View allAll Photos Tagged A77M2
Passiflora, the passion flowers or passion vines, is a genus of about 500 species of flowering plants, the namesakes of the family Passifloraceae. They are mostly tropical climbing vines, with some being shrubs, and a few species being herbaceous. The flower come in many varieties with different flower sizes and colors.
A common passionflower color is purple, but the flowers also come in very bright pink, red, blue, yellow and green. The fruit of a passiflower is a berry.
The genus Passiflora is found in South and Central America, China, and Southern Asia, New Guinea, a few species in Australia, New Zealand and 9 species in southern North America. Passiflora is absent in Europe, northern and western Asia, and in Africa.
In Africa is growing the closely related genus Adenia in the family Passifloraceae.
This picture was taken in "De Passiflorahoeve" (Passiflorafarm) in Harskamp, the Netherlands.
De passiebloemen (Passiflora) is een geslacht van meest overblijvende en klimmende planten met ranken in de familie Passifloraceae. Ook zijn er bomen en struiken onder de passiebloemen. De zeer variabel gevormde bloemen komen in verschillende maten en kleuren voor. De meest algemene kleur is paars, maar er zijn ook fel roze, rode, blauwe, witte, gele en groene bloemen. De vrucht van een passiebloem is een groot uitgevallen bes. Er zijn ruim 500 soorten passiebloemen bekend.
Het natuurlijke verspreidingsgebied van de passiebloemen ligt in Midden- en Zuid-Amerika, op de Cariben en negen soorten in zuidelijk Noord-Amerika. In Zuid-Amerika komen ze voor van de Andes tot in tropisch laagland. Ook in Australië, Oceanië en in het zuiden en zuidoosten van Azië komen van oorsprong een klein aantal passiebloemen voor. Europa en Afrika hebben geen passiebloemen. In Afrika ligt wel het natuurlijke verspreidingsgebied van het verwante geslacht Adenia.
Deze foto is gemaakt in de passiebloementuin van zorgboerderij De Passiflorahoeve bij Harskamp tussen Arnhem, Ede en Apeldoorn. Info: www.passiflorahoeve.nl.
__________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
__________________________
.
.
.
Thanks for over 23 million views
The Common Lime Butterfly or Lemon Butterfly (Papilio demoleus) is a common and widespread Swallowtail butterfly. It gets its name from its host plants which are usually citrus species such as the cultivated lime. Unlike most swallowtail butterflies it does not have a prominent tail.
The Common Lime Butterfly is found in Southeast Asia, across most of the Oriental region from India and Sri Lanka to Vietnam and the Philippines. It's range continues south through peninsular Malaysia to Indonesia and Australia. The species has also been introduced to Central America and the Caribbean, where it is a pest of Citrus. The widespread range of the Common Lime Butterfly indicates the butterfly's tolerance and adaptation to diverse habitats. It is to be found in savannahs, fallow lands, gardens, evergreen and semi-evergreen forests and shows a preference for stream and riverbeds.
The butterfly is tailless and has a wingspan 80–100 mm. Above, the background colour is black.
A broad, irregular yellow band is found on the wings above, which is broken in the case of the forewing. Besides this the butterfly has a large number of irregular spots on the wing. The upper hindwing has a red tornal spot with blue edging around it.
The butterfly bears a remarkable resemblance (a morphologically similar species) to the African Citrus Swallowtail (Papilio demodocus), but the two species are not as closely related as their appearance would seem to indicate.
This picture was taken in the butterfly garden of De Passiflorahoeve in Harskamp, the Netherlands.
De limoen- of citroenvlinder (Papilio demoleus) is een dagvlinder uit de familie Papilionidae, de grote pages. De vlinder komt algemeen voor in het Oriëntaals en Australaziatisch gebied van India en Sri Lanka tot Vietnam en de Filippijnen, en via het schiereiland van Maleisië tot in Indonesië en noord Australië. De soort is ingevoerd in Midden-Amerika en het Caribisch gebied waar de rupsen op de plantages voor een ware plaag kunnen zorgen.
De meeste pages hebben een staart, maar deze is staartloos en heeft een spanwijdte 80-100 mm.
De vlinder heeft een opmerkelijke gelijkenis met de Afrikaanse citrusvlinder (Papilio demodocus), echter de twee soorten zijn minder verwant aan elkaar als hun uiterlijk doet vermoeden.
Deze foto is gemaakt in de overdekte tropische vlindertuin van De Passiflorahoeve, een zorgboerderij bij Harskamp, vlakbij Arnhem, Ede en Apeldoorn op de Veluwe. Info: www.passiflorahoeve.nl/
_________________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd. All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
_________________________________
.
.
Instantly recognisable water lilies (family Nymphaeaceae) are possibly the most sought after of all water plants. They live as aquatic herbs in temperate and tropical climates around the world.
The family contains five genera with about 70 known species.
Water lily colours are typically blue, pink, magenta, yellow or white. There are also the unusual colour combinations of orange, peach, yellow and green.
This picture was taken in the Botanical gardens of the Utrecht University in the Netherlands.
De direct herkenbare waterlelies (familie Nymphaeaceae) zijn mogelijk het meest gewild van alle waterplanten in gematigde en tropische klimaten over de hele wereld.
De familie bevat vijf geslachten met ongeveer 70 bekende soorten.
De bloemen en bladeren drijven op het water. De wortels houden de planten op hun plaats. Waterleliekleuren zijn meestal blauw, roze, magenta, geel of wit. Er zijn ook de ongebruikelijke kleurencombinaties van oranje, perzik, geel en groen.
Deze foto is gemaakt in het vlinderhuis van de Botanische Tuinen van de Utrechtse Universiteit.
______________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien).
All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
______________________________
.
.
The emerald swallowtail (Papilio palinurus), also known as the banded peacock, green-banded peacock or emerald peacock, is native to the primary forests of southeast Asia.
This species gets its name from the bright emerald green metalic band that runs across each of its dark greenish-black upperwings.
The underside is black with orange, white and blue spots along the hindwing edges. The hind wings of both sexes have a pair of protruding tails like the tail of some swallows.
The wingspan of about 8 - 10 cm classifies the emerald swallowtail as a medium to large sized butterfly.
Papilio palinurus is een dagvlinder uit het geslacht Papilio, de grote pages. Er is geen Nederlandse naam voor deze uit zuidoost Azië (Myanmar, Maleisië, Indonesië en de Filipijnen) afkomstige vlinder. De vlinder leeft daar vooral op de beboste berghellingen.
De bovenzijde van de vleugels is goenzwart met een licht groene metalic band dwars over de vleugels. Opvallend is ook de iriserende groene weerschijn op de vleugels.
De onderzijde van de vleugels is onopvallend grijszwart met kleine oranje, witte en blauwe eye-spots langs de achterste vleugelrand.
De vlinders hebben kleine staartje aan de achtervleugels.
Dit staartje is een kenmerk van de grote pages
De vleugelspanwijdte van deze middelgrote vlinder is 8 à 10 cm.
Deze foto is gemaakt in de tropische kas van zorgboerderij De Passiflorahoeve bij Harskamp op de Veluwe.
______________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien).
All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
______________________________
.
.
The African Swallowtail (Papilio dardanus), too the Mocker Swallowtail or Flying Handkerchief, is a species of butterfly in the family Papilionidae (the Swallowtails).
The African Swallowtail is endemic and widespread in the tropical African countries south of the Sahara Desert.
The wingspan is about 8.5 – 11.5 cm. The male is creamy white in color with velvet-like black spots on it's upper side and it has a creamy white underside with carmel colored detailing.
The males have long tails on their hind wings; the females not.
While the males maintain a typical swallowtail appearance, the females occur in over thirty different mimetic forms. The female of the species is a master of protective disguise. The female forms are remarkably diverse and mimic other butterflies, so protecting themselves against predators.
This picture was taken in the indoor butterfly garden "De Passiflorahoeve" in Harskamp, the Netherlands.
________________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd. All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
________________________________
.
.
Passiflora, the passion flowers or passion vines, is a genus of about 500 species of flowering plants, the namesakes of the family Passifloraceae. They are mostly tropical climbing vines, with some being shrubs, and a few species being herbaceous. The flower come in many varieties with different flower sizes and colors.
A common passionflower color is purple, but the flowers also come in very bright pink, red, blue, yellow and green. The fruit of a passiflower is a berry.
The genus Passiflora is found in South and Central America, China, and Southern Asia, New Guinea, a few species in Australia, New Zealand and 9 species in southern North America. Passiflora is absent in Europe, northern and western Asia, and in Africa.
In Africa is growing the closely related genus Adenia in the family Passifloraceae.
Ontluikende passiebloem
De passiebloemen (Passiflora) is een geslacht van meest overblijvende en klimmende planten met ranken in de familie Passifloraceae. Ook zijn er bomen en struiken onder de passiebloemen. De zeer variabel gevormde bloemen komen in verschillende maten en kleuren voor. De meest algemene kleur is paars, maar er zijn ook fel roze, rode, blauwe, witte, gele en groene bloemen. De vrucht van een passiebloem is een groot uitgevallen bes. Er zijn ruim 500 soorten passiebloemen bekend.
Het natuurlijke verspreidingsgebied van de passiebloemen ligt in Midden- en Zuid-Amerika, op de Cariben en negen soorten in zuidelijk Noord-Amerika. In Zuid-Amerika komen ze voor van de Andes tot in tropisch laagland. Ook in Australië, Oceanië en in het zuiden en zuidoosten van Azië komen van oorsprong een klein aantal passiebloemen voor. Europa en Afrika hebben geen passiebloemen. In Afrika ligt wel het natuurlijke verspreidingsgebied van het verwante geslacht Adenia.
Deze foto is gemaakt in de siertuin van zorgboerderij De Passiflorahoeve bij Harskamp op de Veluwe.
__________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
__________________________
.
.
The Old World Swallowtail or Common Yellow Swallowtail (Papilio machaon) is a butterfly of the family Papilionidae (the Swallowtails). The imago typically has yellow wings with black vein markings, and a wingspan of 60 - 90 mm. The hind wings of both sexes have a pair of protruding tails which give the butterfly its common name from the resemblance to the birds of the same name. Just below each tail is a red eye spot and six blue spots. The underside is somewhat paler in colour. This species of butterfly, Papilio machaon, is found primarily in Europe and Asia, but also in parts of North America and northern Africa.
De koninginnenpage (Papilio machaon) is een vlinder uit de familie van de pages (Papilionidae).
De koninginnenpage is een wat bekendere soort in vergelijking met andere pages vanwege de relatief grote spanwijdte van 60 à 90 mm en de overwegend gele kleuren. De vleugels hebben daarnaast een opvallende zwart-gele tekening met blauwe accenten, een rode vlek aan de achtervleugel en een langwerpig, zwart gekleurd vleugelaanhangsel dat de zwaluw- of vogelstaart wordt genoemd.
De koninginnenpage heeft een zeer groot verspreidingsgebied dat vrijwel geheel Europa omvat, maar ook grote delen van Azië en het uiterst noordoostelijke deel van Afrika. Daarnaast is de soort ook algemeen in grote delen van Noord-Amerika.
De soort is één van de grootste en meest aansprekende vlinders die in Nederland en België wordt aangetroffen, maar is hier niet algemeen. In het grootste deel van westelijk en noordelijk Europa is het een zeldzame zwervende soort. Het aantal koninginnenpages neemt hier door de warmere zomers overigens wel toe.
Deze foto is gemaakt in de Europese vlindervolière van zorgboerderij www.passiflorahoeve.nl bij Harskamp.
____________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________________
.
.
The Constantine's swallowtail (Papilio constantinus) is a species of butterfly in the family Papilionidae (the Swallowtails).
This African Swallowtail is endemic and widespread in the tropical African countries south of the Sahara Desert.
The wingspan is 70–90 mm in males and 80–95 mm in females.
The ground colour is black with pale yellow or white markings.
Het Constantijns zwaluwstaartje of Constantijns pege (Papilio constantinus) is een dagvlinder uit de familie Papilionidae, de grote pages. De vlinder is wijdverbreid in de tropische Afrikaanse landen ten zuiden van de Sahara. De vleugelspanwijdte is 70-90 mm bij mannetjes en 80-95 mm bij vrouwtjes.
De grondkleur is zwart met lichtgele of witte aftekeningen.
Deze foto is gemaakt in de overdekte tropische vlindertuin van zorgboerderij De Passiflorahoeve bij Harskamp op de Veluwe.
____________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd. All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
____________________
.
.
The Green iguana or Common iguana (Iguana iguana) is a large, arboreal herbivorous iguana native to the jungles of Central and South America, and the Caribbean. The green iguana has a wide distribution, ranging from northern Mexico, through Central America and into South America as far south as Peru, Paraguay, southern Brazil and northern Argentina. Green iguanas live high in the trees, generally near water. They are excellent swimmers.
De groene leguaan (Iguana iguana) is een hagedis uit de familie leguanen (Iguanidae). Het is een van de bekendste soorten leguanen en wordt veel in dierentuinen en als exotisch huisdier gehouden.
De groene leguaan kan een lengte van 1,5 tot 2 meter bereiken en wordt wel beschouwd als de meest indrukwekkende soort van alle leguanen. De lange staart beslaat twee derde van de totale lichaamslengte. De leguaan is meestal groen van kleur maar kan ook andere kleuren aannemen.
De groene leguaan is gemakkelijk te herkennen aan de karakteristieke, sterk vergrote ronde schub onderaan de achterzijde van de kop. Daarnaast zijn de keelwam en de geprononceerde stekelkam op de rug een duidelijk onderscheid, voornamelijk de halsstekels zijn zeer lang. De keelwam is bij dominante mannetjes het grootst. Volwassen mannetjes zijn ook het grootst.
De groene leguaan leeft in zuidelijk Noord-Amerika (Mexico), geheel Midden-Amerika en grote delen van noordelijk en centraal Zuid-Amerika. De leguaan komt voor in bossen en houdt zich op in takken, bij voorkeur langs de waterkant. Het is ook een uitstekende zwemmer. Omat ze vooral hoog in bomen leven, wordt deze hagedissensoort in Midden-Amerika ook wel boomkip genoemd.
De leguaan is eenmaal volwassen een vegetariër die voornamelijk bladeren eet.
Deze opname is gemaakt in de Vlindervallei, de overdekte vlindertuin van de Orchideeënhoeve in Luttelgeest (Flevoland, Noordoostpolder).
__________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien). All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
__________________________
.
.
The Chinese windmill (Byasa alcinous) is a medium to large sized butterfly of the family Papilionidae.
This species can be found in temperate east Asia from Bhutan, and eastern China to the southern Ussuri region, Korea and Japan.
The butterfly is present in mixed broadleaved forests.
The Chinese windmill has a wingspan reaching about 9–10 cm.
The basic colour of the wings is black or dark brown.
The hindwings have long tails and a chain of red spots at the edges. The thorax and the abdomen are mainly black on the upperside and the underside, with several black spots, while the other areas are red. Adults are on wing from May to August in two generations.
This picture was taken in the outdoor aviary of the "De Passiflorahoeve" (Passiflorafarm) in Harskamp, the Netherlands.
De Chinese windmill (Byasa alcinous), er is geen Nederlandse naam voor deze vlinder, is een soort uit de familie van de pages (Papilionidae). De vlinder komt voor in gematigd Oost-Azië, van Bhutan en Oost-China tot in Korea en Japan langs bosranden en in open delen van loofbossen.
Het mannetje is zwart. Het heeft gele of rode vlekken op zijn achtervleugels. De onderzijde van het lichaam heeft gele of rode haren. Het vrouwtje is donkerbruin of zwart.
De vleugelspanwijdte is 8 tot 10 cm.
De waardplant van de rups is de klimplant Aristolochia tagala. Dankzij de giftige stoffen die de plant bevat, zijn de vlinders en rupsen ook giftig. De vlinders vliegen tussen mei en begin september in twee generaties.
Deze foto is gemaakt in de buitenvolière van de inmiddels gesloten zorgboerderij De Passiflorahoeve bij Harskamp.
______________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien).
All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
______________________________
.
.
The snail vine (Cochliasanthus caracalla, too Vigna caracalla) is native to tropical South America and Central America.
The species is named caracalla, a corruption of the Portuguese caracol, meaning snail.
This perennial climber produces usually purplish-blue, possibly with cream or yellow markings, highly fragrant flowers in late summer and autumn. The flowers with a distinctive curled snail shape, giving rise to the common names corkscrew vine, snail flower, snail vine, snail creeper, snail bean and caracalla bean.
The snail vine is not very hardy. It generally dies back in winter.
It was introduced into European gardens in the 18th century.
De kurketrekkerbloem of slak wijnstok (Cochliasanthus caracalla, ook Vigna caracalla) is inheems in Midden-Amerika en tropisch noordelijk Zuid-Amerika.
De soortnaam caracalla is een verbastering van het Portugese woord caracol, wat slak betekent.
Deze klimmende vaste plant produceert in de late zomer en herfst paars-blauwe, eventueel met wat crème of gele markeringen, sterk geurende bloemen. De bloemen hebben een opvallend gekrulde slak- of kurkentrekkersvorm,
De kurketrekkerbloem is niet erg winterhard. Het sterft meestal af in de winter, maar komt in het voorjaar weer snel op.
De plant werd geïntroduceerd in Europa in de 18e eeuw.
_____________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd. All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
_____________________________
.
.
The Monarch Butterfly is one of the most beautiful of all butterflies, some say, and are considered the “king” of the butterflies, hence the name “monarch”. The monarch (Danaus plexippus) is a milkweed butterfly (subfamily Danainae), in the family Nymphalidae.
The butterfly is sometimes called the "milkweed butterfly" because its larvae eat the plant. Adult female monarchs lay their eggs on the underside of milkweed leaves.
With its bright colours, large size, and slow powerful flight, the monarch is probably the most widely recognized of all North American butterflies. The bright orange wings, which span 93 to 105 mm, have a thick black border containing two rows of white spots.
In North America, the monarch ranges from southern Canada to northern South America. It rarely strays to western Europe (rarely as far as Greece) from being transported by U. S. ships or by flying there if weather and wind conditions are right. It has also been found in Bermuda, Hawaii, the Solomons, New Caledonia, New Zealand, Australia, Indonesia, Sri Lanka, India, the Azores, and the Canary Islands.
The monarch is in North America famous for its southward migration and northward return in summer from Canada to Mexico and Baja California which spans the life of three to four generations of the butterfly. The monarch is the only butterfly that migrates both north and south as the birds do on a regular basis.
This picture was taken in the outdoor aviary of the "De Passiflorahoeve" (Passiflorafarm) in Harskamp, the Netherlands.
____________________________
De monarchvlinder of monarch (Danaus plexippus) is een dagactieve vlinder in de familie Nymphalidae. De monarchvlinder is één van de bekendste soorten vlinders van Noord-Amerika omdat de soort daar in grote aantallen voorkomt. De monarchvlinder trekt in de lente in verschillende generaties naar het noorden en keert in de herfst weer terug naar het zuiden. Hier overwinteren de vlinders in enorme groepen van soms tientallen miljoenen exemplaren.
De monarchvlinder is een vrij grote soort, de totale lichaamslengte varieert tussen de 43 en 50 mm en de spanwijdte bedraagt tot 10 centimeter. De vleugels zijn opvallend door de overwegend oranje kleur met zwarte strepen.
De monarchvlinder komt voor in Noord-, Midden en noordelijk Zuid-Amerika. De volwassen insecten trekken echter de gehele wereld over, tot oostelijk in noordelijk Afrika en delen van Europa. Westelijk kan de monarchvlinder Australië en grote delen van Azië bereiken. De dieren kunnen tot 4500 kilometer van hun geboortegrond worden aangetroffen.
De rupsen eten de bladeren van verschillende soorten zijdeplant. Deze planten zijn giftig en de rupsen slaan het gif op zodat ze zelf ook giftig worden. Ook de volwassen vlinders zijn hierdoor oneetbaar voor de meeste dieren. Een aantal andere vlinders lijkt hierdoor op de monarchvlinder, zodat vijanden denken dat deze soorten ook giftig zijn.
De opname is gemaakt in de volière voor Europese vlinders van zorgboerderij De Passiflorahoeve bij Harskamp op de Veluwe.
______________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien).
All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
______________________________
.
.
The emerald swallowtail (Papilio palinurus), also known as the banded peacock, green-banded peacock or emerald peacock, is native to the primary forests of southeast Asia.
This species gets its name from the bright emerald green metalic band that runs across each of its dark greenish-black upperwings.
The underside is black with orange, white and blue spots along the hindwing edges. The hind wings of both sexes have a pair of protruding tails like the tail of some swallows.
The wingspan of about 8 - 10 cm classifies the emerald swallowtail as a medium to large sized butterfly.
This picture was taken in the tropical butterfly house of the botanical garden of the Utrecht University in the Netherlands.
Papilio palinurus is een dagvlinder uit het geslacht Papilio, de grote pages. Er is geen Nederlandse naam voor deze uit zuidoost Azië (Myanmar, Maleisië, Indonesië en de Filipijnen) afkomstige vlinder. De vlinder leeft daar vooral op de beboste berghellingen.
De bovenzijde van de vleugels is goenzwart met een licht groene metalic band dwars over de vleugels. Opvallend is ook de iriserende groene weerschijn op de vleugels.
De onderzijde van de vleugels is onopvallend grijszwart met kleine oranje, witte en blauwe eye-spots langs de achterste vleugelrand.
De vlinders hebben kleine staartje aan de achtervleugels.
Dit staartje is een kenmerk van de grote pages
De vleugelspanwijdte van deze middelgrote vlinder is 8 à 10 cm.
Deze foto is gemaakt in het vlinderhuis van de Botanische Tuinen van de Utrechtse Universiteit.
______________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien).
All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
______________________________
.
.
Franz TRATTNER`S FUNKORCHESTRA feat. NICOLE ROCHELLE - aus dem Jazzit Musik Club - vom 29.12.2017 - weitere Fotos unter:
www.jazzfoto.at/konzertfotos17/funk_and_soul_night/funkor...
Nicolle Rochelle: voc
Phillip Schröter: voc
Franz Trattner: dr
Lukas Krainjc: b
Jay Beitel: g
Franz Kreimer: keys
Matthias Leboucher: keys
Kurt Gersdorf: sax
Chris Kronreif: sax
Stefan Konzett: tb
The green-veined White (Pieris napi) is a widespread and common butterfly of the Pieridae family occurring throughout Europe, temperate Asia, and at high altitudes in the Atlas mountains of north Africa. It also occurs in North America where it is known as the Mustard White. Other less frequently used names for this butterfly are Green-veined White, Margin White, Microstriata White and Sharp-veined White.
At first glance this looks like a small white butterfly. On closer inspection, when it is resting, you can see the gray-green lines on the underside of the wings which give this butterfly its name. In both sexes, the upper surfaces of the wings are yellowish white and the forewings have blackish tips. Males have a central dark spot on the forewings, whereas females have two. The wingspan is approximately 45 mm.
The Green-veined White is found in damp, grassy places with some shade, forest edges, hedgerows, meadows and wooded river valleys. It is found from sea level to high elevations (3500 m).
This picture was taken in "De Passiflorahoeve" (Passiflorafarm) in Harskamp, the Netherlands.
Het klein geaderd witje (Pieris napi) is een dagvlinder uit de familie Pieridae, de witjes.
De vleugelspanwijdte is 4 tot 5,3 cm (gemiddeld 4,5 cm).
De grondkleur van de vleugels is wit. Op de onderzijde is de ondervleugel en de vleugelpunt van de voorvleugel soms geel. De aders zijn aan de onderkant van de vleugels groengrijs bestoven. Dit is echter in de zomer aanzienlijk minder duidelijk dan in het voorjaar. De soort is dan niet makkelijk te onderscheiden van het klein koolwitje, die ook net zo groot is. Aan de bovenzijde van de voorvleugel heeft het mannetje een zwartige stip, het vrouwtje twee. De vlek aan de vleugelpunt (apex) is gelobd, en loopt naar beneden toe druppelsgewijs af.
Het klein geaderd witje komt grofweg op heel het noordelijk halfrond voor; Europa, Azië, Noord-Amerika en noordelijk Afrika.
De vlinder vliegt van zeeniveau tot 3500 meter in berggebieden. Dit witje komt voor in veel habitattypen en landschappen. Het kan worden aangetroffen in open en meer gesloten landschappen op allerlei typen van graslanden en heiden. Het mag echter niet te droog zijn. In Nederland en België is de soort zeer algemeen.
Deze foto is gemaakt in de vlindervolière voor Europese vlindersoorten (kwekerij Europese vlinders) van zorgboerderij De Passiflorahoeve bij Harskamp op de Veluwe tussen Ede en Apeldoorn. Info: www.passiflorahoeve.nl/
______________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien).
All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
______________________________
.
.
Care farm and butterfly garden "De Passiflorahoeve" grows more than 50% of the butterflies itself.
In breeding pens the butterflies grow from egg to caterpillar and from pupa to butterfly. It is interesting for visitors to be able to follow the four development phases closely.
In the photo above we see a large number of caterpillars of the American monarch butterfly.
Zorgboerderij en vlindertuin "De Passiflorahoeve" kweekt ruim 50% van de vlinders zelf. De vlinders groeien op in kweekkasten van ei tot rups en van pop tot vlinder. Voor bezoekers is het interessant om de vier ontwikkelingsfasen van dichtbij te kunnen volgen.
Op de foto hierboven zien we een groot aantal rupsen van de Amerikaanse monarchvlinder.
Bij de Passiflorahoeve liep het seizoen voor bezoekers altijd tot circa 1 oktober. Een paar jaar geleden waren er aan het einde van het seizoen nog circa 400 poppen (3e ontwikkelingsfase) van de monarchvlinder in kweekkasten aanwezig. Deze poppen zijn overgebracht naar de Mongrovehal van Burgers Zoo waar de vlinders voor de bezoekers mochten pronken.
De Passiflorahoeve heeft moeten besluiten om de stoppen.
Het terrein heeft een andere bestemming gekregen. Elders in Harskamp zou een nieuwe Passiflorahoeve worden opgebouwd, maar coronabeperkingen, stikstofmaatregelen en de te hoge energieprijzen maken dit plan nu niet uitvoerbaar.
______________________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien).
All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
______________________________
.
.
The Small Tortoiseshell (Aglais urticae) is one of the most common butterflies in Europe with an easily recognisable pattern of orange with black, yellow and blue markings on the upper surface of the wings. The underside is dark brown marbling and very dreary.
The wingspan is 4.5 - 5.5 cm. The body is black and hairy.
The Small Tortoiseshell is widespread from the Atlantic coast of West-Europe across Russia to the Pacific coast of East-Asia.
It is perhaps the most well known of the nettle dependent butterflies and a frequent visitor to gardens in late summer.
De kleine vos (Aglais urticae) is een van de meest voorkomende vlinders in Europa, ook in Nederland, met een gemakkelijk herkenbaar kleurenpatroon.
De basiskleur van de bovenkant van de vleugels is oranje met zwarte, gele en blauwe vlekken. De onderkant is donkerbruin, gemarmerd en erg somber. De spanwijdte van de vleugels is 4,5 à 5,5 cm. Het lichaam is zwart en behaard.
De kleine vos is wijdverspreid van de Atlantische kust van West-Europa, via Rusland tot de kust van de Grote Oceaan in Oost-Azië.
Het is misschien wel de meest bekende van de brandnetel afhankelijk vlinders en een frequent bezoeker van tuinen in de late zomer. De waardplant is de algemeen voorkomende grote brandnetel.
Deze foto is gemaakt in een van de tuinen van zorgboerderij De Passieflorahoeve bij Harskamp. Info: www.passiflorahoeve.nl/
_____________________
All rights reserved. Copyright © Martien Uiterweerd (Foto Martien).
All my images are protected under international authors copyright laws and may not be downloaded, reproduced, copied, transmitted or manipulated without my written explicit permission.
_____________________
.
.