yayla havası iyi gelir - hisarbey/sarıkaya/yozgat

Yıllar evvel küçük bir çocukken bu yaylaya çıkmak için şenlik ederdik yaşıtlarımızla. Bizim için de bir değişiklikti yayla çıkmak kışlaktan. Her yıl mayısın sonu haziranın başı yaylaya göç etme zamanıdır. Biz o ara okulu tamam edip atınca kendimizi köyümüze yayla yolunu gözler dururduk.

Yanlış hatırlamıyorsam 3 4 yıl gittim geldim ben köye yaz vakti. Her yıl ayrı bir telaş, sevinç, ümit ve saadetti bizim için.

Yaylaya göç ederken biz küçükler ve hane sahibi kadınlarla hep beraber yol alırdık. Nerelerden geçmezdik ki. Sorguncuk, Argıncık, Çatkara, Koçöldüren...

Her yer benimdi ve alabildiğine meşeydi orman.

Nasıl yani?

Yozgat dedikleri şehirde orman da ne gezermiş. Palavra demeyin!

Benim köyümün ardı hemen ormanla başlar Sivas ile biter.

En kötüsü de tekrar köye gelmek, narin yaylada çocuksuy anıları bırakmaktı. Ev işi görmek, mallara tuz vermek, onları suya götürmek, akşamları bir göz odada oyunlar oynamak, dedemin Alamanya günlerinin hatırasını dinlemekse ayrı bir tattı benim için.

Hepsi geride kaldı!

Done