Mahal na Birhen ng Loreto

Our Lady of Loreto de Manila

Nuestra Señora de Loreto

Madonna di Loreto

 

* * *

 

Dalangin sa Mahal na Birhen ng Loreto

 

O Banal na Ina ng Diyos, Mahal na Birhen ng Loreto, pintakasi ng mga naglalakbay sa himpapawid at tagapagligtas ng aming mga tahanan laban sa sunog at mga sakuna, pinasasalamatan ka namin sa mga biyayang pinagkaloob mo sa amin. Buong pananalig kaming humihingi ng iyong maka-inang paglingap at pag-aaruga. Pakinggan mo nawa ang mga hikbi at dalangin na iniluluhog namin sa iyo sa ikawawala ng aming mga kasalanan, sa ikaluluwalhati ng Santa Iglesia Katolika, sa ikapagpapatawad ng mga kaluluwa sa purgatoryo, sa ikababanal ng aming kaluluwa, at sa ikapapayapa ng aming kaluluwa, at sa ikapapayapa ng sandaigdigan, sa pamamagitan ng iyong mahal na Anak na si Hesukristo, Panginoon naming lahat.

 

Siya Nawa.

 

* * *

 

Parokya ng Mahal na Birhen ng Loreto

Kalye Bustillos, Sampaloc, Lungsod ng Maynila

 

Mahal na Birhen ng Loreto

Our Lady of Loreto de Manila

Nuestra Señora de Loreto

Madonna di Loreto

 

* * *

 

Dalangin sa Mahal na Birhen ng Loreto

 

O Banal na Ina ng Diyos, Mahal na Birhen ng Loreto, pintakasi ng mga naglalakbay sa himpapawid at tagapagligtas ng aming mga tahanan laban sa sunog at mga sakuna, pinasasalamatan ka namin sa mga biyayang pinagkaloob mo sa amin. Buong pananalig kaming humihingi ng iyong maka-inang paglingap at pag-aaruga. Pakinggan mo nawa ang mga hikbi at dalangin na iniluluhog namin sa iyo sa ikawawala ng aming mga kasalanan, sa ikaluluwalhati ng Santa Iglesia Katolika, sa ikapagpapatawad ng mga kaluluwa sa purgatoryo, sa ikababanal ng aming kaluluwa, at sa ikapapayapa ng aming kaluluwa, at sa ikapapayapa ng sandaigdigan, sa pamamagitan ng iyong mahal na Anak na si Hesukristo, Panginoon naming lahat.

 

Siya Nawa.

 

* * *

 

Parokya ng Mahal na Birhen ng Loreto

Kalye Bustillos, Sampaloc, Lungsod ng Maynila

 

Noong 2020, ang pandaigdigang pagsiklab ng mga salot ay ipinapasabuhay ang pangamba sa lahat ng sangkatauhan. Hindi lamang ito, ngunit ang mga sakuna tulad ng mga lindol, taggutom, sunog, at mga salot na insekto ay madalas na nagaganap. Ang sangkatauhan ay walang magawa at nawawalan ng pag-asa sa harap ng mga sakuna. Maraming tao ang masidhing nananalangin sa Diyos na humihingi ng Kanyang awa at proteksyon. Ngunit alam mo ba kung ano ang awa ng Diyos? Anong uri ng mga tao ang pinapakitaan ng Diyos ng Kanyang awa? Paano natin matatamo ang awa ng Diyos? Basahin ang sumusunod na mga talata sa Bibliya tungkol sa awa at mga kaugnay na nilalaman upang malaman ang higit pa tungkol sa awa ng Diyos at mahanap ang paraan upang matamo ang awa ng Diyos.

 

1. Ano ang Sinasabi ng Bibliya Tungkol sa Awa ng Diyos? Ano ang Awa ng Diyos?

Isaias 49:10

Sila’y hindi mangagugutom, o mangauuhaw man; at hindi man sila mangapapaso ng init, o ng araw man: sapagka’t siyang may awa sa kanila ay papatnubay sa kanila, sa makatuwid baga’y sa tabi ng mga bukal ng tubig ay papatnubayan niya sila.

 

Isaias 49:13

Ikaw ay umawit, Oh langit; at magalak, Oh lupa; at kayo’y biglang magsiawit, Oh mga bundok: sapagka’t inaliw ni Jehova ang kaniyang bayan, at mahahabag sa kaniyang nagdadalamhati.

 

Isaias 49:15

Malilimutan ba ng babae ang kaniyang batang pasusuhin; na siya’y hindi mahahabag sa anak ng kaniyang bahay-bata? oo, ito’y makalilimot, nguni’t hindi kita kalilimutan.

 

Isaias 54:8

Sa kaunting pagiinit ay ikinubli ko ang aking mukha sa iyo sa isang sangdali; nguni’t kinaawaan kita sa pamamagitan ng walang hanggang kagandahang-loob, sabi ni Jehova, na iyong Manunubos.

 

Isaias 54:10

Sapagka’t ang mga bundok ay mangapapaalis, at ang mga burol ay mangapapalipat; nguni’t ang aking kagandahang-loob ay hindi hihiwalay sa iyo, o ang akin mang tipan ng kapayapaan ay maalis, sabi ni Jehova na naaawa sa iyo.

 

Jonas 4:10–11

At sinabi ni Jehova, Ikaw ay nanghinayang sa kikayon na hindi mo pinagpagalan o pinatubo man; na sumampa sa isang gabi, at nawala sa isang gabi: At hindi baga ako manghihinayang sa Ninive, sa malaking bayang yaon, na mahigit sa isang daan at dalawang pung libong katao na hindi marunong magmunimuni ng kanilang kamay at ng kanilang kaliwang kamay; at marami ring hayop?

 

Nauugnay na mga Salita ng Diyos

Bagaman pinagkatiwalaan si Jonas upang ipahayag ang salita ng Diyos na si Jehova sa mga taga-Ninive, hindi niya naunawaan ang intensyon ng Diyos na si Jehova, ni naunawaan ang Kanyang mga pag-aalala at mga inaasahan para sa mga mamamayan ng lungsod. Sa pamamagitan ng mahigpit na pangangaral na ito, nais ng Diyos na sabihin sa kanya na ang sangkatauhan ay produkto ng Kanyang sariling mga kamay, at ang Diyos ay naglaan ng maingat na paggawa para sa bawat tao; dala-dala ng bawat tao ang mga pag-asa ng Diyos; tinatamasa ng bawat tao ang tustos na buhay ng Diyos; para sa bawat tao, nagbayad ang Diyos ng isang malaking halaga. Ang mahigpit na pangangaral na ito ay nagpaalala rin kay Jonas na pinapahalagahan ng Diyos ang sangkatauhan, ang gawa ng Kanyang sariling mga kamay, tulad ng pagpapahalaga ni Jonas sa halaman. Hindi sila basta iiwanan ng Diyos sa anumang paraan hanggang sa huling sandali; lalo na, napakaraming bata at mga inosenteng hayop sa loob ng lungsod. Kapag nakikitungo sa mga batang ito at sa mga inosenteng nilalang ng Diyos, na hindi man lamang alam ang kaibahan ng kanilang kanang kamay sa kanilang kaliwa, lalong hindi kayang tapusin ng Diyos ang kanilang buhay at alamin ang kanilang kalalabasan sa gayong madaliang paraan. Umasa ang Diyos na makita silang lumaki; umasa Siya na hindi sila lalakad sa landas na parehong nilakaran ng kanilang mga matatanda, na hindi na nila kailangang muling marinig ang babala ng Diyos na si Jehova, at sasaksi sila sa nakaraan ng Ninive. Lalong higit pa rito, umasa ang Diyos na makita ang mga taga-Ninive pagkatapos nilang magsisi, na makita ang hinaharap ng Ninive matapos ang kanilang pagsisisi, at higit na mahalaga, na makita ang Ninive na muling namumuhay sa ilalim ng awa ng Diyos. Kaya, sa mata ng Diyos, ang mga nilikhang ito na hindi alam ang kaibahan ng kanilang kanan sa kaliwang kamay ay ang kinabukasan ng Ninive. Sila ang papasan sa kasuklam-suklam na nakaraan ng Ninive, tulad ng kanilang pagpasan sa mahalagang tungkulin ng pagiging saksi sa nakaraan at hinaharap ng Ninive sa ilalim ng paggabay ng Diyos na si Jehova. Sa pahayag na ito ng Kanyang tunay na nararamdaman, iniharap ng Diyos na si Jehova ang awa ng Lumikha para sa sangkatauhan sa kanyang kabuuan. Ipinakita nito sa sangkatauhan na ang “awa ng Lumikha” ay hindi isang walang-laman na parirala, ni isang hungkag na pangako; mayroon itong matibay na mga prinsipyo, mga pamamaraan at layunin. Siya ay tunay at totoo, at hindi gumagamit ng mga kasinungalingan o pagpapanggap, at sa parehong paraang ito, ang Kanyang awa ay walang hanggang ipinagkakaloob sa buong sangkatauhan sa bawat panahon at kapanahunan. Gayunpaman, hanggang sa mismong araw na ito, ang pakikipag-usap ng Lumikha kay Jonas ay ang nag-iisa at natatanging pahayag ng Diyos kung bakit nagpapakita Siya ng awa sa sangkatauhan, kung paano Siya nagpapakita ng awa sa sangkatauhan, gaano Siya nagpaparaya sa sangkatauhan at ang Kanyang tunay na nararamdaman para sa sangkatauhan. Ang maikli ngunit malinaw na pakikipag-usap ng Diyos na si Jehova ay nagpapahayag ng Kanyang kumpletong mga kaisipan para sa sangkatauhan; ito ay isang tunay na pagpapahayag ng saloobin ng Kanyang puso tungo sa sangkatauhan; at isa rin itong matibay na patunay ng Kanyang pagkakaloob ng masaganang awa sa sangkatauhan. Ang Kanyang awa ay hindi lamang ipinagkakaloob sa nakatatandang mga henerasyon ng sangkatauhan; ito ay ipinagkakaloob din sa mga nakababatang miyembro ng sangkatauhan, kagaya lamang ng dati, mula sa isang henerasyon hanggang sa susunod. Bagaman ang poot ng Diyos ay madalas dumarating sa ilang lugar at ilang panahon ng sangkatauhan, ang awa ng Diyos ay hindi kailanman huminto. Sa Kanyang awa, ginagabayan at pinangungunahan Niya ang isang henerasyon ng Kanyang nilikha pagkatapos ng sumunod, tinutustusan at pinagpapala ang isang henerasyon ng nilikha pagkatapos ng sumunod, sapagkat ang Kanyang tunay na nararamdaman tungo sa sangkatauhan ay hindi kailanman magbabago. Tulad ng sinabi ng Diyos na si Jehova: “At hindi baga Ako manghihinayang sa Ninive…?” Lagi Niyang pinapahalagahan ang Kanyang sariling sangnilikha. Ito ang awa ng matuwid na disposisyon ng Lumikha, at ito rin ang dalisay na pagiging natatangi ng Lumikha!

 

Hinango mula sa “Ang Diyos Mismo, ang Natatangi II” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

 

Tanging ang Lumikha ang naaawa sa sangkatauhang ito. Tanging ang Lumikha ang nagpapakita ng lambing at pagmamahal sa sangkatauhang ito. Tanging ang Lumikha ang may tunay at hindi napapatid na pagmamahal para sa sangkatauhan. Gayundin, tanging ang Lumikha ang makakapagkaloob ng kaawaan sa sangkatauhang ito at umiibig sa Kanyang buong sangnilikha. Lumulundag at sumasakit ang Kanyang puso sa bawat kilos ng tao: Siya ay nagagalit, nababalisa, at nagdadalamhati sa kasamaan at katiwalian ng tao. Siya ay nalulugod, nagagalak, nagpapatawad at nagsasaya sa pagsisisi at paniniwala ng tao; ang bawat isa sa Kanyang mga kaisipan at mga ideya ay umiiral at umiikot para sa sangkatauhan; kung ano at kung anong mayroon Siya ay lubos na ipinahahayag para sa kapakanan ng sangkatauhan; ang kabuuan ng Kanyang mga damdamin ay nakaugnay sa pag-iral ng sangkatauhan. Para sa kapakanan ng sangkatauhan, naglalakbay Siya at nagmamadali; tahimik Niyang ibinibigay ang bawat himaymay ng Kanyang buhay; iniaalay Niya ang bawat minuto at segundo ng Kanyang buhay…. Hindi Niya kailanman nalaman kung paano kaawaan ang Kanyang sariling buhay, ngunit lagi Niyang kinakaawaan at minamahal ang sangkatauhan na Kanya Mismong nilikha…. Ibinibigay Niya ang lahat ng kung anong mayroon Siya para sa sangkatauhang ito…. Iginagawad Niya ang Kanyang awa at pagpaparaya nang walang kundisyon at walang inaasahang kagantihan. Ginagawa lamang Niya ito upang patuloy na mananatili ang sangkatauhan sa Kanyang harapan, na tinatanggap ang Kanyang tustos ng buhay; ginagawa lamang Niya ito upang maaaring isang araw ay magpasakop sa Kanya ang sangkatauhan at kilalanin na Siya ang Isa na nag-aalaga sa pag-iral ng tao at nagtutustos ng buhay ng buong sangnilikha.

 

Hinango mula sa “Ang Diyos Mismo, ang Natatangi II” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

 

Kinasuklaman ng Diyos ang tao dahil ang tao ay may poot sa Kanya, nguni’t sa Kanyang puso, ang Kanyang pag-aalaga, pagmamalasakit, at awa para sa sangkatauhan ay nanatiling hindi nagbabago. Kahit noong nilipol Niya ang sangkatauhan, ang puso Niya’y nanatiling hindi nagbago. Noong ang sangkatauhan ay napuno ng katiwalian at naging suwail sa Diyos hanggang sa isang nakapanghihinang punto, kinailangan ng Diyos na wasakin ang sangkatauhan, dahil sa Kanyang disposisyon at Kanyang diwa, at alinsunod sa Kanyang mga panuntunan, na lipulin ang sangkatauhang ito. Nguni’t dahil sa diwa ng Diyos, kinaawaan pa rin Niya ang sangkatauhan, at nagnais pang gumamit ng iba’t ibang mga paraan upang tubusin ang sangkatauhan upang makapagpatuloy silang mabuhay. Sa halip, nilabanan ng tao ang Diyos, nagpatuloy na sumuway sa Diyos, at tinanggihan na tanggapin ang pagliligtas ng Diyos, na ang ibig sabihin, tinanggihan na tanggapin ang Kanyang mabubuting layunin. Kahit paano man sila tinawag ng Diyos, pinaalalahanan, tinustusan, tinulungan, o pinagbigyan, hindi ito naunawaan o pinahalagahan ng tao, at ni hindi rin sila nagbigay-pansin. Sa kabila ng sakit Niyang nadama, hindi pa rin kinalimutan ng Diyos na ibigay sa tao ang pinakamataas na antas ng Kanyang pagpaparaya, sa paghihintay na manumbalik ang tao. Matapos Niyang maabot ang Kanyang hangganan, ginawa Niya ang dapat Niyang gawin nang walang anumang alinlangan. Sa madaling sabi, may nakatakdang panahon at proseso mula sa sandaling binalak ng Diyos na lipulin ang sangkatauhan hanggang sa opisyal na simula ng Kanyang gawain na paglipol sa sangkatauhan. Umiral ang ganitong proseso sa layuning mapanumbalik ang tao, at ito ang huling pagkakataon na ibinigay ng Diyos sa tao. Kaya ano ang ginawa ng Diyos sa panahong ito bago lipulin ang sangkatauhan? Napakaraming pagpapaalala at masidhing paghihikayat ang ginawa ng Diyos. Kahit gaano pa katindi ang sakit o pighating pinagdadaanan ng puso ng Diyos, patuloy Niyang ibinigay ang Kanyang pag-aalaga, malasakit, at masaganang awa sa sangkatauhan. Ano ang nakikita natin mula rito? Walang duda, nakikita natin na ang pag-ibig ng Diyos para sa sangkatauhan ay totoo at hindi bukang-bibig lamang. Ito ay tunay, nadarama at may halaga, hindi huwad, may halo, mapandaya o mapagkunwari.

 

Hinango mula sa “Ang Gawain ng Diyos, ang Disposisyon ng Diyos, at ang Diyos Mismo I” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

 

2. Paano Ka Humihingi ng Awa sa Diyos?

Kawikaan 28:13

Siyang nagtatakip ng kaniyang mga pagsalangsang ay hindi giginhawa: nguni’t ang nagpapahayag at nagiiwan ng mga yaon ay magtatamo ng kaawaan.

 

Isaias 55:7

Lisanin ng masama ang kaniyang lakad, at ng liko ang kaniyang mga pagiisip; at manumbalik siya kay Jehova, at kaaawaan niya siya; at sa aming Dios, sapagka’t siya’y magpapatawad ng sagana.

 

Jonas 3:7–9

At kaniyang inihayag at itinanyag sa buong Ninive sa pasiya ng hari at ng kaniyang mga mahal na tao, na sinasabi, Huwag lumasa maging tao ni hayop man, bakahan ni kawan man, ng anomang bagay: huwag silang magsikain, ni magsiinom man ng tubig; Kundi mangagbalot sila ng kayong magaspang, ang tao at gayon din ang hayop, at magsidaing silang mainam sa Dios: oo, talikdan ng bawa’t isa ang kaniyang masamang lakad, at ang pangdadahas na nasa kanilang mga kamay. Sino ang nakaaalam kung manumbalik ang Dios at magsisisi, at hihiwalay sa kaniyang mabangis na galit, upang tayo’y huwag mangamatay.

 

Nauugnay na mga Salita ng Diyos

Pagkatapos mapakinggan ang pagpapahayag ng Diyos, ang hari ng Ninive at ang kanyang mga nasasakupan ay nagsagawa ng serye ng mga pagkilos. Ano ang kalikasan ng kanilang asal at mga gawa? Sa madaling salita, ano ang diwa ng kabuuan ng kanilang pag-uugali? Bakit nila ginawa ang kanilang nagawa? Sa mata ng Diyos, matapat ang kanilang pagsisisi, hindi lamang dahil buong sikap silang nagsumamo sa Diyos at nangumpisal sa kanilang mga kasalanan sa harap Niya, kundi dahil na rin sa iniwan na nila ang kanilang masamang pag-uugali. Ginawa nila ang ganito dahil matapos nilang marinig ang mga salita ng Diyos, labis silang natakot at naniwala na gagawin Niya ang Kanyang sinabi. Sa pamamagitan ng pag-aayuno, pagdadamit ng sako at pag-upo sa abo, ninais nilang ipahayag ang kanilang pagpayag na baguhin ang kanilang mga pamamaraan at tumigil na sa kasamaan, upang manalangin sa Diyos na si Jehova na pigilin ang Kanyang galit, upang magsumamo sa Diyos na si Jehova na bawiin ang Kanyang pasya, gayundin ang malaking kapahamakan na malapit nang dumating sa kanila. Sa pamamagitan ng pagsiyasat sa lahat ng kanilang pag-uugali, makikita natin na naunawaan na nila na ang kanilang nakaraang masasamang gawa ay kasuklam-suklam sa Diyos na si Jehova at naunawan nila ang dahilan kung bakit malapit na Niya silang puksain. Dahil sa mga katwirangf ito, ninais nilang lahat na lubusang magsisi, talikuran ang kanilang masasamang gawa, at iwanan ang karahasan sa kanilang mga kamay. Sa madaling salita, nang maunawaan na nila ang pahayag ng Diyos na si Jehova, ang bawat isa sa kanila ay nakadama ng takot sa kanilang mga puso; hindi na nila ipinagpatuloy ang kanilang masamang pag-uugali ni hindi na nagpatuloy na gawin ang mga gawaing kinamumuhian ng Diyos na si Jehova. Dagdag pa dito, nagsumamo sila sa Diyos na si Jehova na patawarin ang kanilang mga nakaraang kasalanan at huwag silang parusahan batay sa kanilang mga nakaraang ginawa. Nakahanda silang hindi na kailanman muling mamumuhay sa kasamaan at gagawa na sila ayon sa mga ipinag-uutos ng Diyos na si Jehova, hindi na nila kailanman muling pasisiklabin ang galit ng Diyos na si Jehova. Tapat at ganap ang kanilang pagsisisi. Galing ito sa kaibuturan ng kanilang mga puso at hindi nagkukunwari, ni hindi ito pansamantala.

 

Sa sandaling nalaman ng mga taga-Ninive, mula sa kataas-taasang hari hanggang sa kanyang mga nasasakupan, na nagagalit sa kanila ang Diyos na si Jehova, ang bawat isa sa kanilang mga gagawin, ang kanilang buong asal, maging ang bawat pagpapasya at pagpili ay malinaw at lantad sa paningin ng Diyos. Nagbago ang puso ng Diyos ayon sa kanilang pag-uugali. Ano ang nasa isip ng Diyos ng mga sandaling iyon? Kayang sagutin ng Biblia ang tanong na iyan para sa iyo. Ayon sa nakatala sa Kasulatan: “At nakita ng Diyos ang kanilang mga gawa, na sila’y nagsihiwalay sa kanilang masamang lakad; at nagsisi ang Diyos sa kasamaan, na Kaniyang sinabing Kaniyang gagawin sa kanila; at hindi Niya ginawa.” Bagaman binago ng Diyos ang Kanyang isip, walang bagay na magulo tungkol sa kalagayan ng Kanyang kaisipan. Binago lamang Niya ang kalagayan mula sa paghahayag ng Kanyang galit tungo sa pagpapakalma ng Kanyang galit, at pagkatapos ay nagpasya na huwag nang dalhin ang malupit na kapahamakan sa lungsod ng Ninive. Ang dahilan kung bakit napagpasyahan ito ng Diyos—na iligtas ang mga taga-Ninive mula sa malupit na kapahamakan—nang napakabilis ay napagmasdan ng Diyos ang puso ng bawat tao sa Ninive. Nakita Niya ang kanilang itinatago mula sa kalaliman ng kanilang mga puso: ang kanilang tapat na pangungumpisal at pagsisisi sa kanilang mga kasalanan, ang kanilang tapat na paniniwala sa Kanya, ang kanilang malalim na pakiramdam kung paano na ang kanilang masasamang gawa ay lubos na nagpagalit sa Kanyang disposisyon, at nagdulot ng takot sa nalalapit na kaparusahan ng Diyos na si Jehova. At gayundin naman, narinig din ng Diyos na si Jehova ang mga panalangin mula sa kaibuturan ng kanilang mga puso na taimtim na nakiusap na pigilin Niya ang Kanyang galit laban sa kanila upang makaiwas sila sa parating na kapahamakan. Nang mapansin ng Diyos ang lahat ng pangyayaring ito, unti-unting naglaho ang Kanyang galit. Kahit gaano kalaki ang Kanyang galit sa nakaraan, nang makita Niya ang tapat na pagsisisi sa kaibuturan ng mga puso ng mga taong ito, nabagbag nito ang Kanyang puso, kaya’t hindi Niya makayang dalhin ang kapahamakan sa kanila, at humupa na ang Kanyang galit sa kanila. Sa halip, patuloy Niyang ipinadama ang Kanyang awa at pagpapaubaya sa kanila at patuloy silang ginabayan at tinustusan.

 

Hinango mula sa “Ang Diyos Mismo, ang Natatangi II”

 

Ang “masamang gawi” ay hindi tumutukoy sa isang dakot na masasamang gawa, kundi ang masamang pinagmumulan sa likod ng pag-uugali ng mga tao. “Ang paglayo sa kanyang masamang gawi” ay nangangahulugan na hindi na nila kailanman muling gagawin ang mga gawaing ito. Sa madaling salita, hindi na sila kailanman muling mamumuhay sa masamang gawing ito; ang paraan, pinagmulan, layunin, intensyon at prinsipyo ng kanilang mga gawain ay nagbagong lahat; hindi na nila kailanman muling gagamitin ang mga pamamaraan at mga prinsipyong ito upang magdulot ng kasiyahan at kaligayahan sa kanilang mga puso. Ang “iniwan” sa “iniwan ang karahasan sa kanilang mga kamay” ay nangangahulugan na binitawan o isinantabi, upang ganap na makawala sa nakaraan at hindi na kailanman muling babalikan. Nang iwanan ng mga taga-Ninive ang karahasan sa kanilang mga kamay, pinatunayan at kinatawan nito ang tunay nilang pagsisisi. Pinagmamasdan ng Diyos ang panlabas na kalagayan ng mga tao, gayundin ang kanilang mga puso. Nang mapansin ng Diyos ang tunay na pagsisisi nang walang pag-aalinlangan sa puso ng mga taga-Ninive, at napansin din na tinalikdan na nila ang kanilang masasamang gawi at iniwan ang karahasan sa kanilang mga kamay, binago Niya ang Kanyang puso. Ibig sabihin, ang asal at pag-uugali ng mga taong ito at ang iba’t ibang pamamaraan ng kanilang paggawa, gayundin ang kanilang tapat na pangungumpisal at pagsisisi sa mga kasalanan sa kanilang puso, ang dahilan kaya nagbago ang puso ng Diyos, nagbago ang Kanyang mga intensiyon, umatras sa Kanyang pagpapasya at hindi na sila parurusahan o lilipulin man. Kaya nagkaroon ang mga taga-Ninive ng ibang katapusan. Nailigtas nila ang kanilang sariling mga buhay at natamo rin nila ang awa at pagpaparaya ng Diyos, kung saan iniatras din ng Diyos ang Kanyang poot.

 

Hinango mula sa “Ang Diyos Mismo, ang Natatangi II”

 

Kahit gaano man ang galit ng Diyos sa mga taga-Ninive, sa sandaling nagpahayag sila ng pag-aayuno at nagsuot ng sako at naupo sa abo, unti-unting lumambot ang Kanyang puso, at nagsimulang baguhin ang Kanyang puso. Nang sabihin Niyang wawasakin Niya ang kanilang lungsod—ang panahon bago ang kanilang pangungumpisal at pagsisisi sa kanilang mga kasalanan—galit pa rin sa kanila ang Diyos. Nang dumaan sila sa serye ng mga pagsisisi, unti-unting humupa ang galit ng Diyos sa mga taga-Ninive at napalitan ng awa at pagpaparaya sa kanila. Walang anumang salungatan tungkol sa magkaparehong pahayag ng dalawang aspeto ng disposisyon ng Diyos sa magkaparehong pangyayari. Paano mauunawaan at malalaman ng isang tao ang ganitong kawalan ng pagkakasalungatan? Magkasunod na ipinahayag ng Diyos ang dalawang magkatapat na bahaging ito ng mga diwa nang magsisi ang mga taga-Ninive, upang makita ng mga tao ang pagiging totoo at pagka-di-napupuno ng diwa ng Diyos. Ginamit ng Diyos ang Kanyang saloobin upang sabihin sa mga tao ang mga sumusunod: Ito ay hindi dahil kinukunsinti ng Diyos ang mga tao, o hindi Niya nais na maawa sa kanila; ito ay dahil sa bihira silang magsisi nang tapat sa Diyos, at bihirang tunay na talikdan ng mga tao ang kanilang masasamang gawi at iwanan ang karahasan sa kanilang mga kamay. Sa madaling sabi, kapag nagagalit ang Diyos sa tao, umaasa Siya na makakaya ng tao na magsisi nang tapat, at umaasa Siya na makikita ang tunay na pagsisisi ng tao, na dahil dito, buong laya Niyang ipagpapatuloy na ipagkaloob ang Kanyang awa at pagpaparaya sa tao. Ibig sabihin nito na ang masamang ugali ng tao ang nagdudulot ng poot ng Diyos, at kung saan ang awa at pagpaparaya ng Diyos ay ipagkakaloob sa mga nakikinig sa Diyos at tunay na nagsisisi sa harap Niya, sa mga makatatalikod sa kanilang masasamang gawi at maiiwan ang karahasan ng kanilang mga kamay. Ang saloobin ng Diyos ay malinaw na ipinahayag sa Kanyang pakikitungo sa mga taga-Ninive: Ang awa at pagpaparaya ng Diyos ay hindi lubhang mahirap na makamit; hinihingi Niya sa isa ang tunay na pagsisisi. Hangga’t ang mga tao ay tatalikod sa kanilang masasamang gawi at iiwan ang karahasan sa kanilang mga kamay, babaguhin ng Diyos ang Kanyang puso at ang Kanyang saloobin sa kanila.

 

Hinango mula sa “Ang Diyos Mismo, ang Natatangi II” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

 

Rekomendasyon:

 

Ang Panalangin ng Pagsisisi sa Kumpisal Ba ay Tunay na Pagsisisi?

 

10 Mga Kanta ng Panalangin sa Umaga upang Mapalapit Ka sa Diyos

 

The Daily Devotional Tagalog page provides rich devotional resources to help you get close to God every day and build a normal relationship with Him.

 

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.godfootsteps.org/disclaimer.html

Banggitin ang “kaligtasan” at halos lahat ng tao ay iisipin na ang paniniwala sa Panginoon ay nagbibigay ng kaligtasan, at ibig sabihin nito ay pagkamit ng walang-hanggang kaligtasan ng Diyos dahil sabi sa Roma 10:10, “Sapagka’t ang tao’y nanampalataya ng puso sa ikatutuwid; at ginagawa sa pamamagitan ng bibig ang pagpapahayag sa ikaliligtas.” Sa ating mga mata, sa pamamagitan ng paniniwala sa Panginoon sa ating mga puso at pagkilala sa Kanya sa ating mga salita, tayo ay napawalang-sala ng pananampalataya at nakamtan ang walang-hanggang kaligtasan, kaya kapag bumalik ang Panginoon, direktang dadalhin Niya tayo sa kaharian ng langit. Magiging tayo yaong mga nakatamo ng walang-hanggang kaligtasan mula sa Diyos. Gayunpaman, mayroong mga nagtaas ng ilang mga pagdududa tungkol dito; kahit na nailigtas tayo ng ating pananampalataya, nakakagawa pa rin tayo ng mga kasalanan, madalas na naiwawala ang ating mga pagpipigil, nakadarama ng paninibugho sa iba, at pagkakaroon ng masasamang kaisipan. Sinusunod din natin ang masasamang makamundong mga uso. Malinaw na sinabi ng Panginoong Jesus, “Ang bawa’t nagkakasala ay alipin ng kasalanan. At ang alipin ay hindi nananahan sa bahay magpakailan man: ang anak ang nananahan magpakailan man” (Juan 8:34–35). Yaong mga madalas magkasala at mangumpisal ay lingkod pa rin ng kasalanan, at tiyak na hindi makakapasok sa kaharian ng langit. Kaya paano iyon mabibilang bilang pagtanggap ng walang-hanggang kaligtasan mula sa Diyos?

 

Nais naming magbahagi at tuklasin ang pinagtatalunang paksa na ito ngayon: Ang pagkamit ba ng kaligtasan mula sa Panginoong Jesus ay nangangahulugang pagkamit ng walang-hanggang kaligtasan mula sa Diyos? At paano tayo maaaring makakamit ng walang-hanggang kaligtasan ng Diyos?

 

Kaligtasan Mula sa Panginoong Jesus

Tayo ay mag-fellowship ng kaunti sa pinagmulan ng gawain ng Panginoong Jesus upang magbigay pansin sa kung ano ang mismong tinutukoy ng pagpapawalang-sala sa pamamagitan ng pananampalataya. Alam ng lahat na sa pagtatapos ng Kapanahunan ng Kautusan, ang sangkatauhan ay naging mas malalim na nagawang tiwali ni Satanas; hindi nila nasunod ang batas at ang mga kautusan, at gumagawa ng maraming mga bagay na nakakasakit sa disposisyon ng Diyos. Sumasamba sila sa mga idolo, nakikiapid, at naghahandog pa ng mga sakripisyo tulad ng mga pilay o bulag na mga kalapati at tupa. Lahat ay nasa panganib na maparusahan at mapatay sa ilalim ng batas. Upang mailigtas ang sangkatauhan, ang Diyos ay personal na nagkatawang-tao bilang ang Panginoong Jesus batay sa mga pangangailangan ng sangkatauhan sa panahon na iyon, isinagawa ang hakbang ng gawain ng pagtubos, ipinahayag ang paraan ng pagsisisi, at nagbigay ng isang bagong direksyon na susundin para sa sangkatauhan. Itinuro Niya sa mga tao ang pagpaparaya at pagtitiis, mahalin ang kanilang mga kaaway, patawarin ang iba ng pitumpung beses na makapito, at higit pa. Pinagaling din ng Panginoong Jesus ang mga may sakit, nagpalayas ng mga demonyo, at nagsagawa ng lahat ng uri ng mga himala. Hangga’t ang isang tao ay tunay na nagkukumpisal ng kanilang mga kasalanan sa Panginoon, patatawarin ng Panginoong Jesus ang mga kasalanan na iyon sa Kanyang napakalawak na pagpapaubaya at pagtitiis. Sa huli, Siya ay ipinako sa krus bilang walang-hanggang handog para sa sangkatauhan, na kumuha ng mga kasalanan ng sangkatauhan at nakamit ang gawain ng pagtubos ng Kapanahunan ng Biyaya. Ito ang kaligtasan na ipinagkaloob ng Diyos sa tao sa Kapanahunan ng Biyaya. Sa pamamagitan ng pagtanggap ng kaligtasan ng Panginoong Jesus, naging kwalipikado tayong lumapit sa harap ng Diyos sa panalangin. Hangga’t kinikilala natin ang pangalan ng Panginoon, naniniwala sa Kanya sa ating mga puso, at nangungumpisal at nagsisisi sa Panginoon, ang mga kasalanan natin ay patatawarin. Magagawa nating masiyahan sa lahat ng kapayapaan at kagalakan na nagmumula sa Diyos—ito ang pagkamit ng kaligtasan ng Diyos sa Kapanahunan ng Biyaya, at ito ang tunay na kahulugan ng pagpapawalang-sala sa pamamagitan ng pananampalataya. Malinaw nating nakikita ang kaligtasan ng Panginoong Jesus ay ang kaligtasan ng pagpapatawad ng mga kasalanan, at ito ang nakamit sa pamamagitan ng ating paniniwala sa Panginoon. Hindi na tayo hinahatulan at malalagay sa kamatayan sa ilalim ng batas, ngunit hindi ito nangangahulugang ganap na tayong nakamit ng Diyos o nakamit ng walang-hanggang kaligtasan ng Diyos. Iyon ay sapagkat hindi tayo tinubos ng Panginoong Jesus sa ating mga satanikong kalikasan. Basahin natin ang ilang mga sipi ng mga salita ng Diyos upang makakuha ng higit na kalinawan dito.

 

Sabi ng Diyos, “Sa panahong iyon ang gawain ni Jesus ay ang pagtubos sa buong sangkatauhan. Ang mga kasalanan ng lahat ng naniwala sa Kanya ay napatawad; hangga’t ikaw ay naniwala sa Kanya, ikaw ay Kanyang tutubusin; kung ikaw ay naniwala sa Kanya, hindi ka na isang makasalanan, ikaw ay pinawalang-sala sa iyong mga kasalanan. Ito ang kahulugan ng pagiging ligtas, at mapangatwiranan sa pamamagitan ng pananampalataya. Nguni’t sa yaong mga naniwala, mayroon pa ring nanatiling mga mapanghimagsik at sumalungat sa Diyos, at mga kailangan pang dahan-dahang alisin. Ang kaligtasan ay hindi nangahulugan na ang tao ay lubusang nakamit na ni Jesus, sa halip ang tao ay wala na sa kasalanan, na siya ay pinatawad na sa kanyang mga kasalanan: Kapag ikaw ay naniwala, hindi ka na kailanman nasa kasalanan pa.” “Ang mga kasalanan ng tao ay napatawad sa pamamagitan ng Diyos na nagkatawang-tao, nguni’t hindi ito nangangahulugan na ang tao ay walang kasalanan sa kalooban niya. Ang mga kasalanan ng tao ay maaaring mapatawad sa pamamagitan ng handog para sa kasalanan, nguni’t hindi magagawang lutasin ng tao ang suliranin kung paano siya hindi na muling magkakasala at kung paanong ang kanyang makasalanang kalikasan ay ganap na maiwawaksi at mababago. Ang mga kasalanan ng tao ay napatawad dahil sa gawain ng pagpapapako sa krus ng Diyos, nguni’t ang tao ay patuloy na namuhay sa dating tiwaling maka-satanas na disposisyon. Dahil dito, ang tao ay dapat na ganap na mailigtas mula sa tiwaling maka-satanas na disposisyon upang ang makasalanang kalikasan ng tao ay maaaring ganap na maiwaksi at hindi na kailanman muling mabubuo, at sa gayon ay tinutulutang mabago ang disposisyon ng tao. Kakailanganin nito na maunawaan ng tao ang landas ng paglago sa buhay, ang landas ng buhay, at ang paraan upang baguhin ang kanyang disposisyon. Kakailanganin din na ang tao ay kumilos alinsunod sa landas na ito, nang sa gayon ang disposisyon ng tao ay unti-unting mababago at makakapamuhay siya sa ilalim ng pagsikat ng liwanag, at upang maaaring magawa niya ang lahat ng bagay ayon sa kalooban ng Diyos, iwaksi ang tiwaling maka-satanas na disposisyon, at lumaya mula sa impluwensya ng kadiliman ni Satanas, at dahil dito ganap na makakalaya mula sa kasalanan. Doon lamang matatanggap ng tao ang ganap na kaligtasan.”

 

Malinaw na sinabi ng mga salita ng Diyos na ginawa ng Panginoong Jesus ang gawain ng pagtubos sa sangkatauhan alinsunod sa mga pangangailangan ng sangkatauhan sa panahon na iyon. Ang ating mga kasalanan ay pinatawad sa pamamagitan ng ating pananalig sa Panginoon, at nagagawa nating lumapit sa harap ng Diyos upang manalangin at sumamba sa Kanya. Ito ay dahil lahat sa biyaya ng Diyos. Nangangahulugan ito na hindi na Niya binibilang ang ating mga kasalanan, ngunit hindi ito nangangahulugan na malaya na tayo sa kasalanan. Yamang hindi inalis ng Panginoon ang satanikong kalikasan na kinukubli natin sa loob natin—iyon ay, ang ating makasalanang, satanikong kalikasan o satanikong disposisyon na kumokontrol sa atin ay napakalalim pa rin na nakabaon—tayo ay madaling kapitan ng pagiging mapagmataas, katusuhan, pagkamakasarili, pagkasuklam, kasamaan, at kasakiman. Ang mga ganitong satanikong disposisyon ay mas malalim pa at mas mahigpit na nakaugat kaysa sa kasalanan. Habang kinokontrol tayo ng mga ganitong satanikong disposisyon, hindi pa rin natin maiwasang magawang magkasala at sumalungat sa Diyos. Halimbawa, maaari nating matuklasan na ang isang katrabaho ay gumawa ng isang bagay na hindi alinsunod sa kalooban ng Diyos at nais na ituro ito sa kanila, ngunit pinangungunahan ng ating satanikong disposisyon na pagiging tuso, natatakot tayo na sa pagtuturo ng isyu ay masugatan ang kapurihan ng ibang tao at makakaapekto sa ating kakayahang makitungo nang maayos sa kanila. At kaya sa karamihan ng oras, pinipili nating panatilihing bukas ang isang mata at sarado ang isang mata, na sa huli ay pumipinsala sa mga interes ng simbahan. Pareho lang ito sa bahay. Kapag ang ating mga anak ay tumutol sa kung ano ang ating itinakda, alam natin na dapat tayong magsanay ng pagpaparaya at pagtitiis tulad ng itinuro sa atin ng Panginoon, at pag-usapan ito nang maayos kasama nila. Sa halip, kontrolado tayo ng ating mapagmataas, mapagpahalaga sa sarili na satanikong disposisyon at nararamdaman na bilang mga magulang, maaari nating sabihin at gawin ang nais natin, at ang ating mga anak ay dapat lamang sumunod. Kung hindi, masasaktan nila ang ating dignidad bilang mga magulang, at sa gayon ay hindi natin maiwasang maiwala ang ating pasensya at pagagalitan ang ating mga anak. Kinokontrol din tayo ng ating makasarili, kasuklam-suklam na mga satanikong disposisyon, palaging iniisip ang ating pansariling interes. Kapag naramdaman nating naninindigan tayo upang makinabang mula sa ating pananampalataya at tatanggap ng pagpapala ng Diyos, masaya tayo at walang pagod na tinatahak ang mga lansangan upang ibahagi ang ebanghelyo, nagsasagawa tayo ng mga sakripisyo at ginugugol natin ang ating sarili. Ngunit sa sandaling nakatagpo tayo ng sakit, kamalasan, o ilang uri ng kasawian , sinisisi natin at hindi nauunawaan ang Diyos. Sinubukan din nating mangatuwiran sa Kanya, sumalungat sa Kanya, at pagsisihan ang lahat ng ating ginugol sa nakaraan. Nabubuhay tayo nang kabuuan sa pamamagitan ng ating mga tiwaling disposisyon at nahihirapang magsanay ng katotohanan. Kahit na mayroon tayong kaunting pasensya, pagpapaubaya, pagpapatawad, at pag-unawa sa iba, kahit na gumawa tayo ng ilang mga bagay para sa kapakinabangan ng iba, iyon ay panandaliang mabuting pag-uugali lamang. Sa sandaling may isang bagay na nakaantig sa ating mga personal na interes, ang ating satanikong kalikasan ay sumisiklab; nasasangkot tayo sa mga intriga at mga personal na pakikibaka; nagkakaroon tayo ng poot sa iba at nais pa nating maghiganti. Ito ang mga bagay na personal na nararanasan nating lahat. Patuloy tayong nagdarasal at marahil ay nag-aayuno pa, ngunit hindi lamang natin mapigilan ang ating sarili. Ipinapakita nito sa atin na ang ating mga kasalanan ay hindi lamang isang isyu ng panlabas na pag-uugali, ngunit ang ating kalikasan ay nagmula kay Satanas at ito ay malamang na lilitaw sa anumang oras, mangingibabaw sa ating mga salita at gawa, ginagawa tayong magkasala sa kabila ng ating sarili. Sabi ng Diyos, “Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa inyo, Ang bawa’t nagkakasala ay alipin ng kasalanan. At ang alipin ay hindi nananahan sa bahay magpakailan man: ang anak ang nananahan magpakailan man” (Juan 8:34–35). “Magpakabanal nga kayo at kayo’y maging mga banal; sapagka’t ako’y banal” (Levitico 11:44). Makikita natin dito na ang Diyos ay banal, at kung ang ating satanikong kalikasan ay maiiwang hindi nalutas, kung hindi tayo malilinis sa mga lason ni Satanas, patuloy tayong madalas na magkakasala at lalabanan ang Diyos. Alam nating lahat na ang kabayaran ng kasalanan ay kamatayan, at sa gayon, gaano man katagal tayong na naniniwala sa Panginoon, kung hindi malulutas ang ating makasalanang kalikasan, kung ang ating satanikong disposisyon ay hindi mababago, hindi tayo magiging isa sa mga tao ng kaharian ng langit. Haharapin natin ang napipintong panganib na maparusahan ng Diyos, na masila sa mga sakuna. Ang uri ng taong iyon ay talagang hindi makakakamit ng walang-hanggang kaligtasan mula sa Diyos.

 

Paano Makakamtan ang Walang-Hanggang Kaligtasan ng Diyos

Kaya kung gayon, paano natin makakamtan ang walang-hanggang kaligtasan ng Diyos? Ipinropesiya ng Panginoong Jesus, “Mayroon pa akong maraming bagay na sa inyo ay sasabihin, nguni’t ngayon ay hindi ninyo mangatitiis. Gayon ma’y kung siya, ang Espiritu ng katotohanan ay dumating, ay papatnubayan niya kayo sa buong katotohanan: sapagka’t hindi siya magsasalita ng mula sa kaniyang sarili; kundi ang anomang bagay na kaniyang marinig, ang mga ito ang kaniyang sasalitain: at kaniyang ipahahayag sa inyo ang mga bagay na magsisidating” (Juan 16:12–13). “At kung ang sinomang tao’y nakikinig sa aking mga pananalita, at hindi ingatan, ay hindi ko siya hinahatulan: sapagka’t hindi ako naparito upang humatol sa sanglibutan, kundi upang iligtas ang sanglibutan. Ang nagtatakuwil sa akin, at hindi tumatanggap sa aking mga pananalita, ay mayroong isang hahatol sa kaniya: ang salitang aking sinalita, ay siyang sa kaniya’y hahatol sa huling araw” (Juan 12:47–48). At sabi sa 1 Pedro 4:17, “Sapagka’t dumating na ang panahon ng pasimula ng paghuhukom sa bahay ng Dios.” Alam ng Panginoong Jesus na ang mga yaong natubos pa lamang mula sa kautusan ay hindi makakakamit ng higit pa kaysa sa pagkukumpisal at pagsisisi sa pundasyon ng pagkilala ng kanilang kasalanan. Hindi nila makakaya ang anumang mas malalim na katotohanan tungkol sa kung paano makatakas mula sa kasalanan. Ang Panginoong Jesus ay maunawain sa kakulangan sa paggulang ng sangkatauhan, at kaya sa panahon na iyon hindi Siya nagpahayag ng mga katotohanan para makamit ng mga tao ang pagdadalisay. Sa halip, ipinropesiya niya na kailangan Niyang bumalik sa mga huling araw at gawin ang gawain ng paghatol na nagsisimula sa bahay ng Diyos, upang sabihin sa atin ang lahat ng mga katotohanan na kinakailangan upang madalisay at ganap na mailigtas ang sangkatauhan. Pinapayagan nitong malaman natin ang landas sa pagbabago sa disposisyon, alisin ang ating sarili sa ating pagka-makasalanan, at pinapayagan tayo na iwaksi ang ating satanikong, tiwaling disposisyon, at makamit ang kadalisayan at makamtan ang walang-hanggang kaligtasan. Tulad ng sinasabi sa Hebreo 9:28, “Ay gayon din naman si Cristo, na inihandog na minsan upang dalhin ang mga kasalanan ng marami, sa ikalawa’y pakikita na hiwalay sa kasalanan, sa ikaliligtas ng mga nagsisipaghintay sa kaniya.”

 

Ngayon, ang mga propesiya na ito ay nangatutupad na. Ang Panginoong Jesus ay bumalik upang lumakad sa gitna natin nang matagal na, at ipinapahayag Niya ang lahat ng mga katotohanan upang dalisayin at ganap na mailigtas ang sangkatauhan, sa pangalan ng Makapangyarihang Diyos. Inilunsad niya ang gawain ng paghatol na nagsisimula sa bahay ng Diyos upang lubusang lutasin ang makasalanang kalikasan ng tao, na pinapayagan ang mga tao na malinis sa kanilang mga kasalanan. Ito ang walang-hanggang kaligtasan na ipinagkakaloob sa atin ng Diyos. Ngayon, tingnan natin ang ilang mga sipi ng mga salita ng Diyos upang masuri nang mas malalim kung paanong ang gawain ng paghatol ng Diyos sa mga huling araw ay maaaring linisin ang mga kasalanan ng tao at magdala sa kanila ng walang-hanggang kaligtasan.

 

Sabi ng Makapangyarihang Diyos: “Sa mga huling araw, si Cristo ay gumagamit ng sari-saring katotohanan upang turuan ang tao, ibunyag ang diwa ng tao, at suriin ang kanyang mga salita at gawa. Ang mga salitang ito ay binubuo ng iba’t ibang katotohanan, gaya ng tungkulin ng tao, paano dapat sundin ng tao ang Diyos, paano dapat maging tapat ang tao sa Diyos, paano dapat mabuhay nang normal ang tao, gayundin ang karunungan at disposisyon ng Diyos, at iba pa. Ang mga salitang ito ay nakatuon lahat sa diwa ng tao at sa kanyang tiwaling disposisyon. Partikular na, yaong mga salitang naglalantad kung paano tinatanggihan ng tao ang Diyos ay sinasabi patungkol sa kung paano kinakatawan ng tao si Satanas at naging puwersa ng kaaway laban sa Diyos. Sa pagsasakatuparan ng Kanyang gawain ng paghatol, hindi lamang basta nililinaw ng Diyos ang likas na pagkatao ng tao sa iilang salita lamang; inilalantad, pinakikitunguhan, at tinatabas nang pangmatagalan. Ang ganitong mga pamamaraan ng paglalantad, pakikitungo, at pagpupungos ay hindi maaaring mahalinhan ng mga ordinaryong salita, kundi ng katotohanang hindi man lang taglay ng tao. Ang ganitong klaseng mga pamamaraan lamang ang itinuturing na paghatol; sa pamamagitan lamang ng ganitong uri ng paghatol masusupil ang tao at makukumbinsi nang husto na magpasakop sa Diyos, at bukod pa riyan ay makamtam ang tunay na pagkakilala sa Diyos. Ang idinudulot ng gawain ng paghatol ay ang pagkaunawa ng tao sa tunay na mukha ng Diyos at sa katotohanan tungkol sa kanyang sariling pagkasuwail. Ang gawain ng paghatol ay nagbibigay-daan sa tao na magtamo ng malawak na pagkaunawa sa kalooban ng Diyos, sa layunin ng gawain ng Diyos, at sa mga hiwagang hindi niya maunawaan. Tinutulutan din nito ang tao na makilala at malaman ang kanyang tiwaling diwa at ang mga ugat ng kanyang katiwalian, gayundin para matuklasan ang kapangitan ng tao. Ang mga epektong ito ay bunga lahat ng gawain ng paghatol, sapagkat ang diwa ng gawaing ito ay ang mismong gawain ng pagbubukas ng katotohanan, ng daan, at ng buhay ng Diyos sa lahat ng may pananampalataya sa Kanya. Ang gawaing ito ay ang gawain ng paghatol na ginagawa ng Diyos.”

 

“Maraming paraan ang Diyos para maperpekto ang tao. Ginagamit Niya ang lahat ng uri ng sitwasyon para pakitunguhan ang tiwaling disposisyon ng tao, at gumagamit ng iba’t ibang bagay upang ilantad ang tao; sa isang bagay, pinakikitunguhan Niya ang tao, sa isa pa ay inilalantad Niya ang tao, at sa isa pa ay ibinubunyag Niya ang tao, hinuhukay at ibinubunyag ang ‘mga hiwaga’ sa kaibuturan ng puso ng tao, at ipinakikita sa tao ang kanyang kalikasan sa pamamagitan ng paghahayag sa marami sa kanyang mga kalagayan. Pineperpekto ng Diyos ang tao sa pamamagitan ng maraming pamamaraan—sa pamamagitan ng paghahayag, pakikitungo, pagpipino, at pagkastigo sa tao—para malaman ng tao na ang Diyos ay praktikal.”

 

Makikita natin mula sa mga salita ng Diyos na sa mga huling araw, ang gawain ni Cristo na paghahatol at paglilinis sa sangkatauhan ay pangunahing ginagawa sa pamamagitan ng pagbigkas ng mga salita. Ang mga salita na ipinahayag ng Diyos sa mga huling araw ay nagtataglay ng iba’t ibang aspeto ng katotohanan. Halimbawa, inilalantad nito ang mga mga paghahayag ng mga taong nabubuhay sa pamamagitan ng mga satanikong disposisyon tulad ng pagmamataas, pagiging makasarili, at panlilinlang; kung paano makamit ng mga tao ang pagpapasakop at takot sa Diyos; ang tamang pananaw sa pananalig na dapat nating panghawakan bilang mga mananampalataya. Ang lahat ng mga salitang ito ay naghahayag ng matuwid na disposisyon ng Diyos, at sila ay pagpapahayag ng kung ano ang mayroon at ano ang Diyos. Para sa sangkatauhan, na nagawang tiwali ni Satanas, ang mga katotohanang ito sa loob at ng kanilang sarili ay isang malupit na paglalantad at isang matuwid na paghatol—kinokondena at sinusumpa nila ang sangkatauhan habang dinadalisay din sila. Tulad ng sabi ng Bibliya, “Sapagka’t ang salita ng Dios ay buhay, at mabisa, at matalas kay sa alin mang tabak na may dalawang talim, at bumabaon hanggang sa paghihiwalay ng kaluluwa at espiritu, ng mga kasukasuan at ng utak, at madaling kumilala ng mga pagiisip at mga haka ng puso” (Mga Hebreo 4:12). Dapat nating tanggapin ang paghatol at pagkastigo ng mga salita ng Diyos, at pagkatapos ay dumaan sa pagpungos, pakikitungo, pagsubok at pagpipino ng iba’t ibang mga tao, mga kaganapan, at mga bagay na itinakda ng Diyos. Ito ang tanging paraan upang makita natin ang ating sariling kapangitan, karumihan, at ang ating paghihimagsik at paglaban sa Diyos, pagkatapos ay magsisimula tayong mapoot sa ating sarili. Pagkatapos ay maaari nating magawa ang tunay na pagninilay sa sarili at pagsisisi habang nakikita rin ang disposisyon ng Diyos na hindi tinatanggap ang anumang pagkakasala, nagkakaroon ng mga puso na may paggalang sa Diyos, at maging handa na tanggapin ang paghatol, pagkastigo, pagsubok, at pagpipino; matatanggap natin ang katotohanan bilang sariling batas para sa ating pag-uugali. Unti-unti, ang ating tiwaling disposisyon na napakalalim na naka-ugat sa loob natin ay maaaring malinis, nang paunti-unti. Ito ay tulad ng isang baso na puno ng maruming tubig, at bilang ang katotohanan—ang malinis na tubig—ay patuloy na ibinubuhos sa baso na iyon, ang dumi ay nahugasan at napalitan. Bago mo malalaman ito, nalinis na ang baso, at ang naiwan sa loob nito ay ang kristal na malinaw, dalisay na tubig.

 

Kunin, bilang halimbawa, ang ating satanikong disposisyon ng pagmamataas na nangunguna sa atin. Sa ating mga buhay, nais natin na palaging magpamalas ng kapangyarihan at mayroon paghuling desisyon, at kahit na ano man ang ating ginagawa, nais natin na pakinggan tayo ng iba. Lubos tayong walang kakayahan na magpakumbaba sa pakikipag-negosasyon sa iba. Nayayamot tayo at nagagalit kapag ang pananaw ng iba ay hindi naaayon sa sarili natin, ngunit matapos maipakita ang init ng ulo natin, nababagabag tayo, at nagkakaroon ng kadiliman sa loob ng ating mga espiritu. Hindi natin madama ang presensya ng Diyos. Sa ganitong panahon, ang mga salita ng Diyos ay sumasa-atin, pinapangaralan tayo, at minsan hinahayaan ng Diyos ang mga nasa paligid natin na ilantad at pakitunguhan tayo. Nakakatamo tayo ng ilang kaunawaan ng tiwaling mga disposisyon na naibunyag sa mga pangyayaring ito, at kung anong uri ng mga pag-iisip at paniwala ang ipinamumuhay natin; nangyayari ito sa pamamagitan ng pagtanggap sa paghahatol, pagbubunyag, pagpupungos, at pakikitungo ng mga salita ng Diyos. Natatanto natin na ang pagkawala ng ating pasensya ay nagmumula sa disposisyon ng pagmamataas, na ibinubulalas natin ang sama ng loob upang pangalagaan ang ating mga pansariling interes, dangal, at katayuan, na ito ay hindi pagpapahayag ng angkop na katwiran, at na palaging ninanais natin na pakinggan at sundin tayo ng iba. Ito ay tulad ng arkanghel na gustong kontrolin at pangibabawan ang iba; ang kakanyahang ito ay pakikipag-paligsahan para sa posisyon sa Diyos. Kapag napagtanto natin ang lahat ng ito, nakakakuha tayo ng pag-unawa sa mga pakana ni Satanas para tiwaliin ang sangkatauhan, at nagagawa nating kapootan ang ating sariling katiwalian. Hindi na natin ninanais na mamuhay sa gayong paraan. Nakakatamo din tayo ng kalinawan sa ating sariling pagkakakilanlan at katayuan bilang karaniwang nilalang; makikita na wala tayong pinag-iba sa kahit sino, at sa patuloy na pakikipag-ugnayan sa iba ay nagiging handa tayong ipamuhay ang wastong pagkatao na ayon sa hinihingi ng Diyos, upang mapanatili ang isang mababang pagkilala sa ating mga salita at gawa, at makinig sa mga mungkahi ng iba sa mga talakayan. Ganito natin nakakamit ang totoong kapayapaan at kagalakan matapos ang bawat pagkakataon na isinasagawa natin ang katotohanan, upang hindi na tayo mamuhay pa sa loob ng pasakit at pagkabigo ng pagkakasala at matapos ay magtatapat. Ang ating pag-ibig at pananampalataya sa Diyos ay magpapatuloy din sa paglago. Sa pamamagitan ng ganitong uri ng praktikal na karanasan ng paghatol at pagkastigo ng Diyos, nalalaman natin kung sino ang kinaluluguran ng Diyos at kung sino ang Kanyang hinahamak; kung sino ang inililigtas ng Diyos at kung sino ang Kanyang tinanggal; sino ang pinagpapala ng Diyos at kung sino ang Kanyang sinusumpa. Naunawaan din natin na ang Diyos ay tunay na nagsisiyasat at namumuno sa lahat, na Siya ay nasa ating tabi, praktikal na gumagabay at nagliligtas sa atin. Sa puntong ito, nakakamit natin ang isang puso ng may paggalang sa Diyos, ang ating mga tiwaling disposisyon ay nababago, at kapag nakatagpo tayo ng mga suliranin, magagawa nating hanapin ang katotohanan, isagawa ang katotohanan, at magpasakop sa Diyos. Sa paglipas ng panahon, nagagawa nating maipamuhay ang isang tunay na kawangis ng tao. Lahat ng ito ay bunga na natatamo mula sa pagdanas sa paghatol at pagkastigo ng Diyos.

 

Sa, kasalukuyan, ang piniling bayan ng Diyos, na taimtim na sumusunod sa Makapangyarihang Diyos, ay nakaranas ng paglilinis at pagbabago ng kanilang tiwaling mga disposisyon sa iba’t ibang antas. May iba’t ibang mga patotoo ng kanilang mga karanasan sa official website ng Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos; ang mga ito ay mula sa mga personal na karanasan ng mga piniling tao ng Diyos sa Kanyang mga salita at gawain. Mayroong mga patotoo ng pagdanas sa paghatol at pagkastigo ng Diyos, pagwaksi ng tiwaling disposisyon at pamumuhay nang angkop na pagkatao; mayroong mga patotoo ng paglutas sa pagiging mapanlinlang at maging isang matapat na tao; Mayroong mga patotoo ng pagtakas mula sa gapos ng katanyagan, pakinabang at estado, at paglakad sa tamang landas sa buhay; mayroong mga patotoo sa pagdanas sa pagmamalupit at kahirapan, ngunit napagtagumpayan si Satanas. Mayroon ding mga patotoo sa pagkilala sa matuwid na disposisyon ng Diyos, ng pag-ibig at pagpapasakop sa Diyos, ng paglilingkod sa Diyos at pagiging tapat sa Kanya, at marami pa. Ang mga Kapatid na ito ay nakaranas ng tunay na pagsisisi at pagbabago. Sila ang mga nakatamo ng walang hanggang kaligtasan ng Diyos—sila ang mga tao ng kaharian ng Diyos.

 

Ang gawain ng Diyos upang hatulan at linisin ang sangkatauhan ay malapit nang matapos. Ang mga sakuna sa mga huling araw ay nagsimula na; mga salot, mga lindol, mga sunog, at mga taggutom ay nagaganap na. Sa mga huling araw na ito, kung paano natin makakamtan ang walang-hanggang kaligtasan mula sa Diyos ay direktang nauugnay sa napakahalagang bagay ng kung makakakuha tayo ng daan sa kaharian ng langit. Nais mo bang makatakas sa mga gapos ng kasalanan? Nais mo bang makatanggap ng walang-hanggang kaligtasan mula sa Diyos, makapasok sa kaharian ng langit, at makakamit ng pangangalaga at proteksyon ng Diyos? Kung gayon, kailangan nating tanggapin ang paghatol at paglilinis ni Cristo sa mga huling araw. Ito lamang ang ating pagkakataong makamit ang pagbabago sa ating mga disposisyon, makapasok sa kaharian ng Diyos, at makatanggap ng walang-hanggang kaligtasan. Tulad ng sabi ng Makapangyarihang Diyos, “Silang mga nagnanais na makamtan ang buhay nang hindi umaasa sa katotohanan na sinambit ni Cristo ay ang mga pinakahibang na tao sa mundo, at silang mga hindi tumatanggap ng daan ng buhay na inihatid ni Cristo ay mga ligaw sa guni-guni. At sa gayon sinasabi Ko na ang mga tao na hindi tumatanggap sa Cristo ng mga huling araw ay magpakailanmang kamumuhian ng Diyos. Si Cristo ay ang daanan ng tao patungo sa kaharian sa mga huling araw, na walang sinuman ang makakalampas. Walang sinuman ang maaaring gawing perpekto ng Diyos kundi sa pamamagitan ni Cristo lang.”

 

Rekomendasyon:

Sermon Tungkol sa Kaligtasan: Ano ang Kaligtasan

 

Ano ang Paghuhukom?

 

paano maiiwasan ang kasalanan: Nahanap Ko ang Landas

 

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.godfootsteps.org/disclaimer.html

Tanong: Pinatotohanan mo na nagbalik na ang Panginoon at ginagawa ang Kanyang gawain ng paghatol simula sa tahanan ng Diyos sa mga huling araw. Tila iba ito sa paghatol ng malaking puting luklukan sa Aklat ng Pahayag. Iniisip ng karamihan sa mga tao sa relihiyon na pinupuntirya ng paghatol ng malaking puting luklukan ang mga walang pananalig na kakampi ng diyablong si Satanas. Pagdating ng Panginoon, tatangayin sa langit ang mga nananalig, at saka Siya magpapadala ng kalamidad para puksain ang mga walang pananalig. Iyan ang paghatol sa harap ng malaking puting luklukan. Pinatototohanan mo ang simula ng paghatol ng Diyos sa mga huling araw, pero hindi pa namin nakikita ang Diyos na maghatid ng kalamidad para puksain ang mga walang pananalig. Kung gayo’y paano ito naging paghatol ng malaking puting luklukan?

 

Sagot:

 

Ang lahat ng tunay na nakakaintindi ng Biblia ay nauunawaan na ang dakilang puting trono ng paghatol sa Aklat ng Pahayag ay pangitain ng gawain ng paghatol ng Diyos sa mga huling araw. Ang nagkatawang-taong Makapangyarihang Diyos ay dumating upang ipahayag ang katotohanan at gampanan ang Kanyang paghatol na gawain sa mga huling araw, simulang linisin at iligtas ang tiwaling sangkatauhan. Ibig sabihin, nag-umpisa na ang paghatol ng dakilang puting trono. Ang paghatol ay dapat magsimula sa tahanan ng Diyos. gagawa muna ang Diyos ng grupo ng mga mananagumpay bago ang sakuna. Pagkatapos, isasagawa ng Diyos ang malalaking sakuna at sisimulan ang pagbibigay-gantimpala sa mabuti at parusahan ang masama, hanggang mawasak itong makasalanang panahon. Kaya ang paghatol ng dakilang puting trono ng Diyos sa huling mga araw ay magiging ganap ng lubusan. At saka hayagang magpapakita ang Diyos upang simulan ang bagong panahon. Makikita nating lahat ng malinaw yan ngayon. Ang mga pangitain ng malalaking sakuna—apat na sunud-sunod na pulang buwan—ay nagpakita na. Ang mga makalangit na bituin ay nagpapakita na palapit na ang mga malalaking sakuna. Kapag dumating ang malalaking sakuna, ang sinumang kinakalaban ang Diyos, hinahatulan ang Diyos, o kinokontra ang Diyos, at ang mga inakay ng diyablong si Satanas ay malilipol sa sakuna. Hindi ba iyan ang hustong paghatol ng puting trono? makikita natin sa mga propesiya ng Biblia na ang pagbabalik ng Panginoon ay nahahati sa dalawang yugto ng lihim na pagdating at lantad na pagdating. Sa simula, ang pagdating ng Panginoon ay tulad ng magnanakaw, na nangangahulugan na palihim ang pagdating ng Diyos na nagkatawang-tao upang ipahayag ang katotohanan at gampanan ang Kanyang paghatol na gawain sa mga huling araw. Ang pangunahing layunin ay gawing ganap ang grupo ng mga mananagumpay. Ito ang magsasakatuparan sa propesiya na “ang paghatol ay magsisimula sa tahanan ng Diyos” Ang gawain ng paghatol ng Diyos sa mga huling araw ay nag-umpisa na ng ang Diyos na nagkatawang-tao ay lihim na dumating upang ipahayag ang katotohanan at hatulan ang buong sangkatauhan. Ang unang bahagi ng gawain ay ang simulan ang paghatol sa tahanan ng Diyos. Sa pamamagitan niyan, nililinis at nililigtas ng Diyos ang mga nakikinig sa Kanyang boses at dinala sa Kanyang harapan, gawin silang mga mananagumpay. At saka ang Diyos ay babalik sa Zion, at ang malaking sakuna ay mag-uumpisa. Gagamitin ng Diyos ang mga sakuna upang parusahan at sirain itong lumang mundo. Sa gayon, umabot na sa kasukdulan ang gawaing paghatol ng Diyos sa mga huling araw. Kapag ang Diyos ay hayagang magpapakita sa kaulapan, ang Kanyang gawaing paghatol ay ganap ng lubusan. Ang kaharian ng Diyos ay makikita sa dakong huli. Kaya ito ang magsasakatuparan ng Propesiya ng bagong Herusalem na bumaba mula sa langit. Tulad ng sabi ng Makapangyarihang Diyos, “Ang isang aspeto ng gawain ng Diyos ay lupigin ang buong sangkatauhan at makamtan ang mga taong hinirang sa pamamagitan ng Kanyang mga salita. Ang isa pang aspeto ay lupigin ang lahat ng anak ng paghihimagsik sa pamamagitan ng iba’t ibang sakuna. Ito ay isang bahagi ng malakihang gawain ng Diyos. Tanging sa ganitong paraan ganap na makakamit ang kaharian sa lupa na ninanais ng Diyos, at ito ang bahagi ng gawain ng Diyos na tulad ng pinong ginto”. Ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos ang nagbuod sa ilang pananalita ng Kanyang gawain sa paghatol sa mga huling araw nang napakatumpak. Napakadali natin itong maiintindihan Ang paghatol ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw ay ang dakilang puting tronong paghatol na hinulaan sa Aklat ng Pahayag. Ayon sa paghatol na gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw, tayo ay makakaunawa rin kung ano ang propesiya sa Pahayag tungkol sa pagbubukas ng mga aklat sa paghatol sa mga patay at ang pagbubukas ng aklat ng buhay kung ano ang lahat ng mga ito Ang totoo niyan, ang pagbubukas ng mga aklat ng paghatol sa mga patay ay ang paghatol ng Diyos sa lahat ng mga hindi tumanggap at kinakalaban Siya. Ang paghatol na ito ay ang kanilang pagkapahamak, kanilang kaparusahan, kanilang pagkawasak. At ang pagbubukas ng aklat ng buhay ay tumutukoy sa paghatol na magsisimula sa tahanan ng Diyos, yan ay, Makapangyarihang Diyos, Cristo ng mga huling araw, nagpapahayag ng katotohanan sa paghatol at paglinis ng lahat ng dinala sa harapan ng Kanyang trono. Itong piniling bayan ng tao ng Diyos na tumanggap ng paghatol sa Makapangyarihang Diyos at dinala sa harap Niya ay ang lahat ng pakay ng paghatol, paglilinis, at kaligtasan ng Diyos. Ang paghatol na magsisimula sa tahanan ng Diyos ay upang gawing ganap itong grupo ng mga tao bago ang sakuna. Tanging itong grupo ng mga tao lamang ang mga matatalinong birhen, ang mga taong nakalista sa aklat ng buhay, ang 144,000 na mga mananagumpay na hinulaan ng Aklat ng Pahayag. ang mga tao na sa huli ay makakapasok sa kaharian ng langit upang magmana ng buhay na walang hanggan. Ito ang tumupad sa kung ano ang hinulaan sa Pahayag: “At tumingin ako, at narito, ang Cordero ay nakatayo sa bundok ng Sion, at ang kasama niya’y isang daan at apat na pu’t apat na libong may pangalan niya, at pangalan ng kaniyang Ama, na nasusulat sa kanikaniyang noo. At narinig ko ang isang tinig na mula sa langit, na gaya ng lagaslas ng maraming tubig, at gaya ng ugong ng malakas na kulog: at ang tinig na aking narinig ay gaya ng sa mga manunugtog ng alpa na tumutugtog ng kanilang mga alpa: At sila’y nangagaawitan na wari’y isang bagong awit sa harapan ng luklukan, at sa harap ng apat na nilalang na buhay at ng matatanda: at sinoman ay hindi maaaring matuto ng awit kundi ang isang daan at apat na pu’t apat na libo lamang, sa makatuwid ay siyang mga binili mula sa lupa. Ang mga ito’y ang hindi nangahawa sa mga babae; sapagka’t sila’y mga malilinis. At ang mga ito’y ang nagsisisunod sa Cordero saan man siya pumaroon. Ang mga ito’y ang binili sa gitna ng mga tao, na maging mga pangunahing bunga sa Dios at sa Cordero. At sa kanikaniyang bibig ay walang nasumpungang kasinungalingan: sila’y mga walang dungis sa harap ng trono ng Diyos” (Pahayag 14:1-5).

 

Ang gawain ng paghatol ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw Ganap na natupad ang pangitain ng dakilang puting trono ng paghatol na hinulaan sa Aklat ng Pahayag. Ang dakilang puting trono ay kumakatawan sa kabanalan ng Diyos at ng Kanyang awtoridad. Kung gayon papaano namin makikilala ang awtoridad ng Diyos? Alam nating lahat. Nilikha ng Diyos ang langit at lupa at ang lahat ng bagay sa pamamagitan ng Kanyang salita. Siya ay gumagamit ng Kanyang salita upang gabayan, linisin, at iligtas ang sangkatauhan, upang magawa ang lahat ng bagay. Ang salita ng Diyos ang kumakatawan sa Kanyang awtoridad. Anuman ang sabihin ng Diyos ay matutupad, anuman ang Kanyang ipinag-utos ay mangyayari. Ang Diyos ay kasinggaling ng Kanyang salita, at ang Kanyang salita ay matutupad, at ang natupad na iyon ay magtatagal magpakailanman. Ang gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw ay gawain ng salita. Ang Diyos ay gumagamit ng Kanyang salita upang pamahalaan ang buong sandaigdigan, pamahalaan ang lahat ng sangkatauhan. Siya ay gumagamit ng Kanyang salita upang gumabay, upang magbigay sa sangkatauhan, at ngayon ay gumagamit ng Kanyang salita sa paghatol at paglinis ng sangkatauhan.

 

Sabi ng Makapangyarihang Diyos, “Hinahangad ko na dalhin ang mga tao mula sa buong daigdig tungo sa lupain ng Canaan, kaya’t ipinagpapatuloy kong ilabas ang Aking mga pagbigkas sa lupain ng Canaan upang pigilan ang buong sansinukob. Sa panahong ito, walang liwanag sa buong daigdig maliban sa Canaan, at lahat ng tao ay nasa panganib ng gutom at lamig”.

 

“At sa gayon, sa panahon ng mga huling araw, nang ang Diyos ay nagkatawang-tao, pangunahin Niyang ginamit ang salita upang tuparin ang lahat at gawing payak ang lahat”.

 

“Ang lahat ng masama ay parurusahan ng mga salita sa bibig ng Diyos, ang lahat ng mabubuti ay pagpapalain ng mga salita sa Kanyang bibig, at ang lahat ay itatatag at makukumpleto ng mga salita sa Kanyang bibig. Ni hindi rin Siya magpapakita ng anumang palatandaan o kababalaghan; ang lahat ay matutupad ng Kanyang mga salita, at ang Kanyang mga salita ay magdudulot ng mga katotohanan. Lahat ng nasa lupa ay magdidiwang sa salita ng Diyos, maging matatanda o mga bata, lalaki, babae, matanda, o bata, ang lahat ng tao ay susukob sa ilalim ng mga salita ng Diyos”.

 

Ang pagpapahayag ng mga salita ng Makapangyarihang Diyos ay tulad ng kidlat na tumatama mula sa Silangan deretso sa Kanluran. Nililinis nito at ginagawang ganap ang lahat ng nagbalik sa harap ng trono ng Diyos, at ibinubunyag ang mga mapagkunwaring Pariseo na galit sa katotohanan. pati na rin ang lahat ng makasalanang tao na ayaw tumanggap at kinakalaban ang Diyos. Kasabay nito, papatayin ang lahat ng mga anak ng suwail. Ang paghatol na gawain ng Makapangyarihang Diyos sa lupa sa mga huling araw ay ipinapakita na ang Diyos ay nakaupo na at namamahala sa Kanyang trono. Kahit na itong lumang daigdig ng kasamaan at kadiliman ay umiiral pa rin sa kasalukuyan, iba-ibang malalaking kalamidad na wawasak sa daigdig ang malapit nang mangyari. Walang puwersa sa mundo ang makakasira sa kaharian ng Diyos, at walang puwersa ang makakabuwag sa gawain ng Diyos o makakahadlang sa Kanyang gawain na magpatuloy. Gumagamit ang Diyos ng Kanyang awtoridad upang gampanan ang Kanyang paghatol na gawain sa lupa ay katulad ng Kanyang trono sa langit: Ito ay isang bagay na walang sinuman ang makakayanig at walang sinuman ang makakapagbago. Iyan ang katotohanan. Tulad ng sabi ng Makapangyarihang Diyos, “Lumalawak ang kaharian sa kalagitnaan ng sangkatauhan, nabubuo ito sa kalagitnaan ng sangkatauhan, ito ay tumatayo sa kalagitnaan ng sangkatauhan; walang puwersa ang maaaring magwasak sa Aking kaharian”. Ito ang awtoridad at kapangyarihang ipinakita ng salita ng Diyos. Ang salita ng Diyos na may hawak na kapangyarihan sa lupa ay si Cristo na namumuno sa lupa. Ito ang Diyos na namumuno na sa Kanyang trono sa mundo. Ito ay sapat na upang ipakita na ang kaharian ng Diyos ay bumaba na sa lupa. Ito ang katotohanan na hindi maipagkakaila ninuman. Makikita natin na ang kalooban ng Diyos ay ganap ng natupad sa lupa, gaya ng sa langit. Ang Panginoong Hesus ay nagsabi, “Dumating nawa ang kaharian mo. Gawin nawa ang iyong kalooban, kung paano sa langit, gayon din naman sa lupa” (Mateo 6:10) Hinulaan din sa Pahayag: “At humihip ang ikapitong anghel; at nagkaroon ng malalakas na tinig sa langit, at nagsasabi, Ang kaharian ng sanglibutan ay naging sa ating Panginoon, at sa kaniyang Cristo: at siya’y maghahari magpakailan kailan man. At ang dalawangpu’t apat na matatanda na nakaupo sa kanikaniyang luklukan sa harapan ng Diyos, ay nangagpatirapa, at nangagsisamba sa Diyos, Na nangagsasabi, Pinasasalamatan ka namin, Oh Panginoong Diyos, na Makapangyarihan sa lahat, na ikaw ngayon, at naging ikaw nang nakaraan; sapagka’t hinawakan mo ang iyong dakilang kapangyarihan, at ikaw ay naghari” (Pahayag 11:15-17). Ang mga salitang ito ay naging katotohanan na. Ang lahat ng mga katotohanang ito ay nagawa ng gawain ng paghatol ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw.

 

Ang paghatol ng mga salita ng Diyos ay nakadirekta sa mga piniling tao ng Diyos. Ang paghatol ng mga aktuwal na katunayan, ang paghatol at parusa ng sakuna, ay nakadirekta sa mga hindi mananampalataya. Kaya sa ganitong paraan, may dalawang aspeto ng paghatol na gawain, na magkasabay na ipinatutupad. Hindi ito maaaring bale-walain. Sinasabi ng ilang mga tao, “Ang mga piniling tao sa pamilya ng Diyos ay sumasailalim sa paghatol at pagkastigo ng Diyos, ngunit ang mga hindi mananampalataya ay kumakain, umiinom, at nagsisiya sa kanilang mga sarili at hindi pa nila tinanggap ang paghatol at pagkastigo ng Diyos!” Ang kanilang paghatol at pagkastigo ng mga aktuwal na katunayan ay naiiba sa paghatol at pagkastigo ng mga salita. Ang paghatol at pagkastigo ng mga salita ay matagal na panahon nang natapos, ngunit ang paghatol at pagkastigo ng mga aktuwal na katunayan ay malapit nang dumating, agad. Tulad ng malalaking lindol, kapag ang mga tao ay kumakain, umiinom at nagsisiya sa kanilang mga sarili, biglang, “boom,” yumayanig ang lupa at gustong tumakbo ng mga tao ngunit hindi kaya at namatay ang lahat. Kita mo, ang paghatol at pagkastigo ng mga aktuwal na katunayan ay mabilis, panandalian, biglaan at mahirap matukoy. Ang paghatol at pagkastigo ng mga salita ay naiiba. Mayroon itong panahon. Kailangang ng mga taong kumain at uminom ng mga salita ng Diyos. Minsan hindi pa nakain ni nainom ng mga tao ang mga iyon, o nakain at nainom nila ang mga iyon ngunit hindi nila isinapuso ang mga ito. Isinapuso ng ilang mga tao ang mga ito ngunit hindi naranasan ang paghatol ng mga ito. Ang hindi pagdanas nito ay hindi katanggap-tanggap. Ang unang beses na naranasan nila ito, maaaring hindi nila masunod, wala silang kaalaman o kaunawaan dito. Matapos ang ilang panahon, mayroong kaunting kaunawaan at matapos maranasan nang matagal-tagal, lalo pa nilang naiintindihan. Matapos maranasan nang matagal-tagal, mas lubos na nilang naiintindihan at pagkatapos, ang tunay na pagsisisi at tunay na pagbabago ay maaaring lumabas. Ito ang proseso ng paghahangad ng katotohanan. Mula sa hindi pag-unawa sa pag-unawa. Ang pagsunod ay galing sa pag-unawa at ang kaalaman ay galing sa pagsunod. Inaabot nang matagal na panahon ang prosesong ito. Para matamo ang mga resulta, inaabot ang ilang mga tao ng sampu o dalawampung taon at sa ilang mga tao ay inaabot ng dalawampu hanggang tatlumpung taon. Ganoon talaga ito. Kapag nararanasan natin ang paghatol at pagkastigo ng mga salita ng Diyos, anong ginagawa ng mga hindi mananampalataya? Kumakain, umiinom, nagsisiya sa kanilang mga sarili, natutulog at nananaginip! Kapag sumailalim tayo sa lubos na paghatol at pagkastigo at nalinis at nagsimulang magdiwang at purihin ang Diyos, kapag ang mga tao ng Diyos ay pinerpekto ng Diyos, darating ang mga sakuna ng mga hindi mananampalataya. At sa sandaling dumating ang sakuna, ito’y magiging oras ng kanilang kamatayan! Ganito ba ang malaking puting trono ng paghatol at pagkastigo ng Diyos sa mga huling araw? (Oo.) Napagtanto mo na, “Ganito pala ang malaking puting trono ng paghatol! Ang paghatol at pagkastigo ng mga salita ay panloob at ang pagdating at parusa ng sakuna ay panlabas. Yaong mga hindi naniniwala sa Diyos at yaong tumututol sa Diyos ay kinakailangang mamatay lahat sa sakuna.” Ano ang ugnayan sa oras sa pagitan ng panloob na paghatol at pagkastigo ng mga salita at ang panlabas na parusa ng mga sakuna? Magkasabay. Ang mga hindi mananampalataya ngayon ay may mga sakuna rin ng lahat ng uri, ngunit ang mga iyon ay hindi ganoon katindi, ni hindi sila nauuri bilang mga mapanalantang mga sakuna. Sa sandaling maging ganap ang mga piniling tao ng Diyos ay nagawang makumpleto, kapag ang grupo ng mga mananagumpay ay lumitaw, “boom,” bababa na ang kalamidad. Sa sandali na bumaba ito, ang sakuna ang magiging paghatol at pagkastigo na gagamitin para isaayos ang mga hindi mananampalataya. Ang paghatol at pagkastigong ito ay puno ng poot at kadakilaan!

 

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.godfootsteps.org/disclaimer.html

Mahal na Birheng del Pilar,

aming lakas at kagalakan,

haligi ng bawat tahanan,

iligtas mo po ang aming bayan at ang buong mundo sa mga sakuna at panganib na kinahaharap namin ngayon.

 

Kami ay nanalig sayo oh Ina ng Dios at nagsusumamo na idalangin mo kami sa iyong anak na si Jesucristo.

 

+Amen.

Ni Bellie, Malaysia

May panahon na wala akong lakas ng loob na maghanap at magsiyasat sa mga balita ng pagbabalik ng Panginoong Jesus dahil sa takot na maligaw. Kasunod nito, pagkatapos na maunawaan ang mga alituntunin ng pagkilala sa totoong daan at maling daan, nagkaroon ako ng isang pamantayan para sa pagsusuri sa totoong daan at nalaman kung paano matukoy ito. Kaya hindi na ako nakaramdam ng pagkabalisa o takot at sa wakas ay tinanggap ang pagbabalik ng Panginoon sa pamamagitan ng paghahanap at pagsisiyasat.

Mapalad Akong Narinig ang Tinig ng Diyos

Noong Disyembre ng 2019, nakilala ko sina Brother Yang at Sister Fang sa Facebook. Kinalaunan, madalas naming pag-usapan ang tungkol sa paniniwala, at nalaman ko na nakatuon sila sa pakikisalamuha sa mga hangarin ng Panginoon at tungkol sa kung anong uri ng mga tao ang gusto ng Panginoon, kung anong uri ng mga tao ang kinamumuhian Niya, kung paano tayo dapat magsagawa upang masiyahan Siya, at marami pa. Ang kanilang pag-unawa sa Biblia ay may kaliwanagan at hindi pa ako nakarinig ng ganitong mangangaral na nangaral ng tungkol dito. Sa mga nakalipas, sinabi ng mga mangangaral na hangga’t sinusunod natin ang araw ng Sabbath, nakatuon sa pagbabasa ng Biblia at nagdarasal, at nagpatuloy sa pag-aalay ng ikapu, kung gayon ay naniniwala tayo at sumasamba sa Panginoon. Gayunpaman, sa pamamagitan lamang ng pakikisalamuha nina Brother Yang at Sister Fang ay nalaman ko na bukod sa paggawa ng mga bagay na iyon, kailangan din nating bigyang-pansin ang pagdanas at pagsasagawa ng mga Salita ng Diyos sa ating totoong buhay, upang malinis ang ating mga tiwaling disposisyon at magbago at ang ating mga kilos ay maaaring luwalhatiin at magpatotoo sa Diyos. Ito lamang ang tunay na paniniwala sa Diyos. Ang kanilang pakikipagsalamuha ay bago sa pandinig at sariwa at praktikal. Sa katunayan, ang paniniwala sa Diyos ay hindi isang simpleng bagay. Tanging kapag tayong mga mananampalataya ay nakamit ang pagbabagong-anyo ng ating disposisyon at ang ating pamumuhay ay maaaring luwalhatiin ang Panginoon maaari nating matanggap ang pagsang-ayon ng Panginoon. Naisip ko ang aking sampung taon na paniniwala sa Panginoon—patuloy lang akong humiling sa Panginoon ng biyaya at pagpapala, nais lamang na makatamo ng benepisyo mula sa Kanya ngunit hindi ko naisip na gumawa ng ilang bagay para sa Kanya at tungkol sa kung paano ko dapat isagawa ang Kanyang mga salita upang luwalhatiin at magpatotoo sa Kanya. Masyado akong makasarili at hindi ako tunay na naniniwala sa Panginoon. Nakaramdam ako ng utang na loob sa Panginoon at nais kong baguhin ang aking sarili. Mas nanabik ako na pakinggan pa lalo ang pagbabahagi ni Brother Yang, at araw-araw akong dumadalo sa online na mga pagtitipon kasama siya at ang iba pa. Malaki ang naging pakinabang sa akin nito sa bawat pagpupulong namin. Hindi lamang ako nagkaroon ng kaalaman tungkol sa misteryo ng pagkakatawang-tao ng Diyos, misteryo sa mga pangalan ng Diyos, at sa mga gawain na isinagawa ng Diyos sa Kapanahunan ng Kautusan at Kapanahunan ng Biyaya, maliban dito nakatamo din ako ng maraming pagkaunawa sa disposisyon ng Diyos at ang Kanyang kalooban na mailigtas ang sangkatauhan, pati na rin ang maintindihan ang dahilan kung bakit ang mga Fariseo ay naniniwala sa Diyos ngunit nilabanan Siya.

Makalipas ang ilang panahon, naramdaman ko na ang aking puso ay nagiging mas malapit na sa Panginoon at nakaramdam ng kapayapaan at kagalakan sa loob ng aking kaluluwa. Ito lamang na pagpupulong ang nais kong daluhan. Kasabay nito, nakaramdam ako ng kakaiba: Lahat kami ay mananampalataya sa Diyos, ngunit bakit si Brother Yang at ang iba pa ay mas nakakaintindi? Nang maglaon, sinabi sa akin ni Brother Yang na sila ay mga miyembro ng Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos at naintindihan nila ang mga bagay na ito mula sa mga salitang ipinahayag ng Makapangyarihang Diyos. Pagkatapos gumamit siya ng mga halimbawa mula sa Biblia upang magpatotoo sa gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw para sa akin. Sa pamamagitan ng kanyang pagbabahagi naiintindihan ko na ginawa ng Panginoong Jesus ang gawain ng pagtubos sa sangkatauhan at kahit na pinatawad tayo sa ating mga kasalanan, nananatili pa rin ang ating mga makasalanang kalikasan, tulad ng pagmamataas, pagkamakasarili, at marami pa—ang mga ito ang ugat na pinagmulan ng madalas nating pagkakasala at pagkumpisal. Kaya’t ipinropesiya ng Panginoong Jesus na babalik Siya sa mga huling araw upang magsagawa ng isang yugto ng gawain ng pagdadalisay ng sangkatauhan. Tulad ng sinabi ng Panginoong Jesus, “Mayroon pa Akong maraming bagay na sa inyo ay sasabihin, nguni’t ngayon ay hindi ninyo mangatitiis. Gayon ma’y kung Siya, ang Espiritu ng katotohanan ay dumating, ay papatnubayan Niya kayo sa buong katotohanan: sapagka’t hindi Siya magsasalita ng mula sa Kaniyang sarili; kundi ang anomang bagay na Kaniyang marinig, ang mga ito ang Kaniyang sasalitain: at Kaniyang ipahahayag sa inyo ang mga bagay na magsisidating” (Juan 16:12–13). “Ang nagtatakuwil sa Akin, at hindi tumatanggap sa Aking mga pananalita, ay mayroong isang hahatol sa kaniya: ang salitang Aking sinalita, ay siyang sa kaniya’y hahatol sa huling araw” (Juan 12:48). Ngayon ang Makapangyarihang Diyos ay dumating at nagbigkas ng milyun-milyong mga salita—Ginawa Niya ang gawain ng paghatol na nagsisimula sa bahay ng Diyos, sa pundasyon ng gawaing pagtubos ng Panginoong Jesus upang lubusang malutas ang pinagmulan ng mga kasalanan ng sangkatauhan. Ito ay kung paano tayo nililinis at binabago ng Diyos, at ginagawa tayong mga tao na nakakaalam, nagmamahal, at sumusunod sa Kanya. Sa huli ay dadalhin tayo ng Diyos sa magandang kaharian.

Nang marinig kong bumalik na ang Panginoong Jesus, labis akong nasabik at talagang hindi ako makapaniwala na totoo ito. Pagkaraan nito, kumuha si Brother Yang ng mga talata mula sa Biblia at binigyan ako ng detalyadong pagbabahagi tungkol sa anim na libong taong plano ng pamamahala ng Diyos upang iligtas ang sangkatauhan, kung paano nakikipaglaban ang Diyos kay Satanas at talunin ito nang paunti-unti, ang kwento sa loob ng gawain sa Kapanahunan ng Kautusan at Kapanahunan ng Biyaya, kung paano sinimulan ng Diyos ang Kanyang gawain ng paghatol sa Kapanahunan ng Kaharian sa mga huling araw, at marami pa. Ang pagbabahagi ni Brother Yang ang lumutas sa ilan kong mga kuru-kuro at imahinasyon tungkol sa gawain ng paghatol ng Diyos. Dati iniisip ko na sa mga huling araw ay hahatulan ng Diyos ang mga tao sa ikatlong langit at ang Kanyang mga mananampalataya ay dadalhin sa kaharian habang ang mga hindi naniniwala ay ibabagsak sa impyerno. Pagkatapos ng pag-uusap ay naintindihan ko sa wakas na ang gawain ng paghatol ng Diyos sa mga huling araw ay ginagawa sa pamamagitan ng pagpapahayag ng katotohanan upang ilantad ang mga tiwaling kalikasan ng sangkatauhan, upang maaari nating pagnilayan at kilalanin ang ating sarili at sa huli makamit ang pagdadalisay at pagbabago. Sa ilang sandali, naintindihan ko rin na ang tatlong yugto ng gawain ng Diyos ay ginawa ayon sa pangangailangan ng sangkatauhan, na wala ni isa sa kanila ang makatatayo nang nag-iisa, at na sila ay ganap na kukumpleto sa bawat isa. Ganito ang pag-ibig sa atin ng Diyos at ang karunungan ng gawain ng Diyos. Dumating sa pagkakatanto na, nadama ko na ang aking relasyon sa Diyos ay mas napalapit ng isang hakbang, at nais kong maunawaan ang higit pa sa gawain ng Diyos. Sa hindi inaasahan, noong masigasig kong napagpasyahang suriin ang gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw, isang kaguluhan ang dumating sa akin …

Ang Mangangaral ay Nagpakalat ng mga Alingawngaw upang Pigilan Ako na Pag-aralan ang Tunay na Daan

Isang araw, nalaman ng mangangaral na sinisiyasat ko ang gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw, at tinawag niya ako para tanungin tungkol dito. Sinabi ko sa kanya na ang Panginoon ay bumalik na bilang nagkatawang-taong Makapangyarihang Diyos, at nagbahagi ako sa kanya ng ilang mga salita ng Makapangyarihang Diyos, na umaasa na maaari din siyang magsiyasat. Ang Nakakagulat nito, sinabi niya nang hindi nasisiyahan, “Ang pamahalaan ng CCP at ang mga relihiyosong pastor at elders ay inuuri na Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos bilang isang kulto at maling pananampalataya. Ipinapakita nito na ang daang ito ay hindi totoo. Hindi mo ito dapat paniwalaan. Tumigil ka sa pagdalo sa mga pagtitipon ng mga tao mula sa simbahang iyon. Pinapayuhan kita na bumalik ng agaran sa ating simbahan.” Kasama nito, ibinahagi niya sa akin ang isang video sa balita tungkol sa CCP na kinukondena ang, Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos. Matapos kong mapanood ito, nahilo ako. Sinabi sa akin ng mangangaral ang maraming bagay na sinabi ng mga pastor ng relihiyon at matatanda na kinokondena ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos. Nagsimula akong mataranta at hindi maiwasan ang pagkalito, na iniisip, “Oo. Kung ito ang tunay na daan, dapat itong tanggapin at suportado ng pamahalaan at ng relihiyon sa mundo. Ngunit paano na Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos ay kinondena nila? Maaari kayang hindi ito ang tunay na daan?” Sa kaisipang ito, nakaramdam ako ng labis na pagkatakot at nag-aalala na ako ay lilihis.

Pagkatapos nito, gumawa ako ng dahilan at huminto sa pagdalo sa mga pagtitipon na kasama si Brother Yang at ang iba pa. Sa isang banda, natatakot akong malinlang, at sa kabilang banda, nais kong patahimikin ang aking puso at alalahanin kung ano ang kanilang pagbabahagi upang makita kung may kinalaman ito sa mga kulto. Naisip ko kung paano sa panahong ito na dumalo ako sa mga pagtitipon kasama sila, ang kanilang pagbabahagi ay tungkol lamang sa paniniwala. At kahit hindi ko sila nakatagpo, naramdaman ko ang kanilang katapatan. Kapag may mga problema na hindi ko maintindihan, sinusubukan nila ang kanilang makakaya upang magbahagi nang malinaw tungkol sa mga ito. Sila ay mapagmahal at mapagpasensya at may mga puso na may takot sa Diyos. Madalas nilang sinabi sa akin na hangarin ang kalooban ng Diyos nang higit pa kapag may mga bagay na dumarating sa akin. Bukod pa sa, mula sa mga salita ng Makapangyarihang Diyos ay naiintindihan ko ang maraming mga katotohanan at mga misteryo na hindi maliwanag sa akin noon, at natamo ko ang ilang kaalaman tungkol sa Diyos, at nabuo ko ang isang malapit na relasyon sa Kanya. Mula sa lahat ng ito at mga patotoo na ibinahagi ni Brother Yang at ng iba pa at ang kanilang pamumuhay, naramdaman kong Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos ay hindi maaaring maging isang kulto o maling pananampalataya. Ngunit ang mga pastor at mga elder at ang pamahalaan ng CCP lahat ay sinisiraang puri ito, na sinasabi na hindi ito ang tunay na daan, kaya ano ang dapat kong gawin? Sa pag-iisip nito, natutulala ako at paulit-ulit kong pinagnilayan kung dapat kong ipagpatuloy ang pagsisiyasat sa gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw. Nanalangin ako sa Diyos at hiniling ko sa Kanya na gabayan ako sa tamang pagpili, pagkatapos ay naisip ko kung paano minsang nagbahagi sa akin si Brother Yang na ang pagsalansang ng CCP sa Diyos ay nagdala ng iba’t ibang mga sakuna sa Tsina at sa mga tao nito. Ibinahagi din niya ang tungkol sa kung paano ang relihiyosong mundo ngayon ay sumalungat sa Diyos at muling ipinapako sa krus ang Cristo ng mga huling araw at sa huli ay aalisin at tatalikuran ng Diyos tulad ng mga Fariseo. Naisip ko kung ang Makapangyarihang Diyos nga talaga ang nagbalik na Panginoong Jesus at hindi ko ito sinusuri, hindi ba’t pagpapalampas ko ito ng aking pagkakataong masalubong ang Panginoon? Hindi, dapat akong magpatuloy sa pagsisiyasat.

Nabatid Ko ang Aking Paglihis Mula sa Pagsusuri sa Tunay na Daan

Pagkatapos nito, muli akong dumalo sa isang online na pagtitipon kasama ang mga kapatid ng Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos, at nang tanungin nila nang may pag-aalala kung ano ang nangyari sa akin sa mga nakaraang araw, sinabi ko sa kanila ang tungkol sa aking mga sitwasyon. Sinabi ni Brother Yang, “Maraming mga tao ang naniniwala na ang anumang daan na kinondena ng mga pambansang pamahalaan o ng karamihan sa mga relihiyosong tao ay hindi maaaring ang totoong daan. Tama ba ang pananaw na ito? Isaalang-alang natin: Nang magpakita ang Panginoong Jesus at gumawa, lahat ng maniniwala ng mga Hudyo at ang pamahalaan ng Roma ay kinondena ang Kanyang gawain bilang maling pananampalataya. Kung gayon, masasabi ba natin na ang landas ng Panginoong Jesus ay hindi ang tunay na daan? Sinasabi ng Biblia, ‘At ito ang kahatulan, na naparito ang ilaw sa sanglibutan, at inibig pa ng mga tao ang kadiliman kay sa ilaw; sapagka’t masasama ang kanilang mga gawa’ (Juan 3:19). ‘Ang lahing ito’y isang masamang lahi’ (Lucas 11:29). Ang lahat ng sangkatauhan ay nabubuhay sa ilalim ng pamamahala ni Satanas, ayaw sa katotohanan, at kinamumuhian ang katotohanan, at walang sinumang tumaggap ng pagdating ng totoong ilaw—kung gayon paanong ang pagdating ng tunay na Diyos sa gitna ng tao ay hindi tatanggihan ng masamang henerasyong ito? Katulad ng pagdating ng Panginoong Jesus at isinagawa ang Kanyang gawain, pinangunahan ng mga pinuno ng relihiyon ang lahat ng mga uri ng tsismis upang siraang-puri at hatulan Siya, at sa huli ay nakipagtulungan sa pamahalaan ng Roma upang Siya ay ipako sa krus. Katulad nito, ngayon nang ang Makapangyarihang Diyos ang Cristo ng mga huling araw—ay nagsasagawa ng gawain ng paghatol na nagsisimula sa bahay ng Diyos sa pundasyon ng gawain ng pagtubos ng Panginoong Jesus at ipinapahayag ang lahat ng mga katotohanan na nagbibigay-daan sa tao upang makamit ang buong kaligtasan, Hindi Siya tinatanggap ng mundo, at sa halip ay pinagdudusahan ang pang-aapi at pag-uusig ng pamahalaan ng CCP, pati na rin ang paglaban at pagkondena ng mundo ng relihiyon. Tinutupad nito ang mga salita ng Panginoong Jesus, ‘Sapagka’t gaya ng kidlat, na pagkislap buhat sa isang panig ng silong ng langit, ay nagliliwanag hanggang sa kabilang panig ng silong ng langit; gayon din naman ang Anak ng tao sa Kaniyang kaarawan. Datapuwa’t kailangan muna Siyang magbata ng maraming bagay at itakuwil ng lahing ito’ (Lucas 17:24–25). Ateyista ang CCP at palaging itinatanggi ang pag-iral ng Diyos. Mula pa nang maitatag ang bansa, ang CCP ay palaging inuusig ang paniniwala sa relihiyon—ang pagsunog ng mga kopya ng Biblia, pagbuwag sa mga simbahan, at walang pakundangang pag-aresto at pag-uusig sa mga Kristiyano. Maaaring sabihin na ang CCP ay isang demonyo na sumasalungat sa Diyos. Kaya kwalipikado ba itong pintasan ang anumang pangkat ng relihiyon o simbahan? Paanong ang isang satanikong rehimen na lumalaban sa Diyos ay kikilalanin ang pagpapakita at gawain ng Diyos? Maaari bang ang kasinungalingan ng CCP ay ang pamantayan kung saan sinusukat natin ang tunay na daan?

“Gayundin, iniisip ng maraming tao na ang mga relihiyosong pastor at mga elder ay tiyak na mga taong nakakaunawa sa katotohanan at nakakakilala sa Panginoon dahil maraming taon na silang naglilingkod sa Panginoon at bihasa sa Biblia, kaya kung ito ang tunay na daan, hindi nila ito ikokondena. Gayunpaman, ang mga katotohanan ba ay talagang tulad nito? Ang mga Fariseo sa panahong iyon ay naglingkod sa Diyos sa templo nang maraming taon at pamilyar sa mga Banal na Kasulatan, ngunit alam ba nila ang tunay na daan at kilala ang Panginoon? Kung may kaalaman sila sa Panginoon, hindi ba nila makikilala ang tinig ng Panginoon? Maaari ba silang makipagsabwatan sa mga awtoridad ng Roma upang ipako sa krus ang Panginoong Jesus? Maliwanag na, ang pagiging pamilyar sa Biblia ay hindi kapareho ng pag-unawa sa katotohanan, mas lalo na sa pagkakilala sa Panginoon. Ang mga relihiyosong pastor at elders ngayon ay bihasa sa Biblia at madalas na ipinapaliwanag ang Biblia—ibig bang sabihin nito na kilala nila ang Panginoon? Ano ang kanilang ipinangangaral? Ito ay walang iba kundi ang ilang kaalaman sa biblia at mga teolohikal na doktrina. Hindi nila pinag-uusapan ang tungkol sa kanilang mga patotoo sa kung paano nila naranasan ang mga salita ng Panginoon upang makamit ang tunay na pagpapasakop sa Panginoon, at ang mga mananampalataya ay hindi kailanman naririnig na dinadakila nila at nagpapatotoo sa mga salita ng Panginoon, o nagbabahagi sa kalooban at mga hinihingi ng Panginoon. Malinaw na sinabi sa atin ng Panginoong Jesus, ‘Datapuwa’t pagkahating gabi ay may sumigaw, Narito, ang kasintahang lalake! Magsilabas kayo upang salubungin Siya’ (Mateo 25:6). Makikita natin mula sa mga salitang ito na kapag naririnig natin ang isang tao na nagpapatotoo sa pagbabalik ng Panginoon, dapat tayong aktibong maghanap at magsaliksik—tanging ito ay ang naaayon lamang sa kalooban ng Panginoon. Gayunpaman, ano ang ginagawa ng mga pastor at mga elder? Hindi lamang nila hindi pinangungunahan ang mga mananampalataya na hanapin at siyasatin ang tunay na daan, ngunit pinapasara din ang mga iglesia, pinalaganap ang alingawngaw ng pamahalaan ng CCP, at pinipigilan ang mga mananampalataya na pag-aralan ang totoong daan at salubungin ang Panginoon. Malinaw nilang nilalabag ang mga turo ng Panginoon. Ang mga ganitong tao ba ay mga yaong nakakakilala sa Panginoon? Nakikinig lamang tayo sa kanilang mga opinyon ngunit hindi natin pinapakinggan ang mga salita ng Panginoon kapag sinuri natin ang tunay na daan—naaayon ba ito sa kalooban ng Panginoon? Kung iisipin natin ang tungkol sa mga Hudyong mananampalataya noong mga sinaunang araw, kulang sila sa pagkilala at sa gayon ay naniniwala na ang mga pinuno ng relihiyon ay tiyak na nauunawaan ang Biblia at kikilala ang Diyos dahil sila ay mga lingkod ng Diyos. Kaya kahit gaano pa tumutol ang mga Fariseo sa Panginoon, sinundan lang nila sila sa paggawa nito, at sa huli ay ipinako ang Panginoon sa krus, at naging mga makasalanan na sumalungat sa Panginoon. Maliwanag, kung naniniwala tayo sa Diyos ngunit hindi natin Siya dadakilain, at hindi kikilos ayon sa Kanyang mga salita ngunit nakikinig lamang sa sinasabi ng mga tao, madali nating maiwawala ang kaligtasan ng Diyos. Sinabi ng Panginoong Jesus, ‘Dinirinig ng Aking mga tupa ang Aking tinig, at sila’y Aking nakikilala, at Sila’y nagsisisunod sa Akin’ (Juan 10:27). At ang Aklat ng Pahayag ay ipinropesiya na, ‘Narito Ako’y nakatayo sa pintuan at tumutuktok: kung ang sinoman ay duminig ng Aking tinig at magbukas ng pinto, Ako’y papasok sa kaniya, at hahapong kasalo niya, at siya’y kasalo Ko’ (Pahayag 3:20). Ipinapakita nito na sa pagbabalik ng Panginoon sa mga huling araw, sasambitin Niya ang Kanyang mga pagbigkas sa mga iglesia at, sa pamamagitan ng Kanyang mga salita, hahanapin Niya ang Kanyang mga tupa. Kung nais nating suriin ang totoong daan at pag-aralan ang tungkol sa pagpapakita at gawain ng Makapangyarihang Diyos, dapat nating pakinggan ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos upang alamin kung ito ba ang mga pagpapahayag ng katotohanan at tinig ng Diyos. Ito ang tanging paraan upang matukoy kung ang Makapangyarihang Diyos ay ang bumalik na Panginoong Jesus. Sa kabaligtaran, kung sinisiyasat natin ang gawain ng Makapangyarihang Diyos ayon sa kung ang pamahalaan ng CCP, ang relihiyosong mundo, o ang karamihan sa mga tao ay inaprubahan na at tinatanggap ito, ngunit hindi tayo nakatuon sa pakikinig sa tinig ng Diyos, kung gayon hindi natin magagawang batiin ang pagbabalik ng Panginoon.”

Sa pakikinig sa pagbabahagi ni Brother Yang ay katulad ng isang biglaang paggising para sa akin. Tama iyon, naisip ko. Ateyista ang CCP at kumakalaban sa Diyos. Ito ay lubos na hindi karapat-dapat na hatulan ang anumang pangkat o simbahan ng pananampalataya. Paano ako napaniwala sa mga kasinungalingan nito? Para sa mga relihiyosong pastor at mga elder, naisip ko na sila ay mga taong naglilingkod sa Diyos, naintindihan ang Biblia, at matapat na naghihintay sa Panginoon. Sa hindi inaasahan, nang nakaharap sa gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw, hindi lamang nila hindi ito pinag-aralan, ngunit pinipigilan tayong mga mananampalataya na pag-aralan ito, at nakikipagsabwatan sa ateyistang pamahalaan upang usigin ang mga Kristiyano mula sa Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos. Mayroon bang pagkakaiba sa pagitan nila at ng mga Fariseo na sumasalungat sa Panginoong Jesus sa lahat ng mga nakaraang taon? Katulad ng aking mangangaral, nang pinayuhan ko siya na basahin ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos, hindi niya hinanap at siniyasat ng may bukas na kaisipan, ngunit nagpakalat ng mga alingawngaw, hinatulan at kinondena ang gawain ng Diyos sa mga huling araw, at pinigilan ako na makipag-ugnayan sa mga kapatid mula sa Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos. May kaibahan ba siya sa mga Fariseo? Tulad ng isinumpa ng Panginoong Jesus ang mga Fariseo, “Datapuwa’t sa aba ninyo, mga eskriba at mga Fariseo, mga mapagpaimbabaw! Sapagka’t sinasarhan ninyo ang kaharian ng langit laban sa mga tao: sapagka’t kayo’y hindi na nagsisipasok, at ang nagsisipasok man ay ayaw ninyong bayaang mangakapasok” (Mateo 23:13). Pinakinggan ko ang mga salita ng mga pinuno ng relihiyon—gaano ako kamangmang!

Ipagpapatuloy …

  

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.godfootsteps.org/disclaimer.html

Mga Propesiyang Tumutukoy Sa Lihim na Pagparito ng Panginoon

 

Pagdating sa kung paano si Jesus ay babalik sa muli Niyang pagparito, maraming mananampalataya, ang bumatay lamang sa ilang mga propesiya, naniniwala na kapag si Jesus ay muling pumarito, Siya ay babalik sa mga ulap. Sa totoo lang, sa mga propesiya ng Panginoon, hindi lamang iisang paraan ang Kanyang pagbabalik. Sa usapin ng pagtanggap sa pagbabalik ng Panginoon, kung hindi natin sinaliksik ang iba pang mga propesiya tungkol sa Kanyang pagbabalik, ngunit nilimitahan lamang ang paraan ng pagbabalik Niya sa “pagdating sa mga ulap”, hindi ba iyon isang kawalang-katwiran? Sa ganoong paraan, ang mga paglihis at pagkakamali ay tiyak na lilitaw sa ating pagsalubong sa pagbabalik ng Panginoon. Iyon ang dahilan kung bakit kailangan nating hanapin at siyasatin sa maraming aspeto kung paano babalik si Jesus sa Kanyang muling pagparito.

 

Sa pamamagitan ng pagbabasa sa Biblia madali nating matutuklasan na ang pagbabalik ng Panginoon ay naipropesiya sa dalawang magkakaibang paraan. Bukod sa Kanyang pagbaba sa publiko sa isang ulap, Siya rin ay bababa sa lihim. Halimbawa, ang tala ng Biblia: “Kaya’t kung hindi ka magpupuyat ay paririyan Akong gaya ng magnanakaw” (Pahayag 3:3). “Narito, Ako’y pumaparitong gaya ng magnanakaw” (Pahayag 16:15). “Datapuwa’t pagkahating gabi ay may sumigaw, Narito, ang kasintahang lalake! Magsilabas kayo upang salubungin siya” (Mateo 25:6). “Kayo rin naman ay mangagsihanda: sapagka’t sa oras na hindi ninyo iniisip, ang Anak ng tao ay darating” (Lucas 12:40). “Sapagka’t gaya ng kidlat, na pagkislap buhat sa isang panig ng silong ng langit, ay nagliliwanag hanggang sa kabilang panig ng silong ng langit; gayon din naman ang Anak ng tao sa Kaniyang kaarawan. Datapuwa’t kailangan muna Siyang magbata ng maraming bagay at itakuwil ng lahing ito” (Lucas 17:24–25). Ang mga propesiya na ito ay nagsasabi kung paano darating ang Panginoon nang tahimik gaya ng isang magnanakaw, na nangangahulugang ang Panginoon ay darating nang lihim sa mga huling araw. Bukod dito, binanggit din nila na “ang Anak ng tao ay darating” at “gayon din naman ang Anak ng tao sa Kaniyang kaarawan.” Ang “Anak ng tao” ay tumutukoy sa Diyos na nagkatawang-tao. Ang isang ipinanganak lamang ng tao na may normal na katawang tao ang maaaring tawagin na Anak ng tao. Halimbawa, ang Panginoong Jesus ay Anak ng tao, at Siya ang Espiritu ng Diyos na nagkatawang-tao bilang isang ordinaryong tao na lihim na dumating sa gitna ng tao upang gumawa. Sapagkat kung Siya ay nagmula sa Espiritu o sa Kanyang nabuhay na mag-uling espiritwal na katawan, na partikular na hindi pangkaraniwan, kung gayon imposible na tawagin Siya na Anak ng tao.

 

Bukod dito, binanggit ng Banal na Kasulatan na ang bumalik na Panginoong Jesus ay magbabata sa pagdurusa at tatanggihan ng lahing ito. Kung ang Diyos ay magpapakita sa hindi pangkaraniwang Espiritu, kung gayon ang lahat ng mga tao ay tatanggapin Siya at magpapatirapa sa kanilang pagsamba. Kung iyon ang kaso, kung gayon imposible para sa propesiyang “Datapuwa’t kailangan muna Siyang magbata ng maraming bagay at itakuwil ng lahing ito” upang matupad. Sa pamamagitan lamang ng lihim na pagparito ng Diyos sa katawang-tao, magpapakita sa karaniwan at normal sa panlabas, at dahil sa mga taong hindi Siya tatratuhin bilang Diyos ay titiisin Niya ang pagdurusa. Nang ang Panginoong Jesus ay gumawa ng lihim sa pagkakakilanlan ng Anak ng tao, halimbawa, nakita lamang ng mga Fariseo ang Kanyang panlabas na anyo at inakalang Siya ay isang Nazareno at nabigong kilalanin Siya bilang ang Mesiyas. Kaya sila ay tumangging tanggapin ang katotohanan na ipinahayag ng Panginoong Jesus at ipinako Siya sa krus.

 

Samakatuwid, sa muling pagparito ni Jesus, Siya ay babalik nang lihim bilang Anak ng tao bago pa sumapit ang matitinding sakuna. Kung sasabihin natin na ang Panginoon ay babalik lamang ng lantaran sa mga ulap, kung gayon nanganganib tayo na mapalampas natin ang pagkakataong salubungin Siya.

 

Ang Nagbalik na Panginoon ay Lihim na Darating Bago Sumapit ang Malalaking Sakuna at Pagkatapos ay Magpapakita nang Lantaran Matapos ang Mga Sakuna

Sa puntong ito ng fellowship, marahil ang ilang mga mananampalataya ay nalilito: “Kung ang Panginoon ay lihim na bababa bago sumapit ang matitinding sakuna, kung gayon paano matutupad ang mga propesiya ng pagparito ng Panginoon sa mga ulap?” Sa katunayan, ang pagbabalik ng Panginoon ay nagaganap nang paunti-unti. Una Siya ay lihim na darating bago sumapit ang malalaking sakuna at pagkatapos ay magpapakita nang hayagan pagkatapos ng mga sakuna. Ganito natutupad ang lahat ng mga propesiya ng pagbabalik ng Panginoon. Ito ay magiging katulad noong dumating ang Panginoong Jesus upang gumawa: Siya ay unang dumating ng lihim bilang Anak ng tao. Pagkatapos Siya ay ipinako sa krus at tinapos ang Kanyang gawain, Siya ay nabuhay muli mula sa kamatayan. Nagpakita Siya sa publiko sa loob ng apatnapung araw at pagkatapos ay bumalik sa langit.

 

Ngayon ang mga propesiya tungkol sa pagparito ng Panginoon nang lihim ay natupad na. Ang Panginoon ay nakababa na ng palihim bago pa sumapit ang malalaking sakuna at Siya ay ang Makapangyarihang Diyos sa katawang-tao. Ang Makapangyarihang Diyos ay nagpahayag ng milyun-milyong mga salita ng katotohanan at isiniwalat ang misteryo ng plano sa pamamahala ng Diyos. Batay sa gawain ng pagtubos ng Panginoong Jesus, nagsasagawa Siya ng isang yugto ng gawain ng paghatol na nagsisimula sa bahay ng Diyos, kaugnay nito, pinahihintulutan ang tao na lubusang matanggal ang pagkagapos sa kasalanan at mapadalisay. Ang pagpapakita at gawain ng Makapangyarihang Diyos ay hindi lamang tumupad sa mga propesiya na nagsasabi tungkol sa lihim na pagparito ng Panginoon bilang Anak ng tao, ngunit tinutupad din ang mga propesiya sa Biblia: “Ang nagtatakuwil sa Akin, at hindi tumatanggap sa Aking mga pananalita, ay mayroong isang hahatol sa kaniya: ang salitang Aking sinalita, ay siyang sa kaniya’y hahatol sa huling araw” (Juan 12: 48). “Sapagka’t dumating na ang panahon ng pasimula ng paghuhukom sa bahay ng Dios” (1 Pedro 4:17). “Sapagka’t ang Ama’y hindi humahatol sa kanino mang tao, kundi ipinagkaloob Niya sa Anak ang buong paghatol” (Juan 5:22). “Pakabanalin Mo sila sa katotohanan: ang salita Mo'y katotohanan” (Juan 17:17).

 

Sa panahon kung saan ang Makapangyarihang Diyos na nagkatawang-tao ay dumating nang lihim upang ipahayag ang katotohanan at iligtas ang sangkatauhan, lahat ng kumikilala sa tinig ng Diyos at tumanggap sa gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw ay ang matatalinong dalaga na narapture sa harap ng trono ng Diyos. Sa pagtanggap sa gawain ng paghatol ng Makapangyarihang Diyos sa pamamagitan ng salita, magagawa nilang makamit ang pagdadalisay at pagbabago ng kanilang mga tiwaling disposisyon, gagawing mga mananagumpay ng Diyos bago sumapit ang mga matitinding kalamidad, at maging mga unang bunga. Tiyak na tinutupad nito ang propesiya sa Aklat ng Pahayag kung saan sinasabi: “Ang mga ito’y ang hindi nangahawa sa mga babae; sapagka’t sila’y mga malilinis. At ang mga ito’y ang nagsisisunod sa Cordero saan man Siya pumaroon. Ang mga ito’y ang binili sa gitna ng mga tao, na maging mga pangunahing bunga sa Dios at sa Cordero. At sa kanikaniyang bibig ay walang nasumpungang kasinungalingan: sila’y mga walang dungis” (Pahayag 14:4–5).

 

Kasalukuyang ito ang yugto kung saan ang Makapangyarihang Diyos ay gumagawa nang lihim upang iligtas ang sangkatauhan. Siya ay abala sa pagpapahayag ng Kanyang salita upang hatulan at dalisayin ang sangkatauhan. Sa yugtong ito, hindi natin makikita ang tanawing pagpapakita ng Panginoon nang lantaran. Matapos makagawa ang Diyos ng isang grupo ng mga mananagumpay, ang Kanyang dakilang gawain ay makukumpleto, at ang gawain nang lihim na pagparito ng Diyos sa katawang-tao ay matatapos na. Magsisimula na ang Diyos na pakawalan ang malalaking sakuna upang gantimpalaan ang mabuti at parusahan ang masasama. Lantaran Niyang ihahayag ang Kanyang sarili sa tao, at ang mga kumondena at lumaban sa gawain ng Diyos sa mga huling araw ay malilipol sa mga sakuna, iiyak at magngangalit ang kanilang mga ngipin. Ito ang tumpak na pagsasakatuparan ng mga propesiya ng pagdating ng Panginoon nang hayagan na nagsasabing: “At kung magkagayo’y lilitaw ang tanda ng Anak ng tao sa langit: at kung magkagayo’y magsisitaghoy ang lahat ng mga angkan sa lupa, at mangakikita nila ang Anak ng tao na napaparitong sumasa mga alapaap ng langit na may kapangyarihan at dakilang kaluwalhatian” (Mateo 24:30). “Narito, Siya’y pumaparitong nasasa mga alapaap; at makikita Siya ng bawa’t mata, at ng nangagsiulos sa Kaniya; at ang lahat ng mga angkan sa lupa ay magsisitaghoy dahil sa Kaniya” (Pahayag 1:7).

 

Sa panahon ngayon, isa-isa nang bumabagsak ang sakuna. Kung nais nating maging mga mananagumpay bago sumapit ang malalaking sakuna at makapasok sa kaharian ng Diyos, dapat nating tanggapin ang paghatol at pagdadalisay ng mga salita ng Makapangyarihang Diyos. Kung hindi natin kailanman hinahangad o tinatanggap ang gawain ng lihim na pagdating ng Makapangyarihang Diyos, kung gayon tayo ay tiyak na mapapasailalim sa mga sakuna at maparurusahan. Tulad ng babala sa atin ng Makapangyarihang Diyos. “Maraming taong walang pakialam sa sinasabi Ko, ngunit nais Ko pa ring sabihin sa bawat tinatawag na banal na sumusunod kay Jesus na, kapag nakita ng sarili ninyong mga mata si Jesus na bumababa mula sa langit sakay ng puting ulap, ito ang magiging pagpapakita sa publiko ng Araw ng katuwiran. Marahil ay magiging panahon iyon ng matinding katuwaan sa iyo, subalit dapat mong malaman na ang sandali na nasasaksihan mong bumababa si Jesus mula sa langit ay ang sandali rin ng pagbaba mo sa impiyerno para maparusahan. Iyon ang magiging panahon ng pagwawakas ng plano ng pamamahala ng Diyos at gagantimpalaan ng Diyos ang mabubuti at parurusahan ang masasama. Sapagkat magwawakas na ang paghatol ng Diyos bago pa makakita ng mga tanda ang tao, kung kailan mayroon lamang pagpapahayag ng katotohanan. Yaong mga tumatanggap sa katotohanan at hindi naghahanap ng mga tanda, at sa gayon ay napadalisay na, ay nakabalik na sa harap ng luklukan ng Diyos at nakapasok na sa yakap ng Lumikha. Yaon lamang mga nagpupumilit sa paniniwala na ‘Ang Jesus na hindi nakasakay sa puting ulap ay isang huwad na Cristo’ ang sasailalim sa walang-hanggang kaparusahan, sapagkat naniniwala lamang sila sa Jesus na nagpapakita ng mga tanda, ngunit hindi kinikilala ang Jesus na nagpapahayag ng matinding paghatol at nagpapakawala ng tunay na landas ng buhay. Kaya nga maaari lamang silang harapin ni Jesus kapag hayagan Siyang nagbabalik sakay ng puting ulap. Masyado silang sutil, masyadong tiwala sa kanilang sarili, masyadong mayabang. Paano gagantimpalaan ni Jesus ang gayon kababang-uri? Ang pagbabalik ni Jesus ay isang dakilang kaligtasan para sa mga may kakayahang tanggapin ang katotohanan, ngunit para sa mga hindi nagagawang tanggapin ang katotohanan ito ay isang tanda ng paghatol. Dapat ninyong piliin ang sarili ninyong landas, at hindi ninyo dapat lapastanganin ang Banal na Espiritu at tanggihan ang katotohanan. Hindi kayo dapat maging mangmang at mayabang, kundi isang taong sumusunod sa patnubay ng Banal na Espiritu at nananabik at naghahanap sa katotohanan; sa ganitong paraan lamang kayo makikinabang.”

 

Matapos basahin ang mga babala ng Diyos para sa ating mga tao, ano ang pipiliin mo? Tanggapin ba natin ang gawain ng paghatol at pagkastigo ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw na nagpapasya sa ating mga hantungan at patutunguhan. Ngayon, ang lihim na gawain ng pagliligtas ng Diyos sa Kanyang katawang-tao ay malapit nang magtapos. Dapat tayo maging matatalinong dalaga at magmadali na siyasatin at tanggapin ang gawain nang lihim na pagparito ng Makapangyarihang Diyos, sapagkat sa pamamagitan lamang nito na magkakaroon tayo ng pagkakataon na maging mananagumpay at makapasok sa kaharian ng Diyos. Kung maghihintay tayo hanggang sa magpakita ang Panginoon sa publiko, kung gayon magiging huli na para sa atin na magsisi.

 

Ngayon nangatutupad na ang mga propesiya ng pagbabalik ng Panginoon. Alam mo ba kung paano maging handa sa pagdating ng panginoon upang masalubong mo Siya? Basahin ngayon upang mas malaman ang higit pa.

 

Rekomendasyon:

 

Nagkatawang-tao ang Diyos

 

Mga senyales ng paghuhukom ay Lumitaw: Paano Tayo Mara-rapture Bago ang Malaking Kapighatian?

 

Image Source: The Church of Almighty God

Terms of Use: tl.godfootsteps.org/disclaimer.html

Sabi ng Makapangyarihang Diyos, "Kinasuklaman ng Diyos ang tao dahil ang tao ay may poot sa Kanya, nguni’t sa Kanyang puso, ang Kanyang pag-aalaga, pagmamalasakit, at awa para sa sangkatauhan ay nanatiling hindi nagbabago. Kahit noong nilipol Niya ang sangkatauhan, ang puso Niya’y nanatiling hindi nagbago. Noong ang sangkatauhan ay napuno ng katiwalian at naging suwail sa Diyos hanggang sa ganap na hangganan, kinailangan ng Diyos, dahil sa Kanyang disposisyon at Kanyang diwa, at alinsunod sa Kanyang mga panuntunan, na lipulin ang sangkatauhang ito. Nguni’t dahil sa diwa ng Diyos, kinaawaan pa rin Niya ang sangkatauhan, at nagnais pang gumamit ng iba’t ibang mga paraan upang tubusin ang sangkatauhan upang makapagpatuloy silang mabuhay. Sa halip, nilabanan ng tao ang Diyos, nagpatuloy na sumuway sa Diyos, at tinanggihan na tanggapin ang pagliligtas ng Diyos, na ang ibig sabihin, tinanggihan na tanggapin ang Kanyang mabubuting layunin. Kahit paano man sila tinawag ng Diyos, pinaalalahanan, tinustusan, tinulungan, o pinagbigyan, hindi ito naunawaan o pinahalagahan ng tao, at ni hindi rin sila nagbigay-pansin. Sa kabila ng sakit Niyang nadama, hindi pa rin kinalimutan ng Diyos na ibigay sa tao ang pinakamataas na antas ng Kanyang pagpaparaya, sa paghihintay na manumbalik ang tao. Matapos Niyang maabot ang Kanyang hangganan, ginawa Niya ang dapat Niyang gawin nang walang anumang alinlangan. Sa madaling sabi, may nakatakdang panahon at proseso mula sa sandaling binalak ng Diyos na lipulin ang sangkatauhan hanggang sa opisyal na simula ng Kanyang gawain na paglipol sa sangkatauhan. Umiral ang ganitong proseso sa layuning mapanumbalik ang tao, at ito ang huling pagkakataon na ibinigay ng Diyos sa tao. Kaya ano ang ginawa ng Diyos sa panahong ito bago lipulin ang sangkatauhan? Napakaraming pagpapaalala at masidhing paghihikayat ang ginawa ng Diyos. Kahit gaano pa katindi ang sakit o pighating pinagdadaanan ng puso ng Diyos, patuloy Niyang ibinigay ang Kanyang pag-aalaga, malasakit, at masaganang awa sa sangkatauhan. Ano ang nakikita natin mula rito? Walang duda, nakikita natin na ang pag-ibig ng Diyos para sa sangkatauhan ay totoo at hindi bukang-bibig lamang. Ito ay tunay, nadarama at may halaga, hindi huwad, may halo, mapandaya o mapagkunwari. Hindi kailanman gumagamit ang Diyos ng anumang pandaraya o lumilikha ng mga huwad na larawan para ipakita sa mga taong Siya ay kaibig-ibig. Hindi Siya kailanman gumagamit ng di-tunay na patotoo para maipakita sa mga tao ang Kanyang pagiging kaibig-ibig, o ipangalandakan ang Kanyang pagiging kaibig-ibig at kabanalan. Hindi ba karapat-dapat para sa pag-ibig ng tao ang mga aspetong ito ng disposisyon ng Diyos? Hindi ba karapat-dapat sambahin ang mga ito? Hindi ba karapat-dapat itangi ang mga ito? Sa puntong ito, nais Ko kayong tanungin: Matapos ninyong marinig ang mga salitang ito, sa palagay ba ninyo ang kadakilaan ng Diyos ay pawang mga salita lamang sa isang pilas ng papel? Ang pagiging kaibig-ibig ba ng Diyos ay mga hungkag na salita lamang? Hindi! Tiyak na hindi! Ang pangingibabaw ng Diyos, ang Kanyang kadakilaan, kabanalan, pagpaparaya, pag-ibig, at iba pa—ang lahat nitong iba’t ibang aspeto ng disposisyon at diwa ng Diyos ay nagiging mabisa tuwing ginagawa Niya ang Kanyang gawain, nakapaloob sa Kanyang kalooban para sa tao, at natutupad at nasasalamin din sa bawat tao. Nadama mo man dati ito o hindi pa, inaalagaan ng Diyos ang bawat tao sa bawat posibleng paraan, gamit ang Kanyang tapat na puso, karunungan, at iba’t ibang kaparaanan upang mapainit ang puso ng bawat tao, at magising ang espiritu ng bawat tao. Ito ay isang di-matututulang katunayan. Gaano man karaming tao ang nakaupo rito, ang bawat tao ay nagkaroon na ng iba’t ibang mga karanasan at mga damdamin sa pagpaparaya, pagpapasensya, at pagiging kaibig-ibig ng Diyos. Ang mga karanasang ito sa Diyos at ang mga nadarama o mga pagkilalang ito sa Kanya—sa madaling salita, ang lahat ng positibong bagay na ito ay mula sa Diyos. Kaya sa pagsasama-sama ng mga karanasan at kaalaman ng lahat sa Diyos at sa pagsama sa mga ito sa mga binasa natin sa araw na ito na mga pahayag mula sa

biblia, may mas totoo at tamang kaunawaan na ba kayo ngayon sa Diyos?"

  

#mga_Sakuna #ebanghelyo_ngayong_araw #ang_huling_paghuhukom

 

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.kingdomsalvation.org/disclaimer.html

 

Kung gusto mong matuto nang higit pa, maaari kang makipag-ugnay sa amin sa pamamagitan ng messenger anumang oras!

Sabi ng Makapangyarihang Diyos, "Kinasuklaman ng Diyos ang tao dahil ang tao ay may poot sa Kanya, nguni’t sa Kanyang puso, ang Kanyang pag-aalaga, pagmamalasakit, at awa para sa sangkatauhan ay nanatiling hindi nagbabago. Kahit noong nilipol Niya ang sangkatauhan, ang puso Niya’y nanatiling hindi nagbago. Noong ang sangkatauhan ay napuno ng katiwalian at naging suwail sa Diyos hanggang sa ganap na hangganan, kinailangan ng Diyos, dahil sa Kanyang disposisyon at Kanyang diwa, at alinsunod sa Kanyang mga panuntunan, na lipulin ang sangkatauhang ito. Nguni’t dahil sa diwa ng Diyos, kinaawaan pa rin Niya ang sangkatauhan, at nagnais pang gumamit ng iba’t ibang mga paraan upang tubusin ang sangkatauhan upang makapagpatuloy silang mabuhay. Sa halip, nilabanan ng tao ang Diyos, nagpatuloy na sumuway sa Diyos, at tinanggihan na tanggapin ang pagliligtas ng Diyos, na ang ibig sabihin, tinanggihan na tanggapin ang Kanyang mabubuting layunin. Kahit paano man sila tinawag ng Diyos, pinaalalahanan, tinustusan, tinulungan, o pinagbigyan, hindi ito naunawaan o pinahalagahan ng tao, at ni hindi rin sila nagbigay-pansin. Sa kabila ng sakit Niyang nadama, hindi pa rin kinalimutan ng Diyos na ibigay sa tao ang pinakamataas na antas ng Kanyang pagpaparaya, sa paghihintay na manumbalik ang tao. Matapos Niyang maabot ang Kanyang hangganan, ginawa Niya ang dapat Niyang gawin nang walang anumang alinlangan. Sa madaling sabi, may nakatakdang panahon at proseso mula sa sandaling binalak ng Diyos na lipulin ang sangkatauhan hanggang sa opisyal na simula ng Kanyang gawain na paglipol sa sangkatauhan. Umiral ang ganitong proseso sa layuning mapanumbalik ang tao, at ito ang huling pagkakataon na ibinigay ng Diyos sa tao. Kaya ano ang ginawa ng Diyos sa panahong ito bago lipulin ang sangkatauhan? Napakaraming pagpapaalala at masidhing paghihikayat ang ginawa ng Diyos. Kahit gaano pa katindi ang sakit o pighating pinagdadaanan ng puso ng Diyos, patuloy Niyang ibinigay ang Kanyang pag-aalaga, malasakit, at masaganang awa sa sangkatauhan. Ano ang nakikita natin mula rito? Walang duda, nakikita natin na ang pag-ibig ng Diyos para sa sangkatauhan ay totoo at hindi bukang-bibig lamang. Ito ay tunay, nadarama at may halaga, hindi huwad, may halo, mapandaya o mapagkunwari. Hindi kailanman gumagamit ang Diyos ng anumang pandaraya o lumilikha ng mga huwad na larawan para ipakita sa mga taong Siya ay kaibig-ibig. Hindi Siya kailanman gumagamit ng di-tunay na patotoo para maipakita sa mga tao ang Kanyang pagiging kaibig-ibig, o ipangalandakan ang Kanyang pagiging kaibig-ibig at kabanalan. Hindi ba karapat-dapat para sa pag-ibig ng tao ang mga aspetong ito ng disposisyon ng Diyos? Hindi ba karapat-dapat sambahin ang mga ito? Hindi ba karapat-dapat itangi ang mga ito? Sa puntong ito, nais Ko kayong tanungin: Matapos ninyong marinig ang mga salitang ito, sa palagay ba ninyo ang kadakilaan ng Diyos ay pawang mga salita lamang sa isang pilas ng papel? Ang pagiging kaibig-ibig ba ng Diyos ay mga hungkag na salita lamang? Hindi! Tiyak na hindi! Ang pangingibabaw ng Diyos, ang Kanyang kadakilaan, kabanalan, pagpaparaya, pag-ibig, at iba pa—ang lahat nitong iba’t ibang aspeto ng disposisyon at diwa ng Diyos ay nagiging mabisa tuwing ginagawa Niya ang Kanyang gawain, nakapaloob sa Kanyang kalooban para sa tao, at natutupad at nasasalamin din sa bawat tao. Nadama mo man dati ito o hindi pa, inaalagaan ng Diyos ang bawat tao sa bawat posibleng paraan, gamit ang Kanyang tapat na puso, karunungan, at iba’t ibang kaparaanan upang mapainit ang puso ng bawat tao, at magising ang espiritu ng bawat tao. Ito ay isang di-matututulang katunayan. Gaano man karaming tao ang nakaupo rito, ang bawat tao ay nagkaroon na ng iba’t ibang mga karanasan at mga damdamin sa pagpaparaya, pagpapasensya, at pagiging kaibig-ibig ng Diyos. Ang mga karanasang ito sa Diyos at ang mga nadarama o mga pagkilalang ito sa Kanya—sa madaling salita, ang lahat ng positibong bagay na ito ay mula sa Diyos. Kaya sa pagsasama-sama ng mga karanasan at kaalaman ng lahat sa Diyos at sa pagsama sa mga ito sa mga binasa natin sa araw na ito na mga pahayag mula sa Biblia, may mas totoo at tamang kaunawaan na ba kayo ngayon sa Diyos?"

mula sa "Ang Salita'y Nagpakita sa Katawang-tao"

 

#patotoo #mga_Sakuna #Kaligtasan #Kaharian

 

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.kingdomsalvation.org/disclaimer.html

 

Kung gusto mong matuto nang higit pa, maaari kang makipag-ugnay sa amin sa pamamagitan ng messenger anumang oras!

Hindi pa natin nasisiguro kung nasa lupa o nasa langit ang kaharian ng Diyos. Maraming beses nang nagsalita ang Panginoong Jesus ng “malapit na ang kaharian ng langit” at “Dumarating ang kaharian ng langit.” Kung “kaharian ng langit,” ibig sabihin nasa langit ‘yon. Pa’no ‘yon napunta sa lupa?

 

Sagot: Kailangang maging malinaw sa ‘ting lahat na ang “langit” ay laging tumutukoy sa Diyos. Ang “kaharian ng langit” ay malinaw na tumutukoy sa kaharian ng Diyos. Inihahayag din sa Pahayag, “ang tabernakulo ng Dios ay nasa mga tao,” “Ang kaharian ng sanglibutan ay naging sa ating Panginoon, at sa kaniyang Cristo.” Ibig sabihin no’n, itatatag sa lupa ang kaharian ng Diyos. Sa huli, magiging kaharian ng Diyos ang mga kaharian sa lupa. Matapos masira ang lumang mundo sa malalaking sakuna, lilitaw ang Milenaryong Kaharian. Ang mga kaharian sa lupa ay magiging mga kaharian ng ating Panginoon at ng Kanyang Kristo. At matutupad na ang kalooban ng Diyos sa lupa gaya ng sa langit. Yon ang ganap na tutupad sa propesiyang: Darating sa lupa ang bagong Jerusalem. Naging tao ang Diyos at isinasagawa ang gawain ng paghatol sa mga huling araw para tapusin ang madilim at masamang henerasyong ito. Lahat ng nakakarinig sa tinig ng Diyos at nadala sa Kanyang trono ay magiging perpekto at mananagumpay. At magsisimula na ang malalaking sakuna. Tanging ang mga nalinis na at nailigtas ng gawa ng Diyos sa mga huling araw ang mananatili. Sila ang magiging mamamayan ng kaharian ng Diyos. Tayo ang pinakapinagpala ngayon dito para tanggapin ang gawain ng Diyos sa mga huling araw. Tayong mapapalad na nakarinig sa tinig ng Diyos at naiakyat sa harap ng Kanyang trono ay lilinisin sa pamamagitan ng paghatol at pagkastigo ng Kanyang mga salita, at magiging mga mananagumpay bago ang mga sakuna, ang mga unang bunga na nakamit ng Diyos. Tapos ipapadala na ng Diyos ang malalaking sakuna. Lahat ng lumalaban sa Diyos, gano’n din ang lahat ng masasamang hindi nananampalataya ay malilipol sa malaking sakuna. Lahat ng nalinis at ginawang perpekto ay makakatanggap ng proteksyon ng Diyos habang nagaganap ang sakuna, at sila’y makakaligtas. Pag bumaba na ang Diyos sa alapaap at magpakita sa lahat, pupunta ang Diyos sa Kanyang kaharian sa lupa. Yon ang malapit nang tuparin ng Diyos. Kung tayong mga sumasampalataya ay hindi makita ang pangitaing ito, hindi ba tayo bulag? Yung mga tumitingala lang sa langit at naghihintay na bumaba mula sa alapaap ang Panginoon ay tatangis at magngangalit ang mga ngipin kung talagang bumabalik na Siya mula sa mga ulap. Kagaya lang ‘yon ng mga propesiyang nasasaad sa Pahayag: “Narito, siya’y pumaparitong nasasa mga alapaap; at makikita siya ng bawa’t mata, at ng nangagsiulos sa kaniya; at ang lahat ng mga angkan sa lupa ay magsisitaghoy dahil sa kaniya. Gayon din, Siya nawa” (Pahayag 1:7). Ang mga taong hindi nakakarinig sa tinig ng Diyos bago ang mga sakuna at nabigong madala sa harap ng Kanyang trono ay magagapi sa mga sakuna at mapaparusahan doon, tataghoy at magngangalit ang kanilang mga ngipin.

 

Unang nilikha ng Diyos ang tao sa lupa. Ginagawang tiwali ni Satanas ang sangkatauhan, dito rin sa lupa. Sa huli, ililigtas ng Diyos ang sangkatauhan, dito rin sa lupa. Nagawa ang lahat ng ito sa lupa hanggang sa lumitaw ang kaharian ni Cristo sa lupa. Samakatwid, itatayo sa lupa ang kaharian ng Diyos sa mga huling araw. Ang huling destinasyon ng sangkatuhan ay sa lupa, hindi sa langit. Itinakda na ‘yan ng Diyos. Basahin natin ang ilan sa mga salita ng Makapangyarihang Diyos: “Ang Diyos ay babalik sa Kanyang orihinal na posisyon, at ang bawa’t tao ay babalik sa kani-kanyang lugar. Ito ang mga hantungan na kani-kanyang tatahanan ng Diyos at ng tao sa katapusan ng buong pamamahala ng Diyos. Ang Diyos ay may hantungan ng Diyos, at ang tao ay may hantungan ng tao. Habang nagpapahinga, ang Diyos ay patuloy na gagabay sa buong sangkatauhan sa kanilang mga buhay sa lupa. Habang nasa liwanag ng Diyos, ang tao ay sasamba sa isang tunay na Diyos sa langit. … Kapag ang sangkatauhan ay pumasok tungo sa kapahingahan, ito ay nangangahulugang naging isang tunay na likha ang tao; ang sangkatauhan ay sasamba sa Diyos mula sa ibabaw ng lupa at magkakaroon ng mga normal na buhay ng tao. Ang mga tao ay hindi na magiging suwail sa Diyos o lalaban sa Diyos; sila ay babalik sa orihinal na buhay ni Adan at Eba. Ito ang kanya-kanyang mga buhay at mga hantungan ng Diyos at sangkatauhan pagkatapos nilang pumasok sa kapahingahan. Ang pagkatalo ni Satanas ay isang hindi-maiiwasang pangyayari sa digmaan sa pagitan ng Diyos at ni Satanas. Sa ganitong paraan, ang pagpasok ng Diyos sa kapahingahan pagkatapos na gawing ganap ang Kanyang gawaing pamamahala at ganap na kaligtasan ng tao at pagpasok sa kapahingahan ay hindi rin maiiwasang mga pangyayari. Ang lugar ng kapahingahan ng tao ay nasa lupa, at ang lugar ng kapahingahan ng Diyos ay nasa langit. Habang nagpapahinga ang tao, sasambahin niya ang Diyos at mamumuhay din sa lupa, at habang nagpapahinga ang Diyos, aakayin Niya ang natitirang bahagi ng sangkatauhan …” (“Ang Diyos at ang Tao ay Magkasamang Papasok sa Kapahingahan” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Malinaw na sinabi sa atin ng Makapangyarihang Diyos na kapag natapos na ang Kanyang pamamahala, parehong mamamahinga ang Diyos at ang tao. Ang pahingahan ng Diyos ay sa langit, samantalagang ang pahingahan nating mga tao ay sa lupa pa rin. Ito ang magandang destinasyong inihanda ng Diyos para sa atin na mga tao. Ito rin ang katuparan ng kaharian ng Diyos sa lupa. Kung nananalig tayo sa Diyos sa loob ng maraming taon, pero hindi pa rin natin ito nakikita, hindi ba nangangahulugan ‘yan na hindi natin nauunawaan ang katotohanan o ang mga salita ng Panginoon?

 

mula sa iskrip ng pelikulang Paggising mula sa Panaginip

 

Rekomendasyon:

 

Ang ano ang kaharian Ba ay Nasa Langit o Nasa Lupa? Nahanap Ko ang Sagot

 

Alam Mo Ba Kung Nasaan ang kaharian ng Diyos?

 

Ano ang rapture? Hindi kaya na dinala tayo ng Panginoon sa hangin? Sa katunayan hindi ito! Kung gayon ano ang tinutukoy ng marapture? Basahin ang rapture in bible tagalog upang maunawaan ang totoong kahulugan ng marapture. Tutulungan ka nitong masalubong ang Panginoon at maraptured sa harap ng trono ng Diyos sa lalong madaling panahon.

 

Image Source: The Church of Almighty God

Terms of Use: tl.godfootsteps.org/disclaimer.html

Sa mga salitang ito ay nadarama ko ang matinding pangangailangan sa intensyon ng Diyos na iligtas ang sangkatauhan. Naisip ko ang tungkol sa kung paanong sa mga panahong ito ay tila ba wala nang umiibig sa mga positibong bagay o umaasam sa pagbabalik ng Diyos. Puno na ng pagkamakasarili ang mga puso ng mga tao, pagmamataas, at pandaraya. Para sa kapakanan ng kasikatan at kapakinabangan, nagsasabwatan sila at nagpaplano ng laban sa isa’t isa, dinadaya ang isa’t isa, at nauuwi pa nga sa pagpatay sa isa’t isa. Mga alipin ang mga tao sa kanilang sensuwal na mga pagnanasa, at patuloy na nilalabag ang moralidad at kalinisang-puri at ibinabaon ang kanilang budhi. Naiwala na ng mga tao ang lahat ng pagiging tao…. Ang antas ng kasamaan ng tao sa huling mga araw ay talagang malayong higit pa roon sa panahon ni Noe. Ganoon pa man, hindi ganap na winasak ng Diyos ang sangkatauhan dahil sa kasamaang ito at katiwalian, kundi sa halip ay nagpapaulan ng iba’t ibang uri ng mga sakuna upang babalaan ang sangkatauhan at bigyan tayo ng pagkakataon na manumbalik sa Diyos. Noong bulay-bulayin ko ang mga salita ng Diyos, labis na naantig ang puso ko sa pag-ibig ng Diyos. Naisip ko rin ang tungkol sa kung gaanong nagiging lalong masama at tiwali ang mundo sa bawat araw, palaki nang palaki ang mga sakuna, at tungkol sa kung paanong kapag inilabas na ng Diyos ang Kanyang matinding galit sa masasamang tao at winasak ang sangkatauhan, ang lahat ng mga salapi at katayuan na pinagsusumikapan kong makamit ay hindi ako maililigtas. Sa paglapit lamang sa harapan ng Diyos at paghahanap ng katotohanan matatamo ng isang tao ang proteksyon. Noong pinag-isipan ko ang lahat ng ito para ba itong gumising ka sa isang panaginip—sinabi sa akin ng intuwisyon ko na dapat akong lumapit sa harapan ng Diyos at tanggapin ang Kanyang pagliligtas, sapagkat ito ang tanging paraan upang maligtas. Kung mawalan ako ng pagkakataong makamit ang kaligtasan para sa kapakanan ng mga pansamantalang mga kasiyahan ng laman, iyon ay magiging isang panghabambuhay na pagsisisi! Dahil diyan, nag-umpisa akong manampalataya sa Diyos noong Mayo 2016 at nakibahagi sa mga pagtitipon ng iglesia.

 

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.kingdomsalvation.org/disclaimer.html

 

Kung gusto mong matuto nang higit pa, maaari kang makipag-ugnay sa amin sa pamamagitan ng messenger anumang oras!

Ang Samaritanang babae, isang ordinaryong babae, ay walang ganoong kaalaman sa Biblia gaya ng mga Fariseo, ngunit nakilala niya na ang Panginoong Jesus ay ang dumating na Mesiyas. Bakit? Ito ay dahil ang Panginoong Jesus ay isiniwalat ang kanyang mga lihim, nilutas ang pagkalito sa kaniyang puso, at itinuro ang daan sa kanya upang sambahin ang Diyos.

Mula sa mga salita ng Panginoong Jesus, nakilala niya na Siya ang ipinropesiyang Mesiyas. Gayunpaman, ang mga punong pari, mga eskriba at mga Fariseo na naglingkod sa Diyos sa templo ay napakinggan din ang mga salita ng Panginoong Jesus, ngunit hindi nila kinilala ang Panginoong Jesus bilang Cristo, ang ipinropesiyang Mesiyas, ngunit sa halip ikinondena ang Panginoong Jesus na sinasabing, "Hindi baga ito ang anak ng anluwagi?" (Mateo 13:55). Makikita na binigyang pansin lamang nila ang pagpapakita ng Panginoong Jesus ngunit hindi nagtuon ng pansin sa pakikinig ng Kaniyang mga salita, kaya hindi nila nakilala ang Panginoon bilang Diyos.

Ang mga katotohanang ito ay ipinapakita na hindi lamang tayo dapat na umasa sa ating mga mata upang masalubong ang Panginoon at ang susi ay makinig sa Kaniyang tinig. Ngayon ang mga propesiya ng pagbabalik ng Panginoon ay natutupad na, at ang Panginoon ay dumating na nang palihim bago ang mga sakuna. Paano natin makikilala ang tinig ng Panginoon at masalubong Siya?

 

tl.kingdomsalvation.org/videos/Lord-is-knocking-at-the-do...

 

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.kingdomsalvation.org/disclaimer.html

Ang Malinaw na Pagkakaiba ng Reaksyon ng Ninive at Sodoma sa Babala ng Diyos na si Jehova

 

Ano ang ibig sabihin ng mapabagsak? Sa pangkaraniwang termino, ang ibig sabihin nito ay ang di na pag-iral. Ngunit sa paanong paraan? Sino ang makapagpapabagsak sa isang buong lungsod? Siyempre, imposibleng magawa ng tao ang gayong gawain. Hindi mga hangal ang mga taga-Ninive; sa sandaling narinig nila ang pahayag na ito, nakuha na nila ang ideya. Alam nila na mula ito sa Diyos; alam nila na isasagawa ng Diyos ang Kanyang gawain; alam nila na ang kanilang kasamaan ang nagpasiklab sa poot ng Diyos na si Jehova at nagdala ng Kanyang galit sa kanila, nang sila ay mapuksa kasama ng kanilang lungsod sa madaling panahon. Paano kumilos ang mga mamamayan ng lungsod matapos nilang marinig ang babala ng Diyos na si Jehova? Inilalarawan ng Biblia sa tiyak na detalye ang naging reaksyon ng mga tao, mula sa kanilang hari hanggang sa mga pangkaraniwang tao. Nakatala ang mga sumusunod na salita sa Kasulatan: “At ang bayan ng Ninive ay sumampalataya sa Diyos; at sila’y nangaghayag ng ayuno, at nangagsuot ng kayong magaspang, mula sa kadakidakilaan sa kanila hanggang sa kaliitliitan sa kanila. At ang mga balita ay dumating sa hari ng Ninive, at siya’y tumindig sa kaniyang luklukan, at hinubad niya ang kaniyang balabal, at nagbalot siya ng kayong magaspang, at naupo sa mga abo. At kaniyang inihayag at iniatas sa buong Ninive sa pasiya ng hari at ng kaniyang mga mahal na tao, na sinasabi, Huwag tumikim maging tao ni hayop man, bakahan ni kawan man, ng anumang bagay: huwag silang magsikain, ni magsiinom man ng tubig; Kundi mangagbalot sila ng kayong magaspang, ang tao at gayon din ang hayop, at manangis silang mainam sa Diyos: oo, talikdan ng bawa’t isa ang kaniyang masamang gawi, at ang karahasan na nasa kanilang mga kamay.”

 

Matapos marinig ang pahayag ng Diyos na si Jehova, ang mga mamamayan ng Ninive ay nagpakita ng pag-uugali na lubos na kabaligtaran ng sa mga taga-Sodoma—habang ang mga mamamayan ng Sodoma ay hayagang kinalaban ang Diyos at nagpapatuloy sa paggawa ng kasamaan, ang mga taga-Ninive naman, matapos marinig ang mga salitang ito, ay hindi binalewala ang bagay na ito, ni tinanggihan man; sa halip, naniwala sila sa Diyos at nagdeklara ng pag-aayuno. Ano ang kahulugan ng “naniwala” rito? Ang mismong salita ay nagpapahiwatig ng pananampalataya at pagpapasakop. Kung gagamitin natin ang mismong ginawa ng mga taga-Ninive upang ipaliwanag ang salitang ito, nangangahulugan ito na naniwala sila na gagawin at kayang gawin ng Diyos ang Kanyang sinabi, at nakahanda silang magsisi. Ang mga taga-Ninive ba ay nakadama ng takot sa harap ng nalalapit na kapahamakan? Ang kanilang paniniwala ang nagdulot ng takot sa kanilang mga puso. Kaya naman, ano ang magagamit natin upang patunayan ang paniniwala at takot ng mga taga-Ninive? Tulad ng sinasabi sa Biblia: “… sila’y nangaghayag ng ayuno, at nangagsuot ng kayong magaspang, mula sa kadakidakilaan sa kanila hanggang sa kaliitliitan sa kanila.” Sinasabi nito na ang mga taga-Ninive ay tunay na naniwala, at nagdulot ng takot ang paniniwalang ito, na humantong sa pag-aayuno at pagsusuot ng magaspang na damit. Ganito nila ipinakita na nagsisimula na silang magsisi Ibang-iba sa mga taga-Sodoma, hindi lamang sa hindi nilabanan ng mga taga-Ninive ang Diyos, malinaw din nilang ipinakita ang kanilang pagsisisi sa pamamagitan ng kanilang asal at mga kilos. Siyempre, ito ay isang bagay na ginawa ng lahat ng mamamayan ng Ninive, hindi lamang ng karaniwang mamamayan–kabilang din ang hari.

 

Ang Pagsisisi ng Hari ng Ninive ang Pumukaw sa Papuri ng Diyos na si Jehova

 

Nang marinig ng hari ng Ninive ang balitang ito, tumayo siya mula sa kanyang trono, hinubad ang kanyang balabal, nagsuot ng magaspang na damit at umupo sa mga abo. Pagkatapos ay kanyang ipinahayag na walang sinuman sa lungsod ang papayagang tumikim ng anuman, at walang mga tupa, baka, o ano pa mang mga hayop, ang papayagang kumain o uminom ng tubig. Kapwa tao at hayop ay magdadamit ng kayong magaspang; lahat ng mamamayan ay magmamakaawa sa Diyos. Ipinahayag din ng hari na ang bawat isa sa kanila ay tatalikuran na ang kanilang masasamang gawain at ang karahasan sa kanilang mga kamay. Batay sa magkakasunod na mga gawaing ito, tunay ang naging pagsisisi ng hari ng Ninive sa kanyang puso. Ang sunod-sunod na mga pagkilos na kanyang ginawa—pagtayo mula sa kanyang trono, paghuhubad ng kanyang balabal ng pagkahari, pagdadamit ng kayong magaspang at pag-upo sa mga abo—ay nagsasabi sa mga tao na isinasantabi ng hari ng Ninive ang kanyang katayuan bilang hari at nagdadamit ng kayong magaspang kasama ang mga karaniwang mamamayan. Sinasabi nito na ang hari ng Ninive ay hindi nanatili sa kanyang pagiging hari para ipagpatuloy ang kanyang masamang gawa o ang karahasan sa kanyang mga kamay matapos marinig ang babala mula sa Diyos na si Jehova; sa halip, isinantabi niya ang awtoridad na kanyang hawak at nagsisi sa harap ng Diyos na si Jehova. Sa pagkakataong ito, hindi nagsisisi ang hari ng Ninive bilang hari; humarap siya sa Diyos upang magkumpisal at magsisi sa kanyang mga kasalanan bilang isang pangkaraniwang nasasakupan ng Diyos. Bukod pa rito, sinabihan din niya ang buong lungsod na magkumpisal at magsisi sa kanilang mga kasalanan sa harap ng Diyos na si Jehova tulad ng ginawa niya; dagdag pa rito, may tiyak siyang plano kung paano ito isasagawa, tulad ng makikita sa Kasulatan: “Huwag tumikim maging tao ni hayop man, bakahan ni kawan man, ng anumang bagay: huwag silang magsikain, ni magsiinom man ng tubig: … at manangis silang mainam sa Diyos: oo, talikdan ng bawa’t isa ang kaniyang masamang gawi, at ang karahasan na nasa kanilang mga kamay.” Bilang pinuno ng lungsod, ang hari ng Ninive ay nagtataglay ng pinakamataas na katayuan at kapangyarihan at makakaya niyang gawin ang anumang bagay na kanyang naisin. Nang matanggap ang babala ng Diyos na si Jehova, maaari naman niyang balewalain na lang ito o mangumpisal na lamang at magsisi sa kanyang mga kasalanan nang mag-isa; kung pipiliin ng mga tao sa lungsod na magsisi o hindi, maaari naman niyang pabayaan na lamang lahat ang bagay na ito. Ngunit hindi ito kailanman ginawa ng hari ng Ninive. Hindi lamang siya tumayo mula sa kanyang trono, nagdamit ng kayong magaspang at naupo sa mga abo at nangumpisal at nagsisi sa kanyang mga kasalanan sa harap ng Diyos na si Jehova, inutusan din niya ang lahat ng tao at mga hayop sa buong lungsod na gawin din iyon. Inutusan pa niya ang mga tao na “magsidaing nang mainam sa Diyos.” Sa pamamagitan ng mga magkakasunod na gawaing ito, tunay na nagampanan ng hari ng Ninive iyong dapat gawin ng isang pinuno. Ang kanyang mga ginawa ay isang bagay na mahirap gawin para sa sinumang hari sa kasaysayan ng tao, at wala ngang ibang hari ang nakagawa ng mga bagay na ito. Ang mga gawaing ito ay maaaring tawagin na wala pang nakagagawa sa kasaysayan ng sangkatauhan; karapat-dapat ang mga ito na kapwa gunitain at tularan ng sangkatauhan. Buhat noong pagsisimula ng tao, pinangunahan ng bawat hari ang kanyang mga nasasakupan sa pagtanggi at paglaban sa Diyos. Walang sinuman ang nanguna sa kanyang mga nasasakupan sa pagsusumamo sa Diyos upang tubusin sila sa kanilang kasamaan, tanggapin ang pagpapatawad ng Diyos na si Jehova at maiwasan ang nalalapit na kaparusahan. Subalit ang hari ng Ninive ay nakayang pangunahan ang kanyang mga nasasakupan na manumbalik sa Diyos, iwan na ang kanilang masamang mga gawa at iwan na ang karahasan na nasa kanilang mga kamay. Bukod pa rito, nagawa rin niyang isantabi ang kanyang trono, at bilang ganti, nagbago ang isip at nakadama ng pagsisisi ang Diyos na si Jehova at binawi ang Kanyang poot, at hinayaan ang mga mamamayan ng lungsod na maligtas at malayo mula sa pagkawasak. Ang mga ginawa ng hari ay maaari lamang matawag na isang pambihirang himala sa kasaysayan ng tao, at huwarang halimbawa pa nga ng tiwaling sangkatauhan na nangumpisal at nagsisi sa kanilang mga kasalanan sa harap ng Diyos.

 

Nakikita ng Diyos ang Tapat na Pagsisisi sa Kaibuturan ng mga Puso ng mga Taga-Ninive

 

Pagkatapos mapakinggan ang pagpapahayag ng Diyos, ang hari ng Ninive at ang kanyang mga nasasakupan ay nagsagawa ng serye ng mga pagkilos. Ano ang kalikasan ng kanilang asal at mga gawa? Sa madaling salita, ano ang diwa ng kabuuan ng kanilang pag-uugali? Bakit nila ginawa ang kanilang ginawa? Sa mga mata ng Diyos, tapat silang nagsisisi, hindi lamang dahil nagsumamo sila sa Diyos at ikinumpisal ang kanilang mga kasalanan sa harap Niya, kundi dahil na rin sa iniwan na nila ang kanilang masamang pag-uugali. Kumilos sila sa ganitong paraan dahil matapos nilang marinig ang mga salita ng Diyos, labis silang natakot at naniwala na gagawin Niya ang Kanyang sinabi. Sa pamamagitan ng pag-aayuno, pagdadamit ng magaspang at pag-upo sa mga abo, ninais nilang ipahayag ang kanilang kahandaang baguhin ang kanilang mga pamamaraan at tumigil na sa kasamaan, at nanalangin sila sa Diyos na si Jehova na pigilin ang Kanyang galit, nagsusumamo sa Kanya na bawiin ang Kanyang pasya, gayundin ang malaking kapahamakan na malapit nang dumating sa kanila. Kung susuriin natin ang lahat ng kanilang inasal, makikita natin na naunawaan na nila na ang kanilang nakaraang masasamang gawa ay kasuklam-suklam sa Diyos na si Jehova at makikita rin natin na naunawaan nila ang dahilan kung bakit malapit na Niya silang puksain. Ito ang dahilan kung bakit ninais nilang lahat na lubusang magsisi, talikuran ang kanilang masasamang gawa, at iwan ang karahasan sa kanilang mga kamay. Sa madaling salita, nang maunawaan na nila ang pahayag ng Diyos na si Jehova, ang bawat isa sa kanila ay nakadama ng takot sa kanilang mga puso; hindi na nila ipinagpatuloy ang kanilang masamang pag-uugali at hindi na nagpatuloy na gawin ang mga gawaing kinamumuhian ng Diyos na si Jehova. Dagdag pa rito, nagsumamo sila sa Diyos na si Jehova na patawarin ang kanilang mga nakaraang kasalanan at huwag silang pakitunguhan batay sa kanilang mga nakaraang ginawa. Nakahanda silang hindi na kailanman muling makisangkot sa kasamaan at kikilos na sila ayon sa mga tagubilin ng Diyos na si Jehova, kung maaari lamang ba na hindi na nila kailanman muling mapasiklab ang galit ng Diyos na si Jehova. Tapat at ganap ang kanilang pagsisisi. Galing ito sa kaibuturan ng kanilang mga puso at hindi nagkukunwari, ni hindi ito pansamantala.

 

Sa sandaling nalaman ng mga taga-Ninive, mula sa hari hanggang sa mga karaniwang tao, na nagagalit sa kanila ang Diyos na si Jehova, malinaw at lantad na nakita ng Diyos ang bawat isa sa kanilang mga sumunod na pagkilos at ang kanilang buong asal, maging ang bawat pagpapasya at pagpili nila. Nagbago ang puso ng Diyos ayon sa kanilang pag-uugali. Ano ang kundisyon ng pag-iisip ng Diyos noong mga sandaling iyon? Masasagot ng Biblia ang tanong na iyan para sa iyo. Nakatala ang mga sumusunod na salita sa Kasulatan: “At nakita ng Diyos ang kanilang mga gawa, na sila’y nagsihiwalay sa kanilang masamang gawi; at nagsisi ang Diyos sa kasamaan, na Kaniyang sinabing Kaniyang gagawin sa kanila; at hindi Niya ginawa.” Bagaman nagbago ang isip ng Diyos, walang anumang magulo sa kundisyon ng Kanyang kaisipan. Mula sa pagpapahayag ng Kanyang galit ay pinakalma lamang Niya ang Kanyang galit at pagkatapos ay nagpasya na huwag nang dalhin ang malaking kapahamakan sa lungsod ng Ninive. Ang dahilan kung bakit napagpasyahan ito—ang iligtas ang mga taga-Ninive mula sa malaking kapahamakan—ng Diyos nang napakabilis ay napagmasdan ng Diyos ang puso ng bawat tao sa Ninive. Nakita Niya kung ano ang pinanghahawakan nila mula sa kalaliman ng kanilang mga puso: ang kanilang tapat na pangungumpisal at pagsisisi sa kanilang mga kasalanan, ang kanilang tapat na paniniwala sa Kanya, ang kanilang malalim na kabatiran kung paanong ang kanilang masasamang gawa ay lubos na nagpagalit sa Kanyang disposisyon, at ang naidulot na takot sa nalalapit na kaparusahan ng Diyos na si Jehova. At gayundin naman, narinig din ng Diyos na si Jehova ang kanilang mga panalangin mula sa kaibuturan ng kanilang mga puso na nagsusumamo sa Kanya na huwag nang magalit sa kanila upang makaiwas sila sa paparating na malaking kapahamakan. Nang mapansin ng Diyos ang lahat ng pangyayaring ito, unti-unting naglaho ang Kanyang galit. Kahit gaano kalaki ang Kanyang galit noon, nang makita Niya ang tapat na pagsisisi sa kaibuturan ng mga puso ng mga taong ito, nabagbag nito ang Kanyang puso, kaya’t hindi Niya makayang dalhin ang malaking kapahamakan sa kanila, at humupa na ang Kanyang galit sa kanila. Sa halip, patuloy Niyang pinalawig ang Kanyang awa at pagpapaubaya sa kanila at patuloy silang ginabayan at tinustusan.

 

Hinango mula sa “Ang Diyos Mismo, ang Natatangi II” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

  

Rekomendasyon:

 

ano ang pagsisisi? Paano Makamit ang Tunay na Pagsisisi sa Gitna ng mga Sakuna

 

Ang panalangin ng pagsisisi sa kumpisal Ba ay Tunay na Pagsisisi?

 

Ang Salita ng Diyos Ngayong Araw

 

Kung ang isa ay tinalikuran ang kanyang pamilya at karera at nagsusumikap na gumawa para sa Panginoon, hindi ibig sabihin nito na mayroroon siyang tunay na pananampalataya sa Diyos. Kung gayon Ano ang Pananampalataya? Paano natin makakamit ang tunay na pananampalataya? Mag-click sa link upang malaman ang sagot.

 

Image Source: The Church of Almighty God

Terms of Use: tl.godfootsteps.org/disclaimer.html

Lumilitaw ang maraming tao na nagpapatotoo na ang Panginoong Jesus ay bumalik na at kumuha Siya ng isang bagong pangalan upang gumawa ng bagong gawain. Ayon sa mga biblikal na talata, “Si Jesucristo ay siya ring kahapon at ngayon, oo at magpakailan man” (Mga Hebreo 13:8), at “At sa kanino mang iba ay walang kaligtasan: sapagka’t walang ibang pangalan sa silong ng langit, na ibinigay sa mga tao, na sukat nating ikaligtas” (Mga Gawa 4:12), maraming mga kapatid ang nag-iisip na ang Panginoong Jesus ay hindi magbabago ng Kanyang pangalan, na Siya lamang ang Tagapagligtas, na tanging sa pangalan lamang ng Panginoong Jesus na tayo ay maliligtas, at kung tatanggapin natin ang ibang pangalan, ay ipagkakanulo natin ang Panginoong Jesus. Gayunpaman, mayroong propesiya sa Pahayag: “Ang magtagumpay, ay gagawin kong haligi sa templo ng aking Dios, at hindi na siya'y lalabas pa doon: at isusulat ko sa kaniya ang pangalan ng aking Dios, at ang pangalan ng bayan ng aking Dios, ang bagong Jerusalem, na mananaog buhat sa langit mula sa aking Dios, at ang aking sariling bagong pangalan” (Pahayag 3:12). Pagkakita sa propesiyang ito, ang ilang mga tao ay iniisip na dahil ang Panginoon ay magkakaroon ng bagong pangalan sa Kanyang pagbabalik, hindi Siya matatawag na “Jesus” muli. Kung Siya ay tatawagin pa ring Jesus, hindi dapat naitala sa propesiya ang “Aking bagong pangalan.” Kung gayon, kukuha ba ang Panginoon ng bagong pangalan sa Kanyang Pagbabalik? Ngayon ating pagbahaginan ang tungkol sa katotohanan ng mga pangalan ng Diyos.

 

Magbabago Ba ang Pangalan ng Diyos?

Iniisip ng ilang mga tao na ang pangalan ng Diyos ay Jesus at hindi ito magbabago. Ganun nga ba talaga? Hindi ba talaga nagbabago ang pangalan ng Diyos? Tingnan muna natin ang dalawang talatang ito, “Ako, sa makatuwid baga’y Ako, Jehova; at liban sa Akin ay walang tagapagligtas” (Isaias 43:11). “Jehova ang Aking pangalan magpakailan man, at ito ang Aking pinakaalaala sa lahat ng mga lahi” (Exodo 3:15).

 

Sa mga talatang ito, malinaw na sinabi sa atin ng Diyos na bukod sa Jehova na Diyos, walang Tagapagligtas at ang pangalang Jehova ay tatagal magpakailanman. Nang ang Panginoong Jesus ay dumating upang gumawa, tinawag Siyang Tagapagligtas ng mga tao.Kung ang pangalan ng Diyos ay hindi nababago, bakit kung ganoon na ang pangalan ni Jehova ay naging Jesus? Nagpapatunay ito na ang pangalan ng Diyos ay hindi magpakailanmang di-nababago.

 

Maaari itong itanong ng ilang mga tao: Yamang ang pangalan ng Diyos ay nababago, paano natin uunawain ang mga salitang nakatala sa Biblia: ‘Jehova ang aking pangalan magpakailan man, at ito ang aking pinakaalaala sa lahat ng mga lahi?” Sa totoo lang, ang pangalan ng Diyos na magpakailanman ay nangangahulugan na ang Kanyang pangalan ay hindi magbabago sa kasalukuyang kapanahunan Ibig sabihin, hangga’t ang gawain ng Diyos sa kasalukuyang panahon ay hindi pa natatapos, dapat nating panatilihin ang Kanyang pangalan sa panahong iyon, at sa pamamagitan lamang ng paggawa nito makakamit natin ang gawain ng Banal na Espiritu at pagsang-ayon ng Diyos. Gayunpaman, kapag nagsimula ang Diyos ng bagong gawain, ang Kanyang pangalan ay magbabago rin. Kaya, sa pagtanggap lamang ng bagong pangalan ng Diyos na makakamit natin ang pagsang-ayon ng Diyos. Kunin bilang halimbawa ang mga tagasunod, tulad nina Pedro at Juan. Tinanggap nilang lahat ang bagong pangalan ng Diyos sa kapanahunang iyon—ang Panginoong Jesus, at sinundan ang bagong gawain ng Diyos, kaya natamo nila ang gawain ng Banal na Espiritu at ang kaligtasan ng Panginoon. Ito ay nagpapaunawa sa atin na ang pangalan ng Diyos ay hindi permanente at nagpapalit ito kasabay ng gawain ng Diyos sa bagong kapanahunan. Gayunpaman, paano man magbago ang pangalan ng Diyos, ang Diyos ay ang iisang Diyos pa rin, at dahil lamang dito na tinawag ang Diyos ng iba-iba. Sinasabi ng Bibliya, “Si Jesucristo ay siya ring kahapon at ngayon, oo at magpakailan man” (Mga Hebreo 13:8). Anong kahulugan ng talatang ito? Sa katunayan, nangangahulugan ito na ang diwa at disposisyon ng Diyos ay hindi nagbabago, at hindi nangangahulugan na ang pangalan ng Diyos ay di-napapalitan. Mayroong sipi ng mga salita na makakapag-paliwanag ng malinaw dito, “Mayroong mga nagsasabi na ang Diyos ay di-mababago. Tama iyon, ngunit ito ay tumutukoy sa di-nababagong diwa at disposisyon ng Diyos. Ang mga pagbabago sa Kanyang pangalan at gawain ay hindi nagpapatunay na ang Kanyang diwa ay nagbago; sa madaling sabi, ang Diyos ay mananatiling Diyos, at hindi ito kailanman magbabago. Kung sinasabi mo na hindi nagbabago ang gawain ng Diyos, matatapos ba Niya ang Kanyang anim na libong taong plano ng pamamahala? Ang alam mo lamang ay hindi magpakailanman nagbabago ang Diyos, ngunit alam mo ba na ang Diyos ay palaging bago at hindi kailanman luma? Kung hindi kailanman nagbago ang gawain ng Diyos, kung gayon madadala ba Niya ang sangkatauhan sa kasalukuyan? Kung hindi nagbabago ang Diyos, bakit Niya naisagawa ang gawain sa dalawang kapanahunan? … Ang mga salitang ‘Ang Diyos ay palaging bago at kailanman ay hindi luma’ ay tumutukoy sa Kanyang gawain, at ang mga salitang ‘Ang Diyos ay hindi magbabago’ ay tungkol sa likas na kung ano ang mayroon at kung ano ang Diyos. Gayunpaman, hindi mo maaaring maipaliwanag ang anim na libong taong gawain sa isang punto, o mailarawan ito sa pamamagitan ng mga di-nagbabagong mga salita lamang. Gayon ay ang kahangalan ng tao. Ang Diyos ay hindi payak katulad ng ipinapalagay ng mga tao, at ang Kanyang gawain ay hindi magtatapos sa isang kapanahunan lamang. Si Jehova, halimbawa, ay hindi laging kakatawan sa pangalan ng Diyos; isinasagawa rin ng Diyos ang Kanyang gawain sa ilalim ng pangalan na Jesus. Isang tanda ito na ang gawain ng Diyos ay laging patuloy ang pag-unlad nang pasulong” (“Ang Pangitain ng Gawain ng Diyos (3)”). Mula rito, makikita natin na ang Diyos Mismo ay hindi mababago. Tumutukoy ito sa disposisyon at diwa ng Diyos, hindi sa Kanyang pangalan. Ang Diyos ay nagsagawa ng iba’t ibang gawain at pinagtibay ang iba’t ibang mga pangalan sa iba’t ibang kapanahunan, ngunit hindi alintana kung ang Kanyang pangalan ay Jehova o Jesus, ang Kanyang diwa ay hindi nagbabago. Ito ay palaging ang parehong Diyos na gumagawa. Kunin ang mga Pariseo sa Hudaismo bilang halimbawa. Hindi nila alam na ang pangalan ng Diyos ay magbabago sa kapanahunan, kaya naisip nila na ang Mesiyas lamang ang kanilang Diyos at kanilang Tagapagligtas. Bilang resulta, nang nagbago ang Diyos ng Kanyang pangalan upang gawin ang gawain ng pagtubos sa pangalang Jesus, kanilang lantad na hinatulan at nilabanan ang Panginoong Jesus, at sa huli ay ipinako Siya sa krus, gumawa ng isang napakalaking kasalanan at pinarusahan ng Diyos. Dapat nating kunin ang halimbawa ng mga Pariseo bilang isang babala. Hindi natin dapat, alinsunod sa ating sariling mga pag-iisip at imahinasyon, magpasiya na ang pangalan ng Diyos ay hindi magbabago, ni huwag nating sabihin na ang pangalan ng Diyos sa mga huling araw ay magiging Jesus pa rin; kung hindi man ating nililimitahan ang Diyos.

 

Ang Kahalagahan ng Pagkuha ng Diyos ng Ibat-ibang mga Pangalan sa Iba’t ibang Kapanahunan

Kaya bakit kumukuha ang Diyos ng iba’t ibang mga pangalan sa iba’t ibang kapanahunan? Ano ang kahalagahan ng pagkuha ng Diyos ng iba’t ibang mga pangalan? Basahin natin ang talatang ito, “‘Jehova’ ang pangalang ginamit Ko noong panahon ng Aking gawain sa Israel, at ang ibig sabihin nito ay ang Diyos ng mga Israelita (mga taong hinirang ng Diyos) na maaaring maawa sa tao, sumpain ang tao, at gabayan ang buhay ng tao; ang Diyos na nagtataglay ng dakilang kapangyarihan at puspos ng karunungan. Si ‘Jesus’ ay si Emmanuel, na ang ibig sabihin ay ang handog dahil sa kasalanan na puspos ng pagmamahal, puspos ng habag, at tumutubos sa tao. Ginawa Niya ang gawain ng Kapanahunan ng Biyaya, at kumakatawan Siya sa Kapanahunan ng Biyaya, at maaari lamang Niyang katawanin ang isang bahagi ng gawain ng plano ng pamamahala. Ibig sabihin, si Jehova lamang ang Diyos ng mga taong hinirang sa Israel, ang Diyos ni Abraham, ang Diyos ni Isaac, ang Diyos ni Jacob, ang Diyos ni Moises, at ang Diyos ng lahat ng tao sa Israel. Kaya nga, sa kasalukuyang kapanahunan, lahat ng Israelita, maliban sa mga Judio, ay sumasamba kay Jehova. Nag-aalay sila sa Kanya ng mga hain sa altar at naglilingkod sa Kanya sa templo na suot ang balabal ng mga saserdote. Ang inaasahan nila ay ang pagpapakitang muli ni Jehova. Si Jesus lamang ang Manunubos ng sangkatauhan, at Siya ang handog dahil sa kasalanan na tumubos sa sangkatauhan mula sa kasalanan. Ibig sabihin, ang pangalan ni Jesus ay nanggaling sa Kapanahunan ng Biyaya at umiral dahil sa gawain ng pagtubos sa Kapanahunan ng Biyaya. Ang pangalan ni Jesus ay umiral upang tulutan ang mga tao sa Kapanahunan ng Biyaya na muling maisilang at maligtas, at isang partikular na pangalan para sa pagtubos sa buong sangkatauhan. Sa gayon, ang pangalang Jesus ay kumakatawan sa gawain ng pagtubos, at ipinahihiwatig ang Kapanahunan ng Biyaya. Ang pangalang Jehova ay isang partikular na pangalan para sa mga tao ng Israel na namuhay sa ilalim ng kautusan. Sa bawat kapanahunan at bawat yugto ng gawain, ang Aking pangalan ay hindi walang batayan, kundi may kinakatawang kabuluhan: Bawat pangalan ay kumakatawan sa isang kapanahunan. Ang ‘Jehova’ ay kumakatawan sa Kapanahunan ng Kautusan, at ito ang pamimitagan para sa Diyos na sinamba ng mga tao ng Israel. Ang ‘Jesus’ ay kumakatawan sa Kapanahunan ng Biyaya, at ito ang pangalan ng Diyos ng lahat ng tinubos noong Kapanahunan ng Biyaya. Kung nananabik pa rin ang tao sa pagdating ni Jesus na Tagapagligtas sa mga huling araw, at inaasahan pa rin na darating Siya sa imaheng Kanyang tinaglay sa Judea, tumigil na sana ang buong anim-na-libong-taong plano ng pamamahala sa Kapanahunan ng Pagtubos, at hindi na susulong pa. Ang mga huling araw, bukod diyan, ay hindi sana darating, at hindi sana nawakasan ang kapanahunan kailanman. Iyon ay dahil si Jesus na Tagapagligtas ay para lamang sa pagtubos at pagliligtas sa sangkatauhan. Ginamit Ko ang pangalang Jesus para lamang sa kapakanan ng lahat ng makasalanan sa Kapanahunan ng Biyaya, at hindi ito ang pangalang gagamitin Ko upang wakasan ang buong sangkatauhan” (“Nakabalik na ang Tagapagligtas Sakay ng Isang ‘Puting Ulap’”). Ang talatang ito ay nagsasabi sa atin ng kahulugan ng pagkuha ng Diyos ng iba’t-ibang pangalan sa bawat kapanahunan. Ang pangalan ng Diyos sa Kapanahunan ng Kautusan ay si Jehova, na kumakatawan sa gawain na ginawa ng Diyos sa Panahon ng Kautusan, at kumakatawan din sa disposisyon na ipinahayag Niya sa tao sa panahong iyon, na kadakilaan, galit, sumpa at awa. Inihayag ng Diyos na Jehova ang batas at mga utos, na nagpapahintulot sa mga tao na malaman kung ano ang kasalanan, kung paano mamuhay at sumamba sa Diyos sa mundo. Ang mga yaong sumusunod sa batas at mga kautusan ay maaaring pagpalain ng Diyos, samantalang ang mga lumabag sa batas ay susumpain at parurusahan ng Diyos. Samakatuwid, ang mga Israelita sa ilalim ng kautusan ay mahigpit na sumunod sa kautusan, iginagalang ang pangalang Jehova bilang banal, at nabuhay sa ilalim ng pamumuno ni Jehova na Diyos sa libu-libong taon. Sa pagtatapos ng Kapanahunan ng Kautusan, ang sangkatauhan ay nasa panganib na mapapatay ng batas dahil sa paglala ng kanilang katiwalian, hindi pagtupad sa batas at mga utos, at wala ng mga sakripisyo na ihahandog sa Diyos. Kaya, upang mailigtas ang sangkatauhan, sinimulan ng Diyos ang Kapanahunan ng Biyaya, kinuha ang pangalang Jesus, at ginawa ang gawain ng pagtubos. Sa madaling salita, ang pangalang Jesus ay kumakatawan sa gawaing ginawa ng Diyos sa Panahon ng Biyaya, at kinakatawan din nito ang Kanyang maawain at mapagmahal na disposisyon na ipinahayag ng Diyos sa Panahon ng Biyaya. Ipinakita ng Panginoong Hesus ang sukdulang pag-ibig at pakikiramay, naibigay sa tao ang paraan ng pagsisisi at sa huli ay ipinako sa krus upang tubusin ang sangkatauhan upang hindi na sila mahatulan ng batas at magkaroon ng pagkakataong lumapit sa harapan ng Diyos upang manalangin at tamasahin ang Kanyang biyaya at pagpapala. Makikita na ang Diyos ay may isang nakapirming pangalan sa bawat kapanahunan, ngunit walang anumang pangalan na maaaring ganap na kumakatawan sa Kanya. Samakatuwid, sa bawat yugto ng bagong gawain, kukuha ang Diyos ng isang partikular na pangalan, isa na nagtataglay ng pansumandaling kahalagahan, upang kumatawan sa Kanyang gawain at disposisyon sa panahong iyon. Bukod dito, makikita na ang Diyos ay palaging bago at hindi naluluma, at kapag ginagawa ng Diyos ang gawain ng bagong kapanahunan, hindi na Niya ginagamit ang dating pangalan. Kung tatanggapin lamang natin ang pangalan ng Diyos ng bagong kapanahunan ay makakamit natin ang gawain ng Banal na Espiritu at makukuha ang pagsang-ayon ng Diyos.

 

Pagsalubong sa Pagbabalik ng Panginoon sa Pamamagitan ng Pagtanggap sa Kanyang Bagong Pangalan sa mga Huling Araw

Gayon, babaguhin ba ng Diyos ang Kanyang pangalan kapag Siya ay bumalik? Sa katunayan, ilang mga talata na sa Bibliya ang nagsabi sa atin na kapag bumalik ang Panginoon Siya ay magkakaroon ng isang bagong pangalan, tulad ng “Ang magtagumpay, ay gagawin kong haligi sa templo ng aking Dios, at hindi na siya’y lalabas pa doon: at isusulat ko sa kaniya ang pangalan ng aking Dios, at ang pangalan ng bayan ng aking Dios, ang bagong Jerusalem, na mananaog buhat sa langit mula sa aking Dios, at ang aking sariling bagong pangalan” (Pahayag 3:12), “Ako ang Alpha at ang Omega, sabi ng Panginoong Dios, ngayon at nang nakaraan at sa darating, ang Makapangyarihan sa lahat” (Pahayag 1:8), “At narinig ko ang gaya ng isang tinig ng isang makapal na karamihan, at gaya ng lagaslas ng maraming tubig, at gaya ng ugong ng malalakas na kulog na nagsasabi, Aleluya: sapagka’t naghahari ang Panginoong ating Dios na Makapangyarihan sa lahat” (Pahayag 19:6), “At ang dalawangpu’t apat na matatanda na nakaupo sa kanikaniyang luklukan sa harapan ng Dios ay nangagpatirapa, at nangagsisamba sa Dios, Na nangagsasabi, Pinasasalamatan ka namin, Oh Panginoong Dios, na Makapangyarihan sa lahat, na ikaw ngayon, at naging ikaw nang nakaraan; sapagka’t hinawakan mo ang iyong dakilang kapangyarihan, at ikaw ay naghari” (Pahayag 11:16–17). Mula sa mga talatang ito makikita natin na magkakaroon ng bagong pangalan ang Diyos. Kaya, makatitiyak tayo na kapag ang Panginoon ay bumalik ay hindi Siya tatawagin na si Jesus. Bukod dito, makikita natin ang maraming mga talata na nagsasabing ang pangalan ng Diyos ay ang “Makapangyarihang Diyos.” Bukod sa mga talatang ito, binanggit din ng iba pang mga talata ang Makapangyarihang tulad ng sa Pahayag 15: 3, Pahayag 16: 7, Pahayag 16:14, Pahayag 21:22, at iba pa. Ayon sa mga hula na ito, kapag ang Panginoon ay bumalik upang gumawa ng bagong gawain, ang Kanyang pangalan ay mababago na sa Makapangyarihan. At sisimulan ng Diyos ang isang bagong kapanahunan at tatapusin ang gawain ng Kapanahunan ng Biyaya sa ilalim ng pangalang Makapangyarihan, upang malaman ng mga tao ang buong disposisyon ng Diyos at parangalan ang pangalan ng Makapangyarihan sa lahat bilang dakila. Kung tatanggapin natin ang bagong pangalan ng Diyos sa mga huling araw, natanggap na natin ang pagbabalik ng Panginoong Jesus.

 

Ngayon ang mga tao ng Kidlat ng Silanganan ay nagpapatotoo na ang Panginoong Jesus ay bumalik at ang Kanyang pangalan ay Makapangyarihang Diyos, na tumutupad sa mga hula sa Pahayag. At pinatototohanan din nila na ang Makapangyarihang Diyos ay nagpahayag ng maraming katotohanan at ginagawa ang gawain ng paghatol at paglilinis ng tao, at uuriin Niya ang bawat tao alinsunod sa kanilang uri at ihihiwalay ang mga pansirang-damo mula sa trigo. Ang mga tumatanggap ng paghatol ng mga salita ng Diyos at malilinis ay maaaring magawang mga mananagumpay bago ang sakuna at makapapasok sa kaharian ng Diyos, habang ang mga tumatanggi na tanggapin ang paghatol ng mga salita ng Diyos ay mahuhulog sa malaking sakuna. Tumutupad ito sa mga hula sa Bibliya, “Mayroon pa akong maraming bagay na sa inyo ay sasabihin, nguni’t ngayon ay hindi ninyo mangatitiis. Gayon ma’y kung siya, ang Espiritu ng katotohanan ay dumating, ay papatnubayan niya kayo sa buong katotohanan: sapagka’t hindi siya magsasalita ng mula sa kaniyang sarili; kundi ang anomang bagay na kaniyang marinig, ang mga ito ang kaniyang sasalitain: at kaniyang ipahahayag sa inyo ang mga bagay na magsisidating” (Juan 16:12–13). “Sapagka’t dumating na ang panahon ng pasimula ng paghuhukom sa bahay ng Dios” (1 Pedro 4:17). “Ang nagtatakuwil sa akin, at hindi tumatanggap sa aking mga pananalita, ay mayroong isang hahatol sa kaniya: ang salitang aking sinalita, ay siyang sa kaniya’y hahatol sa huling araw” (Juan 12:48). “At sa panahon ng pagaani ay sasabihin ko sa mga mangaani, Tipunin muna ninyo ang mga pangsirang damo, at inyong pagbibigkisin upang sunugin; datapuwa’t tipunin ninyo ang trigo sa aking bangan” (Mateo 13:30). Ayon sa mga biblikal na mga propesiyang ito, Ang Makapangyarihang Diyos ay ang nagbalik na Panginoong Jesus. Patungkol sa pagsalubong sa pagbabalik ng Panginoon, dapat tayong mapagpakumbabang magsaliksik at magsiyasat. Tanging sa ganitong paraan lamang hindi natin mapapalampas ang pagkakataon upang masalubong ang Panginoon.

 

Rekomendasyon:

 

palatandaan ng pagbabalik ni Cristo: 5 mga Propesiya sa Bibliya Natupad na

 

Madalas na Nagaganap ang Mga Sakuna: paano maging handa sa pagdating ng panginoon

 

Dapat mong basahin ang mga salita ng Diyos upang makagawa ng Tagalog Devotional na tutulong sa iyo na sundan ang mga yapak ng Cordero at makibahagi sa masaganang pagkakaloob ng buhay.

 

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.godfootsteps.org/disclaimer.html

Sinabi ng mga Propesiya na magiging dakila sa mga bansang Gentil ang pangalan ni Jehova at kakalat sa mga bansang Gentil ang pangalan ni Jehova—bakit nila sasabihin ito? Kung ang Diyos ay Diyos lamang ng mga Israelita, sa gayon Siya ay nasa paggawa lamang sa Israel. Karagdagan pa, hindi Niya palalawakin ang gawaing ito, at hindi Niya gagawin ang propesiyang ito. Dahil ginawa Niya ang propesiyang ito, kailangan Niyang palawakin ang Kanyang gawain sa mga bansang Gentil at sa bawat bansa at lugar. Dahil sinabi Niya ito, gagawin Niya ito. Ito ang Kanyang plano, dahil Siya ay ang Panginoong lumalang ng kalangitan at lupa at lahat ng mga bagay, at ang Diyos ng lahat ng nilalang. Hindi alintana kung Siya ay nasa paggawa kasama ang mga Israelita o sa buong Judea, ang gawain Niya ay ang gawain ng buong sansinukob at ang gawain ng lahat ng sangkatauhan. Ang gawain na ginagawa Niya ngayon sa bansa ng malaking pulang dragon—sa isang bansang Gentil—ay ang gawain pa rin ng lahat ng sangkatauhan. Maaaring maging batayan ang Israel para sa Kanyang gawain sa lupa; gayon din naman, maaari ring ang Tsina ang maging batayan para sa Kanyang gawain sa gitna ng mga bansang Gentil. Hindi pa ba Niya natupad ngayon ang hula na “ang pangalan ni Jehova ay magiging dakila sa mga bansang Gentil”? Ang unang hakbang ng Kanyang gawain sa mga bansang Gentil ay tumutukoy sa gawain na Kanyang ginagawa sa bansa ng malaking pulang dragon. Upang ang Diyos na nagkatawang-tao ay maging nasa paggawa sa lupaing ito at upang maging nasa paggawa sa mga sinumpang tao ay partikular na salungat sa mga pagkaintindi ng tao; ang mga taong ito ay ang pinakamababa at walang halaga. Ito ang lahat ng mga tao na unang inabandona ni Jehova. Maaaring abandonahin ng mga tao ang ibang tao, ngunit kung sila ay inabandona ng Diyos, hindi magkakaroon ng katayuan ang mga taong ito, at sila ay magkakaroon ng pinakamababang halaga. Bilang isang bahagi ng paglalang, ang pagiging sakop ni Satanas o inabandona ng ibang tao ay parehong mga masasakit na bagay, ngunit kung ang isang bahagi ng paglalang ay inabandona ng Panginoon ng paglalang, nagpapahayag ito na ang kanyang katayuan ay nasa isang lubusang pagkababa. Isinumpa ang mga inapo ni Moab, at ipinanganak sila sa loob ng di-mauunlad na bansang ito; walang duda, ang mga inapo ni Moab ay ang mga taong may pinakamababang katayuan sa ilalim ng impluwensiya ng kadiliman. Dahil ang mga taong ito ay nagtataglay ng pinakamababang katayuan noong nakaraan, may kakayahang sumira ng mga pagkaintindi ng tao ang gawaing ginawa sa gitna nila, at ito rin ang gawaing pinaka-kapakipakinabang sa Kanyang buong anim-na-libong-taong plano sa pamamahala. Para sa Kanya ang gumawa sa gitna ng mga taong ito ay ang aksyon na tunay na may kakayahang magwasak ng pagkaintindi ng tao; dahil dito naglunsad Siya ng isang panahon; gamit ito winawasak Niya ang lahat ng pagkaintindi ng tao; sa ganito Niya tinatapos ang gawain ng buong Kapanahunan ng Biyaya. Isinagawa sa Judea ang Kanyang unang gawain, sa loob ng saklaw ng Israel; sa mga bansang Gentil wala Siyang ginawang kahit anupamang panahong naglulunsad ng gawain. Ang huling yugto ng Kanyang gawain ay hindi lamang natupad sa mga tao ng mga bansang Gentil; higit pa, isinagawa ito sa mga sinumpang taong iyon. Ang isang puntong ito ay ang katibayan na may pinaka-kakayahang magpahiya kay Satanas; kaya, ang Diyos “ay naging” ang Diyos ng lahat ng nilalang sa sansinukob at naging Panginoon ng lahat ng bagay, ang layon ng pagsamba para sa lahat ng bagay na may buhay.

 

Hinango mula sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

  

#mga_Sakuna #ebanghelyo_ngayong_araw #ang_huling_paghuhukom

 

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.kingdomsalvation.org/disclaimer.html

 

Kung gusto mong matuto nang higit pa, maaari kang makipag-ugnay sa amin sa pamamagitan ng messenger anumang oras!

Ang Samaritanang babae, isang ordinaryong babae, ay walang ganoong kaalaman sa biblia gaya ng mga Fariseo, ngunit nakilala niya na ang Panginoong Jesus ay ang dumating na Mesiyas. Bakit? Ito ay dahil ang Panginoong Jesus ay isiniwalat ang kanyang mga lihim, nilutas ang pagkalito sa kaniyang puso, at itinuro ang daan sa kanya upang sambahin ang Diyos.

Mula sa mga salita ng Panginoong Jesus, nakilala niya na Siya ang ipinropesiyang Mesiyas. Gayunpaman, ang mga punong pari, mga eskriba at mga Fariseo na naglingkod sa Diyos sa templo ay napakinggan din ang mga salita ng Panginoong Jesus, ngunit hindi nila kinilala ang Panginoong Jesus bilang Cristo, ang ipinropesiyang Mesiyas, ngunit sa halip ikinondena ang Panginoong Jesus na sinasabing, "Hindi baga ito ang anak ng anluwagi?" (Mateo 13:55). Makikita na binigyang pansin lamang nila ang pagpapakita ng Panginoong Jesus ngunit hindi nagtuon ng pansin sa pakikinig ng Kaniyang mga salita, kaya hindi nila nakilala ang Panginoon bilang Diyos.

 

Ang mga katotohanang ito ay ipinapakita na hindi lamang tayo dapat na umasa sa ating mga mata upang masalubong ang Panginoon at ang susi ay makinig sa Kaniyang tinig. Ngayon ang mga propesiya ng pagbabalik ng Panginoon ay natutupad na, at ang Panginoon ay dumating na nang palihim bago ang mga sakuna. Paano natin makikilala ang tinig ng Panginoon at masalubong Siya?

 

Ebanghelyo ng Kaharian ng Langit

 

www.facebook.com/kingdomsalvationtl/posts/3602674629786381

  

#ebanghelyo #pagbabalik_ng_Panginoon #pananalig_sa_Diyos #Repleksyon_sa_Ebanghelyo

 

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.kingdomsalvation.org/disclaimer.html

 

Kung gusto mong matuto nang higit pa, maaari kang makipag-ugnay sa amin sa pamamagitan ng messenger anumang oras!

Mas lalong nagiging malala ang mga sakuna sa buong mundo:

Ang mga lindol, salot, taggutom, at digmaan ay naging madalas na mga pangyayari, at ang mga bihirang kakaibang pangyayari ay lumitaw sa langit.

 

Ang mga propesiya ng pagbabalik ng Panginoon ay nagaganap na, at dumating na ang araw ng Panginoon. Maraming mga tapat na Kristiyano ang may pakiramdam na ang Panginoon ay nakabalik na. Ang kamalayan na ito ay tama—ang Panginoon ay talagang bumalik na at Siya ang nagkatawang-taong Makapangyarihang Diyos. Nagpahayag Siya ng katotohanan at nagsimula ng bagong gawain. Marahil ay narinig mo na ang balitang ito matagal na, marahil ay narinig mo lang ito—ngunit hindi alintana, ang mahalaga ay kung nasalubong mo ang Panginoon.

 

Kung hindi, paano mo matitiyak na ang Makapangyarihang Diyos ay ang nagbalik na Panginoon? Kung hindi mo nakita ang sagot, ang pahinang ito "Nakabalik na ang Tagapagligtas Sakay ng Isang “Puting Ulap”" ay tutulong sa iyo na masalubong ang Panginoon sa lalong madaling panahon. I-click ang link ngayon upang matuto nang higit pa. Kung interesado ka sa paksang ito o may iba pang mga katanungan, Makipag-ugnayan sa amin sa pamamagitan ng messenger. Narito kami 24 oras bawat araw upang makipag-usap sa iyo.

 

www.facebook.com/kingdomsalvationtl/photos/a.115141939824...

  

#ebanghelyo #mga_Sakuna #Kaligtasan #pagbabalik_ng_Panginoon #Ang_Awtoridad_ng_Diyos

  

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.kingdomsalvation.org/disclaimer.html

 

Hindi pa natin nasisiguro kung nasa lupa o nasa langit ang kaharian ng Diyos. Maraming beses nang nagsalita ang Panginoong Jesus ng “malapit na ang kaharian ng langit” at “Dumarating ang kaharian ng langit.” Kung “kaharian ng langit,” ibig sabihin nasa langit ‘yon. Pa’no ‘yon napunta sa lupa?

 

Sagot: Kailangang maging malinaw sa ‘ting lahat na ang “langit” ay laging tumutukoy sa Diyos. Ang “kaharian ng langit” ay malinaw na tumutukoy sa kaharian ng Diyos. Inihahayag din sa Pahayag, “ang tabernakulo ng Dios ay nasa mga tao,” “Ang kaharian ng sanglibutan ay naging sa ating Panginoon, at sa kaniyang Cristo.” Ibig sabihin no’n, itatatag sa lupa ang kaharian ng Diyos. Sa huli, magiging kaharian ng Diyos ang mga kaharian sa lupa. Matapos masira ang lumang mundo sa malalaking sakuna, lilitaw ang Milenaryong Kaharian. Ang mga kaharian sa lupa ay magiging mga kaharian ng ating Panginoon at ng Kanyang Kristo. At matutupad na ang kalooban ng Diyos sa lupa gaya ng sa langit. Yon ang ganap na tutupad sa propesiyang: Darating sa lupa ang bagong Jerusalem. Naging tao ang Diyos at isinasagawa ang gawain ng paghatol sa mga huling araw para tapusin ang madilim at masamang henerasyong ito. Lahat ng nakakarinig sa tinig ng Diyos at nadala sa Kanyang trono ay magiging perpekto at mananagumpay. At magsisimula na ang malalaking sakuna. Tanging ang mga nalinis na at nailigtas ng gawa ng Diyos sa mga huling araw ang mananatili. Sila ang magiging mamamayan ng kaharian ng Diyos. Tayo ang pinakapinagpala ngayon dito para tanggapin ang gawain ng Diyos sa mga huling araw. Tayong mapapalad na nakarinig sa tinig ng Diyos at naiakyat sa harap ng Kanyang trono ay lilinisin sa pamamagitan ng paghatol at pagkastigo ng Kanyang mga salita, at magiging mga mananagumpay bago ang mga sakuna, ang mga unang bunga na nakamit ng Diyos. Tapos ipapadala na ng Diyos ang malalaking sakuna. Lahat ng lumalaban sa Diyos, gano’n din ang lahat ng masasamang hindi nananampalataya ay malilipol sa malaking sakuna. Lahat ng nalinis at ginawang perpekto ay makakatanggap ng proteksyon ng Diyos habang nagaganap ang sakuna, at sila’y makakaligtas. Pag bumaba na ang Diyos sa alapaap at magpakita sa lahat, pupunta ang Diyos sa Kanyang kaharian sa lupa. Yon ang malapit nang tuparin ng Diyos. Kung tayong mga sumasampalataya ay hindi makita ang pangitaing ito, hindi ba tayo bulag? Yung mga tumitingala lang sa langit at naghihintay na bumaba mula sa alapaap ang Panginoon ay tatangis at magngangalit ang mga ngipin kung talagang bumabalik na Siya mula sa mga ulap. Kagaya lang ‘yon ng mga propesiyang nasasaad sa Pahayag: “Narito, siya’y pumaparitong nasasa mga alapaap; at makikita siya ng bawa’t mata, at ng nangagsiulos sa kaniya; at ang lahat ng mga angkan sa lupa ay magsisitaghoy dahil sa kaniya. Gayon din, Siya nawa” (Pahayag 1:7). Ang mga taong hindi nakakarinig sa tinig ng Diyos bago ang mga sakuna at nabigong madala sa harap ng Kanyang trono ay magagapi sa mga sakuna at mapaparusahan doon, tataghoy at magngangalit ang kanilang mga ngipin.

 

Unang nilikha ng Diyos ang tao sa lupa. Ginagawang tiwali ni Satanas ang sangkatauhan, dito rin sa lupa. Sa huli, ililigtas ng Diyos ang sangkatauhan, dito rin sa lupa. Nagawa ang lahat ng ito sa lupa hanggang sa lumitaw ang kaharian ni Cristo sa lupa. Samakatwid, itatayo sa lupa ang kaharian ng Diyos sa mga huling araw. Ang huling destinasyon ng sangkatuhan ay sa lupa, hindi sa langit. Itinakda na ‘yan ng Diyos. Basahin natin ang ilan sa mga salita ng Makapangyarihang Diyos: “Ang Diyos ay babalik sa Kanyang orihinal na posisyon, at ang bawa’t tao ay babalik sa kani-kanyang lugar. Ito ang mga hantungan na kani-kanyang tatahanan ng Diyos at ng tao sa katapusan ng buong pamamahala ng Diyos. Ang Diyos ay may hantungan ng Diyos, at ang tao ay may hantungan ng tao. Habang nagpapahinga, ang Diyos ay patuloy na gagabay sa buong sangkatauhan sa kanilang mga buhay sa lupa. Habang nasa liwanag ng Diyos, ang tao ay sasamba sa isang tunay na Diyos sa langit. … Kapag ang sangkatauhan ay pumasok tungo sa kapahingahan, ito ay nangangahulugang naging isang tunay na likha ang tao; ang sangkatauhan ay sasamba sa Diyos mula sa ibabaw ng lupa at magkakaroon ng mga normal na buhay ng tao. Ang mga tao ay hindi na magiging suwail sa Diyos o lalaban sa Diyos; sila ay babalik sa orihinal na buhay ni Adan at Eba. Ito ang kanya-kanyang mga buhay at mga hantungan ng Diyos at sangkatauhan pagkatapos nilang pumasok sa kapahingahan. Ang pagkatalo ni Satanas ay isang hindi-maiiwasang pangyayari sa digmaan sa pagitan ng Diyos at ni Satanas. Sa ganitong paraan, ang pagpasok ng Diyos sa kapahingahan pagkatapos na gawing ganap ang Kanyang gawaing pamamahala at ganap na kaligtasan ng tao at pagpasok sa kapahingahan ay hindi rin maiiwasang mga pangyayari. Ang lugar ng kapahingahan ng tao ay nasa lupa, at ang lugar ng kapahingahan ng Diyos ay nasa langit. Habang nagpapahinga ang tao, sasambahin niya ang Diyos at mamumuhay din sa lupa, at habang nagpapahinga ang Diyos, aakayin Niya ang natitirang bahagi ng sangkatauhan …” (“Ang Diyos at ang Tao ay Magkasamang Papasok sa Kapahingahan” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Malinaw na sinabi sa atin ng Makapangyarihang Diyos na kapag natapos na ang Kanyang pamamahala, parehong mamamahinga ang Diyos at ang tao. Ang pahingahan ng Diyos ay sa langit, samantalagang ang pahingahan nating mga tao ay sa lupa pa rin. Ito ang magandang destinasyong inihanda ng Diyos para sa atin na mga tao. Ito rin ang katuparan ng kaharian ng Diyos sa lupa. Kung nananalig tayo sa Diyos sa loob ng maraming taon, pero hindi pa rin natin ito nakikita, hindi ba nangangahulugan ‘yan na hindi natin nauunawaan ang katotohanan o ang mga salita ng Panginoon?

 

mula sa iskrip ng pelikulang Paggising mula sa Panaginip

 

Rekomendasyon:

Alam Mo Ba Kung Nasaan ang kaharian ng Diyos?

 

Online Tagalog Sermons - News of the Lord’s Return

 

Ngayon ay isang mahalagang oras upang salubungin ang Panginoon. Kung gayon paano tayo dapat maging handa sa pagdating ng panginoon? Una, dapat tayong magkaroon ng isang puso na mapagpakumbabang naghahanap; ikalawa, dapat tayong magbigay pansin sa pakikinig sa mga salita ng Diyos. Sa ganitong paraan lamang tayo magkakaroon ng pagkakataon na masalubong ang Panginoon.

 

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.godfootsteps.org/disclaimer.html

2,000 taon na ang nakakalipas, ang Panginoong Jesus ay iprinopesiya, “At kung paano ang nangyari sa mga kaarawan ni Noe, ay gayon din naman ang mangyayari sa mga kaarawan ng Anak ng tao. Sila'y nagsisikain, sila'y nagsisiinom, sila'y nangagaasawa, at sila'y pinapagaasawa, hanggang sa araw na pumasok sa daong si Noe, at dumating ang paggunaw, at nilipol silang lahat. … Gayon din naman ang mangyayari sa araw na ang Anak ng tao ay mahayag” (Lucas 17: 26–17, 30). Sinabi sa atin ng mga salita ng Panginoon na kapag ang mga tao sa mga huling araw ay naging tiwali at masama tulad ng sa panahon ni Noe, babalik ang Panginoon. Ang kasalukuyang sitwasyon ba sa mundo ngayon ang muling paglitaw ng mga araw ni Noe? Sa mundo ngayon, ang buong sangkatauhan ay nabubuhay sa ilalim ng sakop ni Satanas at nagiging mas malalim na tiwali sa bawat araw na lumilipas. Ang mga tao ay lumalayo mula sa Diyos, nagtataguyod ng karahasan, sumusunod sa mga masasamang kalakaran, at nagsasaya sa pagkain, pag-inom, pagkakasiyahan, pagpapakasasa sa mga pisikal na pagnanasa, at nawala ang kanilang dignidad at integridad. Sa kanilang pakikipag-ugnayan, nagpaplano sila laban sa isa't isa, niloloko ang isa't isa, at ibinibenta pa ang iba alang-alang para sa kita. Dagdag pa, ang mga mananampalataya sa Diyos ay hindi makasunod sa mga turo ng Panginoon. Marami sa kanila ang naghahangad ng mga makamundong bagay at kung dumating lamang sa kanila ang mga natural o gawa ng tao na sakuna, sila ay mananalangin at dumadalo sa mga pagtitipon, at kahit na gawin nila ito, ang ilan ay pumupunta upang maging bahagi lamang ng kasiyahan, upang ilako ang kanilang mga kalakal upang makipag-ugnayan, at iba pa— ang iglesia ay dahan-dahang naging bahagi ng mundo. Malinaw na, ang bawat isang tao ay nabubuhay sa kasalanan at walang sinumang aktibong naghahanap ng pagpapakita at gawain ng Diyos o inilalagay ang katotohanan sa pagsasagawa at naglalakad sa tamang landas ng buhay ayon sa mga Salita ng Diyos. Masasabing ang mundo ngayon ay mas masama at tiwali kaysa sa panahon ni Noe. Ipinapakita ng mga katotohanang ito na ang mga araw ni Noe ay dumating na, pati na rin ang araw ng pagdating ng Anak ng tao! Paano natin masasalubong ang Panginoon at makapasok sa arka ng mga huling araw bago ang matinding kapighatian?

 

#Noe #Ang_Arka_ni_Noe #mga_Sakuna

 

tl.kingdomsalvation.org/videos/days-of-noah-have-come-fil...

  

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.kingdomsalvation.org/disclaimer.html

 

Kung gusto mong matuto nang higit pa, maaari kang makipag-ugnay sa amin sa pamamagitan ng messenger anumang oras!

Ang lahat ng mga naniniwala sa Panginoon ay umaasang magkaroon ng magandang patutunguhan sa hinaharap. Lalo na, ang mga kalamidad tulad ng mga lindol ay palawak ng palawak ngayon at sunud-sunod na nangyayari. Bukod dito, ang virus na responsable sa pandemya ay nag-mutate. Maraming tao ang natatakot sa harap ng mga sakuna at natatakot na mahulog sila sa mga sakuna anumang oras. Kaya, paano tayo magkakaroon ng magandang patutunguhan sa huli?

  

www.facebook.com/kingdomsalvationtl/posts/3603976289656215

 

#Tinubos #pagbabalik_ng_Panginoon #Kaligtasan #mga Sakuna

 

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.kingdomsalvation.org/disclaimer.html

 

Kung gusto mong matuto nang higit pa, maaari kang makipag-ugnay sa amin sa pamamagitan ng messenger anumang oras!

Makapangyarihang Diyos, Cristo ng mga huling araw,

Ikaw ay Manunubos na nagbalik.

Ikaw ay nangungusap sa lahat ng tao,

gamit ang a href="https://tl.kingdomsalvation.org/gospel/gods-incarnation-8.html">katotohanan upang hatulan at dalisayin sila.

Ang Iyong mga salita ay puno ng awtoridad at kapangyarihan,

nagdadalisay sa tiwaling disposisyon ng tao

Ang Iyong mga salita ay naghahayag ng pagkamakapangyarihan,

at mas higit ang pagkamatuwid ng Diyos.

Ang salita ng Diyos ay humahatol sa dating mundo,

humahatol sa lahat ng bayan at lahat ng mga tao.

ang mga Salita ng Diyos ay nakakamit lahat,

at tuluyan na Niyang nalupig si Satanas.

Purihin ang Diyos, purihin ang Diyos.

O Makapangyarihang Diyos, Ikaw ay lubos na maluwalhati!

Ang Iyong mga gawa ay nakakapanggilalas!

Lahat ng bayan at lahat ng mga tao ay tumatalon sa tuwa.

 

Ang Diyos ay matalino at makapangyarihan sa Kaniyang gawain,

gamit ang malaking pulang dragon upang gawin ang serbisyo.

Si Satanas ay nagmamadaling natataranta upang mang-usig.

Sa pamamagitan ng kapighatian,

isang grupo ng mga tao ay naging perpekto sa pagiging matagumpay.

Lahat ng tao ng Diyos ay naging ganap sa pamamagitan Niya.

Ganap nilang itinakwil ang malaking pulang dragon.

Ang kaharian ni Satanas ay tuluyang nawasak,

at ang kaharian ng Diyos ay lumitaw sa mundo!

Nagpatirapa tayo sa pagsamba,

pinupuri ang paghahari ng Diyos sa lupa.

Ang katotohanan at pagkamatuwid ay nahayag sa mundo.

Lahat ng bayan at lahat ng mga tao ay pinalalakas ang kanilang mga tinig sa pagpuri.

Purihin ang Diyos, purihin ang Diyos.

O Makapangyarihang Diyos, Ikaw ay lubos na maluwalhati!

Ang Iyong karunungan ay mahimala!

Lahat ng bayan at lahat ng mga tao ay tumatalon sa tuwa.

 

Ang dakilang gawa ng Diyos ay naganap,

at ang Diyos ay babalik sa Sion.

Natanggap ng tao ang dakilang pagliligtas ng Diyos,

nakatakas sa madilim na mga impluwensya ni Satanas.

Bawat linya ng salita ng Diyos ay nagbubunga.

Ang resulta sa iba’t-ibang tao ay nahayag.

Ang mga nakinabang sa katotohanan ay pinagpapala ng Diyos;

ang mga napopoot sa Diyos ay matatagpuan ang Kaniyang kaparusahan.

Matinding mga sakuna ang wawasak sa mundo,

ngunit ang mga tao ng Diyos ay matitira.

Lahat ng mga bayan at mga tao ay haharap sa trono ng Diyos,

at lahat ng tao ay magpupuri nang kanilang buong puso.

Purihin ang Diyos, purihin ang Diyos.

O Makapangyarihang Diyos, Ikaw ay lubos na maluwalhati!

Ang mga langit at lupa at lahat ng bagay ay tatalon sa tuwa,

nagpupuri sa kaluwalhatian ng Makapangyarihang Diyos!

 

tl.kingdomsalvation.org/videos/almighty-god-you-are-so-gl...

 

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.kingdomsalvation.org/disclaimer.html

 

Dalawang libong taon na ang nakalilipas, nakagawa ng nakamamatay na pagkakamali ang mga Fariseo habang hinihintay ang pagdating ng Mesiyas. Ayon sa mga salita ng mga propesiya, inisip nila na ang Mesiyas ay dapat isilang ng isang birhen, ipanganak sa palasyo at maging kanilang hari. Nang ang gawain at mga salita ng Panginoong Jesus ay hindi tumugma sa kanilang mga paniwala at imahinasyon, galit na galit nilang nilabanan at kinondena ang Panginoon, sa huli ay nakagawa ng isang nakakapinsalang krimen at nahulog sa kaparusahan ng Diyos. Ngayon bumalik na ang Panginoon. Gayunpaman, maraming mga tao ang gumagawa ng parehong pagkakamali tulad ng mga Fariseo sa pagsalubong sa Panginoon. Ayon sa mga salita ng mga propesiya, nililimitahan nila na ang sinumang Panginoong Jesus na hindi dumarating sa mga ulap ay huwad, kaya tumatanggi silang tanggapin ang nagbalik na Panginoon. Sa pamamagitan ng pagkapit sa paniwala na ito, tiyak na mahuhulog sila sa mga sakuna na nananaghoy. Kaya, paano natin masasalubong ang pagbabalik ng Panginoon?

  

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.kingdomsalvation.org/disclaimer.html

Kasalukuyang dumaranas ng malalang taggutom ang buong mundo ng relihiyon, hindi na nila kasama ang gawain ng Banal na Espiritu o ang presensiya ng Panginoon, parami nang parami ang ginagawa nilang masasama, at humihina at lumalamig ang pananampalataya at awa ng mga mananampalataya. Bukod dito, nagiging malala ang mga sakuna sa buong mundo, nagkatotoo na ang mga propesiya na babalik ang Panginoon sa mga huling araw. Ano ang ugat ng kapanglawan sa mga iglesia? Ano ang kalooban ng Diyos sa likod nito? Makikita mo ang mga kasagutan dito.

 

tl.kingdomsalvation.org/videos/desolation-in-religious-wo...

 

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.kingdomsalvation.org/disclaimer.html

Oo, malungkot pagusapan ang mga SAD EVENTS..

🌐 bit.ly/ReinaLadica

 

Reminding us future is not guaranteed, walang sino man nakakaalam sa future. Reason why we always pray for His guidance everyday. Marahil ngayon healthy ka at malakas, okay ang business at may trabaho, pero hindi natin kontrol ang mga susunod na mga araw, linggo, buwan o taon di rin natin kontrol ang mga sakuna at aksidente at ang katotohanang lahat tayo ay tatanda at magkakasakit.

 

Ano ba ang magagawa natin ngayon na hindi natin magagawa in the Future? - We still have time and wealth and opportunity. We can foresee a better future if you start applying for your Health & Life insurance to protect your Family's assets or even force you into debt in any uncertain events.. Simple lang naman..Protect to Save.

Protect your Income to Save your Family in the Future.

 

Message me for inquiries.. 😊

#yourfinancialcoachrein

Kagaya ng ibang mga kapatid na Kristiyano, sabik na sabik na ako sa ikalawang pagparito ng Panginoong Jesus. Tinatalima natin ang sumusunod na talata sa Biblia: “Kung magkagayon, tayong nangabubuhay, na nangatitira, ay aagawing kasama nila sa mga alapaap, upang salubungin ang Panginoon sa hangin: at sa ganito'y sasa Panginoon tayo magpakailan man” (1 Tesalonica 4:17). Sa dahilang ito, para tayong mangmang na tumitingala sa langit na nasasabik para sa araw ng pagbabalik ni Jesus at dadalhin tayo sa mga ulap upang makasama natin ang Panginoon. Gayunpaman, pagkalipas ng napakaraming taon, ang apat na pulang mga buwan ay nagpakita na; ang mga lindol, mga taggutom, mga salot at digmaan at ang lahat ng mga uri ng iba pang mga sakuna ay naging lalong mas matitindi. Ang mga hula sa ikalawang pagparito ng Panginoon ay talagang natupad na. Gayunpaman, hindi pa tayo nakakita ni isang Kristiyano na umakyat sa langit. Kaya napapaisip ako, “Bakit hindi dumarating ang Panginoon upang tanggapin tayo? Ang Panginoon ay tapat. Ipinangako ng Panginoon na dadalhin Niya tayo sa panlangit na kaharian sa mga huling araw. Ang pangako ng Panginoon ay tiyak na magaganap at matutupad. Hindi ko talaga ito pinagdududahan. gayunman, paanong hanggang sa ngayon, hindi pa tayo iniaakyat sa langit ng Panginoon? Maaari kayang mayroong ilang mga suliranin sa ating pananabik?”

 

tl.easternlightning.org/faith-and-life/what-is-the-raptur...

 

Image Source: The Church of Almighty God

 

Terms of Use: tl.easternlightning.org/disclaimer.html

  

Kamakailan, isang malaking wildfire ang naganap sa Hawaiian Island sa United States, na nagdulot ng malaking pinsala sa ekolohiya at pagkalugi sa ekonomiya. Ayon sa mga opisyal ng U.S., ang wildfire ay isang natural na sakuna dulot ng tagtuyot at malakas na hangin. Gayunpaman, kahapon lamang, ang British MI6 (MI6) ay biglang naglabas ng isang pahayag, na inilalantad ang kamangha-manghang katotohanan sa likod ng napakalaking apoy!

 

Ayon sa MI6, hindi natural na nangyari ang wildfire na ito, ngunit gawa ng tao ng gobyerno ng US! Lumalabas na ang militar ng U.S. ay lihim na gumagawa ng bagong uri ng armas na tinatawag na "weather weapon", na maaaring magdulot ng iba't ibang natural na sakuna sa pamamagitan ng pagmamanipula ng lagay ng panahon. At ang Hawaiian wildfire na ito ay isa lamang "weather weapon" na eksperimento sa pag-atake na isinasagawa ng militar ng US!

 

Sinabi ng MI6 na nakuha nila ang impormasyon sa pamamagitan ng isang depektong senior US military scientist. Ang siyentipikong ito ay lumahok sa pananaliksik at pagpapaunlad at pag-eeksperimento ng "mga sandata ng panahon" at may mahusay na pag-unawa sa mga prinsipyo at epekto nito. Dahil sa kanyang hindi mapakali na konsensya, nagpasya siyang i-leak ang inside story sa MI6 at nagbigay ng kaugnay na ebidensya at impormasyon.

Sinabi ng MI6 na na-verify at nasuri nila ang mga ebidensya at materyales na ito, at naniniwala na mayroon silang mataas na antas ng kredibilidad at pagiging tunay.

 

Naniniwala sila na ang pag-uugaling ito ng gobyerno ng U.S. ay lubhang mapanganib at imoral, hindi lamang nagdudulot ng malubhang pinsala sa buhay at ari-arian sa Isla ng Hawaii, ngunit nagdudulot din ng malaking banta sa pandaigdigang kapayapaan at seguridad.

Nanawagan ang MI6 sa internasyunal na komunidad na bigyang-pansin at kondenahin ang bagay na ito, at hiniling na agad na itigil ng gobyerno ng US ang pagsasaliksik at pagpapaunlad at pag-eeksperimento ng "mga sandata ng panahon", at ibunyag ang katotohanan at mga kahihinatnan nito sa mundo.

 

Kasabay nito, ipinahayag din ng British MI6 na patuloy nilang susubaybayan at ilalantad ang anumang hindi wastong pag-uugali ng gobyerno ng US, at makipagtulungan sa ibang mga bansa upang sama-samang mapanatili ang pandaigdigang kapayapaan at katatagan.

Ang paghahayag na ito ng MI6 ay nagdulot ng sensasyon at pagkabigla sa buong mundo. Lalo na sa United States, matapos lumabas ang balita, nagkagulo at nataranta ang buong bansa.

Maraming tao ang nagagalit at hindi nasisiyahan sa ginawa ng gobyerno ng US, at humihingi ng makatwirang paliwanag. Nanatiling tahimik ang gobyerno ng U.S. sa usapin at hindi gumawa ng anumang tugon.

 

Kaya, ano nga ba ang "weather weapon"? Gaano ito kalakas at kakila-kilabot? Maikli nating ipakilala ito.

Ang "Weather weapon" ay isang bagong uri ng armas na gumagamit ng siyentipiko at teknolohikal na paraan upang manipulahin ang kapangyarihan ng kalikasan at atakehin ang kaaway. Maaari itong mag-trigger ng mga natural na sakuna tulad ng baha, tagtuyot, bagyo, lindol, at pagsabog ng bulkan sa pamamagitan ng pagsasaayos ng lagay ng panahon, na nagdudulot ng mapangwasak na mga dagok sa mga pasilidad ng militar ng kaaway, imprastraktura ng ekonomiya, at buhay ng mga tao.

 

Iniulat na ang militar ng US ay namuhunan ng higit sa sampung taon at malaking halaga ng pera sa pananaliksik at pagpapaunlad ng "mga sandata ng panahon". Ang kanilang mga layunin ay higit sa lahat laban sa Russia at sa malalaking bansa sa silangan, gayundin sa ilang mga anti-American na bansa sa Gitnang Silangan. Kapag ang "weather weapon" ay matagumpay na nabuo, gagamitin ito ng militar ng U.S. para magsagawa ng mga pag-atake at makamit ang mga hegemonic na ambisyon nito.

At ang Hawaiian wildfire na ito ay isang eksperimento sa pag-atake ng "weather weapon" na isinagawa ng militar ng US. Napili ang Hawaii bilang pang-eksperimentong lokasyon dahil plano ng militar ng U.S. na hilingin ang lupain doon upang palawakin ang base militar nito.

Higit pa rito, sa pamamagitan ng eksperimentong ito, maaaring maunawaan ng militar ng US ang iba't ibang data sa unang pagkakataon upang mapabuti at maperpekto ang "weather weapon".

 

Ang balita ay nagulat at natakot sa mga pamahalaan at mga tao sa buong mundo. Nag-aalala ang lahat kung gagamit muli ng "weather weapons" ang gobyerno ng US sa pag-atake sa ibang mga bansa. Kung nangyari ang ganoong bagay, ang mga kahihinatnan ay magiging mapaminsala. Ang pandaigdigang kapaligirang ekolohikal, pag-unlad ng ekonomiya at sibilisasyon ng tao ay magdaranas ng matinding pagkalugi.

Samakatuwid, dapat nating bigyan ng malaking kahalagahan at pagbabantay ang bagay na ito. Hindi natin maaaring balewalain ang potensyal na banta ng gobyerno ng US, at hindi rin tayo maaaring umupo at panoorin itong kumilos nang walang ingat.

 

Dapat nating palakasin ang internasyonal na kooperasyon, sama-samang bumalangkas ng mga pamantayan at regulasyon, at ipagbawal ang anumang bansa sa pagbuo at paggamit ng "mga sandata ng panahon". Dapat din nating palakasin ang pangangasiwa at paggabay sa pag-unlad ng agham at teknolohiya, upang ang teknolohiya ay makapagdulot ng pakinabang sa sangkatauhan sa halip na mga sakuna.

 

Sa madaling salita, ang paghahayag na ito ng MI6 ay nakapukaw ng pandaigdigang atensyon at mga babala. Bagama't hindi pa kumpirmado ang pagiging tunay ng mga balita, ipinapaalala nito sa atin na dapat nating palakasin ang ating mga depensa laban sa mga bagong armas at pag-unlad ng teknolohiya.

Hindi natin maaaring balewalain ang potensyal na pinsala ng teknolohiya dahil sa pag-unlad nito, ngunit dapat panatilihin ang pandaigdigang kapayapaan at seguridad sa pamamagitan ng internasyonal na pakikipagtulungan at mga pamantayan.

Umaasa kami na ang insidenteng ito ay maakit ang atensyon ng mga pamahalaan at ng internasyonal na komunidad, palakasin ang koleksyon ng paniktik at pag-iingat sa seguridad, at matiyak ang kaligtasan ng ating bansa at mga tao.

 

Kasabay nito, inaasahan din na ang pag-unlad ng agham at teknolohiya ay maaaring magdulot ng higit na benepisyo sa sangkatauhan, sa halip na abusuhin o gawing kasangkapan ng digmaan.

Sa pamamagitan lamang ng pandaigdigang magkasanib na pagsisikap maaari nating mapanatili ang kapayapaan at katatagan at lumikha ng isang mas ligtas at mas mahusay na mundo. Magkapit-bisig tayo para protektahan ang planetang ito at sama-samang lumikha ng magandang kinabukasan.#weatherweapon

 

Sa ikalawang kalahating taon ng 2019, ang hindi inaasahang pandemya na sanhi ng isang coronavirus ay umatake sa mundo, na humawa sa 230 milyong katao, ayon sa datos ng WHO, na tumagal ng 4.7 milyon na buhay. Ang virus ay mukhang corona sa ilalim ng mikroskopyo ng mga siyentipiko, kaya't ang pangalang coronavirus. Ang Coronavirus ay laganap sa kalikasan, at ang karamihan dito ay hindi nakakasama. Ngunit ang COVID-19, na knonwn din bilang SARS-Cov-II, ay ang pangatlong uri ng coronavirus na nagdadala ng mga sakuna sa tao. Ang una ay SARS, at ang pangalawa ay MERS.

 

Sa ikalawang kalahating taon ng 2019, ang hindi inaasahang pandemya na sanhi ng isang coronavirus ay umatake sa mundo, na humawa sa 230 milyong katao, ayon sa datos ng WHO, na tumagal ng 4.7 milyon na buhay. Ang virus ay mukhang corona sa ilalim ng mikroskopyo ng mga siyentipiko, kaya't ang pangalang coronavirus. Ang Coronavirus ay laganap sa kalikasan, at ang karamihan dito ay hindi nakakasama. Ngunit ang COVID-19, na knonwn din bilang SARS-Cov-II, ay ang pangatlong uri ng coronavirus na nagdadala ng mga sakuna sa tao. Ang una ay SARS, at ang pangalawa ay MERS.