View allAll Photos Tagged alarma"
O venres pola maña saltaban todas as alarmas, reportaban dun traslado de material dende Torre do Bierzo cara Galicia cunha 319 en cabina. por razóns que non veñen ó caso, ata ben entrada a tarde non podía iniciar o seguimento e segundo os meus cálculos, o tren non tardaría moito en chegar a destino.
Tras facer unhas xestións souben que o tren tiña pasada por Monforte contra as 15h da tarde polo que había altas posibilidades de collelo circulando. Sin embargo, sabendo o destino inicial decidín ir ata alí e aseguralo.
Polo que a 319.324 de Tracciona Rail (grrupo Azvi) co tren do desguarnecido convirtíanse na primeira 319 privada e primeiro desguarnecido que fotografío.
Saudos ao atento persoal de Azvi.
Traslado del tren del desguarnecido entre Torre del Bierzo y Barbantes a cargo de la 319.324 de Traccion Rail, grupo Azvi. Saludos al atento personal del tren.
A causa de l'ESTAT D'ALARMA, que ens prohibe sortir de casa, caldrà tirar mà de l'arxiu per poder seguir posant fotografies, alguns ja ho fan normalment,
En la fotografia, realitzada abans de la seva publicació en el BOE, es veu a la 251-017 ( impoluta ) al capdavant d'un TECO molt blau i a una bona marxa, circulant per Ca Batista camino de Barcelona.
Debido al ESTADO DE ALARMA, que nos prohibe salir de casa, habrá que echar mano del archivo para poder seguir poniendo fotografías, algunos ya lo hacen normalmente,
En la fotografía, realizada antes de su publicación en el BOE, se ve a la 251-017 ( impoluta ) al frente de un TECO muy azul y a una buena marcha, circulando por Can Batista camino de Barcelona.
con mascarilla y jugando con el móvil. luego me tocará embadurnarlo de alcohol para desinfectarlo. jejejeje
Después de pillar la piolina en Las Matas, decidimos intentar darla caza de nuevo, llendo al sur, cuando salimos de Atocha, nos dicen que acababa de pasar Vallecas, así que, justísimos de tiempo, lo intentamos, una vez allí no pasaba, así que decidimos irnos porque seguramente ya habría pasado, cuando de repente vemos un foco y anuncian tren sin parada, y creyendo que era la piolina, de repente, vemos esta inesperada dresina a su máxima velocidad jajaja, que no es poca, al final creyendo que ya habría pasado nos fuimos, y pensábamos que con mucha suerte, la habrían parado en Villaverde Bajo por cualquier razón, y justo en San Cristóbal de los Ángeles, nos cruzamos doble de 269, con alambrón y tubos, creyendo que los tubos bajarían con el butano de Huelva, y el alambrón ya habría bajado....
Total que menudo disgusto nos dió el comérnoslo, y bueno, obviamente la piolina, nos la comimos por escasos minutos, así que nada, el día acabo en el ramal de Orcasitas, donde se nos pasó un poco el enfado, saludo a Dani, a Luis, y a los majos maquinistas de la dresina que nos dieron un buén pitadón.
El Casar (Getafe) 28 / 11 / 14.
Unos días antes de decretarse el estado de alarma...éste era el aspecto del centro comercial...
Poca gente ya por sus locales..
Pentax ME Super Lomo Purple 400 Pentax SMC 28MM
Chicas, como les dije en una foto anterior, la tiendita está de cumple el 28 de octubre, así que se nos ocurrió hacer un concurso, de que se trata? siga estos pasos.
1- Debe dibujar a la tortugasantos, como usted se la imagine y en formato libre (digital, lápiz, collage, acuarela, etc.) su imaginación es el límite.
2- Subir una foto de su propuesta a SU flickr
3- Comentar en esta misma foto y pegar el link de su flickr
Siguiendo esos 3 pasos usted ya estará participando. Un jurado compuesto por 3 personas escogerá a los ganadores y los premios serán los siguientes:
Tercer lugar ---> 2 ribbons
Segundo lugar ---> 2 ribbons y 1 cintillo
Primer lugar ---> 2 ribbons, 1 cintillo y 1 pulsera
* si participan más de 10 personas, podriamos entregar una mención honrosa con premio sorpresa.
espero les guste la idea!!! recuerden que su imaginación es el límite xD
un abrazo!
* SE RECIBEN PROPUESTAS HASTA EL JUEVES 27 DE OCTUBRE, EL VIERNES 28 SE DARÁN A CONOCER LOS GANADORES.
* LA GENTE DE REGIONES TB PUEDE PARTICIPAR, SI RESULTAN GANADORAS, EL ENVIO CORRE POR NUESTRA PARTE.
CA: Malgrat que els 121 ja no arribin a Tortosa des de la declaració de l'estat d'alarma, segueixen estant assignats als serveis Avant entre Barcelona i Lleida. En la foto un 121 no identificado pasa por delante de Alcover con el servicio número 8087 from Lleida-Pirineus to Barcelona-Sants
ES: A pesar que los 121 ya no llegan a Tortosa desde la declaración del estado de alarma, siguen asigandos a los servicios Avant entre Barcelona y Lérida. En la foto, un 121 no identificado pasa por delante de Alcover con el servicio 8087 de Lleida-Pirineus a Barcelona-Sants.
EN Although class 121 emus have no longer visited Tortosa since the declaration of the state of emergency, they are still assigned to Avant services between Barcelona and Lleida. in the picture, a non-identified class 121 train is running by Alcover with service no. 8087 from Lleida-Pirineus to Barcelona-Sants.
Y,.....¡ no sabemos por qué !
pero , se oyen por doquier
y cunde la alarma en el pueblo
cuando el viento arrecia
y el ¡ Talán ! .....¡ Talán !
corre y hiere con su sonido
a quién puede oír ¡ Talán, Talán !
Repiquetea una y otra vez
con el sonido de las campanas
que alarma a los vecinos
y no saben lo que hacer ,
a pesar de oir constante
el doblar de las campanas
que repican más de una vez
Y, ......ahora nos enteramos
que celebran el Nuevo Año
esperando que no sea peor
que, ¡¡ El año que hemos pasado !!
DEBO AGRADECER, QUE NO SE LLEVEN LA FOTO, LOS QUE NO HAGAN COMENTARIO. HE ELIMINADO CUANTAS SE LLEVARON SIN ESTA EXIGENCIA. GRACIAS!!!
HOULD BE THANKFUL THAT NOT TAKE THE PHOTO FOR THOSE WHO DO NOT COMMENT. HE IS LEADING MANY DELETED WITHOUT THIS REQUIREMENT. Thank you !!!
HOULD庆幸不会把那些没有注释的照片。他正带领着许多删除的无此项要求。谢谢！
Es incomprensible, que baje Dios y me lo explique por que este estado de confusión a mi se me aplique, y en casos en los que no tengo nada que ver se me implique y que problemas como este se justifiquen de una vez, y pensé que entré en mi madurez con enterez, y es solo sorprenderme y pararme a ver su vez ♫
me gusta esa parte del cuerpo, es celestial xdd
lo importante en esta vida es hacer lo que el corazón y el alma pidan
Ferrocarrils de la Generalitat de Catalunya (FGC): durante el primer estado de alarma que llevó al confinamiento general de la población, para luchar contra la pandemia de COVID-19, el servicio ferroviario se redujo al mínimo en la red Llobregat-Anoia de FGC, circulando tan solo unos pocos trenes de viajeros. Los trenes de mercancías fueron suprimidos.
Los ferroviarios que trabajamos durante este triste período hicimos lo posible para mantener el ferrocarril vivo, preparado para cuando pudiera volverse a la normalidad.
Una medida fue arrancar periódicamente las locomotoras que no circulaban, para evitar la descarga de las baterías. Aquí vemos cuatro de ellas durante una de estas acciones: las locomotoras Alsthom 1009 y 1003, y detrás dos locomotoras de la serie 254.
____________________________________________________
Ferrocarrils de la Generalitat de Catalunya (FGC): During the first state of alarm that led to the general confinement of the population, to fight against the COVID-19 pandemic, the railway service was reduced to a minimum on the FGC Llobregat-Anoia network, with only a few passenger trains running. Freight trains were suspended.
We railway workers who worked during this sad period did our best to keep the railway alive, ready for when it could return to normal.
One measure was to periodically start the locomotives that were not running, to avoid discharging the batteries. Here we see four of them during one of these actions: the Alsthom locomotives 1009 and 1003, and behind them two locomotives from the 254 series.
Dia 7 d'Estat d'alarma divendres 20 de març, confinats a casa, ja declarat l'Estat d'Alarma i ordre de confinament exprés a casa de tothom.
Avui divendres les fotos són des de'l balcó entre les 14:00 i les 21:00 del vespre. Dades: Italia supera a la china en numero de morts i España está en la 4 posició de més infectats. En alguns hospitals els metges comencen a triar a qui fican a la UCI i qui no per edats, amazon ja no entregará en ma i no picarà al timbre de casa.
Fa bon dia, una mica núvol i encara es veu gent pel carrer però cada cop menys, o com a mínim, la vida laboral i rutinaria de la ciutat està canviant i baixant el seu ritme.
---
Día 7 de Estado de alarma viernes 20 de marzo, confinados en casa, ya declarado el Estado de Alarma y orden de confinamiento expreso en casa de todos.
Hoy viernes las fotos son desde el balcón entre las 14:00 y las 21:00 de la tarde. Datos: Italia supera a la china en numero de muertos y España está en la 4ª posición de más infectados. En algunos hospitales los médicos empiezan a elegir a quién meten en la UCI y quién no por edades, amazon ya no entregará en mano y no picará el timbre de casa.
Hace buen día, algo nubuso y todavía se ve gente por la calle pero cada vez menos, o al menos, la vida laboral y rutinaria de la ciudad está cambiando y bajando su ritmo.
M-29 GREBA OROKORRA
***Grebari buruzko berriak: hamaika.tv/ ***
www.youtube.com/watch?v=7y6Mlv0CBZc
Zuen aberastasuna gure miseria
La primera linea de luces es Melilla, Dique Sur, y al otro lado el puerto de Beni Enzar de Nador (Marruecos)
Canon 50mm f/1.8 II
All photographs and images are the property of Shenglin Xu. Permission is required to copy, download or use any photographs or image files.
Tense escrito moito sobre o carácter defensivo e de avisos da torre de San Sadurniño, dentro dunha serie que achegaría a alarma a Compostela, a base de prenderen lume sucesivamente para daren aviso da chegada dos temidos drakkar normandos ou mesmo das embarcacións procedentes do mundo musulmán, que tanto temeron os habitantes das comarcas costeiras galegas durante varios séculos. Esta imaxe tan plástica resultou moi atractiva para unha historiografía máis atenta a un relato noveleiro que a unha investigación rigorosa dos feitos do pasado e nesa liña andaba José Caamaño Bournacell, cronista e historiador de Cambados e máximo difusor deste mito, despois seguido por moitos outros. O caso é que relatos deste tipo teñen aparecido na literatura en diferentes ocasións, sendo o máis coñecido o que narra Tolkien nun momento chave da súa saga, cando as tropas de Sauron ameazan Minas Tirith e hai que dar aviso con ese sistema de lumes sucesivos para solicitaren a axuda dos aliados, maxistralmente levada a escena a imaxes na fita de Peter Jackson. Lembro aínda como, nunha conversa sobre o tema con Jose Vaamonde, técnico de cultura de Cambados, alá polo 2010, lle facía notar o paralelo de ambos relatos e o carácter de ficción dos dous. Algún tempo despois, nun curso de verán da UIMP, escoitei as mesmas razóns e o mesmo exemplo na voz dunha historiadora que trataba o tema. Supoño que ninguén dos que acreditaban nesta idea se parou a pensar na dificultade (por non dicir o imposible) de comunicación visual entre as torres da Lanzada, Cedofeita, San Sadurniño, Cálogo (realmente o sineiro non anterior ao s. XVI do vello mosteiro medieval), Lobeira, Oeste e todas as demais que se lles ocorreran.
Hai que sinalar que o bispo Sisnando I de Iria vai acometer unha política de defensa dos intereses da sé iriense e compostelá nas terras do Salnés, onde os sucesivos reis de Asturias e Galicia foran facendo cuantiosas doazóns de salinas, terras, aldeas, vasalos e illas (concretamente Ons, Arousa, Sálvora, Tambo, Cíes, Framio e “Ocobre”, tal como se chamaba Ogrobe daquela) desde o 880 en diante. Nesta relación non falta máis que Cortegada nas grandes illas das Rías Baixas, que será propiedade do bispo Sisnando II, quen tiña, xunto coa súa familia, cuantiosos intereses nesta zona. Buscábase desde a coroa incentivar o poboamento e explotación dunha zona de grande riqueza potencial, daquela practicamente deserta como boa parte da costa galega ata o século XII. Ao longo do século X as doazóns deste tipo serán continuas por parte dos sucesivos reis e agora tamén amosan o seu interese os mosteiros máis poderosos de Galicia así como as grandes casas nobiliarias, en vista do lucrativo das salinas e outros negocios do mar. O señorío da sé iriense ten que defender estes intereses diante de tal presión e das novas acometidas vikingas de mediados do século X, un momento de debilidade do poder real que deben substituír os señoríos laicos e eclesiásticos. Así Sisnando II fortifica a xoia da coroa, a cidade de Compostela, e levanta as fortalezas da Lanzada e Cedofeita (Lérez), tal como se pode coñecer por un documento do 1005. Non hai ningunha referencia en ningún lado a outra fortaleza que non sexan estas dúas. Posteriormente, neste século XI, nos tempos de Afonso V e os bispos Cresconio e Xelmírez, faranse obras para ergueren o gran complexo defensivo das Torres de Oeste, primeiro de iniciativa real e despois doado á sé iriense-compostelá no 1024, vital para a defensa de Compostela ante incursións polo Ulla.
A primeira referencia que temos da construción da torre é a que fai Jerónimo del Hoyo no 1607, asegurando que foi o mariscal Pedro Pardo quen a fixo, cando seguramente se refería a outro autotitulado mariscal, Sueiro Gomes de Soutomaior, señor da xurisdición de San Tomé do Mar que incluía, xunto con esta vila, a de Portonovo, e á vez señor de Lantañón, de Rianxo, de Vea e outros lugares, nacido arredor do 1417 e morto arredor do 1490. O caso é que non hai referencia desta torre en ningunha documentación coñecida a día de hoxe, incluíndo a cuantiosa que se derivou das guerras irmandiñas, especialmente o preito Tabera-Fonseca de 1525-34, fonte fundamental para esa época. As “Memorias” de Jerónimo del Hoyo deixan claro que na illa da Figueira estaba situado o primitivo núcleo de San Tomé do Mar, chamado daquela Vila Vella, unha pequena aldea rodeada por unha muralla e enmarcada por un pazo-fortaleza e unha capela con dedicación a San Tomé e San Sadurniño. Outro documento interesante para sabermos como era ese núcleo é un croquis que serve para delimitar graficamente os lindes das xurisdicións de San Tomé do Mar e Cambados, dado a coñecer por Héitor Picallo, que completa o documento de apeo destas xurisdicións de 1670 que se publicou no xornal “El Umia” de Cambados hai un século. Certamente a fasquía da torre lévanos moi claramente a este tempo final da Idade Media polo corte da pedra e a decoración de bólas na imposta superior e, non habendo noticias da súa destrución no conflito da Gran Guerra Irmandiña do 1465-69, é de supoñer que sería posterior, o que pode indicar tamén a noticia que dá o testamento de Sueiro Gomes de Soutomaior de 1485 onde destina un marco de prata para dotar á ermida de San Tomé do Mar cun cáliz de prata, algo que pode facer pensar que aínda non estaba dotada suficientemente nesa altura, quizais pola novidade da construción, aínda que isto xa é especular un pouco, xa que un par de canzorros, moi probablemente procedentes desta capela, e reutilizados nunha casa próxima á ponte que dá acceso á illa, semellan anteriores a este momento. En canto á decoración de bólas, é sabido que se introduce en Galicia na arquitectura románica no século XII (San Pedro da Mezquita, por exemplo), aínda que o seu uso como liñas seriadas en impostas e arcos vai ter un desenvolvemento considerable no gótico do século XV e aínda do XVI, como se pode ver nas igrexas de Santa Mariña de Ozo, Solveira, Sandiás, Pazo de Láncara (A Mezquita) ou o magnífico exemplo de Santo Tomás de Ávila (1482-93).
Para rematar hai que indicar que este conxunto, do que hoxe apenas se pode albiscar a torre arruinada, está levantado enriba dun pequeno castro costeiro do que se podían ver algúns muros das casas tras os temporais dos últimos anos, e do que dan testemuña tamén numerosos anacos de cerámica cos característicos tons escuros, formas globulosas e bordos exvasados, que se complementan con outras cerámicas de época romana (algúns anacos tamén de terra sigillata) e posterior. Probablemente haberá no lugar un pequeno castro costeiro do estilo dos de Neixón, Baroña, Toralla, ou o posible do Bico da Ran en Castrelo, e seguramente estaría en relación cos próximos Castro de Santa Mariña e o posible do Castriño. Está claro que neste pequeno lugar o potencial arqueolóxico é enorme e quizais algún día lle chegue o momento antes de que o leve o mar definitivamente como o está a facer con outro xacemento arqueolóxico próximo, o do Guidoiro Areoso, unha espectacular necrópole do Megalitismo nunha illa pertencente á Illa de Arousa sentenciada a desaparecer baixo o mar ante a desidia xeral.
MÚSICA: The Lord of the Rings: The Return of the King Soundtrack - 03. Minas Tirith
Tense escrito moito sobre o carácter defensivo e de avisos da torre de San Sadurniño, dentro dunha serie que achegaría a alarma a Compostela, a base de prenderen lume sucesivamente para daren aviso da chegada dos temidos drakkar normandos ou mesmo das embarcacións procedentes do mundo musulmán, que tanto temeron os habitantes das comarcas costeiras galegas durante varios séculos. Esta imaxe tan plástica resultou moi atractiva para unha historiografía máis atenta a un relato noveleiro que a unha investigación rigorosa dos feitos do pasado e nesa liña andaba José Caamaño Bournacell, cronista e historiador de Cambados e máximo difusor deste mito, despois seguido por moitos outros. O caso é que relatos deste tipo teñen aparecido na literatura en diferentes ocasións, sendo o máis coñecido o que narra Tolkien nun momento chave da súa saga, cando as tropas de Sauron ameazan Minas Tirith e hai que dar aviso con ese sistema de lumes sucesivos para solicitaren a axuda dos aliados, maxistralmente levada a escena a imaxes na fita de Peter Jackson. Lembro aínda como, nunha conversa sobre o tema con Jose Vaamonde, técnico de cultura de Cambados, alá polo 2010, lle facía notar o paralelo de ambos relatos e o carácter de ficción dos dous. Algún tempo despois, nun curso de verán da UIMP, escoitei as mesmas razóns e o mesmo exemplo na voz dunha historiadora que trataba o tema. Supoño que ninguén dos que acreditaban nesta idea se parou a pensar na dificultade (por non dicir o imposible) de comunicación visual entre as torres da Lanzada, Cedofeita, San Sadurniño, Cálogo (realmente o sineiro non anterior ao s. XVI do vello mosteiro medieval), Lobeira, Oeste e todas as demais que se lles ocorreran.
Hai que sinalar que o bispo Sisnando I de Iria vai acometer unha política de defensa dos intereses da sé iriense e compostelá nas terras do Salnés, onde os sucesivos reis de Asturias e Galicia foran facendo cuantiosas doazóns de salinas, terras, aldeas, vasalos e illas (concretamente Ons, Arousa, Sálvora, Tambo, Cíes, Framio e “Ocobre”, tal como se chamaba Ogrobe daquela) desde o 880 en diante. Nesta relación non falta máis que Cortegada nas grandes illas das Rías Baixas, que será propiedade do bispo Sisnando II, quen tiña, xunto coa súa familia, cuantiosos intereses nesta zona. Buscábase desde a coroa incentivar o poboamento e explotación dunha zona de grande riqueza potencial, daquela practicamente deserta como boa parte da costa galega ata o século XII. Ao longo do século X as doazóns deste tipo serán continuas por parte dos sucesivos reis e agora tamén amosan o seu interese os mosteiros máis poderosos de Galicia así como as grandes casas nobiliarias, en vista do lucrativo das salinas e outros negocios do mar. O señorío da sé iriense ten que defender estes intereses diante de tal presión e das novas acometidas vikingas de mediados do século X, un momento de debilidade do poder real que deben substituír os señoríos laicos e eclesiásticos. Así Sisnando II fortifica a xoia da coroa, a cidade de Compostela, e levanta as fortalezas da Lanzada e Cedofeita (Lérez), tal como se pode coñecer por un documento do 1005. Non hai ningunha referencia en ningún lado a outra fortaleza que non sexan estas dúas. Posteriormente, neste século XI, nos tempos de Afonso V e os bispos Cresconio e Xelmírez, faranse obras para ergueren o gran complexo defensivo das Torres de Oeste, primeiro de iniciativa real e despois doado á sé iriense-compostelá no 1024, vital para a defensa de Compostela ante incursións polo Ulla.
A primeira referencia que temos da construción da torre é a que fai Jerónimo del Hoyo no 1607, asegurando que foi o mariscal Pedro Pardo quen a fixo, cando seguramente se refería a outro autotitulado mariscal, Sueiro Gomes de Soutomaior, señor da xurisdición de San Tomé do Mar que incluía, xunto con esta vila, a de Portonovo, e á vez señor de Lantañón, de Rianxo, de Vea e outros lugares, nacido arredor do 1417 e morto arredor do 1490. O caso é que non hai referencia desta torre en ningunha documentación coñecida a día de hoxe, incluíndo a cuantiosa que se derivou das guerras irmandiñas, especialmente o preito Tabera-Fonseca de 1525-34, fonte fundamental para esa época. As “Memorias” de Jerónimo del Hoyo deixan claro que na illa da Figueira estaba situado o primitivo núcleo de San Tomé do Mar, chamado daquela Vila Vella, unha pequena aldea rodeada por unha muralla e enmarcada por un pazo-fortaleza e unha capela con dedicación a San Tomé e San Sadurniño. Outro documento interesante para sabermos como era ese núcleo é un croquis que serve para delimitar graficamente os lindes das xurisdicións de San Tomé do Mar e Cambados, dado a coñecer por Héitor Picallo, que completa o documento de apeo destas xurisdicións de 1670 que se publicou no xornal “El Umia” de Cambados hai un século. Certamente a fasquía da torre lévanos moi claramente a este tempo final da Idade Media polo corte da pedra e a decoración de bólas na imposta superior e, non habendo noticias da súa destrución no conflito da Gran Guerra Irmandiña do 1465-69, é de supoñer que sería posterior, o que pode indicar tamén a noticia que dá o testamento de Sueiro Gomes de Soutomaior de 1485 onde destina un marco de prata para dotar á ermida de San Tomé do Mar cun cáliz de prata, algo que pode facer pensar que aínda non estaba dotada suficientemente nesa altura, quizais pola novidade da construción, aínda que isto xa é especular un pouco, xa que un par de canzorros, moi probablemente procedentes desta capela, e reutilizados nunha casa próxima á ponte que dá acceso á illa, semellan anteriores a este momento. En canto á decoración de bólas, é sabido que se introduce en Galicia na arquitectura románica no século XII (San Pedro da Mezquita, por exemplo), aínda que o seu uso como liñas seriadas en impostas e arcos vai ter un desenvolvemento considerable no gótico do século XV e aínda do XVI, como se pode ver nas igrexas de Santa Mariña de Ozo, Solveira, Sandiás, Pazo de Láncara (A Mezquita) ou o magnífico exemplo de Santo Tomás de Ávila (1482-93).
Para rematar hai que indicar que este conxunto, do que hoxe apenas se pode albiscar a torre arruinada, está levantado enriba dun pequeno castro costeiro do que se podían ver algúns muros das casas tras os temporais dos últimos anos, e do que dan testemuña tamén numerosos anacos de cerámica cos característicos tons escuros, formas globulosas e bordos exvasados, que se complementan con outras cerámicas de época romana (algúns anacos tamén de terra sigillata) e posterior. Probablemente haberá no lugar un pequeno castro costeiro do estilo dos de Neixón, Baroña, Toralla, ou o posible do Bico da Ran en Castrelo, e seguramente estaría en relación cos próximos Castro de Santa Mariña e o posible do Castriño. Está claro que neste pequeno lugar o potencial arqueolóxico é enorme e quizais algún día lle chegue o momento antes de que o leve o mar definitivamente como o está a facer con outro xacemento arqueolóxico próximo, o do Guidoiro Areoso, unha espectacular necrópole do Megalitismo nunha illa pertencente á Illa de Arousa sentenciada a desaparecer baixo o mar ante a desidia xeral.
MÚSICA: The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring CR - 07. The Road Goes Ever On...Pt 1
Dia 6 d'Estat d'alarma dijous 19 de març, confinats a casa, ja declarat l'Estat d'Alarma i ordre de confinament exprés a casa de tothom.
Avui dijous les fotos són sobre les 12:00 aprox. i també a les 20:00 del vespre. Dades: 17.300 contagis i més de 800 morts, també primera mort d'un sanitari a l'Estat Espanyol. Comencen a caure molts ERTE's a moltes empreses, el govern veu evident cancelar viatges i celebracions de setmana santa, i es modifica el decret d'Estat d'alarma per que els joves poguin acompañar als pares i/o familiars a comprar.
Fa bon dia, i encara es veu gent pel carrer però cada cop menys, o com a mínim, la vida laboral i rutinaria de la ciutat està canviant i baixant el seu ritme.
Barcelona està bastant buida en zones turístiques i carrers del centre, es veu més gent amb mascaretes i que van a comprar i passejar animals, encara que la pluja frena aquest últim fet.
També es veuen alguns riders i transportistes.
Mesures més clares a les feines: mascaretes + guants, i tot tipus de prevencions.
---
Día 6 de Estado de alarma jueves 19 de marzo, confinados en casa, ya declarado el Estado de Alarma y orden de confinamiento expreso en casa de todos.
Hoy jueves las fotos son sobre las 12:00 aprox. y también a las 20:00 de la noche. Datos: 17.300 contagios y más de 800 muertos, también primera muerte de un sanitario en España. Empiezan a caer muchos ERTE en muchas empresas, el gobierno ve evidente cancelar viajes y celebraciones de semana santa, y se modifica el decreto de Estado de alarma para que los jóvenes puedan acompañar a los padres y / o familiares a comprar.
Hace buen día, y todavía se ve gente por la calle pero cada vez menos, o al menos, la vida laboral y rutinaria de la ciudad está cambiando y bajando su ritmo.
Barcelona está bastante vacía en zonas turísticas y calles del centro, se ve más gente con mascarillas y que van a comprar y pasear animales, aunque la lluvia frena este último hecho.
También se ven algunos riders y transportistas.
Medidas más claras a los trabajos: mascarillas + guantes, y todo tipo de prevenciones.