Museu do Amanhã - Rio de Janeiro
View allAll Photos Tagged vind
Sorry.
Vind dit zo erg, had de foto per ongeluk gewist, heb hem opnieuw geplaatst.
I deleted the photos accidentally ... Sorry.
Al in het jaar 1150 is er sprake van een kasteel in Born, vlakbij de locatie van de huidige ruïne. Begin 17e eeuw raakte de burcht in verval, waarna de familie De Leerodt in 1662 startte met de bouw van een nieuw kasteel. Helaas is het gebouw, dat destijds werd bewoond door de familie Barbou van Roosteren, in 1930 verwoest door een fatale brand. In de tuinen rondom de ruïne is een prachtig dierenpark opgebouwd, waar bezoekers vele diersoorten kunnen bewonderen.
Thanks for visit and comments
Please no
Invited Images of a group within comments
Please no photos or logo
Deze prachtige vuurjuffer vond ik in de achtertuin zittend op een blad van de Oosterse karmozijn bes. Drie huizen verder hebben ze een mooie vijver met diverse libellen en juffers. Ik denk dat deze daar vandaan kwam. De houding op deze foto vind ik erg mooi. Even groot bekijken - door op de 'L' toets te drukken.
I found this beautiful damselfly in the backyard sitting on a leaf of the Oriental crimson berry. Three houses further they have a beautiful pond with various dragonflies and damselflies. I think this one came from there. I really like the pose in this photo. Viewing the same size - by pressing the 'L' key.
IMG_3119
the flowers, waggling in the breeze…/Un prado al caer la tarde, las flores hamacándose en la brisa…/Kvällsängen, vinden vaggar blommorna...
Galappels vind je onder andere op eikenbladeren.
Een gal is een woekering van een plant, ontstaan door een parasiet of symbiont, meestal een insect dat zijn eieren in de plant legt. De gal, waarvan de vorm specifiek is voor een bepaalde parasiet, dient als behuizing en voedsel voor de larve.
Plant galls are often highly organized structures so that the cause of the gall can often be determined without the actual agent being identified. This applies particularly to some insect and mite plant galls.
Thanks for taking time to fave, comment and look at my picture. I really appreciate it.
Groenekeizervlieg, Lucilia Caesar.
Iedereen bedankt voor de reactie en de favorieten/vind ik leuk!!!
Geen stack, één enkele foto.
Green Emperor Fly, Lucilia Caesar.
Thanks everyone for the response and favorites/Likes!!!
No stack, one single shot.
Vrijdagmiddag 12 mei 2023 was ik wederom weer in Leer te vinden. Het was nu al ruim een maand geleden dat ik hier voor het laatst geweest was dus wilde ik weer een gokje maken. de vorige keer dat ik hier was op 31 maart was het ook weer een succesvolle dag. De fraaie 110 511 van Press in de oude DB blauw beige kleurstelling reed die dag voor de ARS autotrein naar en vanuit Emden.
Aangezien de ARS autotrein van Press elke vrijdag van en naar Emden rijdt wachtte ik in het station van Leer af wanneer de autotrein aan zou komen vanuit Bremen. Na een klein half uurtje wachten werd ik dan ook wederom weer verrast toen ik de 110 511 aan zag komen rijden. Het was voor de verandering ook flink zonnig dus kon ik daardoor de heenrit naar Emden wel vergeten, aangezien dat fout voor de zon is.
Ondertussen stond de zon niet meer kops en besloot ik maar gewoon om richting de stek te fietsen langs de hoofdbaan. Misschien zouden er nog wel wat andere interessante treinen langs komen. Dit bleek helaas niet zo te zijn. Toen ik even wat heen en weer liep zag ik dat er nog 2 andere Duitse hobbyisten waarden gearriveerd op de stek. Zij wisten ook van de Press autotrein af en wachtten hier ook de terugrit af. Het zou aldus hun niet lang meer duren voordat de trein terug zou keren.
Terwijl de wolken en de zon elkaar steeds afwisselden tikte de tijd door. Toen ik even in de reisplanner keek om te kijken wanneer de volgende trein zou komen zag ik dat de RE56 ongeveer een kwartier vertraging had. Volgens mijn verwachting zou de autotrein achter de RE56 zitten wat erg jammer zou zijn, kijkende naar het flinke zongat wat er net aan kwam. Echter sloot de overweg verderop toch terwijl er geen reizigerstrein moest komen en sprong het sein achter ons op veilig. In de verte zagen we de 110 511 dan toch aankomen met de autotrein, in het lekkere zongat!
Het is 15:08 als de fraaie Press 110 511 met een volbeladen ARS Altmann autotrein de 3 hobbyisten en de 5 wachtende auto's achter ons ( ;) ) passeert richting Leer Gbf en Bremen.
Persoonlijk vind ik dit een van de meest moelijke vogels om te fotograferen.
Ze zijn schuw en zo zwart , dat het moeilijk is om enigszins wat detail in het verenkleed te krijgen.
Num indo e vindo infinito...
www.youtube.com/watch?v=JGEi1hxV-zA
COMO UMA ONDA
de Lulu Santos e Nelson Mota
Nada do que foi será
De novo do jeito que já foi um dia
Tudo passa, tudo sempre passará
A vida vem em ondas
Como um mar
Num indo e vindo infinito
Tudo que se vê não é
Igual ao que a gente viu há um segundo
Tudo muda o tempo todo no mundo
Não adianta fugir
Nem mentir
Pra si mesmo agora
Há tanta vida lá fora
Aqui dentro sempre
Como uma onda no mar
Como uma onda no mar
Como uma onda no mar
...
Na een succesvolle ochtend op maandag 8 mei met veelal treinen van GreenCargo, was het tegen het middaguur tijd om aan te vangen met een aantal privaten. Veel private goederenvervoerders telt Zweden niet, maar een handjevol is er zeker te vinden welke veelal met interessante locomotieven rondrijden. De twee grootste spelers zijn het welbekende HectorRail, en het vooral in Zweden bekende Tågab. Beide vervoerders houden zich hoofdzakelijk bezig met het vervoer van boomstammen, of overige houtproducten maar ook containertreinen zijn bij beide partijen te vinden. Vooraf dachten we dat vooral HectorRail makkelijk te fotograferen was aangezien dit toch een flink bedrijf is met activiteit in veel landen, maar het was juist Tågab die veel betrouwbaarder reed en dus uiteindelijk vaker op de foto werd gezet. Aangezien Tågab toch wel mijn guilty pleasure in Zweden is, vond ik het totaal niet erg dat ze lekker betrouwbaar reden.
Vandaag liep het toch een beetje anders dan gehoopt. De fraaie boomstammentrein van Tågab vanuit Torsby reed deze maandag niet, maar gelukkig waren we hier de avond van tevoren al op de hoogte en dus stonden we daarvoor geen wortels te schieten. Een beladen boomstammentrein van HectorRail vertrok wel stipt op tijd uit Grums, maar doordat exact op het punt van vertrek het systeem vast sloeg, dachten we dat ze nog niet vertrokken was. Nog geen vijf minuten later hoorden we het spoor zingen en was het al te laat. Terwijl de hoogstatieven in verband met de wind nog naar beneden stonden, kwam daar HectorRail over het verhoogde stuk spoor voorbij met haar beladen boomstammentrein. Uiteindelijk was de foto ondanks het lage standpunt nog niet eens zo onaardig, en dus wordt deze wellicht in de toekomst nog getoond.
We moesten dus terug stappen op een ander systeem omdat uitgerekend nu ons grootste hulpmiddel ons in de steek liet. Gelukkig was dat wel prima te doen, en werd er na de lichte teleurstelling vertrokken naar de spoorlijn tussen Kil en de Noorse grensovergang bij Charlottenberg. Er stond namelijk nog een beladen boomstammentrein van HectorRail op het programma, en daarnaast zou vanuit de andere kant Tågab moeten komen met een papiertrein. Ondanks dat beide treinen uit een andere richting kwamen, zouden ze door het flink kronkelende spoor goed voor de zon te zien moeten zijn. Echter hadden we er al snel een hard hoofd in bij HectorRail, want een uur na haar geplande vertrek uit het Noorse Kongsvinger was er op de radar van de westerburen nog niks te vinden. Waar we hoopten op een goedmaker van HectorRail, leek dat er even niet in te zitten. We besloten ons vol te focussen op de papiertrein van Tågab die gelukkig wel op tijd vertrokken was vanuit Kristinehamn. Het doel was om deze trein bij een van de talloze meren in Zweden te fotograferen, iets wat ondanks de vele meren nog niet eens zo gemakkelijk is. Deze trein bood een uitgelezen kans en dus werd de survivaltocht naar de locatie bij Lene aangevat.
Het was zeker geen slecht idee dat we wat eerder ter plaatse waren, want de locatie bevond zich midden in het meer aan een spoordijk, en om er te voet te komen was je wel eventjes bezig. De klim- en klautertocht was het uiteindelijk dubbel en dwars waard, want niet veel later stonden we dan wel op een van de mooiste locaties die we deze vakantie bezocht hebben. Het enige wat nu mistte was nog de trein, maar die was in ieder geval op tijd onderweg, toch? Nou nee, een onbekende oorzaak dreigde ineens roet in het eten te gooien. Een losse loc van CargoNet vanuit Noorwegen werd uit het niks midden op de lijn vastgehouden. De passagierstrein richting Arvika vertrok ook niet op tijd uit Kil en ook Tågab werd in Kil aan de kant genomen. Alles duidde erop dat er iets van een verstoring was ontstaan. Hoewel de zonstand voorlopig nog wel goed stond, en we naast Tågab de komende twee uur niks te fotograferen hadden, begon de tijd toch wel te dringen. Vanuit Noorwegen waren namelijk enkele vieze witte sluiers onderweg die langzaam maar zeker dichterbij kwamen. Het was moeilijk in te schatten hoe lang we het mooie zonlicht nog behielden, maar de trein kon voor ons niet snel genoeg komen...
Na ruim driekwartier gewacht te hebben, en continu geen update te hebben gekregen, was opeens het spoor te horen. Eindelijk kwam daar dan de losse loc van Cargonet voorbij gereden richting Kil, waarop het dus leek dat de verstoring weer voorbij was. Vlak nadat de losse loc gearriveerd was in Kil, vertrok dan de passagierstrein naar Arvika. In de tussentijd waren de gegevens van Tågab half verdwenen en dus konden we moeilijk inschatten of de trein nou achter de stopper was vertrokken, of niet. Al snel viel op dat er vanuit tegengestelde richting ook nog een passagierstrein onderweg was, en we bedachten dat Tågab daar waarschijnlijk nog op moest wachten in Kil. Aangezien dit nog wel even ging duren en de sluiers al vlakbij de zon waren, zagen we de kans op een mooi belichte plaat slecht in. Nadat de stopper dan in het fraaie licht gepasseerd was, zaten we in stille maar waarschijnlijk valse hoop te wachten op Tågab.
Inmiddels was de stopper naar Arvika zo'n 5 minuten geleden voorbij, maar was er van de tegentrein nog geen spoor te bekennen. Zo af en toe dachten we wat te horen, maar telkens weer was het de wind die door de bomen waaide. Verder was er een rustige stilte die werd vergezeld door het kabbelende water van het meer Bråtsjön. Hoe kalmerend de omgeving ook was, enkel Tågab kon de rust bij de twee Nederlanders laten wederkeren. De eerste sluierpluk zat aan te kloppen bij de zon als we weer een Fata Morgana denken te horen. Echter werd deze Fata Morgana in korte tijd wel luider en luider en was het toch echt het geruis van de gietijzeren remblokken die verderop in de bossen te horen was. Waar we zo langzamerhand de tegentrein naar Kil verwachtten, gebeurde het tegenovergestelde, en jawel daar kwam dan eindelijk met een flink uur vertraging Tågab tevoorschijn! Niet met een verwachtte ex-ÖBB 1043 in de fraaie zilver met rode kleurstelling, maar een Rc4 in de Nordic Refinance kleurstelling. Die zijn nog iets moeilijker te vangen, dus een aangename verrassing!
De klok slaat 16:20 als met een hoop opluchting afgedrukt kan worden voor de Tågab Rc4 1144, niet te verwarring met de ÖBB 1144, die onderweg is met papiertrein 48321 vanuit Kristinehamn naar het Noorse Kongsvinger. Op de foto doorkruist de trein het meer Bråntsjön gelegen tussen Lene en Högboda. Naast de veelal op alternatieve wijze ingekleurde schuifwandwagens liften er ook een hele boel lege houtwagens mee. Achterop hing dan ook nog de fraaie TMZ 1406 die helaas net buiten beeld valt. Dat mocht natuurlijk allemaal de pret niet drukken, want met een best portie geluk was deze foto dan eindelijk binnen!
Inmiddels is een grote hoeveelheid aan zesdelige DDZ treinstellen weer in de dienst te vinden en als alles goed loopt komen medio april ook weer de vierdelige stelletjes te rijden voor NS. Voordat dit gebeurd moeten er bij deze treinstellen nog de nodige voorbereidingen getroffen worden en dus vindt er hier en daar wel eens een transport plaats, echter gebeurd dit meestal in het donker of onaangekondigd. Op woensdag 5 januari werd voor de verandering eens zo'n transport aangekondigd en deze keer zou het geheel tegen 14:00 vertrekken vanuit Hengelo via Amersfoort naar de werkplaats in Onnen. De zonkansen voor het oosten van het land waren ook nog eens flink en dus werd samen met twee anderen een plannetje in elkaar geflanst om dit transport vast te leggen. Zo kon ik mogelijk al voor de vierde dag op rij een fraaie trein fotograferen en dat op 6 januari, iets wat ik niet eerder echt voor mogelijk hield.
Omdat de brandstofprijzen ons iets te duur zijn om voor één treintje vanuit Brabant naar Overijssel te trekken werd tegen het einde van de ochtend bepakt en bezakt per trein vertrokken richting Deventer om vervolgens met de bus naar de stek net buiten Colmschate te gaan. Het bleek zelfs nog zonniger dan voorspeld, maar we moesten nog wel bijna anderhalf uur wachten en toch wisten er een aantal wolken te ontstaan en trok er een sluier vanuit het westen steeds meer onze kant op. We waren specifiek naar deze stek gegaan omdat we op voorhand dachten dat we hier bijna geen last zouden hebben van de lange schaduwen van de vele bomen in deze omgeving, maar zelfs hier waren ze volop aanwezig en naarmate de tijd steeds verder tikte werd het als maar spannender of de trein eerder het spoor bij ons zou bereiken dan de schaduwen. Het was inmiddels al mijn geluksweek dus ik zat er optimistisch in en maakte me er eigenlijk niet zoveel zorgen over.
Inmiddels was het 14:00 en werd vanuit Hengelo het vertrek van het transport gemeld waaruit bleek dat het niet twee maar drie stellen DDZ waren, iet wat bijna nooit voorkomt omdat dat in de rijdende dienst niet eens mogelijk is! Op de achtergrond had de strakblauwe lucht ook al plaats gemaakt voor een mooi wolkendecor en de laagstaande zon maakte de omstandigheden helemaal af, maar ondertussen was een klein sluiertje bij de zon terechtgekomen die er al een keertje voor zorgde dat de hele omgeving "zon uit" was. Gelukkig wist de zon zo'n 5 minuten voor de geplande doorkomst weer terrein te winnen, echter was er op de geplande doorkomst geen DDZ transport in velden of wegen te bekennen... Uiteindelijk volgden er nog eens vijf hele lange minuten waarbij het spannend zou gaan worden met de snel oprukkende sluier. Uiteindelijk sloten om 14:41 de overweg voor ons en achter ons tegelijk en zagen we voor ons het transport aankomen en achter ons de Sprinter naar Almelo toesnellen. We mogen van geluk spreken dat tegenwoordig SNG de dienst uit maakt op de sprinterdienst en geen SGM meer, want doordat de SNG als een speer weg trok blokkeerde deze alleen het zicht op het laatste stel en niet op de voorkant van het transport. Zoals eerder gezegd kan het bij mij bijna nooit normaal gaan en komt het telkens op secondes aan...
Het is 14:42 als in werkelijk prachtige licht- en luchtomstandigheden de NS 1744 met het transport van NS DDZ 7543, NS DDZ 7528 en NS DDZ 7503 Deventer binnenrijdt als trein 93207 vanuit Hengelo naar Amersfoort. Door de bijzonderheid van drie stellen in één trein is het wel een beetje jammer dat de SNG het grootste deel van het laatste stel blokkeert, maar als troost was dit treinstel wel helemaal ondergekalkt wat het er niet echt mooier op had gemaakt. Na passage van de trein werd ingepakt en nog voordat de nabijgelegen bushalte werd bereikt verdween de zon voorgoed achter de dikke sluier die haar intrede had gemaakt. Het was op de SNG na weer eens heel veel geluk hebben en dat zou voor deze week nog niet afgelopen zijn...
Op 18 november stond een spotdagje gepland langs lijn 125. De lege kalktrein van Railtraxx naar Hermalle zou daar nog moeten passeren. Dat zou een van de laatste keren geweest zijn. En waarlijk, ondertussen staat de G2000 al gestationeerd in Zeebrugge. Daar zou de loc ingezet worden om de bediening van de autotreinen op Pelikaan op zich te nemen. Lineas deed tot voor kort deze bediening in onder aanneming van Railtraxx, dacht ik.
Al goed, 's morgens werd gestart in Sint-Martens-Voeren. Daar werden we al vroeg getrakteerd op een Combinant-shuttle van Crossrail. Deze reed echter wel richting Antwerpen. Het werd dus wachten op een cargo van de goede kant. De eerste die zich vervolgens aandiende was de Oradea-shuttle van Railtraxx. Na wat snoeiwerkzaamheden werd een deftig zicht op het spoor bekomen en kon deze trein in een zalig herfstzonnetje worden vastgelegd. De class heeft er haar werk mee om de containers de heuvel op te sleuren. 2 euforische aanwezigen deden vervolgens een vreugdesprongetje en genoten nog even na!
Het gebeurt niet veel dat onze apentoeren opgemerkt worden door de bestuurders van dienst. Meestal zitten we goed verscholen in de kruin van een boom. En bovendien zitten we vaak buiten het gezichtsveld. Het gebeurt zelfs dat ik niet opgemerkt wordt wanneer ik op mijn ladder in het veld sta.
Déze keer was anders. De verwonderde bestuurder had ons blijkbaar wel zien zitten. Hij zal er het zijne van gedacht hebben, denk ik. Trouwens, Finn zijn foto vind je hier terug.
Op 21 september was ik samen met een vriend te vinden in Brabant. Er werd begonnen in de stad van de Bossche Bollen voor De Karel en de dolime, er werd gestopt in Boxtel voor wat cargo's, er werd in Oisterwijk gewacht en uiteindelijk in Hulten gechilld. Op de laatstgenoemde plek is de foto gemaakt.
Op deze zonnige zomerdag zat de 'goudstaaf' namelijk voor de Andernach Rasselstein-Shuttle (of hoe we die trein ook noemen). Ik had deze loc nog niet dus werd er bij Hulten gewacht op deze dieselloc. Het is al half zes geweest als de trein tevoorschijn komt en langs de lege groene velden rijdt. Met als trekkracht Railtraxx 653-07 passeert de uit container- en staalwagens bestaande combishuttle.
Niet geheel tevreden met de foto, want de Broekdijk in Hulten vind ik steeds meer een matig stek.
Tegenwoordig vinden we het heel gewoon dat locomotieven en treinstellen door meerdere landen in Europa kunnen rijden. In de jaren '80 van de vorige eeuw was dat nog niet zo, hoewel het in Luxemburg toch al dagelijkse praktijk was.
De Duitse DB 181 216 (links) ontmoet in het station van Luxemburg-stad de Franse SNCF BB-15002 (rechts).
--
Nowadays it is very common that locomotives and trainsets can run through more countries in Europe. In the 1980's this was not the case, although in Luxemburg it already was day-to-day practice.
The German DB 181 216 (left) meets the French SNCF BB-15002 (right) in the station of Luxemburg-City.
Luxemburg-stad, 10-9-1987.
[NL] Waar in Duitsland nog veel rijdende ouwe meuk te vinden is, is dat in Nederland wat beperkter. De 1600’en spannen dan toch de kroon met zo’n 40 dienstjaren. Gelukkig hebben we tegenwoordig weer een actieve locomotief uit de iets oudere serie 1300. In 1956 afgeleverd, je zou toch denken dat die intussen wel pensioengerechtigd is. Daar denken ze bij Fairtrains anders over, sterker nog, recent is het ze gelukt om locomotief 1315 te verhuren. De locomotief dient nu als reservekracht voor HSL, en mag daarvoor zo nu en dan de beentjes strekken.
Nadat op 6 maart de eerste rit voor HSL plaatsvond, werd de 1315 op 10 april weer van stal gehaald. Wederom mocht de loc een Craftertrein ophalen in Bad Bentheim. Vanuit Blerick reed de locomotief in z’n uppie naar Bad Bentheim. De vorige keer stond ik voor Jan met de korte achternaam te wachten bij Meteren, vandaag had ik het geluk dat ik op het juiste moment in Arnhem was. Voor zo’n losse loc wilde ik graag een alternatieve compositie proberen. Aan de Hommelstraat zag ik een mogelijkheid om een losse loc vast te leggen. Wat ik wel even vergeten was is dat een locomotief toch iets langer is dan het viaduct. Tijd om te verplaatsen was er helaas niet meer. Gelukkig was de straat in het o zo drukke Klarendal op het moment suprême leeg, en kon de 1315 op de foto terwijl deze over De Hommelse Poort glijdt naar Bad Bentheim.
PS. Fijne Ramadan!!
[EN] Fairtrains engine 1315 is on its way from Blerick to Bad Bentheim. In Arnhem, I found this view on De Hommelse Poort, where I could take a picture of this light engine.
[DE] Die 1315 von Fairtrains ist seit März vermietet an HSL. Am 10. April kam die Lok zum Zweiten Mal zum Einsatz. Auch dieses Mal wurde ein BLG Crafterzug in Bad Bentheim abgeholt. Am Nachmittag fuhr die Lok als Lz von Blerick nach Bad Bentheim. In das Arnheimer Viertel Klarendal konnte ich dieses Bild machen.
Arnhem, 2022-04-10
De laatste tijd ben ik erg vaak te vinden in Praest. Ik vind het een heerlijke stek om er een dagje te spenderen. Vanaf 11 uur kun je beginnen met treinen klikken vanuit Emmerich tot ongeveer 13.30. Rond 15.00 staat de zon weer perfect voor treinen uit Wesel. De tijden gelden voor het huidige jaargetijde. In de winter is het natuurlijk weer compleet anders. Wanneer het een zonovergoten dag is, kom ik vaak wel andere fotografen tegen op deze plek. Helemaal als er wat leuks onderweg is. Op zondagochtend 25 juni toen ik net wakker was en mijn appjes las, zag ik tot mijn verbazing dat RRF met de G2000 onderweg was naar Emmerich met een ketelset. Deze trein zou worden overgenomen door de LDK 155 049 werd er gezegd. Nog bedankt voor die tip! Snel werd er gekeken of mijn broer wakker was. Hij was gelukkig wakker. Ik kon zelf ook wel naar Duitsland rijden met de auto, maar ik wist dat mijn broer dit ook zeker niet wilde missen. Nadat ik de boterhammen had gesmeerd en de flesjes met drinken had gevuld vertrokken we. Rond 11.30 kwamen we aan in Praest. Ruim op tijd. Er stond ook al een andere vriendelijke fotograaf klaar voor de 155. Langzaam maar zeker arriveerde er nog wat fotografen. Zo stonden we met 7 man in Praest. Het was die dag 32 graden. Bloedheet in de brandende zon op zo'n brug. Gelukkig stond er nog een lekker windje, maar het was wel zaak om je goed in te smeren en veel water te drinken. Na anderhalf uur wachten was de trein waar we voor kwamen nog steeds niet langs. De moed zakte ons een beetje in de schoenen. De zon begon ook steeds haakser te staan en de trein moest echt wel binnen een halfuur komen. Anders konden we een mooie foto wel vergeten. Gelukkig kwam de trein dan eindelijk rond 13:10 in het zicht. De trein reed erg sloom. Het duurde nog zeker ruim 4 minuten, voordat de trein bij ons langs kwam. Na de passage van deze trein waren we allemaal uiteraard erg blij. Maar we werden uiteindelijk nog blijer. In blokafstand zat nog een erg leuke trein dat de kers op de taart was. Inmiddels was VIAS ook ruim 10 minuten vertraagd door deze goederentreinen.
Rode ibissen vinden hun voedsel vooral op de tast, door met de lange snavel in de weke modder te prikken of heen en weer te zwaaien door het water.
Hun voedsel bestaat voornamelijk uit krabben, garnalen, schelpdieren en waterinsecten.
Het rode verenkleed ontstaat door de roodgekleurde garnaaltjes die op hun menu staan.
Rode ibissen foerageren zowel in zoet- als zoutwater
GaiaZOO
Thanks for visit and comments
Please no
Invited Images of a group within comments.
Nog altijd vind ik de Ekol-shuttle een van de fraaiere KLV treinen. Helaas is de trein die Lokomotion vanuit Keulen Eifeltor naar Triëste rijdt niet meer echt een Ekol-shuttle te noemen door de nogal gevarieerde belading.
Op 30 november 2020 reed de trein zowaar weer eens met een zebra-189; de 189 914. Als trein 41859 werd de trein vastgelegd bij de uitgang van de Kammereck-Tunnel, met in de achtergrond een van de vele rotspartijen langs de Rijn.
Het is voor mij een jaarlijks moment om toch altijd wel een beetje naar uit te kijken, het evenement 'Sporen naar het Verleden' waarbij de SGB eigenlijk de start van het nieuwe seizoen inluidt. Waar de Zeeuwse spoorlijn gewoonlijk erg weinig variantie kent is het immers het moment dat een diversiteit aan gastmaterieel zijn weg vind naar Zeeland. Het is daarbij eigenlijk het enige moment in het jaar waarbij ik er bijna zeker van kan zijn dat er een stoomtrein aan mijn achtertuin voorbij trekt als zijnde het enige moment dat mijn wederhelft óók interesse heeft in mijn hobby.
Behalve de aan- en afvoer van museummaterieel wat de Zeeuwse museumspoorlijn bezoekt is dit evenement zonder meer de moeite waard om te bezoeken. Zoals me dat bijna ieder jaar lukt was ik ook ditmaal weer de gehele dag present en kon in goed gezelschap een aardige hoeveelheid foto's gemaakt worden waarbij ondanks de nodige wolkjes gedurende de middag toch steeds de zon goedgezind was. Van wolken was echter totaal nog geen sprake toen de 2205 van Stichting Historisch Dieselmaterieel als tweede maar eerste passagietrtrein op de zaterdagmorgen vastgelegd kon worden tussen Nisse en Kwadendamme.
Doel van de reis is uiteraard het pittoreske Hoedekenskerke wat dit jaar tevens het eindpunt van alle treinen zou zijn en daarbij het eindpunt Baarland niet aangedaan zou worden. Dat is enerzijds misschien jammer, maar het maakte aan de andere kant wel dat alle zongunstige mogelijkheden op de rest van de lijn ten volste benut konden worden.
Vindos em grandes bandos que formam verdadeiras «nuvens» estão nos nossos jardins à procura de comida e de um bom banho.
Niet alleen in Groningen vinden momenteel werkzaamheden aan het spoor plaats. Op meer plekken tussen Groningen en Leeuwarden en tevens ín Leeuwarden zelf wordt ook aan het spoor geklust, alhoewel daar het treinverkeer er minder last van heeft. ProRail werkt in Friesland en Groningen namelijk ook nog aan het project ESGL: de tweede sneltrein Groningen-Leeuwarden die vanaf het najaar 2020 zal moeten gaan rijden.
Deze werkzaamheden omvatten onder andere de aanleg van een aantal stukjes dubbelspoor maar ook wordt de beveiliging gedeeltelijk opnieuw aangelegd. De bocht bij Tytsjerk wordt schuiner aangelegd waardoor hier de baanvaksnelheid omhoog kan. Omdat het treinverkeer wel door moet blijven rijden, zijn er ten behoeve van de veiligheid van bouwvakkers langs het spoor her en der bouwhekjes geplaatst om hiermee het profiel vrije ruimte aan te geven.
Op 19 mei 2020 werden als gevolg van de buitendienstelling aan de oostkant van Groningen de wagens van Delfzijl via Leeuwarden naar de Kijfhoek gereden. Het treinpersoneel wilde blijkbaar graag eerder uit Groningen vertrekken en omdat Arriva hier volgens de Coronadienstregeling rijdt (sneltrein én stoptrein beide slechts 1x per uur), is er meer capaciteit op dit baanvak.
In overleg met ProRail kon daarom rond het middaguur al worden vertrokken richting Leeuwarden. De opname toont de passage ter hoogte van de wijk Leeuwarden Camminghaburen. Rechts is een gedeelte van het industrieterrein de Hemrik te zien. In de verte zijn de polders van Tytsjerksteradiel goed zichtbaar.
Stiekem vind ik de treinen tussen Kijfhoek en België best interessant. Er zijn vaak locomotieven mee in opzending, niet alledaagse wagens in de trein te vinden en de lengtes verschillen ook heel erg. Op maandag 4 mei was ik in Dordrecht aan de Brabantroute waar natuurlijk al deze treinen voorbij komen. Ook deze dag reden er genoeg van deze interessante treintjes zoals op bovenstaande foto.
De DB Cargo 186 499 en DB Cargo 6502, beide brandschoon, komen langs de Laan van Nieuw Groenhove te Dordrecht met een sleepje kleine twee-assige ketels en achterop een gasketel. De prachtige combinatie is zojuist vanaf Kijfhoek vertrokken en is via Roosendaal onderweg richting België!
Het wordt dringend tijd dat ik eens wat andere contreien opzoek, want ik heb de indruk dat lijn 96 op dit ogenblik nogal sterk de bovenhand aan het nemen is op deze stream. Tenzij jullie dat niet erg vinden natuurlijk :-)
Ook vandaag stond ik namelijk paraat en ik kan zeggen dat het om half tien in de ochtend al behoorlijk warm was.
Met het fototoestel op het hoogstatief kon ik zo eerst deze foto maken van de ER 7445 - hier net ten noorden van Hennuyères onderweg naar Tubize, Halle en uiteindelijk Vorst Rijtuigen.
-----
A warm morning, plenty of sunshine: once again time to spent an half hour in Hennuyères. First train that was worth showing you: the empty rolling stock train from Braine le Comte to Forest-Midi. Here with the 1820 in front and the 1881 at the end.
----------
Hennuyères, 16/06/2021
NMBS 1820
ER 7445 Braine-le-Comte - Vorst Rijtuigen
Alhoewel ik regelmatig in de omgeving van Bornheim te vinden ben, lukte het me niet eerder de Ersatzzug van National Express op de RB48 op een gewenste manier te fotograferen. Aangezien ik over het algemeen goederentreinen fotografeer die niet harder dan 100km/u gaan ben ik niet echt gewend treinen te fotograferen die een stuk sneller gaan waardoor vaak de foto te vroeg of te laat was genomen. Ik hoopte dus dat het me tijdens het tweedaagse uitstapje naar Bornheim wel ging lukken deze uit materieel wisselende trein goed te fotograferen. Over het algemeen is het de TRI 110 469 die met de bijbehorende TRI wagens de dienst uitmaakt, maar momenteel rijdt de ex-DB Regio 111 111-1 met een set ex-DB Regio Dosto's haar rondjes op deze omlopen. Ik hoopte van tevoren dat de locomotief aan de kant van Wuppertal zou zitten, maar helaas was dat niet het geval waardoor het fotograferen al een stuk lastiger zou worden omdat de loc op de rit die goed voor de zon is richting Bonn over het voorste spoor rijdt en aangezien je in Bornheim nogal dicht op het spoor staat werd dit nogal een uitdaging. En alhoewel de foto uiteindelijk toch redelijk gelukt was, was ik niet 100% tevreden met het resultaat en dus besloot ik de terugrit, die ongeveer drie kwartier later passeerde, te fotograferen waarop de loc dus duwend te zien zou zijn. Met dit resultaat was ik veel meer tevreden en dus kon deze trein ook eindelijk van de to-do list gestreept worden.
De klok slaat 14:20 als de TRI 110 469 de stam TRI N-wagen voortduwend Bornheim passeert als trein 32458 (RB48) vanuit Bonn-Mehlem naar Wuppertal-Oberbarmen. Om het gewenste plaatje af te maken werden achteraf digitaal de frontseinen even ingeschakeld en de sluitseinen gedimd met bovenstaande foto als resultaat!
Waar vind ik deze prachtige vlinder? Een geliefde plek is de Hedera en Klimop
Where can I find this beautiful butterfly? A popular place is the Ivy
Dat is nou leuk. Vind je achterin een kast een envelopje met foto's die je ooit ingestuurd hebt naar de redactie van Spoor & Trein.
Dan blijken ze ook nog gemaakt te zijn op een stek waar ik nu nog regelmatig kom.
Hier passeert NS 1310 op 10 oktober 1998 met een goederentrein onderweg naar Bad Bentheim het landgoed De Bannink bij Deventer Colmschate.
Dit is natuurlijk 1998, dus klikken op hopen dat alles goed ingesteld staat. Je had ook geen idee wanneer er een goederentrein reed (ik tenminste niet) dus deze foto is pure mazzel en ook had ik toen nog geen idee waar de zon vandaan kwam zoals je aan de bomen kunt zien. Ook belichting had ik nog geen kaas van gegeten.
Dit moet een van de laatste maanden zijn geweest dat de loc reed, want in 1999 werd ze buiten dienst gesteld en uiteindelijk in 2004 gesloopt.
De kleine zomervlinder (Hemithea aestivaria) is een nachtvlinder uit de familie Geometridae, de spanners, en wordt ook kleine zomermeter genoemd. De vlinder heeft een spanwijdte van 29 tot 34 millimeter. Deze prachtig groene spanner valt meteen op door de geblokte randjes van de vleugels en het lichaam waarvan de eerste helft groen en de tweede helft roodachtig is
De vliegtijd is van mei tot en met augustus. De eieren komen laat in de zomer uit. De rups, die grote gelijkenis vertoont met een dor takje, heeft een grote verscheidenheid aan loofbomen als waardplant. Ze bereiken een lengte van zo'n 23 mm en zijn op zeer veel bomen en struiken te vinden. De halfvolgroeide rups overwintert. In het voorjaar groeien ze verder. Eenmaal volgroeid maken ze een cocon in de voedselplant tussen samengesponnen blaadjes, waarin ze verpoppen.
De kleine zomervlinder is een algemene vlinder in Nederland en België.
===
Common Emerald Hemithea aestivaria, Wingspan 24-27 mm.
Distinctively shaped, and with chequered fringes, this is an easy species to recognise, but like many green moths, its colour tends to fade fairly quickly.
It flies from dusk onwards, in June and July, around woodland and hedgerows.
Hawthorn (Crataegus), blackthorn (Prunus spinosa) and other trees and bushes are the foodplants preferred by the larvae.
Er stond nog één trein op het programma op de fraaie stek in Lehmen, namelijk de RegionalBahn naar Bullay. Het moment om dan toch eens een foto van op hoogstatief te maken.
Ik meende me te herinneren dat de RegionalBahnen op de Moselstrecke met Talent 2- treinstellen werden gereden, maar voor de gelegenheid kregen we een gewone Quietschie. Ook niet slecht tussen de wijnranken natuurlijk.
Ik vind deze stellen nog niet eens zo lelijk trouwens, maar beter ook want in principe ga ik deze ook tegenkomen tijdens mijn volgende zomervakantie aan de Bodensee.
Zoals meestal, bleven we nog een aantal minuten wachten na de passage van de trein, je weet maar nooit dat er nog cargo zou volgen. Dat was echter niet het geval en zo verlieten we dus het Moezeldal om koers te zetten naar de Rijn via een uiterst pittoreske weg via Alken, de L207 en het Mühltal: we hadden namelijk allebei zin in Boppard en hoopten dat het daar ook ondertussen zo uitgeklaard zou zijn - het was maar één dal verder dus die kans was er wel.
------
Finally on my high pole, I could photograph this EMU class 425 as last train at the location in Lehmen. Due tu engeneering works, this train was running as RegionalBahn from Koblenz to Bullay.
A nice view mids the vines of the Lehmener Würzlay.
We decided to leave the valley of the Mosel and decided to go to the Rhine Valley, more precisely to the Bopparder Hamm, hoping to find there equally some bright sunny spells.
----------
Lehmen, 27/10/2021
DB 425 112-0
RB 95944 Koblenz Hbf - Bullay (DB)
Op hemelvaartsdag vinden er ieder jaar op de museumlijnen spoorse activiteiten plaats. Bij de Museumspoorlijn STAR werd er uitgepakt met het evenement: Boeren, Burgers en Buitenlui. Op het station van Stadskanaal was in de museumhal een markt te vinden en buiten waren historische voertuigen te vinden en werd er heen en weer gerangeerd met een goederentreintje.
Ook reden de museumtreinen twee slagen naar Veendam met de stoomtrein en twee slagen naar Nieuw-Buinen met de 2200. Voor het eerst kon ik mijn eigen ladder gebruiken en op de museumlijn goed uittesten. Samen met een goede vriend besloten we om de twee slagen naar Nieuw-Buinen te gaan fotograferen. Gezien de wat zonnige omstandigheden werd eerst gekozen om bij het emplacement van Stadskanaal te gaan staan, maar nadat een dik pak met bewolking ervoor zorgde dat de zon verdween werd er naar het inrijsein gesneld. We hadden gelukkig wat extra tijd, omdat de eerste slag naar Nieuw-Buinen vertraagd was.
Onder toezicht van de twee fotografen passeert de 2278 met de WG151, C121 en C120 het inrijsein in Stadskanaal en is onderweg naar Nieuw-Buinen.
Ik vind het altijd een cadeautje om een ree tegen te komen. Met hun mooie, fijne en sierlijke verschijnsel een genot om naar te kijken. Ik zat op mijn knieën tussen de struiken en hij had me wel in de gaten. Maar kennelijk vond hij mij totaal geen bedreiging, want hij ging lekker verder met grazen #stuitermomentje 😃
Bem Vindo seja 2019!
Um brinde à renovação da nossa esperança... que esse ano seja um ano de conquista e realizações para todos. Que as mágoas e frustrações de 2018 permaneçam lá: no passado; que só venham nos acompanhar neste novo ano o que for pra somar, o que for pra melhor e o que nos fizer feliz.
Aos amigos e à família fica aquele meu muito obrigada por me aguentarem por mais um ano (kkkkkkk tô rindo, mas é de nervoso pq sei que não é uma tarefa fácil), e ao meu marido (amor, amigo, parceiro) eu devo confessar que agradeço a Deus todos os dias por ter te colocado no meu caminho, mas tbm que peço a Ele que essa seja a primeira de muitas comemorações que passaremos juntinhos. Eu não precisei mudar quem eu sou pra ficar com você, mas você me inspira, todos os dias, a ser uma pessoa melhor...
Te amo, tratorzinho! O primeiro ano novo de muitos que ainda passaremos juntos... 😍
Persoonlijk vind ik dit een van de mooiste plekken langs de NSS, dan hoop je altijd " iets moois" te treffen. Het was niet alleen rustig, maar wat er kwam was uitsluitend DBC of een losse lok. Goede reden om nog eens te gaan wanneer er na Corona ook weer autotreinen rijden...
VLISSINGEN – Hier vind je de meest zuidelijk gelegen boulevard van Nederland. Een unieke 6 kilometer lange boulevard. De boulevard bestaat uit 4 delen: Boulevard Evertsen, Bankert, De Ruyter en de Groene Boulevard. Ze strekken zich uit vanaf het duingebied Westduin tot aan de binnenhavens en het NS-station Vlissingen. Hier glijden de enorme zeeschepen en loodsboten zo ongeveer langs het strandlaken!
VLISSINGEN (FLUSHING) - You will find here the only southern boulevard from the Netherlands. A unique 6 kilometres long boulevard. The promenade consists of 4 parts: Boulevard Evertsen, Bankert, De Ruyter and the Green Boulevard. They stretch from the West dune to the inland ports and the railway station Vlissingen.
In het Oostenrijkse Mariazell vinden we niet alleen het eindpunt van de bekende smalsporige Mariazellerbahn maar ook de normaalsporige Museumstramway Mariazell. Hier trekt locomotief 11 "Hellbrunn" een stoomtram van de Erlaufsee naar Mariazell.
De forse stoomtramlocomotief heeft nog een hele sleep om de stoomtramrijtuigen de heuvel op te slepen. De machine is in 1902 door de Locomotivfabriken Krauss & Comp. in Linz an der Donau onder het fabrieksnummer 4814 gebouwd.
De machine is destijds geleverd aan de Salzburger Eisenbahn- und Tramway-Gesellschaft.
Wegens voortgaande elektrificatie werd de loc in 1920 overbodig en belandde bij de Stiegl-Brauerei in Salzburg. Daar werd de machine later tot benzine-elektrische locomotief verbouwd. Door de Museumstramway Mariazell is de stoomtramlocomotief in oude glorie als vierkante stoomtramlocomotief hersteld. In 2004 is de locomotief zelfs in Nederland te gast geweest bij de Museumstoomtram Hoorn-Medemblik ter gelegenheid van de viering van 125 jaar stoomtram in Nederland.
Meer foto's rond het thema stoomtram zijn te zien in de set stoomtram
Klik op de foto voor een grote afbeelding.
Bekijk mijn fotoalbum in de klassieke versie.
Een ruime twee weken geleden trok ik voor ongeveer drie dagen richting het uiterste noordoosten van Frankrijk. In de Elzas vind je het laatste inzetgebied van de fraaie SNCF BB67400'en in de reizigersdienst, en dat werd dan ook bestempeld als het hoofddoel van dit weekendje bij de Fransen. Zowel aan de lijn Strasbourg naar Lauterbourg als ook vanuit de Vogezen richting Strasbourg werden de BB67400'en opgewacht. Het fotograferen van deze Pielstick diesels ging elke ochtend prima zoals gepland, en de eerste foto heb ik reeds geüpload en is HIER te vinden.
Naast de inzet van de BB67400'en heeft de regio rondom Strasbourg nog meer interessants te bieden op het spoor. Zo rijden er nog volop Sybic's met Corail rijtuigen en vind je ook nog BB22200'en met RRR stammetjes op de TER diensten tussen Saverne en Strasbourg en tussen Sélestat en Strasbourg. Ook is er redelijk wat goederenverkeer te vinden op de hoofdlijnen vanuit Strasbourg richting het zuiden en westen, maar om eerlijk te zijn is het grote gros aan goederentreinen hier niet mega interessant. Toch is er een trein die er met kop en schouders bovenuit steekt, en dat is de dagelijks rijdende containertrein van Naviland, welke halverwege de avond vertrekt vanuit Strasbourg-Port-du-Rhin naar het bij Lyon gelegen Vénissieux. De vervoerder Naviland, welke uiteindelijk via een netwerk gewoon tot SNCF behoort, is de enige vervoerder in geheel Frankrijk welke nog Nez-Cassé locomotieven inzet in de originele Béton livrei. In totaal heeft men op het moment 7 BB22200'en in deze beige / oranje kleurstelling, en bezit deze vervoerder ook de enige BB22200 in de SNCF FRET kleurtjes. SNCF FRET, tegenwoordig Hexafret, heeft ook nog een handjevol BB22200'en in dienst, maar deze zijn allemaal compleet zilver en dus wat mij en veel anderen betreft, toch een stuk minder boeiend.
Naviland rijdt door het hele land containertreinen, en zet naast de BB22200'en ook een aantal minder interessante Prima's in voor haar treinen. 100% garantie om een "neusje" te treffen is er dus zeker niet, maar laat nou net het depot voor deze fraaie oudgedienden in Strasbourg zitten, waardoor op de verbinding van Strasbourg naar Vénissieux de kans op een Nez-Cassé wel veel groter is. Als je veel geluk hebt loopt er nog wel eens een tweede exemplaar mee in opzending welke dan vanuit het depot wordt meegenomen richting het midden van Frankrijk. Het vastleggen van deze containertrein is vrij gemakkelijk daar ze bijna altijd stipt op tijd is. Vervroegingen of vertragingen van 20 minuten zijn meestal het uiterste. Naast de inzet van een BB22200 is het altijd nog te hopen dat de belading van de trein een beetje acceptabel is, want die laat regelmatig ook wel te wensen over.
Na een succesvolle ochtend, een middagdutje, en een eveneens succesvolle middag langs het kanaal bij Steinbourg, werd er vanaf 18:45 plaatsgenomen ergens in de gigantische velden tussen Hochfelden en Wilwisheim. Het wachten op de containertrein kon beginnen, en dat wachten was zeker niet saai want in een ruim uur tijd passeerden enkele leuke goederentreinen en vulde het getrokken reizigersverkeer ook de nodige tijd op. Inmiddels was ons ter ore gekomen dat onze beoogde containertrein met -10 onderweg was en deze ongeveer rond 19:50 bij ons zou moeten zijn. De spanning steeg toch wel, zouden we een BB22200 treffen, misschien wel die in FRET kleuren of toch een saaie Prima? Exact om 19:50 verscheen er dan iets in de verte en dat oogde toch heel erg als een Nez-Cassé in de Béton kleuren. Naarmate de trein dichterbij kwam zagen we zelfs een tweede exemplaar meerijden en was het geluk aan onze zijde toen de trein ook nog redelijk beladen leek te zijn. Hij was zeker niet volledig vol, maar het zag er prima uit zo!
Het is 19:51 als de SNCF Naviland 22376 met in opzending de 22368 en aan de haak containertrein 52630 de Nederlander en Belg net buiten Hochfelden passeert. Het geheel is een klein uur geleden aan haar reis begonnen vanuit Strasbourg-Port-du-Rhin en zal de volgende ochtend vroeg Vénissieux bereiken. Zo kon de volgende hoofdvogel afgeschoten worden van dit tripje. Uiteraard werd de volgende avond de trein opnieuw opgewacht, ditmaal op een andere locatie en wederom met succes. Die foto is dan weer voor een volgende keer!
Nog altijd zijn de "Ersatzzüge" van TRI elke doordeweekse dag te vinden op de korte verbinding van de RB37 tussen Neuss Hbf en Krefeld Hbf. Waar deze verbinding in 2024 op enkele korte periodes na, uitsluitend met een zwarte Taurus werd gereden, is dat dit jaar toch drastisch veranderd wat de fotografen ten goede komt. Al in januari wist ik daar zelf goed gebruik van te maken en zo kon ik samen met Tibbe op de derde dag van het jaar meermaals de fraaie Stahlblaue TRI 111 054 vastleggen. Een week later was het de eveneens zo fraaie DBG 111 174 die zowaar in de sneeuw tot wel vier keer mijn camera wist te passeren, waarvan overigens nog een aantal plaatjes van geüpload moeten worden. Na januari was het weer een tijd lang de zwarte 182 505 die veelvuldig te zien was, zo af en toe afgewisseld door de rode 111 158. Vanaf april kwam de recent blauw gespoten 182 523 tevoorschijn wat de tractie over het algemeen ietwat interessanter maakte, maar sinds mei is het hek van de dam en zijn er bijna elke week verschillende Altbaumachines te zien, soms zelfs met opvallende rijtuigstammen bestaande uit ex-MRB rijtuigen en de "originele" TRI n-Wagens.
Van dinsdag 17 tot en met vrijdag 20 juni was voor het eerst de in oranje / witte S-Bahn kleurstelling gehulde DBG 111 111 te zien, welke zich aan de noordzijde van de trein bevond. Waar de locomotief in 2024 en begin 2025 bijna standaard aan de zuidzijde van de rijtuigstam hing, is het de laatste maanden een roulette, waarbij het met de lange dagen gunstiger is dat de locomotief aan de noordzijde hangt. Zo kan men het lage zonlicht in de namiddag en avond benutten voor meerdere foto's. Helaas kon ik de inzetten van de DBG 111 111 niet fotograferen aangezien ik met andere leuke treinen bezig was in Frankrijk, wat natuurlijk bepaald geen straf was.
De daaropvolgende maandagavond, die van 23 juni, had ik na het werk wel de tijd, en dus werd er 's ochtends even gecontroleerd hoe het er met de materieelinzet voor deze eerste dag na het weekend voor stond. De DBG 111 111 was ingeruild voor een naar mijn mening nog veel leukere loc, namelijk de Stahlblaue TRI 110 428. De laatste keer dat er een Baureihe 110 op de RB37 te zien was dateerde alweer van ruim een jaar geleden, dus was ik hier maar al te blij mee. De locomotief hing gelukkig nog steeds aan de noordzijde van de stam, het enige wat nog spannend kon zijn was de bewolking welke in theorie aan het eind van de middag moest verdwijnen. Echter waren niet alle weermodellen het met elkaar over eens, en dus kon het nog wel eens wat bewolkter blijven dan gehoopt. Aangezien de trein elk uur voorbij komt hadden ik en de ingevlogen Tiemen zeker 4 á 5 kansen en dus besloten we de gok te wagen en richting de inmiddels befaamde spoorlijn te rijden.
Na m'n auto te hebben opgehaald in Kaldenkirchen en Tiemen te hebben opgepikt in Venlo, werd er terug over de grens gereden voor een kleine lunch en een wasbeurtje voor de auto. Het was immers pas 13:30 en naast dat de zon nog veel te hoog stond, was de lucht nog potdicht. De eerste opklaringen vanuit het westen werden wel zo langzamerhand zichtbaar en dus reden we na verloop van tijd richting Bösinghoven alwaar we vanaf 15:00 plaatsnamen voor goederentreinen richting het zuiden. Sinds halverwege juni is namelijk de goederenspoorlijn over Lintorf gesloten, waardoor je tot en met 14 november veel meer goederentreinen treft op de spoorlijn tussen Krefeld en Neuss. In de ruime twee uur dat we er stonden wisten toch enkele redelijk leuke treinen te passeren, welke helaas allemaal nog ten prooi vielen van de bewolking. Het wilde vooralsnog niet echt opschieten met de opklaringen, maar we hielden hoop.
Rond 17:00 verlieten we Bösinghoven om zo op tijd bij Kaarst te geraken voor de eerste poging op de RB37, die van 17:37 uit Neuss. Er waren zowaar enkele zongaten rondom de zon te zien, en tijdens de geplande doorkomsttijd scheen de zon ook even uitbundig, maar helaas hadden de knuppels van DB InfraNoGo een trage goederentrein en een losse loc voorrang gegeven waardoor de RB37 met ruim 10 minuten vertraging in de schaduw van de wolken aan ons passeerde. We besloten simpelweg een uur te wachten en het nog eens te proberen. In de tussentijd voegde de derde compagnon voor deze avond zich toe aan ons, en deze bezorgde ons wat meer geluk. Vanuit het westen kwam er inmiddels een flinke opklaring opzetten welke groter en groter werd. We waren ondertussen alweer bijna een uur verder en terwijl de contrasterende wolken zich nog altijd samenpakten boven Neuss, hing de zon achter ons in de blauwe lucht en leek voorlopig geen aanstalten te maken om zich weer achter de wolken te verstoppen. Met enkele minuten vertraging vertrok om 18:41 weer de 110 428 met haar drietal rijtuigen vanuit Neuss Hbf, en sloten een drietal minuten later de overwegbomen in de verte voor de naderende Einheitslok. Nog altijd was boven Neuss nauwelijks iets van blauwe lucht te zien, terwijl het zonnetje in onze rug een flink speelveld had, zo mag dat wel vaker!
Het is 18:45 als de fraaie TRI 110 428 aan de vier fotografen bij Kaarst voorbij snelt, terwijl ze zojuist vanuit Neuss Hbf vertrokken is met RB37 (89424) voor de kwartier durende rit naar Krefeld Hbf. Zo kon de tweede poging van deze avond dubbel en dwars afgevinkt worden, en was het tijd om te verplaatsen richting de volgende stek. Ook daar hadden we uiteindelijk twee pogingen nodig voor succes, maar dat is weer voor een volgende keer!
The Calm of the South Wind
Everything seems calm, yet nothing is still. The south wind whispers through the clouds, the sea breathes slowly, and silence carries the weight of the storm to come.
Tišina južine
Sve izgleda mirno, ali ništa nije tiho. Južina šapuće kroz nebo, valovi dišu sporo, a oblaci se sudaraju visoko nad Šilom. U toj sivoj tišini skriva se čitav nemir mora.
Gedurende het weekend van de twee langste dagen van het jaar, 21 en 22 juni, vinden er werkzaamheden plaats op het traject tussen 's-Hertogenbosch en Boxtel waardoor er geen treinverkeer mogelijk is tussen deze twee plaatsen. Waar de treinen van NS zoals gewoonlijk vervangen worden door bussen, is dat voor de dagelijks rijdende Nightjet tussen Amsterdam Centraal en Zürich HB uiteraard geen optie waardoor deze een omleiding moet afleggen. Zo komt deze zaterdag en zondag de nachttrein zoals gewoonlijk bij Venlo de grens over, maar wordt er bij Boxtel links afgeslagen richting Tilburg om vervolgens via Breda, Dordrecht, Rotterdam, Gouda en Woerden in de Nederlandse hoofdstad te geraken. Zo als de ochtendrit wordt uitgevoerd, rijdt de avondrit exact dezelfde route weer terug, wat voor de fotografen erg interessant is. Doordat de trein normaliter 's ochtends vanuit het zuidoosten richting het noordwesten rijdt en 's avonds natuurlijk andersom, valt deze fraaie nachttrein op haar normale route nooit met een goede zonstand te fotograferen. De omleiding door het westen van het land zorgt er echter voor dat er zowel 's ochtends als 's avonds mogelijkheden zijn om de trein dan eindelijk wel eens met een juiste zonstand te fotograferen, en daar werd op de hete zomerse avond van zaterdag 21 juni dankbaar gebruik van gemaakt.
Na gedane arbeid arriveerde ik halverwege de snikhete zaterdagmiddag in Kaldenkirchen alwaar mijn Ford Focus al op me stond te wachten. Vanuit Kaldenkirchen was het eigenlijk de bedoeling om richting huis te rijden, even wat te eten en vervolgens direct richting Hogebrug te rijden. Naast de Nightjet stond er nog een andere, op het eerste oog, erg interessante trein op het programma. RRF zou namelijk een Speno werktrein vanuit Bad Bentheim richting Rotterdam Noord Goederen overbrengen met de fraaie RRF 4402, en gepland zou deze trein slechts enkele minuten na de Nightjet bij Hogebrug moeten passeren. Zoals wel vaker verzaakte RRF het natuurlijk weer en zou men met +60 vanuit Bad Bentheim vertrekken waarop ik besloot niet richting huis te rijden maar de A73 af te rijden om vervolgens in de A50 richting Apeldoorn uit te monden. Voor het eerst dit jaar werd er stelling genomen op de klassieke avondstek aan de Woudhuizerweg in Teuge alwaar de eerst nog onschuldige bosjes langzamerhand voor een probleem beginnen te zorgen...
Eenmaal aangekomen in Teuge kwamen we helaas tot de conclusie dat de Speno werktrein toch niet zo spannend was als gehoopt, want het geheel bestond slechts uit één machine en een wagentje. Goed we stonden er nu toch al en een RRF 4400 zie je niet elke dag voor een werktreintje. Ikzelf en de andere aanwezigen besloten toch maar om te wachten op het geheel, al moest dat niet te lang duren wilden we nog tijdig bij Hogebrug geraken voor de Nightjet. Een kleine overwegstoring bij de overweg waar we naast stonden leek even roet in het eten te gooien, maar nadat het transportje eventjes in Deventer stil had gestaan kwam het gelukkig weer redelijk rap onze kant op. Een kleine 10 minuten later was dan de foto binnen en werd er snel de auto in gesprongen en richting het Groene Hart gereden voor het uiteindelijke hoofddoel deze avond. Na een klein uurtje over de snelweg bollen, kwamen we toe op locatie waar zoals verwacht al een clubje gelijkgezinden zich had verzameld. Gelukkig was er nog plek zat en stonden we ruim op tijd gereed voor de fraaie internationale nachttrein. Na passage van twee Intercitytreinen, beide bestaande uit een koppeltje ICM's, was het dan zover en verscheen de geel met blauwe Vectron met haar Zwitserse en Oostenrijkse rijtuigen!
Het is 19:51 als de brandschone NSI 193 956 met een flinke vaart de tribune aan fotografen langs het water nabij Hogebrug passeert. Vanuit Amsterdam Centraal is de Vectron een dik halfuur geleden met haar SBB en ÖBB rijtuigen vertrokken en is hier op haar omleidingsroute door het westen van het land onderweg richting Boxtel, om vanaf daar het vertrouwde traject verder richting Zürich HB te vervolgen. Direct achter de loc bevond zich een van de vers gereviseerde Zwitserse rijtuigen, gevolgd door de te nog reviseren exemplaren. Hoe lang de Zwitserse rijtuigen in deze trein nog te zien zijn is maar de vraag, want in de toekomst is het de bedoeling dat ook op deze verbinding nieuwe Nightjet rijtuigstammen ingezet gaan worden...
Ik vind de berichtgeving met name in het weer al lange overtrokken. Voor vandaag komt sneeuw uit het Zuidwesten en daar zijn ze al sinds gisteren mee bezig. Ach en wat er naar verwachting binnenkomt 2 a 5 cm.
16 januari 2013 fotografeerde ik bij Groenekan deze lege dolimetrein getrokken door HUSA 1609 en met Railtraxx 001 io.
Net als voorgaande jaren vinden er dit jaar ook weer grootschalige werkzaamheden plaats op het baanvak tussen Troisdorf en Bonn-Oberkassel, het begin van de Rechter Rheinstrecke. Hierdoor komt het regelmatig voor dat de Rechter Rheinstrecke tussen Troisdorf en Koblenz niet te berijden is voor goederentreinen en zodoende worden deze omgeleid over de Linker Rheinstrecke of over de Siegstrecke. Na even wat onderzoek bleek dat dit voorjaar er wel erg vaak omgeleid zou worden en zodoende werden de data even opgeschreven zodat met mooi weer richting de linker oever van de Rhein gereden kon worden. In februari vonden de minste werkzaamheden plaats en werd er alleen in de eerste twee weekenden van deze korte maand omgeleid, de verwachting was dan ook niet dat we in februari de Rhein zouden opzoeken omdat de kans op mooi weer vrij klein was. Niks bleek minder waar want de weersvoorspellingen voor zaterdag 12 februari waren volop zon en dus gingen we met maar liefst vijf man richting de omgeving van Hürth en Brühl waar we een aantal open stekken wilden proberen, iets wat met deze lage zonstand perfect te doen is.
Als eerste werd er richting Hürth gereden waar we een nieuw standpunt wilden proberen in het veld. Echter ging dit hele feest niet door, want door het koude weer had de boer besloten grote tenten over zijn gewassen te plaatsen waardoor we werden aangewezen op een alternatieve stek. Op de beoogde locatie stonden deze tenten zo dicht op het spoor (zie twee portalen naar voren) dat we genoodzaakt waren iets verder naar achter te lopen waar meer ruimte voor ons was. Hierdoor stonden we nu opeens met een wat minder mooi hek en een betonblok op de achtergrond, maar zo'n grote ramp is dat nu ook weer niet. Vlak nadat we dan gestationeerd waren diende de eerste leuke goederentrein zich al aan, eentje vanuit huize ÖBB met een voor Nederlanders bekende trein.
Het is 8:43 als de ÖBB 1293 075 met Linz-Shuttle 41945 de velden achter Hürth doorkruist onderweg vanuit Rheinhausen naar het in Oostenrijk gelegen Linz. Tot zo'n twee jaar geleden reed deze trein onder LTE naar de Maasvlakte, maar sinds de overname door ÖBB is de bestemming gewijzigd naar Rheinhausen!
Traditiegetrouw vinden er gedurende de zomervakanties elk jaar één of meerdere grote buitendienststellingen op het Nederlandse spoor plaats. Gedurende week 32 en 33 van 2025 was het tracé tussen Ede-Wageningen en Driebergen-Zeist compleet gesloten voor het reguliere treinverkeer, en ging men aan de slag met diverse spoorvernieuwingen. Onder andere het ballastbed werd compleet onder handen genomen en dat leverde voor de fotografen interessante treinen onder de vlag van Strukton op, welke vanuit Roosendaal en Amsterdam richting de buitendienststelling spoorden. Waar de treinen van en naar Roosendaal steevast uit platte wagens type Klmos en Sgns, beladen met kleine bakjes, bestonden, waren de treinen van en naar Amsterdam een stuk fotogenieker daar deze met de zeer fraaie Railpro Fccpps'en onderweg waren.
Ondanks dat ik al enkele jaren actief foto's maak, was het me tot op heden nog niet gelukt een sleep Fccpps'en vast te leggen, voortgetrokken door een Nez-Cassé van Strukton of VolkerRail. Nu men in de eerste week van de werkzaamheden enkele treinen zou rijden, werd het eens hoog tijd werk te maken van dit nog op te vullen gaatje van het wensenlijstje. Ik had enkele ochtenden achter elkaar de tijd, en het weer zou ook nog redelijk meespelen. Zo werd voor woensdagochtend 6 augustus de wekker wat eerder gezet en vertrok ik richting Hoevelaken, alwaar ik Strukton zou opwachten, welke met de 1756 weer een verse lading ballast richting de buitendienststelling zou brengen. De loc was helaas enkele weken eerder voorzien van een best flinke graffititag aan een van de zijkanten, en daarbij zat het kliederwerk de voorgaande dag aan de rechterzijde, wat de "fotozijde" van de loc zou zijn te Hoevelaken. De loc zou echter gedurende de nacht en vroege ochtend in principe gedriehoekt moeten worden door het rondje wat ze zou maken, en dus zou deze woensdagochtend de graffiti aan de linkerzijde moeten zitten wat inhield dat ik de schone zijde zou moeten treffen in Hoevelaken.
Deze theorie werd inderdaad 's ochtends bevestigd, en dus was een van de vervelende factoren ongedaan gemaakt. De andere vervelende factor was een stuk onvoorspelbaarder en dat waren weer eens een heleboel schapenwolken welke gedurende de ochtend zouden ontstaan. Nou vind ik dit soort wolken niet helemaal een vervelend iets, want als ze de zon niet blokkeren doen ze het mooi op de foto, maar ja, dan moeten ze natuurlijk niet het zonlicht weernemen op de fotolocatie. De wolken waren van tevoren al wel aangekondigd, maar bleken al snel in grotere getalen te zijn dan vooraf gedacht. In rap tempo zag ik de slagingskans van de foto naar beneden donderen, maar ik moet bekennen dat ik toch best vaak aan het langste eind trek in zo'n situatie, en dat is voor sommigen die dit lezen geen nieuws meer :P
Na de auto geparkeerd te hebben werd in de schaduwen van de wolken richting de rand van het veld gelopen alwaar het statief neergezet werd en het wachten kon beginnen. Zon en wolken wisselden zich af, waarbij een flink gat in de wolken de zon zeker 10 minuten liet schijnen, helaas ook 10 minuten te vroeg voor Strukton. De minuten daarna schoof de zon weer veelal weg en was het de klassieke "Wolkenlotto" die zich voor deed. Gedurende de geplande doorkomsttijd was het zonnetje weer verstopt, maar er was ook geen gele neus in de verte te zien. Het volgende gaatje tussen de wolken diende zich aan, en dit gaatje bleek eerder een redelijk gat te zijn. De wolk maakte plaats voor het warme zonnetje, en enkele ogenblikken later wordt er in de verte wat zichtbaar. Het was Strukton die met zo'n 4 minuten vertraging ten tonele verscheen, en dat kwam perfect uit, want zo was mijn reis naar Hoevelaken niet voor niks geweest en kon onder een fraai wolkenpallet de gewenste trein in het zomerzonnetje op de SD-kaart gezet worden!
Het is 11:54 als de Strukton 1756 "Charlotte" Hoevelaken achter haar laat met ballasttrein 55134, waarmee ze vanaf Amsterdam Westhaven Goederen naar Ede-Wageningen onderweg is. Uiteindelijk zou het ook direct de laatste keer zijn dat de sleep Fccpp'sen zo gunstig zou rijden, want de keren daarna reed men wat later op de dag wat zontechnisch toch wat onhandiger is. Uiterst tevreden werd het boeltje weer ingepakt en vertrokken richting Amersfoort voor een lunch met Jarno, alvorens richting het Rotterdamse te rijden voor de late dienst.