Rust roest
Rust roest. Daarom is het raadzaam om regelmatig met museummaterieel op pad te gaan. Hiervoor worden ‘conditieritten’ gereden. Voor de hobbyist een uitgelezen mogelijkheid om een historisch getint plaatje te maken.
Op 8 november 2013 was het de beurt aan de Stichting Historisch Dieselmaterieel (SHD) om met één van haar twee DE III-treinstellen, treinstel 121, op pad te gaan.
De SHD zet zich in voor het behoud van een specifiek onderdeel van het Nederland industrieel erfgoed; het historisch dieselmaterieel. Dat doet de SHD onder het motto “Weer lekker ouderwets dieselen”.
De bouw van de DE III-treinstellen komt voort uit een besluit van NS aan het einde van de jaren ’50 om, ter vervanging van vooroorlogse dieseltreinstellen, een nieuwe serie van dergelijk materieel te laten ontwerpen door Werkspoor. De serie zou voortbouwen op de Hondekoppen en zelf een voorloper zijn van de latere series Plan T/Plan V.
De 42 stellen werden tussen 1960 en 1963 afgeleverd, in de toen gangbare rode kleur voor dieseltractie. De treinstellen bestaan uit drie rijtuigbakken; in een koprijtuigbak was oorspronkelijk een Werkspoor-dieselmotor met een vermogen van 1000 pk opgesteld. Eind jaren ’70 bleek dat de toegepaste dieselmotoren versleten waren en dat reservedelen niet meer leverbaar waren. Hierop werden alle stellen van 12-cilinder dieselmotor voorzien. De fabrikant was het Franse ‘Société Alsacienne de Constructions Mécaniques (SACM)’.
Diverse vernieuwingen werden met de introductie van de DE III ingevoerd zoals het veelvuldig gebruik van aluminium, met als resultaat een veel lichtere constructie. Hierdoor trokken de treinen veel sneller op dan hun voorgangers. Ook de centrale deursluiting door de conducteur en een omroepinstallatie waren noviteiten.
Vanaf 1968 werden de treinstellen in de NS-huisstijl geel met grijze schorten en daken, alsmede blauwe reclamebanen, geschilderd.
Treinstel 121 wordt in oktober 1961 door Werkspoor aan NS geleverd. In november 1970 krijgt het treinstel de gele huisstijlkleur van NS, eind jaren ’70 wordt bij de revisie de oorspronkelijke dieselmotor vervangen. Het stel gaat eind 2003 aan de kant bij NS. Na de terzijdestelling wordt het stel in 2007 weer in dienst genomen bij de inmiddels niet meer bestaande stichting HIJSM, waar het in de rode kleurstelling wordt geschilderd, hoewel dit niet strookt met de dakkast en het gerenoveerde interieur. In 2010 komt het stel over van de HIJSM. Op termijn wordt het treinstel weer geel geschilderd.
(2013 11 08 - 16 27 24 - Soest - SHD 121 - 55104, conditierit (Amr - Asd - Amf))
Rust roest
Rust roest. Daarom is het raadzaam om regelmatig met museummaterieel op pad te gaan. Hiervoor worden ‘conditieritten’ gereden. Voor de hobbyist een uitgelezen mogelijkheid om een historisch getint plaatje te maken.
Op 8 november 2013 was het de beurt aan de Stichting Historisch Dieselmaterieel (SHD) om met één van haar twee DE III-treinstellen, treinstel 121, op pad te gaan.
De SHD zet zich in voor het behoud van een specifiek onderdeel van het Nederland industrieel erfgoed; het historisch dieselmaterieel. Dat doet de SHD onder het motto “Weer lekker ouderwets dieselen”.
De bouw van de DE III-treinstellen komt voort uit een besluit van NS aan het einde van de jaren ’50 om, ter vervanging van vooroorlogse dieseltreinstellen, een nieuwe serie van dergelijk materieel te laten ontwerpen door Werkspoor. De serie zou voortbouwen op de Hondekoppen en zelf een voorloper zijn van de latere series Plan T/Plan V.
De 42 stellen werden tussen 1960 en 1963 afgeleverd, in de toen gangbare rode kleur voor dieseltractie. De treinstellen bestaan uit drie rijtuigbakken; in een koprijtuigbak was oorspronkelijk een Werkspoor-dieselmotor met een vermogen van 1000 pk opgesteld. Eind jaren ’70 bleek dat de toegepaste dieselmotoren versleten waren en dat reservedelen niet meer leverbaar waren. Hierop werden alle stellen van 12-cilinder dieselmotor voorzien. De fabrikant was het Franse ‘Société Alsacienne de Constructions Mécaniques (SACM)’.
Diverse vernieuwingen werden met de introductie van de DE III ingevoerd zoals het veelvuldig gebruik van aluminium, met als resultaat een veel lichtere constructie. Hierdoor trokken de treinen veel sneller op dan hun voorgangers. Ook de centrale deursluiting door de conducteur en een omroepinstallatie waren noviteiten.
Vanaf 1968 werden de treinstellen in de NS-huisstijl geel met grijze schorten en daken, alsmede blauwe reclamebanen, geschilderd.
Treinstel 121 wordt in oktober 1961 door Werkspoor aan NS geleverd. In november 1970 krijgt het treinstel de gele huisstijlkleur van NS, eind jaren ’70 wordt bij de revisie de oorspronkelijke dieselmotor vervangen. Het stel gaat eind 2003 aan de kant bij NS. Na de terzijdestelling wordt het stel in 2007 weer in dienst genomen bij de inmiddels niet meer bestaande stichting HIJSM, waar het in de rode kleurstelling wordt geschilderd, hoewel dit niet strookt met de dakkast en het gerenoveerde interieur. In 2010 komt het stel over van de HIJSM. Op termijn wordt het treinstel weer geel geschilderd.
(2013 11 08 - 16 27 24 - Soest - SHD 121 - 55104, conditierit (Amr - Asd - Amf))