Der Fehmarnbelttunnel (dänisch Femern Bælt-tunnelen) ist ein geplanter, 17,6 Kilometer langer Straßen- und Eisenbahntunnel unter der Ostsee zwischen der deutschen Insel Fehmarn und der dänischen Insel Lolland zur Querung des Fehmarnbelts auf der jetzigen Vogelfluglinie. Es wäre der längste Absenktunnel der Welt - wahrscheinlich auch der teuerste ...........

The Fehmarnbelt Tunnel (Danish Femern Bælt-tunnelen) is a planned, 17.6 km long road and rail tunnel under the Baltic Sea between the German island of Fehmarn and the Danish island of Lolland to the crossing of the Fehmarnbelt on the current bird's flight line. It would be the longest lowerable tunnel in the world - probably the most expensive ...........

Planfeststellungsverfahren

Am 30.08.2022 wird die Vogelfluglinie, wegen des Baus des Fehmarnbelttunnels und des daraus resultierenden Aus- bzw. Neubau der Strecke von Lübeck nach Puttgarden, stillgelegt. Aus diesem Anlass veranstaltete die IG Schienenverkehr Ostfriesland zusammen mit dem Eisenbahnmuseum Vienenburg und der Museumseisenbahn Hamm eine Sonderfahrt von Vienenburg nach Puttgarden. Bereits auf der Rückfahrt zieht MEH V200 033 den Sonderzug durch die hügelige Landschaft Ostholsteins zwischen der Fehmarnsundbrücke und Oldenburg/Holststein.

Na mijn vakantie in Polen begin juli 2020 was het nog niet voorbij met de uitlandse reizen in de zomer. Neen, verre van dat, er zouden nog verscheidene andere reizen volgen. Half juli benaderde Maarten mij met het idee om nog eens richting Noord-Duitsland te trekken, meer bepaald richting Sylt waar nog de fameuze Baureihe 218 is te vinden. Dankzij de somtijds goedkope tarieven van de Deutsche Bahn was een retour per trein voor 45 euro mogelijk, een nette prijs voor die afstand. Op zich was ik wel geïnteresseerd, doch onder één voorbehoud: het weer diende beter te worden dan begin juli in Polen toen we maar weinig zon hadden gezien... Benevens de locomotieven van de Baureihe 218 richting Sylt voor de IC- en autotreinen, zijn natuurlijk ook de Kurswagen richting Dagebüll en de treinen op de Vogelfluglinie met 218 interessant te noemen. We legden onze agenda's eens naast elkaar en toen bleek week 33 wel een goede optie te zijn. Voor elk onzer was dan wel de voorwaarde dat het reisje dan van 10 tot en met 13 augustus zou plaatsvinden, Maarten zou daarna nog met vrienden naar Zuid-Duitsland gaan en ik wilde op 14 augustus graag bij de fotosafari op de Bocqspoorlijn aanwezig zijn. Vanzelfsprekend was Maarten er als de kippen bij om een grove planning in elkaar te draaien, waarbij het uitgangspunt was dat we in Hamburg een auto zouden huren. Nadat we daar maandag zouden arriveren, vervolgden we onze reis dan per auto richting de Vogelfluglinie en de lijn van Lübeck naar Kiel, waar we eveneens dinsdagochtend nog waren. Daarna vertrokken we richting Sylt toe, waar we tot en met donderdag zouden zijn - inclusief een uitstapje naar Dagebüll - om vervolgens donderdag terug te rijden naar Hamburg en des middags met de trein terug naar Nederland te reizen. Wat betreft de Kurswagen richting Dagebüll vond ik dat die ook grotendeels reden, enkel de rijtuigen van de IC 'Wattenmeer' 2374/2375 zouden in hun geheel doorgaan naar Westerland auf Sylt.

Al met al leek het me wel een leuk plan, hoewel het wel wat duur was om met slechts twee man meerdere dagen een auto te huren en vele kilometers af te leggen. Derhalve legde ik eens contact met Matthijs, dewelke reeds meerdere malen naar Duitsland was geweest voor deze locomotieven. Hij bleek er zeker oren naar te hebben om ook dit jaar weer eens wat exemplaren van vast te leggen en na het nodige regelwerk had hij gelukkig vrij geregeld voor deze dagen. Naast de extra gezelligheid loonde dit ook financieel gezien, want naast het feit dat we de kosten nu door drie konden delen konden we ook met zijn auto die kant op gaan, wat flink in de kosten zou schelen. Daarenboven kon Maarten ook zijn hoogstatief op reis meenemen en was taxi Matthijs bereid om zonder bijkomende kosten de doorgaande weg naar Duitsland te verlaten teneinde ons te huize op te halen. De eerste helft van augustus besteedden we derhalve aan de nodige voorbereidingen voor onze vakantie, zo zocht ik de overnachtingen uit en plande Maarten de treinen in die we wilden vastleggen. Enige dagen op voorhand bekeken we nog eens de laatste weersvoorspellingen die haast ongeloofwaardig goed waren: men voorspelde vier dagen volle zon en dertig graden, ongelooflijk! Dat beloofde heel wat beters dan een maand geleden in Polen...

Enfin, een maand nadat Maarten met het idee kwam om naar Noord-Duitsland te gaan, was het op maandag 10 augustus dan zover: de lange reis zou vandaag beginnen. Matthijs was reeds vroeg opgestaan teneinde in Loenersloot de Coevordenshuttle vast te leggen. Het was weliswaar prachtig weer en de destijds nog gele 1835 verzorgde de tractie, maar de eerste containerwagens waren helaas leeg dus een foto op de Emmerlijn was niet de moeite waard. Vervolgens reed hij verder om ons op te halen en toen ik om kwart voor negen te mijnen huize een witte Skoda Fabia zag verschijnen, was dat het teken dat de vakantie voor mij zou aanvangen. Gedrieën reisden we zo naar het oosten toe om al snel een eerste tussenstop te maken in het Gelderse Stroe. Nadat Maarten en Matthijs bij de lokale Spar enige proviand hadden aangeschaft, reden we verder naar het spoor toe. Ter hoogte van de uitrit van het station stelden we ons op om omstreeks tienen de Intercity naar Berlijn vast te leggen, een gewild foto-object nu deze treinen nog met locomotieven van de serie 1700 rijden. Na een plaatje in de volle zon, was het tijd om de trein in te halen. Nadat we de A1 op draaiden, reden we deze uit tot aan de grens en namen vervolgens de eerste afrit in Duitsland. Dankzij de goede rijstijl van onze bestuurder hadden we nog ruim tien minuten eruit gereden onderweg, ruim op tijd arriveerden we dus al op locatie in Gildehaus. Omstreeks kwart over tien konden we de Intercity voor de tweede maal vastleggen en jawel, dat was tegelijk de laatste (!) foto van een elektrische trein voor de komende vier dagen. Aangezien slechts dertig procent van het spoornetwerk in Schleswig-Holstein is geëlektrificeerd, is het niet heel moeilijk om meerdere dagen enkel dieseltreinen op de foto te zetten... We gingen bij Gildehaus weer de Autobahn op en bij Kreuz Osnabrück sloegen we linksaf de A1 op richting het noorden, deze snelweg zouden we ruim driehonderd kilometer blijven volgen. Onderweg maakten we bij de Raststätte Dammer Berge nog een pauze om bij de Serways te lunchen, vanzelfsprekend werd dat de bekende Currywurst mit Pommes. De Hanzesteden Bremen en Hamburg reden we voorbij en halverwege de middag arriveerden we bij de Vogelfluglinie, de eerste spoorlijn van onze aandacht. We waren erg blij om niet in het binnenland te zitten, daar de temperatuur onderweg middelerwijl was gedaan van 35 naar ruim 28 graden...

Alvorens mijn verhaal verder te zetten, zal ik U in het kort wat meer vertellen over de Vogelfluglinie. In 1863 kwam het plan voor een tamelijk rechtstreekse spoorverbinding vanuit de hanzestad Hamburg naar de Deense hoofdstad Kopenhagen. De realisatie dezer plannen waren echter niet gemakkelijk: daar Denemarken grotendeels bestaat uit eilanden zouden er nieuwe bruggen of dammen moeten worden aangelegd teneinde een spoorverbinding te verwezenlijken. De ingenieur Gustav Kröhnke stelde daarom voor vanuit Hamburg een spoorlijn aan te leggen, die langs Lübeck richting de zee-engte Fehmarnsund liep, dewelke Fehmarn van het vasteland scheidt. In de Fehmarnsund diende een dam te worden aangelegd zodat de trein tot aan Fehmarn kon rijden. Vervolgens kwam de Fehmarnbelt, waarbij de lengte van de zeestraat zo groot was dat hier een veerverbinding noodzakelijk was. Eenmaal aangekomen op het Deense eiland Lolland volgden er dan dammen richting het eiland Falster en vervolgens verder tot Seeland, het eiland waar de hoofdstad Kopenhagen op ligt. Een tamelijk ambitieus plan en feitelijk nog wat te ambitieus voor die tijd, zodat het plan decennia bleef liggen. Na enige tijd ontstond er al een veerverbinding naar Gedser, waardoor de Vogelfluglinie nog verder buiten beeld raakte. Zo tegen 1960 kwam het oude plan andermaal bovendrijven en werd er ditmaal wel werk van gemaakt, alleen een oeververbinding tussen het vasteland en Fehmarn was nog nodig. Dit zou niet meer een dam zijn, maar een brug in de vorm van de Fehmarnsundbrücke. 14 mei 1963 vond in aanwezigheid van de Deense koning Frederik IX en de Duitse bondspresident Heinrich Lübke de opening hiervan plaats, eindelijk kon zo een directe spoorlijn tussen Hamburg en Kopenhagen in dienst worden genomen. Komend vanuit Hamburg ging de spoorlijn langs Lübeck, volgde de Lübecker Bucht en kwam middels de Fehmarnsundbrücke op het eiland Fehmarn terecht. In Puttgarden was een uitgebreid station gebouwd met faciliteiten voor veerverbindingen met spoorvervoer. De trein kon dus vanaf station Puttgarden een van de schepen oprijden, waarna het schip de trein over de Fehmarnbelt naar Denemarken vervoerde. Aangekomen in het Deense Rødbyhavn verliet de trein het schip en reed het weer zelfstandig verder tot Kopenhagen. Dankzij de bouw van de Storebæltbrug, dewelke de gelijknamige Storebælt (Grote Belt) overspant, ontstond er voor het eerst een directe spoorlijn naar Kopenhagen. Ofschoon de route voor treinen via deze brug aanzienlijk langer is dan via Puttgarden, is het grote voordeel van deze route dat er geen veerverbinding meer nodig is om treinen te vervoeren, ze kunnen immers volledig over spoorlijnen naar Kopenhagen rijden. Mede hierdoor is het belang van de Vogelfluglinie flink afgenomen en bleef uiteindelijk enkel nog de Eurocityverbinding tussen Hamburg en Kopenhagen over.

Gedurende vele jaren was het daarom kiezen uit twee verbindingen: ofwel de route via de Storebæltbrug ofwel de route via de Fehmarnbelt. Het voordeel van de eerste is dat er geen tijdrovende overtocht per schip aan te pas komt, het nadeel is de vele extra kilometers die het vergt, het is immers een stuk noordelijker gelegen en derhalve niet bepaald de meest rechtstreekse route. Vanzelfsprekend zag ook de politiek dit probleem in en werd er gedurende lange tijd gesproken over de aanleg van een tunnel in de Fehmarnbelt. Hiermede zou na vele decennia de verbinding over de Fehmarnbelt in ere worden hersteld, doch ditmaal dankzij een tunnel in plaats van een traag schip. Het project kreeg de naam Feste Fehmarnbeltquerung en omvat verscheidene infrastructurele projecten. Het belangrijkste is de aanleg van de Fehmarnbelttunnel onder de gelijknamige zeestraat door. Daarnaast komt er nog een Fehmarnsundtunnel, daar de Fehmarnsundbrücke niet meer toereikend is voor het vele verkeer. Ten slotte wordt ook de spoorlijn richting Lübeck grondig aangepast, de spoorlijn krijgt deels een nieuwe tracering en wordt ook tweesporig uitgebreid en geëlektrificeerd. Ter voorbereiding van dit jarenlange project nam op 14 december 2019 ten laatsten male een Eurocity de route via de Vogelfluglinie. Het spoorvervoer op de veerboten is vervolgens gestopt en ook deze laatste treinen rijden tegenwoordig over de route via het vasteland.

Ofschoon het internationale treinverkeer tegenwoordig verdwenen is van de Vogelfluglinie, blijft de lijn desondanks nog steeds aantrekkelijk voor de treinliefhebbers. Laten we allereerst beginnen met een beschouwing van het treinverkeer. Rond de zomerperiode rijdt DB Fernverkehr meerdere malen per week, waarvan in het hoogseizoen zelfs dagelijks, twee treinparen per dag richting Burg auf Fehmarn. Dit is de grootste plaats van het eiland en trekt derhalve de nodige toeristen. In het weekend is er nog de Strand Express vanaf Hamburg naar Puttgarden, die tweemaal daags rijdt. De basistreindienst wordt verder gevormd door de stoptreinen vanuit Lübeck. Deze rijden tot aan Neustadt in Holstein Gbf met twee treinstellen van het type Lint, waarvan het ene stel naar het reizigersstation van Neustadt rijdt - net niet gelegen aan de Vogelfluglinie - en het andere stel verder rijdt tot Puttgarden. De stoptreinen zijn niet echt bijzonder, maar de andere treinen zijn dat zeker wel. Zowel de IC-treinen als de Strand Express rijden beide nog met de beroemde locomotieven van de Baureihe 218. In verband met het gebrek aan omloopmogelijkheden op Fehmarn rijden de treinen wel in trekduwsamenstelling, waarmede zij de enige langeafstandstreinen in Duitsland zijn die op een dieseltraject als trekduwtreinen rijden. Dit zorgt gelijk voor wat logistieke beperkingen, daar slechts een deel van de 218-locomotieven geschikt is voor trekduwtreinen. Ten slotte is het station van Neustadt in Holstein Gbf ook erg interessant, dit is het laatste station in de omgeving waar nog armseinen te vinden zijn. Helaas komt er dit jaar - 2022 - een einde aan deze oude techniek, we waren er destijds nog op tijd bij.

Voor onze vakantie aan Schleswig-Holstein kon een bezoek aan de Vogelfluglinie derhalve niet ontbreken, zeker gezien de grote veranderingen die de spoorlijn te wachten staat. 2022 is het laatste jaar dat de de IC-treinen nog naar Fehmarn rijden, daarna is ook dat verleden tijd als gevolg van de aanleg van de Fehmarnbelttunnel. Het treinschema van DB Fernverkehr naar Fehmarn is elk jaar weer wat veranderd, zo wijzigt dikwijls het aantal treinen en de bestemming ervan. In 2020 zag de treindienst naar Fehmarn er als volgt uit. In de vroege ochtend ontwaakt een der beschikbare locomotieven van de Baureihe 218 in de Abstellanlage bij Hamburg Hbf op een van de sporen van het voormalige Betriebswerk 3. Nadat deze vervolgens naar Hamburg-Langenfelde is gereden, wordt de locomotief daar aan de gereedstaande set rijtuigen gekoppeld. Vervolgens wordt de trein klaargemaakt en rijdt deze aansluitend zonder reizigers als Lr 2602 naar Burg auf Fehmarn toe, waar de trein rond achten arriveert. Nadat de vakantiegasten zijn ingestapt die reeds bijtijds terug willen naar huis, vertrekt de trein om 8.22 als IC 2417 'Fehmarn'. De reis is nog maar amper begonnen als in Strukkamp Bbf, nog op het eiland Fehmarn gelegen, zo'n tien minuten wordt gehalteerd om de Regionalbahn naar Burg auf Fehmarn en Puttgarden te kruisen. Na deze kruising wordt de Fehmarnsundbrücke overgestoken, wordt er nog eens stilgestaan in Großenbrode en vervolgt de trein vervolgens zijn weg richting het zuiden. In de Lübecker Bucht met haar vele badplaatsen gelijk het fameuze Timmendorfer Strand wordt vanzelfsprekend meermaals gehalteerd, waarna de trein even na tienen in Lübeck Hbf arriveert. Nadat de 218 hier wordt afgekoppeld en een 101 wordt aangehaakt, rijdt de trein verder richting Hamburg. Slechts in Hamburg-Harburg wordt gehalteerd, waarna twee uur non-stop naar het zuiden wordt gereden. Pas in Recklinghausen is er weer een stop en uiteindelijk komt de trein rond drieën aan in Köln Hbf. Vanuit de andere richting was er 's ochtends eveneens een trein vertrokken, namelijk de IC 2418 'Fehmarn' uit Köln Hbf. Terwijl er onder weg steeds meer mensen opstappen die hun vakantie aan de Oostzee gaan vieren, komt de trein tegen enen aan in Lübeck Hbf. Hier vindt er weer een locomotiefwissel plaats en vervolgens rijdt de trein verder naar Burg auf Fehmarn waar deze om kwart voor drie arriveert. Zo'n halfuur na aankomst rijdt de trein weer terug als IC 2415 'Lübecker Bucht', ditmaal zonder locomotiefwissel te Lübeck en komt om half zes in Hamburg Hbf aan. De trein rijdt hierna leeg door naar Langenfelde, waarna de locomotief gaat tanken en weer wordt afgesteld nabij het Hauptbahnhof. Al met al is er dus in de ochtend een treinpaar - waarvan de eerste rit zonder reizigers is - en is er in de middag nogmaals een treinpaar naar Fehmarn.

Op deze maandag stond de middagslag van de IC-treinen naar Fehmarn op het programma, die wij tweemaal wilden vastleggen. Nadat er in de afgelopen tijd diverse huurlocomotieven waren verschenen en er ook dikmaals treinen uitvielen bij gebrek aan geschikte locomotieven, waren er nu eindelijk weer twee locomotieven beschikbaar. Enerzijds was dit de oriëntrode 218 402 van Railsystems RP, een bedrijf met vele tweedehands diesellocomotieven in de collectie. De meeste dier locomotieven zijn zelfs in een historische kleurstelling gestoken, waaronder dus ook de 218 402. Half juli was de locomotief in het noorden van Duitsland gearriveerd en had ook de toepasselijke naam 'Pidder Lüng' op de zijkant gekregen. Op het Friese waddeneiland Sylt was er eens een visser met de naam Pidder Lüng. In een nacht verscheen hem eens een gezicht die 'Lewwer duad üs Slaaw' uitriep, ten teken dat Pidder zijn Friese onverzettelijkheid moest behouden. Toen er eens een edele langskwam om belasting te innen bij de familie, weigerde Pidder dat en na een heftige woordenwisseling drukte hij de inner met zijn hoofd in een pot met boerenkool waarna deze stikte en stierf. De persoon van Pidder Lüng en de leuze 'Lewwer duad üs Slaaw' zijn nog altijd onderdeel van de Friese cultuur en betonen dat de Friezen in het noorden van Duitsland nog altijd een eigengereid volk zijn. Daar de 218 402 veelal in het noorden van Duitsland werd ingezet, mag de naam Pidder Lüng op de zijkant dus wel als zeer passend worden betiteld. Naast de 218 402 was tevens de 218 322 aanwezig, dewelke nog steeds in handen van DB Fernverkehr is en in juli eindelijk uit Cottbus was gekomen voor een revisie en zodoende mooi in de lak zat. Op de bekende Werbelokvorschau las ik echter dat de 218 402 vandaag zou worden ingezet, we zouden dus een oriëntrode 218 voor de lens krijgen.

Gelijk geschreven zijn de Intercity's naar Fehmarn als trekduwtrein gevormd, hetgeen beduidt dat slechts de helft van de ritten met een locomotief voorop kan worden gefotografeerd. Meestentijds staat de locomotief bij de treinen naar Fehmarn aan de zuidzijde - kant Lübeck - zodat we de IC 2418 naar Fehmarn zouden laten gaan en enkel de terugrit 2415 gingen vastleggen. Ter voorbereiding onzer vakantie had Maarten verscheidene fotopunten bekeken, waarbij we besloten om een inhaling te wagen. Als eerste kozen we het fotopunt aan de noordzijde van het Betriebsbahnhof Beschendorf, gelegen halverwege Oldenburg in Holstein en Neustadt in Holstein. Enige jaren geleden had je hier links als motief nog het lokale seinhuis Bdf, edoch is dat alras achter het oprukkende struweel verdwenen. Onder een strakblauwe hemel passeerde ons even later de intercity met inderdaad de oriëntrode 218 voorop. Mooi, dat was alvast de eerste foto in Schleswig-Holstein! Het zou echter niet bij deze foto blijven, zoals gezegd wilden we nog een tweede foto maken. Hiervoor opteerden we om naar station Timmendorfer Strand te gaan, wat alles te maken heeft met de toekomstige modernisering van de lijn. Naast het huzarenstukje in de vorm van de Fehmarnbeltquerung wordt ook de lijn richting Lübeck grondig gemoderniseerd. Onderdeel hiervan is een nieuwe tracering dat grotendeels de A1 zal gaan volgen. Waar de spoorlijn nu nog dwars door de badplaatsen Timmendorfer Strand, Scharbeutz en Haffkrug loopt, zal deze toekomstig een tracering langs de A1 krijgen. Voor de doorgaande reiziger is dit vanzelfsprekend een verbetering, de baanvaksnelheid zal immers omhooggaan, maar voor de toeristen betekent dit een verlies van de 'Bäderbahn'. Met name het station van Timmendorfer Strand ademt momenteel nog een tamelijk authentieke sfeer, maar over een aantal jaren zal hier dus geen trein meer stoppen. De lijn is door DB te koop aangeboden, maar het is nog altijd onzeker wat de toekomst zal zijn. Waarschijnlijk is het verdwijnen van het treinverkeer, maar een nieuwe vervoerder is natuurlijk nooit uitgesloten. Onderweg richting Timmendorfer Strand volgde nog een voorval wat we nog goed kunnen herinneren trouwens... Op een gegeven moment sloegen we een verkeerde weg in, maar hadden we dit eigenlijk al direct door. Matthijs stopte vervolgens direct, stak achteruit naar de weg en snel reden we verder op de goede weg. Dit alles geschiedde binnen enkele seconden en is voor Matthijs nog altijd wel de snelste keermanœuvre ooit ;)

Het doorrijden bleek zeker niet voor niks te zijn, want tijdens het uitklappen van de ladder was de overweg al gesloten en kwam de trein snel in zicht. Terwijl we op het flink begroeide derde spoor van Timmendorfer Strand stonden, kwam de 218 402 ons andermaal voorbij met zeven rijtuigen aan de haak. Nadat de reizigers vanaf de lage perrons met enige moeite de trein in zijn geklommen, zal de intercity 2415 'Lübecker Bucht' snel vertrekken richting Lübeck en Hamburg. Nog een leuk feitje voor de autoliefhebbers onder ons: in 1970 werd in deze badplaats de Opel Manta gepresenteerd, heden ten dage toch wel een der bekendste klassiekers van Opel.

De samenstelling van deze trein was die dag overigens als volgt:

92 80 1218 402-6

61 80 18-90 194-1 Apmmz 126.1

61 80 85-91 723-4 ARkimbz 266.7

61 80 21-94 855-8 Bvmsz 186.8

61 80 20-95 454-0 Bpmmz 284.4

61 80 20-94 471-5 Bpmmz 284.4

61 80 20-91 550-9 Bpmmz 285.5

61 80 80-91 113-3 Bpmmbdzf 286.1

Van, naar en binnen Denemarken hebben decennialang veerboten gevaren waar ook reizigers- en goederentrein gebruik van maakten. De laatste nog actieve veerdienst was die tussen Rødby Færge (DK) en Puttgarden, sinds 1963 onderdeel van de Vogelfluglinie. In december 2019 gingen er voor het laatst treinen mee op deze veerpont (de EC's tussen Hamburg en København): een stuk (Deense) spoorgeschiedenis is hiermee beëindigd. De treinen rijden nu via het vasteland (Flensburg - Padborg). Per 1 september 2022 rijden er jarenlang zelfs helemaal geen treinen meer tussen Neustadt en Puttgarden. In die periode wordt o.a. de 18 kilometer lange Fehmarnbelttunnel gebouwd, een nieuwe verbinding tussen Duitsland en Denemarken voor zover treinverkeer als wegverkeer.

De 5283 is samen met een tweede stel net aangekomen in Puttgarden. Vanwege een kleine vertraging, was de veerboot inmiddels vertrokken. De trein moest daarom ruim een kwartier wachten voordat deze kon vertrekken en de (volgende) boot binnen kon rijden. De trein is onderweg als EC 39 van Hamburg Hbf naar København.

Van, naar en binnen Denemarken hebben decennialang veerboten gevaren waar ook reizigers- en goederentrein gebruik van maakten. De laatste nog actieve veerdienst was die tussen Rødby Færge (DK) en Puttgarden, sinds 1963 onderdeel van de Vogelfluglinie. In december 2019 gingen er voor het laatst treinen mee op deze veerpont (de EC's tussen Hamburg en København): een stuk (Deense) spoorgeschiedenis is hiermee beëindigd. De treinen rijden nu via het vasteland (Flensburg - Padborg). Per 1 september 2022 rijden er jarenlang zelfs helemaal geen treinen meer tussen Neustadt en Puttgarden. In die periode wordt o.a. de 18 kilometer lange Fehmarnbelttunnel gebouwd, een nieuwe verbinding tussen Duitsland en Denemarken voor zover treinverkeer als wegverkeer.

De 5080 is samen met een soortgenoot net van de veerboot gereden en is aangekomen in het station van Puttgarden. De trein is onderweg als EC 32 van København naar Hamburg Hbf.

Van, naar en binnen Denemarken hebben decennialang veerboten gevaren waar ook reizigers- en goederentreinen gebruik van maakten. De laatste nog actieve veerdienst was die tussen Rødby Færge (DK) en Puttgarden, sinds 1963 onderdeel van de Vogelfluglinie. In december 2019 gingen er voor het laatst treinen mee op deze veerpont (de EC's tussen Hamburg en København): een stuk (Deense) spoorgeschiedenis is hiermee beëindigd. De treinen rijden nu via het vasteland (Flensburg - Padborg). Per 1 september 2022 rijden er jarenlang zelfs helemaal geen treinen meer tussen Neustadt en Puttgarden. In die periode wordt o.a. de 18 kilometer lange Fehmarnbelttunnel gebouwd, een nieuwe verbinding tussen Duitsland en Denemarken voor zowel het treinverkeer als wegverkeer.

Op 14 december 2019 reed ik met de allerlaatste EC mee van Hamburg naar København. Het betrof EC 39 die werd gereden met de stellen 5283 en 5292.

Na een kort en feestelijk treffen met de allerlaatste trein in de tegenrichting (EC 32) op station Puttgarden, werd onze trein onder grote belangstelling de veerboot op gereden. Bij hoge uitzondering mochten er nog snel een paar foto's gemaakt worden toen de trein eenmaal op het schip stond. Zo is stel 5292 te zien, kort nadat deze op het onderste dek van veerboot 'M/F Prinsesse Benedikte' is geplaatst.

Van, naar en binnen Denemarken hebben decennialang veerboten gevaren waar ook reizigers- en goederentreinen gebruik van maakten. De laatste nog actieve veerdienst was die tussen Rødby Færge (DK) en Puttgarden, sinds 1963 onderdeel van de Vogelfluglinie. In december 2019 gingen er voor het laatst treinen mee op deze veerpont (de EC's tussen Hamburg en København): een stuk (Deense) spoorgeschiedenis is hiermee beëindigd. De treinen rijden nu via het vasteland (Flensburg - Padborg). Per 1 september 2022 rijden er jarenlang zelfs helemaal geen treinen meer tussen Neustadt en Puttgarden. In die periode wordt o.a. de 18 kilometer lange Fehmarnbelttunnel gebouwd, een nieuwe verbinding tussen Duitsland en Denemarken voor zowel het treinverkeer als wegverkeer.

Op 14 december 2019 reed ik met de allerlaatste EC mee van Hamburg naar København. Het betrof EC 39 die werd gereden met de stellen 5283 en 5292.

Toen de veerboot 'M/S Prinsesse Benedikte' was aangemeerd in Rødby, moesten alle reizigers de trein weer in. Bij hoge uitzondering mochten de tientallen fotografen echter eerst nog snel een foto maken van de trein die vertrekklaar stond. De trein was aan de voorzijde versierd met de Deense en Duitse vlag. Na een korte fotostop moesten ook de laatste mensen de trein in, waarna de trein naar station Rødby Færge kon vertrekken. Hiermee kwam een tijdperk ten einde.

De 5283 mocht de volgende dag, samen met de 5286, als IC 393 de eerste trein van København naar Hamburg via het vaste land rijden. Ook tijdens die rit was de 5283 nog versierd met de beide vlaggen.

Van, naar en binnen Denemarken hebben decennialang veerboten gevaren waar ook reizigers- en goederentreinen gebruik van maakten. De laatste nog actieve veerdienst was die tussen Rødby Færge (DK) en Puttgarden, sinds 1963 onderdeel van de Vogelfluglinie. In december 2019 gingen er voor het laatst treinen mee op deze veerpont (de EC's tussen Hamburg en København): een stuk (Deense) spoorgeschiedenis is hiermee beëindigd. De treinen rijden nu via het vasteland (Flensburg - Padborg). Per 1 september 2022 rijden er jarenlang zelfs helemaal geen treinen meer tussen Neustadt en Puttgarden. In die periode wordt o.a. de 18 kilometer lange Fehmarnbelttunnel gebouwd, een nieuwe verbinding tussen Duitsland en Denemarken voor zowel het treinverkeer als wegverkeer.

Op 14 december 2019 reed ik met de allerlaatste EC mee van Hamburg naar København. Het betrof EC 39 die werd gereden met de stellen 5283 en 5292.

Normaal moeten alle reizigers van de trein verplicht van het onderdek af gedurende de 45 minuten lange overtocht. Bij deze toch bijzondere gebeurtenis werd het echter gedoogd dat er veel mensen op het dek bleven staan. Zodoende kon er uitgebreid gefotografeerd worden en kon ik o.a. bijgaande 'tekenende' foto maken: Met de EC 39 aan boord van de 'M/F Prinsesse Benedikte' stopt een stuk Deense spoorgeschiedenis.

Der Fehmarnbelttunnel (dänisch Femern Bælt-tunnelen) ist ein geplanter, 17,6 Kilometer langer Straßen- und Eisenbahntunnel unter der Ostsee zwischen der deutschen Insel Fehmarn und der dänischen Insel Lolland zur Querung des Fehmarnbelts im Zuge der Vogelfluglinie. Nach Fertigstellung des in dieser Dimension beispiellosen Bauverfahrens eines Absenktunnels könnte die sogenannte feste Fehmarnbeltquerung der längste und tiefste kombinierte Straßen- und Eisenbahntunnel der Welt werden. Durch den Tunnel kann sich laut Angaben der Planer die unterirdische, wetterunabhängige Passage auf 10 bzw. 7 Minuten reduzieren.

Der Bau wurde am 28. April 2015 vom dänischen Parlament genehmigt.

Eine Baugenehmigung auf deutscher Seite wurde bis dato nicht erteilt, da vorab intransparente Kosten, Finanzierungen, unsichere Fertigstellungstermine und die unverzichtbaren Anbindung in Deutschland an die Bahnstrecke Lübeck–Puttgarden geklärt und zeitlich synchronisiert werden müssten.

Quelle: Wikipedia

New traffic prognosis for the Fehmarn Belt Tunnel 2035 from Femern A/S, Nov.20, 2014. The tunnel should be completed in 2021 and will cost 46 billion Danish crowns (2014 monetary value).The image in the background depicts a model of the Fehmarn Belt Tunnel, built on Oct.1, 2014 on Copenhagen’s Rådhusplads. It was erected by Denmark’s Minister of Transportation Magnus Heunicke (S) and Anke Spoorendonk, the Minister of Justice, Culture and European Affairs in the German state government of Schleswig-Holstein (SSW)Fehmarnbelt Tunnel 203511 107 private cars101 busses 1 844 lorries40 passenger trains74 freight trainsEstimated daily traffic for the Fehmarn Belt Fixed Link. New prognosis from Femern A/S.

Photo: News Øresund - Johan Wessman

© News Øresund

Detta verk av News Øresund är licensierat under en Creative Commons Erkännande 3.0 Unported-licens (CC BY 3.0). Bilden får fritt publiceras under förutsättning att källa anges (Foto: News Øresund + fotografnamn). The picture can be used freely under the prerequisite that the source is given News Øresund, Malmö, Sweden.www.newsoresund.org.

News Øresund är en oberoende regional nyhetsbyrå som ingår i projektet Øresund Media Platform som drivs av Øresundsinstituttet i partnerskap med Lunds universitet och Roskilde Universitet och med delfinansiering från EU (Interreg IV A Öresund) och 14 regionala; icke kommersiella aktörer.

Nördliche Tunnelzufahrt.

An den auf Schwimmkörpern angebrachten Trapezen im Hintergrund werden die Tunnelsegmente eingehängt und zum Absenken in den Belt geschleppt.

Am 9. Juli 2020 zeigte sich Puttgarden mit Temperaturen um 10,3 °C und einem leicht bewölkten Himmel.

Puttgarden, ein Fährhafen auf der Insel Fehmarn, spielt eine zentrale Rolle im deutsch-dänischen Verkehrsnetz. Die Fährverbindung zwischen Puttgarden und Rødby wurde am 14. Mai 1963 eröffnet und ist Teil der sogenannten Vogelfluglinie, einer direkten Bahn- und Straßenverbindung zwischen Hamburg und Kopenhagen. Diese Route wurde nach den Flugrouten der Kraniche benannt, die zwischen Mitteleuropa und Skandinavien ziehen.

Der Bahnhof Puttgarden wurde gleichzeitig mit der Fährverbindung eröffnet und diente als wichtiger Knotenpunkt für den internationalen Zugverkehr. Bis 2019 verkehrten hier Züge zwischen Hamburg und Kopenhagen. Im Zuge des Baus des Fehmarnbelt-Tunnels wurde der Zugverkehr jedoch eingestellt, und der Bahnhof wurde am 31. August 2022 geschlossen.

Die Fährverbindung wird derzeit von Scandlines betrieben, einem Unternehmen mit einer über hundertjährigen Geschichte im deutsch-dänischen Fährverkehr. Scandlines betreibt vier Doppelendfähren auf der Route Puttgarden–Rødby, die alle 30 Minuten verkehren. Diese Fähren wurden 1997 in Betrieb genommen und sind sowohl unter deutscher als auch dänischer Flagge unterwegs.

Die Region um Puttgarden ist geprägt von der Ostsee und dem Fehmarnbelt, einem 18 km breiten Meeresarm zwischen Deutschland und Dänemark. Die Küstenlandschaft bietet Lebensraum für zahlreiche Vogelarten, darunter Kraniche und andere arktische Wasservögel, die auf ihren Zugrouten die Region durchqueren.

Die Meeresumwelt des Fehmarnbelts ist reich an Biodiversität. Das Gebiet beherbergt verschiedene Fischarten, Seehunde und Schweinswale. Die Wasserqualität und die Strömungsverhältnisse schaffen ideale Bedingungen für das marine Leben. Zudem sind die Küstenzonen wichtige Laichgebiete für Fische und Brutstätten für Seevögel.

Die Umgebung von Puttgarden bietet auch landseitig eine vielfältige Flora und Fauna. Die Insel Fehmarn ist bekannt für ihre Felder, Wiesen und kleinen Wälder, die zahlreichen Tierarten als Lebensraum dienen. Besonders in den Frühjahrs- und Herbstmonaten ist die Region ein bedeutender Rastplatz für Zugvögel.

Die Fährverbindung Puttgarden–Rødby ist ein wichtiger Bestandteil des europäischen Verkehrsnetzes und verbindet Deutschland mit Dänemark über den Fehmarnbelt.

Kamera und Objektiv:

Sony QX1 und Sony SEL18200

Sony A6500 und Sony SEL18200LE

Sony ILCE-7CR und Sony SEL24240

Bildinformation:

12MP - 3465 x 3465 px - ca. 3 bis 6MB

Bildbearbeitung: Adobe Photoshop Express

#Deutschland #SchleswigHolstein #Fehmarn #Puttgarden #Rødby #Fähre #Scandlines #Vogelfluglinie #Fehmarnbelt #Ostsee #Naturfotografie #Reisefotografie #Fotografie #Reisen #Sehenswürdigkeit #Kultur #Zugvögel #Meeresbiologie #Umweltschutz #Hybridfähre #FehmarnbeltTunnel #Infrastruktur #Verkehr #MaritimeLandschaft #Küstenregion #Biodiversität #Nachhaltigkeit #Fährverbindung #BalticSea #Norddeutschland #Dänemark

#Germany #SchleswigHolstein #Fehmarn #Puttgarden #Rodby #Ferry #Scandlines #BirdFlightLine #FehmarnBelt #BalticSea #NaturePhotography #TravelPhotography #Photography #Travel #Sightseeing #Culture #MigratoryBirds #MarineBiology #EnvironmentalProtection #HybridFerry #FehmarnbeltTunnel #Infrastructure #Transport #MaritimeLandscape #CoastalRegion #Biodiversity #Sustainability #FerryConnection #NorthernGermany #Denmark