View allAll Photos Tagged INT

Comes with two sets of three keys.

 

• One key for all doors and ignition

• One key for auxiliary steering Wheel lock bar.

• One key for locking gas cap.

G-INTS Van's RV-4 @ LAA Rally 2015, Sywell Airfield 06/09/2015

The ancient tradition of Indian wrestling, known as kushti, thrives in Varanasi, one of the world’s oldest cities. Now in these days there are not that much mud akhara alive in Varanasi.

Bombardier CL600-2B16 Challenger 605 msn5758 de 2008

Vista Jet(01/12/2008-05/2012)

aéroport Nice Côte d'Azur

17/07/2011

C-FTRY, OE-INT, N624EC, C-GVBY, G-KAHR, N307KR, N445BH, N142JE.

"Älskar, Älskar inte..." är min tolkning till tema ”Enskilt” för Fotosöndag.

 

Vi har väl alla provat på att spå kärleken i en präskrage. Älskar, älskar inte…och när sista bladet på blomman är kvar vet du svaret.

 

"Love, loves me not..." is my contribution to theme "Lonely" for the photogroup Fotosöndag.

 

Please visit my photoblog: www.bildligttalat.se

 

Follow me on Twitter: www.twitter.com/jetuma

 

Intimate Broadway

Meghan Dawson.

This is a Lego version of the Kenner INT-4 MiniRig

 

starwars.wikia.com/wiki/INT-4_Interceptor

Intimate Broadway.

Meghan Dawson

G-INTS Van's RV-4 @ LAA Rally 2015, Sywell Airfield 06/09/2015

This is a Lego version of the Kenner INT-4 MiniRig

 

starwars.wikia.com/wiki/INT-4_Interceptor

Renovation of El Campín stadium.

Bogotá, Colombia.

Paisajes Emergentes + Manuel Villa. www.manuelvillaarq.com/

Dunkin Donuts interior. Waiting on parts to finish. Donuts in the display case were made by Terry Akuna. Soon will be adding pictures, menu board signs etc

Admiraal de Ruyterweg 401, Amsterdam

 

Staande boom en het onderschrift INT BOOMPIE. De ene steen droeg de aanduiding ANNO en de andere het jaartal 1730.

 

Op een tekening van Gerrit Postma (plm. 1835, coll. Stadsarchief) zijn beide gevelstenen duidelijk te herkennen. In 1844 worden de drie Rokingevels vervangen door een, in neogotische stijl opgetrokken kerkgevel naar ontwerp van architect P.G.Tetar van Elven. De twee ingangen links en rechts blijven behouden maar beide gevelstenen verdwenen achter de natuurstenen bekleding van de onderpui. Op foto’s van deze gevel is in het midden, onder het grote middenraam wel een gevelsteen (?) te zien, maar een voorstelling is niet te herkennen. Een beschrijving van dit relief hebben we tot nu toe nog niet aangetroffen. Suasso noemt het niet en in de Noord-Hollandsche Oudheden (7de stuk, 1905, pag. 14) wordt de kerk uitvoerig beschreven, de gevel aan de Kalverstraat, het boompje boven de deur wordt genoemd en uiteraard het fraaie 18de eeuwse interieur, maar aan de Rokingevel wordt geen aandacht geschonken.

 

Tegen het eind van de 19de eeuw raakte de voormalige schuilkerk in verval en het kerkbezoek liep terug door ontvolking van de oude binnenstad en omdat er in de uitbreidingswijken van de stad nieuwe katholieke kerken werden gebouwd. In 1911 sloot Het Boompje de deuren. Het pand plus enkele eerder aangekocht belendende panden werden voor een goede prijs aan Vroom en Dreesman verkocht en afgebroken voor nieuwbouw van het warenhuis. Aan de Admiraal de Ruijterweg, toen nog de Gemeente Sloten, verrees, naar plannen van architect P.J.Bekkers een nieuwe kerk, eveneens als het oude Boompje, gewijd aan St. Franciscus van Assisi, maar al vlug bekend als de Boomskerk, toen, door de ligging in de nog vrijwel onbebouwde weilanden ook wel “Onze Lieve Heer tussen de koeien” genoemd.

 

Een groot deel van de 18de eeuwse inventaris van het oude Boompje werd overgebracht naar de nieuwe behuizing. Hierbij o.a. het orgel uit 1774, het hoofdaltaar en twee rijk gedecoreerde zijaltaren. De beide gevelstenen, sinds de verbouwing van 1844 achter de bekleding van de onderpui verstopt, kwamen bij de sloop in 1911/12 weer aan het licht en kregen een plek in de buitenmuur van de nieuwe Boomskerk, aan het pleintje tussen kerk en pastorie, jammer genoeg niet echt aan de openbare weg. In de voorgevel van het kerkgebouw zou een betere plek geweest zijn en de herinnering aan de oude schuilkerk levendiger gehouden hebben. Ook het houten boompje uit het bovenlicht aan de Kalverstraat bleef bewaard. In overleg met het kerkbestuur kon in 2012 de VVAG aan Wil Abels de opdracht geven de beide stenen schoon te maken en in kleur te zetten.

 

Onno Boers.

Lit. Mbl. Amstelodamum, maart 1941, pag 54.

W. Tepe, XXIV Paapsche Vergaderplaetsen, pag. 45

 

Foto: Frank Lucas/Vereniging Vrienden van Amsterdamse Gevelstenen

81013 at Birmingham Int'l after working the 0757 Liverpool - Bir Int'l on August 21st 1989. This scene had a twist as on leaving New St my mileage behind fish 13 was 1000 exactly. Only 8.22 more miles followed as 81013 suffered a minor battery box fire and never worked again...

November 29,2014 – Varanasi, India - The ancient tradition of Indian wrestling, known as kushti, thrives in Varanasi, one of the world’s oldest cities. Wrestling gyms, or akhara, scattered around the city are of the few places where Hindu men from different casts are considered equals. Now in these days there are not that much mud akhara alive in Varanasi, People are much more interested to play in the mats instead of mud. Varanasi, India.

Model: Carola C

Fotograf*in: Simon Vollmeyer

Fotograf*in: Simon Vollmeyer

Admiraal de Ruyterweg 406, Amsterdam

 

Bij de Boomskerk

 

Al kort na de Alteratie in 1578 stichtte pater Stephanus Canisius in het pand van brouwerij ’t Boompje in de Kalverstraat bij de Munt heimelijk een Katholiek schuilkerkje. In 1661 werd de gevel aan de Kalverstraat verbouwd tot een onopvallende, dubbele woonhuisgevel van zes ramen breed onder een simpele gootlijst. Boven de vensters van de eerste verdieping van cartouches met Ao 1661, geflankeerd door gebeeldhouwde festoenen.

 

In de loop van de 18de eeuw werden de onderpuien “gemoderniseerd” en kreeg het bovenlicht van de linkerdeur, welke toegang gaf tot de, in 1730 ook gemoderniseerde kerkruimte, een houten boompje in vol blad. Het is de gevel die we nu nog kennen van oude foto’s en van de tekening van L.W.R.Wenckebach (Amsterdam omstreeks 1900, pag. 152) In hetzelfde jaar werd de Rokingevel, of liever gezegd de Rokingevels, gebouwd als drie aparte woonhuizen met elk een eigen topgevel. In de panden links en rechts waren de toegangen, met boven elke toegang een gevelsteen met een, in vol blad staande boom en het onderschrift INT BOOMPIE. De ene steen droeg de aanduiding ANNO en de andere het jaartal 1730.

 

Op een tekening van Gerrit Postma (plm. 1835, coll. Stadsarchief) zijn beide gevelstenen duidelijk te herkennen. In 1844 worden de drie Rokingevels vervangen door een, in neogotische stijl opgetrokken kerkgevel naar ontwerp van architect P.G.Tetar van Elven. De twee ingangen links en rechts blijven behouden maar beide gevelstenen verdwenen achter de natuurstenen bekleding van de onderpui. Op foto’s van deze gevel is in het midden, onder het grote middenraam wel een gevelsteen (?) te zien, maar een voorstelling is niet te herkennen. Een beschrijving van dit relief hebben we tot nu toe nog niet aangetroffen. Suasso noemt het niet en in de Noord-Hollandsche Oudheden (7de stuk, 1905, pag. 14) wordt de kerk uitvoerig beschreven, de gevel aan de Kalverstraat, het boompje boven de deur wordt genoemd en uiteraard het fraaie 18de eeuwse interieur, maar aan de Rokingevel wordt geen aandacht geschonken.

 

Tegen het eind van de 19de eeuw raakte de voormalige schuilkerk in verval en het kerkbezoek liep terug door ontvolking van de oude binnenstad en omdat er in de uitbreidingswijken van de stad nieuwe katholieke kerken werden gebouwd. In 1911 sloot Het Boompje de deuren. Het pand plus enkele eerder aangekocht belendende panden werden voor een goede prijs aan Vroom en Dreesman verkocht en afgebroken voor nieuwbouw van het warenhuis. Aan de Admiraal de Ruijterweg, toen nog de Gemeente Sloten, verrees, naar plannen van architect P.J.Bekkers een nieuwe kerk, eveneens als het oude Boompje, gewijd aan St. Franciscus van Assisi, maar al vlug bekend als de Boomskerk, toen, door de ligging in de nog vrijwel onbebouwde weilanden ook wel “Onze Lieve Heer tussen de koeien” genoemd.

 

Een groot deel van de 18de eeuwse inventaris van het oude Boompje werd overgebracht naar de nieuwe behuizing. Hierbij o.a. het orgel uit 1774, het hoofdaltaar en twee rijk gedecoreerde zijaltaren. De beide gevelstenen, sinds de verbouwing van 1844 achter de bekleding van de onderpui verstopt, kwamen bij de sloop in 1911/12 weer aan het licht en kregen een plek in de buitenmuur van de nieuwe Boomskerk, aan het pleintje tussen kerk en pastorie, jammer genoeg niet echt aan de openbare weg. In de voorgevel van het kerkgebouw zou een betere plek geweest zijn en de herinnering aan de oude schuilkerk levendiger gehouden hebben. Ook het houten boompje uit het bovenlicht aan de Kalverstraat bleef bewaard. In overleg met het kerkbestuur kon in 2012 de VVAG aan Wil Abels de opdracht geven de beide stenen schoon te maken en in kleur te zetten.

 

Onno Boers.

Lit. Mbl. Amstelodamum, maart 1941, pag 54.

W. Tepe, XXIV Paapsche Vergaderplaetsen, pag. 45

 

Foto: Frank Lucas/Vereniging Vrienden van Amsterdamse Gevelstenen

1 3 5 6 7 ••• 79 80