View allAll Photos Tagged programar
Sombras (Segur de Calafell - Cataluña)
Shades (Segur de Calafell - Catalonia)
Historia de la fotografía en Español:
Saliamos del puerto deportivo y me subí al espigón para ver si tenia una buena vista, dado que el sol empezaba a bajar, cuando vi estas siluetas y tuve que realizarlas con mi telefono movil, por que no llevaba mi cámara.
Me fijé en este contraluz y realicé unos cuantos disparos con estos bonitos reflejos y fantásticas sombras de estas dos señoras ajenas a mis fotos.
La fotografía parece en monocromo pero es en color.
No facilito datos del disparo dado que se realizaron de forma autómática sin programar.
History of photography in English.
We left the marina and I went up to the jetty to see if I had a good view, since the sun was starting to go down, when I saw these silhouettes and I had to take them with my mobile phone, because I didn't have my camera.
I looked at this backlight and took a few shots with these beautiful reflections and fantastic shadows of these two strange ladies in my photos.
The photograph appears in monochrome but it is in color.
I do not provide data of the shot since they were carried out automatically without programming.
A pair of turtle doves usually stops by our terrace daily to enjoy the birdseed and bits of bread my wife leaves for them in a small container and another container with some water.
The turtle doves have gradually lost their distrust and now almost live with us, at least during the short time they eat and drink.
They arrive every morning, and if we haven't given them their ration yet, they protest with their characteristic sound.
I've tried several times to take a handheld photo of them, but they immediately take flight and leave.
So I came up with the idea of using a tripod, placing the camera further away, and programming the camera to shoot automatically under certain circumstances that trigger the shutter. I also specified the number of photos per second and the timeouts.
Let me be honest: I spent a couple of hours learning and practicing the automatic shooting system on the Nikon Z8 and Z6III cameras until I got it to work.
Yes, the photos actually came out. They were "technically correct," with good exposure, sharpness, framing...
And in the afternoon, when the terrace was already shaded, my wife approached with her smartphone. The turtledoves, being friends with those who feed them, continued with their business and didn't flinch when my wife used her smartphone.
This portrait is when the second turtledove started its engines and began its flight.
The smartphone, given the poor lighting, changed its parameters a little, but not much.
This is the metadata:
Focal Length: 5.5mm
Exposure Time: 1/177s (!)
Aperture: F1.9
ISO: 100 (!)
According to Aelian, the turtledove was sacred to Demeter. In Roman mythology, the turtledove was one of the emblems of Fides, the goddess of trust and good faith.
Perhaps because they are mentioned in the Bible (especially in the verse from the Song of Songs), because of their soft cooing, or because they form strongly bonded pairs, which can be seen as they groom and caress each other with their beaks, European turtledoves have become a symbol of faithful love, coming to mean in Spanish colloquial language "tórtolos" (lovebirds), or "tortolitos" (small lovebirds), a synonym for a young couple in love.
Photo taken in Pozuelo de Alarcón, Madrid, Spain.
UNA PRECIOSA TÓRTOLA, 2025
Una pareja de tórtolas suele parar diariamente por nuestra terraza para disfrutar del alpiste y trocitos de pan que mi mujer les deja en un pequeño recipiente y otro recipiente con algo de agua.
Las tórtolas han ido perdiendo desconfianza y ya casi conviven con nosotros, al menos en el ratito en el que comen y beben.
Llegan todas las mañanas y si todavía no les hemos puesto su ración, protestan con ese sonido suyo tan característico.
He intentado varias veces hacerles foto a mano alzada, pero inmediatamente levantan el vuelo y se marchan.
Así que se me ocurrió usar un trípode, colocar la cámara más lejos y programar la cámara para que disparase de manera automática bajo unas determinadas circunstancias que activan el disparador, también especifiqué cuántas fotos por segundo y tiempos muertos.
Dejadme que sea sincero: me tiré un par de horas aprendiendo y practicando el sistema de disparo automático de las cámaras Nikon Z8 y Z6III, hasta que conseguí que aquello funcionara.
Sí, la verdad es que salieron las fotos. Eran "técnicamente correctas", buena exposición, nitidez, encuadre...
Y por la tarde, cuando la terraza ya estaba en sombra, mi mujer se acercó con su smartphone, las tórtolas, como son amigas de quién les da de comer, siguieron a lo suyo y no se inmutaron cuando mi mujer usó su smartphone.
Este retrato es cuando la segunda tórtola puso en marcha sus motores e inició su vuelo.
El smartphone, dada la precariedad de luz, cambió un poco sus parámetros, pero no mucho.
Estos son los metadatos:
Distancia Focal: 5.5mm
Tiempo de exposición: 1/177s (!)
Apertura: F1.9
ISO: 100 (!)
Según Eliano, la tórtola era sagrada para Deméter. En la mitología romana, la tórtola era uno de los emblemas de Fides, diosa de la confianza y la buena fe.
Quizás porque se las mencione en la Biblia (especialmente en el verso del Cantar de los Cantares), por su arrullo suave o el hecho de que forme parejas con fuertes vínculos, que pueden verse como se acicalan y acarician con el pico, las tórtolas europeas se han convertido en un símbolo del amor fiel, llegando en el lenguaje coloquial, a significar "tórtolos" o "tortolitos" sinónimo de una joven pareja de enamorados.
Foto tomada en Pozuelo de Alarcón, Madrid, España.
Faltan unos días para mi cumpleaños… y creo que esto nos pasa a todos, pero últimamente me encuentro melancólica. Recordé cuando vivíamos en Tampico, y con esa urgencia por crecer me ponía unos zapatos de tacón de mi mama. Llegaron a mi muchos recuerdos, de todos los lados donde vivimos y otros donde anduvimos de paso. Recuerdo los líos de cada año entre hacer la fiesta el 24 de noviembre (día del cumpleaños de mi hermano) o el día de mi cumpleaños, hasta que inteligentemente mi madre dijo “Un año festejaremos el día de Javier y el siguiente de Maria Luisa”, claro esta que cada quien tenia su pastel, su clásica gelatina y sus invitados. Recordé mi primer cumpleaños cuando llegamos a vivir a Celaya, mi papa estaba de viaje en el Df y yo no quería dormir, porque el me aseguro que llegaría, ya entrada la noche (serian las 9 de la noche, pero para una niña de 7 años ya era tarde) y llego mi papa, con una gran caja de hermosos colores en rosa mexicano (ahora se que era de Liverpool) y después de un largísimo abrazo, descubrí que dentro de esa caja había un gigante (ahora que lo miro me doy cuenta de que no es gigante) oso panda!!!!!! Y que estaba acompañado de unos ricos chocolatines “de chocolate blanco”. De ahí después el primer cumpleaños aquí, en mi casa. Ufff, van pocos cumpleaños y son muchos recuerdos!!!! Después viene la época de secundaria donde regularmente el día de mi cumpleaños tenia examen. Épocas en que tenía muchos conocidos aquí en la colonia y podía decir entonces que igual tenía muchos amigos en la escuela. La época de la prepa, cosas locas siempre!!!! Lo bueno de esta época es que rogaba a mis compañeros para que el día de mi cumpleaños no programáramos ningún examen, pues regularmente estábamos en exámenes finales del semestre. Era una locura, las primeras discos y la primera vez que un amigo (hijo de mi madrina de primera comunión) junto con sus compañeros de grupo me han traído serenata en mi cumpleaños!!!! Luego en el tec, ya en este tiempo no era lo mismo, muchas cosas en mi familia estaban cambiando, nos juntábamos todo un grupo inmenso para festejar mi cumpleaños con los clásicos jochos!!!!!
Recuerdo la ultima vez que mi papa se acordó del “día de mi cumpleaños", así como la ultima tarjeta de cumpleaños que me dio mi mama y que tiene un mensaje escrito que casi no se entiende, pues ya estaba ella muy enferma, pero que aun así no dejo de preguntarme que era lo que quería para mi cumpleaños y yo no repare en decirle “quiero una muñeca”, ella me dio el dinero y fui a comprarla...
Ahora… ahora que ya deje de tener esa urgencia por crecer y que han pasado tantas cosas, por primera vez en mi vida, no espero emocionada el día de mi cumpleaños, ni molesto a mis conocidos con el “faltan 15 días” y cada día mandar mensaje diciéndoles “falta un día menos para mi cumpleaños”. Podría decirse que por varias circunstancias mis últimos cumpleaños podrían denominarse como “nefastos”. Lo único que espero hasta el día de hoy, es que mi hermano se acuerde de mi cumpleaños y que, como todos los años, me llame para felicitarme.
Se que ya crecí… se que ya incluso sobrepase la medida de los zapatos que usaba mi mama, se que puedo ir a cualquier lado y festejarme, que puedo irme de antro, aunque después me corran porque solo consumo agua mineral con hielo (jajajajaja), pero la realidad es, que extraño sentirme querida cuando menos un día al año simplemente por ser el día de mi cumpleaños y no tener que dar excusas para dar o recibir un abrazo… extraño tanto tener a mi familia en estos días… extraño tanto a mis amigos que con el paso del tiempo se volvieron parte de mi familia y que ya no están… extraño a la gente que amo y que por el trabajo, la distancia o por propia decisión no esta conmigo…
Cuando somos niños tendrían que enseñarnos que “NO debemos de tener urgencia por crecer”
www.ismaeljorda.com - Nikon D800 + Tokina 10-17mm @ 17mm - 10s - f5.6 - Iso 100 + Magic Arm
Para este año quería una foto diferente, un ángulo distinto de nuestra cabina, que a la vez integrara al espectador en la escena sin repetir la del año pasado.
Después de medir la luz, ajustar el brillo de cada pantalla y cada led, colocar la cámara y programar el disparo automático a intervalos conseguí lo que buscaba. Espero que os guste, ha sido elegida para decorar Agosto 2014.
This year I was looking for a different picture, a different angle of our cockpit, trying to integrate the viewer into the scene without repeating last year's picture.
After measuring the light, adjust the brightness of each display and each LED, set camera and interval automatic shooting, got what I wanted. Hope you like it, has been chosen to decorate August 2014.
A siesta (Spanish, meaning "nap") is a short nap taken in the early afternoon, often after the midday meal.
Such a period of sleep is a common tradition in some countries, particularly those where the weather is warm.
The siesta is historically common throughout the Mediterranean and Southern Europe.
It is the traditional daytime sleep of Spain and, through Spanish influence, the Philippines, and many Hispanic American countries.
In Dalmatia (coastal Croatia), the traditional afternoon nap is known as fjaka (from Italian fiacca).
The Spanish word siesta derives originally from the Latin word hora sexta "sixth hour" (counting from dawn, hence "midday rest").
Factors explaining the geographical distribution of the modern siesta are high temperatures and heavy intake of food at the midday meal.
Combined, these two factors contribute to the feeling of post-lunch drowsiness.
In many countries that practice the siesta, the heat can be unbearable in the early afternoon, making a midday break at home welcome.
CARDIOVASCULAR BENEFITS: The siesta habit has been associated with a 37 percent reduction in coronary mortality, possibly due to reduced cardiovascular stress mediated by daytime sleep.
Epidemiological studies on the relations between cardiovascular health and siesta have led to conflicting conclusions, possibly because of poor control of confounding variables, such as physical activity.
It is possible that people who take a siesta have different physical activity habits, for example, waking earlier and scheduling more activity during the morning.
Such differences in physical activity may lead to different 24-hour profiles in cardiovascular function.
Even if such effects of physical activity can be discounted in explaining the relationship between siesta and cardiovascular health, it is still not known whether the daytime nap itself, a supine posture, or the expectancy of a nap is the most important factor.
(Source: Wikipedia: Keyword: Siesta)
-------------
Una siesta corta se toma temprano en la tarde, a menudo después de la comida del mediodía.
Ese período de sueño es una tradición común en algunos países, particularmente en aquellos donde el clima es cálido.
La siesta es históricamente común en todo el Mediterráneo y el sur de Europa.
Es el sueño diurno tradicional de España y, por influencia española, Filipinas y muchos países hispanoamericanos.
En Dalmacia (Croacia costera), la siesta tradicional de la tarde se conoce como fjaka (del italiano fiacca).
La palabra española siesta deriva originalmente de la palabra latina "hora sexta" (contando desde el amanecer, por lo tanto, "descanso del mediodía").
Los factores que explican la distribución geográfica de la siesta moderna son las altas temperaturas y la gran ingesta de alimentos en la comida del mediodía.
Combinados, estos dos factores contribuyen a la sensación de somnolencia después del almuerzo.
En muchos países que practican la siesta, el calor puede ser insoportable a primera hora de la tarde, por lo que un descanso de mediodía en casa es bienvenido.
BENEFICIOS CARDIOVASCULARES: El hábito de la siesta se ha asociado con una reducción del 37 por ciento en la mortalidad coronaria, posiblemente debido a la reducción del estrés cardiovascular mediado por el sueño diurno.
Los estudios epidemiológicos sobre las relaciones entre la salud cardiovascular y la siesta han llevado a conclusiones contradictorias, posiblemente debido al control deficiente de variables de confusión, como la actividad física.
Es posible que las personas que duermen la siesta tengan diferentes hábitos de actividad física, por ejemplo, despertarse más temprano y programar más actividad durante la mañana.
Tales diferencias en la actividad física pueden conducir a diferentes perfiles de 24 horas en la función cardiovascular.
Incluso si tales efectos de la actividad física pueden descartarse al explicar la relación entre la siesta y la salud cardiovascular, todavía no se sabe si la siesta diurna en sí misma, la postura supina o la expectativa de una siesta es el factor más importante.
(Fuente: Wikipedia: Palabra clave: Siesta)
Me han preguntado hasta si en mi tiempo libre me dedico a programar. A quien voy a engañar, en mis ratos libres hago estas cosas...
www.goear.com/listen/a03149b/pongamos-que-hablo-de-madrid...
Me despido.
Mañana a las 6 de la mañana, me voy a Belgica.
Voy a programar un satelite y a intercambiar conocimientos.
Os voy a echar mucho de menos. Espero que no os olvideis de mi. Jajajaj :P Gracias a todos por ser tan amables ^^
p.d: Perdon por mi mala cara XD
-----------------------------------
I say goodbye.
Tomorrow at 6 am, I'm going Belgium.
I will schedule a satellite and exchange knowledge.
I'm going to miss you. Hope you do not forget to me. Jajajaj: P Thank you all for being so kind ^ ^
P.d: Sorry for my bad face XD
Centra Térmica de Andorra. Miércoles, 14 de Agosto de 2013; 8:41h
Tras enterarme que las encargadas de realizar los reemprendidos carboneros del ramal de Samper eran dos Retales en diferentes decoraciones (319.212 y 319.203), programé una visita a Samper de Calanda para cazar a los carboneros mañaneros que circulan por el ramal a la Central Térmica de Andorra.
Tras madrugar a las 5:45h, puse rumbo a Samper, inicialmente la idea era empezar cazándolos a lo más bajo del ramal y terminar con el último descendente arriba, en la Central. Peró algo me hizo cambiar de idea, ya que llegué a las 8:35, y según mis cálculos el segundo descendente ya podía haber salido, así que no me daba tiempo de bajar a un punto que tenía pensado, y aseguré cazarlo justo a la salida de la Térmica (como veis en la foto). Fue llegar, y las dos Retales arrancaban hacia Samper.
Saludos y gracias al maquinista por todo!
Voy a hacer un parón con las fotos de Galicia para poner unas cuantas de Samper y sus carboneros.
El paradís dels carboners
Central Tèrmica d'Andorra. Dimecres, 14 d'Agost de 2013; 8:41h
Després d'enterar-me que les encarregades de realitzar els carboners matiners del ramal de Samper-Andorra eren dues Retals en decoracions diferents (319.212 i 319.203), vaig programar una visita a Samper de Calanda per poder caçar-los abans que canviessin les màquines.
Després de matinar a les 5:45, vaig posar rumb cap a Samper. Inicialment, la idea era començar preguntant al Factor de Samper i caçar els carboners des de baix de tot del ramal i acabar caçant l'últim descendent a la Central Tèrmica. Però quelcom va fer canviar d'idea, ja que vaig arribar a la zona sobre les 8:35, i segons els meus càlculs, el segon carboner descendent ja podia haver sortir, i no em donava temps d'anar a un punt que tenia pensat, així que vaig assegurar la foto a la sortida de la Tèrmica (com veieu a la foto). Va ser arribar, i les dues Retals arrancaven cap a Samper.
Salutacions i gràcies al maquinista!
Aquests dies faré una aturada amb les fotos de Galícia per posar unes quantes de Samper i els seus carboners.
La Torre de Pisa és el campanar de la catedral de Pisa. Es va construir perquè quedés vertical, però es va començar a inclinar alhora que començaven les obres l'agost del 1173. L'altura de la torre és de 55 metres des de la base, es creu que el seu pes és de 14.700 tones, la inclinació és d'un 10% i té 294 graons.
La construcció de la torre es va fer en tres etapes durant 200 anys. La construcció de la primera planta de marbre blanc va començar el 9 d'agost de 1173, en un període d'èxit militar i prosperitat. La primera planta està envoltada de pilars amb capitells clàssics i arcs cecs.
Ningú sap del cert qui va ser-ne l'arquitecte: durant molts anys el seu disseny es va atribuir a Guglielmo i Bonanno Pisano, un artista conegut que vivia a Pisa el segle XII, famós per les seves peces de bronze fos, particularment al Duomo de Pisa. Bonanno Pisano va deixar Pisa el 1185 i va marxar a Monreale, Sicília, tornant sol després de la seva mort. El seu sarcòfag va ser descobert al peu de la torre el 1820.
Després que la tercera planta fos construïda el 1178, la torre es va inclinar, a causa d'uns fonaments dèbils (tres metres), i un terra inestable. El disseny de la torre era imperfecte des del començament. La construcció es va aturar durant un segle.
El 1838 l'arquitecte Alessandro Della Gherardesca va excavar un camí al voltant de la torre per fer visible la base. Això va causar una inundació de la base i un nou increment de la inclinació.
Benito Mussolini va ordenar col·locar la torre recta: per intentar-ho van tirar ciment als fonaments. El resultat va ser inesperat, la torre es va enfonsar encara més a la terra tova.
Durant la Segona Guerra Mundial, l'exèrcit dels Estats Units va destruir les torres properes a Pisa donada l'amenaça que suposaven els franctiradors des d'aquestes posicions. Es va programar la voladura de la Torre inclinada, però una ordre de retirada a l'últim instant la va salvar.
El 27 de febrer de 1964, el govern d'Itàlia va demanar ajuda per prevenir la caiguda. Es va assignar el projecte a un conjunt d'enginyers, matemàtics i historiadors, que van debatre sobre els mètodes d'estabilització a les illes Açores. Després de dues dècades de treball, el gener de 1990 la torre es va tancar al públic. Després d'una dècada d'esforços de reconstrucció i estabilització, la torre es va reobrir al públic el 15 de desembre de 2001. Molts mètodes van ser proposats per estabilitzar-la, i un que es va portar a terme el 1995, va ser afegir 800 tones de plom a la part contrària a la inclinació perquè fes de contrapès, i la solució final per corregir la inclinació va ser eliminar 38 m³ de terra de la zona inferior de la base. La torre s'ha declarat estable durant uns 300 anys més.
El ZMB (Zurcher Museum Bahn) opera una linia històrica entre Langnau-Gattikon i Sihlbrugg. Per a commemorar el 20 aniversari es van programar circulacions especials. A la foto una Eb 3/5 del BT (Bodensee-Toggenburg Bahn) preservada per Dampf-Loki-Club (DLC) de Herisau.
Els dies 5 i 6 d'octubre, FGC va programar un curt viatge amb la Granota per a tots els públics entre Sarrià i Reina Elisenda degut a les festes del barri de Sarrià. Consistien en un total de 8 viatges d'anada i altres 8 de tornada, repartits en 4 matinals i 4 per la tarda. Però com ambdues estacions són subterrànies i hauria gent pel mig, vaig pensar en caçar-la mentre baixava de material buit cap a Sarrià. I així vaig fer. Vaig decidir anar a Valldoreix, lloc on ja tenia pendent enxampar-la fa gairebé 3 anys quan se'ns va creuar una 112 i tenia una càmera pitjor.
A veure si FGC s'anima i treu més sovint la Granota de passeig!
________________
Los días 5 y 6 de octubre, FGC programó un viaje corto con la Granota para todos los públicos entre Sarrià y Reina Elisenda debido a las fiestas del barrio de Sarrià. Consistían en un total de 8 viajes de ida y otros 8 de vuelta, repartidos en 4 mañaneros y 4 por la tarde. Pero como las 2 estaciones son subterráneas y habría gente por el medio, pensé en cazarla mientras bajaba de vacío hacia Sarrià. Y así lo hice. Decidí ír a Valldoreix, lugar donde tenía pendiente su caza hace ya 3 años cuando se nos cruzó una 112 y tenía una cámara peor.
A ver si FGC se anima y saca más a menudo la Granota de paseo!
La Torre de Pisa és el campanar de la catedral de Pisa. Es va construir perquè quedés vertical, però es va començar a inclinar alhora que començaven les obres l'agost del 1173. L'altura de la torre és de 55 metres des de la base, es creu que el seu pes és de 14.700 tones, la inclinació és d'un 10% i té 294 graons.
La construcció de la torre es va fer en tres etapes durant 200 anys. La construcció de la primera planta de marbre blanc va començar el 9 d'agost de 1173, en un període d'èxit militar i prosperitat. La primera planta està envoltada de pilars amb capitells clàssics i arcs cecs.
Ningú sap del cert qui va ser-ne l'arquitecte: durant molts anys el seu disseny es va atribuir a Guglielmo i Bonanno Pisano, un artista conegut que vivia a Pisa el segle XII, famós per les seves peces de bronze fos, particularment al Pisa Duomo. Bonanno Pisano va deixar Pisa el 1185 i va marxar a Monreale, Sicília, tornant sol després de la seva mort. El seu sarcòfag va ser descobert al peu de la torre el 1820.
Després que la tercera planta fos construïda el 1178, la torre es va inclinar, a causa d'uns fonaments dèbils (tres metres), i un terra inestable. El disseny de la torre era imperfecte des del començament. La construcció es va aturar durant un segle.
El 1838 l'arquitecte Alessandro Della Gherardesca va excavar un camí al voltant de la torre per fer visible la base. Això va causar una inundació de la base i un nou increment de la inclinació.
Benito Mussolini va ordenar col·locar la torre recta: per intentar-ho van tirar ciment als fonaments. El resultat va ser inesperat, la torre es va enfonsar encara més a la terra tova.
Durant la Segona Guerra Mundial, l'exèrcit dels Estats Units va destruir les torres properes a Pisa donada l'amenaça que suposaven els franctiradors des d'aquestes posicions. Es va programar la voladura de la Torre inclinada, però una ordre de retirada a l'últim instant la va salvar.
El 27 de febrer de 1964, el govern d'Itàlia va demanar ajuda per prevenir la caiguda. Es va assignar el projecte a un conjunt d'enginyers, matemàtics i historiadors, que van debatre sobre els mètodes d'estabilització a les illes Açores. Després de dues dècades de treball, el gener de 1990 la torre es va tancar al públic. Després d'una dècada d'esforços de reconstrucció i estabilització, la torre es va reobrir al públic el 15 de desembre de 2001. Molts mètodes van ser proposats per estabilitzar-la, i un que es va portar a terme el 1995, va ser afegir 800 tones de plom a la part contrària a la inclinació perquè fes de contrapès, i la solució final per corregir la inclinació va ser eliminar 38 m³ de terra de la zona inferior de la base. La torre s'ha declarat estable durant uns 300 anys més.
La catedral de Santa Maria Assumpta, al centre de la Piazza dei Miracoli, és la catedral medieval de Pisa. Obra més representativa del romànic, en particular del romànic pisà, mostra el testimoni tangible del prestigi i de la riquesa aconseguits per la república marinera de Pisa en el moment del seu apogeu.
A l'inici, l'edifici tenia planta de creu grega i la cúpula sobre l'encreuament de dos braços. Avui té planta de creu llatina amb cinc naus amb absis i transsepte de tres naus. L'interior suggereix un efecte espacial similar al de les grans mesquites.
ACROSS THE UNIVERSE - RUFUS WAINWRIGHT
Es defineix com estiba a la tècnica de col·locar la càrrega a bord per ser transportada amb un màxim de seguretat per al vaixell i la seva tripulació, ocupant el mínim espai possible, evitant avaries i reduir al mínim les demores en el port de descàrrega. Fer l'estiba de manera que les operacions portuàries siguin el més ràpides possibles, i programar-la de manera que la càrrega estigui col·locada per ordre de la rotació del viatge i pugui ser descarregada sense demores ni riscos, es senyal de òptims estibadors.
------------------------------------------------------------------------
Se define como estiba a la técnica de colocar la carga a bordo para ser transportada con un máximo de seguridad para el buque y su tripulación, ocupando el mínimo espacio posible, evitando averías y reducir al mínimo las demoras en el puerto de descarga . Hacer la estiba de forma que las operaciones portuarias sean lo más rápidas posibles, y programar de manera que la carga esté colocada por orden de la rotación del viaje y pueda ser descargada sin demoras ni riesgos, es señal de óptimos estibadores .
Hi again!! =)
Well, yesterday i was watching TV and i found my favorite TVserie...
This project was done because i wanted to improve my skills... but honestly right now i just want to express what i feel... what i think...
i wish i have more time to do something better =)
But the next month will be very busy for me... soon i will tell you the reason!! =)
Have a good day/night!!
i leave you now... time to code...
Hola, ayer mientras miraba tV me encontré con mi serie favorita y quise hacer una fotillo de ella!!
Aunque inicialmente el proyecto inició para mejorar en fotografía... ahora solo quiero hacer cosas que sienta por dentro...
Ojalá tuviera mas tiempo para hacer cosas mejores... pero hoy y el próximo mes serán complicados para mi... pronto les diré la razón!! =)
saludos!! lindo dia/noche!
les dejo por ahora!! tiempo de programar
La Torre de Pisa és el campanar de la catedral de Pisa. Es va construir perquè quedés vertical, però es va començar a inclinar alhora que començaven les obres l'agost del 1173. L'altura de la torre és de 55 metres des de la base, es creu que el seu pes és de 14.700 tones, la inclinació és d'un 10% i té 294 graons.
La construcció de la torre es va fer en tres etapes durant 200 anys. La construcció de la primera planta de marbre blanc va començar el 9 d'agost de 1173, en un període d'èxit militar i prosperitat. La primera planta està envoltada de pilars amb capitells clàssics i arcs cecs.
Ningú sap del cert qui va ser-ne l'arquitecte: durant molts anys el seu disseny es va atribuir a Guglielmo i Bonanno Pisano, un artista conegut que vivia a Pisa el segle XII, famós per les seves peces de bronze fos, particularment al Duomo de Pisa. Bonanno Pisano va deixar Pisa el 1185 i va marxar a Monreale, Sicília, tornant sol després de la seva mort. El seu sarcòfag va ser descobert al peu de la torre el 1820.
Després que la tercera planta fos construïda el 1178, la torre es va inclinar, a causa d'uns fonaments dèbils (tres metres), i un terra inestable. El disseny de la torre era imperfecte des del començament. La construcció es va aturar durant un segle.
El 1838 l'arquitecte Alessandro Della Gherardesca va excavar un camí al voltant de la torre per fer visible la base. Això va causar una inundació de la base i un nou increment de la inclinació.
Benito Mussolini va ordenar col·locar la torre recta: per intentar-ho van tirar ciment als fonaments. El resultat va ser inesperat, la torre es va enfonsar encara més a la terra tova.
Durant la Segona Guerra Mundial, l'exèrcit dels Estats Units va destruir les torres properes a Pisa donada l'amenaça que suposaven els franctiradors des d'aquestes posicions. Es va programar la voladura de la Torre inclinada, però una ordre de retirada a l'últim instant la va salvar.
El 27 de febrer de 1964, el govern d'Itàlia va demanar ajuda per prevenir la caiguda. Es va assignar el projecte a un conjunt d'enginyers, matemàtics i historiadors, que van debatre sobre els mètodes d'estabilització a les illes Açores. Després de dues dècades de treball, el gener de 1990 la torre es va tancar al públic. Després d'una dècada d'esforços de reconstrucció i estabilització, la torre es va reobrir al públic el 15 de desembre de 2001. Molts mètodes van ser proposats per estabilitzar-la, i un que es va portar a terme el 1995, va ser afegir 800 tones de plom a la part contrària a la inclinació perquè fes de contrapès, i la solució final per corregir la inclinació va ser eliminar 38 m³ de terra de la zona inferior de la base. La torre s'ha declarat estable durant uns 300 anys més.
La catedral de Santa Maria Assumpta, al centre de la Piazza dei Miracoli, és la catedral medieval de Pisa. Obra més representativa del romànic, en particular del romànic pisà, mostra el testimoni tangible del prestigi i de la riquesa aconseguits per la república marinera de Pisa en el moment del seu apogeu.
A l'inici, l'edifici tenia planta de creu grega i la cúpula sobre l'encreuament de dos braços. Avui té planta de creu llatina amb cinc naus amb absis i transsepte de tres naus. L'interior suggereix un efecte espacial similar al de les grans mesquites.
El Baptisteri de sant Joan Baptista es enfront de l'extrem occidental de la catedral de Pisa. L'edifici es va començar a mitjan segle XII: «1153 mense August Fundata fuit haec» («Al mes d'agost de 1153 va ser aquí fundada...»). Es va construir en estil Romànic per un arquitecte conegut com Deustesalvet («Déuetsalvi»), qui va treballar també a l'església del Sant Sepulcre a la ciutat. El seu nom és esmentat en un pilar interior, com Diotosalvi magister. La construcció, però, no va acabar fins al segle XIV, quan la loggia, la planta superior i la cúpula van ser afegits en estil gòtic per Nicola i Giovanni Pisano.
És el baptisteri més gran d'Itàlia. La seva circumferència mesura 107,25 metres. Comptant l'estàtua de sant Joan Baptista (atribuïda a Turino di Sano) a la part superior de la cúpula, és fins i tot uns centímetres més alt que la Torre Inclinada.
El portal, que queda enfront de la façana de la catedral, està flanquejat per dues columnes clàssiques, mentre que els brancals interiors estan executades en estil bizantí. La llinda està dividit en dos pisos. L'inferior representa diversos episodis de la vida de sant Joan Baptista, mentre que el superior mostra a Crist entre la Verge i sant Joan Baptista, flanquejats per àngels i evangelistes.
La immensitat de l'interior és impressionant, però és sorprenentment senzill i no té decoració. Té també una acústica destacada.
La pila d'aigua beneïda octogonal al centre data del 1246 i és obra de Guido Bigarelli da Como. L'escultura de bronze de sant Joan Baptista al centre de la pila, és una obra d'Italo Griselli.
El púlpit va ser esculpit entre 1255 i 1260 per Nicola Pisano, pare de Giovanni Pisano, l'artista que va realitzar la trona de la catedral. Les escenes del púlpit, i especialment la forma clàssica de l'Hèrcules nu, són bon exemple de les qualitats de Nicola Pisano com el més important precursor de l'escultura renaixentista italiana en restablir les representacions antiguas. Per tant, les investigacions sobre el renaixement italià normalment comencen amb l'any 1260, l'any en què Nicola Pisano va datar el seu púlpit
David vive del cuento desde hace muchos años.
Era yo pequeño cuando él estaba en la cima del mundo, era la estrella más grande, pese a su reducido tamaño, de la televisión patria. Su reinado comenzaba el sábado al mediodía y duraba apenas 40 minutos, suficiente para tenernos a todos pegados a la pantalla y deseando que llegara el siguiente fin de semana para volver a ver sus aventuras en el bosque.
Su reinado fue tan solo de unos pocos meses, pero suficientes para conseguir una cantidad indecente de pesetas de la época. Y demostrando que además de fuerte y veloz era inteligente, contrato a un inversor que, curiosamente, ya trabajaba con él en la serie y dedico sus ahorros a estudiar para ser inversor de fortunas, EL ZORRO.
Gracias a sus consejos invirtió todo el dinero en montar un complejo de turismo rural que le convirtió en el gnomo más rico de Europa, pero no del mundo porque en américa vive algún otro más rico que se dedica a programar aplicaciones de android para google.
No le tembló el pulso a la hora de eliminar todos los arboles de su antiguo bosque para crear unos bonitos bungalós, con dos habitaciones y fosa séptica, que están llenos todo el año, gracias a la fama que aún conserva su nombre y a las partidas de caza de trolls que se realizan, como no, todos los sábados al mediodía!
Ahora vive en un pareado justo a la entrada del complejo, y se dedica a sentarse en una butaca mirando hacia el bosque mientras bebe vodka en un dedal. Corre el rumor de que cada botella le dura un mes, dedal a dedal ve la vida pasar, entendéis ahora porque siempre está de buen humor?
David lives of as many years .
I was young when he was on top of the world, was the largest , despite its small size, the country TV star. His reign began on Saturday at noon and lasted only 40 minutes, enough to keep us all glued to the screen and looking forward to the next weekend to see again his adventures in the woods.
His reign was only a few months , but enough to get an indecent amount of pesetas . And besides demonstrating strong and fast I was smart , contract to an investor who , curiously, and worked with him on the show and spend your savings to study to be investor fortunes FOX .
Thanks to his advice all the money invested in setting up a rural tourism complex that made him the richest gnome Europe, but not of the world because in america any richer lives other dedicated programming for google android applications .
Did not shake the pulse in removing all the trees of the ancient forest to create attractive bungalows with two bedrooms and septic tank , which are full all year round, thanks to the fame which still retains its name and items hunting trolls that are made , of course, every Saturday at noon!
Now living in a right at the entrance of the complex couplet, and is dedicated to sit in a chair facing the woods while drinking vodka in a thimble. Rumour has it that each bottle lasts a month thimble thimble to see life go , understand now because it is always in a good mood ?
# TUTORIAL ESPECIAL – COMO TIRAR FOTOS DE RAIOS #
1. Após 3 anos de espera por outra tempestade igual (à primeira em novembro de 2008, já postada aqui), suba correndo os 12 andares até o seu apartamento porque a tempestade miseravona derrubou a energia do quarteirão inteiro e você NÃO quer estragar sua única oportunidade trienal ficando preso no elevador;
2. Monte seu tripé, ajuste os parâmetros da câmera e faça fotos de teste até descobrir o melhor acerto óptico – você não vai gostar quando descobrir que conseguiu algumas fotos com belos raios, porém borradas ou cheias de ruído... Nesse caso, comecei com longas exposições de 10 segundos e passei pra 5, subexpondo levemente sem aumentar a abertura (mantendo assim uma excelente nitidez), a fim de eliminar o tempo de trabalho da câmera em redução de ruído para longa exposição e tirar mais fotos (você provavelmente perderá boas oportunidades enquanto a câmera está indisponível executando o "noise reduction job");
3. Preste atenção em que área do céu está havendo a maior concentração de raios e mire para lá – importante: não saia de lá, evite ceder à tentação de mudar toda hora a posição da câmera, uma hora seu raio cairá pra onde a câmera está apontada;
4. Deixe o foco no manual, fixo no melhor acerto que você conseguiu, para evitar perda de tempo desnecessária na focagem automática a cada disparo;
5. Óbvio, não esquecer de programar o atraso da exposição (o famoso timer), no menor tempo que puder, 1 ou 2 segundos, caso você não tenha um controle remoto (rápido e confiável). O movimento feito ao acionar o botão de disparo, mesmo com a câmera no tripé, pode deixar a foto tremida, e o atraso é apenas o tempo necessário para permitir que você retire o dedo do botão e o tripé absorva a vibração gerada nesse movimento; se for longo demais, você sofrerá vendo os raios caindo antes de ouvir o obturador abrindo;
6. APERTE O BOTÃO COMO SE NÃO HOUVESSE AMANHÃ!
47 minutos e 225 fotos depois... VOILÁ!!!!
***********************************************************************************************************
# SPECIAL TUTORIAL – HOW TO TAKE LIGHTNING PHOTOS #
1. After three years waiting for another storm (like that first one, see below in the coments), take the stairs and run to the twelfth floor where you live – you DON'T WANT to get stuck in the elevator if some malfunction occur while the power source switches to the generator and lose your one-in-three-years precious opportunity;
2. Set your camera up with its tripod, shoot some test photos and adjust the parameters (aperture, shutter speed, ISO, etc.) to achieve the best results: you don't wanna end up with some thunderbolts captured in blurred or noisy photos. Don't mind if you lose some opportunities in this process, you'll have your chance. In this case, I've started doing 10 seconds exposures, then lowered to 5 seconds without change the aperture (to maintain sharpness, even getting a little lower exposure value), in order to eliminate the "noise reduction job" between the shots (you're likely to lose good shots while the camera do this);
3. Notice the sky area with the higher thunderbolt occurrence then point your camera there, avoiding the temptation to follow the position of them as they fall. With some time, you'll eventually get your lightning photo;
4. Make sure you have the correct focus and leave it locked on manual, to save the time that would be spent in the automatic focusing job every shot;
5. Obviously do not forget to set the timer, unless you have a fast and reliable remote control. One or two seconds are enough, just to give the tripod the time needed to absorb the vibration generated by the movement of pressing and releasing the button;
6. PRESS THE SHUTTER RELEASE BUTTON LIKE THERE'S NO TOMORROW!!!
Then, 47 minutes and 225 shots after... VOILÁ!!!
La Torre de Pisa és el campanar de la catedral de Pisa. Es va construir perquè quedés vertical, però es va començar a inclinar alhora que començaven les obres l'agost del 1173. L'altura de la torre és de 55 metres des de la base, es creu que el seu pes és de 14.700 tones, la inclinació és d'un 10% i té 294 graons.
La construcció de la torre es va fer en tres etapes durant 200 anys. La construcció de la primera planta de marbre blanc va començar el 9 d'agost de 1173, en un període d'èxit militar i prosperitat. La primera planta està envoltada de pilars amb capitells clàssics i arcs cecs.
Ningú sap del cert qui va ser-ne l'arquitecte: durant molts anys el seu disseny es va atribuir a Guglielmo i Bonanno Pisano, un artista conegut que vivia a Pisa el segle XII, famós per les seves peces de bronze fos, particularment al Duomo de Pisa. Bonanno Pisano va deixar Pisa el 1185 i va marxar a Monreale, Sicília, tornant sol després de la seva mort. El seu sarcòfag va ser descobert al peu de la torre el 1820.
Després que la tercera planta fos construïda el 1178, la torre es va inclinar, a causa d'uns fonaments dèbils (tres metres), i un terra inestable. El disseny de la torre era imperfecte des del començament. La construcció es va aturar durant un segle.
El 1838 l'arquitecte Alessandro Della Gherardesca va excavar un camí al voltant de la torre per fer visible la base. Això va causar una inundació de la base i un nou increment de la inclinació.
Benito Mussolini va ordenar col·locar la torre recta: per intentar-ho van tirar ciment als fonaments. El resultat va ser inesperat, la torre es va enfonsar encara més a la terra tova.
Durant la Segona Guerra Mundial, l'exèrcit dels Estats Units va destruir les torres properes a Pisa donada l'amenaça que suposaven els franctiradors des d'aquestes posicions. Es va programar la voladura de la Torre inclinada, però una ordre de retirada a l'últim instant la va salvar.
El 27 de febrer de 1964, el govern d'Itàlia va demanar ajuda per prevenir la caiguda. Es va assignar el projecte a un conjunt d'enginyers, matemàtics i historiadors, que van debatre sobre els mètodes d'estabilització a les illes Açores. Després de dues dècades de treball, el gener de 1990 la torre es va tancar al públic. Després d'una dècada d'esforços de reconstrucció i estabilització, la torre es va reobrir al públic el 15 de desembre de 2001. Molts mètodes van ser proposats per estabilitzar-la, i un que es va portar a terme el 1995, va ser afegir 800 tones de plom a la part contrària a la inclinació perquè fes de contrapès, i la solució final per corregir la inclinació va ser eliminar 38 m³ de terra de la zona inferior de la base. La torre s'ha declarat estable durant uns 300 anys més.
O Teatro Principal é un teatro situado na Rúa Maior, nº25, da localidade cántabra de Reinosa. Ten un aforo de 391 localidades, divididas nunha sala con palcos e anfiteatro. A fachada do edificio está composta por cinco arcos de sillería de medio punto formando uns soportais.
Construído a finais do século XIX, abriu as súas portas ao público en 1893. Logo de ser reacondicionado polo Concello de Reinosa, e reinaugurado o 7 de setembro de 1991, o propio Concello é o encargado da súa xestión, programando tanto obras de teatro como outras actividades musicais ou cinematográficas.
O Teatro Principal conta demais cun cine comercial, aberto de setembro a xullo, no que se realiza un ciclo de cine europeo, ademais de programar cine comercial. A Filmoteca de Cantabria tamén realiza ciclos de películas en versión orixinal subtitulada.
Pujol d'en Figueres/Puig del Cocodril
Part nord del cim del turó envoltat pels torrents del Salt del Llop a l'est i de Font Santa a l'oest.
Conjunt d'estructures ubicades en un turó elevat al nord del terme municipal. Aquestes estructures són:
- Acumulacions de blocs de pedra que conformen una àmplia línia que envolta el cim del turó, que delimita l'àrea, tret de la banda nord, d'accés més difícil. Resulta difícil interpretar aquestes restes: si bé podria tractar-se de la muralla d'un poblat iber, no hi ha dades definitives que permetin afirmar-ho, ja que l'únic que s'observa son amuntegaments de blocs irregulars, exagerats per altra banda, i que podrien formar part d'alguna construcció de funció i cronologia no definida, com per exemple, un clos de ramat.
- Més de sis construccions circulars, al voltant d'un espai central sense estructures, i formades per murs d'una amplada aproximada de 0,80 m, de pedra seca amb blocs irregulars, amb un espai intern de 2,30 m x 2,20 m, amb l'accés delimitat a una banda. L'alçada conservada dels murs és d'uns 0,50 m. Podríem ser al davant de diverses estructures d'hàbitat al voltant d'un espai central distribuïdor de l'assentament, a mode de plaça, tot i que tampoc hi ha dades concloents per definir una cronologia i funció clares.
- Diverses construccions rectangulars amb murs de pedra seca.
- Tot i no haver estat localitzades, existeixen sitges citades en diverses publicacions i fonts orals.
- Una àrea de dipòsit, probablement de recollida d'aigua, identificable pel canvi en la vegetació respecte a l'àrea en general.
Si bé la cronologia del jaciment és de difícil adscripció pel que fa a les estructures, el material trobat permet fer un acostament una mica més esclaridor:
- Molins de mà de granit i circulars rotatoris.
- Fragments de sílex.
- Peces de teler: fusaioles, alguna amb decoració incisa, i pondus (un amb decoració de cercles incisos).
- Tègules (només a través de referències bibliogràfiques).
- Un bloc d'arenisca amb traces d'ús (possible pedra d'esmolar?).
- Ceràmica a mà ibèrica: vores rectes de llavi pla, informes amb decoració de cordons digitals, incisos senzills i un fragment de base plana.
- Ceràmica a torn ibèrica comuna de cocció oxidant i alguna de cocció reductora: nanses de cinta, vores arrodonides de contenidor (àmfora), bases planes, vores exvasades (alguna amb decoració de pintura roja), vores zoomorfes de contenidor i informes, algun amb decoració de pintura roja.
- Ceràmica de vernís negre campaniana: bases de peu anular, vores i informes.
- 4 monedes romanes, una d'argent. 1 moneda ibèrica de la seca de Cesse. 1 moneda Macedònia del segle II a. C.
- Àmfora romana (només a través de referències bibliogràfiques).
- Gran quantitat de ceràmica grisa a torn medieval: informes amb decoració geomètrica incisa, perfils d'olles globulars i perfils de tenalles (algunes amb decoració incisa).
Observacions:
Considerant la proximitat del Castell de Subirats, cal apreciar també la importància de les troballes medievals, de forma que podríem parlar d'un assentament ibèric amb un hàbitat medieval superposat.
L'existència d'aquest jaciment és coneguda ja des de l'any 1900; segons Font i Sagué es tracta d'una fortalesa romana. D'aleshores ençà, un nodrit grup d'aficionats a l'arqueologia han realitzat recollides de materials i cales de prospecció, però mai s'han dut a terme treballs d'excavació sistemàtica amb un estudi científic de l'assentament.
Als anys ‘30 del segle XX, el pare Martí Grivé porta a terme una de les primeres intervencions-excavacions (segons els paràmetres de l'arqueologia d'aquell moment), qualificant el jaciment com a poblat-fortificació d'època ibèrica.
Als anys ‘60, Pere Giró, en qualitat de "Delegado Local de la Comisaría Provincial de Excavaciones" intenta programar un pla d'excavacions al jaciment, però no portarà endavant res més que la prospecció (GIRÓ ROMEU, 1961).
Una dècada més tard, als anys ‘70, i segons notícia oral d'Anton Adell, de Sant Sadurní, un mestre de l'escola Sant Josep de Sant Sadurní d'Anoia realitzà nombroses cales al jaciment amb els seus alumnes, en concepte d'unes suposades "pràctiques d'arqueologia", de les quals no se'n troba cap resultat.
L'any 1986, Anton Ferrer (Vilanova i la Geltrú) i Anton Adell (Sant Sadurní d'Anoia) realitzen un plànol de l'assentament amb la distribució de les diverses estructures localitzades per ells, en base a la poca bibliografia existent i a les prospeccions per ells efectuades.
Finalment, a les últimes dècades diversos particulars han portat a terme prospeccions els resultats de les quals no han estat divulgats. Algunes d'aquestes actuacions s'han fet sense els permisos adequats.
(fitxa de 2006)
patrimonicultural.diba.cat/element/pujol-den-figuerespuig...
ABADÍA CARFAX PRESENTA:
[[[ DARK MACHINE / TERROR MUSIC ]]] Viernes 28 de Marzo – BLONDIE “Las máquinas tomarán el poder”(*)
- PISTA CENTRAL “Dark Machine session”
HARSH EBM, TBM, DARK AND ELECTRO INDUSTRIAL
/ Pato Soto & SireMaster
Intro: BLUTENGEL V/S ASHBURY HEIGHTS www.myspace.com/ashburyheightsmusic
Un repaso por la carrera de la banda de Chris Pohl y su nuevo trabajo” “Labyrinth”, además presentaremos la banda sueca revelación de la escena synthpop y su disco debut “Three cheers for the newlydeads”.
Más la música de:
FGFC820, Grendel, Amduscia, Suicide Commando, SAM, Lola Angst, Northborne, Tactikal Sekt, E-Craft, Fabric C, Xotox, Nursery [Rhymes], Heimataerde, [X] RX, Reaper, Combichrist, ESC, Das Ich, Punto Omega, Virtual Embrace, Alien Vampires, Centhron, Agonoize, Painbastard, [:SITD:], Soman, Menticide, Dawn of Ashes, Aesthetic Perfection, Distorted Memory, Unter Null, Haujobb, Solitary Experiments, Funker Vogt, Klaustrophobik, Stahlfrequenz, Hocico, Accessory, The Retrosic, Psyclon Nine, Feindflug, :Wumpscut:, Die Sektor, Retractor, Supreme Court, Hioctan, Assemblage 23, God Module, Terrorfack, Dismantled, Neikka RPM.
Además:
“HIT ME HARD ESPECIAL”: X FUSION and NOISUF X
Recorreremos los mejores pasajes de ambos proyectos creados por el músico y deejay alemán JAN. L.
www.myspace.com/xfusion - www.myspace.com/noisufx
- PISTA DOS “Anthems”
ROCK AND METAL INDUSTRIAL / Starfucker + invitados
Música a programar:
Rammstein, Skinny Puppy, Front Line Assembly, Razed In Black, Dope,Turmion Katilot, Project Grudge, Static-X, OOMPH!, Pain, Godflesh, Mnemic, Gothminister, Crossbreed, Deathstars, KMFDM, Nine Inch Nails, Hanzel und Gretyl, Strapping Young Lad, Fear Factory, Samael, Clawfinger, Prong, Genitorturers, Tanzwut, Zeromancer, Stahlhammer, Megaherz, Red Harvest, Eisbrecher y más.
Además:
“MARYLIN MANSON” v/s “ROB ZOMBIE Y WHITE ZOMBIE”
Especial videográfico.
”RESISTIR”
Mini especial de la banda chilena Vigilante y su lanzamiento a nivel nacional: “Resistir”
”DIE KRUPPS” v/s “MINISTRY”
Especial videográfico.
- PISTA TRES “Les Innocents”
DARK WAVE, DEATH ROCK AND GOTHIC METAL
/ Matias Soto
Bauhaus, Nosferatu, Two Witches, Christian Death, Lacrimosa, Umbra et Imago, Ikon, Fath and the Muse, Clan of Xymox, Peter Murphy, Joy Division, Switchblade Symphony, Lucie Cries, The Wake, Rossetta Stone, Nova, Corpus delicti, X-Mal Deutschland, The Cure, Love Like Blood, Mephisto Walz, Cinema Strange, The Mission, Fields of the Nephilim, The Sisters Of Mercy, ASP, The 69 Eyes
LONDON AFTER MIDNIGHT
Especial ”Violent Acts of Beauty” más temas clásicos.
BLOQUE DOS: GOTHIC METAL
After Forever, In Extremo, The Gathering, Lacuna Coil, Theatre of Tragedy, Trail of Tears, Tristania, The Sins of Thy Beloved, Tiamat, Flowing Tears, Theatres des Vampires, Xandria, Type 0 Negative, Paradise Lost, Epica y más<
NIGHTWISH
Especial “Dark Passion Play” más temas clásicos.
———————————————————————————–
Y DURANTE LA NOCHE:
- Pantallas Gigantes.
- Sonido Reforzado.
- Proyección de películas.
- Pulseras luminosas de regalo (pista central).
- Stand Dark Machine.
- Seguridad dentro y fuera del recinto.
- Estacionamientos en la calle Rodolfo Phillipi, frente a Blondie.
LAS PRIMERAS 5 PERSONAS QUE LLEGUEN CON POLERAS DE VIGILANTE, RECIBIRÁN GRATIS EL DISCO “RESISTIR”.
VALORES:
Preventas Ltdas.: $2.000
(Boutique CHIC Eurocentro y Francisco Noguera 17, providencia, metro Pedro de Valdivia y Club Cultura alternativa, Crédito 471 esq. Santa Isabel)
Ticket y web flyer: $2.500 hasta las 00:30, después $3.000
General: $3.500
- Sólo Mayores de 18 años.
- Blondie se reserva el derecho de admisión de grupos a favor o en contra de ideologías fascistas.
(*) Slogan oficial de Dark Machine
Modelos: Miss Hypokondriak y Eva Morgan
( www.myspace.com/sick_hypokondriak - www.myspace.com/fruits_of_flesh )
Fotógrafo: David Venegas
Scheduling an appointment
As a reminder, keep in mind that this picture is available only for non-commercial use and that visible attribution is required. If you'd like to use this photo outside these terms, please contact me ahead of time to arrange for a paid license.
Salt (gironés) 12.05.2018. Scratch Day. La UOC ensenya els infants a programar a través del joc. UOC seu de Salt. Foto de Glòria Sánchez/iconna
Fotos por Cortesia de Eugenio Hansen, OFS
Visita la Pagina Facebook y da clik en ME GUSTA
www.facebook.com/catedralesiglesias
© Álbum 3095
By Catedrales e Iglesias
By Cathedrals and Churches
By Catedrais e Igrejas
Par Cathédrales et Eglises
Arquidiócesis de Porto Alegre
Capilla de San Rafael será elevado a la dignidad de Santuario
Las declaraciones de fe y devoción a la Santísima Barbara Maix, primera mujer beatificada en Rio Grande do Sul, hizo la Arquidiócesis de Porto Alegre decreto levantando la Capilla San Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) a la dignidad de Santuario. El lugar es conocido por mantener el relicario que contiene los restos del fundador de la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María.
Con la Misa celebrada por el Obispo Dadeus Grings, el incremento se llevará a cabo el domingo, 06 de marzo a las 19h, y hacer público una de las iglesias católicas más antiguas del estado, hasta la beatificación de Maix Barbara, era desconocido para la mayoría de los Gauchos y gauchos.
La Capilla de San Rafael comenzó a construirse en 1877, con la inauguración registrado el 27 de enero de 1878, así que hace 133 años. Dom Sebastião Dias Larangeira en 1877, cumpliendo una promesa para la recuperación de su salud, se construyó una capilla dedicada a San Rafael. El proyecto fue ejecutado por el arquitecto John Grunewaldt y la pintura fue ejecutada por recorrer. Jesuita Juan Bautista Kraus. Su inauguración tuvo lugar en 1878. En 1886, Dom Sebastião donado a las Hermanas del Inmaculado Corazón de María, Capilla de San Rafael, litúrgico, repican las campanas y se compone de 10 imágenes del Sagrado Corazón y el Corazón de María. Los marcos de la cruz en la capilla presentes hoy fueron traídos de Austria en 1848, el bendito Barbara Maix y luego se colocan en el espacio.
La capilla fue restaurado en los años 1963-1964 y, más recientemente, en 2001 y 2002, con los servicios de su hermano Renato Koch y ARS Restauraciones Firma, Salvador do Sul En el altar mayor, es la imagen de Jesús Resucitado tallado en madera maciza, el artista, Valter Frasson.
Según la hermana Gentila Richetti, postulador de la causa de canonización de la Madre Barbara Maix hasta que la beatificación de la fundadora, la capilla de San Rafael se estableció como el oratorio propia congregación y no se mantuvo en la urna de los restos del fundador. La frecuencia de los visitantes fue mínima y se rindió a las celebraciones de la Eucaristía de la mañana, las novenas en preparación para la Navidad y la Pascua y en las reuniones de la formación de los laicos que trabajan en las obras de la congregación.
La cuenta postulador que la elevación a la dignidad del santuario capilla es recibido con gratitud por la congregación y por los fieles devotos de la Virgen, "Sun Dadeus Grings, arzobispo de Porto Alegre, por decreto, quiso levantar la hermosa capilla de San dignidad Raphael santuario. Es un homenaje, un título de distinción que la congregación y las personas le dan la bienvenida con alegría y gratitud. Ahora, este sitio continuamente acuden peregrinos, devotos de la Virgen, mantiene vivo el recuerdo de la celebración del día 06 de noviembre 2010. Todos son bienvenidos y dejar fortalecido en sus esperanzas. El santuario está abierto al público y en el espacio es la evangelización, la oración y el culto divino ", dice.
Hermana Gentila añade que, teniendo en cuenta este hecho, la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María se siente desafiado a difundir las enseñanzas y legados dejados por los bienaventurados Barbara Maix: "Congregación se siente más estimulado y desafiado en la misión para construir el Reino de Dios. Quiere, cuántos asisten o visitan este santuario y orar ante la reliquia del Beato puede sentirse fortalecido en la fe, la esperanza y el amor se mantienen firmes en hacer el bien, como ella, hasta el final. Es nuestra oración constante para todos los que llaman y nos piden que ore por ellos ", concluye.
Capilla de San Rafael está ahora abierto a la visita pública:
Desde noviembre de 2010, el futuro Santuario de San Rafael es de visita pública abierta. Los fieles también pueden participar en las misas celebradas en el lugar, así como la organización de visitas de grupos. Las visitas siguen el siguiente esquema:
- De lunes a sábado de 13h a 18h
- Sábado: Misa a las 16 h
- Misas en honor de la Santísima Barbara Maix: 6 de cada mes, siempre 19h
Para programar visitas de grupos y otra información, se requiere contacto previo por teléfono (51) desde 3.216 hasta 2900.
Curiosidades:
- Al lado de la capilla de San Rafael, también se conserva la construcción de la primera gruta en honor de Nuestra Señora de Lourdes, en Porto Alegre. La construcción se realizó en 1879, y también se puede visitar.
- La capilla de San Rafael también mantiene los 12 cuadros de la cruz traída por Barbara Maix Austria a Brasil en 1848 y en el mismo edificio, también se conserva la mesa "Corazón de María", que también fue presentada por el bien -Bendita.
Capela São Rafael será elevada à dignidade de Santuário
As demonstrações de fé e devoção à Bem-Aventurada Bárbara Maix, primeira mulher beatificada no Rio Grande do Sul, fizeram a Arquidiocese de Porto Alegre decretar a elevação da Capela São Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) à dignidade de Santuário. O local é conhecido por guardar o relicário com os restos mortais da fundadora da Congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria.
Com celebração eucarística presidida por Dom Dadeus Grings, a elevação acontecerá no domingo, dia 06 de março, às 19h, e tornará público um dos templos católicos mais antigos do Estado que, até a beatificação de Bárbara Maix, era desconhecido de boa parte dos gaúchos e gaúchas.
A Capela São Rafael teve sua construção iniciada em 1877, com inauguração registrada no dia 27 de janeiro de 1878, portanto, há 133 anos. Dom Sebastião Dias Larangeira, em 1877, cumprindo uma promessa pela recuperação de sua saúde, construiu a capela dedicada ao Arcanjo São Rafael. O projeto foi executado pelo arquiteto João Grünewaldt e a pintura foi executada pelo ir. Jesuíta João Batista Kraus. Sua inauguração se deu em 1878. Em 1886, Dom Sebastião doou às irmãs do Imaculado Coração de Maria: a Capela São Rafael, alfaias litúrgicas, um carrilhão composto de 10 sinos e as imagens do Coração de Jesus e do Coração de Maria. Os quadros da via-sacra presentes na capela até hoje foram trazidos da Áustria, em 1848, pela bem-aventurada Bárbara Maix e, depois, colocadas no espaço.
A capela passou por reformas nos anos de 1963-1964 e, mais recentemente, em 2001 e 2002, contando com os serviços do irmão Renato Koch e da Firma ARS Restaurações, de Salvador do Sul. No altar-mor, encontra-se a imagem de Jesus Ressuscitado esculpida em madeira maciça, pelo artista plástico, Valter Frasson.
Segundo irmã Gentila Richetti, postuladora da causa de canonização de madre Bárbara Maix, até a beatificação da fundadora, a Capela São Rafael era constituída como oratório da própria congregação e ali era conservada a urna dos restos mortais da fundadora. A frequência de visitantes era mínima e dava-se nas celebrações da eucaristia pela manhã, nas novenas em preparação ao Natal e Páscoa e por ocasião de encontros de formação dos leigos que atuam nas obras da congregação.
A postuladora conta que a elevação da capela à dignidade de santuário é acolhida com gratidão pela congregação e pelos fiéis devotos da bem-aventurada: “Dom Dadeus Grings, arcebispo de Porto Alegre, mediante decreto, quis elevar a belíssima Capela São Rafael à dignidade de santuário. É uma homenagem, título de distinção que a congregação e o povo acolhem com alegria e gratidão. Agora, neste local, continuamente, acorrem peregrinos, devotos da bem-aventurada, mantém-se viva a memória da celebração do dia 06 de novembro de 2010. Todos são bem vindos e saem fortalecidos em suas esperanças. O santuário está aberto ao público e é espaço de evangelização, oração e culto divino”, destaca.
Irmã Gentila acrescenta ainda que, diante deste fato, a congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria sente-se desafiada a divulgar os ensinamentos e heranças deixados pela bem-aventurada Bárbara Maix: “a Congregação sente-se ainda mais estimulada e desafiada na missão de construir o Reino de Deus. Deseja que, quantos frequentam ou visitam este santuário e rezam diante da relíquia da bem-aventurada possam sentir-se revigorados na fé, na esperança e no amor, permaneçam firmes na prática do bem, como ela, até o fim. É constante nossa oração por todos os que a invocam e pedem que rezemos por eles”, finaliza.
Capela São Rafael já está aberta a visitação pública:
Desde novembro de 2010, o futuro Santuário São Rafael está aberto visitação pública. Os fiéis também podem participar das missas celebradas no local, bem como organizarem visitação em grupos. As visitas seguem os seguintes horários:
- Segunda a sábado: das 13h às 18h
- Sábados: missas às 16h
- Missas em honra a bem-aventurada Bárbara Maix: dia 6 de cada mês, sempre às 19h
Para agendar visitas de grupos e demais informações, é necessário contato prévio através do telefone (51) 3216-2900.
Curiosidades:
- Junto à Capela São Rafael, também está preservada a construção da primeira gruta em honra a Nossa Senhora de Lourdes em Porto Alegre. A construção foi feita no ano de 1879 e também pode ser visitada.
- A Capela São Rafael também guarda os 12 quadros da via-sacra trazidos por Bárbara Maix da Áustria para o Brasil no ano de 1848 e, no mesmo prédio, também está preservado o quadro “Coração de Maria”, quem também foi trazido pela Bem-Aventurada.
Fotos por Cortesia de Eugenio Hansen, OFS
Visita la Pagina Facebook y da clik en ME GUSTA
www.facebook.com/catedralesiglesias
© Álbum 3095
By Catedrales e Iglesias
By Cathedrals and Churches
By Catedrais e Igrejas
Par Cathédrales et Eglises
Arquidiócesis de Porto Alegre
Capilla de San Rafael será elevado a la dignidad de Santuario
Las declaraciones de fe y devoción a la Santísima Barbara Maix, primera mujer beatificada en Rio Grande do Sul, hizo la Arquidiócesis de Porto Alegre decreto levantando la Capilla San Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) a la dignidad de Santuario. El lugar es conocido por mantener el relicario que contiene los restos del fundador de la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María.
Con la Misa celebrada por el Obispo Dadeus Grings, el incremento se llevará a cabo el domingo, 06 de marzo a las 19h, y hacer público una de las iglesias católicas más antiguas del estado, hasta la beatificación de Maix Barbara, era desconocido para la mayoría de los Gauchos y gauchos.
La Capilla de San Rafael comenzó a construirse en 1877, con la inauguración registrado el 27 de enero de 1878, así que hace 133 años. Dom Sebastião Dias Larangeira en 1877, cumpliendo una promesa para la recuperación de su salud, se construyó una capilla dedicada a San Rafael. El proyecto fue ejecutado por el arquitecto John Grunewaldt y la pintura fue ejecutada por recorrer. Jesuita Juan Bautista Kraus. Su inauguración tuvo lugar en 1878. En 1886, Dom Sebastião donado a las Hermanas del Inmaculado Corazón de María, Capilla de San Rafael, litúrgico, repican las campanas y se compone de 10 imágenes del Sagrado Corazón y el Corazón de María. Los marcos de la cruz en la capilla presentes hoy fueron traídos de Austria en 1848, el bendito Barbara Maix y luego se colocan en el espacio.
La capilla fue restaurado en los años 1963-1964 y, más recientemente, en 2001 y 2002, con los servicios de su hermano Renato Koch y ARS Restauraciones Firma, Salvador do Sul En el altar mayor, es la imagen de Jesús Resucitado tallado en madera maciza, el artista, Valter Frasson.
Según la hermana Gentila Richetti, postulador de la causa de canonización de la Madre Barbara Maix hasta que la beatificación de la fundadora, la capilla de San Rafael se estableció como el oratorio propia congregación y no se mantuvo en la urna de los restos del fundador. La frecuencia de los visitantes fue mínima y se rindió a las celebraciones de la Eucaristía de la mañana, las novenas en preparación para la Navidad y la Pascua y en las reuniones de la formación de los laicos que trabajan en las obras de la congregación.
La cuenta postulador que la elevación a la dignidad del santuario capilla es recibido con gratitud por la congregación y por los fieles devotos de la Virgen, "Sun Dadeus Grings, arzobispo de Porto Alegre, por decreto, quiso levantar la hermosa capilla de San dignidad Raphael santuario. Es un homenaje, un título de distinción que la congregación y las personas le dan la bienvenida con alegría y gratitud. Ahora, este sitio continuamente acuden peregrinos, devotos de la Virgen, mantiene vivo el recuerdo de la celebración del día 06 de noviembre 2010. Todos son bienvenidos y dejar fortalecido en sus esperanzas. El santuario está abierto al público y en el espacio es la evangelización, la oración y el culto divino ", dice.
Hermana Gentila añade que, teniendo en cuenta este hecho, la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María se siente desafiado a difundir las enseñanzas y legados dejados por los bienaventurados Barbara Maix: "Congregación se siente más estimulado y desafiado en la misión para construir el Reino de Dios. Quiere, cuántos asisten o visitan este santuario y orar ante la reliquia del Beato puede sentirse fortalecido en la fe, la esperanza y el amor se mantienen firmes en hacer el bien, como ella, hasta el final. Es nuestra oración constante para todos los que llaman y nos piden que ore por ellos ", concluye.
Capilla de San Rafael está ahora abierto a la visita pública:
Desde noviembre de 2010, el futuro Santuario de San Rafael es de visita pública abierta. Los fieles también pueden participar en las misas celebradas en el lugar, así como la organización de visitas de grupos. Las visitas siguen el siguiente esquema:
- De lunes a sábado de 13h a 18h
- Sábado: Misa a las 16 h
- Misas en honor de la Santísima Barbara Maix: 6 de cada mes, siempre 19h
Para programar visitas de grupos y otra información, se requiere contacto previo por teléfono (51) desde 3.216 hasta 2900.
Curiosidades:
- Al lado de la capilla de San Rafael, también se conserva la construcción de la primera gruta en honor de Nuestra Señora de Lourdes, en Porto Alegre. La construcción se realizó en 1879, y también se puede visitar.
- La capilla de San Rafael también mantiene los 12 cuadros de la cruz traída por Barbara Maix Austria a Brasil en 1848 y en el mismo edificio, también se conserva la mesa "Corazón de María", que también fue presentada por el bien -Bendita.
Capela São Rafael será elevada à dignidade de Santuário
As demonstrações de fé e devoção à Bem-Aventurada Bárbara Maix, primeira mulher beatificada no Rio Grande do Sul, fizeram a Arquidiocese de Porto Alegre decretar a elevação da Capela São Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) à dignidade de Santuário. O local é conhecido por guardar o relicário com os restos mortais da fundadora da Congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria.
Com celebração eucarística presidida por Dom Dadeus Grings, a elevação acontecerá no domingo, dia 06 de março, às 19h, e tornará público um dos templos católicos mais antigos do Estado que, até a beatificação de Bárbara Maix, era desconhecido de boa parte dos gaúchos e gaúchas.
A Capela São Rafael teve sua construção iniciada em 1877, com inauguração registrada no dia 27 de janeiro de 1878, portanto, há 133 anos. Dom Sebastião Dias Larangeira, em 1877, cumprindo uma promessa pela recuperação de sua saúde, construiu a capela dedicada ao Arcanjo São Rafael. O projeto foi executado pelo arquiteto João Grünewaldt e a pintura foi executada pelo ir. Jesuíta João Batista Kraus. Sua inauguração se deu em 1878. Em 1886, Dom Sebastião doou às irmãs do Imaculado Coração de Maria: a Capela São Rafael, alfaias litúrgicas, um carrilhão composto de 10 sinos e as imagens do Coração de Jesus e do Coração de Maria. Os quadros da via-sacra presentes na capela até hoje foram trazidos da Áustria, em 1848, pela bem-aventurada Bárbara Maix e, depois, colocadas no espaço.
A capela passou por reformas nos anos de 1963-1964 e, mais recentemente, em 2001 e 2002, contando com os serviços do irmão Renato Koch e da Firma ARS Restaurações, de Salvador do Sul. No altar-mor, encontra-se a imagem de Jesus Ressuscitado esculpida em madeira maciça, pelo artista plástico, Valter Frasson.
Segundo irmã Gentila Richetti, postuladora da causa de canonização de madre Bárbara Maix, até a beatificação da fundadora, a Capela São Rafael era constituída como oratório da própria congregação e ali era conservada a urna dos restos mortais da fundadora. A frequência de visitantes era mínima e dava-se nas celebrações da eucaristia pela manhã, nas novenas em preparação ao Natal e Páscoa e por ocasião de encontros de formação dos leigos que atuam nas obras da congregação.
A postuladora conta que a elevação da capela à dignidade de santuário é acolhida com gratidão pela congregação e pelos fiéis devotos da bem-aventurada: “Dom Dadeus Grings, arcebispo de Porto Alegre, mediante decreto, quis elevar a belíssima Capela São Rafael à dignidade de santuário. É uma homenagem, título de distinção que a congregação e o povo acolhem com alegria e gratidão. Agora, neste local, continuamente, acorrem peregrinos, devotos da bem-aventurada, mantém-se viva a memória da celebração do dia 06 de novembro de 2010. Todos são bem vindos e saem fortalecidos em suas esperanças. O santuário está aberto ao público e é espaço de evangelização, oração e culto divino”, destaca.
Irmã Gentila acrescenta ainda que, diante deste fato, a congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria sente-se desafiada a divulgar os ensinamentos e heranças deixados pela bem-aventurada Bárbara Maix: “a Congregação sente-se ainda mais estimulada e desafiada na missão de construir o Reino de Deus. Deseja que, quantos frequentam ou visitam este santuário e rezam diante da relíquia da bem-aventurada possam sentir-se revigorados na fé, na esperança e no amor, permaneçam firmes na prática do bem, como ela, até o fim. É constante nossa oração por todos os que a invocam e pedem que rezemos por eles”, finaliza.
Capela São Rafael já está aberta a visitação pública:
Desde novembro de 2010, o futuro Santuário São Rafael está aberto visitação pública. Os fiéis também podem participar das missas celebradas no local, bem como organizarem visitação em grupos. As visitas seguem os seguintes horários:
- Segunda a sábado: das 13h às 18h
- Sábados: missas às 16h
- Missas em honra a bem-aventurada Bárbara Maix: dia 6 de cada mês, sempre às 19h
Para agendar visitas de grupos e demais informações, é necessário contato prévio através do telefone (51) 3216-2900.
Curiosidades:
- Junto à Capela São Rafael, também está preservada a construção da primeira gruta em honra a Nossa Senhora de Lourdes em Porto Alegre. A construção foi feita no ano de 1879 e também pode ser visitada.
- A Capela São Rafael também guarda os 12 quadros da via-sacra trazidos por Bárbara Maix da Áustria para o Brasil no ano de 1848 e, no mesmo prédio, também está preservado o quadro “Coração de Maria”, quem também foi trazido pela Bem-Aventurada.
Fotos por Cortesia de Eugenio Hansen, OFS
Visita la Pagina Facebook y da clik en ME GUSTA
www.facebook.com/catedralesiglesias
© Álbum 3095
By Catedrales e Iglesias
By Cathedrals and Churches
By Catedrais e Igrejas
Par Cathédrales et Eglises
Arquidiócesis de Porto Alegre
Capilla de San Rafael será elevado a la dignidad de Santuario
Las declaraciones de fe y devoción a la Santísima Barbara Maix, primera mujer beatificada en Rio Grande do Sul, hizo la Arquidiócesis de Porto Alegre decreto levantando la Capilla San Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) a la dignidad de Santuario. El lugar es conocido por mantener el relicario que contiene los restos del fundador de la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María.
Con la Misa celebrada por el Obispo Dadeus Grings, el incremento se llevará a cabo el domingo, 06 de marzo a las 19h, y hacer público una de las iglesias católicas más antiguas del estado, hasta la beatificación de Maix Barbara, era desconocido para la mayoría de los Gauchos y gauchos.
La Capilla de San Rafael comenzó a construirse en 1877, con la inauguración registrado el 27 de enero de 1878, así que hace 133 años. Dom Sebastião Dias Larangeira en 1877, cumpliendo una promesa para la recuperación de su salud, se construyó una capilla dedicada a San Rafael. El proyecto fue ejecutado por el arquitecto John Grunewaldt y la pintura fue ejecutada por recorrer. Jesuita Juan Bautista Kraus. Su inauguración tuvo lugar en 1878. En 1886, Dom Sebastião donado a las Hermanas del Inmaculado Corazón de María, Capilla de San Rafael, litúrgico, repican las campanas y se compone de 10 imágenes del Sagrado Corazón y el Corazón de María. Los marcos de la cruz en la capilla presentes hoy fueron traídos de Austria en 1848, el bendito Barbara Maix y luego se colocan en el espacio.
La capilla fue restaurado en los años 1963-1964 y, más recientemente, en 2001 y 2002, con los servicios de su hermano Renato Koch y ARS Restauraciones Firma, Salvador do Sul En el altar mayor, es la imagen de Jesús Resucitado tallado en madera maciza, el artista, Valter Frasson.
Según la hermana Gentila Richetti, postulador de la causa de canonización de la Madre Barbara Maix hasta que la beatificación de la fundadora, la capilla de San Rafael se estableció como el oratorio propia congregación y no se mantuvo en la urna de los restos del fundador. La frecuencia de los visitantes fue mínima y se rindió a las celebraciones de la Eucaristía de la mañana, las novenas en preparación para la Navidad y la Pascua y en las reuniones de la formación de los laicos que trabajan en las obras de la congregación.
La cuenta postulador que la elevación a la dignidad del santuario capilla es recibido con gratitud por la congregación y por los fieles devotos de la Virgen, "Sun Dadeus Grings, arzobispo de Porto Alegre, por decreto, quiso levantar la hermosa capilla de San dignidad Raphael santuario. Es un homenaje, un título de distinción que la congregación y las personas le dan la bienvenida con alegría y gratitud. Ahora, este sitio continuamente acuden peregrinos, devotos de la Virgen, mantiene vivo el recuerdo de la celebración del día 06 de noviembre 2010. Todos son bienvenidos y dejar fortalecido en sus esperanzas. El santuario está abierto al público y en el espacio es la evangelización, la oración y el culto divino ", dice.
Hermana Gentila añade que, teniendo en cuenta este hecho, la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María se siente desafiado a difundir las enseñanzas y legados dejados por los bienaventurados Barbara Maix: "Congregación se siente más estimulado y desafiado en la misión para construir el Reino de Dios. Quiere, cuántos asisten o visitan este santuario y orar ante la reliquia del Beato puede sentirse fortalecido en la fe, la esperanza y el amor se mantienen firmes en hacer el bien, como ella, hasta el final. Es nuestra oración constante para todos los que llaman y nos piden que ore por ellos ", concluye.
Capilla de San Rafael está ahora abierto a la visita pública:
Desde noviembre de 2010, el futuro Santuario de San Rafael es de visita pública abierta. Los fieles también pueden participar en las misas celebradas en el lugar, así como la organización de visitas de grupos. Las visitas siguen el siguiente esquema:
- De lunes a sábado de 13h a 18h
- Sábado: Misa a las 16 h
- Misas en honor de la Santísima Barbara Maix: 6 de cada mes, siempre 19h
Para programar visitas de grupos y otra información, se requiere contacto previo por teléfono (51) desde 3.216 hasta 2900.
Curiosidades:
- Al lado de la capilla de San Rafael, también se conserva la construcción de la primera gruta en honor de Nuestra Señora de Lourdes, en Porto Alegre. La construcción se realizó en 1879, y también se puede visitar.
- La capilla de San Rafael también mantiene los 12 cuadros de la cruz traída por Barbara Maix Austria a Brasil en 1848 y en el mismo edificio, también se conserva la mesa "Corazón de María", que también fue presentada por el bien -Bendita.
Capela São Rafael será elevada à dignidade de Santuário
As demonstrações de fé e devoção à Bem-Aventurada Bárbara Maix, primeira mulher beatificada no Rio Grande do Sul, fizeram a Arquidiocese de Porto Alegre decretar a elevação da Capela São Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) à dignidade de Santuário. O local é conhecido por guardar o relicário com os restos mortais da fundadora da Congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria.
Com celebração eucarística presidida por Dom Dadeus Grings, a elevação acontecerá no domingo, dia 06 de março, às 19h, e tornará público um dos templos católicos mais antigos do Estado que, até a beatificação de Bárbara Maix, era desconhecido de boa parte dos gaúchos e gaúchas.
A Capela São Rafael teve sua construção iniciada em 1877, com inauguração registrada no dia 27 de janeiro de 1878, portanto, há 133 anos. Dom Sebastião Dias Larangeira, em 1877, cumprindo uma promessa pela recuperação de sua saúde, construiu a capela dedicada ao Arcanjo São Rafael. O projeto foi executado pelo arquiteto João Grünewaldt e a pintura foi executada pelo ir. Jesuíta João Batista Kraus. Sua inauguração se deu em 1878. Em 1886, Dom Sebastião doou às irmãs do Imaculado Coração de Maria: a Capela São Rafael, alfaias litúrgicas, um carrilhão composto de 10 sinos e as imagens do Coração de Jesus e do Coração de Maria. Os quadros da via-sacra presentes na capela até hoje foram trazidos da Áustria, em 1848, pela bem-aventurada Bárbara Maix e, depois, colocadas no espaço.
A capela passou por reformas nos anos de 1963-1964 e, mais recentemente, em 2001 e 2002, contando com os serviços do irmão Renato Koch e da Firma ARS Restaurações, de Salvador do Sul. No altar-mor, encontra-se a imagem de Jesus Ressuscitado esculpida em madeira maciça, pelo artista plástico, Valter Frasson.
Segundo irmã Gentila Richetti, postuladora da causa de canonização de madre Bárbara Maix, até a beatificação da fundadora, a Capela São Rafael era constituída como oratório da própria congregação e ali era conservada a urna dos restos mortais da fundadora. A frequência de visitantes era mínima e dava-se nas celebrações da eucaristia pela manhã, nas novenas em preparação ao Natal e Páscoa e por ocasião de encontros de formação dos leigos que atuam nas obras da congregação.
A postuladora conta que a elevação da capela à dignidade de santuário é acolhida com gratidão pela congregação e pelos fiéis devotos da bem-aventurada: “Dom Dadeus Grings, arcebispo de Porto Alegre, mediante decreto, quis elevar a belíssima Capela São Rafael à dignidade de santuário. É uma homenagem, título de distinção que a congregação e o povo acolhem com alegria e gratidão. Agora, neste local, continuamente, acorrem peregrinos, devotos da bem-aventurada, mantém-se viva a memória da celebração do dia 06 de novembro de 2010. Todos são bem vindos e saem fortalecidos em suas esperanças. O santuário está aberto ao público e é espaço de evangelização, oração e culto divino”, destaca.
Irmã Gentila acrescenta ainda que, diante deste fato, a congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria sente-se desafiada a divulgar os ensinamentos e heranças deixados pela bem-aventurada Bárbara Maix: “a Congregação sente-se ainda mais estimulada e desafiada na missão de construir o Reino de Deus. Deseja que, quantos frequentam ou visitam este santuário e rezam diante da relíquia da bem-aventurada possam sentir-se revigorados na fé, na esperança e no amor, permaneçam firmes na prática do bem, como ela, até o fim. É constante nossa oração por todos os que a invocam e pedem que rezemos por eles”, finaliza.
Capela São Rafael já está aberta a visitação pública:
Desde novembro de 2010, o futuro Santuário São Rafael está aberto visitação pública. Os fiéis também podem participar das missas celebradas no local, bem como organizarem visitação em grupos. As visitas seguem os seguintes horários:
- Segunda a sábado: das 13h às 18h
- Sábados: missas às 16h
- Missas em honra a bem-aventurada Bárbara Maix: dia 6 de cada mês, sempre às 19h
Para agendar visitas de grupos e demais informações, é necessário contato prévio através do telefone (51) 3216-2900.
Curiosidades:
- Junto à Capela São Rafael, também está preservada a construção da primeira gruta em honra a Nossa Senhora de Lourdes em Porto Alegre. A construção foi feita no ano de 1879 e também pode ser visitada.
- A Capela São Rafael também guarda os 12 quadros da via-sacra trazidos por Bárbara Maix da Áustria para o Brasil no ano de 1848 e, no mesmo prédio, também está preservado o quadro “Coração de Maria”, quem também foi trazido pela Bem-Aventurada.
Fotos por Cortesia de Eugenio Hansen, OFS
Visita la Pagina Facebook y da clik en ME GUSTA
www.facebook.com/catedralesiglesias
© Álbum 3095
By Catedrales e Iglesias
By Cathedrals and Churches
By Catedrais e Igrejas
Par Cathédrales et Eglises
Arquidiócesis de Porto Alegre
Capilla de San Rafael será elevado a la dignidad de Santuario
Las declaraciones de fe y devoción a la Santísima Barbara Maix, primera mujer beatificada en Rio Grande do Sul, hizo la Arquidiócesis de Porto Alegre decreto levantando la Capilla San Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) a la dignidad de Santuario. El lugar es conocido por mantener el relicario que contiene los restos del fundador de la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María.
Con la Misa celebrada por el Obispo Dadeus Grings, el incremento se llevará a cabo el domingo, 06 de marzo a las 19h, y hacer público una de las iglesias católicas más antiguas del estado, hasta la beatificación de Maix Barbara, era desconocido para la mayoría de los Gauchos y gauchos.
La Capilla de San Rafael comenzó a construirse en 1877, con la inauguración registrado el 27 de enero de 1878, así que hace 133 años. Dom Sebastião Dias Larangeira en 1877, cumpliendo una promesa para la recuperación de su salud, se construyó una capilla dedicada a San Rafael. El proyecto fue ejecutado por el arquitecto John Grunewaldt y la pintura fue ejecutada por recorrer. Jesuita Juan Bautista Kraus. Su inauguración tuvo lugar en 1878. En 1886, Dom Sebastião donado a las Hermanas del Inmaculado Corazón de María, Capilla de San Rafael, litúrgico, repican las campanas y se compone de 10 imágenes del Sagrado Corazón y el Corazón de María. Los marcos de la cruz en la capilla presentes hoy fueron traídos de Austria en 1848, el bendito Barbara Maix y luego se colocan en el espacio.
La capilla fue restaurado en los años 1963-1964 y, más recientemente, en 2001 y 2002, con los servicios de su hermano Renato Koch y ARS Restauraciones Firma, Salvador do Sul En el altar mayor, es la imagen de Jesús Resucitado tallado en madera maciza, el artista, Valter Frasson.
Según la hermana Gentila Richetti, postulador de la causa de canonización de la Madre Barbara Maix hasta que la beatificación de la fundadora, la capilla de San Rafael se estableció como el oratorio propia congregación y no se mantuvo en la urna de los restos del fundador. La frecuencia de los visitantes fue mínima y se rindió a las celebraciones de la Eucaristía de la mañana, las novenas en preparación para la Navidad y la Pascua y en las reuniones de la formación de los laicos que trabajan en las obras de la congregación.
La cuenta postulador que la elevación a la dignidad del santuario capilla es recibido con gratitud por la congregación y por los fieles devotos de la Virgen, "Sun Dadeus Grings, arzobispo de Porto Alegre, por decreto, quiso levantar la hermosa capilla de San dignidad Raphael santuario. Es un homenaje, un título de distinción que la congregación y las personas le dan la bienvenida con alegría y gratitud. Ahora, este sitio continuamente acuden peregrinos, devotos de la Virgen, mantiene vivo el recuerdo de la celebración del día 06 de noviembre 2010. Todos son bienvenidos y dejar fortalecido en sus esperanzas. El santuario está abierto al público y en el espacio es la evangelización, la oración y el culto divino ", dice.
Hermana Gentila añade que, teniendo en cuenta este hecho, la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María se siente desafiado a difundir las enseñanzas y legados dejados por los bienaventurados Barbara Maix: "Congregación se siente más estimulado y desafiado en la misión para construir el Reino de Dios. Quiere, cuántos asisten o visitan este santuario y orar ante la reliquia del Beato puede sentirse fortalecido en la fe, la esperanza y el amor se mantienen firmes en hacer el bien, como ella, hasta el final. Es nuestra oración constante para todos los que llaman y nos piden que ore por ellos ", concluye.
Capilla de San Rafael está ahora abierto a la visita pública:
Desde noviembre de 2010, el futuro Santuario de San Rafael es de visita pública abierta. Los fieles también pueden participar en las misas celebradas en el lugar, así como la organización de visitas de grupos. Las visitas siguen el siguiente esquema:
- De lunes a sábado de 13h a 18h
- Sábado: Misa a las 16 h
- Misas en honor de la Santísima Barbara Maix: 6 de cada mes, siempre 19h
Para programar visitas de grupos y otra información, se requiere contacto previo por teléfono (51) desde 3.216 hasta 2900.
Curiosidades:
- Al lado de la capilla de San Rafael, también se conserva la construcción de la primera gruta en honor de Nuestra Señora de Lourdes, en Porto Alegre. La construcción se realizó en 1879, y también se puede visitar.
- La capilla de San Rafael también mantiene los 12 cuadros de la cruz traída por Barbara Maix Austria a Brasil en 1848 y en el mismo edificio, también se conserva la mesa "Corazón de María", que también fue presentada por el bien -Bendita.
Capela São Rafael será elevada à dignidade de Santuário
As demonstrações de fé e devoção à Bem-Aventurada Bárbara Maix, primeira mulher beatificada no Rio Grande do Sul, fizeram a Arquidiocese de Porto Alegre decretar a elevação da Capela São Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) à dignidade de Santuário. O local é conhecido por guardar o relicário com os restos mortais da fundadora da Congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria.
Com celebração eucarística presidida por Dom Dadeus Grings, a elevação acontecerá no domingo, dia 06 de março, às 19h, e tornará público um dos templos católicos mais antigos do Estado que, até a beatificação de Bárbara Maix, era desconhecido de boa parte dos gaúchos e gaúchas.
A Capela São Rafael teve sua construção iniciada em 1877, com inauguração registrada no dia 27 de janeiro de 1878, portanto, há 133 anos. Dom Sebastião Dias Larangeira, em 1877, cumprindo uma promessa pela recuperação de sua saúde, construiu a capela dedicada ao Arcanjo São Rafael. O projeto foi executado pelo arquiteto João Grünewaldt e a pintura foi executada pelo ir. Jesuíta João Batista Kraus. Sua inauguração se deu em 1878. Em 1886, Dom Sebastião doou às irmãs do Imaculado Coração de Maria: a Capela São Rafael, alfaias litúrgicas, um carrilhão composto de 10 sinos e as imagens do Coração de Jesus e do Coração de Maria. Os quadros da via-sacra presentes na capela até hoje foram trazidos da Áustria, em 1848, pela bem-aventurada Bárbara Maix e, depois, colocadas no espaço.
A capela passou por reformas nos anos de 1963-1964 e, mais recentemente, em 2001 e 2002, contando com os serviços do irmão Renato Koch e da Firma ARS Restaurações, de Salvador do Sul. No altar-mor, encontra-se a imagem de Jesus Ressuscitado esculpida em madeira maciça, pelo artista plástico, Valter Frasson.
Segundo irmã Gentila Richetti, postuladora da causa de canonização de madre Bárbara Maix, até a beatificação da fundadora, a Capela São Rafael era constituída como oratório da própria congregação e ali era conservada a urna dos restos mortais da fundadora. A frequência de visitantes era mínima e dava-se nas celebrações da eucaristia pela manhã, nas novenas em preparação ao Natal e Páscoa e por ocasião de encontros de formação dos leigos que atuam nas obras da congregação.
A postuladora conta que a elevação da capela à dignidade de santuário é acolhida com gratidão pela congregação e pelos fiéis devotos da bem-aventurada: “Dom Dadeus Grings, arcebispo de Porto Alegre, mediante decreto, quis elevar a belíssima Capela São Rafael à dignidade de santuário. É uma homenagem, título de distinção que a congregação e o povo acolhem com alegria e gratidão. Agora, neste local, continuamente, acorrem peregrinos, devotos da bem-aventurada, mantém-se viva a memória da celebração do dia 06 de novembro de 2010. Todos são bem vindos e saem fortalecidos em suas esperanças. O santuário está aberto ao público e é espaço de evangelização, oração e culto divino”, destaca.
Irmã Gentila acrescenta ainda que, diante deste fato, a congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria sente-se desafiada a divulgar os ensinamentos e heranças deixados pela bem-aventurada Bárbara Maix: “a Congregação sente-se ainda mais estimulada e desafiada na missão de construir o Reino de Deus. Deseja que, quantos frequentam ou visitam este santuário e rezam diante da relíquia da bem-aventurada possam sentir-se revigorados na fé, na esperança e no amor, permaneçam firmes na prática do bem, como ela, até o fim. É constante nossa oração por todos os que a invocam e pedem que rezemos por eles”, finaliza.
Capela São Rafael já está aberta a visitação pública:
Desde novembro de 2010, o futuro Santuário São Rafael está aberto visitação pública. Os fiéis também podem participar das missas celebradas no local, bem como organizarem visitação em grupos. As visitas seguem os seguintes horários:
- Segunda a sábado: das 13h às 18h
- Sábados: missas às 16h
- Missas em honra a bem-aventurada Bárbara Maix: dia 6 de cada mês, sempre às 19h
Para agendar visitas de grupos e demais informações, é necessário contato prévio através do telefone (51) 3216-2900.
Curiosidades:
- Junto à Capela São Rafael, também está preservada a construção da primeira gruta em honra a Nossa Senhora de Lourdes em Porto Alegre. A construção foi feita no ano de 1879 e também pode ser visitada.
- A Capela São Rafael também guarda os 12 quadros da via-sacra trazidos por Bárbara Maix da Áustria para o Brasil no ano de 1848 e, no mesmo prédio, também está preservado o quadro “Coração de Maria”, quem também foi trazido pela Bem-Aventurada.
Fotos por Cortesia de Eugenio Hansen, OFS
Visita la Pagina Facebook y da clik en ME GUSTA
www.facebook.com/catedralesiglesias
© Álbum 3095
By Catedrales e Iglesias
By Cathedrals and Churches
By Catedrais e Igrejas
Par Cathédrales et Eglises
Arquidiócesis de Porto Alegre
Capilla de San Rafael será elevado a la dignidad de Santuario
Las declaraciones de fe y devoción a la Santísima Barbara Maix, primera mujer beatificada en Rio Grande do Sul, hizo la Arquidiócesis de Porto Alegre decreto levantando la Capilla San Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) a la dignidad de Santuario. El lugar es conocido por mantener el relicario que contiene los restos del fundador de la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María.
Con la Misa celebrada por el Obispo Dadeus Grings, el incremento se llevará a cabo el domingo, 06 de marzo a las 19h, y hacer público una de las iglesias católicas más antiguas del estado, hasta la beatificación de Maix Barbara, era desconocido para la mayoría de los Gauchos y gauchos.
La Capilla de San Rafael comenzó a construirse en 1877, con la inauguración registrado el 27 de enero de 1878, así que hace 133 años. Dom Sebastião Dias Larangeira en 1877, cumpliendo una promesa para la recuperación de su salud, se construyó una capilla dedicada a San Rafael. El proyecto fue ejecutado por el arquitecto John Grunewaldt y la pintura fue ejecutada por recorrer. Jesuita Juan Bautista Kraus. Su inauguración tuvo lugar en 1878. En 1886, Dom Sebastião donado a las Hermanas del Inmaculado Corazón de María, Capilla de San Rafael, litúrgico, repican las campanas y se compone de 10 imágenes del Sagrado Corazón y el Corazón de María. Los marcos de la cruz en la capilla presentes hoy fueron traídos de Austria en 1848, el bendito Barbara Maix y luego se colocan en el espacio.
La capilla fue restaurado en los años 1963-1964 y, más recientemente, en 2001 y 2002, con los servicios de su hermano Renato Koch y ARS Restauraciones Firma, Salvador do Sul En el altar mayor, es la imagen de Jesús Resucitado tallado en madera maciza, el artista, Valter Frasson.
Según la hermana Gentila Richetti, postulador de la causa de canonización de la Madre Barbara Maix hasta que la beatificación de la fundadora, la capilla de San Rafael se estableció como el oratorio propia congregación y no se mantuvo en la urna de los restos del fundador. La frecuencia de los visitantes fue mínima y se rindió a las celebraciones de la Eucaristía de la mañana, las novenas en preparación para la Navidad y la Pascua y en las reuniones de la formación de los laicos que trabajan en las obras de la congregación.
La cuenta postulador que la elevación a la dignidad del santuario capilla es recibido con gratitud por la congregación y por los fieles devotos de la Virgen, "Sun Dadeus Grings, arzobispo de Porto Alegre, por decreto, quiso levantar la hermosa capilla de San dignidad Raphael santuario. Es un homenaje, un título de distinción que la congregación y las personas le dan la bienvenida con alegría y gratitud. Ahora, este sitio continuamente acuden peregrinos, devotos de la Virgen, mantiene vivo el recuerdo de la celebración del día 06 de noviembre 2010. Todos son bienvenidos y dejar fortalecido en sus esperanzas. El santuario está abierto al público y en el espacio es la evangelización, la oración y el culto divino ", dice.
Hermana Gentila añade que, teniendo en cuenta este hecho, la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María se siente desafiado a difundir las enseñanzas y legados dejados por los bienaventurados Barbara Maix: "Congregación se siente más estimulado y desafiado en la misión para construir el Reino de Dios. Quiere, cuántos asisten o visitan este santuario y orar ante la reliquia del Beato puede sentirse fortalecido en la fe, la esperanza y el amor se mantienen firmes en hacer el bien, como ella, hasta el final. Es nuestra oración constante para todos los que llaman y nos piden que ore por ellos ", concluye.
Capilla de San Rafael está ahora abierto a la visita pública:
Desde noviembre de 2010, el futuro Santuario de San Rafael es de visita pública abierta. Los fieles también pueden participar en las misas celebradas en el lugar, así como la organización de visitas de grupos. Las visitas siguen el siguiente esquema:
- De lunes a sábado de 13h a 18h
- Sábado: Misa a las 16 h
- Misas en honor de la Santísima Barbara Maix: 6 de cada mes, siempre 19h
Para programar visitas de grupos y otra información, se requiere contacto previo por teléfono (51) desde 3.216 hasta 2900.
Curiosidades:
- Al lado de la capilla de San Rafael, también se conserva la construcción de la primera gruta en honor de Nuestra Señora de Lourdes, en Porto Alegre. La construcción se realizó en 1879, y también se puede visitar.
- La capilla de San Rafael también mantiene los 12 cuadros de la cruz traída por Barbara Maix Austria a Brasil en 1848 y en el mismo edificio, también se conserva la mesa "Corazón de María", que también fue presentada por el bien -Bendita.
Capela São Rafael será elevada à dignidade de Santuário
As demonstrações de fé e devoção à Bem-Aventurada Bárbara Maix, primeira mulher beatificada no Rio Grande do Sul, fizeram a Arquidiocese de Porto Alegre decretar a elevação da Capela São Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) à dignidade de Santuário. O local é conhecido por guardar o relicário com os restos mortais da fundadora da Congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria.
Com celebração eucarística presidida por Dom Dadeus Grings, a elevação acontecerá no domingo, dia 06 de março, às 19h, e tornará público um dos templos católicos mais antigos do Estado que, até a beatificação de Bárbara Maix, era desconhecido de boa parte dos gaúchos e gaúchas.
A Capela São Rafael teve sua construção iniciada em 1877, com inauguração registrada no dia 27 de janeiro de 1878, portanto, há 133 anos. Dom Sebastião Dias Larangeira, em 1877, cumprindo uma promessa pela recuperação de sua saúde, construiu a capela dedicada ao Arcanjo São Rafael. O projeto foi executado pelo arquiteto João Grünewaldt e a pintura foi executada pelo ir. Jesuíta João Batista Kraus. Sua inauguração se deu em 1878. Em 1886, Dom Sebastião doou às irmãs do Imaculado Coração de Maria: a Capela São Rafael, alfaias litúrgicas, um carrilhão composto de 10 sinos e as imagens do Coração de Jesus e do Coração de Maria. Os quadros da via-sacra presentes na capela até hoje foram trazidos da Áustria, em 1848, pela bem-aventurada Bárbara Maix e, depois, colocadas no espaço.
A capela passou por reformas nos anos de 1963-1964 e, mais recentemente, em 2001 e 2002, contando com os serviços do irmão Renato Koch e da Firma ARS Restaurações, de Salvador do Sul. No altar-mor, encontra-se a imagem de Jesus Ressuscitado esculpida em madeira maciça, pelo artista plástico, Valter Frasson.
Segundo irmã Gentila Richetti, postuladora da causa de canonização de madre Bárbara Maix, até a beatificação da fundadora, a Capela São Rafael era constituída como oratório da própria congregação e ali era conservada a urna dos restos mortais da fundadora. A frequência de visitantes era mínima e dava-se nas celebrações da eucaristia pela manhã, nas novenas em preparação ao Natal e Páscoa e por ocasião de encontros de formação dos leigos que atuam nas obras da congregação.
A postuladora conta que a elevação da capela à dignidade de santuário é acolhida com gratidão pela congregação e pelos fiéis devotos da bem-aventurada: “Dom Dadeus Grings, arcebispo de Porto Alegre, mediante decreto, quis elevar a belíssima Capela São Rafael à dignidade de santuário. É uma homenagem, título de distinção que a congregação e o povo acolhem com alegria e gratidão. Agora, neste local, continuamente, acorrem peregrinos, devotos da bem-aventurada, mantém-se viva a memória da celebração do dia 06 de novembro de 2010. Todos são bem vindos e saem fortalecidos em suas esperanças. O santuário está aberto ao público e é espaço de evangelização, oração e culto divino”, destaca.
Irmã Gentila acrescenta ainda que, diante deste fato, a congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria sente-se desafiada a divulgar os ensinamentos e heranças deixados pela bem-aventurada Bárbara Maix: “a Congregação sente-se ainda mais estimulada e desafiada na missão de construir o Reino de Deus. Deseja que, quantos frequentam ou visitam este santuário e rezam diante da relíquia da bem-aventurada possam sentir-se revigorados na fé, na esperança e no amor, permaneçam firmes na prática do bem, como ela, até o fim. É constante nossa oração por todos os que a invocam e pedem que rezemos por eles”, finaliza.
Capela São Rafael já está aberta a visitação pública:
Desde novembro de 2010, o futuro Santuário São Rafael está aberto visitação pública. Os fiéis também podem participar das missas celebradas no local, bem como organizarem visitação em grupos. As visitas seguem os seguintes horários:
- Segunda a sábado: das 13h às 18h
- Sábados: missas às 16h
- Missas em honra a bem-aventurada Bárbara Maix: dia 6 de cada mês, sempre às 19h
Para agendar visitas de grupos e demais informações, é necessário contato prévio através do telefone (51) 3216-2900.
Curiosidades:
- Junto à Capela São Rafael, também está preservada a construção da primeira gruta em honra a Nossa Senhora de Lourdes em Porto Alegre. A construção foi feita no ano de 1879 e também pode ser visitada.
- A Capela São Rafael também guarda os 12 quadros da via-sacra trazidos por Bárbara Maix da Áustria para o Brasil no ano de 1848 e, no mesmo prédio, também está preservado o quadro “Coração de Maria”, quem também foi trazido pela Bem-Aventurada.
Fotos por Cortesia de Eugenio Hansen, OFS
Visita la Pagina Facebook y da clik en ME GUSTA
www.facebook.com/catedralesiglesias
© Álbum 3095
By Catedrales e Iglesias
By Cathedrals and Churches
By Catedrais e Igrejas
Par Cathédrales et Eglises
Arquidiócesis de Porto Alegre
Capilla de San Rafael será elevado a la dignidad de Santuario
Las declaraciones de fe y devoción a la Santísima Barbara Maix, primera mujer beatificada en Rio Grande do Sul, hizo la Arquidiócesis de Porto Alegre decreto levantando la Capilla San Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) a la dignidad de Santuario. El lugar es conocido por mantener el relicario que contiene los restos del fundador de la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María.
Con la Misa celebrada por el Obispo Dadeus Grings, el incremento se llevará a cabo el domingo, 06 de marzo a las 19h, y hacer público una de las iglesias católicas más antiguas del estado, hasta la beatificación de Maix Barbara, era desconocido para la mayoría de los Gauchos y gauchos.
La Capilla de San Rafael comenzó a construirse en 1877, con la inauguración registrado el 27 de enero de 1878, así que hace 133 años. Dom Sebastião Dias Larangeira en 1877, cumpliendo una promesa para la recuperación de su salud, se construyó una capilla dedicada a San Rafael. El proyecto fue ejecutado por el arquitecto John Grunewaldt y la pintura fue ejecutada por recorrer. Jesuita Juan Bautista Kraus. Su inauguración tuvo lugar en 1878. En 1886, Dom Sebastião donado a las Hermanas del Inmaculado Corazón de María, Capilla de San Rafael, litúrgico, repican las campanas y se compone de 10 imágenes del Sagrado Corazón y el Corazón de María. Los marcos de la cruz en la capilla presentes hoy fueron traídos de Austria en 1848, el bendito Barbara Maix y luego se colocan en el espacio.
La capilla fue restaurado en los años 1963-1964 y, más recientemente, en 2001 y 2002, con los servicios de su hermano Renato Koch y ARS Restauraciones Firma, Salvador do Sul En el altar mayor, es la imagen de Jesús Resucitado tallado en madera maciza, el artista, Valter Frasson.
Según la hermana Gentila Richetti, postulador de la causa de canonización de la Madre Barbara Maix hasta que la beatificación de la fundadora, la capilla de San Rafael se estableció como el oratorio propia congregación y no se mantuvo en la urna de los restos del fundador. La frecuencia de los visitantes fue mínima y se rindió a las celebraciones de la Eucaristía de la mañana, las novenas en preparación para la Navidad y la Pascua y en las reuniones de la formación de los laicos que trabajan en las obras de la congregación.
La cuenta postulador que la elevación a la dignidad del santuario capilla es recibido con gratitud por la congregación y por los fieles devotos de la Virgen, "Sun Dadeus Grings, arzobispo de Porto Alegre, por decreto, quiso levantar la hermosa capilla de San dignidad Raphael santuario. Es un homenaje, un título de distinción que la congregación y las personas le dan la bienvenida con alegría y gratitud. Ahora, este sitio continuamente acuden peregrinos, devotos de la Virgen, mantiene vivo el recuerdo de la celebración del día 06 de noviembre 2010. Todos son bienvenidos y dejar fortalecido en sus esperanzas. El santuario está abierto al público y en el espacio es la evangelización, la oración y el culto divino ", dice.
Hermana Gentila añade que, teniendo en cuenta este hecho, la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María se siente desafiado a difundir las enseñanzas y legados dejados por los bienaventurados Barbara Maix: "Congregación se siente más estimulado y desafiado en la misión para construir el Reino de Dios. Quiere, cuántos asisten o visitan este santuario y orar ante la reliquia del Beato puede sentirse fortalecido en la fe, la esperanza y el amor se mantienen firmes en hacer el bien, como ella, hasta el final. Es nuestra oración constante para todos los que llaman y nos piden que ore por ellos ", concluye.
Capilla de San Rafael está ahora abierto a la visita pública:
Desde noviembre de 2010, el futuro Santuario de San Rafael es de visita pública abierta. Los fieles también pueden participar en las misas celebradas en el lugar, así como la organización de visitas de grupos. Las visitas siguen el siguiente esquema:
- De lunes a sábado de 13h a 18h
- Sábado: Misa a las 16 h
- Misas en honor de la Santísima Barbara Maix: 6 de cada mes, siempre 19h
Para programar visitas de grupos y otra información, se requiere contacto previo por teléfono (51) desde 3.216 hasta 2900.
Curiosidades:
- Al lado de la capilla de San Rafael, también se conserva la construcción de la primera gruta en honor de Nuestra Señora de Lourdes, en Porto Alegre. La construcción se realizó en 1879, y también se puede visitar.
- La capilla de San Rafael también mantiene los 12 cuadros de la cruz traída por Barbara Maix Austria a Brasil en 1848 y en el mismo edificio, también se conserva la mesa "Corazón de María", que también fue presentada por el bien -Bendita.
Capela São Rafael será elevada à dignidade de Santuário
As demonstrações de fé e devoção à Bem-Aventurada Bárbara Maix, primeira mulher beatificada no Rio Grande do Sul, fizeram a Arquidiocese de Porto Alegre decretar a elevação da Capela São Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) à dignidade de Santuário. O local é conhecido por guardar o relicário com os restos mortais da fundadora da Congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria.
Com celebração eucarística presidida por Dom Dadeus Grings, a elevação acontecerá no domingo, dia 06 de março, às 19h, e tornará público um dos templos católicos mais antigos do Estado que, até a beatificação de Bárbara Maix, era desconhecido de boa parte dos gaúchos e gaúchas.
A Capela São Rafael teve sua construção iniciada em 1877, com inauguração registrada no dia 27 de janeiro de 1878, portanto, há 133 anos. Dom Sebastião Dias Larangeira, em 1877, cumprindo uma promessa pela recuperação de sua saúde, construiu a capela dedicada ao Arcanjo São Rafael. O projeto foi executado pelo arquiteto João Grünewaldt e a pintura foi executada pelo ir. Jesuíta João Batista Kraus. Sua inauguração se deu em 1878. Em 1886, Dom Sebastião doou às irmãs do Imaculado Coração de Maria: a Capela São Rafael, alfaias litúrgicas, um carrilhão composto de 10 sinos e as imagens do Coração de Jesus e do Coração de Maria. Os quadros da via-sacra presentes na capela até hoje foram trazidos da Áustria, em 1848, pela bem-aventurada Bárbara Maix e, depois, colocadas no espaço.
A capela passou por reformas nos anos de 1963-1964 e, mais recentemente, em 2001 e 2002, contando com os serviços do irmão Renato Koch e da Firma ARS Restaurações, de Salvador do Sul. No altar-mor, encontra-se a imagem de Jesus Ressuscitado esculpida em madeira maciça, pelo artista plástico, Valter Frasson.
Segundo irmã Gentila Richetti, postuladora da causa de canonização de madre Bárbara Maix, até a beatificação da fundadora, a Capela São Rafael era constituída como oratório da própria congregação e ali era conservada a urna dos restos mortais da fundadora. A frequência de visitantes era mínima e dava-se nas celebrações da eucaristia pela manhã, nas novenas em preparação ao Natal e Páscoa e por ocasião de encontros de formação dos leigos que atuam nas obras da congregação.
A postuladora conta que a elevação da capela à dignidade de santuário é acolhida com gratidão pela congregação e pelos fiéis devotos da bem-aventurada: “Dom Dadeus Grings, arcebispo de Porto Alegre, mediante decreto, quis elevar a belíssima Capela São Rafael à dignidade de santuário. É uma homenagem, título de distinção que a congregação e o povo acolhem com alegria e gratidão. Agora, neste local, continuamente, acorrem peregrinos, devotos da bem-aventurada, mantém-se viva a memória da celebração do dia 06 de novembro de 2010. Todos são bem vindos e saem fortalecidos em suas esperanças. O santuário está aberto ao público e é espaço de evangelização, oração e culto divino”, destaca.
Irmã Gentila acrescenta ainda que, diante deste fato, a congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria sente-se desafiada a divulgar os ensinamentos e heranças deixados pela bem-aventurada Bárbara Maix: “a Congregação sente-se ainda mais estimulada e desafiada na missão de construir o Reino de Deus. Deseja que, quantos frequentam ou visitam este santuário e rezam diante da relíquia da bem-aventurada possam sentir-se revigorados na fé, na esperança e no amor, permaneçam firmes na prática do bem, como ela, até o fim. É constante nossa oração por todos os que a invocam e pedem que rezemos por eles”, finaliza.
Capela São Rafael já está aberta a visitação pública:
Desde novembro de 2010, o futuro Santuário São Rafael está aberto visitação pública. Os fiéis também podem participar das missas celebradas no local, bem como organizarem visitação em grupos. As visitas seguem os seguintes horários:
- Segunda a sábado: das 13h às 18h
- Sábados: missas às 16h
- Missas em honra a bem-aventurada Bárbara Maix: dia 6 de cada mês, sempre às 19h
Para agendar visitas de grupos e demais informações, é necessário contato prévio através do telefone (51) 3216-2900.
Curiosidades:
- Junto à Capela São Rafael, também está preservada a construção da primeira gruta em honra a Nossa Senhora de Lourdes em Porto Alegre. A construção foi feita no ano de 1879 e também pode ser visitada.
- A Capela São Rafael também guarda os 12 quadros da via-sacra trazidos por Bárbara Maix da Áustria para o Brasil no ano de 1848 e, no mesmo prédio, também está preservado o quadro “Coração de Maria”, quem também foi trazido pela Bem-Aventurada.
Fotos por Cortesia de Eugenio Hansen, OFS
Visita la Pagina Facebook y da clik en ME GUSTA
www.facebook.com/catedralesiglesias
© Álbum 3095
By Catedrales e Iglesias
By Cathedrals and Churches
By Catedrais e Igrejas
Par Cathédrales et Eglises
Arquidiócesis de Porto Alegre
Capilla de San Rafael será elevado a la dignidad de Santuario
Las declaraciones de fe y devoción a la Santísima Barbara Maix, primera mujer beatificada en Rio Grande do Sul, hizo la Arquidiócesis de Porto Alegre decreto levantando la Capilla San Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) a la dignidad de Santuario. El lugar es conocido por mantener el relicario que contiene los restos del fundador de la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María.
Con la Misa celebrada por el Obispo Dadeus Grings, el incremento se llevará a cabo el domingo, 06 de marzo a las 19h, y hacer público una de las iglesias católicas más antiguas del estado, hasta la beatificación de Maix Barbara, era desconocido para la mayoría de los Gauchos y gauchos.
La Capilla de San Rafael comenzó a construirse en 1877, con la inauguración registrado el 27 de enero de 1878, así que hace 133 años. Dom Sebastião Dias Larangeira en 1877, cumpliendo una promesa para la recuperación de su salud, se construyó una capilla dedicada a San Rafael. El proyecto fue ejecutado por el arquitecto John Grunewaldt y la pintura fue ejecutada por recorrer. Jesuita Juan Bautista Kraus. Su inauguración tuvo lugar en 1878. En 1886, Dom Sebastião donado a las Hermanas del Inmaculado Corazón de María, Capilla de San Rafael, litúrgico, repican las campanas y se compone de 10 imágenes del Sagrado Corazón y el Corazón de María. Los marcos de la cruz en la capilla presentes hoy fueron traídos de Austria en 1848, el bendito Barbara Maix y luego se colocan en el espacio.
La capilla fue restaurado en los años 1963-1964 y, más recientemente, en 2001 y 2002, con los servicios de su hermano Renato Koch y ARS Restauraciones Firma, Salvador do Sul En el altar mayor, es la imagen de Jesús Resucitado tallado en madera maciza, el artista, Valter Frasson.
Según la hermana Gentila Richetti, postulador de la causa de canonización de la Madre Barbara Maix hasta que la beatificación de la fundadora, la capilla de San Rafael se estableció como el oratorio propia congregación y no se mantuvo en la urna de los restos del fundador. La frecuencia de los visitantes fue mínima y se rindió a las celebraciones de la Eucaristía de la mañana, las novenas en preparación para la Navidad y la Pascua y en las reuniones de la formación de los laicos que trabajan en las obras de la congregación.
La cuenta postulador que la elevación a la dignidad del santuario capilla es recibido con gratitud por la congregación y por los fieles devotos de la Virgen, "Sun Dadeus Grings, arzobispo de Porto Alegre, por decreto, quiso levantar la hermosa capilla de San dignidad Raphael santuario. Es un homenaje, un título de distinción que la congregación y las personas le dan la bienvenida con alegría y gratitud. Ahora, este sitio continuamente acuden peregrinos, devotos de la Virgen, mantiene vivo el recuerdo de la celebración del día 06 de noviembre 2010. Todos son bienvenidos y dejar fortalecido en sus esperanzas. El santuario está abierto al público y en el espacio es la evangelización, la oración y el culto divino ", dice.
Hermana Gentila añade que, teniendo en cuenta este hecho, la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María se siente desafiado a difundir las enseñanzas y legados dejados por los bienaventurados Barbara Maix: "Congregación se siente más estimulado y desafiado en la misión para construir el Reino de Dios. Quiere, cuántos asisten o visitan este santuario y orar ante la reliquia del Beato puede sentirse fortalecido en la fe, la esperanza y el amor se mantienen firmes en hacer el bien, como ella, hasta el final. Es nuestra oración constante para todos los que llaman y nos piden que ore por ellos ", concluye.
Capilla de San Rafael está ahora abierto a la visita pública:
Desde noviembre de 2010, el futuro Santuario de San Rafael es de visita pública abierta. Los fieles también pueden participar en las misas celebradas en el lugar, así como la organización de visitas de grupos. Las visitas siguen el siguiente esquema:
- De lunes a sábado de 13h a 18h
- Sábado: Misa a las 16 h
- Misas en honor de la Santísima Barbara Maix: 6 de cada mes, siempre 19h
Para programar visitas de grupos y otra información, se requiere contacto previo por teléfono (51) desde 3.216 hasta 2900.
Curiosidades:
- Al lado de la capilla de San Rafael, también se conserva la construcción de la primera gruta en honor de Nuestra Señora de Lourdes, en Porto Alegre. La construcción se realizó en 1879, y también se puede visitar.
- La capilla de San Rafael también mantiene los 12 cuadros de la cruz traída por Barbara Maix Austria a Brasil en 1848 y en el mismo edificio, también se conserva la mesa "Corazón de María", que también fue presentada por el bien -Bendita.
Capela São Rafael será elevada à dignidade de Santuário
As demonstrações de fé e devoção à Bem-Aventurada Bárbara Maix, primeira mulher beatificada no Rio Grande do Sul, fizeram a Arquidiocese de Porto Alegre decretar a elevação da Capela São Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) à dignidade de Santuário. O local é conhecido por guardar o relicário com os restos mortais da fundadora da Congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria.
Com celebração eucarística presidida por Dom Dadeus Grings, a elevação acontecerá no domingo, dia 06 de março, às 19h, e tornará público um dos templos católicos mais antigos do Estado que, até a beatificação de Bárbara Maix, era desconhecido de boa parte dos gaúchos e gaúchas.
A Capela São Rafael teve sua construção iniciada em 1877, com inauguração registrada no dia 27 de janeiro de 1878, portanto, há 133 anos. Dom Sebastião Dias Larangeira, em 1877, cumprindo uma promessa pela recuperação de sua saúde, construiu a capela dedicada ao Arcanjo São Rafael. O projeto foi executado pelo arquiteto João Grünewaldt e a pintura foi executada pelo ir. Jesuíta João Batista Kraus. Sua inauguração se deu em 1878. Em 1886, Dom Sebastião doou às irmãs do Imaculado Coração de Maria: a Capela São Rafael, alfaias litúrgicas, um carrilhão composto de 10 sinos e as imagens do Coração de Jesus e do Coração de Maria. Os quadros da via-sacra presentes na capela até hoje foram trazidos da Áustria, em 1848, pela bem-aventurada Bárbara Maix e, depois, colocadas no espaço.
A capela passou por reformas nos anos de 1963-1964 e, mais recentemente, em 2001 e 2002, contando com os serviços do irmão Renato Koch e da Firma ARS Restaurações, de Salvador do Sul. No altar-mor, encontra-se a imagem de Jesus Ressuscitado esculpida em madeira maciça, pelo artista plástico, Valter Frasson.
Segundo irmã Gentila Richetti, postuladora da causa de canonização de madre Bárbara Maix, até a beatificação da fundadora, a Capela São Rafael era constituída como oratório da própria congregação e ali era conservada a urna dos restos mortais da fundadora. A frequência de visitantes era mínima e dava-se nas celebrações da eucaristia pela manhã, nas novenas em preparação ao Natal e Páscoa e por ocasião de encontros de formação dos leigos que atuam nas obras da congregação.
A postuladora conta que a elevação da capela à dignidade de santuário é acolhida com gratidão pela congregação e pelos fiéis devotos da bem-aventurada: “Dom Dadeus Grings, arcebispo de Porto Alegre, mediante decreto, quis elevar a belíssima Capela São Rafael à dignidade de santuário. É uma homenagem, título de distinção que a congregação e o povo acolhem com alegria e gratidão. Agora, neste local, continuamente, acorrem peregrinos, devotos da bem-aventurada, mantém-se viva a memória da celebração do dia 06 de novembro de 2010. Todos são bem vindos e saem fortalecidos em suas esperanças. O santuário está aberto ao público e é espaço de evangelização, oração e culto divino”, destaca.
Irmã Gentila acrescenta ainda que, diante deste fato, a congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria sente-se desafiada a divulgar os ensinamentos e heranças deixados pela bem-aventurada Bárbara Maix: “a Congregação sente-se ainda mais estimulada e desafiada na missão de construir o Reino de Deus. Deseja que, quantos frequentam ou visitam este santuário e rezam diante da relíquia da bem-aventurada possam sentir-se revigorados na fé, na esperança e no amor, permaneçam firmes na prática do bem, como ela, até o fim. É constante nossa oração por todos os que a invocam e pedem que rezemos por eles”, finaliza.
Capela São Rafael já está aberta a visitação pública:
Desde novembro de 2010, o futuro Santuário São Rafael está aberto visitação pública. Os fiéis também podem participar das missas celebradas no local, bem como organizarem visitação em grupos. As visitas seguem os seguintes horários:
- Segunda a sábado: das 13h às 18h
- Sábados: missas às 16h
- Missas em honra a bem-aventurada Bárbara Maix: dia 6 de cada mês, sempre às 19h
Para agendar visitas de grupos e demais informações, é necessário contato prévio através do telefone (51) 3216-2900.
Curiosidades:
- Junto à Capela São Rafael, também está preservada a construção da primeira gruta em honra a Nossa Senhora de Lourdes em Porto Alegre. A construção foi feita no ano de 1879 e também pode ser visitada.
- A Capela São Rafael também guarda os 12 quadros da via-sacra trazidos por Bárbara Maix da Áustria para o Brasil no ano de 1848 e, no mesmo prédio, também está preservado o quadro “Coração de Maria”, quem também foi trazido pela Bem-Aventurada.
Fotos por Cortesia de Eugenio Hansen, OFS
Visita la Pagina Facebook y da clik en ME GUSTA
www.facebook.com/catedralesiglesias
© Álbum 3095
By Catedrales e Iglesias
By Cathedrals and Churches
By Catedrais e Igrejas
Par Cathédrales et Eglises
Arquidiócesis de Porto Alegre
Capilla de San Rafael será elevado a la dignidad de Santuario
Las declaraciones de fe y devoción a la Santísima Barbara Maix, primera mujer beatificada en Rio Grande do Sul, hizo la Arquidiócesis de Porto Alegre decreto levantando la Capilla San Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) a la dignidad de Santuario. El lugar es conocido por mantener el relicario que contiene los restos del fundador de la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María.
Con la Misa celebrada por el Obispo Dadeus Grings, el incremento se llevará a cabo el domingo, 06 de marzo a las 19h, y hacer público una de las iglesias católicas más antiguas del estado, hasta la beatificación de Maix Barbara, era desconocido para la mayoría de los Gauchos y gauchos.
La Capilla de San Rafael comenzó a construirse en 1877, con la inauguración registrado el 27 de enero de 1878, así que hace 133 años. Dom Sebastião Dias Larangeira en 1877, cumpliendo una promesa para la recuperación de su salud, se construyó una capilla dedicada a San Rafael. El proyecto fue ejecutado por el arquitecto John Grunewaldt y la pintura fue ejecutada por recorrer. Jesuita Juan Bautista Kraus. Su inauguración tuvo lugar en 1878. En 1886, Dom Sebastião donado a las Hermanas del Inmaculado Corazón de María, Capilla de San Rafael, litúrgico, repican las campanas y se compone de 10 imágenes del Sagrado Corazón y el Corazón de María. Los marcos de la cruz en la capilla presentes hoy fueron traídos de Austria en 1848, el bendito Barbara Maix y luego se colocan en el espacio.
La capilla fue restaurado en los años 1963-1964 y, más recientemente, en 2001 y 2002, con los servicios de su hermano Renato Koch y ARS Restauraciones Firma, Salvador do Sul En el altar mayor, es la imagen de Jesús Resucitado tallado en madera maciza, el artista, Valter Frasson.
Según la hermana Gentila Richetti, postulador de la causa de canonización de la Madre Barbara Maix hasta que la beatificación de la fundadora, la capilla de San Rafael se estableció como el oratorio propia congregación y no se mantuvo en la urna de los restos del fundador. La frecuencia de los visitantes fue mínima y se rindió a las celebraciones de la Eucaristía de la mañana, las novenas en preparación para la Navidad y la Pascua y en las reuniones de la formación de los laicos que trabajan en las obras de la congregación.
La cuenta postulador que la elevación a la dignidad del santuario capilla es recibido con gratitud por la congregación y por los fieles devotos de la Virgen, "Sun Dadeus Grings, arzobispo de Porto Alegre, por decreto, quiso levantar la hermosa capilla de San dignidad Raphael santuario. Es un homenaje, un título de distinción que la congregación y las personas le dan la bienvenida con alegría y gratitud. Ahora, este sitio continuamente acuden peregrinos, devotos de la Virgen, mantiene vivo el recuerdo de la celebración del día 06 de noviembre 2010. Todos son bienvenidos y dejar fortalecido en sus esperanzas. El santuario está abierto al público y en el espacio es la evangelización, la oración y el culto divino ", dice.
Hermana Gentila añade que, teniendo en cuenta este hecho, la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María se siente desafiado a difundir las enseñanzas y legados dejados por los bienaventurados Barbara Maix: "Congregación se siente más estimulado y desafiado en la misión para construir el Reino de Dios. Quiere, cuántos asisten o visitan este santuario y orar ante la reliquia del Beato puede sentirse fortalecido en la fe, la esperanza y el amor se mantienen firmes en hacer el bien, como ella, hasta el final. Es nuestra oración constante para todos los que llaman y nos piden que ore por ellos ", concluye.
Capilla de San Rafael está ahora abierto a la visita pública:
Desde noviembre de 2010, el futuro Santuario de San Rafael es de visita pública abierta. Los fieles también pueden participar en las misas celebradas en el lugar, así como la organización de visitas de grupos. Las visitas siguen el siguiente esquema:
- De lunes a sábado de 13h a 18h
- Sábado: Misa a las 16 h
- Misas en honor de la Santísima Barbara Maix: 6 de cada mes, siempre 19h
Para programar visitas de grupos y otra información, se requiere contacto previo por teléfono (51) desde 3.216 hasta 2900.
Curiosidades:
- Al lado de la capilla de San Rafael, también se conserva la construcción de la primera gruta en honor de Nuestra Señora de Lourdes, en Porto Alegre. La construcción se realizó en 1879, y también se puede visitar.
- La capilla de San Rafael también mantiene los 12 cuadros de la cruz traída por Barbara Maix Austria a Brasil en 1848 y en el mismo edificio, también se conserva la mesa "Corazón de María", que también fue presentada por el bien -Bendita.
Capela São Rafael será elevada à dignidade de Santuário
As demonstrações de fé e devoção à Bem-Aventurada Bárbara Maix, primeira mulher beatificada no Rio Grande do Sul, fizeram a Arquidiocese de Porto Alegre decretar a elevação da Capela São Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) à dignidade de Santuário. O local é conhecido por guardar o relicário com os restos mortais da fundadora da Congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria.
Com celebração eucarística presidida por Dom Dadeus Grings, a elevação acontecerá no domingo, dia 06 de março, às 19h, e tornará público um dos templos católicos mais antigos do Estado que, até a beatificação de Bárbara Maix, era desconhecido de boa parte dos gaúchos e gaúchas.
A Capela São Rafael teve sua construção iniciada em 1877, com inauguração registrada no dia 27 de janeiro de 1878, portanto, há 133 anos. Dom Sebastião Dias Larangeira, em 1877, cumprindo uma promessa pela recuperação de sua saúde, construiu a capela dedicada ao Arcanjo São Rafael. O projeto foi executado pelo arquiteto João Grünewaldt e a pintura foi executada pelo ir. Jesuíta João Batista Kraus. Sua inauguração se deu em 1878. Em 1886, Dom Sebastião doou às irmãs do Imaculado Coração de Maria: a Capela São Rafael, alfaias litúrgicas, um carrilhão composto de 10 sinos e as imagens do Coração de Jesus e do Coração de Maria. Os quadros da via-sacra presentes na capela até hoje foram trazidos da Áustria, em 1848, pela bem-aventurada Bárbara Maix e, depois, colocadas no espaço.
A capela passou por reformas nos anos de 1963-1964 e, mais recentemente, em 2001 e 2002, contando com os serviços do irmão Renato Koch e da Firma ARS Restaurações, de Salvador do Sul. No altar-mor, encontra-se a imagem de Jesus Ressuscitado esculpida em madeira maciça, pelo artista plástico, Valter Frasson.
Segundo irmã Gentila Richetti, postuladora da causa de canonização de madre Bárbara Maix, até a beatificação da fundadora, a Capela São Rafael era constituída como oratório da própria congregação e ali era conservada a urna dos restos mortais da fundadora. A frequência de visitantes era mínima e dava-se nas celebrações da eucaristia pela manhã, nas novenas em preparação ao Natal e Páscoa e por ocasião de encontros de formação dos leigos que atuam nas obras da congregação.
A postuladora conta que a elevação da capela à dignidade de santuário é acolhida com gratidão pela congregação e pelos fiéis devotos da bem-aventurada: “Dom Dadeus Grings, arcebispo de Porto Alegre, mediante decreto, quis elevar a belíssima Capela São Rafael à dignidade de santuário. É uma homenagem, título de distinção que a congregação e o povo acolhem com alegria e gratidão. Agora, neste local, continuamente, acorrem peregrinos, devotos da bem-aventurada, mantém-se viva a memória da celebração do dia 06 de novembro de 2010. Todos são bem vindos e saem fortalecidos em suas esperanças. O santuário está aberto ao público e é espaço de evangelização, oração e culto divino”, destaca.
Irmã Gentila acrescenta ainda que, diante deste fato, a congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria sente-se desafiada a divulgar os ensinamentos e heranças deixados pela bem-aventurada Bárbara Maix: “a Congregação sente-se ainda mais estimulada e desafiada na missão de construir o Reino de Deus. Deseja que, quantos frequentam ou visitam este santuário e rezam diante da relíquia da bem-aventurada possam sentir-se revigorados na fé, na esperança e no amor, permaneçam firmes na prática do bem, como ela, até o fim. É constante nossa oração por todos os que a invocam e pedem que rezemos por eles”, finaliza.
Capela São Rafael já está aberta a visitação pública:
Desde novembro de 2010, o futuro Santuário São Rafael está aberto visitação pública. Os fiéis também podem participar das missas celebradas no local, bem como organizarem visitação em grupos. As visitas seguem os seguintes horários:
- Segunda a sábado: das 13h às 18h
- Sábados: missas às 16h
- Missas em honra a bem-aventurada Bárbara Maix: dia 6 de cada mês, sempre às 19h
Para agendar visitas de grupos e demais informações, é necessário contato prévio através do telefone (51) 3216-2900.
Curiosidades:
- Junto à Capela São Rafael, também está preservada a construção da primeira gruta em honra a Nossa Senhora de Lourdes em Porto Alegre. A construção foi feita no ano de 1879 e também pode ser visitada.
- A Capela São Rafael também guarda os 12 quadros da via-sacra trazidos por Bárbara Maix da Áustria para o Brasil no ano de 1848 e, no mesmo prédio, também está preservado o quadro “Coração de Maria”, quem também foi trazido pela Bem-Aventurada.
Fotos por Cortesia de Eugenio Hansen, OFS
Visita la Pagina Facebook y da clik en ME GUSTA
www.facebook.com/catedralesiglesias
© Álbum 3095
By Catedrales e Iglesias
By Cathedrals and Churches
By Catedrais e Igrejas
Par Cathédrales et Eglises
Arquidiócesis de Porto Alegre
Capilla de San Rafael será elevado a la dignidad de Santuario
Las declaraciones de fe y devoción a la Santísima Barbara Maix, primera mujer beatificada en Rio Grande do Sul, hizo la Arquidiócesis de Porto Alegre decreto levantando la Capilla San Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) a la dignidad de Santuario. El lugar es conocido por mantener el relicario que contiene los restos del fundador de la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María.
Con la Misa celebrada por el Obispo Dadeus Grings, el incremento se llevará a cabo el domingo, 06 de marzo a las 19h, y hacer público una de las iglesias católicas más antiguas del estado, hasta la beatificación de Maix Barbara, era desconocido para la mayoría de los Gauchos y gauchos.
La Capilla de San Rafael comenzó a construirse en 1877, con la inauguración registrado el 27 de enero de 1878, así que hace 133 años. Dom Sebastião Dias Larangeira en 1877, cumpliendo una promesa para la recuperación de su salud, se construyó una capilla dedicada a San Rafael. El proyecto fue ejecutado por el arquitecto John Grunewaldt y la pintura fue ejecutada por recorrer. Jesuita Juan Bautista Kraus. Su inauguración tuvo lugar en 1878. En 1886, Dom Sebastião donado a las Hermanas del Inmaculado Corazón de María, Capilla de San Rafael, litúrgico, repican las campanas y se compone de 10 imágenes del Sagrado Corazón y el Corazón de María. Los marcos de la cruz en la capilla presentes hoy fueron traídos de Austria en 1848, el bendito Barbara Maix y luego se colocan en el espacio.
La capilla fue restaurado en los años 1963-1964 y, más recientemente, en 2001 y 2002, con los servicios de su hermano Renato Koch y ARS Restauraciones Firma, Salvador do Sul En el altar mayor, es la imagen de Jesús Resucitado tallado en madera maciza, el artista, Valter Frasson.
Según la hermana Gentila Richetti, postulador de la causa de canonización de la Madre Barbara Maix hasta que la beatificación de la fundadora, la capilla de San Rafael se estableció como el oratorio propia congregación y no se mantuvo en la urna de los restos del fundador. La frecuencia de los visitantes fue mínima y se rindió a las celebraciones de la Eucaristía de la mañana, las novenas en preparación para la Navidad y la Pascua y en las reuniones de la formación de los laicos que trabajan en las obras de la congregación.
La cuenta postulador que la elevación a la dignidad del santuario capilla es recibido con gratitud por la congregación y por los fieles devotos de la Virgen, "Sun Dadeus Grings, arzobispo de Porto Alegre, por decreto, quiso levantar la hermosa capilla de San dignidad Raphael santuario. Es un homenaje, un título de distinción que la congregación y las personas le dan la bienvenida con alegría y gratitud. Ahora, este sitio continuamente acuden peregrinos, devotos de la Virgen, mantiene vivo el recuerdo de la celebración del día 06 de noviembre 2010. Todos son bienvenidos y dejar fortalecido en sus esperanzas. El santuario está abierto al público y en el espacio es la evangelización, la oración y el culto divino ", dice.
Hermana Gentila añade que, teniendo en cuenta este hecho, la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María se siente desafiado a difundir las enseñanzas y legados dejados por los bienaventurados Barbara Maix: "Congregación se siente más estimulado y desafiado en la misión para construir el Reino de Dios. Quiere, cuántos asisten o visitan este santuario y orar ante la reliquia del Beato puede sentirse fortalecido en la fe, la esperanza y el amor se mantienen firmes en hacer el bien, como ella, hasta el final. Es nuestra oración constante para todos los que llaman y nos piden que ore por ellos ", concluye.
Capilla de San Rafael está ahora abierto a la visita pública:
Desde noviembre de 2010, el futuro Santuario de San Rafael es de visita pública abierta. Los fieles también pueden participar en las misas celebradas en el lugar, así como la organización de visitas de grupos. Las visitas siguen el siguiente esquema:
- De lunes a sábado de 13h a 18h
- Sábado: Misa a las 16 h
- Misas en honor de la Santísima Barbara Maix: 6 de cada mes, siempre 19h
Para programar visitas de grupos y otra información, se requiere contacto previo por teléfono (51) desde 3.216 hasta 2900.
Curiosidades:
- Al lado de la capilla de San Rafael, también se conserva la construcción de la primera gruta en honor de Nuestra Señora de Lourdes, en Porto Alegre. La construcción se realizó en 1879, y también se puede visitar.
- La capilla de San Rafael también mantiene los 12 cuadros de la cruz traída por Barbara Maix Austria a Brasil en 1848 y en el mismo edificio, también se conserva la mesa "Corazón de María", que también fue presentada por el bien -Bendita.
Capela São Rafael será elevada à dignidade de Santuário
As demonstrações de fé e devoção à Bem-Aventurada Bárbara Maix, primeira mulher beatificada no Rio Grande do Sul, fizeram a Arquidiocese de Porto Alegre decretar a elevação da Capela São Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) à dignidade de Santuário. O local é conhecido por guardar o relicário com os restos mortais da fundadora da Congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria.
Com celebração eucarística presidida por Dom Dadeus Grings, a elevação acontecerá no domingo, dia 06 de março, às 19h, e tornará público um dos templos católicos mais antigos do Estado que, até a beatificação de Bárbara Maix, era desconhecido de boa parte dos gaúchos e gaúchas.
A Capela São Rafael teve sua construção iniciada em 1877, com inauguração registrada no dia 27 de janeiro de 1878, portanto, há 133 anos. Dom Sebastião Dias Larangeira, em 1877, cumprindo uma promessa pela recuperação de sua saúde, construiu a capela dedicada ao Arcanjo São Rafael. O projeto foi executado pelo arquiteto João Grünewaldt e a pintura foi executada pelo ir. Jesuíta João Batista Kraus. Sua inauguração se deu em 1878. Em 1886, Dom Sebastião doou às irmãs do Imaculado Coração de Maria: a Capela São Rafael, alfaias litúrgicas, um carrilhão composto de 10 sinos e as imagens do Coração de Jesus e do Coração de Maria. Os quadros da via-sacra presentes na capela até hoje foram trazidos da Áustria, em 1848, pela bem-aventurada Bárbara Maix e, depois, colocadas no espaço.
A capela passou por reformas nos anos de 1963-1964 e, mais recentemente, em 2001 e 2002, contando com os serviços do irmão Renato Koch e da Firma ARS Restaurações, de Salvador do Sul. No altar-mor, encontra-se a imagem de Jesus Ressuscitado esculpida em madeira maciça, pelo artista plástico, Valter Frasson.
Segundo irmã Gentila Richetti, postuladora da causa de canonização de madre Bárbara Maix, até a beatificação da fundadora, a Capela São Rafael era constituída como oratório da própria congregação e ali era conservada a urna dos restos mortais da fundadora. A frequência de visitantes era mínima e dava-se nas celebrações da eucaristia pela manhã, nas novenas em preparação ao Natal e Páscoa e por ocasião de encontros de formação dos leigos que atuam nas obras da congregação.
A postuladora conta que a elevação da capela à dignidade de santuário é acolhida com gratidão pela congregação e pelos fiéis devotos da bem-aventurada: “Dom Dadeus Grings, arcebispo de Porto Alegre, mediante decreto, quis elevar a belíssima Capela São Rafael à dignidade de santuário. É uma homenagem, título de distinção que a congregação e o povo acolhem com alegria e gratidão. Agora, neste local, continuamente, acorrem peregrinos, devotos da bem-aventurada, mantém-se viva a memória da celebração do dia 06 de novembro de 2010. Todos são bem vindos e saem fortalecidos em suas esperanças. O santuário está aberto ao público e é espaço de evangelização, oração e culto divino”, destaca.
Irmã Gentila acrescenta ainda que, diante deste fato, a congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria sente-se desafiada a divulgar os ensinamentos e heranças deixados pela bem-aventurada Bárbara Maix: “a Congregação sente-se ainda mais estimulada e desafiada na missão de construir o Reino de Deus. Deseja que, quantos frequentam ou visitam este santuário e rezam diante da relíquia da bem-aventurada possam sentir-se revigorados na fé, na esperança e no amor, permaneçam firmes na prática do bem, como ela, até o fim. É constante nossa oração por todos os que a invocam e pedem que rezemos por eles”, finaliza.
Capela São Rafael já está aberta a visitação pública:
Desde novembro de 2010, o futuro Santuário São Rafael está aberto visitação pública. Os fiéis também podem participar das missas celebradas no local, bem como organizarem visitação em grupos. As visitas seguem os seguintes horários:
- Segunda a sábado: das 13h às 18h
- Sábados: missas às 16h
- Missas em honra a bem-aventurada Bárbara Maix: dia 6 de cada mês, sempre às 19h
Para agendar visitas de grupos e demais informações, é necessário contato prévio através do telefone (51) 3216-2900.
Curiosidades:
- Junto à Capela São Rafael, também está preservada a construção da primeira gruta em honra a Nossa Senhora de Lourdes em Porto Alegre. A construção foi feita no ano de 1879 e também pode ser visitada.
- A Capela São Rafael também guarda os 12 quadros da via-sacra trazidos por Bárbara Maix da Áustria para o Brasil no ano de 1848 e, no mesmo prédio, também está preservado o quadro “Coração de Maria”, quem também foi trazido pela Bem-Aventurada.
Fotos por Cortesia de Eugenio Hansen, OFS
Visita la Pagina Facebook y da clik en ME GUSTA
www.facebook.com/catedralesiglesias
© Álbum 3095
By Catedrales e Iglesias
By Cathedrals and Churches
By Catedrais e Igrejas
Par Cathédrales et Eglises
Arquidiócesis de Porto Alegre
Capilla de San Rafael será elevado a la dignidad de Santuario
Las declaraciones de fe y devoción a la Santísima Barbara Maix, primera mujer beatificada en Rio Grande do Sul, hizo la Arquidiócesis de Porto Alegre decreto levantando la Capilla San Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) a la dignidad de Santuario. El lugar es conocido por mantener el relicario que contiene los restos del fundador de la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María.
Con la Misa celebrada por el Obispo Dadeus Grings, el incremento se llevará a cabo el domingo, 06 de marzo a las 19h, y hacer público una de las iglesias católicas más antiguas del estado, hasta la beatificación de Maix Barbara, era desconocido para la mayoría de los Gauchos y gauchos.
La Capilla de San Rafael comenzó a construirse en 1877, con la inauguración registrado el 27 de enero de 1878, así que hace 133 años. Dom Sebastião Dias Larangeira en 1877, cumpliendo una promesa para la recuperación de su salud, se construyó una capilla dedicada a San Rafael. El proyecto fue ejecutado por el arquitecto John Grunewaldt y la pintura fue ejecutada por recorrer. Jesuita Juan Bautista Kraus. Su inauguración tuvo lugar en 1878. En 1886, Dom Sebastião donado a las Hermanas del Inmaculado Corazón de María, Capilla de San Rafael, litúrgico, repican las campanas y se compone de 10 imágenes del Sagrado Corazón y el Corazón de María. Los marcos de la cruz en la capilla presentes hoy fueron traídos de Austria en 1848, el bendito Barbara Maix y luego se colocan en el espacio.
La capilla fue restaurado en los años 1963-1964 y, más recientemente, en 2001 y 2002, con los servicios de su hermano Renato Koch y ARS Restauraciones Firma, Salvador do Sul En el altar mayor, es la imagen de Jesús Resucitado tallado en madera maciza, el artista, Valter Frasson.
Según la hermana Gentila Richetti, postulador de la causa de canonización de la Madre Barbara Maix hasta que la beatificación de la fundadora, la capilla de San Rafael se estableció como el oratorio propia congregación y no se mantuvo en la urna de los restos del fundador. La frecuencia de los visitantes fue mínima y se rindió a las celebraciones de la Eucaristía de la mañana, las novenas en preparación para la Navidad y la Pascua y en las reuniones de la formación de los laicos que trabajan en las obras de la congregación.
La cuenta postulador que la elevación a la dignidad del santuario capilla es recibido con gratitud por la congregación y por los fieles devotos de la Virgen, "Sun Dadeus Grings, arzobispo de Porto Alegre, por decreto, quiso levantar la hermosa capilla de San dignidad Raphael santuario. Es un homenaje, un título de distinción que la congregación y las personas le dan la bienvenida con alegría y gratitud. Ahora, este sitio continuamente acuden peregrinos, devotos de la Virgen, mantiene vivo el recuerdo de la celebración del día 06 de noviembre 2010. Todos son bienvenidos y dejar fortalecido en sus esperanzas. El santuario está abierto al público y en el espacio es la evangelización, la oración y el culto divino ", dice.
Hermana Gentila añade que, teniendo en cuenta este hecho, la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María se siente desafiado a difundir las enseñanzas y legados dejados por los bienaventurados Barbara Maix: "Congregación se siente más estimulado y desafiado en la misión para construir el Reino de Dios. Quiere, cuántos asisten o visitan este santuario y orar ante la reliquia del Beato puede sentirse fortalecido en la fe, la esperanza y el amor se mantienen firmes en hacer el bien, como ella, hasta el final. Es nuestra oración constante para todos los que llaman y nos piden que ore por ellos ", concluye.
Capilla de San Rafael está ahora abierto a la visita pública:
Desde noviembre de 2010, el futuro Santuario de San Rafael es de visita pública abierta. Los fieles también pueden participar en las misas celebradas en el lugar, así como la organización de visitas de grupos. Las visitas siguen el siguiente esquema:
- De lunes a sábado de 13h a 18h
- Sábado: Misa a las 16 h
- Misas en honor de la Santísima Barbara Maix: 6 de cada mes, siempre 19h
Para programar visitas de grupos y otra información, se requiere contacto previo por teléfono (51) desde 3.216 hasta 2900.
Curiosidades:
- Al lado de la capilla de San Rafael, también se conserva la construcción de la primera gruta en honor de Nuestra Señora de Lourdes, en Porto Alegre. La construcción se realizó en 1879, y también se puede visitar.
- La capilla de San Rafael también mantiene los 12 cuadros de la cruz traída por Barbara Maix Austria a Brasil en 1848 y en el mismo edificio, también se conserva la mesa "Corazón de María", que también fue presentada por el bien -Bendita.
Capela São Rafael será elevada à dignidade de Santuário
As demonstrações de fé e devoção à Bem-Aventurada Bárbara Maix, primeira mulher beatificada no Rio Grande do Sul, fizeram a Arquidiocese de Porto Alegre decretar a elevação da Capela São Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) à dignidade de Santuário. O local é conhecido por guardar o relicário com os restos mortais da fundadora da Congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria.
Com celebração eucarística presidida por Dom Dadeus Grings, a elevação acontecerá no domingo, dia 06 de março, às 19h, e tornará público um dos templos católicos mais antigos do Estado que, até a beatificação de Bárbara Maix, era desconhecido de boa parte dos gaúchos e gaúchas.
A Capela São Rafael teve sua construção iniciada em 1877, com inauguração registrada no dia 27 de janeiro de 1878, portanto, há 133 anos. Dom Sebastião Dias Larangeira, em 1877, cumprindo uma promessa pela recuperação de sua saúde, construiu a capela dedicada ao Arcanjo São Rafael. O projeto foi executado pelo arquiteto João Grünewaldt e a pintura foi executada pelo ir. Jesuíta João Batista Kraus. Sua inauguração se deu em 1878. Em 1886, Dom Sebastião doou às irmãs do Imaculado Coração de Maria: a Capela São Rafael, alfaias litúrgicas, um carrilhão composto de 10 sinos e as imagens do Coração de Jesus e do Coração de Maria. Os quadros da via-sacra presentes na capela até hoje foram trazidos da Áustria, em 1848, pela bem-aventurada Bárbara Maix e, depois, colocadas no espaço.
A capela passou por reformas nos anos de 1963-1964 e, mais recentemente, em 2001 e 2002, contando com os serviços do irmão Renato Koch e da Firma ARS Restaurações, de Salvador do Sul. No altar-mor, encontra-se a imagem de Jesus Ressuscitado esculpida em madeira maciça, pelo artista plástico, Valter Frasson.
Segundo irmã Gentila Richetti, postuladora da causa de canonização de madre Bárbara Maix, até a beatificação da fundadora, a Capela São Rafael era constituída como oratório da própria congregação e ali era conservada a urna dos restos mortais da fundadora. A frequência de visitantes era mínima e dava-se nas celebrações da eucaristia pela manhã, nas novenas em preparação ao Natal e Páscoa e por ocasião de encontros de formação dos leigos que atuam nas obras da congregação.
A postuladora conta que a elevação da capela à dignidade de santuário é acolhida com gratidão pela congregação e pelos fiéis devotos da bem-aventurada: “Dom Dadeus Grings, arcebispo de Porto Alegre, mediante decreto, quis elevar a belíssima Capela São Rafael à dignidade de santuário. É uma homenagem, título de distinção que a congregação e o povo acolhem com alegria e gratidão. Agora, neste local, continuamente, acorrem peregrinos, devotos da bem-aventurada, mantém-se viva a memória da celebração do dia 06 de novembro de 2010. Todos são bem vindos e saem fortalecidos em suas esperanças. O santuário está aberto ao público e é espaço de evangelização, oração e culto divino”, destaca.
Irmã Gentila acrescenta ainda que, diante deste fato, a congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria sente-se desafiada a divulgar os ensinamentos e heranças deixados pela bem-aventurada Bárbara Maix: “a Congregação sente-se ainda mais estimulada e desafiada na missão de construir o Reino de Deus. Deseja que, quantos frequentam ou visitam este santuário e rezam diante da relíquia da bem-aventurada possam sentir-se revigorados na fé, na esperança e no amor, permaneçam firmes na prática do bem, como ela, até o fim. É constante nossa oração por todos os que a invocam e pedem que rezemos por eles”, finaliza.
Capela São Rafael já está aberta a visitação pública:
Desde novembro de 2010, o futuro Santuário São Rafael está aberto visitação pública. Os fiéis também podem participar das missas celebradas no local, bem como organizarem visitação em grupos. As visitas seguem os seguintes horários:
- Segunda a sábado: das 13h às 18h
- Sábados: missas às 16h
- Missas em honra a bem-aventurada Bárbara Maix: dia 6 de cada mês, sempre às 19h
Para agendar visitas de grupos e demais informações, é necessário contato prévio através do telefone (51) 3216-2900.
Curiosidades:
- Junto à Capela São Rafael, também está preservada a construção da primeira gruta em honra a Nossa Senhora de Lourdes em Porto Alegre. A construção foi feita no ano de 1879 e também pode ser visitada.
- A Capela São Rafael também guarda os 12 quadros da via-sacra trazidos por Bárbara Maix da Áustria para o Brasil no ano de 1848 e, no mesmo prédio, também está preservado o quadro “Coração de Maria”, quem também foi trazido pela Bem-Aventurada.
Fotos por Cortesia de Eugenio Hansen, OFS
Visita la Pagina Facebook y da clik en ME GUSTA
www.facebook.com/catedralesiglesias
© Álbum 3095
By Catedrales e Iglesias
By Cathedrals and Churches
By Catedrais e Igrejas
Par Cathédrales et Eglises
Arquidiócesis de Porto Alegre
Capilla de San Rafael será elevado a la dignidad de Santuario
Las declaraciones de fe y devoción a la Santísima Barbara Maix, primera mujer beatificada en Rio Grande do Sul, hizo la Arquidiócesis de Porto Alegre decreto levantando la Capilla San Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) a la dignidad de Santuario. El lugar es conocido por mantener el relicario que contiene los restos del fundador de la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María.
Con la Misa celebrada por el Obispo Dadeus Grings, el incremento se llevará a cabo el domingo, 06 de marzo a las 19h, y hacer público una de las iglesias católicas más antiguas del estado, hasta la beatificación de Maix Barbara, era desconocido para la mayoría de los Gauchos y gauchos.
La Capilla de San Rafael comenzó a construirse en 1877, con la inauguración registrado el 27 de enero de 1878, así que hace 133 años. Dom Sebastião Dias Larangeira en 1877, cumpliendo una promesa para la recuperación de su salud, se construyó una capilla dedicada a San Rafael. El proyecto fue ejecutado por el arquitecto John Grunewaldt y la pintura fue ejecutada por recorrer. Jesuita Juan Bautista Kraus. Su inauguración tuvo lugar en 1878. En 1886, Dom Sebastião donado a las Hermanas del Inmaculado Corazón de María, Capilla de San Rafael, litúrgico, repican las campanas y se compone de 10 imágenes del Sagrado Corazón y el Corazón de María. Los marcos de la cruz en la capilla presentes hoy fueron traídos de Austria en 1848, el bendito Barbara Maix y luego se colocan en el espacio.
La capilla fue restaurado en los años 1963-1964 y, más recientemente, en 2001 y 2002, con los servicios de su hermano Renato Koch y ARS Restauraciones Firma, Salvador do Sul En el altar mayor, es la imagen de Jesús Resucitado tallado en madera maciza, el artista, Valter Frasson.
Según la hermana Gentila Richetti, postulador de la causa de canonización de la Madre Barbara Maix hasta que la beatificación de la fundadora, la capilla de San Rafael se estableció como el oratorio propia congregación y no se mantuvo en la urna de los restos del fundador. La frecuencia de los visitantes fue mínima y se rindió a las celebraciones de la Eucaristía de la mañana, las novenas en preparación para la Navidad y la Pascua y en las reuniones de la formación de los laicos que trabajan en las obras de la congregación.
La cuenta postulador que la elevación a la dignidad del santuario capilla es recibido con gratitud por la congregación y por los fieles devotos de la Virgen, "Sun Dadeus Grings, arzobispo de Porto Alegre, por decreto, quiso levantar la hermosa capilla de San dignidad Raphael santuario. Es un homenaje, un título de distinción que la congregación y las personas le dan la bienvenida con alegría y gratitud. Ahora, este sitio continuamente acuden peregrinos, devotos de la Virgen, mantiene vivo el recuerdo de la celebración del día 06 de noviembre 2010. Todos son bienvenidos y dejar fortalecido en sus esperanzas. El santuario está abierto al público y en el espacio es la evangelización, la oración y el culto divino ", dice.
Hermana Gentila añade que, teniendo en cuenta este hecho, la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María se siente desafiado a difundir las enseñanzas y legados dejados por los bienaventurados Barbara Maix: "Congregación se siente más estimulado y desafiado en la misión para construir el Reino de Dios. Quiere, cuántos asisten o visitan este santuario y orar ante la reliquia del Beato puede sentirse fortalecido en la fe, la esperanza y el amor se mantienen firmes en hacer el bien, como ella, hasta el final. Es nuestra oración constante para todos los que llaman y nos piden que ore por ellos ", concluye.
Capilla de San Rafael está ahora abierto a la visita pública:
Desde noviembre de 2010, el futuro Santuario de San Rafael es de visita pública abierta. Los fieles también pueden participar en las misas celebradas en el lugar, así como la organización de visitas de grupos. Las visitas siguen el siguiente esquema:
- De lunes a sábado de 13h a 18h
- Sábado: Misa a las 16 h
- Misas en honor de la Santísima Barbara Maix: 6 de cada mes, siempre 19h
Para programar visitas de grupos y otra información, se requiere contacto previo por teléfono (51) desde 3.216 hasta 2900.
Curiosidades:
- Al lado de la capilla de San Rafael, también se conserva la construcción de la primera gruta en honor de Nuestra Señora de Lourdes, en Porto Alegre. La construcción se realizó en 1879, y también se puede visitar.
- La capilla de San Rafael también mantiene los 12 cuadros de la cruz traída por Barbara Maix Austria a Brasil en 1848 y en el mismo edificio, también se conserva la mesa "Corazón de María", que también fue presentada por el bien -Bendita.
Capela São Rafael será elevada à dignidade de Santuário
As demonstrações de fé e devoção à Bem-Aventurada Bárbara Maix, primeira mulher beatificada no Rio Grande do Sul, fizeram a Arquidiocese de Porto Alegre decretar a elevação da Capela São Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) à dignidade de Santuário. O local é conhecido por guardar o relicário com os restos mortais da fundadora da Congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria.
Com celebração eucarística presidida por Dom Dadeus Grings, a elevação acontecerá no domingo, dia 06 de março, às 19h, e tornará público um dos templos católicos mais antigos do Estado que, até a beatificação de Bárbara Maix, era desconhecido de boa parte dos gaúchos e gaúchas.
A Capela São Rafael teve sua construção iniciada em 1877, com inauguração registrada no dia 27 de janeiro de 1878, portanto, há 133 anos. Dom Sebastião Dias Larangeira, em 1877, cumprindo uma promessa pela recuperação de sua saúde, construiu a capela dedicada ao Arcanjo São Rafael. O projeto foi executado pelo arquiteto João Grünewaldt e a pintura foi executada pelo ir. Jesuíta João Batista Kraus. Sua inauguração se deu em 1878. Em 1886, Dom Sebastião doou às irmãs do Imaculado Coração de Maria: a Capela São Rafael, alfaias litúrgicas, um carrilhão composto de 10 sinos e as imagens do Coração de Jesus e do Coração de Maria. Os quadros da via-sacra presentes na capela até hoje foram trazidos da Áustria, em 1848, pela bem-aventurada Bárbara Maix e, depois, colocadas no espaço.
A capela passou por reformas nos anos de 1963-1964 e, mais recentemente, em 2001 e 2002, contando com os serviços do irmão Renato Koch e da Firma ARS Restaurações, de Salvador do Sul. No altar-mor, encontra-se a imagem de Jesus Ressuscitado esculpida em madeira maciça, pelo artista plástico, Valter Frasson.
Segundo irmã Gentila Richetti, postuladora da causa de canonização de madre Bárbara Maix, até a beatificação da fundadora, a Capela São Rafael era constituída como oratório da própria congregação e ali era conservada a urna dos restos mortais da fundadora. A frequência de visitantes era mínima e dava-se nas celebrações da eucaristia pela manhã, nas novenas em preparação ao Natal e Páscoa e por ocasião de encontros de formação dos leigos que atuam nas obras da congregação.
A postuladora conta que a elevação da capela à dignidade de santuário é acolhida com gratidão pela congregação e pelos fiéis devotos da bem-aventurada: “Dom Dadeus Grings, arcebispo de Porto Alegre, mediante decreto, quis elevar a belíssima Capela São Rafael à dignidade de santuário. É uma homenagem, título de distinção que a congregação e o povo acolhem com alegria e gratidão. Agora, neste local, continuamente, acorrem peregrinos, devotos da bem-aventurada, mantém-se viva a memória da celebração do dia 06 de novembro de 2010. Todos são bem vindos e saem fortalecidos em suas esperanças. O santuário está aberto ao público e é espaço de evangelização, oração e culto divino”, destaca.
Irmã Gentila acrescenta ainda que, diante deste fato, a congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria sente-se desafiada a divulgar os ensinamentos e heranças deixados pela bem-aventurada Bárbara Maix: “a Congregação sente-se ainda mais estimulada e desafiada na missão de construir o Reino de Deus. Deseja que, quantos frequentam ou visitam este santuário e rezam diante da relíquia da bem-aventurada possam sentir-se revigorados na fé, na esperança e no amor, permaneçam firmes na prática do bem, como ela, até o fim. É constante nossa oração por todos os que a invocam e pedem que rezemos por eles”, finaliza.
Capela São Rafael já está aberta a visitação pública:
Desde novembro de 2010, o futuro Santuário São Rafael está aberto visitação pública. Os fiéis também podem participar das missas celebradas no local, bem como organizarem visitação em grupos. As visitas seguem os seguintes horários:
- Segunda a sábado: das 13h às 18h
- Sábados: missas às 16h
- Missas em honra a bem-aventurada Bárbara Maix: dia 6 de cada mês, sempre às 19h
Para agendar visitas de grupos e demais informações, é necessário contato prévio através do telefone (51) 3216-2900.
Curiosidades:
- Junto à Capela São Rafael, também está preservada a construção da primeira gruta em honra a Nossa Senhora de Lourdes em Porto Alegre. A construção foi feita no ano de 1879 e também pode ser visitada.
- A Capela São Rafael também guarda os 12 quadros da via-sacra trazidos por Bárbara Maix da Áustria para o Brasil no ano de 1848 e, no mesmo prédio, também está preservado o quadro “Coração de Maria”, quem também foi trazido pela Bem-Aventurada.
Fotos por Cortesia de Eugenio Hansen, OFS
Visita la Pagina Facebook y da clik en ME GUSTA
www.facebook.com/catedralesiglesias
© Álbum 3095
By Catedrales e Iglesias
By Cathedrals and Churches
By Catedrais e Igrejas
Par Cathédrales et Eglises
Arquidiócesis de Porto Alegre
Capilla de San Rafael será elevado a la dignidad de Santuario
Las declaraciones de fe y devoción a la Santísima Barbara Maix, primera mujer beatificada en Rio Grande do Sul, hizo la Arquidiócesis de Porto Alegre decreto levantando la Capilla San Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) a la dignidad de Santuario. El lugar es conocido por mantener el relicario que contiene los restos del fundador de la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María.
Con la Misa celebrada por el Obispo Dadeus Grings, el incremento se llevará a cabo el domingo, 06 de marzo a las 19h, y hacer público una de las iglesias católicas más antiguas del estado, hasta la beatificación de Maix Barbara, era desconocido para la mayoría de los Gauchos y gauchos.
La Capilla de San Rafael comenzó a construirse en 1877, con la inauguración registrado el 27 de enero de 1878, así que hace 133 años. Dom Sebastião Dias Larangeira en 1877, cumpliendo una promesa para la recuperación de su salud, se construyó una capilla dedicada a San Rafael. El proyecto fue ejecutado por el arquitecto John Grunewaldt y la pintura fue ejecutada por recorrer. Jesuita Juan Bautista Kraus. Su inauguración tuvo lugar en 1878. En 1886, Dom Sebastião donado a las Hermanas del Inmaculado Corazón de María, Capilla de San Rafael, litúrgico, repican las campanas y se compone de 10 imágenes del Sagrado Corazón y el Corazón de María. Los marcos de la cruz en la capilla presentes hoy fueron traídos de Austria en 1848, el bendito Barbara Maix y luego se colocan en el espacio.
La capilla fue restaurado en los años 1963-1964 y, más recientemente, en 2001 y 2002, con los servicios de su hermano Renato Koch y ARS Restauraciones Firma, Salvador do Sul En el altar mayor, es la imagen de Jesús Resucitado tallado en madera maciza, el artista, Valter Frasson.
Según la hermana Gentila Richetti, postulador de la causa de canonización de la Madre Barbara Maix hasta que la beatificación de la fundadora, la capilla de San Rafael se estableció como el oratorio propia congregación y no se mantuvo en la urna de los restos del fundador. La frecuencia de los visitantes fue mínima y se rindió a las celebraciones de la Eucaristía de la mañana, las novenas en preparación para la Navidad y la Pascua y en las reuniones de la formación de los laicos que trabajan en las obras de la congregación.
La cuenta postulador que la elevación a la dignidad del santuario capilla es recibido con gratitud por la congregación y por los fieles devotos de la Virgen, "Sun Dadeus Grings, arzobispo de Porto Alegre, por decreto, quiso levantar la hermosa capilla de San dignidad Raphael santuario. Es un homenaje, un título de distinción que la congregación y las personas le dan la bienvenida con alegría y gratitud. Ahora, este sitio continuamente acuden peregrinos, devotos de la Virgen, mantiene vivo el recuerdo de la celebración del día 06 de noviembre 2010. Todos son bienvenidos y dejar fortalecido en sus esperanzas. El santuario está abierto al público y en el espacio es la evangelización, la oración y el culto divino ", dice.
Hermana Gentila añade que, teniendo en cuenta este hecho, la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María se siente desafiado a difundir las enseñanzas y legados dejados por los bienaventurados Barbara Maix: "Congregación se siente más estimulado y desafiado en la misión para construir el Reino de Dios. Quiere, cuántos asisten o visitan este santuario y orar ante la reliquia del Beato puede sentirse fortalecido en la fe, la esperanza y el amor se mantienen firmes en hacer el bien, como ella, hasta el final. Es nuestra oración constante para todos los que llaman y nos piden que ore por ellos ", concluye.
Capilla de San Rafael está ahora abierto a la visita pública:
Desde noviembre de 2010, el futuro Santuario de San Rafael es de visita pública abierta. Los fieles también pueden participar en las misas celebradas en el lugar, así como la organización de visitas de grupos. Las visitas siguen el siguiente esquema:
- De lunes a sábado de 13h a 18h
- Sábado: Misa a las 16 h
- Misas en honor de la Santísima Barbara Maix: 6 de cada mes, siempre 19h
Para programar visitas de grupos y otra información, se requiere contacto previo por teléfono (51) desde 3.216 hasta 2900.
Curiosidades:
- Al lado de la capilla de San Rafael, también se conserva la construcción de la primera gruta en honor de Nuestra Señora de Lourdes, en Porto Alegre. La construcción se realizó en 1879, y también se puede visitar.
- La capilla de San Rafael también mantiene los 12 cuadros de la cruz traída por Barbara Maix Austria a Brasil en 1848 y en el mismo edificio, también se conserva la mesa "Corazón de María", que también fue presentada por el bien -Bendita.
Capela São Rafael será elevada à dignidade de Santuário
As demonstrações de fé e devoção à Bem-Aventurada Bárbara Maix, primeira mulher beatificada no Rio Grande do Sul, fizeram a Arquidiocese de Porto Alegre decretar a elevação da Capela São Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) à dignidade de Santuário. O local é conhecido por guardar o relicário com os restos mortais da fundadora da Congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria.
Com celebração eucarística presidida por Dom Dadeus Grings, a elevação acontecerá no domingo, dia 06 de março, às 19h, e tornará público um dos templos católicos mais antigos do Estado que, até a beatificação de Bárbara Maix, era desconhecido de boa parte dos gaúchos e gaúchas.
A Capela São Rafael teve sua construção iniciada em 1877, com inauguração registrada no dia 27 de janeiro de 1878, portanto, há 133 anos. Dom Sebastião Dias Larangeira, em 1877, cumprindo uma promessa pela recuperação de sua saúde, construiu a capela dedicada ao Arcanjo São Rafael. O projeto foi executado pelo arquiteto João Grünewaldt e a pintura foi executada pelo ir. Jesuíta João Batista Kraus. Sua inauguração se deu em 1878. Em 1886, Dom Sebastião doou às irmãs do Imaculado Coração de Maria: a Capela São Rafael, alfaias litúrgicas, um carrilhão composto de 10 sinos e as imagens do Coração de Jesus e do Coração de Maria. Os quadros da via-sacra presentes na capela até hoje foram trazidos da Áustria, em 1848, pela bem-aventurada Bárbara Maix e, depois, colocadas no espaço.
A capela passou por reformas nos anos de 1963-1964 e, mais recentemente, em 2001 e 2002, contando com os serviços do irmão Renato Koch e da Firma ARS Restaurações, de Salvador do Sul. No altar-mor, encontra-se a imagem de Jesus Ressuscitado esculpida em madeira maciça, pelo artista plástico, Valter Frasson.
Segundo irmã Gentila Richetti, postuladora da causa de canonização de madre Bárbara Maix, até a beatificação da fundadora, a Capela São Rafael era constituída como oratório da própria congregação e ali era conservada a urna dos restos mortais da fundadora. A frequência de visitantes era mínima e dava-se nas celebrações da eucaristia pela manhã, nas novenas em preparação ao Natal e Páscoa e por ocasião de encontros de formação dos leigos que atuam nas obras da congregação.
A postuladora conta que a elevação da capela à dignidade de santuário é acolhida com gratidão pela congregação e pelos fiéis devotos da bem-aventurada: “Dom Dadeus Grings, arcebispo de Porto Alegre, mediante decreto, quis elevar a belíssima Capela São Rafael à dignidade de santuário. É uma homenagem, título de distinção que a congregação e o povo acolhem com alegria e gratidão. Agora, neste local, continuamente, acorrem peregrinos, devotos da bem-aventurada, mantém-se viva a memória da celebração do dia 06 de novembro de 2010. Todos são bem vindos e saem fortalecidos em suas esperanças. O santuário está aberto ao público e é espaço de evangelização, oração e culto divino”, destaca.
Irmã Gentila acrescenta ainda que, diante deste fato, a congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria sente-se desafiada a divulgar os ensinamentos e heranças deixados pela bem-aventurada Bárbara Maix: “a Congregação sente-se ainda mais estimulada e desafiada na missão de construir o Reino de Deus. Deseja que, quantos frequentam ou visitam este santuário e rezam diante da relíquia da bem-aventurada possam sentir-se revigorados na fé, na esperança e no amor, permaneçam firmes na prática do bem, como ela, até o fim. É constante nossa oração por todos os que a invocam e pedem que rezemos por eles”, finaliza.
Capela São Rafael já está aberta a visitação pública:
Desde novembro de 2010, o futuro Santuário São Rafael está aberto visitação pública. Os fiéis também podem participar das missas celebradas no local, bem como organizarem visitação em grupos. As visitas seguem os seguintes horários:
- Segunda a sábado: das 13h às 18h
- Sábados: missas às 16h
- Missas em honra a bem-aventurada Bárbara Maix: dia 6 de cada mês, sempre às 19h
Para agendar visitas de grupos e demais informações, é necessário contato prévio através do telefone (51) 3216-2900.
Curiosidades:
- Junto à Capela São Rafael, também está preservada a construção da primeira gruta em honra a Nossa Senhora de Lourdes em Porto Alegre. A construção foi feita no ano de 1879 e também pode ser visitada.
- A Capela São Rafael também guarda os 12 quadros da via-sacra trazidos por Bárbara Maix da Áustria para o Brasil no ano de 1848 e, no mesmo prédio, também está preservado o quadro “Coração de Maria”, quem também foi trazido pela Bem-Aventurada.
Fotos por Cortesia de Eugenio Hansen, OFS
Visita la Pagina Facebook y da clik en ME GUSTA
www.facebook.com/catedralesiglesias
© Álbum 3095
By Catedrales e Iglesias
By Cathedrals and Churches
By Catedrais e Igrejas
Par Cathédrales et Eglises
Arquidiócesis de Porto Alegre
Capilla de San Rafael será elevado a la dignidad de Santuario
Las declaraciones de fe y devoción a la Santísima Barbara Maix, primera mujer beatificada en Rio Grande do Sul, hizo la Arquidiócesis de Porto Alegre decreto levantando la Capilla San Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) a la dignidad de Santuario. El lugar es conocido por mantener el relicario que contiene los restos del fundador de la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María.
Con la Misa celebrada por el Obispo Dadeus Grings, el incremento se llevará a cabo el domingo, 06 de marzo a las 19h, y hacer público una de las iglesias católicas más antiguas del estado, hasta la beatificación de Maix Barbara, era desconocido para la mayoría de los Gauchos y gauchos.
La Capilla de San Rafael comenzó a construirse en 1877, con la inauguración registrado el 27 de enero de 1878, así que hace 133 años. Dom Sebastião Dias Larangeira en 1877, cumpliendo una promesa para la recuperación de su salud, se construyó una capilla dedicada a San Rafael. El proyecto fue ejecutado por el arquitecto John Grunewaldt y la pintura fue ejecutada por recorrer. Jesuita Juan Bautista Kraus. Su inauguración tuvo lugar en 1878. En 1886, Dom Sebastião donado a las Hermanas del Inmaculado Corazón de María, Capilla de San Rafael, litúrgico, repican las campanas y se compone de 10 imágenes del Sagrado Corazón y el Corazón de María. Los marcos de la cruz en la capilla presentes hoy fueron traídos de Austria en 1848, el bendito Barbara Maix y luego se colocan en el espacio.
La capilla fue restaurado en los años 1963-1964 y, más recientemente, en 2001 y 2002, con los servicios de su hermano Renato Koch y ARS Restauraciones Firma, Salvador do Sul En el altar mayor, es la imagen de Jesús Resucitado tallado en madera maciza, el artista, Valter Frasson.
Según la hermana Gentila Richetti, postulador de la causa de canonización de la Madre Barbara Maix hasta que la beatificación de la fundadora, la capilla de San Rafael se estableció como el oratorio propia congregación y no se mantuvo en la urna de los restos del fundador. La frecuencia de los visitantes fue mínima y se rindió a las celebraciones de la Eucaristía de la mañana, las novenas en preparación para la Navidad y la Pascua y en las reuniones de la formación de los laicos que trabajan en las obras de la congregación.
La cuenta postulador que la elevación a la dignidad del santuario capilla es recibido con gratitud por la congregación y por los fieles devotos de la Virgen, "Sun Dadeus Grings, arzobispo de Porto Alegre, por decreto, quiso levantar la hermosa capilla de San dignidad Raphael santuario. Es un homenaje, un título de distinción que la congregación y las personas le dan la bienvenida con alegría y gratitud. Ahora, este sitio continuamente acuden peregrinos, devotos de la Virgen, mantiene vivo el recuerdo de la celebración del día 06 de noviembre 2010. Todos son bienvenidos y dejar fortalecido en sus esperanzas. El santuario está abierto al público y en el espacio es la evangelización, la oración y el culto divino ", dice.
Hermana Gentila añade que, teniendo en cuenta este hecho, la Congregación de las Hermanas del Inmaculado Corazón de María se siente desafiado a difundir las enseñanzas y legados dejados por los bienaventurados Barbara Maix: "Congregación se siente más estimulado y desafiado en la misión para construir el Reino de Dios. Quiere, cuántos asisten o visitan este santuario y orar ante la reliquia del Beato puede sentirse fortalecido en la fe, la esperanza y el amor se mantienen firmes en hacer el bien, como ella, hasta el final. Es nuestra oración constante para todos los que llaman y nos piden que ore por ellos ", concluye.
Capilla de San Rafael está ahora abierto a la visita pública:
Desde noviembre de 2010, el futuro Santuario de San Rafael es de visita pública abierta. Los fieles también pueden participar en las misas celebradas en el lugar, así como la organización de visitas de grupos. Las visitas siguen el siguiente esquema:
- De lunes a sábado de 13h a 18h
- Sábado: Misa a las 16 h
- Misas en honor de la Santísima Barbara Maix: 6 de cada mes, siempre 19h
Para programar visitas de grupos y otra información, se requiere contacto previo por teléfono (51) desde 3.216 hasta 2900.
Curiosidades:
- Al lado de la capilla de San Rafael, también se conserva la construcción de la primera gruta en honor de Nuestra Señora de Lourdes, en Porto Alegre. La construcción se realizó en 1879, y también se puede visitar.
- La capilla de San Rafael también mantiene los 12 cuadros de la cruz traída por Barbara Maix Austria a Brasil en 1848 y en el mismo edificio, también se conserva la mesa "Corazón de María", que también fue presentada por el bien -Bendita.
Capela São Rafael será elevada à dignidade de Santuário
As demonstrações de fé e devoção à Bem-Aventurada Bárbara Maix, primeira mulher beatificada no Rio Grande do Sul, fizeram a Arquidiocese de Porto Alegre decretar a elevação da Capela São Rafael (Rua Riachuelo, 508, Centro, POA) à dignidade de Santuário. O local é conhecido por guardar o relicário com os restos mortais da fundadora da Congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria.
Com celebração eucarística presidida por Dom Dadeus Grings, a elevação acontecerá no domingo, dia 06 de março, às 19h, e tornará público um dos templos católicos mais antigos do Estado que, até a beatificação de Bárbara Maix, era desconhecido de boa parte dos gaúchos e gaúchas.
A Capela São Rafael teve sua construção iniciada em 1877, com inauguração registrada no dia 27 de janeiro de 1878, portanto, há 133 anos. Dom Sebastião Dias Larangeira, em 1877, cumprindo uma promessa pela recuperação de sua saúde, construiu a capela dedicada ao Arcanjo São Rafael. O projeto foi executado pelo arquiteto João Grünewaldt e a pintura foi executada pelo ir. Jesuíta João Batista Kraus. Sua inauguração se deu em 1878. Em 1886, Dom Sebastião doou às irmãs do Imaculado Coração de Maria: a Capela São Rafael, alfaias litúrgicas, um carrilhão composto de 10 sinos e as imagens do Coração de Jesus e do Coração de Maria. Os quadros da via-sacra presentes na capela até hoje foram trazidos da Áustria, em 1848, pela bem-aventurada Bárbara Maix e, depois, colocadas no espaço.
A capela passou por reformas nos anos de 1963-1964 e, mais recentemente, em 2001 e 2002, contando com os serviços do irmão Renato Koch e da Firma ARS Restaurações, de Salvador do Sul. No altar-mor, encontra-se a imagem de Jesus Ressuscitado esculpida em madeira maciça, pelo artista plástico, Valter Frasson.
Segundo irmã Gentila Richetti, postuladora da causa de canonização de madre Bárbara Maix, até a beatificação da fundadora, a Capela São Rafael era constituída como oratório da própria congregação e ali era conservada a urna dos restos mortais da fundadora. A frequência de visitantes era mínima e dava-se nas celebrações da eucaristia pela manhã, nas novenas em preparação ao Natal e Páscoa e por ocasião de encontros de formação dos leigos que atuam nas obras da congregação.
A postuladora conta que a elevação da capela à dignidade de santuário é acolhida com gratidão pela congregação e pelos fiéis devotos da bem-aventurada: “Dom Dadeus Grings, arcebispo de Porto Alegre, mediante decreto, quis elevar a belíssima Capela São Rafael à dignidade de santuário. É uma homenagem, título de distinção que a congregação e o povo acolhem com alegria e gratidão. Agora, neste local, continuamente, acorrem peregrinos, devotos da bem-aventurada, mantém-se viva a memória da celebração do dia 06 de novembro de 2010. Todos são bem vindos e saem fortalecidos em suas esperanças. O santuário está aberto ao público e é espaço de evangelização, oração e culto divino”, destaca.
Irmã Gentila acrescenta ainda que, diante deste fato, a congregação das Irmãs do Imaculado Coração de Maria sente-se desafiada a divulgar os ensinamentos e heranças deixados pela bem-aventurada Bárbara Maix: “a Congregação sente-se ainda mais estimulada e desafiada na missão de construir o Reino de Deus. Deseja que, quantos frequentam ou visitam este santuário e rezam diante da relíquia da bem-aventurada possam sentir-se revigorados na fé, na esperança e no amor, permaneçam firmes na prática do bem, como ela, até o fim. É constante nossa oração por todos os que a invocam e pedem que rezemos por eles”, finaliza.
Capela São Rafael já está aberta a visitação pública:
Desde novembro de 2010, o futuro Santuário São Rafael está aberto visitação pública. Os fiéis também podem participar das missas celebradas no local, bem como organizarem visitação em grupos. As visitas seguem os seguintes horários:
- Segunda a sábado: das 13h às 18h
- Sábados: missas às 16h
- Missas em honra a bem-aventurada Bárbara Maix: dia 6 de cada mês, sempre às 19h
Para agendar visitas de grupos e demais informações, é necessário contato prévio através do telefone (51) 3216-2900.
Curiosidades:
- Junto à Capela São Rafael, também está preservada a construção da primeira gruta em honra a Nossa Senhora de Lourdes em Porto Alegre. A construção foi feita no ano de 1879 e também pode ser visitada.
- A Capela São Rafael também guarda os 12 quadros da via-sacra trazidos por Bárbara Maix da Áustria para o Brasil no ano de 1848 e, no mesmo prédio, também está preservado o quadro “Coração de Maria”, quem também foi trazido pela Bem-Aventurada.
Del 28 de junio al 1 de julio el Centro Comercial L'Aljub ofrece el Taller de Robótica con 'LEGO Mindstorms’. Niños y niñas de 6 a 16 años aprenderán a idear, montar y programar su propio robot. Toda la info. en bit.ly/295h5Wd
The Science Museum is a museum or Casaciencias scientific cultural park located in the Santa Margarita city of La Coruña (Galicia, Spain). It was created in 1983 by the Plenum of the council on the proposal of Mayor Francisco Vázquez Vázquez. The content and design museum plan was drafted by Ramón Núñez Centella, who was its director until 2008. Currently, Centella Nuñez is the director of the National Museum of Science and Technology, who moved from Madrid to La Coruna, whose headquarters will be inaugurated in 2011 in the Riazor Ensenada, in the neighborhood of Labañou.
Then the same man born of the House or Domus, and the House of Fish, Aquarium Finisterrae, popular science museums where prohibited "do not touch", to facilitate interaction with visitors. The first president of the Friends of Science Museums of Corunna, MC2, Manuel Toharia, was inspired by them to create and provide content to the Museum of the City of Sciences of Valencia, with which modules regularly exchange exposures. The Museum and the Science Museum of La Coruña was the second planet exists in Spain, where you can program every night imaginable of all time. These museums have a year a significant number of school visits throughout Spain.
Its objective is the dissemination, communication and science and technology education for citizens of all ages. Organizes exhibitions, conferences, awards, workshops, screenings, publications, and working with the media in disseminating scientific tasks. It also participates in the development and creation of meetings, forums and conferences. Their coach is Marcos Pérez Maldonado.
The Science Museum was the first of three Science Museums of Corunna (= mc2). Although it was created in 1983, the House of Sciences was inaugurated by the kings of Spain on June 1, 1985 and became the first publicly owned interactive center created in Spain. It is funded entirely by the city of La Coruña.
The museum
The museum is housed in the former palace of Santa Margarita Park. The building has an octagonal outer base which is a stone portico, which was begun in the 50s and was completed according to the project of architect Felipe Peña. This modern building has an exhibition area of 1,000 square meters. Access to all floors is done through a central staircase, which describes a large propeller, and extending to the planetarium.
Inside the House of Ciencas there are four rooms devoted to exhibits and a planetarium:
Downstairs highlights Foucault's Pendulum, but also houses an exhibition space, where the kiosk and interactive digital TryScience1 an incubator where you can see hen chicks born.
The first floor contains a living experience on the physical environment.
The second floor is chosen to present temporary exhibitions.
The third contains an exhibition hall on current science.
The hemispherical dome of the building houses the planetarium, which features a main projector and over 30 special projectors dedicated to the Solar System, Jupiter and its satellites, comets, shooting stars and other effects.
With the motto "please touch" and described by Umberto Eco as the world's most formidable museum, contains, among other things, to experiment modules surprising phenomena, an incubator where chicks are born chicken, exhibits and planetarium programs offered live and recorded.
The Science Museum is part of the municipal The Science Museums of Corunna (= mc2), which enloba this museum, the House Fish and House of Man, dedicated to marine life and humans respectively.
The March 11, 2005, stood in front of City Hall this museum an apple. The tree, variety Flower of Kent, is a clone copy of which exists in the birthplace of Isaac Newton in Woolsthorpe, in the English county of Lincolnshire, descending turn which there was in 1665 when, according to tradition , the fall of an apple caused the young Newton formulated a question: Why is not falling apple and the moon falls?
Also opposite the Science Museum is the Source of the ball, a solid piece of orbicular granite, the structure is called rapakivi and perfectly spherical shape for it to work. With 97 centimeters in diameter and a mass of about 1,500 kilos (more than a passenger car), can be rotated effortlessly over the cylindrical base that relies on physical principles by pressure
Português
O Museu da Ciência é um museu ou Casaciencias parque científico cultural localizado no Santa Margarita cidade de La Coruña (Galiza, Espanha). Foi criado em 1983 pelo Plenário do Conselho sobre a proposta do prefeito Francisco Vázquez Vázquez. O plano de museu conteúdo e design foi elaborado por Ramón Núñez Centella, que foi seu diretor até 2008. Atualmente, Centella Nuñez é o diretor do Museu Nacional de Ciência e Tecnologia, que se mudou de Madrid para La Coruña, cuja sede será inaugurada em 2011, no Riazor Ensenada, no bairro de Labañou.
Em seguida, o mesmo homem nascido da Câmara ou Domus, e da Câmara dos Peixes, Aquarium Finisterrae, museus de ciência populares onde proibidas "não toque", para facilitar a interação com os visitantes. O primeiro presidente dos Amigos dos Museus de Ciências da Corunha, MC2, Manuel Toharia, foi inspirado por eles para criar e fornecer conteúdo para o Museu da Cidade das Ciências de Valência, com o qual os módulos exposições regularmente câmbio. O Museu eo Museu da Ciência de La Coruña foi o segundo planeta existe em Espanha, onde você pode programar toda noite imagináveis de todos os tempos. Estes museus têm um ano um número significativo de visitas de escolas por toda a Espanha.
Seu objetivo é a comunicação, divulgação e educação científica e tecnológica para os cidadãos de todas as idades. Organiza exposições, conferências, workshops, prêmios, mostras, publicações e trabalho com a mídia na divulgação de trabalhos científicos. Ele também participa do desenvolvimento e criação de reuniões, fóruns e conferências. Seu treinador é Marcos Pérez Maldonado.
O Museu da Ciência foi o primeiro dos três Museus de Ciência da Corunha (= mc2). Apesar de ter sido criado em 1983, a Casa das Ciências foi inaugurada pelos reis de Espanha em 1 de junho de 1985 e se tornou o centro de propriedade pública primeira interativo criado na Espanha. Ele é inteiramente financiada pela cidade de La Coruña.
O museu
O museu está instalado no antigo palácio de Santa Margarita Park. O edifício tem uma base octogonal exterior que é um pórtico de pedra, que foi iniciado na década de 50 e foi concluída de acordo com o projeto do arquiteto Felipe Peña. Este edifício moderno tem uma área de exposição de 1.000 metros quadrados. O acesso a todos os pisos é feito através de uma escadaria central, que descreve uma hélice grande, e se estendendo até o planetário.
Dentro da Casa de Ciencas há quatro salas dedicadas a exposições e um planetário:
Lá embaixo destaca Pêndulo de Foucault, mas também abriga um espaço de exposição, onde o quiosque digital interativa e TryScience1 uma incubadora, onde você pode ver pintos de galinha nascidos.
O primeiro andar contém uma experiência de vida no ambiente físico.
O segundo andar é escolhido para apresentar exposições temporárias.
O terceiro contém uma sala de exposições na ciência atual.
A cúpula hemisférica do edifício abriga o planetário, que possui um projetor principal e mais de 30 projetores especiais dedicados ao Sistema Solar, Júpiter e seus satélites, cometas, estrelas cadentes e outros efeitos.
Com o lema "por favor, toque" e descrito por Umberto Eco como o museu mais formidável do mundo, contém, entre outras coisas, para os módulos experimentais fenômenos surpreendentes, uma incubadora onde pintos nascem frango, exposições e programas oferecidos planetário ao vivo e gravados.
O Museu da Ciência faz parte dos Museus municipais a ciência da Corunha (= mc2), que enloba museu isso, o Fish House e Casa do Homem, dedicado à vida marinha e os seres humanos, respectivamente.
11 de março de 2005, ficou na frente da Câmara Municipal, este museu uma maçã. A árvore, flor variedade de Kent, é uma cópia clone do que existe no local de nascimento de Isaac Newton em Woolsthorpe, no condado de Lincolnshire Inglês, descendo por sua vez, que havia em 1665, quando, segundo a tradição , a queda de uma maçã fez com que o jovem Newton formulou uma pergunta: Por que não está caindo de maçã ea lua cai?
Também em frente ao Museu da Ciência é a Fonte da bola, um pedaço sólido de granito orbicular, a estrutura é chamada rapakivi e forma perfeitamente esférica para que ele funcione. Com 97 centímetros de diâmetro e uma massa de cerca de 1500 quilos (mais do que um carro de passageiros), pode ser rodada sem esforço sobre a base cilíndrica que se baseia em princípios físicos por pressão
The Science Museum is a museum or Casaciencias scientific cultural park located in the Santa Margarita city of La Coruña (Galicia, Spain). It was created in 1983 by the Plenum of the council on the proposal of Mayor Francisco Vázquez Vázquez. The content and design museum plan was drafted by Ramón Núñez Centella, who was its director until 2008. Currently, Centella Nuñez is the director of the National Museum of Science and Technology, who moved from Madrid to La Coruna, whose headquarters will be inaugurated in 2011 in the Riazor Ensenada, in the neighborhood of Labañou.
Then the same man born of the House or Domus, and the House of Fish, Aquarium Finisterrae, popular science museums where prohibited "do not touch", to facilitate interaction with visitors. The first president of the Friends of Science Museums of Corunna, MC2, Manuel Toharia, was inspired by them to create and provide content to the Museum of the City of Sciences of Valencia, with which modules regularly exchange exposures. The Museum and the Science Museum of La Coruña was the second planet exists in Spain, where you can program every night imaginable of all time. These museums have a year a significant number of school visits throughout Spain.
Its objective is the dissemination, communication and science and technology education for citizens of all ages. Organizes exhibitions, conferences, awards, workshops, screenings, publications, and working with the media in disseminating scientific tasks. It also participates in the development and creation of meetings, forums and conferences. Their coach is Marcos Pérez Maldonado.
The Science Museum was the first of three Science Museums of Corunna (= mc2). Although it was created in 1983, the House of Sciences was inaugurated by the kings of Spain on June 1, 1985 and became the first publicly owned interactive center created in Spain. It is funded entirely by the city of La Coruña.
The museum
The museum is housed in the former palace of Santa Margarita Park. The building has an octagonal outer base which is a stone portico, which was begun in the 50s and was completed according to the project of architect Felipe Peña. This modern building has an exhibition area of 1,000 square meters. Access to all floors is done through a central staircase, which describes a large propeller, and extending to the planetarium.
Inside the House of Ciencas there are four rooms devoted to exhibits and a planetarium:
Downstairs highlights Foucault's Pendulum, but also houses an exhibition space, where the kiosk and interactive digital TryScience1 an incubator where you can see hen chicks born.
The first floor contains a living experience on the physical environment.
The second floor is chosen to present temporary exhibitions.
The third contains an exhibition hall on current science.
The hemispherical dome of the building houses the planetarium, which features a main projector and over 30 special projectors dedicated to the Solar System, Jupiter and its satellites, comets, shooting stars and other effects.
With the motto "please touch" and described by Umberto Eco as the world's most formidable museum, contains, among other things, to experiment modules surprising phenomena, an incubator where chicks are born chicken, exhibits and planetarium programs offered live and recorded.
The Science Museum is part of the municipal The Science Museums of Corunna (= mc2), which enloba this museum, the House Fish and House of Man, dedicated to marine life and humans respectively.
The March 11, 2005, stood in front of City Hall this museum an apple. The tree, variety Flower of Kent, is a clone copy of which exists in the birthplace of Isaac Newton in Woolsthorpe, in the English county of Lincolnshire, descending turn which there was in 1665 when, according to tradition , the fall of an apple caused the young Newton formulated a question: Why is not falling apple and the moon falls?
Also opposite the Science Museum is the Source of the ball, a solid piece of orbicular granite, the structure is called rapakivi and perfectly spherical shape for it to work. With 97 centimeters in diameter and a mass of about 1,500 kilos (more than a passenger car), can be rotated effortlessly over the cylindrical base that relies on physical principles by pressure
Português
O Museu da Ciência é um museu ou Casaciencias parque científico cultural localizado no Santa Margarita cidade de La Coruña (Galiza, Espanha). Foi criado em 1983 pelo Plenário do Conselho sobre a proposta do prefeito Francisco Vázquez Vázquez. O plano de museu conteúdo e design foi elaborado por Ramón Núñez Centella, que foi seu diretor até 2008. Atualmente, Centella Nuñez é o diretor do Museu Nacional de Ciência e Tecnologia, que se mudou de Madrid para La Coruña, cuja sede será inaugurada em 2011, no Riazor Ensenada, no bairro de Labañou.
Em seguida, o mesmo homem nascido da Câmara ou Domus, e da Câmara dos Peixes, Aquarium Finisterrae, museus de ciência populares onde proibidas "não toque", para facilitar a interação com os visitantes. O primeiro presidente dos Amigos dos Museus de Ciências da Corunha, MC2, Manuel Toharia, foi inspirado por eles para criar e fornecer conteúdo para o Museu da Cidade das Ciências de Valência, com o qual os módulos exposições regularmente câmbio. O Museu eo Museu da Ciência de La Coruña foi o segundo planeta existe em Espanha, onde você pode programar toda noite imagináveis de todos os tempos. Estes museus têm um ano um número significativo de visitas de escolas por toda a Espanha.
Seu objetivo é a comunicação, divulgação e educação científica e tecnológica para os cidadãos de todas as idades. Organiza exposições, conferências, workshops, prêmios, mostras, publicações e trabalho com a mídia na divulgação de trabalhos científicos. Ele também participa do desenvolvimento e criação de reuniões, fóruns e conferências. Seu treinador é Marcos Pérez Maldonado.
O Museu da Ciência foi o primeiro dos três Museus de Ciência da Corunha (= mc2). Apesar de ter sido criado em 1983, a Casa das Ciências foi inaugurada pelos reis de Espanha em 1 de junho de 1985 e se tornou o centro de propriedade pública primeira interativo criado na Espanha. Ele é inteiramente financiada pela cidade de La Coruña.
O museu
O museu está instalado no antigo palácio de Santa Margarita Park. O edifício tem uma base octogonal exterior que é um pórtico de pedra, que foi iniciado na década de 50 e foi concluída de acordo com o projeto do arquiteto Felipe Peña. Este edifício moderno tem uma área de exposição de 1.000 metros quadrados. O acesso a todos os pisos é feito através de uma escadaria central, que descreve uma hélice grande, e se estendendo até o planetário.
Dentro da Casa de Ciencas há quatro salas dedicadas a exposições e um planetário:
Lá embaixo destaca Pêndulo de Foucault, mas também abriga um espaço de exposição, onde o quiosque digital interativa e TryScience1 uma incubadora, onde você pode ver pintos de galinha nascidos.
O primeiro andar contém uma experiência de vida no ambiente físico.
O segundo andar é escolhido para apresentar exposições temporárias.
O terceiro contém uma sala de exposições na ciência atual.
A cúpula hemisférica do edifício abriga o planetário, que possui um projetor principal e mais de 30 projetores especiais dedicados ao Sistema Solar, Júpiter e seus satélites, cometas, estrelas cadentes e outros efeitos.
Com o lema "por favor, toque" e descrito por Umberto Eco como o museu mais formidável do mundo, contém, entre outras coisas, para os módulos experimentais fenômenos surpreendentes, uma incubadora onde pintos nascem frango, exposições e programas oferecidos planetário ao vivo e gravados.
O Museu da Ciência faz parte dos Museus municipais a ciência da Corunha (= mc2), que enloba museu isso, o Fish House e Casa do Homem, dedicado à vida marinha e os seres humanos, respectivamente.
11 de março de 2005, ficou na frente da Câmara Municipal, este museu uma maçã. A árvore, flor variedade de Kent, é uma cópia clone do que existe no local de nascimento de Isaac Newton em Woolsthorpe, no condado de Lincolnshire Inglês, descendo por sua vez, que havia em 1665, quando, segundo a tradição , a queda de uma maçã fez com que o jovem Newton formulou uma pergunta: Por que não está caindo de maçã ea lua cai?
Também em frente ao Museu da Ciência é a Fonte da bola, um pedaço sólido de granito orbicular, a estrutura é chamada rapakivi e forma perfeitamente esférica para que ele funcione. Com 97 centímetros de diâmetro e uma massa de cerca de 1500 quilos (mais do que um carro de passageiros), pode ser rodada sem esforço sobre a base cilíndrica que se baseia em princípios físicos por pressão
Durant la 2a Trobada de Cuiners i Productors del Bages a la que ens van convidar, vam poder tastar un platet elaborat per la Núria i el Marc, els dos joves cuiners que s’ocupen dels fogons a “La Masia Sallent” o “La Masia Germans Parareda de Sallent”, un establiment que ha recuperat i condicionat l’antiga “Masia El Puigbó” per acollir una nova aventura gastronòmica que va obrir les portes al Desembre del 2021.
Un cop definit el context, cal retrocedir per esmentar que el bon to del platet de xai de Can Vilumara que ens van oferir en la trobada ens va portar a programar, tot just uns dies després, un dinar a l’esmentat restaurant.
La masia es troba a les afores de la població de Sallent en un plàcid i apartat entorn de caire rural però de fàcil accés i bon aparcament. Un cop allà, vam prendre un aperitiu a la magnífica terrassa exterior abans d’accedir a l’interior on ens van acomodar en un menjador d’aire rústic i mobiliari funcional. Taules sense estovalles i uns tovallons de paper, bàsics i trencadissos, que la veritat, desmereixen força en un establiment amb una mica de pretensions.
En fi, la nostra estada va resultar força còmoda, només sobresaltada puntualment pels sorolls que ens arribaven de la cuina, a tocar darrera nostre en un espai separat només per unes cortines. El servei, jove i atent, va estar amable i eficient.
I pel que fa a la teca, vam veure una cuina de fons tradicional i aires contemporanis que ens va arribar en uns plats de racions força abundants, tots suculents i de sabors intensos, alguns una mica massa carregats pel nostre gust, però ben bons. Vam menjar en quantitats poc saludables però bé (malgrat l’abundància no vam gosar deixar res als plats i això sempre és bona senyal). En aquest sentit, pensem que caldria mesurar una mica les quantitats i els continguts per a obtenir plats una mica més equilibrats i també millorar algunes presentacions. Però tant se val, es tracta d'un projecte incipient (no havien passat ni tres mesos des de l’obertura) que imaginem encara s’ha d’acabar d’afinar. Ho veurem d’aquí un temps. Endavant!
El que més ens va agradar: els bons fonaments d’un projecte incipient i -creiem- amb futur
El que menys ens va agradar: els tovallons de paper massa febles; que des de la nostra taula es sentissin massa els sorolls provinents de la cuina; que a la carta de vins els de la zona (D.O Pla de Bages) figurin al final de cada apartat
El que creiem que caldria millorar: ajustar les presentacions, els excessos i les racions d’alguns plats
El que recomanem: és un restaurant familiar comandat per gent jove i competent al que cal donar suport
Satisfacció: @@@
La Masia Sallent
Cal Puigbo s/n
Carretera C16, Sortida 64
08650 Sallent
Telèfon: 93 744 70 11
Tanca els dilluns i les nits de dimarts, dimecres i diumenge
The Science Museum is a museum or Casaciencias scientific cultural park located in the Santa Margarita city of La Coruña (Galicia, Spain). It was created in 1983 by the Plenum of the council on the proposal of Mayor Francisco Vázquez Vázquez. The content and design museum plan was drafted by Ramón Núñez Centella, who was its director until 2008. Currently, Centella Nuñez is the director of the National Museum of Science and Technology, who moved from Madrid to La Coruna, whose headquarters will be inaugurated in 2011 in the Riazor Ensenada, in the neighborhood of Labañou.
Then the same man born of the House or Domus, and the House of Fish, Aquarium Finisterrae, popular science museums where prohibited "do not touch", to facilitate interaction with visitors. The first president of the Friends of Science Museums of Corunna, MC2, Manuel Toharia, was inspired by them to create and provide content to the Museum of the City of Sciences of Valencia, with which modules regularly exchange exposures. The Museum and the Science Museum of La Coruña was the second planet exists in Spain, where you can program every night imaginable of all time. These museums have a year a significant number of school visits throughout Spain.
Its objective is the dissemination, communication and science and technology education for citizens of all ages. Organizes exhibitions, conferences, awards, workshops, screenings, publications, and working with the media in disseminating scientific tasks. It also participates in the development and creation of meetings, forums and conferences. Their coach is Marcos Pérez Maldonado.
The Science Museum was the first of three Science Museums of Corunna (= mc2). Although it was created in 1983, the House of Sciences was inaugurated by the kings of Spain on June 1, 1985 and became the first publicly owned interactive center created in Spain. It is funded entirely by the city of La Coruña.
The museum
The museum is housed in the former palace of Santa Margarita Park. The building has an octagonal outer base which is a stone portico, which was begun in the 50s and was completed according to the project of architect Felipe Peña. This modern building has an exhibition area of 1,000 square meters. Access to all floors is done through a central staircase, which describes a large propeller, and extending to the planetarium.
Inside the House of Ciencas there are four rooms devoted to exhibits and a planetarium:
Downstairs highlights Foucault's Pendulum, but also houses an exhibition space, where the kiosk and interactive digital TryScience1 an incubator where you can see hen chicks born.
The first floor contains a living experience on the physical environment.
The second floor is chosen to present temporary exhibitions.
The third contains an exhibition hall on current science.
The hemispherical dome of the building houses the planetarium, which features a main projector and over 30 special projectors dedicated to the Solar System, Jupiter and its satellites, comets, shooting stars and other effects.
With the motto "please touch" and described by Umberto Eco as the world's most formidable museum, contains, among other things, to experiment modules surprising phenomena, an incubator where chicks are born chicken, exhibits and planetarium programs offered live and recorded.
The Science Museum is part of the municipal The Science Museums of Corunna (= mc2), which enloba this museum, the House Fish and House of Man, dedicated to marine life and humans respectively.
The March 11, 2005, stood in front of City Hall this museum an apple. The tree, variety Flower of Kent, is a clone copy of which exists in the birthplace of Isaac Newton in Woolsthorpe, in the English county of Lincolnshire, descending turn which there was in 1665 when, according to tradition , the fall of an apple caused the young Newton formulated a question: Why is not falling apple and the moon falls?
Also opposite the Science Museum is the Source of the ball, a solid piece of orbicular granite, the structure is called rapakivi and perfectly spherical shape for it to work. With 97 centimeters in diameter and a mass of about 1,500 kilos (more than a passenger car), can be rotated effortlessly over the cylindrical base that relies on physical principles by pressure
Português
O Museu da Ciência é um museu ou Casaciencias parque científico cultural localizado no Santa Margarita cidade de La Coruña (Galiza, Espanha). Foi criado em 1983 pelo Plenário do Conselho sobre a proposta do prefeito Francisco Vázquez Vázquez. O plano de museu conteúdo e design foi elaborado por Ramón Núñez Centella, que foi seu diretor até 2008. Atualmente, Centella Nuñez é o diretor do Museu Nacional de Ciência e Tecnologia, que se mudou de Madrid para La Coruña, cuja sede será inaugurada em 2011, no Riazor Ensenada, no bairro de Labañou.
Em seguida, o mesmo homem nascido da Câmara ou Domus, e da Câmara dos Peixes, Aquarium Finisterrae, museus de ciência populares onde proibidas "não toque", para facilitar a interação com os visitantes. O primeiro presidente dos Amigos dos Museus de Ciências da Corunha, MC2, Manuel Toharia, foi inspirado por eles para criar e fornecer conteúdo para o Museu da Cidade das Ciências de Valência, com o qual os módulos exposições regularmente câmbio. O Museu eo Museu da Ciência de La Coruña foi o segundo planeta existe em Espanha, onde você pode programar toda noite imagináveis de todos os tempos. Estes museus têm um ano um número significativo de visitas de escolas por toda a Espanha.
Seu objetivo é a comunicação, divulgação e educação científica e tecnológica para os cidadãos de todas as idades. Organiza exposições, conferências, workshops, prêmios, mostras, publicações e trabalho com a mídia na divulgação de trabalhos científicos. Ele também participa do desenvolvimento e criação de reuniões, fóruns e conferências. Seu treinador é Marcos Pérez Maldonado.
O Museu da Ciência foi o primeiro dos três Museus de Ciência da Corunha (= mc2). Apesar de ter sido criado em 1983, a Casa das Ciências foi inaugurada pelos reis de Espanha em 1 de junho de 1985 e se tornou o centro de propriedade pública primeira interativo criado na Espanha. Ele é inteiramente financiada pela cidade de La Coruña.
O museu
O museu está instalado no antigo palácio de Santa Margarita Park. O edifício tem uma base octogonal exterior que é um pórtico de pedra, que foi iniciado na década de 50 e foi concluída de acordo com o projeto do arquiteto Felipe Peña. Este edifício moderno tem uma área de exposição de 1.000 metros quadrados. O acesso a todos os pisos é feito através de uma escadaria central, que descreve uma hélice grande, e se estendendo até o planetário.
Dentro da Casa de Ciencas há quatro salas dedicadas a exposições e um planetário:
Lá embaixo destaca Pêndulo de Foucault, mas também abriga um espaço de exposição, onde o quiosque digital interativa e TryScience1 uma incubadora, onde você pode ver pintos de galinha nascidos.
O primeiro andar contém uma experiência de vida no ambiente físico.
O segundo andar é escolhido para apresentar exposições temporárias.
O terceiro contém uma sala de exposições na ciência atual.
A cúpula hemisférica do edifício abriga o planetário, que possui um projetor principal e mais de 30 projetores especiais dedicados ao Sistema Solar, Júpiter e seus satélites, cometas, estrelas cadentes e outros efeitos.
Com o lema "por favor, toque" e descrito por Umberto Eco como o museu mais formidável do mundo, contém, entre outras coisas, para os módulos experimentais fenômenos surpreendentes, uma incubadora onde pintos nascem frango, exposições e programas oferecidos planetário ao vivo e gravados.
O Museu da Ciência faz parte dos Museus municipais a ciência da Corunha (= mc2), que enloba museu isso, o Fish House e Casa do Homem, dedicado à vida marinha e os seres humanos, respectivamente.
11 de março de 2005, ficou na frente da Câmara Municipal, este museu uma maçã. A árvore, flor variedade de Kent, é uma cópia clone do que existe no local de nascimento de Isaac Newton em Woolsthorpe, no condado de Lincolnshire Inglês, descendo por sua vez, que havia em 1665, quando, segundo a tradição , a queda de uma maçã fez com que o jovem Newton formulou uma pergunta: Por que não está caindo de maçã ea lua cai?
Também em frente ao Museu da Ciência é a Fonte da bola, um pedaço sólido de granito orbicular, a estrutura é chamada rapakivi e forma perfeitamente esférica para que ele funcione. Com 97 centímetros de diâmetro e uma massa de cerca de 1500 quilos (mais do que um carro de passageiros), pode ser rodada sem esforço sobre a base cilíndrica que se baseia em princípios físicos por pressão
Informadors de confiança ens havien recomanat la incursió a La Morera de Pablo & Ester, un petit restaurant gestionat per una jove parella que, segons deien, havíem de conèixer. La població de Salou no figura entre els nostres destins habituals i vam aprofitar una càlida jornada d’inici de la tardor per programar una excursió expressa a aquest localitat de la Cost Daurada.
Després de franquejar l’entrada del restaurant vam deixar enrere la barra i unes poques taules per accedir al menjador principal, un espai decorat amb tons marrons i daurats que li confereixen un aire massa clàssic pel nostre gust però que vam veure polit i força arreglat. Per sort, la bona temperatura ens va permetre optar a una de les taules disposades en un petit i molt agradable pati exterior, on vam estar còmodes, frescos i molt tranquils durant l’àpat. Cal destacar el tarannà implicat de tots els membres de l’equip, que van estar amables, atents i eficients en tot moment.
I pel que fa a la teca, vam decidir ignorar l’interessant menú degustació que oferien i optar per compartir plats de la carta. Ens van arribar plats de vistoses presentacions, elaborats amb producte fresc i completats amb nombrosos elements que aporten diferents textures i colors a cada plat, tot plegat d’una estètica i concepció un tant barroca però oferint uns resultats sorprenentment harmoniosos i més que bons. Vam gaudir del menjar, del tracte i de l’estada, i si aquest restaurant estigués mes a tir, de ben segur que hi aniríem sovint. Sent a Salou, caldrà plantejar una altra excursió exprés més endavant.
El que més ens va agradar: la bona sensació del conjunt
El que menys ens va agradar: que estigui tant lluny; QUE ELS PREUS DE LA CARTA AMAGUIN L’IVA
El que recomanem: és un lloc que cal conèixer si es ronda per la zona; es pot aprofitar per fer turisme de costa i plantejar una caminada per l’interessant i ben condicionat camí de ronda que voreja el Cap de Salou
Satisfacció: @@@+
La Morera de Pablo & Ester
Berenguer de Palou, 10
43840 Salou (Tarragona)
Telèfon: 977 38 57 63
Tanca diumenge i dilluns.