Savrulan sokaklarına ömrümün..

Güldükçe

Gün

Devrilir gözlerinin akşamına

Gecedir, bir rüzgâr getirir ellerini

Öperim... kimseler görmez

 

Dallar ıslaktır ay ışığında

 

Adın sonbahar yüzlü bir çocuk

Ömrümün esrikliğine dolanır gelir

Bu kentli akşamlar sanıktır, kanatır yokluğunu

Sesin sessizliğimde çoğalır gelir

 

Dallar ıslaktır ay ışığında

 

Gitmen bildiği gibi konuşuyordu

Bensiz...

Belki bir kış güneşiydin kim bilir

Belki kimselerin uğramadığı bir güz çınarı

Kalakaldın tenhalığa

Gölgesiz...

 

Ve şarkın kanayan bir gül gibi iner

Savrulan sokaklarına ömrümün…

 

 

Düzenleme: Samet Atak

Teşekkürler (:

 

 

Done