View allAll Photos Tagged mislukt
De kerstspullen zijn van zolder en de kerstboom staat in de kamer. Het versieren kan beginnen: lampjes eerst, slingers en dan de kerstballen. Maar waarom doen we dat eigenlijk, ballen in de boom hangen?
De goden gunstig stemmen
De traditie vindt zijn in oorsprong in traditionele culturen. Zo stond in de Germaanse en Keltische cultuur de natuur gelijk aan het goddelijke. Er werd bijvoorbeeld geloofd dat een goede oogst het resultaat was van goed gestemde goden en dat wanneer de oogst mislukte, de goden niet blij met hen waren. De natuur en haar goden werd aanbeden, de goden ontvingen offers en ze werden om hulp gevraagd.
Het huis versieren met groene takken en een dennenboom, symbolen van vruchtbaarheid en het goddelijke, werd gedaan om de goden gunstig te stemmen. De takken werden versierd met andere vruchtbaarheidssymbolen, zoals eikels, dennenappels, fruit en noten. De komst van nieuw leven werd gevierd en intenties voor een vruchtbaar jaar werden gezet.
Kerstballen
Later werden er ook glanzende ballen in de boom gehangen, soms heksenbollen genoemd en nu bekend als kerstballen. Doordat de ballen het licht weerkaatsen zou de winter-zonnewende, het moment waarop de dagen weer langer worden en de zon in kracht toeneemt, extra krachtig zijn. Daarnaast hield de weerspiegeling van de ballen geesten en kwade magie op afstand.
Wanneer de eerste glazen kerstbal werd geblazen is niet geheel duidelijk, maar waarschijnlijk gebeurde dat in 1831 door glasblazer Linder uit de Vogezen. Hij kon zich dat jaar geen fruit veroorloven om in de boom te hangen en dus blies hij zijn boomdecoratie van glas.
Toen de Engelse koningin Victoria in het land van haar Duitse echtgenoot de glazen ballen aantrof, was ze zo betoverd dat ze de kerstballen in Engeland introduceerde. Warenhuizen en fabrikanten adopteerden de trend en zo werden kerstballen onderdeel van de kersttraditie.
L2Q4A9099_lr
Many things went wrong with this cake. But I've learned a few tricks so I could present a good looking, good tasting cake.
I made this cake for my sons birthday. Does your family have that special person where things always go wrong? For whom you forget the herb butter at the bbq, the pancake burns, you buy exactly the wrong beer, for whom you buy salt-free chips when it is another person who suddenly eats salt-free chips. Or whose birthday cake fails. In my family it's my son...ade it for my sons birthday.
Er ging veel mis met deze taart. Maar ik heb trucjes geleerd zodat ik toch een goed uitziende en goed smakende taart kon presenteren.
Heeft jouw familie ook zo'n speciale persoon waarbij dingen altijd fout gaan? Voor wie je de kruidenboter voor vergeet bij de bbq, de pannenkoek verbrandt, je precies het verkeerde biertje koopt, voor wie je zoutloze chips koopt terwijl het een ander persoon is die ineens zoutloze chips eet. Of wiens verjaardagstaart mislukt. In mijn familie is het mijn zoon...
Nienburg - Na de foto in Dauelsen reden we verder naar beneden richting Nienburg, waar we SEL zouden opwachten. Het nadeel van KBS380 is dat er geen snelwegen in de buurt liggen, waardoor je veel tijd verliest doordat je binnendoor moet rijden door de dorpen heen, maar anderzijds zie je wel wat op de route. Gelukkig hadden we weinig gemist onderweg naar Nienburg, enkel een 'trabbi' met een autotrein uit de verkeerde kant. Eenmaal aangekomen was het een kwestie van de ladder uit de auto te halen en wachten op wat er zou gaan komen. Helaas was het hoofddoel van de dag, SEL mislukt door een pijnlijke fotowolk. Gelukkig was er nog wel een tweede trein onderweg, een SKL 155'er met dezelfde soort trein als SEL. Helaas waren de eerste twee wagens op het bovendek leeg. Het is kwart over vier als SKL 155 016 met aan de haak DGS 56475 Bremerhaven-Speckenbüttel -> Saal an der Donau de omgeving van Nienburg passeert.
Zondag 26 februari 2023
Afgelopen woensdag was het eindelijk weer eens mooi weer. Een mooie gelegenheid om achter wat bedieningen aan te gaan. Na in de middag de aanvoertrein van DB Cargo met buizen naar Van Leeuwen in Zwijndrecht gefotografeerd te hebben en aansluitend een paar uur bij Dordrecht Zuid te hebben gestaan stond als laatste op het lijstje de aanvoertrein van DB Cargo naar Industrieterrein de Staart.
De trein rijdt gepland elke werkdag om 18:15 door Dordrecht en komt rond 18:30 aan op het industrieterrein. De zaterdagse slag rijdt al om 15:45 door Dordrecht, maar valt soms ook uit.
Nadat ik hier al enkele keren een mislukte foto had gemaakt vanwege de bewolking kon het vandaag niet missen. Na positie in genomen te hebben kwam de trein iets later dan gepland de Wantijbrug afgereden voor zijn laatste honderd meter naar de fabriek.
Wat uniek was dat de trein vandaag enkel bestond uit een containerwagen met een twee containers met waterstoffluoride en niet de gebruikelijke ketels. Het korte aanvoertreintje met als tractie de 6441 van DB Cargo heeft om 18:32 bijna zijn eindbestemming bereikt en rijdt hier zijn laatste meters als trein 62022 langs de fotografen die toch wel stonden te kijken van de (korte) trein.
Nadat op maandagochtend 8 mei rond Säffle twee papiertreinen van GreenCargo succesvol gefotografeerd konden worden, werd er nog wat verder richting het zuiden gereden. Vanuit Kil was namelijk een bijzondere papiertrein onderweg richting Göteborg, bestaande uit zeer grote bruine zeecontainers. De trein stond op het punt om ons in te halen richting het zuiden, maar het enkelspoor werkte in ons voordeel. De trein werd aan de kant genomen voor een aantal minuten om een tegemoetkomende reizigerstrein vrij baan te geven. Zodoende arriveerden we op tijd op de volgende locatie, waarbij de provincie Värmlands Län even verlaten werd. In ruil daarvoor kwamen we in Västra Götalands Län terecht waar we dan ook nog even een plaatje konden schieten.
De trein die op het programma stond, is een nogal opvallend gezicht op het gebied van containertreinen. Met het veel bredere omgrenzingsprofiel in Zweden, ten opzichte van de meeste andere Europese landen, zijn er vanzelfsprekend veel hogere en bredere ladingen mogelijk. Daarvan wordt gretig gebruik gemaakt door verschillende firma's die hun producten per spoor vervoeren. Zo zijn de GigaWood houtwagens hier letterlijk Giga, maar zijn er dus ook bredere containers te vinden op het spoor. Het bedrijf Stora Enso heeft het heft zelf in de hand genomen, en is een aantal jaar terug begonnen met het zelf ontwerpen en bouwen van extra brede en hoge zeecontainers voor het vervoer van papierproducten. Deze bruine containers benutten het maximale van het maximale qua ruimte, en zijn dan ook een pak groter dan de locomotieven. Veel kansen om zo'n trein te fotograferen kregen we niet, maar als je dan in Zweden bent moet zo'n trein absoluut op de foto!
Met een kleine tien minuten speling arriveerden we dan in Tösse, waar we een overweg hadden gevonden met wat mogelijkheden. Waar Wilmer besloot redelijk kops te staan, had ik een wat haaksere positie gevonden, waarbij ik het hoogstatief wel midden op de weg moest zetten. Er was in geen velden of wegen een auto te bekennen, dus dat moest wel goed komen dacht ik. Vlak voordat de trein zich aandiende, kwam er een trekker vanuit het veld de weg op gereden. Zo snel mogelijk werd er plaats gemaakt zodat ik rap weer op mijn plek zou staan. Net nadat de trekker aan me voorbij was gereden, en de overweg was gepasseerd, klonken de overwegbellen. In het verplaatsen voor de trekker was echter m'n telefoon met liveview in m'n broekzak uitgegaan waardoor ik dus geen zicht had. Ik probeerde het statief zo goed mogelijk terug te zetten zoals die stond, en op goed geluk af te drukken. Nadat er afgedrukt was werd de camera naar beneden gehaald, vrezend voor een mislukte foto. Stomverbaasd was ik dan ook toen ik op het schermpje zag dat de compositie gewoon perfect was!
Het is één voor elf in de ochtend als het voorspan bestaande uit GreenCargo Rc4 1309 & GreenCargo Rc4 1286 te Tösse passeert met aan de haak SECU containertrein 32795. Het geheel is een uurtje terug vertrokken vanuit Kil, en zal over enkele uren de bestemming Sävenäs Godsbangård bereiken!
Na drie mislukte pogingen (trein 2x te laat waardoor alles in de schaduw en 1x graffiti) lukte het alsnog om de avondtrein naar Dobrinishte te fotograferen met het dorp Yurukovo op de achtergrond. Deze plek vind ik een van de mooiste die de Rhodopenbahn te bieden heeft. Meteen de laatste foto van deze reportage, de dag erna was ik in Pirdop en die foto's heb ik al eerder gepubliceerd.
Amsterdam - Pieter Lodewijk Takstraat
Copyright - All images are copyright © protected. All Rights Reserved. Copying, altering, displaying or redistribution of any of these images without written permission from the artist is strictly prohibited
Pieter Lodewijk Tak (Middelburg, 24 september 1848 - Domburg, 26 augustus 1907) was een Nederlands journalist en politicus.
Tak was zoon van een rentmeester in Middelburg, waar hij na een mislukte rechtenstudie in 1878 buitenlandse overzichten ging schrijven voor de Middelburgsche Courant. Hij was bevriend met Floor Wibaut, die evenals hij lid was van de Sociëteit Sint-Joris. Beide Middelburgers trokken naar de hoofdstad, Tak in 1882. Hij schreef daar voor De Amsterdammer en De Nieuwe Gids. Van dat laatste blad nam hij het financieel beheer over van Frank van der Goes, maar na een ruzie begon hij een eigen literair tijdschrift De Kroniek.
Tak was aanvankelijk links-liberaal, aanhanger van Treub. In 1899 werd hij lid van de SDAP, en hij ging werken bij Het Volk. Van de socialistische partijkrant werd hij in 1903 hoofdredacteur, nadat het partijbestuur Pieter Jelles Troelstra uit deze functie had ontheven. In 1905 ontsloeg Tak de journalist Jacob Israël de Haan na de publicatie van diens roman Pijpelijntjes. De homoseksuele tendens in het boek was voor Tak niet aanvaardbaar. Wel maakte hij zich sterk voor vrouwenrechten.
Van 1905 tot zijn vroege dood was hij bovendien partijvoorzitter, kamerlid voor het kiesdistrict Franeker, lid van Provinciale Staten en gemeenteraadslid van Amsterdam. Hij stierf in 1907 tijdens een vakantie op het landgoed Duinvliet bij Domburg aan een hartverlamming.
P.L. Tak richtte in 1901 de woningbouwvereniging De Dageraad op. Deze corporatie noemde een complex woningen in Amsterdam-Zuid in de jaren-1920 naar de oprichter. Dit woningcomplex is beroemd wegens de fraaie architectuur in de stijl van de Amsterdamse School.
19 juli 2023 stond in het teken van Trainkos, de nationale spoorwegen van het jongste land van europa, Kosovo, wat volgens velen ook als een afvallige provincie van Servië wordt gezien en niet als een autonoom land. De spoorwegen in Kosovo dalen in aanbod net als in buurland Albanië te zien is. Ook de staat van het materieel is matig, de verf op Loks bladdert af en ruiten van de n-Wagen zijn ingeslagen. Enkele jaren geleden zijn de n-Wagen als een gift gekomen uit Duitsland, enkel de buitenkant is bestickerd, buiten hangen nog posters uit Niedersachsen. Eerder werden Schlierenwagen ingezet met een Nohab en daarvoor nog Zweedse rijtuigen. Waar enkele jaren geleden nog een verbinding Pristina-Hani i Elezit-Skopje/Shkup reed, is deze nu afgeschaft. Het enige wat in het land resteert is de trein van Prishtina/Приштина/Priština naar Pejë/Пећ/Peć. Deze trein rijdt tweemaal per dag. De ochtendrit uit de Pejë naar Prishtina rijdt enkel rondom de hoofdstad in de langste dagen bij daglicht, de middagrit uit Pejë naar Prishtina en de avondrit uit Prhsitina naar Pejë zijn prima te doen.
Met het goederenverkeer in Kosovo gaat het ook bergafwaarts. Van de eerst werkdagelijks rijdende kolentrein naar de Feronkelli mijn in Drenas is een op aanvraag rijdende trein overgebleven.
Ons hotel was in Pejë, na 2 foto’s van de middagrit, en een mislukte door een probleem met mijn camera wat in een land als dit nog zuurder is dan normaal, was het tijd voor de avond rit.
De meest unieke plek van het land is in Dritan/Dobroševac. Hier rijdt de trein dwars tussen twee rotsen door. Oorspronkelijk had ik niet gepland om hier te staan, maar nadat we toch voor de zekerheid een korte blik worpen bleek het met de schaduw net te gaan, als we een week later waren gekomen, of de trein 10 minuten later, was het denk ik al al fataal geweest.
Bij het uitpakken van de spullen hadden we eerst last van een zwerfhond die doordraaide door de aanwezigheid van onze eigen hond, toen we klaar stonden was het vlak voor doorkomsttijd. Zoals ik van Kosovo gewend ben rijden alle ritten te laat, wat ik best knap vindt omdat dit de enige trein van het land is. De maximumsnelheid is 60km/h, ondanks dat is de dienstregeling ruim gepland.
De Trainkos 2620 rijdt normaal op de reizigersdienst, een voormalige Kroatische 2044. Tijdens ons bezoek reed de 2640 007 met 3 uit Duitsland gekomen n-Wagen.
Om 17:07 passeerde ons Trainkos 2620 met 3 n-Wagen als trein IC 761 uit Prishtina/Приштина/Priština naar Pejë/Пећ/Peć, terwijl de trein tevoorschijn komt tussen de rotsen van Dritan/Dobroševac.
Na de bijdrage van gisteren blijven we nog even bij de uitbundig bestickerde 193'ers, waarvan we er maar steeds meer bij krijgen. Deze keer is de foto een stuk recenter genomen, namelijk op vrijdag 16 december. Deze dag konden er bij Schelluinen meteen twee fraaie en vers bestickerde 193'ers van het lijstje worden gestreept. Als eerste was het de wel heel bijzondere combinatie bestaande uit de WLC 193 943 met een keteltrein van RRF. Deze loc heeft recent een groene "Green Mobility Alliance" kleurstelling gekregen en is daarmee nog steeds de enige speciale Vectron van WLC die toegelaten is in Nederland. Aangezien deze loc normaliter alleen voor de Wien-Shuttle te vinden is, welke op Nederlandse bodem moeilijk te fotograferen is, was het een buitenkansje deze loc overdag met een compleet andere trein te vereeuwigen.
Nadat de WLC Vectron met haar ketelsetje succesvol was afgedrukt, was het feest nog niet voorbij. Vanuit Emmerich was namelijk alweer de volgende recent bestickerde 193'er onderweg, en deze keer betrof het een loc van LTE. De LTE 193 280 stond jaren bekend als een van de saaie ELL hokken van LTE, maar in november werd ze gepresenteerd in haar nieuwe "Three Flames" outfit. Het was natuurlijk zaak om ook deze Vectron bij de eerste mogelijkheid te fotograferen, iets wat in de wintermaanden nog vrij lastig kan zijn. De avond van 15 december kreeg ik in de gaten dat de Wolfurt-Shuttle vanuit Oostenrijk met enige vertraging onderweg was richting de Rotterdamse havens. Ze werd deze keer verzekerd door de "Three Flames" wat deze vertraging erg interessant maakte. De trein zou volgens plan aan het begin van de ochtend moeten arriveren op de Maasvlakte, qua zonpositie kansloos. Door haar vertraging had de zon de tijd om richting het westen te draaien waardoor er mogelijkheden ontstonden om LTE te fotograferen.
Nadat WLC gepasseerd was, kon het wachten beginnen op LTE. Tussendoor zou nog Lineas met een Kehl-Shuttle passeren waarbij iets opmerkelijks gebeurde. De trein kwam namelijk voorbij gereden op het linkerspoor, iets wat op deze stek een stuk minder fraai is. Snel werd er uitgezocht wat hiervan de reden was, want als LTE ook op het linkerspoor zou rijden werd dat redelijk fataal. Er bleek bij Meteren koperdiefstal geweest te zijn waardoor maar één van de twee sporen beschikbaar was. Echter liggen tussen Meteren en Schelluinen nog de overloopwissels bij Gorinchem, waar in principe de treinen weer naar het rechterspoor zouden moeten kunnen. Het bleef dus de vraag waarom Lineas ook bij ons nog op z'n Belgisch reed, misschien was het roestrijden? Het bleef dus nog even spannend hoe het zou aflopen met LTE, en er werd dan ook rekening gehouden met een soort van mislukte poging.
Het is 12:48 als de LTE 193 280 "Three Flames" geheel op afspraak wel gewoon rechts Schelluinen passeert met Wolfurt-Shuttle 41972 vanuit Wolfurt naar Rotterdam Maasvlakte. Naast dat de Vectron kleurrijk was, was dit ook het geval bij de containers en de draagwagens wat een flink gekleurd tafereel opleverde in het ietwat grauwe winterlandschap. Na de passage van LTE werd er tevreden ingepakt en kon er met weer twee foto's op zak naar huis worden gereden...
Nadat we zaterdag 25 maart in de stad van Hamburg hadden doorgebracht, en 's avonds nog een nachtplaatje van de S-Bahn 470 128 te Blankenese konden maken, was het de bedoeling om de volgende dag toch misschien wat treinen te fotograferen. In het uiterste noorden van Duitsland bleek het vrij last-minute toch flink zonnig te worden. De rest van het land zou bedekt worden onder een dikke sluier, waarvan de grens ongeveer ter hoogte van Bremen en Hamburg zou liggen. Ons eerste idee was om wat goederenverkeer rond Bremen te fotograferen, alleen was de kans vrij groot dat we daar alsnog veelal in de bewolking zouden staan. De zonkansen in Schleswig-Holstein waren nog groter, alleen is het hier qua treinverkeer veel minder interessant, en waren we er verder ook allemaal niet bekend.
Toen we 's avonds opeens mee mochten met de Historische S-Bahn raakten we aan de praat met een vrijwilliger die ons wel een heel leuke tip gaf! Op de RB85 tussen Neustadt in Holstein en Lübeck Hbf zou namelijk de DB Regio 218 435 met een drietal Doppelstockwagen rijden. Dit stuk spoor is onderdeel van het nog overgebleven deel van de Vogelfluglinie naar Puttgarden, waarbij het deel vanaf Neustadt in Holstein naar Puttgarden sinds vorig jaar zomer buiten dienst is gesteld. In de komende jaren wordt er een compleet nieuwe spoorlijn aangelegd waarbij een tunnel tussen Duitsland en Denemarken wordt gerealiseerd. Het stuk spoor wat nog wel in gebruik is, is veelal enkelspoor zonder bovenleiding, voorzien van houten bielzen en veel oude overwegen en her en der nog armseinen, pure Eisenbahnromantik! Aangezien deze spoorlijn in Schleswig-Holstein ligt en dus de zonkansen vele malen beter waren, wisten we direct wat wij de daaropvolgende dag gingen doen! Foto's van 218's met reizigerstreinen zie ik regelmatig, maar het zelf fotograferen kwam er tot dan toe niet van, een uitgelezen kans dus!
Na een nog kortere nacht dan gewoonlijk, in verband met het ingaan van de zomertijd, werd er vanuit ons verblijf in Hamburg-Harburg vertrokken naar "Der echte Norden". Vrijwel direct was duidelijk dat we de juiste keuze hadden gemaakt, want de bewolkingsgrens lag een stukje noordelijker dan de voorspellingen, waardoor je rond Bremen geen straaltje zon zou zien. Dat zou ons gelukkig een rotzorg wezen, want wij reden lekker van de bewolking weg richting de kustlijn aan de Oostzee. Als eerste werd er naar Haffkrug gegaan voor de eerste van in totaal vier pogingen. Er waren in totaal twee slagen op de RB85 waarvan eentje met de 218, en de andere met twee Linten. De treinen rijden hier in uurtakt wat dus inhield dat je om de twee uur de 218 met haar dubbeldekkers voor de lens kon krijgen.
Aangekomen in de grote binnenboog bij Haffkrug werd er geconstateerd dat er nog wel veel stapelwolken aanwezig waren die in de loop van de ochtend moesten verdwijnen. Na een goed halfuur wachten in de snijdende wind sloot de overweg in de verte en kwam niet veel later met enkele minuten vertraging de diesel opduiken. Waar we bijna een halfuur lang geen zon hadden gehad, was ze net lekker gaan schijnen en leek het meteen bij de eerste poging te lukken. De trein was nog enkele seconden van ons verwijderd toen het opeens donker werd op de voorgrond, helaas, poging één mislukt... Vanuit Haffkrug reden we naar Ratekau waar we dan zo'n anderhalf uur mochten wachten. In de tussentijd had de kleur blauw de overhand in de lucht, en dus waren we optimistisch. Maar opnieuw gooide vertraging roet in het eten. Een heel klein wolkje zorgde ervoor dat de voorgrond opnieuw iets donkerder was. De schade was vrij minimaal, maar doordat de andere twee pogingen gelukkig wel lukten, slaan we deze even over.
Na de lichte teleurstelling in Ratekau, waar we overigens de vrijwilliger van de S-Bahn van de avond ervoor weer tegen het lijf liepen, werd er nu met z'n vijven, inclusief tipgever, naar Scharbeutz gereden. Deze stek was wat populairder bij de fotografen, gezien we van deze locatie al meerdere foto's voorbij hadden zien komen. Dat maakte deze plek zeker niet minder mooi, en we waren er dan ook gebrand op dat het nu wel moest lukken. De kleine stapelwolkjes waren intussen verdwenen, en het was nu een wolkenlotto tussen enorme blauwe gaten, maar ook flinke en trage stapelwolken. Bijna een uur lang stonden we van het zonnetje te genieten in het veld, maar we zagen een flinke wolk al een tijdje naderen. Zo'n 20 minuten voor doorkomst schoof ze dan voor de zon, en het leek erop dat het ook nu fout zou gaan. Met de slakkengang dat de wolk zich verplaatste, zou de zon nooit op tijd terug zijn. De treinen moesten hier elkaar kruisen, dus de enige hoop was dat de tegentrein te laat zou zijn. We besloten in de DB Planner te kijken en inderdaad, de tegentrein was te laat, maar wel slechts twee minuten. Dat zou naar ons idee nooit genoeg zijn, en dus was het meer afzien dan afwachten geworden. Maar aangezien ons motto; "De aanhouder wint", is, geven we niet op. We stonden er immers toch al, dus het nu opgeven had geen zin.
De minuten tikten voorbij, en ons viel het langzaam maar zeker op dat het einde van de wolk in een vrij gestaag tempo aan het oplossen was. Hierdoor zou de zon wellicht met wat geluk eerder tevoorschijn komen, maar daarvoor moesten we wel erg optimistisch zijn. Met enkele minuten vertraging kwam daar dan de RB85 in tegengestelde richting aangereden. Opnieuw werd er een blik in de lucht geworpen, en de zon zat nu wel opeens heel dicht bij de blauwe lucht, zou het dan toch? De bovenstaande foto verraad al lang wat de uitkomst van deze soap-serie was, want jawel, de aanhouder had weer eens gewonnen!
Het is 13:33 als in een heerlijk, net weer tevoorschijn gekomen, voorjaarszonnetje de DB Regio 218 435 brommend het station van Scharbeutz verlaat met haar drietal Doppelstockwagen als RB85 (11621) vanuit Neustadt in Holstein naar Lübeck Hbf. Op de foto rijdt het treintje net het wissel op om het dubbelspoor in te ruilen voor het enkelspoor, ook hier beiden voorzien van houten bielzen. Nadat we eindelijk een geslaagde foto hadden, werd er even naar het nabijgelegen strand gereden vooraleer nog een keer langs de baan neer te strijken voor een tweede geslaagde foto!
Sinds de drglwijziging in december 2020 heeft vervoerder Lineas tussen Veendam en Sittard twee locomotieven van IRP gehuurd: Eloc 101002 (nog altijd in Railpromo outfit) en Dloc 2105 (type smalbek G2000). De Belgische reeks 77 is sindsdien alleen nog tussen Sittard en Hermalle-Sous-Huy te zien.
De trein rijdt voorlopig slechts twee keer per week: beladen naar Veendam op dinsdag en zaterdag en leeg terug naar België op woensdag en zondag. Ondanks de aanzienlijke hoeveelheid zon in het noorden sinds half december was het op de rijdagen van de lege trein telkens slecht weer of trok het te laat open.
Op zondag 31 januari 2021 zou het dan eindelijk een mooi zonnige dag worden. Er waren wel wat sluierwolken voorspeld maar daar zou je zeker in het noorden zo vroeg op de dag nog geen last van hebben. De trein wordt normaalgesproken in de nacht gelost in Veendam, maar vanwege de strenge vorst bleek dit niet te lukken en moest overdag een nieuwe poging worden gedaan.
Pas om 14:20 vertrok de roze 2105 uit Veendam met slechts 17 van de 22 wagens die een dag eerder waren aangebracht. In het recent gesaneerde en gemoderniseerde Zuidbroek kon de trein in een gesluierd zonnetje worden vastgelegd. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden mislukte in allermooist winterlicht een plaat met Eloc voorop bij Tynaarlo.
HSL Logistik 186 381 met 38 Bulgaarse Eaos'en uit Bad Bentheim naar Oss, door Velp. Op de wolkenradar werd duidelijk dat met ietwat geluk er een zonfoto gemaakt zou kunnen worden. Had de trein 10 seconden later gekomen was dit niet gelukt.
Deze wagons had ik niet eerder in Nederland gezien, dus werd vandaag wederom (na gisteren een mislukte poging) naar Velp gereden.
Nadat twee weken terug vanuit Nederland alle lichten op geel gingen voor vakanties richting Duitsland, werd in het daarop volgende weekend enkele dagen in zuidoost Duitsland rondgehangen voor wat buurtsupers :) Het eerste doel was de regio Plattling -- in het bijzonder de nog rijdende 363 locjes van DB daar. Naast de DB buurtsupers, komen daar ook ontzettend veel houttreinen die vanaf Plattling naar de houtzagerij in Hengersberg gaan en daarom werd zondag alvast in de regio gekeken. Door alle droogte van de afgelopen jaren hebben schorskevers flink wat schade aangericht aan bossen in het westen van Duitsland. Dit keverhout levert echter wel behoorlijk wat spoorvervoer op; alleen al deze zondag kwamen er twee houttreinen van elk een wagen of 30 hierheen. De afgelopen jaren is de spoorinfra bij de houtzagerij in Hengersberg dan ook flink uitgebreid (waardoor treinen ook gewoon getrokken naar binnen kunnen). De loc moet echter omlopen in Deggendorf waar 30 wagens niet passen en zo ging HHPI in twee delen van Plattling naar Hengersberg deze zondag. Spijtig genoeg was het in de ochtend nog niet helemaal opgeklaard en mislukte het stuk op de hoofdlijn. Uiteindelijk werd om 13:15 met een uur vertraging vertrokken uit Plattling naar Deggendorf met ruim twintig wagens met hout. Na omlopen zien we de trein hier rustig langs de Donau kronkelen bij de haven van Deggendorf. Het blijft even wennen, diesellocs met een panto, maar imposant zijn de locs zeker :p Merk overigens op dat er links nog enkele sporen de kade van de haven op gaan; hier komt DB twee keer per dag om wagens te wisselen.
13 juni 2021, 14:15
Een spoorwegfotograaf gaat natuurlijk niet naar de Montzenroute om enkel foto's te maken van venstertreinen ;-)
Ik had me voorgenomen in Hoeselt een drietal goederentreinen te fotograferen en dan door te rijden naar Wonck. Van die plek had ik tot nu toe enkel een paar sneeuwfoto's van bijna 10 jaar geleden in mijn bezit en een hernieuwd bezoek drong zich eigenlijk dus wel op.
Na de (mislukte) foto van een containertrein van DB Cargo en een passage van Rurtalbahn met een ARS trein was dit de derde private vervoerder die in een dik uur tijd passeerde. De eerste keer trouwens dat ik een blauwe Class op gevoelige plaat kon zetten. Ik ben er dan ook dik tevreden over - al had de foto wel net dat tikkeltje scherper mogen zijn - het is tijd voor een lenswissel denk ik.
-----
Last train I photographed in Hoeselt on the sunny morning of the 14th of January 2022 was this beautiful Railtraxx freight train hauled by a Beacon leased blue Class 66. If I am not wrong this is the so called Linz shuttle from the port of Antwerp to Austria. It's a mixed train although one could not see the steel wagons on the end of the train from my position.
This train was the signal for me to go move to Wonck, I've had a couple of trains here and was keen to revisit the latter place.
------------
Hoeselt, 14/01/2022
Railtraxx 266 037
45577 Antwerpen Noord - Linz
Nadat begin mei de foto van lege zinkertstrein in Mol volledig mislukte omdat de trein 40 minuten voor tijd mocht rijden. Werd er vandaag terug naar Mol gereden voor een herkansing.... En alles zat mee ;-)
Onder een strak blauwe hemel was het de 6481 die vandaag de lege zinkertstrein vanuit Budel naar Antwerpen mocht slepen.
47631: Budel > Antwerpen D.S-Groenland
© Maarten Schoubben
Acht dagen na de vorige foto bij Papekop werd wederom een trein bij Papekop op de foto gezet.
Dit keer was het de 1828 die eindelijk goed kon worden vastgelegd na een eerdere mislukte klik bij Portengen.
Met keteltrein 42798 uit Jerzmanice Lubuskie passeert de grijze machine met Nederlandse vlag de aanwezige fotografen op 15 mei 2022.
Lineas heeft sinds de nieuwe dienstregeling per december 2020 bij IRP/TCS tractie ingehuurd voor het rijden van de dolimetreinen tussen Sittard en Veendam v.v. Sindsdien rijdt de trein met een 1700 in Railpromo-kleuren tot Onnen waarna een G2000 de trein verder richting Veendam rijdt. Het is een leuke en frisse verschijning op het spoor en tevens een gewild jachtobject voor menig hobbyist.
De trein rijdt momenteel twee keer per week: op dinsdag en zaterdag beladen naar Veendam. Na lossen vertrekt de lege trein een dag later weer uit het noorden en rijdt via Zwolle en Utrecht naar Sittard. Vanaf daar nemen Belgische locomotieven de trein over tot aan de kalkgroeve in Hermalle-Sous-Huy. Om uiteenlopende redenen mislukte eerder een aantal pogingen om de 'standaard' combinatie van beide locomotieven en de reguliere wagenset vast te leggen.
Op woensdag 24 februari 2021 werd een nieuwe poging gedaan, ditmaal met meer succes. Ondanks de nog aanwezige sluierbewolking in het noorden prikte de zon er rond 9:00 's ochtends goed doorheen - vanaf het zuiden zou het steeds meer opklaren - en konden in de boog van Staphorst de 101001 van TCS en 2105 van IRP met de uit 24 wagens bestaande trein worden vastgelegd.
RAILTRAXX 6482 met lege zinkertstrein in Budel
BUDEL-SCHOOT: al sinds 1892 is de zinkfabriek van de Kempensche Zinkmaatschappij, heden ten dage onderdeel van het Zwitserse Nyrstar, in het Brabantse Budel-Dorplein gevestigd. Werkdagelijks rijdt er tussen Antwerpen-Groenland en Budel een zinkertstrein. Een lange tijd is deze trein door Lineas gereden, maar sinds september 2021 is het vervoer overgenomen door het eveneens Belgische Railtraxx.
In de tijd dat Lineas de trein reed waren er meerdere pogingen ondernomen om het treintje te klikken wat echter elke keer mislukte. Gedurende de wintertijd rijdt de trein goed voor de zon op het baanvak tussen Budel en Hamont, waardoor afgelopen woensdag toch weer een keer de gok werd genomen om het treintje vast te kunnen leggen. Toen ik omstreeks kwart voor één langs de fabriek reed zag ik de trein de poort verlaten; ik was zowaar een keer niet voor niets afgereisd naar Budel.
Bij de welbekende aftakking aan de lijn naar Weert werd de trein afgewacht om een eerste plaatje te kunnen maken. Gelukkig moest-ie nog een tijdje buiten de poort wachten, waardoor de zon ook wat beter begon te staan. Rond een uurtje of half twee werd het ontsporingsblok omgelegd en kon de trein intakken op de lijn naar Hamont (B). De 6482 heeft 24 lege wagens aan de haak als de tevreden fotograaf wordt gepasseerd als trein 47631 richting de Antwerpse haven.
Datum: 9 maart 2022 13:39u
Locatie: Parallelweg/Stationsweg, Budel-Schoot
Nadat maart begon met een tweetal flink blauwe dagen, deed april ook een poging zonnig te beginnen. Na een valse start op 1 april en ook nog een grotendeels bewolkte 2 april, kwam vanuit het noorden op zondagavond een hogedrukgebied opzetten die nog tot en met woensdag boven de Benelux de zon zou laten schijnen. Dit betekende dat we maandag tot en met woensdag heerlijk weer zouden krijgen, al lieten de temperaturen het nog wel ietwat winters. Aangezien ik precies deze drie dagen vrij was, ontstond er in eerste instantie een idee om een kort uitstapje naar Duitsland te maken. Hoewel het daar ook best prima weer zou zijn, bleek uiteindelijk het echt zonnige gebied zich te beperken tot de Benelux, het uiterste westen van Duitsland en het noorden van Frankrijk. Na flink wat wikken en wegen, mede door de instabiele weersverwachtingen, werd besloten in Nederland te blijven en dan maar dag op dag te kijken wat te doen. De Brabantroute zou interessant zijn doordat Emmerich weer gestremd was, en de sproei campagne in België zou deze week weer beginnen. Alternatieven genoeg dus!
Vanuit de nachtdienst die, gelukkig zo'n twee uur eerder klaar was dan gepland, werd maandagochtend rond 4 uur vanaf kantoor vertrokken richting Limburg. Er stond deze ochtend namelijk een trein op het programma die ik al enkele maanden probeer te vangen, maar na vele pogingen nog steeds niet op de SD-kaart stond. Het betreft de kolentrein van RRF die normaliter elke maandag, woensdag en vrijdagnacht vertrekt vanaf Rotterdam Maasvlakte naar de energiecentrale van Scholven bij Gelsenkirchen. De trein bestaat standaard uit de welbekende Roemeense Falns wagens en wordt altijd over het gehele traject gereden met een Class66. Sinds het verdwijnen van HGK / RheinCargo met haar kolentreinen in Nederland, is het beeld van Class66 met Roemeense Falns wagens dus weer herintroduceert.
De trein fotografen is echter soms best een opgave, en al helemaal in de wintermaanden. Doordat de trein gepland binnen een dag retour gaat, wordt 's nachts al vertrokken vanuit Rotterdam en komt de trein pas 's avonds na 18:00 de grens weer terug over. Nu kent de trein bijna standaard een te laat vertrek vanuit Rotterdam, omdat er eigenlijk bijna altijd wel iets fout gaat bij het laden bij de EMO of het niet soepel loopt bij RRF. Hierdoor rijdt de trein regelmatig 's ochtends bij daglicht via de Betuweroute naar Duitsland, alleen is het altijd maar weer de vraag hoeveel vertraging de trein deze keer zou hebben. In de vier maanden dat de trein nu rijdt was het altijd zo dat de trein laat genoeg reed voor een foto, maar dit altijd met bewolkt weer was. Een aantal verwoede pogingen met helder weer resulteerde telkens in niks, omdat de trein dan juist wel op tijd was, of niet genoeg vertraging had gemaakt. Met het langer worden van de dagen worden de slagingskansen op een foto natuurlijk wel groter, en was het nu dus eens hoog tijd.
Doordat Emmerich bijna alleen in het weekend volledig buiten dienst is door werkzaamheden, kan de trein normaliter doordeweeks met enkelspoorcapaciteit tijdens de werken wel via Emmerich rijden. Hoewel veel treinen dan juist omgeleid worden via Venlo zal RRF via Emmerich rijden om zo de heuvel tussen Venlo en Kaldenkirchen met haar hoge treingewicht te vermijden. Echter is Emmerich de eerste twee volledige weken van april compleet buiten dienst, waardoor ook RRF gedwongen via Venlo moest rijden. Deze maandag 3 april zou de eerste van in totaal zes ritten via Venlo zijn, en aangezien het strakblauw zou worden, werd direct een poging gedaan. Gepland zou de trein ook nu niet met daglicht in Nederland rijden, maar minimaal een uur vertraging zou in ieder geval bij Sevenum wat mogelijk moeten maken. Er werd dan ook in eerste instantie vanuit werk koers gezet naar Sevenum, waarbij onderweg nog even wat bijgeslapen werd.
Nadat ik wakker werd van mijn korte dutje kwam het nieuws binnen dat RRF exact een uur te laat was vertrokken. De stek waar ik als eerste op had ingezet kwam goed uit, want dit zou ook de enige stek zijn in Nederland die met een uur vertraging bij daglicht mogelijk was. Na een aantal pogingen langs de Betuweroute die mislukten, zou de eerste poging aan de veel leukere Brabantroute wel direct slagen! Dat de vertraging net genoeg was bleek al snel, want een goederentrein die in het pad eerder passeerde kwam nog voorbij met schaduwen van de bomen op de trein. Deze waren enkele minuten later mooi van het spoor verdwenen!
Het is 8:06 als onder een kraakheldere lucht RRF goudstaaf 653-07 de twee aanwezigen te Sevenum passeert met kolentrein 49789 vanaf Maasvlakte Oost naar de energiecentrale Scholven. Nadat de trein succesvol afgedrukt was werd de achtervolging ingezet om de trein nogmaals bij Kaldenkirchen te fotograferen. Dit werd ons vrij eenvoudig gemaakt doordat de trein achter ons bij Gekkengraaf aan de kant werd genomen. Hier wachtte de trein op een directe rijweg naar Kaldenkirchen zonder stop in Venlo, zodat de heuvel naar Kaldenkirchen met een aanloop genomen kon worden!
We staan nog steeds aan de Bopparder Hamm waar ik een beetje ontevreden ben dat de foto van de cargo mislukt is door de trage verbinding met het hoogstatief - dat wordt een issue waar ik ooit eens een oplossing ga voor moeten vinden. Ook gisteren - tijdens een halve dag fotograferen in Destelbergen is de foto van de tweede goederentrein mislukt wegens slechte verbinding. En in België is dat des te jammer omdat je dan gedurende een volledig uur niets speciaals te zien krijgt... Vraagje aan de kenners: zijn er alternatieven voor de verbinding met het hoogstatief, dus niet via WiFi en de smartphone?
In tegenstelling tot België is het gelukkig afwisselender in Duitsland en dus duurt het nooit lang voor de volgende leuke trein zich aanbiedt. In dit geval moesten we een kwartietje wachten na de goederentrein totdat deze ICE1 zichtbaar werd. Ook de wolken speelden mee, waardoor deze trein in vol licht doorkwam (al was het wel bijzonder nipt).
-----
Making pictures with you camera on a high tripod isn't always that easy, especially the connection between smartphone and camera is now and then an issue.
It was quite the same on the 27th of October. A photo of a Vectron hauled freight train failed due to a slow connection, but luckely for me one quarter of an hour later, all went well when this ICE 1 passed our point of view at Bopparder Hamm.
Even the clouds had pity, giving away full sunlight on the train (even when it was a close call).
----------
Bopparder Hamm, 27/10/2021
DB 401 062-5
ICE 1 'Geisenheim/Rheingau'
ICE 925 Dortmund Hbf - Frankfurt (Main) Hbf
Op zondag 21 juni kreeg ik de melding dat de 186 364 van HSL weer aan de wandel ging richting Emmerich (waarvoor dank!) Nadat de poging van de dag ervoor mislukte door een fotowolk werd de camera gepakt en richting het Duitse Praest gereden.
Als trein 45791 van Botlek naar Kralupy nad Vltavou in Tsjechië passeert de fraaie 186 364 met haar biodieseltrein de fotograaf ter hoogte van Praest.
Datum: 21-6-2020 12:26.
Locatie: Baumannstraße te Praest (D).
Foto: © Ruben Schots.
Blue Monday (deprimaandag) is een naam, gegeven aan een datum voor de zogenaamd meest deprimerende dag van het jaar.
De vader van 'blauwe maandag, ook bekend als zwarte maandag, niet te verwarren met de 1978 zwarte maandag', is de Britse psycholoog Cliff Arnall. Hij bedacht in 2005 een, naar zijn zeggen, wetenschappelijk verantwoorde formule waaruit zou blijken dat de maandag van de laatste volle week van januari de dag is waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen. Dit zou te maken hebben met het feit dat goede voornemens mislukt zijn en de vakanties ver weg lijken. Daarnaast zijn de dagen nog donker en is de maandag voor veel mensen de eerste dag van de werkweek.
Verschillende media beschuldigden Arnall, die op het moment van publicatie werkzaam was bij de universiteit van Cardiff, ervan zijn naam aan de formule 'verkocht' te hebben. Volgens o.a. The Guardian was het hele persbericht, inclusief de formule, al geschreven door een PR-bureau in opdracht van Sky Travel. Om geloofwaardigheid aan het bericht te hangen, boden ze verschillende academici geld aan om hun naam aan de formule te verbinden. Korte tijd later distantieerde de universiteit van Cardiff zich in de Britse media van Arnall.
Ook inhoudelijk kreeg het bericht veel kritiek. Zo ontbreekt elke verklaring voor hoe de formule is samengesteld, en meet de formule niet in de grootheid 'tijd'.
Voor mij is Blue Monday simpelweg de dag dat er een Blue hour foto geplaatst moet worden. Gelukkig nemen vele deze gewoonte inmiddels over zag ik op Facebook. En deze bovenstaande foto is daar een mooi voorbeeld van, maar wel één met een klein verhaal: Dat verhaal lees en bekijk je op mijn website in mijn recente blog
Follow me on:
Photo Blog | Facebook | Instagram | CameraNU | Natuurfotografie
Bakkum - Na de mislukte middag bij de Koppelpoort voor de 766 van Stichting Hondekop zou ik samen met Tijs nog een poging doen voor de Dinnertrain in Noord-Holland. Na eerst het LM op de foto gezet te hebben in Krommenie gingen we naar Castricum om de eerste rit richting Leiden te fotograferen. Vanaf Castricum pakten we de OV-fiets naar de stek in Bakkum. Aldaar was het afwachten wanneer de Dinnertrain langs kwam. Na nog wat regulier reizigersmaterieel te hebben gefotografeerd, omdat je normaliter toch bijna nooit in deze omgeving komt, kwam niet al veel later trein 33200 aanzetten met uiteraard de Dinnertrain. TCS 102001 passeert met de Dinnertrain de weilanden ter hoogte van Bakkum, onderweg naar Leiden terwijl de gasten in de trein kunnen genieten van hun Diner en Uitzicht.
Zaterdag 23 april 2022
Nach drei Fehlversuche hatte ich am 30. Mai 2021 endlich mal das Glück auf meiner Seite als die 193 368 "Starke Cargo" mit einem Güterzug aus Frankfurt (Oder) nach Hamburg durch Bornim Grube gefahren kam. Knapp war es aber trotzdem und hätte entweder die Metrans ein wenig langsamer oder die 193 368 ein bisschen schneller gefahren, wäre auch der vierter Versuch daneben gegangen..
Van de vele redenen waarom een foto de mist in kan gaan, staan de plotselinge wolk voor de zon en de trein uit een andere richting bij mij bovenaan het lijstje. Op 30 mei 2021 was de 193 368 "Starke Cargo" met een goederentrein onderweg van Frankfurt (Oder) naar Hamburg en na drie mislukte pogingen moest het nu eindelijk eens een keer lukken, dacht ik.
Ik wachtte geduldig te Bornim Grube und kon al een aantal andere treinen fotograferen. Dankzij een info wist ik dat de loc in Golm was en het niet meer al te lang kon duren.
Het weer was super, ik zag de loc reeds op me af komen rijden,niets kon mis gaan,... tot ik in ée´n keer het geluid van een goederentrein achter me hoorde en een Metrans naar Praag langs kwam.
Een aantal scheldwoorden later, begon het wachten.. Zou het nog lukken of had ik voor een vierde keer pech? Het duurde ongelooflijk lang voordat de Metrans eindelijk volledig door was maar gelukkig was de cargo niet alleen sterk maar ook nog langzaam :-)
That was a very close call on May 30th 2021.. I wanted to make a picture of engine 193 368 (which highlights the importance of freigh traffic by rail) but a freight train in the other direction almost ruined the shot.
Luckily it worked out and I managed to get the desired shot of a rather colourful engine (hear in Bornim Grube with a freight train from Frankfurt (Oder) to Hamburg)...
Gistermiddag werd de DB Cargo 193 560 gemeld met een Pruszkow shuttle. Doordat deze trein dusdanig vertraagd was heeft deze in Oldenzaal overnacht. Vorige week werd in de avonduren al een poging gedaan om deze loc vast te leggen mislukte doordat het compleet dichtgetrokken was kon er op deze strakblauwe ochtend weinig mis gaan en kon er onder zomerse omstandigheden de trein vastgelegd worden.
Vorige week vrijdag trok ik er op uit richting Oost-Vlaanderen om de 266 041 op de Bertschi shuttle op foto te zetten. Helaas mislukte die foto, waardoor mijn enige grote doel van de dag niks was geworden. Gelukkig staken alsnog enkele leuke treinen van op de Montzenroute de Schelde over, waaronder deze 193 366 met zijn schuifwandwagens richting Zeebrugge.
Na het mislukt vastleggen van een DDZ6 bij de Vlierdseweg werd nog even kort gewacht op het eerstvolgende goederenpad; wie weet zit er nog wat leuks in. Na passage van de volgende intercity achter de DDZ, bleef het P-sein rood. Een rood P-sein vertelt ons dat er een rijweg is ingesteld voor een trein. Omdat dit het goederenpad was, werd de auto verlaten om in de verte te turen.
Onder het viaduct komt vervolgens de herkenbare witte neus van een Traxx tevoorschijn. Ik baalde enigszins, omdat ik er direct van uitging dat het een Railpool-Traxx zou zijn. Dit bleek te kloppen, maar gelukkig had de loc wél stickers.
Met een forse bietenpulptrein bestaande uit lange zelflossers type Tadns rijdt HSL Netherlands 186 551 voorbij de behoorlijk tevreden fotograaf. Later bleek deze trein kop te hebben gemaakt op Tilburg Goederen en vervolgens naar Oss te zijn gegaan.
Ook RTB Cargo en Retrack waren onderweg naar Bad Bentheim en omdat er een fraaie zonnetje scheen, werden deze ook opgewacht.
Nadat RTB met de PCC Shuttle helaas mislukte door een fotowolk achterin de trein, kwam Retrack voorbij in de volle zon met de 189 211 en bonte combi van trailers en containers richting Bad Bentheim.
Inmiddels is medio oktober '22 de 189 211 ontstickerd en rijdt deze tot het einde van dit jaar bij Retrack in het MRCE zwart. Vaak heb ik hem niet kunnen aantreffen in Nederland, maar toch uiteindelijk drie plaatjes van kunnen schieten.
Vandaag werd er naar Ellecom gereden want er was gemeld dat de blauwe HSL onderweg was met graantrein. vanuit Bad Bentheim. En hier passeert tegen half 12 de 4 fotografen HSL 186 381 met 'n fraaie sleep graanwagens. Vanaf hier verder naar eindbestemming Oss. Daar zal Railpro 6702 de wagens naar de losplaats rijden,waar ze gelost worden.
* Na vele mislukte pogingen konden we vandaag eindelijk deze eens op de plaat zetten.
Op 29 oktober 2019 werd in de ochtend vertrokken naar Ellecom, waar de blauwe HSL 186 381 met graantrein zou passeren. De 186 381 ontbrak nog op mijn lijstje. Diverse pogingen zowel in Duitsland en Nederland om de loc goed op de foto te krijgen mislukte telkens.
HSL 186 381 met graantrein een Oost-Europese herkomst van Bad Bentheim naar Oss, langs Ellecom.
In de kalkgroeves bij Rübeland wordt al meer dan honderd jaar kalk gewonnen. Het bedrijf Fels Werke haalt hier kalk uit drie groeves die dicht bij elkaar liggen: Rübeland (W1), Kaltes Tal (W2) en Hornberg (bij Elbingerode). Een aanzienlijk deel van de kalk wordt per trein over de Rübelandbahn naar Blankenburg getransporteerd. Vanaf daar nemen diesellocomotieven de kalktreinen over en brengen deze naar diverse bestemmingen in Duitsland.
Op de vandaag de dag nog ruim vijftien kilometer lange Rübelandbahn zijn een aanzienlijk aantal infrastructurele bouwwerken aangelegd, waarvan het Kreuztalviaduct (Krocksteinviaduct) na ruim een kilometer na vertrek uit Rübeland het hoogtepunt is. Het viaduct is gebouwd tussen twee tunnels gedurende de modernisering van de lijn in 1930. Het viaduct is 99 meter lang en 27 meter hoog.
Overdag wordt het viaduct ongeveer elk uur bereden door een lege dan wel een beladen kalktrein. Alle treinen rijden hier met locomotief voorop én achterop de trein. Omdat de spoorlijn tussen Hüttenrode en Blankenburg zoveel meter moet dalen, is een keerstation in Michaelstein aangelegd. Op deze wijze kan de trein snel van richting veranderen en duurt een rit Rübeland-Blankenburg slechts 20-25 minuten.
Op 23 juni 2020 zijn de 185 640 en 185 641 zoals elke dag druk in de weer met het rijden van lege kalktreinen richting Rübeland en beladen treinen richting Blankenburg. Na enkele mislukte pogingen door steeds weer opkomende bewolking, lukte het uiteindelijk dan toch om het gewenste plaatje te maken van een trein óp het viaduct. De huisjes op de voorgrond behoren tot het dorpje Neuwerk.
Na de mislukte middag bij de Koppelpoort zou ik samen met Tijs nog een poging doen voor de Dinner Train in Noord-Holland. Na eerst de trein op de foto gezet te hebben in Krommenie en Bakkum zouden we als afsluiter nog naar Heemstee gaan. Eerst was het nog de vraag of de trein op tijd zou komen, want in de reisplanner stond de trein met +60 aangegeven waardoor de trein niet meer in het licht zou komen. Gelukkig was dat niet het geval en kwam trein 33201 keurig op tijd door Heemstee richting Alkmaar.
Zaterdag 23 april 2022
Een poging om het leeg materieel van de GreenCityTrip te fotograferen mislukte helaas door een naderende sprinter van achteren.
Daarop werd er doorgereisd naar Rotterdam om daar de eerste avondfoto te maken van de trein.
Doordat de trein vrij langzaam rijdt en geregeld aan de kant gaat (onder andere ter hoogte van Rotterdam Zuid) kan deze vrij gemakkelijk ingehaald worden steeds.
Zo ook hier door over de HSL naar Rotterdam te reizen.
Na aankomst werd er stelling genomen om met een lage sluitertijd de trein binnen rijdend te fotograferen. Dit bleek uiteindelijk nergens voor nodig omdat de trein al vrij snel werd stilgezet, waardoor een statiefplaatje gemakkelijk te maken was vanaf het perron bij spoor 12.
Na een korte stop vertrok de trein verder naar Den Haag, waarna ikzelf met een vertraagde IC Direct naar Amsterdam Centraal spoedde.
Op woensdag 13 juli waren de weersverwachtingen in de omgeving van Strasbourg iets minder mooi. Hoewel de ochtend zonnig zou starten, maakte de zon al snel plaats voor sluierbewolking. De temperatuur bereikte, net zoals de voorgaande dagen, opnieuw de 30 graden. Al met al een redelijk benauwde dag. Het feit dat de ochtend nog wel zonnig was zorgde ervoor dat we nog een kans kregen om de 67400'en op de spitsdiensten vast te leggen. We hadden voor deze woensdag eigenlijk nog geen plannen gemaakt, met als idee dat we een eventuele mislukte foto van de vorige twee dagen zouden kunnen herkansen. Deze herkansing bleek gelukkig niet nodig te zijn, en zodoende was het mogelijk om het fotopunt bij Duppigheim ook nog te bezoeken.
Omdat er tussen Saint-Die-les-Vosges/Saales en Strasbourg twee stammen actief waren, welke elke dag van bestemming wisselde, verwachtten we nu net zoals maandag de vrij lelijke 67591 op de eerste rit en de duidelijk mooiere 67512 op de tweede rit. Het hoogstatief werd in positie gebracht en keurig op tijd kwam de trein uit Saint-Die-les-Vosges aanrijden. Men had de afgelopen nacht de twee bovengenoemde locs van stam gewisseld, want ditmaal trok de 67512 RRR-stam 228 en 232. Deze twee stammen zagen we twee dagen eerder nog achter de 67591 hangen. De eerste foto was dus gelijk degene met de mooiste loc, en zo kon opnieuw een foto gemaakt worden van deze fraaie diesels.
Als TER 831807 is SNCF 67512 onderweg met RRR-stam 228 en 232 vanuit Saint-Die-les-Vosges op weg richting Strasbourg. Omdat er geen ander fotopunt in de buurt is, besloten we om de tweede rit ook in Duppigheim op te wachten.
Woensdag 13 juli 2022, 07:25
Eigenlijk wilden we een overweg verder richting Zenderen gaan staan, maar toen we onderweg waren stond er een bekende bij de overweg hier. We zijn het hier gaan uitproberen, omdat waar we heen wilden gaan meerdere mensen zouden staan. Dit was een voor mij onbekende plek, maar spijt van de keuze heb ik niet. Het was gezellig, de foto is gelukt, en er was een klein beetje spanning (kijk maar goed in de achtergrond). Een mooi resultaat nadat ons originele reisdoel in de ochtend (2 nieuwe arriva treinstellen) al was mislukt door slecht licht.
Eerste ICNG in Nederland
Railexperts 9901
Alstom (toekomstig NS Reizigers) 3108
Naar Watergraafsmeer (NL)
Deze foto is gemaakt in Tusveld op privaat terrein (met toestemming).
Je hebt altijd van die treinen die maar niet willen lukken om ze vast te leggen. Voor mij is dat de Paneuropa/Terratrans-shuttle van Lokomotion, die qua licht op een praktisch perfect tijdstip rijdt, maar waarbij altijd iets mis gaat.
Op 21 juli 2021 kon ik de trein eindelijk met een zebra 185 fotograferen bij Thüngersheim, onderweg als trein 43820 uit Verona naar Bremen Grolland.
Ter vergelijking: In 12 dagen tijd mislukte de trein 9 keer en was alleen deze foto een succes. Een rode zebra 189 ging 2 keer door wolken de mist in, bij de Cream 189 had ik een kruising en op de terugweg zat er een zwarte Vectron voor, met de rode zebra 193 was er dusdanig veel vertraging dat er geen licht meer was, en dan hebben ze nog die waardeloze Alpha Trains 185'ers waarbij alles natuurlijk wel goed gaat maar waar je niks aan hebt.. ;-)
Begin juni was het weer tijd voor de jaarlijkse Westfalendampf rit naar Amsterdam Centraal.
Dit jaar werd besloten om deze op te wachten bij de Koppelpoort in Amersfoort. Hier stond de zon het minst slecht op de heenrit. Helaas is deze plek ook erg kruisingsgevoelig en werd de trein van achter dicht gereden door een kruisende SNG, waardoor deze foto mislukte.
Echter waren er ook een aantal goederentreinen gemeld vanuit Bad Bentheim en werden deze hierna opgewacht.
Ten eerste de vers gestickerde 186 292 met Volvo containers, onderweg vanuit Maschen (D) naar Gent (B).
Na de mislukte foto bij Chasserades werd een inhaalslag gepoogd richting Belvèzet. De maximumsnelheid langs deze lijn ligt er laag en zodoende zou dit goed mogelijk moeten zijn. Gelukkig kon ik achter twee Franse fotografen aan rijden, die bekend waren met de betere stekjes langs de lijn. Enkele minuten voor doorkomst werden de ladders opgezet en kon genoten worden van het uitzicht op een kudde koeien - hier net buiten beeld. Op een gegeven moment hoorden we getyphoneer in de verte en werd voor de laatste keer stelling ingenomen om de trein vast te leggen. De zon liet zich helaas pas een paar minuten later weer zien. Een tweede inhaalpoging werd nog gepoogd, maar mijn BX bleek wat trager dan de moderne auto van de medefotografen. Zodoende werd maar rustig aan huiswaarts gekeerd. Enigszins met een wrang gevoel omdat we steeds misgrepen naar de zon; maar ook met de hoop om nog wat te kunnen herkansen op de volgende dag; als de meettrein een slagje naar Langogne zou maken..
Eind februari werd de jacht gestart om in het blauwe uur nog een plaatje van de IC Berlijn te station Hengelo te bemachtigen.
Een eerste poging mislukte helaas de week er voor en dus werd er nog een poging gewaagd begin maart.
Doordat elke dag het later donker wordt, verschuift het blauwe uur ook fraai mee. Hierdoor was het licht deze 5e maart een stuk fraaier, dan bij eerdere pogingen.
Het geluk was aan onze zijde en perfect gepositioneerd staat de 1739 gereed, met IC Berlijn 142 naar Amsterdam Centraal.
Hoewel deze 15 juni op een woensdag viel, zou het uiteindelijk een uiterst rustige dag qua goederenverkeer zijn langs de Rhein. Tussen 8:45 en 16:15 konden slechts twee goederentreinen goed gefotografeerd worden. Dit betroffen te Linz am Rhein een ÖBB 1293 met Linz-Shuttle, in de verkeerde Linz, en iets verderop te Dattenberg de Infraserv DE12 met een korte chloortrein. Er waren daarnaast nog twee leuke treinen die potentie hadden. Als eerste de Bayernbahn 151 016 met Henkelzug, maar deze passeerde te vroeg Leutesdorf waardoor dat niks is geworden. Daarnaast was vanuit Krefeld-Uerdingen LTE met een "Moveo Ergo Sum" 193'er onderweg met de Pordenone-Shuttle, maar deze was leeg aan de loc en passeerde pas toen de zon overal al haaks stond. Tussendoor was het gewoon simpelweg stil en liet zelfs DB Cargo zich nauwelijks zien, een nogal apart fenomeen.
Nadat de mislukte poging op LTE bij het viaduct in Linz am Rhein gedaan was, besloten we richting de avondstek van Hammerstein te rijden. Normaliter krijg je hier vanaf ongeveer 17:00 een leuke optocht vanuit het zuiden, en natuurlijk hoopten we dat dat vandaag niet veel anders zou zijn. De dag had namelijk wel wat goed te maken kon je rustig zeggen. Eenmaal toen we arriveerden bleek de zon nog een beetje aan de haakse kant te staan, wat wel jammer was want niet lang na aankomst kwam de BLS Cargo 475 423 met Ambrogio-Shuttle naar Muizen voorbij. Hoewel het qua licht op de neus kantje boord was, sla ik deze even over want op bovenstaande afbeelding hebben we een betere foto van een Ambrogio-Shuttle.
We hadden nu dus het idee dat het dan wel ging lopen vanuit het zuiden, want als de eerste trein uit Zwitserland voorbij is rond dit tijdstip, volgen al snel de volgende. Niks bleek minder waar, want na passage van BLS Cargo duurde het ruim een uur vooraleer de volgende trein vanuit het zuiden opdoemde. Dit betrof een compleet grijze Prima met lege rongenwagens, niet het tonen waard. Maar de aanhouder wint, want na de Prima werd dan eindelijk het blik aan goederentreinen vanuit het zuiden opengetrokken. Als eerste passeerden nog twee DB treinen de revue waarna opeens nogal onverwachts een oude bekende van deze stek op het toneel wist te verschijnen. Ik had nog getwijfeld om bij Leutesdorf te gaan staan in plaats van Hammerstein, en achteraf had ik dat ook beter kunnen doen aangezien ik deze speciale 193'er nu voor de tweede keer op exact dezelfde plek heb, maar wat kan het schelen. Het was immers eindelijk weer een fraaie trein in mooi licht, en deze keer had ze een totaal andere trein aan de haak.
De klok slaat 17:55 als ik opnieuw te Hammerstein de BLS Cargo 193 717 "LWR" voor de lens krijg. Ditmaal is ze met Ambrogio-Shuttle 42030 vanuit Gallarate naar Neuss onderweg. Deze loc is al tijden vrij zelden te zien in deze regio van Duitsland, laat staan Nederland, dus het was wel weer leuk om opnieuw deze loc voor de "LWR", een plek waar ze het minst in haar carrière komt, te mogen vereeuwigen!
Na de mislukte poging op de Betuweroute en de gelukte, maar bewolkte, poging bij de Vlierdseweg beproefde ik op 29 maart opnieuw mijn geluk om de "I am Einziganders" op de foto te zetten. Op een andere plek dan waar ik de kleurrijke loc al op de foto had. Op deze maandag kón het qua licht eigenlijk niet misgaan. Dat bleek te kloppen. Er ging eigenlijk niet veel mis. De stroomafnemer kust het portaal, maar dat vind ik op deze manier niet zo storend.
De twee fotografen laten de camera's het werk doen als DB Cargo 193 366 de volledig beladen Pruszków-Shuttle 42994 voorbij het industrieterrein bij Zaltbommel trekt.
Op 4 april 2020 stond er een dagje langs de Emslandstrecke op de planning. Gehoopt werd op HSL met ketels en HectorRail met staal maar helaas werden beide treinen niet gezien.
De eerste trein die gefotografeerd kon worden was de Pruszków-shuttle van DB Cargo. Op 4 april 2020 werd de tractie voor deze trein geleverd door één van de witte Vectrons die DB Cargo in dienst heeft. Nadat eerdere foto's van deze Vectrons steeds mislukten ging het op 4 april 2020 wel goed.
De fraaie 193 366 ''I am Einziganders'' mocht op deze dag een goed beladen Pruszków-shuttle uit Antwerpen in de richting van Polen rijden. Op de foto komt het geheel als trein 42993 langs Öchteld onderweg naar Pruszków.
English:
On april 4, 2020, the DB Cargo 193 366 ''I am Einziganders'' came along Öchteld as train 42993 from Antwerp to Pruszków.
JAAROVERZICHT 2021
Ook in de maand oktober waren Wouter en ik aan te treffen rond de Rijn. Na een succesvolle passage in Lehmen (aan de Moezel), trokken we naar de Bopparder Hamm. De natuur liet zich van zijn beste kant zien, met allerlei gele en rode herfsttinten: Golderner Oktober op zijn best!
Ook hier aan de oevers van de Rijn werd het hoogstatief bovengehaald, wat onder andere resulteerde in één mislukte foto wegens te traag contact. Gelukkig ging alles wel goed bij een aantal andere foto's, bijvoorbeeld bij deze kruising tussen een leuke homogene DB Cargo goederentrein en één van de Mireo treinstellen van de Mittelrheinbahn.
Een leuke ontmoeting tussen beide treinen (van Siemens), vooral omdat op die manier het onbelichte deel van de goederentrein minder opvalt ;-)
----------
Bopparder Hamm, 27/10/2021
DB 152 110-3
Centralbahn Sonderzug 13414 Mönchengladbach - Zandvoort
Zo kom je hier bijna 30 jaar niet voor een treinenfoto en nu ineens twee dagen achter elkaar. De dag hiervoor mislukte de plaat van De Karel door zon uit :-(
* picture taken using pole
Terwijl de 232 117 de kolentrein bij de fabriek in Könnern bezorgde (wat verkeerd voor de zon gebeurde) reed ik even naar Baalberge om te kijken of de soda-trein naar Wismar al klaar stond. Dit was het geval, en zelfs de loc was al aanwezig. Schijnbaar had ik die tijdens mijn bezoekje aan het tankstation gemist.
Helaas duurde het een eeuwigheid voordat daadwerkelijk vertrokken werd uit Baalberge, waardoor het uithalen van de lege kolentrein in Könnern gemist werd. Een poging om de lege kolentrein bij vertrek te fotograferen mislukte ook: de 232 117 vertrok tot mijn grote frustratie los naar Baalberge.
Terug naar de soda-trein 60350: deze vertrok na een uur wachten richting Köthen met de 232 571, en kon kort na het vertrek vastgelegd worden. Het zou ook meteen de laatste foto van de dag worden, ondanks nog enkele andere pogingen.
Het spoor links in beeld is overigens de enkelsporige lijn naar Könnern.
-Donderdag 2 Februari 2023 20:00-
[NL] In de loop van het vorige jaar ben ik mij verder gaan verdiepen in de spoorse activiteiten op de rechteroever van de Antwerpse haven. De rechterzijde van de Schelde vertoont nog veel tekenen van een oude haven en is daarmee m.i. het meest sfeervolle deel. Dat zorgde bij mij voor een toename van de bezoekjes aan dit deel, wat ik ook dit jaar wil doorzetten. Er zijn nog talloze bedieningen die ik op foto wil en uit ervaring blijkt dat het vaak een kwestie van geluk is om een plan te laten slagen. De bedieningstrein van de havensectie Amerika-Zuid is zo'n typisch voorbeeld van een doel dat talloze keren mislukte. DB Cargo bezoekt als enige vervoerder deze sectie en doet dat voor het uitwisselen van knikketelwagens voor het bedrijf Euroports, dat de wagens met kalkslurry belaadt. In theorie arriveert men rond vijven op dinsdag- en donderdagmiddag en vertrekt men een uur later weer naar bundel IJsland, om daar de loc om te lopen en naar de Noord te vertrekken. Helaas is het vastleggen van de bediening een pak lastiger: meestal rijdt de trein véél te vroeg (ofwel veel te laat), vaak zijn er geen aan- of afvoerwagens en soms rijdt de trein in zijn geheel niet... Het blijft verwonderlijk dat dit marginale vervoer blijft standhouden en zeker bij de vervoerder die in deze hoek nagenoeg geen ander vervoer heeft.
Op 2 februari besloten Tijs en ik eens naar de havens te trekken voor wat havenfoto's in het donker. Na wat navraag bleek de bedieningstrein van Amerika-Zuid ingelegd te zijn en tot onze vreugde met wagens op de heen- én terugrit. Toen de schemering zijn intrede deed vertrokken we, zodat we in het blauwe uurtje konden beginnen. Aangezien DB nog niet onderweg was, verlieten we de A12 bij Zandvliet om een kijkje te nemen bij de gelijknamige bundel, waar Lineas bezig bleek te zijn. Het was een mooi begin maar nog niet waar we voor kwamen, dus besloten we door te rijden. Ter hoogte van het voormalige seinblok 2 troffen we de 6503 van DB Cargo, die met één (!) knikketelwagen wachtte op de passage van de Noordkasteelbrug. Het was onmiskenbaar de bedieningstrein voor Kaolin, dus het werd een kwestie van geduld totdat men in geduwde beweging daarheen ging. Het vergde nogal wat geduld en zelfs na het avondmaal bij de plaatselijke frituur was men in geen velden of wegen te bekennen. Na ruim een uur (!) op bundel IJsland te hebben gestaan kwam de trein hoorbaar naar ons toe gereden. Mooi naast de verlichting van de loods kwam de trein tot stilstand, waarna het korte treintje kon worden vastgelegd:
Met aanvoertrein Z60255, bestaande uit slechts één knikketelwagen voor het vervoer van kalkslurry, poseert de DB Cargo 6503 op donderdagavond 2 februari op bundel Amerika-Zuid. Na enkele foto's rangeerde de loc naar de afvoertrein, die uit een tweetal beladen wagens bestond. Overigens is links het "Zephir" rangeervoertuig te zien, waarmee Kaolin de wagens tussen het bundeltje en de laadterminal verrijdt. Tevreden en voldaan keerden we terug naar de warme auto en vervolgden we ons rondje door de havens: wordt vervolgd!
[EN] On Thursday evening, February 2 this year, the 6503 of DB Cargo has just arrived in section "Amerika-Zuid" in the ports of Antwerp. The locomotive has just dropped one empty tank wagon for the transport of lime slurry and will leave with two loaded wagons. This train drives on Tuesday and Thursday afternoon but mostly too early or too late (or doesn't drive at all), so it's very difficult to photograph it.
DB Cargo 6503, Bedieningstrein Z60255, Antwerpen-D.S.-Amerika-Zuid
©TimoTrimbos
Op 1 april 2023 reed IGSO weer eens een partytrein vanuit Bremen naar Amsterdam. In Duitsland zou de tractie geleverd worden door de Smart Rail 111 223, dus ondanks het slechte weer besloot ik een poging te wagen voor deze loc.
Op vrijdagavond vertrok ik richting Twente om hier bij een vriend te overnachten. Zo konden we op zaterdag vroeg vertrekken om de trein op twee spotplekken bij Salzbergen te fotograferen. Helaas bleek dat de bus naar Oldenzaal was uitgevallen, en dat Keolis niet de moeite had genomen dit even aan haar reizigers te communiceren. En dat moet een betrouwbaar OV voorstellen. Maargoed, aangezien Oldenzaal ook op de fiets al niet meer te halen was, moesten we wachten op de bus van een uur later, waardoor Salzbergen niet meer haalbaar was. Uiteindelijk bleek de enige optie Schüttorf, waar we zouden aankomen 5 minuten voor Smart Rail zou passeren. Gelukkig is Schüttorf een vrij goed station voor treinfotografie, dus op hoop van zegen werd hier uitgestapt. En inderdaad bleek dat je er een goede compositie kon staan, en zelfs de weeromstandigheden vielen mee - we hadden op het ergste gerekend vanwege dramatische weersvoorspellingen.
Nadat de trein met een klein kwartiertje vertraging uit Salzbergen vertrokken was, duurde het niet lang meer tot we een neusje konden zien aankomen. Zo zien we hier Smart Rail 111 223 met een erg bonte rijtuigenset station Schüttorf passeren, onderweg richting Bad Bentheim. Vanaf daar zou de 9901 het stokje overnemen om de feestgangers naar Amsterdam te brengen. Wij brachten de rest van de dag door op wat plekjes rondom Schüttorf voor Betuweroute-omleiders, die door het slechte weer bijna allemaal mislukten. Gelukkig was de foto van de dag al binnen, met de 111 223 konden we in ieder geval erg tevreden naar huis gaan!
1-4-2023
PKP Cargo mislukt bij mij bijna altijd. Laatst in Duitsland en nu al twee keer eerder in Nederland. Misschien een goede reden om niet naar Polen te gaan. De derde keer dat ik op deze trein uit China af ging zaten de foto omstandigheden eindelijk mee. Deze trein van PKP rijdt met extra chinese export sinds de corona crisis. Ook al zaten er laatst twee containers van een bekende telecom gigant tussen, veel containers zullen waarschijnlijk gevuld zijn geweest met mondkapjes en handgel.
Na de mislukte klik in Hattemerbroek waar het opeens helemaal bewolkt was werd terug gereden richting Rumelaar in de hoop daar wel wat zon te zien. Omdat het redelijk kansloos leek en richting Ede meer zon te zien was werd richting Emminckhuizen verplaatst. Niet lang na aankomst kwam de RFO 1830 keurig in de zon voorbij met de beladen kolentrein.