Dutch Design
View allAll Photos Tagged ontwerp
Ontwerp
Het Jachthuis is geïnspireerd op het Engelse country house. Voorbeelden van kenmerken die daar op wijzen zijn de speciale vertrekken voor ieder gezinslid, net als de bibliotheek, rookkamer, boudoirs en de biljartkamer. Hetzelfde geldt voor de v-vorm van het gebouw.
Andere kenmerken die het Jachthuis Sint Hubertus zo’n eigen en karakteristieke aanblik geven, zijn vooral afkomstig van de kenmerken van Berlages werk. Denk aan het werken met extreme geometrische precisie, natuursteenelementen, geglazuurde tegels, cassetteplafonds en geïntegreerde ‘toegepaste kunst’. Alles werd zo nauwkeurig als mogelijk vastgelegd, omdat in Berlages ogen iedere verstoring of concessie afbreuk zou doen aan het geheel. Omdat Berlage zo concessieloos mogelijk aan zijn idee wilde werken, waren er geregeld onenigheden tussen hem en zijn opdrachtgever Helene. Die onenigheden zorgden meermaals voor een aanzienlijke vertraging van het bouwproces.
In Berlages ogen zou iedere verstoring of concessie afbreuk doen aan het geheel
De karakteristieke toren van het Jachthuis past niet bij het genre van het Engelse Country House. Het is vooral een kenmerk van veel van Berlages gebouwen. De toren hoort ook bij de wens van het echtpaar Kröller-Müller om een weids uitzicht over de omgeving te hebben.
Het Jachthuis Sint Hubertus neemt een nogal uitzonderlijke plaats in binnen het oeuvre van Berlage. Waar hij doorgaans garant stond voor rationele, zakelijke ontwerpen, toonde hij met het Jachthuis juist een overdaad aan aandacht voor het ambacht van het ontwerpen. Het is één van de redenen waarom het Jachthuis in binnen- en buitenland groot aanzien geniet.
Waar Berlage doorgaans van opdrachtgevers alleen de opdracht kreeg voor het ontwerpen van een gebouw, ontwierp hij in het geval van het Jachthuis ook het complete interieur, tot zelfs het bestek aan toe. Ook de directe omgeving, een park met een flinke vijverpartij, ontwierp hij, net als een brug over een uitloper van die vijver. Het betekent dat het Jachthuis een zogenaamd Gesamtkunstwerk is.
De bouw van Jachthuis Sint Hubertus werd voltooid in 1920. Het echtpaar gebruikte het Jachthuis vanaf dat moment vooral als buitenverblijf. Pas in de laatste fase van hun leven woonden zij er permanent.
Kapel van circa 1880 naar ontwerp van E. Pelgrims, gerestaureerd in 1980. Gebouwd in opdracht van de eigenares van de in 1942 vernielde hertogse hoeve (1772). De huidige hoeve dateert van 1945.
Eenbeukige neogotische kapel van één travee met koor van één rechte travee en driezijdige sluiting, voorafgegaan door een lager, opengewerkt portaal; leien zadeldaken (nok loodrecht op en parallel aan de straat). Punt- en lijstgevels van baksteen en arduin, eerstgenoemde met aandak op schouderstukken, kruis of topversiering, laatstgenoemde met tandlijst; sierankers; gelede hoeksteunberen. Arduinen gevelplaat met inscriptie: "Komt tot mij, gij allen die belast en beladen zijt, want Ik zal u verkwikken".
Enkelvoudige en gekoppelde spitsbogige muuropeningen en oculi in geprofileerde bakstenen omlijsting. Houten deur met sierlijk smeedijzeren beslag.
Interieur: overwelving met houten kruis-, ton- en straalgewelven, bakstenen muren, zwartmarmeren vloer. Smeedijzeren koorhek; eenvoudig altaarblad op gepolychromeerde houten pijler; koorapsis met nis waarin gepolychromeerd Heilig Hartbeeld.
Deze foto is gemaakt in Nieuw Vennep.
Harp:
Brug in de Noordelijke Randweg bij Nieuw-Vennep over de Hoofdvaart.
De brug is 143 m lang. Lengte pyloon: 82 m.
Hiermee is het de grootste Calatravabrug in Haarlemmermeer.
Niet alleen de bovenkant van de brug maar ook de onderkant van de brug, is een mooie constructieve ontwerp van de architect.
This photo was taken in Nieuw Vennep.
Harp:
Bridge in the Northern Randweg near Nieuw-Vennep over the Hoofdvaart.
The bridge is 143 m long. Pylon length: 82 m.
This makes it the largest Calatrava bridge in Haarlemmermeer.
Not only the top of the bridge but also the bottom of the bridge is a beautiful structural design by the architect.
Maankwartier Heerlen
Maankwartier is een prachtig ontwerp van kunstenaar Michel Huisman. Het is een mooi, nieuw stukje Heerlen. Met een station, winkels, cafés, een hotel, kantoren en woningen. Ook is het de nieuwe verbinding tussen het noordelijk en zuidelijk deel van de stad. Het wordt voor heel veel mensen dè manier om van het ene stadsdeel naar het andere te gaan. Tel daarbij op de vele bezoekers die dagelijks op weg zijn naar werk, wonen, winkelen of ander vertier in de stad en Heerlen heeft een plek om trots op te zijn!
Heerlen Moonquarter
Moonkquarter is a beautiful design by artist Michel Huisman. It is a beautiful, new piece of Heerlen. With a station, shops, cafés, a hotel, offices and homes. It is also the new connection between the northern and southern parts of the city. For many people it will be the way to go from one district to another. Add to that the many visitors who are daily on their way to work, living, shopping or other entertainment in the city and Heerlen has a place to be proud of!
De koploper - Een iconisch treinstel waarvan het ontwerp al stamt uit de jaren 70 van de vorige eeuw. Een treinstel uit de tijd dat men zulke treinen nog speciaal voor de NS ontwierp. Een treinstel dat nog altijd veel meer gewaardeerd wordt dan moderne treinen die zichzelf SNG noemen. Toen ik begon met spotten in 2016 was het ICMm volop te bewonderen in Best. Zowel de intercity Den Haag - Venlo als Schiphol - Heerlen werden gereden met dit prachtige materieel. Helaas verdween het ICMm in de loop van 2017 en is sindsdien niet meer terug geweest. Tot dienstregeling 2020, waarop de NS begon met een intercity tussen Eindhoven en Dordrecht die maarliefst 4 keer per dag per richting reed. Hoe deze treinverbinding tot stand heeft kunnen komen is voor mij een raadsel, maar het betekende wel weer de terugkeer van ICMm in mijn woonplaats.
De laatste 1900-rit van de dag, de 1966, vertrekt kort na 20 uur uit Eindhoven en rijdt in de zomer in heerlijk avondlicht. Met het koolzaad in volle bloed werd ICMm 4068 bij de fly-over van Boxtel vastgelegd, als intercity 1966 naar Dordrecht. Vanuit Dordrecht wordt het treinstel leeg naar Roosendaal gebracht om daar het weekend door te brengen.
Vrijdag 7 mei 2021, 20:16
De Boekhorst is een buitenplaats in de Nederlandse plaats Lochem. Het landhuis is in opdracht van Dr. W.C.H. Staring en zijn vrouw Catharina van Löben Sels gebouwd in 1845 naar een ontwerp van J.A. Gerretsen.[1] Het complex bestaat uit een landhuis en diverse bijgebouwen, zoals een koetshuis, boerderij, schuur en dienstwoning. Rondom het huis liggen een park in Engelse landschapstijl, akkerland, weilanden en bosgebied.
In 1563 vond een overdracht plaats aan het Zutphense vrouwenconvent Isendoorn van een “goed” met de naam Buxhorst. De bij die overdracht beschreven grenzen van “het goed” Boekhorst komen in belangrijke mate overeen met de situatie in het begin van de 19e eeuw. Eind 18e eeuw was het landgoed eigendom van Abraham de Leeuw van Coolwijck. Het is niet bekend of er ook een herenhuis aanwezig was op de Boekhorst.
Gerhard Jan de Leeuw van Coolwijck erfde het goed van zijn vader maar moest in 1842 om financiële redenen alles verkopen. Dr. W.C.H. Staring was de koper die daarbij handelde in zijn hoedanigheid van voogd van Jan Isaäc Brants, student in de rechten te Utrecht. Brants was een vermogende minderjarige kleinzoon van de dichter A.C.W. Staring die in de gelegenheid was de landerijen te kopen en te gaan ruilen met zijn oom Winand voor diens nalatenschap van de in 1840 overleden dichter A.C.W. Staring van de Wildenborch.
Winand Staring liet het oude gebouw dat op het landgoed stond in 1845 afbreken en vervangen door een nieuw landhuis. Een jaar later verhuisden hij en zijn gezin naar dit nieuwe huis.
Na de verhuizing ging Winand verder met de ontwikkeling en exploitatie van het landgoed. Rond het huis werd een tuin aangelegd in Engelse landschapsstijl met vijver, zichtassen, lanen, wandelpaden, solitaire bomen, een “holloway/holle weg” en een pinetum. Het landgoed was destijds ongeveer 150 ha groot. Na het overlijden van Winand Staring (4 juni 1877) kwam De Boekhorst in gezamenlijk eigendom van de vijf toen nog in leven zijnde kinderen. De jongste zoon Johan Alexander nam namens zijn broers en zuster het beheer van het huis en landgoed op zich. Het huis werd gedurende een aantal jaren verhuurd en in die periode vond een verbouwing plaats en nieuwbouw van een stal met koetshuis. Op 24 maart 1897 werd de feestelijke opening van “Roomboterfabriek ‘de Boekhorst’” gevierd, die op het terrein was verrezen. Na het vernieuwen van de bekapping in 1900 kwam het in 1904 tot verkoop. Arnold Wilhelm Otto Thate werd de nieuwe eigenaar.
Sindsdien is het huis nog diverse malen van eigenaar gewisseld. De huidige eigenaren hebben het huis in de periode 2015-2019 geheel gerestaureerd en zoveel als mogelijk in oude staat hersteld.
--------------------------------------------------------------------------------
De Boekhorst is a country estate in the Dutch town of Lochem. The mansion was commissioned by Dr. W.C.H. Staring and his wife Catharina van Löben Sels built it in 1845 after a design by J.A. Gerretsen.[1] The complex consists of a country house and various outbuildings, such as a coach house, farm, barn and service house. The house is surrounded by a park in English landscape style, arable land, meadows and woodland.
In 1563 a transfer took place to the Zutphen women's convent Isendoorn of a "property" with the name Buxhorst. The boundaries of “the good” Boekhorst described at the time of the transfer largely correspond to the situation at the beginning of the 19th century. At the end of the 18th century, the estate was owned by Abraham de Leeuw van Coolwijck. It is not known whether there was also a mansion on the Boekhorst.
Gerhard Jan de Leeuw van Coolwijck inherited the property from his father, but had to sell everything in 1842 for financial reasons. Dr. W.C.H. Staring was the buyer who acted in his capacity as guardian of Jan Isaäc Brants, a law student in Utrecht. Brants was a wealthy minor grandson of the poet A.C.W. Staring, who was able to buy the lands and exchange them with his uncle Winand for the estate of the poet A.C.W. Staring from the Wildenborch.
Winand Staring had the old building on the estate demolished in 1845 and replaced by a new country house. A year later, he and his family moved into this new house.
After the move, Winand continued to develop and operate the estate. A garden was created around the house in English landscape style with a pond, sight axes, avenues, footpaths, solitary trees, a hollowway and a pinetum. At the time, the estate was approximately 150 hectares in size. After the death of Winand Staring (June 4, 1877), De Boekhorst became jointly owned by the five children who were still alive at the time. The youngest son Johan Alexander took on the management of the house and estate on behalf of his brothers and sister. The house was rented out for a number of years and during that period a renovation and new construction of a stable with coach house took place. On March 24, 1897, the festive opening of "Roomboterfabriek 'de Boekhorst'", which had risen on the site, was celebrated. After renewing the roof in 1900, it was sold in 1904. Arnold Wilhelm Otto Thate became the new owner.
Since then, the house has changed hands several times. The current owners have completely restored the house in the period 2015-2019 and restored it to its original state as much as possible.
Een paar dagen op vakantie geweest en eindelijk een keer foto's kunnen maken van dit prachtige Station.
Station Arnhem Centraal is het centraal station van de stad Arnhem, de hoofdstad van de Nederlandse provincie Gelderland. Het station is een belangrijk knooppunt in Oost-Nederland en in het spoorwegverkeer met Düsseldorf (D), Utrecht, Zwolle, Nijmegen, Tiel en de Achterhoek. Bovendien is het een overstapknooppunt voor het stads- en streekvervoer in het midden van Gelderland. Het huidige stationsgebouw is het vierde station op die plaats. Dit gebouw, naar ontwerp van Ben van Berkel, werd in 2015 opgeleverd.
Please don't use my images on websites or any other media without asking for my written permission.
If you want a translation of the text in your own language, please try "Google Translate".
20210922-9408
Het monument is het ontwerp van Alex da Silva en staat op de Lloydkade in de wijk Lloydkwartier in het stadsdeel Delfshaven.
In de 17e tot de 19e eeuw werden er in het Lloydkwartier wapens, aardewerk en sterke drank verhandeld. Deze goederen werden naar Afrika verscheept, waar ze werden geruild voor slaven. Vervolgens brachten deze Rotterdamse schepen ze naar Suriname en de Nederlandse Antillen en daar te ruilen voor goederen als koffie en suiker die naar Rotterdam werden verscheept. In deze Trans-Atlantische slavenhandel speelde onder andere de firma Coopstad en Rochussen een rol en waren na de Middelburgsche Commercie Compagnie de grootste handelsmaatschappij van Nederland.
Anno 2013 wonen er in Rotterdam meer dan 80.000 nazaten van slaven.
Op 16 juni 2013 werd het Slavernijmonument onthuld. Op 1 juli 2015 was het precies 150 jaar geleden dat de slavernij in Nederland werd afgeschaft. De naastgelegen hogeschool STC-Group heeft het monument geadopteerd.
Het monument is gemaakt van cortenstaal en thermisch verzinkt staal en heeft een lengte van 900 centimeter, een hoogte van 450 centimeter en een breedte van 120 centimeter. De sculptuur heeft de vorm van een gestileerde schip, waar bovenop figuren hun vrijheid tegemoet dansen. Van de vier dansende slaven is de eerste nog volledig geketend en de laatste - al dansend - volledig losgebroken.
All images are copyrighted by Pieter Musterd. If you want to use or buy any of my photographs, contact me. It is not allowed to download them or use them on any website, blog etc. without my explicit permission.
If you want a translation of the text in your own language, please try "Google Translate".
Ontwerp van Dudok in Hilversum uit 1927. Een klein hofjesachtig complex van twintig woningen aan de Duivenstraat. De houten betimmering geeft het iets dorps. Bij de restauratie rond 2000 zijn de twintig kleine woningen 'herverkaveld' tot dertien grotere. Rijksmonument 407237 en 407330.
Meeting center. Design architectural firm NL.ARCHITECTS.
Ontmoetingscentrum. Ontwerp architectenbureau NL.ARCHITECTS.
Centre de réunion. Cabinet d'architecture de conception NL.ARCHITECTS.
Begegnungszentrum. Design-Architekturbüro NL.ARCHITECTS.
Het laatste ontwerp dat de Irakese meesterarchitecte Zaha Hadid zelf heeft gemaakt, voor haar veel te vroege dood in 2016. Om deze reden heet het plein voor dit gebouw het Zaha Hadidplein, ter ere van haar. Het glazen bouwwerk, dat zowel een schip als een diamant voorstelt, is gebouwd bovenop het oude havenhuis uit 1922.
Port Authority
The last design Iraqi master architect Zaha Hadid did herself, before her untimely death in 2016. Because of this, the square in front of the building was named the Zaha Hadidsquare in her honor. The glass structure, resembling both a ship and a diamond, is built on top of the old port building from 1922.
Het ontwerp van deze locomotief is gebaseerd op een standaardtype van MaK, de DE 1002. Voor de Nederlandse Spoorwegen werd op basis van dit type locomotief de serie 6400 ontwikkeld.De nummering bedroeg: 6401-6520. De locomotief is momenteel in dienst bij DB Cargo Nederland N.V.
In 1998 werd Siemens Schienenfahrzeugtechnik (SFT), voorheen Maschinenbau Kiel (MaK) in Kiel overgenomen.
Momenteel is Vossloh AG de management- en financiële holding van het internationaal actieve Vossloh-concern.
Het concern is gespecialiseerd in de spoor- en verkeerstechnologie.
Bron: Wikipedia.
Verdere info over dit type locomotief is te vinden via deze link:
Huis Jaap en Ineke, interieur en aanbouw door JagerJanssen architecten BNA
Adres
Torenweg, Hem
Werkzaamheden
ontwerp en directie
Oplevering
mei 2006
Opdrachtgever
Jaap en Ineke
Ontwerpteam
ir. Alex Jager, architect
ir. Rogier Janssen, architect
Kookeiland en Kastenwand
Wouter Roeterink
Adviseurs
constructie: MADAR Delft
Aannemer
Hooijberg Hem
Fotografie
JagerJanssen architecten BNA
BESCHEIDEN GRANDEUR
De woning, gebouwd eind jaren '60 op een kavel in Hem [Noord Holland], voldoet al lang niet meer aan de huidige eisen en wensen. De begane grond, zwaar gecompartimenteerd, wordt te beknepen bevonden. Het geeft geen gevoel van rust en ruimte.
Het ontwerp heeft als uitgangspunt om zoveel mogelijk ruimte op de tuin te oriënteren. Door het bijplaatsen van een bescheiden smalle strook aan de tuinkant van het huis en het doorbreken van de huidige gevelopeningen ontstaat een grootse beleving. In de strook wordt de living gesitueerd met daarin wonen, eten en koken. Het huidige huis blijft intact maar gaat meer ademen. Bij het betreden van de strook ontstaat een spannend overgangsmoment: voor je gevoel verlaat je het huis.
De aanbouw zelf biedt plaats aan de living, waarin tevens een kookeiland is opgenomen. In het zitgedeelte is een fraaie open haard opgenomen. Een zelfde opening is als een echo in de wand er tegenover geplaatst. Het kookeiland is ontworpen door een interieurarchitect en is in lijn met de ingebouwde [boeken] kasten die zich nog in de 'oude woning' bevinden.
De verdiepingshoge glasvlakken geven de leefruimte de allure van een lichte tuinkamer, over de volle breedte is de leefruimte op de tuin georiënteerd. Doordat het terras op dezelfde hoogte ligt als de vloer lijkt het alsof de buitenruimte naadloos overgaat in de binnenruimte.
HOUSE JAAP & INEKE - MODEST GRANDEUR
Optimal focus on the garden was the starting point for this design. Bursting through the existing facade openings creates an exciting transition from the original dwelling to the new living room. A wide panorama unfolds and provides a view of the church. In the calm and silent new living room all attention is drawn to the lively kitchen.
CASA JAAP Y INEKE - EL ESPLENDOR MODESTO
El foco óptimo que supone el jardín, ha sido el punto de partida para orientar este diseño. La ruptura de las aperturas en la fachada existente crea una transición apasionante, cuando se deja la zona orginal hacia la la nueva que alberga la sala de estar. Un amplio panorama revela y proporciona una vista de la iglesia, la tierra y el cielo. En la nueva sala de estar serena y calma , toda la atención se centra en la animada cocina desde donde parte toda orden.
Flatgebouw Oldenhove is gelegen in de Laan van Meerdervoort 50d - 52a/b in Den Haag en gebouwd naar ontwerp van F.A. Warners in de stijl van de Amsterdamse School.
Het flatgebouw op samengestelde plattegrond in een zakelijke Amsterdamse Schoolstijl is in 1928-1932 tussen reeds bestaande herenhuizen uit het eind van de vorige eeuw ingebouwd. Het omvatte oorspronkelijk 24 appartementen, een autoshowroom, twee winkels en een garage. Een ontwerpprobleem vormde het gegeven dat de geplande autoshowroom een hoge glaspui van 5,5 meter vereiste terwijl de winkels slechts een hoogte van 3,5 meter mochten hebben. De architect loste dit probleem op door het ontwerpen van een "verzelfstandigde" ingangstravee met hoge toren en opvallende paraboolvormige entree waarmee het hoogteverschil tussen de winkels aan de ene zijde en de autoshowroom aan de ander zijde van deze travee werd overbrugd.
In de derde as van links is de hoofdingang in een opvallende paraboolvormige omlijsting van tufsteen met voegen. In de pennant is hier de naam van de architect aangebracht. De ingangstravee wordt geaccentueerd door een overhoeks geplaatste toren met siermetselwerk en verticale vensterstroken; hierin was oorspronkelijk een waterreservoir ondergebracht.
Het flatgebouw heeft een cultuurhistorische waarde vanwege de combinatie van winkels en de in Nederland weinig voorkomende woonvorm van het luxueuze appartement, bedoeld voor de welgestelden. Architectuurhistorisch is het van waarde als een gaaf bewaard gebleven voorbeeld van de zakelijke, strakke variant van de Amsterdamse Schoolstijl.
Bron: www.monumentenzorgdenhaag.nl/monumenten/laan-van-meerderv...
------------
Apartment building Oldenhove is located at Laan van Meerdervoort 50d - 52a/b in The Hague and was built to a design by F.A. Warners in the style of the Amsterdam School.
The apartment building on a composite floor plan in a businesslike Amsterdam School style was built in 1928-1932 between existing mansions from the end of the previous century. It originally included 24 apartments, a car showroom, two shops and a garage. A design problem was the fact that the planned car showroom required a high glass facade of 5.5 meters while the shops were only allowed to have a height of 3.5 meters. The architect solved this problem by designing an "independent" entrance bay with a high tower and a striking parabolic entrance that bridged the difference in height between the shops on one side and the car showroom on the other side of this bay. In the third axis from the left, the main entrance is in a striking parabolic frame of tuff with joints. The name of the architect is placed in the pennant here. The entrance bay is accentuated by a diagonally placed tower with decorative brickwork and vertical window strips; this originally housed a water reservoir.
The apartment building has a cultural-historical value because of the combination of shops and the in the Netherlands rare form of housing of the luxurious apartment, intended for the wealthy. From an architectural-historical perspective, it is valuable as a well-preserved example of the businesslike, strict variant of the Amsterdam School style.
Den Haag De Haagse Bijenkorf werd gebouwd naar een ontwerp van de beroemde architect Piet Kramer. Het gebouw werd door P.H. Ritter jr. bij de opening in 1926 omschreven als 'Het paleis der levensvreugde'. Het wordt gerekend tot de Amsterdamse School.
Aan het pand werkten diverse kunstenaars mee, er is beeldhouwwerk van Louise Beijerman, Hendrik van den Eijnde, Johan Polet en er zijn glas-in-loodramen van onder anderen Pieter A.H. Hofman en Henri van der Stok. Ook de eerste vrouw van Kramer, Johanna van der Weide, droeg bij; zij ontwierp de vloerbedekking van de eerste verdieping (3200 m²).
Het pand werd in 1926 opgeleverd en is in 1962 en 1997 gerenoveerd. Veel van de renovaties uit 1962, die toen als modern en onontbeerlijk golden, zijn tijdens de grote verbouwing in de jaren negentig weer teruggedraaid. Zo is bijvoorbeeld de "lichthal" (het atrium) in een meer eigentijdse vorm teruggekomen.
In het monumentale houten trappenhuis zijn de afgelopen jaren de beroemde glas-in-loodramen volledig gerenoveerd;
Tekstbron en meer Wikipedia
nl.wikipedia.org/wiki/De_Bijenkorf_(Den_Haag)
Ooit bedacht om de grote schoorsteen van de verwarmingsinstallatie in onder te brengen en het tevens een woonfunktie te kunnen geven.
Voordat het hele project klaar was overleed Oud
zijn zoon heeft het overgenomen en het complex tot een goed einde gebracht. info wikipedia
Daf museum, Eindhoven
24 januari 2015
Een kleine goedkope auto voor iedereen
'N Klein goedkoop motor vir almal
Una piccola auto economica per tutti
En lille billig bil til alle
Ein kleines billiges Auto für alle
Malkara malmultekosta aŭto por ĉiuj
Une petite voiture bon marché pour tout le monde
Had als bijnaam 'de rijdende regenjas'.
Een bijzonder ontwerp, deze Tsjechische Tatra 87. Niet alleen vallen de drie grote koplampen op (alleen niet hier op deze foto), ook de aërodynamische 'vin van een vis' achterop is opmerkelijk te noemen. Dit laatste is een uitvinding van de Oostenrijker Hans Ledwinka, die in 1921 begon als technisch directeur bij zijn Tsjechische werkgever. Ook opmerkelijk: Ledwinka en Ferdinand Porsche waren goede collega's. Daardoor vermoedde Tatra dat Porsche zijn ontwerp van de Volkswagen Kever van hen heeft gekopieerd. Na een rechtszaak en na de oorlog gaf Volkswagen het toe dat de Kever invloeden van de Tatra had.
Dan nog wat feitjes over de 87: onder de kap lag een heuse V8-motor, wel met maar 85 pk. Tussen 1937 en 1950 (met een productiestop tijdens de Tweede Wereldoorlog) werden er 1752 geproduceerd. In Nederland werden er twaalf verkocht, waarvan er nu naar verluidt nog twee van over zijn. Eentje heeft een mooi plekje in het Louwman Museum.
Den Haag, Nederland
A special design, this Czech Tatra 87. Not only do the three large headlights stand out (only not in this picture), but also the aerodynamic 'fin of a fish' on the back is remarkable. This last thing is an invention by the Austrian Hans Ledwinka, who started in 1921 as technical director at his Czech employer. Also remarkable: Ledwinka and Ferdinand Porsche were good colleagues. Thereby Tatra suspected that Porsche copied his design of the Volkswagen Beetle from them. After a lawsuit and after the war, Volkswagen admitted that the Beetle had influences from the Tatra.
Then some other facts about the 87: under the hood was a real V8 engine, but with only 85 hp. Between 1937 and 1950 (with a production stop during the Second World War) 1752 were produced. Twelve were sold in the Netherlands, of which there are now reportedly two left. One has a nice spot in the Louwman Museum.
The Hague, The Netherlands
20150511-4870
De bekende Solex (Frans ontwerp) is van 1948 tot inde jaren 60 bij Van der Heem onder licentie geproduceerd. Bij de Van der Heem fabrieken zijn er na de oorlog zo'n 700.000 exemplaren van de band gerold. In 1965 zijn ze er mee gestopt.
In het atrium van het Haags Stadhuis is een kleine, hele interessante, expositie van Den Haag als Industriestad. Want wij leven hier niet alleen van ambtenaren en regeringen.
nl.wikipedia.org/wiki/Solex_(bromfiets)
Het Raadhuis in Hilversum (1931) is het hoogtepunt van het werk van Willem Marinus Dudok. Het is gebouwd in een parkachtige omgeving (een villawijk uit het einde van de 19e eeuw) op het voormalige landgoed “Den Witten Hull” dat in 1923 door de gemeente werd aangekocht.Na zijn aantreden in 1915 als directeur Publieke Werken van de gemeente Hilversum begon Dudok vrijwel direct met het maken van plannen voor een nieuw raadhuis, maar pas in 1928 (na 10 ontwerpen voor diverse locaties) werd er begonnen met de bouw van het definitieve ontwerp. Door de situering op een vrij terrein – zonder rooilijnen en beperking van de bouwhoogte – was Dudok ongebonden in zijn ontwerp. Het resultaat is een sculpturaal gebouw bestaande uit kubistische volumes en horizontale gevellijnen met een 48 meter hoge toren als culminatiepunt.
Een ontwerp van Dudok uit 1925 aan de Eikbosserweg in het zuiden van Hilversum. Kenmerkende details zijn de halfronde uitbouw rechts, de benadrukking van de ingang door de asymmetrische toren en het tegelpad in stroken ervoor.
Het was een christelijke school voor Uitgebreid Lager Onderwijs, gekoppeld aan een openbare kleuterschool, de Catharina van Rennesschool. Het gebouw is nu buitenschoolse opvang. Het scholencomplex is sinds 1991 Rijksmonument (nr. 407235).
Industrieel ontwerp
Sfeerhaven
Roosendaal
Noord Brabant
Nederland
19 maart 2021
Concept
Het concept Sfeerhaven staat voor creativiteit. Sfeerhaven is een samenwerking van verschillende ervaren ambachtslieden met hart voor hun vak. Timmermannen, interieurbouwers, stoffeerders, meubelmakers, metaalbewerkers, parketteurs, stukadoors, schilders, vormgevers, interieur stylisten en designers. Een plek waar creativiteit samenkomt, waar inspireren, creëren, realiseren en ontmoeten centraal staat. Een podium kunnen bieden en ze voortdurend uitdagen met als resultaat vernieuwende ideeën. Out of the box (buiten de doos) denken en het in the box uitvoeren. Op deze manier blijven we jou als klant verrassen. Je moet bij sfeerhaven de creativiteit kunnen ervaren.
Tekst; sfeerhaven.nl
Ontwerp iimmerman Pieter Noorwits,
samen met architect Bartholomeus van Bassen
nl.wikipedia.org/wiki/Nieuwe_Kerk_(Den_Haag)
PAPEKOP - Een aparte verschijning. Waar in het winterseizoen RailPromo en RailExperts nog concurreerden, wordt blijkbaar nu samengewerkt. Na de overname van de 9901 van Locon voorziet RailExperts nu de tractie van de Amsterdam Dinnertrain (voorheen Panorama Rail Restaurant). Ik ben heel erg benieuwd naar het ontstaan van deze constructie.
Hoe dan ook, het was vandaag bewolkt in deze regio, maar eind van de middag klaarde het toch behoorlijk op. Dat bood mij de mogelijkheid om even snel langs deze plek te rijden voor een plaatje van dit fijne treintje.
Hier zien we de bont gekleurde doch vrolijk ogende trein door de bocht bij Papekop rijden, als 33203 onderweg voor het bekende "rondje Randstad", via Gouda, Delft, Leiden, Haarlem en Amsterdam. Leuk, dat RailExperts-stickertje achterop de loc, maar de Locon huisstijl komt er nog steeds doorheen, dus ik heb de loc even gerebrand naar de huisstijl van de huidige eigenaar.
RailExperts: bij interesse in dit ontwerp in hoge resolutie mag er altijd gebeld worden. :-)
Maze design by the architectural duo Gijs van Vaerenbergh.
Ontwerp doolhof door het architecten duo Gijs van Vaerenbergh.
Labyrinthe conçu par le duo d'architectes Gijs van Vaerenbergh.
Labyrinthentwurf des Architektenduos Gijs van Vaerenbergh.
Industrieel ontwerp
Sfeerhaven
Roosendaal
Noord Brabant
Nederland
19 maart 2021
Concept
Het concept Sfeerhaven staat voor creativiteit. Sfeerhaven is een samenwerking van verschillende ervaren ambachtslieden met hart voor hun vak. Timmermannen, interieurbouwers, stoffeerders, meubelmakers, metaalbewerkers, parketteurs, stukadoors, schilders, vormgevers, interieur stylisten en designers. Een plek waar creativiteit samenkomt, waar inspireren, creëren, realiseren en ontmoeten centraal staat. Een podium kunnen bieden en ze voortdurend uitdagen met als resultaat vernieuwende ideeën. Out of the box (buiten de doos) denken en het in the box uitvoeren. Op deze manier blijven we jou als klant verrassen. Je moet bij sfeerhaven de creativiteit kunnen ervaren.
Tekst; sfeerhaven.nl
Ontwerp van Dudok uit 1922 aan de Lavendelstraat, Fuchsiastraat en Cameliastraat (foto), een van zijn kleinste woningprojecten: drie blokken met in totaal 21 woningen. Het sluit aan op het een jaar eerder gerealiseerde vijfde gemeentelijke woningcomplex.
Fiets,Spacelander. Ontwerper Ben Bowden, 1960,Nationaal Fietsmuseum Velorama,Nijmegen. Bike,Spacelander. Designer Ben Bowden, 1960, National Bicycle Museum Velorama, Nijmegen.
The British Ben Bowden (1906-1998) launched this striking, streamlined bicycle in 1960. Prototype had been developed 16 years earlier.
Spacelander responded to the growing fascination of space travel. Collector's item highly sought after.
De Brit Ben Bowden (1906-1998) lanceerde deze opvallende, gestroomlijnde fiet in 1960. Prototype was 16 jaar eerder ontwikkeld.
Spacelander speelde in op de groeiende fascinatie van de ruimtevaart. Verzamelobject zeer gewild.
Inleiding De oud-Katholieke KERK "St. Agnes" werd gebouwd in 1885 naar ontwerp van Willem Raman (Amsterdam). De kerk is noord-zuid georiënteerd met de toren en entree aan de Voorstraat in het dorpscentrum van Egmond aan Zee. Omschrijving De driebeukige kerk van vijf traveeën is opgetrokken in een bruine baksteen in staand verband en wordt gedekt door een zadeldak met leien. De toren aan de voorzijde en de vijfzijdige koorsluiting liggen buiten het rechthoekige grondvlak van het schip. De kerk is rondom voorzien van een hardstenen plint die onder de entreepartijen tot stoep van enkele treden is verbreed. De spitsboogvensters zijn uitgevoerd met een visgraattracering. De symmetrische voorgevel (Z) telt drie vensterassen waarvan de middelste in de lange gevel van de naar voren geschoven toren op rechthoekige plattegrond. Op de hoeken van de voorgevel hoog opgemetselde steunberen en langs de daklijst een klimmend boogfries. De hoofdentree bevindt zich in de toren en bestaat uit een dubbele spitsboogvormige deur in een natuurstenen omlijsting in neogotische trant met pinakels en in de top een kruisbloem die de waterdorpel van het spitsboogvenster erboven doorsnijdt. In de geveldelen aan weerszijden van de toren bevinden zich vergelijkbare entreepartijen en vensters. De hoeken van de toren zijn geaccentueerd met steunberen en bovendaks zwenkt de toren in tot een vierkante klokketoren die wordt bekroond door een achthoekige spits die met leien is gedekt. Aan de voorzijde is de aanzet van de klokketoren iets uitgemetseld en boven het venster voorzien van een spitsboogvormig spaarveld. Rondom een boogfries. Boven de galmborden en ronde wijzerplaten van het uurwerk is het metselwerk aan vier zijden opgetrokken als puntgeveltje. In de smalle zijgevels van de toren kleine spitsboogvensters. De zijgevels (O en W) van het kerkgebouw worden vertikaal geleed door steunberen en horizontaal door een brede cordonlijst onder de spitsboogvensters en een boogfries langs de dakrand. De vijfzijdige koorsluiting van het middenschip bevat in drie vlakken een gebrandschilderd raam (1911) en in het verlengde van de zijbeuken liggen twee plat afgedekte sacristiën van één bouwlaag met toegangsdeur. Het zadeldak overspant de gehele kerkruimte en zet zich voort boven het koor. Op de nok is bij de overgang van het schip naar het koor de aanzet van een oorspronkelijke klokkestoel zichtbaar. In de dakschilden bevindt zich een viertal dakkapellen onder zadeldakjes. Het kerkinterieur is grotendeels in oorspronkelijke staat bewaard gebleven en bevat enkele onderdelen uit de bouwtijd, waaronder een tegelvloer en een deel van het originele bankenplan en de communiebank. Acht houten kolommen op hoge sokkels dragen het gewelf, de wanden zijn boven een lambrizering witgepleisterd en worden geleed door vlakke pilasters. Op de zuilen en de pilasters steunen houten gestucadoorde spitsboogvormige kruisgewelven die in het schip iets hoger zijn dan in de zijbeuken. De kerk telt drie altaren uit de bouwtijd en een preekstoel - afkomstig uit de Amsterdamse schuilkerk "De Pauw"- en koperen kroonluchters uit het begin van de 18de eeuw. In het koor bevinden zich drie gebrandschilderde ramen uit 1911, naar ontwerp van Louis Struys uit Brussel. De ramen stelen voor: de wonderbare visvangst, Petrus wandelend op het meer en de storm op het meer; thema's die betrekking hebben op de verbondenheid van Egmonders met de zee. Boven de ingang bevindt zich een breed orgelbalkon met houten balustrade, ondersteund door drie gietijzeren kolommetjes. Waardering De oud-katholieke kerk St. Agnes uit 1885 is van algemeen belang vanwege de architectuur- en cultuurhistorische waarde als representatief voorbeeld van een in eclectische trant gebouwde oud-katholieke kerk van enige omvang uit het laatste kwart van de vorige eeuw. Het interieur bevat enkele onderdelen met kunsthistorische waarde. De kerk heeft grote situationele waarde door de beeldbepalende ligging in de dorpskern van Egmond aan Zee. (bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed)
Ontwerp van Haagse kunstenaar Theo ten Have
locatie Malieveld/Koekampgebied
Broninfo en meer Wikopedia
Het asymmetrisch ontwerp van smalbek-G2000'en laat zich goed zien als er twee locs gekoppeld zijn. De 2101 en 2102 van Independent Rail Partner zijn getooid in de roze huisstijl van het bedrijf. Of was het andersom, en is het bedrijfslogo gewoon een afbeelding van één van deze locomotieven? Er scheen in ieder geval een fijn zonnetje op de locs, toen deze als een Happy Train stonden te wachten tot de kolentrein die opgehaald moest worden volledig beladen was.
Bij het ontwerp van de eerste gelede trams van Freiburg im Breisgau borduurde men voort op de tweeassige Verbandstyp-wagens. In 1959 leverde de wagonfabriek Rastatt drie eenrichtingwagens waarvan de voorste wagenbak op een vast onderstel en de tweede opgelegde bak op een draaistel rustte. De destijds moderne trams kregen dezelfde naam als de sateliet waar de Sovjet Unie destijds wereldfaam mee verwierf; Spoetnik.
Hier zien we motorwagen 102 met een tweeassige Verbandstyp-bijwagen in het centrum van dit aardige stadje in het Zwarte Woud. Door de komst van nieuwe gelede achtassers gingen de drie buitenbeentjes in 1981 buitendienst. Ze stonden vele jaren ongebruikt in de remise. De 101 en 102 zijn uiteindelijk in 1995 gesloopt. De 103 is als museumwagen bewaard gebleven.
De open goten zijn karakteristiek voor Freiburg. Het is leuk in het straatbeeld maar als je er niet op bedacht bent haal je binnen de kortste keren een paar natte sokken. In dat ongelukkige geval zijn er genoeg winkels bij de hand om een droog paar aan te schaffen...
Bekijk mijn fotoalbum in de klassieke versie.
Maze design by the architectural duo Gijs van Vaerenbergh.
Ontwerp doolhof door het architecten duo Gijs van Vaerenbergh.
Labyrinthe conçu par le duo d'architectes Gijs van Vaerenbergh.
Labyrinthentwurf des Architektenduos Gijs van Vaerenbergh.
Een ontwerp van Berlage, gerealiseerd in 1903 als nieuwe oeververbinding tussen de stadsuitbreiding in Zuid (de Pijp) en het Weesperpoortstation. In de jaren '80 is de brug wegens slijtage en verzakking compleet vernieuwd met behoud van het aanzien uit Berlage's tijd.
In het verlengde van de Amstel de torens van de Zuiderkerk en de Oude Kerk. Op de kleppen van de dubbele basculebrug rijdt de historische enkelgelede wagen van de museumtramlijn
The 'New Amstel bridge' in Amsterdam, designed by Berlage and completed in 1903 as a new connection between Ceintuurbaan and a major railway station (not existing anymore) on the other bank of river Amstel. The bridge was completely renewed in the 1980s, keeping the characteristic design of its architect.
The steeples of Zuiderkerk and Oude Kerk can be seen in the distance in line with the river. The heritage articulated tram of the museum line is just passing by on the double bascule part of the bridge