freedom

Zamanın birinde kral kızı ve birde garip bir çoban yaşarmış. çoban kralın

kızına deliler gibi aşıkmış ne mutlu ki kralın kızıda çobana karşı boş

değilmiş ama kral bu aşka kesinlikle izin vermiyormuş her seferinde çobanı

dövdürüyormuş çobanda aşkını kalbine gömerek uzak diyarlara bir adaya gitmiş

adada ondan ve martılardan başka kimsecikler yokmuş çoban orda kala kala

artık martıların dilinden de anlamaya başlamış çobanın tek sırdaşı martılar

olmuş çoban martılara mektup vererek prensese götürmesini istiyormuş her

seferinde de güzelce götürüp geliyormuşlar.bir gün martının ağzında mektubu

görmüş kral ve kendinden utanmış demiş ki kendi kendine martıların bile

şahitlik yaptığı bu aşka ben neden izin vermiyorum diye sonra martının

ağzına bir mektup sıkıştırıp çobana götürmesini istemiş martılar mutlu

prenses mutlu kral mutlu ama çobanın hiçbir şeyden haberi yok martı mutlu

mutlu çıkmış yola mektup ağzındaymış sevincini arkadaşlarıyla paylaşmak

isterken heyecandan ağzını açmış ve mektup derin sularda kaybolmuş başlamış

martılar mektubu aramaya hep beraber çoban neden benim yanıma gelmiyorlar

artık martılarda benden bıktı diyerek kendini uçurumdan yere doğru bırakmış

ve kayalıklara çarparak parçalanmış ve ölmüş.işte martılar o zamandan beri o mektubu ararlarmış hep denizlerde o mektubu bulunca o büyük

o ölümsüz aşkın geri döneceğine inanıyorlarmış.

 

Done