View allAll Photos Tagged A77M2
David Murray Quartet feat. Saul Williams - Jazzit Musik Club Salzburg - 09.02.2018 - weitere Fotos unter:
www.jazzfoto.at/konzertfotos18/david_murray_quartet/Index...
Besetzung:
David Murray: sax, bassclarinet;
Saul Wiliams : vocals;
Nasheet Waits: drums;
Orrin Evans: piano;
Jaribu Shahid: double bass;
The Postman Butterfly, Common Postman, or simply Postman (Heliconius Melpomene) is a species of brush-footed butterfly belonging to the subfamily of longwings or heliconians.
The Postman is one of the commonest and most widespread of the longwings, found from Mexico to Bolivia and southern Brazil.
This butterfly is well known for its geographic diversity in colour pattern. Throughout its range, the Postman is co-mimetic with the Red or Small Postman (Heliconius erato), and both species have around 30 named geographic sub-species with very simular colors and markings. They are up to about 5.5 - 8.5 cm in wingspan.
The Postman in the picture is the sub-species Heliconius melpomene cythera, the red flagged postman from Costa Rica.
This picture is taken in the indoor butterfly garden Passiflorahoeve in Harskamp, the Netherlands.
De postbode (Heliconius Melpomene) is een passiebloemvlinder die in circa 30 geografische ondersoorten en een diversiteit in kleurpatronen veel voorkomt in Midden-Amerika en het Amazonebekken, van Mexico tot zuidelijk Brazilië.
De postbode is nauw verwant aan de rode of kleine postbode (Heliconius erato). Beide soorten leven in hetzelfde gebied, kennen circa 30 ondersoorten met bijna dezelfde kleurpatronen en tekeningen. Ze nemen elkaars uiterlijk aan (mimicry). Ze zijn ook even groot met een vleugelspanwijdte van 5,5 à 8,5 cm.
De postbode op de foto is de ondersoort Heliconius melpomene cythera (red flagged postman) uit Costa Rica.
Deze foto is gemaakt in de overdekte tropische vlindertuin van zorgboerderij www.passiflorahoeve.nl/ bij Harskamp
_____________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd. All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
_____________________________
.
.
Sandhill cranes, flying out of the marsh on a clear, but foggy morning.
These birds are collecting for their long journey south.
If you look back, in the fog, you will find several other flocks coming out.
The village of Vík í Mýrdal surrounded by unevenly lit hills, with beautiful black sand beach in the foreground; Reynisfjara shore, Iceland
Sony A77m2 + Sigma A 18-35 1.8
The box tree moth (Cydalima perspectalis) is a species of moth of the family Crambidae (the grass moth family).
The species is native to the temperate and sub-tropical regions of East Asia (Japan, China, Taiwan, Korea).
It is an invasive species in Europe, It was first recorded in 2007 in southwest Germany and subsequently in Switzerland. In the Netherlands and in Great Britain in 2008; and in France and Austria in 2009. It is now found in up to 30 European countries.
The box tree moth is a species feeding on the leaves of box tree (Buxus) species mainly.
Adults are described as medium-sized moths with a wing span of about 3,5 - 4,4 cm. Two colour variants have been recognized. The more common variant has white coloured wings with thick dark brown border trimmings. The ‘melanic' variant is less common and has brown wings with small white streak on the forewing.
De buxusmot (Cydalima perspectalis) is een ook overdag actieve nachtvlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae).
De buxusmot komt van oorsprong voor in gematigde en subtropische gebieden van Oost-Azië (Japan, Zuid-Korea, China, Taiwan). De soort is in 2007 in Europa geïntroduceerd via zuidwest Duitsland en vervolgens Zwitserland op verpakkingshout van natuursteen uit Azië. Daarna volgden in 2008 Nederland en Groot Brittanië. Frankrijk en Oostenrijk werden in 2009 bereikt. Nu leeft de soort in meer dan 30 Europese landen.
In de landen van oorsprong worden buxus en andere planten gegeten. In Europa blijkt de buxusmot een voorliefde te hebben voor de inheemse Buxus sempervirens, die in Azië niet voorkomt. De rupsen kunnen in korte tijd een plant volledig ontbladeren.
Met een spanwijdte van 3,5 à- 4,4 cm is de buxusmot middelgroot.
Er zijn twee kleurvarianten. De meest voorkomende variant heeft (grijs)wit gekleurde vleugels met brede donkerbruine randen.
De tweede variant komt minder vaak voor en heeft bruine vleugels met een kleine witte streep op de voorvleugel.
____________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd. All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.
The Italian honeysuckle (Lonicera caprifolium) is a strong-growing vine that grows in the spring and blooms in the spring and summer. Other names are woodbine, perfoliate honeysuckle, caprifole and goat-leaf honeysuckle. its native range is Central, South and Southeast Europe to Caucasus. The term honeysuckle comes from the honey or nectar that can be easily sucked from the flower.
It is a vigorous, deciduous climber growing up tot 4 - 8 metres.
Italian honeysuckle bears a large number of fragrant, cream-colored flowers with hints of pink or purple during the spring and summer.
Kamperfoelie of tuinkamperfoelie (Lonicera caprifolium) is een klimplant die behoort tot de kamperfoeliefamilie (Caprifoliaceae).
Oorsoronkelijk komen ze uit zuid-, zuidoost-Europa en de Kaukasus.
Kamperfoelie is een sterke bladverliezende tot vier à acht meter hoge klimmer. De planten bloeien in juni tot in september.
Dan verschijnen de zoetgeurende kransen lichtgele tot witte bloempjes die van buiten soms wat rozeachtig of paars zijn.
Later verschijnen de oranje tot oranjerode bessen die vaak vrij lang blijven hangen.
Deze opname is gemaakt in de buitenvolière van zorgboerderij www.passiflorahoeve.nl bij Harskamp op de Veluwe.
____________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.
The grey reef shark (Carcharhinus amblyrhynchos) is a species of the requiem shark. It is one of the most common species of shark found in the warm waters of the Indian and Pacific Oceans.
Grey reef sharks are generally found in the coastal regions and along continental shelves from the Middle East to the islands in the deep Pacific. Favoured habitats are of course the coral reefs.
Grey reef sharks are one of the smaller species of shark with adults reaching a maximum length of around 2m long and baby grey reef sharks being around 50cm long at birth. The grey reef shark has the typical "reef shark" shape, with a broad, round snout and large eyes. This species can be distinguished from similar species by the plain or white-tipped first dorsal fin, the dark tips on the other fins, the broad, black rear margin on the tail fin, and the lack of a ridge between the dorsal fins.
Grey reef sharks are fast-swimming, agile predators that feed primarily on free-swimming bony fishes and cephalopods. Their aggressive demeanor enables them to dominate many other shark species on the reef, despite their moderate size. During the day, these sharks often form groups of five to 20 individuals near coral reef drop-offs, splitting up in the evening as the sharks begin to hunt.
This picture is taken in the large shark tank of Burgers Ocean, a part of Burgers Zoo in Arnhem, the Netherlands.
De grijze rifhaai (Carcharhinus amblyrhynchos) uit de familie van de requiemhaaien, ook wel menshaaien of roofhaaien genoemd, is een van de meest frequente bezoekers van de kustgebieden en de tropisch koraalriffen in de Rode Zee, de Indische en Grote Oceaan.
De grijze rifhaai heeft een grijze kleur en een lichtere tot witte buik, en kan ongeveer twee meter lang worden. De punt van de eerste rugvin is wit gekleurd. Alle overige vinnen hebben een donker uiteinde, waarbij het staartuiteinde een geprononceerde zwarte rand heeft. De grijze rif haai heeft de typische gestroomlijnde rifhaaivorm met ondermeer een brede ronde snuit en grotere ogen. (Zie foto hierboven)
Deze snel zwemmende en wendbare roofdieren zijn overdag maar vooral ook gedurende de nacht actief, als zij zich voeden met vissen van het rif, inktvissen en kreeftachtigen als garnalen en krabben. Ze jagen vaak in groepen van 20 haaien.
Ze zijn vaak nieuwsgierig en geneigd duikers te benaderen. Ze zijn ongevaarlijk voor mensen.
Deze foto is genomen in Burgers Ocean, het aquariumdeel van Burgers Zoo.
________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien).
All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
________________________
.
.
Herons usually take snakes they catch into the weeds to struggle with them, but this Great Blue Heron did the opposite and brought its catch into the open water. He fought with this snake for quite a while, keeping his back to me most of the time so I would not steal his meal 😛
Victoria Scharinger Quartet - Mozarteum Jazz & Pop Night im Jazzit Musik Club Salzburg, 01.06.2017
www.jazzfoto.at/konzertfotos17/mozarteum_jazz_and_pop_nig...
In explore
The common blue (Polyommatus icarus) is a small butterfly in the family Lycaenidae. (Left female, right male)
The butterfly can be found in Europe, North Africa, the Canary Islands, and temperate Asia to Northern China.
The common blue is the most widespread of the blue butterflies.
It is found in a variety of habitats including heathland, woodland rides, grassy meadows, parks and even large gardens.
The common blue has a wingspan of 25 - 36 millimetres.
Males are slightly larger than females.
There a great difference between the male and female in this species. The upper side of the wings of the males is an iridescent lilac blue with a thin black-brown border and a white fringe.
The upper side of the females' wings are brown with a row of orange-red spots along the edges of the wings and usually some blue at the base. The extent of blue and brown is extremely variable depending on location.
The underside has a grayish base color in the males and a more brownish hue in the females. Both sexes have a row of red spots along the edge of the hindwing and extending onto the forewing, though they are generally fainter there, particularly in the males, where they are sometimes missing altogether.
Het icarusblauwtje (Polyommatus icarus) is een kleine vlinder uit de familie Lycaenidae. (Links vrouwtje, rechts mannetje).
De vlinder is te vinden in heel Europa, Noord-Afrika, de Canarische eilanden, en gematigd Azië tot in Japan. In Nederland en België is de soort zeer algemeen en het meest voorkomende blauwtje.
Het icarusblauwtje heeft een spanwijdte van 25 à 36 mm.
De mannetjes zijn vaak iets groter dan de vrouwtjes.
De geslachten verschillen in uiterlijk ook sterk van elkaar.
De vleugels van de mannetjes zijn aan de bovenzijde egaal blauw.
De vrouwtjes zijn van boven bruingekleurd met een rij oranjerode vlekjes. De vrouwtjes hebben aan de bovenzijde vaak ook wat blauw aan de basis. De hoeveelheid van het bruin en blauw is variabel en afhankelijk van de locatie.
Door de bruine bovenkant worden de vrouwtjes soms aangezien voor een bruin blauwtje (Aricia agestis).
De onderkant heeft een grijsachtige basiskleur bij de mannetjes en een meer bruinachtige tint bij de vrouwtjes.
Beide geslachten hebben een rij rode vlekken langs de rand van de achtervleugel. Op de voorvleugel zijn deze vlekken zwakker, vooral bij de mannetjes, waar ze soms helemaal ontbreken.
Het icarusblauwtje vliegt van begin mei tot begin oktober in twee, soms drie overlappende generaties.
Het vlindertje komt voor in allerlei kruidenrijke vegetaties, als graslanden, braakliggende terreinen, parken, wegbermen en dijken.
Deze opname is gemaakt in de Europese volière van zorgboerderij www.passiflorahoeve.nl bij Harskamp op de Veluwe.
Europese en uitheemse vlinders worden daar gekweekt.
____________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.
The Map Butterfly (Araschnia levana) owes its English name to the map-like figures on the undersides of the wings.
This delightful little 30-38 mm butterfly is common in the Palaearctic ecozone (Europe and Asia) and the Australasia & Indomalaya ecozone (Australia). The distribution extend from western Europe to whole Asia and from Japan to Indoneisa. In the UK this species is a very rare vagrant. It flies across open places in woodland and along woodland margins until 1200 m sea level.
The strongly marked seasonal differences between the first and the latter broods are quite remarkable (seasonal dimorphism). The uppersides of the wings of the first brood (May/June) are brownish orange with black markings, while the uppersides of the second brood (July/September) are dark brown or black with white markings, looking like a miniature version of the White Admiral. There are also intermediate forms.
In the pictures here is the Map in summer brood / second generation / summer generation.
Het landkaartje (Araschnia levana) is een dagvlinder uit de familie Nymphalidae (de vossen, parelmoervlinders en weerschijnvlinders). Deze kleine vlinder van slechts 30 à 38 mm heeft aan de onderkant van de vleugels een netwerk van lijnen en daar dankt dit vlindertje zijn naam aan.
Het landkaartje komt in grote delen van Europa en Azië algemeen voor, maar niet in het noorden, zuiden en Groot Brittannië, en leeft in bossen, tuinen, en bosranden. De vlinder vliegt van zeeniveau tot 1200 meter. De vliegtijd is van mei tot en met september. De waardplant van de rupsen is de brandnetel.
Bijzonder aan deze vlinder is dat er twee vormen zijn. De eerste generatie in het voorjaar is aan de bovenkant oranjerood met zwarte vlekken, terwijl de zomergeneratie aan de bovenkant zwart is met een witte band. Het seizoendimorfisme wordt veroorzaakt door de diapauze die de overwinterende poppen van de voorjaarsvorm ondergaan.
Op de foto's hier is de zomergeneratie (tweede vorm) van het landkaartje afgebeeld.
Deze foto is gemaakt in de bloementuin van zorgboerderij De Passiflorahoeve bij Harskamp op de Veluwe.
________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien).
All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
________________________
.
.
Thanks for over 27 million views
The Old World Swallowtail or Common Yellow Swallowtail (Papilio machaon) is a butterfly of the family Papilionidae (the Swallowtails). The imago typically has yellow wings with black vein markings, and a wingspan of 60 - 90 mm. The hind wings of both sexes have a pair of protruding tails which give the butterfly its common name from the resemblance to the birds of the same name. Just below each tail is a red eye spot and six blue spots. The underside is somewhat paler in colour. This species of butterfly, Papilio machaon, is found primarily in Europe and Asia, but also in parts of North America and northern Africa.
De koninginnenpage (Papilio machaon) is een vlinder uit de familie van de pages (Papilionidae).
De koninginnenpage is een wat bekendere soort in vergelijking met andere pages vanwege de relatief grote spanwijdte van 60 à 90 mm en de overwegend gele kleuren. De vleugels hebben daarnaast een opvallende zwart-gele tekening met blauwe accenten, een rode vlek aan de achtervleugel en een langwerpig, zwart gekleurd vleugelaanhangsel dat de zwaluw- of vogelstaart wordt genoemd.
De koninginnenpage heeft een zeer groot verspreidingsgebied dat vrijwel geheel Europa omvat, maar ook grote delen van Azië en het uiterst noordoostelijke deel van Afrika. Daarnaast is de soort ook algemeen in grote delen van Noord-Amerika.
De soort is één van de grootste en meest aansprekende vlinders die in Nederland en België wordt aangetroffen, maar is hier niet algemeen. In het grootste deel van westelijk en noordelijk Europa is het een zeldzame zwervende soort. Het aantal koninginnenpages neemt hier door de warmere zomers overigens wel toe.
Deze foto is gemaakt in de Europese vlindervolière van zorgboerderij www.passiflorahoeve.nl bij Harskamp.
____________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.