Vandaag stonden er wat leuke treinen langs Deventer op het programma zoals deze VolkerRail die vanaf Bad Bentheim reed met de 7178 en een sleep Eiffage platte wagons. Het geheel passeert hier de IJsselbrug bij Deventer in de richting van Apeldoorn.

Af en toe een wolkje zoals je kunt zien. Alleen net op het verkeerde moment. Alle saaie meuk SNG, ICM, DDZ in de zon natuurlijk.

Als klap op de vuurpijl zou ook nog SHD 2205 met het CTO-rijtuig langs komen. Die mislukte natuurlijk omdat de ICB een fatale kruising veroorzaakte. Jammer, 100 m naar voren en het was gelukt. Hoort er allemaal bij.

Saoû is een klein dorpje in de Drôme. Het ligt op loopafstand van het foret de Saoû waar je heerlijk kunt wandelen en prachtige rotswanden kunt bewonderen. Wat Saoû zo bijzonder maakt is het gevoel dat je stiekem even deel uitmaakt van het authentieke Provençaalse leven in de Drôme. De karakteristieke fontein, de vriendelijke mensen en het dorpscafé nodigen uit om even af te remmen en tot rust te komen.

Saoû is a small village in the Drôme. It is within walking distance of the foret de Saoû where you can walk and admire beautiful rock walls. What makes Saoû so special is the feeling that you are secretly part of the authentic Provencal life in the Drôme. The characteristic fountain, the friendly people and the village café invite you to slow down and relax.

Making a photo on the ground. Meanwhile Sarah thought I'm going to sit on top of it. I don't care you can't make the photo, just want attention.

Even Sirah sat down next to it, after a few rounds around my feets.

Op de grond een foto maken. Ondertussen dacht Sarah ik ga er bovenop zitten. Het kan me niet schelen dat je de foto niet kunt maken, ik wil gewoon aandacht.

Zelfs Sirah ging ernaast zitten, na een paar rondjes om mijn voeten.

🇳🇱 Terwijl ik rustig thuis zat te lunchen, werd ik opeens verrast door het legendarische TEE-treinstel van SBB Historic. Ik had al twee foto's van de trein, maar was met beide niet 100% tevreden, dus ging ik snel kijken of ie terug zou komen. Uiteindelijk zag ik dat ie niet zou terugkomen, maar om 17:10 zou vertrekken naar Delémont om vervolgens via Biel/Bienne terug te keren naar Olten.

Aangezien de zon steeds vroeger ondergaat, had ik niet veel keuze uit stekken en koos ik voor de Dammstrasse in Münchenstein, een niet erg bekend stekje waar ik vorig jaar al eens was voor de Ae 3/6 III 10264, ook van SBB Historic. Helaas zag ik bij aankomst dat er een grote schaduw op het midden van de trein zou vallen. Nou ja, je kunt niet alles hebben. Keurig op tijd, vier minuten na vertrek uit Basel SBB, reed de RAe TEE II 1053 als AG 31173 voor mijn lens voorbij.

🇬🇧 While I was quietly having lunch at home, I was suddenly surprised by the legendary TEE train set from SBB Historic. I already had two photos of the train, but I wasn’t 100% satisfied with either, so I quickly checked if it would come back. Eventually, I saw that it wouldn’t return but would depart at 17:10 to Delémont, and then head back to Olten via Biel/Bienne.

Since the sun sets earlier and earlier, I didn’t have many location options and chose the Dammstrasse in Münchenstein, a not-so-well-known spot where I had been last year for the Ae 3/6 III 10264, also from SBB Historic. Unfortunately, when I arrived, I saw that a large shadow would fall on the middle of the train. Oh well, you can’t have everything. Right on time, four minutes after departure from Basel SBB, the RAe TEE II 1053, operating as AG 31173, passed right in of my lens.

🇩🇪 Während ich in Ruhe zu Hause beim Mittagessen saß, wurde ich plötzlich vom legendären TEE-Triebzug der SBB Historic überrascht. Ich hatte bereits zwei Fotos von dem Zug, war aber mit beiden nicht 100 % zufrieden, also schaute ich schnell nach ob er zurückkommen würde. Schließlich stellte ich fest dass er nicht zurückkommen, sondern um 17:10 Uhr nach Delémont abfahren und dann über Biel nach Olten zurückkehren würde.

Da die Sonne immer früher untergeht, hatte ich nicht viele Stellenauswahl und entschied mich für die Dammstraße in Münchenstein, eine nicht sehr bekannte Fotostelle, an der ich letztes Jahr bereits für die Ae 3/6 III 10264 war, ebenfalls von SBB Historic. Leider sah ich bei meiner Ankunft, dass ein großer Schatten auf die Mitte des Zuges fallen würde. Nun ja, man kann nicht alles haben. Pünktlich, vier Minuten nach der Abfahrt aus Basel SBB, fuhr der RAe TEE II 1053 als AG 31173 direkt vor meine Linse.

Als eerste stek in het Altmühltal werd gekozen voor Obereichstätt. De stek bestaat uit een lange bocht waarbij je treinen richting het zuiden kunt fotograferen vanaf zonsopkomst en treinen richting het noorden eind van de ochtend. Het is wel nodig om waakzaam te blijven omdat je van beide kanten geen zicht hebt op een sein. Gelukkig rommelt een goederentrein in het dal behoorlijk en kun je niet echt verrast worden. Dat laatste ging niet helemaal op bij bovenstaande trein die relatief geruisloos uit de bocht kwam aanzetten.

Terwijl de laatste mist nog op de heuvels hing kwam DB Cargo 185 183 met een fraaie KLV door de bocht, vermoedelijke richting München en uiteindelijk Verona Q.E.. Obereichstätt, 5 april 2024.

Today at 05:30. Central/west/south Netherlands. It's very obvious from where you can and can't see a beautiful starry night sky...

Credit: ESA/NASA

Het op tijd op pad gaan was niet zonder reden, want de Intercité Nuit (ICN) 5781 stond deze morgen op het programma. Het is de enige trein waarmee je langs de Côte d'Azur een Sybic kunt fotograferen. Veelal wordt er een saaie Fantôme BB 26000 ingezet, maar wij hadden op 8 mei 2024 het geluk dat er een loc in de Carmillon-kleuren voor de trein was gezet. Keurig op tijd snelt de SNCF BB 26042 met ICN 5781 net buiten Anthéor langs de Middellandse Zee, onderweg vanuit Paris Austerlitz naar Nice Ville. Overigens is deze locomotief in Marseille St. Charles voor de trein gekomen, vanwege het kopmaken in dat station.

1820 – 1871 Ontstaan Fort Jutphaas

Er lagen rond 1820 al twee gebastioneerde schansen op de plaats van het voormalig kasteel Plettenburg. Vanaf 1846 kwam het fort tot stand door deze twee schansen samen te voegen. Er werd onder andere een bomvrij wachthuis van baksteen gebouwd, hierin is nu restaurant Céline gevestigd. In dit wachthuis konden 137 militairen verblijven. Je kunt in de kelders nog de haken in het plafond zien waaraan de hangmatten van de militairen gehangen werden. In 1871 werden er nog wat ingrijpende veranderingen aangebracht aan het fort. Tussen 1872 en 1874 werd er een nieuw inundatiekanaal gegraven en nam Fort de Batterijen de functie van Fort Jutphaas over. (bron: Wikipedia)

Photo all rights reserved by B℮n

Perugia, capital of the region of Umbria, is worth visiting. It covers a high hilltop and part of the valleys around the area. The history of Perugia goes back to the Etruscan period; Perugia was one of the main Etruscan cities. The city is also known as the universities town, with the University of Perugia founded in 1308. Perugia is also a well-known cultural and artistic centre of Italy. The city hosts multiple annual festivals and events.

Perugia historic centre is as compelling as any in Italy, filled with fine Etruscan, Roman and medieval monuments – just be prepared for lots of walking when visiting Perugia. Photo of Samantha walking at Palazzo della Prefettura di Perugia.

Perugia is de hoofdstad van de regio Umbrië en ligt prachtig gelegen op een heuvel op 500 meter hoogte. De stad is rijk aan monumenten en kunstwerken die getuigen van een opeenvolging van culturen door de eeuwen heen, van de Etrusken tot de Romeinen, van de Middeleeuwen tot de Renaissance, tot het heden. Dit maakt Perugia tot een van de mooiste kunststeden van Toscane en Umbrië. Daarnaast is Perugia een echte universiteitsstad. De Universiteit van Perugia is een van de oudste van Europa. Perugia heeft een kosmopolitisch karakter, waar het heel goed toeven is. Perugia kent ook een prachtig centrum waar het heerlijk flaneren is over de Corso Vanucci, de centrale straat, alwaar u op een van de vele terrasjes kunt genieten van een espresso of een aperitief of van een heerlijke Umbrische maaltijd. De stad kent een terrasvormige opbouw met als middelpunt Piazza della Signoria met het Palazzo dei Consoli, een van de mooiste raadhuizen in Umbrië. Dit grote plein kijkt uit over de lagere gelegen delen van de stad en het glooiende landschap om Gubbio heen. Verdere bezienswaardigheden zijn de Palazzo Ducale, de Dom en vele andere kerken.

Deze typemachine is tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikt door de administratie van Kamp Amersfoort.

Op het cijfer 5 staat een runenteken van de SS. Gezien de richtlijnen van Flickr, heb ik deze toets onherkenbaar gemaakt. Ook zie je de A, O en U met umlaut.

Zoals je verder kunt zien, had het toetsenbord destijds een andere indeling.

This typewriter was used by the administration of Camp Amersfoort during the Second World War.

The number 5 contains a runic sign of the SS. Given Flickr's guidelines, I have made this unrecognizable.

HTM had tot 1961 vanuit Den Haag drie zogenaamde Buitenlijnen: I1 naar Delft, I2 via Wassenaar naar Leiden en I3 naar Voorburg. De lijn naar Leiden is gesneuveld en de lijn naar Voorburg bestaat nog maar wordt in de normale dienst niet meer bereden.

Lijn I1 bestaat nog wel. De HTM-lijnen 1 en 19 rijden over delen van het traject, waarbij de bebouwing het landelijke karakter van de interlokale tramlijn voor het grootste deel teniet heeft gedaan.

Hier rijdt GTL8-1 3073 uit Delft op één van de weinige trajectdelen waar je nog iets kunt terugzien van het landelijke karakter. De trambaan is afgebogen van de Vliet en rijdt achter de huizen langs.

Vandaag was het tijd om weer eens een uitstapje te plannen. Sinds 21 mei was het, wegens examens en werk, eventjes stil. Natuurlijk besteed ik tegenwoordig ook veel tijd aan andere leuke dingen, waardoor spoorwegfotografie de laatste tijd een beetje achteraan op het lijstje komt. Vergeleken met vroeger doe ik het veel minder; ik doe het nu ongeveer evenveel als een gemiddelde fotograaf. Vandaag, woensdag 11 juni, stond vrij in de kalender. Ik wilde eerst naar Duitsland voor een leuke bediening aldaar, maar toen een vriend van mij vroeg om ’s avonds een aantal 27'ers te fotograferen, besloot ik het in België te houden – iets wat ook tof is!

De planning had in totaal vijf doelen:

• Het fotograferen van een trein op L113

• Het fotograferen van de Cockerill in Bascoup

• Het fotograferen van IC2435 en 2436

• Het fotograferen van een goederentrein op L242

Zoals jullie wel weten, is mijn interesse gewekt wanneer het mogelijk is om een fabriekslocje te zien. Ook ben ik altijd enthousiast als het mogelijk is om op een landelijke diesellijn een goederentrein te fotograferen. Die twee waren mogelijk in Bascoup.

Bascoup is een werkplaats van Infrabel in Wallonië, waar de meeste wissels en sporen per trein worden geëxporteerd naar de werven. Jammer genoeg is het verkeer erg infrequent en onbetrouwbaar om op lijn 113, de spoorlijn naar Bascoup, een foto te maken. De lijn kent aan het begin een aantal bovenleidingsportalen – de lijn stond op de planning om geëlektrificeerd te worden. Gelukkig is dat niet verder doorgegaan en heeft de lijn nu nogsteeds een toffe sfeer.

De meeste treinen die hier vertrekken, worden door Infrabel met een reeks 77 gereden. In Bascoup zelf is een 91 en ook een MOL actief voor de rangeringen aldaar. Om dat te zien, moet je echter geduld en geluk hebben.

Vandaag stond er een rit om 9:40 uit Schaarbeek gepland en om 11:00 terug naar Schaarbeek. De heenrit was fout voor de zon, maar de terugrit was in goed licht. Ik besloot mij dan ook op de terugrit te focussen. Toen ik om 10:10 op de plek aankwam, was het al duidelijk dat dit wel eens een mooie plaat kon gaan worden. Na ongeveer 40 minuten wachten kwam de 7788 van Infrabel aan. Ik kreeg al wat schrik toen ik de loc in de verte zag, want het leek erop dat hij los reed. Na enkele minuten kwam de trein dichterbij en bleek hij toch vier wagens bij te hebben.

Hierna ging ik door naar een brug over de werkplaats zelf. Hier wachtte ik op de Cockerill. Bij aankomst zag ik de MOL nog even rangeren, en toen gingen de werknemers pauze nemen. Na meer dan 2,5 uur wachten wilde ik vertrekken, want het werd inmiddels tijd om naar mijn volgende doel te gaan. De trein die ik moest nemen vertrok echter pas binnen 1 uur en 10 minuten en het was maar 40 minuten lopen. Ik besloot dan toch nog even te wachten, en opeens ging het personeel dan toch de Cockerill op. Op het allerlaatste moment kon ik dan toch genieten van de 9140 in actie in Bascoup! Hij haalde eerst een wagen op, zette deze tegen een andere set wagens en reed dan verder met drie wagens. Dat ritje was ideaal voor de foto!

Hierna ging ik alweer door. De locomotieven van reeks 21/27 zijn bijna buiten dienst en eerlijk gezegd is mijn interesse wel echt weg. Het zijn mooie machines, maar omdat mijn interesse voor elektrische treinen niet echt groot meer is en de locs er qua graffiti vreselijk uitzien, heb ik er het afgelopen half jaar nauwelijks tot geen foto's van gemaakt. Ook een ritje met M4 is al sinds februari geleden! Vandaag was het doel om de 2738 in Ligne op te wachten en de 2715 in Havinnes. Havinnes is trouwens de bekende plek met de fraaie bediening, maar deze reed vandaag gepland niet.

De persoon met wie ik op stap was, Dieter, had ‘koning auto’ meegenomen, en het was dus gelukkig mogelijk om naar twee enorm slecht bereikbare plekken te gaan. Hierna in de planning stond nog een foto op het lijntje naar Baudour, maar dat was spannend. Als die trein op tijd zou rijden, maakten we niet echt veel kans om een foto daarvan te maken. Een vertraging van ongeveer een half uur zou het mogelijk maken deze trein te zien.

Om 14:17 nam ik in Morlanwelz de trein en na een overstap in La Louvière was het eventjes reizen naar Doornik. Vanuit Doornik nam ik de trein naar Leuze.

Vanuit daar reden we naar Ligne, waar een plek is waar je met een ladder een mooie foto kunt maken. Doel: 2738. Na even wachten kwam trein E2435 dan ook langs met een dikke vertraging van 30 minuten. Hierna gingen we door naar Havinnes voor een foto van de 2715. Nadat dit gelukt was, gingen we door. Voor de trein die naar L242 ging, was een vertraging nodig; anders zouden we het niet halen. Omdat de trein al een beetje te laat Y. Soignies naderde, werd hij achter de stoptrein naar Bergen gestuurd en was het dus zeker dat er met vertraging gereden ging worden op L242.

Na toch wel een tijdje wachten was het 19:06. De stoptrein naar Mons was 10 minuten geleden vertrokken en de IC naar Namen vertrok nu in Saint-Ghislain, daar waar het koppel 77’ers een half uur geleden klaar was met het kopmaken. Hierna was het tot 19:30 reizigerstreinloos, dus vermoedde ik dat rond 19:10 à 19:15 de trein zou vertrekken. En jawel, al om 19:08 bewoog de trein stilletjes aan naar Criquelion-Formation. Aldaar wordt kopgemaakt en rond 19:30 werd, al duwend, L242 opgereden.

Het is inmiddels 19:41 als Dieter en ik opnieuw op de ladders stonden en in prachtig licht de 7807 met de 7830 fotografeerden, die hun trein naar Baudour duwden. Hierna werd de trein ingehaald en kon in nog fraaier licht de trein nogmaals gefotografeerd worden. Hierna keerden we tevreden terug naar huis!

The most powerful waterfull in Europe

Er lopen twee wegen langs de Detifoss, de oostelijke 862 en westelijke 864. De meningen op internet lopen sterk uiteen welke je route je het best kunt nemen. Het hangt er wellicht ook vanaf of je na de waterval door wilt rijden naar het noorden of teruggaat. Over het algemeen wordt gezegd dat je zonder 4x4 beter de 862 kunt nemen. Gek genoeg rept ons ANWB-boekje (niet aan te raden trouwens) geen woord over de routes.

Wij hadden een 4x4, maar namen toch de 862. Je kijkt dan meer van bovenaf op de rivier. Via de 864 kun

je meer onderaan de waterval komen. Maar het was de vraag of ik dat redde aangezien ik niet goed ter been ben en de looproute er lastig uitzag.

Een machtig gezicht al dat water!

Je kunt er dwars doorheen kijken. Het is tegelijk een brug en het skelet van een stolpboerderij. Dit levend kunstwerk werd ontworpen door de plaatselijke kunstenares Joke Zaal. Toen De Zijpe in 1997 vierhonderd jaar bestond mocht iedereen een feestelijk idee insturen. Dit ontwerp won en koningin Beatrix kwam het openen. Klim naar boven en geniet van het uitzicht vol strakke lijnen.

Sam is een kanjer: "Natuurlijk breng ik jullie naar Groningen!"

"Ik neem wat vriendjes mee voor de gezelligheid, hou je goed vast allemaal!"

------------------------------------------------------------------------------------------

Sam is the best brother you can have: "Of course I will bring you to Groningen!"

"I'll bring some friends for fun, hold on tight!"

20240606_7955

De uitkijktoren vanwaar je de werkzaamheden op het Binnenhof kunt bekijken is bijna klaar.

Ik zie dat de zijkanten helemaal met gaas bedekt zijn zodat je van de toren niet naar beneden kan springen. Ik was het niet van plan hoor maar ben toch bang dat deze preventiemuur het fotograferen belemmert

All images are copyrighted by Pieter Musterd. If you want to use any of my photographs, contact me. It is not allowed to download them or use them on any website, blog etc. without my explicit permission.

If you want a translation of the text in your own language, please try "Google Translate".

Merci pour votre commentaire

Dank voor je commentaar

Danke für deinen Kommentar

Thank you for your comment

Gracias por tu comentario

Obrigado pelo seu comentário

Voor de lege kopertrein van LTE zat helaas de minst interessante locomotief die je voor deze trein kunt treffen in de vorm van ELL 193 829. De typische wagens voor dit transport werden onderbroken door twee schuifwanden, hetgeen ik nog niet eerder heb gezien. Thüngersheim, 21 september 2024.

P1107922 (2)

instagram

herfst in het Gaasterland betekent voor mij speuren naar paddenstoelen. Je loopt niet ver en ook niet hard, maar kunt toch veel verscheidenheid tegenkomen. 50 verschillende soorten zie je zo. Er. Is bovendien veel te kiezen: Rijsterbos, Lycklamabos, Starnumanbos, Bremer Wildernis, Wyldemerk. Zo'n wandeling is helemaal compleet als een ree je pad kruist, in dit geval Bambi. Gelukkig stond moeder even verderop in de bosrand van het Harichsterbos.

fotowedstrijd HEMA fotograaf van het jaar, thema dieren 2022

Vereniging ree 2023

Deze foto is gemaakt door mijn nicht Marijke. Je kunt ook haar eigen album Marijke bekijken.

This photo was taken by my cousin Marijke. You can also view her own album Marijke.

In de vroege ochtendzon. Je staat hier wat lager op de openbare weg en kunt onder een hek door fotograferen. Hier had ik mazzel.

Beekbergerwoud

The Netherlands has 20 national parks and hundreds of other nature reserves. Most are owned by Staatsbosbeheer and Natuurmonumenten and include lakes, heathland, woods, dunes and other habitats.

According to the World Wide Fund for Nature, the territory of the Netherlands belongs to the Eco region of Atlantic mixed forests.

In 1871 the last old original natural woods (Beekbergerwoud) were cut down, and most woods today are planted monocultures of trees like Scots Pine and trees that are not native to the Netherlands. These woods were planted on anthropogenic heaths and sand-drifts (overgrazed heaths) (Veluwe).

For a long time the Beekbergerwoud has been known as the last `primaeval` woodland of the Netherlands.

Natuurmonumenten started in 2006 with the restoration of the area and tries to gain back a little of the fairytale wilderness.

Nutrient-poor and crystal clear water wells up at some places and there are still rare plants from the former swamp present. Seeds of native trees and plants are still in the ground and can sprout again.

Sources:

- a few poor translated lines from www.natuurmonumenten.nl/beekbergerwoud

- www.pieterwielick.com/info-the-netherlands.html

Beekbergerwoud

10 juni 2013, natuur in wording. Even ten zuiden van Apeldoorn ligt het Beekbergerwoud. Ooit het laatste oerbos van Nederland, ontwikkelt dit vroegere agrarische gebied zich al weer aardig tot een gevarieerd natuurgebied waar je heerlijk kunt wandelen. Zo’n 8.000 jaar bleef het Beekbergerwoud ongeschonden. Totdat in 1871 tot de laatste boom werd geveld. Er kwam een agrarisch gebied met weilanden en akkers. Natuurmonumenten is in 2006 begonnen met herstel van het gebied en probeert daarbij iets van de sprookjesachtige wildernis terug te brengen. Je kunt in het Beekbergerwoud wandelen vanaf de parkeerplaats aan de Woudweg in Klarenbeek. Helder water Een bijzonder natuurgebied om te beleven, want de omstandigheden voor unieke natuur zijn nog altijd aanwezig: Er welt op een aantal plaatsen kraakhelder, voedselarm water uit de bodem op. En zijn nog steeds zeldzame planten uit het voormalige moerasbos aanwezig. Zaden van oorspronkelijke bomen en planten zaten nog in de grond en kunnen weer ontkiemen. Verbinding met IJsseldelta Het herstel houdt in dat het schone welwater beter in het gebied blijft staan. Op een aantal bulten zijn al zoete kers, zomereik, haagbeuk en winterlinde geplant. Meer werkzaamheden zullen volgen, met als doel dat het Beekbergerwoud een aanwinst is voor de Nederlandse natuur. Een onmisbare schakel die de Veluwe als vanouds met de IJsseldelta verbindt. Zodat planten, zoogdieren, vogels, reptielen en amfibieën zich beter over grote afstand kunnen verplaatsen.

Source: www.natuurmonumenten.nl/beekbergerwoud

De 193 878 van TX Logistik reed op 13 april 2021 met LKW Walter-shuttle 43944 uit Wenen naar Wanne Eickel. Helaas passeert de trein het Maintal op een tijdstip waar je eigenlijk niks anders kunt dan de trein van opzij fotograferen.

Zo geschiedde in Wernfeld.

20241129-1150

Met een stevige paal als basis stapelt deze meneer steen voor steen op elkaar. Ziet er heel fragiel uit. Het is hier nu nog maar een een-steens-muurtje en je kijkt er dwars doorheen.

Ik heb - voor het eerst - met deze man een praatje gemaakt. Hij weet dat de storm en sommige personen zijn stapelwerk vernielen maar hij blijft telkens opnieuw bouwen. "Je kunt het zien als mijn hobby".

Ik heb hem deze zomer vaker gezien maar heeft een vrij onbenaderbare uitstraling, als hij niet aan het bouwen is zit hij achter een parasol strak voor zich uit te staren.... mediteren?

All images are copyrighted by Pieter Musterd. If you want to use any of my photographs, contact me. It is not allowed to download them or use them on any website, blog etc. without my explicit permission.

If you want a translation of the text in your own language, please try "Google Translate".

Merci pour votre commentaire

Dank voor je commentaar

Danke für deinen Kommentar

Thank you for your comment

Gracias por tu comentario

Obrigado pelo seu comentário

In veel voormalige Oostbloklanden kun je spoorlijnen vinden met exploitatie door kinderen. Er zit dan een camping bij waar de kinderen eten en slapen en hen wordt de fijne kneepjes van het seinwezen, kaartcontrole, enzovoorts onderwezen. Discipline en hiërarchie hoort er denk ik ook bij. De locomotieven worden wel bediend door volwassenen. In de bossen bij Budapest is ook zo'n spoorlijn te vinden. Je kunt er gewoon in met je Interrailkaart (want MÁV) maar dat leidde wel tot wat gedoe.

Mk45-2003 staat in Csillebérc gereed met een trein naar Hűvösvölgy.

A railway operated by children in the surroundings of Budapest, Hungary. Children stay on a campground near the railway and they are educated in operation and signalling and so on.

20131213-3327

Natuurgebied Het Solleveld (dunea) is voor mij het meest bijzondere stukje natuur van Den Haag. Je moet hier een passe-partout voor hebben dus je kunt er niet zomaar in. Ik was hier vanochtend met Maurits Burgers. We hebben de lange route gedaan en dat duurde zo ongeveer 2 uur. We zijn in totaal 2 personen tegengekomen, beiden bewapend met een dikke vette camera. We hadden geluk dat de mist niet helemaal optrok zodat het gebied in een waas van geheimzinnigheid bleef gehuld.

© all rights reserved by B℮n

The Douro Valley is located in the North of Portugal, extending from the city of Porto to the eastern border, where the Port wine production activities and the unique scenery sculpted by the Douro river and its tributaries are highlights not to be missed. The sun-bleached town of Régua abuts the Rio Douro at the western edge of the demarcated port-wine region. As the region’s largest riverside town, it grew into a major port-wine entrepôt in the 18th century, and remains an important transport junction. Despite the changes that the famous Port wine brought to the region, the Douro Valley has maintained its rural character and traditional roots with its handicrafts and religious customs. Stunning landscapes that yield produce and wines of excellence.

The Douro River and the Douro Valley are known primarily for Port, a sweet wine that has been produced here for two thousand years, along with less well-known red and white table wines. The Alto (upper) Douro, also known as the Douro Vinhateiro is dominated by big placards on the hillsides bearing the names of famous Port producers such as Cockburns, Taylors and Sandeman. The Douro Valley can be accessed by roads that zig-zag up and down the steep hills, although it is probably easier and certainly more scenic to travel by rail or boat. In the heart of Portugal’s Alto Douro, surrounded by terraced vineyards that climb high above the dramatic confluence of the Douro and Tedo rivers, sits an eighteenth-century estate, Quinta do Tedo. Photo of the Tedo river surrounded by the Quinta do Tedo estate where Port Wine is produced.

De Douro-vallei zou ook de betoverende vallei kunnen genoemd worden, zo adembenemend mooi is het landschap. Vanaf Porto, bij de monding van de rivier waar de in de vallei geproduceerde Douro-wijnen (tafelwijnen) en de portwijnen (versterkte wijnen) worden bewaard, kunt u dit als Werelderfgoed erkende cultuurlandschap op verschillende manieren ontdekken: met de auto, met de trein en met de boot. In Peso da Régua leert u in het Museu do Douro de wijnbouw en de regio vanuit een ander perspectief bekijken. Niet ver hier vandaan, aan de zuidelijke oever, ligt Lamego, een van de mooiste steden van Noord-Portugal. Een immens trappencomplex met blauwe en witte azulejos leidt naar het heiligdom Santuário de Nossa Senhora dos Remédios. In Pinhão, aan de oever van de Douro, moet je zeker een bezoek brengen aan het treinstation en de oude azulejos met taferelen uit de wijnbouw bewonderen. De Alto (Upper) Douro, ook bekend als de Douro wijnstreek wordt gedomineerd door grote plakkaten op de hellingen met de namen van bekende producenten zoals Port Cockburns, Taylors en Sandeman. Foto van de Tedo rivier vlakbij de wijngaarden van Quinta de Tedo alwaar de Port wijnen worden geproduceerd.

Hilversum, Bosdrift. Je kunt dit gebouw uit 1921/'22 niet echt meer 'jonge Dudok' noemen. Zo jong was-ie inmiddels niet meer en er zitten duidelijke kenmerken van een latere stijlperiode in. De Amsterdamse School is vrijwel passé (een lantaarn, links in de schaduw, is een laatste overblijfsel). In plaats daarvan zien we strakke, ten opzichte van elkaar verschoven vlakken en blokken die ook in het Hilversumse Raadhuis - wat in dezelfde jaren werd ontworpen - en veel andere gebouwen van Dudok terugkomen. Tegenwoordig Rijksmonument nr. 407232.

Primary school building in Hilversum, now exactly hundred years old. It was designed by architect Willem Marinus Dudok who also built a few years later the famous town hall in the same town.

Press 218 058 en DB 218 345 komen met een autotrein de dijk afgereden langs het Hiirlön in Morsum onderweg naar Westerland (Sylt).

Je kunt Westerland (Sylt) alleen bereiken per trein, boot en misschien per helikopter. Vandaar ook dat de auto's per trein van/naar Westerland worden vervoerd.

Vrijdag 14 april 2023

Rood Bekertjesmos (Cladonia coccifera)

Dit is een hele kleine korstmos. Van de bekertjesmossen is deze soort degene die je het meeste ziet in Nederland. Het vuurrode vruchtlichaampje steekt fel af tegen het grijsgroen van de rest van het korstmos. Je kunt ze vinden in bossen en heidevelden. Op stuifzanden is het een pionier.

Adolphe Sax

One of the most famous inhabitants of Dinant is Adolphe Sax; the inventor of the saxophone was born in this city. That Dinant is proud of this famous inventor, is evident from the fact that you see Monsieur Sax everywhere in the city; there is a street and square named after him. On the square stands - how could it be otherwise - a giant saxophone. If you visit the house of Adolphe Sax, you will be met for this museum by monsieur Sax in his own person.

Adolphe Sax

Eén van de beroemdste inwoners van Dinant is Adolphe Sax; de uitvinder van de saxofoon werd geboren in deze stad. Dat Dinant trots is op deze vermaarde uitvinder, blijkt wel uit het feit dat je monsieur Sax overal in de stad tegenkomt; zo zijn er een straat en plein naar hem vernoemd. Op het plein staat - hoe kan het ook anders - een reusachtige saxofoon. Bezoek je het huis van Adolphe Sax, dan word je voor dit museum opgewacht door monsieur Sax in hoogst eigen persoon.

Leffe: voortreffelijk ambachtelijk streekbier

Leffe blond en Leffe donker, beide oorspronkelijke trappistenbieren uit de Abdij van Leffe, vinden hun oorsprong in Dinant. Meer informatie over het bier vind je in het Maison du Leffe. Bier wordt er in de Abdij al lang niet meer gebrouwen, maar je kunt tijdens een bezoek wel alles te weten komen over het ontstaan van het beroemde bier. Ook ontdek je veel over het leven van de monniken en het huidige Leffe. Natuurlijk kun je als afsluiting van je bezoek proeven van het smaakvolle bier!

© all rights reserved by B℮n

Porto , also known as Oporto is a city in the north of Portugal, the second largest city in the country. There live as many as two million people, and was the cultural capital of Europe since 2014. Many foreign visitors increasing interest in Porto. A little further south, across the Douro River, is also the city of Vila Nova de Gaia famous for its port wines. The numerous terraces along the Douro you can get yourself tasting this world famous wine! On the Douro is the oldest district of Porto, Ribeira. The long history of the district can be seen everywhere: with the narrow alleys , local markets and the old facades in the harbor as if time seems to have stood still. The Baixa district is rising from the riverbank – all pitched terracotta roofs and stucco painted in shades of mustard, Elastoplast and estuarine grey. The Porto Cathedral located in the historical centre of the city is one of the city's oldest monuments and one of the most important Romanesque monuments in Portugal. The Dom Luís I Bridge is a double-decked metal arch bridge that spans the Douro River between the cities of Porto and Vila Nova de Gaia in Portugal. At the time of construction its span of 172 m was the longest of its type in the world. The construction was begun in 1881 and the bridge opened on 31 October 1886. Today the bridge carried road traffic on lower deck along with other vehicles, modern electric trams crossed the upper deck.

Walking around Porto’s cluttered, cobbled streets ascending haphazardly from the banks of the river Douro – particularly in the grey mist and rain – feels like jumping right onto the page of a Dickens novel. Porto has a rustic charm. The double-decker Dom Luis I bridge is an icon of the city of Porto. It spans the River Douro linking the Port wine houses of Vila Nova de Gaia with the bustling downtown Ribeira district of Porto. Construction took place between 1881 and 1886. Both decks were initially intended to carry road traffic but these days the top carries the Porto Metro trains as well as having a pedestrian walkway. It is worth making the crossing on the upper level. .

Porto ook wel Oporto genoemd is een stad in het noorden van Portugal, de op één na grootste stad van het land. Er wonen maar liefst twee miljoen mensen, en sinds de stad in 2014 culture hoofdstad van Europa was, hebben ook buitenlandse bezoekers steeds meer interesse in Porto. Iets verder naar het zuiden, aan de overkant van de rivier de Douro, ligt ook de plaats Vila Nova de Gaia, waar de bekende portwijnen geproduceerd worden. Op de talloze terrasjes langs de Douro kunt u deze wereldberoemde wijn zelf komen proeven! Aan de Douro ligt ook de oudste wijk van Porto, Ribeira. De lange geschiedenis van de wijk is nog overal terug te zien: dankzij de smalle steegjes, de lokale markten en de oude gevels in de haven lijkt het alsof de tijd heeft stilgestaan. Midden in het historische centrum van Porto is de Sé kathedraal van Porto te vinden. Deze kathedraal is het belangrijkste Romaanse bouwwerk van Porto en behoord tot de belangrijkste van Portugal. De Luis I-brug over de rivier Douro is een opvallende boogbrug in de Portugese stad Porto. De brug is vernoemd naar koning Lodewijk I van Portugal, die de brug op 31 oktober 1886 opende. Het verkeer wordt afgewikkeld over twee brugdekken die op 44 meter afstand boven op elkaar liggen. Het onderste brugdek, dat aan de stalen boogconstructie hangt, verbindt de laag gelegen stadsdelen voor autoverkeer. Het bovenste brugdek wordt door de boogconstructie ondersteund. Het verbindt de hoog gelegen stadsdelen en wordt gebruikt door de Metro do Porto. Beide dekken zijn toegankelijk voor voetgangers.

Schipluiden - 28 april 2015

Je kunt jezelf naar de overkant trekken

---

You can pull yourself to the other side.

Onlangs kwam in een Facebook groep de huizenrij in Uithuizen aan de orde en bedacht ik me dat ik daar eens gebruik van had gemaakt. Dat was alweer in 2008, de 6400 was nog grijs/geel en de ketelwagens voor het condensaatvervoer waren net vervangen door gloednieuwe Wascosa wagens.

Je kunt de plaat ook terugvinden in het mede door mij uitgebrachte boek Cargo Per Spoor 2008... :)

De plaat anno 2020 maken kun je vergeten vanuit dit standpunt, Ook hier staat een hoog ProRail hekwerk.

20190510-0495

Dagje naar Rotterdam geweest. Je kunt er nog kantoorruimte huren.

Heb ruim 100 foto's gemaakt.

All images are copyrighted by Pieter Musterd. If you want to use or buy any of my photographs, contact me. It is not allowed to download them or use them on any websites, blogs etc. etc. without my permission If you want a translation in your own language, please try "Google Translate".

© all rights reserved by B℮n

The city took its name from the hill. Mandalay Hill is known for its abundance of pagodas and monasteries, and has been a major pilgrimage site for Burmese Buddhists for nearly two centuries. At the top of the hill is the Sutaungpyei iterally wish-fulfilling Pagoda. A panoramic view of Mandalay from the top of Mandalay Hill alone makes it worthwhile to attempt a climb up its stairways. To get a sense of Mandalay’s pancake-flat sprawl, climb the 240 metres hill that breaks it. The barefooted walk up covered stairways on the hill's southern slope is a major part of the experience passing through and around a colourful succession of prayer and shopping opportunities. The climb takes a good 30 minutes, but much longer if you allow for stops en route. The summit viewpoint is especially popular at sunset when young monks converge on foreigners for language practice.

Just outside the North of downtown, Mandalay Hill which summit is 240 m above the surrounding plain is the natural watch-tower for the visitors to watch sunrise or sunset over the city plains. Every one who arrived in Mandalay, the ancient capital of Myanmar, usually goes to Mandalay Hill, the landmark of Mandalay, which overlooks the city.

Mandalay is de op een na grootste stad van Myanmar en ligt aan de voet van de 240 m hoge Mandalay Heuvel. In vroegere tijden was Mandalay echter niet de hoofdstad van deze streek. De legende vertelt dat de Boeddha zelf een voorspelling heeft gedaan dat onderaan de Mandalay Heuvel een machtige stad gesticht zou worden. Echter pas in 1858 besloot koning Mingdon om gehoor te geven aan deze legende en ontmantelde hij de toenmalige hoofdstad Amarapura en verhuisde alles naar Mandalay. Vandaag de dag is Mandalay weer opgebouwd tot een machtige stad die de verbinding vormt tussen alle handel tussen Noord- en Centraal-Myanmar. Ook is Mandalay een religieus centrum, waar u duizenden pagoda’s, tempels en kloosters kunt bewonderen. De allerbelangrijkst is echter de Maha Muni Pagode, waar een kolossaal boeddhabeeld bedekt met een dikke laag bladgoud te bezichtigen is. Daarnaast is een beklimming van de Mandalay Hill, vlak voor zonsondergang een unieke ervaring. Via een trap van meer dan 1700 treden is deze beklimming een ware uitdaging, maar de beloning is groot. Vanaf dit hoge punt heeft u een uitmuntend uitzicht heeft over het landschap, waartussen de Irrawaddy rivier zich een weg kronkelt.

21Y_9940CC

20240609-8027

Detail van de vorige foto

In deze ruimte, gewoon op de stoep in het Messegelände, kunt u anoniem uw sigaretje opsteken.

Frankfurt am Main. Begin van een 14 daagse vakantie in Duitsland.

Met een Interrail-pass Frankfurt, Würzburg, Dresden en Berlijn bezocht.

All images are copyrighted by Pieter Musterd. If you want to use any of my photographs, contact me. It is not allowed to download them or use them on any website, blog etc. without my explicit permission.

If you want a translation of the text in your own language, please try "Google Translate".

Merci pour votre commentaire

Dank voor je commentaar

Danke für deinen Kommentar

Thank you for your comment

Gracias por tu comentario

© all rights reserved by B℮n

The city took its name from the hill. Mandalay Hill is known for its abundance of pagodas and monasteries, and has been a major pilgrimage site for Burmese Buddhists for nearly two centuries. At the top of the hill is the Sutaungpyei iterally wish-fulfilling Pagoda. A panoramic view of Mandalay from the top of Mandalay Hill alone makes it worthwhile to attempt a climb up its stairways. To get a sense of Mandalay’s pancake-flat sprawl, climb the 240 metres hill that breaks it. The barefooted walk up covered stairways on the hill's southern slope is a major part of the experience passing through and around a colourful succession of prayer and shopping opportunities. The climb takes a good 30 minutes, but much longer if you allow for stops en route. The summit viewpoint is especially popular at sunset when young monks converge on foreigners for language practice.

Just outside the North of downtown, Mandalay Hill which summit is 240 m above the surrounding plain is the natural watch-tower for the visitors to watch sunrise or sunset over the city plains. Every one who arrived in Mandalay, the ancient capital of Myanmar, usually goes to Mandalay Hill, the landmark of Mandalay, which overlooks the city and the rice terraces.

Mandalay is de op een na grootste stad van Myanmar en ligt aan de voet van de 240 m hoge Mandalay Heuvel. In vroegere tijden was Mandalay echter niet de hoofdstad van deze streek. De legende vertelt dat de Boeddha zelf een voorspelling heeft gedaan dat onderaan de Mandalay Heuvel een machtige stad gesticht zou worden. Echter pas in 1858 besloot koning Mingdon om gehoor te geven aan deze legende en ontmantelde hij de toenmalige hoofdstad Amarapura en verhuisde alles naar Mandalay. Vandaag de dag is Mandalay weer opgebouwd tot een machtige stad die de verbinding vormt tussen alle handel tussen Noord- en Centraal-Myanmar. Ook is Mandalay een religieus centrum, waar u duizenden pagoda’s, tempels en kloosters kunt bewonderen. De allerbelangrijkst is echter de Maha Muni Pagode, waar een kolossaal boeddhabeeld bedekt met een dikke laag bladgoud te bezichtigen is. Daarnaast is een beklimming van de Mandalay Hill, vlak voor zonsondergang een unieke ervaring. Via een trap van meer dan 1700 treden is deze beklimming een ware uitdaging, maar de beloning is groot. Vanaf dit hoge punt heeft u een uitmuntend uitzicht heeft over de rijsvelden, waartussen de Irrawaddy rivier zich een weg kronkelt.

Wist je dat je veel bloemen kunt eten? Onder andere de Indische kers.

Versier je sla eens met een bloemetje

Did you know you can eat several flowers? For example the Indian Cress.

Do decorate your salad with flowers.

Thanks for taking time to fave, comment and look at my work. I really appreciate.

A glimpse at our wicked venue by Ana Kunt Morane!

Check back for details on our Grand Re-Opening!

Het grote voordeel van de mobieltjes met een aardige camera is dat je altijd een foto kunt nemen.

Ik gebruik een tweedehands Nokia N8 (voor een prikje gekocht) en verbaas me over de kwaliteit.

Nokia N8 2016

IMG-20160430-WA0001

Met een halfuurtje achterstand vervolgde ik daarna mijn route - onnodig om te zeggen dat hier de aansluiting tussen lokaal en InterCity wel naar behoren werkte - en besloot om in Duffel de trein te verlaten, de zon priemde nog steeds door de wolken, wat in Hove voor tegenlicht had gezorgd.

Ik ging via de onderdoorgang van perron 2/3 naar het station waarbij het mij opviel dat er weer geen enkele voorziening was voor rolstoelgebruikers of voor personen met kinderwagens. Zot eigenlijk dat je de buitenperrons kunt bereiken via een hellend vlak maar dat er geen enkele uitrusting is op het eilandperron!

Te voet ging het vervolgens via de Spoorwegstraat en de nieuwe brandweerkazerne van Duffel naar een voormalige overweg aan de Rechtstraat. Nu maar hopen op wat cargo over de sporen van lijn 27 want voor de talrijke personentreinen op lijn 25 sta je hier niet echt ideaal. En ja hoor, na de obligate Desiro volgde vrij snel een goederentrein met reeks 28 op kop, die op zijn beurt drie minuten later weer gevolgd door onderstaand exemplaar. Dat de zon ondertussen verstoppertje speelde achter de wolken, drukte de pret eventjes maar hé deze samenstelling is best origineel, zeker in combinatie met de bruine kolenwagons.

Voor de nummerfreaks: naast de 1317 die de trein sleurt, liften ook de 1303, 1336 en de 1309 mee.

----------

Duffel, 09/11/2015

NMBS 1317 (+ 1303 + 1336+ 1309)

42925 Antwerpen Noord - Basel

Sunrise in the early morning is a gift from nature Award count

ijdens de Biesboschmaand in mei hebben veel Biesbosch bezoekers foto’s geüpload om hun mooiste Biesboschmoment te delen. Deze actie was onderdeel van ‘De Biesbosch in mei’ actie, waarbij boswachter Thomas van der Es ook tips gaf om de zeearend en bevers te kunnen spotten. De winnaars van de fotowedstrijd zijn op 23 juni bekendgemaakt.

De foto met de meeste stemmen door het publiek is gevallen op een foto van een bever van Gerjo Horsman.

De foto die door de vakjury gekozen is van Liesbeth Kruijthoff-Flohil met bovenstaande landschapsfoto.

Dat de Biesbosch een bezoek waard is bewijzen de vele prachtige foto’s die zijn geupload. Vooral het zien van zeldzame dieren wordt als bijzonder ervaren en het levende bewijs wordt maar al te graag op de foto gezet en gedeeld. Daarnaast zijn foto’s van prachtige vergezichten die de stilte en de schoonheid van het gebied weergeven erg populair. Neem eens een kijkje bij de inzendingen.

De Biesbosch in mij is een initiatief van de verschillende organisaties rondom de Biesbosch. Zij vinden het belangrijk dat Biesboschbezoekers aan anderen laten zien waarom, hoe en waar je optimaal kunt genieten van het Nationaal Park De Biesbosch. Vanwege het succes van de actie blijft de website online en Biesboschbezoekers worden blijvend opgeroepen om foto’s te maken en te delen via de website www.debiesboschinmij.nl. In september rond de première van de nieuwe film Holland, natuur in de Delta zal er weer een nieuwe wedstrijd worden gehouden!

De Biesboschfoto met de meeste stemmen wint de publieksprijs: een fotografieworkshop in De Biesbosch. Een vakjury bestaande uit Marco Pauw (professioneel natuurfotograaf), Jacques van der Neut (Biesboswachter en fotograaf) en Hendrik-Jan de Ruijter (winnaar van 2014) selecteerden ook een winnende foto. De maker ervan wint een dagdeel op pad met Biesboswachter Thomas. Bovendien mogen beide winnaars aanschuiven bij een première van de film ‘Holland, Natuur in de Delta’!

De Biesboschmaand is een initiatief van de volgende partners: Nationaal Park De Biesbosch, Staatsbosbeheer, Instituut voor Natuureducatie en Duurzaamheid (IVN), Biesbosch VVV’s Altena Biesbosch, Dordrecht en Oosterhout, Biesbosch Streeknetwerk/Brabant aan de Biesbosch, Dordrecht Marketing en de gemeentes Dordrecht, Werkendam, Woudrichem, Oosterhout, Drimmelen, Geertruidenberg en Wijk en Aalburg.

Op vrijdagochtend stonden Tijs en ik weer eens tussen Chur West en Felsberg. We kwamen er vrij laat aan maar werden om 10:39 meteen verrast door de mooi schone Re 6/6 620 067 "Bodio" met een korte goederentrein van de Ems Werke. Je kunt de dag slechter beginnen!

In detail is misschien beter te zien dat je hier iets anders dan een paddestoel in kunt zien.

Ik in elk geval.

15Y_7998PVCCNdetail2023

De ekster behoort tot de kraaienfamilie. Je kunt hem vinden in bossen, openruimtes, tuinen en struiken. de ekster eet vrijwel alles en is berucht als rover van eieren van kleine vogels

Gudak app op iPhone

Gudak wil je weer bewust maken van de foto’s die je maakt. De app ziet eruit als een Kodak-wegwerpcamera.

Met de app maak je 24 foto’s. Je kijkt door een kleine zoeker naar het object dat je wilt fotograferen. Je weet bij het maken van de foto niet of het gelukt is en of iedereen erop staat, net als vroeger bij het fotograferen met een rolletje. Én je kunt na afloop de foto niet meteen bekijken. Dat kan pas drie dagen later, als het rolletje ontwikkeld is. Om het effect nog wat echter te maken krijg je tijdens het fotograferen met flitser een pieptoon te horen en na het maken van de foto het doorspoelgeluid van het rolletje. (iCulture)