Podhale
View allAll Photos Tagged podhala
Rezerwat przyrody Przełom Białki pod Krempachami, Nowa Biała, 21 lipca 2021 r.
Rezerwat Przełom Białki leży na terenie wsi Krempachy i Nowa Biała na terenie Spisza i Podhala (rzeka Białka stanowi granicę między tymi regionami). W tym miejscu Białka przepływa pomiędzy skałami Kramnica i Obłazowa, które stanowiły jeden masyw. Przełom ma szerokość ok. 100 m. W Obłazowej znajdują się 3 jaskinie, w których odkryto ślady człowieka z epoki paleolitu. Stąd pochodzi najstarszy odkryty bumerang na świecie, wykonany z ciosu mamuta i pochodzący sprzed 30 tys. lat. Skały wykorzystywane są przez wspinaczy skałkowych.
**
Białka river gap nature reserve, Nowa Biała, July 21, 2021
The Białka river gap nature reserve is located in Krempachy and Nowa Biała villages on the areas of Spisz and Podhale (the Białka is the division between these regions). Here the Białka flows between Kramnica and Obłazowa rocks which used to be a single masiff. The gap has the breadth of ca. 100 m. In Obłazowa rock there are three caves in which traces of human presence from the paleolithic period were discovered. The oldest boomerang in the world, dating back from 30 thousand years ago made of a mammoth's tusk was found here. The rocks are popular among rock climbers.
1. Lech Kaczyński, prezydent RP
2. Maria Kaczyńska, małżonka prezydenta RP
3. Ryszard Kaczorowski, były prezydent RP
4. Joanna Agacka-Indecka, prezes Naczelnej Rady Adwokackiej
5. Ewa Bąkowska, członkini Federacji Rodzin Katyńskich z Krakowa
6. Gen. broni Andrzej Błasik, dowódca Sił Powietrznych
7. Krystyna Bochenek, wicemarszałek Senatu RP
8. Anna Maria Borowska, wiceprzewodnicząca gorzowskiej Rodziny Katyńskiej
9. Bartosz Borowski, przedstawiciel Rodzin Katyńskich
10. Gen. dyw. Tadeusz Buk, dowódca Wojsk Lądowych
11. Gen. bryg. abp Miron Chodakowski, prawosławny ordynariusz WP
12. Czesław Cywiński, prezes Zarządu Głównego Światowego Związku Żołnierzy AK
13. Leszek Deptuła, poseł PSL, lekarz-weterynarz
14. Ppłk Zbigniew Dębski, członek Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari
15. Grzegorz Dolniak, poseł PO, ekonomista
16. Katarzyna Doraczyńska, Kancelaria Prezydenta
17. Edward Duchnowski, sekretarz generalny Związku Sybiraków
18. Aleksander Fedorowicz, tłumacz przysięgły języka rosyjskiego
19. Janina Fetlińska, senator PiS, pielęgniarka
20. Ppłk Jarosław Florczak, funkcjonariusz BOR, w służbie od 21 lat
21. St. chor. Artur Francuz, funkcjonariusz BOR, w służbie od 18 lat
22. Gen. Franciszek Gągor, szef Sztabu Generalnego WP
23. Grażyna Gęsicka, posłanka PiS, socjolog
24. Gen. brygady WP Kazimierz Gilarski, dowódca Garnizonu Warszawa
25. Przemysław Gosiewski, poseł PiS, prawnik
26. Ks. prałat Bronisław Gostomski, kapelan Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Wielkiej Brytanii, dziekan Dekanatu Londyn-Północ
27. Mariusz Handzlik, podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta
28. Ks. prałat Roman Indrzejczyk, kapelan prezydenta
29. Por. Paweł Janeczek, funkcjonariusz BOR, w służbie od 17 lat
30. Dariusz Jankowski, pracownik Biura Obsługi Kancelarii Prezydenta RP
31. Izabela Jaruga-Nowacka, posłanka, wiceprzewodnicząca klubu Lewicy
32. O. Józef Joniec, prezes Stowarzyszenia Parafiada im. św. Józefa Kalasancjusza
33. Sebastian Karpiniuk, poseł PO, prawnik
34. Wiceadm. Andrzej Karweta, dowódca Marynarki Wojennej
35. Mariusz Kazana, dyrektor Protokołu Dyplomatycznego w MSZ
36. Janusz Kochanowski, Rzecznik Praw Obywatelskich
37. Gen. bryg. Stanisław Nałęcz-Komornicki, kanclerz Orderu Wojennego Virtuti Militari
38. Stanisław Jerzy Komorowski, wiceminister obrony narodowej
39. Chor. Paweł Krajewski, funkcjonariusz BOR, w służbie od 14 lat
40. Andrzej Kremer, podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, prawnik
41. Ks. Zdzisław Król, kapelan warszawskiej Rodziny Katyńskiej w latach 1987-2007
42. Janusz Krupski, kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych
43. Janusz Kurtyka, prezes Instytutu Pamięci Narodowej, historyk
44. Ks. Andrzej Kwaśnik, kapelan Federacji Rodzin Katyńskich
45. Gen. Bronisław Kwiatkowski, dowódca operacyjny Sił Zbrojnych
46. Wojciech Lubiński, lekarz prezydenta, zastępca Komendanta Centralnego Szpitala Klinicznego MON, rzecznik prasowy Wojskowego Instytutu Medycznego
47. Tadeusz Lutoborski, były przewodniczący warszawskiej Rodziny Katyńskiej
48. Barbara Mamińska, dyrektor biura kadr i odznaczeń w Kancelarii Prezydenta RP
49. Zenona Mamontowicz-Łojek, przewodnicząca Polskiej Fundacji Katyńskiej
50. Stefan Melak, przewodniczący Komitetu Katyńskiego
51. Tomasz Merta, podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Generalny Konserwator Zabytków
52. Stanisław Mikke, wiceprzewodniczący Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa
53. Aleksandra Natalli-Świat, ekonomistka, posłanka, wiceprezes PiS
54. Janina Natusiewicz-Mirer, osoba towarzysząca
55. Ppor. Piotr Nosek, funkcjonariusz BOR, w służbie od 15 lat
56. Piotr Nurowski, prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego, prawnik
57. Bronisława Orawiec-Loeffler ze Stowarzyszenia Rodzin Katyńskich z Podhala, bratanica Franciszka Orawca, oficera zamordowanego w Katyniu
58. Ks. ppłk Jan Osiński, kapłan Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego
59. Ks. płk Adam Pilch, p. o. Naczelny Kapelan Wojskowego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce
60. Katarzyna Piskorska z warszawskiej Rodziny Katyńskiej
61. Maciej Płażyński, poseł, prezes Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”
62. Gen. dyw. bp Tadeusz Płoski, biskup polowy Wojska Polskiego
63. Gen. dyw. Włodzimierz Potasiński, dowódca Wojsk Specjalnych RP
64. Andrzej Przewoźnik, sekretarz generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa
65. Krzysztof Putra, wicemarszałek Sejmu RP
66. Ks. prof. Ryszard Rumianek, rektor UKSW, teolog, biblista
67. Arkadiusz Rybicki, poseł, działacz samorządowy, historyk
68. Andrzej Sariusz-Skąpski, prezes Federacji Rodzin Katyńskich
69. Wojciech Seweryn, przedstawiciel Rodzin Katyńskich
70. Sławomir Skrzypek, prezes NBP
71. Leszek Solski, przedstawiciel Rodzin Katyńskich
72. Władysław Stasiak, szef Kancelarii Prezydenta RP
73. Chor. Jacek Surówka, funkcjonariusz BOR, w służbie od 9 lat
74. Aleksander Szczygło, szef BBN
75. Jerzy Szmajdziński, wicemarszałek Sejmu RP
76. Jolanta Szymanek-Deresz, posłanka, prawnik
77. Izabela Tomaszewska, dyrektor zespołu protokolarnego Kancelarii Prezydenta RP
78. Chor. Marek Uleryk, funkcjonariusz BOR, w służbie od 12 lat
79. Anna Walentynowicz, działaczka Wolnych Związków Zawodowych
80. Teresa Walewska-Przyjałkowska, wiceprezes Fundacji Golgota Wschodu
81. Zbigniew Wassermann, poseł, prawnik
82. Wiesław Woda, poseł, inżynier rolnik
83. Edward Wojtas, poseł, ekonomista
84. Paweł Wypych, minister w Kancelarii Prezydenta
85. Stanisław Zając, senator, adwokat
86. Janusz Zakrzeński, aktor, członek Związku Piłsudczyków
87. Gabriela Zych, prezes zarządu kaliskiego Stowarzyszenia Rodzina Katyńska
88. Kpt. Dariusz Michałowski, funkcjonariusz BOR, w służbie od 16 lat
89. Mł. chor. Agnieszka Pogródka-Węcławek; funkcjonariuszka BOR, w służbie od 8 lat
Oprócz pasażerów na pokładzie samolotu było także 7 członków załogi:
90. Arkadiusz Protasiuk, kapitan
91. Robert Grzywna, członek załogi
92. Andrzej Michalak, członek załogi
93. Artur Ziętek, członek załogi
94. Barbara Maciejczyk, stewardessa
95. Natalia Januszko, stewardessa
96. Justyna Moniuszko, stewardessa
Nowy wpis/fotografia : MRACH Fotografie
Kategorie : Niebo i chmury, Panorama, Tatry
Tagi : Ciemniak, Czerwone Wierchy, Jesienne Tatry, Jesienny Regiel, Kolorowe drzewa, Kolorowy Regiel, Krzesanica, Małołączniak, Regiel, Tatry jesienią, Tatry z Podhala, Tatry Zachodnie
Więcej : Jesienne Tatry » Czerwone Wierchy
III Małopolskie Dni Dziedzictwa Kulturowego, 15 -16 września 2001 r.
Bocheńskie Muzeum mieści się w dwuskrzydłowym, późnobarokowym gmachu. Jest to dawny klasztor Dominikanów i jeden z najcenniejszych obiektów zabytkowych Bochni. Dominikanie zamieszkiwali tutaj do czasu pożaru w 1751 r., z którego już klasztor się nie podźwignął. Został zlikwidowany w 1777 r., a obiekt przejęła austriacka administracja salinarna. Później, po gruntownej modernizacji, budynek stał się siedzibą starosty austriackiego (1783). Funkcje administracyjne pełnił aż do 1959 r.
Muzeum zostało założone w 1959 r. przez Stanisława Fischera (1879-1967), badacza przeszłości Bochni i regionu, wybitnego kolekcjonera, fundatora i pierwszego kustosza Muzeum, a od 1975 r. jego patrona. Przy głównym wejściu do Muzeum znajduje się rzeźba założyciela, ufundowana w 1997 r. przez samorząd miasta Bochni.
W galerii malarstwa artystów polskich XIX i XX w. trudno nie odnaleźć któregoś ze znanych artystów tego czasu. Obok dzieł Olgi Boznańskiej, Józefa Pankiewicza, Leona Wyczółkowskiego czy Włodzimierza Tetmajera można tu zobaczyć płótna Tadeusza Makowskiego, Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa. Bogato reprezentowana jest twórczość miejscowych, bocheńskich artystów, m.in. Feliksa Hanusza, Ludwika Stasiaka, Ludwika Nemetza, Klementyny Mien, Stanisława Fischera.
Niezwykle barwna kolekcja dawnej rzeźby i malarstwa ludowego (XVIII-XX) jest reprezentowana głównie przez twórców z Polski południowej. Są tu m.in. prace Jędrzeja Wowro z Gorzenia Dolnego, Józefa Janosa z Dębna Podhalańskiego, a także słynnego Nikifora Krynickiego. Obrazy malowane na płótnie, desce, papierze i szkle pochodzą z terenu Małopolski, Podhala, Spisza i Śląska. Najcenniejsze obiekty były prezentowane na wystawach polskiej sztuki ludowej w kraju i za granicą.
Wielkim zaskoczeniem dla zwiedzających może być bogaty zbiór sztuki kultur pozaeuropejskich (Afryka, Azja, Ameryka Południowa, Polinezja): rzeźby wykonane z drewna oliwnego i sandałowego, hebanu i rogu krowy, murzyńska broń, malarstwo na jedwabiu, piękne hafty, rzeźby z laki i kości słoniowej.
Dopełnieniem bogatych zbiorów Muzeum są judaika, pozostałe po licznie zamieszkującej kiedyś Bochnię i jej okolice społeczności żydowskiej, a także zbiory historyczne: archiwalia, mapy i plany, fotografie i pamiątki historyczne odnoszące się w większości do dziejów bocheńskiej kopalni soli.
---
Stanisław Fischer’s Museum
in Bochnia
The Bochnia Museum is situated in a two-wing, late-baroque building, formerly Dominican monastery, and one of the most noteworthy historical monuments in Bochnia. Dominican friars had lived here until the fire in 1751, from which the monastery never really recovered. The monastery was officially liquidated in 1777, and the building taken over by the Austrian salt mine administration. Afterwards, following a thorough restoration, the building served as a seat of the Austrian governor, or starost (1783), and it performed various administrative functions until 1959.
The museum was established in 1959 by Stanisław Fischer (1879-1967), a researcher of history of Bochnia and its region, cultural activist, outstanding collector, the founder and first custodian of the museum, and – since 1975 – its patron. His statue, funded in 1997 by Bochnia’s local authorities, stands by the main entrance to the Museum.
Inside, the gallery of 19th and 20th-century Polish painting features most renowned artists of the period, including Olga Boznańska, Józef Pankiewicz, Leon Wyczółkowski, Włodzimierz Tetmajer, Tadeusz Makowski, Jacek Malczewski and Wojciech Weiss. Well represented are also local artists from Bochnia including Feliks Hanusz, Ludwik Stasiak, Ludwik Nemetz, Klementyna Mien, and Stanisław Fischer.
A highly colourful collection of folk sculpture and painting (from 18th-20th centuries) contains mostly works by artists from Southern Poland. These include works by Jędrzej Wowro from Gorzeń Dolny, Józef Janos from Dębno Podhalańskie, and the famous Nikifor Krynicki (Epifaniusz Drowniak). Paintings on canvas, wood, paper, and glass come from Małopolska, Podhale, Spisz and Śląsk (Silesia). Many valuable objects have featured in Polish folk art exhibitions in Poland and abroad.
It may come as a surprise to find here also a remarkable collection of art of non-European cultures of Africa, Asia, South America and Polynesia: sculptures in olive and sandalwood, in ebony and horn, paintings on silk, beautiful embroidery, as well as lacquer and ivory objects.
A complementation of the museum collection are the Judaica, memento to the numerous Jewish community that once lived in Bochnia and its vicinity, as well as historical archives: maps and plans, photographs and other objects, many of which tell the tale of Bochnia Salt Mine.
III Małopolskie Dni Dziedzictwa Kulturowego, 15 -16 września 2001 r.
Bocheńskie Muzeum mieści się w dwuskrzydłowym, późnobarokowym gmachu. Jest to dawny klasztor Dominikanów i jeden z najcenniejszych obiektów zabytkowych Bochni. Dominikanie zamieszkiwali tutaj do czasu pożaru w 1751 r., z którego już klasztor się nie podźwignął. Został zlikwidowany w 1777 r., a obiekt przejęła austriacka administracja salinarna. Później, po gruntownej modernizacji, budynek stał się siedzibą starosty austriackiego (1783). Funkcje administracyjne pełnił aż do 1959 r.
Muzeum zostało założone w 1959 r. przez Stanisława Fischera (1879-1967), badacza przeszłości Bochni i regionu, wybitnego kolekcjonera, fundatora i pierwszego kustosza Muzeum, a od 1975 r. jego patrona. Przy głównym wejściu do Muzeum znajduje się rzeźba założyciela, ufundowana w 1997 r. przez samorząd miasta Bochni.
W galerii malarstwa artystów polskich XIX i XX w. trudno nie odnaleźć któregoś ze znanych artystów tego czasu. Obok dzieł Olgi Boznańskiej, Józefa Pankiewicza, Leona Wyczółkowskiego czy Włodzimierza Tetmajera można tu zobaczyć płótna Tadeusza Makowskiego, Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa. Bogato reprezentowana jest twórczość miejscowych, bocheńskich artystów, m.in. Feliksa Hanusza, Ludwika Stasiaka, Ludwika Nemetza, Klementyny Mien, Stanisława Fischera.
Niezwykle barwna kolekcja dawnej rzeźby i malarstwa ludowego (XVIII-XX) jest reprezentowana głównie przez twórców z Polski południowej. Są tu m.in. prace Jędrzeja Wowro z Gorzenia Dolnego, Józefa Janosa z Dębna Podhalańskiego, a także słynnego Nikifora Krynickiego. Obrazy malowane na płótnie, desce, papierze i szkle pochodzą z terenu Małopolski, Podhala, Spisza i Śląska. Najcenniejsze obiekty były prezentowane na wystawach polskiej sztuki ludowej w kraju i za granicą.
Wielkim zaskoczeniem dla zwiedzających może być bogaty zbiór sztuki kultur pozaeuropejskich (Afryka, Azja, Ameryka Południowa, Polinezja): rzeźby wykonane z drewna oliwnego i sandałowego, hebanu i rogu krowy, murzyńska broń, malarstwo na jedwabiu, piękne hafty, rzeźby z laki i kości słoniowej.
Dopełnieniem bogatych zbiorów Muzeum są judaika, pozostałe po licznie zamieszkującej kiedyś Bochnię i jej okolice społeczności żydowskiej, a także zbiory historyczne: archiwalia, mapy i plany, fotografie i pamiątki historyczne odnoszące się w większości do dziejów bocheńskiej kopalni soli.
---
Stanisław Fischer’s Museum
in Bochnia
The Bochnia Museum is situated in a two-wing, late-baroque building, formerly Dominican monastery, and one of the most noteworthy historical monuments in Bochnia. Dominican friars had lived here until the fire in 1751, from which the monastery never really recovered. The monastery was officially liquidated in 1777, and the building taken over by the Austrian salt mine administration. Afterwards, following a thorough restoration, the building served as a seat of the Austrian governor, or starost (1783), and it performed various administrative functions until 1959.
The museum was established in 1959 by Stanisław Fischer (1879-1967), a researcher of history of Bochnia and its region, cultural activist, outstanding collector, the founder and first custodian of the museum, and – since 1975 – its patron. His statue, funded in 1997 by Bochnia’s local authorities, stands by the main entrance to the Museum.
Inside, the gallery of 19th and 20th-century Polish painting features most renowned artists of the period, including Olga Boznańska, Józef Pankiewicz, Leon Wyczółkowski, Włodzimierz Tetmajer, Tadeusz Makowski, Jacek Malczewski and Wojciech Weiss. Well represented are also local artists from Bochnia including Feliks Hanusz, Ludwik Stasiak, Ludwik Nemetz, Klementyna Mien, and Stanisław Fischer.
A highly colourful collection of folk sculpture and painting (from 18th-20th centuries) contains mostly works by artists from Southern Poland. These include works by Jędrzej Wowro from Gorzeń Dolny, Józef Janos from Dębno Podhalańskie, and the famous Nikifor Krynicki (Epifaniusz Drowniak). Paintings on canvas, wood, paper, and glass come from Małopolska, Podhale, Spisz and Śląsk (Silesia). Many valuable objects have featured in Polish folk art exhibitions in Poland and abroad.
It may come as a surprise to find here also a remarkable collection of art of non-European cultures of Africa, Asia, South America and Polynesia: sculptures in olive and sandalwood, in ebony and horn, paintings on silk, beautiful embroidery, as well as lacquer and ivory objects.
A complementation of the museum collection are the Judaica, memento to the numerous Jewish community that once lived in Bochnia and its vicinity, as well as historical archives: maps and plans, photographs and other objects, many of which tell the tale of Bochnia Salt Mine.
III Małopolskie Dni Dziedzictwa Kulturowego, 15 -16 września 2001 r.
Bocheńskie Muzeum mieści się w dwuskrzydłowym, późnobarokowym gmachu. Jest to dawny klasztor Dominikanów i jeden z najcenniejszych obiektów zabytkowych Bochni. Dominikanie zamieszkiwali tutaj do czasu pożaru w 1751 r., z którego już klasztor się nie podźwignął. Został zlikwidowany w 1777 r., a obiekt przejęła austriacka administracja salinarna. Później, po gruntownej modernizacji, budynek stał się siedzibą starosty austriackiego (1783). Funkcje administracyjne pełnił aż do 1959 r.
Muzeum zostało założone w 1959 r. przez Stanisława Fischera (1879-1967), badacza przeszłości Bochni i regionu, wybitnego kolekcjonera, fundatora i pierwszego kustosza Muzeum, a od 1975 r. jego patrona. Przy głównym wejściu do Muzeum znajduje się rzeźba założyciela, ufundowana w 1997 r. przez samorząd miasta Bochni.
W galerii malarstwa artystów polskich XIX i XX w. trudno nie odnaleźć któregoś ze znanych artystów tego czasu. Obok dzieł Olgi Boznańskiej, Józefa Pankiewicza, Leona Wyczółkowskiego czy Włodzimierza Tetmajera można tu zobaczyć płótna Tadeusza Makowskiego, Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa. Bogato reprezentowana jest twórczość miejscowych, bocheńskich artystów, m.in. Feliksa Hanusza, Ludwika Stasiaka, Ludwika Nemetza, Klementyny Mien, Stanisława Fischera.
Niezwykle barwna kolekcja dawnej rzeźby i malarstwa ludowego (XVIII-XX) jest reprezentowana głównie przez twórców z Polski południowej. Są tu m.in. prace Jędrzeja Wowro z Gorzenia Dolnego, Józefa Janosa z Dębna Podhalańskiego, a także słynnego Nikifora Krynickiego. Obrazy malowane na płótnie, desce, papierze i szkle pochodzą z terenu Małopolski, Podhala, Spisza i Śląska. Najcenniejsze obiekty były prezentowane na wystawach polskiej sztuki ludowej w kraju i za granicą.
Wielkim zaskoczeniem dla zwiedzających może być bogaty zbiór sztuki kultur pozaeuropejskich (Afryka, Azja, Ameryka Południowa, Polinezja): rzeźby wykonane z drewna oliwnego i sandałowego, hebanu i rogu krowy, murzyńska broń, malarstwo na jedwabiu, piękne hafty, rzeźby z laki i kości słoniowej.
Dopełnieniem bogatych zbiorów Muzeum są judaika, pozostałe po licznie zamieszkującej kiedyś Bochnię i jej okolice społeczności żydowskiej, a także zbiory historyczne: archiwalia, mapy i plany, fotografie i pamiątki historyczne odnoszące się w większości do dziejów bocheńskiej kopalni soli.
---
Stanisław Fischer’s Museum
in Bochnia
The Bochnia Museum is situated in a two-wing, late-baroque building, formerly Dominican monastery, and one of the most noteworthy historical monuments in Bochnia. Dominican friars had lived here until the fire in 1751, from which the monastery never really recovered. The monastery was officially liquidated in 1777, and the building taken over by the Austrian salt mine administration. Afterwards, following a thorough restoration, the building served as a seat of the Austrian governor, or starost (1783), and it performed various administrative functions until 1959.
The museum was established in 1959 by Stanisław Fischer (1879-1967), a researcher of history of Bochnia and its region, cultural activist, outstanding collector, the founder and first custodian of the museum, and – since 1975 – its patron. His statue, funded in 1997 by Bochnia’s local authorities, stands by the main entrance to the Museum.
Inside, the gallery of 19th and 20th-century Polish painting features most renowned artists of the period, including Olga Boznańska, Józef Pankiewicz, Leon Wyczółkowski, Włodzimierz Tetmajer, Tadeusz Makowski, Jacek Malczewski and Wojciech Weiss. Well represented are also local artists from Bochnia including Feliks Hanusz, Ludwik Stasiak, Ludwik Nemetz, Klementyna Mien, and Stanisław Fischer.
A highly colourful collection of folk sculpture and painting (from 18th-20th centuries) contains mostly works by artists from Southern Poland. These include works by Jędrzej Wowro from Gorzeń Dolny, Józef Janos from Dębno Podhalańskie, and the famous Nikifor Krynicki (Epifaniusz Drowniak). Paintings on canvas, wood, paper, and glass come from Małopolska, Podhale, Spisz and Śląsk (Silesia). Many valuable objects have featured in Polish folk art exhibitions in Poland and abroad.
It may come as a surprise to find here also a remarkable collection of art of non-European cultures of Africa, Asia, South America and Polynesia: sculptures in olive and sandalwood, in ebony and horn, paintings on silk, beautiful embroidery, as well as lacquer and ivory objects.
A complementation of the museum collection are the Judaica, memento to the numerous Jewish community that once lived in Bochnia and its vicinity, as well as historical archives: maps and plans, photographs and other objects, many of which tell the tale of Bochnia Salt Mine.
III Małopolskie Dni Dziedzictwa Kulturowego, 15 -16 września 2001 r.
Bocheńskie Muzeum mieści się w dwuskrzydłowym, późnobarokowym gmachu. Jest to dawny klasztor Dominikanów i jeden z najcenniejszych obiektów zabytkowych Bochni. Dominikanie zamieszkiwali tutaj do czasu pożaru w 1751 r., z którego już klasztor się nie podźwignął. Został zlikwidowany w 1777 r., a obiekt przejęła austriacka administracja salinarna. Później, po gruntownej modernizacji, budynek stał się siedzibą starosty austriackiego (1783). Funkcje administracyjne pełnił aż do 1959 r.
Muzeum zostało założone w 1959 r. przez Stanisława Fischera (1879-1967), badacza przeszłości Bochni i regionu, wybitnego kolekcjonera, fundatora i pierwszego kustosza Muzeum, a od 1975 r. jego patrona. Przy głównym wejściu do Muzeum znajduje się rzeźba założyciela, ufundowana w 1997 r. przez samorząd miasta Bochni.
W galerii malarstwa artystów polskich XIX i XX w. trudno nie odnaleźć któregoś ze znanych artystów tego czasu. Obok dzieł Olgi Boznańskiej, Józefa Pankiewicza, Leona Wyczółkowskiego czy Włodzimierza Tetmajera można tu zobaczyć płótna Tadeusza Makowskiego, Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa. Bogato reprezentowana jest twórczość miejscowych, bocheńskich artystów, m.in. Feliksa Hanusza, Ludwika Stasiaka, Ludwika Nemetza, Klementyny Mien, Stanisława Fischera.
Niezwykle barwna kolekcja dawnej rzeźby i malarstwa ludowego (XVIII-XX) jest reprezentowana głównie przez twórców z Polski południowej. Są tu m.in. prace Jędrzeja Wowro z Gorzenia Dolnego, Józefa Janosa z Dębna Podhalańskiego, a także słynnego Nikifora Krynickiego. Obrazy malowane na płótnie, desce, papierze i szkle pochodzą z terenu Małopolski, Podhala, Spisza i Śląska. Najcenniejsze obiekty były prezentowane na wystawach polskiej sztuki ludowej w kraju i za granicą.
Wielkim zaskoczeniem dla zwiedzających może być bogaty zbiór sztuki kultur pozaeuropejskich (Afryka, Azja, Ameryka Południowa, Polinezja): rzeźby wykonane z drewna oliwnego i sandałowego, hebanu i rogu krowy, murzyńska broń, malarstwo na jedwabiu, piękne hafty, rzeźby z laki i kości słoniowej.
Dopełnieniem bogatych zbiorów Muzeum są judaika, pozostałe po licznie zamieszkującej kiedyś Bochnię i jej okolice społeczności żydowskiej, a także zbiory historyczne: archiwalia, mapy i plany, fotografie i pamiątki historyczne odnoszące się w większości do dziejów bocheńskiej kopalni soli.
---
Stanisław Fischer’s Museum
in Bochnia
The Bochnia Museum is situated in a two-wing, late-baroque building, formerly Dominican monastery, and one of the most noteworthy historical monuments in Bochnia. Dominican friars had lived here until the fire in 1751, from which the monastery never really recovered. The monastery was officially liquidated in 1777, and the building taken over by the Austrian salt mine administration. Afterwards, following a thorough restoration, the building served as a seat of the Austrian governor, or starost (1783), and it performed various administrative functions until 1959.
The museum was established in 1959 by Stanisław Fischer (1879-1967), a researcher of history of Bochnia and its region, cultural activist, outstanding collector, the founder and first custodian of the museum, and – since 1975 – its patron. His statue, funded in 1997 by Bochnia’s local authorities, stands by the main entrance to the Museum.
Inside, the gallery of 19th and 20th-century Polish painting features most renowned artists of the period, including Olga Boznańska, Józef Pankiewicz, Leon Wyczółkowski, Włodzimierz Tetmajer, Tadeusz Makowski, Jacek Malczewski and Wojciech Weiss. Well represented are also local artists from Bochnia including Feliks Hanusz, Ludwik Stasiak, Ludwik Nemetz, Klementyna Mien, and Stanisław Fischer.
A highly colourful collection of folk sculpture and painting (from 18th-20th centuries) contains mostly works by artists from Southern Poland. These include works by Jędrzej Wowro from Gorzeń Dolny, Józef Janos from Dębno Podhalańskie, and the famous Nikifor Krynicki (Epifaniusz Drowniak). Paintings on canvas, wood, paper, and glass come from Małopolska, Podhale, Spisz and Śląsk (Silesia). Many valuable objects have featured in Polish folk art exhibitions in Poland and abroad.
It may come as a surprise to find here also a remarkable collection of art of non-European cultures of Africa, Asia, South America and Polynesia: sculptures in olive and sandalwood, in ebony and horn, paintings on silk, beautiful embroidery, as well as lacquer and ivory objects.
A complementation of the museum collection are the Judaica, memento to the numerous Jewish community that once lived in Bochnia and its vicinity, as well as historical archives: maps and plans, photographs and other objects, many of which tell the tale of Bochnia Salt Mine.
III Małopolskie Dni Dziedzictwa Kulturowego, 15 -16 września 2001 r.
Bocheńskie Muzeum mieści się w dwuskrzydłowym, późnobarokowym gmachu. Jest to dawny klasztor Dominikanów i jeden z najcenniejszych obiektów zabytkowych Bochni. Dominikanie zamieszkiwali tutaj do czasu pożaru w 1751 r., z którego już klasztor się nie podźwignął. Został zlikwidowany w 1777 r., a obiekt przejęła austriacka administracja salinarna. Później, po gruntownej modernizacji, budynek stał się siedzibą starosty austriackiego (1783). Funkcje administracyjne pełnił aż do 1959 r.
Muzeum zostało założone w 1959 r. przez Stanisława Fischera (1879-1967), badacza przeszłości Bochni i regionu, wybitnego kolekcjonera, fundatora i pierwszego kustosza Muzeum, a od 1975 r. jego patrona. Przy głównym wejściu do Muzeum znajduje się rzeźba założyciela, ufundowana w 1997 r. przez samorząd miasta Bochni.
W galerii malarstwa artystów polskich XIX i XX w. trudno nie odnaleźć któregoś ze znanych artystów tego czasu. Obok dzieł Olgi Boznańskiej, Józefa Pankiewicza, Leona Wyczółkowskiego czy Włodzimierza Tetmajera można tu zobaczyć płótna Tadeusza Makowskiego, Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa. Bogato reprezentowana jest twórczość miejscowych, bocheńskich artystów, m.in. Feliksa Hanusza, Ludwika Stasiaka, Ludwika Nemetza, Klementyny Mien, Stanisława Fischera.
Niezwykle barwna kolekcja dawnej rzeźby i malarstwa ludowego (XVIII-XX) jest reprezentowana głównie przez twórców z Polski południowej. Są tu m.in. prace Jędrzeja Wowro z Gorzenia Dolnego, Józefa Janosa z Dębna Podhalańskiego, a także słynnego Nikifora Krynickiego. Obrazy malowane na płótnie, desce, papierze i szkle pochodzą z terenu Małopolski, Podhala, Spisza i Śląska. Najcenniejsze obiekty były prezentowane na wystawach polskiej sztuki ludowej w kraju i za granicą.
Wielkim zaskoczeniem dla zwiedzających może być bogaty zbiór sztuki kultur pozaeuropejskich (Afryka, Azja, Ameryka Południowa, Polinezja): rzeźby wykonane z drewna oliwnego i sandałowego, hebanu i rogu krowy, murzyńska broń, malarstwo na jedwabiu, piękne hafty, rzeźby z laki i kości słoniowej.
Dopełnieniem bogatych zbiorów Muzeum są judaika, pozostałe po licznie zamieszkującej kiedyś Bochnię i jej okolice społeczności żydowskiej, a także zbiory historyczne: archiwalia, mapy i plany, fotografie i pamiątki historyczne odnoszące się w większości do dziejów bocheńskiej kopalni soli.
---
Stanisław Fischer’s Museum
in Bochnia
The Bochnia Museum is situated in a two-wing, late-baroque building, formerly Dominican monastery, and one of the most noteworthy historical monuments in Bochnia. Dominican friars had lived here until the fire in 1751, from which the monastery never really recovered. The monastery was officially liquidated in 1777, and the building taken over by the Austrian salt mine administration. Afterwards, following a thorough restoration, the building served as a seat of the Austrian governor, or starost (1783), and it performed various administrative functions until 1959.
The museum was established in 1959 by Stanisław Fischer (1879-1967), a researcher of history of Bochnia and its region, cultural activist, outstanding collector, the founder and first custodian of the museum, and – since 1975 – its patron. His statue, funded in 1997 by Bochnia’s local authorities, stands by the main entrance to the Museum.
Inside, the gallery of 19th and 20th-century Polish painting features most renowned artists of the period, including Olga Boznańska, Józef Pankiewicz, Leon Wyczółkowski, Włodzimierz Tetmajer, Tadeusz Makowski, Jacek Malczewski and Wojciech Weiss. Well represented are also local artists from Bochnia including Feliks Hanusz, Ludwik Stasiak, Ludwik Nemetz, Klementyna Mien, and Stanisław Fischer.
A highly colourful collection of folk sculpture and painting (from 18th-20th centuries) contains mostly works by artists from Southern Poland. These include works by Jędrzej Wowro from Gorzeń Dolny, Józef Janos from Dębno Podhalańskie, and the famous Nikifor Krynicki (Epifaniusz Drowniak). Paintings on canvas, wood, paper, and glass come from Małopolska, Podhale, Spisz and Śląsk (Silesia). Many valuable objects have featured in Polish folk art exhibitions in Poland and abroad.
It may come as a surprise to find here also a remarkable collection of art of non-European cultures of Africa, Asia, South America and Polynesia: sculptures in olive and sandalwood, in ebony and horn, paintings on silk, beautiful embroidery, as well as lacquer and ivory objects.
A complementation of the museum collection are the Judaica, memento to the numerous Jewish community that once lived in Bochnia and its vicinity, as well as historical archives: maps and plans, photographs and other objects, many of which tell the tale of Bochnia Salt Mine.
III Małopolskie Dni Dziedzictwa Kulturowego, 15 -16 września 2001 r.
Bocheńskie Muzeum mieści się w dwuskrzydłowym, późnobarokowym gmachu. Jest to dawny klasztor Dominikanów i jeden z najcenniejszych obiektów zabytkowych Bochni. Dominikanie zamieszkiwali tutaj do czasu pożaru w 1751 r., z którego już klasztor się nie podźwignął. Został zlikwidowany w 1777 r., a obiekt przejęła austriacka administracja salinarna. Później, po gruntownej modernizacji, budynek stał się siedzibą starosty austriackiego (1783). Funkcje administracyjne pełnił aż do 1959 r.
Muzeum zostało założone w 1959 r. przez Stanisława Fischera (1879-1967), badacza przeszłości Bochni i regionu, wybitnego kolekcjonera, fundatora i pierwszego kustosza Muzeum, a od 1975 r. jego patrona. Przy głównym wejściu do Muzeum znajduje się rzeźba założyciela, ufundowana w 1997 r. przez samorząd miasta Bochni.
W galerii malarstwa artystów polskich XIX i XX w. trudno nie odnaleźć któregoś ze znanych artystów tego czasu. Obok dzieł Olgi Boznańskiej, Józefa Pankiewicza, Leona Wyczółkowskiego czy Włodzimierza Tetmajera można tu zobaczyć płótna Tadeusza Makowskiego, Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa. Bogato reprezentowana jest twórczość miejscowych, bocheńskich artystów, m.in. Feliksa Hanusza, Ludwika Stasiaka, Ludwika Nemetza, Klementyny Mien, Stanisława Fischera.
Niezwykle barwna kolekcja dawnej rzeźby i malarstwa ludowego (XVIII-XX) jest reprezentowana głównie przez twórców z Polski południowej. Są tu m.in. prace Jędrzeja Wowro z Gorzenia Dolnego, Józefa Janosa z Dębna Podhalańskiego, a także słynnego Nikifora Krynickiego. Obrazy malowane na płótnie, desce, papierze i szkle pochodzą z terenu Małopolski, Podhala, Spisza i Śląska. Najcenniejsze obiekty były prezentowane na wystawach polskiej sztuki ludowej w kraju i za granicą.
Wielkim zaskoczeniem dla zwiedzających może być bogaty zbiór sztuki kultur pozaeuropejskich (Afryka, Azja, Ameryka Południowa, Polinezja): rzeźby wykonane z drewna oliwnego i sandałowego, hebanu i rogu krowy, murzyńska broń, malarstwo na jedwabiu, piękne hafty, rzeźby z laki i kości słoniowej.
Dopełnieniem bogatych zbiorów Muzeum są judaika, pozostałe po licznie zamieszkującej kiedyś Bochnię i jej okolice społeczności żydowskiej, a także zbiory historyczne: archiwalia, mapy i plany, fotografie i pamiątki historyczne odnoszące się w większości do dziejów bocheńskiej kopalni soli.
---
Stanisław Fischer’s Museum
in Bochnia
The Bochnia Museum is situated in a two-wing, late-baroque building, formerly Dominican monastery, and one of the most noteworthy historical monuments in Bochnia. Dominican friars had lived here until the fire in 1751, from which the monastery never really recovered. The monastery was officially liquidated in 1777, and the building taken over by the Austrian salt mine administration. Afterwards, following a thorough restoration, the building served as a seat of the Austrian governor, or starost (1783), and it performed various administrative functions until 1959.
The museum was established in 1959 by Stanisław Fischer (1879-1967), a researcher of history of Bochnia and its region, cultural activist, outstanding collector, the founder and first custodian of the museum, and – since 1975 – its patron. His statue, funded in 1997 by Bochnia’s local authorities, stands by the main entrance to the Museum.
Inside, the gallery of 19th and 20th-century Polish painting features most renowned artists of the period, including Olga Boznańska, Józef Pankiewicz, Leon Wyczółkowski, Włodzimierz Tetmajer, Tadeusz Makowski, Jacek Malczewski and Wojciech Weiss. Well represented are also local artists from Bochnia including Feliks Hanusz, Ludwik Stasiak, Ludwik Nemetz, Klementyna Mien, and Stanisław Fischer.
A highly colourful collection of folk sculpture and painting (from 18th-20th centuries) contains mostly works by artists from Southern Poland. These include works by Jędrzej Wowro from Gorzeń Dolny, Józef Janos from Dębno Podhalańskie, and the famous Nikifor Krynicki (Epifaniusz Drowniak). Paintings on canvas, wood, paper, and glass come from Małopolska, Podhale, Spisz and Śląsk (Silesia). Many valuable objects have featured in Polish folk art exhibitions in Poland and abroad.
It may come as a surprise to find here also a remarkable collection of art of non-European cultures of Africa, Asia, South America and Polynesia: sculptures in olive and sandalwood, in ebony and horn, paintings on silk, beautiful embroidery, as well as lacquer and ivory objects.
A complementation of the museum collection are the Judaica, memento to the numerous Jewish community that once lived in Bochnia and its vicinity, as well as historical archives: maps and plans, photographs and other objects, many of which tell the tale of Bochnia Salt Mine.
III Małopolskie Dni Dziedzictwa Kulturowego, 15 -16 września 2001 r.
Bocheńskie Muzeum mieści się w dwuskrzydłowym, późnobarokowym gmachu. Jest to dawny klasztor Dominikanów i jeden z najcenniejszych obiektów zabytkowych Bochni. Dominikanie zamieszkiwali tutaj do czasu pożaru w 1751 r., z którego już klasztor się nie podźwignął. Został zlikwidowany w 1777 r., a obiekt przejęła austriacka administracja salinarna. Później, po gruntownej modernizacji, budynek stał się siedzibą starosty austriackiego (1783). Funkcje administracyjne pełnił aż do 1959 r.
Muzeum zostało założone w 1959 r. przez Stanisława Fischera (1879-1967), badacza przeszłości Bochni i regionu, wybitnego kolekcjonera, fundatora i pierwszego kustosza Muzeum, a od 1975 r. jego patrona. Przy głównym wejściu do Muzeum znajduje się rzeźba założyciela, ufundowana w 1997 r. przez samorząd miasta Bochni.
W galerii malarstwa artystów polskich XIX i XX w. trudno nie odnaleźć któregoś ze znanych artystów tego czasu. Obok dzieł Olgi Boznańskiej, Józefa Pankiewicza, Leona Wyczółkowskiego czy Włodzimierza Tetmajera można tu zobaczyć płótna Tadeusza Makowskiego, Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa. Bogato reprezentowana jest twórczość miejscowych, bocheńskich artystów, m.in. Feliksa Hanusza, Ludwika Stasiaka, Ludwika Nemetza, Klementyny Mien, Stanisława Fischera.
Niezwykle barwna kolekcja dawnej rzeźby i malarstwa ludowego (XVIII-XX) jest reprezentowana głównie przez twórców z Polski południowej. Są tu m.in. prace Jędrzeja Wowro z Gorzenia Dolnego, Józefa Janosa z Dębna Podhalańskiego, a także słynnego Nikifora Krynickiego. Obrazy malowane na płótnie, desce, papierze i szkle pochodzą z terenu Małopolski, Podhala, Spisza i Śląska. Najcenniejsze obiekty były prezentowane na wystawach polskiej sztuki ludowej w kraju i za granicą.
Wielkim zaskoczeniem dla zwiedzających może być bogaty zbiór sztuki kultur pozaeuropejskich (Afryka, Azja, Ameryka Południowa, Polinezja): rzeźby wykonane z drewna oliwnego i sandałowego, hebanu i rogu krowy, murzyńska broń, malarstwo na jedwabiu, piękne hafty, rzeźby z laki i kości słoniowej.
Dopełnieniem bogatych zbiorów Muzeum są judaika, pozostałe po licznie zamieszkującej kiedyś Bochnię i jej okolice społeczności żydowskiej, a także zbiory historyczne: archiwalia, mapy i plany, fotografie i pamiątki historyczne odnoszące się w większości do dziejów bocheńskiej kopalni soli.
---
Stanisław Fischer’s Museum
in Bochnia
The Bochnia Museum is situated in a two-wing, late-baroque building, formerly Dominican monastery, and one of the most noteworthy historical monuments in Bochnia. Dominican friars had lived here until the fire in 1751, from which the monastery never really recovered. The monastery was officially liquidated in 1777, and the building taken over by the Austrian salt mine administration. Afterwards, following a thorough restoration, the building served as a seat of the Austrian governor, or starost (1783), and it performed various administrative functions until 1959.
The museum was established in 1959 by Stanisław Fischer (1879-1967), a researcher of history of Bochnia and its region, cultural activist, outstanding collector, the founder and first custodian of the museum, and – since 1975 – its patron. His statue, funded in 1997 by Bochnia’s local authorities, stands by the main entrance to the Museum.
Inside, the gallery of 19th and 20th-century Polish painting features most renowned artists of the period, including Olga Boznańska, Józef Pankiewicz, Leon Wyczółkowski, Włodzimierz Tetmajer, Tadeusz Makowski, Jacek Malczewski and Wojciech Weiss. Well represented are also local artists from Bochnia including Feliks Hanusz, Ludwik Stasiak, Ludwik Nemetz, Klementyna Mien, and Stanisław Fischer.
A highly colourful collection of folk sculpture and painting (from 18th-20th centuries) contains mostly works by artists from Southern Poland. These include works by Jędrzej Wowro from Gorzeń Dolny, Józef Janos from Dębno Podhalańskie, and the famous Nikifor Krynicki (Epifaniusz Drowniak). Paintings on canvas, wood, paper, and glass come from Małopolska, Podhale, Spisz and Śląsk (Silesia). Many valuable objects have featured in Polish folk art exhibitions in Poland and abroad.
It may come as a surprise to find here also a remarkable collection of art of non-European cultures of Africa, Asia, South America and Polynesia: sculptures in olive and sandalwood, in ebony and horn, paintings on silk, beautiful embroidery, as well as lacquer and ivory objects.
A complementation of the museum collection are the Judaica, memento to the numerous Jewish community that once lived in Bochnia and its vicinity, as well as historical archives: maps and plans, photographs and other objects, many of which tell the tale of Bochnia Salt Mine.
III Małopolskie Dni Dziedzictwa Kulturowego, 15 -16 września 2001 r.
Bocheńskie Muzeum mieści się w dwuskrzydłowym, późnobarokowym gmachu. Jest to dawny klasztor Dominikanów i jeden z najcenniejszych obiektów zabytkowych Bochni. Dominikanie zamieszkiwali tutaj do czasu pożaru w 1751 r., z którego już klasztor się nie podźwignął. Został zlikwidowany w 1777 r., a obiekt przejęła austriacka administracja salinarna. Później, po gruntownej modernizacji, budynek stał się siedzibą starosty austriackiego (1783). Funkcje administracyjne pełnił aż do 1959 r.
Muzeum zostało założone w 1959 r. przez Stanisława Fischera (1879-1967), badacza przeszłości Bochni i regionu, wybitnego kolekcjonera, fundatora i pierwszego kustosza Muzeum, a od 1975 r. jego patrona. Przy głównym wejściu do Muzeum znajduje się rzeźba założyciela, ufundowana w 1997 r. przez samorząd miasta Bochni.
W galerii malarstwa artystów polskich XIX i XX w. trudno nie odnaleźć któregoś ze znanych artystów tego czasu. Obok dzieł Olgi Boznańskiej, Józefa Pankiewicza, Leona Wyczółkowskiego czy Włodzimierza Tetmajera można tu zobaczyć płótna Tadeusza Makowskiego, Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa. Bogato reprezentowana jest twórczość miejscowych, bocheńskich artystów, m.in. Feliksa Hanusza, Ludwika Stasiaka, Ludwika Nemetza, Klementyny Mien, Stanisława Fischera.
Niezwykle barwna kolekcja dawnej rzeźby i malarstwa ludowego (XVIII-XX) jest reprezentowana głównie przez twórców z Polski południowej. Są tu m.in. prace Jędrzeja Wowro z Gorzenia Dolnego, Józefa Janosa z Dębna Podhalańskiego, a także słynnego Nikifora Krynickiego. Obrazy malowane na płótnie, desce, papierze i szkle pochodzą z terenu Małopolski, Podhala, Spisza i Śląska. Najcenniejsze obiekty były prezentowane na wystawach polskiej sztuki ludowej w kraju i za granicą.
Wielkim zaskoczeniem dla zwiedzających może być bogaty zbiór sztuki kultur pozaeuropejskich (Afryka, Azja, Ameryka Południowa, Polinezja): rzeźby wykonane z drewna oliwnego i sandałowego, hebanu i rogu krowy, murzyńska broń, malarstwo na jedwabiu, piękne hafty, rzeźby z laki i kości słoniowej.
Dopełnieniem bogatych zbiorów Muzeum są judaika, pozostałe po licznie zamieszkującej kiedyś Bochnię i jej okolice społeczności żydowskiej, a także zbiory historyczne: archiwalia, mapy i plany, fotografie i pamiątki historyczne odnoszące się w większości do dziejów bocheńskiej kopalni soli.
---
Stanisław Fischer’s Museum
in Bochnia
The Bochnia Museum is situated in a two-wing, late-baroque building, formerly Dominican monastery, and one of the most noteworthy historical monuments in Bochnia. Dominican friars had lived here until the fire in 1751, from which the monastery never really recovered. The monastery was officially liquidated in 1777, and the building taken over by the Austrian salt mine administration. Afterwards, following a thorough restoration, the building served as a seat of the Austrian governor, or starost (1783), and it performed various administrative functions until 1959.
The museum was established in 1959 by Stanisław Fischer (1879-1967), a researcher of history of Bochnia and its region, cultural activist, outstanding collector, the founder and first custodian of the museum, and – since 1975 – its patron. His statue, funded in 1997 by Bochnia’s local authorities, stands by the main entrance to the Museum.
Inside, the gallery of 19th and 20th-century Polish painting features most renowned artists of the period, including Olga Boznańska, Józef Pankiewicz, Leon Wyczółkowski, Włodzimierz Tetmajer, Tadeusz Makowski, Jacek Malczewski and Wojciech Weiss. Well represented are also local artists from Bochnia including Feliks Hanusz, Ludwik Stasiak, Ludwik Nemetz, Klementyna Mien, and Stanisław Fischer.
A highly colourful collection of folk sculpture and painting (from 18th-20th centuries) contains mostly works by artists from Southern Poland. These include works by Jędrzej Wowro from Gorzeń Dolny, Józef Janos from Dębno Podhalańskie, and the famous Nikifor Krynicki (Epifaniusz Drowniak). Paintings on canvas, wood, paper, and glass come from Małopolska, Podhale, Spisz and Śląsk (Silesia). Many valuable objects have featured in Polish folk art exhibitions in Poland and abroad.
It may come as a surprise to find here also a remarkable collection of art of non-European cultures of Africa, Asia, South America and Polynesia: sculptures in olive and sandalwood, in ebony and horn, paintings on silk, beautiful embroidery, as well as lacquer and ivory objects.
A complementation of the museum collection are the Judaica, memento to the numerous Jewish community that once lived in Bochnia and its vicinity, as well as historical archives: maps and plans, photographs and other objects, many of which tell the tale of Bochnia Salt Mine.
III Małopolskie Dni Dziedzictwa Kulturowego, 15 -16 września 2001 r.
Bocheńskie Muzeum mieści się w dwuskrzydłowym, późnobarokowym gmachu. Jest to dawny klasztor Dominikanów i jeden z najcenniejszych obiektów zabytkowych Bochni. Dominikanie zamieszkiwali tutaj do czasu pożaru w 1751 r., z którego już klasztor się nie podźwignął. Został zlikwidowany w 1777 r., a obiekt przejęła austriacka administracja salinarna. Później, po gruntownej modernizacji, budynek stał się siedzibą starosty austriackiego (1783). Funkcje administracyjne pełnił aż do 1959 r.
Muzeum zostało założone w 1959 r. przez Stanisława Fischera (1879-1967), badacza przeszłości Bochni i regionu, wybitnego kolekcjonera, fundatora i pierwszego kustosza Muzeum, a od 1975 r. jego patrona. Przy głównym wejściu do Muzeum znajduje się rzeźba założyciela, ufundowana w 1997 r. przez samorząd miasta Bochni.
W galerii malarstwa artystów polskich XIX i XX w. trudno nie odnaleźć któregoś ze znanych artystów tego czasu. Obok dzieł Olgi Boznańskiej, Józefa Pankiewicza, Leona Wyczółkowskiego czy Włodzimierza Tetmajera można tu zobaczyć płótna Tadeusza Makowskiego, Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa. Bogato reprezentowana jest twórczość miejscowych, bocheńskich artystów, m.in. Feliksa Hanusza, Ludwika Stasiaka, Ludwika Nemetza, Klementyny Mien, Stanisława Fischera.
Niezwykle barwna kolekcja dawnej rzeźby i malarstwa ludowego (XVIII-XX) jest reprezentowana głównie przez twórców z Polski południowej. Są tu m.in. prace Jędrzeja Wowro z Gorzenia Dolnego, Józefa Janosa z Dębna Podhalańskiego, a także słynnego Nikifora Krynickiego. Obrazy malowane na płótnie, desce, papierze i szkle pochodzą z terenu Małopolski, Podhala, Spisza i Śląska. Najcenniejsze obiekty były prezentowane na wystawach polskiej sztuki ludowej w kraju i za granicą.
Wielkim zaskoczeniem dla zwiedzających może być bogaty zbiór sztuki kultur pozaeuropejskich (Afryka, Azja, Ameryka Południowa, Polinezja): rzeźby wykonane z drewna oliwnego i sandałowego, hebanu i rogu krowy, murzyńska broń, malarstwo na jedwabiu, piękne hafty, rzeźby z laki i kości słoniowej.
Dopełnieniem bogatych zbiorów Muzeum są judaika, pozostałe po licznie zamieszkującej kiedyś Bochnię i jej okolice społeczności żydowskiej, a także zbiory historyczne: archiwalia, mapy i plany, fotografie i pamiątki historyczne odnoszące się w większości do dziejów bocheńskiej kopalni soli.
---
Stanisław Fischer’s Museum
in Bochnia
The Bochnia Museum is situated in a two-wing, late-baroque building, formerly Dominican monastery, and one of the most noteworthy historical monuments in Bochnia. Dominican friars had lived here until the fire in 1751, from which the monastery never really recovered. The monastery was officially liquidated in 1777, and the building taken over by the Austrian salt mine administration. Afterwards, following a thorough restoration, the building served as a seat of the Austrian governor, or starost (1783), and it performed various administrative functions until 1959.
The museum was established in 1959 by Stanisław Fischer (1879-1967), a researcher of history of Bochnia and its region, cultural activist, outstanding collector, the founder and first custodian of the museum, and – since 1975 – its patron. His statue, funded in 1997 by Bochnia’s local authorities, stands by the main entrance to the Museum.
Inside, the gallery of 19th and 20th-century Polish painting features most renowned artists of the period, including Olga Boznańska, Józef Pankiewicz, Leon Wyczółkowski, Włodzimierz Tetmajer, Tadeusz Makowski, Jacek Malczewski and Wojciech Weiss. Well represented are also local artists from Bochnia including Feliks Hanusz, Ludwik Stasiak, Ludwik Nemetz, Klementyna Mien, and Stanisław Fischer.
A highly colourful collection of folk sculpture and painting (from 18th-20th centuries) contains mostly works by artists from Southern Poland. These include works by Jędrzej Wowro from Gorzeń Dolny, Józef Janos from Dębno Podhalańskie, and the famous Nikifor Krynicki (Epifaniusz Drowniak). Paintings on canvas, wood, paper, and glass come from Małopolska, Podhale, Spisz and Śląsk (Silesia). Many valuable objects have featured in Polish folk art exhibitions in Poland and abroad.
It may come as a surprise to find here also a remarkable collection of art of non-European cultures of Africa, Asia, South America and Polynesia: sculptures in olive and sandalwood, in ebony and horn, paintings on silk, beautiful embroidery, as well as lacquer and ivory objects.
A complementation of the museum collection are the Judaica, memento to the numerous Jewish community that once lived in Bochnia and its vicinity, as well as historical archives: maps and plans, photographs and other objects, many of which tell the tale of Bochnia Salt Mine.
III Małopolskie Dni Dziedzictwa Kulturowego, 15 -16 września 2001 r.
Bocheńskie Muzeum mieści się w dwuskrzydłowym, późnobarokowym gmachu. Jest to dawny klasztor Dominikanów i jeden z najcenniejszych obiektów zabytkowych Bochni. Dominikanie zamieszkiwali tutaj do czasu pożaru w 1751 r., z którego już klasztor się nie podźwignął. Został zlikwidowany w 1777 r., a obiekt przejęła austriacka administracja salinarna. Później, po gruntownej modernizacji, budynek stał się siedzibą starosty austriackiego (1783). Funkcje administracyjne pełnił aż do 1959 r.
Muzeum zostało założone w 1959 r. przez Stanisława Fischera (1879-1967), badacza przeszłości Bochni i regionu, wybitnego kolekcjonera, fundatora i pierwszego kustosza Muzeum, a od 1975 r. jego patrona. Przy głównym wejściu do Muzeum znajduje się rzeźba założyciela, ufundowana w 1997 r. przez samorząd miasta Bochni.
W galerii malarstwa artystów polskich XIX i XX w. trudno nie odnaleźć któregoś ze znanych artystów tego czasu. Obok dzieł Olgi Boznańskiej, Józefa Pankiewicza, Leona Wyczółkowskiego czy Włodzimierza Tetmajera można tu zobaczyć płótna Tadeusza Makowskiego, Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa. Bogato reprezentowana jest twórczość miejscowych, bocheńskich artystów, m.in. Feliksa Hanusza, Ludwika Stasiaka, Ludwika Nemetza, Klementyny Mien, Stanisława Fischera.
Niezwykle barwna kolekcja dawnej rzeźby i malarstwa ludowego (XVIII-XX) jest reprezentowana głównie przez twórców z Polski południowej. Są tu m.in. prace Jędrzeja Wowro z Gorzenia Dolnego, Józefa Janosa z Dębna Podhalańskiego, a także słynnego Nikifora Krynickiego. Obrazy malowane na płótnie, desce, papierze i szkle pochodzą z terenu Małopolski, Podhala, Spisza i Śląska. Najcenniejsze obiekty były prezentowane na wystawach polskiej sztuki ludowej w kraju i za granicą.
Wielkim zaskoczeniem dla zwiedzających może być bogaty zbiór sztuki kultur pozaeuropejskich (Afryka, Azja, Ameryka Południowa, Polinezja): rzeźby wykonane z drewna oliwnego i sandałowego, hebanu i rogu krowy, murzyńska broń, malarstwo na jedwabiu, piękne hafty, rzeźby z laki i kości słoniowej.
Dopełnieniem bogatych zbiorów Muzeum są judaika, pozostałe po licznie zamieszkującej kiedyś Bochnię i jej okolice społeczności żydowskiej, a także zbiory historyczne: archiwalia, mapy i plany, fotografie i pamiątki historyczne odnoszące się w większości do dziejów bocheńskiej kopalni soli.
---
Stanisław Fischer’s Museum
in Bochnia
The Bochnia Museum is situated in a two-wing, late-baroque building, formerly Dominican monastery, and one of the most noteworthy historical monuments in Bochnia. Dominican friars had lived here until the fire in 1751, from which the monastery never really recovered. The monastery was officially liquidated in 1777, and the building taken over by the Austrian salt mine administration. Afterwards, following a thorough restoration, the building served as a seat of the Austrian governor, or starost (1783), and it performed various administrative functions until 1959.
The museum was established in 1959 by Stanisław Fischer (1879-1967), a researcher of history of Bochnia and its region, cultural activist, outstanding collector, the founder and first custodian of the museum, and – since 1975 – its patron. His statue, funded in 1997 by Bochnia’s local authorities, stands by the main entrance to the Museum.
Inside, the gallery of 19th and 20th-century Polish painting features most renowned artists of the period, including Olga Boznańska, Józef Pankiewicz, Leon Wyczółkowski, Włodzimierz Tetmajer, Tadeusz Makowski, Jacek Malczewski and Wojciech Weiss. Well represented are also local artists from Bochnia including Feliks Hanusz, Ludwik Stasiak, Ludwik Nemetz, Klementyna Mien, and Stanisław Fischer.
A highly colourful collection of folk sculpture and painting (from 18th-20th centuries) contains mostly works by artists from Southern Poland. These include works by Jędrzej Wowro from Gorzeń Dolny, Józef Janos from Dębno Podhalańskie, and the famous Nikifor Krynicki (Epifaniusz Drowniak). Paintings on canvas, wood, paper, and glass come from Małopolska, Podhale, Spisz and Śląsk (Silesia). Many valuable objects have featured in Polish folk art exhibitions in Poland and abroad.
It may come as a surprise to find here also a remarkable collection of art of non-European cultures of Africa, Asia, South America and Polynesia: sculptures in olive and sandalwood, in ebony and horn, paintings on silk, beautiful embroidery, as well as lacquer and ivory objects.
A complementation of the museum collection are the Judaica, memento to the numerous Jewish community that once lived in Bochnia and its vicinity, as well as historical archives: maps and plans, photographs and other objects, many of which tell the tale of Bochnia Salt Mine.
Zapraszamy do ★★★ wyjątkowego Pensjonatu w Zakopanem o nietypowej góralskiej architekturze i regionalnym stylu Podhala.
Pensjonat u Ani ★★★
Chłabówka 18a
34-500 Zakopane
☛ Rezerwacja:
Tel. 018 20 147 74
kom. 662 977 768
Zapraszamy do ★★★ wyjątkowego Pensjonatu w Zakopanem o nietypowej góralskiej architekturze i regionalnym stylu Podhala.
Pensjonat u Ani ★★★
Chłabówka 18a
34-500 Zakopane
☛ Rezerwacja:
Tel. 018 20 147 74
kom. 662 977 768
Nowy wpis/fotografia : MRACH Fotografie
Kategorie : Landscape, Niebo i chmury, Podhale, Tatry, Tęcza, Zachód słońca
Tagi : Czerwone Wierchy, Giewont, Kolorowe chmury, Kolorowe niebo, O zachodzie, Podhale, Tatry o zachodzie słońca, Tatry z Podhala, Tatry Zachodnie, Tęcza
Więcej : Wieczorne niebo nad Tatrami
„Jest to dla mnie szczególna przyjemność, że mogę wręczyć najwyższe odznaczenie za dokonania twórcze wybitnej artystce, która imponuje swoim oryginalnym twórczym dorobkiem i swoim przywiązaniem do polskich korzeni. Wyróżnienie, które będę miał zaszczyt Pani wręczyć, to wyraz uznania dla Pani dokonań na rzecz rozwoju współczesnej twórczości rzeźbiarskiej, tak w Stanach Zjednoczonych Ameryki, jak i w świecie” – powiedział minister kultury, dziedzictwa narodowego i sportu prof. Piotr Gliński podczas uroczystości wręczenia Złotego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” wybitnej rzeźbiarce polskiego pochodzenia Ursuli von Rydingsvard.
Ursula, z domu Karoliszyn, urodziła się w Deensen w Niemczech w 1942 roku. Jej rodzice pochodzili z Podhala. Przeżycia z dzieciństwa i kraj pochodzenia odcisnęły piętno emocjonalne na jej pracach. Jak sama mówi o sobie, „identyfikuję się bardzo mocno z Polską. Jestem definitywnie Polką”. Do USA przybyła w 1950 roku. Zamieszkała z rodzicami i sześciorgiem rodzeństwa w Connecticut.
Studiowała sztukę m.in. na Uniwersytecie Miami oraz w Berkley, ale największe znaczenie miało dla niej ukończenie nowojorskiego Columbia Uniwersytety, gdzie uzyskała tytuł magistra sztuki. Jako artystkę ukształtował ją – jak podkreśla – właśnie Nowy Jork.
Znana jest z tworzenia wielkoformatowych, monumentalnych rzeźb z belek cedrowych, które pieczołowicie tnie, montuje i laminuje, po czym wciera grafitową patynę w teksturowane, fasetowane powierzchnie dzieła. Artystka bardzo często podkreśla swoje polskie korzenie, nadając pracom polskie tytuły, np. „Echo”, „Dorotka”, „Elegantka”, „Damski czepek”, „Pod pachą”, „Zakopane”, „Droga”, „Luba”, „Maglownica” i wiele innych.
W ostatnich latach Ursula von Rydingsvard znacznie poszerzyła swój słownik artystyczny, stosując takie materiały, jak brąz, papier i żywica. Jej prace celowo pozostają abstrakcyjne, zawierając subtelne aluzje biograficzne, religijne i kulturowe.
Prace Rydingsvard znajdują się w stałych kolekcjach ponad 30 muzeów oraz w kolekcjach prywatnych. W Polsce jedyną instytucją posiadającą prace artystki jest Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie. Fot. Danuta Matloch
Nowy wpis/fotografia : MRACH Fotografie
Kategorie : Podhale, Tatry
Tagi : Czerwone Wierchy, Panorama Tatr, Pierwszy śnieg, Tatry z Podhala, Tatry Zachodnie
Więcej : Jesienne Tatry » Czerwone Wierchy