View allAll Photos Tagged ontwerp
De Woudkapel werd in 1924 gebouwd naar ontwerp van dr. ir. G.W. van Heukelom (1870 - 1952). Van Heukelom is vooral bekend geworden door het NS gebouw in Utrecht, ook wel bekend als HGB III of De Inktpot.
Voor meer info over het gebouw: Info over het gebouw
Op de maandagavond huurt de vrijmetselaarloge "De Unie van Utrecht" de ruimte.
zie: Loge "De Unie van Utrecht"
===========================
Masonic Temple is a term commonly used in Freemasonry with multiple but related meanings. It is used to describe an abstract spiritual goal, the conceptual ritualistic space formed when a Masonic Lodge meets, and the physical rooms and structures in which a Lodge meets. When used to describe a structure the term is interchangeable with the term Masonic Hall.
Kapel van circa 1880 naar ontwerp van E. Pelgrims, gerestaureerd in 1980. Gebouwd in opdracht van de eigenares van de in 1942 vernielde hertogse hoeve (1772). De huidige hoeve dateert van 1945.
Eenbeukige neogotische kapel van één travee met koor van één rechte travee en driezijdige sluiting, voorafgegaan door een lager, opengewerkt portaal; leien zadeldaken (nok loodrecht op en parallel aan de straat). Punt- en lijstgevels van baksteen en arduin, eerstgenoemde met aandak op schouderstukken, kruis of topversiering, laatstgenoemde met tandlijst; sierankers; gelede hoeksteunberen. Arduinen gevelplaat met inscriptie: "Komt tot mij, gij allen die belast en beladen zijt, want Ik zal u verkwikken".
Enkelvoudige en gekoppelde spitsbogige muuropeningen en oculi in geprofileerde bakstenen omlijsting. Houten deur met sierlijk smeedijzeren beslag.
Interieur: overwelving met houten kruis-, ton- en straalgewelven, bakstenen muren, zwartmarmeren vloer. Smeedijzeren koorhek; eenvoudig altaarblad op gepolychromeerde houten pijler; koorapsis met nis waarin gepolychromeerd Heilig Hartbeeld.
Their style is known for organic, undulating forms that attempt to connect architecture with nature.
The model shows a dynamic, flowing design intended to evoke emotional responses through space and form.
Hun stijl staat bekend om organische, golvende vormen die architectuur met de natuur proberen te verbinden.
Het model toont een dynamisch, vloeiend ontwerp dat emotionele reacties wil oproepen door middel van ruimte en vorm.
Their style is known for organic, undulating forms that attempt to connect architecture with nature.
The model shows a dynamic, flowing design intended to evoke emotional responses through space and form.
Ihr Stil ist bekannt für organische, geschwungene Formen, die Architektur und Natur miteinander verbinden. Das Modell zeigt ein dynamisches, fließendes Design, das durch Raum und Form emotionale Reaktionen hervorrufen soll.
Leur style se caractérise par des formes organiques et ondulantes qui cherchent à relier l'architecture à la nature.
La maquette présente un design dynamique et fluide, conçu pour susciter des émotions par le jeu des espaces et des formes.
PANA3981
Deze foto is gemaakt in Nieuw Vennep.
Harp:
Brug in de Noordelijke Randweg bij Nieuw-Vennep over de Hoofdvaart.
De brug is 143 m lang. Lengte pyloon: 82 m.
Hiermee is het de grootste Calatravabrug in Haarlemmermeer.
Niet alleen de bovenkant van de brug maar ook de onderkant van de brug, is een mooie constructieve ontwerp van de architect.
This photo was taken in Nieuw Vennep.
Harp:
Bridge in the Northern Randweg near Nieuw-Vennep over the Hoofdvaart.
The bridge is 143 m long. Pylon length: 82 m.
This makes it the largest Calatrava bridge in Haarlemmermeer.
Not only the top of the bridge but also the bottom of the bridge is a beautiful structural design by the architect.
De koploper - Een iconisch treinstel waarvan het ontwerp al stamt uit de jaren 70 van de vorige eeuw. Een treinstel uit de tijd dat men zulke treinen nog speciaal voor de NS ontwierp. Een treinstel dat nog altijd veel meer gewaardeerd wordt dan moderne treinen die zichzelf SNG noemen. Toen ik begon met spotten in 2016 was het ICMm volop te bewonderen in Best. Zowel de intercity Den Haag - Venlo als Schiphol - Heerlen werden gereden met dit prachtige materieel. Helaas verdween het ICMm in de loop van 2017 en is sindsdien niet meer terug geweest. Tot dienstregeling 2020, waarop de NS begon met een intercity tussen Eindhoven en Dordrecht die maarliefst 4 keer per dag per richting reed. Hoe deze treinverbinding tot stand heeft kunnen komen is voor mij een raadsel, maar het betekende wel weer de terugkeer van ICMm in mijn woonplaats.
De laatste 1900-rit van de dag, de 1966, vertrekt kort na 20 uur uit Eindhoven en rijdt in de zomer in heerlijk avondlicht. Met het koolzaad in volle bloed werd ICMm 4068 bij de fly-over van Boxtel vastgelegd, als intercity 1966 naar Dordrecht. Vanuit Dordrecht wordt het treinstel leeg naar Roosendaal gebracht om daar het weekend door te brengen.
Vrijdag 7 mei 2021, 20:16
Maankwartier Heerlen
Maankwartier is een prachtig ontwerp van kunstenaar Michel Huisman. Het is een mooi, nieuw stukje Heerlen. Met een station, winkels, cafés, een hotel, kantoren en woningen. Ook is het de nieuwe verbinding tussen het noordelijk en zuidelijk deel van de stad. Het wordt voor heel veel mensen dè manier om van het ene stadsdeel naar het andere te gaan. Tel daarbij op de vele bezoekers die dagelijks op weg zijn naar werk, wonen, winkelen of ander vertier in de stad en Heerlen heeft een plek om trots op te zijn!
Heerlen Moonquarter
Moonkquarter is a beautiful design by artist Michel Huisman. It is a beautiful, new piece of Heerlen. With a station, shops, cafés, a hotel, offices and homes. It is also the new connection between the northern and southern parts of the city. For many people it will be the way to go from one district to another. Add to that the many visitors who are daily on their way to work, living, shopping or other entertainment in the city and Heerlen has a place to be proud of!
Begin 2025 kreeg ik de opdracht van de NVBS om een nieuw logo voor de vereniging te ontwerpen. Na een halve maand had ik het logo af waarna ik ineens te horen kreeg dat er ook meteen een andere reden achter het nieuwe logo zat: vanwege het 95-jarige jubileum van de NVBS wilde de vereniging een locomotief laten bestickeren, volledig in NVBS stijl. Daarbij hoorde ook een nieuw logo om verjonging en vernieuwing op te zoeken. Het logtype zou in de meest ideale weg een 17 of 1800 moeten worden. Na veel gesprekken en geregel werd uiteindelijk vastgesteld dat de 1831 van RFO, welke inmiddels al redelijk afgetakeld eruit zag, de loc zou worden. Nu zo'n 10 maanden verder kon op 12 december dan eindelijk het ontwerp bekend gemaakt worden: de NVBS 1931 volledig in het blauw met de leeftijd van de vereniging groot afgebeeld op de zijkant met aan de andere zijde groot het NVBS logo en op de neus het logo als 'schild'. Onder het rooster zijn alle belangrijkste treintypes van de Nederlandse spoorse geschiedenis weergegeven van oud naar nieuw.
Het mag vanzelfsprekend zijn dat ik onder andere vanwege mijn eigen werk groot op de locomotief hem heel graag snel wilde fotograferen. Natuurlijk moest werk ook nog even een weekje doorgaan waardoor ik de eerste ritten van de loc moest laten schieten en maar met trots naar de andere prachtige foto's keek die van de loc gemaakt waren. Op 24 december zo vlak voor kerst, leek daar dan toch eens verandering in te kunnen komen. Door de kou werd er erg zonnig weer voorspeld, daarbij kwam ook dat er een RFO trein uit Bad Bentheim aan het eind van de ochtend gepland stond richting de Kijfhoek. De 1831 stond sinds twee dagen ervoor in Bad Bentheim dus vermoedelijk zou hij die trein gaan rijden. Na een stek te hebben uitgekozen voor de trein, kwam ik aan in Notter om daar meteen een DBC 6400 mee te pakken met vier ketels. Helaas trok het uit het niets ineens helemaal dicht en kwam de 6400 dan ook in een fotowolk voorbij. Vlak daarna werd bekend dat de geplande RFO trein niet met de 1831, maar 1828 reed. Ondanks dat dat natuurlijk nog steeds een leuke loc is, was dit toch een domper. Ik besloot samen met de twee andere fotografen welke daar aanwezig waren om de handdoek in de ring te gooien.
Tijdens het inpakken werd echter ineens een tweede RFO trein gemeld. Hier zat wel de 1831 voor! Het betrof een schroottrein naar Kijfhoek Zuid. Aangezien Notter al kops begon te worden en de schaduwen de overhand namen, besloten we naar de Veenweg te Holten te rijden. Hier wisten we de 1828 zelfs nog op het laatste moment vast te leggen en een klein halfuur daarna dan ook de 1831, eindelijk! Hierna kon ik snel de volgende sprinter uit Holten halen (met dank aan de bekende chauffeur uit Rijssen!) om hem nog eens in te halen. Door de lage zonnestand en korte periode dat de zon scheen was mijn plan om voor het eerst Keverdijk op te zoeken. Ik moest wel flink doorfietsen, want de speling tussen aankomst met de fiets en doorkomst van de trein was maar twee minuten. De tegenwind leek het feestje te verpesten, maar uiteindelijk bleek ik inderdaad nog twee minuten tijd te hebben om me klaar te maken. Nadat ik mijn camera net gereedgemaakt had, kwam daar inderdaad RFO al tevoorschijn!
Het is 15:08 als de meest gefotografeerde trein van de dag, bestaande uit de RFO 1831 met een set bruine Eanos'en beladen met schroot de twee fotografen nabij Keverdijk als trein 42711 passeert richting Kijfhoek Zuid en later Roosendaal.
NB: achteraf is de neus wat extra opgelicht.
Qua ontwerp vind ik de Alsthom Prima lok een beetje de Dacia Logan onder de elektroloks. Maar deze met bloemen uitgedoste Fransman vind ik dan nog wel grappig. Hier bij passage langs Kaarst met een sleepje van vijf ketels.
Deutsch: die Alstom Prima Loks sind für mich ein bisschen die Dacia Logans unter den Elektroloks. Aber dieser mit Blumen beklebte Franzose gefällt mir dann doch noch. Auf diesem Bild hat die Lok fünf Kesselwagen am Haken bei der Durchtfahrt bei Kaarst.
De Boekhorst is een buitenplaats in de Nederlandse plaats Lochem. Het landhuis is in opdracht van Dr. W.C.H. Staring en zijn vrouw Catharina van Löben Sels gebouwd in 1845 naar een ontwerp van J.A. Gerretsen.[1] Het complex bestaat uit een landhuis en diverse bijgebouwen, zoals een koetshuis, boerderij, schuur en dienstwoning. Rondom het huis liggen een park in Engelse landschapstijl, akkerland, weilanden en bosgebied.
In 1563 vond een overdracht plaats aan het Zutphense vrouwenconvent Isendoorn van een “goed” met de naam Buxhorst. De bij die overdracht beschreven grenzen van “het goed” Boekhorst komen in belangrijke mate overeen met de situatie in het begin van de 19e eeuw. Eind 18e eeuw was het landgoed eigendom van Abraham de Leeuw van Coolwijck. Het is niet bekend of er ook een herenhuis aanwezig was op de Boekhorst.
Gerhard Jan de Leeuw van Coolwijck erfde het goed van zijn vader maar moest in 1842 om financiële redenen alles verkopen. Dr. W.C.H. Staring was de koper die daarbij handelde in zijn hoedanigheid van voogd van Jan Isaäc Brants, student in de rechten te Utrecht. Brants was een vermogende minderjarige kleinzoon van de dichter A.C.W. Staring die in de gelegenheid was de landerijen te kopen en te gaan ruilen met zijn oom Winand voor diens nalatenschap van de in 1840 overleden dichter A.C.W. Staring van de Wildenborch.
Winand Staring liet het oude gebouw dat op het landgoed stond in 1845 afbreken en vervangen door een nieuw landhuis. Een jaar later verhuisden hij en zijn gezin naar dit nieuwe huis.
Na de verhuizing ging Winand verder met de ontwikkeling en exploitatie van het landgoed. Rond het huis werd een tuin aangelegd in Engelse landschapsstijl met vijver, zichtassen, lanen, wandelpaden, solitaire bomen, een “holloway/holle weg” en een pinetum. Het landgoed was destijds ongeveer 150 ha groot. Na het overlijden van Winand Staring (4 juni 1877) kwam De Boekhorst in gezamenlijk eigendom van de vijf toen nog in leven zijnde kinderen. De jongste zoon Johan Alexander nam namens zijn broers en zuster het beheer van het huis en landgoed op zich. Het huis werd gedurende een aantal jaren verhuurd en in die periode vond een verbouwing plaats en nieuwbouw van een stal met koetshuis. Op 24 maart 1897 werd de feestelijke opening van “Roomboterfabriek ‘de Boekhorst’” gevierd, die op het terrein was verrezen. Na het vernieuwen van de bekapping in 1900 kwam het in 1904 tot verkoop. Arnold Wilhelm Otto Thate werd de nieuwe eigenaar.
Sindsdien is het huis nog diverse malen van eigenaar gewisseld. De huidige eigenaren hebben het huis in de periode 2015-2019 geheel gerestaureerd en zoveel als mogelijk in oude staat hersteld.
--------------------------------------------------------------------------------
De Boekhorst is a country estate in the Dutch town of Lochem. The mansion was commissioned by Dr. W.C.H. Staring and his wife Catharina van Löben Sels built it in 1845 after a design by J.A. Gerretsen.[1] The complex consists of a country house and various outbuildings, such as a coach house, farm, barn and service house. The house is surrounded by a park in English landscape style, arable land, meadows and woodland.
In 1563 a transfer took place to the Zutphen women's convent Isendoorn of a "property" with the name Buxhorst. The boundaries of “the good” Boekhorst described at the time of the transfer largely correspond to the situation at the beginning of the 19th century. At the end of the 18th century, the estate was owned by Abraham de Leeuw van Coolwijck. It is not known whether there was also a mansion on the Boekhorst.
Gerhard Jan de Leeuw van Coolwijck inherited the property from his father, but had to sell everything in 1842 for financial reasons. Dr. W.C.H. Staring was the buyer who acted in his capacity as guardian of Jan Isaäc Brants, a law student in Utrecht. Brants was a wealthy minor grandson of the poet A.C.W. Staring, who was able to buy the lands and exchange them with his uncle Winand for the estate of the poet A.C.W. Staring from the Wildenborch.
Winand Staring had the old building on the estate demolished in 1845 and replaced by a new country house. A year later, he and his family moved into this new house.
After the move, Winand continued to develop and operate the estate. A garden was created around the house in English landscape style with a pond, sight axes, avenues, footpaths, solitary trees, a hollowway and a pinetum. At the time, the estate was approximately 150 hectares in size. After the death of Winand Staring (June 4, 1877), De Boekhorst became jointly owned by the five children who were still alive at the time. The youngest son Johan Alexander took on the management of the house and estate on behalf of his brothers and sister. The house was rented out for a number of years and during that period a renovation and new construction of a stable with coach house took place. On March 24, 1897, the festive opening of "Roomboterfabriek 'de Boekhorst'", which had risen on the site, was celebrated. After renewing the roof in 1900, it was sold in 1904. Arnold Wilhelm Otto Thate became the new owner.
Since then, the house has changed hands several times. The current owners have completely restored the house in the period 2015-2019 and restored it to its original state as much as possible.
Een paar dagen op vakantie geweest en eindelijk een keer foto's kunnen maken van dit prachtige Station.
Station Arnhem Centraal is het centraal station van de stad Arnhem, de hoofdstad van de Nederlandse provincie Gelderland. Het station is een belangrijk knooppunt in Oost-Nederland en in het spoorwegverkeer met Düsseldorf (D), Utrecht, Zwolle, Nijmegen, Tiel en de Achterhoek. Bovendien is het een overstapknooppunt voor het stads- en streekvervoer in het midden van Gelderland. Het huidige stationsgebouw is het vierde station op die plaats. Dit gebouw, naar ontwerp van Ben van Berkel, werd in 2015 opgeleverd.
Please don't use my images on websites or any other media without asking for my written permission.
If you want a translation of the text in your own language, please try "Google Translate".
20210922-9408
Het monument is het ontwerp van Alex da Silva en staat op de Lloydkade in de wijk Lloydkwartier in het stadsdeel Delfshaven.
In de 17e tot de 19e eeuw werden er in het Lloydkwartier wapens, aardewerk en sterke drank verhandeld. Deze goederen werden naar Afrika verscheept, waar ze werden geruild voor slaven. Vervolgens brachten deze Rotterdamse schepen ze naar Suriname en de Nederlandse Antillen en daar te ruilen voor goederen als koffie en suiker die naar Rotterdam werden verscheept. In deze Trans-Atlantische slavenhandel speelde onder andere de firma Coopstad en Rochussen een rol en waren na de Middelburgsche Commercie Compagnie de grootste handelsmaatschappij van Nederland.
Anno 2013 wonen er in Rotterdam meer dan 80.000 nazaten van slaven.
Op 16 juni 2013 werd het Slavernijmonument onthuld. Op 1 juli 2015 was het precies 150 jaar geleden dat de slavernij in Nederland werd afgeschaft. De naastgelegen hogeschool STC-Group heeft het monument geadopteerd.
Het monument is gemaakt van cortenstaal en thermisch verzinkt staal en heeft een lengte van 900 centimeter, een hoogte van 450 centimeter en een breedte van 120 centimeter. De sculptuur heeft de vorm van een gestileerde schip, waar bovenop figuren hun vrijheid tegemoet dansen. Van de vier dansende slaven is de eerste nog volledig geketend en de laatste - al dansend - volledig losgebroken.
All images are copyrighted by Pieter Musterd. If you want to use or buy any of my photographs, contact me. It is not allowed to download them or use them on any website, blog etc. without my explicit permission.
If you want a translation of the text in your own language, please try "Google Translate".
Ontwerp van Dudok in Hilversum uit 1927. Een klein hofjesachtig complex van twintig woningen aan de Duivenstraat. De houten betimmering geeft het iets dorps. Bij de restauratie rond 2000 zijn de twintig kleine woningen 'herverkaveld' tot dertien grotere. Rijksmonument 407237 en 407330.
Links: Komend vanaf de molen, loop je via dit smalle paadje bergaf naar de kerk.
Midden: Molen De Prins van Oranje is een walkorenmolen die in 1870 werd gebouwd. Het is een ronde stenen korenmolen met een met dakleer gedekte kap voor het malen van graan. De molen staat op een belt van 3,5 meter hoogte, maar daaronder zit ook nog het zes meter hoge Bastion Welgemoed dat ooit deel uitmaakte van de vestingwerken van Bredevoort. Naast de molen staat een maalderij waar graan gemalen wordt met elektrisch aangedreven molenstenen.
Recnts: Sint Georgiuskerk. Na het beleg van Bredevoort en daarmee de introductie van de reformatie in 1597 mochten de rooms-katholieke inwoners van Bredevoort geen kerkdiensten meer houden en gebruikten daarom de Duitse Kruiskapel, net over de grens gelegen.
In 1798 werd in Bredevoort weer een rooms-katholieke kerk gesticht.
In 1874 werd het architectonisch ontwerp van Alfred Tepe uiteindelijk uitgevoerd voor deze kerk.
Onder pastoor Mulder werden in 1897 de nodige renovatiewerkzaamheden uitgevoerd en de kerk uitgevoerd met een uurwerk en drie klokken.
In 1898 werd door Felice Monasso uit Bocholt een terrazzovloer gelegd en werden de muren beschilderd door Muermans en zoon uit Roermond.
Gefotografeerd tijdens wandeling 'Zweven tussen Bastions' van www.mooisteroutes.nl (8km)
Deze foto is gemaakt bij de Rottemeren in Bleiswijk.
Het Bleiswijkse Verlaat is een schutsluis met puntdeuren tussen de Rottemeren en de Heulsloot bij Bleiswijk in de gemeente Lansingerland, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland.
De sluis wordt niet meer bediend het ontwerp van de sluis is uit 1772.
De huidige sluis is in 1972 volledig gerestaureerd in 2015 is dit opnieuw gebeurd.
De schutlengte is 20 m, de wijdte 3 m en de drempeldiepte BP -1,20 m.
De sluis heeft nog de bouw van sluizen van vroeger tijden.
De sluismuren zijn niet gemetseld maar van hout.
De constructie is bovenlangs voorzien van houten jukken.
This photo was taken at the Rottemeren in Bleiswijk.
The Bleiswijkse Verlaat is a lock with pointed doors between the Rottemeren and the Heulsloot near Bleiswijk in the municipality of Lansingerland, in the Dutch province of South Holland.
The lock is no longer operated, the design of the lock dates from 1772.
The current lock was completely restored in 1972 and this was done again in 2015.
The lock length is 20 m, the width is 3 m and the threshold depth is BP -1.20 m.
The lock still has the construction of locks from earlier times.
The lock walls are not made of masonry, but of wood.
The construction is fitted with wooden beams at the top.
Het ontwerp van deze locomotief is gebaseerd op een standaardtype van MaK, de DE 1002. Voor de Nederlandse Spoorwegen werd op basis van dit type locomotief de serie 6400 ontwikkeld.De nummering bedroeg: 6401-6520. De locomotief is momenteel in dienst bij DB Cargo Nederland N.V.
In 1998 werd Siemens Schienenfahrzeugtechnik (SFT), voorheen Maschinenbau Kiel (MaK) in Kiel overgenomen.
Momenteel is Vossloh AG de management- en financiële holding van het internationaal actieve Vossloh-concern.
Het concern is gespecialiseerd in de spoor- en verkeerstechnologie.
Bron: Wikipedia.
Verdere info over dit type locomotief is te vinden via deze link:
Daf museum, Eindhoven
24 januari 2015
Een kleine goedkope auto voor iedereen
'N Klein goedkoop motor vir almal
Una piccola auto economica per tutti
En lille billig bil til alle
Ein kleines billiges Auto für alle
Malkara malmultekosta aŭto por ĉiuj
Une petite voiture bon marché pour tout le monde
Had als bijnaam 'de rijdende regenjas'.
Een bijzonder ontwerp, deze Tsjechische Tatra 87. Niet alleen vallen de drie grote koplampen op (alleen niet hier op deze foto), ook de aërodynamische 'vin van een vis' achterop is opmerkelijk te noemen. Dit laatste is een uitvinding van de Oostenrijker Hans Ledwinka, die in 1921 begon als technisch directeur bij zijn Tsjechische werkgever. Ook opmerkelijk: Ledwinka en Ferdinand Porsche waren goede collega's. Daardoor vermoedde Tatra dat Porsche zijn ontwerp van de Volkswagen Kever van hen heeft gekopieerd. Na een rechtszaak en na de oorlog gaf Volkswagen het toe dat de Kever invloeden van de Tatra had.
Dan nog wat feitjes over de 87: onder de kap lag een heuse V8-motor, wel met maar 85 pk. Tussen 1937 en 1950 (met een productiestop tijdens de Tweede Wereldoorlog) werden er 1752 geproduceerd. In Nederland werden er twaalf verkocht, waarvan er nu naar verluidt nog twee van over zijn. Eentje heeft een mooi plekje in het Louwman Museum.
Den Haag, Nederland
A special design, this Czech Tatra 87. Not only do the three large headlights stand out (only not in this picture), but also the aerodynamic 'fin of a fish' on the back is remarkable. This last thing is an invention by the Austrian Hans Ledwinka, who started in 1921 as technical director at his Czech employer. Also remarkable: Ledwinka and Ferdinand Porsche were good colleagues. Thereby Tatra suspected that Porsche copied his design of the Volkswagen Beetle from them. After a lawsuit and after the war, Volkswagen admitted that the Beetle had influences from the Tatra.
Then some other facts about the 87: under the hood was a real V8 engine, but with only 85 hp. Between 1937 and 1950 (with a production stop during the Second World War) 1752 were produced. Twelve were sold in the Netherlands, of which there are now reportedly two left. One has a nice spot in the Louwman Museum.
The Hague, The Netherlands
Een ontwerp van Dudok uit 1925 aan de Eikbosserweg in het zuiden van Hilversum. Kenmerkende details zijn de halfronde uitbouw rechts, de benadrukking van de ingang door de asymmetrische toren en het tegelpad in stroken ervoor.
Het was een christelijke school voor Uitgebreid Lager Onderwijs, gekoppeld aan een openbare kleuterschool, de Catharina van Rennesschool. Het gebouw is nu buitenschoolse opvang. Het scholencomplex is sinds 1991 Rijksmonument (nr. 407235).
Oorspronkelijke neogotische kerk naar ontwerp van P.J. Taeymans van 1874 om strategische redenen gedynamiteerd door het Belgische leger in 1940. Nieuwe kerk van 1948 naar ontwerp van R. Van Steenbergen. Omringend en omhaagd kerkhof met twee grafmonumenten geïnspireerd door de "Kruisen van Heldenhulde" voor de gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog.
Zuidwest-noordoost georiënteerde, driebeukige kruiskerk met ingebouwde toren van drie geledingen onder ingesnoerde leien naaldspits; schip en zijbeuken van vier traveeën, transept van één travee met lagere halfronde sluiting en eveneens rond afgesloten koor van twee rechte travee, rechthoekige aanhorigheden in kooroksels. Baksteenbouw onder leien zadeldak. Traveeën geritmeerd door steunberen waartussen spitsboogvensters met natuurstenen maaswerk. Toren met versneden hoeksteunberen; spitsboogdeur in brede natuurstenen omlijsting, hogerop radvenster en gekoppelde galmgaten, steigergaten.
Bepleisterd en beschilderd interieur met spitsbogen op zuilen met lijstkapiteel en polygonale arduinen sokkel, houten spitstongewelven.
Het Raadhuis in Hilversum (1931) is het hoogtepunt van het werk van Willem Marinus Dudok. Het is gebouwd in een parkachtige omgeving (een villawijk uit het einde van de 19e eeuw) op het voormalige landgoed “Den Witten Hull” dat in 1923 door de gemeente werd aangekocht.Na zijn aantreden in 1915 als directeur Publieke Werken van de gemeente Hilversum begon Dudok vrijwel direct met het maken van plannen voor een nieuw raadhuis, maar pas in 1928 (na 10 ontwerpen voor diverse locaties) werd er begonnen met de bouw van het definitieve ontwerp. Door de situering op een vrij terrein – zonder rooilijnen en beperking van de bouwhoogte – was Dudok ongebonden in zijn ontwerp. Het resultaat is een sculpturaal gebouw bestaande uit kubistische volumes en horizontale gevellijnen met een 48 meter hoge toren als culminatiepunt.
20150511-4870
De bekende Solex (Frans ontwerp) is van 1948 tot inde jaren 60 bij Van der Heem onder licentie geproduceerd. Bij de Van der Heem fabrieken zijn er na de oorlog zo'n 700.000 exemplaren van de band gerold. In 1965 zijn ze er mee gestopt.
In het atrium van het Haags Stadhuis is een kleine, hele interessante, expositie van Den Haag als Industriestad. Want wij leven hier niet alleen van ambtenaren en regeringen.
nl.wikipedia.org/wiki/Solex_(bromfiets)
Ontwerp / cardesign: Aldo Brovarone for Pininfarina.
Production period sedan: 1968-1982,
Break /familiale: 1971-1983.
Private import Autumn 2004.
Amsterdam-W., 1e Hugo de Grootstraat, Nov. 3, 2011.
Ontwerp iimmerman Pieter Noorwits,
samen met architect Bartholomeus van Bassen
nl.wikipedia.org/wiki/Nieuwe_Kerk_(Den_Haag)
Industrieel ontwerp
Sfeerhaven
Roosendaal
Noord Brabant
Nederland
19 maart 2021
Concept
Het concept Sfeerhaven staat voor creativiteit. Sfeerhaven is een samenwerking van verschillende ervaren ambachtslieden met hart voor hun vak. Timmermannen, interieurbouwers, stoffeerders, meubelmakers, metaalbewerkers, parketteurs, stukadoors, schilders, vormgevers, interieur stylisten en designers. Een plek waar creativiteit samenkomt, waar inspireren, creëren, realiseren en ontmoeten centraal staat. Een podium kunnen bieden en ze voortdurend uitdagen met als resultaat vernieuwende ideeën. Out of the box (buiten de doos) denken en het in the box uitvoeren. Op deze manier blijven we jou als klant verrassen. Je moet bij sfeerhaven de creativiteit kunnen ervaren.
Tekst; sfeerhaven.nl
Industrieel ontwerp
Sfeerhaven
Roosendaal
Noord Brabant
Nederland
19 maart 2021
Concept
Het concept Sfeerhaven staat voor creativiteit. Sfeerhaven is een samenwerking van verschillende ervaren ambachtslieden met hart voor hun vak. Timmermannen, interieurbouwers, stoffeerders, meubelmakers, metaalbewerkers, parketteurs, stukadoors, schilders, vormgevers, interieur stylisten en designers. Een plek waar creativiteit samenkomt, waar inspireren, creëren, realiseren en ontmoeten centraal staat. Een podium kunnen bieden en ze voortdurend uitdagen met als resultaat vernieuwende ideeën. Out of the box (buiten de doos) denken en het in the box uitvoeren. Op deze manier blijven we jou als klant verrassen. Je moet bij sfeerhaven de creativiteit kunnen ervaren.
Tekst; sfeerhaven.nl
PAPEKOP - Een aparte verschijning. Waar in het winterseizoen RailPromo en RailExperts nog concurreerden, wordt blijkbaar nu samengewerkt. Na de overname van de 9901 van Locon voorziet RailExperts nu de tractie van de Amsterdam Dinnertrain (voorheen Panorama Rail Restaurant). Ik ben heel erg benieuwd naar het ontstaan van deze constructie.
Hoe dan ook, het was vandaag bewolkt in deze regio, maar eind van de middag klaarde het toch behoorlijk op. Dat bood mij de mogelijkheid om even snel langs deze plek te rijden voor een plaatje van dit fijne treintje.
Hier zien we de bont gekleurde doch vrolijk ogende trein door de bocht bij Papekop rijden, als 33203 onderweg voor het bekende "rondje Randstad", via Gouda, Delft, Leiden, Haarlem en Amsterdam. Leuk, dat RailExperts-stickertje achterop de loc, maar de Locon huisstijl komt er nog steeds doorheen, dus ik heb de loc even gerebrand naar de huisstijl van de huidige eigenaar.
RailExperts: bij interesse in dit ontwerp in hoge resolutie mag er altijd gebeld worden. :-)
20190217-9486
Door het tegenlicht wordt het patroon van de tegelvoer extra belicht. Deze zijn speciaal ontworpen voor deze straat. Dezelfde patronen komen ook terug in de vele metalen zitbanken en afvalbakken.
Ontwerp
Architect Lana du Croq maakte het ontwerp voor de herinrichting (inclusief de zwevende lampen.) Ze liet zich inspireren door het Oude Haagse Hof en de koninklijke kantpatronen. In het ontwerp wordt e Grote Marktstraat de "balzaal van de hofstad" genoemd.
All images are copyrighted by Pieter Musterd. If you want to use or buy any of my photographs, contact me. It is not allowed to download them or use them on any websites, blogs etc. etc. without my permission If you want a translation in your own language, please try "Google <a
Maze design by the architectural duo Gijs van Vaerenbergh.
Ontwerp doolhof door het architecten duo Gijs van Vaerenbergh.
Labyrinthe conçu par le duo d'architectes Gijs van Vaerenbergh.
Labyrinthentwurf des Architektenduos Gijs van Vaerenbergh.
Fiets,Spacelander. Ontwerper Ben Bowden, 1960,Nationaal Fietsmuseum Velorama,Nijmegen. Bike,Spacelander. Designer Ben Bowden, 1960, National Bicycle Museum Velorama, Nijmegen.
The British Ben Bowden (1906-1998) launched this striking, streamlined bicycle in 1960. Prototype had been developed 16 years earlier.
Spacelander responded to the growing fascination of space travel. Collector's item highly sought after.
De Brit Ben Bowden (1906-1998) lanceerde deze opvallende, gestroomlijnde fiet in 1960. Prototype was 16 jaar eerder ontwikkeld.
Spacelander speelde in op de groeiende fascinatie van de ruimtevaart. Verzamelobject zeer gewild.
Het asymmetrisch ontwerp van smalbek-G2000'en laat zich goed zien als er twee locs gekoppeld zijn. De 2101 en 2102 van Independent Rail Partner zijn getooid in de roze huisstijl van het bedrijf. Of was het andersom, en is het bedrijfslogo gewoon een afbeelding van één van deze locomotieven? Er scheen in ieder geval een fijn zonnetje op de locs, toen deze als een Happy Train stonden te wachten tot de kolentrein die opgehaald moest worden volledig beladen was.
Het Raadhuis in Hilversum (1931) is het hoogtepunt van het werk van Willem Marinus Dudok. Het is gebouwd in een parkachtige omgeving (een villawijk uit het einde van de 19e eeuw) op het voormalige landgoed “Den Witten Hull” dat in 1923 door de gemeente werd aangekocht.Na zijn aantreden in 1915 als directeur Publieke Werken van de gemeente Hilversum begon Dudok vrijwel direct met het maken van plannen voor een nieuw raadhuis, maar pas in 1928 (na 10 ontwerpen voor diverse locaties) werd er begonnen met de bouw van het definitieve ontwerp. Door de situering op een vrij terrein – zonder rooilijnen en beperking van de bouwhoogte – was Dudok ongebonden in zijn ontwerp. Het resultaat is een sculpturaal gebouw bestaande uit kubistische volumes en horizontale gevellijnen met een 48 meter hoge toren als culminatiepunt.
Bij het ontwerp van de eerste gelede trams van Freiburg im Breisgau borduurde men voort op de tweeassige Verbandstyp-wagens. In 1959 leverde de wagonfabriek Rastatt drie eenrichtingwagens waarvan de voorste wagenbak op een vast onderstel en de tweede opgelegde bak op een draaistel rustte. De destijds moderne trams kregen dezelfde naam als de sateliet waar de Sovjet Unie destijds wereldfaam mee verwierf; Spoetnik.
Hier zien we motorwagen 102 met een tweeassige Verbandstyp-bijwagen in het centrum van dit aardige stadje in het Zwarte Woud. Door de komst van nieuwe gelede achtassers gingen de drie buitenbeentjes in 1981 buitendienst. Ze stonden vele jaren ongebruikt in de remise. De 101 en 102 zijn uiteindelijk in 1995 gesloopt. De 103 is als museumwagen bewaard gebleven.
De open goten zijn karakteristiek voor Freiburg. Het is leuk in het straatbeeld maar als je er niet op bedacht bent haal je binnen de kortste keren een paar natte sokken. In dat ongelukkige geval zijn er genoeg winkels bij de hand om een droog paar aan te schaffen...
Bekijk mijn fotoalbum in de klassieke versie.
The Hague. Design museum. Model engine. The design is streamlined. Den Haag. Design museum. Model motor. De vormgeving is gestroomlijnd.
Characteristics:
Technique, streamline, design, inspiration, design, unique, history, spectacular, models (eg vehicles, ).
Kenmerken: Techniek,stroomlijn,vormgeving,inspiratie,ontwerp,unieke,geschiedenis,spectaculaire ,modellen (bijv. voertuigen).
Maze design by the architectural duo Gijs van Vaerenbergh.
Ontwerp doolhof door het architecten duo Gijs van Vaerenbergh.
Labyrinthe conçu par le duo d'architectes Gijs van Vaerenbergh.
Labyrinthentwurf des Architektenduos Gijs van Vaerenbergh.
Alle foto's zijn exclusief eigendom van GreatPicture en zijn auteursrechtelijk beschermd.
Please do not use this image on websites, blogs or other media without my permission.
Een ontwerp van Berlage, gerealiseerd in 1903 als nieuwe oeververbinding tussen de stadsuitbreiding in Zuid (de Pijp) en het Weesperpoortstation. In de jaren '80 is de brug wegens slijtage en verzakking compleet vernieuwd met behoud van het aanzien uit Berlage's tijd.
In het verlengde van de Amstel de torens van de Zuiderkerk en de Oude Kerk. Op de kleppen van de dubbele basculebrug rijdt de historische enkelgelede wagen van de museumtramlijn
The 'New Amstel bridge' in Amsterdam, designed by Berlage and completed in 1903 as a new connection between Ceintuurbaan and a major railway station (not existing anymore) on the other bank of river Amstel. The bridge was completely renewed in the 1980s, keeping the characteristic design of its architect.
The steeples of Zuiderkerk and Oude Kerk can be seen in the distance in line with the river. The heritage articulated tram of the museum line is just passing by on the double bascule part of the bridge