PONDS - POOLS - LITTLE LAKES
View allAll Photos Tagged WERD
Urheberrecht bei Andreas Dlugosch
Dieses Foto ist urheberrechtlich geschützt. Ohne meine vorherige schriftliche Genehmigung darf das Foto weder ganz, noch auszugsweise kopiert, verändert, vervielfältigt oder veröffentlicht werden.
Das Nutzungsrecht meiner Fotos ist immer kostenpflichtig.
©Andreas Dlugosch
20220217_106c
===================================================
Info's zum Foto hier
www.bmk.gv.at/themen/klima_umwelt/naturschutz/vielfaltleb...
===================================================
Urheberrecht bei Andreas Dlugosch
Dieses Foto ist urheberrechtlich geschützt. Ohne meine vorherige schriftliche Genehmigung darf das Foto weder ganz, noch auszugsweise kopiert, verändert, vervielfältigt oder veröffentlicht werden.
Das Nutzungsrecht meiner Fotos ist immer kostenpflichtig.
©Andreas Dlugosch
===================================================
No private group or multiple group invites please!
===================================================
Urheberrecht bei Andreas Dlugosch
Dieses Foto ist urheberrechtlich geschützt. Ohne meine vorherige schriftliche Genehmigung darf das Foto weder ganz, noch auszugsweise kopiert, verändert, vervielfältigt oder veröffentlicht werden.
Das Nutzungsrecht meiner Fotos ist immer kostenpflichtig.
©Andreas Dlugosch
Viele Touristen werden auf den Berg hinaufgefahren. Schöner ist es jedoch, die 1700 Stufen vom Südeingang des Berges hinaufzulaufen. Vorbei geht’s an Souvenirläden und Essenständen. Auf halber Höhe erreicht man eine große goldene Buddhafigur, die mit ausgestrecktem Arm auf die Stadt Mandalay zeigt. Der Legende nach sagte Buddha, dass am Fuße dieses Berges, im Jahr 2400 des buddhistischen Kalenders, hier eine große Stadt entstehen werde. König Mingon verlegte aus diesem Grunde im Jahr 1857 die Königsstadt von Amarapura hier an den Fuß des Berges. Immer wieder kommt man bei der Besteigung des Berges an Opferstellen und Buddhafiguren vorbei.
Die Pagode auf dem Gipfel ist eine architektonische Meisterleistung. Sie besteht aus vielen kleinen offenen Räumen, die durch große Rundbögen voneinander getrennt sind. Die Wände sind über und über mit Glas- und Spiegelmosaiken bedeckt. Eine besondere Stimmung entsteht, wenn sich die rote, untergehende Sonne in den Mosaiken spiegelt.
Urheberrecht bei Andreas Dlugosch
Dieses Foto ist urheberrechtlich geschützt. Ohne meine vorherige schriftliche Genehmigung darf das Foto weder ganz, noch auszugsweise kopiert, verändert, vervielfältigt oder veröffentlicht werden.
Das Nutzungsrecht meiner Fotos ist immer kostenpflichtig.
©Andreas Dlugosch
Die fundamentalsten Informationen zum Foto
findest Du in den Tags.
------------------------------
Wikipedia: de.wikipedia.org/wiki/Seehamer_See
------------------------------
----
Urheberrecht bei Andreas Dlugosch
Dieses Foto ist urheberrechtlich geschützt. Ohne meine vorherige schriftliche Genehmigung darf das Foto weder ganz, noch auszugsweise kopiert, verändert, vervielfältigt oder veröffentlicht werden.
©Andreas Dlugosch
Urheberrecht bei Andreas Dlugosch
Dieses Foto ist urheberrechtlich geschützt. Ohne meine vorherige schriftliche Genehmigung darf das Foto weder ganz, noch auszugsweise kopiert, verändert, vervielfältigt oder veröffentlicht werden.
Das Nutzungsrecht meiner Fotos ist immer kostenpflichtig.
©Andreas Dlugosch
===================================================
No private group or multiple group invites please!
===================================================
Duisburg, Germany.
Het hoogovencomplex werd in 1902 door de "Rheinische Stahlwerke zu Meiderich bei Ruhrort" gebouwd, en werd later overgenomen door de Thyssen-groep. Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte het zwaar beschadigd, maar het werd in de jaren 50 weer opgebouwd. In 1985 waren de hoogovens van het complex te klein geworden om nog rendabel te zijn, en werd het complex gesloten. Tussen 1991 en 2002 werd het terrein als openbaar park ingericht.
Bezienswaardigheden
De meeste gebouwen in het park worden tegenwoordig voor recreatiedoeleinden gebruikt. Zo heeft men vanaf de voormalige hoogoven 5 een goed uitzicht over Duisburg en omstreken, kan men duiken in de gastank, en zijn in een deel van de ertsbunkers enkele klimmuren aangelegd en klimroutes uitgestippeld. Bovendien worden in het park regelmatig evenementen georganiseerd.
Het terrein is opgenomen in de Route der Industriekultur, die langs industriële bezienswaardigheden in het Ruhrgebied gaat.
Dieses Foto ist urheberrechtlich geschützt. Ohne meine vorherige schriftliche Genehmigung darf das Foto weder ganz, noch auszugsweise kopiert, verändert, vervielfältigt oder veröffentlicht werden.
Das Nutzungsrecht meiner Fotos ist immer kostenpflichtig.
©Andreas Dlugosch
===================================================
www.deutschlands-natur.de/tierarten/libellen/blaugruene-m...
===================================================
Dieses Foto ist urheberrechtlich geschützt. Ohne meine vorherige schriftliche Genehmigung darf das Foto weder ganz, noch auszugsweise kopiert, verändert, vervielfältigt oder veröffentlicht werden.
Das Nutzungsrecht meiner Fotos ist immer kostenpflichtig.
©Andreas Dlugosch
===================================================
naturschutz.ruhr/der-gemeine-steinpilz
===================================================
Na de foto bij Papekop werd er met enige spoed naar Dordrecht gereden. De +12 van SBB Cargo zorgde ervoor dat de volgende trein op de lijst nog wel eens krap kon gaan worden.
Gelukkig kon ik na aankomst nog snel de ladder uit de auto halen, en na een kort babbeltje met de overige aanwezigen kon de volgende trein afgedrukt worden.
De 7178 van Volker Rail is met de 203-1 in opzending en een korte werktrein (met o.a. 2 kranen) als trein 58311 uit Dordrecht naar Amsterdam Westhaven, en passeert op de foto ter hoogte van Dordrecht-Zuid.
Hierna werd nog gewacht op de Verona-shuttle van DB Cargo, welke met de Backbone Vectron zou rijden, maar deze trein werd helaas tot nader gegeven en vertrok pas met zonsondergang uit Kijfhoek.
Nadat de RE21 in Abbenrode was vastgelegd werd de rest van de groep afgezet in Werningerode. Terwijl zij de stad bekeken reed ik snel door naar Halberstadt, alwaar de rode 218 spoedig terug zou keren. In de hoop dat de trein het emplacement zou oversteken nam ik plaats in op het viaductje. Wegens een drukke spoorbezetting in het station stonden de wissels helaas minder gunstig. Er werd al lichtelijk gebaald toen de 218 zich in de verte liet zien. Toen de trein tot stilstand kwam en de vertraagde trein uit Maagdenburg nog altijd niet binnen was werd stilletjes gehoopt op een parralel-binnenkomst. En inderdaad: toen om de hoek de beige/blauwe 218 van Power Rail verscheen trok ook DB weer op, waardoor beide trek-duw setjes naast elkaar konden worden gefotografeerd!
Na het maken van de foto werd gelijk het volgende stekje opgezocht om de 218 472 te fotograferen, maar door verkeersdrukte werd dat net niet gehaald. Gelukkig kreeg ik een uurtje later nog een herkansing..
Urheberrecht bei Andreas Dlugosch
Dieses Foto ist urheberrechtlich geschützt. Ohne meine vorherige schriftliche Genehmigung darf das Foto weder ganz, noch auszugsweise kopiert, verändert, vervielfältigt oder veröffentlicht werden.
Das Nutzungsrecht meiner Fotos ist immer kostenpflichtig.
©Andreas Dlugosch
===================================================
Info hier:
www.arzneipflanzenlexikon.info/aloe.php
===================================================
In de zomer van 2022 werd de vakantie samen met de vrouw en dochter doorgebracht in Tsjechië. Uiteraard vond ik het niet heel erg dat de dames wederom voor Tsjechië kozen, want mijn bucketlist qua treinen in dit fraaie land is nog best wel lang ;-). De eerste twee weken zaten we in de buurt van Nymburk en de derde week nabij Uherské Hradiště.
In de buurt van Uherské Hradiště is nog aardig wat inzet van Duikbrillen van de serie 754. Met een beetje geluk zitten er ook een aantal leuke kleurvarianten in de omloop. In de laatste week van onze vakantie kon ik vier fraaie kleurvarianten scoren en daarnaast nog een loc in de Najbrt2-kleurstelling. Daar was ik zeer tevreden mee. Qua zon was het die week ook lekker en kon er op verschillende stekken worden genoten van deze fraaie diesellocomotieven.
De 754 worden ingezet tussen in de sneltreindienst (Rychlíky) tussen Staré Město u Uherského Hradiště en Luhačovice en in de snelle stoptreindienst (Spěšné vlaky) tussen Brno en Staré Město u Uherského Hradiště. Op dinsdagochtend 2 augustus zag ik dat de fraaie 754 013-1 achterop in een trein vanuit Brno werd meegenomen en waarschijnlijk weer onderdeel zou worden van de 754-omloop. Dit bleek ook zo te zijn en zodoende werd het plan gemaakt om de fraaie locomotief op woensdag 3 augustus de 's ochtends op twee stekken te fotograferen.
Woensdagochtend werd al vroeg de fraaie stek bij Polichno opgezocht. Daar was het nog een uitdaging om de auto te parkeren. Aan de hoofdweg is nergens een parkeerplaats. Daarom werd voorzichting de spoorwegovergang overgestoken richting het onverharde pad aan de andere kant van het spoor en de auto gekeerd met de neus richting het zuiden. Mocht er toch een auto richting het onverharde pad komen, dan had ik nog de mogelijkheid om snel uit te wijken naar een doodlopend uiteinde van het pad. Het bleef gelukkig rustig ;-). Keurig op tijd hoorde ik de trein aankomen. Het was uiteraard nog even spannend of de omloop zou kloppen. In het schema stond namelijk nog steeds een blauw uitroepteken. Dit betekent dat de omloop een inschatting is en nog niet definitief. Toen ik de fraaie neus van de locomotief de bocht om zag komen, was ik helemaal blij.
Op de foto zien we de Čd 754 013-1 met R 881 Olomouc hlavní nádraží-Luhačovice bij Polichno op 3-8-2022.
Op Koningsdag 27 april 2023 werd er speciaal voor de NVBS-rit met de gave RXP 1251 een dagje "vrij" genomen. Zo kon ik me met een goede reden onttrekken aan de markt in onze woonplaats. Het hoofddoel van de dag werd verwezenlijkt bij Beerze. De weersvoorspellingen voor de dag waren wisselend, maar er konden toch nog wat platen worden geschoten in het zonnetje.
Na de gave vangst van de RXP 1251 bij Beerze werd weer naar de Twentelijn gereden. Er zaten nog een paar mooie treinen in de pijplijn. Die bleven ergens "hangen”, omdat er een aanrijding plaats vond tussen Hengelo en Almelo. De eerste twee uren aan de hoofdlijn leek het vrij kansloos om nog een mooie plaat te schieten en de wolkenradar liet ook niet veel goeds zien. Toch kwam de zon na de onderbreking van de treindienst er rond twee uur toch weer wat door. Bij Holten werd de bekende bult weer opgezocht waar van het zonnetje kon worden geprofiteerd qua zonnestand. Daar werden samen met twee andere tevreden spotters binnen enkele minuten drie gave goederentreinen vastgelegd op de gevoelige plaat .
Hier zien we het fraaie blauwe geheel van de HSL 186 381-0 met een mooie lege kolentrein bij Holten op 27-4-2023.
Op vrijdag 26 mei 2023 werd een dagje foto's gemaakt in het Duitse Leinetal, de spoorlijn tussen Hannover en Göttingen dat onderdeel is van de druk bereden Nord-Süd-Strecke. In de namiddag werden bij Dehnsen enkele foto's gemaakt, maar een melding uit het noorden zorgde ervoor dat we vroegtijdig onze spullen inpakten en de auto startten. De reden was deze ketelwagentrein, die getrokken werd door de 383 112 van RTI, Railtrains International. Een van oorsprong Slowaakse goederenvervoer die inmiddels haar activiteiten naar het buitenland heeft uitgebreid.
Vanuit Hamburg Hohe Schaar is deze groen-wit-blauwe Vectron onderweg met een bijna geheel uit blauwe RTI-ketelwagens beladen met dieselolie onderweg Passau en vermoedelijk Wien-Stadlau of Bratislava. Slechts één witte GATX ketelwagen halverwege de trein verstoord de homogene blauwe set ketelwagens. De trein nam zoals veel andere goederentreinen uit Hamburg niet de rechtstreekse route via Uelzen, maar werd via Bremen ingelegd. Dit gebeurd relatief vaak vanwege de vele ICE-treinen op de rechtstreekse route
Dieses Foto ist urheberrechtlich geschützt. Ohne meine vorherige schriftliche Genehmigung darf das Foto weder ganz, noch auszugsweise kopiert, verändert, vervielfältigt oder veröffentlicht werden.
Das Nutzungsrecht meiner Fotos ist immer kostenpflichtig.
©Andreas Dlugosch
===================================================
Info hier:
www.kostbarenatur.net/anwendung-und-inhaltsstoffe/waldsau...
===================================================
Vrijdag 16 juni 2023 werd het spoor weer eens opgezocht. Voorlopig wellicht één van de laatste dagen met stralend weer. Al vroeg was ik op pad en dat vertaalde zich bij de eerste stek al direct goed uit! Er werden stekken in Westbevern, Hasbergen en Ostercappeln aan de Rollbahn bezocht. Het was de bedoeling om 's middags andere stekken aan de Rollbahn te bezoeken, maar een wolkenfeest gooide roet in het eten. De satelliet liet voor de omgeving Osnabrück weinig goeds zien die middag. Daarom werd besloten om toch maar weer richting de grens te gaan, omdat meer naar het westen het weer beter leek. In Mehringen en Salzbergen werden ook nog een paar mooie treinen gepakt.
Hier zien we de ŽSSK Cargo 383 210-2 met een lege BLG-autotrein richting Rheine bij Mehringen op 16-6-2023. In het thuisland Slowakije heb ik deze zelfde loc vorig jaar ook gefotografeerd. Leuk om deze vlak over de grens ook nog een keer te pakken.
Vrijdag 16 juni 2023 werd het spoor weer eens opgezocht. Voorlopig wellicht één van de laatste dagen met stralend weer. Al vroeg was ik op pad en dat vertaalde zich bij de eerste stek al direct goed uit! Er werden stekken in Westbevern, Hasbergen en Ostercappeln aan de Rollbahn bezocht. Het was de bedoeling om 's middags andere stekken aan de Rollbahn te bezoeken, maar een wolkenfeest gooide roet in het eten. De satelliet liet voor de omgeving Osnabrück weinig goeds zien die middag. Daarom werd besloten om toch maar weer richting de grens te gaan, omdat meer naar het westen het weer beter leek. In Mehringen en Salzbergen werden ook nog een paar mooie treinen gepakt.
Hier zien we de RTB 193 791 "Samen door Europa" met de PCC-shuttle richting Nederland bij Salzbergen passeren op 16-6-2023. Deze loc had ik al een paar keer, maar iedere keer met de Duitse kant voor de lens. Leuk dat het nu ook van de Nederlandse kant is gelukt.
In de middag werd de bewolking zo hevig dat het de vraag was of er op dat moment nog überhaupt zon foto's gemaakt konden worden. Desondanks werd er naar Wispenstein gereden om aldaar te wachten (en te hopen) dat het mee zou zitten. Na enkele keren behoorlijk pech te hebben gehad (er ging o.a. een RTI 383 zon uit) en de bewolking zo heftig werd dat er zelfs bliksem zichtbaar was, werd de twijfel zo groot of het nog zin had om langer te blijven staan. Terwijl boven ons de donderswolken voorbij gingen kwam er een zilveren locomotief door de bocht. In eerste instantie was de gedachte dat het niets zou worden toen de zon er uiterst kort bij kwam. Wat een geluk en wat een scene!
Onder waanzinnige omstandigheden kon een knaller van formaat worden vastgelegd. HVLE 185 583 reed met een set ketelwagens door Wispenstein, de fotograaf in blijdschap en ongeloof achterlatend. Wispenstein, 9 september 2022.
Vandaag werd Nijmegen aangedaan door de Dinner train. Deze keer vanuit Tilburg. Na wat locaties in Wijchen bekeken te hebben die niet bevielen (snoeien!), kwam ik uiteindelijk in Ravenstein terecht. Daar wilde ik hem op de heen- en terugweg pakken. Qua licht zou het wat moeilijk worden met de trein richting Nijmegen, maar zelfs die foto is prima geworden. Eerst deze foto waar TCS 102001 met de Dinner train zojuist de brug over de Maas achter zich heeft gelaten en over een paar seconden station Ravenstein zal passeren, op weg naar Tilburg. Geen last van een eventuele kruising, want enkelspoor. Trein: 33201, tijdstip: 18:24. Ravenstein, 8 april 2022.
Op dinsdag 7 februari werd met enige moeite (de werkagenda moest even creatief leeg worden geveegd) een vrije dag ingepland om samen met een vriend treinen te spotten. Hoofddoel was de HSL 186 381 met een kolentrein. De verwachting was dat deze trein rond tien uur bij Salzbergen Zum Wasserwerk zou doorkomen.
De trein ging echter bij binnenkomst in Bad Bentheim 1,5 uur aan de kant. De zon begon al aardig te draaien richting haaks en zodoende werd uiteindelijk de stek verlaten richting Block Deves waar de zon weer gunstiger. Daar hoefden we niet lang te wachten op de gewenste trein. Ruim een uur later kwam er als verrassing een omgeleide kolentrein door.
Hier zien we de Captrain 185-CL-003 (185 503-0) met een kolentrein Wilhelmshaven-Bottrop bij Hummeldorf op 7-2-2023. Hier en daar is wat "kunst" digitaal verwijderd.
Op dinsdag 11 juli werd het Maintal verlaten en werd een flink stuk naar het noorden gereden om uiteindelijk in een dorpje in de buurt van Burgstemmen weer een paar dagen te verblijven. De weersverwachting voor de volgende ochtend was in eerste instantie wat regenachtig en dat bleek ook zo te zijn tot een uur of 8. Daarna trok het opeens helemaal open en dus werd niet getwijfeld en op de bonnefooi naar het Leinetal gereden.
Op de plek aangekomen sloten al snel de spoorwegbomen en passeerde de Metronom richting Göttingen. Vaak zit daar direct een cargo achter en dat bleek ook ditmaal zo te zijn. Het bleek onverwacht deze HSL Traxx in huisstijl te zijn met een beladen Touax-autotrein. Het bijzondere aan deze wagens is dat ze zowel enkel- als dubbeldeks kunnen vervoeren, doordat het bovendek beweegbaar is. In dit geval trok de 185 600 een enkeldeks beladen autotrein van Bremerhaven naar Graz.
Vandaag werden 29 rupsvoertuigen type Bandvagn-206 van het Korps Mariniers overgebracht van de Eemshaven naar Amersfoort Vlasakkers. Onder prachtige, bijna lenteachtige, omstandigheden, alleen de wind maakte het nog voelbaar koud, passeert hier de 6414 van DB Cargo met deze fraaie trein het Groningse dorpje Winsum op weg richting Groningen-stad.
Op zaterdag 30 april 2022 vond het stoomfestival plaats tussen Maldegem en Eeklo. Nadat ik in 2019 al aan deze lijn was voor bezoekende stoomlok 29.013. Dit keer was het de beurt aan de prachtige HLD54 5404 van het patrimonium.
Deze NOHAB werd drie keer op de foto gezet, 1 foto kon ook gemaakt worden tijdens een zonet.
Het is exact 14 uur als NMBS patrimonium 5404 bijna eindbestemming Maldegem bereikt heeft.
Van 1 tot en met 4 juni 2022 werd samen met een treinenspotvriend één van onze gezamenlijke favoriete treinenlanden bezocht: Tsjechië. De eerste dag werden twee stekken in de buurt van Ústí nad Labem bezocht en daarna reisden we door naar het zuidoosten van het mooie land. Rondom Brno stonden een aantal hoofdlijnen en lokale lijnen op het menu. Vooral de verschillende varianten van de serie 754 en de laatste dagen van de serie 560 hadden onze belangstelling.
We werden aardig verwend qua Duikbrillen en ook de 560's werden gescoord. Dit allemaal op fraaie minder druk bereden lijnen. Tussendoor werden in de regio Brno ook bezoekjes gebracht aan de hoofdlijnen. Op donderdagmiddag 2 juni werd een stek ten zuiden van het dorp Žabčice aan de hoofdlijn Brno-Břeclav bezocht. We pakten in korte tijd een aantal fraaie reizigerstreinen met mooie tractie.
Hier zien we de Čd 242 204-6 met stoptrein Os 4651 Tišnov- Hustopeče u Brna-bij Žabčice op donderdag 2 juni 2022. De serie 242 zal helaas niet lang meer rijden voor de Tsjechische Spoorwegen.
Dieser Tag wird nicht nur der Landschaft, der Begeisterung über die Wellen des Atlantik und der alten, verwitterten Architektur wegen auf immer in Erinnerung bleiben.
Unsere Freunde kennen die Story bereits... für alle anderen ist sie hier noch einmal - erzählt sowie in Bildern im Album Cabo Espichel
Von unserem Appartment mit dem schönen Namen "Sunset Nest" konnten wir an diesem Morgen nichts als den üblichen blauen Himmel über den roten Dächern der Stadt sehen. Der Mietwagen stand noch unten vor der Tür, eingezwängt zwischen lauter andere kleine "Nuckelpinnen" und unser Entschluss, ans Meer zu fahren, stand seit dem Vorabend bereits fest.
Ein Drittel der Strecke von ca 45 km bretterten wir zuerst über die längste Brücke, die ich je sah, erreichten das Kap nach einer knappen Stunde und verbrachten dort den größten Teil des Tages. Für die Rückfahrt hatten wir uns noch einen Besuch am Badestrand vorgenommen, wunderten uns schon, dass alle Leute bereits gegen 16:30 den Heimweg antraten, genossen aber Strand, Wind und Wellen genau so, wie es eben Landratten tun, die das Meer eher selten zu Gesicht bekommen. Hilde aalte sich im warmen weichen Ufersand und ich tobte wie ein Kind umher, fotografierte, ließ mich fast bis ans Kinn nass spritzen und fühlte mich unendlich lebendig und glücklich...
Vielleicht hätten wir schon eher mal einen Blick nach oben - oder auf die WetterApp werfen sollen...
Betrachte ich heute die Bilder, so sehe ich es bereits auf den ersten - streifige, schlierige Wolken, die Wind und nichts Gutes damit verbunden verheißen... das milchig weiße, ins Grau gehende nahm immer mehr Fläche ein...
Irgendwann, bei einem Cappuccino auf der Terrasse der Strandbar checkten wir unsere Messages und entdeckten beide eine Unzahl von Chats mit Warnungen, Befürchtungen und immer wieder der Frage: Wo seid ihr? Seid ihr in Sicherheit?
Familie und Freunde machten sich offenbar Sorgen um uns, aber warum?
Der Wind hatte inzwischen deutlich aufgefrischt, er trieb am leeren Strand Bälle von trockenen Pflanzen vor sich her, die Möwen waren seine einzigen Zuschauer und kreischten ihren Beifall in den dunklen Himmel...
Eine halbe Stunde noch stromerten wir am Strand umher, das Foto, unter dem ich hier schreibe, entstand, kurz bevor der Parkplatz in Sicht kam.
Hilde lenkte, ich las ihr derweil eine Unwetterwarnung nach der anderen vor... nun breitete sich die erschreckende Klarheit der Tatsachen vor uns aus!
Bahnverkehr wird eingestellt, Flugverkehr ebenfalls... die großen Brücken werden geschlossen!!!???
Wie bitte? Noch befanden wir uns ja auf der anderen Seite des Tejo ... die Vasco da Gama war noch nicht mal in Sicht!
Während meine Fahrerin mit festem Griff ums Lenkrad den im starken Wind bereits schlotternden Kleinwagen in Richtung Lissabon steuerte, betete ich: Lieber Gott, lass die Brücke noch offen sein, wenn wir dort ankommen!
...
Wir schafften es.
Der Verleih bekam sein Auto gerade noch fristgerecht zurück und zwei glückliche Fotografinnen erreichten - inzwischen pudelnass und ordentlich durchgeschüttelt - das "Sunset Nest".
Unsere unvergessene Sylvia weilte zur gleichen Zeit mit ihrer Familie in Porto. Im Kerzenschein chatteten wir, hofften, dass die Tür dem sich in Böen dagegen werfenden Wind stand hielt und gingen schließlich irgendwann in den frühen Morgenstunden zu Bett.
LESLIE war weiter gezogen... ;-))
f 8
1/160 s
100 ISO
105 mm
De Siemens fabriek in Krefeld-Uerdingen produceert alle treinstellen in de Siemens Mobility catalogus. Siemens doet goede zaken want de orders voor blijven komen, waardoor de fabriek op volle toeren draait. De treinstellen verlaten niet als compleet treinstel de fabriek in Krefeld-Uerdingen, maar worden per 2 rijtuigen overgebracht naar Wegberg. Bij het Siemens Prüf- und Validation Center Wegberg-Wildenrath (PCW) worden de rijtuigen samengesteld tot treinstel en beproefd op Siemens eigen testbaan, voordat ze worden afgeleverd aan de klant.
Siemens PCW zorgt zelf voor de overbrengingen tussen Krefeld-Uerdingen en Wegberg. Siemens PCW beschikt hiervoor altijd over het laatste nieuwste model van Siemens Mobility. Momenteel heeft PCW de beschikking over een Vectron Dual Mode. Ook huurt Siemens PCW altijd enkele Vossloh diesellocs als back-up. Centralbahn wordt af en toe ingeschakeld als PCW 'geen tijd ' heeft.
Vanwege de vele orders vinden de overbrengingen elke werkdag plaats en rijden ze betrouwbaar op vaste tijden. De overbrengingen blijven interessant omdat je nooit weet in wat voor samenstelling ze rijden.
Op 22 november 2022 werd er op uit getrokken naar Wegberg. Het was bewolkt dus kon mooi in de bossen van de Siemens stamlijn het transport worden opgewacht.
Siemens PCW 10 met twee ICE 3neo rijtuigen 5408 213 + 5408 313 (8013) van Krefeld-Uerding naar Wergberg, heeft nog enkele kilometers te gaan tot PCW, als vanaf de IJzeren Rijn de stamlijn wordt opgereden.
Siemens PCW 10 (248 009) mit zwei ICE 3neo Wagen von Krefeld-Uerdingen nach Wegberg.
Heel veel treinen werden er vandaag niet op de foto gezet. In totaal vier leuke en noemenswaardige. Maar het was vooral een gezellige dag. Veel gekletst in de tijd dat er gewacht moest worden. En eindelijk kan deze loc van het lijstje af. Hier de fraaie loc met een Rzepin shuttle naar Tilburg Industrie. De foto geeft wel goed de droogte van de zomer van 2022 weer. En de sproeier rechts doet de rest. Dijkerhoek, 4 september 2022.
Na een melding (waarvoor dank) werd snel afgereisd naar Griendtsveen. De nieuwe Lineas reclameloc was weer onderweg naar België. Een dag eerder was de loc al vroeg in de ochtend met een gemengde trein naar Recklinghausen gereden. Vervolgens heeft de loc lege wagens rongenwagens naar Mülheim-Styrum gebracht en een beladen buizentrein weer terug genomen. Het vermoeden was dus ook groot dat hij die weer terug zou nemen naar België, want Lineas rijdt wel vaker vaker zo'n trein op zondag. Toen eind van de ochtend nog bleek dat de loc in Recklinghausen stond, werd er later niet meer aan gedacht tot de melding kwam.
Lineas 186 454 'no time to waste' met rongenwagens, beladen met buizen en stalen knuppels, van Mülheim-Styrum via Recklinghausen-Ost, Venlo en Roosendaal naar Antwerpen-Noord, passeert het veengebied de Peel bij Griendtsveen.
Best bekeken in 'lightbox', druk F11+L.
139 260 brachte den Ambrogio KLV an diesem Tag von München Ost Rbf nach Kufstein und konnte kurz vor dem Ziel abgelichtet werden.
Voor mijn werk was ik in 1982 wegens een cursus tijdelijk gedetacheerd in Bussum. Omdat 5 mei bij mijn toenmalige werkgever een feestdag was, werd er deze dag geen cursus gegeven. Deze vrije dag werd benut om in de omgeving van Bussum treinen te spotten en fotograferen. Na het middageten werd per trein koers gezet naar Amsterdam.
Het was een frisse en bewolkte dag met helaas weinig zon. Toch konden er op deze dag een aantal mooie treinen op de foto worden gezet. Eén van deze treinen was een intercity naar Enschede met één van de weinige blauwe locomotieven van de serie 1100 met een stam plan E rijtuigen. Locomotief 1121 staat gereed voor vertrek met een intercity naar Enschede.
Scan van dia.
Amsterdam CS, 5 mei 1982.
Op 4 januari 2023 werd een kijkje genomen in Gelsenkirchen-Scholven. Op lijn bevindt zich Uniper Kraftwerke Scholven en Ruhr Oel, uiteraard met spooraansluiting. Verder op de lijn heeft Ineos Phenol in Gladbeck-Zweckel ook aansluiting op het spoor.
De Kraftwerk wordt bediend door RBH die dagelijks enkele kolentreinen uit Nederland ontvangt. Sinds september 2022 rijdt RRF in opdracht van Heavy Haul Power International drie keer per week een kolentrein van Maasvlakte naar Gelsenkirchen-Scholven. RRF zet een class 66 met de fraaie set Roemeense Falns. Opvallend genoeg wordt de fraaie combi maar weinig gefotografeerd.
Op 4 januari 2023 was RRF weer onderweg naar Gelsenkirchen. Eenmaal gekomen in Gladbeck-West moest RRF haar beurt wachten. RBH moest eerst een kolentrein uithalen bij Uniper. Vervolgens werd een keteltrein uitgehaald bij Ruhr Oel. En Captrain wisselde een keteltrein uit bij Ineos. Toen het baanvak vrij was kon RRF de laatste kilometers afleggen.
RRF PB01 met beladen kolentrein uit Maasvlakte naar Gelsenkirchen-Scholven heeft haar eindbestemming over enkele meters bereikt.
Op woensdag 18 mei werd samen met een goede vriend even lekker op pad gegaan ondanks de verwachte hoge temperaturen. Doel van de dag waren de treinen die normaal over de Montzen-route gaan, maar door werkzaamheden bij Aachen nu via Roosendaal-Venlo werden omgeleid. Als klap op de vuurpijl nog op de gok naar Teuge gereden voor de 1315 van Fairtrains.
Nadat we de omgeleide Linz-shuttle van Railtraxx hadden geklikt wilde we eerst de grens oversteken voor een Werbe Vectron van LTE. Toen we net aan het rijden waren kregen we de melding dat de 1830 van RFO voor de Gekkengraaf-shuttle zat, iets wat bijzonder was omdat er normaal een Vectron of 189 d'r voor zit.
De keuze voor de stek was al snel gemaakt en dat was bij Griendtsveen langs het water. Na een half uur wachten komt de nog altijd fraaie 1830 voorbij gereden met de bijna volle Gekkengraaf-shuttle richting zijn eindbestemming Gekkengraaf.
Datum: 18-5-2022 11:32.
Locatie: Lavendellaan te Griendtsveen.
Foto: © Ruben Schots.
Zaterdag j.l. werden de eerste heikikkers gehoord in de Alblasserwaard. Diverse keren gezocht. Vandaag had ik geluk en kon ik ze vinden. Laag standpunt was helaas niet mogelijk.
EDIT: volgens een kenner(Antonie Blom) is het een BRUINE kikker zijn oordeel: Zonder enige twijfel een Bruine kikker. De snuit is veel te stomp voor een Heikikker, daarnaast zou ik bij de Heikikker een lichte rugstreep tot voorbij de ogen verwachten (hoewel dit geen 100% kenmerk is).
© 2016 Wim Boon
Please view LARGE!
Please do not use this image on websites, blogs or other media without my written permission.
De volgende ochtend werd nog een eindje Italië in gereden richting de omgeving van Mezzocorona. We begonnen de dag bij Egna-Termeno voordat we naar Salorno reden.
Er hoefde niet lang gewacht tot worden tot de eerste foto bij Egna-Termeno gemaakt kon worden. De TX Logistik 193 556 "Licence to Rail" en 193 645 waren in de ochtend van 27 april 2022 onderweg als trein 63140 (43140 vanaf Brennero) vanuit Verona naar Lübeck.
English:
On april 27, 2022, the TX Logistik 193 556 and 193 645 came along Egna-Termeno as train 63140/43140 from Verona to Lübeck.
Op de flink zonnige zondag 9 oktober werd er een poging ondernomen om de Craftertrein op Duits grondgebied te fotograferen, met een DeltaRail 243'er op kop. Reeds zijn de foto's uit Kottebrink en Salzbergen al op mijn pagina verschenen waaruit we kunnen concluderen dat dit een succes was! Als je de trein dan ook in Salzbergen weet te fotograferen, is het natuurlijk vanzelfsprekend dat je een inhaalactie onderneemt naar Gildehaus. In Gildehaus heb je nog altijd het fraaie fenomeen bestaande uit Nederlandse Nèz-Cassé locomotieven met Duitse infrastructuur en dat wist ik nog niet eerder met zonnige omstandigheden om te zetten in een foto. Des te meer een reden om dus snel te verkassen voor de derde foto van deze trein.
De Craftertrein stond dit jaar erom bekend meermaals door de Fairtrains 1315 verzekerd te worden, maar dit weekend was dat niet het geval. Het was de eer aan de HSL / RailExperts 9901 om weer de trein naar Amersfoort te brengen, wat ik overigens helemaal niet erg vond want ik had van deze combinatie nog geen foto. Nog voordat DeltaRail was toegekomen in Bad Bentheim, was de Nederlandse loc al aanwezig wat een snelle locwissel mogelijk maakte. Aangezien je nog verrassend lang onderweg bent met de auto vanuit Salzbergen naar Gildehaus, hadden we geen tijd te verliezen. Na een ritje van iets meer dan twintig minuten arriveerden we in Gildehaus en werd snel richting het veld gelopen. De ladder werd neergezet en het bleek nog best lastig om de juiste compositie te vinden.
Na even zoeken werd dan de juiste compositie gevonden. Nog geen minuut later werd er al een gezoem hoorbaar in de verte, en enkele ogenblikken daarna begonnen de klassieke overwegbellen te tingelen. Met nog een vrij traag tempo werd daar een witte neus zichtbaar welke langzaam de bocht uit kwam en vervolgens over de heuvel kwam. Voor de derde keer deze dag kwamen daarachter de Crafter busjes tevoorschijn en was het niet veel later tijd om af te drukken!
Het is 17:27 als in een warm laagstaand herfstzonnetje de HSL / RailExperts 9901 de twee aanwezigen passeert. De trein is na haar locwissel zojuist vanuit Bad Bentheim begonnen aan haar laatste etappe naar Amersfoort wanneer Gildehaus voorbij wordt gereden. Nadat ook deze foto geslaagd was, werd de grens overgestoken richting huis. Te Deurningen haalden we de trein weer in, en wetende dat ze nog in Hengelo even tot stilstand gebracht zou worden, werd er een vierde poging bij de Westermaat geprobeerd. Ook hier kon de trein op foto worden gezet, maar doordat we zo'n 10 seconden voor doorkomst met een veel te laag standpunt paraat stonden, houden we dit plaatje maar even in het archief!
Nadat te Kottebrink DeltaRail voor het eerst succesvol gefotografeerd kon worden met de Craftertrein, werden de spullen snel ingeklapt. We vertrokken richting het traject tussen Salzbergen en Bad Bentheim, want op papier was het mogelijk om de trein onderweg dus in te halen. Waarschijnlijk kregen we zelfs meer speling, want vlak achter de busjestrein bevond zich de intercity naar Amsterdam en dus was de kans aanzienlijk dat DeltaRail onderweg nog ergens aan de kant ging. We namen echter geen risico en reden dus vlot richting Salzbergen waar we net achter de bocht vanuit het station een leuke stek hadden gevonden. Hoewel het qua tijd handig zou zijn dat DeltaRail even aan de kant zou gaan, zou het de zonstand niet echt ten goede komen want deze zou namelijk al erg snel kops gaan staan. Betere opties waren er in de regio niet dus was dit alsnog wel een leuke tweede poging.
Na een voorspoedig ritje over de A30 kwamen we toe op onze uitgezochte locatie, en blijkbaar waren we lang niet de enigen met dit idee. Reeds waren al een aantal fotografen op locatie en die wisten ons te vertellen dat DeltaRail inderdaad onderweg even een kleine pauze had gemaakt. Desondanks hoefden we niet bijster lang te wachten, want ongeveer 10 minuten na aankomst kwam de intercity al voorbij die was voorgelaten. Deze werd op enkele minuten gevolgd door de Trabbi met haar busjes richting Bad Bentheim. Het kon niet lang genoeg duren want de zonstand was inderdaad al vrij kritiek. Door de vrij kopse zon werden wel de achterliggende bomen extra goed belicht, waarvan een aantal exemplaren wel erg flink in de herfstkleuren stonden. Gelukkig voor ons werd net zoals in Kottebrink al vlug het geluid van de wel erg luidruchtige 243'er hoorbaar. Vervolgens sloot de overweg en was het moment daar om deze fraaie trein voor de tweede keer deze dag te mogen vereeuwigen.
Het is 16:47 als de DeltaRail 243 864 opnieuw met Craftertrein 69635 aan onze lenzen voorbijschuift. Nog steeds is het geheel vanuit Frankfurt Oder onderweg naar Bad Bentheim, met deze keer Salzbergen achter haar latend. Met ongeveer vijf minuten wordt voor DeltaRail de eindbestemming bereikt, alwaar stuivertje wordt gewisseld met HSL / RXP. Wij vertrokken opnieuw vlug, ditmaal richting Gildehaus om de derde en laatste geslaagde foto van de dag te maken!
De Rafaëlkerk is het gebouw van de Christengemeenschap in Zeist. Op 2 november 1963 werd de eerste steen gelegd voor dit kerkgebouw, dat op 21 november 1964 wordt ingewijd. De naam Rafaëlkerk wordt pas in 2002 gegeven.
De architect van het gebouw is H.W.M. Hupkes. De Christengemeenschap is in 1937 ontstaan. De architect Henk Hupkes heeft ook het altaar, de preekstoel en de zeven kandelaren ontworpen. De wandschildering boven het altaar is van Wilfried Ogilvie.
Het kerkgebouw ligt onder straatniveau en een brede trap omlaag leidt naar het kerkplein. De kerkzaal, of beter gezegd 'cultusruimte', bevindt zich boven, op de eerste verdieping. De zaal loopt wijd uit naar het midden en daarna weer trechtervormig terug naar het altaar.
Kleine ramen maken de cultusruimte donker en mystiek. De zaal is paars, omdat het de kleur is die de ziel het makkelijkst in de stemming zou brengen voor geestelijke inhouden. Opvallend in de architectuur is de aanwezigheid van niet-rechte hoekverbindingen.
Bij zijn ontwerp voor de kerk van de Christengemeenschap in Zeist was Hupkes in aanraking gekomen met de antroposofie. Hij was zich bewust geworden van een aantal bouwkundige feiten, die hij 'geometrische principes' noemde. Dat zijn absolute, universele waarden. Eén daarvan is de ellenmaat, 66 cm; dit is de lengte van elleboog tot vingertop.
Hupkes hanteerde een zelf gevonden woord hoekverdraaiing' , d.w.z. de richting die de ene muur maakt ten opzichte van de andere. Vanuit de vijfhoek ontdekte hij dat 9 graden en veelvouden daarvan van wezenlijk belang zijn voor het religieuze gevoel dat een gewijde ruimte moet oproepen.
Uitgangspunt voor het ontwerp was de 9° hoek als kleinste afgeleide van de 108° hoek. Toepassing van de 45° en 90° hoek is vermeden. In het ontwerp van het kerkgebouw is door de consequente toepassing van de 9 gradenhoek de gulden snede ontstaan.
Mit einem privaten Sonderzug von Katzhütte nach Chemnitz konnte 112 565 der Press bei Wolsfgefärth an einem Rapsfeld am frühen Abend festgehalten werden.
Aron im alten Kratzbaum auf dem Flur. Eigentlich sollte der Kratzbaum entsorgt werden, aber beide Katzen lieben ihn.
Na Retrack werd teruggereden naar de andere kant van de boog voor een tweetal treinen vanuit het noorden.
Aangekomen op de stek was er uit het niets ook ineens een Duitse fotograaf. De niet zo sociale man stond een meter of 5 verder naar voren dan waar ik eerder op de ochtend stond en dus moest er iets geïmproviseerd worden.
Als eerste kwam de HSL 185 600 met lege autotrein 42583 langs Bopparder-Hamm. De trein is onderweg vanuit Zeebrugge naar Passau en passeert hier de twee fotografen.
Na HSL besloot de Duitse fotograaf dat het wel mooi was en vertrok waardoor ik weer wat verder naar achteren kon verplaatsen.
English:
On march 2, 2023, the HSL 185 600 came along Bopparder-Hamm as train 42583 from Zeebrugge to Passau.
Nadat donderdagochtend 25 mei goed begonnen was door de passage van Retrack met haar LKW Walter trailers, zou er nog gewacht worden op een viertal potentiële treinen die onderweg waren. Dit betroffen een lege houttrein van HLG, een K+S trein van WLC, een lege houttrein van SETG en tot slot een keteltrein van RTI. Aangezien de locomotieven van de treinen onbekend waren, was het een kwestie van afwachten op mogelijke meldingen, al dan niet verrast worden als de trein de hoek om zou zeilen. Het werd uiteindelijk het eerste, aangezien er bij Retzbach een melder verschenen was.
Nog voordat Retrack voorbij was, wisten we al dat HLG de moeite niet was, aangezien het een saaie AlphaTrains 185'er was die de trein mocht voorzien. Ook RTI was niet interessant, en werd gereden met de flink ondergekladde 193 725, overigens wel voorzien van CZ Train logo. De overige twee treinen waren gelukkig wel verzekerd van een noemenswaardige tractie, wat vooral bij WLC heel leuk was, aangezien de sleep wagens ook zeer fraai is. Het betrof hier namelijk een K+S trein, eens wat anders dan die standaard containertreinen van WLC.
Verschillende vervoerders in Duitsland brengen vanuit alle windstreken treinen naar Gerstungen toe, waar de treinen beladen worden met kalizout. De combinatie Kali + Salz wordt mooi afgekort tot K+S op de fraaie blauwe wagens. Een ander fraai vervoer in deze branche zijn de Laugenzüge welke kaliloog vervoeren. Waar de Laugenzüge door verschillende vervoerders gereden worden, zijn ook de K+S treinen te zien bij verschillende vervoerders. Tussen het Oostenrijkse Linz en het Duitse Gerstungen is WLC degene die de eer heeft de treinen te rijden. Als men 's avonds op tijd vanuit Linz vertrekt, kan de trein de volgende ochtend bij de fraaie ochtendstek in Wernfeld op de gevoelige plaat gezet worden. Deze donderdagochtend was dat ook weer het geval!
De klok slaat 7:45 als de WLC 187 322, nog voorzien van de oude huiskleurstelling, te Wernfeld passeert met een lege K+S trein 49850 vanuit Linz Chemie naar Gerstungen. Zo kon een trein die al langer op het lijstje stond met WLC, eindelijk goed afgestreept worden. Als kers op de taart kon exact een week later dezelfde trein gefotografeerd worden met opnieuw een 187'er op kop, maar gelukkig een exemplaar in de nieuwe livrei!
Op het allerlaatste moment werd nog een dag treinenspotten ingepland samen met mijn treinenspotmaat. Vrijdag 7 juli 2023 zou een mooie zonnige dag worden en mijn spotmaat wilde graag ook weer eens in de regio Leer spotten. De laatste keren had ik hier zowel qua kwantiteit als kwaliteit voor wat betreft de treinen heel aardig gescoord. Deze vrijdag werden totaal dertien goederentreinen goed voor de zon gescoord waaronder een aantal klassiekers en semiklassiekers. Naast de gezelligheid kunnen we terugkijken op een gaaf dagje spotten.
De dag werd begonnen in Leer waar 's ochtends vanuit Emden vier goederentreinen werden gespot in het zonnetje. Tegen enen reed een Press 140 met een goederentrein richting Emden. We waren eerst van plan om 's middags bij Gandersum te gaan staan, maar aangezien we graag Press wilden spotten, werd een stek in Leer gekozen waar ongeveer half drie de zon goed staat. Om het zondraaimoment tussen half één en half drie goed te benutten, werden gedurende een uurtke een aantal stekken gezocht tussen Leer en Oldenburg. Dit was geen succes gezien de grote hoeveelheid begroeiing langs het spoor. Het was wel een gezellig rit en we kregen ene mooie indruk van de dorpjes en het landschap langs deze spoorlijn.
Op de middagstek in Leer was het aanvankelijk rustig, maar vanaf kwart voor vier begon het goed te lopen. Ik korte tijd werden zeven goederentreinen in het zonnetje gespot. Als eerste in de rij werd de Press 140 050 gespot. Altijd weer heerlijk om klassiekers te spotten. Het is best nog een moeilijke stek qua motieven. Afhankelijk van of de loc de voorste of achterste pantograaf op heeft, moet snel worden gekozen tussen motief 1 of 2. Bij motief 1 moet de camera nog worden gedraaid om de pantograaf op de juiste positie na de mast te krijgen. Bij dit motief komt het straatje en de huisjes links minder in beeld. Bij motief 2 komt de omgeving wat meer op de foto. Vaak zagen we pas op het laatste moment of de panto voor of achter omhoog stond en moest snel het motief worden gekozen waarbij wij het steeds het gevoel hadden dat de snelst rijdende treinen de voorste pantograaf omhoog hadden ;-).
Hier zien we de RTBC 193 249 met een autotrein richting Oldenburg in Leer (Ostfriesland) op 7-7-2023.
Im Abendlicht war 1116 264 mit dem 47820 nach München Nord unterwegs und konnte bei Amersberg abgelichtet werden.
❤️Danke Flickr Freunde für Euren Besuch, Kommentare und Favoriten...
Die Storchschnäbel oder Geranien sind mit 380 bis 430 Arten die artenreichste Gattung der Pflanzenfamilie der Storchschnabelgewächse. Sie sind auf allen Kontinenten verbreitet. Arten und Sorten der Gattung Geranium werden mindestens seit dem 16. Wikipedia
Van 11 t/m 31 juli 2021 werd Tsjechië weer bezocht met ons gezin. De eerste week werd doorgebracht nabij het Reuzengebergte en de laatste twee weken zaten we in een mooi huisje in het dorpje Kněžnice. Vanuit Kněžnice had ik een mooie uitvalsbasis voor het treinenspotten aan de diesellijntjes rondom Libuň en verderop waren ook een aantal interessante lijnen en treinen.
Op vrijdag 23 juli 2021 werd de hoofdlijn Nymburk-Lysa nad Labem bezocht in de hoop daar wat cargo te scoren. Die dag reed het lekker door en had ik in een paar uren zo'n tien goederentreinen in het zonnetje. Er werden een paar stekken tussen Nymburk en Kostomlaty nad Labem bezocht. Een fraaie middagstek tussen Kamenné Zboží en Nymburk die vorig jaar qua begroeiing niet was gelukt, kon nu gelukkig wel worden meegenomen. Wel wat het een wolkenlotto, maar de drukte de pret nauwelijks ;-).
Hier zien we de ČDC 753 751-7 en 753 770-7 met de afvoertrein van Libuň richting Lysa nad Labem in de buurt van Kamenné Zboží met zicht op Nymburk.
Oolde is een rijksbeschermde historische buitenplaats in de gelijknamige buurtschap Oolde bij Laren, gemeente Lochem, in de Nederlandse provincie Gelderland. Oolde is erkend als havezate.
Het eerste huis werd rond 1545 gebouwd door Derck van Oolde. Omdat er reeds een middeleeuws huis Oolde bestond, kreeg zijn nieuwe kasteel aanvankelijk de naam Nijenhuis. In 1653 werd Goossens van Keppel met Nijenhuis beleend en hij liet het in 1663 herbouwen.
In 1745 erfde Bastiaan van Keppel het Nijenhuis, dat inmiddels Oolde was gaan heten. Het middeleeuwse Oolde werd voortaan aangeduid als Oud Oolde. Beide huizen waren een havezate.
In 1771 gaf Bastiaan het huis Oolde cadeau aan zijn neef Derk Jan van Keppel, die gehuwd was met de vermogende Charlotte Clara Elisabeth van Heeckeren van Overlaer. Zij lieten het huis Oolde moderniseren.[1]
In 1820 kwam Oolde in bezit van de familie Van Heeckeren nadat jhr. Derk Jan Carel Sebastiaan van Keppel tot Old-oolde in 1819 was overleden. In 1839 erfde Adolf Frederik Lodewijk graaf van Rechteren Limpurg, heer van Almelo, het huis. Hij kocht tien jaar later tevens Oud Oolde aan en verenigde zo beide goederen.
Zijn dochter Maria Catharina Frederica erfde in 1851 de bezittingen van haar vader. Samen met echtgenoot Wilbert graaf van Wassenaer Starrenburg gaf zij Hendrik Copijn opdracht het landschapspark te ontwerpen.
In 1900 werd een groot deel van de bezittingen, waaronder Oud Oolde, geveild. Zes jaar later overleed Maria.
In 1958 kocht Cornelia Charlotte Bieruma Oosting het huis Oolde aan.
Het hoofdgebouw is voorzien van de jaartalankers 1663. De ingangspartij van Bentheimer zandsteen is rond 1771 toegevoegd. Het gebouw kent een souterrain en twee bouwlagen, en wordt afgedekt met een schilddak. Aan de voorgevel zijn de wapens van de geslachten Van Keppel en Heeckeren bevestigd. Voor de linker zijgevel is een bordesterras gebouwd met een ingemetselde wapensteen voorzien van de wapens van de geslachten Van Keppel, Van Ittersum, Van Coeverden en Sloet.[2]
Het landgoed is opengesteld voor het publiek, het huis en haar directe omgeving niet.
Oolde (havezate) te Laren, Gelderland
Oolde is a state-protected historic country estate in the hamlet of the same name, Oolde near Laren, in the municipality of Lochem, in the Dutch province of Gelderland. Oolde is recognized as a manor house.
The first house was built around 1545 by Derck van Oolde. Because a medieval house Oolde already existed, his new castle was initially named Nijenhuis. In 1653, Goossens van Keppel borrowed Nijenhuis and had it rebuilt in 1663.
In 1745, Bastiaan van Keppel inherited the Nijenhuis, which had meanwhile been called Oolde. Medieval Oolde was henceforth referred to as Oud Oolde. Both houses were manor houses.
In 1771, Bastiaan gave the Oolde house as a gift to his cousin Derk Jan van Keppel, who was married to the wealthy Charlotte Clara Elisabeth van Heeckeren van Overlaer. They had the house Oolde modernized.[1]
In 1820, Oolde came into the possession of the Van Heeckeren family after Mr. Derk Jan Carel Sebastiaan van Keppel tot Old-oolde had died in 1819. In 1839, Adolf Frederik Lodewijk, Count of Rechteren Limpurg, lord of Almelo, inherited the house. Ten years later he also bought Oud Oolde and thus united both properties.
His daughter Maria Catharina Frederica inherited her father's possessions in 1851. Together with her husband Wilbert Count van Wassenaer Starrenburg, she commissioned Hendrik Copijn to design the landscape park.
In 1900, a large part of the possessions, including Oud Oolde, was auctioned. Maria passed away six years later.
In 1958 Cornelia Charlotte Bieruma Oosting bought the house Oolde.
The main building is equipped with the year anchors 1663. The entrance party of Bentheimer sandstone was added around 1771. The building has a basement and two floors, and is covered with a hipped roof. The coats of arms of the Van Keppel and Heeckeren families are attached to the facade. A terrace terrace has been built in front of the left side wall with a built-in coat of arms bearing the coats of arms of the Van Keppel, Van Ittersum, Van Coeverden and Sloet families.[2]
The estate is open to the public, the house and its immediate surroundings are not.
Van 1 tot en met 4 juni 2022 werd samen met een treinenspotvriend één van onze gezamenlijke favoriete treinenlanden bezocht: Tsjechië. De eerste dag werden twee stekken in de buurt van Ústí nad Labem bezocht en daarna reisden we door naar het zuidoosten van het mooie land. Rondom Brno stonden een aantal hoofdlijnen en lokale lijnen op het menu. Vooral de verschillende varianten van de serie 754 en de laatste dagen van de serie 560 hadden onze belangstelling.
Op donderdag 2 juni werden twee diesellijnen rondom Brno en de geëlektrificeerde enkelsporige lijn tussen Brno-Křenovice bezocht. Op laatstgenoemde lijn werd tot voor kort nog de gehele stoptreindienst gereden door de oude treinstellen van de serie 560. Sinds de omloop doet echter de moderne Regiopanter zijn intrede. De meeste treinen worden gelukkig voor de treinenliefhebber nog gereden door de markante 560’s, maar het zal niet lang meer duren voordat de serie 560 definitief afzwaait.
Die ochtend hadden we al een 560 gescoord op het station van Sokolnice-Telnice, omdat er aan de lijn niet echt veel goede stekken zijn te vinden. Een mooie stek aan het begin van de middag is de ten westen van het station gelegen klassieke spoorwegovergang. Deze overweg wordt vanuit het baanwachtersgebouw nog met de hand bediend.
Hier zien we de Čd 560 008-5 met stoptrein Os 4026 Křenovice horní nádraží-Brno hlavní nádraží nabij de klassieke spoorwegovergang ten westen van station Sokolnice-Telnice met rechts het baanwachtersgebouwtje en op de achterkant ironisch genoeg de vervanger. Het treinstel 560 008 is met een bouwjaar van 1970 een echte klassieker te noemen. Het achterste deel is van de rode 560 024.