View allAll Photos Tagged Talentoso
Seems to me, that every Abreu is a musician. I have seen and heard several this year and last year at Havana Jazz Festival. At Museo de Bellas Artes concert, at least 3 Abreu were on the stage. Yaroldy Abreu Robles is one of the most prominent percussionists of his generation in Cuba, who dedicated his career to Latin jazz and Afro-Cuban jazz. He played with the who-is-who in Cuba (Irakere, Chucho Valdés) and the world (Winton Marsalis, Monique Seka, Jon Cleary). He toured worldwide, participating in many significant jazz festivals. Active for about 25 years, he is always the one, who has the most fun on the stage! In the 3-4 concerts, I have seen him in a Dashiki shirt, I hope he has several. Yaroldy is Professor of Cuban Percussion at the Institute of Arts in Havana. The two other Abreus with him on stage were his talented teenage sons.
Fabio Abreu drums and Diego Abreu piano.
414. Havana P1330357; Taken 2025-Feb 01. Upload 2025-Mar 10.
Me parece que cada Abreu es un músico. He visto y escuchado a varios este año y el año pasado en el Festival de Jazz de La Habana. En el concierto del Museo de Bellas Artes, al menos tres Abreu estaban en el escenario. Yaroldy Abreu Robles es uno de los percusionistas más destacados de su generación en Cuba, quien dedicó su carrera al jazz latino y al jazz afrocubano. Tocó con las figuras más importantes de Cuba (Irakere, Chucho Valdés) y del mundo (Winton Marsalis, Monique Seka, Jon Cleary). Realizó giras por todo el mundo, participando en muchos festivales de jazz importantes. Activo desde hace unos 25 años, ¡siempre es el que más se divierte en el escenario! En los tres o cuatro conciertos que ha tenido, lo he visto con una camisa dashiki; espero que tenga varias. Yaroldy es profesor de Percusión Cubana en el Instituto de Arte de La Habana. Los otros dos Abreu que lo acompañaban en el escenario eran sus talentosos hijos adolescentes. Fabio Abreu, batería, y Diego Abreu, piano.
Angelique Francis started performing at the age of 7. She is mature as an artist now, with so many years of experience. The talented musician plays bass, but also plays piano, drums, harmonica, and guitar. She happens to have a wonderful voice, which she uses to interpret jazz standards or her own songs. She could have been female Justin Bieber, but chose jazz, blues and soul as her music. Good for this genre, but probably not so good for the pocket. I've seen her in 2016 in an intimate concert in a backyard of a house in Toronto. This year she had much bigger audiences at Montreal Jazz Fest and festivals all over the country. She is booked solid. Angelique Francis entertained with great 2 sets of music at Union Station with her talented sisters Kharincia-sax, Kira-trombone and on drums Karmel Francis. The talented Francis family is not done yet. Even the little 5 year old Kayla played piano in 2016, but now (13) switched to trumpet.
348. Toronto Taken 2024-Jul 08. P1170859; Upload 2024-Jul 20.
Angelique Francis comenzó a actuar a la edad de 7 años. Ahora es una artista madura, con muchos años de experiencia. Este talentoso músico toca el bajo, pero también el piano, la batería, la armónica y la guitarra. Tiene una voz maravillosa, que utiliza para interpretar estándares de jazz o sus propias canciones. Podría haber sido Justin Bieber mujer, pero eligió el jazz, el blues y el soul como música. Bueno para este género, pero probablemente no tanto para el bolsillo. La vi en 2016 en un concierto íntimo en el patio trasero de una casa en Toronto. Este año tuvo audiencias mucho mayores en el Montreal Jazz Fest y en festivales de todo el país. Ella está completamente reservada. Angelique Francis entretuvo con dos fantásticos sets de música en Union Station con sus talentosas hermanas Kharincia-sax, Kira-trombone y Karmel Francis en la batería. La talentosa familia Francis aún no ha terminado. Incluso la pequeña Kayla, de 5 años, tocaba el piano en 2016, pero ahora (13) pasó a la trompeta.
Galahad, Lancelot y Perceval; Athos, Porthos y Aramis; Donald, Carioca y Panchito; Melchor, Gaspar y Baltasar; Bolívar, Hidalgo y San Martín; Supermán, Batman y Aquamán; El Cid, Álvar Fáñez y Martín Antolínez… siempre unidos y siempre distintos; siempre talentosos y brillantes; siempre carismáticos y valientes.
All Rights Reserved. All images on this site are © copyright Juan Pedro Gómez-51.
Please, don’t use this images in websites, blogs or other media without my explicit permission. Use without consent on my part of it, will report the formal complaint to the registration of intellectual property. Thanks.
Joe Wilson
,,,
is a talented young Coast Salish artist. Born and raised at Koksilah, near Duncan on Vancouver Island, British Columbia, Canada, he began his interest in art in elementary school. He began carving at seventeen, and was influenced by such talented artists as Simon Charlie and Tim Paul. A soft-spoken young man, his work speaks of confidence and strength and he has developed a unique and original style.
His colors too, are bold and unconventional, yet extremely appealing and rich. His work is not only authentic by native tradition, it is also an artistic communication link between cultures. Joe’s talent will continue to bring him the recognition that is reserved for outstanding artists.
,,,
Joe Wilson é um jovem talentoso artista Costa Salish. Nascido e criado na Koksilah, perto de Duncan na Ilha de Vancouver, Columbia Britânica, Canadá, começou seu interesse pela arte no ensino fundamental. Ele começou a esculpir aos dezessete anos, e foi influenciado por artistas talentosos como Paul Simon e Tim Charlie. Um homem de fala mansa jovem, seu trabalho fala de confiança e força, e ele desenvolveu um estilo único e original.
Suas cores também são ousados e não convencionais, mas extremamente atraente e rico. Seu trabalho não é só fé, por tradição nativa, é também um elo de comunicação artística entre as culturas. talento de Joe vai continuar a trazer-lhe o reconhecimento de que é reservado para os artistas proeminentes.
...
raven
The most important symbol to many Pacific Northwest Native Canadian people as shown in their Indian art is the Raven bird who is considered the Creator's assistant. It is said that the Raven could transform himself into anything. He was responsible for supplying the rivers and seas with fish as well as putting the sun into the sky. This is why the Raven is sometimes referred to as the 'Bringer of Light'. Interestingly enough, the Raven's antics were thought to be motivated by greed.
..
Coast Salish artist Joseph M. Wilson (Sxwaset), born in Duncan, BC in 1967, is a member of the Halkomenum-speaking Cowichan Tribes. At the age of 11 Joe discovered an interest in Native art and carving through his stepfather, Johnny Sampson.s designing and carving. By the age of 17, he was selling in stores and taking his art and carving seriously. Joe began studying under the guidance of the late master carver Simon Charlie and received a more structured apprenticeship with master carver Tim Paul at the Royal B.C. Museum in Victoria. Joe also received inspiration and education from Coast Salish artist Charles Elliott.
En la historia del Hotel Llao-Llao se conjuga la fuerza pionera de los hermanos Bustillo con su magnífica arquitectura y la imponente belleza de un entorno inigualable.
Corría el año 1935 cuando Exequiel Bustillo decidió construir un gran hotel en Bariloche para atraer turistas de alto nivel económico al flamante Parque Nacional Nahuel Huapi.
Emplazada en un lugar de ensueño, esta soberbia obra de arquitectura fue diseñada por el talentoso arquitecto Alejandro Bustillo, creador de otras importantes obras a nivel nacional como la Rambla, el Hotel Provincial y el Casino de Mar del Plata. Su proyecto fue elegido por concurso al poseer el estilo arquitectónico que más se adecuaba a las características de la región, y no, como muchos pensaron por su parentesco con el primer presidente del directorio de Parques Nacionales.
__________________________________________________________________________
In the history of the hotel there is an astoundingly conjugates the pioneering force of Bustillo brothers with its magnificent architecture and the awe-inspiring beauty of an incomparable environment.
It was the year 1935 when Exequiel Bustillo decided to build a grand hotel in Bariloche to attract tourists from high economic level to the brand new Nahuel Huapi National Park.
Located in a place of dreams, this magnificent work of architecture was designed by the talented architect Alejandro Bustillo, creator of other important works at the national level as La Rambla, the Provincial Hotel and Casino of Mar del Plata. His project was chosen in a contest to possess the architectural style that is more suited to the characteristics of the region, and not, as many thought their relationship with the first chairman of the Board of National Parks.
2009 SYM Best盃競速挑戰賽 - 高性能摩托車 / 藝高膽大超越自我 - 壓車過彎特技運動
2009 Taiwan scooter best championship - The high performance motorcycles / The talented and skilled are bold superego - The kiss earth a vehicle the curved stunt movement
Campeonato 2009 de la vespa de Taiwán el mejor - Las motocicletas del alto rendimiento / El talentosos y el expertos son super-ego en negrilla - La tierra del beso un vehículo el movimiento curvado del truco
2009 SYM Best杯は速く挑戦試合を競います - 高性能のオートバイ / 腕前の優れた人は度胸もあって自己を越えます - 車についていったことがある曲がったところの妙技の運動
Beste Meisterschaft 2009 des Taiwan-Rollers - Die Hochleistungs-Motorräder / Die begabten und die erfahrenen sind fetter Superego - Die Kusserde ein Träger die gebogene Bremsungsbewegung
Tainan Taiwan / Tainan Taiwán / 台灣台南
追蹤攝影術 / Tracing photography / Fotografía de trazado / たどる写真撮影 / Verfolgenfotographie
原圖JPG直出無後製
Original picture JPG is straight has no children the system
El JPG original del cuadro es recto no tiene ninguÌn niño el sistema
原図JPGはずっと跡継ぎがいなくてつくることを出します
Ursprünglicher Abbildung JPG ist hat keine Kinder das System gerade
本圖無合成無折射
This chart does not have the refraction without the synthesis
Esta carta no tiene la refracción sin la síntesis
当合成がないことを求めて屈折がありません
Dieses Diagramm hat die Brechung nicht ohne die Synthese
可用放大鏡開1:1原圖
The available magnifying glass opens 1:1 original picture
La lupa disponible abre el cuadro de la original del 1:1
利用できる拡大鏡は1:1の原物映像を開ける
Die vorhandene Lupe öffnet 1:1vorlagenabbildung
🇫🇷 Le grand nombre de fenêtres voûtées remplissent la décoration intérieure de l’église de lumière du soleil, tandis que quelques petits vitraux colorés lui donnent un certain charme inhérent aux sanctuaires antiques. L’entrée est encadrée par des colonnes de pierre massives avec des chapiteaux .................
Le kliros ( ¤¹) en bois sculpté, le banc d'église et le trône méritent une attention particulière, mais rien n’est comparable à l’immense iconostase (¤²) du début du XXe siècle,( aux panneaux d’argent sculpté) réalisée par le talentueux iconographe tchèque Frantisek Ziegler.
(¤²) Iconostase = dans les églises orthodoxes, la cloison décorée d'images, d'icônes, qui sépare la nef du sanctuaire. ...../
L'église Saint-Nicolas de Kotor abrite d’énormes icônes russes (cliché) qui ont été faites à l’origine pour la cathédrale du Christ-Sauveur à Moscou. Pesant 120 kilogrammes et mesurant 20 mètres carrés chacune, les icônes représentant les saints apôtres Matthieu, Marc, Luc et Jean ont été réalisées par le talentueux peintre russe Sergueï Prissekine et livrées à l'église de Kotor en 2014.
..................
🇬🇧 The large number of vaulted windows fill the interior of the church with sunlight, while a few small coloured stained glass windows give it a certain charm inherent in ancient sanctuaries. The entrance is framed by massive stone columns with capitals .................
The carved wooden kliros ( ¤¹), pew and throne deserve special attention, but nothing compares to the huge early 20th-century iconostasis(¤²),( with carved silver panels) created by the talented Czech iconographer Frantisek Ziegler.
(¤²) Iconostasis = in Orthodox churches, the partition decorated with images, icons, that separates the nave from the sanctuary. ...../
The Church of Saint Nicholas of Kotor houses huge Russian icons (cliché) that were originally made for the Cathedral of Christ the Saviour in Moscow. Weighing 120 kilograms and measuring 20 square meters each, the icons depicting the holy apostles Matthew, Mark, Luke and John were made by the talented Russian painter Sergei Prissekine and delivered to the church in Kotor in 2014.
🇩🇪 Die vielen gewölbten Fenster füllen die Innendekoration der Kirche mit Sonnenlicht, während einige kleine bunte Glasfenster ihr einen gewissen Charme verleihen, der antiken Heiligtümern innewohnt. Der Eingang wird von massiven Steinsäulen mit Kapitellen ................. eingerahmt.
Der holzgeschnitzte Kliros ( ¤¹), die Kirchenbank und der Thron verdienen besondere Aufmerksamkeit, aber nichts ist vergleichbar mit der riesigen Ikonostase (¤²) aus dem frühen 20. Jahrhundert,( mit geschnitzten Silberplatten), die von dem tschechischen Ikonographentalent Frantisek Ziegler geschaffen wurde.
(¤²) Ikonostase = in orthodoxen Kirchen die mit Bildern und Ikonen geschmückte Trennwand, die das Kirchenschiff vom Altarraum trennt. ...../
Die Nikolaikirche von Kotor beherbergt riesige russische Ikonen (Klischee), die ursprünglich für die Christus-Erlöser-Kathedrale in Moskau gemacht wurden. Mit einem Gewicht von 120 Kilogramm und einer Größe von jeweils 20 Quadratmetern wurden die Ikonen der heiligen Apostel Matthäus, Markus, Lukas und Johannes vom talentierten russischen Maler Sergej Prissekin angefertigt und 2014 an die Kirche in Kotor geliefert.
🇮🇹 Il gran numero di finestre a volta riempie l'interno della chiesa di luce solare, mentre alcune piccole vetrate colorate le conferiscono un certo fascino tipico dei santuari antichi. L'ingresso è incorniciato da massicce colonne in pietra con capitelli ..................
Il kliros ( ¤¹), il banco e il trono in legno intagliato meritano un'attenzione particolare, ma nulla è paragonabile all'enorme iconostasi (¤²) dell'inizio del XX secolo (con pannelli d'argento intagliati) creata dal talentuoso iconografo ceco Frantisek Ziegler.
(¤²) Iconostasi = nelle chiese ortodosse, la parete divisoria decorata con immagini, icone, che separa la navata dal santuario. ...../
La chiesa di San Nicola di Cattaro ospita enormi icone russe (cliché) che sono state originariamente fatte per la cattedrale di Cristo Salvatore a Mosca. Le icone dei santi apostoli Matteo, Marco, Luca e Giovanni, che pesano 120 chilogrammi e misurano 20 metri quadrati ciascuna, sono state realizzate dal talentuoso pittore russo Sergej Prissekin e consegnate alla chiesa di Cattaro nel 2014.
🇪🇸 El gran número de ventanas abovedadas llenan de luz solar el interior de la iglesia, mientras que unas pequeñas vidrieras de colores le confieren cierto encanto propio de los santuarios antiguos. La entrada está enmarcada por macizas columnas de piedra con capiteles ..................
Los kliros de madera tallada ( ¤¹), el banco y el trono merecen especial atención, pero nada es comparable al enorme iconostasio (¤²) de principios del siglo XX, ( con paneles de plata tallada) creado por el talentoso iconógrafo checo Frantisek Ziegler.
(¤²) Iconostasio = en las iglesias ortodoxas, el tabique decorado con imágenes, iconos, que separa la nave del santuario. ...../
La iglesia de San Nicolás de Kotor alberga enormes iconos rusos (cliché) que se hicieron originalmente para la catedral de Cristo Salvador en Moscú. Pesando 120 kilogramos y midiendo 20 metros cuadrados cada uno, los iconos que representan a los santos apóstoles Mateo, Marcos, Lucas y Juan fueron realizados por el talentoso pintor ruso Sergei Prissekin y entregados a la iglesia de Kotor en 2014.
At first, I heard some beautiful music. It was a practice session.
I grabbed my camera and walked over, entered the backstage area where this wonderful, talented Cuban group of musicians were at work. I was welcomed in, and yes take some photos, take all the photos you want, they assured me.
I listened, enjoyed, and took a few photos...............:):)
...............................................................................................................
Au début, j'ai entendu de la belle musique. C'était une séance d'entraînement.
J'ai attrapé mon appareil photo et je me suis approché, suis entré dans les coulisses où ce merveilleux groupe de musiciens cubains était au travail. J'ai été accueilli, et oui, prenez des photos, prenez toutes les photos que vous voulez, m'ont-ils assuré.
J'ai écouté, apprécié et pris quelques photos ............... :) :)
.................................................. .................................................. ...........
Al principio, escuché música hermosa. Fue una sesión de práctica.
Agarré mi cámara y caminé, entré en el área del backstage donde trabajaba este maravilloso y talentoso grupo de músicos cubanos. Me dieron la bienvenida y sí, tome algunas fotos, tome todas las fotos que desee, me aseguraron.
Escuché, disfruté y tomé algunas fotos ............... :) :)
.................................................. .................................................. ...........
I'm in heaven
And my heart beats so that I can hardly speak
And I seem to find the happiness I seek
When we're out together dancing cheek to cheek
Oh, I love to climb a mountain and to reach the highest peak
But it doesn't thrill me half as much as dancing cheek to cheek ♫
Mais uma foto tirada na JMJ Rio 2013, onde tive a oportunidade de estar com esses talentosos jovens peregrinos que faziam parte do wilenszczyzna zespol piesni i tanca, um coral folclórico de dança e canto do Leste Europeu; Para ve-los e ouvi-los basta clicar AQUI
Foto: Amanhecer no Cristo Redentor - Corcovado - Rio de Janeiro - Brasil
According to Law 9.610/98, it is prohibited the partial or total commercial reproduction without the previous written authorization of the author (article 29). ® All rights are reserved.
Conforme a Lei 9.610/98, é proibida a reprodução total e parcial ou divulgação comercial ou não sem a autorização prévia e expressa do autor (artigo 29). ® Todos os direitos reservados.
Itacimirim é uma praia do litoral baiano que fica há 45 km da capital Salvador.
Localiza-se no litoral Norte de da Bahia, na região conhecida como Costa dos Coqueiros.
É a última praia na Estrada do Coco e fica a 6km da Praia do Forte. Possui areia amarelada e ondas suaves.
É bem conhecida e visitada por turistas em finais de semana, feriados e férias. Seu trecho mais famoso é a Praia da Espera, onde em 1984, Amyr Klink aportou depois de cruzar o Atlântico. Na Praia da Espera tem barracas onde são vendidos bebidas e alimentos. Local muito bom para se tomar um delicioso banho de mar.
Anteriormente apenas uma vila de pescadores, Itacimirim é formada por uma estreita faixa de terra com a praia a leste e a oeste as lagoas Das Virgens e Velado.
Conta com pousadas e um resort de luxo com infra-estrutura de alimentação. Ao norte, suas águas ficam turvas, pelo encontro com o Rio Pojuca. Tem como uma das fundadoras a Pousada Odoiá com muita tradição na culinária baiana.
Possui muitas casas de veraneio e durante a maior parte do ano sua população é somente a nativa.
(Fonte: www.wikipedia.org)
el q tenga miedo q ande asustao q se qede en su casa guardao ningun miedoso a progresao son los valientes los q estan pegao, aqui sobrevive el mas rankiao el mas talentoso el mas preparaao (8) !!!! www.youtube.com/watch?v=R1U94x32lW8&feature=youtube_g...
II Bienal de Arte Fotográfica Natureza em Cores - Tive a honra de participar com 3 fotos! Foi fantástico estar lá em meio a tantos fotógrafos talentosos, que admiro e que me inspiram! Aprendi muito! Agradeço à oportunidade, apoio e ensinamentos que recebi do Grupo Luminous de Fotografia!
confoto.art.br/nat2011/index.php/Men-es-Honrosas/280-Carl...
É com grande prazer que convidamos todos vocês para uma noite inesquecível de música ao vivo com o talentoso cantor Ricky, seguido de Dj Buscape! Juntem-se a nós esta noite, às 3PM SLT, na Tasca em Portugal, para uma apresentação musical que promete encantar e animar a todos.
Landmark: maps.secondlife.com/secondlife/Portugal/92/192/49
----------------------------------------------------------
With great pleasure, we would like to invite all of you to an unforgettable night of live music with the talented singer Ricky, followed by Dj Buscape! Join us tonight at 3PM SLT at Tasca in Portugal for a musical performance that promises to delight and uplift everyone.
In Cuba car ownership is not very common. For those who do own a car, it is almost always used for a purpose, other than just recreation. Cars are usually used as official, semi-official or non-official taxis, to help recover the cost of ownership.
Cuban men are very talented and resourceful around mechanical equipment, skills learned out of necessity from their fathers and uncles!
In this photo are a well used Opel, Chevrolet and Lada!
This was taken in the small town of Guardalavaca in eastern Cuba. To the right is a regional elementary school, and in the background are a general store, a restaurant, a bar and a mall that has about eight shops.
Behind me are two nice snack bars/restaurants that serve quality foods.
Thanks for looking, etc.:)
......................................................................................................................
À Cuba, la voiture n'est pas très répandue. Pour ceux qui possèdent une voiture, celle-ci est presque toujours utilisée à des fins autres que les loisirs. Les voitures sont généralement utilisées comme taxis officiels, semi-officiels ou non-officiels, pour aider à recouvrer le coût de possession.
Les hommes cubains sont très talentueux et débrouillards en ce qui concerne l'équipement mécanique, compétences acquises par nécessité de leurs pères et de leurs oncles!
Sur cette photo sont bien utilisés Opel, Chevrolet et Lada!
Cela a été pris dans la petite ville de Guardalavaca à l'est de Cuba. À droite, une école primaire régionale et, à l'arrière-plan, un magasin général, un restaurant, un bar et un centre commercial comptant environ huit magasins.
Derrière moi se trouvent deux bons snack-bars / restaurants qui servent des aliments de qualité.
Merci de regarder, etc. :)
................................................................................................................
En Cuba la propiedad de automóviles no es muy común. Para aquellos que sí poseen un automóvil, casi siempre se usa para un propósito, que no sea solo de recreación. Los automóviles se utilizan generalmente como taxis oficiales, semioficiales o no oficiales, para ayudar a recuperar el costo de propiedad.
Los cubanos son muy talentosos e ingeniosos en cuanto a equipos mecánicos, ¡habilidades aprendidas por necesidad de sus padres y tíos!
En esta foto hay un Opel, Chevrolet y Lada muy usados.
Esto fue tomado en la pequeña ciudad de Guardalavaca en el este de Cuba. A la derecha hay una escuela primaria regional, y en el fondo hay una tienda general, un restaurante, un bar y un centro comercial que tiene alrededor de ocho tiendas.
Detrás de mí hay dos agradables bares / restaurantes que sirven comidas de calidad.
Gracias por mirar, etc. :)
I found this pattern from Keyka Lou ( keyka.typepad.com/my_weblog/tutorials/) in a link from Charise: [charisecreates.blogspot.com/2011/11/little-dumplings-and-...]
Thank you Keyka and Charise, for sharing your talented work!
Estas são necessaries melancias para o Bazar de Natal
Eu encontrei esse projeto no site da Charise ( charisecreates.blogspot.com/2011/11/little-dumplings-and-...) e da Keyka Lou ( keyka.typepad.com/my_weblog/tutorials/)! Muito obrigado, senhoras, por dividirem seu talentoso trabalho!
www.youtube.com/watch?v=laggHEMFY7Q&t=7s
A short history of the Shipyard
Hoboken maintains a palpable sense of history, but sometimes the past lives of buildings and the people who worked and lived in them can be hard to figure out after adaptive reuse. If you ever wondered about what went on in the building the Hoboken Museum occupies and the background of the complex known as “The Shipyard,” we are pleased to present a short documentary created by friend of the Museum, Lisa Sartori (Coyle).
The waterfront property was formerly home to Bethlehem Steel, and before that, the W&A Fletcher Brothers shipyard. The workers built ships for day trips up the Hudson River, and troop transport ships for World War II, among others. After Hoboken’s waterfront lost jobs to other deep water ports, it sat empty for many years, until the Applied Companies acquired it and preserved the old Machine Shop, and created new buildings for residential, retail, and commercial use.
The film features interviews with Museum Director Bob Foster, and with several people who worked as crane operators, riggers and other jobs on Hoboken’s industrial waterfront. It’s illustrated with amazing film footage and historic photographs, including some by the very talented Benedict J. Fernandez, whose photos are also featured in our book, “From Another Time, Hoboken in the 1970s.”
Film credits: Cretic Productions LLC, [Hoboken], 2001. Produced, written and directed by Lisa Sartori.
Una breve historia del Astillero…
Hoboken mantiene un sentido palpable de la historia, pero a veces las vidas pasadas de los edificios y las personas que trabajaron y vivieron en ellos pueden ser difíciles de descifrar después de la reutilización adaptativa. Si alguna vez se preguntó qué sucedió en el edificio que ocupa el Museo de Hoboken y los antecedentes del complejo conocido como "El Astillero", nos complace presentar un breve documental creado por una amiga del Museo, Lisa Sartori (Coyle).
La propiedad frente al mar fue anteriormente el hogar de Bethlehem Steel, y antes de eso, el astillero W&A Fletcher Brothers. Los trabajadores construyeron barcos para viajes de un día por el río Hudson y barcos de transporte de tropas para la Segunda Guerra Mundial, entre otros. Después de que el litoral de Hoboken perdiera empleos en favor de otros puertos de aguas profundas, permaneció vacío durante muchos años, hasta que Applied Companies lo adquirió y conservó el antiguo taller mecánico, y creó nuevos edificios para uso residencial, minorista y comercial.
La película presenta entrevistas con el director del museo, Bob Foster, y con varias personas que trabajaron como operadores de grúas, aparejadores y otros trabajos en la costa industrial de Hoboken. Está ilustrado con sorprendentes filmaciones y fotografías históricas, incluidas algunas del muy talentoso Benedict J. Fernandez, cuyas fotografías también aparecen en nuestro libro, "From Another Time, Hoboken in the 1970s".
Créditos cinematográficos: Cretic Productions LLC, [Hoboken], 2001. Producida, escrita y dirigida por Lisa Sartori.
I'm being presented in Alma Singer's Illustrators' Week together with some really talented illustrators. There are two new drawings of mine there (this is one of them) and I also had to describe my style too but couldn't do it well, I just had no idea of what to say.
Please follow the link and also look for the facebook album where you can find the entire collection of illustrations.
almasingersings.blogspot.com.ar/2013/01/un-feriado-pour-l...
www.facebook.com/media/set/?set=a.437200406348204.105742....
Hoy, Alma Singer me presenta junto a talentosos artistas en la Semana Temática de Ilustradores: D
Yo muestro dos nuevas obras, también me tocó describir mi estilo y obviamente no supe hacerlo bien jaja
Pasen a ver y empiecen por enamorarse de la bella apertura de Toi!
almasingersings.blogspot.com.ar/2013/01/un-feriado-pour-l...
todas las Ilustraciones presentadas pueden verse en este album de Facebook tambien: www.facebook.com/media/set/?set=a.437200406348204.105742....
for those who do not know /
eDD (Edvins Juhnevics) took his own life November 2016
he was incredibly talented, on his business card he claimed to be a very lively, funny kid and things like that. I did not have the opportunity to meet him, I learned of his death after about 1 year. I've always been told that he played LFS very well, was one of the best of those days. And I was, sort of curious, wanted to know everything about him. I wanted to see him playing, I wanted to have my proofs about what they said so much. I have to thank those who told me about eDD, thank you Guto and Edwaard. (Edwaard did not tell me so much about him because he did not know much). But I still have to thank you. Today is his birthday, the 5th of September. Unfortunately he will not be able to see it, but I want his friends to be happy for this message, even though I do not know, I've come to talk a little about what I know about him. Happy birthday Edvins, stay in peace! R.I.P nsys|eDD X
Thanks Yester for passing me and giving me permission to use this skin. Thank you for real.
Unfortunately I had to use the translator, I do not know much in English
para quem não sabe/
eDD (Edvins Juhnevics) tirou a própria vida novembro de 2016
ele era incrivelmente talentoso, em seu cartão de visitas dizia ser um garoto muito animado, engraçado e coisas do tipo. Eu não tive a oportunidade de conhecê-lo, fiquei sabendo de sua morte depois de mais ou menos 1 ano. Sempre me falaram que ele jogava muito bem LFS, era um dos melhores daquela época. E eu fiquei, meio que, curioso, queria saber tudo sobre ele. Queria ver ele jogando, queria ter minhas provas sobre oque eles falavam tanto. Tenho que agradecer a aqueles que me falaram sobre o eDD, obrigado Guto e Edwaard. (Edwaard não me falou tanto sobre ele pois não sabia de muita coisa). Mas mesmo assim tenho que agradece-lo. Hoje é aniversário dele, dia 05 de setembro. Infelizmente ele não vai poder ver isso, mas quero que os amigos dele fiquem felizes por essa mensagem, mesmo eu não conhecendo, vim falar um pouco que sei sobre ele. Feliz aniversário Edvins, fique em paz! R.I.P nsys|eDD X
Obrigado Yester por me passar e me dar a permissão de usar essa skin. Obrigado de verdade.
Infelizmente tive que usar o tradutor, não sei muita coisa em inglês
With your feet in the air and your head on the ground
Try this trick and spin it, yeah
Your head will collapse
But there's nothing in it
And you'll ask yourself
Where is my mind?
Namorado talentoso, obrigada pela foto <3
Aca los chicos Cristobal Florin escribiendo el guion
Dibujando/pintando las viñetas nuestro talentoso maestro Ricardo Zurita
De lo que sera la nueva historieta...pronto muy pronto en todos los kioskos.
Foto y edicion: Pablo Barra
Here we have a creative team with Florin Cristobal writing the script and drawing / painting the cartoons our talented master Ricardo Zurita, what will the new comic ... soon very soon in all kiosks of chile.
Photo and editing: Pablo Barra
I love the ballet. You should know that about me. I danced ballet as a child and as many little girls, I wanted to be a ballerina when I grew up. I suppose (confessional) a small part of me still wishes I was a ballerina, so inspired by the absolutely amazing and wonderful ballerinaproject.com/ I've decided to fulfill this fantasy through photography. Aided by my awesome and talented partner in crime (also known as my husband) we have started The {Pretend} Ballerina Project. He does the photography and I pretend and edit. We hope you enjoy our photos.
Disclaimer: I know I don't have the body of a ballerina. I eat healthy most of the time and I exercise but let's be real here: I've had two children, I love to cook, and butter and baked goods are my kryptonite. I know what I look like and I am OK with that :)
+1 B&W in the comments
*************
Yo amo el ballet. Eso es algo que deben saber sobre mi. Cuando estaba pequeña bailé ballet y como muchas otras niñas yo quería ser bailarina cuando creciera. Les confieso que una pequeñita parte de mi todavía desea ser una bailarina asi que inspirada por el increible ballerinaproject.com/ he decidido vivir esta fantasia a través de la fotografía. Con la ayuda de mi magnífico y talentoso cómplice (tambien conocido como mi esposo) hemos creado The {Pretend} Ballerina Project. El toma las fotos y yo pretendo y edito. Espero les gusten!
Nota: yo se que no tengo la figura de una bailarina. Yo como saludable (la mayor parte de el tiempo) y hago ejercicio pero vamos a estar claros: yo he tenido dos hijas, me encanta concinar y la mantequilla y las tortas/pasteles son mi kryptonita. Yo se que mis curvas no son de balarina pero la verdad es que no tengo ningun problema con eso ;)
+1 B&N en los comentarios
Website * Etsy Shop * Society6 Shop * Blog * Facebook * Twitter
Danbo is getting really in to music now, and likes to dance, so I set him up a little disco :) He is a real natural, particularly at break-dancing, mostly head spins. I was too polite, and too happy seeing him having so much fun, to tell him that having such a flat head probably helps!
Experimenting with blue fairy-lights, blue glow sticks and my flash set up. Combination of the shot below (which I thought about posting instead as Kate liked it best) with the glow sticks as spotlights and another with the glow sticks moved along the length of the shot to give the blue blur.
Strobist: 580exII 1/128 @24mm high and just camera left aimed down, slightly in front of subject, triggered with cactus radio transmitter.
portrait of me, by my dear friend Ana, she is a talented painter Artist.
I’m so much happy to have it, thank you Ana, thank you for your time, your great effort .. It is the best gift I have ever had.
Really, she deserves a big thank for this stunning work ..
Ana Maria Real, Thank you very much .. Hugs !!
www.flickr.com/photos/httpwwwpinturas-artesaniasanamariac...
retrato de mí, por mi querida amiga Ana, que es un talentoso pintor artista.
Estoy tan feliz de tener mucho que, gracias Ana, gracias por su tiempo, su gran esfuerzo .. Es el mejor regalo que he tenido.
En realidad, ella se merece un gran agradecimiento por este impresionante trabajo ..
Ana María la Real, Muchas gracias .. Abrazos !!
www.flickr.com/photos/httpwwwpinturas-artesaniasanamariac...
Si encuentras algo bello en mi galería dile cuán talentoso es a quien todo lo creó, yo solo lo capturé. #PorSuPerfectoAmor #Seanlaluzdelmundo via Instagram bit.ly/2fpmSbb
We are celebrating the birthday of our friend Marino Gonzalez, He is a very talented photographer and a good friend.
Recently, together with my brother Panta, we spent two weeks in Montana and Alberta and we shared two worlds of photography, landscape and wildlife.
Happy Birthday, Marino! May God bless you with health and happiness!
Estamos celebrando el Cumpleanos de nuestro amigo Marino Gonzalez
El es un fotografo muy talentoso y un gran amigo.
Recientemente, junto a a mi hermano Panta, compartirmos por dos semanas en un viaje a Montana y Alberta y ahi disfrutamos de dos mundos de fotografia, paisajes y vida animal.
Feliz Cumpleanos, Marino y que el Senor te colme de bendiciones y salud.
As always, thanks for stopping by and looking, I appreciate your comments and favorites
Rodrigo Branco is a Brazilian artist who paints faces and elements that inhabit his imaginary, childhood and the life that flows from people and the streets of the world. He represents all the complexities of this megalopolis on his strokes. With a surprising and complex biography, throughout his almost thirty years of age, he managed to combine unusual sights of his world with kindness and heart. His will to become a better artist, being from studying in social art projects when growing up or with his peers and years of dedication laid down the path for him to become a talented and professional artist that he is today.
Born in 1986 in southern outskirts of São Paulo with north-eastern Brazil’s descent, he was first influenced by his family members to pursue a career in art. Later, during his teens, he discovered the graffiti universe on the streets of his neighborhood and photography with his father. This determined the way he approaches the many facets of his art.
He’s been part of many expositions in Brazil and other countries like Germany, US and England and also art festivals like ArtRua in Rio de Janeiro, II Muralist Bienal in Cali (Colombia) and others.
Rodrigo Branco lives and works in São Paulo, Brazil.
Rodrigo Branco es un artista brasileño que pinta rostros y elementos que habitan su imaginario, la infancia y la vida que fluye de las personas y las calles del mundo. Él representa todas las complejidades de esta megalópolis en sus golpes. Con una biografía sorprendente y compleja, a lo largo de sus casi treinta años de edad, logró combinar visiones inusuales de su mundo con amabilidad y corazón. Su deseo de convertirse en un mejor artista, ya sea estudiando en proyectos de arte social cuando crecía o con sus compañeros y años de dedicación, le abrió el camino para convertirse en un artista talentoso y profesional como es hoy.
Nacido en 1986 en las afueras del sur de São Paulo, en el noreste de Brasil, fue influenciado por los miembros de su familia para seguir una carrera en el arte. Más tarde, durante su adolescencia, descubrió el universo del graffiti en las calles de su barrio y la fotografía con su padre. Esto determinó la forma en que se acerca a las muchas facetas de su arte.
Ha sido parte de muchas exposiciones en Brasil y otros países como Alemania, EE. UU. E Inglaterra y también festivales de arte como ArtRua en Río de Janeiro, II Bienal Muralista en Cali (Colombia) y otros.
Rodrigo Branco vive y trabaja en São Paulo, Brasil.
Fanzara (Castellón/ Spain)
Friday, the perfect excuse to show off some serious style! 🌟 Beetlejuice, our talented photographer, snapped this gem. How are we doing with our fashion game? 💃 Let us know your thoughts! #FashionFriday #StyleOnPoint #SquadGoals
—
¡Viernes, la excusa perfecta para lucirnos con estilo! 🌟 Beetlejuice, nuestro talentoso fotógrafo, capturó esta joya. ¿Qué tal nuestros looks fashionistas? 💃 ¡Déjenos saber sus opiniones! #ViernesFashion #EstiloOnPoint #SquadGoals
Beast
CryBunBun – Cutiepie Skirt
CryBunBun – Cutiepie Top
CryBunBun – MADHADES Boots
Beauty
Archivefaction – Tanktop White
Semller – Worn skater slips checker black
Thirst – Kurt distress jeans
Thirst – Kurt tied shirt
Thirst – T3CH Jacket
Think its time you turn on the music
Feel that sound washing over me ...
Cause every time you turn on the music
I can't control what comes over me .....
Adrián Dalera un talentoso DJ orgullosamente Chilango !
Dalera hazme bailar !!!
La capilla de Santa Kinga (Cunegunda de Polonia, (1224 – 1292) era hija de Béla IV de Hungría (1235-1270) y María Laskarina. A los 15 años fue desposada por Boleslao V el Casto, y así fue también Gran Duquesa de Polonia. Tras la muerte de su esposo, se retiró a un claustro y se ordenó como monja clarisa.
Cunegunda era sobrina de la princesa santa Isabel de Hungría y hermana de las princesas santa Margarita de Hungría y de la beata Yolanda de Polonia.
Es venerada como santa húngara y polaca. En 1690 fue beatificada y posteriormente canonizada el 16 de junio de 1999 por Juan Pablo I )en la mina de sal de Wieliczka es única en muchos aspectos. Probablemente por eso atrae no solo a turistas que buscan la emoción de una experiencia “más allá de lo terrenal”, sino también parejas de prometidos que, fascinadas por la magnificencia del entorno, quieren casarse aquí.
La iglesia más grande del mundo construida bajo tierra se encuentra a una profundidad de 101 metros en la mina de sal de Wieliczka. Hecha exclusivamente con sal de roca, está consagrada a santa Kinga, una santa patrona de los mineros de sal. El lector podría imaginar el lugar como oscuro y tenebroso, pero nada más lejos de la realidad. La espléndida capilla, de 54 metros de largo, 12 de alto y 18 de ancho, está atravesada por la luz de elaborados candelabros hechos de cristales de sal.
Todos lo que deseen esconderse bajo tierra y sumergirse en oración contemplativa, aquí pueden hacerlo, porque en la capilla de Santa Kinga se rinde culto regularmente; se celebra la Santa Misa todos los domingos y, por ejemplo, también en Nochebuena a medianoche. En la década de 1890, la capilla estaba localizada en una parte de la mina todavía en uso, aunque durante más de un siglo ha sido únicamente una joya con la que maravillarse. No es sorpresa, ya que su interior es una auténtica galería de arte, repleta de obras de talentosos mineros escultores. Los principales artistas del lugar fueron Antoni Wyrodek y los hermanos Józef y Tomasz Markowski.
Reliquias de santa Kinga en Wieliczka
Fue Tomasz Markowski quien esculpió el altar mayor, la parte más importante de la capilla. Compuesta de tres secciones, los paneles laterales del altar incluyen las figuras de san José y san Clemente (santo patrón de los mineros y de la parroquia local), con la estatua de santa Kinga en el centro. Las reliquias de la santa fueron depositadas aquí en el nicho del altar en 1994. Tomasz Markowski es también el autor del púlpito, cuya sección inferior representa la colina de Wawel en Cracovia y el castillo construido sobre ella, con muros defensivos. Igualmente, Markowski realizó los altares laterales, los relieves titulados Decreto de Herodes y La masacre de los inocentes y una estatua de Nuestra Señora de Lourdes.
Otro artista minero, Antoni Wyrodek, decidió trabajar en los accesorios de la capilla. A él le debemos la baranda, hecha de sal de roca, que separa el presbiterio de la capilla, además del suelo de sal. Los relieves del artista se centran en escenas del Nuevo Testamento, como La huida a Egipto y Las bodas de Caná. Inspirado por un fresco de Leonardo, realizó además La última cena. Además de los sobrerrelieves, en la capilla pueden encontrarse obras de arte que aluden a otros fragmentos de las Escrituras. (Wikjipedia)
Las minas de sal de Wieliczka.
Están en la ciudad polaca de perteneciente al área metropolitana de Cracovia. Han sido explotadas sin interrupción desde el siglo XIII, y aún hoy en día siguen produciendo sal de mesa. Alcanzan una profundidad de 327 metros y su longitud supera los trescientos kilómetros. Reciben el sobrenombre de "la catedral subterránea de la sal de Polonia".
Es una de las minas de sal activas más antiguas del mundo. La más antigua está en Bochnia, también en Polonia, a veinte kilómetros de Wieliczka. (Wikipedia)
Estas minas incluyen un recorrido turístico de 3,5 kilómetros que contiene estatuas de personajes míticos e históricos, esculpidas en la roca de sal por los mineros. Incluso los cristales de los candelabros están hechos de sal. También hay cámaras y capillas excavadas en la sal, un lago subterráneo y exposiciones que ilustran la historia de la minería de la sal. Recibe unos 800.000 visitantes al año.
A lo largo de los siglos, célebres personajes han visitado las minas, entre los que cabe citar a Nicolás Copérnico, Johann Wolfgang von Goethe, Alexander von Humboldt, Dimitri Mendeleyev, Ignacy Jan Paderewski, Robert Baden-Powell, Karol Wojtyła, Bill Clinton, así como muchas testas coronadas.
Durante la Segunda Guerra Mundial, los alemanes usaron las minas como almacén de guerra.
Las galerías laberínticas de las minas inspiraron al escritor polaco Bolesław Prus varias escenas de su novela histórica Faraón (1895).
En 1978 las minas de sal de Wieliczka fueron declaradas Patrimonio de la Humanidad por la Unesco. (Wikipedia)
© Copyright : You can not use my photos !
© Copyright : No se pueden utilizar mis fotos !
© Copyright :Sie können nicht meine Fotos !
© Copyright : Vous ne pouvez pas utiliser mes photos !
© Copyright : Non è possibile utilizzare le mie foto!
© Copyright : ! لا يمكنك استخدام الصور الخاصة بي
© Copyright : ! איר קענען ניט נוצן מיין פאָטאָס
© Copyright : 你不能用我的照片!
© Copyright : あなたは私の写真を使用することはできません!
© Copyright : तुम मेरे फ़ोटो का उपयोग नहीं कर सकते हैं!
© Copyright : Вы не можете использовать мои фотографии!
♫ Oh Lord, my God, when I in awesome wonder, Consider all, all of the worlds Thy hands have made
I see the stars, I hear the rolling thunder, Thy power throughout the universe displayed
´phe
Then sings my soul, my Savior God to Thee
How great Thou art, how great Thou art
Then sings my soul, my Savior God to Thee
How great Thou art, how great Thou art
And when I think that God, His son not sparing, Sent Him to die I scarce can take it in
That on the cross my burden gladly bearing, He bled and died to take away my sin
When Christ shall come with shout of acclamation, and take me home what joy shall feel my heart
Then I shall bow in humble adoration and there proclaim, My God, how great Thou art
Then sings my soul, my Savior God to Thee
How great Thou art, how great Thou art
Then sings my soul, my Savior God to Thee
How great Thou art, how great Thou art ♫
Hoje dia 19 de Agosto é o Dia internacional da Fotografia e nada mais justo que para lembrar a data, colocar um talentoso fotografo como o Amigo Alvaro em ação e com a mão na botija.
* Todas as Fotos da Sequencia estão abertas, pois já foram publicadas anteriormente.
Foto: O Fotografo e o Por do Sol - Praia de Piratininga - Niteroi - Rio de Janeiro - Brasil
Video: ♪ How Great Thou Art ♪ - Sandi Patty
Conforme a Lei 9.610/98, é proibida a reprodução total ou parcial ou divulgação comercial ou não sem a autorização prévia e expressa do autor (artigo 29). ® Todos os direitos reservados.
According to Law 9.610/98, it is prohibited the partial or total commercial reproduction without the previous written authorization of the author (article 29). ® All rights are reserved.
O “Guerreiro Celta”, se cadra a mellor obra de Narciso Pérez Rey (San Tomé do Mar, 1904-1930), xunto coa que lle dedicou a San Ero de Armenteira, é unha das pezas mestras da escultura galega da súa época. Foi labrada polo seu autor no ano 1928 e tomou como modelo a un veciño mariñeiro, Avelino Rial Abraldes, coñecido como Avelino “Tumbalobos”, dun aspecto impoñente a causa do seu gusto pola halterofilia nos seus anos mozos. Disque no seu tempo libre o de erguer pesas era o seu entretemento favorito. Unha simple ollada a esta obra permite intuír o futuro tan prometedor que tería Narciso no campo da escultura e, de feito, sería pensionado pola Deputación de Pontevedra para complementar a súa formación. A mágoa foi que desaparecese tan cedo, no ano 1930, cando ademais de estar inmerso na súa carreira artística, tamén colaboraba nos encargos que se realizaban ao taller de seu pai, Segundo Pérez, mestre de obras e construtor que difundiu un estilo híbrido entre o modernismo e o eclecticismo pola comarca do Salnés. Desta etapa quedan en Cambados obras tan salientables como a fonte da praza de Alfredo Brañas ou a columnata do Pósito de Pescadores. Antes da incorporación ao taller familiar de Narciso e o seu irmán Antonio, o encargado dos traballos de deseño, modelado, moldeado e baldeirado das pezas de decoración arquitectónica fora Francisco Leiro, outro escultor talentoso que deixou aparcada esta faceta para traballar como ebanista e carpinteiro no taller que montou tras a marcha da compañía de Segundo.
O “Guerreiro Celta” –que durante moitos anos tivo o Museo de Pontevedra conservado de xeito bastante deficiente, nos xardíns exteriores, do que se derivaron danos hoxe visibles– poderíase incluír dentro dunha terna maxistral de espidos galegos dos anos 20, onde o espido está lonxe do modelo clásico e incorpora un claro compoñente ideolóxico en conexión co ambiente das Irmandades da Fala e o mito do celtismo que caracterizaba o pensamento nacionalista da época (aquí a miña opinión sobre o tema céltico: www.flickr.com/photos/sindomosteiro/27382939265/in/album-...). As outras dúas pezas serían a “Druidesa” (tamén chamada “Galicia”) de Uxío Souto, de 1926, e a “Santa” de Francisco Asorey, do mesmo ano. Escóllese un intre de transo, probablemente previo á entrada en combate do guerreiro, abstraído, cos ollos fechados, coas mans solapadas sobre a empuñadura da espada en repouso, espido e axeonllado, en íntima conexión coa terra que ten conta del e o abeira antes de partir cara o seu destino. O puro físico do corpo de Avelino é aquí transformado por Narciso nun templo onde aniñan o misticismo e a dignidade daqueles vellos loitadores galaicos. Con obras así non é de sorprender que Narciso fose escollido para a prestixiosa “Exposición de Arte Gallego”, celebrada no Colexio de San Clemente de Santiago de Compostela, no ano 1926, se cadra a cimeira da súa carreira en canto a recoñecemento á súa obra.
Daquela o ambiente no que nace esta peza devecía un cambio radical para unha Galicia que se vía aldraxada e ollaba cara un pasado mítico inzado de guerreiros e bardos, na busca dun espertar, tal como se facía en lugares que se sentían próximos como Irlanda. Este sentimento xa se viña expresando desde o século XIX por diferentes poetas, dos que citaremos a Eladio Rodríguez González cunha peza de 1891:
¡Céltica inspiración, musa que dórmes
O sono da inominia, acurrunchada
N’o mesmo leito ond’hoxe s’espriguizan
As nósas máis risonas esperanzas;…!
¡Désperta d’unha ves, céltica musa,
Qu’é tempo xa que despertando vayas!
Desperta d’unha ves, para qu’entr’os hinos
D’as vencedoras e trunfales marchas
Escoitemol-os cántecos guerreiros
Qu’os indomabres celtas entoaban
N’o fragor d’as conquistas viutoriosas…
MÚSICA: Danheim - Gungnir
Miiil sin sacarme fotos :| ; y esta me la saqe hace un rato con mi poleron nuevo *-* ; me saqe la foto asi a la antigua :Z porqe me qedaban poqitas pilas y la hice cortita x)
O “Guerreiro Celta”, se cadra a mellor obra de Narciso Pérez Rey (San Tomé do Mar, 1904-1930), xunto coa que lle dedicou a San Ero de Armenteira, é unha das pezas mestras da escultura galega da súa época. Foi labrada polo seu autor no ano 1928 e tomou como modelo a un veciño mariñeiro, Avelino Rial Abraldes, coñecido como Avelino “Tumbalobos”, dun aspecto impoñente a causa do seu gusto pola halterofilia nos seus anos mozos. Disque no seu tempo libre o de erguer pesas era o seu entretemento favorito. Unha simple ollada a esta obra permite intuír o futuro tan prometedor que tería Narciso no campo da escultura e, de feito, sería pensionado pola Deputación de Pontevedra para complementar a súa formación. A mágoa foi que desaparecese tan cedo, no ano 1930, cando ademais de estar inmerso na súa carreira artística, tamén colaboraba nos encargos que se realizaban ao taller de seu pai, Segundo Pérez, mestre de obras e construtor que difundiu un estilo híbrido entre o modernismo e o eclecticismo pola comarca do Salnés. Desta etapa quedan en Cambados obras tan salientables como a fonte da praza de Alfredo Brañas ou a columnata do Pósito de Pescadores. Antes da incorporación ao taller familiar de Narciso e o seu irmán Antonio, o encargado dos traballos de deseño, modelado, moldeado e baldeirado das pezas de decoración arquitectónica fora Francisco Leiro, outro escultor talentoso que deixou aparcada esta faceta para traballar como ebanista e carpinteiro no taller que montou tras a marcha da compañía de Segundo.
O “Guerreiro Celta” –que durante moitos anos tivo o Museo de Pontevedra conservado de xeito bastante deficiente, nos xardíns exteriores, do que se derivaron danos hoxe visibles– poderíase incluír dentro dunha terna maxistral de espidos galegos dos anos 20, onde o espido está lonxe do modelo clásico e incorpora un claro compoñente ideolóxico en conexión co ambiente das Irmandades da Fala e o mito do celtismo que caracterizaba o pensamento nacionalista da época (aquí a miña opinión sobre o tema céltico: www.flickr.com/photos/sindomosteiro/27382939265/in/album-...). As outras dúas pezas serían a “Druidesa” (tamén chamada “Galicia”) de Uxío Souto, de 1926, e a “Santa” de Francisco Asorey, do mesmo ano. Escóllese un intre de transo, probablemente previo á entrada en combate do guerreiro, abstraído, cos ollos fechados, coas mans solapadas sobre a empuñadura da espada en repouso, espido e axeonllado, en íntima conexión coa terra que ten conta del e o abeira antes de partir cara o seu destino. O puro físico do corpo de Avelino é aquí transformado por Narciso nun templo onde aniñan o misticismo e a dignidade daqueles vellos loitadores galaicos. Con obras así non é de sorprender que Narciso fose escollido para a prestixiosa “Exposición de Arte Gallego”, celebrada no Colexio de San Clemente de Santiago de Compostela, no ano 1926, se cadra a cimeira da súa carreira en canto a recoñecemento á súa obra.
Daquela o ambiente no que nace esta peza devecía un cambio radical para unha Galicia que se vía aldraxada e ollaba cara un pasado mítico inzado de guerreiros e bardos, na busca dun espertar, tal como se facía en lugares que se sentían próximos como Irlanda. Este sentimento xa se viña expresando desde o século XIX por diferentes poetas, dos que citaremos a Eladio Rodríguez González cunha peza de 1891:
¡Céltica inspiración, musa que dórmes
O sono da inominia, acurrunchada
N’o mesmo leito ond’hoxe s’espriguizan
As nósas máis risonas esperanzas;…!
¡Désperta d’unha ves, céltica musa,
Qu’é tempo xa que despertando vayas!
Desperta d’unha ves, para qu’entr’os hinos
D’as vencedoras e trunfales marchas
Escoitemol-os cántecos guerreiros
Qu’os indomabres celtas entoaban
N’o fragor d’as conquistas viutoriosas…
MÚSICA: Wardruna - IwaR
It's the second day that since I moved down to Curitiba, Brazil and huge things are already happening.
This is Luccas Soares, a multi-talented artist that made it possible for me to come down here.
Together we're building a huge studio where we will be doing sooo many things such as art + photo + design, workshops, music production, huge shows, movies, and so many other things...
We're also waiting for other artists to come along from all over the world.
This is the studio's front door, and will be opened to the public exactly in 59 days.
Stay posted to see some more of the stuff we will be doing
------>
Esse é meu segundo dia após ter me mudado para o Brasil. Muitas coisas incríveis já estão acontecendo.
O multi-talentoso Luccas Soares fez possível minha vinda para cá.
Juntos estamos construindo um grande estúdio e iremos realizar muitas atividades como: arte + photo + design, workshops, produção musical, grandes shows, filmes e entre outras coisas...
Nós também estamos esperando a chegada de outros artistas vindo de outras partes do mundo.
Essa é a porta da frente do studio e será aberta ao público em exatamente 59 dias.
Fique ligado nos posts futuros e em nossas loucuras!