Poisoned...

Κάποιες φορές

η Ομορφιά

κατεβαίνει απ’ τον ουρανό…

 

Τριγυρίζει

ανάμεσα στα ερείπια

της ύπαρξής μας…

 

Αγγίζει πράγματα

ξεχασμένα στην ψυχή μας,

σκεπασμένα με τη σκόνη της λήθης…

 

Ξεθάβει αναμνήσεις γλυκές

μέσα από το χώμα

Της πίκρας…

 

Και εκεί,

στα στάσιμα νερά

του μυαλού μας

θα παίξει και θα τραγουδήσει…

 

Μα πώς

ν’ αντέξεις

τη γλυκύτητα της;

 

Τρομάζεις,

αισθάνεσαι ευάλωτος

κενός…

 

Τότε θ’ ελευθερώσεις

το φίδι

της πραγματικότητας…

 

Και καθώς εκείνη

χαμογελά εκείνο

θα την τσιμπήσει…

 

Δηλητηριασμένη

θ’ αφήσει

την τελευταία της πνοή...

 

Η σκοτεινιά

θα επιστρέψει

μέσα σου…

 

Ίσως

να τη θρηνήσεις

για λίγο…

 

Μα ξέρεις,

πρώτα σκοτώνουμε την Ομορφιά

και μετά την κάνουμε άγαλμα…

...........................................................................................................................................................

 

My try for translation, sorry if isn't good

 

Certain times

the Beauty It goes down

from the sky…

 

It hangs around

between the ruins

of our self…

 

It touches upon things

forgotten in our soul,

covered with the dust of oblivion…

 

It unearths

sweet memories

through the earth of bitterness…

 

And there,

in stagnant waters of our brain

It will play and will be sung…

 

But how

bear

her sweetness?

 

You frighten,

you feel corruptible,

empty…

 

Then will liberate

the snake

of the reality…

 

And while that

grins that It will

sting him…

 

Poised will she

leaves her

last breath...

 

Darkness

It will return

in you…

 

Perhaps

him mourn

for little…

 

But you know,

first we kill the Beauty

and afterwards we make her statue…

 

made with Poser 6 (human characters and terrain) and Vue 5 (sky)

my Flash project (composition with picture, music and poem) with this picture is Poised... - Flash version

Done