View allAll Photos Tagged migratorio

* Candelita, American Redstart (Setophaga ruticilla) (Mc)

* La candelita norteña o pavito migratorio (Setophaga ruticilla) es una especie de avepaseriforme de la familia de los parúlidos que vive en América. Tradicionalmente era la única especie del género Setophaga.

* Los adultos miden una media de 12 cm de largo. Los machos son de color negro en la cabeza, las partes dorsales, la garganta y el pecho; el vientre y las plumas cobertoras de la cola son blancos. En los flancos del pecho hay manchas naranjas brillantes, también en las rémiges del ala y en la cola.

En las hembras, la cabeza y las partes dorales son grisáceas o grisáceo oliváceas, y las partes ventrales blancas. En los costados y la cola hay manchas amarillo limón brillante.

Los juveniles se parecen a las hembras pero los machos presentan tintes naranjas en los costados, además de presentar algunas manchas negras en el cuerpo.

  

############

  

The American redstart (Setophaga ruticilla) is a New World warbler. It is unrelated to the Old World redstarts. It derives its name from the male's red tail, start being an old word for tail.

The breeding males are unmistakable, jet black above apart from large orange-red patches on their wings and tails. Their breast sides are also orange, with the rest of their underparts colored white. In their other plumages, American redstarts display green in their upperparts, along with black central tails and grey heads. The orange patches of the breeding males are replaced by yellow in the plumages of the females and young birds.

  

##################

 

*

 

Lugar de Observacion / Taken: Reserva Ecologica Agüita Dulce (READ), Santo Domingo, Republica Dominicana.

 

*

##################

  

* Scientific classification

* Kingdom:•Animalia

* Phylum:•Chordata

* Class:•Aves

* Order:•Passeriformes

* Family:•Parulidae

* Genus:•Setophaga

* Species:•S. ruticilla

* Binomial name

* Setophaga ruticilla

 

Birds. Red-billed Teal. Madikwe Game Reserve. South Africa. Jun/2021

 

Red-billed Teal

The red-billed teal or red-billed duck (Anas erythrorhyncha) is a dabbling duck which is an abundant resident breeder in southern and eastern Africa typically south of 10° S. This duck is not migratory, but will fly great distances to find suitable waters. It is highly gregarious outside the breeding season and forms large flocks.

The red-billed teal is 43–48 centimetres (17–19 in) long and has a blackish cap and nape, contrasting pale face, and bright red bill. The body plumage is a dull dark brown scalloped with white. Flight reveals that the secondary flight feathers are buff with a black stripe across them. The sexes are similar, but juveniles are duller than adults.

This is a quiet species, but the displaying male has a whzzt call, whereas the female has a soft mallard-like quack.

The red-billed teal is a bird of freshwater habitats in fairly open country and is an omnivore. It feeds by dabbling for plant food, or foraging on land mainly in the evening or at night. It nests on the ground in dense vegetation near water.

This is one of the species to which the Agreement on the Conservation of African-Eurasian Migratory Waterbirds (AEWA) applies.

Source: Wikipedia

Marreco-de-bico-vermelho

O Marreco-de-bico-vermelho (Anas erythrorhyncha) é um pato residente e abundante no sul e leste da África, tipicamente ao sul de 10 ° S. Este pato não é migratório, mas voará grandes distâncias para encontrar águas adequadas. É altamente gregário fora da época de reprodução e forma grandes bandos.

O Marreco-de-bico-vermelho mede 43–48 centímetros (17–19 pol.) de comprimento e tem a cabeça e a nuca escuras, rosto pálido contrastante e bico vermelho brilhante. A plumagem do corpo é de um marrom escuro opaco recortado com branco. O vôo revela que as penas de vôo secundárias são amareladas com uma faixa preta atravessando-as. Os sexos são semelhantes, mas os juvenis são mais maçantes do que os adultos.

Esta é uma espécie silenciosa, mas o macho que se exibe tem um canto whzzt, enquanto a fêmea tem um charlatão semelhante ao do pato selvagem.

O Marreco-de-bico-vermelho é uma ave de hábitats de água doce em áreas bastante abertas e é onívoro. Alimenta-se procurando por alimentos vegetais ou forrageando na terra principalmente à noite ou à noite. Nidifica no solo em vegetação densa perto da água.

Esta é uma das espécies às quais se aplica o Acordo sobre a Conservação das Aves Aquáticas Migratórias Afro-Eurasiáticas (AEWA).

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

  

Madikwe Game Reserve

The Madikwe Game Reserve is a protected area in South Africa, part of the latest park developments in the country. Named after the Madikwe or Marico River, on whose basin it is located, it was opened in 1991 and comprises 750 km2 of bushland north of the small town Groot-Marico up to the Botswana border.

Madikwe Game Reserve lies 90 km north of Zeerust on what used to be farm land, but owing to the poor soil type, farming was not that successful. After extensive research, the South African Government found that this land would best be utilised as a provincial park, to economically uplift this otherwise rather poor area.

The process reintroducing wildlife to the area began in 1992 under the codename Operation Phoenix which relocated entire breeding herds of elephants, Cape buffaloes, south-central black rhinos and southern white rhinos along with various species of antelopes. Following Operation Phoenix, Madikwe has also successfully reintroduce rarer predatory species such as lions, cheetahs, spotted hyenas and Cape wild dogs bringing the total large mammal population of the reserve to over 10 000. There are currently more than 60 species of mammal in the park.

 

Source: Wikipedia

Reserva do Madikwe

A Madikwe Game Reserve é uma área protegida na África do Sul, parte dos mais recentes desenvolvimentos de parques no país. Batizado em homenagem ao rio Madikwe ou Marico, em cuja bacia está localizado, foi inaugurado em 1991 e compreende 750 km2 de mata nativa ao norte da pequena cidade de Groot-Marico até a fronteira com o Botswana.

A Madikwe Game Reserve fica 90 km ao norte de Zeerust, no que costumava ser terras agrícolas, mas devido ao tipo de solo pobre, a agricultura não teve tanto sucesso. Após uma extensa pesquisa, o governo sul-africano descobriu que esta terra seria melhor utilizada como um parque provincial, para elevar economicamente esta área bastante pobre.

O processo de reintrodução da vida selvagem na área começou em 1992 sob o codinome Operação Fênix, que realocou rebanhos inteiros de elefantes, búfalos do Cabo, rinocerontes-negros do centro-sul e rinocerontes brancos do sul junto com várias espécies de antílopes. Após a Operação Phoenix, Madikwe também reintroduziu com sucesso espécies predatórias mais raras, como leões, chitas, hienas-pintadas e cahorros do mato, elevando a população total de grandes mamíferos da reserva para mais de 10.000. Atualmente, existem mais de 60 espécies de mamíferos no parque

Fonte: Wikipedia (traduçao livre)

 

Cape Vidal. Snorkeling. iSimangaliso Wetland Park. South Africa. Dec/2019

 

Cape Vidal

There is a relatively safe area for swimming, wildlife, especially birds, is abundant and self-guided trails enable visitors to see some of the surrounding wetlands and Lake Bhangazi. Cape Vidal falls within the St Lucia Marine Reserve and is situated north-east of St. Lucia.

 

Cape Vidal has the best of both worlds with access to the eastern shores of Lake St Lucia where there is a variety of game including reedbuck, other antelope, hippos, crocodiles and buffalo, spectacular water, forest and grassland birds and the wonderful Indian Ocean shore line with its startling array of marine animals.

The marine habitat is the route used by humpback whales on their northerly migration to Mozambique to calve. Other "big game" include migratory marlin, sailfish and dolphins.

From November to February the loggerheads and leatherback turtles come onto the beach to lay eggs.

 

Cape Vidal is near the site of the Dorothea shipwreck, a wooded barque which was lost in heavy weather on 31 January 1898. She was said to be carrying gold from the Transvaal. The whereabouts of the Dorothea is unknown however snorkelers may come across a chain in the bay which is said to have come from the wreck.

 

Cape Vidal bay has a designated launch site for skiboats and deep-sea fishing and spear fishing are popular sports. It is sheltered and superb for snorkeling at a low tide.

Schools based at St Lucia can make arrangements through the Crocodile Centre to visit Cape Vidal for the day or small groups can stay at Cape Vidal. There are private business in St Lucia which cater for school group guidance.

 

Source: Wikitravel

Cape Vidal

É uma área relativamente segura para nadar, ver a vida selvagem, especialmente as aves que são abundantes e as trilhas autoguiadas permitem que os visitantes vejam algumas das zonas úmidas circundantes e o Lago Bhangazi. Cape Vidal está dentro da Reserva Marinha de Santa Lúcia e está situado a nordeste de Santa Lúcia.

 

Cape Vidal tem o melhor dos dois mundos, com acesso às margens leste do Lago Santa Lúcia, onde há uma variedade de animais para serem vistos, incluindo o reedbuck, outros antílopes, hipopótamos, crocodilos, búfalo e aves da floresta

O habitat marinho é a rota usada pelas baleias jubarte em sua migração norte para Moçambique para ter seus filhos. Outros peixes incluem o espadim migratório, peixe-vela e golfinhos.

De novembro a fevereiro, as tartarugas vêm à praia para pôr ovos.

Cape Vidal fica perto do local do naufrágio do Dorothea, um barcoque se perdeu em 31 de janeiro de 1898, quando o tempo estava ruim. Dizia-se que ele carregava ouro do Transvaal. O paradeiro de Dorothea é desconhecido, no entanto, os praticantes de snorkel podem se deparar com uma corrente na baía que, segundo se diz, veio dos destroços.

A baía de Cape Vidal possui um local de lançamento designado para skiboats e a pesca submarina que são esportes populares na região.

Fonte: Wikitravel (tradução livre)

  

iSimangaliso Wetland Park (previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park) is situated on the east coast of KwaZulu-Natal, South Africa, about 275 kilometres north of Durban. It is South Africa's third-largest protected area, spanning 280 km of coastline, from the Mozambican border in the north to Mapelane south of the Lake St. Lucia estuary, and made up of around 3,280 km2 of natural ecosystems, managed by the iSimangaliso Authority. The park includes: Lake St. Lucia, St. Lucia Game Reserve, False Bay Park, Kosi Bay, Lake Etrza Nature Reserve, Lake Sibhayi, St. Lucia Marine Reserve, St. Lucia Marine Sanctuary, Sodwana Bay National Park, Mapelane Nature Reserve, Maputaland Marine Reserve, Cape Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Tewate Wilderness Area, and Mkuze Game Reserve

The park was previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park, but was renamed effective 1 November 2007. The word isimangaliso means "a miracle" or "something wondrous" in Zulu. The name came as a result of Shaka's subject having been sent to the land of the Tsonga. When he came back he described the beauty that he saw as a miracle.

Source: Wikipedia

 

iSimangaliso Wetland Park

O iSimangaliso Wetland Park (anteriormente conhecido como Greater St. Lucia Wetland Park) está situado na costa leste de KwaZulu-Natal, África do Sul, a cerca de 275 quilômetros ao norte de Durban. É a terceira maior área protegida da África do Sul, abrangendo 280 km de costa, desde a fronteira moçambicana no norte até Mapelane ao sul do estuário do Lago St. Lucia, e composta por cerca de 3.280 km2 de ecossistemas naturais, gerenciados pela Autoridade iSimangaliso . O parque inclui: Lago Santa Lúcia, Reserva de Caça de Santa Lúcia, Parque da Baía Falsa, Baía de Kosi, Reserva Natural do Lago Etrza, Lago Sibhayi, Reserva Marinha de Santa Lúcia, Santuário Marinho de Santa Lúcia, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Reserva Natural de Mapelane , Reserva Marinha Maputaland, Cabo Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Área Selvagem Tewate e Reserva de Caça Mkuze

O parque era conhecido anteriormente como o Parque Wetland da Grande St. Lucia, mas foi renomeado em 1 de novembro de 2007. A palavra isimangaliso significa "um milagre" ou "algo maravilhoso" em Zulu. O nome veio como resultado do fato de Shaka ter sido enviado para a terra dos Tsonga. Quando ele voltou, descreveu a beleza que via como um milagre.

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

Cape Vidal. iSimangaliso Wetland Park. South Africa. Dec/2019

 

Cape Vidal

There is a relatively safe area for swimming, wildlife, especially birds, is abundant and self-guided trails enable visitors to see some of the surrounding wetlands and Lake Bhangazi. Cape Vidal falls within the St Lucia Marine Reserve and is situated north-east of St. Lucia.

 

Cape Vidal has the best of both worlds with access to the eastern shores of Lake St Lucia where there is a variety of game including reedbuck, other antelope, hippos, crocodiles and buffalo, spectacular water, forest and grassland birds and the wonderful Indian Ocean shore line with its startling array of marine animals.

The marine habitat is the route used by humpback whales on their northerly migration to Mozambique to calve. Other "big game" include migratory marlin, sailfish and dolphins.

From November to February the loggerheads and leatherback turtles come onto the beach to lay eggs.

 

Cape Vidal is near the site of the Dorothea shipwreck, a wooded barque which was lost in heavy weather on 31 January 1898. She was said to be carrying gold from the Transvaal. The whereabouts of the Dorothea is unknown however snorkelers may come across a chain in the bay which is said to have come from the wreck.

 

Cape Vidal bay has a designated launch site for skiboats and deep-sea fishing and spear fishing are popular sports. It is sheltered and superb for snorkeling at a low tide.

Schools based at St Lucia can make arrangements through the Crocodile Centre to visit Cape Vidal for the day or small groups can stay at Cape Vidal. There are private business in St Lucia which cater for school group guidance.

 

Source: Wikitravel

Cape Vidal

É uma área relativamente segura para nadar, ver a vida selvagem, especialmente as aves que são abundantes e as trilhas autoguiadas permitem que os visitantes vejam algumas das zonas úmidas circundantes e o Lago Bhangazi. Cape Vidal está dentro da Reserva Marinha de Santa Lúcia e está situado a nordeste de Santa Lúcia.

 

Cape Vidal tem o melhor dos dois mundos, com acesso às margens leste do Lago Santa Lúcia, onde há uma variedade de animais para serem vistos, incluindo o reedbuck, outros antílopes, hipopótamos, crocodilos, búfalo e aves da floresta

O habitat marinho é a rota usada pelas baleias jubarte em sua migração norte para Moçambique para ter seus filhos. Outros peixes incluem o espadim migratório, peixe-vela e golfinhos.

De novembro a fevereiro, as tartarugas vêm à praia para pôr ovos.

Cape Vidal fica perto do local do naufrágio do Dorothea, um barcoque se perdeu em 31 de janeiro de 1898, quando o tempo estava ruim. Dizia-se que ele carregava ouro do Transvaal. O paradeiro de Dorothea é desconhecido, no entanto, os praticantes de snorkel podem se deparar com uma corrente na baía que, segundo se diz, veio dos destroços.

A baía de Cape Vidal possui um local de lançamento designado para skiboats e a pesca submarina que são esportes populares na região.

Fonte: Wikitravel (tradução livre)

  

iSimangaliso Wetland Park (previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park) is situated on the east coast of KwaZulu-Natal, South Africa, about 275 kilometres north of Durban. It is South Africa's third-largest protected area, spanning 280 km of coastline, from the Mozambican border in the north to Mapelane south of the Lake St. Lucia estuary, and made up of around 3,280 km2 of natural ecosystems, managed by the iSimangaliso Authority. The park includes: Lake St. Lucia, St. Lucia Game Reserve, False Bay Park, Kosi Bay, Lake Etrza Nature Reserve, Lake Sibhayi, St. Lucia Marine Reserve, St. Lucia Marine Sanctuary, Sodwana Bay National Park, Mapelane Nature Reserve, Maputaland Marine Reserve, Cape Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Tewate Wilderness Area, and Mkuze Game Reserve

The park was previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park, but was renamed effective 1 November 2007. The word isimangaliso means "a miracle" or "something wondrous" in Zulu. The name came as a result of Shaka's subject having been sent to the land of the Tsonga. When he came back he described the beauty that he saw as a miracle.

Source: Wikipedia

 

iSimangaliso Wetland Park

O iSimangaliso Wetland Park (anteriormente conhecido como Greater St. Lucia Wetland Park) está situado na costa leste de KwaZulu-Natal, África do Sul, a cerca de 275 quilômetros ao norte de Durban. É a terceira maior área protegida da África do Sul, abrangendo 280 km de costa, desde a fronteira moçambicana no norte até Mapelane ao sul do estuário do Lago St. Lucia, e composta por cerca de 3.280 km2 de ecossistemas naturais, gerenciados pela Autoridade iSimangaliso . O parque inclui: Lago Santa Lúcia, Reserva de Caça de Santa Lúcia, Parque da Baía Falsa, Baía de Kosi, Reserva Natural do Lago Etrza, Lago Sibhayi, Reserva Marinha de Santa Lúcia, Santuário Marinho de Santa Lúcia, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Reserva Natural de Mapelane , Reserva Marinha Maputaland, Cabo Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Área Selvagem Tewate e Reserva de Caça Mkuze

O parque era conhecido anteriormente como o Parque Wetland da Grande St. Lucia, mas foi renomeado em 1 de novembro de 2007. A palavra isimangaliso significa "um milagre" ou "algo maravilhoso" em Zulu. O nome veio como resultado do fato de Shaka ter sido enviado para a terra dos Tsonga. Quando ele voltou, descreveu a beleza que via como um milagre.

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

Via panoramica del Aceitillar, Sierra de Bahoruco, Pedernales.

Cape Vidal. Snorkeling. iSimangaliso Wetland Park. South Africa. Dec/2019

 

Cape Vidal

There is a relatively safe area for swimming, wildlife, especially birds, is abundant and self-guided trails enable visitors to see some of the surrounding wetlands and Lake Bhangazi. Cape Vidal falls within the St Lucia Marine Reserve and is situated north-east of St. Lucia.

 

Cape Vidal has the best of both worlds with access to the eastern shores of Lake St Lucia where there is a variety of game including reedbuck, other antelope, hippos, crocodiles and buffalo, spectacular water, forest and grassland birds and the wonderful Indian Ocean shore line with its startling array of marine animals.

The marine habitat is the route used by humpback whales on their northerly migration to Mozambique to calve. Other "big game" include migratory marlin, sailfish and dolphins.

From November to February the loggerheads and leatherback turtles come onto the beach to lay eggs.

 

Cape Vidal is near the site of the Dorothea shipwreck, a wooded barque which was lost in heavy weather on 31 January 1898. She was said to be carrying gold from the Transvaal. The whereabouts of the Dorothea is unknown however snorkelers may come across a chain in the bay which is said to have come from the wreck.

 

Cape Vidal bay has a designated launch site for skiboats and deep-sea fishing and spear fishing are popular sports. It is sheltered and superb for snorkeling at a low tide.

Schools based at St Lucia can make arrangements through the Crocodile Centre to visit Cape Vidal for the day or small groups can stay at Cape Vidal. There are private business in St Lucia which cater for school group guidance.

 

Source: Wikitravel

Cape Vidal

É uma área relativamente segura para nadar, ver a vida selvagem, especialmente as aves que são abundantes e as trilhas autoguiadas permitem que os visitantes vejam algumas das zonas úmidas circundantes e o Lago Bhangazi. Cape Vidal está dentro da Reserva Marinha de Santa Lúcia e está situado a nordeste de Santa Lúcia.

 

Cape Vidal tem o melhor dos dois mundos, com acesso às margens leste do Lago Santa Lúcia, onde há uma variedade de animais para serem vistos, incluindo o reedbuck, outros antílopes, hipopótamos, crocodilos, búfalo e aves da floresta

O habitat marinho é a rota usada pelas baleias jubarte em sua migração norte para Moçambique para ter seus filhos. Outros peixes incluem o espadim migratório, peixe-vela e golfinhos.

De novembro a fevereiro, as tartarugas vêm à praia para pôr ovos.

Cape Vidal fica perto do local do naufrágio do Dorothea, um barcoque se perdeu em 31 de janeiro de 1898, quando o tempo estava ruim. Dizia-se que ele carregava ouro do Transvaal. O paradeiro de Dorothea é desconhecido, no entanto, os praticantes de snorkel podem se deparar com uma corrente na baía que, segundo se diz, veio dos destroços.

A baía de Cape Vidal possui um local de lançamento designado para skiboats e a pesca submarina que são esportes populares na região.

Fonte: Wikitravel (tradução livre)

  

iSimangaliso Wetland Park (previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park) is situated on the east coast of KwaZulu-Natal, South Africa, about 275 kilometres north of Durban. It is South Africa's third-largest protected area, spanning 280 km of coastline, from the Mozambican border in the north to Mapelane south of the Lake St. Lucia estuary, and made up of around 3,280 km2 of natural ecosystems, managed by the iSimangaliso Authority. The park includes: Lake St. Lucia, St. Lucia Game Reserve, False Bay Park, Kosi Bay, Lake Etrza Nature Reserve, Lake Sibhayi, St. Lucia Marine Reserve, St. Lucia Marine Sanctuary, Sodwana Bay National Park, Mapelane Nature Reserve, Maputaland Marine Reserve, Cape Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Tewate Wilderness Area, and Mkuze Game Reserve

The park was previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park, but was renamed effective 1 November 2007. The word isimangaliso means "a miracle" or "something wondrous" in Zulu. The name came as a result of Shaka's subject having been sent to the land of the Tsonga. When he came back he described the beauty that he saw as a miracle.

Source: Wikipedia

 

iSimangaliso Wetland Park

O iSimangaliso Wetland Park (anteriormente conhecido como Greater St. Lucia Wetland Park) está situado na costa leste de KwaZulu-Natal, África do Sul, a cerca de 275 quilômetros ao norte de Durban. É a terceira maior área protegida da África do Sul, abrangendo 280 km de costa, desde a fronteira moçambicana no norte até Mapelane ao sul do estuário do Lago St. Lucia, e composta por cerca de 3.280 km2 de ecossistemas naturais, gerenciados pela Autoridade iSimangaliso . O parque inclui: Lago Santa Lúcia, Reserva de Caça de Santa Lúcia, Parque da Baía Falsa, Baía de Kosi, Reserva Natural do Lago Etrza, Lago Sibhayi, Reserva Marinha de Santa Lúcia, Santuário Marinho de Santa Lúcia, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Reserva Natural de Mapelane , Reserva Marinha Maputaland, Cabo Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Área Selvagem Tewate e Reserva de Caça Mkuze

O parque era conhecido anteriormente como o Parque Wetland da Grande St. Lucia, mas foi renomeado em 1 de novembro de 2007. A palavra isimangaliso significa "um milagre" ou "algo maravilhoso" em Zulu. O nome veio como resultado do fato de Shaka ter sido enviado para a terra dos Tsonga. Quando ele voltou, descreveu a beleza que via como um milagre.

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

Cape Vidal. Snorkeling. iSimangaliso Wetland Park. South Africa. Dec/2019

 

Cape Vidal

There is a relatively safe area for swimming, wildlife, especially birds, is abundant and self-guided trails enable visitors to see some of the surrounding wetlands and Lake Bhangazi. Cape Vidal falls within the St Lucia Marine Reserve and is situated north-east of St. Lucia.

 

Cape Vidal has the best of both worlds with access to the eastern shores of Lake St Lucia where there is a variety of game including reedbuck, other antelope, hippos, crocodiles and buffalo, spectacular water, forest and grassland birds and the wonderful Indian Ocean shore line with its startling array of marine animals.

The marine habitat is the route used by humpback whales on their northerly migration to Mozambique to calve. Other "big game" include migratory marlin, sailfish and dolphins.

From November to February the loggerheads and leatherback turtles come onto the beach to lay eggs.

 

Cape Vidal is near the site of the Dorothea shipwreck, a wooded barque which was lost in heavy weather on 31 January 1898. She was said to be carrying gold from the Transvaal. The whereabouts of the Dorothea is unknown however snorkelers may come across a chain in the bay which is said to have come from the wreck.

 

Cape Vidal bay has a designated launch site for skiboats and deep-sea fishing and spear fishing are popular sports. It is sheltered and superb for snorkeling at a low tide.

Schools based at St Lucia can make arrangements through the Crocodile Centre to visit Cape Vidal for the day or small groups can stay at Cape Vidal. There are private business in St Lucia which cater for school group guidance.

 

Source: Wikitravel

Cape Vidal

É uma área relativamente segura para nadar, ver a vida selvagem, especialmente as aves que são abundantes e as trilhas autoguiadas permitem que os visitantes vejam algumas das zonas úmidas circundantes e o Lago Bhangazi. Cape Vidal está dentro da Reserva Marinha de Santa Lúcia e está situado a nordeste de Santa Lúcia.

 

Cape Vidal tem o melhor dos dois mundos, com acesso às margens leste do Lago Santa Lúcia, onde há uma variedade de animais para serem vistos, incluindo o reedbuck, outros antílopes, hipopótamos, crocodilos, búfalo e aves da floresta

O habitat marinho é a rota usada pelas baleias jubarte em sua migração norte para Moçambique para ter seus filhos. Outros peixes incluem o espadim migratório, peixe-vela e golfinhos.

De novembro a fevereiro, as tartarugas vêm à praia para pôr ovos.

Cape Vidal fica perto do local do naufrágio do Dorothea, um barcoque se perdeu em 31 de janeiro de 1898, quando o tempo estava ruim. Dizia-se que ele carregava ouro do Transvaal. O paradeiro de Dorothea é desconhecido, no entanto, os praticantes de snorkel podem se deparar com uma corrente na baía que, segundo se diz, veio dos destroços.

A baía de Cape Vidal possui um local de lançamento designado para skiboats e a pesca submarina que são esportes populares na região.

Fonte: Wikitravel (tradução livre)

  

iSimangaliso Wetland Park (previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park) is situated on the east coast of KwaZulu-Natal, South Africa, about 275 kilometres north of Durban. It is South Africa's third-largest protected area, spanning 280 km of coastline, from the Mozambican border in the north to Mapelane south of the Lake St. Lucia estuary, and made up of around 3,280 km2 of natural ecosystems, managed by the iSimangaliso Authority. The park includes: Lake St. Lucia, St. Lucia Game Reserve, False Bay Park, Kosi Bay, Lake Etrza Nature Reserve, Lake Sibhayi, St. Lucia Marine Reserve, St. Lucia Marine Sanctuary, Sodwana Bay National Park, Mapelane Nature Reserve, Maputaland Marine Reserve, Cape Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Tewate Wilderness Area, and Mkuze Game Reserve

The park was previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park, but was renamed effective 1 November 2007. The word isimangaliso means "a miracle" or "something wondrous" in Zulu. The name came as a result of Shaka's subject having been sent to the land of the Tsonga. When he came back he described the beauty that he saw as a miracle.

Source: Wikipedia

 

iSimangaliso Wetland Park

O iSimangaliso Wetland Park (anteriormente conhecido como Greater St. Lucia Wetland Park) está situado na costa leste de KwaZulu-Natal, África do Sul, a cerca de 275 quilômetros ao norte de Durban. É a terceira maior área protegida da África do Sul, abrangendo 280 km de costa, desde a fronteira moçambicana no norte até Mapelane ao sul do estuário do Lago St. Lucia, e composta por cerca de 3.280 km2 de ecossistemas naturais, gerenciados pela Autoridade iSimangaliso . O parque inclui: Lago Santa Lúcia, Reserva de Caça de Santa Lúcia, Parque da Baía Falsa, Baía de Kosi, Reserva Natural do Lago Etrza, Lago Sibhayi, Reserva Marinha de Santa Lúcia, Santuário Marinho de Santa Lúcia, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Reserva Natural de Mapelane , Reserva Marinha Maputaland, Cabo Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Área Selvagem Tewate e Reserva de Caça Mkuze

O parque era conhecido anteriormente como o Parque Wetland da Grande St. Lucia, mas foi renomeado em 1 de novembro de 2007. A palavra isimangaliso significa "um milagre" ou "algo maravilhoso" em Zulu. O nome veio como resultado do fato de Shaka ter sido enviado para a terra dos Tsonga. Quando ele voltou, descreveu a beleza que via como um milagre.

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

Lugar: Finca La Pomarrosa.

 

Esta especie es un migratorio muy común en Barlovento que súbitamente aparece en Mayo y se queda hasta noviembre o diciembre. Es muy difícil diferenciar en el campo las hembras del género Sporophila. La mejor manera es encontrando a machos y hembras alimentándose juntos, como fue el caso cuando esta foto fue tomada. (P.S. Esta es la primera foto de una hembra de esta especie colocada en Flickr).

 

Place: Finca La Pomarrosa, .

 

This species is a migrant very common in Barlovento that suddendly appears in May and stay up to November-December. It is very difficult to differentiate Sporophila females in field; the best way is by finding males and females feeding together, like was the case when this picture was taken. (P.S.: This is the first picture of a female of this species posted in Flickr).

Cape Vidal. Snorkeling. iSimangaliso Wetland Park. South Africa. Dec/2019

 

Cape Vidal

There is a relatively safe area for swimming, wildlife, especially birds, is abundant and self-guided trails enable visitors to see some of the surrounding wetlands and Lake Bhangazi. Cape Vidal falls within the St Lucia Marine Reserve and is situated north-east of St. Lucia.

 

Cape Vidal has the best of both worlds with access to the eastern shores of Lake St Lucia where there is a variety of game including reedbuck, other antelope, hippos, crocodiles and buffalo, spectacular water, forest and grassland birds and the wonderful Indian Ocean shore line with its startling array of marine animals.

The marine habitat is the route used by humpback whales on their northerly migration to Mozambique to calve. Other "big game" include migratory marlin, sailfish and dolphins.

From November to February the loggerheads and leatherback turtles come onto the beach to lay eggs.

 

Cape Vidal is near the site of the Dorothea shipwreck, a wooded barque which was lost in heavy weather on 31 January 1898. She was said to be carrying gold from the Transvaal. The whereabouts of the Dorothea is unknown however snorkelers may come across a chain in the bay which is said to have come from the wreck.

 

Cape Vidal bay has a designated launch site for skiboats and deep-sea fishing and spear fishing are popular sports. It is sheltered and superb for snorkeling at a low tide.

Schools based at St Lucia can make arrangements through the Crocodile Centre to visit Cape Vidal for the day or small groups can stay at Cape Vidal. There are private business in St Lucia which cater for school group guidance.

 

Source: Wikitravel

Cape Vidal

É uma área relativamente segura para nadar, ver a vida selvagem, especialmente as aves que são abundantes e as trilhas autoguiadas permitem que os visitantes vejam algumas das zonas úmidas circundantes e o Lago Bhangazi. Cape Vidal está dentro da Reserva Marinha de Santa Lúcia e está situado a nordeste de Santa Lúcia.

 

Cape Vidal tem o melhor dos dois mundos, com acesso às margens leste do Lago Santa Lúcia, onde há uma variedade de animais para serem vistos, incluindo o reedbuck, outros antílopes, hipopótamos, crocodilos, búfalo e aves da floresta

O habitat marinho é a rota usada pelas baleias jubarte em sua migração norte para Moçambique para ter seus filhos. Outros peixes incluem o espadim migratório, peixe-vela e golfinhos.

De novembro a fevereiro, as tartarugas vêm à praia para pôr ovos.

Cape Vidal fica perto do local do naufrágio do Dorothea, um barcoque se perdeu em 31 de janeiro de 1898, quando o tempo estava ruim. Dizia-se que ele carregava ouro do Transvaal. O paradeiro de Dorothea é desconhecido, no entanto, os praticantes de snorkel podem se deparar com uma corrente na baía que, segundo se diz, veio dos destroços.

A baía de Cape Vidal possui um local de lançamento designado para skiboats e a pesca submarina que são esportes populares na região.

Fonte: Wikitravel (tradução livre)

  

iSimangaliso Wetland Park (previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park) is situated on the east coast of KwaZulu-Natal, South Africa, about 275 kilometres north of Durban. It is South Africa's third-largest protected area, spanning 280 km of coastline, from the Mozambican border in the north to Mapelane south of the Lake St. Lucia estuary, and made up of around 3,280 km2 of natural ecosystems, managed by the iSimangaliso Authority. The park includes: Lake St. Lucia, St. Lucia Game Reserve, False Bay Park, Kosi Bay, Lake Etrza Nature Reserve, Lake Sibhayi, St. Lucia Marine Reserve, St. Lucia Marine Sanctuary, Sodwana Bay National Park, Mapelane Nature Reserve, Maputaland Marine Reserve, Cape Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Tewate Wilderness Area, and Mkuze Game Reserve

The park was previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park, but was renamed effective 1 November 2007. The word isimangaliso means "a miracle" or "something wondrous" in Zulu. The name came as a result of Shaka's subject having been sent to the land of the Tsonga. When he came back he described the beauty that he saw as a miracle.

Source: Wikipedia

 

iSimangaliso Wetland Park

O iSimangaliso Wetland Park (anteriormente conhecido como Greater St. Lucia Wetland Park) está situado na costa leste de KwaZulu-Natal, África do Sul, a cerca de 275 quilômetros ao norte de Durban. É a terceira maior área protegida da África do Sul, abrangendo 280 km de costa, desde a fronteira moçambicana no norte até Mapelane ao sul do estuário do Lago St. Lucia, e composta por cerca de 3.280 km2 de ecossistemas naturais, gerenciados pela Autoridade iSimangaliso . O parque inclui: Lago Santa Lúcia, Reserva de Caça de Santa Lúcia, Parque da Baía Falsa, Baía de Kosi, Reserva Natural do Lago Etrza, Lago Sibhayi, Reserva Marinha de Santa Lúcia, Santuário Marinho de Santa Lúcia, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Reserva Natural de Mapelane , Reserva Marinha Maputaland, Cabo Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Área Selvagem Tewate e Reserva de Caça Mkuze

O parque era conhecido anteriormente como o Parque Wetland da Grande St. Lucia, mas foi renomeado em 1 de novembro de 2007. A palavra isimangaliso significa "um milagre" ou "algo maravilhoso" em Zulu. O nome veio como resultado do fato de Shaka ter sido enviado para a terra dos Tsonga. Quando ele voltou, descreveu a beleza que via como um milagre.

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

Cape Vidal. Snorkeling. iSimangaliso Wetland Park. South Africa. Dec/2019

 

Cape Vidal

There is a relatively safe area for swimming, wildlife, especially birds, is abundant and self-guided trails enable visitors to see some of the surrounding wetlands and Lake Bhangazi. Cape Vidal falls within the St Lucia Marine Reserve and is situated north-east of St. Lucia.

 

Cape Vidal has the best of both worlds with access to the eastern shores of Lake St Lucia where there is a variety of game including reedbuck, other antelope, hippos, crocodiles and buffalo, spectacular water, forest and grassland birds and the wonderful Indian Ocean shore line with its startling array of marine animals.

The marine habitat is the route used by humpback whales on their northerly migration to Mozambique to calve. Other "big game" include migratory marlin, sailfish and dolphins.

From November to February the loggerheads and leatherback turtles come onto the beach to lay eggs.

 

Cape Vidal is near the site of the Dorothea shipwreck, a wooded barque which was lost in heavy weather on 31 January 1898. She was said to be carrying gold from the Transvaal. The whereabouts of the Dorothea is unknown however snorkelers may come across a chain in the bay which is said to have come from the wreck.

 

Cape Vidal bay has a designated launch site for skiboats and deep-sea fishing and spear fishing are popular sports. It is sheltered and superb for snorkeling at a low tide.

Schools based at St Lucia can make arrangements through the Crocodile Centre to visit Cape Vidal for the day or small groups can stay at Cape Vidal. There are private business in St Lucia which cater for school group guidance.

 

Source: Wikitravel

Cape Vidal

É uma área relativamente segura para nadar, ver a vida selvagem, especialmente as aves que são abundantes e as trilhas autoguiadas permitem que os visitantes vejam algumas das zonas úmidas circundantes e o Lago Bhangazi. Cape Vidal está dentro da Reserva Marinha de Santa Lúcia e está situado a nordeste de Santa Lúcia.

 

Cape Vidal tem o melhor dos dois mundos, com acesso às margens leste do Lago Santa Lúcia, onde há uma variedade de animais para serem vistos, incluindo o reedbuck, outros antílopes, hipopótamos, crocodilos, búfalo e aves da floresta

O habitat marinho é a rota usada pelas baleias jubarte em sua migração norte para Moçambique para ter seus filhos. Outros peixes incluem o espadim migratório, peixe-vela e golfinhos.

De novembro a fevereiro, as tartarugas vêm à praia para pôr ovos.

Cape Vidal fica perto do local do naufrágio do Dorothea, um barcoque se perdeu em 31 de janeiro de 1898, quando o tempo estava ruim. Dizia-se que ele carregava ouro do Transvaal. O paradeiro de Dorothea é desconhecido, no entanto, os praticantes de snorkel podem se deparar com uma corrente na baía que, segundo se diz, veio dos destroços.

A baía de Cape Vidal possui um local de lançamento designado para skiboats e a pesca submarina que são esportes populares na região.

Fonte: Wikitravel (tradução livre)

  

iSimangaliso Wetland Park (previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park) is situated on the east coast of KwaZulu-Natal, South Africa, about 275 kilometres north of Durban. It is South Africa's third-largest protected area, spanning 280 km of coastline, from the Mozambican border in the north to Mapelane south of the Lake St. Lucia estuary, and made up of around 3,280 km2 of natural ecosystems, managed by the iSimangaliso Authority. The park includes: Lake St. Lucia, St. Lucia Game Reserve, False Bay Park, Kosi Bay, Lake Etrza Nature Reserve, Lake Sibhayi, St. Lucia Marine Reserve, St. Lucia Marine Sanctuary, Sodwana Bay National Park, Mapelane Nature Reserve, Maputaland Marine Reserve, Cape Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Tewate Wilderness Area, and Mkuze Game Reserve

The park was previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park, but was renamed effective 1 November 2007. The word isimangaliso means "a miracle" or "something wondrous" in Zulu. The name came as a result of Shaka's subject having been sent to the land of the Tsonga. When he came back he described the beauty that he saw as a miracle.

Source: Wikipedia

 

iSimangaliso Wetland Park

O iSimangaliso Wetland Park (anteriormente conhecido como Greater St. Lucia Wetland Park) está situado na costa leste de KwaZulu-Natal, África do Sul, a cerca de 275 quilômetros ao norte de Durban. É a terceira maior área protegida da África do Sul, abrangendo 280 km de costa, desde a fronteira moçambicana no norte até Mapelane ao sul do estuário do Lago St. Lucia, e composta por cerca de 3.280 km2 de ecossistemas naturais, gerenciados pela Autoridade iSimangaliso . O parque inclui: Lago Santa Lúcia, Reserva de Caça de Santa Lúcia, Parque da Baía Falsa, Baía de Kosi, Reserva Natural do Lago Etrza, Lago Sibhayi, Reserva Marinha de Santa Lúcia, Santuário Marinho de Santa Lúcia, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Reserva Natural de Mapelane , Reserva Marinha Maputaland, Cabo Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Área Selvagem Tewate e Reserva de Caça Mkuze

O parque era conhecido anteriormente como o Parque Wetland da Grande St. Lucia, mas foi renomeado em 1 de novembro de 2007. A palavra isimangaliso significa "um milagre" ou "algo maravilhoso" em Zulu. O nome veio como resultado do fato de Shaka ter sido enviado para a terra dos Tsonga. Quando ele voltou, descreveu a beleza que via como um milagre.

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

Si hubiera que conceder a una de nuestras aves la palma de la familiaridad, ¿quién se la llevaría mejor que el Petirrojo? Su silueta rechoncha y viva, brincando entre las hojas secas en busca de gusanejos es bien conocida de los paseantes, que no dejan de notar la presencia de esta pequeña bola con pechera de color rojo vivo.

De hecho, el Petirrojo Europeo esconde bien su juego, pues su mal carácter podría perjudicar la amistad que se le concede. Pero es de admirar la energía que despliega un animal tan pequeño en la lucha por la vida. En él, el rojo es una señal de alarma, mientras que en los colirrojos, el color de su cola es sólo un medio primitivo de reconocimiento. La visión de otra pechera roja provoca en el petirrojo una serie de actitudes de intimidación que se acentúan hasta que uno de los protagonistas huye, por lo general, antes de llegar a la lucha. El canto delimita el territorio y evita conflictos.

Las hembras cantan solamente en invierno, período en el cual defienden un territorio propio, a menos que el tiempo se muestre extremadamente riguroso, en cuyo caso aplicarán todas sus energías a la búsqueda y consecución del alimento necesario para subsistir. A mediados del invierno la hembra comienza a buscar pareja, eligiendo entre los machos que cantan.

www.pajaricos.es/

Cape Vidal. Snorkeling. iSimangaliso Wetland Park. South Africa. Dec/2019

 

Cape Vidal

There is a relatively safe area for swimming, wildlife, especially birds, is abundant and self-guided trails enable visitors to see some of the surrounding wetlands and Lake Bhangazi. Cape Vidal falls within the St Lucia Marine Reserve and is situated north-east of St. Lucia.

 

Cape Vidal has the best of both worlds with access to the eastern shores of Lake St Lucia where there is a variety of game including reedbuck, other antelope, hippos, crocodiles and buffalo, spectacular water, forest and grassland birds and the wonderful Indian Ocean shore line with its startling array of marine animals.

The marine habitat is the route used by humpback whales on their northerly migration to Mozambique to calve. Other "big game" include migratory marlin, sailfish and dolphins.

From November to February the loggerheads and leatherback turtles come onto the beach to lay eggs.

 

Cape Vidal is near the site of the Dorothea shipwreck, a wooded barque which was lost in heavy weather on 31 January 1898. She was said to be carrying gold from the Transvaal. The whereabouts of the Dorothea is unknown however snorkelers may come across a chain in the bay which is said to have come from the wreck.

 

Cape Vidal bay has a designated launch site for skiboats and deep-sea fishing and spear fishing are popular sports. It is sheltered and superb for snorkeling at a low tide.

Schools based at St Lucia can make arrangements through the Crocodile Centre to visit Cape Vidal for the day or small groups can stay at Cape Vidal. There are private business in St Lucia which cater for school group guidance.

 

Source: Wikitravel

Cape Vidal

É uma área relativamente segura para nadar, ver a vida selvagem, especialmente as aves que são abundantes e as trilhas autoguiadas permitem que os visitantes vejam algumas das zonas úmidas circundantes e o Lago Bhangazi. Cape Vidal está dentro da Reserva Marinha de Santa Lúcia e está situado a nordeste de Santa Lúcia.

 

Cape Vidal tem o melhor dos dois mundos, com acesso às margens leste do Lago Santa Lúcia, onde há uma variedade de animais para serem vistos, incluindo o reedbuck, outros antílopes, hipopótamos, crocodilos, búfalo e aves da floresta

O habitat marinho é a rota usada pelas baleias jubarte em sua migração norte para Moçambique para ter seus filhos. Outros peixes incluem o espadim migratório, peixe-vela e golfinhos.

De novembro a fevereiro, as tartarugas vêm à praia para pôr ovos.

Cape Vidal fica perto do local do naufrágio do Dorothea, um barcoque se perdeu em 31 de janeiro de 1898, quando o tempo estava ruim. Dizia-se que ele carregava ouro do Transvaal. O paradeiro de Dorothea é desconhecido, no entanto, os praticantes de snorkel podem se deparar com uma corrente na baía que, segundo se diz, veio dos destroços.

A baía de Cape Vidal possui um local de lançamento designado para skiboats e a pesca submarina que são esportes populares na região.

Fonte: Wikitravel (tradução livre)

  

iSimangaliso Wetland Park (previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park) is situated on the east coast of KwaZulu-Natal, South Africa, about 275 kilometres north of Durban. It is South Africa's third-largest protected area, spanning 280 km of coastline, from the Mozambican border in the north to Mapelane south of the Lake St. Lucia estuary, and made up of around 3,280 km2 of natural ecosystems, managed by the iSimangaliso Authority. The park includes: Lake St. Lucia, St. Lucia Game Reserve, False Bay Park, Kosi Bay, Lake Etrza Nature Reserve, Lake Sibhayi, St. Lucia Marine Reserve, St. Lucia Marine Sanctuary, Sodwana Bay National Park, Mapelane Nature Reserve, Maputaland Marine Reserve, Cape Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Tewate Wilderness Area, and Mkuze Game Reserve

The park was previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park, but was renamed effective 1 November 2007. The word isimangaliso means "a miracle" or "something wondrous" in Zulu. The name came as a result of Shaka's subject having been sent to the land of the Tsonga. When he came back he described the beauty that he saw as a miracle.

Source: Wikipedia

 

iSimangaliso Wetland Park

O iSimangaliso Wetland Park (anteriormente conhecido como Greater St. Lucia Wetland Park) está situado na costa leste de KwaZulu-Natal, África do Sul, a cerca de 275 quilômetros ao norte de Durban. É a terceira maior área protegida da África do Sul, abrangendo 280 km de costa, desde a fronteira moçambicana no norte até Mapelane ao sul do estuário do Lago St. Lucia, e composta por cerca de 3.280 km2 de ecossistemas naturais, gerenciados pela Autoridade iSimangaliso . O parque inclui: Lago Santa Lúcia, Reserva de Caça de Santa Lúcia, Parque da Baía Falsa, Baía de Kosi, Reserva Natural do Lago Etrza, Lago Sibhayi, Reserva Marinha de Santa Lúcia, Santuário Marinho de Santa Lúcia, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Reserva Natural de Mapelane , Reserva Marinha Maputaland, Cabo Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Área Selvagem Tewate e Reserva de Caça Mkuze

O parque era conhecido anteriormente como o Parque Wetland da Grande St. Lucia, mas foi renomeado em 1 de novembro de 2007. A palavra isimangaliso significa "um milagre" ou "algo maravilhoso" em Zulu. O nome veio como resultado do fato de Shaka ter sido enviado para a terra dos Tsonga. Quando ele voltou, descreveu a beleza que via como um milagre.

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

Cape Vidal. Snorkeling. iSimangaliso Wetland Park. South Africa. Dec/2019

 

Cape Vidal

There is a relatively safe area for swimming, wildlife, especially birds, is abundant and self-guided trails enable visitors to see some of the surrounding wetlands and Lake Bhangazi. Cape Vidal falls within the St Lucia Marine Reserve and is situated north-east of St. Lucia.

 

Cape Vidal has the best of both worlds with access to the eastern shores of Lake St Lucia where there is a variety of game including reedbuck, other antelope, hippos, crocodiles and buffalo, spectacular water, forest and grassland birds and the wonderful Indian Ocean shore line with its startling array of marine animals.

The marine habitat is the route used by humpback whales on their northerly migration to Mozambique to calve. Other "big game" include migratory marlin, sailfish and dolphins.

From November to February the loggerheads and leatherback turtles come onto the beach to lay eggs.

 

Cape Vidal is near the site of the Dorothea shipwreck, a wooded barque which was lost in heavy weather on 31 January 1898. She was said to be carrying gold from the Transvaal. The whereabouts of the Dorothea is unknown however snorkelers may come across a chain in the bay which is said to have come from the wreck.

 

Cape Vidal bay has a designated launch site for skiboats and deep-sea fishing and spear fishing are popular sports. It is sheltered and superb for snorkeling at a low tide.

Schools based at St Lucia can make arrangements through the Crocodile Centre to visit Cape Vidal for the day or small groups can stay at Cape Vidal. There are private business in St Lucia which cater for school group guidance.

 

Source: Wikitravel

Cape Vidal

É uma área relativamente segura para nadar, ver a vida selvagem, especialmente as aves que são abundantes e as trilhas autoguiadas permitem que os visitantes vejam algumas das zonas úmidas circundantes e o Lago Bhangazi. Cape Vidal está dentro da Reserva Marinha de Santa Lúcia e está situado a nordeste de Santa Lúcia.

 

Cape Vidal tem o melhor dos dois mundos, com acesso às margens leste do Lago Santa Lúcia, onde há uma variedade de animais para serem vistos, incluindo o reedbuck, outros antílopes, hipopótamos, crocodilos, búfalo e aves da floresta

O habitat marinho é a rota usada pelas baleias jubarte em sua migração norte para Moçambique para ter seus filhos. Outros peixes incluem o espadim migratório, peixe-vela e golfinhos.

De novembro a fevereiro, as tartarugas vêm à praia para pôr ovos.

Cape Vidal fica perto do local do naufrágio do Dorothea, um barcoque se perdeu em 31 de janeiro de 1898, quando o tempo estava ruim. Dizia-se que ele carregava ouro do Transvaal. O paradeiro de Dorothea é desconhecido, no entanto, os praticantes de snorkel podem se deparar com uma corrente na baía que, segundo se diz, veio dos destroços.

A baía de Cape Vidal possui um local de lançamento designado para skiboats e a pesca submarina que são esportes populares na região.

Fonte: Wikitravel (tradução livre)

  

iSimangaliso Wetland Park (previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park) is situated on the east coast of KwaZulu-Natal, South Africa, about 275 kilometres north of Durban. It is South Africa's third-largest protected area, spanning 280 km of coastline, from the Mozambican border in the north to Mapelane south of the Lake St. Lucia estuary, and made up of around 3,280 km2 of natural ecosystems, managed by the iSimangaliso Authority. The park includes: Lake St. Lucia, St. Lucia Game Reserve, False Bay Park, Kosi Bay, Lake Etrza Nature Reserve, Lake Sibhayi, St. Lucia Marine Reserve, St. Lucia Marine Sanctuary, Sodwana Bay National Park, Mapelane Nature Reserve, Maputaland Marine Reserve, Cape Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Tewate Wilderness Area, and Mkuze Game Reserve

The park was previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park, but was renamed effective 1 November 2007. The word isimangaliso means "a miracle" or "something wondrous" in Zulu. The name came as a result of Shaka's subject having been sent to the land of the Tsonga. When he came back he described the beauty that he saw as a miracle.

Source: Wikipedia

 

iSimangaliso Wetland Park

O iSimangaliso Wetland Park (anteriormente conhecido como Greater St. Lucia Wetland Park) está situado na costa leste de KwaZulu-Natal, África do Sul, a cerca de 275 quilômetros ao norte de Durban. É a terceira maior área protegida da África do Sul, abrangendo 280 km de costa, desde a fronteira moçambicana no norte até Mapelane ao sul do estuário do Lago St. Lucia, e composta por cerca de 3.280 km2 de ecossistemas naturais, gerenciados pela Autoridade iSimangaliso . O parque inclui: Lago Santa Lúcia, Reserva de Caça de Santa Lúcia, Parque da Baía Falsa, Baía de Kosi, Reserva Natural do Lago Etrza, Lago Sibhayi, Reserva Marinha de Santa Lúcia, Santuário Marinho de Santa Lúcia, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Reserva Natural de Mapelane , Reserva Marinha Maputaland, Cabo Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Área Selvagem Tewate e Reserva de Caça Mkuze

O parque era conhecido anteriormente como o Parque Wetland da Grande St. Lucia, mas foi renomeado em 1 de novembro de 2007. A palavra isimangaliso significa "um milagre" ou "algo maravilhoso" em Zulu. O nome veio como resultado do fato de Shaka ter sido enviado para a terra dos Tsonga. Quando ele voltou, descreveu a beleza que via como um milagre.

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

Cape Vidal. Snorkeling. iSimangaliso Wetland Park. South Africa. Dec/2019

 

Cape Vidal

There is a relatively safe area for swimming, wildlife, especially birds, is abundant and self-guided trails enable visitors to see some of the surrounding wetlands and Lake Bhangazi. Cape Vidal falls within the St Lucia Marine Reserve and is situated north-east of St. Lucia.

 

Cape Vidal has the best of both worlds with access to the eastern shores of Lake St Lucia where there is a variety of game including reedbuck, other antelope, hippos, crocodiles and buffalo, spectacular water, forest and grassland birds and the wonderful Indian Ocean shore line with its startling array of marine animals.

The marine habitat is the route used by humpback whales on their northerly migration to Mozambique to calve. Other "big game" include migratory marlin, sailfish and dolphins.

From November to February the loggerheads and leatherback turtles come onto the beach to lay eggs.

 

Cape Vidal is near the site of the Dorothea shipwreck, a wooded barque which was lost in heavy weather on 31 January 1898. She was said to be carrying gold from the Transvaal. The whereabouts of the Dorothea is unknown however snorkelers may come across a chain in the bay which is said to have come from the wreck.

 

Cape Vidal bay has a designated launch site for skiboats and deep-sea fishing and spear fishing are popular sports. It is sheltered and superb for snorkeling at a low tide.

Schools based at St Lucia can make arrangements through the Crocodile Centre to visit Cape Vidal for the day or small groups can stay at Cape Vidal. There are private business in St Lucia which cater for school group guidance.

 

Source: Wikitravel

Cape Vidal

É uma área relativamente segura para nadar, ver a vida selvagem, especialmente as aves que são abundantes e as trilhas autoguiadas permitem que os visitantes vejam algumas das zonas úmidas circundantes e o Lago Bhangazi. Cape Vidal está dentro da Reserva Marinha de Santa Lúcia e está situado a nordeste de Santa Lúcia.

 

Cape Vidal tem o melhor dos dois mundos, com acesso às margens leste do Lago Santa Lúcia, onde há uma variedade de animais para serem vistos, incluindo o reedbuck, outros antílopes, hipopótamos, crocodilos, búfalo e aves da floresta

O habitat marinho é a rota usada pelas baleias jubarte em sua migração norte para Moçambique para ter seus filhos. Outros peixes incluem o espadim migratório, peixe-vela e golfinhos.

De novembro a fevereiro, as tartarugas vêm à praia para pôr ovos.

Cape Vidal fica perto do local do naufrágio do Dorothea, um barcoque se perdeu em 31 de janeiro de 1898, quando o tempo estava ruim. Dizia-se que ele carregava ouro do Transvaal. O paradeiro de Dorothea é desconhecido, no entanto, os praticantes de snorkel podem se deparar com uma corrente na baía que, segundo se diz, veio dos destroços.

A baía de Cape Vidal possui um local de lançamento designado para skiboats e a pesca submarina que são esportes populares na região.

Fonte: Wikitravel (tradução livre)

  

iSimangaliso Wetland Park (previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park) is situated on the east coast of KwaZulu-Natal, South Africa, about 275 kilometres north of Durban. It is South Africa's third-largest protected area, spanning 280 km of coastline, from the Mozambican border in the north to Mapelane south of the Lake St. Lucia estuary, and made up of around 3,280 km2 of natural ecosystems, managed by the iSimangaliso Authority. The park includes: Lake St. Lucia, St. Lucia Game Reserve, False Bay Park, Kosi Bay, Lake Etrza Nature Reserve, Lake Sibhayi, St. Lucia Marine Reserve, St. Lucia Marine Sanctuary, Sodwana Bay National Park, Mapelane Nature Reserve, Maputaland Marine Reserve, Cape Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Tewate Wilderness Area, and Mkuze Game Reserve

The park was previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park, but was renamed effective 1 November 2007. The word isimangaliso means "a miracle" or "something wondrous" in Zulu. The name came as a result of Shaka's subject having been sent to the land of the Tsonga. When he came back he described the beauty that he saw as a miracle.

Source: Wikipedia

 

iSimangaliso Wetland Park

O iSimangaliso Wetland Park (anteriormente conhecido como Greater St. Lucia Wetland Park) está situado na costa leste de KwaZulu-Natal, África do Sul, a cerca de 275 quilômetros ao norte de Durban. É a terceira maior área protegida da África do Sul, abrangendo 280 km de costa, desde a fronteira moçambicana no norte até Mapelane ao sul do estuário do Lago St. Lucia, e composta por cerca de 3.280 km2 de ecossistemas naturais, gerenciados pela Autoridade iSimangaliso . O parque inclui: Lago Santa Lúcia, Reserva de Caça de Santa Lúcia, Parque da Baía Falsa, Baía de Kosi, Reserva Natural do Lago Etrza, Lago Sibhayi, Reserva Marinha de Santa Lúcia, Santuário Marinho de Santa Lúcia, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Reserva Natural de Mapelane , Reserva Marinha Maputaland, Cabo Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Área Selvagem Tewate e Reserva de Caça Mkuze

O parque era conhecido anteriormente como o Parque Wetland da Grande St. Lucia, mas foi renomeado em 1 de novembro de 2007. A palavra isimangaliso significa "um milagre" ou "algo maravilhoso" em Zulu. O nome veio como resultado do fato de Shaka ter sido enviado para a terra dos Tsonga. Quando ele voltou, descreveu a beleza que via como um milagre.

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

Cape Vidal. iSimangaliso Wetland Park. South Africa. Dec/2019

 

Cape Vidal

There is a relatively safe area for swimming, wildlife, especially birds, is abundant and self-guided trails enable visitors to see some of the surrounding wetlands and Lake Bhangazi. Cape Vidal falls within the St Lucia Marine Reserve and is situated north-east of St. Lucia.

 

Cape Vidal has the best of both worlds with access to the eastern shores of Lake St Lucia where there is a variety of game including reedbuck, other antelope, hippos, crocodiles and buffalo, spectacular water, forest and grassland birds and the wonderful Indian Ocean shore line with its startling array of marine animals.

The marine habitat is the route used by humpback whales on their northerly migration to Mozambique to calve. Other "big game" include migratory marlin, sailfish and dolphins.

From November to February the loggerheads and leatherback turtles come onto the beach to lay eggs.

 

Cape Vidal is near the site of the Dorothea shipwreck, a wooded barque which was lost in heavy weather on 31 January 1898. She was said to be carrying gold from the Transvaal. The whereabouts of the Dorothea is unknown however snorkelers may come across a chain in the bay which is said to have come from the wreck.

 

Cape Vidal bay has a designated launch site for skiboats and deep-sea fishing and spear fishing are popular sports. It is sheltered and superb for snorkeling at a low tide.

Schools based at St Lucia can make arrangements through the Crocodile Centre to visit Cape Vidal for the day or small groups can stay at Cape Vidal. There are private business in St Lucia which cater for school group guidance.

 

Source: Wikitravel

Cape Vidal

É uma área relativamente segura para nadar, ver a vida selvagem, especialmente as aves que são abundantes e as trilhas autoguiadas permitem que os visitantes vejam algumas das zonas úmidas circundantes e o Lago Bhangazi. Cape Vidal está dentro da Reserva Marinha de Santa Lúcia e está situado a nordeste de Santa Lúcia.

 

Cape Vidal tem o melhor dos dois mundos, com acesso às margens leste do Lago Santa Lúcia, onde há uma variedade de animais para serem vistos, incluindo o reedbuck, outros antílopes, hipopótamos, crocodilos, búfalo e aves da floresta

O habitat marinho é a rota usada pelas baleias jubarte em sua migração norte para Moçambique para ter seus filhos. Outros peixes incluem o espadim migratório, peixe-vela e golfinhos.

De novembro a fevereiro, as tartarugas vêm à praia para pôr ovos.

Cape Vidal fica perto do local do naufrágio do Dorothea, um barcoque se perdeu em 31 de janeiro de 1898, quando o tempo estava ruim. Dizia-se que ele carregava ouro do Transvaal. O paradeiro de Dorothea é desconhecido, no entanto, os praticantes de snorkel podem se deparar com uma corrente na baía que, segundo se diz, veio dos destroços.

A baía de Cape Vidal possui um local de lançamento designado para skiboats e a pesca submarina que são esportes populares na região.

Fonte: Wikitravel (tradução livre)

  

iSimangaliso Wetland Park (previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park) is situated on the east coast of KwaZulu-Natal, South Africa, about 275 kilometres north of Durban. It is South Africa's third-largest protected area, spanning 280 km of coastline, from the Mozambican border in the north to Mapelane south of the Lake St. Lucia estuary, and made up of around 3,280 km2 of natural ecosystems, managed by the iSimangaliso Authority. The park includes: Lake St. Lucia, St. Lucia Game Reserve, False Bay Park, Kosi Bay, Lake Etrza Nature Reserve, Lake Sibhayi, St. Lucia Marine Reserve, St. Lucia Marine Sanctuary, Sodwana Bay National Park, Mapelane Nature Reserve, Maputaland Marine Reserve, Cape Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Tewate Wilderness Area, and Mkuze Game Reserve

The park was previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park, but was renamed effective 1 November 2007. The word isimangaliso means "a miracle" or "something wondrous" in Zulu. The name came as a result of Shaka's subject having been sent to the land of the Tsonga. When he came back he described the beauty that he saw as a miracle.

Source: Wikipedia

 

iSimangaliso Wetland Park

O iSimangaliso Wetland Park (anteriormente conhecido como Greater St. Lucia Wetland Park) está situado na costa leste de KwaZulu-Natal, África do Sul, a cerca de 275 quilômetros ao norte de Durban. É a terceira maior área protegida da África do Sul, abrangendo 280 km de costa, desde a fronteira moçambicana no norte até Mapelane ao sul do estuário do Lago St. Lucia, e composta por cerca de 3.280 km2 de ecossistemas naturais, gerenciados pela Autoridade iSimangaliso . O parque inclui: Lago Santa Lúcia, Reserva de Caça de Santa Lúcia, Parque da Baía Falsa, Baía de Kosi, Reserva Natural do Lago Etrza, Lago Sibhayi, Reserva Marinha de Santa Lúcia, Santuário Marinho de Santa Lúcia, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Reserva Natural de Mapelane , Reserva Marinha Maputaland, Cabo Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Área Selvagem Tewate e Reserva de Caça Mkuze

O parque era conhecido anteriormente como o Parque Wetland da Grande St. Lucia, mas foi renomeado em 1 de novembro de 2007. A palavra isimangaliso significa "um milagre" ou "algo maravilhoso" em Zulu. O nome veio como resultado do fato de Shaka ter sido enviado para a terra dos Tsonga. Quando ele voltou, descreveu a beleza que via como um milagre.

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

Cape Vidal. Snorkeling. iSimangaliso Wetland Park. South Africa. Dec/2019

 

Cape Vidal

There is a relatively safe area for swimming, wildlife, especially birds, is abundant and self-guided trails enable visitors to see some of the surrounding wetlands and Lake Bhangazi. Cape Vidal falls within the St Lucia Marine Reserve and is situated north-east of St. Lucia.

 

Cape Vidal has the best of both worlds with access to the eastern shores of Lake St Lucia where there is a variety of game including reedbuck, other antelope, hippos, crocodiles and buffalo, spectacular water, forest and grassland birds and the wonderful Indian Ocean shore line with its startling array of marine animals.

The marine habitat is the route used by humpback whales on their northerly migration to Mozambique to calve. Other "big game" include migratory marlin, sailfish and dolphins.

From November to February the loggerheads and leatherback turtles come onto the beach to lay eggs.

 

Cape Vidal is near the site of the Dorothea shipwreck, a wooded barque which was lost in heavy weather on 31 January 1898. She was said to be carrying gold from the Transvaal. The whereabouts of the Dorothea is unknown however snorkelers may come across a chain in the bay which is said to have come from the wreck.

 

Cape Vidal bay has a designated launch site for skiboats and deep-sea fishing and spear fishing are popular sports. It is sheltered and superb for snorkeling at a low tide.

Schools based at St Lucia can make arrangements through the Crocodile Centre to visit Cape Vidal for the day or small groups can stay at Cape Vidal. There are private business in St Lucia which cater for school group guidance.

 

Source: Wikitravel

Cape Vidal

É uma área relativamente segura para nadar, ver a vida selvagem, especialmente as aves que são abundantes e as trilhas autoguiadas permitem que os visitantes vejam algumas das zonas úmidas circundantes e o Lago Bhangazi. Cape Vidal está dentro da Reserva Marinha de Santa Lúcia e está situado a nordeste de Santa Lúcia.

 

Cape Vidal tem o melhor dos dois mundos, com acesso às margens leste do Lago Santa Lúcia, onde há uma variedade de animais para serem vistos, incluindo o reedbuck, outros antílopes, hipopótamos, crocodilos, búfalo e aves da floresta

O habitat marinho é a rota usada pelas baleias jubarte em sua migração norte para Moçambique para ter seus filhos. Outros peixes incluem o espadim migratório, peixe-vela e golfinhos.

De novembro a fevereiro, as tartarugas vêm à praia para pôr ovos.

Cape Vidal fica perto do local do naufrágio do Dorothea, um barcoque se perdeu em 31 de janeiro de 1898, quando o tempo estava ruim. Dizia-se que ele carregava ouro do Transvaal. O paradeiro de Dorothea é desconhecido, no entanto, os praticantes de snorkel podem se deparar com uma corrente na baía que, segundo se diz, veio dos destroços.

A baía de Cape Vidal possui um local de lançamento designado para skiboats e a pesca submarina que são esportes populares na região.

Fonte: Wikitravel (tradução livre)

  

iSimangaliso Wetland Park (previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park) is situated on the east coast of KwaZulu-Natal, South Africa, about 275 kilometres north of Durban. It is South Africa's third-largest protected area, spanning 280 km of coastline, from the Mozambican border in the north to Mapelane south of the Lake St. Lucia estuary, and made up of around 3,280 km2 of natural ecosystems, managed by the iSimangaliso Authority. The park includes: Lake St. Lucia, St. Lucia Game Reserve, False Bay Park, Kosi Bay, Lake Etrza Nature Reserve, Lake Sibhayi, St. Lucia Marine Reserve, St. Lucia Marine Sanctuary, Sodwana Bay National Park, Mapelane Nature Reserve, Maputaland Marine Reserve, Cape Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Tewate Wilderness Area, and Mkuze Game Reserve

The park was previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park, but was renamed effective 1 November 2007. The word isimangaliso means "a miracle" or "something wondrous" in Zulu. The name came as a result of Shaka's subject having been sent to the land of the Tsonga. When he came back he described the beauty that he saw as a miracle.

Source: Wikipedia

 

iSimangaliso Wetland Park

O iSimangaliso Wetland Park (anteriormente conhecido como Greater St. Lucia Wetland Park) está situado na costa leste de KwaZulu-Natal, África do Sul, a cerca de 275 quilômetros ao norte de Durban. É a terceira maior área protegida da África do Sul, abrangendo 280 km de costa, desde a fronteira moçambicana no norte até Mapelane ao sul do estuário do Lago St. Lucia, e composta por cerca de 3.280 km2 de ecossistemas naturais, gerenciados pela Autoridade iSimangaliso . O parque inclui: Lago Santa Lúcia, Reserva de Caça de Santa Lúcia, Parque da Baía Falsa, Baía de Kosi, Reserva Natural do Lago Etrza, Lago Sibhayi, Reserva Marinha de Santa Lúcia, Santuário Marinho de Santa Lúcia, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Reserva Natural de Mapelane , Reserva Marinha Maputaland, Cabo Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Área Selvagem Tewate e Reserva de Caça Mkuze

O parque era conhecido anteriormente como o Parque Wetland da Grande St. Lucia, mas foi renomeado em 1 de novembro de 2007. A palavra isimangaliso significa "um milagre" ou "algo maravilhoso" em Zulu. O nome veio como resultado do fato de Shaka ter sido enviado para a terra dos Tsonga. Quando ele voltou, descreveu a beleza que via como um milagre.

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

* Candelita, American Redstart (Setophaga ruticilla) (Mc)

* La candelita norteña o pavito migratorio (Setophaga ruticilla) es una especie de avepaseriforme de la familia de los parúlidos que vive en América. Tradicionalmente era la única especie del género Setophaga.

* Los adultos miden una media de 12 cm de largo. Los machos son de color negro en la cabeza, las partes dorsales, la garganta y el pecho; el vientre y las plumas cobertoras de la cola son blancos. En los flancos del pecho hay manchas naranjas brillantes, también en las rémiges del ala y en la cola.

En las hembras, la cabeza y las partes dorales son grisáceas o grisáceo oliváceas, y las partes ventrales blancas. En los costados y la cola hay manchas amarillo limón brillante.

Los juveniles se parecen a las hembras pero los machos presentan tintes naranjas en los costados, además de presentar algunas manchas negras en el cuerpo.

  

############

  

The American redstart (Setophaga ruticilla) is a New World warbler. It is unrelated to the Old World redstarts. It derives its name from the male's red tail, start being an old word for tail.

The breeding males are unmistakable, jet black above apart from large orange-red patches on their wings and tails. Their breast sides are also orange, with the rest of their underparts colored white. In their other plumages, American redstarts display green in their upperparts, along with black central tails and grey heads. The orange patches of the breeding males are replaced by yellow in the plumages of the females and young birds.

  

##################

 

*

 

Lugar de Observacion / Taken: Santo Domingo, Republica Dominicana.

 

*

##################

  

* Scientific classification

* Kingdom:•Animalia

* Phylum:•Chordata

* Class:•Aves

* Order:•Passeriformes

* Family:•Parulidae

* Genus:•Setophaga

* Species:•S. ruticilla

* Binomial name

* Setophaga ruticilla

 

Santander, 8 de agosto de 2014. El director general de la Policía, Ignacio Cosidó, ha clausurado esta mañana el seminario "Retos del fenómeno migratorio en el siglo XXI. La trata de seres humanos para explotación sexual".

 

Más información en www.interior.gob.es/es/web/interior/noticias/detalle/-/jo...

Cape Vidal. Snorkeling. iSimangaliso Wetland Park. South Africa. Dec/2019

 

Cape Vidal

There is a relatively safe area for swimming, wildlife, especially birds, is abundant and self-guided trails enable visitors to see some of the surrounding wetlands and Lake Bhangazi. Cape Vidal falls within the St Lucia Marine Reserve and is situated north-east of St. Lucia.

 

Cape Vidal has the best of both worlds with access to the eastern shores of Lake St Lucia where there is a variety of game including reedbuck, other antelope, hippos, crocodiles and buffalo, spectacular water, forest and grassland birds and the wonderful Indian Ocean shore line with its startling array of marine animals.

The marine habitat is the route used by humpback whales on their northerly migration to Mozambique to calve. Other "big game" include migratory marlin, sailfish and dolphins.

From November to February the loggerheads and leatherback turtles come onto the beach to lay eggs.

 

Cape Vidal is near the site of the Dorothea shipwreck, a wooded barque which was lost in heavy weather on 31 January 1898. She was said to be carrying gold from the Transvaal. The whereabouts of the Dorothea is unknown however snorkelers may come across a chain in the bay which is said to have come from the wreck.

 

Cape Vidal bay has a designated launch site for skiboats and deep-sea fishing and spear fishing are popular sports. It is sheltered and superb for snorkeling at a low tide.

Schools based at St Lucia can make arrangements through the Crocodile Centre to visit Cape Vidal for the day or small groups can stay at Cape Vidal. There are private business in St Lucia which cater for school group guidance.

 

Source: Wikitravel

Cape Vidal

É uma área relativamente segura para nadar, ver a vida selvagem, especialmente as aves que são abundantes e as trilhas autoguiadas permitem que os visitantes vejam algumas das zonas úmidas circundantes e o Lago Bhangazi. Cape Vidal está dentro da Reserva Marinha de Santa Lúcia e está situado a nordeste de Santa Lúcia.

 

Cape Vidal tem o melhor dos dois mundos, com acesso às margens leste do Lago Santa Lúcia, onde há uma variedade de animais para serem vistos, incluindo o reedbuck, outros antílopes, hipopótamos, crocodilos, búfalo e aves da floresta

O habitat marinho é a rota usada pelas baleias jubarte em sua migração norte para Moçambique para ter seus filhos. Outros peixes incluem o espadim migratório, peixe-vela e golfinhos.

De novembro a fevereiro, as tartarugas vêm à praia para pôr ovos.

Cape Vidal fica perto do local do naufrágio do Dorothea, um barcoque se perdeu em 31 de janeiro de 1898, quando o tempo estava ruim. Dizia-se que ele carregava ouro do Transvaal. O paradeiro de Dorothea é desconhecido, no entanto, os praticantes de snorkel podem se deparar com uma corrente na baía que, segundo se diz, veio dos destroços.

A baía de Cape Vidal possui um local de lançamento designado para skiboats e a pesca submarina que são esportes populares na região.

Fonte: Wikitravel (tradução livre)

  

iSimangaliso Wetland Park (previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park) is situated on the east coast of KwaZulu-Natal, South Africa, about 275 kilometres north of Durban. It is South Africa's third-largest protected area, spanning 280 km of coastline, from the Mozambican border in the north to Mapelane south of the Lake St. Lucia estuary, and made up of around 3,280 km2 of natural ecosystems, managed by the iSimangaliso Authority. The park includes: Lake St. Lucia, St. Lucia Game Reserve, False Bay Park, Kosi Bay, Lake Etrza Nature Reserve, Lake Sibhayi, St. Lucia Marine Reserve, St. Lucia Marine Sanctuary, Sodwana Bay National Park, Mapelane Nature Reserve, Maputaland Marine Reserve, Cape Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Tewate Wilderness Area, and Mkuze Game Reserve

The park was previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park, but was renamed effective 1 November 2007. The word isimangaliso means "a miracle" or "something wondrous" in Zulu. The name came as a result of Shaka's subject having been sent to the land of the Tsonga. When he came back he described the beauty that he saw as a miracle.

Source: Wikipedia

 

iSimangaliso Wetland Park

O iSimangaliso Wetland Park (anteriormente conhecido como Greater St. Lucia Wetland Park) está situado na costa leste de KwaZulu-Natal, África do Sul, a cerca de 275 quilômetros ao norte de Durban. É a terceira maior área protegida da África do Sul, abrangendo 280 km de costa, desde a fronteira moçambicana no norte até Mapelane ao sul do estuário do Lago St. Lucia, e composta por cerca de 3.280 km2 de ecossistemas naturais, gerenciados pela Autoridade iSimangaliso . O parque inclui: Lago Santa Lúcia, Reserva de Caça de Santa Lúcia, Parque da Baía Falsa, Baía de Kosi, Reserva Natural do Lago Etrza, Lago Sibhayi, Reserva Marinha de Santa Lúcia, Santuário Marinho de Santa Lúcia, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Reserva Natural de Mapelane , Reserva Marinha Maputaland, Cabo Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Área Selvagem Tewate e Reserva de Caça Mkuze

O parque era conhecido anteriormente como o Parque Wetland da Grande St. Lucia, mas foi renomeado em 1 de novembro de 2007. A palavra isimangaliso significa "um milagre" ou "algo maravilhoso" em Zulu. O nome veio como resultado do fato de Shaka ter sido enviado para a terra dos Tsonga. Quando ele voltou, descreveu a beleza que via como um milagre.

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

Cape Vidal. Snorkeling. iSimangaliso Wetland Park. South Africa. Dec/2019

 

Cape Vidal

There is a relatively safe area for swimming, wildlife, especially birds, is abundant and self-guided trails enable visitors to see some of the surrounding wetlands and Lake Bhangazi. Cape Vidal falls within the St Lucia Marine Reserve and is situated north-east of St. Lucia.

 

Cape Vidal has the best of both worlds with access to the eastern shores of Lake St Lucia where there is a variety of game including reedbuck, other antelope, hippos, crocodiles and buffalo, spectacular water, forest and grassland birds and the wonderful Indian Ocean shore line with its startling array of marine animals.

The marine habitat is the route used by humpback whales on their northerly migration to Mozambique to calve. Other "big game" include migratory marlin, sailfish and dolphins.

From November to February the loggerheads and leatherback turtles come onto the beach to lay eggs.

 

Cape Vidal is near the site of the Dorothea shipwreck, a wooded barque which was lost in heavy weather on 31 January 1898. She was said to be carrying gold from the Transvaal. The whereabouts of the Dorothea is unknown however snorkelers may come across a chain in the bay which is said to have come from the wreck.

 

Cape Vidal bay has a designated launch site for skiboats and deep-sea fishing and spear fishing are popular sports. It is sheltered and superb for snorkeling at a low tide.

Schools based at St Lucia can make arrangements through the Crocodile Centre to visit Cape Vidal for the day or small groups can stay at Cape Vidal. There are private business in St Lucia which cater for school group guidance.

 

Source: Wikitravel

Cape Vidal

É uma área relativamente segura para nadar, ver a vida selvagem, especialmente as aves que são abundantes e as trilhas autoguiadas permitem que os visitantes vejam algumas das zonas úmidas circundantes e o Lago Bhangazi. Cape Vidal está dentro da Reserva Marinha de Santa Lúcia e está situado a nordeste de Santa Lúcia.

 

Cape Vidal tem o melhor dos dois mundos, com acesso às margens leste do Lago Santa Lúcia, onde há uma variedade de animais para serem vistos, incluindo o reedbuck, outros antílopes, hipopótamos, crocodilos, búfalo e aves da floresta

O habitat marinho é a rota usada pelas baleias jubarte em sua migração norte para Moçambique para ter seus filhos. Outros peixes incluem o espadim migratório, peixe-vela e golfinhos.

De novembro a fevereiro, as tartarugas vêm à praia para pôr ovos.

Cape Vidal fica perto do local do naufrágio do Dorothea, um barcoque se perdeu em 31 de janeiro de 1898, quando o tempo estava ruim. Dizia-se que ele carregava ouro do Transvaal. O paradeiro de Dorothea é desconhecido, no entanto, os praticantes de snorkel podem se deparar com uma corrente na baía que, segundo se diz, veio dos destroços.

A baía de Cape Vidal possui um local de lançamento designado para skiboats e a pesca submarina que são esportes populares na região.

Fonte: Wikitravel (tradução livre)

  

iSimangaliso Wetland Park (previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park) is situated on the east coast of KwaZulu-Natal, South Africa, about 275 kilometres north of Durban. It is South Africa's third-largest protected area, spanning 280 km of coastline, from the Mozambican border in the north to Mapelane south of the Lake St. Lucia estuary, and made up of around 3,280 km2 of natural ecosystems, managed by the iSimangaliso Authority. The park includes: Lake St. Lucia, St. Lucia Game Reserve, False Bay Park, Kosi Bay, Lake Etrza Nature Reserve, Lake Sibhayi, St. Lucia Marine Reserve, St. Lucia Marine Sanctuary, Sodwana Bay National Park, Mapelane Nature Reserve, Maputaland Marine Reserve, Cape Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Tewate Wilderness Area, and Mkuze Game Reserve

The park was previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park, but was renamed effective 1 November 2007. The word isimangaliso means "a miracle" or "something wondrous" in Zulu. The name came as a result of Shaka's subject having been sent to the land of the Tsonga. When he came back he described the beauty that he saw as a miracle.

Source: Wikipedia

 

iSimangaliso Wetland Park

O iSimangaliso Wetland Park (anteriormente conhecido como Greater St. Lucia Wetland Park) está situado na costa leste de KwaZulu-Natal, África do Sul, a cerca de 275 quilômetros ao norte de Durban. É a terceira maior área protegida da África do Sul, abrangendo 280 km de costa, desde a fronteira moçambicana no norte até Mapelane ao sul do estuário do Lago St. Lucia, e composta por cerca de 3.280 km2 de ecossistemas naturais, gerenciados pela Autoridade iSimangaliso . O parque inclui: Lago Santa Lúcia, Reserva de Caça de Santa Lúcia, Parque da Baía Falsa, Baía de Kosi, Reserva Natural do Lago Etrza, Lago Sibhayi, Reserva Marinha de Santa Lúcia, Santuário Marinho de Santa Lúcia, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Reserva Natural de Mapelane , Reserva Marinha Maputaland, Cabo Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Área Selvagem Tewate e Reserva de Caça Mkuze

O parque era conhecido anteriormente como o Parque Wetland da Grande St. Lucia, mas foi renomeado em 1 de novembro de 2007. A palavra isimangaliso significa "um milagre" ou "algo maravilhoso" em Zulu. O nome veio como resultado do fato de Shaka ter sido enviado para a terra dos Tsonga. Quando ele voltou, descreveu a beleza que via como um milagre.

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

Cape Vidal. iSimangaliso Wetland Park. South Africa. Dec/2019

 

Cape Vidal

There is a relatively safe area for swimming, wildlife, especially birds, is abundant and self-guided trails enable visitors to see some of the surrounding wetlands and Lake Bhangazi. Cape Vidal falls within the St Lucia Marine Reserve and is situated north-east of St. Lucia.

 

Cape Vidal has the best of both worlds with access to the eastern shores of Lake St Lucia where there is a variety of game including reedbuck, other antelope, hippos, crocodiles and buffalo, spectacular water, forest and grassland birds and the wonderful Indian Ocean shore line with its startling array of marine animals.

The marine habitat is the route used by humpback whales on their northerly migration to Mozambique to calve. Other "big game" include migratory marlin, sailfish and dolphins.

From November to February the loggerheads and leatherback turtles come onto the beach to lay eggs.

 

Cape Vidal is near the site of the Dorothea shipwreck, a wooded barque which was lost in heavy weather on 31 January 1898. She was said to be carrying gold from the Transvaal. The whereabouts of the Dorothea is unknown however snorkelers may come across a chain in the bay which is said to have come from the wreck.

 

Cape Vidal bay has a designated launch site for skiboats and deep-sea fishing and spear fishing are popular sports. It is sheltered and superb for snorkeling at a low tide.

Schools based at St Lucia can make arrangements through the Crocodile Centre to visit Cape Vidal for the day or small groups can stay at Cape Vidal. There are private business in St Lucia which cater for school group guidance.

 

Source: Wikitravel

Cape Vidal

É uma área relativamente segura para nadar, ver a vida selvagem, especialmente as aves que são abundantes e as trilhas autoguiadas permitem que os visitantes vejam algumas das zonas úmidas circundantes e o Lago Bhangazi. Cape Vidal está dentro da Reserva Marinha de Santa Lúcia e está situado a nordeste de Santa Lúcia.

 

Cape Vidal tem o melhor dos dois mundos, com acesso às margens leste do Lago Santa Lúcia, onde há uma variedade de animais para serem vistos, incluindo o reedbuck, outros antílopes, hipopótamos, crocodilos, búfalo e aves da floresta

O habitat marinho é a rota usada pelas baleias jubarte em sua migração norte para Moçambique para ter seus filhos. Outros peixes incluem o espadim migratório, peixe-vela e golfinhos.

De novembro a fevereiro, as tartarugas vêm à praia para pôr ovos.

Cape Vidal fica perto do local do naufrágio do Dorothea, um barcoque se perdeu em 31 de janeiro de 1898, quando o tempo estava ruim. Dizia-se que ele carregava ouro do Transvaal. O paradeiro de Dorothea é desconhecido, no entanto, os praticantes de snorkel podem se deparar com uma corrente na baía que, segundo se diz, veio dos destroços.

A baía de Cape Vidal possui um local de lançamento designado para skiboats e a pesca submarina que são esportes populares na região.

Fonte: Wikitravel (tradução livre)

  

iSimangaliso Wetland Park (previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park) is situated on the east coast of KwaZulu-Natal, South Africa, about 275 kilometres north of Durban. It is South Africa's third-largest protected area, spanning 280 km of coastline, from the Mozambican border in the north to Mapelane south of the Lake St. Lucia estuary, and made up of around 3,280 km2 of natural ecosystems, managed by the iSimangaliso Authority. The park includes: Lake St. Lucia, St. Lucia Game Reserve, False Bay Park, Kosi Bay, Lake Etrza Nature Reserve, Lake Sibhayi, St. Lucia Marine Reserve, St. Lucia Marine Sanctuary, Sodwana Bay National Park, Mapelane Nature Reserve, Maputaland Marine Reserve, Cape Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Tewate Wilderness Area, and Mkuze Game Reserve

The park was previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park, but was renamed effective 1 November 2007. The word isimangaliso means "a miracle" or "something wondrous" in Zulu. The name came as a result of Shaka's subject having been sent to the land of the Tsonga. When he came back he described the beauty that he saw as a miracle.

Source: Wikipedia

 

iSimangaliso Wetland Park

O iSimangaliso Wetland Park (anteriormente conhecido como Greater St. Lucia Wetland Park) está situado na costa leste de KwaZulu-Natal, África do Sul, a cerca de 275 quilômetros ao norte de Durban. É a terceira maior área protegida da África do Sul, abrangendo 280 km de costa, desde a fronteira moçambicana no norte até Mapelane ao sul do estuário do Lago St. Lucia, e composta por cerca de 3.280 km2 de ecossistemas naturais, gerenciados pela Autoridade iSimangaliso . O parque inclui: Lago Santa Lúcia, Reserva de Caça de Santa Lúcia, Parque da Baía Falsa, Baía de Kosi, Reserva Natural do Lago Etrza, Lago Sibhayi, Reserva Marinha de Santa Lúcia, Santuário Marinho de Santa Lúcia, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Reserva Natural de Mapelane , Reserva Marinha Maputaland, Cabo Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Área Selvagem Tewate e Reserva de Caça Mkuze

O parque era conhecido anteriormente como o Parque Wetland da Grande St. Lucia, mas foi renomeado em 1 de novembro de 2007. A palavra isimangaliso significa "um milagre" ou "algo maravilhoso" em Zulu. O nome veio como resultado do fato de Shaka ter sido enviado para a terra dos Tsonga. Quando ele voltou, descreveu a beleza que via como um milagre.

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

Cape Vidal. iSimangaliso Wetland Park. South Africa. Dec/2019

 

Cape Vidal

There is a relatively safe area for swimming, wildlife, especially birds, is abundant and self-guided trails enable visitors to see some of the surrounding wetlands and Lake Bhangazi. Cape Vidal falls within the St Lucia Marine Reserve and is situated north-east of St. Lucia.

 

Cape Vidal has the best of both worlds with access to the eastern shores of Lake St Lucia where there is a variety of game including reedbuck, other antelope, hippos, crocodiles and buffalo, spectacular water, forest and grassland birds and the wonderful Indian Ocean shore line with its startling array of marine animals.

The marine habitat is the route used by humpback whales on their northerly migration to Mozambique to calve. Other "big game" include migratory marlin, sailfish and dolphins.

From November to February the loggerheads and leatherback turtles come onto the beach to lay eggs.

 

Cape Vidal is near the site of the Dorothea shipwreck, a wooded barque which was lost in heavy weather on 31 January 1898. She was said to be carrying gold from the Transvaal. The whereabouts of the Dorothea is unknown however snorkelers may come across a chain in the bay which is said to have come from the wreck.

 

Cape Vidal bay has a designated launch site for skiboats and deep-sea fishing and spear fishing are popular sports. It is sheltered and superb for snorkeling at a low tide.

Schools based at St Lucia can make arrangements through the Crocodile Centre to visit Cape Vidal for the day or small groups can stay at Cape Vidal. There are private business in St Lucia which cater for school group guidance.

 

Source: Wikitravel

Cape Vidal

É uma área relativamente segura para nadar, ver a vida selvagem, especialmente as aves que são abundantes e as trilhas autoguiadas permitem que os visitantes vejam algumas das zonas úmidas circundantes e o Lago Bhangazi. Cape Vidal está dentro da Reserva Marinha de Santa Lúcia e está situado a nordeste de Santa Lúcia.

 

Cape Vidal tem o melhor dos dois mundos, com acesso às margens leste do Lago Santa Lúcia, onde há uma variedade de animais para serem vistos, incluindo o reedbuck, outros antílopes, hipopótamos, crocodilos, búfalo e aves da floresta

O habitat marinho é a rota usada pelas baleias jubarte em sua migração norte para Moçambique para ter seus filhos. Outros peixes incluem o espadim migratório, peixe-vela e golfinhos.

De novembro a fevereiro, as tartarugas vêm à praia para pôr ovos.

Cape Vidal fica perto do local do naufrágio do Dorothea, um barcoque se perdeu em 31 de janeiro de 1898, quando o tempo estava ruim. Dizia-se que ele carregava ouro do Transvaal. O paradeiro de Dorothea é desconhecido, no entanto, os praticantes de snorkel podem se deparar com uma corrente na baía que, segundo se diz, veio dos destroços.

A baía de Cape Vidal possui um local de lançamento designado para skiboats e a pesca submarina que são esportes populares na região.

Fonte: Wikitravel (tradução livre)

  

iSimangaliso Wetland Park (previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park) is situated on the east coast of KwaZulu-Natal, South Africa, about 275 kilometres north of Durban. It is South Africa's third-largest protected area, spanning 280 km of coastline, from the Mozambican border in the north to Mapelane south of the Lake St. Lucia estuary, and made up of around 3,280 km2 of natural ecosystems, managed by the iSimangaliso Authority. The park includes: Lake St. Lucia, St. Lucia Game Reserve, False Bay Park, Kosi Bay, Lake Etrza Nature Reserve, Lake Sibhayi, St. Lucia Marine Reserve, St. Lucia Marine Sanctuary, Sodwana Bay National Park, Mapelane Nature Reserve, Maputaland Marine Reserve, Cape Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Tewate Wilderness Area, and Mkuze Game Reserve

The park was previously known as the Greater St. Lucia Wetland Park, but was renamed effective 1 November 2007. The word isimangaliso means "a miracle" or "something wondrous" in Zulu. The name came as a result of Shaka's subject having been sent to the land of the Tsonga. When he came back he described the beauty that he saw as a miracle.

Source: Wikipedia

 

iSimangaliso Wetland Park

O iSimangaliso Wetland Park (anteriormente conhecido como Greater St. Lucia Wetland Park) está situado na costa leste de KwaZulu-Natal, África do Sul, a cerca de 275 quilômetros ao norte de Durban. É a terceira maior área protegida da África do Sul, abrangendo 280 km de costa, desde a fronteira moçambicana no norte até Mapelane ao sul do estuário do Lago St. Lucia, e composta por cerca de 3.280 km2 de ecossistemas naturais, gerenciados pela Autoridade iSimangaliso . O parque inclui: Lago Santa Lúcia, Reserva de Caça de Santa Lúcia, Parque da Baía Falsa, Baía de Kosi, Reserva Natural do Lago Etrza, Lago Sibhayi, Reserva Marinha de Santa Lúcia, Santuário Marinho de Santa Lúcia, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Parque Nacional da Baía de Sodwana, Reserva Natural de Mapelane , Reserva Marinha Maputaland, Cabo Vidal, Ozabeni, Mfabeni, Área Selvagem Tewate e Reserva de Caça Mkuze

O parque era conhecido anteriormente como o Parque Wetland da Grande St. Lucia, mas foi renomeado em 1 de novembro de 2007. A palavra isimangaliso significa "um milagre" ou "algo maravilhoso" em Zulu. O nome veio como resultado do fato de Shaka ter sido enviado para a terra dos Tsonga. Quando ele voltou, descreveu a beleza que via como um milagre.

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

The hadada or hadeda ibis (Bostrychia hagedash), is an ibis found in Sub-Saharan Africa. It is named for its loud three to four note calls uttered in flight especially in the mornings and evenings when they fly out or return to their roost trees. Although not as dependent on water as some ibises, they are found near wetlands and often live in close proximity to humans, foraging in cultivated land and gardens. A medium sized ibis with stout legs and a typical down-curved bill, the wing coverts are iridescent with a green or purple sheen. They are non-migratory but are known to make nomadic movements in response to rain particularly during droughts. Their ranges in southern Africa have increased with an increase in tree cover and irrigation in human-altered habitats.

Source: Wikipedia

 

A Singanga ou hadeda ibis (Bostrychia hagedash) é um íbis encontrado na África Subsaariana. É nomeado por seus altos três a quatro notas chamadas pronunciadas em vôo, especialmente nas manhãs e noites quando eles voam para fora ou retornam para suas árvores de poleiro. Embora não tão dependentes da água quanto alguns íbis, eles são encontrados próximos a zonas úmidas e geralmente vivem próximos aos humanos, forrageando em terras cultivadas e jardins. Um ibis de tamanho médio com pernas robustas e um bico típico curvado para baixo, as coberturas das asas são iridescentes com um brilho verde ou roxo. Eles são não-migratórios, mas são conhecidos por fazer movimentos nômades em resposta à chuva, particularmente durante as secas. Suas áreas no sul da África aumentaram com o aumento da cobertura de árvores e a irrigação em habitats alterados pelo homem.

 

Fonte: Wikipedia (tradução livre)

 

Orden:Falconiformes

Familia:Accipitridae

Nombre común: Guincho, Aguila pescadora.

Nombre científico:Pandion haliaetus

Nombre inglés:Osprey

Status: Visitante migratorio no reproductor

Lugar de captura: Presa de Hatillo, Caballero, María Trinidad Sanchez,Cotuí. Rep. Dominicana.

Por: Cimarron mayor Panta.

 

Nombre Común : Piranga Escarlata

Nombre Científico: Piranga olivacea

English name: Scarlet Tanager

Migratorio: (Entre Sep - abril)

En V/ Bellavista Sibundoy Putumayo

Colombia

29/3/15

 

Reino:Animalia

Filo:Chordata

Clase:Aves

Orden:Passeriformes

Familia:Parulidae

Género:Setophaga

(Swainson, 1827)

Especie:S. ruticilla

Lugar Captura: Patio Casa Villa Olga ,Santiago.

HISTORIA DE ESTA FOTO:

Este macho tiene su historia,desde hace 2 años esta especie,creo que es el mismo, en la misma fecha de diciembre en navidad dé cada año este macho ha venido a visitarme ,en diciembre pasado publique una foto de un macho juvenil, y ahora en la misma fecha me sorprendo de encontrar la misma especie macho pero maduro,creò que vino a presentarse como todo un maduro,y a mostrarme su belleza de colorido y su esplendor de su plumaje.

Bienvenido en el dia de navidad 24 diciembre a su casa, mi invitado.

El mirlo se distribuye por Europa, Asia y África del Norte, y fue introducido en Australia, Nueva Zelanda y América del Sur. Existen varias subespecies de mirlo en su amplia área de expansión, entre ellas algunas subespecies de Asia son consideradas por algunos autores como especies de pleno derecho. Según la latitud, el mirlo puede ser residente o migratorio, parcial o totalmente.

 

El macho de la subespecie holotipo, la que está más extendida en Europa, es completamente negro, con el pico amarillo y un círculo también amarillo alrededor de los ojos y tiene un vasto repertorio de cantos, mientras que las hembras adultas y los menores tienen un plumaje marrón. Esta especie anida en los bosques y jardines, construye un nido en forma de copa, con formas bien definidas, bordeado con barro. El mirlo es omnívoro y consume una amplia variedad de insectos, gusanos y frutas.

 

Machos y hembras tienen un comportamiento territorial en el lugar de anidación, cada uno con un comportamiento agresivo distinto, pero son más gregarios cuando emigran o en las áreas de invernada. Las parejas permanecen en su territorio a lo largo del año en las regiones donde el clima es suficientemente templado. Existen muchas referencias literarias y culturales a esta especie, sobre todo relacionadas con su melodioso canto.

 

===========================

 

The Common Blackbird (Turdus merula) is a species of true thrush. It is also called Eurasian Blackbird (especially in North America, to distinguish it from the unrelated New World blackbirds),[2] or simply Blackbird, where this does not lead to confusion with a similar-looking local species. It breeds in Europe, Asia, and North Africa, and has been introduced to Australia and New Zealand. It has a number of subspecies across its large range; a few of the Asian subspecies are sometimes considered to be full species. Depending on latitude, the Common Blackbird may be resident, partially migratory or fully migratory.

 

The male of the nominate subspecies, which is found throughout most of Europe, is all black except for a yellow eye-ring and bill and has a rich melodious song; the adult female and juvenile have mainly dark brown plumage. This species breeds in woods and gardens, building a neat, mud-lined, cup-shaped nest. It is omnivorous, eating a wide range of insects, earthworms, berries, and fruits.

 

Both sexes are territorial on the breeding grounds, with distinctive threat displays, but are more gregarious during migration and in wintering areas. Pairs will stay in their territory throughout the year where the climate is sufficiently temperate. This common and conspicuous species has given rise to a number of literary and cultural references, frequently related to its song.

Lugar: El Paraíso, al este de Higuerote, Barlovento, centro-norte de Venezuela.

Esta es una especie poco común en Venezuela y, en general, en el norte de Suramérica, región donde algunos ejemplares finalizan su emigración anual para permanecer allí aproximadamente entre octubre y mayo. Este sería su primer registro fotográfico para Barlovento.

 

Place: El Paraiso, east from Higuerote, Barlovento, north-central Venezuela.

This is an uncommon species in Venezuela, and in general in northern South America, region where some individuals end their annual migration, staying there approximately between Octobre and May. This would be its first photographic record in Barlovento.

Sant'Alessio Siculo is a comune (municipality) in the Province of Messina in the Italian region Sicily, located about 180 km east of Palermo and about 35 km southwest of Messina.Its main attraction is a castle built by the Byzantine emperor Alexios I Comnenos in his war against the Normans and the Arabs, who also held it.Local production is prevalently based upon agricultural and fish products: citrus fruit, grain, legumes, almonds, grapes, olives, fruit; anchovies, sardines, swordfishes and squids. The village derives its name from the old church of Sant'Alessio with the addition Siculo to distinguish it from two other homonymous communes which are in province of Pavia and Reggio Calabria. The village was developing along the coast that goes from Capo Sant'Alessio (defined by Greek Argennon akron, that is silver cape) and on its eastern top rose a medieval castle, to swollen stream of Agrò. From1452 to 1717 it was property of De Angelicas, Romano Colonnas, Furnaros, and Paternò Castellos. Only in 1948 the commune reached administrative autonomy.Besides the castle, there are the ancient house said "delle decime" (of Tithes), the Quartiere di Mezzo which is made up of 1600 houses and a portal of 1770 and the sculpture "Alaluna" a work created by the artist Nino Ucchino in honour of Pier Paolo Pasolini.

  

Sant'Alessio Siculo è un comune italiano di 1.493 abitanti della provincia di Messina in Sicilia.Fa parte del comprensorio della Valle d'Agrò e aderisce all'Unione dei Comuni delle Valli joniche dei Peloritani.La regione costiera in cui si trova l'abitato di Sant'Alessio è stata scarsamente popolata in epoca medioevale, a causa dell'elevata esposizione di quell'area alle incursioni dei pirati saraceni. In questo periodo l'epicentro delle attività socio-economiche (prevalentemente agricoltura e pesca) che si svolgevano a Sant'Alessio era Forza d'Agrò, oggi comune contiguo e all'epoca città di primaria importanza. Di questo periodo storico rimangono alcune tracce nel quartiere vecchio, immediatamente sottostante il promontorio su cui sorge Forza d'Agrò.La cessazione della minaccia di incursioni dal mare e lo sviluppo delle vie di comunicazione costiere hanno prodotto in tutta la regione un lento ed inesorabile flusso migratorio dalle località montane, un tempo unico rifugio sicuro, a quelle costiere, maggiormente integrate in un sistema economico non di pura sussistenza. Ciò ha comportato per Sant'Alessio un significativo incremento demografico associato alla crescita del nucleo urbano; nel dopoguerra Sant'Alessio, precedentemente frazione di Forza d'Agrò, assume lo status di comune.All'interno del territorio comunale, sul promontorio noto come Capo Sant'Alessio sorge un castello di epoca normanna. Sulle pendici montuose del Capo sono ancora visibili i resti di fornaci utilizzate per il trattamento della calce. Nel quartiere della Madonna del Carmelo si trova una chiesa risalente anch'essa al periodo normanno. Sempre nella stessa zona, come anche in altre, sono presenti edifici residenziali antichi, in parte abbandonati. Il paese ospita inoltre la Villa Genovese.

 

Font : Wikipedia

 

www.youtube.com/watch?v=oI80ZXSAgKc

Wilson's Plover, Charadrius wilsonia, Chorlo Pico Grueso, Aves, Mexico, Tabasco

Playa Miramar, Centla, Tabasco, México

21-mzo-2015

No común en Tabasco. Uncommon in Tabasco.

Olive-sided Flycatcher, Contopus cooperi, Pibi Boreal, Aves, Mexico, Tabasco

Estación Biológica La Florida, Tapijulapa, Tabasco, México.

30-agosto-2015

 

Vireo Garganta Amarilla, Yellow-throated Vireo, Vireo flavifrons, Aves, Mexico

Panaba, Yucatán, México, Peninsula de Yucatan

Marzo 08, 2014

Comunicado Conjunto. (Versión en Español después de la versión en Portugués).

 

No dia 4 de junho, em Madri, reuniram-se delegações do Brasil e da Espanha, presididas pelos Diretores dos Departamentos Consulares e compostas por altos funcionários diplomáticos e por autoridades policiais dos dois países.

   

O principal tema da reunião foi a facilitação recíproca de entrada nos dois países por visitantes nacionais dos respectivos países.

   

O encontro começou com o deslocamento de ambas as delegações ao Aeroporto de Barajas, onde visitaram o local designado para os inadmitidos, presenciaram a fiscalização imigratória para viajantes oriundos de países que não integram a União Europeia e visitaram a sala na qual são realizadas entrevistas com viajantes que ingressam na Espanha.

   

Após intensa sessão de trabalho, na qual foram analisadas as legislações, normas e práticas de ambos os países, as delegações acordaram o seguinte:

   

1. Foi definida lista detalhada e exaustiva dos requisitos mútuos para o traspasso de fronteiras e essa lista será incluída nas páginas eletrônicas das Embaixadas e Consulados de ambos os países, de modo a fornecer informação clara aos viajantes. Nesse sentido, acordou-se que esses requisitos serão atualizados diante de possíveis modificações que possam ocorrer.

   

2. A delegação espanhola informou que, conforme o novo regime simplificado para a carta-convite, será necessário que do documento conste apenas a identidade da pessoa que convida, a identidade da pessoa convidada e o local da hospedagem. Acordou-se que essa informação, assim como modelo do documento, também será publicada nas páginas eletrônicas das respectivas Embaixadas e Consulados.

   

3. Acordou-se que brasileiros que viajam à Espanha tendo como destino outro Estado Schengen deverão registrar o lugar ao qual se dirigem e a identidade da pessoa que os hospedará, quando não comprovarem outro modo de hospedagem, juntamente com os demais requisitos de entrada no espaço Schengen.

   

4. Ambas as partes acordaram um novo procedimento de comunicação por linha direta entre as autoridades consulares e de fronteira nos aeroportos de ambos os países, bem como entre as Divisões de Assistência Consular de seus Ministérios das Relações Exteriores para consulta e assistência em casos de inadmissão na fronteira.

   

Acordou-se, também, mecanismo específico para a assistência consular dos nacionais que se encontrarem nas salas e zonas designadas para inadmitidos nos aeroportos de ambos os países enquanto aguardam por seu voo de regresso.

   

Acordou-se, igualmente, que será prestada toda a ajuda possível aos nacionais da outra parte enquanto permanecerem nessa situação.

   

Com a finalidade de facilitar o acima acordado, foram designados como pontos focais os Diretores dos Departamentos Consulares de ambos os Ministérios das Relações Exteriores, os Cônsules-Gerais do Brasil e da Espanha, o Coordenador-Geral da Polícia de Imigração do Brasil e o Comissário-Geral de Estrangeiros e Fronteiras da Espanha, e os Chefes da Polícia de Imigração dos respectivos aeroportos.

   

Para tanto, cada delegação disponibilizou à outra os dados de contato dos pontos focais designados.

   

5. Ambas as partes concordaram que os viajantes que se encontrem em zona designada para inadmitidos receberão sua bagagem pessoal após solicitação às autoridades competentes em cada aeroporto, quando sua permanência na referida zona for superior a 24 horas ou em casos de extrema necessidade, desde que não existam situações de força maior que o impeçam.

   

6. Por fim, ambas as partes acordaram que serão elaborados folhetos informativos destinados aos viajantes cuja entrada no outro país não tenha sido permitida.

   

As delegações registraram o excelente ambiente de cooperação e pelos importantes avanços obtidos na reunião, bem como pela disposição para a cooperação mútua nessa matéria.

   

Madri, 4 de junho de 2012

   

***

   

Reunión Técnica España-Brasil sobre temas Consulares y Migratorios – Madri, 4 de junho de 2012

   

Comunicado

       

El 4 de junio se han reunido en Madrid delegaciones de España y de Brasil presididas por los Directores Generales de Asuntos Consulares de ambos países y compuestas de Altos Funcionarios consulares diplomáticos y de las autoridades de policía de España y de Brasil.

   

El tema principal objeto de la reunión ha sido la facilitación recíproca de cruce de fronteras de los dos países por sus respectivos viajeros.

   

Ambas delegaciones empezaron con una visita al aeropuerto de Barajas donde visitaron la zona de inadmisiones y presenciaron el control de fronteras para viajeros extra comunitarios así como la sala de entrevistas prevista en dicho aeropuerto para viajeros de entrada en España.

   

Tras una intensa sesión de trabajo, en la que se analizaron las distintas legislaciones, normativas y prácticas, ambas delegaciones llegaron a los siguientes acuerdos:

   

1. Tras definir una lista detallada y exhaustiva de los requisitos mutuos de cruce de fronteras, se acordó que dicha lista será incluida en los sitios web de las Embajadas y Consulados respectivos para la más clara información de sus viajeros. En este sentido se acordó mantener al día estos requisitos con la introducción de las posibles modificaciones que se puedan producir.

   

2. Se informó por parte de la delegación española el nuevo régimen simplificado de la carta de invitación en España que queda limitado a la constancia de la identidad de la persona que invita y de la persona invitada así como del lugar de alojamiento. Se acordó que dicha información junto con el modelo del modelo de solicitud será publicado también en los sitios web de las respectivas Embajadas y Consulados.

   

3. Se acordó que para los viajeros brasileños que viajen a España con destino hacia otro Estado Schengen éstos deberán acreditar el lugar al que se dirigen y la identidad de la persona que les acoge, siempre y cuando no justifiquen de otro modo el alojamiento, junto con los otros requisitos de entrada en el espacio de Schengen.

   

4. Ambas partes acordaron un nuevo procedimiento de comunicación por línea directa entre autoridades consulares y de frontera de los aeropuertos de ambos países así como de los correspondientes Servicios de Guardia de sus Ministerios de Asuntos Exteriores para la consulta y asistencia de casos de inadmisión en frontera.

   

Se acordó asimismo un mecanismo específico para la asistencia consular a los nacionales que se encuentren en las salas y zonas de inadmisión, en los aeropuertos de ambos países, pendientes de su vuelo de regreso.

   

Se acordó igualmente prestar toda la ayuda posible a los nacionales de la otra parte mientras permanecen en esta situación.

   

Con el fin de facilitar todo lo anteriormente acordado, se designaron como puntos focales a los Directores Generales de Asuntos Consulares de ambos Ministerios, a los Cónsules Generales de Brasil y de España, al Comisario General de Extranjería y Fronteras español y al Coordinador General de la Policía de Inmigración de Brasil y a los Jefes de la Policía de Fronteras de los respectivos aeropuertos.

   

A estos efectos, ambas delegaciones intercambiarán los datos de contacto de los puntos focales designados.

   

5. Ambas partes acordaron que los viajeros en zona de inadmisión recibirán, previa solicitud al personal correspondiente de cada aeropuerto, sus maletas personales cuando su estancia en dicha zona vaya a ser superior a las 24 horas o en caso de extrema necesidad, siempre y cuando no concurran causas de fuerza mayor que lo impidan.

   

6. Ambas partes acordaron finalmente la elaboración de unos folletos informativos para aquellos viajeros a los que no se les haya permitido la entrada en el país.

   

Ambas delegaciones se han felicitado del excelente ambiente de colaboración y los importantes avances obtenidos en la reunión así como la disposición mutua de colaboración en esta materia.

   

Madrid, 4 de junio de 2012

 

* Candelita, American Redstart (Setophaga ruticilla) (Mc)

* La candelita norteña o pavito migratorio (Setophaga ruticilla) es una especie de avepaseriforme de la familia de los parúlidos que vive en América. Tradicionalmente era la única especie del género Setophaga.

* Los adultos miden una media de 12 cm de largo. Los machos son de color negro en la cabeza, las partes dorsales, la garganta y el pecho; el vientre y las plumas cobertoras de la cola son blancos. En los flancos del pecho hay manchas naranjas brillantes, también en las rémiges del ala y en la cola.

En las hembras, la cabeza y las partes dorales son grisáceas o grisáceo oliváceas, y las partes ventrales blancas. En los costados y la cola hay manchas amarillo limón brillante.

Los juveniles se parecen a las hembras pero los machos presentan tintes naranjas en los costados, además de presentar algunas manchas negras en el cuerpo.

  

############

  

The American redstart (Setophaga ruticilla) is a New World warbler. It is unrelated to the Old World redstarts. It derives its name from the male's red tail, start being an old word for tail.

The breeding males are unmistakable, jet black above apart from large orange-red patches on their wings and tails. Their breast sides are also orange, with the rest of their underparts colored white. In their other plumages, American redstarts display green in their upperparts, along with black central tails and grey heads. The orange patches of the breeding males are replaced by yellow in the plumages of the females and young birds.

  

##################

 

*

 

Lugar de Observacion / Taken: Reserva Ecologica Agüita Dulce (READ), Santo Domingo, Republica Dominicana.

 

*

##################

  

* Scientific classification

* Kingdom:•Animalia

* Phylum:•Chordata

* Class:•Aves

* Order:•Passeriformes

* Family:•Parulidae

* Genus:•Setophaga

* Species:•S. ruticilla

* Binomial name

* Setophaga ruticilla

LIN DELIJA - PLAGET E SHPIRTIT DHE UNIVERSET E PRITJEVE

 

Me rastin e Festës Kombëtare të Republikës së Shqipërisë - Ekspozita kushtuar Lin Delija në selinë e Akademisë së Arteve të Bukura në Romë - Plagët e shpirtit dhe universet e pritjeve - 16-26 nëntor 2021

 

Inaugurimi i ekspozitës Lin Delija u mbajt më 15 nëntor 2021 në Akademinë e Arteve të Bukura në Romë. Plagët e shpirtit dhe universet e pritjeve, në prani të Ministrisë së Kulturës, Dario Franceschini, Ambasadores së Shqipërisë, Anila Bitri Lani, Presidentes dhe Drejtoreshës së Akademisë së Arteve të Bukura, Giovanna Alberta Campitelli dhe Cecilia Casorati.

Ekspozita është promovuar nga Shoqata "Lin Delija" e Antrodoco (Ri), nga Biblioteka Shtetërore

Isontina di Gorizia, me bashkëpunimin e Akademisë së Dijes së Romës dhe do të zhvillohet nën

Patronazhi i Ministrisë së Kulturës, Ambasadës së Shqipërisë në Itali dhe Bashkisë së

Antrodoco. Ekspozita është e hapur për publikun me hyrje falas nga data 16 deri më 26 nëntor 2021, në sallën Colleoni të Akademisë së Arteve të Bukura.

 

Ekspozita, e kuruar nga Angela Scilimati, do të ofrojë një përzgjedhje të veprave të artit të Lin Delija,

Piktori shqiptar, italian me birësim, i lindur në Shkodër në vitin 1926, jetoi për një kohë të gjatë në Antrodoco (Ri) dhe

vdiq në Romë në vitin 1994.

 

Zgjedhja e vendit të ngjarjes lidhet me dëshirën për të kujtuar periudhën që artisti kaloi në Romë, ku

ai studioi në Akademinë e Arteve të Bukura që nga viti 1955, një nxënës i Mario Mafait, Amerigo Bartoli,

Mario Rivosecchi dhe Pericle Fazzini, pas arratisjes nga sistemi totalitar që mbretëroi në Shqipëri e

pas viteve të qëndrimit dhe studimit në Zagreb.

Ekspozita është rezultat i sinergjisë mes vendeve fqinje, bujarisë së koleksionistëve të shumtë

privatë që janë vënë në dispozicion për të huazuar veprat e Mjeshtrit dhe bashkëpunimin e frytshëm

ndërmjet institucioneve publike dhe private. Do të jetë e mundur të shihet, në fakt, edhe Portreti i një gruaje,

dhënë me dashamirësi për ekspozim nga Presidenca e Republikës së Shqipërisë, dhe, nëpërmjet

projeksionet, veprat e ruajtura në Muzeun Qytetar “Lin Delija-Carlo Cesi” në Antrodoco, të çmuara

arkivol që strehon kryevepra të shumta të artistit.

 

Me vështirësi do të paraqitet edhe dokumentacioni nga Arkivi i Akademisë së Arteve të Bukura

në dispozicion për konsultim.

 

Falë Shoqatës Kulturore “Lin Delija”, e cila ka mbajtur gjallë kujtimin e artistit, ai ka

bashkëpunoi me donacione të shumta për ngritjen e Muzeut kushtuar atij në Antrodoco e

për organizimin e ekspozitave të ndryshme, ky moment historik arrihet në Romë.

Kjo është faza e parë e një projekti që parashikon rritjen e punës së artistit me a

seri ngjarjesh ekspozitash që do të kenë Firencen si vend të radhës dhe në vijim vendin e origjinës

e artistit, Shqipëria, me një ekspozitë në Shkodër dhe një përfundim të rrugëtimit në Tiranë.

Ky rrugëtim fillon pikërisht në vitin që shënon tridhjetëvjetorin e zbarkimeve të para nga Shqipëria në

Italia dhe, duke rigjurmuar fazat kryesore të jetës së një artisti të mërguar, Lin Delija do të tregojë se si

“Pararendës” i fenomenit të migrimit shqiptar të shkaktuar nga arsye politike dhe sociale.

 

Përmbyllja e udhëtimit drejt Shqipërisë do të bëhet në një moment po aq domethënës, pikërisht në

25 vjetori i vdekjes së Nënë Terezës së Kalkutës, të cilën Lin Delija e njihte e

e admironte me shumë përkushtim dhe për të cilën bëri portrete të shumta.

Itinerari do të emërtohet “Lin Delija. Udhëtimi për në shtëpi”.

 

INFORMACION:

Lin Delija. Plagët e shpirtit dhe universet e pritjeve (16-26 nëntor 2021), Akademia e

Artet e Bukura Romë.

Promovuar nga Biblioteka Isontina e Gorizias dhe Shoqata Lin Delija e Antrodoco (Ri), me

bashkëpunimi i Akademisë së Eager to Know në Romë.

Prezantimi: 15 Nëntor 2021 nga ora 11.00 Akademia e Arteve të Bukura, V. di Ripetta 222 - Romë

Patronazhi: Ministria e Kulturës, Ambasada e Shqipërisë në Romë, Bashkia Antrodoco (Ri).

Kredi për punë:

Presidenca e Republikës së Shqipërisë dhe koleksionet private në Romë, Antrodoco (Ri) dhe Osimo (An);

foto nga Pasquale Chiuppi, Antrodoco.

Organizimi shkencor: Angela Scilimati

Komiteti Shkencor dhe Sekretariati Organizativ: Ledia Mirakaj, Marco Menato, Livio Caruso,

Barbara De Ludicibus, Armando Nicoletti, Anton Kodrari.

 

------------------------------

 

LIN DELIJA - LIN DELIJA - LE FERITE DELL’ANIMA E GLI UNIVERSI DELLE ATTESE

 

In occasione della Festa Nazionale della Repubblica d'Albania - Mostra Dedicata a Lin Delija nella Sede dell'Accademia di Belle Arti di Roma - Le Ferite dell'anima e gli universi delle attese - 16-26 novembre 2021

 

All’Accademia di Belle Arti di Roma si tenuta il giorno 15 novembre 2021 l’inaugurazione della mostra Lin Delija. Le ferite dell’anima e gli universi delle attese, in presenza del Ministero della Cultura, Dario Franceschini, dell’Ambasciatore di Albania, Anila Bitri Lani, della Presidente e Direttrice dell’Accademia di Belle Arti, Giovanna Alberta Campitelli e Cecilia Casorati.

La mostra è promossa dall’Associazione “Lin Delija" di Antrodoco (Ri), dalla Biblioteca Statale

Isontina di Gorizia, con la collaborazione dell’Accademia del Sapere di Roma e si svolgerà sotto il

Patrocinio del Ministero della Cultura, dell’Ambasciata di Albania in Italia e del Comune di

Antrodoco. L’esposizione e aperta al pubblico ad ingresso libero dal 16 al 26 novembre 2021, presso la Sala Colleoni dell’Accademia di Belle Arti.

 

La mostra, curata da Angela Scilimati, proporrà una selezione delle opere d’arte di Lin Delija,

pittore albanese, italiano di adozione, nato a Scutari nel 1926, vissuto a lungo ad Antrodoco (Ri) e

morto a Roma nel 1994.

 

La scelta della sede è legata alla volontà di ricordare il periodo che l’artista trascorse a Roma, dove

studiò proprio presso l’Accademia di Belle Arti dal 1955, allievo di Mario Mafai, Amerigo Bartoli,

Mario Rivosecchi e Pericle Fazzini, dopo la fuga dal sistema totalitario che regnava in Albania e

dopo gli anni di permanenza e studio a Zagabria.

La mostra è il risultato della sinergia tra Paesi vicini, della generosità di numerosi collezionisti

privati che si sono resi disponibili al prestito delle opere del Maestro e della proficua collaborazione

tra istituzioni pubbliche e private. Sarà possibile vedere, infatti, anche il Ritratto di donna,

gentilmente concesso per l’esposizione dalla Presidenza della Repubblica di Albania, e, attraverso

proiezioni, le opere custodite nel Museo Civico “Lin Delija-Carlo Cesi” di Antrodoco, prezioso

scrigno che conserva numerosi capolavori dell’artista.

 

Verrà presentata inoltre documentazione dall’Archivio dell’Accademia di Belle Arti difficilmente

consultabile.

 

Grazie all’Associazione Culturale “Lin Delija”, che ha mantenuto vivo il ricordo dell’artista, ha

collaborato con numerose donazioni all’istituzione del Museo a lui dedicato ad Antrodoco e

all’organizzazione di diverse mostre, si giunge a questa tappa fondamentale a Roma.

Si tratta della prima fase di un progetto che prevede la valorizzazione dell’opera dell’artista con una

serie di eventi espositivi che avranno come successiva sede Firenze e, a seguire, la terra di origine

dell’artista, l’Albania, con una mostra a Scutari e una conclusione del percorso a Tirana.

Questo viaggio inizia proprio nell’anno in cui ricorre il trentennale dei primi sbarchi dall’Albania in

Italia e, ripercorrendo le tappe principali della vita di un artista esule, indicherà Lin Delija come

“precursore” del fenomeno migratorio albanese causato da ragioni politiche e sociali.

 

La conclusione del viaggio in Albania avverrà in un momento altrettanto significativo, ovvero la

ricorrenza del venticinquennale dalla morte di Madre Teresa di Calcutta, che Lin Delija conobbe e

ammirò con grande devozione e della quale realizzò numerosi ritratti.

Il percorso avrà il nome “Lin Delija. In viaggio verso casa”.

 

INFORMAZIONI:

Lin Delija. Le ferite dell’anima e gli universi delle attese (16-26 novembre 2021), Accademia di

Belle Arti Roma.

Promossa dalla Biblioteca Isontina di Gorizia e dall’Associazione Lin Delija di Antrodoco (Ri), con

la collaborazione dell’Accademia dei Desiderosi del Sapere di Roma.

Presentazione: 15 novembre 2021 dalle ore 11.00 Accademia di Belle Arti, V. di Ripetta 222 - Roma

Patrocini: Ministero della Cultura, Ambasciata di Albania a Roma, Comune di Antrodoco (Ri).

Prestiti opere:

Presidenza della Repubblica di Albania e collezioni private a Roma, Antrodoco (Ri) e Osimo (An);

foto di repertorio Pasquale Chiuppi, Antrodoco.

Organizzazione scientifica: Angela Scilimati

Comitato scientifico e segreteria organizzativa: Ledia Mirakaj, Marco Menato, Livio Caruso,

Barbara De Ludicibus, Armando Nicoletti, Anton Kodrari.

Los representantes incluyeron al Embajador Javier Hernández Valencia, Jefe de la Oficina en México de las Naciones Unidas del Alto Comisionado de Derechos Humanos (OHCHR), El Embajador Aníbal Enrique Quiñónez Abarca, Jefe de la Oficina en México de la Organización de Estados Americanos (OEA), la Sra. Eva Reyes, Organización Internacional para las Migraciones (IOM), el Sr. Hamdi Anwar Ahmed Bukhari, Jefe de la Oficina en México de las Naciones Unidas del Alto Comisionado para los Refugiados (UNHCR), la Sra. Gretchen Kuhner, Instituo para las Mujeres en la Migración (IMUMI), el Sr. Ernesto López Portillo, Director del Instituto para la Seguridad y la Democracia (INSYDE), la Sra. Sofía Almazán, Directora de Fundación Casa Alianza, el Sr. Juan Pedro Schaerer, del Comité Internacional de la Cruz Roja, jefe de la Delegación para México (ICRC), el Padre Alejandro Solalinde Guerra, de Hermanos en el Camino.

Long-billed Dowitcher, Limnodromus scolopaceus, Costurero Pico Largo, Aves, Tabasco, Mexico

Jonuta Road, Tabasco, México. 23-nov-2013.

LIN DELIJA - PLAGET E SHPIRTIT DHE UNIVERSET E PRITJEVE

 

Me rastin e Festës Kombëtare të Republikës së Shqipërisë - Ekspozita kushtuar Lin Delija në selinë e Akademisë së Arteve të Bukura në Romë - Plagët e shpirtit dhe universet e pritjeve - 16-26 nëntor 2021

 

Inaugurimi i ekspozitës Lin Delija u mbajt më 15 nëntor 2021 në Akademinë e Arteve të Bukura në Romë. Plagët e shpirtit dhe universet e pritjeve, në prani të Ministrisë së Kulturës, Dario Franceschini, Ambasadores së Shqipërisë, Anila Bitri Lani, Presidentes dhe Drejtoreshës së Akademisë së Arteve të Bukura, Giovanna Alberta Campitelli dhe Cecilia Casorati.

Ekspozita është promovuar nga Shoqata "Lin Delija" e Antrodoco (Ri), nga Biblioteka Shtetërore

Isontina di Gorizia, me bashkëpunimin e Akademisë së Dijes së Romës dhe do të zhvillohet nën

Patronazhi i Ministrisë së Kulturës, Ambasadës së Shqipërisë në Itali dhe Bashkisë së

Antrodoco. Ekspozita është e hapur për publikun me hyrje falas nga data 16 deri më 26 nëntor 2021, në sallën Colleoni të Akademisë së Arteve të Bukura.

 

Ekspozita, e kuruar nga Angela Scilimati, do të ofrojë një përzgjedhje të veprave të artit të Lin Delija,

Piktori shqiptar, italian me birësim, i lindur në Shkodër në vitin 1926, jetoi për një kohë të gjatë në Antrodoco (Ri) dhe

vdiq në Romë në vitin 1994.

 

Zgjedhja e vendit të ngjarjes lidhet me dëshirën për të kujtuar periudhën që artisti kaloi në Romë, ku

ai studioi në Akademinë e Arteve të Bukura që nga viti 1955, një nxënës i Mario Mafait, Amerigo Bartoli,

Mario Rivosecchi dhe Pericle Fazzini, pas arratisjes nga sistemi totalitar që mbretëroi në Shqipëri e

pas viteve të qëndrimit dhe studimit në Zagreb.

Ekspozita është rezultat i sinergjisë mes vendeve fqinje, bujarisë së koleksionistëve të shumtë

privatë që janë vënë në dispozicion për të huazuar veprat e Mjeshtrit dhe bashkëpunimin e frytshëm

ndërmjet institucioneve publike dhe private. Do të jetë e mundur të shihet, në fakt, edhe Portreti i një gruaje,

dhënë me dashamirësi për ekspozim nga Presidenca e Republikës së Shqipërisë, dhe, nëpërmjet

projeksionet, veprat e ruajtura në Muzeun Qytetar “Lin Delija-Carlo Cesi” në Antrodoco, të çmuara

arkivol që strehon kryevepra të shumta të artistit.

 

Me vështirësi do të paraqitet edhe dokumentacioni nga Arkivi i Akademisë së Arteve të Bukura

në dispozicion për konsultim.

 

Falë Shoqatës Kulturore “Lin Delija”, e cila ka mbajtur gjallë kujtimin e artistit, ai ka

bashkëpunoi me donacione të shumta për ngritjen e Muzeut kushtuar atij në Antrodoco e

për organizimin e ekspozitave të ndryshme, ky moment historik arrihet në Romë.

Kjo është faza e parë e një projekti që parashikon rritjen e punës së artistit me a

seri ngjarjesh ekspozitash që do të kenë Firencen si vend të radhës dhe në vijim vendin e origjinës

e artistit, Shqipëria, me një ekspozitë në Shkodër dhe një përfundim të rrugëtimit në Tiranë.

Ky rrugëtim fillon pikërisht në vitin që shënon tridhjetëvjetorin e zbarkimeve të para nga Shqipëria në

Italia dhe, duke rigjurmuar fazat kryesore të jetës së një artisti të mërguar, Lin Delija do të tregojë se si

“Pararendës” i fenomenit të migrimit shqiptar të shkaktuar nga arsye politike dhe sociale.

 

Përmbyllja e udhëtimit drejt Shqipërisë do të bëhet në një moment po aq domethënës, pikërisht në

25 vjetori i vdekjes së Nënë Terezës së Kalkutës, të cilën Lin Delija e njihte e

e admironte me shumë përkushtim dhe për të cilën bëri portrete të shumta.

Itinerari do të emërtohet “Lin Delija. Udhëtimi për në shtëpi”.

 

INFORMACION:

Lin Delija. Plagët e shpirtit dhe universet e pritjeve (16-26 nëntor 2021), Akademia e

Artet e Bukura Romë.

Promovuar nga Biblioteka Isontina e Gorizias dhe Shoqata Lin Delija e Antrodoco (Ri), me

bashkëpunimi i Akademisë së Eager to Know në Romë.

Prezantimi: 15 Nëntor 2021 nga ora 11.00 Akademia e Arteve të Bukura, V. di Ripetta 222 - Romë

Patronazhi: Ministria e Kulturës, Ambasada e Shqipërisë në Romë, Bashkia Antrodoco (Ri).

Kredi për punë:

Presidenca e Republikës së Shqipërisë dhe koleksionet private në Romë, Antrodoco (Ri) dhe Osimo (An);

foto nga Pasquale Chiuppi, Antrodoco.

Organizimi shkencor: Angela Scilimati

Komiteti Shkencor dhe Sekretariati Organizativ: Ledia Mirakaj, Marco Menato, Livio Caruso,

Barbara De Ludicibus, Armando Nicoletti, Anton Kodrari.

 

------------------------------

 

LIN DELIJA - LIN DELIJA - LE FERITE DELL’ANIMA E GLI UNIVERSI DELLE ATTESE

 

In occasione della Festa Nazionale della Repubblica d'Albania - Mostra Dedicata a Lin Delija nella Sede dell'Accademia di Belle Arti di Roma - Le Ferite dell'anima e gli universi delle attese - 16-26 novembre 2021

 

All’Accademia di Belle Arti di Roma si tenuta il giorno 15 novembre 2021 l’inaugurazione della mostra Lin Delija. Le ferite dell’anima e gli universi delle attese, in presenza del Ministero della Cultura, Dario Franceschini, dell’Ambasciatore di Albania, Anila Bitri Lani, della Presidente e Direttrice dell’Accademia di Belle Arti, Giovanna Alberta Campitelli e Cecilia Casorati.

La mostra è promossa dall’Associazione “Lin Delija" di Antrodoco (Ri), dalla Biblioteca Statale

Isontina di Gorizia, con la collaborazione dell’Accademia del Sapere di Roma e si svolgerà sotto il

Patrocinio del Ministero della Cultura, dell’Ambasciata di Albania in Italia e del Comune di

Antrodoco. L’esposizione e aperta al pubblico ad ingresso libero dal 16 al 26 novembre 2021, presso la Sala Colleoni dell’Accademia di Belle Arti.

 

La mostra, curata da Angela Scilimati, proporrà una selezione delle opere d’arte di Lin Delija,

pittore albanese, italiano di adozione, nato a Scutari nel 1926, vissuto a lungo ad Antrodoco (Ri) e

morto a Roma nel 1994.

 

La scelta della sede è legata alla volontà di ricordare il periodo che l’artista trascorse a Roma, dove

studiò proprio presso l’Accademia di Belle Arti dal 1955, allievo di Mario Mafai, Amerigo Bartoli,

Mario Rivosecchi e Pericle Fazzini, dopo la fuga dal sistema totalitario che regnava in Albania e

dopo gli anni di permanenza e studio a Zagabria.

La mostra è il risultato della sinergia tra Paesi vicini, della generosità di numerosi collezionisti

privati che si sono resi disponibili al prestito delle opere del Maestro e della proficua collaborazione

tra istituzioni pubbliche e private. Sarà possibile vedere, infatti, anche il Ritratto di donna,

gentilmente concesso per l’esposizione dalla Presidenza della Repubblica di Albania, e, attraverso

proiezioni, le opere custodite nel Museo Civico “Lin Delija-Carlo Cesi” di Antrodoco, prezioso

scrigno che conserva numerosi capolavori dell’artista.

 

Verrà presentata inoltre documentazione dall’Archivio dell’Accademia di Belle Arti difficilmente

consultabile.

 

Grazie all’Associazione Culturale “Lin Delija”, che ha mantenuto vivo il ricordo dell’artista, ha

collaborato con numerose donazioni all’istituzione del Museo a lui dedicato ad Antrodoco e

all’organizzazione di diverse mostre, si giunge a questa tappa fondamentale a Roma.

Si tratta della prima fase di un progetto che prevede la valorizzazione dell’opera dell’artista con una

serie di eventi espositivi che avranno come successiva sede Firenze e, a seguire, la terra di origine

dell’artista, l’Albania, con una mostra a Scutari e una conclusione del percorso a Tirana.

Questo viaggio inizia proprio nell’anno in cui ricorre il trentennale dei primi sbarchi dall’Albania in

Italia e, ripercorrendo le tappe principali della vita di un artista esule, indicherà Lin Delija come

“precursore” del fenomeno migratorio albanese causato da ragioni politiche e sociali.

 

La conclusione del viaggio in Albania avverrà in un momento altrettanto significativo, ovvero la

ricorrenza del venticinquennale dalla morte di Madre Teresa di Calcutta, che Lin Delija conobbe e

ammirò con grande devozione e della quale realizzò numerosi ritratti.

Il percorso avrà il nome “Lin Delija. In viaggio verso casa”.

 

INFORMAZIONI:

Lin Delija. Le ferite dell’anima e gli universi delle attese (16-26 novembre 2021), Accademia di

Belle Arti Roma.

Promossa dalla Biblioteca Isontina di Gorizia e dall’Associazione Lin Delija di Antrodoco (Ri), con

la collaborazione dell’Accademia dei Desiderosi del Sapere di Roma.

Presentazione: 15 novembre 2021 dalle ore 11.00 Accademia di Belle Arti, V. di Ripetta 222 - Roma

Patrocini: Ministero della Cultura, Ambasciata di Albania a Roma, Comune di Antrodoco (Ri).

Prestiti opere:

Presidenza della Repubblica di Albania e collezioni private a Roma, Antrodoco (Ri) e Osimo (An);

foto di repertorio Pasquale Chiuppi, Antrodoco.

Organizzazione scientifica: Angela Scilimati

Comitato scientifico e segreteria organizzativa: Ledia Mirakaj, Marco Menato, Livio Caruso,

Barbara De Ludicibus, Armando Nicoletti, Anton Kodrari.

Lugar: El Paraíso, al este de Higuerote, Barlovento, centro norte de Venezuela.

Los ejemplares de arriba pertenecen a la subespecie migratoria proveniente del sur, la cual se reconoce por una notoria franja marrón que le va desde el centro del pecho hacia abajo.

Pueden ver una vista dorsal aquí. El ejemplar de abajo es una Golondrina urbana, la cual es residente, aunque se han encontrado al sur de Venezuela ejemplares migratorios australes, los cuales tienen la cola más larga. ¿Acaso lo será también el de esta foto? ¡Quién sabe!

 

Place: El Paraiso, east of Higuerote, Barlovento, north centre Venezuela.

The individuals on the above wire are included in the migratory southern subspecies, and have as diagnostic mark a prominent brown fringe down from centre of belly (you can see a dorsal view in here). The individual below is a Brown-chested Martin, wich is a resident, although in southern Venezuela there have been found some austral migrants, that have a longer tail. Coud be also this one by chance a migrant? Who knows!

Aquí el Merlin estaba tranquilo en el árbol cuando viene el Kestrel a atacarlo. El Merlin se sale y el Kestrel se iba a quedar cuando el Merlin da la vuelta y lo ataca a él. Prosiguió a seguirlo y después regresó al árbol a percharse otra vez. Ese Kestrel comoquiera es guapo!!

 

The Kestrel attacked the perched Merlin. The Merlin flew around the tree and then attacked and flew after the Kestrel. He then came back to perch at the same place.

Como parte de la cooperación interinstitucional que promueve el Ministerio de Relaciones Exteriores con otras entidades públicas, esta semana se realizó un taller sobre la Gestión Consular referido a la expedición de visas en las Oficinas Consulares del Perú en el exterior, dirigido a 44 jóvenes profesionales, quienes han sido contratados por la Superintendencia Nacional de Migraciones para ocupar el cargo de Oficiales de Control Migratorio en el Aeropuerto Internacional Jorge Chávez. Ingresa a nuestra página para seguir leyendo la nota: bit.ly/1egqMsg

LIN DELIJA - PLAGET E SHPIRTIT DHE UNIVERSET E PRITJEVE

 

Me rastin e Festës Kombëtare të Republikës së Shqipërisë - Ekspozita kushtuar Lin Delija në selinë e Akademisë së Arteve të Bukura në Romë - Plagët e shpirtit dhe universet e pritjeve - 16-26 nëntor 2021

 

Inaugurimi i ekspozitës Lin Delija u mbajt më 15 nëntor 2021 në Akademinë e Arteve të Bukura në Romë. Plagët e shpirtit dhe universet e pritjeve, në prani të Ministrisë së Kulturës, Dario Franceschini, Ambasadores së Shqipërisë, Anila Bitri Lani, Presidentes dhe Drejtoreshës së Akademisë së Arteve të Bukura, Giovanna Alberta Campitelli dhe Cecilia Casorati.

Ekspozita është promovuar nga Shoqata "Lin Delija" e Antrodoco (Ri), nga Biblioteka Shtetërore

Isontina di Gorizia, me bashkëpunimin e Akademisë së Dijes së Romës dhe do të zhvillohet nën

Patronazhi i Ministrisë së Kulturës, Ambasadës së Shqipërisë në Itali dhe Bashkisë së

Antrodoco. Ekspozita është e hapur për publikun me hyrje falas nga data 16 deri më 26 nëntor 2021, në sallën Colleoni të Akademisë së Arteve të Bukura.

 

Ekspozita, e kuruar nga Angela Scilimati, do të ofrojë një përzgjedhje të veprave të artit të Lin Delija,

Piktori shqiptar, italian me birësim, i lindur në Shkodër në vitin 1926, jetoi për një kohë të gjatë në Antrodoco (Ri) dhe

vdiq në Romë në vitin 1994.

 

Zgjedhja e vendit të ngjarjes lidhet me dëshirën për të kujtuar periudhën që artisti kaloi në Romë, ku

ai studioi në Akademinë e Arteve të Bukura që nga viti 1955, një nxënës i Mario Mafait, Amerigo Bartoli,

Mario Rivosecchi dhe Pericle Fazzini, pas arratisjes nga sistemi totalitar që mbretëroi në Shqipëri e

pas viteve të qëndrimit dhe studimit në Zagreb.

Ekspozita është rezultat i sinergjisë mes vendeve fqinje, bujarisë së koleksionistëve të shumtë

privatë që janë vënë në dispozicion për të huazuar veprat e Mjeshtrit dhe bashkëpunimin e frytshëm

ndërmjet institucioneve publike dhe private. Do të jetë e mundur të shihet, në fakt, edhe Portreti i një gruaje,

dhënë me dashamirësi për ekspozim nga Presidenca e Republikës së Shqipërisë, dhe, nëpërmjet

projeksionet, veprat e ruajtura në Muzeun Qytetar “Lin Delija-Carlo Cesi” në Antrodoco, të çmuara

arkivol që strehon kryevepra të shumta të artistit.

 

Me vështirësi do të paraqitet edhe dokumentacioni nga Arkivi i Akademisë së Arteve të Bukura

në dispozicion për konsultim.

 

Falë Shoqatës Kulturore “Lin Delija”, e cila ka mbajtur gjallë kujtimin e artistit, ai ka

bashkëpunoi me donacione të shumta për ngritjen e Muzeut kushtuar atij në Antrodoco e

për organizimin e ekspozitave të ndryshme, ky moment historik arrihet në Romë.

Kjo është faza e parë e një projekti që parashikon rritjen e punës së artistit me a

seri ngjarjesh ekspozitash që do të kenë Firencen si vend të radhës dhe në vijim vendin e origjinës

e artistit, Shqipëria, me një ekspozitë në Shkodër dhe një përfundim të rrugëtimit në Tiranë.

Ky rrugëtim fillon pikërisht në vitin që shënon tridhjetëvjetorin e zbarkimeve të para nga Shqipëria në

Italia dhe, duke rigjurmuar fazat kryesore të jetës së një artisti të mërguar, Lin Delija do të tregojë se si

“Pararendës” i fenomenit të migrimit shqiptar të shkaktuar nga arsye politike dhe sociale.

 

Përmbyllja e udhëtimit drejt Shqipërisë do të bëhet në një moment po aq domethënës, pikërisht në

25 vjetori i vdekjes së Nënë Terezës së Kalkutës, të cilën Lin Delija e njihte e

e admironte me shumë përkushtim dhe për të cilën bëri portrete të shumta.

Itinerari do të emërtohet “Lin Delija. Udhëtimi për në shtëpi”.

 

INFORMACION:

Lin Delija. Plagët e shpirtit dhe universet e pritjeve (16-26 nëntor 2021), Akademia e

Artet e Bukura Romë.

Promovuar nga Biblioteka Isontina e Gorizias dhe Shoqata Lin Delija e Antrodoco (Ri), me

bashkëpunimi i Akademisë së Eager to Know në Romë.

Prezantimi: 15 Nëntor 2021 nga ora 11.00 Akademia e Arteve të Bukura, V. di Ripetta 222 - Romë

Patronazhi: Ministria e Kulturës, Ambasada e Shqipërisë në Romë, Bashkia Antrodoco (Ri).

Kredi për punë:

Presidenca e Republikës së Shqipërisë dhe koleksionet private në Romë, Antrodoco (Ri) dhe Osimo (An);

foto nga Pasquale Chiuppi, Antrodoco.

Organizimi shkencor: Angela Scilimati

Komiteti Shkencor dhe Sekretariati Organizativ: Ledia Mirakaj, Marco Menato, Livio Caruso,

Barbara De Ludicibus, Armando Nicoletti, Anton Kodrari.

 

------------------------------

 

LIN DELIJA - LIN DELIJA - LE FERITE DELL’ANIMA E GLI UNIVERSI DELLE ATTESE

 

In occasione della Festa Nazionale della Repubblica d'Albania - Mostra Dedicata a Lin Delija nella Sede dell'Accademia di Belle Arti di Roma - Le Ferite dell'anima e gli universi delle attese - 16-26 novembre 2021

 

All’Accademia di Belle Arti di Roma si tenuta il giorno 15 novembre 2021 l’inaugurazione della mostra Lin Delija. Le ferite dell’anima e gli universi delle attese, in presenza del Ministero della Cultura, Dario Franceschini, dell’Ambasciatore di Albania, Anila Bitri Lani, della Presidente e Direttrice dell’Accademia di Belle Arti, Giovanna Alberta Campitelli e Cecilia Casorati.

La mostra è promossa dall’Associazione “Lin Delija" di Antrodoco (Ri), dalla Biblioteca Statale

Isontina di Gorizia, con la collaborazione dell’Accademia del Sapere di Roma e si svolgerà sotto il

Patrocinio del Ministero della Cultura, dell’Ambasciata di Albania in Italia e del Comune di

Antrodoco. L’esposizione e aperta al pubblico ad ingresso libero dal 16 al 26 novembre 2021, presso la Sala Colleoni dell’Accademia di Belle Arti.

 

La mostra, curata da Angela Scilimati, proporrà una selezione delle opere d’arte di Lin Delija,

pittore albanese, italiano di adozione, nato a Scutari nel 1926, vissuto a lungo ad Antrodoco (Ri) e

morto a Roma nel 1994.

 

La scelta della sede è legata alla volontà di ricordare il periodo che l’artista trascorse a Roma, dove

studiò proprio presso l’Accademia di Belle Arti dal 1955, allievo di Mario Mafai, Amerigo Bartoli,

Mario Rivosecchi e Pericle Fazzini, dopo la fuga dal sistema totalitario che regnava in Albania e

dopo gli anni di permanenza e studio a Zagabria.

La mostra è il risultato della sinergia tra Paesi vicini, della generosità di numerosi collezionisti

privati che si sono resi disponibili al prestito delle opere del Maestro e della proficua collaborazione

tra istituzioni pubbliche e private. Sarà possibile vedere, infatti, anche il Ritratto di donna,

gentilmente concesso per l’esposizione dalla Presidenza della Repubblica di Albania, e, attraverso

proiezioni, le opere custodite nel Museo Civico “Lin Delija-Carlo Cesi” di Antrodoco, prezioso

scrigno che conserva numerosi capolavori dell’artista.

 

Verrà presentata inoltre documentazione dall’Archivio dell’Accademia di Belle Arti difficilmente

consultabile.

 

Grazie all’Associazione Culturale “Lin Delija”, che ha mantenuto vivo il ricordo dell’artista, ha

collaborato con numerose donazioni all’istituzione del Museo a lui dedicato ad Antrodoco e

all’organizzazione di diverse mostre, si giunge a questa tappa fondamentale a Roma.

Si tratta della prima fase di un progetto che prevede la valorizzazione dell’opera dell’artista con una

serie di eventi espositivi che avranno come successiva sede Firenze e, a seguire, la terra di origine

dell’artista, l’Albania, con una mostra a Scutari e una conclusione del percorso a Tirana.

Questo viaggio inizia proprio nell’anno in cui ricorre il trentennale dei primi sbarchi dall’Albania in

Italia e, ripercorrendo le tappe principali della vita di un artista esule, indicherà Lin Delija come

“precursore” del fenomeno migratorio albanese causato da ragioni politiche e sociali.

 

La conclusione del viaggio in Albania avverrà in un momento altrettanto significativo, ovvero la

ricorrenza del venticinquennale dalla morte di Madre Teresa di Calcutta, che Lin Delija conobbe e

ammirò con grande devozione e della quale realizzò numerosi ritratti.

Il percorso avrà il nome “Lin Delija. In viaggio verso casa”.

 

INFORMAZIONI:

Lin Delija. Le ferite dell’anima e gli universi delle attese (16-26 novembre 2021), Accademia di

Belle Arti Roma.

Promossa dalla Biblioteca Isontina di Gorizia e dall’Associazione Lin Delija di Antrodoco (Ri), con

la collaborazione dell’Accademia dei Desiderosi del Sapere di Roma.

Presentazione: 15 novembre 2021 dalle ore 11.00 Accademia di Belle Arti, V. di Ripetta 222 - Roma

Patrocini: Ministero della Cultura, Ambasciata di Albania a Roma, Comune di Antrodoco (Ri).

Prestiti opere:

Presidenza della Repubblica di Albania e collezioni private a Roma, Antrodoco (Ri) e Osimo (An);

foto di repertorio Pasquale Chiuppi, Antrodoco.

Organizzazione scientifica: Angela Scilimati

Comitato scientifico e segreteria organizzativa: Ledia Mirakaj, Marco Menato, Livio Caruso,

Barbara De Ludicibus, Armando Nicoletti, Anton Kodrari.

Early signs of a coming struggle. In 1969, Pete Velasco, UFW Treasurer, center facing right, came to spread the union’s message in Tagalog, to immigrant Filipino workers in the Oceano area. Thirty-year resident, Paulino Pacheco, strands in the center joined by other Filipino farm workers.

 

Tempranas señales de la lucha proxima a librarse. En 1969, Pete Velasco, tesorero de la UFW, al centro de cara a la derecha, vino para difundir el mensaje de la UFW en Tagalo a los trabajadores migratorios filipinos en el área de Oceano. Residente por 30 años en el área, Paulino Pacheco, de pie al centro, está acompañado de otros trabajadores agrícolas filipinos.

 

MS 102

¡Viva la Causa! - A Decade of Farm Labor Organizing on the Central Coast - Traveling Exhibit

 

The traveling exhibition was created in 2001 and was the outgrowth of an earlier collaboration between Cal Poly and Manuel Echavarria. Echavarria, a long-time Oceano resident and United Farm Worker organizer, donated fifty-four preservation prints to the Kennedy Library’s Special Collections Department in 1999. The prints commemorate the struggles and triumphs of the mostly Latino laborers as they fought for better pay and working conditions in the farms and fields of Santa Barbara and San Luis Obispo counties. Having toured numerous locations across California, the exhibition is housed in Special Collections during down time.

 

For more information or to book the exhibit, or persons / organizations that wish to contribute to future archival projects, please call (805) 756-2305 or archives@calpoly.edu

 

Comments and tags are welcomed!

 

Format:

Photograph

 

Rights Info:

To use this image, we kindly ask that you submit a written request and obtain formal permission from Special Collections, Cal Poly, as the owner of the physical collection. Contact Special Collections at archives@calpoly.edu

 

Repository:

Special Collections & University Archives, Cal Poly San Luis Obispo

lib.calpoly.edu/specialcollections/

 

Explore Cal Poly Special Collections’ other digital collections:

digital.lib.calpoly.edu/cdm4/

 

LIN DELIJA - PLAGET E SHPIRTIT DHE UNIVERSET E PRITJEVE

 

Me rastin e Festës Kombëtare të Republikës së Shqipërisë - Ekspozita kushtuar Lin Delija në selinë e Akademisë së Arteve të Bukura në Romë - Plagët e shpirtit dhe universet e pritjeve - 16-26 nëntor 2021

 

Inaugurimi i ekspozitës Lin Delija u mbajt më 15 nëntor 2021 në Akademinë e Arteve të Bukura në Romë. Plagët e shpirtit dhe universet e pritjeve, në prani të Ministrisë së Kulturës, Dario Franceschini, Ambasadores së Shqipërisë, Anila Bitri Lani, Presidentes dhe Drejtoreshës së Akademisë së Arteve të Bukura, Giovanna Alberta Campitelli dhe Cecilia Casorati.

Ekspozita është promovuar nga Shoqata "Lin Delija" e Antrodoco (Ri), nga Biblioteka Shtetërore

Isontina di Gorizia, me bashkëpunimin e Akademisë së Dijes së Romës dhe do të zhvillohet nën

Patronazhi i Ministrisë së Kulturës, Ambasadës së Shqipërisë në Itali dhe Bashkisë së

Antrodoco. Ekspozita është e hapur për publikun me hyrje falas nga data 16 deri më 26 nëntor 2021, në sallën Colleoni të Akademisë së Arteve të Bukura.

 

Ekspozita, e kuruar nga Angela Scilimati, do të ofrojë një përzgjedhje të veprave të artit të Lin Delija,

Piktori shqiptar, italian me birësim, i lindur në Shkodër në vitin 1926, jetoi për një kohë të gjatë në Antrodoco (Ri) dhe

vdiq në Romë në vitin 1994.

 

Zgjedhja e vendit të ngjarjes lidhet me dëshirën për të kujtuar periudhën që artisti kaloi në Romë, ku

ai studioi në Akademinë e Arteve të Bukura që nga viti 1955, një nxënës i Mario Mafait, Amerigo Bartoli,

Mario Rivosecchi dhe Pericle Fazzini, pas arratisjes nga sistemi totalitar që mbretëroi në Shqipëri e

pas viteve të qëndrimit dhe studimit në Zagreb.

Ekspozita është rezultat i sinergjisë mes vendeve fqinje, bujarisë së koleksionistëve të shumtë

privatë që janë vënë në dispozicion për të huazuar veprat e Mjeshtrit dhe bashkëpunimin e frytshëm

ndërmjet institucioneve publike dhe private. Do të jetë e mundur të shihet, në fakt, edhe Portreti i një gruaje,

dhënë me dashamirësi për ekspozim nga Presidenca e Republikës së Shqipërisë, dhe, nëpërmjet

projeksionet, veprat e ruajtura në Muzeun Qytetar “Lin Delija-Carlo Cesi” në Antrodoco, të çmuara

arkivol që strehon kryevepra të shumta të artistit.

 

Me vështirësi do të paraqitet edhe dokumentacioni nga Arkivi i Akademisë së Arteve të Bukura

në dispozicion për konsultim.

 

Falë Shoqatës Kulturore “Lin Delija”, e cila ka mbajtur gjallë kujtimin e artistit, ai ka

bashkëpunoi me donacione të shumta për ngritjen e Muzeut kushtuar atij në Antrodoco e

për organizimin e ekspozitave të ndryshme, ky moment historik arrihet në Romë.

Kjo është faza e parë e një projekti që parashikon rritjen e punës së artistit me a

seri ngjarjesh ekspozitash që do të kenë Firencen si vend të radhës dhe në vijim vendin e origjinës

e artistit, Shqipëria, me një ekspozitë në Shkodër dhe një përfundim të rrugëtimit në Tiranë.

Ky rrugëtim fillon pikërisht në vitin që shënon tridhjetëvjetorin e zbarkimeve të para nga Shqipëria në

Italia dhe, duke rigjurmuar fazat kryesore të jetës së një artisti të mërguar, Lin Delija do të tregojë se si

“Pararendës” i fenomenit të migrimit shqiptar të shkaktuar nga arsye politike dhe sociale.

 

Përmbyllja e udhëtimit drejt Shqipërisë do të bëhet në një moment po aq domethënës, pikërisht në

25 vjetori i vdekjes së Nënë Terezës së Kalkutës, të cilën Lin Delija e njihte e

e admironte me shumë përkushtim dhe për të cilën bëri portrete të shumta.

Itinerari do të emërtohet “Lin Delija. Udhëtimi për në shtëpi”.

 

INFORMACION:

Lin Delija. Plagët e shpirtit dhe universet e pritjeve (16-26 nëntor 2021), Akademia e

Artet e Bukura Romë.

Promovuar nga Biblioteka Isontina e Gorizias dhe Shoqata Lin Delija e Antrodoco (Ri), me

bashkëpunimi i Akademisë së Eager to Know në Romë.

Prezantimi: 15 Nëntor 2021 nga ora 11.00 Akademia e Arteve të Bukura, V. di Ripetta 222 - Romë

Patronazhi: Ministria e Kulturës, Ambasada e Shqipërisë në Romë, Bashkia Antrodoco (Ri).

Kredi për punë:

Presidenca e Republikës së Shqipërisë dhe koleksionet private në Romë, Antrodoco (Ri) dhe Osimo (An);

foto nga Pasquale Chiuppi, Antrodoco.

Organizimi shkencor: Angela Scilimati

Komiteti Shkencor dhe Sekretariati Organizativ: Ledia Mirakaj, Marco Menato, Livio Caruso,

Barbara De Ludicibus, Armando Nicoletti, Anton Kodrari.

 

------------------------------

 

LIN DELIJA - LIN DELIJA - LE FERITE DELL’ANIMA E GLI UNIVERSI DELLE ATTESE

 

In occasione della Festa Nazionale della Repubblica d'Albania - Mostra Dedicata a Lin Delija nella Sede dell'Accademia di Belle Arti di Roma - Le Ferite dell'anima e gli universi delle attese - 16-26 novembre 2021

 

All’Accademia di Belle Arti di Roma si tenuta il giorno 15 novembre 2021 l’inaugurazione della mostra Lin Delija. Le ferite dell’anima e gli universi delle attese, in presenza del Ministero della Cultura, Dario Franceschini, dell’Ambasciatore di Albania, Anila Bitri Lani, della Presidente e Direttrice dell’Accademia di Belle Arti, Giovanna Alberta Campitelli e Cecilia Casorati.

La mostra è promossa dall’Associazione “Lin Delija" di Antrodoco (Ri), dalla Biblioteca Statale

Isontina di Gorizia, con la collaborazione dell’Accademia del Sapere di Roma e si svolgerà sotto il

Patrocinio del Ministero della Cultura, dell’Ambasciata di Albania in Italia e del Comune di

Antrodoco. L’esposizione e aperta al pubblico ad ingresso libero dal 16 al 26 novembre 2021, presso la Sala Colleoni dell’Accademia di Belle Arti.

 

La mostra, curata da Angela Scilimati, proporrà una selezione delle opere d’arte di Lin Delija,

pittore albanese, italiano di adozione, nato a Scutari nel 1926, vissuto a lungo ad Antrodoco (Ri) e

morto a Roma nel 1994.

 

La scelta della sede è legata alla volontà di ricordare il periodo che l’artista trascorse a Roma, dove

studiò proprio presso l’Accademia di Belle Arti dal 1955, allievo di Mario Mafai, Amerigo Bartoli,

Mario Rivosecchi e Pericle Fazzini, dopo la fuga dal sistema totalitario che regnava in Albania e

dopo gli anni di permanenza e studio a Zagabria.

La mostra è il risultato della sinergia tra Paesi vicini, della generosità di numerosi collezionisti

privati che si sono resi disponibili al prestito delle opere del Maestro e della proficua collaborazione

tra istituzioni pubbliche e private. Sarà possibile vedere, infatti, anche il Ritratto di donna,

gentilmente concesso per l’esposizione dalla Presidenza della Repubblica di Albania, e, attraverso

proiezioni, le opere custodite nel Museo Civico “Lin Delija-Carlo Cesi” di Antrodoco, prezioso

scrigno che conserva numerosi capolavori dell’artista.

 

Verrà presentata inoltre documentazione dall’Archivio dell’Accademia di Belle Arti difficilmente

consultabile.

 

Grazie all’Associazione Culturale “Lin Delija”, che ha mantenuto vivo il ricordo dell’artista, ha

collaborato con numerose donazioni all’istituzione del Museo a lui dedicato ad Antrodoco e

all’organizzazione di diverse mostre, si giunge a questa tappa fondamentale a Roma.

Si tratta della prima fase di un progetto che prevede la valorizzazione dell’opera dell’artista con una

serie di eventi espositivi che avranno come successiva sede Firenze e, a seguire, la terra di origine

dell’artista, l’Albania, con una mostra a Scutari e una conclusione del percorso a Tirana.

Questo viaggio inizia proprio nell’anno in cui ricorre il trentennale dei primi sbarchi dall’Albania in

Italia e, ripercorrendo le tappe principali della vita di un artista esule, indicherà Lin Delija come

“precursore” del fenomeno migratorio albanese causato da ragioni politiche e sociali.

 

La conclusione del viaggio in Albania avverrà in un momento altrettanto significativo, ovvero la

ricorrenza del venticinquennale dalla morte di Madre Teresa di Calcutta, che Lin Delija conobbe e

ammirò con grande devozione e della quale realizzò numerosi ritratti.

Il percorso avrà il nome “Lin Delija. In viaggio verso casa”.

 

INFORMAZIONI:

Lin Delija. Le ferite dell’anima e gli universi delle attese (16-26 novembre 2021), Accademia di

Belle Arti Roma.

Promossa dalla Biblioteca Isontina di Gorizia e dall’Associazione Lin Delija di Antrodoco (Ri), con

la collaborazione dell’Accademia dei Desiderosi del Sapere di Roma.

Presentazione: 15 novembre 2021 dalle ore 11.00 Accademia di Belle Arti, V. di Ripetta 222 - Roma

Patrocini: Ministero della Cultura, Ambasciata di Albania a Roma, Comune di Antrodoco (Ri).

Prestiti opere:

Presidenza della Repubblica di Albania e collezioni private a Roma, Antrodoco (Ri) e Osimo (An);

foto di repertorio Pasquale Chiuppi, Antrodoco.

Organizzazione scientifica: Angela Scilimati

Comitato scientifico e segreteria organizzativa: Ledia Mirakaj, Marco Menato, Livio Caruso,

Barbara De Ludicibus, Armando Nicoletti, Anton Kodrari.

1 2 ••• 12 13 15 17 18 ••• 68 69