View allAll Photos Tagged TraditionalArchitecture
I came back from Kyoto this afternoon. It was rainy or cloudy during my visit and I got a sunset finally yesterday. I did not bring my Canon 5DMarkIII this time since it is too heavy to carry around. Fujifilm X-T1 is my Mom's new camera and very light.
這次去京都，因為要靠大眾運輸工具移動，無敵山實在太重，借用媽媽的新相機。天氣不是太好，只有昨天傍晚終於賞了個夕陽～
~ Hokanji Temple, Kyoto, Japan
法観寺, 京都, 日本
- ISO 800, F16, 1/30~0.7(7shots HDR), 18mm
- Fujifilm X-T1 with 18-55mm F2.8-4
- Sunset @ 7.14pm (300º) / Shot @ 7.10pm
- Visibility 20 km @ 3.00pm/ Humidity 66% @ 7.00pm
My Board ”Molyvdoskepasti Monastery & environment” on gettyimages
My Board “Konitsa and environs” on gettyimages
My photos for sale on getty images
Album
Ιερά Μονή Παναγίας Μολυβδοσκέπαστης Holy Monastery Virgin Mary Μolyvdoskepasti
on my Blog ΛΟΓΕΙΚΩΝ Logicon
Εκεί που οι πρόποδες του όρους Νεμέρτσικα συναντούν τον Αώο ποταμό, κοντά στη συμβολή του με το Σαραντάπορο, βρίσκεται η μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μολυβδοσκέπαστης. Το όνομα της Μονής προέρχεται από τις μολύβδινες πλάκες που, αντί για κεραμίδια ή πέτρινες πλάκες, σκέπαζαν το καθολικό της παλιότερα ενώ προσφάτως επανατοποθετήθηκαν και έτσι το μοναστήρι δίκαια συνεχίζει να φέρει τον τίτλο «Μολυβδοσκέπαστη».
Το μοναστήρι, κατά την παράδοση, ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Κων/νο Πωγωνάτο, καθώς επέστρεφε από την εκστρατεία του στη Σικελία (671–672 μ.Χ) και αργότερα ανακαινίστηκε από τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Παλαιολόγο (1328– 341 μ.Χ.). Στα μετέπειτα χρόνια ανακαινίστηκε από κατοίκους της Πωγωνιανής, οι οποίοι και αγιογράφησαν το καθολικό της, το 1522.
Η μονή υπήρξε έδρα της αρχιεπισκοπής Πωγωνιανής από τον 12ο έως τον 17ο αιώνα. Από τον 14ο αιώνα λειτουργούσε σχολή χειρογράφων στην οποία ιεροδιδάσκαλοι δίδασκαν χειρογραφία σε μοναχούς και λαϊκούς. Πολλοί λόγιοι και συγγραφείς της εποχής αποφοίτησαν από τη συγκεκριμένη σχολή. Τον Ιούλιο του 1943 η μονή βομβαρδίστηκε από τους Ναζί, κάηκαν τα κελιά και η τραπεζαρία και λεηλατήθηκε το καθολικό της.
Το σημερινό μοναστήρι της Μολυβδοσκέπαστης διατηρεί τη φρουριακή του όψη, έχει ανακαινισμένα κελιά, δύο καμπαναριά και ωραίο κήπο. Το καθολικό της είναι βυζαντινού ρυθμού, με ψηλό τρούλο και καλοδιατηρημένες αγιογραφίες του 13ου – 18ου αιώνα, ενώ στη δυτική πλευρά του νάρθηκα υπάρχουν τοιχογραφίες, που απεικονίζουν τον Κωνσταντίνο Πωγωνάτο και τον Ανδρόνικο Παλαιολόγο.
Το ξυλόγλυπτο τέμπλο της εκκλησίας στηρίζεται πάνω σε υπολείμματα παλιότερου μαρμάρινου τέμπλου. Η μονή, σήμερα, είναι ενεργό ανδρικό μοναστήρι και γιορτάζει κάθε χρόνο τον δεκαπενταύγουστο. Προηγείται αγρυπνία από το βράδυ στις 14 Αυγούστου και ακολουθεί λειτουργεία τα ξημερώματα.
Στην αυλή του Μοναστηριού, πίσω από το Ιερό υπάρχει ο τάφος του μακαριστού Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανού,μορφής του Βορειοπηρωτικού αγώνα.
Where the foot of Mount Nemertsika meets the Aoos River, near the junction with Sarantaporo, is the monastery of the Assumption of the Mistress of Molyvdoskepasti. The name of the monastery comes from the lead plates, which, instead of tiles or stone slabs, covered its katholikon earlier and were recently repositioned and so the monastery fairly continues to be titled "Molyvdoskepasti".
The monastery, according to tradition, was founded by emperor Konstantinos Pogonato as he returned from his campaign in Sicily (671-672 AD) and later was renovated by the emperor Andronikos Palaiologos (1328-341 AD). In the later years it was restored by the inhabitants of Pogoniani, who painted their katholikon in 1522.
The monastery was the seat of the Archdiocese of Pogoniani from the 12th to the 17th century. Since the 14th century, a manuscript faculty has been in which priests taught handwriting to monks and lay people. Many scholars and writers of this age graduated from this school. In July 1943 the monastery was bombed by the Nazis, the cells and the dining room were burned and the katholikon was looted.
The current monastery of Molyvdoskepasti maintains its fortuitous appearance, it has renovated cells, two bell towers and a nice garden. Its katholikon is of Byzantine style, with a high dome and well-preserved hagiographies of the 13th-18th century, while on the west side of the narthex there are frescoes depicting Konstantinos Pogonato and Andronikos Palaiologos.
The wood-carved icon screen of the church rests on remnants of an older marble temple. The monastery, today, is an active male monastery and celebrates each year on the 15th of August. Early vigil comes from the evening on August 14th and is operational at dawn.
In the courtyard of the Monastery, behind the Sanctuary there is the tomb of the late Metropolitan of Dryinoupolis, Pogoniani and Konitsa Sevastianos, a form of the Northern epirus' combat.
Flickr®
Bonjour !
Félicitations ! La photo Ιερά Μονή Παναγίας Μολυβδοσκέπαστης Holy Monastery Virgin Mary Μolyvdoskepasti que vous avez ajoutée au groupe PUBLIC PHOTOS ! ♪♪ Post 1 - Award 2 a été sélectionnée en tant que photo de couverture.
Regardez le résultat ici
A aldeia histórica de Piódão, situada na Serra do Açor, destaca-se pela sua arquitetura de xisto e pela disposição em anfiteatro nas encostas da montanha. As casas de pedra, com portas e janelas frequentemente pintadas de azul, conferem-lhe um charme único. Classificada como Aldeia Histórica de Portugal, Piódão é um testemunho vivo da harmonia entre o homem e a natureza, preservando tradições centenárias e oferecendo uma paisagem de rara beleza.
My Board “Pelion coastal and mountainy” on gettyimages
My Board “Animals,birds,flocks,troops” on gettyimages
My board “Portrait and people” on Getty Images
My photos for sale on getty images
My blog ΛΟΓΕΙΚΩΝ Logikon
Η Αγία Κυριακή είναι ένας παραδοσιακός οικισμός στο νοτιότερο άκρο του Πηλίου ,ένα γραφικό ψαροχώρι με έντονη νησιώτικη αύρα.
Leica M3, Summaron (goggles) 2.8/35 (1959), ADOX Silvermax ISO 100, Epson V600, Affinity Photo
==============
A picture taken at Vale da Mula, a small village in the Portuguese hinterland. In places like this, one feels as if he had gone 100 years back in time, or maybe 500 years.
A long exposure shot of this historical street in Kyoto, Japan.
This place is truly steeped in tradition!
Had to tradeoff some DOF to shorten the exposure as I had a few earlier attempts ruined by passing cars’ light trials.
This was one of my earlier long exposure attempts, with Nikon D800E and AF-S 24-70mm f2.8 G. So yeah, DSLRs are still more than good enough even today especially for stills and shot made on tripod, they also represent excellent values in today’s overpriced mirrorless market.
Fundamental changes when I added a mirrorless kit many years ago;
1) Totally forgo the 24-70 f2.8 standard zoom which I found overly bulky and heavy during my DSLR days.
2) FE 55mm f1.8 ZA became a nice proxy for the bulky standard zoom.
3) Partly because of (1) above, I took to shooting with an 85mm f1.4 which allowed me to create really special images that’s just not possible with a standard f2.8 zoom.
My main mirrorless 3 lens kit thus became;
a) UWA: FE 16-35mm f2.8 GM
b) Standard Prime: FE 55mm f1.8 ZA and
c) Fast short tele Prime: FE 85mm f1.4 GM.
Might eventually replace the FE 55mm f1.8 ZA with the new FE 50mm f1.4 GM although I’m in no hurry since I’m quite happy with the color fidelity and compactness of the ZA.
Having held out against the FE 50mm f1.2 GM in favor of a potential smaller and lighter f1.4 alternative, I’m pleasantly surprised that Sony is bringing out its own f1.4 version just as Sigma is launching theirs.
www.flickr.com/photos/86145600@N07/51053697333/in/album-7...
www.flickr.com/photos/86145600@N07/51178025871/in/album-7...
photo rights reserved by B℮n
Tbilisi is the capital and largest city of Georgia, located in the eastern part of the country along the banks of the Kura River. The city has a rich history that spans over 1,500 years and has been influenced by various cultures and civilizations over the centuries. The old part of Tbilisi, known for its charming architecture and unique atmosphere, is one of the most fascinating areas of the city. One of the most striking features of this area is the traditional houses with wooden balconies. These wooden balconies, often adorned with intricate carvings, are a significant element of Tbilisi's urban aesthetic and culture. This old Tbilisi, also known as the Old Town or Dzveli Tbilisi, is one of the oldest parts of the city and has a rich history dating back to the 5th century. Over the centuries, Tbilisi has been influenced by Persian, Byzantine, Arab, and Russian cultures, which is evident in its diverse architectural styles. The houses with wooden balconies are typical of Tbilisi's traditional architectural style and reflect both Georgian and Persian influences. Perched on a steep hill overlooking Tbilisi’s Old Town and the Mtkvari River, Narikala Fortress is one of the city’s most iconic and historic landmarks. Dating back to the 4th century, this ancient fortress has seen the rise and fall of empires and has been a silent guardian of Tbilisi for centuries. Narikala’s origins date back to the founding of the city itself, with the first fortifications believed to have been built by the Persians in the 4th century. Over the centuries, the fortress was expanded and strengthened by various ruling powers, including the Umayyads in the 7th century, the Mongols in the 12th century, and later by Georgian kings. Within Narikala’s walls, you’ll find the restored St. Nicholas Church, originally built in the 12th century and rebuilt in the 1990s. The church’s interior is decorated with frescoes depicting scenes from Georgian history and the Bible. Visitors can reach the fortress by taking a scenic walk through the old town or by taking the modern cable car from Rike Park.
Narikala Fortress, perched on a steep hill overlooking the old town of Tbilisi and the Mtkvari River, is one of the city's most iconic and historic landmarks. This ancient fortress, dating back to the 4th century, has witnessed the rise and fall of empires and has been a silent guardian of Tbilisi for centuries. The old part of Tbilisi below the fortress, with its characteristic houses featuring wooden balconies, offers a fascinating insight into the history and culture of the city. These charming architectural elements are a must-see for anyone who wants to experience Tbilisi's rich traditions and unique heritage.
Tbilisi is de hoofdstad en grootste stad van Georgië, gelegen in het oosten van het land aan de oevers van de rivier de Koera. De stad heeft een rijke geschiedenis die meer dan 1.500 jaar teruggaat en heeft door de eeuwen heen vele invloeden ondergaan van diverse culturen en beschavingen. Het oude gedeelte van Tbilisi, bekend om zijn charmante architectuur en unieke sfeer, is een van de meest fascinerende delen van de stad. Een van de meest opvallende kenmerken van dit gebied zijn de traditionele huizen met houten balkonnetjes. Deze houten balkons, vaak versierd met delicate houtsnijwerken, zijn een belangrijk element van de stedelijke esthetiek en cultuur van Tbilisi. Dit oude Tbilisi, ook wel bekend als de Oude Stad of Dzveli Tbilisi, is een van de oudste delen van de stad en heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de 5e eeuw. Door de eeuwen heen heeft Tbilisi invloeden ondergaan van Perzische, Byzantijnse, Arabische en Russische culturen, wat duidelijk te zien is in de diverse architecturale stijlen. De huizen met houten balkonnetjes zijn typisch voor de traditionele bouwstijl van Tbilisi en reflecteren zowel Georgische als Perzische invloeden. De balkons zijn vaak versierd met prachtig houtsnijwerk, gekenmerkt door sierlijke patronen en ontwerpen. Oorspronkelijk dienden deze balkons praktische doelen, zoals het bieden van extra leefruimte en het creëren van schaduw tijdens de warme zomers, maar tegenwoordig zijn ze vooral een esthetisch en cultureel kenmerk van de stad. Het Narikala-fort, gelegen op een steile heuvel met uitzicht op de oude stad van Tbilisi en de Mtkvari-rivier, is een van de meest iconische en historische bezienswaardigheden van de stad. Dit oude fort, dat dateert uit de 4e eeuw, heeft de opkomst en ondergang van rijken meegemaakt en is al eeuwenlang een stille bewaker van Tbilisi. De oorsprong van Narikala gaat terug tot de oprichting van de stad zelf, met de eerste vestingwerken waarvan men denkt dat ze in de 4e eeuw door de Perzen zijn gebouwd. Door de eeuwen heen werd het fort uitgebreid en versterkt door verschillende heersende machten, waaronder de Omajjaden in de 7e eeuw, de Mongolen in de 12e eeuw en later door de Georgische koningen. Binnen de muren van Narikala vindt u de gerestaureerde St. Nicholas Church, oorspronkelijk gebouwd in de 12e eeuw en herbouwd in de jaren 90. Het interieur van de kerk is versierd met fresco's die scènes uit de Georgische geschiedenis en de Bijbel afbeelden. Bezoekers kunnen het fort bereiken door een mooie wandeling door de oude stad te maken of door de moderne kabelbaan te nemen vanaf Rike Park.
As ruínas de uma casa tradicional em pedra ao longo do trilho PR13 – Na Senda do Paivô, entre Covelo de Paivó e a aldeia de Drave, são testemunhos da ocupação rural da Serra da Freita, associadas à antiga atividade agrícola e pastoril da região. Este percurso, que integra a rede de percursos pedestres das Aldeias de Montanha, estende-se por cerca de 4,5 km, acompanhando o vale do rio Paivô e ligando diversas povoações serranas. As construções, erguidas com granito e xisto, sem argamassa, refletem a arquitetura vernacular local. O abandono progressivo das aldeias, especialmente a partir do século XX, resultou na desertificação humana e no declínio destas estruturas, levando à criação do programa Aldeias Mágicas para a revitalização dos núcleos históricos. O trilho conduz os caminhantes até Drave, uma aldeia atualmente desabitada e acessível apenas a pé, proporcionando uma imersão nas paisagens e na história da região.
The ruins of a traditional stone house along the PR13 trail – On the Senda do Paivô, between Covelo de Paivó and the village of Drave, are testimonies of the rural occupation of the Serra da Freita, associated with the region's ancient agricultural and pastoral activity. This route, which is part of the network of hiking trails of the Mountain Villages, extends for about 4.5 km, following the valley of the Paivô River and connecting several mountain villages. The buildings, erected with granite and shale, without mortar, reflect the local vernacular architecture. The gradual abandonment of the villages, especially from the 20th century onwards, resulted in human desertification and the decline of these structures, leading to the creation of the Aldeias Mágicas (Magic Villages) program for the revitalization of the historic centers. The trail leads hikers to Drave, a village currently uninhabited and accessible only on foot, providing an immersion in the landscapes and history of the region.
As ruas calcetadas da Ericeira, ladeadas por casas brancas com detalhes em azul, refletem a identidade desta vila piscatória. O painel de azulejos com direções para locais emblemáticos, como o miradouro das Furnas e a Praia dos Pescadores, sublinha a ligação histórica da vila ao mar. A atmosfera tranquila e o traçado pitoresco fazem da Ericeira um destino único, onde tradição e beleza se encontram.
From the series : "Skylights in Porto"
The skylight, a closer view.
Skylights of Porto = Clarabóias do Porto
photo rights reserved by B℮n
Tbilisi is the capital and largest city of Georgia, situated in the eastern part of the country along the banks of the Kura River. The city has a rich history that spans over 1,500 years and has been influenced by various cultures and civilizations throughout the centuries. Tbilisi was founded in the 5th century by the Georgian King Vakhtang I Gorgasali. According to legend, the king discovered the warm sulfur springs during a hunting expedition and decided to build a city at that location. Over the centuries, Tbilisi has been influenced by different empires, including the Persians, Arabs, Mongols, Ottomans, and Russians, leading to a rich and diverse cultural mix. The old town center is a maze of narrow streets with traditional houses, balconies, and churches, and it also houses the famous sulfur baths. From the entrance portal of the church you can see the old city walls and the Semeba Cathedral. The Sameba Cathedral, also known as the Holy Trinity Cathedral, is the largest church in Georgia and one of the largest Orthodox churches in the world. Situated on Elijah Hill, the cathedral dominates the landscape of Tbilisi. Construction began in 1995 and was completed in 2004, as a symbol of Georgian religious revival after the collapse of the Soviet Union. The cathedral, with its golden dome, incorporates both traditional and modern elements in its architecture, and serves as the spiritual center of the Georgian Orthodox Church.
From the window of the entrance portal of the Metekhi Church, you are treated to a breathtaking view that includes both the ancient city walls of Tbilisi and the grand Sameba Cathedral. The historic city walls, winding along the hills, stand as a reminder of the city’s rich past, having defended Tbilisi through centuries of invasions and rebuilding. These ancient fortifications offer a glimpse into the resilient spirit of the old city. In the distance, the towering Sameba Cathedral, also known as the Holy Trinity Cathedral, rises above the modern parts of the city. One of the largest Orthodox churches in the world, it dominates the skyline with its golden dome, symbolizing the religious and cultural revival of Georgia after the collapse of the Soviet Union.
Tbilisi is de hoofdstad en grootste stad van Georgië, gelegen in het oosten van het land aan de oevers van de rivier de Koera. De stad heeft een rijke geschiedenis die meer dan 1.500 jaar teruggaat en heeft door de eeuwen heen vele invloeden ondergaan van diverse culturen en beschavingen. Tbilisi werd gesticht in de 5e eeuw door de Georgische koning Vakhtang I Gorgasali. Volgens de legende ontdekte de koning de warme zwavelbronnen tijdens een jachtpartij en besloot hij op die plek een stad te bouwen. Door de eeuwen heen is Tbilisi beïnvloed door verschillende rijken, waaronder de Perzen, Arabieren, Mongolen, Ottomanen en Russen, wat heeft geleid tot een rijke en diverse culturele mix. Het oude stadscentrum is een doolhof van smalle straatjes met traditionele huizen, balkons en kerken, en herbergt ook de beroemde zwavelbaden. Het uitzicht vanaf de Metekhi Kerk in Tbilisi is adembenemend en biedt een panoramisch beeld van de historische stad en de omgeving. De kerk ligt op een hoge klif aan de oever van de rivier de Mtkvari (Kura), waardoor bezoekers een prachtig uitzicht hebben over het oude stadscentrum van Tbilisi. Vanuit het ingangs portaal van de kerk kun je de oude stadmuren en de Semeba Kathedraal zien. De Sameba Kathedraal, ook wel bekend als de Heilige Drievuldigheidskathedraal, is de grootste kerk in Georgië en een van de grootste orthodoxe kerken ter wereld. Gelegen op de Elia-heuvel, domineert de kathedraal het landschap van Tbilisi. De bouw begon in 1995 en werd voltooid in 2004, als symbool van de Georgische religieuze heropleving na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. De kathedraal, met zijn goudkleurige koepel, bevat zowel traditionele als moderne elementen in de architectuur, en fungeert als het spirituele centrum van de Georgisch-Orthodoxe kerk.
A janela decorada com vasos numa casa de xisto na aldeia do Talasnal, na Lousã, é um exemplo da arquitetura tradicional da região. 🏠️
My Board ”Molyvdoskepasti Monastery & environment” on gettyimages
My Board “Konitsa and environs” on gettyimages
My photos for sale on getty images
Album
Ιερά Μονή Παναγίας Μολυβδοσκέπαστης Holy Monastery Virgin Mary Μolyvdoskepasti
on my Blog ΛΟΓΕΙΚΩΝ Logicon
Εκεί που οι πρόποδες του όρους Νεμέρτσικα συναντούν τον Αώο ποταμό, κοντά στη συμβολή του με το Σαραντάπορο, βρίσκεται η μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μολυβδοσκέπαστης. Το όνομα της Μονής προέρχεται από τις μολύβδινες πλάκες που, αντί για κεραμίδια ή πέτρινες πλάκες, σκέπαζαν το καθολικό της παλιότερα ενώ προσφάτως επανατοποθετήθηκαν και έτσι το μοναστήρι δίκαια συνεχίζει να φέρει τον τίτλο «Μολυβδοσκέπαστη».
Το μοναστήρι, κατά την παράδοση, ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Κων/νο Πωγωνάτο, καθώς επέστρεφε από την εκστρατεία του στη Σικελία (671–672 μ.Χ) και αργότερα ανακαινίστηκε από τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Παλαιολόγο (1328– 341 μ.Χ.). Στα μετέπειτα χρόνια ανακαινίστηκε από κατοίκους της Πωγωνιανής, οι οποίοι και αγιογράφησαν το καθολικό της, το 1522.
Η μονή υπήρξε έδρα της αρχιεπισκοπής Πωγωνιανής από τον 12ο έως τον 17ο αιώνα. Από τον 14ο αιώνα λειτουργούσε σχολή χειρογράφων στην οποία ιεροδιδάσκαλοι δίδασκαν χειρογραφία σε μοναχούς και λαϊκούς. Πολλοί λόγιοι και συγγραφείς της εποχής αποφοίτησαν από τη συγκεκριμένη σχολή. Τον Ιούλιο του 1943 η μονή βομβαρδίστηκε από τους Ναζί, κάηκαν τα κελιά και η τραπεζαρία και λεηλατήθηκε το καθολικό της.
Το σημερινό μοναστήρι της Μολυβδοσκέπαστης διατηρεί τη φρουριακή του όψη, έχει ανακαινισμένα κελιά, δύο καμπαναριά και ωραίο κήπο. Το καθολικό της είναι βυζαντινού ρυθμού, με ψηλό τρούλο και καλοδιατηρημένες αγιογραφίες του 13ου – 18ου αιώνα, ενώ στη δυτική πλευρά του νάρθηκα υπάρχουν τοιχογραφίες, που απεικονίζουν τον Κωνσταντίνο Πωγωνάτο και τον Ανδρόνικο Παλαιολόγο.
Το ξυλόγλυπτο τέμπλο της εκκλησίας στηρίζεται πάνω σε υπολείμματα παλιότερου μαρμάρινου τέμπλου. Η μονή, σήμερα, είναι ενεργό ανδρικό μοναστήρι και γιορτάζει κάθε χρόνο τον δεκαπενταύγουστο. Προηγείται αγρυπνία από το βράδυ στις 14 Αυγούστου και ακολουθεί λειτουργεία τα ξημερώματα.
Στην αυλή του Μοναστηριού, πίσω από το Ιερό υπάρχει ο τάφος του μακαριστού Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανού,μορφής του Βορειοπηρωτικού αγώνα.
Where the foot of Mount Nemertsika meets the Aoos River, near the junction with Sarantaporo, is the monastery of the Assumption of the Mistress of Molyvdoskepasti. The name of the monastery comes from the lead plates, which, instead of tiles or stone slabs, covered its katholikon earlier and were recently repositioned and so the monastery fairly continues to be titled "Molyvdoskepasti".
The monastery, according to tradition, was founded by emperor Konstantinos Pogonato as he returned from his campaign in Sicily (671-672 AD) and later was renovated by the emperor Andronikos Palaiologos (1328-341 AD). In the later years it was restored by the inhabitants of Pogoniani, who painted their katholikon in 1522.
The monastery was the seat of the Archdiocese of Pogoniani from the 12th to the 17th century. Since the 14th century, a manuscript faculty has been in which priests taught handwriting to monks and lay people. Many scholars and writers of this age graduated from this school. In July 1943 the monastery was bombed by the Nazis, the cells and the dining room were burned and the katholikon was looted.
The current monastery of Molyvdoskepasti maintains its fortuitous appearance, it has renovated cells, two bell towers and a nice garden. Its katholikon is of Byzantine style, with a high dome and well-preserved hagiographies of the 13th-18th century, while on the west side of the narthex there are frescoes depicting Konstantinos Pogonato and Andronikos Palaiologos.
The wood-carved icon screen of the church rests on remnants of an older marble temple. The monastery, today, is an active male monastery and celebrates each year on the 15th of August. Early vigil comes from the evening on August 14th and is operational at dawn.
In the courtyard of the Monastery, behind the Sanctuary there is the tomb of the late Metropolitan of Dryinoupolis, Pogoniani and Konitsa Sevastianos, a form of the Northern epirus' combat.
My Board “Pelion coastal and mountainy” on gettyimages
My photos for sale on getty images
on my blog ΛΟΓΕΙΚΩΝ Logikon
Επιστροφή από το θαλασσινό κομμάτι των διακοπών μας με δύο ημέρες …καθυστέρηση.Πέρυσι που είχαμε παραθερίσει στο ίδιο ακριβώς μέρος(Κάλαμος ,επίνειο της Αργαλαστής,στο νότιο Πήλιο) δεν είχα βγάλει ούτε μία φωτογραφία σε 8 ημέρες λόγω αδιάφορων καιρικών και φωτιστικών συνθηκών!!!
Εφέτος όμως οι δύο-τρείς ημέρες που ο καιρός «αγρίεψε» στάθηκαν καλή αφορμή για κοντινές εξορμήσεις και καμιά…1500αριά λήψεις!
Οκτώ εξ αυτών-κάθετο κάδρο στα 14mm σε συρραφή πανοράματος-βλέπετε στην παρούσα ανάρτηση όπου απεικονίζεται σε συνολική γωνία 270° το ακρωτήριο Καβούλια και ο επ’αυτού περίφημος φάρος .Λίγα λόγια γι αυτόν αφού τονίσω ότι οι φωτογραφίες αυτές οφείλονται εν πολλοίς στην μανία της συζύγου να αναδιφεί …μέχρις εσχάτων στους τουριστικούς οδηγούς!
Από την Γεροπλίνα λοιπόν(ένα επίγειο παράδεισο,άγνωστο στους πολλούς για τον οποίο –συν Θεώ-θα πούμε περισσότερα προσεχώς) ξεκινά μονοπάτι το οποίο οδηγεί σε περίπου 10 λεπτά με τα πόδια,στον φάρο. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια εκεί κατοικούσε μόνιμος φαροφύλακας, ενώ τώρα η λειτουργία του είναι αυτόματη.
Ο φάρος κατασκευάστηκε το 1854 από την Γαλλική Εταιρεία Φάρων. Το ύψος του πύργου του είναι 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 16 μέτρα. Κτίστηκε σε δύο οικοδομικές φάσεις, η πρώτη το 1854 από τη Γαλλική εταιρεία των Οθωμανικών φάρων, κατά την οποία κτίστηκε το φαρόσπιτο, ενώ το φωτιστικό σώμα βρίσκονταν στην κορυφή μεταλλικού πύργου και εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο το 1881 με την προσάρτηση της Θεσσαλίας στο Ελληνικό κράτος. Στη δεύτερη οικοδομική φάση κτίστηκε ο πύργος του φάρου το 1918 από το Ελληνικό Δημόσιο, ο οποίος είναι τετράγωνος και έχει ύψος 9 μέτρων. Στο επάνω επίπεδο μέρος του πύργου πατά ο κυλινδρικός μεταλλικός κλωβός, ο οποίος στεγάζει το φωτιστικό σώμα το οποίο βρίσκεται σε εστιακό ύψος 16 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Το 2001 χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.
Return this afternoon from the seaside of our holiday with two days ... late.Once we had set off in the exact same place (Kalamos, port of Argalasti in southern Pelion) I had not taken a single photo in 8 days due to indifferent weather and lighting Conditions !!!
This year, however, the two-three days 'weather' was a good reason for short excursions and about ... 1500 captures!Eight of them - a vertical frame at 14mm in a panorama staple - you see in the present post where a 270 ° total angle is depicted in Cape Kavoulia and the famous lighthouse on it. A few words about this after I underline that these photos are due in large part to her fury Husband to be wiped out ... to the end to the tourist guides!
So from Geroplina (a terrestrial paradise unknown to many, whom we will say sooner) begins a path that leads to about 10 minutes on foot in the lighthouse. Until a few years ago there was a permanent guardian, and now his operation is automatic.
The lighthouse was built in 1854 by the French Lighthouse Company. The height of the tower is 9 meters and its focal height is 16 meters. It was built in two construction phases, the first in 1854 by the French Company of Ottoman Lighthouses, when built in farospito while the luminaire were in metal tower top and joined the Greek lighthouses network in 1881 with the annexation of Thessaly to the Greek State . In the second building phase, the tower of the lighthouse was built in 1918 by the Greek State, which is square and has a height of 9 meters. The cylindrical metal cage, which houses the luminaire that is at a focal height of 16 meters from the sea surface, enters the upper plane of the tower. In 2001, the Ministry of Culture was designated as a historic monument.
strolling through the old town of pollença as the late afternoon sun washes the cobblestones in a warm glow, here's a moment where two worlds gently collide. the young woman, engrossed in her digital world, walks by a storefront named 'brechia', unaware of her reflection that perfectly mirrors her in the shop’s glass— a silent twin in the physical realm. it's a dance between the tangible and the transient, a snapshot where technology intersects with tradition in the heart of mallorca’s northeastern gem.
Vista do lago Hallstätter See, na cidade de Hallstatt, Áustria, com as suas casas alinhadas junto à montanha e as águas calmas refletindo o cenário alpino. Um local de beleza natural única, reconhecido como Património Mundial pela UNESCO.
Kamburov's inn was built in the beginning of beginning of XIX century in a village near Elena. Due to the construction of a dam it was taken apart and moved to Elena.
Камбуровият хан е построен в началото на XIX век в село край Елена. Заради построяването на язовир в околността, ханът е разглобен и преместен в Елена.
Reflexo na água das casas típicas de Bergen ao anoitecer. Estas edificações pitorescas, que remontam ao século XVIII, são um tesouro histórico e cultural da cidade. É uma cena que fascina os visitantes e os habitantes locais, que aproveitam para caminhar pelo cais e contemplar a paisagem.
A reflection in the water of Bergen's typical houses at dusk. These picturesque buildings, which date back to the 18th century, are a historical and cultural treasure of the city. It's a scene that fascinates visitors and locals alike, who take the opportunity to stroll along the quayside and contemplate the landscape.
The yard of a traditional house in Hinterland Portugal.
====================
Leica M10-M, Summilux 1.4/50 Asph., Affinity Photo, EI 160 ISO, 1/750s, f/5.6
A imagem apresenta uma paisagem típica do Alto Douro Vinhateiro, região classificada como Património Mundial pela UNESCO em 2001, próxima de Peso da Régua. Destaca-se pela presença de socalcos — terraços escavados nas encostas xistosas — utilizados para o cultivo de vinhas, técnica que evita a erosão e molda a paisagem desde tempos antigos. No centro, uma quinta tradicional indica o núcleo da produção vinícola, rodeada por vinhedos que se estendem pelas colinas. A tonalidade amarelada da vegetação sugere a época outonal, próxima da vindima. Esta é a mais antiga região vitícola regulamentada do mundo, demarcada em 1756, responsável pela produção do Vinho do Porto e de vinhos DOC Douro. Além da vinha, a olivicultura também faz parte da matriz agrícola local. Elementos como palmeiras e ciprestes pontuam algumas propriedades, marcando a influência mediterrânica, o estatuto e a história das quintas senhoriais.
The image shows a typical landscape of the Alto Douro Wine Region, a region classified as a World Heritage Site by UNESCO in 2001, near Peso da Régua. It is notable for the presence of socalcos - terraces carved into the shale slopes - used for the cultivation of vineyards, a technique that prevents erosion and has shaped the landscape since ancient times. In the center, a traditional farm indicates the core of wine production, surrounded by vineyards that extend across the hills. The yellowish hue of the vegetation suggests the autumn season, close to the harvest. This is the oldest regulated wine region in the world, demarcated in 1756, responsible for the production of Port Wine and Douro DOC wines. In addition to the vineyard, olive cultivation is also part of the local agricultural matrix. Elements such as palm trees and cypresses punctuate some properties, marking the Mediterranean influence, status and history of the manor estates.
Traditional Walser architecture. Wooden storehouses, seen in Saas-Grund, Valais, Switzerland.
Thank you for your visits / comments / faves!
My Board “Pelion coastal and mountainy” on gettyimages
My Board “Animals,birds,flocks,troops” on gettyimages
My photos for sale on getty images
My blog Λογεικών Logikon
ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ & ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΓΑΛΑΣΤΗ ΠΗΛΙΟΥ (ΠΡΩΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΟΥ)
Η Μονή του Αγίου Νικολάου η οποία είναι κτισμένη στη θέση Πάου, στα 2 χλμ. νοτιοδυτικά της Αργαλαστής, ιδρύθηκε το 1732 και καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1831. Ο μοναστηριακός χώρος είναι περιτειχισμένος και περιλαμβάνει στο κέντρο της μεγάλης αυλής τον ναό του Αγίου Νικολάου και τριγύρω λιθόκτιστα διώροφα κτίσματα με καμάρες. Ο πέτρινος ναός φέρει θολωτή οροφή, εσωνάρθηκα , λευκό τέμπλο και ,εξαιρετικές τοιχογραφίες του 18ου αιώνα, μαρμάρινο δάπεδο με πεντάκτινο άστρο. Το μαρμάρινο υπέρθυρο φέρει επιγραφή με το έτος 1778. Ο ναός εορτάζει στις 6 Δεκεμβρίου.
Το παλαιό μοναστήρι ανακατασκευάστηκε από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας με σεβασμό στην ιστορικότητα του συγκροτήματος μετά την παραχώρησή του σε αυτό από την Κοινότητα Αργαλαστής από το 1985 μέχρι το 2084 και λειτουργεί ως συνεδριακό και πολιτιστικό κέντρο. Το συγκρότημα που αποτελείται από τον αύλειο χώρο, δωμάτια 8 δίκλινα και 1 τετράκλινο (+χώρο εστίασης και χώρο αναμονής), αίθουσα διαλέξεων χωρητικότητας 25 ατόμων, αίθουσα συναντήσεων χωρητικότητας 20 ατόμων και ένα μικρό εκθεσιακό χώρο, περιβάλλεται από μια έκταση 600 στρεμμάτων Το φυσικό κάλλος και η τοποθεσία του –κοντά στην Αργαλαστή και σε κομβικό σημείο του οδικού και πεζοπορικού δικτύου επικοινωνίας των χωριών του νοτίου Πηλίου – το καθιστούν έναν ιδανικό χώρο για τη διενέργεια επιστημονικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων.
Το συγκρότημα που είναι επισκέψιμο (βλ. «Επισκεψιμότητα«), είναι πλήρως εξοπλισμένο και λειτουργεί όλον τον χρόνο. Δύναται να φιλοξενήσει θερινά σχολεία και μικρές ομάδες εργασίας, ως και πολιτιστικά δρώμενα (συναυλίες, εκθέσεις…). Διατίθεται τόσο στα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, όσο και σε φορείς και ομάδες εκτός του Π.Θ, που δραστηριοποιούνται τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό- για την διοργάνωση σεμιναρίων, συναντήσεων εργασίας και γενικότερα επιστημονικών, εκπαιδευτικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων καθώς το φυσικό κάλλος, η διαθέσιμη υποδομή και η τοποθεσία του το καθιστούν ένα φιλόξενο καταφύγιο και ένα πρόσφορο χώρο για τη υλοποίηση τέτοιου είδους δράσεων.
Το συγκρότημα λειτουργεί όμως και σαν χώρος φιλοξενίας πανεπιστημιακών, ερευνητών, ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών που επιθυμούν να μείνουν σε αυτό για ένα μικρό χρονικό διάστημα, καθώς το οίκημα και ο περιβάλλον χώρος του προσφέρουν ιδανικές συνθήκες εργασίας.
Η φιλοξενία ομάδων και ατόμων στον χώρο αυτό γίνεται μετά από αίτηση των ενδιαφερομένων στο δικτυακό τόπο «Πληροφοριακό Σύστημα Διαχείρισης Διαθεσιμότητας Χώρων». Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να έρθουν σε επαφή με την Εταιρεία Διαχείρισης και Αξιοποίησης της Περιουσίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, τηλ. 2421074641.
Δεν μπορώ παρά να επισημάνω και την εν των ών ουκ άνευ συμβολή του Nikkor 14-24 f/2.8 χωρίς τον οποίο καμιά από τις παρουσιαζόμενες εικόνες δεν θα είχαν επιτευχθεί λόγω της έκτασης των κτισμάτων και της στενότητος του αυλείου χώρου.
ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑ
Το συγκρότημα της είναι επισκέψιμο καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Θεία Λειτουργία θα τελείται στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Πάου Αργαλαστής Πηλίου κάθε μήνα και συγκεκριμένα το πρώτο Σάββατο από τις 4 Ιουλίου μέχρι και τις 3 Οκτωβρίου
Για ατομικές ή ομαδικές επισκέψεις ή δυνατότητα εκτέλεσης της Ιερής Θείας Λειτουργίας, εκτός Σαββατοκύριακου, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με τον κ. Παύλο Δρογγίτη, στα τηλέφωνα: 24210-52491, 24230-55888, 6978259283 και email: pdrogit@uth.gr
Ο κ. Παύλος Δρογγίτης είναι εντεταλμένος υπάλληλος για την λειτουργία και τη συντήρηση του Πολιτιστικού και Συνεδριακού κέντρου της Ι.Μ. Αγίου Νικολάου Πάου - Αργαλαστής Πηλίου του οποίου την ευπροσηγορία και την ευγένεια είχαμε την δυνατότητα να διαπιστώσουμε ιδίοις όμμασι και ωσίν όταν επικοινωνήσαμε μαζί του για να μας επιτραπεί η επίσκεψη και η φωτογράφιση του συγκροτήματος.
CONFERENCE & CULTURAL CENTER OF THE UNIVERSITY OF THESSALY AT ARGALASTI PELION (FORMER HOLY MONASTERY OF AGIOS NIKOLAOS PAU)
The Monastery of Agios Nikolaos, built at the place of Paou, 2 km southwest of Argalasti, was founded in 1732 and was destroyed by the Turks in 1831. The monastery area is walled and includes the church of St. Nicholas in the center of the large courtyard and stone-built two storey buildings with arches. The stone temple has a vaulted ceiling, an altar, a white temple, and extraordinary 18th-century frescoes, marble floor with a five-pointed star. The marble lintel is inscribed with the year 1778. The temple celebrates on December 6th.
The old monastery was rebuilt by the University of Thessaly, respecting the historicity of the complex after it was conceded to it by the Community of Argalasti from 1985 until 2084 and it functions as a congress and cultural center. The complex consists of the adjoining space, rooms 8 double and 1 quadruple (+ dining room and waiting area), a conference room with a capacity of 25 people, a meeting room with a capacity of 20 people and a small exhibition area, surrounded by an area of 600 acres The natural beauty and its location - near Argalasti and at a hub of the road and hiking network of the villages of southern Pelion - make it an ideal venue for scientific and cultural events.
The complex that is accessible (see "Trafficking") is fully equipped and operates all year round. It can accommodate summer schools and small working groups as well as cultural events (concerts, exhibitions ...). It is available both to members of the academic community of the University of Thessaly, as well as to organizations and groups outside the University of Thessaloniki, which are active both in Greece and abroad - for the organization of seminars, workshops and scientific, educational and cultural activities in general. natural beauty, available infrastructure and location make it a welcoming haven and a convenient venue for doing so.
The complex also serves as a space for the hospitality of academics, researchers, people of letters and the arts who wish to stay in it for a short time as the house and the surrounding area offer ideal working conditions.
The hosting of groups and individuals in this area is at the request of the interested parties on the site "Information System for Availability of Areas". For more information, please contact the University of Thessaly, the University of Thessaly, tel. 2421074641.
VISIBILITY
The complex is open to visitors throughout the year.
Divine Liturgy will be held at the Holy Monastery of Agios Nikolaos, Paus Argalasti, Pelion, every month, namely the first Saturday from July 4th to October 3rd
For individual or group visits or the ability to perform Holy Sacred Liturgy, except for the weekend, interested parties can contact Mr. Pavlos Droggitis by phone at: 24210-52491, 24230-55888, 6978259283 and email: pdrogit@uth.gr
Mr. Pavlos Drogitis is an official in charge of the operation and maintenance of the Cultural and Convention Center of IM Agios Nikolaos Poou - Argalastis Pelion, whose eagerness and courtesy we had the opportunity to find ourselves when we contacted him to allow us to visit and photograph the band.
I can only point out the never-ending contribution of Nikkor 14-24 f / 2.8 without which none of the presented images would have been achieved due to the extent of the buildings and the tightness of the courtyard.
photo rights reserved by B℮n
Tbilisi is the capital and largest city of Georgia, located in the eastern part of the country along the banks of the Kura River. The city has a rich history that spans over 1,500 years and has been influenced by various cultures and civilizations over the centuries. The old part of Tbilisi, known for its charming architecture and unique atmosphere, is one of the most fascinating areas of the city. One of the most striking features of this area is the traditional houses with wooden balconies. These wooden balconies, often adorned with intricate carvings, are a significant element of Tbilisi's urban aesthetic and culture. This old Tbilisi, also known as the Old Town or Dzveli Tbilisi, is one of the oldest parts of the city and has a rich history dating back to the 5th century. Over the centuries, Tbilisi has been influenced by Persian, Byzantine, Arab, and Russian cultures, which is evident in its diverse architectural styles. The houses with wooden balconies are typical of Tbilisi's traditional architectural style and reflect both Georgian and Persian influences. Perched on a steep hill overlooking Tbilisi’s Old Town and the Mtkvari River, Narikala Fortress is one of the city’s most iconic and historic landmarks. Dating back to the 4th century, this ancient fortress has seen the rise and fall of empires and has been a silent guardian of Tbilisi for centuries. Narikala’s origins date back to the founding of the city itself, with the first fortifications believed to have been built by the Persians in the 4th century. Over the centuries, the fortress was expanded and strengthened by various ruling powers, including the Umayyads in the 7th century, the Mongols in the 12th century, and later by Georgian kings. Within Narikala’s walls, you’ll find the restored St. Nicholas Church, originally built in the 12th century and rebuilt in the 1990s. The church’s interior is decorated with frescoes depicting scenes from Georgian history and the Bible. Visitors can reach the fortress by taking a scenic walk through the old town or by taking the modern cable car from Rike Park.
Narikala Fortress, perched on a steep hill overlooking the old town of Tbilisi and the Mtkvari River, is one of the city's most iconic and historic landmarks. This ancient fortress, dating back to the 4th century, has witnessed the rise and fall of empires and has been a silent guardian of Tbilisi for centuries. The old part of Tbilisi below the fortress, with its characteristic houses featuring wooden balconies, offers a fascinating insight into the history and culture of the city. The baths in the city centre are an important historical and cultural attraction. These baths, known as the sulphur baths, have characteristic domed roofs, which are partly underground to keep the heat inside. Historically, the baths played an important role as social meeting places. People came here not only to bathe, but also to talk, relax and do business. These charming architectural elements are a must-see for anyone who wants to experience Tbilisi's rich traditions and unique heritage.
Tbilisi is de hoofdstad en grootste stad van Georgië, gelegen in het oosten van het land aan de oevers van de rivier de Koera. De stad heeft een rijke geschiedenis die meer dan 1.500 jaar teruggaat en heeft door de eeuwen heen vele invloeden ondergaan van diverse culturen en beschavingen. Het oude gedeelte van Tbilisi, bekend om zijn charmante architectuur en unieke sfeer, is een van de meest fascinerende delen van de stad. Een van de meest opvallende kenmerken van dit gebied zijn de traditionele huizen met houten balkonnetjes. Deze houten balkons, vaak versierd met delicate houtsnijwerken, zijn een belangrijk element van de stedelijke esthetiek en cultuur van Tbilisi. Oorspronkelijk dienden deze balkons praktische doelen, zoals het bieden van extra leefruimte en het creëren van schaduw tijdens de warme zomers, maar tegenwoordig zijn ze vooral een esthetisch en cultureel kenmerk van de stad. De baden in het centrum zijn een belangrijke historische en culturele trekpleister. Deze baden, vooral bekend als de zwavelbaden en hebben kenmerkende koepelvormige daken, die deels ondergronds zijn om de warmte binnen te houden. Historisch gezien speelden de badhuizen een belangrijke rol als sociale ontmoetingsplaatsen. Mensen kwamen hier niet alleen om te baden. Het Narikala-fort, gelegen op een steile heuvel met uitzicht op de oude stad van Tbilisi en de Mtkvari-rivier, is een van de meest iconische en historische bezienswaardigheden van de stad. Dit oude fort, dat dateert uit de 4e eeuw, heeft de opkomst en ondergang van rijken meegemaakt en is al eeuwenlang een stille bewaker van Tbilisi. De oorsprong van Narikala gaat terug tot de oprichting van de stad zelf, met de eerste vestingwerken waarvan men denkt dat ze in de 4e eeuw door de Perzen zijn gebouwd. Door de eeuwen heen werd het fort uitgebreid en versterkt door verschillende heersende machten, waaronder de Omajjaden in de 7e eeuw, de Mongolen in de 12e eeuw en later door de Georgische koningen. Binnen de muren van Narikala vindt u de gerestaureerde St. Nicholas Church, oorspronkelijk gebouwd in de 12e eeuw en herbouwd in de jaren 90. Het interieur van de kerk is versierd met fresco's die scènes uit de Georgische geschiedenis en de Bijbel afbeelden. Bezoekers kunnen het fort bereiken door een mooie wandeling door de oude stad te maken of door de moderne kabelbaan te nemen vanaf Rike Park.
Από τον Σεπτέμβριο του 2023 το Ζαγόρι ενεγράφη ως πολιτισμικό τοπίο στην παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO.
From September 2023, Zagori was registered as a cultural landscape in the UNESCO world heritage.
My Board “Kipi” on gettyimages
My board Zagori mountain on Getty Images
My photos for sale on getty images
Album
Κήποι Ζαγορίου Kipi at Zagori mountain
on my blog ΛΟΓΕΙΚΩΝ Logicon
Οι Κήποι (υψ. 800 μ.) βρίσκονται στο κέντρο του Ζαγορίου και εκτείνονται αμφιθεατρικά πάνω από το Μπαγιώτικο ρέμα ενώ απέχουν 38 χλμ. από τα Ιωάννινα.
Το χωριό αποτελούσε διοικητικό κέντρο του Κεντροδυτικού Ζαγορίου ήδη από το 15ο αιώνα και υπήρξε πλούσιο κεφαλοχώρι, που ανέδειξε πλούσιους Ζαγορίσιους άρχοντες που ταξίδευαν στη Μακεδονία, τη Θράκη, τη Ρουμανία, την Αίγυπτο.
Μέχρι το 1928 το χωριό ονομαζόταν Μπάγια. Η παλαιότερη ονομασία του χωριού είχε σχέση με το ιδιαίτερο περιβάλλον που δημιουργούν τα ποτάμια γύρω από το χωριό, με τις χαρακτηριστικές οβίρες, ενώ η σημερινή του ονομασία οφείλεται στους πολλούς κήπους που καλλιεργούσαν οι κάτοικοί του. Συγκεκριμένα, οι μπαγιώτες ασχολούνταν ιδιαίτερα με την καλλιέργεια πατάτας αλλά και άλλων κηπευτικών. Σήμερα έχει αρκετούς μόνιμους κατοίκους που ασχολούνται με την οικόσιτη κτηνοτροφία, τη γεωργία και τον τουρισμό.
Τα πετρόκτιστα σπίτια, τα γραφικά καλντερίμια και τα παλαιά αρχοντικά δίνουν στους Κήπους ένα ιδιαίτερο παραδοσιακό χρώμα.
Mura di Tramontana is one of 76 beaches in the Trapani region 0.9km away from its center, the city of Trapani. The beach is located in an urban area with very picturesque views.
It is a short straight coastline with crystal blue water and pure golden fine sand, so you don't need special shoes. The entrance to the water is very smooth. This beach is suitable for different categories of people, lonely travellers, relaxation getaway lovers etc. It is partially crowded during the high season.
Mura di Tramontana coast is free for all. It has no amenities, only nature.
Uma das atrações turísticas mais populares do Porto é a Ribeira, uma zona histórica e pitoresca junto ao rio Douro, onde se podem ver os barcos que fazem os cruzeiros das pontes.
One of Porto's most popular tourist attractions is Ribeira, a historic and picturesque area by the River Douro, where you can see the boats that cruise the bridges.