View allAll Photos Tagged VVV
Maastricht, 24.02.2008
Don't use this image on any media without my permission.
© All rights reserved.
We were commissioned to design and paint some wardrobe doors. Sounds simple enough. We had a fairly loose brief to create something in an Art Deco style. What we ended up with is something a little more Art Nouveau that is reversible and contains some elements specific to the client. The cornflower design in the middle is based on their family flower and the family motto of ‘Virtus, Vigor, Victoria’ is referenced in the the V’s emanating from the goblet the lady is carrying.
Painting and installing them brought some interesting challenges that were largely self inflicted but you live and learn. Well, we try to. There’s even a flash of bright pink painted on the inside of the doors that we couldn’t get a decent photo of but you’re going to have to trust me it’s there. Righto, what’s next?
Cheers
id-iom
Another ex Luton and District VR is seen at Market Harborough Bus Station waiting to work its next route.
I always found Northampton to be a friendly town and it also ran a smart bus fleet. By the Eighties much had changed since it exclusively ran Roe bodied Daimler half-cabs and I'm sure this Alexander bodied Bristol VR wasn't half as easy to maintain or as reliable.
© Copyright Alex van Knippenberg
VVV-Venlo is een Nederlandse voetbalclub uit Venlo die op 7 februari 1903 werd opgericht. De afkorting VVV staat voor 'Venlose Voetbal Vereniging'. Het tenue van VVV-Venlo bestaat uit een geel shirt, zwarte broek en gele kousen. De club heeft lange tijd haar thuiswedstrijden in stadion De Kraal gespeeld, maar sinds 1972 vormt stadion De Koel de thuisbasis voor VVV-Venlo. Dit stadion bevindt zich letterlijk in een kuil ("koel" is Venloos dialect voor kuil) bovenop de Kaldenkerkerberg. Het stadion wist ooit 24.500 toeschouwers te herbergen tijdens de wedstrijd VVV-Ajax in 1977 (die met 2-2 werd gelijkgespeeld, overwinningen zouden volgen). In 2004 werd De Koel grondig verbouwd en gaat sinds 2005 door het leven als "Seacon Stadion -De Koel-". In 2008 zijn de plannen goedgekeurd voor het bouwen van een nieuw stadion.
V804 VVV - A A - Volkswagen Transporter 1200 TDi panel van - later exported. (date and location not recorded)
© Copyright Alex van Knippenberg
Jan Klaassens (Venlo, 4 september 1931 - 12 februari 1983) was een Nederlands voetballer. Hij speelde als middenvelder 57 keer in het Nederlands voetbalelftal, kwam 505 maal in het veld als speler van VVV uit Venlo en verdedigde 202 keer de kleuren van Feyenoord uit Rotterdam (waarvan veertien keer in een Europacupduel). Er is geen enkele Limburgse voetballer met een vergelijkbare erelijst.
Klaassens begon zijn voetbalcarrière als jeugdspeler bij Venlose Boys, maar hij maakte al snel de overstap naar VVV. Op 12 december 1948 mocht hij als zeventienjarige zijn debuut maken in het hoogste elftal van de Venlose club waarbij hij meteen een vaste plek veroverde. Als halfspeler vormde hij de motor van de ploeg. Met VVV won Klaassens in 1959 de KNVB-beker. In diezelfde zomer verkocht de club hem voor een behoorlijke transfersom van 100.000 gulden aan Feyenoord, waarmee hij grote successen wist te behalen. De club werd in 1961 en 1962 landskampioen en reikte in het seizoen 1962/1963 tot de halve finale van de Europa Cup I, waarin ze tenslotte door Benfica werd gestuit. Toch lag bij VVV zijn hart, reden waarom hij er in 1964 naar terugkeerde. Hij speelde er nog drie seizoenen, om uiteindelijk op zaterdag 29 juli 1967 tijdens VVV-PSV afscheid te nemen.
Zijn debuut in het Nederlands elftal maakte hij op 7 maart 1953 tegen Denemarken in een thuiswedstrijd die Oranje met 1-2 verloor. Klaassens kreeg voor zijn optreden echter lof toegezwaaid en werd vanaf dat duel voortdurend geselecteerd. Zo maakte hij ook deel uit van het elftal dat op 14 maart 1956 in Düsseldorf de wedstrijd tegen West-Duitsland, de toenmalige wereldkampioen, met 2-1 won. Slechts één keer ontbrak hij voor langere tijd. Na de uitschakeling in de kwalificatie voor het WK 1962 kostte de roep om vernieuwing en verjonging van Oranje hem zijn basisplaats. Daar kwam nog bij dat hij op 2 maart 1962 na afloop van de training bij Feyenoord een ernstig auto-ongeluk kreeg waarbij hij enkele halswervels scheurde en zes weken plat op zijn rug moest blijven liggen. Vervolgens knokte Klaassens zich terug in het eerste van Feyenoord en vervolgens in Oranje. Tegen Zwitserland op 31 maart 1963 was hij er weer bij, om vervolgens nog enkele interlands aan zijn palmares toe te voegen.
Na zijn afscheid bemoeide hij zich niet of nauwelijks nog met het voetbal. Tijdens het spelen van een partijtje tennis kreeg hij op zaterdag 12 februari 1983 geheel onverwacht een hartaanval en overleed. Later bleek dat hij door het keiharde werken tijdens zijn voetballoopbaan een vergroot hart had gekregen wat hem op 51-jarige leeftijd fataal werd. Als eerbetoon aan zijn grote voetballer drukt VVV sinds het seizoen 1996/1997 zijn portret af op briefpapier, clubcards, posters en staat er bij het VVV-stadion De Koel sinds 15 oktober 2004 een standbeeld van hem. Op de Parade in Venlo is nog de piepkleine tabakswinkel te vinden die hij jarenlang exploiteerde. Hier is sinds 2003 een dependance geopend van het Limburgs Museum, die daar het Jan Klaassens Museum van maakte. Dit was destijds het kleinste museum van Nederland.