View allAll Photos Tagged monsoonseason
Please take your time... to View it large on black
What to expect during Thailand's Rainy Season - June to October:
* temperature still around 32 degrees Cecius.
* no rain for a week at a time
* night rain and clear days
* Torrential rains like above that last 30 minutes to 2 hours, then clearing and sun
* overcast days with little to no rain
* two to three days of partial rain in a week is, especially later in the rainy season
Even there's trouble in Paradise. Tropical storm arrived at Oaw Talong on Koh Mak. The whole serene scene changed suddenly into a dark dream. Wind gusting and blowing through palm tree leaves. We had to wait a half before we could continue our island exploring.
Wat te verwachten van het regenseizoen in Thailand - juni tot oktober:
* temperatuur rond 32 graden.
* geen regen voor één week
* 's nachts regen en droog overdag
* na tropische regenbuien zoals hierboven van 30 minuten tot 2 uur weer zonneschijn
* bewolkte dagen maar geen regen
* twee tot drie dagen in de week veel regen met name later in het regen seizoen.
One of our favorite pastimes is watching the storms on the Catalina Mountains. In this shot, (taken August 22, 2013) the rain is moving down through the canyons and ravines from the peaks to the foothills. I didn't know I had caught a bolt of lightning until I saw it on the computer monitor.
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
In the south of Laos, in Champasak Province near the Cambodian border, some 200 km from Angkor Wat and about a one hour drive from Pakse on a good road, is the UNESCO World Heritage Site of Vat Phou. It is an exceptional archeological site originating in the 6th century and thriving until the 15th Century. Its influences come from Khmer, Hindu, and Buddhist traditions that blend elegantly in its architectural, ritualistic, and artistic designs. Construction on what we see today as Vat Phou started around 1000AD, and bears clear visions of Hinduism. Taking advantage of a natural axis from Phou Kao Mountain - from which flows a natural spring that is still considered sacred nowadays - to the Mekong River, the ancient khmers designed a geometric pattern of temples, shrines, and man-made waterways. The deliberately chosen location of Vat Phou along an east – west axis, is coupled with the fact that the peak of Phou Kao Mountain is shaped like a lingam. Such a phallic shape is usually associated with the Hindu God Shiva, as is the worship of the rising sun, hence the east – west alignment of the temple. After centuries of lying in ruin, hidden within the jungle, a French explorer, Henri Pamentier, rediscovered Vat Phou in 1914. After photographing the site, it once again disappeared form the world’s consciousness. Interest resurrected itself again in the mid 1980’s when UNESCO initiated an archaeological survey of the site. This survey led to heritage legislation being implemented, with the conferring of protected status being given to the site in 2001.
Vat Phou is known for the intricacy of its carvings. I entered the East West Corridor Northern Palace. High above on the corner was a naga ante-fix "snake heads" staring out onto the grounds warning off any who would come too near. The two tiered triangular pediments form a truss like structure for the roof beams which originally enclosed the great corridors truly giving the impression of a vast temple pointing to the heavens. This was surely Shiva's earthly home. Vat Phou is built largely of sandstone, a medium that lends itself to the elaborate decorative wall carvings which are still observable today. The buildings themselves are miniature in scale, unusually so when measured by the standards of Angkorian construction. These factors have made this temple a pleasure to explore, and have led to its being widely praised as a "precious gem", or the "jewel of Khmer art.". Vat Phou in Champasak is a scaled down version of Angkor Wat but that can only mean a change for an almost tourist free experience at a one of the most significant Buddhist religious sites of Laos. I enjoy to photograph ruins, trying to catch that ancient atmosphere. Here you don't feel like a tourist but more like an explorer.
Het Wat Phou tempelcomplex ligt op een uurtje fietsen vanaf Champasak. Een fiets kun je voor 0,50 per dag huren via je guesthouse. Je kunt Wat Phou ook met een gecharterde tuk-tuk bereiken. Wat Phou betekent in het Laotiaans bergklooster. De Wat Phou, de meest interessante Khmer-ruine buiten, ligt op 8 kilometer ten zuidwesten van Champasak. Het is in feite een verzameling tempels en heiligdommen aan de voet van de Lingaparvata berg. Het Khmertempelcomplex werd in de 9de eeuw door koning Jayavarman IV als Shiva-heiligdom gebouwd. In vroegere tijden verbond een 200 km lange weg deze tempel met Angkor Wat in Cambodja. Hoewel de plek nu verbonden is met het Theravada Boeddhisme, wijzen zandstenen reliefs erop dat de ruines ooit aan de Hindoe-goden gewijd waren. Met de ondergang van het Angkor rijk werd Wat Phou overwoekerd door de jungle. In 2001 is Wat Phou door UNESCO uitgeroepen tot een World Heritage Site. Met steun van de UNESCO zijn restauratiewerkzaamheden in volle gang. UNESCO heeft inmiddels wel geleerd van eerdere restauratiewerkzaamheden aan Angkor Wat. De inmiddels gestarte herstelwerkzaamheden stuitten daar op opmerkelijk verzet van deze bezoekers. Ze waren ontstemd over de pogingen het overwoekerende oerwoud terug te dringen. Voor hen werden een paar gebouwen ongemoeid gelaten, zodat het beeld gelijk bleef aan de op foto's vastgelegde dromen die ze, eerder thuis hadden gezien. Gelukkig krijg je hier als je door de gedeeltelijk overgroeide ruïnes dwaalt een goede indruk hoe groot het complex geweest moet zijn. Boven op de heuvel staat een verborgen tempel in het oerwoud. Je voelt je even geen toerist maar ontdekkings-reiziger! Vanaf de boven op een heuvel gelegen centrale tempel kijk je uit over een groot deel van het complex en de in de verte gelegen Mekong.
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
Don Khon island which sometimes is mistaken for the larger Don Khong island to the north is a small island in the Mekong river located in the South of Laos close to the border of Cambodia. Coconut palm trees are cultivated on the island. This island is a major tourist centre in the south of Laos major in relative terms and has many bungalows still without electricity. On the west side of the island are the Tat Somphamit rapids. We stayed at the Seng Ahloune Guesthouse. This family-run guesthouse has been operating for ten years under the able Captain Cu of Thep. When he is around, things hum. Checks every box: great value for money, comfy bed, clean, heaps of character: carved wooden doors, hammocks, on stilts over Mekong. Restaurant serves tasty Lao food. Watching village life from our veranda, we saw children cycling to school on bikes too big for them, just able to turn the peddles, but legs not long enough to let them reach the seat. Women walked by with long bamboo poles, a hook at one end, to poke the mangoes high in the trees and shake hard until one or two ripe green fruits tumbled to the ground. From the riverbank we saw children swimming and playing in the water using large coconuts as floats. The island beauty is best appreciated by riding a bicycle around the few sights, swinging in a hammock, reading a book and chatting with locals and travelers alike. How is it that time seems to pass so quickly when you haven't really done that much. Our time on Don Khon, a palm fringed island in the middle of the Mekong River in southern Laos was like that.
Khon is a great little place to enjoy the idyllic lifestyle of village life at Si Phan Don or the place of four thousand islands. Si Phan Don is a child of the Mekong as she fans out to a width of 14kms and forms one of Laos’s natural marvels. Here you can get to experience the real Laos. Photo of a fisherman in his dugout canoe on the mighty Mekong river nearby the island Don Khon - Southern Laos. When going downstream the boatman turned his motor off to save fuel.
Don Khon eiland is een oase van rust want gemotoriseerd verkeer is er nog vrijwel onbekend. Je kunt hier heerlijk wandelen langs tempeltjes, rijstvelden, lotusvijvers en kleine dorpjes. Don Khon is wel een beetje een backpackers paradijs met goedkope bamboehutjes, pancakes en Frans stokbrood. Je kunt Don Khon per boot bereiken vanaf Ban Nakasang. Don Khon heeft geen electriciteit. Met een oude Franse spoorbrug die het eiland met Don Det verbindt, heeft Don Khon nog een aantal andere opmerkelijke overblijfselen uit de Franse periode: vervallen villa's, de Franse steiger aan de andere kant van het eiland en de karkassen van een oude stoomlocomotief. En niet te vergeten de grote Phi Li waterval, ook vaak de Tat Somphamit genoemd. Deze stroomversnelling ligt op 20 minuten wandelen ten zuiden van de spoorbrug. Vanaf een zandplaat iets ten zuiden van de oude Franse steiger in Ban Khon Tai maak je de meeste kans de zeldzame Irrawaddy zoetwaterdolfijnen te zien. Wij verblijven op het eiland Don Khon in het Seng Ahloune Guesthouse. Houten bungalows met fan naast het water van de Mekong met eigen hangmatten en badkamer. Verzorgde inrichting en muskietennet. Lekker en goed restaurant. Minpunt: door het gebrek aan elektriciteit heb je niks aan de fan ;-)
Not too great but my first lightning shot. The patience this takes is way more than I have at 1:00am!
Out of 200 photos, I got one! lol
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
Buddhism in Laos is largely of the Theravada school. Nearly 60% of the Lao population is Buddhist of the Theravada school, though Buddhism in this country has become integrated with folk beliefs such as ancestor worship. Buddhism was based on the religious movement founded in the sixth century B.C. by Siddhartha , later known as the Buddha, who urged the world to relinquish the extremes of sensuality and self-mortification and follow the enlightened Middle Way...... The focus of this religion is on man, not gods; the assumption is that life is pain or suffering, which is a consequence of craving, and that suffering can end only if desire ceases. The end of suffering is the achievement of nirvana often defined as the absence of craving and therefore of suffering, sometimes as enlightenment. Like in most other Theravada nations, Buddhism in Laos is represented primarily by the presence of Buddhist monks, who serve as officiants on ceremonial occasions, as well as being responsible for preserving and conveying the teachings of the Buddha.
A recent monk workshop was held by Mlup Baitong to increase awareness of the local provincial authorities and people regarding dolphin and fish conservation because most Laotians and Cambodians have unlimitedly belief on Buddhist religion. There are only 64 or 65 irrawaddy dolphins left in the Mekong river in Southeast Asia and is classified as a critically endangered species. A number of monks here at the border of Laos and Cambodia are already available for raising awareness as well as teaching materials. The monks encourage a dialogue here in Kratie and Stung Treng Provinces to elicit their support for the dolphin conservation and to extend the general public support. Above photo shows Saffron-cloaked monks on a slow boat at the Mekong River near the border of Laos - Cambodia. There are only 12 dolphins left in this area and a few more further down stream in Kratie - Cambodia. Many temples are build next to the river since transport in Laos via the river is faster than by road. Laos is truly a Mekong country, the river runs its full length. We had a friendly chat with the local people and monks. Lao monks are very friendly and approachable. We donated some money to this Buddhist community. We hope the monk workshop will help the Irrawaddy dophins to survive. Most people donate food to the monks to gain merit and improve their karma. The temples of Laos were once seen as "Universities" for monks. Lao monks are highly respected and revered in Lao communities. Many of the novice monks come from poor villages throughout Laos and live and study.
Een groot deel van de Laostiaase bevolking, zo’n 60% is boeddhist. Men hangt het zogenaamde Teravada-boeddhisme. In het Theravada wordt meditatie benadrukt als een essentieel onderdeel van het pad naar verlichting, samen met moreel gedrag en wijsheid. Het brengen van een einde aan het lijden is het hoofddoel van het Theravada boeddhisme. De Boeddha legde verder een zeer gedetailleerde gedragscode voor de Monniken neer: de Vinaya. Over het algemeen worden monniken door de Boeddha aangemoedigd om wereldse aangelegenheden en passies achter zich te laten, zodat zij gemakkelijker in staat zijn een staat van vrede en wijsheid te bereiken, en sterke ongezonde emoties zoals haat, verlangen en lust te overwinnen. Een Monnik zoals hierboven in z'n oranje gewaad, kaalgeschoren en met sandalen aan de voeten is niet meer weg te denken uit het straatbeeld van Laos.
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
Laos wet season runs from around May to October, and as with many Southeast Asian countries, the wet season is characterized by a downpour for a few hours each day rather than all-day torrential downpours. While the rainy season tends to strike Laos pretty much, in such forestry area the higher you are, the more rain you get. August is the wettest month. All in all, land transport during Laos wet season can be slow and soggy. Laos pretty mountainous lends itself to landslides, some minor, some not-so-minor. Also, with all this rainfall, the rivers can become beastly and delays due to bridges being down are not uncommon. Don't be surprised if your trip takes longer than expected. There are some advantages of this season which are lower temperatures, cleaner air and it's very quiet. The Mekong is one of the world’s major rivers. It is the 11th-longest river in the world. Its estimated length is 4,909 km and it drains an area of 795,000 km2. From the Tibetan Plateau it runs through China's Yunnan province, Burma, Thailand, Laos, Cambodia and Vietnam. The biodiversity of the Mekong mountains is one of the richest in the world. More than 1200 species of fish have been identified and there could be possibly as many as 1700. Fishing is a very important part of the economic activities in the area and a vital source of protein in the local diet. Even the rare species of freshwater dolphin, the Irrawaddy dolphin can be seen at the Lower Mekong. Irrawaddy dolphins have been documented participating in cooperative fishing with humans using cast nets by driving the fish towards these fisherman in response to acoustic signals from them. We are planning to see these special dolphins but they seems to be located further South near the border of Cambodia...
Photo of a fisherman in his dugout canoe streaming downwards on the mighty Mekong. Taken from the ferry crossing the Mekong near Champasak - Southern Laos. The rain doesn't seems to border the fisherman at all. Fishing in the rain is best for all types of fishing. The rain washes in food for the fish and knocks small prey from weeds and breaks up the surface. Such beautiful sinister scene where you can see the heavy rainfall slow but surely approaching. We arrived with rain and now we're leaving with rain again! We're moving further South to the Si Phan Don - meaning 4,000 islands in the Mekong river. From our experience we can say even if you travel in the wildest rainy season you experience maybe much more about Laos than others in December crushing out with only other foreigners and learning and seeing maybe less...I guess its finally up to you which season you choose to visit Laos.
Laos kent een tropisch moessonklimaat, met een duidelijk regenseizoen van mei tot oktober. Meestal komen moessons voor op dezelfde tijd over het gehele land, hoewel deze periodes sterk kunnen verschillen naargelang het jaar. Regenval kent eveneens verschillen, naargelang de regio. Moessonregens kunnen zware onweders en plaatselijke overstromingen veroorzaken. De gevaarlijkste zijn flash-floods of modderstromen. Hierboven een kijkje op de modderige Mekong rivier en het onheilspelende weer in het zuiden van Laos. De visser vaart met de stroming mee van de machtige Mekong rivier. Tegen de stroming gaat z'n motor weer aan. De Mekong is 4909 kilometer lang en wordt beschouwd als één van de belangrijke rivieren in Azië. De rivier loopt achtereenvolgens door de landen China, Myanmar, Laos, Thailand, Cambodja en Vietnam. De Mekong ontspringt in het Tanglhagebergte in China en mondt met een delta (Mekong-delta) uit in de Zuid-Chinese Zee.De bruine kleur betekent niet dat het water is vuil maar wijst de grote kracht van o.a. meesleuren van land. Vrouwen wassen hun kleren langs de rivieroever en jongens springen in de rivier. De biodiversiteit van de Mekong bergen is één van rijkst aan de wereld. In de rivier leeft de grootste soort meerval ter wereld. Meer dan 1200 soorten vis zijn geïdentificeerde en misschien nog wel meer. De visserij is economisch zeer belangrijk en een essentiële bron van proteïne in het lokale dieet. In het lage gedeelte bij de Mekong-delta komen zelfs nog de bezondere irrawaddydolfijnen voor. We zijn van plan om deze bijzondere dolfijnen te gaan bekijken maar het schijnt dat ze zich nog wat zuidelijker begeven vlakbij de grens met Cambodja...
The monsoon season in the Southwest runs from late June to September. Every year is a bit different. Sometimes the monsoon doesn't arrive until early July. This year it came in mid-June, when we needed it badly to help put out the forest fires. When it finally does arrive, it brings clouds and rain. The clouds make for splendid sunset scenes with colors that are not common during the non-monsoon.
Humphreys Peak is Arizona's highest mountain at 12,633 feet (3,851 m) elevation and is part of the San Francisco Peaks, an extinct stratovolcano. This view is from the western slope at Hart Prairie, showing the greenery from the summer rains - Coconino National Forest, Arizona
{ L } Lightbox view is best
Ϙ View Large +
© All Rights Reserved
Monsoon clouds from the hoodoo area of the Catalina Scenic Highway at about 7000 feet in the Santa Catalina Mountains.
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
The water buffalo or domestic Asian water buffalo is a large bovine animal, frequently used as livestock in Laos and southern Asia. All the domestic varieties and breeds descend from one common ancestor, the Wild Water Buffalo, which is now an endangered species. Buffalo are used as draft, meat, and dairy animals. Their dung is used as a fertilizer and as a fuel when dried. Adult Water Buffalo range in size from 400 to 900 kg. Here on Don Det the water buffalo is still used for ploughing rice fields. Water buffalo behavior sometimes differs from cattle. For example, most water buffaloes are not trained to be driven. Instead, the herdsman must walk alongside or ahead of them. They then instinctively follow. They also rub against trees more often than cattle do, and they sometimes de-bark the trees causing them to die. Water buffalo spend much of their day submerged in the muddy waters. Water buffalo also prefer to feed in grasslands on grass and herbs. Many farmers in Laos own water buffalo(es) for plowing the land for farming, and one of the questions that my kid were asked was, ‘How many teeth does a water buffalo have on top and bottom?’ I think it doesn’t take a genius to answer this question, but it does take a real farmer because most of us don’t pay much attention to water buffaloes even when they’re smiling at us. Most people just assumed that water buffaloes have a full set of teeth on top and bottom, but the ones in Laos only have teeth on the bottom, please correct me if yours have teeth on top! Water Buffaloes are color blind, therefore it’s not wise to wear bright color clothing around them, if you don’t want to get chased by one.
In Laos, one of the poorest countries in Southeast Asia, domesticated water buffalo are used plowing rice fields, for their meat, hides, and milk, and also and transportation. The buffalo is a classic work animal of Asia. Traditionally, men plough with their buffalo, make bunds and prepare seedbeds, and women do more than half of the transplanting of rice, weeding, harvesting, threshing and post-harvest operations. A good way to explore the daily life in Laos is by bicycle or feet. Meeting friendly Lao people in the small villages, like here on the Mekong island Don Det, along the way and enjoying its countryside. I had to stop many times to make a photo. A ploughman with his water buffalo working hard puddling the rice fields. When they’re working, they worked hard, but water buffaloes in Laos are being replaced by tractors as Lao people called it steel buffalo. But the buffalo produces free fertilizer and does not require diesel fuel. As fuel becomes scarce and expensive in these countries, the buffalo is being used more frequently as a draft animal.
Een waterbuffel of karbouw is een groot rund. Het is met afstand de bekendste en meest wijdverbreide soort Aziatische buffel. In het wild komt het dier nog voor maar is een bedreigd diersoort. Daarnaast wordt de waterbuffel veel als werkdier gehouden, bijvoorbeeld voor het ploegen van de rijstvelden, met name in Azië. Volwassenen dieren kunnen 300 tot 1200 kg zwaar worden. Waterbuffels kunnen zo'n 25 jaar oud worden. De melk van de waterbuffel wordt door vele volkeren gedronken. De melk heeft een hoog vetgehalte. Verder wordt de waterbuffel vooral gebruikt als trekdier voor de ploeg in rijstplantages. Het vlees wordt in bepaalde gebieden gegeten als vervanging voor rundvlees. De huid levert taai en nuttig leer. De regentijd is een druk seizoen voor de boeren, nu is de tijd om rijst aan te planten, de kinderen hebben drie maanden schoolvakantie en kunnen daardoor meehelpen op de velden. Hier en daar ligt een waterbuffel zijn kostje te herkauwen of baddert wat in het modderige water. Een Aziatische rijstboer gebruikt geen machines, maar zaait, plant uit en oogst met de hand. Ploegen gebeurt meestal met een waterbuffel of met handtractor. Wist je dat een kleine rijstboer in Azië zo’n 80 kilometer achter zijn buffel aanloopt om één hectare rijstveld om te ploegen? Meestal verbouwt hij de rijst voor zichzelf en zijn gezin op een eigen stukje grond. Vaak echter dwingt geldgebrek hem de ganse oogst te verkopen. Dankzij de aanleg van dammen krijgen de velden het hele jaar voldoende water en kunnen de boeren tweemaal per jaar oogsten. Mannen en vrouwen hebben het werk op de velden netjes verdeeld. Mannen verzorgen de dijken, ploegen de velden, brengen de rijstplantjes aan - ze balanceren met hun draagstok op de dijkjes. Vrouwen staan acht tot tien uur per dag in het water om met gebogen rug de plantjes uit te zetten. Ze verdienen één dollar per dag. Met dat geld kunnen ze vier kilo rijst kopen.
A lovely young girl alone in a wooden boat on the Tahas River. Even quite young children were quite comfortable paddling boats on the rivers flooded with water from Tonle Sap lake during the monsoon season. This was taken in the village of Kompong Phluk, Cambodia (best larger)
31/05/16 www.allenfotowild.com
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
I have travelled all my life but never before have I been in a country where the principal characteristic of the people seems to be their smile. Despite Laos poverty and isolation, its people were some of the kindest and most outgoing we've ever met. Its delightful old world charm has not been despoiled by the slow but steady pace of modernization. A number of kids played along the paddy fields greeted us. This is Laos, a land of ethnically diverse inhabitants but where gentle, open, beaming smiles surround you wherever you go. And never since my school days have I heard so much giggling, both in cities and in the countryside, as both young and old go about their daily activities. A naturally sweet nature seems to have survived centuries of fighting and turbulent change, while the results of the intense barrage of bombs and Agent Orange dropped on Laos during the Vietnam war still affects, in some way, almost every family in the country. To Westerners, with our grumbles and grouses about the slightest inconveniences to our lives, it is a revelation. Until recently Laos was an Asian backwater. When it opened its doors again to foreign visitors in the Nineties there were few modern amenities and no tourist infrastructure. Now this sleepy, rural land is waking up to tourism.
Photo of a lovely smiling girl taken on the island Don Khong - Laos. The main little island located in the Mekong river. While her father is ploughing in the rice fields and her mother transplanting rice seedlings this young girl is taken care of the youngest family member hiding behind her. A great place to explore some of the lesser-known areas of the southern region of Laos. A place to meet the friendly Lao people despite their poverty and isolation.
Si Phan Don, ook bekend als 4 duizend eilanden is gelegen in het zuiden van Laos. Hier is de Mekong op sommige gebieden wel 14 km breed. Het grootste eiland in de Mekong is Don Khong en meest ontwikkelde van deze eilanden. Eerst zijn we met een klein bootje naar het grootste eiland gegaan: Samengevat: peace & happiness. Voor de gemiddelde toerist is er erg weinig te doen, maar voor mij is de omgeving schitterend en heel rustgevend. De omgeving nodigt uit tot het maken van flinke wandelingen, maar je kunt het eiland ook prima per fiets verkennen. We hebben dan ook maar een fiets gehuurd en een rondje gemaakt. Werkelijk prachtig en heerlijk om door onbedorven dorpjes en de prachtige groene rijstvelden te rijden waar iedereen ons zwaaiend met Sabaidee begroette. Een land naast Thailand van de glimlach. De glimlachjes die ik hier overal krijg toegeworpen zijn oprecht. Ik voel me jarig, alsof ik de hele dag kadootjes krijg. Naast vriendelijk is Laos ook nog eens mooi. Als er een Authentiek Azië; bestaat, moet het Laos zijn. En als je ook maar enigszins je best doet om contact te krijgen met de bevolking zal je worden uitgenodigd om binnen te kijken en wat te eten en drinken. We hebben verder naar veel kinderen gezwaaid, veel glimlachjes teruggegeven. Zeker voor de avontuurlijke reiziger herbergt dit land een grote hoeveelheid aan onontdekte natuurschatten, vriendelijke mensen en een gevoel dat veel nog puur is.
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
The Irrawaddy dolphin is a not quite a River dolphin as its normal habitat lies near the coast and delta areas, it is found in river such as the Ganges, the Mekong and the Ayeyarwady River Irrawaddy River from where it gets its name. The Irrawaddy Dolphin has a lifespan of about 30 years and can reach about 130kg in weight and about 2.5m in length. It has a rounded head and a flat nose and is classified as a critically endangered species with only about 65 left in total. There are a few clusters of dolphins around the Laos / Cambodian border on the Lower Mekong, which can be seen by taking a kayaking tour. The dolphins don’t seem to mind the kayak’s and swim about normally. There are only 12 dolphins left in this area and a few more further down stream in Kratie - Cambodia. It is possible to spot a few dolphins whilst on the trip as they reside just below the waterfalls on the Cambodian side of the river. The best time to see them is in the morning or afternoon due to the heat and they seem to surface more in cooler temperatures. It's indeed very hard to spot them in the rainy season when the water isn't clear and the Mekong is 14km wide. The dolphins dive for a couple minutes and only come to the surface for a couple of seconds to breath. Always a surprise where they popup. We're lucky to have met this highly endangered species during our boat kayak trip and I was lucky to captured them through the wetlands of Si Pan Don in Laos, around the Mekong Fault Line. A fixed percentage of the paddle tour is dedicated to the Laos dolphin conservation fund. There are only 64 or 65 irrawaddy dolphins left in the Mekong river in Southeast Asia. With a more rounded head and a shorter fin, these dolphins are unique and live in only a small, 190 km- stretch of the river that flows through Laos and Cambodia. Evidence shows that their immune systems are being broken down by pollution into the river and the source is yet to be identfied. The Mekong river flows from mountains of Tibet to China, Thailand, Laos en Cambodia to the sea in Vietnam at a length of almost 4900 km. Members of numerous NGOs are investigating and they believe that several countries may be involved. Our journey through Laos will end with amazing fresh water dolphins and raging waterfall jumps in kayaks overlooking the border with Cambodia.
Photo of the endangered species: the Irrawaddy Dolphin in Southern Laos - Northern Cambodia. We enjoy a day kayaking tour through the wetlands of Si Pan Don in Laos, around the Mekong Fault Line. It is possible to spot a few dolphins and we were lucky. The dolphins don’t seem to mind the kayak’s and swim about normally. There are about only 12 dolphins left in this area and a few more further down stream in Kratie - Cambodia. Three Irrawaddy dolphins just popup the breath, on the right side mother and her little baby as a group of Great White Egrets just flew above them. Such lovely wildlife spotting! The best time to see them is in the morning or afternoon due to the heat and they seem to surface more in cooler temperatures. It exciting to see these unique dolphins so close. Laos wildlife at it best.
Si Pan Don, ofwel vierduizend eilanden, is een verzameling bewoonde en onbewoonde eilandjes in de Mekong. De rivier is hier een maar liefst 14 km breed labyrint van zandplaten, eilanden, rotsen, stroomversnellingen en spectaculaire watervallen. De eilandjes liggen in het uiterste zuiden van Laos, tegen de grens met Cambodja en hebben een unieke flora en fauna. Ten zuiden van Si Pan Don maak je veel kans om de bedreigde zoetwaterdolfijn te zien. Het Wereldnatuurfonds maakt zich ernstig zorgen over het lot van de Irrawaddydolfijn in de Mekong-rivier in Zuidoost-Azië. Volgens onderzoekers leven er nog 64 tot 65 van deze dolfijnen in de zwaar vervuilde rivier. De zoetwaterdolfijn staat inmiddels op de lijst van dieren die met uitsterven worden bedreigd. In de afgelopen vijf jaar werden ongeveer vijftig dode dolfijnkalveren gevonden in Laos en Cambodja. Sectie op de dieren wees uit dat ze kampten met grote hoeveelheden pesticiden, kwik en andere giftige stoffen in hun lichamen. Het Wereldnatuurfonds onderzoekt waar de vervuiling van de rivier precies vandaan komt. Het kwik komt waarschijnlijk van mijnbouwactiviteiten langs de bijna 4900 kilometer lange rivier. De Mekong heeft haar bron op de Tibet-hoogvlakte en stroomt via de zuidelijke Chinese provincie Yunnan, Myanmar, Thailand, Laos en Cambodja naar de monding in Vietnam. Het beste kan je de dolfijnen bekijken vanaf het water. We maken een tocht per kayak en peddelen eerst de sneltromende rivier af. Na een uur moeten we het water uit: we naderen de spectaculaire Li Phi waterval! Een stuk verder mogen we het water weer in. De rivier is hier duidelijk veel ruiger en met nog veel meer vaart varen we bijna Cambodja in. De dolfijnen zwemmen hier de grens over maar wij moeten stoppen op een klein strandje precies op de grens met Cambodja. Hier betalen we de grenspolitie één Dollar om toch even de grens te mogen overgaan. Normaal heb je visum nodig. De meeste kans om dolfijnen te zien maak je in de droge tijd. In de het regenseizoen is de rivier erg breed en is het water vrij troebelig. De dolfijnen duiken enkel minuten onderwater en komen maar enkele seconden naar boven om te ademen. Altijd een verassing waar ze naar boven komen. Het is echt fantastisch om deze bedreigde zoetwater dolfijnen zonder snuit te zien zwemmen, in de Mekong tussen Kratie en de grens met Laos. Wij hebben ze gelukkig kunnen zien van behoorlijk dichtbij en prachtige grote zilverreigers en hopen dat ons toeristengeld kan bijdragen tot het in stand houden van dit bijzonder soort dolfijnen.
The island Koh Kut (Thai: เกาะกูด) is located in the district of Trat Province, eastern Thailand which borders with Cambodia. With a population of about 2000 it is the district with the lowest population of all Thailand. Total island area: 162.2 km².
It is a major island ringed by sleepy seaside villages, coconut plantation and jungle. It is about two hour from the mainland by speedboat. Kut Island has limited infrastructure and hence is not overrun by tourists like nearby Ko Chang. Several small resorts on the islands cater to mostly Thai tourists who prefer, like us, a quiet and family-friendly atmosphere. The sand beach seems forsaken during Moonson season and at the end of the day we enjoy the beautiful view of palm tree shadows and calm sea.
At the end of the affternoon we walked on the Bang Boa bay and its seems this beach was forsaken. Yes, tall trees are known by their shadows ;-) Young palm tree sprouting from a coconut and we found many beautiful shells. It felt a bit like Robinson Crusoe island ;-)
Het tropisch eiland Koh Kut ligt in de Thaise provincie Trat dat grenst in het oosten aan Cambodja. De provincie is vooral bekend vanwege de vele eilanden en de vaak nog ongerepte stranden. Het grote eiland Koh Chang wordt inmiddels overspoeld met toeristen terwijl je nog rust kan vinden op het veel verder gelegen eiland Koh Kut met een oppervlakte van 162.2 km². Een per dag gaat er een speedboot naar Koh Kut. De overtocht duurt twee uur. De paar wegen op het eiland zijn nog niet geasfalteerd waardoor je zelfs met een 4DW vast komt te zitten in de kuilen en modder van de weg. Maar als je uiteindelijk bij je bungalow bent aangekomen is het allemaal niet voor niets geweest. Wanneer we in het einde van de middag wandelen langs ons strand Bang Boa bay - blijkt deze helemaal verlaten te zijn. Prachtige lange palm schaduwen vallen zo schitterend op het strand. Kokosnoten ontspruiten zich hier als kleine palmboom op het strand en er zijn vele mooie schelpen te vinden. We wanen ons echt op een soort Robinson Crusoë eiland.
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
Don Det is an island in Laos near the border of Cambodia. Here the Mekong river splits into many river arms. In the dry season, when the water level drops, thousands of islands and sandbanks arise - hence the name of Si Phan Don or four thousand islands. The larger islands are permanent above the water level. On these islands people live in villages cultivating rice and vegetables and catching fish. The landscape on the island is adorable with ricefields, waterbuffalos, rustic villages and friendly people. The island Don Som is a little more south in the Mekong river. The island has a superb natural environment. The ricefields on the island are bordered with palmtrees. Bamboo bushes and again palmtrees grow along the riverside. The villagers on the island built their houses in the cool shade underneath the trees along the riverside. They are not only farmers but craftsmen and fishermen as well. We are moving further south by boat from main island Don Khong to Don Det. A backpacker's paradise, nestled along the breathtaking Mekong River, Don Det is a perfect base for travelers exploring the area. Don Det is off the beaten path, so lacks the touristy feel of other destinations, but still offers beauty and adventure from the local waterfalls. A beautiful Laotian getaway. Further to the south is the island of Don Khone. This island close to the Cambodian border has many kapok trees, coconut palmtrees and bamboo bushes. Boats sailing the Mekong river up north could not go further at Don Khone because of the waterfalls.
You can expect torrential rains like above that last up to 2 hours during Lao's rainy season - June to October. After rain it's clearing and the sun shines. Photo taken on the island Don Det in the Mekong river - Southern Laos. The two fishermen in the dugout canoe had to shelter under the big tree for this tropical storm. We had to wait two hours before we could continue our island exploring.
Si Pan Don, ofwel vierduizend eilanden, is een verzameling bewoonde en onbewoonde eilandjes in de Mekong. De rivier is hier een maar liefst 14 km breed labyrint van zandplaten, eilanden, rotsen, stroomversnellingen en spectaculaire watervallen. De eilandjes liggen in het uiterste zuiden van Laos, tegen de grens met Cambodja en hebben een unieke flora en fauna. Ten zuiden van Si Pan Don maak je veel kans om de bedreigde zoetwaterdolfijn te zien. De eilandbewoners leven een ongestoord en traditioneel bestaan en verbouwen rijst, suikerriet en groente. Daarnaast weven ze hun eigen kleding en vangen ze vis in de Mekong. Verschillende eilandjes, zoals Don Khong, Don Det en Don Khone hebben guesthouses, zodat je hier uitstekend kunt island hoppen in de Mekong. Si Pan Don is de laatste jaren een mooie budgetbestemming bij backpackers. We reizen vanaf Don Khong verder met de boot naar Don Det. Het weer zit niet mee. Een tropische regenbui valt kort en hevig over Don Det. Don Det is een oase van rust, want gemotoriseerd verkeer is er nog vrijwel onbekend. Je kunt hier heerlijk wandelen langs tempeltjes, rijstvelden, lotusvijvers en dorpjes. De meeste guesthouses liggen aan de noordelijke zijde van Don Det, en net als Don Khon is ook dit eiland en beetje een backpackers paradijs aan het worden, met goedkope bamboehutjes, pancakes en Lao bier. Net als op Don Khong heeft Don Det nog geen electriciteit.
Pau D'arco or Pink Trumpet Tree flowers swim on Starbucks' outdoor tabletops during Albuquerque, New Mexico monsoon shower.
Location: Starbucks, 4601 Wyoming Blvd NE just north of Montgomery Blvd NE, 6:01pm
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
Don Khong is the main island in the South Mekong river region know as the 4000 islands, one of the most scenic areas in Laos. The interior of Don Khong is almost entirely given over to rice cultivation. The major pastime on Don Khong is cycling around the countryside. Both in the early morning and late afternoon, this is an excellent way to pass a few hours, though it's best to avoid the middle of the day when the heat is oppressive. There are a few small villages scattered around the island's edge along with some interesting little temples and pleasant riverside scenery, but overall the main attraction here is the gentle pace of life. The floodplains of the Mekong River provide the country's only lowlands and its major wet-rice fields. Laos has a centrally planned economy based primarily on agriculture (including rice, sweet potatoes, sugarcane, cassava, and opium poppies) and international aid. Women hold dual responsibility for farm at home. In rice farming women in Laos have a substantial role. Traditionally, men plough, make bunds and prepare seedbeds, and women do more than half of the transplanting of rice, weeding, harvesting, threshing and post-harvest operations. In some areas the traditional task division has changed due to lack of male labour. Women are increasingly involved in land preparation, irrigation and preparing bunds and seedbeds.
I think the best way to explore Laos is by bicycle or feet. Meeting friendly Lao people in the small villages, like here on the Mekong island Don Khong, along the way and enjoying its countryside. I had to stop many times to make a photo. Rural homes are built on stilts to avoid flooding. They are made of wood or bamboo, often with walls of bamboo matting, and roofs of thatch or corrugated tin. Lao houses usually have little or no furniture. People sit, eat, and sleep on mats on the floor. Village houses are built close together, and farmers walk to their fields outside the village. There are no secrets in a small village, and gossip is a potent weapon to keep people in line. A beautiful scenery of paddy fields and it's gentle pace of life.
Si Phan Don, ook bekend als 4 duizend eilanden is gelegen in het zuiden van Laos. Hier is de Mekong op sommige gebieden wel 14 km breed. Het grootste eiland in de Mekong is Don Khong en meest ontwikkelde van deze eilanden. Eerst zijn we met een klein bootje naar het grootste eiland gegaan: Samengevat: peace & happiness. Voor de gemiddelde toerist is er erg weinig te doen, maar voor mij is de omgeving schitterend en heel rustgevend. De omgeving nodigt uit tot het maken van flinke wandelingen, maar je kunt het eiland ook prima per fiets verkennen. We hebben onze slaapplaats gevonden in een prachtig hardhouten chalet, waar alles oude klassieke rijkdom uitstraalde. We hebben dan ook maar een fiets gehuurd en een rondje gemaakt. Werkelijk prachtig en heerlijk om door onbedorven dorpjes en de prachtige groene rijstvelden te rijden waar iedereen ons zwaaiend met Sabaidee begroette. Opvallend is de sterke positie die de vrouwen binnen de familie innemen en ze doen zelfs het meeste werk op de rijstvelden. Een Aziatische rijstboer gebruikt geen machines, maar zaait, plant uit en oogst met de hand. Ploegen gebeurt meestal met een waterbuffel of met handtractor. Wist je dat een kleine rijstboer in Azië zo’n 80 kilometer achter zijn buffel aanloopt om één hectare rijstveld om te ploegen? Meestal verbouwt hij de rijst voor zichzelf en zijn gezin op een eigen stukje grond. Vaak echter dwingt geldgebrek hem de ganse oogst te verkopen. Dankzij de aanleg van dammen krijgen de velden het hele jaar voldoende water en kunnen de boeren tweemaal per jaar oogsten. Mannen en vrouwen hebben het werk op de velden netjes verdeeld. Mannen verzorgen de dijken, ploegen de velden, brengen de rijstplantjes aan - ze balanceren met hun draagstok op de dijkjes. Vrouwen staan acht tot tien uur per dag in het water om met gebogen rug de plantjes uit te zetten. De natte rijstbouw is het voornaamste middel van bestaan.
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
The water buffalo or domestic Asian water buffalo is a large bovine animal, frequently used as livestock in Laos and southern Asia. All the domestic varieties and breeds descend from one common ancestor, the Wild Water Buffalo, which is now an endangered species. Buffalo are used as draft, meat, and dairy animals. Their dung is used as a fertilizer and as a fuel when dried. Adult Water Buffalo range in size from 400 to 900 kg. Here on Don Khong the water buffalo is still used for ploughing rice fields. Water buffalo behavior sometimes differs from cattle. For example, most water buffaloes are not trained to be driven. Instead, the herdsman must walk alongside or ahead of them. They then instinctively follow. They also rub against trees more often than cattle do, and they sometimes de-bark the trees causing them to die. Water buffalo spend much of their day submerged in the muddy waters. Water buffalo also prefer to feed in grasslands on grass and herbs. Many farmers in Laos own water buffalo(es) for plowing the land for farming, and one of the questions that my kid were asked was, ‘How many teeth does a water buffalo have on top and bottom?’ I think it doesn’t take a genius to answer this question, but it does take a real farmer because most of us don’t pay much attention to water buffaloes even when they’re smiling at us. Most people just assumed that water buffaloes have a full set of teeth on top and bottom, but the ones in Laos only have teeth on the bottom, please correct me if yours have teeth on top! Water Buffaloes are color blind, therefore it’s not wise to wear bright color clothing around them, if you don’t want to get chased by one.
In Laos, one of the poorest countries in Southeast Asia, domesticated water buffalo are used plowing rice fields, for their meat, hides, and milk, and also and transportation. The buffalo is a classic work animal of Asia. Traditionally, men plough with their buffalo, make bunds and prepare seedbeds, and women do more than half of the transplanting of rice, weeding, harvesting, threshing and post-harvest operations. A good way to explore the daily life in Laos is by bicycle or feet. Meeting friendly Lao people in the small villages, like here on the Mekong island Don Khong, along the way and enjoying its countryside. I had to stop many times to make a photo. A ploughman with his water buffalo working hard puddling the rice fields. When they’re working, they worked hard, but water buffaloes in Laos are being replaced by tractors as Lao people called it steel buffalo. But the buffalo produces free fertilizer and does not require diesel fuel. As fuel becomes scarce and expensive in these countries, the buffalo is being used more frequently as a draft animal.
Een waterbuffel of karbouw is een groot rund. Het is met afstand de bekendste en meest wijdverbreide soort Aziatische buffel. In het wild komt het dier nog voor maar is een bedreigd diersoort. Daarnaast wordt de waterbuffel veel als werkdier gehouden, bijvoorbeeld voor het ploegen van de rijstvelden, met name in Azië. Volwassenen dieren kunnen 300 tot 1200 kg zwaar worden. Waterbuffels kunnen zo'n 25 jaar oud worden. De melk van de waterbuffel wordt door vele volkeren gedronken. De melk heeft een hoog vetgehalte. Verder wordt de waterbuffel vooral gebruikt als trekdier voor de ploeg in rijstplantages. Het vlees wordt in bepaalde gebieden gegeten als vervanging voor rundvlees. De huid levert taai en nuttig leer. De regentijd is een druk seizoen voor de boeren, nu is de tijd om rijst aan te planten, de kinderen hebben drie maanden schoolvakantie en kunnen daardoor meehelpen op de velden. Hier en daar ligt een waterbuffel zijn kostje te herkauwen of baddert wat in het modderige water. Een Aziatische rijstboer gebruikt geen machines, maar zaait, plant uit en oogst met de hand. Ploegen gebeurt meestal met een waterbuffel of met handtractor. Wist je dat een kleine rijstboer in Azië zo’n 80 kilometer achter zijn buffel aanloopt om één hectare rijstveld om te ploegen? Meestal verbouwt hij de rijst voor zichzelf en zijn gezin op een eigen stukje grond. Vaak echter dwingt geldgebrek hem de ganse oogst te verkopen. Dankzij de aanleg van dammen krijgen de velden het hele jaar voldoende water en kunnen de boeren tweemaal per jaar oogsten. Mannen en vrouwen hebben het werk op de velden netjes verdeeld. Mannen verzorgen de dijken, ploegen de velden, brengen de rijstplantjes aan - ze balanceren met hun draagstok op de dijkjes. Vrouwen staan acht tot tien uur per dag in het water om met gebogen rug de plantjes uit te zetten. Ze verdienen één dollar per dag. Met dat geld kunnen ze vier kilo rijst kopen.
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
Don Khon is the main island in the South Mekong river region know as the 4000 islands, one of the most scenic areas in Laos. The interior of Don Khong is almost entirely given over to rice cultivation. The major pastime on Don Khon is cycling or walking around the countryside. Both in the early morning and late afternoon, this is an excellent way to pass a few hours, though it's best to avoid the middle of the day when the heat is oppressive. There are a few small villages scattered around the island's edge along with some interesting little temples and pleasant riverside scenery, but overall the main attraction here is the gentle pace of life. The floodplains of the Mekong River provide the country's only lowlands and its major wet-rice fields. Laos has a centrally planned economy based primarily on agriculture (including rice, sweet potatoes, sugarcane, cassava, and opium poppies) and international aid. Women hold dual responsibility for farm at home. In rice farming women in Laos have a substantial role. Traditionally, men plough, make bunds and prepare seedbeds, and women do more than half of the transplanting of rice, weeding, harvesting, threshing and post-harvest operations. In some areas the traditional task division has changed due to lack of male labour. Women are increasingly involved in land preparation, irrigation and preparing bunds and seedbeds.
I think the best way to explore Laos is by bicycle or feet. Meeting friendly Lao people in the small villages, like here on the Mekong island Don Khon, along the way and enjoying its countryside. I had to stop many times to make a photo. A beautiful scenery of paddy fields and it's gentle pace of life. During rice planting and harvesting time, many farmers in Laos would stay on the rice fields until the work is done. This is their second home and usually too busy to cook good meals. One thing for sure, the next time I have a sticky rice basket full of sticky rice I will appreciate it more knowing how much effort has gone through to get it on my table.
Si Phan Don, ook bekend als 4 duizend eilanden is gelegen in het zuiden van Laos. Hier is de Mekong op sommige gebieden wel 14 km breed. Het grootste eiland in de Mekong is Don Khong en meest ontwikkelde van deze eilanden. Eerst zijn we met een klein bootje naar het grootste eiland gegaan: Samengevat: peace & happiness. Voor de gemiddelde toerist is er erg weinig te doen, maar voor mij is de omgeving schitterend en heel rustgevend. De omgeving nodigt uit tot het maken van flinke wandelingen, maar je kunt het eiland ook prima per fiets verkennen. We hebben onze slaapplaats gevonden in een prachtig hardhouten chalet, waar alles oude klassieke rijkdom uitstraalde. We hebben dan ook maar een fiets gehuurd en een rondje gemaakt. Werkelijk prachtig en heerlijk om door onbedorven dorpjes en de prachtige groene rijstvelden te rijden waar iedereen ons zwaaiend met Sabaidee begroette. Opvallend is de sterke positie die de vrouwen binnen de familie innemen en ze doen zelfs het meeste werk op de rijstvelden. Een Aziatische rijstboer gebruikt geen machines, maar zaait, plant uit en oogst met de hand. Ploegen gebeurt meestal met een waterbuffel of met handtractor. Wist je dat een kleine rijstboer in Azië zo’n 80 kilometer achter zijn buffel aanloopt om één hectare rijstveld om te ploegen? Meestal verbouwt hij de rijst voor zichzelf en zijn gezin op een eigen stukje grond. Vaak echter dwingt geldgebrek hem de ganse oogst te verkopen. Dankzij de aanleg van dammen krijgen de velden het hele jaar voldoende water en kunnen de boeren tweemaal per jaar oogsten. Mannen en vrouwen hebben het werk op de velden netjes verdeeld. Mannen verzorgen de dijken, ploegen de velden, brengen de rijstplantjes aan - ze balanceren met hun draagstok op de dijkjes. Vrouwen staan acht tot tien uur per dag in het water om met gebogen rug de plantjes uit te zetten. De natte rijstbouw is het voornaamste middel van bestaan.
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
Don Khong is the main island in the South Mekong river region know as the 4000 islands, one of the most scenic areas in Laos. The interior of Don Khong is almost entirely given over to rice cultivation. The major pastime on Don Khong is cycling around the countryside. Both in the early morning and late afternoon, this is an excellent way to pass a few hours, though it's best to avoid the middle of the day when the heat is oppressive. There are a few small villages scattered around the island's edge along with some interesting little temples and pleasant riverside scenery, but overall the main attraction here is the gentle pace of life. The floodplains of the Mekong River provide the country's only lowlands and its major wet-rice fields. Laos has a centrally planned economy based primarily on agriculture (including rice, sweet potatoes, sugarcane, cassava, and opium poppies) and international aid. Women hold dual responsibility for farm at home. In rice farming women in Laos have a substantial role. Traditionally, men plough, make bunds and prepare seedbeds, and women do more than half of the transplanting of rice, weeding, harvesting, threshing and post-harvest operations. In some areas the traditional task division has changed due to lack of male labour. Women are increasingly involved in land preparation, irrigation and preparing bunds and seedbeds.
I think the best way to explore Laos is by bicycle or feet. Meeting friendly Lao people in the small villages, like here on the Mekong island Don Khong, along the way and enjoying its countryside. I had to stop many times to make a photo. A beautiful scenery of paddy fields and it's gentle pace of life.
Si Phan Don, ook bekend als 4 duizend eilanden is gelegen in het zuiden van Laos. Hier is de Mekong op sommige gebieden wel 14 km breed. Het grootste eiland in de Mekong is Don Khong en meest ontwikkelde van deze eilanden. Eerst zijn we met een klein bootje naar het grootste eiland gegaan: Samengevat: peace & happiness. Voor de gemiddelde toerist is er erg weinig te doen, maar voor mij is de omgeving schitterend en heel rustgevend. De omgeving nodigt uit tot het maken van flinke wandelingen, maar je kunt het eiland ook prima per fiets verkennen. We hebben onze slaapplaats gevonden in een prachtig hardhouten chalet, waar alles oude klassieke rijkdom uitstraalde. We hebben dan ook maar een fiets gehuurd en een rondje gemaakt. Werkelijk prachtig en heerlijk om door onbedorven dorpjes en de prachtige groene rijstvelden te rijden waar iedereen ons zwaaiend met Sabaidee begroette. Opvallend is de sterke positie die de vrouwen binnen de familie innemen en ze doen zelfs het meeste werk op de rijstvelden. Een Aziatische rijstboer gebruikt geen machines, maar zaait, plant uit en oogst met de hand. Ploegen gebeurt meestal met een waterbuffel of met handtractor. Wist je dat een kleine rijstboer in Azië zo’n 80 kilometer achter zijn buffel aanloopt om één hectare rijstveld om te ploegen? Meestal verbouwt hij de rijst voor zichzelf en zijn gezin op een eigen stukje grond. Vaak echter dwingt geldgebrek hem de ganse oogst te verkopen. Dankzij de aanleg van dammen krijgen de velden het hele jaar voldoende water en kunnen de boeren tweemaal per jaar oogsten. Mannen en vrouwen hebben het werk op de velden netjes verdeeld. Mannen verzorgen de dijken, ploegen de velden, brengen de rijstplantjes aan - ze balanceren met hun draagstok op de dijkjes. Vrouwen staan acht tot tien uur per dag in het water om met gebogen rug de plantjes uit te zetten. De natte rijstbouw is het voornaamste middel van bestaan.
For those who wonder..so far this is our 6th day in Laos...
No textures just rain
What to expect during Thailand's Rainy Season - June to October:
* temperature still around 32 degrees Cecius.
* no rain for a week at a time
* night rain and clear days
* Torrential rains like above that last 30 minutes to 2 hours, then clearing and sun
* overcast days with little to no rain
* two to three days of partial rain in a week is, especially later in the rainy season
Even there's trouble in Paradise. Tropical storm arrived at our lovely bay. The whole serene scene of our lovely bay changed into a dark dream. This is the view from our Koh Kood resort where you can see the aged pier between the palm leafs.
Wat te verwachten van het regenseizoen in Thailand - juni tot oktober:
* temperatuur rond 32 graden.
* geen regen voor één week
* 's nachts regen en droog overdag
* na tropische regenbuien zoals hierboven van 30 minuten tot 2 uur weer zonneschijn
* bewolkte dagen maar geen regen
* twee tot drie dagen in de week veel regen met name later in het regen seizoen.
Not often does one get to see storms roll in with the heavens clear above. Monsoon season in Arizona is my favorite time of year. I get to go out and take photos of lightning. I get the opportunity to capture nature at its most electrifying point. Only miles from my home in Prescott Valley, AZ, I can drive to near complete darkness, and see the Milky Way. This particular photo was captured at an ISO of 12,800 over 30 seconds at 28 mm and f/4.0 using a D750. I fall in love with this camera the more I use it.
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
Most lowland rice in Laos is transplanted as opposed to direct-seeded. Wet-season rice production typically begins in Mar or early June at the start of the monsoon rains with the planting of the rice nursery. Following sufficient rain, the seedling nursery is prepared by plowing and puddling using a harrow. This is often done by buffalo. Seedlings grow for about 30 days in the nursery, although may transplant at any time from 25 to 40 days or long depending on rainfall. Sufficient rainfall is required to plow the main field and prepare for transplanting. Most lowland rice landscapes feature small huts in and around the rice paddies. These huts which provide a place to rest and eat while working in the field and the guard the crop. Harvesting is done manually and the harvest is usually bundled and left in the field for a few days to dry. Once dried, rice is often stored for a short period in the field before threshing by piling the cut rice neatly into a large round stack with the rice particles in the middle of the stack to protect them from the rain and rodents. In many of the larger lowland rice-growing areas, threshing is becoming increasingly mechanized.
Traditionally, men plough with their buffalo, make bunds and prepare seedbeds, and women do more than half of the transplanting of rice, weeding, harvesting, threshing and post-harvest operations. A good way to explore the daily life in Laos is by bicycle or feet. Meeting friendly Lao people in the small villages, like here on the Mekong island Don Khong, along the way and enjoying its countryside. I had to stop many times to make a photo. A beautiful scenery of rice fields where three women transplanting rice in the wet green paddy fields. Getting wet shoes is part of living in Laos especially during raining season. I also didn't keep my shoes dry taken this photo and other photos in the paddy fields.
Werkelijk prachtig en heerlijk om door onbedorven dorpjes en de prachtige groene rijstvelden te rijden waar iedereen ons zwaaiend met Sabaidee begroette. Opvallend is de sterke positie die de vrouwen binnen de familie innemen en ze doen zelfs het meeste werk op de rijstvelden. De mannen ploegen de rijstvelden meestal met hun hand tractoren of met waterbuffels. De natte rijstbouw is het voornaamste middel van bestaan. De Aziaten gooien geen enkel deeltje van de rijstplant op de composthoop, maar zijn creatief in het verwerken van rijst. De stengel wordt gevlochten tot lonten en touwen. Van de korrels wordt wijn of bier gebrouwen. De vliesjes (zemelen) worden vaak toegevoegd aan natuurvoeding. Kaf wordt verbrand in kachels voor de warmte. De as van het kaf doet doffe, verkleurde tanden glanzen.
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
Laos wet season runs from around May to October, and as with many Southeast Asian countries, the wet season is characterised by a downpour for a few hours each day rather than all-day torrential downpours. While the rainy season tends to strike Laos pretty much, in such forestry area the higher you are, the more rain you get. August is the wettest month. All in all, land transport during Laos wet season can be slow and soggy. Laos pretty mountainous lends itself to landslides, some minor, some not-so-minor. Also, with all this rainfall, the rivers can become beastly and delays due to bridges being down are not uncommon. Don't be surprised if your trip takes longer than expected. There are some advantages of this season which are lower temperatures, cleaner air and it's very quiet.
On this rainy morning there is not much to do in Laos. The relaxed atmosphere was perfect for unwinding, resting in my hammock on my balcony and reading my Laos travel book, a break from the fast pace of the outside world. But I did have to go back inside to get my camera. I just had to take this photo of this boat on the mighty Mekong streaming along with the dark rainy clouds. The logboat is going downstream the Mekong. The boatman turned his motor off to save fuel.
The flat plains and rice fields in the Laos appear to be nearly endless. The hot sun, torrential rain and hard work in the fields definitely takes its toll on the people. They enjoy their breaks, take life slowly, and somehow still smile the entire time. The Mighty Mekong cuts through this area along the east border. Laos is truly a Mekong country, the river runs its full length. It is a quiet, unexplored jewel of Southeast Asia with only 4 million people. Landlocked between China, Cambodia, Myanmar, Thailand and Vietnam, Laos has long remained isolated. Despite the fact that it was heavily bombed in the '60s and early '70, its culture and scenery remain intact, from the lush green mountains of its North to the ancient archeaological treasures of its South. You will not find large numbers of tourists as its leaders are worry of the difficulties mass tourism can cause.
An awesome looking cumulonimbus cloud aglow in the sunset light - Sonoran Desert, Phoenix, Arizona
Ϙ View Large +
{ L } Lightbox view is best
© All Rights Reserved
This is the view from Bright Angel Point on the North Rim during Arizona monsoon season as a thunderstorm hits the San Francisco Peaks and Flagstaff. Wish I could add a little Ferde Grofe Grand Canyon Suite Cloudburst soundtrack :)
I spent a long weekend hiking, backpacking and camping on the North Rim and down the North Kaibab Trail. hikearizona.com/decoder.php?ZTN=417&start=0&EXT=T...
Backpacking the Canyon is always a trade off between weight and equipment. I wish I had brought my tripod to capture some long exposure lightning strikes. They were awesome. Oh well - maybe next year.
Move your cursor over the photo to see descriptions.
ChatGPT Critique:
This photograph of the Grand Canyon is striking and evocative, with several strengths and a few areas for consideration:
Strengths
1. Dramatic Sky and Weather:
The cloudscape is dynamic and adds tension and mood. The central dark cloud formation and rain shaft in the distance give the image a strong sense of scale and drama.
2. Rich Color Palette:
The colors are vivid yet natural. The warm reds and purples of the canyon contrast beautifully with the cool blues and grays of the sky.
3. Depth and Texture:
The composition showcases the immense depth and layered texture of the Grand Canyon. Foreground details give way to the expansive middle ground and distant rim, drawing the eye deep into the scene.
4. Lighting Balance:
The exposure is well-managed. Highlights in the clouds are preserved, and the shadows in the canyon retain enough detail to prevent them from going muddy or flat.
Areas for Improvement
1. Foreground Composition:
The large rock in the bottom left is somewhat distracting. It pulls the eye away from the central drama of the canyon and sky. A slightly different angle or crop might mitigate this distraction.
2. Horizon Placement:
The horizon is centered, which can sometimes create visual stagnancy. Experimenting with a lower horizon might have emphasized the impressive cloud formations more effectively.
3. Sharpening and Detail:
Some areas of the canyon could benefit from a bit more sharpening or clarity, especially in the midground, to enhance texture contrast.
4. Vertical Balance:
The visual weight is heavily in the upper half due to the dominating cloud mass. A little more emphasis or structure in the lower half (perhaps with leading lines or balanced landforms) could add compositional stability.
Suggested Titles
Monsoon Majesty
The Storm Beckons
Stone and Sky
Canyon Tempest
Beneath the Gathering Sky
Would you like help refining this image for print, web, or exhibition use?
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
Vat Phou is located on the west bank of the Mekong. The stairway up the main temple complex ends at the sixth and final terrace located about 100 m above the baray and commanding an impressive view over the whole complex and over the plain to the Mekong River and beyond. Approached from the city, the first part of the temple reached is a series of barays. Only one now contains water, the 600 by 200 m middle baray which lies directly along the temples's axis. The two palaces stand on a terrace each side at the end of this causeway - on the axis. They are known as the north and south palaces or, without any evidence, the men's and women's palaces. Each consisted of a rectangular courtyard with a corridor and entrance on the side towards the axis.
Approached from the city, the first part of the temple and it ends at the sixth and final terrace located about 100 m above the baray and commanding an impressive view over the whole complex and over the plain to the Mekong River and beyond. A bird's-eye view of South Palace of Vat Phou. Once the pilgrims reached the end of the 72 lotus column lined causeway they began their long journey beginning with the first stairway leading to the main sanctuary. It was their ultimate journey of becoming immortal gods. There was a temple on the site as early as the 5th century, but the surviving structures date from the 11th to 13th centuries. The temple has a unique structure, in which the elements lead to a shrine where a linga was bathed in water from a mountain spring. The site later became a centre of Theravada Buddhist worship, which it remains today. Local people come to worship at Vat Phou - Laos.
Het tempelcomplex van Wat Phou is opgericht door de Khmer en ligt aan de voet van de berg Phou Passak. Voor de Khmers gold de berg als heilig, vanwege een enorme rots op de top. Van de geschiedenis van Wat Phou is weinig bekend. Wel is het zeker dat er al in de 6de eeuw op de berg een heiligdom stond. Wat Phou heeft drie niveaus die met elkaar verbonden zijn door een lange weg met trappen. De trappen hadden vroeger leuningen in de vorm van naga's of mythische draken, maar die zijn grotendeels verdwenen. Overal op het terrein staan plumeria-bomen, een soort frangipani met witte bloemen die bekend staat als tempelboom. De hevige moessonregens hebben het complex aangetast. Veel muren zijn ingestort en de bakstenen zijn verweerd en met mos bedekt. Maar dit verval draagt wel bij aan de mysterieuze sfeer van het complex. Vanaf de boven op een heuvel gelegen centrale tempel kijk je uit over een groot deel van het complex en de in de verte gelegen Mekong.
A massive complex of thunderstorms rolled into Phoenix from the east on August 11, 2015. Typically, monsoon thunderstorms are fairly isolated and short lived. I didn't even want to go chasing that night, since only one tiny storm was on radar, and it was 60 miles from my house. Glad I did! This lonely cell turned into a powerful line of severe-warned monsters over the Superstition Mountains and put on one hell of a show that lasted for hours!
The only major suck factor was the temperature. It was north of 113 degrees that day and didn't cool down much by the time the storms started. You can see I was shooting at ISO 400 but the sensor was so hot, all my images had much more noise than usual.
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
The water buffalo or domestic Asian water buffalo is a large bovine animal, frequently used as livestock in Laos and southern Asia. All the domestic varieties and breeds descend from one common ancestor, the Wild Water Buffalo, which is now an endangered species. Buffalo are used as draft, meat, and dairy animals. Their dung is used as a fertilizer and as a fuel when dried. Adult Water Buffalo range in size from 400 to 900 kg. Here on Don Det the water buffalo is still used for ploughing rice fields. Water buffalo behavior sometimes differs from cattle. For example, most water buffaloes are not trained to be driven. Instead, the herdsman must walk alongside or ahead of them. They then instinctively follow. They also rub against trees more often than cattle do, and they sometimes de-bark the trees causing them to die. Water buffalo spend much of their day submerged in the muddy waters. Water buffalo also prefer to feed in grasslands on grass and herbs. Many farmers in Laos own water buffalo(es) for plowing the land for farming, and one of the questions that my kid were asked was, ‘How many teeth does a water buffalo have on top and bottom?’ I think it doesn’t take a genius to answer this question, but it does take a real farmer because most of us don’t pay much attention to water buffaloes even when they’re smiling at us. Most people just assumed that water buffaloes have a full set of teeth on top and bottom, but the ones in Laos only have teeth on the bottom, please correct me if yours have teeth on top! Water Buffaloes are color blind, therefore it’s not wise to wear bright color clothing around them, if you don’t want to get chased by one.
In Laos, one of the poorest countries in Southeast Asia, domesticated water buffalo are used plowing rice fields, for their meat, hides, and milk, and also and transportation. The buffalo is a classic work animal of Asia. Photo taken on the Mekong island Don Det - Southern Laos.
Een waterbuffel of karbouw is een groot rund. Het is met afstand de bekendste en meest wijdverbreide soort Aziatische buffel. In het wild komt het dier nog voor maar is een bedreigd diersoort. Daarnaast wordt de waterbuffel veel als werkdier gehouden, bijvoorbeeld voor het ploegen van de rijstvelden, met name in Azië. Volwassenen dieren kunnen 300 tot 1200 kg zwaar worden. Waterbuffels kunnen zo'n 25 jaar oud worden. De melk van de waterbuffel wordt door vele volkeren gedronken. De melk heeft een hoog vetgehalte. Verder wordt de waterbuffel vooral gebruikt als trekdier voor de ploeg in rijstplantages. Het vlees wordt in bepaalde gebieden gegeten als vervanging voor rundvlees. De huid levert taai en nuttig leer. De regentijd is een druk seizoen voor de boeren, nu is de tijd om rijst aan te planten, de kinderen hebben drie maanden schoolvakantie en kunnen daardoor meehelpen op de velden. Hier en daar ligt een waterbuffel zijn kostje te herkauwen of baddert wat in het modderige water.
© all rights reserved
Please take your time... and enjoy it large on black
The Mekong is one of the world’s major rivers. It is the 11th-longest river in the world. Its estimated length is 4,909 km and it drains an area of 795,000 km2. From the Tibetan Plateau it runs through China's Yunnan province, Burma, Thailand, Laos, Cambodia and Vietnam. The biodiversity of the Mekong mountains is one of the richest in the world. More than 1200 species of fish have been identified and there could be possibly as many as 1700. Fishing is a very important part of the economic activities in the area and a vital source of protein in the local diet. Even the rare species of freshwater dolphin, the Irrawaddy dolphin can be seen at the Lower Mekong. Irrawaddy dolphins have been documented participating in cooperative fishing with humans using cast nets by driving the fish towards these fisherman in response to acoustic signals from them. We are planning to see these special dolphines but they seems to be located futher South near the border of Cambodia...
Laos wet season runs from around May to October, and as with many Southeast Asian countries, the wet season is characterised by a downpour for a few hours each day rather than all-day torrential downpours. While the rainy season tends to strike Laos pretty much, in such forestry area the higher you are, the more rain you get. August is the wettest month. All in all, land transport during Laos wet season can be slow and soggy. Laos pretty mountainous lends itself to landslides, some minor, some not-so-minor. Also, with all this rainfall, the rivers can become beastly and delays due to bridges being down are not uncommon. Don't be surprised if your trip takes longer than expected. There are some advantages of this season which are lower temperatures, cleaner air and it's very quiet. On this rainy morning there is not much to do in Champasak - South of Laos. The relaxed atmosphere was perfect for unwinding, resting in my hammock on my balcony and reading my Laos travel book, a break from the fast pace of the outside world. But I did have to go back inside to get my camera. I just had to take this photo of the mighty Mekong stream along with the heavy rainfall. The rain doesn't seems to border the fisherman at all.
De Mekong is een rivier in Zuidoost-Azië. De rivier is 4909 kilometer lang en wordt beschouwd als één van de belangrijke rivieren in Azië. De rivier loopt achtereenvolgens door de landen China, Myanmar, Laos, Thailand, Cambodja en Vietnam. De Mekong ontspringt in het Tanglhagebergte in China en mondt met een delta (Mekong-delta) uit in de Zuid-Chinese Zee. In de rivier leeft de grootste soort meerval ter wereld. De biodiversiteit van de Mekong bergen is één van rijkst aan de wereld. Meer dan 1200 soorten vis zijn geïdentificeerde en misschien nog wel meer. De visserij is economisch zeer belangrijk en een essentiële bron van proteïne in het lokale dieet. In het lage gedeelte bij de Mekong-delta komen zelfs nog de bezondere irrawaddydolfijnen voor. In sommige gebieden werken de twee samen: de dolfijnen drijven vissen de netten van de vissers in, en de vissers belonen de dolfijnen met een klein deel van de vangst. In deze gebieden worden deze dieren vereerd. We zijn van plan om deze bijzondere dolfijnen te gaan bekijken maar het schijnt dat ze zich nog wat zuidelijker begeven vlakbij de grens met Cambodja...
After sitting out the first downpour, 7372 is heading east again in the second heavy rain of the afternoon. She was stopped twice, at Calada CA and at Jean NV by the dispatcher for high wind warnings. She would be stopped one more time before Las Vegas, and the new crew was held for over a hour because of the severe thunderstorms that pounded the area....