Anita Schwegler
Bellamypark Vlissingen
I left early and the first part of the trip went well. Even managed to make it through a tight transition. But then things went wrong. A notification on my phone, the train does not go further than Dordrecht. And there you are. And then a bond is created, because you are all experiencing the same adventure. I started talking to a nice couple whose journey started in Canada and was dramatic from the start. They were lucky that they only had to carry one suitcase, the other was on its way to Germany. One opportunity after another to get away from Dordrecht failed. The friendly Canadians had called their son to pick them up. I was allowed to ride along to their end point Roosendaal. Great, because the NS had deployed buses from there. First I waited for the bus, then about 70km by road to Goes station where I could travel again by train. I entered my hotel with a delay of 3.5 hours. After I had settled in, I went out for a while. Definitely to eat and go to the Westerschelde. On the way back I had a beautiful view of the Bellamy Park. Now I'm sitting comfortably in my hotel and I felt the need to write this story down.
Vroeg vertrokken en het eerste deel van de reis verliep voorspoedig. Zelfs een krappe overstap weten te halen. Maar toen ging het mis. Een melding op mijn telefoon, de trein gaat niet verder dan Dordrecht. En daar sta je dan. En dan ontstaat er een band, want je beleefd allemaal hetzelfde avontuur. Ik raakte aan de praat met een aardig echtpaar van wie de reis in Canada begon en vanaf begin al dramatisch verliep. Zij hadden wel mazzel dat ze maar 1 koffer hoefden mee te zeulen, de ander was naar Duitsland onderweg. De ene na de andere mogelijkheid om weg te komen uit Dordrecht viel uit. De vriendelijke Canadezen hadden hun zoon gebeld om ze op te halen. Ik mocht meerijden tot hun eindpunt Roosendaal. Tof, want vanaf daar had de NS bussen ingezet. Eerst wachten op de bus, toen zo'n 70km over de weg naar station Goes waar ik weer met de trein verder kon reizen. Met een vertraging van 3,5 uur stapte ik mijn hotel binnen. Nadat ik mezelf geïnstalleerd had ben ik er nog even op uit gegaan. Sowieso om te eten en nog even naar de Westerschelde. Op de terugweg had ik een mooie gezicht op het Bellamypark. Nu zit ik lekker in mijn hotel en had ik toch even de behoefte om dit verhaal van me af te schrijven.
Bellamypark Vlissingen
I left early and the first part of the trip went well. Even managed to make it through a tight transition. But then things went wrong. A notification on my phone, the train does not go further than Dordrecht. And there you are. And then a bond is created, because you are all experiencing the same adventure. I started talking to a nice couple whose journey started in Canada and was dramatic from the start. They were lucky that they only had to carry one suitcase, the other was on its way to Germany. One opportunity after another to get away from Dordrecht failed. The friendly Canadians had called their son to pick them up. I was allowed to ride along to their end point Roosendaal. Great, because the NS had deployed buses from there. First I waited for the bus, then about 70km by road to Goes station where I could travel again by train. I entered my hotel with a delay of 3.5 hours. After I had settled in, I went out for a while. Definitely to eat and go to the Westerschelde. On the way back I had a beautiful view of the Bellamy Park. Now I'm sitting comfortably in my hotel and I felt the need to write this story down.
Vroeg vertrokken en het eerste deel van de reis verliep voorspoedig. Zelfs een krappe overstap weten te halen. Maar toen ging het mis. Een melding op mijn telefoon, de trein gaat niet verder dan Dordrecht. En daar sta je dan. En dan ontstaat er een band, want je beleefd allemaal hetzelfde avontuur. Ik raakte aan de praat met een aardig echtpaar van wie de reis in Canada begon en vanaf begin al dramatisch verliep. Zij hadden wel mazzel dat ze maar 1 koffer hoefden mee te zeulen, de ander was naar Duitsland onderweg. De ene na de andere mogelijkheid om weg te komen uit Dordrecht viel uit. De vriendelijke Canadezen hadden hun zoon gebeld om ze op te halen. Ik mocht meerijden tot hun eindpunt Roosendaal. Tof, want vanaf daar had de NS bussen ingezet. Eerst wachten op de bus, toen zo'n 70km over de weg naar station Goes waar ik weer met de trein verder kon reizen. Met een vertraging van 3,5 uur stapte ik mijn hotel binnen. Nadat ik mezelf geïnstalleerd had ben ik er nog even op uit gegaan. Sowieso om te eten en nog even naar de Westerschelde. Op de terugweg had ik een mooie gezicht op het Bellamypark. Nu zit ik lekker in mijn hotel en had ik toch even de behoefte om dit verhaal van me af te schrijven.