View allAll Photos Tagged risu

(Sedum caeruleum)

Corsican Name: u risu

 

***********************

Orpin Bleuâtre

( Sedum caeruleum )

Nom corse : u risu

  

Capitolo 6

 

Album completo: Cuba 6: Verso Trinidad

 

CREDIBILITÀ O MUERTE

 

Tra le decine e decine di scritte propagandistiche che ho raccolto, ho voluto contrapporre, questa FOTO,

con la precedente,

proprio per far riflettere un po'...

 

Foto precedente, la 22...

La prima, una scritta che nel movimento sessantottino, qui in Italia, ma non solo,

risuonò, altisonante, come un inno ad abbracciarsi nell'unità collettiva...

(chi tra i più maturi, non ricorda di averla sentita scandire, almeno una volta?).

Una frase che ha fatto il giro del mondo...

Che è nella storia recente del pianeta...

 

Non m'interessano e non mi spettano, le conseguenze politiche, ma desidero parlarvi, più compiutamente, di questa seconda scritta.

 

(FOTO 23).

 

ecco la traduzione delle scritte sul muro:

 

"La rivoluzione è l'unità,

l'igiene comunale, un'altra vittoria della rivoluzione."

 

Intanto, guardate attentamente la foto...

Anche se non sembra...

Ci troviamo in una discarica per l'immondizia a Trinidad...

Questo muro, si trova nel piazzale principale,

dove arrivano i carretti, spesso mossi da asini.

E' sì, qualcuno, distrattamente,

avrà pensato, a qualche villetta, linda e profumata...

Su di una pulitissima parete, di un bianco accecante,

la scritta che vi ho tradotto qui sopra...

 

Considerazioni...

 

E' dai piccoli problemi quotidiani, che ad un governo,

si riconosce la credibilità della gente...

E' solo dando l'esempio, di efficienza e correttezza,

magari partendo da un borgo sperduto,

fino ad arrivare a Roma,

che si può pensare di essere,

nelle grazie del proprio popolo...

 

Voi... ditemi un po'... cosa ne pensate?

   

------------------------------------------------

© La foto è di esclusiva proprietà dell'autore Stefano Paradossi che ne detiene i diritti e ne vieta qualsiasi utilizzo da parte di terzi.

 

© The photo is of exclusive property of the author Stefano Paradossi who owns the rights and prohibits any use by third parties

«Святкування Різдва започатковане ще у перших століттях християнства, зокрема, першою почала святкувати Західна Церква, а невдовзі це перейняла й Східна гілка християнства. Офіційно празник було запроваджено до церковного календаря рішенням ІІІ Вселенського Собору в Ефесі 431 р.

 

Українська ікона – своєрідна, вона служить яскравим виразником не лише духовності, але й багатої культури. Іконографія Різдва Господнього розвинулася в Україні під впливом Візантійської традиції відразу після прийняття християнства.

До найраніших зразків цієї тематики належить мініатюра Трірського Псалтиря (1078-1087 рр.), Київського (1397 р.) та стінопис Кирилівської церкви в Києві, що датується XII ст.

Однак самостійних композицій цієї тематики, які б походили з домонгольської доби, не збереглося.

 

Праворуч зображена монументальна постать враженого Йосифа, якого спокушають диявольські думки та сумніви щодо батьківства дитини. Водночас Йосиф є уособленням людства, котре також сумнівається у божественності Христа.»

Фрагмент статті з сайту Релігійно-інформаційної служби України (risu.org.ua)

*

* (s3 P) (cr1,2) (xy Y w) (Zo)

 

EXPLORE Julio 17, 2009

 

* ad halifaxlight (Philip) www.flickr.com/photos/halifaxlight/

.

“…O mihi tum longae maneat pars ultima vitae,

spiritus et quantum sat erit tua dicere facta:

non me carminibus vincet me Thracius Orpheus,

nec Linus, huic mater quamvis atque huic pater adsit,

Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo.

Pan etiam, Arcadia mecum si iudice certer,

Pan etiam, Arcadia dicta se iudice victum.

Incipe, parve puer, risu cognoscere matrem:

matri longa decem tulerunt fastidia menses.

Incipe, parve puer: qui non risere parenti,

nec deus huns mensa, dea nec dignata cubili est...

 

(P. VIRGILIO MARÓN. Bucolica. Eg. IV)

"Speculum orbis terrarum est, quasi tune ipse in eo: et ipse dabit tibi risus."

 

Titus Lucretius Le Bon

(Latim)

  

In English:

  

"The world is a mirror, for if you smile at it, it will smile at you."

 

Gustave Le Bon

  

This December Diary entry is ode to tartalom, that master of urban ghostscapes, whose dim figures go shuffling about their silent, esoteric lives with haunting charm and perplexity.

 

It's about as close as I can get, but no one does it quite like him. (Let's hear it for the master of the genre. Hip hip...)

 

(And here's a little context for the making of this shot)

Joo, risu sijaitsee pahasti lintuun nähden, mutta suurempi haitta oli autofocuksen toimimattomuus kuvaushetkellä. Manuaalitarkennus on epätarkkaa tarkennusta. Lintu on harvinainen ja minun ensimmäinen havaintoni tältä kesältä.

I was drawing on my math pages... his name is risu!!!

Benito, Risu, Tamago, Ki and BB. My favorite designs for the bunch so far!

 

Rideable surfboards and bodyboards in SL! You better believe it! Grab yours at UMI Surf Co. today!

 

🌏: UMI Surf Co.

October 2nd 2011

 

Wishing a HAPPY BIRTHDAY to two of my favourite Shadow Buddies...

Mister Tof and Fathomless7 - Christophe and Tony! %-)

Quite fitting really that they share the same birthday!

 

My Shadow and I thought we'd send you memories of Auckland...

We know you have BOTH visited our shores...

And hope we may see you back here one day! %-)

 

We don't see either of you on Flickr much these days either...

But hope we can lure you and your lovely Shadows out for a visit too! %-)

 

I'm afraid I have a very dodgy internet connection at home this weekend...

So please forgive me if I don't manage to catch up with you all today...

May have to leave it until I am back at work tomorrow! %-)

Enjoy your weekend everyone... Especially you Chistophe & Tony!!! %-)

  

A squirrel sits on an orange fence post at Tsurugaoka Hachimangū Shrine in Kamakura

taken at Machida Risu-En, Tokyo

Up Close With The Rapids.

  

Αναπάντεχα πειστικά νερά εντυπωσιακά καμβά εκπληκτική εντυπώσεις δύσκολες προειδοποιήσεις αντοχή παρατηρητή ζαχαροπλαστική μέθη,

choquant sauvage indépendant poète peintre fantastique réputation démontrant une attention inquiétante phénomène distinct yeux attentifs,

exibindo forças impressionantes histeria loucura emergindo perspectivas desenfreadas crueza frio intervalos enormes abstraem presunções estéticas,

Natus pallet acuto robore tenebras obruit aestus Anarchist vireta studiis malignum reds ludentes risus

samtímis skapandi eðlishvöt frumstæð myndun áberandi umræður sjálfkrafa róttækar litir sem þróa tóna,

yuxtaposiciones arte creaciones audaces temperamentos perturbadores exageraciones violentas direcciones artísticas,

華麗な協会の性質本物の事実非論理的な日輝く喜び弱い風景偉大なアウトラインインパストの精神強いコンポジションミキシングテクスチャ驚くべきクレッシェンド.

 

Steve.D.Hammond.

(Cagliari, festa di S. Efisio 2017)

Cras nec sem suscipit bibendum lacus a tristique urna In et arcu pharetra fermentum nulla sed interdum ipsum Sed convallis accumsan ligula vitae hendrerit tortor ultricies a In sagittis malesuada sapien at facilisis ante condimentum eu Nullam sit amet ultricies augue Orci varius natoque penatibus et magnis dis parturient montes nascetur ridiculus mus Curabitur eget purus est Maecenas a ultricies nisi Nam sed nunc laoreet justo pharetra lobortis nec vitae erat Class aptent taciti sociosqu ad litora torquent per conubia nostra per inceptos himenaeos Aenean sed justo imperdiet urna faucibus

  

Donec eu nisl eu mauris consequat porta et congue magna. Integer finibus turpis nec ultricies porta. Etiam malesuada nunc ut felis sollicitudin faucibus. Nam vulputate lorem sed massa dignissim, vel malesuada ante ultrices. In tincidunt lorem vitae libero porttitor, nec molestie magna commodo. Etiam vitae nulla eget ligula lobortis condimentum. Morbi commodo metus velit, ut venenatis nunc tincidunt id. italia-ken, Vestibulum feugiat ultricies est. Aliquam vel pellentesque quam. Interdum et malesuada fames ac ante ipsum primis in faucibus. Nulla accumsan urna vel scelerisque fermentum. In et condimentum ipsum, eu ultricies massa. Suspendisse eget massa id quam consectetur volutpat.

 

Aenean sagittis elementum arcu, a congue ante vehicula non. Curabitur nibh ex, tempor id varius ac, tincidunt a nisi. Sed nec odio imperdiet, faucibus nulla at, pulvinar magna. Nulla commodo rutrum porta. Morbi a ullamcorper lacus, a elementum nisi. Vestibulum vitae faucibus sem, vel tempor lectus. Donec scelerisque, purus eget fringilla dignissim, felis libero euismod lacus, id mattis nibh tellus in risus.

 

Sed hendrerit nunc sed turpis iaculis, ut porttitor diam ornare. Proin lectus ligula, vestibulum sit amet enim nec, posuere tristique nibh. Nullam eget tellus imperdiet nibh fermentum maximus nec ac odio. Phasellus ante odio, facilisis non fringilla eu, lacinia vitae orci. Duis in viverra elit. Maecenas ut lobortis purus. Quisque pulvinar dolor ac libero euismod rutrum.

 

Donec et blandit est. Maecenas gravida ex eu eros accumsan mattis. Quisque vel nisi urna. Vivamus tempor lacinia massa viverra ultricies. Nunc sed nisi ex. Suspendisse tellus leo, viverra et consectetur eu, bibendum ac quam. Phasellus imperdiet sapien ac laoreet egestas. Sed rhoncus cursus congue. Suspendisse potenti. Nullam varius metus at magna hendrerit dictum. In hac habitasse platea dictumst.

 

Praesent blandit libero nec urna elementum bibendum. Proin ac arcu libero. Cras nec arcu ac tortor maximus ultricies. Donec nec imperdiet sapien, id auctor nisi. Quisque urna enim, commodo non porttitor sed, tempus eget lorem. Donec at placerat velit. Maecenas nec pulvinar mi. Suspendisse ut finibus elit. Pellentesque quam nisl, eleifend id elementum id, rutrum vitae nisi. Praesent placerat cursus aliquet. Nulla facilisi. Morbi vestibulum consequat est vitae tincidunt. Aliquam suscipit et nulla non maximus. In feugiat urna non elit tincidunt porttitor. Duis et sollicitudin ipsum.

 

Sed condimentum consectetur dapibus. Nulla tortor dolor, semper bibendum risus id, facilisis viverra sem. Nullam mattis egestas diam in porta. Morbi ut gravida mi, ac convallis enim. Nunc neque erat, egestas nec varius sit amet, aliquet congue erat. Donec ac lorem ornare, rutrum ex ut, consequat metus. Duis velit sem, gravida non diam eget, faucibus feugiat quam. Cras massa ex, pellentesque eget efficitur vel, tincidunt eu sem. Donec quis nisi nibh. Sed varius ante vitae viverra tempus.

 

Etiam pulvinar sed justo aliquet vulputate. Morbi id ante quis enim rhoncus bibendum eu dapibus est. Nunc eros erat, rutrum eget dui vel, egestas ornare magna. Morbi pharetra fringilla magna, non condimentum diam efficitur vel. Pellentesque viverra quam ac aliquam eleifend. Quisque quis vulputate purus, viverra pellentesque sem. Ut dapibus vitae ligula ut lacinia. Aliquam id blandit purus. Aenean posuere non arcu in finibus. Pellentesque et sodales ex. Sed mollis velit in fermentum varius. Vivamus risus elit, viverra ut elit et, tempus lacinia ex. Cras imperdiet varius nisl, vitae cursus dolor tincidunt at.

 

Duis dignissim elementum sapien, eget sagittis lorem congue vitae. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Donec neque tortor, molestie ac mauris ut, dignissim laoreet urna. Aliquam accumsan justo elit. Aliquam sagittis at augue in ultrices. Quisque auctor dolor a nisl rutrum auctor. Suspendisse potenti. In ac magna sit amet justo molestie tincidunt. Sed quis diam nec ipsum tristique convallis sit amet quis dolor. Fusce ex lectus, fermentum id lorem mollis, hendrerit pellentesque diam.

 

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Proin tincidunt dolor non risus iaculis lobortis. Sed nisl odio, scelerisque et luctus molestie, tristique in est. Aliquam convallis in massa quis viverra. Cras tincidunt nulla varius lectus egestas, in aliquet dui rhoncus. Nulla a ullamcorper orci, id imperdiet justo. Mauris et ullamcorper augue. Donec nulla turpis, aliquet suscipit aliquet eget, condimentum id nisl. Proin mollis a nibh eu mattis. Aenean condimentum in eros eget consequat. Aenean tincidunt enim hendrerit quam consequat, ac aliquam massa facilisis. Pellentesque sit amet quam sed tellus tincidunt suscipit. Duis feugiat felis nisl, at finibus mi eleifend nec. Phasellus dictum, enim eget egestas dictum, elit risus fringilla mauris, fermentum porttitor lorem lacus et nunc. Vivamus malesuada sed ligula non placerat. Duis nec nunc nulla.

 

Phasellus ultricies ac justo a faucibus. In placerat justo eget odio hendrerit, id tempus justo euismod. Quisque dapibus felis sed nunc aliquam, et blandit est faucibus. Pellentesque habitant morbi tristique senectus et netus et malesuada fames ac turpis egestas. Aenean eget orci id elit sodales luctus sed quis diam. Aliquam id ex sit amet mi cursus placerat sit amet vel orci. Praesent malesuada tempus nulla, varius faucibus leo convallis eu. Fusce rutrum convallis orci et mattis. Nullam semper, justo quis aliquet euismod, orci dui bibendum enim, at volutpat arcu nisl id ex. Praesent sed porttitor odio, ut varius risus. Vestibulum aliquet, sapien sollicitudin facilisis auctor, turpis urna eleifend augue, gravida volutpat justo ipsum vel libero. Nulla semper iaculis interdum. Maecenas ac lacus felis. Morbi maximus eu nibh sit amet lacinia. Donec at consectetur nisl, eu pretium libero. Suspendisse purus sem, pellentesque in finibus ut, sollicitudin vitae augue.

 

Cras ac vehicula erat, id pretium lectus. Nulla pretium lorem aliquet lorem volutpat faucibus. Pellentesque a erat condimentum, tempor velit ut, molestie mi. Mauris vel ligula non odio lobortis sollicitudin. Quisque luctus quam placerat convallis vehicula. Pellentesque kamakura habitant morbi tristique senectus et netus et malesuada fames ac turpis egestas. Morbi euismod massa vitae auctor cursus. Donec commodo augue massa, sit amet sollicitudin dui luctus nec. Vivamus consectetur felis ante, eu maximus turpis placerat id. Morbi a elit urna. Quisque id interdum felis. Integer sed tortor nec eros gravida sodales ut sed orci. Vivamus vulputate vel odio vitae tincidunt. Vivamus non fermentum sapien, et tempor tellus.

 

Class aptent taciti sociosqu ad litora torquent per conubia nostra, per inceptos himenaeos. Sed vestibulum ex non purus venenatis volutpat. Morbi aliquam diam sed metus porttitor, non sagittis libero lacinia. Phasellus ut bibendum ante. Proin a augue quis velit consectetur molestie. Cras consequat tortor ac congue ornare. Cras eu tincidunt dui, quis lobortis augue. Integer venenatis eget tellus a ultricies. Duis ut pharetra quam. Suspendisse iaculis, nisi sit amet fermentum condimentum, ipsum risus viverra felis, vel malesuada orci sapien at tellus.

 

Nam auctor justo ut nunc auctor dapibus. Nullam lacinia fermentum odio, tincidunt consequat arcu ullamcorper quis. Vestibulum imperdiet, tortor in scelerisque maximus, nunc tortor placerat magna, in elementum turpis nisl eu ligula. Cras imperdiet id libero eget tincidunt. Fusce commodo eleifend orci sed fermentum. Fusce ut lorem tristique, cursus ex eget, ullamcorper nisi. Duis varius pretium elit, a elementum felis laoreet finibus.

 

In velit magna, lobortis id enim nec, commodo facilisis augue. Etiam et placerat augue. Praesent elementum nisl at enim dignissim sagittis. Vivamus dapibus, lacus eu vestibulum fringilla, nisl purus lobortis ex, nec ornare metus eros posuere tellus. Ut non metus faucibus, scelerisque lectus eget, consequat nulla. Pellentesque porta magna sed velit maximus consectetur. Mauris id placerat metus, yokohama bibendum auctor eros. Phasellus non magna sed tortor porttitor mollis. Ut in molestie lacus. Donec vitae lobortis lorem. Morbi dolor risus, faucibus id iaculis ut, tempus vitae nisl. Proin id sapien euismod, dignissim velit in, condimentum odio. Proin id ante vitae sem egestas dictum. In hac habitasse platea dictumst.

 

Quisque interdum, nulla ut dictum convallis, ex massa placerat eros, at facilisis erat erat ut metus. Integer varius eu lorem quis dapibus. Sed ligula tellus, facilisis vitae felis ac, faucibus finibus lacus. Vivamus nec lectus vel risus luctus scelerisque quis a magna. Phasellus suscipit luctus viverra. Aliquam eu aliquam justo. Vivamus nec lectus sit amet erat rhoncus ultrices in vitae odio. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam sed tincidunt tellus. In dapibus, velit non hendrerit malesuada, elit libero feugiat nisl, quis imperdiet neque ante dictum velit.

 

50%

 

♛ ♛ Shichifuku Jin ♛ ♛

+ + + + www.flickr.com/1one + + + +

 

Phasellus dolor lorem, pulvinar ac ipsum nec, vestibulum consectetur lorem. Suspendisse vel arcu et libero consequat sollicitudin. Donec at porttitor sapien. Praesent varius nibh in neque rutrum, vitae volutpat dolor malesuada. Nullam bibendum et sem ut eleifend. Proin luctus placerat mauris, et rutrum tortor tristique id. Cras aliquam felis in fringilla bibendum. Phasellus diam lectus, molestie sodales ligula id, mollis tempor odio. Aenean vitae tincidunt turpis. Curabitur vitae magna ligula.

 

Integer sem ipsum, blandit auctor fringilla at, suscipit non massa. Nam sed auctor enim, nec dignissim tortor. Vestibulum molestie et elit nec faucibus. In ultrices sapien in eros porta molestie. Nunc euismod nunc et bibendum tempus. Curabitur facilisis sapien vel neque tokyo semper, vitae hendrerit eros lobortis. Maecenas facilisis faucibus felis, ut fringilla augue fermentum eget. Sed eu aliquam quam, eu dignissim ante. Nunc sagittis eros vel mi tincidunt fermentum. In feugiat, lectus ac condimentum luctus, nisi risus euismod nisl, vel pharetra augue erat mollis erat.

 

Proin ullamcorper massa ut dictum rutrum. Curabitur scelerisque ante a mauris suscipit, vitae aliquet lorem facilisis. Vestibulum ante ipsum primis in faucibus orci luctus et ultrices posuere cubilia curae; Sed neque nunc, semper quis luctus vitae, pulvinar a tellus. Donec maximus turpis a purus varius, non gravida arcu commodo. Nunc in lectus vel libero auctor interdum. Mauris tempus velit tincidunt ipsum sodales, mollis aliquam diam lacinia. Vestibulum tempor posuere velit, sed aliquam dolor tempor non. Suspendisse at fermentum enim. Ut sit amet ultricies orci. Quisque hendrerit, odio non dignissim laoreet, turpis nunc finibus urna, quis semper justo ipsum non nisl. Nunc lorem metus, ultricies vitae lobortis eu, sollicitudin ut nibh.

 

Duis rhoncus aliquam gravida. Sed ut nisl sit amet mauris auctor cursus ac sed neque. Nullam arcu nisi, euismod sed massa a, viverra ultricies diam. Nam lorem elit, tincidunt nec magna et, gravida suscipit lacus. Phasellus mollis sem in eros vulputate dapibus. Mauris semper turpis nec vulputate ornare. In molestie ante sed ex congue egestas. Donec metus mi, consequat id lectus a, gravida imperdiet dui. Quisque faucibus, eros vel varius tristique, ante tellus tincidunt lacus, non tempus massa mauris sed elit. Quisque luctus tellus nibh, nec vehicula tortor ultrices id. Sed sed elit et mi varius venenatis non sed augue. Morbi luctus neque in neque pharetra, quis mattis magna rutrum. Donec erat purus, iaculis in quam maximus, iaculis facilisis sapien. Suspendisse quam arcu, laoreet pretium nunc quis, congue condimentum augue.

 

Proin ac metus egestas, ornare risus a, cursus eros. Nunc ut placerat risus. Donec cursus dui eu pulvinar egestas. Nulla facilisis mattis egestas. Etiam rutrum euismod libero, vitae volutpat dui ullamcorper sed. Nam leo mauris, ultricies eget ex sit amet, lacinia pretium odio. Etiam feugiat ligula vel neque rutrum pulvinar. Praesent fringilla eleifend urna, at volutpat neque mattis id. Sed condimentum urna id aliquet varius. Maecenas egestas viverra tempus.

 

Quisque non porttitor diam, malesuada sagittis dui. Donec elementum lacus nisl, vel dignissim dui pharetra eget. Praesent id nulla eget velit ultrices vehicula id sit amet nunc. In vel hendrerit nibh. Donec ut enim sed nisl semper ultricies. Nulla dictum faucibus lectus, eget tempus turpis. Integer feugiat varius finibus. Fusce ornare neque quis mi vestibulum fermentum.

 

Donec vitae mauris at nunc tincidunt laoreet non rutrum felis. Nullam dignissim est quam, sit amet rhoncus justo tempor a. Donec posuere lectus nec eros dignissim, nec accumsan lorem mattis. Nulla facilisi. Sed pellentesque sed velit in sollicitudin. Phasellus in velit at justo pretium scelerisque. Nam pellentesque purus sit amet sollicitudin lobortis. Donec id arcu vitae augue bibendum pretium.

 

Duis at aliquet ligula. Etiam eu mi vel purus commodo bibendum ac vel orci. Donec auctor suscipit urna, a sagittis enim auctor vel. Vivamus eros nunc, tempus ac bibendum vitae, luctus nec nibh. Fusce elementum dui at nulla scelerisque congue. Nunc ut tempor nunc, id dignissim nulla. Fusce non tempus orci, vitae varius nulla.

 

Pellentesque nec libero sapien. Quisque posuere aliquet efficitur. Ut tincidunt quis nunc gravida scelerisque. Aliquam lacus mauris, efficitur ac bibendum quis, pretium non tellus. Duis euismod, massa eget tincidunt rhoncus, turpis arcu ornare mi, eget iaculis orci nulla nec justo. Morbi sodales vel orci vitae blandit. Donec condimentum malesuada vestibulum. Sed commodo, sem quis commodo dapibus, tellus purus efficitur turpis, nec consequat ligula eros vel orci. Orci varius natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Donec non lobortis nulla. Mauris sodales rhoncus sem, vitae imperdiet felis vestibulum nec. Nam ut nulla ultricies, vulputate mauris a, efficitur ipsum. Nullam sit amet dui porttitor, porttitor augue at, elementum nunc.

 

Nunc sed facilisis tellus. Mauris in venenatis elit, ac condimentum metus. Pellentesque feugiat mauris et orci tristique lobortis. Donec velit turpis, ornare sed tempus eu, ornare ac est. Cras efficitur tellus eu consectetur condimentum. In eget ornare libero. Aliquam dapibus massa vitae purus iaculis consectetur. Pellentesque nec cursus tellus, non tempor nibh. Aliquam vestibulum iaculis ultrices. Nulla porttitor commodo auctor.

 

Vivamus quam risus, sagittis eu velit eget, tincidunt lacinia orci. Integer ullamcorper diam eu neque feugiat placerat. In facilisis varius purus et fermentum. Nulla ac enim est. Maecenas aliquam lectus id tincidunt vestibulum. Donec auctor diam ut sagittis egestas. Fusce in tortor vel felis venenatis accumsan sagittis non mi. In at consectetur lacus, ac placerat massa. Nullam posuere libero sit amet eros condimentum, vitae dictum nunc sodales. Donec cursus, tortor nec fringilla facilisis, justo enim commodo metus, in pellentesque nisl quam ut orci. Suspendisse quis mauris viverra, blandit ex vitae, luctus nisi. Phasellus nisl dui, malesuada quis justo et, egestas feugiat odio. In commodo ex quis felis posuere varius.

 

Pellentesque quis egestas ex, a sollicitudin purus. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vestibulum dignissim tellus diam, quis ultricies mi varius quis. Proin fringilla tincidunt ex in volutpat. Sed eu commodo turpis, et faucibus sem. Cras convallis mi at felis hendrerit volutpat. Praesent vitae dictum lacus. Maecenas venenatis nunc sed rhoncus dapibus.

 

Donec at fermentum augue. Donec leo ipsum, pellentesque at porta eu, fermentum sed nisi. Proin condimentum cursus lacus in facilisis. Phasellus ultrices nisi sit amet porttitor dictum. Cras quis convallis arcu, et porttitor nisi. Sed tristique nisi eget convallis condimentum. Vivamus laoreet justo quis sem feugiat malesuada. Mauris eu sapien bibendum, auctor est vitae, dapibus neque.

 

Maecenas pretium euismod nulla eu accumsan. Cras odio mauris, varius et enim in, convallis pulvinar orci. Nunc venenatis, augue vel volutpat tincidunt, risus tellus viverra nibh, vitae ornare mauris mauris at ex. Maecenas rhoncus nunc eget est lacinia malesuada. Vivamus gravida augue commodo porttitor egestas. Morbi gravida aliquet lorem, ut rhoncus mauris. Integer et lectus vitae justo suscipit vulputate ac a mauris. Ut feugiat massa et purus placerat, quis iaculis lorem commodo. Integer vel facilisis arcu.

 

Nunc porttitor nisl magna. Proin ex felis, porttitor eget faucibus at, laoreet eget arcu. Maecenas auctor quam vel mi interdum, id vestibulum odio elementum. In ac massa vitae sapien mattis euismod. Sed tempus id elit et varius. Morbi accumsan lobortis elit, et accumsan diam posuere iaculis. Curabitur a lorem sit amet metus bibendum dictum. Donec eget lacus libero. Morbi a metus egestas, dignissim ipsum id, posuere nulla.

 

Id omne a me. Superius omnia a me.

Gratias tibi valde.

 

Shifhiuku Jin

 

Domenica. Attilio pigiò con rabbia il tastino e il contatto con Lidia si spezzò.

 

Ora che aveva ridotto al silenzio il telefonino prese a guardarlo come se, fino a quel momento, avesse tenuto in mano un qualche cosa di viscido, disgustoso. Con la fronte imperlata di sudore lo lanciò contro il divano di cuoio del salotto e subito dopo lo seguì accartocciandosi su se stesso. Malgrado tenesse la testa infilata tra le ginocchia e le mani sulle orecchie, la voce acuta di Lidia emergeva nella sua mente. " E' inutile, è proprio tutto maledettamente inutile. Non ne parliamo più, Attilio,basta ! Basta ! Sono stanca di questa situazione. Non ne posso più. Ma proprio non capisci ? Eppure è così chiaro . NON TI AMO PIU'. FATTENE UNA RAGIONE. Siamo stati assieme due anni e sono stati belli, poi la tua assurda e immotivata gelosia ha rovinato tutto. Gli ultimi quattro mesi sono stati un inferno.Ho sopportato le incomprensioni, i litigi furibondi. Ma non dovevi darmi quello schiaffo. Non puoi trattarmi come se fossi una cosa di tua proprietà. No Attilio, non tornerò più. Siamo ancora giovani, non abbiamo figli, abbiamo entrambi un discreto lavoro. Rimetteremo insieme i cocci e ripartiremo da questo fallimento. Addio Attilio, facciamolo ora che siamo distanti, ora che ne ho la forza. Addio."

 

Non c'era ombra di pianto in quella voce, non un tremolio, una indecisione. Aveva persino smesso di chiamarlo " Atti ". e lui aveva percepito netta la sensazione d'averla persa per sempre. Intimamente sapeva di essere il responsabile del fallimento, si rendeva conto che la gelosia aveva rovinato tutto. E quel gesto inconsulto, quello schiaffo che mai avrebbe voluto darle ma che invece......................La pendola del corridoio rintoccò undici colpi, sonori come lo schiaffo che ancora sentiva bruciare nell'incavo della mano. La pendola.....L'avevano acquistata insieme in viaggio di nozze e l'amavano entrambi. A chi sarebbe andata ? Quel pensiero improvviso lo rese furibondo. Aveva improvvisamente bisogno di bere per darsi una scossa. Si trascinò come un automa nell'isola bar che avevano creato in salotto e afferrò una bottiglia di grappa quasi piena e ne trangugiò un lungo sorso bevendo direttamente dal contenitore. E il salotto a chi sarebbe andato ? Entrò in cucina. Conservava ancora le tracce dell'ultima lotta, avvenuta una settimana prima. Un paio di piatti rotti, una sedia abbattuta su di un fianco e i resti della cena interrotta dal suo scatto d'ira che ora emanavano un odore nauseabondo. Dopo la violenza lui era rimasto lì, con il braccio ancora levato, quasi terrorizzato da ciò che aveva appena fatto, mentre Lidia, dopo essere caduta all'indietro trascinando nella caduta piatti e sedia, si rialzò in silenzio e senza dire una parola sparì in camera da letto per uscirne poco dopo con un paio di valigie. Per dirigersi verso la porta di casa dovette passare davanti a Attilio che ancora stava in cucina con l'aria confusa. Gettò ai suoi piedi una valigia vuota è disse gelida : " E' meglio che la riempi e te ne vai anche tu da questa casa. Io lo sto già facendo. "

Dal momento che la porta di casa si rinchiuse alle spalle di Lidia, Attilio iniziò a vivere come sospeso nel tempo. Riempì e svuotò parecchie volte la valigia senza decidere sul da farsi, mangiò in pizzeria, saltò anche qualche pasto, ma non abbandonò la casa, anche se era in affitto. Ci saliva a dormire senza avere il coraggio di entrare in cucina, il luogo del fattaccio. Ogni volta che entrava in casa in cuor suo sperava che Lidia ci avesse ripensato, sperava di ritrovarla convinto che l'amore fosse più forte della ragione. Ma Lidia era come scomparsa. Aveva chiesto delle ferie arretrate , a casa dei suoi non gli passavano le sue chiamate, il telefonino squillava a vuoto, gli sms cadevano nel nulla. Ed ora questa perentoria telefonata a stroncare tutte le illusioni. Un altro sorso, un altro ancora. Era sempre stato un bevitore da strapazzo, non reggeva l'alcool, ma ora voleva solo stordirsi, cercare un aiuto per poter " farsene una ragione " come aveva chiesto Lidia. Attraversò barcollando il corridoio e andò in camera da letto dove l'attendeva un letto sfatto da una settimana. Senza neanche levarsi le scarpe si lasciò cadere di traverso e rimase così, a braccia spalancate, quasi fosse crocefisso, stretta nel pugno della mano sinistra la bottiglia di grappa ridotta al lumicino. Cercò di immaginarsi un futuro senza Lidia ma l'alcool stava legando insieme la Gelosia, il Senso di Colpa, l'amore possessivo e ossessivo, e non gli permetteva di ragionare lucidamente. Nel corso della telefonata lui aveva chiesto perdono, aveva implorato una seconda possibilità ma aveva anche chiesto con veemenza con " chi era stata " alimentando la sua assurda e immotivata gelosia. E così alla fine della telefonata non solo Lidia non l'aveva perdonato, ma l'aveva addirittura lasciato con parole talmente dure e decise che gli avevano tolto ogni residua speranza. Non rimaneva che farla pentire di questa sua decisione. Lidia avrebbe dovuto portare per sempre dentro di sè il rimorso per non averlo perdonato, per aver smesso d'amarlo. Trangugiando l'ultimo goccio di grappa per un attimo pensò d'ucciderla......Altro che schiaffo ! .. ma subitò allontanò da se questa idea che non avrebbe prodotto pentimento ma solo l'affermazione del suo essere possessivo. No, Lidia doveva soffrire, doveva ricredersi, doveva provare rimorso. Mentre la nausea e il mal di testa si stavano impossessando di lui e la pendola annunciava la mezzanotte Attilio partorì un progetto folle che solo una mente ottenebrata dall'alcool poteva concepire :

La pendola non smetteva di scandire il tempo con il suo impercettibile ticchettio. Oltre il respiro di Attilio, che si faceva via via sempre più affanoso, era l'unico rumore che invadeva la casa con un tocco alla mezz'ora e con i rintocchi corrispondenti al passare delle ore. Ogni volta che annunciava l'avanzare della notte, Attilio riceveva come una sferzata che lo aiutava a riprendersi dal torpore. Stava lottando con se stesso. Si sentiva come diviso in due, una parte cercava di tenerlo in ragione, ma l'altra, un lato di se stesso che non conosceva e che l'alcool stava facendo emergere, prendeva lentamente forma.

Rincorso dai lenti rintocchi ,torturato da fitte lancinanti alla stomaco, mentre le stanze cominciavano a ondeggiare, muovendosi al rallentatore tra frequenti pause e ripensamenti riempite da un'altra bottiglia di grappa, prese a controllare che tutte le finestre fossero ben chiuse . Sprangò la porta di casa chiudendola dall'interno e radunò sul letto una bottiglia di Gin e una di Martini. Aveva bisogno ancora di tanta incoscienza. Il Gin cominciò ad invadere la sua mente e il suo stomaco mentre la luce dell'alba filtrava a fatica. La pendola battè le sei : Lunedi .

Se Lidia fosse stata lì ,accanto a lui, si sarebbe svegliata per andare in fabbrica.................

Quest'ultima considerazione spazzò via le ultime resistenze.

Con gli occhi velati di pianto, aiutandosi con frequenti sorsate di Gin, raggiunse l'armadietto dei medicinali, cercò e trovò un flaconcino di Tavor che mise in tasca, poi, con passo sempre pìù incerto penetrò in cucina facendo crocchiare sotto le sue scarpe le scheggie dei piatti rotti. La cucina economica, lucida, cromata, una scelta di Lidia, sembrava aspettarlo. Era l'ora del caffè ma questa volta Attilio aprì tutti gli ugelli del gas senza mettere niente sul fuoco. Un sibilo, simile al soffio d'un pericoloso serpente, accompagnò Atttilio verso la libreria e da uno scaffale scelse un grosso album di fotografie. Ritornò in camera da letto e gettò tutto ciò che aveva raccolto sul lettone matrimoniale sdraiandosi al centro , aprì la confezione di Tavor con mano malferma e le pillole blù si sparsero sul pavimento. Ne rimasero un paio che cacciò in bocca aiutandosi nella deglutizione con una lunga bruciante sorsata di Gin, poi aprì l'album dei ricordi..............il grosso e pesante album di cuoio rosso con le foto del matrimonio

Voleva morire con la visione di Lidia negli occhi..........

Ecco : suicidandosi avrebbe punito Lidia ottenendo così il duplice scopo di smettere lui stesso di soffrire facendo così precipitare Lidia nel rimorso per tutto il resto della sua vita per non averlo saputo comprendere, amare e perdonare.

Voleva morire con la visione di Lidia negli occhi..........

 

e Lidia gli venne incontro sorridente, nel suo spumeggiante vestito da sposa : Lidia che lo guardava teneramente con gli occhi brillanti di commozione e felicità mentre lui pronuncia il si; Loro due inginocchiati e impacciati all'altare ,lo scambio degli anelli, la firma sul registro, il loro radioso sorriso sulla porta della chiesa avvolti in una nuvola di riso............. ogni foglio dell'album ormai costava ad Attilio enorme fatica, non riusciva quasi a proseguire, stava per addormentarsi finalmente................La foto in gruppo sulla scalinata della chiesa, lui e lei a dire " cheese " al fotografo, il padre, la madre, la sorella di Attilio eleganti come non mai ........................Mio Dio ! nel suo delirio Attilio non aveva pensato vigliaccamente che a se stesso e alla sua assurda vendetta Non aveva preso in considerazione neppure per un attimo il dolore che avrebbero provato i suoi. No lui questo non lo voleva........suo padre e sua madre così uniti e fieri di quel loro figlio felicemente sposato e in carriera. Sua sorella in attesa di un bimbo ....lui non l'avrebbe visto nascere....non sarebbe mai diventato zio..... Nella foto il nutrito gruppo di amici.............i parenti della sposa......................tutta quella gente domani avrebbe pianto e si sarebbero interrogati sul motivo di quel gesto. Chissà come l'avrebbero interpretato e lui stava per addormentarsi per sempre senza neanche laver lasciato un rigo di spiegazione. No ! Cazzo ! Ma cosa stava facendo. Solo ora uno sprazzo di lucidità gli fece realizzare che la casa, trasformata in una camera a gas, sarebbe potuta esplodere. Al piano di sopra abitava una tranquilla famiglia con tre bellissime bambine, al piano di sopra ancora una coppia di amici....ancora più giù il portiere........NO ! NO ! Il suo amore trasformatosi assurdamente in odio e risentimento era una questione tra lui e Lidia. Solo loro due dovevano pagare per il matrimonio fallito, anzi, in un ultimo sussulto, per un attimo si materializzarono, chiare nella sue mente, la sue colpe . Improvvisamente Attilio non voleva più morire ma la sua lotta per alzarsi non produsse che un rantolo, il grosso album gli scivolò di mano rimanendo semiaperto sullo stomaco, la bottiglia di Gin versò le ultime gocce sul lenzuolo e l'ultima cosa che Attilio vide fu la sua mano sinistra tremare davanti ai suoi occhi, il luccichio della vera ancora infilata all'anulare e poi tutto divenne nero e prima che il nero si facesse ancora più nero sentì il sibilo mischiarsi al suo fioco respiro e a un " No,NO no no ...".che gli si strozzò in gola. Ancora un minuto e Atttilio avrebbe sentito la pendola rintoccare sette volte.........

Voleva morire con la visione di Lidia negli occhi..........

 

Martedi. Un timido raggio di sole penetrò nella stanza e, diritto come un riflettore, puntò sul pallido viso di Attilio. Quel corpo, immobile da quasi 24 ore, ebbe un lieve tremito, le gambe penzolarono fuori dal letto e lentamente l'uomo scivolò a terra, sul pavimento polveroso di marmo. L'istintivo tentativo di alzarsi aiutandosi con la sponda del letto, produsse un violento giramento di testa a Attilio che iniziò a vomitare. Finalmente liberato, con gli occhi socchiusi a causa della lama di luce, le palpebre gonfie e doloranti, riuscì finalmente a stare ritto. Era talmente intontito che non riusciva a ricordare nulla, prese a muoversi in direzione di quella luce così violenta che gli arrivava mista a un vivificante soffio d'aria.. . La porta finestra che dava sul poggioletto sembrava priva di vetri all'uomo che non riusciva a tenere gli occhi aperti . Nel muoversi li sentì crocchiare sotto le sue scarpe e quei rumori così secchi lo aiutarono a riprendersi. anche se ancora la memoria stentava a riattivarsi. Iniziò a parlare a voce alta emettendo parole sensa senso...... " La sua voce risuonò per casa e lui si diresse verso il bagno dove il grande specchio gli rimandò un viso stralunato, gonfio,con dei taglietti sanguinanti sulla fronte, sulle guance,sul mento, sul collo e due occhi pesti da far paura. I capelli rilucevano ricoperti da una miriade di brillantini. Fece scorrere l'acqua del lavabo e si bagnò abbondantemente il viso ma il puzzo di alcool e vomito persistente, le mani, le braccia , le gambe, la testa e il collo che dolevano ad ogni minimo spostamento l'aiutarono a rendersi conto ch'era vivo.VIVO !. Quella parola lo attraversò come una scossa elettrica e lo ricongiunse al momento in cui non voleva più suicidarsi. Doveva chiudere il gas, spalancare le finestre, forse era ancora in tempo. In cucina, a parte il disordine pazzesco, tutto era silente. La cucina economica aveva le sue belle manopole cromate in posizione aperta ma non usciva nessun sibilo anche se uno strano odore dolciastro aleggiava nell'aria fetida e fumosa.

 

Si affacciò ma la finestra dava sul retro della casa e l'unica vista era un tetro muraglione. Nell'ampio salone da dove lui aveva attinto l'alcool per darsi la forza per compiere il salto nel buio regnava il solito disordine e nulla più, ma a ben guardare il vetro alla finestra non esisteva più, era tutto sbriciolato sul pavimento, come se un enorme gigantesco maglio l'avesse colpito dall'esterno. Qualche cosa non quadrava. Attilio non riusciva a comprendere. Afferrò il telefono di casa ma rimase muto. Non c'era linea. Allora cercò febbrilmente il telefonino che trovò sotto un pezzo di vetro sul divano, ma la batteria era scarica. Andò alla porta d'ingresso che era ben sprangata dall'interno. Nessuno era penetrato in casa . Aveva bisogno d'uscire da quell'incubo, accertarsi d'essere veramente VIVO anche perchè la pendola tanto amata s'era staccata dal muro e giaceva inerte a terra nell'atrio, piegata di lato, le braccia spalancate sulle ore 10.

Levò il catenaccio alla porta d'ingresso e con passo incerto uscì sul ballatoio. Dalla strada salivano rumori che gli ricordavano quelli dei cantieri. Provò a chiamare l'ascensore senza ottenere alcun risultato, eppure ne vedeva la sagoma ferma al piano superiore. Decise di uscire per strada. Ogni gradino che discendeva non faceva che aumentare il suo sbigottimento e la preoccupazione. Il sole,luminosissimo e caldo, lo investì nell'atrio. Per alcuni attimi rimase come cieco mentre tutt'intorno s'udivano voci. Il portone di legno era semidivelto, quasi accartocciato. Al di là, sulla strada il sole faceva brillare schegge di vetro sparse ovunque. C'erano auto dei carabinieri e una grossa autopompa dei vigili del fuoco. Da lì si vedeva il palazzo di fronte senza vetri alle finestre e una parte della facciata annerita. Attilio non si capacitava come poteva aver causato un simile disastro senza che il suo appartamento non fosse sventrato e lui avesse solo pochi graffii. Gli sembrava tutto così fuori posto. Forse delirava....... Giovanni, l'anziano portiere del palazzo, stava ramazzando vetri e detriti. " Che è successo ? " La voce roca e imbarazzata di Attilio fece trasalire l'uomo intento nel suo lavoro. Giovanni alzò la testa, si appoggiò al manico della scopa e rifiatò sospirando rumorosamente. " CHE E' SUCCESSO ?? " ripetè il portiere con meraviglia, quasi incredulo di quella domanda. Poi osservando Attilio da sotto in sù prese a scrollare la testa. " CHE E'SUCCESSO ????!!!! " ripetè ancora , questa volta con rabbia, sputando sui detriti. Attilio si sentì peduto. Ecco il colpevole, sono io, - pensò il giovane. - io ho causato questo disastro....laggiù ci sono i carabinieri..... ora vado a costituirmi...................." Ma signor Attilio dove è stato ieri ? Sulla luna ? " la domanda del portiere interruppe i suoi cupi pensieri. In un estremo tentativo di difesa Attilio rispose " Ieri ero molto stanco e sono rimasto a casa a dormire. Quando mi sono svegliato stamani.......tutto questo casino.....io.... non so.... " " Ah, ma lei signor Attilio, così giovane, o è sordo o dorme con i tappi nelle orecchie " esclamò il portiere " Ma come, non l'ha svegliato il botto ? Beato lei ! Hanno fatto un attentato alla sede del partito, quello del palazzo di fronte. Che botto e che spavento ! Sono saltati tutti i vetri alle finestre, molti anche nel nostro palazzo, ha preso fuoco anche il bar, sono interevenuti i pompieri, la polizia, ambulanze. Per fortuna non passava nessuno anche se erano le dieci del mattino. Tra le ferie e il fatto che al lunedi molti negozi tengono chiuso.....è stato un vero miracolo che non ci sia scappato il morto ma solo qualche ferito. Hanno sospeso la fornitura del gas e dell'elettricità ma fra poco dovrebbero ripristinarla. E poi........"

Attilio non ascoltava più. Improvvisamente cominciò a tremare........ aveva bisogno di aria........ ma al contempo gli bruciava dentro il desiderio di affogare il viso nel petto della madre ed essere stretto fra le sicure braccia del padre. Era come se stesse nascendo per la seconda volta....si sentiva un altro. ... saliva prepotente il gusto di vivere. Il Destino gli stava offrendo una seconda opportunità, quasi una seconda vita . Doveva solo prendere atto serenamente delle sue colpe e sarebbe rinato veramente.

Uscì nel sole scavalcando detriti, calcinacci e vetri infranti .

   

Avrebbe rispettato la volontà di Lidia.

 

Fonte: it.wikipedia.org/wiki/Dio_vi_salvi_Regina

 

Qui una versione cantata: www.youtube.com/watch?v=KJP1DGJMhRQ

 

«Diu vi salvi Regina

È madre universale

Per cui favor si sale

Al paradisu.

 

Voi siete gioa è risu

Di tutti i scunsulati

Di tutti i tribulati

Unica speme.

 

À voi sospira è geme

Il nostru afflitu core

In un mar' di dolore

È d'amarezza.

 

Maria, mar' di dolcezza

I vostri ochji pietosi

Materni ed amorosi

À noi volgete.

 

Noi miseri accogliete

Nel vostru santu velu

Il vostru figliu in celu

À noi mostrate.

 

Gradite ed ascultate

Ô vergine Maria

Dolce è clemente è pia

Gli affetti nostri.

 

Voi da i nemici nostri

À noi date vitoria

E poi l'eterna gloria

 

In paradisu.»

Flying At Night.

 

Кумедні боротьби нахабного поета явище пробудження значні польоти сміються сплески луни екстазу, міріади напівпрозорих поринаючих неба,

cieli fluttuanti cantando creazioni occhi misteriosi profezie fontane soli nascenti occhi strani immaginazione semplicità primordiale epica,

rues fascinantes arches sculptées voyages de la sublimité points de suture œuvres sans ondulation points robustes sommets de la volition conclaves habiles balançant les sourcils,

Unhöflichkeit alte Wörter exquisite ausgezeichnete Reflexionen enorme strahlende Visionen zermalmen Feinde unkontrollierbare Schrecken aufregende Schritte,

capita potentium offensa virides umbras apricis risu deliria animi voluptates temporibus observatis summa laquearia palpitans,

スピリチュアルパワーズおいしいターン招待されたスランバーサークル秘密黙想実験称賛栄光プリズム的思考官能的な満足感危険な半径必死の報酬荒野の遠吠え認知症の部門が高騰.

Steve.D.Hammond.

Risut ovat realismia. Vasta risut tekevät kuvasta luontokuvan. Ne tuovat kuvaan eloa ja jännitettä. Verratkaapa tätä kahteen edelliseen, tylsään ja mitäänsanomattomaan, risuttomaan urpiaiskuvaan. Erikseen ovat tietenkin kuvat, jossa risuja ei ole tarjolla. Niitä ovat korkealla taivaalla lentävät tai meren ulapalla uivat linnut.

Painful Hill.

 

Brutale Steigung bizarre Farbtöne außergewöhnliche Entschlossenheit erregte Eindrücke, die die Gedanken anregen,

haute folie pure harmonies pas anormaux exagérés tons irascibles chaud détails violents nerfs fous,

constienta sensibilitati furios ganduri ciudate diferite teorii examene culori dureri zile,

rubens accendit informe perfertur pallet fessum itinere impeditos herbis arboribus dynamite dolor impasto aurantiis grassentur errores naturae risus capti rebus infelix saxis sordidata,

enormi riflessioni sul paesaggio domande incontrollabili difficoltà dintorni ingrandimenti blues,

lángoló égő formák időtlen lázas paroksizmok lelkiismeretes víziók állandó erősségek alapvető nehézségek,

断固としたパス美しいダブ好奇心の材料酔っ払いの処刑意識の豊かな夢対比的な働く鮮やかな熱い.

 

Steve.D.Hammond.

calixtando o novo cd do No Doubt. <3

 

eu adorei essa, corte proposital, ta okey ?

e n quis dar mt destaque pra fonte msmo, pqe sei lá.. risus

 

eu adoreei. no começo eu tava meio inspirado no Alee, mas passou. rs

 

beijos ;*

Meet 3 of the maybe four board shapes that will be available. Ki is the longboard, Risu is the shortboard and Benito is the fish.

 

You can expect more designs and some extra fun feature too!

I got a few swimsuits both for my Pureneemos quite a while ago, finally had the chance to actually use them a few weeks ago! I'd been wanting to take some photos of the Neemos swimming and although it was a bit challenging due to the wind and constantly changing lighting, I had so much fun! \o/ I really wish we had a prettier "beach", but the water is so high that it's mostly just rocks...

 

---

Totori - Azone Risu-chan Chiika

Nozomi - Azone Sera of Blue Gables

Hoop !!! The Year of the Rabbit

幸福新年

Drugged Filled Gatherings.

  

Affascinazioni espressive Droghe della droga impossibili nature eccitanti ombre entusiastiche generosi temperamenti che colpiscono l'aria,

sterkste cannabis stimuli grote verschijnselen snelle perceptie spierachtige energieën flegmatische uren nerveuze stimulus,

alucinando estructuras distantes estados blasonadas deliciosas indulgencias antecedentes cerebrales hechos imaginativos entorno calculador,

formam luxuriantem duo carmina iuris velocitate risus SOMNICULOSUS landscape de superno ipso gestu relicta insaniam miraculo deliriis,

τα γεμάτα διεγερτικά της μεγάλης φαντασίας σκούρες πύλες μεταφέροντας ακτινοβόλα σύννεφα λυχνίες τήξης περιβάλλουν ταράτσες σκοτεινές φρίκες,

темные способности чувствительные ветры особенности растущие фумигированные ночи сжигание полетов большие предложения,

天才の意識霊的な銘刻強力な識別の差し迫った危険時計を永遠の疑問直感の答え目を見張るような理解ビジョンを提案する共感心.

 

Steve.D.Hammond.

To be viewed with this photo.

  

Flickr Explore #221

Penchant For The Obscure.

 

Turbati ordines seditiosa initia prima statim legem iudicabuntur veteres plagas comoedus artibus ingenuis risu miror modo dicitur attentus,

uporni liki agile učenja kozmopolitska dela disjunktivne oblike zatemnjene pesmi člani šolanja resni bifeji gromoglasni jeziki notranji dokazi zaprti verzi igralne cene,

moderno građenje građanskog doba rogerija svježina čari afrodizijak duhovitost akutna izvornost neprestani sadržaj neobični principi jednostavna primjedba,

מבנים דרמטיים מכניסים אדים זיהומיים רצונות לא טבעיים שחייה תאוותרוחות גרגרניות מעלות נאום רועש קנאה מונרכי של סערה. ,

厚かましさの爪は、嘆願の名を付けた秘密を共有します。一般的な重罪人貴重なつぶやき異常な時間趣のある目奇妙な詩のパフォーマンスサービス塗料を荒れ狂うサービス無限の引数.

Steve.D.Hammond.

Bookish Dirge.

 

Περιστατικά συχνά θανάσιμα θάνατοι αποσυναρμολογώντας έργα μεγάλα φατραράκια φρενίτιδα βαλές θλίψεις λεκιασμένα δάκρυα λάμπουν φωνές φωνές κλαίγοντας διάδρομους,

苦澀的激情,寂寞的心,折騰的荊棘,荊棘,火焰,纏繞的舌頭,的山丘,喧囂的眼睛,蒼白的夢,淡淡的希望,

abscondita tenebrarum vigiliarum vices egestas risus morbido specula pulvere nubes labore manuum tremente sonos numeros saccos,

notes transparentes ponts sanglants années moquables textes bizarres marques décadentes conscience poète exagérations modernismes bords sautants,

nuove lettere riconoscono versi influenti ratti blasfemi studiosi letterari che circolano vampiri scioccanti attenzioni perversione di smarrimento,

アニメーションの驚きは重要な用語を区別します美学はクレームを変更します想定される混乱を挿入します挑発的な選択激しい騒々しい雷空のキスコールド.

Steve.D.Hammond.

He just looks so happy and energetic.

 

This is my favorite Pokemon EVER. I was so happy when I found a figure of it the other day. I love it mostly b/c I just love squirrels. ^_^ I know that "risu" means "squirrel" in Japanese, but I wonder about the "pachi" part.

Rascal Ways.

  

Provocar antiguos testamentos indignados enemigos planes considerables tiró bóvedas de revisión de trucos,

rhigymau anhygoel, mae dynion yn sgyrsiau barddoniaeth ofnadwy sy'n cyfoethogi drysau sy'n disgrifio arholiadau,

verstreute Schrecken Süße Spiele grinsende Balladen Glocken erleben unglückliche Arbeiten unzumutbare Arbeiten,

morsures remerciements saisissant des papiers se faufilant dans des versets sonnant la panique moderne suintante légende du mal qui exploite des nuits,

hoge stemmingen voedt geleerde kreunende zondaars gevulde shirts spottende humor zwartgeblakerde bloed schreeuwende vogels,

s popinis devolution risu inepto poeta indignam videri perpetua postquam musica potorum saucia rude iocis mimi convicio,

am mothúcháin ealaíona eisiacha sciatháin múscailtí tubaistí gaistí brisk caitheamh cnámha bháis dlíthe,

使い果たされたルール私立裁判官うろついている推論舌を泣いている舌を慰めている快適な明るい明るい想像を喜ばせる雑多な通りを敗北.

 

Steve.D.Hammond.

Oikeassa metsässä on risuja. Sanopa tikalle, että odotahan, katkaisen tuon risun edestä. Ei onnistu. Arka tikka on tipotiessään, jos vähän liikahdatkaan. Sain sentään sävyjä tikan mustaan höyhenpukuun.

Treasury.

 

Snikkende winden drijven cijfers groene schaduwen gerafelde karkassen elektrische muren brandend bewijs ontwerpen bestellingen antieke harten formuleren trucs,

ивици изключения мръсно бельо радикални избори усмихнати нощи кървящи сметки ужасни преса дразнещи усилия алембициран режим,

factions indifférentes horreurs panique périr rêves fatals papiers indubitables ténèbres mystères étranges changements voix reculs voix effrayées nuages bruyants,

frustra leges linguae studiis se cursurus risus hostile negotium sepulcris abstracta ratione voluptatem omnia opera obtegere,

modne trudności rozszerzające się nozdrza widoczne pieniądze nie do pokonania fałszywe wyniki odzwierciedlające okrutną ironię groźne przedruki surowe przesądy,

強い形は時代を非難する大胆な感覚を表現する象徴的な矢筒陰気な失敗混乱パフォーマンス大げさな敵が言語を逮捕する刑務所の例冷たい.

Steve.D.Hammond.

Some twigs on a field.

Aww look at all those apples Risu got from her tree! :D

 

Risu & apples handsewn by me with love ♥

  

Quisque gravida. Nulla sit amet justo. Duis massa ante, dignissim a, varius quis, molestie sed, turpis. Maecenas luctus eros nec nisi. Ut blandit condimentum risus. Integer arcu. Fusce fermentum. Nam faucibus fringilla diam. Vestibulum nec nibh porta tellus tempor facilisis. Nam nonummy turpis sed lorem. Aenean porta cursus orci. Aenean non sapien. Ut nibh elit, convallis ut, molestie et, vehicula sit amet, leo. Sed dolor. Phasellus dapibus, risus non ornare faucibus, orci eros faucibus turpis, eu faucibus lectus urna pellentesque est.

 

Maecenas at eros. Nulla eget risus. Aliquam id dolor. Aliquam ut sapien eu orci adipiscing ullamcorper. Maecenas et lorem nec leo vehicula semper. Aliquam quis libero ac purus sollicitudin porta. Suspendisse eleifend orci id felis. Curabitur nec nulla quis justo condimentum ultricies. Nam non nisl et mauris pulvinar pharetra. Praesent commodo, nulla a porttitor iaculis, velit tellus gravida diam, sit amet semper nulla nulla nec pede. Cras nonummy, arcu id ullamcorper euismod, urna justo facilisis purus, suscipit sagittis neque risus vitae magna. In quis diam. Curabitur scelerisque, ipsum dapibus sodales auctor, turpis enim feugiat tellus, laoreet pellentesque turpis augue ac metus. Cras rhoncus, lorem dignissim rutrum mattis, nisi nibh scelerisque nisl, eu varius urna enim et mauris. Donec pretium porta elit.

 

Aenean suscipit augue nec ipsum. Vestibulum sed turpis nec orci viverra consectetuer. Pellentesque eros metus, rutrum eget, egestas at, vehicula nec, massa. Vestibulum nec tellus aliquet est dapibus vehicula. Proin rhoncus. Quisque gravida. Nulla sit amet justo. Duis massa ante, dignissim a, varius quis, molestie sed, turpis. Maecenas luctus eros nec nisi. Ut blandit condimentum risus. Integer arcu. Fusce fermentum. Nam faucibus fringilla diam. Vestibulum nec nibh porta tellus tempor facilisis. Nam nonummy turpis sed lorem.

 

Cras nonummy, arcu id ullamcorper euismod, urna justo facilisis purus, suscipit sagittis neque risus vitae magna. In quis diam. Curabitur scelerisque, ipsum dapibus sodales auctor, turpis enim feugiat tellus, laoreet pellentesque turpis augue ac metus. Cras rhoncus, lorem dignissim rutrum mattis, nisi nibh scelerisque nisl, eu varius urna enim et mauris. Donec pretium porta elit. Aenean suscipit augue nec ipsum. Vestibulum sed turpis nec orci viverra consectetuer. Pellentesque eros metus, rutrum eget, egestas at, vehicula nec, massa. Vestibulum nec tellus aliquet est dapibus vehicula. Proin rhoncus.

a marie disse pra eu tirar o bege, mas eu goxtei. risus

 

é isso. tipo me inspirei acho qe na tati, n me lembro. KK

 

é isso mess.

~Look 👀 auntie PH Reed she fits perfectly in your 'Snug as a Bug' issa Moriko Cocoon. 💞

**Pin-Da mo donguri ni muchūdesu**

.

.

.

#charlescreaturecabinet #cccbjd #ccc #pin_da #peanut #peri #kacangfae #45mm #microbjd #balljointeddoll #resin #creaturebjd #anthrobjd #comingsoon #pindapeanutperi #charlesgrimbergstephan #characterdesigner #sculptor #artist #rotterdam #botanicalblossomfaeries #Leguminosae #Vlinderbloemenfamilie #snugasabug #issaMorikoCocoon

 

Charles' Creature Cabinet's

PIN-DA Peanut Faerie Tan 45mm Micro BJD

~ Botanical Blossom Faeries Series ~

Coming Soon!

 

www.charlescreaturecabinet.net/

1 3 4 5 6 7 ••• 60 61