View allAll Photos Tagged SAP
The Tonle Sap (Great Lake in Khmer) is unusual for two reasons - its flow changes direction twice a year and the portion that forms the lake expands and shrinks dramatically with the seasons. From November to May, Cambodia's dry season, the Tonle Sap drains into the Mekong River at Phnom Penh. However, when the year's heavy rains begin in June, the Tonle Sap backs up to form the largest lake in Southeast Asia.
For most of the year, the lake is about 2,700 sq. kms but with the monsoon rains and the pushing back of the mighty Mekong River, the lake expands to 16,000 sq. kms, almost 6 times its regular size.
In the village of Chong Khneas and other villages around the Tonle Sap, houses are built on stilts to accomodate the rise and fall of water levels, hence the term floating village.
Tonle Sap is an important lake that experiences huge variations and flows during the year, as it is linked into the Mekong River. It is vital as a biodiversity hotspot, in addition to naturally controlling flooding along the river and providing a huge freshwater resource to Cambodia for cultivating food. Unfortunately, this natural system is under immense threat as hydro schemes in other countries are threatening the seasonal ebbs and flows of the river system, with a likely result of the Tonle Sap disappearing.
This photo captures the immense height of locally built homes - the lake eventually fills up to the level of these homes, when the people who live there rely on the vast fishing resources. The lake is 250 kilometres long at its annual peak.
The French naturalist and physician Pierre Belon (1517-1565) was born in Soultière and is best known for his texts, works of a self-taught naturalist, than for his services as secret agent to cardinals du Bellay and of Tournon. He worked first as an apothecary and later as an agronomist. He studied Medicine in Wittenberg with Valerius Cordus in 1540-1541 and in Italy in 1551. At that time, helped by the political situation, he completed his studies in physic at the Abbey of Saint-Germain-des Prés, from where he graduated "cum laude" in 1560, although he was never awarded the title of doctor.
Belon owed his career mainly to his political patrons. From 1542 onwards he was in the service of the Cardinal of Tournon and took part in various diplomatic legations. Entrusted with missions to the court of Charles V and to Germany, he later followed his teacher Valerius Cordus to Rome, collecting flora also from the gardens of Venice, Padua, Milan and the lakes of Northern Italy.
Again in the service of the Cardinal de Tournon, now minister to the king, Belon frequented the court and the palace of Saint Germain en Laye, admiring the monarch’s collection, which included curious specimens from all over the then known world, such as lions, panthers, ostriches, timber from Brazil and rare plants. It was then that Belon decided to translate Dioscurides and Theophrastus, collating ancient and modern plant names in his work. In 1546, at the age of just thirty, he joined Ambassador d’Aramon’s diplomatic mission to the East, a move that was to determine the rest of his life and work.
D’Aramon left Paris secretly in December 1546, with a numerous embassy, including for the first time a team of scientists. After crossing France and Switzerland, they arrived in Venice, from where they sailed away in three galleys, in February 1547. Coasting the Adriatic, the party arrived in Ragusa, from where the ambassador took the land route to Constantinople, via the southern Balkan Peninsula. Belon and Bénigne de Villers, an apothecary from Dijon, chose the maritime route through the Ionian Sea.
At Paxi, while Belon was collecting flora, his companion was kidnapped by pirates. In the spring of 1547, Belon arrived on Crete. He stayed in the house of Callergis, who provided him with guides to Mount Ida, Rethymnon and the mountains of Sphacia. The French naturalist observed the flora and fauna of the island, was tricked by the false labyrinth, watched how labdanum was collected, wandered about, collected and tried specimens, and asked questions on everything he was looking for or came upon.
Belon left Crete for Constantinople on a Venetian felucca. While sailing by Cea, the ship was attacked by pirates, but finally, by way of southern Euboea, it reached the Bosporus coast, probably in late spring. Together with Pierre Gilles, also attaché to the French embassy, Belon explored the maze of bazaars and alleys of the Ottoman capital. He became friends with a wise Turk who knew Arabic, with the help of whom and of the Avicenna Canon, which gave the names of the medicinal flora, he compiled a glossary of plants in Turkish. With this in hand, Belon explored the bazaars, in order to get to know all the edible and medicinal plants bought and sold in Turkey.
Such products were among the most important imports in the trade with the East, which was till in the hands of Venetian middlemen. Thus, Belon’s researches were to be of great help to France, mercantile rival of Venice.
Famous among the curative products of the time was “Lemnian earth” ("terra lemnia" or terra "sigillata"), the medicinal clay of Lemnos, which all European ambassadors sought to bring to their masters as a precious gift. Belon decided to visit the place of extraction of this mineral. Carrying his letters of recommendation, he embarked on a brigantine and sailed to Lemnos. Due to windless weather, the ship was again in peril from pirates and sought refuge in a harbour of Imbros, where it stayed for two days. Finally, the party reached Lemnos by rowing. In spite of Belon’s fervent wish to see the extraction of "terra lemnia", this was not possible as is it takes place only once a year, on 6 August, the feast of the Transfiguration of the Saviour. Nonetheless, Belon explored Lemnos in depth and studied its flora and fauna. He offered medical services to local patients, was housed by the island’s authorities, and finally managed to arrive in the area of the "terra lemnia" deposits, escorted by a janissary. From Lemnos, Belon reached Thasos, in the company of two monks, after a storm blew them off course near Skyros. Finally, he managed to sail by boat in four hours from Thasos to the coast of Mount Athos. He collected plants, fished, chased insects and birds and was only disappointed when he was unable to locate traces of Xerxes’ canal.
Within two days, Belon arrived in Thessaloniki. He was the first to visit and describe the metal mines of Siderocausia in the Chalcidice. He then took the route to the Strymon river, visited Serres and Drama, and toured the ruins of Philippi. He stayed in the "imaret" in Cavala and wrote on hospitality provided in similar "vakuf" ("waqf" – religious endowment) hostelries. He also passed through the lagoon of Porto Lagos, the city of Comotini, the alum mines at Sapes, and from Heraclea, Rhaidestos (Tekirdag) and Silivri in Eastern Thrace. There, he came across four thousand Ottoman troops bound for Persia, camped next to a caravanserai and moving about in exemplary discipline and quiet.
At the beginning of August 1547, Belon returned to Constantinople. In the company of Mr de Fumel and many other French noblemen, escorted by janissaries, subalterns ("çavuş") and dragomans (interpreters), they departed on the voyage to the East, starting from Egypt. Exiting the Dardanelles, Belon becomes the first European traveller to locate the ruins of Troy. He wrote on the edible plants of Lesbos, the mastic and the kindly women of Chios. Sailing by Samos, he speaks of the Greek sailor travelling with them, who was a native of that island. On visiting Patmos, he also mentions Saint John and the "Apocalypse", as well as the islands of Leros and Pserimos, Kos and Hippocrates. The ship finally dropped anchor in Rhodes. The city of the Knights, its market and port, local products and inhabitants unfold in Belon’s notes.
The company arrived in Alexandria at the end of August. They visited Cairo, Memphis, the Giza pyramids and reached the monastery of Saint Catherine on Mount Sinai. The Egyptian part of Belon’s journey is one of the first and most insightful approaches made by a European traveller to the exotic Arab Muslim world of the East. The Nile and its canals, the markets and the fauna of Africa, the womenfolk, curiosities of dress, mummies, the pyramids, the oases and the desert of Arabia, boats on the Red Sea, minerals and wild animals find their place for the first time in a dense text with unique style.
From Egypt, the company proceeded to Palestine, where they arrived ten days later, and the Holy Land becomes Belon’s new field of research. He lists rare animals, semiprecious stones, fish, birds, the uses of water, wells, and identifies trees, shrubs and native flora. He does this according to his favourite model, that is, the contrasting of modern information with ancient testimonies, without failing to record the uses and the varieties of each species. Thus, he made the pilgrimage to the Holy Land in his own way and was moved to tears in such hallowed places as Jerusalem, Galilee, Nazareth, Bethlehem and Jericho.
After touring Palestine, the travellers headed northwards. Walking across fields of sesame and cotton, they reached Damascus within five days. Belon makes a systematic classification of every remarkable thing he sees: the walls of Damascus, Syrian medicine and justice, caravanserais and pilgrims to Mecca, rare flora of the land, cedars, local methods of cultivation, the ruins of Baalbek, Aleppo (ancient Beroea), alleyways and coins, Antioch and the remains of early Christianity, Adana and the fields where Alexander the Great fought his battles, and every curiosity he came upon in the Middle East.
In central Asia Minor, Belon makes observations on the local dietary habits, especially of the Turks, and on the textiles, without neglecting plants, therapeutic springs, horses and a local species of goat. By way of Iconium (Konya) and Aksehir (he makes mention of Ankara), Belon reached Afyonkarahisar, where he stayed the rest of the winter of 1547 and until early spring of 1548. In that city he was able to write the third part of his chronicle, which speaks of the origin of the Turks, their public and private life, the institutions and administration of the Ottoman Empire, as well as the customs and religious beliefs of the Muslims.
Belon then visited to Kütahya, and toured Bursa. When he finally arrived in Constantinople, the French ambassador d’Aramon was preparing to follow Suleiman the Magnificent on his campaign against Persia. The military expedition left Ottoman capital in May 1548. The indefatigable Belon, together with Gilles and Thevet, came along as well, but this time the French naturalist only made it to Nicomedia. He returned to Constantinople and sailed to Venice at the beginning of 1549. In 1550 he left France again on a new diplomatic mission to England.
Belon became a protegé of the Montmorency family. He divided his time between botanical explorations in the provinces of France and Italy (from where he brought cypresses, plane trees and rhododendrons to his country), and his clerical duties, becoming more and more fervently opposed to the Reformation. In the last years of his life he became embroiled in the religious wars as a fanatic supporter of the Catholics. He was murdered mysteriously in the Bois de Boulogne of Paris, on an April night of 1565, while on his way to the Château de Madrid, where he had been offered a place to stay. The perpetrator was probably a fanatical Huguenot. Belon was just 48 years old.
From 1551, Belon had dedicated himself to writing and publishing his works, starting with his essay entitled "Histoire naturelle des étranges poissons marins", with his own illustrations. In 1553, he published another work on fish, "De aquatilibus", which was followed two years later by its French version, "De la nature & diversité des poissons". Again in 1553, the chronicle of his voyage circulated, which was republished in 1554 and in a revised and expanded version in 1555, together with "Histoire de la nature des oiseaux". In that same year, Belon published two studies on two different subjects, "De arboribus coniferis" and "De admirabile operum antiquorum".
Belon’s travel chronicle was reprinted in 1558, 1585, and 1588. The last edition was enriched with two engravings absent from the previous editions (Mount Sinai and Lemnos-Mount Athos). It was translated into Latin, English and German during the eighteenth century, and into Bulgarian in 1953. Extracts from this work (on Lemnos and Mount Athos) have on occasion been translated into Greek, and a publication of the chapters on Crete is currently in preparation.
Belon was a man of the sixteenth century, a pragmatist, barely sensitive to the enchantments of nature. He is a fine example of a humanist traveller-researcher, devoted as he is to the quest for truth, in his case almost exclusively in relation to matters of botany or zoology. He is the first model of a truly reliable informant, and his work was the basic manual for all travellers until Joseph Pitton de Tournefort, who visited the Aegean archipelago and the East in 1700-1702, and whose work, published in 1717, became the model for the description of the Greek islands.
Belon travelled in foreign lands with the passion of the humanist naturalist. He abandoned his books in order to don the habit of the wandering researcher, with a zeal for life and scientific knowledge
Written by Ioli Vingopoulou
Fransız asıllı doğa bilimci ve doktor Pierre Belon (1517-1565) Soultière'de doğar. Adı, Du Bellay ve Tournon Kardinalleri hesabına gizli ajan olarak verdiği hizmetlerden çok kendi kendini eğitmiş bir doğa bilimci olarak kaleme aldığı kitaplar sayesinde tarihte kalır. İlk başta eczacı daha sonra ise ziraatçı olan Belon, 1540-41 yıllarında Witteberg'de Valerius Cordus yanında ve daha sonra İtalya'da (1551) tıp öğrenimi görür. Dönemin siyasal durumundan yararlanarak Abbaye de Saint-Germain-des-Près manastırında tıp öğrenimini tamamlayıp 1560 yılında üstün başarıyla mezun olur, ancak profesör doktor ünvanını hiçbir zaman elde etmez.
Kariyerini özellikle siyasi destekleyicilerine borçlu olan Belon, 1542 yılından sonra Tournon Kardinali hizmetine atanıp birçok diplomatik sefere katılır. Başta Şarlken (V. Karl) sarayı olmak üzere Almanya'da çeşitli görevlerde bulunur. Hocası Valerius Cordus'u Roma seyahatinde izler ve Venedik bahçelerinde, Padova, Milano ve kuzey İtalya göllerinde bitki incelemeleri yapar. Dönüşünde yeniden, artık kraliyet bakanı olan Kardinal de Tournon'un hizmetine girer; bu görevdeyken sık sık kral sarayı ve Saint Germain en Laye sarayında bulunup hükümdarın o devrin bilinen dünyasından derlemiş olduğu görülmeğe değer (aslanlar, panterler, zürafa kuşları, Brezilya odunu, nadir bitkiler) koleksiyonlarını hayranlıkla seyreder. İşte tam bu sırada Belon Anavarzalı Dioskorides ve Teofrastos'un eserlerini çevirerek bu metinlere bitkilerin eski ve yeni adlarını içeren bir listeyi eklemeyi kafasına koyar. Henüz 30 yaşındayken, 1546 yılında, elçi D’Aramon'un Doğu'ya yaptığı diplomatik sefere katılır; bu yolculuk tüm yaşamını ve yazarlık uğraşını belirleyecektir.
Elçi D' Aramon 1546 yılının Aralık ayında yanına güçlü bir maiyet alarak gizli bir diplomatik sefere çıkar. Bu sefere ilk kez bilimadamlarından oluşan bir ekip de katılır. Fransa ve İsviçre'yi geçip Venedik'e varırlar, buradan üç kadırgayla 1547'nin Şubat ayında denize açılırlar. Ekip, Adriyatik kıyılarını geçerek Ragusa'ya gelir; buradan elçi D' Aramon güney Balkanlar kara yoluyla İstanbul'a doğru yol alırken Belon da Dijon'lu eczacı Bénigne de Villers ile birlikte deniz yolunu seçip İyon denizini geçer ve İstanbul'a doğru yönelir. Paksos adalarında bitki araştırması yaptığı sırada oraya gelen korsanlar yol arkadaşını kaçırırlar. 1547 yılının baharında Girit'e gelir ve Kallergis tarafından misafir edilir. Kallergis ona İda dağında, Rethimno (Resmo) ve Sfakia (İsfakiye) dağlarında gezebilmesi için rehberler sağlar. Fransız doğabilimci adanın flora ve faunasını gözlemler, sözde labirentle yanılgıya düşer, laden (labdanum) toplamasını izler, gezinir, toplar, dener, aradığı her eski şey rasladığı her yeni şey hakkında sorular sorar. Belon, Girit'ten bir Venedik filikasına binip İstanbul'a doğru yol alır, gemi Kea adasından geçerken korsanlarla bir maceraları olur, nihayet güney Evia'dan (Eğriboz) geçerek İstanbul Boğazı kıyılarına gelirler, zaman tahminen bahar sonudur. İstanbul'da Belon kendisi gibi Fransa elçiliğinde ataşe olan P. Gilles ile birlikte şehrin dolambaçlı çarşı ve sokaklarını keşfe çıkar. Arapça bilen bir Türk bilge ile arkadaşlık kurup onun yardımıyla, İbn-i Sina'nın şifa bitkilerinin adlarını belirten Tıp Kanunu'ndan yararlanarak, türkçe bir dizin hazırlar ve bununla pazar yerlerini gezip Türkiye'de satılıp alınan gıda ve şifa bitkilerini öğrenmeye çalışır. Bu tür ürünlerin ithalâtı o devirde Doğu ile ticaretin en önemli öğelerinden birini oluşturmaktaydı. Ne var ki şifa otu ticaretini hâlâ Venedikli aracılar halletmekteydi. Bu yüzden Belon'un araştırmaları Venedik'in rakibi Fransa için büyük önem taşımaktaydı.
Şifalı türler arasında tüm Avrupalı elçilerin hükümdarlarına değerli bir hediye olarak sunmak istedikleri ve bu nedenle daima önemle aradıkları bir tür de "tıyn-ı mahtûm" (Limni toprağı) ürünüydü. Belon bu toprak türünün çıkarılma eyleminde şahsen bulunmayı aklına koyar. Birkaç referans mektubu sağlayarak bir perkendeye biner ve Limnos'a (Limni) doğru yol alır. Denizin sakin oluşu yolcuları korsan saldırısına uğrama riskine sokar, bu yüzden Gökçeada'nın (İmroz) bir limanına çekilirler, orada iki gün bekledikten sonra kürek gücüyle Limnos'a varırlar. Belon'un büyük arzusuna karşın "tıyn-ı mahtûm"un çıkarılma eylemi Limnos'ta yılda sadece bir kez, 6 Ağustos Tecelli bayramında (İsa'nın metamorfozu) yapılmaktadır. Belon adada uzun uzun gezip flora ve faunayı inceler, yerli hastalara tıbbî hizmetlerde bulunur, yerel yöneticiler tarafından misafir edilir ve, nihayet, bir yeniçeri refakatinde "tıyn-ı mahtûm"un çıkarıldığı bölgeye gelmeyi başarır. Belon Limnos'tan ayrıldıktan sonra fırtınalar gemisini Skiros'a sürükler ancak daha sonra iki rahiple birlikte Thasos (Taşoz) adasına gelir. Oradan bir sandalla dört saat içinde Ayion Oros (Aynaroz) kıyılarına yanaşır. Burada bitki toplar, balık, böcek ve kuş avlar, Aynaroz dağı tepesinden Ege denizine bakar, mamafih Kserkses'ten iz bulamayınca düş kırıklığına uğrar. Buradan ayrıldıktan sonra iki gün içinde Selânik'e varır. Halkidiki'nin Siderokapsa (Seder Kapı) maden ocaklarını ziyaret edip betimleyen ilk kişidir. Daha sonra Struma nehrine doğru yönelir, Seres (Serez) ve Drama'dan geçer, antik kent Filippi'nin harabelerini gezer, Kavala'da İmarette kalıp bunun gibi vakıf misafirhanelerinin misafirperverliği hakkında yazar. Belon daha sonra Porto Lagos iç denizinden, Komotini'den (Gümülcine), Sapes'deki (Şapçı) şap madeni ocaklarından, Tekirdağ, Marmara Ereğlisi, Silivri'den geçip bunlardan seyahatnamesinde sözeder. Bu sırada İran seferine çıkan, örnek olabilecek bir düzen ve sessizlik içinde hareket eden ve bir kervansaray yakınlarında karargâh kurmuş olan 4.000 kişilik Osmanlı ordusu ile karşılaşır.
1547'nin Ağustos ayında, Belon, İstanbul'a döner ve bay De Fumel'den başka birçok Fransız soylu, yeniçeri, çavuş ve tercümandan meydana gelen kalabalık bir maiyetle Doğu gezisine çıkar. Amaçları ilk olarak Mısır'ı ziyaret etmektir. Belon Çanakkale Boğazı çıkışında Truva harabelerinin yerini tespit eden ilk Avrupalı gezgin olur. Midilli'den geçerken adanın yetiştirdiği ürünler, Sakız'dan geçerken adanın sakızı ve sevecen kadınları, Samos'ta yanlarına aldıkları adanın yerlisi yunanlı denizci, Patmos'da Yuhanna'nın Vahiy kitabı, Leros ve Pserimos adaları, Kos'ta (İstanköy) Hipokrat hakkında yazar; en sonunda Rodos'a demir atarlar. Belon'un seyahat notlarında buradaki şövalye kenti, çarşı ve liman, yerli ürünler ve adanın sakinlerinden sözedilir. Gezginler Ağustos sonunda İskenderiye'ye varırlar. Kahire ile Memfis'i ve Giza piramitlerini ziyaret edip Sina dağındaki Azize Katerina manastırına kadar gelirler. Belon'un seyahatnamesinin Mısır'la ilgili bölümünde bir Avrupalı gezgin tarafından Doğu'nun arap müslüman egzotik dünyasına karşı yöneltilen ilk ve en keskin bakışlardan birini bulmaktayız. Nil nehri ve kanallar, çarşılar, Afrika faunası, kadınlar ve kıyafet gariplikleri, mumyalar, piramitler, Arabistan çölü ve vahalar, Kızıldenizdeki kayıklar, mineraller ve vahşi hayvanlar; bunların tümü ilk kez olarak bir kitap içinde yoğun ve özel bir tarzda konum almaktadır.
Gezginler Mısır'dan Filistin'e doğru yayan olarak yola çıkarlar, on gün sonra oraya varırlar. Kutsallaşmış Yerler Belon için yeni bir araştırma alanı olur. Metninde nadir hayvan, yarı değerli taş, balık, kuş adları sayar, suyun kullanımları ve kuyular hakkında yazar, ağaçlar, fundalar ve yerel bitkilerin adlarını özdeşleştirir. Daima yaptığı gibi çağdaş bilgileri eski metinlerdeki verilerle kıyaslayıp her türün çeşitlerini ve kullanım biçimlerini de kaydeder. Belon Kutsal Yerlere kendi bildiği gibi ibadet eder; ancak tabii ki huşu içinde olan Kudüs, Celile, Nasıra, Beytüllahim ve Eriha gibi mekânlar onu heyecanlandırır.
Kutsal Yerlerde gezilerini tamamladıktan sonra kuzeye doğru yürürler. Susam ve pamuk tarlaları arasından geçip beş gün içinde Şam'a varırlar. Yazar burada da aynı düzenli biçimde Şam şehrinin surları, Suriye'de tıp, hukuk ve kervansaraylar, Mekke'ye giden hacılar, bölgenin nadir faunası, sedir ağaçları, tarım biçimleri, Baalbek harabeleri, Halep sokakları ve eski sikkeler, Antakya ve erken hristiyanlığın kalıntıları, Adana ve Büyük İskender'in muharebe yaptığı ovalar ve Orta Doğu'da görülmeğe değer tüm garip şeyleri sırayla kaydeder.
Orta Anadolu'ya vardıklarında özellikle Türklerin beslenme alışkanlıkları ve dokumacılıkları hakkında gözlemler yapar, ancak bitki araştırmasından bir an bile vazgeçmez, ayrıca kaplıcalar, atlar ve bölgedeki özel koyun cinsini (tiftik) kaydeder. Gezginler Konya ve Akşehir'den geçerek Ankara'ya oradan da Afyon Karahisar'a gelirler ve 1547 yılı kışının geri kalan kısmını 1548'in baharına dek burada geçirirler. Belon bu arada seyahatnamesinin üçüncü bölümünü yazma fırsatını bulur. Bu bölümde Türklerin kökenleri, özel ve kamu hayatları, Osmanlı İmparatorluğunun toplumsal kurumları ve yönetimi, müslümanların adetleri ve dinî inançları hakkında yazar. Yolu Kütahya'ya doğru devam eder ve Bursa'yı ziyaret eder; nihayet İstanbul'a vardığında Fransa elçisi D' Aramon'u Kanuni Sultan Süleyman'ın İran'a karşı yapacağı seferde izlemeye hazır bulur. Seferberlik 1548'in Mayıs ayında gerçekleşir ve yorulmak bilmeyen Belon yanında Gilles ve Thevet ile beraber seferberliğe katılır. Ancak bu kez Fransız doğabilimci sadece İzmit'e kadar ulaşabilir. Buradan İstanbul'a dönüp bir gemiye biner ve 1549 yılı başlarında nihayet Venedik'e ulaşır. 1550'de ise yeni bir diplomatik görevle İngiltere'ye doğru yola çıkar.
Daha sonra Montmorency'lerin himayesine girip bundan sonraki zamanını Fransa taşrasından İtalya'ya kadar uzanan bir alanda bitki araştırmalarına ayırır - nitekim İtalya'dan ülkesine selvi, çınar ve zakkum çeşitleri götürür. Öte yandan gittikçe Reform rejimine karşı tavır alan kilisedeki görevini de sürdürür. Ömrünün son yıllarında, süregitmekte olan dinî çarpışmalarda kendisi de fanatik bir katolik taraftarı olarak faal rol alır. Nihayet 1565 yılının Nisan ayında bir akşam Paris'te esrarengiz bir biçimde öldürülür. Boulogne ormanında bulunan Madrid sarayında kendisine sağlanan misafirhaneye giderken fanatik bir Hugueno tarafından vurulduğu sanılıyor. Henüz 48 yaşındaydı.
Belon 1551 yılından itibaren kitaplarını yazmaya ve yayınlamaya başlar. İlk başta gelen Histoire naturelles des étranges poissons marins adlı yapıtı kendi desenleriyle tamamlanmış bir çalışmadır. 1553 yılında, balıklar hakkında latincede yazılmış De aquqtilibus kitabını yayınlar. Aynı kitap iki yıl sonra De la nature & diversité des poissons başlığıyla fransızca olarak basılır. Gine 1553'te seyahatnamesini de yayınlar. Bu yapıt 1554'te ikinci baskı yapar, 1555'te ise Histoire de la nature des oiseaux çalışması ile birlikte düzeltmeler ve eklemeler yapıldıktan sonra üçüncü kez yayınlanır. Bunlardan başka 1553'de De arboribus coniferis ve De admirabile operum antiquorum başlıklı değişik konulu iki çalışmasını da yayınlar.
Seyahatnamesi 1558, 1585, 1588 yıllarında tekrar basılır, son baskı ise daha öncekilerde bulunmayan iki gravürle zenginleştirilir. Bu gravürler Sina dağı ve Limnos ile Aynaroz dağını görüntülemektedir. Eser 18. yüzyıl içinde latince, ingilizce ve almancaya, 1953'te bulgarcaya çevrilir. Limnos ve Aynaroz ile ilgili bölümler yunancada bulunmakta, ayrıca Girit ile ilgili bölümlerin yunanca olarak yayınlanması da öngörülmektedir.
Belon bir 16. yüzyıl insanı olarak doğanın cazibesine karşı hemen hemen hiç duyarlı olmayan bir pragmatisttir. Kendini tamamen gerçeğin arayışına vermiş bir hümanist gezgin-kâşif in mükemmel örneğini oluşturmaktadır. Belon için gerçek tamamen bitki ve hayvan bilimi konularıyla ilintili olup biriktirdiği özgün bilgiler ilerideki gezginler için (Joseph Pitton de Tournefort'un eseri yayınlanana dek) temel bir el kitabı oluşturur. Belon'dan sonra Joseph Pitton de Tournefort 1700-1702'de Ege adaları ve Anadolu'da seyahat etmiş ve 1717'de yayınlanan seyahatnamesi özellikle yunan adaları betimlemesinde örnek bir eser olmuştu.
Belon hümanist bir doğabilimci coşkusuyla bilginin kuramsal çerçevesini terkedip doğa yürüyüşlerini yaparken gezici bir araştırmacı kılığına bürünür ve sabit fikir derecesinde olan bilimsel düşünüş ve yaşama tarzını fanatik bir biçimde gezindirir .
Yazan: İoli Vingopoulou
This time of year many people hang buckets on the trees, drill a hole in the trunk,and collect the sap to make Maple Syrup, one of the most important products of our region.
50 gallons of sap and several hours of boiling equal one gallon of syrup. The weather conditions have to be just right for the "sap to run". The night temperatures have to be below freezing, and the day temperatures above freezing. Rain helps. In recent years tent caterpillars have plagued maple forests making the trees less productive, more prone to disease, or killing the trees outright. These reasons are why it is so expensive.
Yesterday I bought a gallon of syrup from my good friend who has a "sugar bush" or forest of maples. It cost $30. American dollars. That is on the lower end of the scale as to cost. But I am sure you can see why it is like liquid gold.
Tonle Sap Lake is the largest freshwater lake in Southeast Asia. Also called Boeung Tonle Sap, it has one of the world’s most vibrant ecosystems. There are different species of wildlife in and around the lake, which helped to sustain and grow the ancient Khmer civilisation. It's also famous for its fascinating local communities and their floating villages.
Located in Siem Reap, the massive lake is 250 km in length and 100 km across at its widest point, making it seem like an inland ocean because it is impossible to see the opposite shore from ground level. Surprisingly, it's fairly shallow, with a maximum depth of only 10 metres.
Tonle Sap Lake is the largest freshwater lake in Southeast Asia. Also called Boeung Tonle Sap, it has one of the world’s most vibrant ecosystems. There are different species of wildlife in and around the lake, which helped to sustain and grow the ancient Khmer civilisation. It's also famous for its fascinating local communities and their floating villages.
Located in Siem Reap, the massive lake is 250 km in length and 100 km across at its widest point, making it seem like an inland ocean because it is impossible to see the opposite shore from ground level. Surprisingly, it's fairly shallow, with a maximum depth of only 10 metres.
DEADPOOL-SAP-FULLPERM-10-copies-Limited-Mesh-Template
FOR SLINK,BELLEZA AND MAITREYA FIT COMPATIBLE, FEMALE HIGH FOOT ORIGINAL CREATION,NEW DOWNLOAD LINKS, NEW MAPS,DAE FILES (SLINK ONLY) SHINE,AO,SHADOW,LIGHT,UVW MAPS,SEPARATE FACES AND PSD LINK, READ CHANGES IN TOS DEMO ON MARKET PLACE
Esta é a versão em tecido de algodão do sapo Jonatas. Baseado no projeto de Rosa Maria Cesar publicado na revista Patch&afins - Nº 34 - ano VI.
Boeung Tonlé Sap, Cambodia, 2010
Leica M7, Summilux 35, Fuji Reala
This graphic capture was shot in Sept. 2010 from the roof of a high speed boat between Phnom Penh and Siem Reap. The diesel engine was purring tirelessly. It was very hot and terribly peaceful like in a movie on the Vietnam war by Francis Ford Coppola. I was tired and sleepy since hours when this Cambodian man in the foreground got suddenly out of the stifling cabin. I was rather lucky with him looking sidewise when we passed this small traditional boat . I love the strong slicing and slight tilt of this photograph with the blue outer edge of the boat, and the figures in its diagonal corners.
Lumix DMC-FX 35
Le Tonlé Sap ce qui signifie en khmer « grande rivière d'eau douce », mais qu'on traduit plus fréquemment par « grand lac » est un système hydrologique combinant lac et rivière portant ce même nom, d'une importance capitale pour le Cambodge. Wikipédia
Retrouvez moi sur / Follow me on : NeptuN™ PhotoGaphy | Google+ | FaceBook
Tonle Sap Lake is the largest freshwater lake in Southeast Asia. Also called Boeung Tonle Sap, it has one of the world’s most vibrant ecosystems. There are different species of wildlife in and around the lake, which helped to sustain and grow the ancient Khmer civilisation. It's also famous for its fascinating local communities and their floating villages.
Located in Siem Reap, the massive lake is 250 km in length and 100 km across at its widest point, making it seem like an inland ocean because it is impossible to see the opposite shore from ground level. Surprisingly, it's fairly shallow, with a maximum depth of only 10 metres.
This may be a thirp (entomological experts have to verify the same) seated on the leaf with an intention to suck its sap.
Thirps are considered to be pests on plants, which can lead to loss of crop output and thereby, economic losses as well.
Tonle Sap Lake is the largest freshwater lake in Southeast Asia. Also called Boeung Tonle Sap, it has one of the world’s most vibrant ecosystems. There are different species of wildlife in and around the lake, which helped to sustain and grow the ancient Khmer civilisation. It's also famous for its fascinating local communities and their floating villages.
Located in Siem Reap, the massive lake is 250 km in length and 100 km across at its widest point, making it seem like an inland ocean because it is impossible to see the opposite shore from ground level. Surprisingly, it's fairly shallow, with a maximum depth of only 10 metres.
Tonlé Sap is the largest freshwater lake in Southeast Asia and designated as a UNESCO Biosphere Reserve since 1997. In the capital city of Cambodia, the Tonlé Sap converges with the Mekong river in Phnom Penh. The lake is unique in that it changes direction twice a year, as well as dramatically shrinks and expands in size with the seasons.
The Tonlé Sap is a popular fishing ground, with numerous small family-owned fishing boats scouring the lake. As I went for an evening cruise, my local guide decided to buy a fish for his family from one of the many local boats.Getting closer, this friendly boy flashed me a peace sign when I went to snap a photo.
Tonle Sap Lake is the largest freshwater lake in Southeast Asia. Also called Boeung Tonle Sap, it has one of the world’s most vibrant ecosystems. There are different species of wildlife in and around the lake, which helped to sustain and grow the ancient Khmer civilisation. It's also famous for its fascinating local communities and their floating villages.
Located in Siem Reap, the massive lake is 250 km in length and 100 km across at its widest point, making it seem like an inland ocean because it is impossible to see the opposite shore from ground level. Surprisingly, it's fairly shallow, with a maximum depth of only 10 metres.