bilseydin

bilseydin; baharımdı seni bana getiren

bir vedâya ağlayan içli melekler gibi

anlasaydın; Ülkemden hazineler götüren

her bakışı öteden birini bekler gibi

 

üşüdüğüm sahrada bu deniz sanki serâp

hep aynı dakikada dönüp duruyor zaman

O'nsuzlukta dermanım değil, derdim de harap

ey uyuyan yelkenli, bu ateşte sen de yan

 

tahtını en büyülü divânında bulmalı

açılmalı sonsuzluk sularında engine

fırtınalar kopsa da, umudumuz olmalı

limanları boyarken gökkuşağı rengine

 

yapayalnız kalıyor O'nsuz kumlarda köpük

O'nunla damla damla kuruyor mâsum deniz

batırır en devâsâ gemiyi bile bu yük

ardında birer birer soluyor düşlerimiz

 

bilseydin; yakınında soluklanan çiçeğin

izlerine mahpustur çatlayan dudaklarım

âyinimiz sürecek o büyük vakte değin

hâtırası köz olsa, yüreğimde saklarım.

 

 

Done