the last night in prison

Βερόνικα!

 

Ναι, ο θάνατος έγινε μελωδία...

 

Μα ηχεί στ' αυτιά μου

σα τραγούδι αγγέλων,

σα τραγούδι ζωής...

 

Και δίπλα σου υψώνονται

κάγκελα φυλακής,

βαριές αλυσίδες,

ανήλιαγα κελιά,

αραχνιασμένα κάστρα...

 

Και η σκέψη σου

εγκλωβισμένη

στους υγρούς πέτρινους τοίχους

σιωπά...

 

Και τα βαριά βήματα των δήμιων

ακούγονται στο βάθος,

ναι αυτή είναι η μοίρα σου...

 

Η καμπάνα ηχεί πένθιμα,

τα φτερά των αγγέλων

στάζουν αίμα,

τα δάκρυά σου

τρέχουν στα μάγουλα

για την Αλεξάνδρεια που φεύγει...

 

Και η ελπίδα

ένα χελιδόνι με σπασμένα φτερά

που πνίγεται στο ποτάμι

της απελπισίας...

 

Τα βήματα πλησιάζουν...

 

Η πόρτα ανοίγει...

 

made with Vue 5 infinite

my Flash project (composition with picture, music and poem) with this picture is The last night in prison

 

Done