View allAll Photos Tagged Fontein
'Fontein met Nana's' (Fontaine aux Nanas).
Niki de Saint Phalle (Neuilly-sur-Seine 1930-San Diego 2002) kende ik door haar Nana's (Frans voor griet, mokkel).Grote beelden van voluptueuze vrouwen. Deze tentoonstelling laat zien dat ze veel meer is dan dat. Jammer dat je er niet mocht fotograferen, zodat ik er weinig -zeg maar niks- van kan laten zien.
engineering waterpartij fontein Rots-Maatwerk. Foto in opdracht van Rots Maatwerk
Een park op hoog niveau
Op een voormalig rangeerterrein aan de Vierhavensstraat in Delfshaven komt Dakpark Rotterdam. Een bijzondere combinatie van een multifunctioneel gebouw met onder andere een winkelboulevard en een wijkpark. Gemeente Rotterdam en Dura Vermeer Vastgoed / MAB Development herontwikkelen deze locatie waarbij groen samengaat met bedrijvigheid. Hiermee gaat een jarenlange wens van bewoners in vervulling: er komt meer groen in de wijken! Daarnaast geeft het een impuls aan de werkgelegenheid in het gebied. Binnen Nederland is Dakpark Rotterdam een uniek project.
Het Dakpark Rotterdam biedt haar bezoekers een rustige groene buitenruimte met horeca, speelvoorzieningen en een wijds uitzicht over stad en haven. Een groene oase in een stedelijke omgeving tussen de oude stadshavens. Het Dakpark Rotterdam verbindt op duurzame wijze de functies wonen, winkelen, werken, onderwijs, cultuur en recreatie met elkaar.
bron www.dakpark.nl
Cristina Iglesias ( ° San Sebastian 1956 ) is an established Spanish sculptor and graphic artist. Her works reflect an aesthetic vocabulary based on the use of different materials (concrete, alabaster, resin, iron, glass ), sometimes combined with plant motifs such as bamboo and litter, and different techniques (bas-relief, tapestry or large format screen printing, silk and copper) The contrast of textures and materials, and the relationship they establish with the space, are two of the constants of her work. This work, called “ Deep Foutain”, is placed in front of the Museum of Fine Arts in Antwerp. The constant rising and flow back of the water, makes this work of art a very dynamic installation in constant change.
Cristina Iglesias ( ° San Sebastian 1956 ) is een gevestigde Spaanse beeldhouwster en grafisch kunstenaar. Haar werk toont een vormentaal gebaseerd op het gebruik van diverse materialen zoals beton, albast,harsen,ijzer en glas. Soms – zoals in dit kunstwerk – werkt zij met plantenmotieven zoals bamboe en stro. Ze wendt ook zeer verschillende technieken aan: bas-reliëfs, tapijten, groot formaat zeefdruk, zijde en koper. Het contrast tussen texturen en materialen en de relatie die zij aangaan met de ruimte, zijn constanten in haar werk. Dit werk bevindt zich voor het Museum van Schone Kunsten in Antwerpen. Het constante rijzen en wegebben van het water, maakt dit tot een zeer dynamische installatie waarbij telkens nieuwe aspecten van het werk worden onthuld.
View inside the new, stainless steel boiling kettle at Brouwerij 3 Fonteinen in Beersel, Belgium. Its 4,000 liter capacity exactly matches the four 1,000 liter coolships, used for cooling the hot wort. With this setup, 3 Fonteinen can brew four times more beer than at the old brewery, so now the bottleneck is not the brewing capacity but storage space (for aging the lambics in oak barrels for 1-3 years).
Cristina Iglesias ( ° San Sebastian 1956 ) is an established Spanish sculptor and graphic artist. Her works reflect an aesthetic vocabulary based on the use of different materials (concrete, alabaster, resin, iron, glass ), sometimes combined with plant motifs such as bamboo and litter, and different techniques (bas-relief, tapestry or large format screen printing, silk and copper) The contrast of textures and materials, and the relationship they establish with the space, are two of the constants of her work. This work, called “ Deep Foutain”, is placed in front of the Museum of Fine Arts in Antwerp. The constant rising and flow back of the water, makes this work of art a very dynamic installation in constant change.
Cristina Iglesias ( ° San Sebastian 1956 ) is een gevestigde Spaanse beeldhouwster en grafisch kunstenaar. Haar werk toont een vormentaal gebaseerd op het gebruik van diverse materialen zoals beton, albast,harsen,ijzer en glas. Soms – zoals in dit kunstwerk – werkt zij met plantenmotieven zoals bamboe en stro. Ze wendt ook zeer verschillende technieken aan: bas-reliëfs, tapijten, groot formaat zeefdruk, zijde en koper. Het contrast tussen texturen en materialen en de relatie die zij aangaan met de ruimte, zijn constanten in haar werk. Dit werk bevindt zich voor het Museum van Schone Kunsten in Antwerpen. Het constante rijzen en wegebben van het water, maakt dit tot een zeer dynamische installatie waarbij telkens nieuwe aspecten van het werk worden onthuld.
De Strawinski-fontein (1982-1983), ook wel Tinguely-fontein genoemd, is ontworpen en uitgevoerd door de Zwitserse beeldhouwer Jean Tinguely en zijn levenspartner, de Franse kunstenares Niki de Saint Phalle.
De Strawinski-fontein (1982-1983), ook wel Tinguely-fontein genoemd, is ontworpen en uitgevoerd door de Zwitserse beeldhouwer Jean Tinguely en zijn levenspartner, de Franse kunstenares Niki de Saint Phalle.
Locatie: Stationsplein, Alkmaar
Datum: 27-09-2017
Fotograaf: Marjo Mol
"Ik [Marjo Mol] vond de setting mooi. Het licht werkte ook mee. Niet dat ik het één van de mooiste kunstwerken vind (heeft iets met kaas te maken...), maar de persoon in kwestie zat daar zo heerlijk mijmerend te genieten van een schraal zonnetje."
Grote Markt, Antwerpen.
[NL] Silvius Brabo is een Brabants folklorefiguur. Hij zou volgens de sage een Romeinse soldaat zijn geweest die de reus Druon Antigoon doodde, zijn hand afhakte en in de Schelde wierp. Hij is uitgegroeid tot het officiële symbool van de stad Antwerpen.
De bekendste beeltenis van Brabo is de Brabofontein op de Antwerpse Grote Markt vlak voor het stadhuis. Het beeldt Brabo af boven op een fontein, terwijl hij Antigoons hand wegwerpt. Het onthoofde lijk van Antigoon is ook onderaan het verhoog afgebeeld te zien. Het beeld werd in 1887 door Jef Lambeaux ontworpen en is ondertussen uitgegroeid tot het officiële symbool van de stad Antwerpen.
__________________________________________
[EN] Silvius Brabo was a mythical Roman soldier who was said to have killed a giant, and by this would have created the name Brabant. Later this story was also used to explain the name Antwerp ('Antwerpen' in Dutch) which, according to the story, is a derivative of 'handwerpen' (meaning hand throwing). Brabo once killed a giant, called Druon Antigoon, who asked money from people who wanted to pass the bridge over the river Scheldt. When they didn't want to or couldn't pay, he cut off their hand and threw it in the river. Because of this, Brabo also removed the hand of the giant, and threw it into the river.
This mythical story is still shown by the statue in front of the Antwerp City Hall.
Source: Wikipedia
De Strawinski-fontein (1982-1983), ook wel Tinguely-fontein genoemd, is ontworpen en uitgevoerd door de Zwitserse beeldhouwer Jean Tinguely en zijn levenspartner, de Franse kunstenares Niki de Saint Phalle.
Moscow Manege is a large oblong building which gives its name to the vast Manege Square, which was cleared in the 1930s, adjacent to the more famous Red Square. A manège is an indoor riding academy.
Designed by Spanish engineer Agustín de Betancourt with a unique roof without internal support for 45 m, it was erected from 1817 to 1825 by the Russian architect Joseph Bové, who clothed it in its Neoclassical exterior, an order of Roman Doric columns enclosing bays of arch-headed windows in a blind arcade, painted white and cream yellow. The roof, with its internal rafters and beams exposed, rests on external columns of the Manege.
View of the Manege from the Manege Square.
The structure was used first as a traditional manège, to house parades of horsemen and a training school for officers. The Manege was large enough to hold an entire infantry regiment—over two thousand soldiers— as well as an invited audience. Since 1831 it has been an exhibition place. In 1867, Hector Berlioz and Nikolai Rubinstein performed at the Manege before a crowd of 12,000. During the Soviet years, the building was used as an art gallery. It was there that Khruschev (in)famously chided avant-garde artists for promoting degenerate art.
On 14 March 2004 the building caught fire and burnt out, killing two firefighters. The wooden beams and rafters collapsed, leaving the walls remaining on site. The official investigation concluded that a short-circuit caused the fire. On 18 February 2005 the restored Manege resumed its activity as an exhibition hall by mounting the same exposition that had been scheduled on the day of its fire.
De Trevifontein of Fontana di Trevi is de grootste en bekendste fontein van Rome.
De fontein is circa 26 meter hoog en ongeveer 22 meter breed. Zij is gelegen aan een pleintje, het Piazza di Trevi. Ze is getekend door Bernini en ruim 50 jaar later gebouwd door de architect Nicola Salvi, in de stijl van de late barok. De fontein staat aan de achtergevel van het Palazzo Poli. In het keizerrijk was het de gewoonte om een monument op te richten op plaatsen waar water vanuit nieuwe bronnen Rome binnen kwam. De fontein is gebouwd in opdracht van Paus Clemens XII.
Het thema van het bouwwerk is de oceaan met majestueuze zeegod Neptunus op een schelpvormige strijdwagen die door gevleugelde paarden en jonge zeegoden (tritons) naar de oceaan wordt getrokken. Het ene paard is rustig, het andere steigert. Dit symboliseert de twee gezichten van de zee. In twee nissen staan links en rechts de uitbeeldingen van Overvloed en Gezondheid. Rechts bovenaan ziet men een afbeelding van een maagd die een soldaat de plek van een bron aangewezen zou hebben.
[bewerk] De mythe
Wanneer men met de rug naar de fontein staat en met rechts over de linkerschouder twee muntjes in gooit, de ogen sluit, aan Rome denkt en uitroept “Arrivederci Roma, tibi gratia volo, in tiberis aqua tua fluit"( = tot wederziens Rome, ik wil je genade, je water stroomt naar de Tiber) zal men ooit terugkeren naar Rome. (Vroeger dronk men het water uit de fontein omdat ze dorst hadden en ook om dezelfde reden). Een andere zienswijze zegt dat het werpen van de twee muntjes u in staat moet stellen 'uw geliefde' te ontmoeten in de Eeuwige stad.
De naam Trevi komt van de woorden tre via (drie wegen). Vroeger kwamen er namelijk drie wegen uit op het plein van de fontein.
De fontein is het decor geweest van diverse films, onder andere La Dolce Vita.
GENÈVE - Dé bezienswaardigheid van deze stad is de enorme fontein die is gelegen op de plek waar het Lac Leman overgaat in de Rhône.
Per seconde wordt er 500 liter water uit het meer omhoog gepompt. Bij het verlaten van de pijp heeft het water een snelheid van ongeveer 200 km/h. Het water spuit tot ongeveer 140 meter hoogte en er hangt continu 2000 liter water in de lucht als de fontein in werking is.
Omdat er rondom de fontein 12 lampen van ieder 9000 Watt vermogen zijn geplaatst is dit prachtige herkenningspunt, die in de zomermaanden en bij speciale evenementen ook 's avonds aan staat, goed te zien.
De Leeuwenfontein werd in 1830 opgericht op het Jezuïetenplein in Oudenaarde, ter vervanging van een oudere fontein uit de 18de eeuw. De constructie is van de hand van de gebroeders Parmentier uit Gent en bestaat uit een hardstenen blok, gedecoreerd met arduinen dolfijnkoppen en een smeedijzeren spuit. Ze wordt bekroond door een arduinen Hollandse leeuw met tussen de klauwen een blazoen waarop de letter W (Koning Willem I) prijkt. Na de Belgische onafhankelijkheid verving men het blazoen door het jaartal 1831 en de naamletter van Oudenaarde. De fontein werd zo het symbool van de Belgische onafhankelijkheid. De fontein is sinds 1962 beschermd als monument. In de jaren 1990 werd de fontein grondig gerestaureerd en verplaatst naar het Gentiel Antheunisplein, op een boogscheut van de vroegere locatie.
Foto: Tijl Vereenooghe
De Strawinski-fontein (1982-1983), ook wel Tinguely-fontein genoemd, is ontworpen en uitgevoerd door de Zwitserse beeldhouwer Jean Tinguely en zijn levenspartner, de Franse kunstenares Niki de Saint Phalle.
Zähringerbrunnen ( Brunnen / Fontaine ) in der Kramgasse in der Stadt Altstadt Bern im Kanton Bern in der Schweiz
.
.
.
**************************************************************************************************************
**************************************************************************************************************
Z ä h r i n g e r b r u n n e n B e r n
**************************************************************************************************************
**************************************************************************************************************
.
.
.
Der Zähringerbrunnen gehört zu den Berner Altstadtbrunnen aus dem 16. Jahrhundert und steht
in der Kramgasse in der Altstadt - Stadt Bern im Kanton Bern der Schweiz
.
.
.
Er wurde 1535 von H.ans H.iltbrand errichtet und steht unterhalb des Z.ytglogge - T.urms.
Der heutige Name des Brunnens kam erst im 19. Jahrhundert]auf und erinnert an Berns
Stadtgründer Berchtold V. von Zähringen.
Daneben wurde die Anlage auch Finstergässlibrunnen oder Bärenbrunnen genannt.
Die Brunnenfigur ist ein stehender Bär mit Helm, in dessen Gürtel zwei Schwerter
stecken. Die rechte Pranke hält ein Banner, die linke einen Schild. Banner und Schild
zeigen einen goldenen Löwen auf rotem Hintergrund und sollten das Wappen der
Zähringer darstellen.
In Wirklichkeit führte jedoch Berchtold der V. einen roten A.dler auf goldenem Hinter-
grund als Wappen. Zwischen den Beinen des grossen Bären sitzt ein Bärenjunges,
das eine T.raube verschlingt.
Nicht zu verwechseln mit dem Zähringerbrunnen ist das Z.ähringerdenkmal im
N.ydegghöfli bei der N.ydeggkirche.
1535 errichtet Hans Hiltbrand Figur, Kapitell und Säule des Brunnens am Rossmarkt.
Der Name Zähringerbrunnen taucht erst in der Mitte des 19. Jh. auf, nachdem es vorher
nicht an andern historisierenden Vorschlägen gefehlt hat ( 1.7.5.7 Berchtoldsbrunnstock ).
Gelegentlich wird der Zähringerbrunnen Finstergässlibrunnen genannt. 1.8.8.9 stellt
L.aurenti einen neuen Trog her. Zu Beginn des 20. Jh. heisst der Zähringerbrunnen auch
Bärenbrunnen.
Standort: Vor 1.6.0.3 und seit 1.9.0.2: vor dem H.aus Kramgasse 63; 1.6.0.3 - 1.9.0.2
etwas weiter östlich vor dem Haus Nr. 61
Historisch - topographisches L.exikon der Stadt Bern von B.erchtold W.eber ( 1.9.7.6 )
.
.
.
.
Der 1542 errichtete Zähringerbrunnen zuoberst an der Kramgasse erinnert an Berns
Gründer und steht untenher des Z.eitglockenturmes unweit der Grenze der alten
Zähringerstadt.
Aus denn Brunnenstock münden aus L.öwenmasken vier von stilisierten D.elphinen
gestützte R.öhren. Die an der Basis mit Akanthusblättern verzierte, tief kannelierte
Säule ist mit einem Kapitäl gekrönt, das statt der Voluten vier Karyatiden aufweist,
zwischen denen vier Renaissanceschilder mit folgenden Aufschriften placiert sind:
.
.
.
«Berchtholdus Dux Zeringen Bernam», «Liberam Conditit Anno MCLXXXXI»,
«BERCHTOLD HERZOG VON ZERINGEN HAT DIE», «STATT BERN GESTIFT IM
JAHR 1191».
.
.
.
Das Standbild zeigt einen aufrechtstehenden Bären mit Spangenhelm, der als Zier
eine goldene Kugel trägt. Im Gürtel stecken zwei Schwerter. Die rechte Pranke hält
ein Banner mit einem langen Schaft, während die linke einen Schild hält.
Banner und Schild zeigen in Rot einen goldenen L.öwen, das irrtümlicherweise den
Zähringen zugeschriebene Wappen. In Wirklichkeit führte Berchtold V. in Gold einen
roten A.dler.
Hier hat es der kleine Bär nicht nötig, selbst Wehr und Waffen zu tragen. Zwischen
den Beinen des Alten sitzend, verschlingt er eine T.raube. Durheim erwähnt, dass
1.8.5.9 zwei R.öhren mit Aufschriften versehen waren. Diese Notiz ist von verschiedenen
A.utoren bis in die neueste Zeit immer wieder übernommen worden, obschon die R.öhren
selbst nicht beschriftet sind.
In Wirklichkeit waren die damals in Bern beliebten Devisen «SOLI DEO GLORIA» und
«PROTEGE NOS DOM INE» auf den beidseitig den A.rkaden zugewendeten Seiten des
achteckigen Beckens eingemeisselt, ebenso die Jahrzahl 1542.
Diese Brunnenschale wurde 1.8.8.9 entfernt und durch eine neue ersetzt, welche von
B.ildhauer L.aurenti angefertigt wurde. In Verbindung damit wurden Säule und Figur
1.8.9.0 restauriert.
So hatten, wie Spiess zu berichten weiss, frühere M.aler die I.nschriften auf den Schildern
am Kapitäl, die dann bei den Renovationsarbeiten entdeckt wurden, überstrichen. Die
Kosten für die Restauration und die neue Schale betrugen für diesen Brunnen 2372 Franken,
von denen die Hausbesitzer in der Nachbarschaft des Brunnens 1700 Franken zu tragen
hatten.
1.9.0.2, als das T.ramgeleise verlegt wurde, musste der Brunnen etwas versetzt werden. Er
steht also heute auch nicht mehr auf seinem ursprünglichen Platz. Die letzten Neube-
malungen erhielten Figur und Säule in den Jahren 1.9.0.4 und 1.9.2.6.
.
.
.
.
( BeschriebZähringerbrunnen KantonBern AlbumStadtBern AlbumBernerBrunnen Berner
AlbumBrunnenmitBrunnenfigurinderSchweiz StadtBern Brunnen fountain springvand
suihkulähde fontaine fontana 噴水 fontein Stad fontene fontanna fonte fontän fuente fountain
Stadt City Ville シティ By 城市 Città Город Altstadt Berner Brunnen Geschichte History
Unesco Welterbe Unesco World Heritage Bärn BernerBrunnen Schweiz Suisse Switzerland
Svizzera Suissa Swiss Sveitsi Sviss スイス Zwitserland Sveits Szwajcaria Suíça Suiza )
.
.
.
.
***************************************************************************************************************
.
.
Spaziergang durch die Stadt Bern am Montag den 14. Januar 2013
.
.
Mit dem B.us in den R.oseng.arten
.
.
R.oseng.arten - M.uris.taldenb.runnen - S.iechenb.rünnlein - U.ntert.orb.rücke ( BE - 500m ) - L.äuferp.latz - L.äuferb.runnen - M.attenengeb.runnen - G.erberng.assb.runnen - M.ühlenp.latz-
b.runnen - S.chiffländteb.runnen - K.reuzgassb.runnen - M.ayb.runnen - K.ronenb.runnen - R.athausb.rünnli - V.ennerb.runnen - S.imsonb.runnen - S.tadtb.ibliothekb.runnen -
H.erreng.assb.runnen - C.asinop.arking - S.chützenb.runnen - A.nna - S.eiler - B.runnen - M.etrop.arking - P.feiferb.runnen - U.niversität G.rosse S.chanze - U.ni S
.
.
***************************************************************************************************************
Hurni130114 KantonBern StadtBern AlbumStadtBern
E - Mail : chrigu.hurni@bluemail.ch
***************************************************************************************************************
Letzte Aktualisierung - Ergänzung des Textes : 190222
***************************************************************************************************************
NIF
KUNST OPENBARE RUIMTE JOURE. Titel: HET GROTE GEZICHT. Gemaakt door de beeldend kunstenaars Maree Blok en Bas Lugthart. Het kunstwerk functioneert tevens als fontein-gemaal en pompt 1 miljoen lieter water p/u over de waterscheiding van het gebied. WWW.BLOKLUGTHART.NL
If you make three laps around the fountain you will receive a “mad license” that confers the vitality that distinguishes the people of Eugubino.
Cristina Iglesias ( ° San Sebastian 1956 ) is an established Spanish sculptor and graphic artist. Her works reflect an aesthetic vocabulary based on the use of different materials (concrete, alabaster, resin, iron, glass ), sometimes combined with plant motifs such as bamboo and litter, and different techniques (bas-relief, tapestry or large format screen printing, silk and copper) The contrast of textures and materials, and the relationship they establish with the space, are two of the constants of her work. This work, called “ Deep Foutain”, is placed in front of the Museum of Fine Arts in Antwerp. The constant rising and flow back of the water, makes this work of art a very dynamic installation in constant change.
Cristina Iglesias ( ° San Sebastian 1956 ) is een gevestigde Spaanse beeldhouwster en grafisch kunstenaar. Haar werk toont een vormentaal gebaseerd op het gebruik van diverse materialen zoals beton, albast,harsen,ijzer en glas. Soms – zoals in dit kunstwerk – werkt zij met plantenmotieven zoals bamboe en stro. Ze wendt ook zeer verschillende technieken aan: bas-reliëfs, tapijten, groot formaat zeefdruk, zijde en koper. Het contrast tussen texturen en materialen en de relatie die zij aangaan met de ruimte, zijn constanten in haar werk. Dit werk bevindt zich voor het Museum van Schone Kunsten in Antwerpen. Het constante rijzen en wegebben van het water, maakt dit tot een zeer dynamische installatie waarbij telkens nieuwe aspecten van het werk worden onthuld.