINGEN – Hier vind je de meest zuidelijk gelegen boulevard van Nederland. Een unieke 6 kilometer lange boulevard. De boulevard bestaat uit 4 delen: Boulevard Evertsen, Bankert, De Ruyter en de Groene Boulevard. Ze strekken zich uit vanaf het duingebied Westduin tot aan de binnenhavens en het NS-station Vlissingen. Hier glijden de enorme zeeschepen en loodsboten zo ongeveer langs het strandlaken!

VLISSINGEN (FLUSHING) - You will find here the only southern boulevard from the Netherlands. A unique 6 kilometres long boulevard. The promenade consists of 4 parts: Boulevard Evertsen, Bankert, De Ruyter and the Green Boulevard. They stretch from the West dune to the inland ports and the railway station Vlissingen.

In het Oostenrijkse Mariazell vinden we niet alleen het eindpunt van de bekende smalsporige Mariazellerbahn maar ook de normaalsporige Museumstramway Mariazell. Hier trekt locomotief 11 "Hellbrunn" een stoomtram van de Erlaufsee naar Mariazell.

De forse stoomtramlocomotief heeft nog een hele sleep om de stoomtramrijtuigen de heuvel op te slepen. De machine is in 1902 door de Locomotivfabriken Krauss & Comp. in Linz an der Donau onder het fabrieksnummer 4814 gebouwd.

De machine is destijds geleverd aan de Salzburger Eisenbahn- und Tramway-Gesellschaft.

Wegens voortgaande elektrificatie werd de loc in 1920 overbodig en belandde bij de Stiegl-Brauerei in Salzburg. Daar werd de machine later tot benzine-elektrische locomotief verbouwd. Door de Museumstramway Mariazell is de stoomtramlocomotief in oude glorie als vierkante stoomtramlocomotief hersteld. In 2004 is de locomotief zelfs in Nederland te gast geweest bij de Museumstoomtram Hoorn-Medemblik ter gelegenheid van de viering van 125 jaar stoomtram in Nederland.

Meer foto's rond het thema stoomtram zijn te zien in de set stoomtram

Klik op de foto voor een grote afbeelding.

Bekijk mijn fotoalbum in de klassieke versie.

Ik vind dat grind vrij elegant als ik daar zou naar kijk. Het is ook leuk om daar eens door te gaan met je handen en voeten en zo nieuwe plooien in het grindlandschap te maken. Dat kuiltje links, iets boven het midden, heb ik zo gemaakt. Met mijn volle gewicht : -)

From the series "L'homme qui fait des montagnes".

Vind: WSW 13,4 m/s ( frisk vind )

Vind i byar: WSW 17,4 m/s ( hård vind )

Een ruime twee weken geleden trok ik voor ongeveer drie dagen richting het uiterste noordoosten van Frankrijk. In de Elzas vind je het laatste inzetgebied van de fraaie SNCF BB67400'en in de reizigersdienst, en dat werd dan ook bestempeld als het hoofddoel van dit weekendje bij de Fransen. Zowel aan de lijn Strasbourg naar Lauterbourg als ook vanuit de Vogezen richting Strasbourg werden de BB67400'en opgewacht. Het fotograferen van deze Pielstick diesels ging elke ochtend prima zoals gepland, en de eerste foto heb ik reeds geüpload en is HIER te vinden.

Naast de inzet van de BB67400'en heeft de regio rondom Strasbourg nog meer interessants te bieden op het spoor. Zo rijden er nog volop Sybic's met Corail rijtuigen en vind je ook nog BB22200'en met RRR stammetjes op de TER diensten tussen Saverne en Strasbourg en tussen Sélestat en Strasbourg. Ook is er redelijk wat goederenverkeer te vinden op de hoofdlijnen vanuit Strasbourg richting het zuiden en westen, maar om eerlijk te zijn is het grote gros aan goederentreinen hier niet mega interessant. Toch is er een trein die er met kop en schouders bovenuit steekt, en dat is de dagelijks rijdende containertrein van Naviland, welke halverwege de avond vertrekt vanuit Strasbourg-Port-du-Rhin naar het bij Lyon gelegen Vénissieux. De vervoerder Naviland, welke uiteindelijk via een netwerk gewoon tot SNCF behoort, is de enige vervoerder in geheel Frankrijk welke nog Nez-Cassé locomotieven inzet in de originele Béton livrei. In totaal heeft men op het moment 7 BB22200'en in deze beige / oranje kleurstelling, en bezit deze vervoerder ook de enige BB22200 in de SNCF FRET kleurtjes. SNCF FRET, tegenwoordig Hexafret, heeft ook nog een handjevol BB22200'en in dienst, maar deze zijn allemaal compleet zilver en dus wat mij en veel anderen betreft, toch een stuk minder boeiend.

Naviland rijdt door het hele land containertreinen, en zet naast de BB22200'en ook een aantal minder interessante Prima's in voor haar treinen. 100% garantie om een "neusje" te treffen is er dus zeker niet, maar laat nou net het depot voor deze fraaie oudgedienden in Strasbourg zitten, waardoor op de verbinding van Strasbourg naar Vénissieux de kans op een Nez-Cassé wel veel groter is. Als je veel geluk hebt loopt er nog wel eens een tweede exemplaar mee in opzending welke dan vanuit het depot wordt meegenomen richting het midden van Frankrijk. Het vastleggen van deze containertrein is vrij gemakkelijk daar ze bijna altijd stipt op tijd is. Vervroegingen of vertragingen van 20 minuten zijn meestal het uiterste. Naast de inzet van een BB22200 is het altijd nog te hopen dat de belading van de trein een beetje acceptabel is, want die laat regelmatig ook wel te wensen over.

Na een succesvolle ochtend, een middagdutje, en een eveneens succesvolle middag langs het kanaal bij Steinbourg, werd er vanaf 18:45 plaatsgenomen ergens in de gigantische velden tussen Hochfelden en Wilwisheim. Het wachten op de containertrein kon beginnen, en dat wachten was zeker niet saai want in een ruim uur tijd passeerden enkele leuke goederentreinen en vulde het getrokken reizigersverkeer ook de nodige tijd op. Inmiddels was ons ter ore gekomen dat onze beoogde containertrein met -10 onderweg was en deze ongeveer rond 19:50 bij ons zou moeten zijn. De spanning steeg toch wel, zouden we een BB22200 treffen, misschien wel die in FRET kleuren of toch een saaie Prima? Exact om 19:50 verscheen er dan iets in de verte en dat oogde toch heel erg als een Nez-Cassé in de Béton kleuren. Naarmate de trein dichterbij kwam zagen we zelfs een tweede exemplaar meerijden en was het geluk aan onze zijde toen de trein ook nog redelijk beladen leek te zijn. Hij was zeker niet volledig vol, maar het zag er prima uit zo!

Het is 19:51 als de SNCF Naviland 22376 met in opzending de 22368 en aan de haak containertrein 52630 de Nederlander en Belg net buiten Hochfelden passeert. Het geheel is een klein uur geleden aan haar reis begonnen vanuit Strasbourg-Port-du-Rhin en zal de volgende ochtend vroeg Vénissieux bereiken. Zo kon de volgende hoofdvogel afgeschoten worden van dit tripje. Uiteraard werd de volgende avond de trein opnieuw opgewacht, ditmaal op een andere locatie en wederom met succes. Die foto is dan weer voor een volgende keer!

Nog altijd zijn de "Ersatzzüge" van TRI elke doordeweekse dag te vinden op de korte verbinding van de RB37 tussen Neuss Hbf en Krefeld Hbf. Waar deze verbinding in 2024 op enkele korte periodes na, uitsluitend met een zwarte Taurus werd gereden, is dat dit jaar toch drastisch veranderd wat de fotografen ten goede komt. Al in januari wist ik daar zelf goed gebruik van te maken en zo kon ik samen met Tibbe op de derde dag van het jaar meermaals de fraaie Stahlblaue TRI 111 054 vastleggen. Een week later was het de eveneens zo fraaie DBG 111 174 die zowaar in de sneeuw tot wel vier keer mijn camera wist te passeren, waarvan overigens nog een aantal plaatjes van geüpload moeten worden. Na januari was het weer een tijd lang de zwarte 182 505 die veelvuldig te zien was, zo af en toe afgewisseld door de rode 111 158. Vanaf april kwam de recent blauw gespoten 182 523 tevoorschijn wat de tractie over het algemeen ietwat interessanter maakte, maar sinds mei is het hek van de dam en zijn er bijna elke week verschillende Altbaumachines te zien, soms zelfs met opvallende rijtuigstammen bestaande uit ex-MRB rijtuigen en de "originele" TRI n-Wagens.

Van dinsdag 17 tot en met vrijdag 20 juni was voor het eerst de in oranje / witte S-Bahn kleurstelling gehulde DBG 111 111 te zien, welke zich aan de noordzijde van de trein bevond. Waar de locomotief in 2024 en begin 2025 bijna standaard aan de zuidzijde van de rijtuigstam hing, is het de laatste maanden een roulette, waarbij het met de lange dagen gunstiger is dat de locomotief aan de noordzijde hangt. Zo kan men het lage zonlicht in de namiddag en avond benutten voor meerdere foto's. Helaas kon ik de inzetten van de DBG 111 111 niet fotograferen aangezien ik met andere leuke treinen bezig was in Frankrijk, wat natuurlijk bepaald geen straf was.

De daaropvolgende maandagavond, die van 23 juni, had ik na het werk wel de tijd, en dus werd er 's ochtends even gecontroleerd hoe het er met de materieelinzet voor deze eerste dag na het weekend voor stond. De DBG 111 111 was ingeruild voor een naar mijn mening nog veel leukere loc, namelijk de Stahlblaue TRI 110 428. De laatste keer dat er een Baureihe 110 op de RB37 te zien was dateerde alweer van ruim een jaar geleden, dus was ik hier maar al te blij mee. De locomotief hing gelukkig nog steeds aan de noordzijde van de stam, het enige wat nog spannend kon zijn was de bewolking welke in theorie aan het eind van de middag moest verdwijnen. Echter waren niet alle weermodellen het met elkaar over eens, en dus kon het nog wel eens wat bewolkter blijven dan gehoopt. Aangezien de trein elk uur voorbij komt hadden ik en de ingevlogen Tiemen zeker 4 á 5 kansen en dus besloten we de gok te wagen en richting de inmiddels befaamde spoorlijn te rijden.

Na m'n auto te hebben opgehaald in Kaldenkirchen en Tiemen te hebben opgepikt in Venlo, werd er terug over de grens gereden voor een kleine lunch en een wasbeurtje voor de auto. Het was immers pas 13:30 en naast dat de zon nog veel te hoog stond, was de lucht nog potdicht. De eerste opklaringen vanuit het westen werden wel zo langzamerhand zichtbaar en dus reden we na verloop van tijd richting Bösinghoven alwaar we vanaf 15:00 plaatsnamen voor goederentreinen richting het zuiden. Sinds halverwege juni is namelijk de goederenspoorlijn over Lintorf gesloten, waardoor je tot en met 14 november veel meer goederentreinen treft op de spoorlijn tussen Krefeld en Neuss. In de ruime twee uur dat we er stonden wisten toch enkele redelijk leuke treinen te passeren, welke helaas allemaal nog ten prooi vielen van de bewolking. Het wilde vooralsnog niet echt opschieten met de opklaringen, maar we hielden hoop.

Rond 17:00 verlieten we Bösinghoven om zo op tijd bij Kaarst te geraken voor de eerste poging op de RB37, die van 17:37 uit Neuss. Er waren zowaar enkele zongaten rondom de zon te zien, en tijdens de geplande doorkomsttijd scheen de zon ook even uitbundig, maar helaas hadden de knuppels van DB InfraNoGo een trage goederentrein en een losse loc voorrang gegeven waardoor de RB37 met ruim 10 minuten vertraging in de schaduw van de wolken aan ons passeerde. We besloten simpelweg een uur te wachten en het nog eens te proberen. In de tussentijd voegde de derde compagnon voor deze avond zich toe aan ons, en deze bezorgde ons wat meer geluk. Vanuit het westen kwam er inmiddels een flinke opklaring opzetten welke groter en groter werd. We waren ondertussen alweer bijna een uur verder en terwijl de contrasterende wolken zich nog altijd samenpakten boven Neuss, hing de zon achter ons in de blauwe lucht en leek voorlopig geen aanstalten te maken om zich weer achter de wolken te verstoppen. Met enkele minuten vertraging vertrok om 18:41 weer de 110 428 met haar drietal rijtuigen vanuit Neuss Hbf, en sloten een drietal minuten later de overwegbomen in de verte voor de naderende Einheitslok. Nog altijd was boven Neuss nauwelijks iets van blauwe lucht te zien, terwijl het zonnetje in onze rug een flink speelveld had, zo mag dat wel vaker!

Het is 18:45 als de fraaie TRI 110 428 aan de vier fotografen bij Kaarst voorbij snelt, terwijl ze zojuist vanuit Neuss Hbf vertrokken is met RB37 (89424) voor de kwartier durende rit naar Krefeld Hbf. Zo kon de tweede poging van deze avond dubbel en dwars afgevinkt worden, en was het tijd om te verplaatsen richting de volgende stek. Ook daar hadden we uiteindelijk twee pogingen nodig voor succes, maar dat is weer voor een volgende keer!

The Calm of the South Wind

Everything seems calm, yet nothing is still. The south wind whispers through the clouds, the sea breathes slowly, and silence carries the weight of the storm to come.

Tišina južine

Sve izgleda mirno, ali ništa nije tiho. Južina šapuće kroz nebo, valovi dišu sporo, a oblaci se sudaraju visoko nad Šilom. U toj sivoj tišini skriva se čitav nemir mora.

De overgang van herfst naar winter vind ik elk jaar weer een belevenis. De laatste herfstkleuren zijn nog zichtbaar terwijl koude nachten voor grondvorst zorgt.

Ook op 4 december werd een heldere nacht gevolgd door een stralend blauwe dag en dus werd nogmaals Hennuyères bezocht.

Veel kreeg ik er niet voor de lens, al was ik wel tevreden met de foto van de IC naar Binche, met een relatief graffitivrije stam. De 27 was er evenwel erger aan toe, maar een bezoekje aan de werkplaats kan wonderen doen [M] ;-)

-----

An InterCity from Turnhout to Binche is passing at Hennuyères on the sunny morning of the 4th of December 2019.

----------

Hennuyères, 04/12/2019

NMBS 2716

IC 3430 Turnhout - Binche

Nadat er maandagochtend 17 februari begonnen werd aan de spoorlijn tussen Celle en Lehrte, waar naast de twee foto's van het WFL Ersatzverkehr ook nog BSAS gefotografeerd kon worden, werd er oostwaarts vertrokken. Een bijna twee uur durende autorit stond er op de planning, welke ons bij het gehucht Biendorf zou brengen, gelegen aan de niet geëlektrificeerde spoorlijn tussen Köthen en Baalberge. De meest bekende goederentreinen die hier al jaren te vinden zijn, betreffen de welbekende zouttreinen, of beter bekend als "Sodazüge" die vanuit Baalberge richting verschillende bestemmingen rijden. De treinen rijden normaliter op het stuk tussen Baalberge en Köthen met een fraaie Ludmilla, al is daar de afgelopen maand wel wat verandering in gekomen daar HVLE een deel van dit takenpakket vooralsnog tijdelijk op haar hand heeft genomen.

De meest standaard trein hier betreft de trein die normaliter werkdagelijks verkeerd tussen Baalberge en Wismar, al is deze qua zonstand niet altijd zo makkelijk om vast te leggen. Dit betreft overigens ook de trein welke momenteel niet door een Ludmilla gereden wordt, maar door HVLE van tractie wordt voorzien. Buitenom de treinen van en naar Wismar rijden er op onregelmatige basis(?) ook treinen van en naar bestemmingen in Polen en Tsjechië, zo ook op deze maandag 17 februari. 's Ochtends was er in Köthen een trein vanuit het Poolse Brzeg Dolny aangebracht, welke aan het begin van de middag met een 232'er vanuit Köthen overgebracht zou worden naar Baalberge. Hoewel aan het begin van de middag de zon op het korte stukje spoorlijn nagenoeg overal haaks zou staan, zou door een knikje in het spoor net ten westen van Biendorf al wel wat mogelijk zijn, en dus werd daar na 2 uur autorijden gearriveerd. Uiteraard waren wij niet de enigen met het idee om deze trein vast te leggen, en waren wij niet de eersten, maar ook zeker niet de laatsten die zich hier toevoegde aan de groep.

Waar we eigenlijk de gehele rit onder een strakblauwe hemel onderweg waren, kregen we vlak voor aankomst te maken met enkele stapelwolken die hier al een tijdje hingen. We bevonden ons in de grensregio van een blauwe lucht naar een best flink wolkenpakket, maar Biendorf lag gelukkig nog net ver genoeg van de meeste wolken waardoor de lucht nog steeds grotendeels blauw kleurde. Na een kwartiertje gewacht te hebben viel het ons toch langzamerhand wel op dat een wolk precies continu rond de zon bleef hangen, waarschijnlijk omdat de luchtvochtigheid door een of andere factor daar toch wat hoger was. Na een paar minuten leek de wolk dan net aan de zon voorbij te zijn getrokken, en na een half minuutje zonneschijn ontstond op precies dezelfde plek doodleuk weer de wolk. Zo lag het veld en het spoor in de voorgrond bijna continu in de schaduw, en konden de bosjes rechts langs het spoor bijna de hele tijd van de zon genieten, zo plaatselijk was het. Aangezien dit de enige locatie was met goede zonstand aan het gehele traject, konden we niks anders dan wachten op een goede afloop. Vooralsnog leek het erop dat men te laat uit Köthen zou vertrekken, dus er was nog geen reden tot paniek.

Ruim een uur ging voorbij, en aan de situatie met de wolk veranderde letterlijk niks. Wij allen hadden dit fenomeen nog nooit eerder meegemaakt en het was bijna surrealistisch te noemen. Het proces herhaalde zich keer na keer. De hele tijd was de voorgrond "zon uit", en als de zon dan eindelijk doorbrak, werden de schaduwen na een half minuutje verderop het veld alweer zichtbaar. Het was inmiddels vervelend geworden, en in de tussentijd was men in Köthen gereed om te vertrekken. Doordat de zon het afgelopen uur iets gedraaid was werden de zonmomentjes wel iets langer, maar nog steeds was het 95% donker van de tijd. Waar de overweg in de verte eigenlijk het gehele afgelopen uur in de zon had gelegen, had onze stek bij elkaar misschien net 5 minuten aan zon gezien. Even werd overwogen om van locatie te wisselen, aangezien verder langs de lijn de zon nu ook langzamerhand voldoende was gedraaid, maar voordat we een beslissing konden nemen kwam de vertrekmelding vanuit Köthen. Enkele ogenblikken later sloot de overweg in de verte en laaide het geluid van een Ludmilla met een lege set Tanoos in de verte op. Het zag er niet goed uit, maar de nog altijd onafgebroken cyclus van de wolk en de zon neigde wel weer naar het moment dat de zon eventjes tevoorschijn zou komen. Toch leek het er de hele tijd op dat de trein te vroeg voor dit moment bij ons zou zijn, maar toen de oude zes-asser bijna achter de bosjes tevoorschijn kwam werd het veld in de voorgrond steeds lichter en kwam de grens van schaduw en zonlicht steeds dichter onze kant op. Waar ik het eerst als kansloos voorzag beklom ik nu toch maar de ladder in de hoop op een goede afloop, en wat er toen gebeurde was eigenlijk gewoon krankzinnig. Terwijl de loc aan het sein reed, gleed de schaduw met hetzelfde tempo het beeld uit en werd ineens alsnog de gehele omgeving belicht door de laagstaande winterzon. Enkele secondes later klonken de camera's en nog voordat de helft van de trein voorbij was, was de gehele voorgrond alweer in de schaduw gehuld...

Het is 13:53 als de flink vale DB Cargo 232 347 in een klein momentje van volledige zon aan de vele fotografen en de licht besneeuwde omgeving te Biendorf passeert, met lege zouttrein 45406 vanuit Brzeg Dolny, met locwissel in Köthen, uiteindelijk naar Baalberge. Zo was de twee uur durende rit en het lange wachten toch niet voor niks geweest, en sloeg de "Wizzard of Oss" weer eens gigantisch toe! Na de nodige high fives was het snel daarna tijd om te vertrekken, want we moesten naar Ovelgünne voor Freightliner welke daar met een pak minder wolkenspektakel vastgelegd kon worden!

N.B. een windmolen links in beeld werd even digitaal buiten beeld geschoven...

Instängd på vinden.

Nu utsläppt.

Trapped in the attic.

Now released.

Gedurende het weekend van de twee langste dagen van het jaar, 21 en 22 juni, vinden er werkzaamheden plaats op het traject tussen 's-Hertogenbosch en Boxtel waardoor er geen treinverkeer mogelijk is tussen deze twee plaatsen. Waar de treinen van NS zoals gewoonlijk vervangen worden door bussen, is dat voor de dagelijks rijdende Nightjet tussen Amsterdam Centraal en Zürich HB uiteraard geen optie waardoor deze een omleiding moet afleggen. Zo komt deze zaterdag en zondag de nachttrein zoals gewoonlijk bij Venlo de grens over, maar wordt er bij Boxtel links afgeslagen richting Tilburg om vervolgens via Breda, Dordrecht, Rotterdam, Gouda en Woerden in de Nederlandse hoofdstad te geraken. Zo als de ochtendrit wordt uitgevoerd, rijdt de avondrit exact dezelfde route weer terug, wat voor de fotografen erg interessant is. Doordat de trein normaliter 's ochtends vanuit het zuidoosten richting het noordwesten rijdt en 's avonds natuurlijk andersom, valt deze fraaie nachttrein op haar normale route nooit met een goede zonstand te fotograferen. De omleiding door het westen van het land zorgt er echter voor dat er zowel 's ochtends als 's avonds mogelijkheden zijn om de trein dan eindelijk wel eens met een juiste zonstand te fotograferen, en daar werd op de hete zomerse avond van zaterdag 21 juni dankbaar gebruik van gemaakt.

Na gedane arbeid arriveerde ik halverwege de snikhete zaterdagmiddag in Kaldenkirchen alwaar mijn Ford Focus al op me stond te wachten. Vanuit Kaldenkirchen was het eigenlijk de bedoeling om richting huis te rijden, even wat te eten en vervolgens direct richting Hogebrug te rijden. Naast de Nightjet stond er nog een andere, op het eerste oog, erg interessante trein op het programma. RRF zou namelijk een Speno werktrein vanuit Bad Bentheim richting Rotterdam Noord Goederen overbrengen met de fraaie RRF 4402, en gepland zou deze trein slechts enkele minuten na de Nightjet bij Hogebrug moeten passeren. Zoals wel vaker verzaakte RRF het natuurlijk weer en zou men met +60 vanuit Bad Bentheim vertrekken waarop ik besloot niet richting huis te rijden maar de A73 af te rijden om vervolgens in de A50 richting Apeldoorn uit te monden. Voor het eerst dit jaar werd er stelling genomen op de klassieke avondstek aan de Woudhuizerweg in Teuge alwaar de eerst nog onschuldige bosjes langzamerhand voor een probleem beginnen te zorgen...

Eenmaal aangekomen in Teuge kwamen we helaas tot de conclusie dat de Speno werktrein toch niet zo spannend was als gehoopt, want het geheel bestond slechts uit één machine en een wagentje. Goed we stonden er nu toch al en een RRF 4400 zie je niet elke dag voor een werktreintje. Ikzelf en de andere aanwezigen besloten toch maar om te wachten op het geheel, al moest dat niet te lang duren wilden we nog tijdig bij Hogebrug geraken voor de Nightjet. Een kleine overwegstoring bij de overweg waar we naast stonden leek even roet in het eten te gooien, maar nadat het transportje eventjes in Deventer stil had gestaan kwam het gelukkig weer redelijk rap onze kant op. Een kleine 10 minuten later was dan de foto binnen en werd er snel de auto in gesprongen en richting het Groene Hart gereden voor het uiteindelijke hoofddoel deze avond. Na een klein uurtje over de snelweg bollen, kwamen we toe op locatie waar zoals verwacht al een clubje gelijkgezinden zich had verzameld. Gelukkig was er nog plek zat en stonden we ruim op tijd gereed voor de fraaie internationale nachttrein. Na passage van twee Intercitytreinen, beide bestaande uit een koppeltje ICM's, was het dan zover en verscheen de geel met blauwe Vectron met haar Zwitserse en Oostenrijkse rijtuigen!

Het is 19:51 als de brandschone NSI 193 956 met een flinke vaart de tribune aan fotografen langs het water nabij Hogebrug passeert. Vanuit Amsterdam Centraal is de Vectron een dik halfuur geleden met haar SBB en ÖBB rijtuigen vertrokken en is hier op haar omleidingsroute door het westen van het land onderweg richting Boxtel, om vanaf daar het vertrouwde traject verder richting Zürich HB te vervolgen. Direct achter de loc bevond zich een van de vers gereviseerde Zwitserse rijtuigen, gevolgd door de te nog reviseren exemplaren. Hoe lang de Zwitserse rijtuigen in deze trein nog te zien zijn is maar de vraag, want in de toekomst is het de bedoeling dat ook op deze verbinding nieuwe Nightjet rijtuigstammen ingezet gaan worden...

Op zaterdag 6 april 2024 was prachtig weer voorspeld. Hoge temperaturen en veel zon. Die temperaturen klopten, maar qua zon viel het erg tegen deze dag. Helaas viel het aanbod aan cargo deze dag ook erg tegen. Toen de lucht dichtsluierde en de radar niet veel beters beloofde, besloot ik maar weer richting huis te gaan. Wel erg jammer, omdat ik na een drukke periode qua werk en privé in combinatie met een tegenvallend voorjaar qua zonneuren, wel erg veel zin had in een lekker dagje spotten. Ik kon echter aan het einde van de middag nog lekker buiten genieten achter in onze tuin van de aangename temperaturen en een niet al te felle zon.

De dag zou met wat bewolking beginnen en dat klopte aardig. Toch kon in het eerste zonlicht de ICB worden gespot bij Oldenzaal. In spanning werd nog gewacht op de staaltrein uit Tsjechië. Tot mijn geruststelling reed deze trein niet op de gebruikelijke vroege tijdstippen en vol verwachting bleef ik daarom wachten verderop in Notter.. Deze trein kwam helaas de hele dag niet opdagen. Hopelijk kunnen we die binnenkort nog een keer pakken.

Hier zien we de NS ICM "Koplopers" 4077 en 4231 met een IC 1742 Enschede-Den Haag CS bij Notter op 6-4-2024. Het is een kwestie van smaak, maar ik blijf het toch fraaie treinstellen vinden. Jammer dat ze de komende jaren langzaamaan gaan verdwijnen.

Ik vind de berichtgeving met name in het weer al lange overtrokken. Voor vandaag komt sneeuw uit het Zuidwesten en daar zijn ze al sinds gisteren mee bezig. Ach en wat er naar verwachting binnenkomt 2 a 5 cm.

16 januari 2013 fotografeerde ik bij Groenekan deze lege dolimetrein getrokken door HUSA 1609 en met Railtraxx 001 io.

Traditiegetrouw vinden er gedurende de zomervakanties elk jaar één of meerdere grote buitendienststellingen op het Nederlandse spoor plaats. Gedurende week 32 en 33 van 2025 was het tracé tussen Ede-Wageningen en Driebergen-Zeist compleet gesloten voor het reguliere treinverkeer, en ging men aan de slag met diverse spoorvernieuwingen. Onder andere het ballastbed werd compleet onder handen genomen en dat leverde voor de fotografen interessante treinen onder de vlag van Strukton op, welke vanuit Roosendaal en Amsterdam richting de buitendienststelling spoorden. Waar de treinen van en naar Roosendaal steevast uit platte wagens type Klmos en Sgns, beladen met kleine bakjes, bestonden, waren de treinen van en naar Amsterdam een stuk fotogenieker daar deze met de zeer fraaie Railpro Fccpps'en onderweg waren.

Ondanks dat ik al enkele jaren actief foto's maak, was het me tot op heden nog niet gelukt een sleep Fccpps'en vast te leggen, voortgetrokken door een Nez-Cassé van Strukton of VolkerRail. Nu men in de eerste week van de werkzaamheden enkele treinen zou rijden, werd het eens hoog tijd werk te maken van dit nog op te vullen gaatje van het wensenlijstje. Ik had enkele ochtenden achter elkaar de tijd, en het weer zou ook nog redelijk meespelen. Zo werd voor woensdagochtend 6 augustus de wekker wat eerder gezet en vertrok ik richting Hoevelaken, alwaar ik Strukton zou opwachten, welke met de 1756 weer een verse lading ballast richting de buitendienststelling zou brengen. De loc was helaas enkele weken eerder voorzien van een best flinke graffititag aan een van de zijkanten, en daarbij zat het kliederwerk de voorgaande dag aan de rechterzijde, wat de "fotozijde" van de loc zou zijn te Hoevelaken. De loc zou echter gedurende de nacht en vroege ochtend in principe gedriehoekt moeten worden door het rondje wat ze zou maken, en dus zou deze woensdagochtend de graffiti aan de linkerzijde moeten zitten wat inhield dat ik de schone zijde zou moeten treffen in Hoevelaken.

Deze theorie werd inderdaad 's ochtends bevestigd, en dus was een van de vervelende factoren ongedaan gemaakt. De andere vervelende factor was een stuk onvoorspelbaarder en dat waren weer eens een heleboel schapenwolken welke gedurende de ochtend zouden ontstaan. Nou vind ik dit soort wolken niet helemaal een vervelend iets, want als ze de zon niet blokkeren doen ze het mooi op de foto, maar ja, dan moeten ze natuurlijk niet het zonlicht weernemen op de fotolocatie. De wolken waren van tevoren al wel aangekondigd, maar bleken al snel in grotere getalen te zijn dan vooraf gedacht. In rap tempo zag ik de slagingskans van de foto naar beneden donderen, maar ik moet bekennen dat ik toch best vaak aan het langste eind trek in zo'n situatie, en dat is voor sommigen die dit lezen geen nieuws meer :P

Na de auto geparkeerd te hebben werd in de schaduwen van de wolken richting de rand van het veld gelopen alwaar het statief neergezet werd en het wachten kon beginnen. Zon en wolken wisselden zich af, waarbij een flink gat in de wolken de zon zeker 10 minuten liet schijnen, helaas ook 10 minuten te vroeg voor Strukton. De minuten daarna schoof de zon weer veelal weg en was het de klassieke "Wolkenlotto" die zich voor deed. Gedurende de geplande doorkomsttijd was het zonnetje weer verstopt, maar er was ook geen gele neus in de verte te zien. Het volgende gaatje tussen de wolken diende zich aan, en dit gaatje bleek eerder een redelijk gat te zijn. De wolk maakte plaats voor het warme zonnetje, en enkele ogenblikken later wordt er in de verte wat zichtbaar. Het was Strukton die met zo'n 4 minuten vertraging ten tonele verscheen, en dat kwam perfect uit, want zo was mijn reis naar Hoevelaken niet voor niks geweest en kon onder een fraai wolkenpallet de gewenste trein in het zomerzonnetje op de SD-kaart gezet worden!

Het is 11:54 als de Strukton 1756 "Charlotte" Hoevelaken achter haar laat met ballasttrein 55134, waarmee ze vanaf Amsterdam Westhaven Goederen naar Ede-Wageningen onderweg is. Uiteindelijk zou het ook direct de laatste keer zijn dat de sleep Fccpp'sen zo gunstig zou rijden, want de keren daarna reed men wat later op de dag wat zontechnisch toch wat onhandiger is. Uiterst tevreden werd het boeltje weer ingepakt en vertrokken richting Amersfoort voor een lunch met Jarno, alvorens richting het Rotterdamse te rijden voor de late dienst.

Build around year 1200.