Het Huis met de Bloedvlekken The house with the blood stains
20210620 007922-Pano
Aan de Amstel op nummer 216 staat een prachtig stadspaleis met een duister verleden: het Huis met de Bloedvlekken. Zo genoemd omdat op de buitenmuren van het huis de eeuwenoude graffiti te zien is die oud-burgemeester Coenraad van Beuningen daar met zijn eigen bloed op de muren kalkte. De raadselachtige tekens zijn er om onverklaarbare redenen niet af te boenen en ook na 327 jaar nog duidelijk zichtbaar.
Amsterdam, 1690. Op een koude winteravond loopt een schreeuwende en tierende oude man heen en weer langs de Amstel. Hij bonkt op deuren maar niemand doet open, beducht als Amsterdam is op onguur volk dat de straten na zonsondergang bevolkt. Bovendien zijn buurtbewoners bekend met deze lastige buurtbewoner. De razende oude man gaat met het schuim op zijn mond de openstaande deur van zijn eigen statige pand aan de Amstel binnen, pakt daar een mes en snijdt er zijn onderarmen mee open. In het maanlicht schrijft hij gillend en grommend op de buitenmuren van zijn huis zijn naam en die van zijn ex-vrouw, ook tekent hij een boot en Hebreeuwse en kabbalistische symbolen. Uiteindelijk zakt hij bewusteloos in elkaar en wordt de volgende dag wakker in zijn eigen huis, vastgeketend door zijn bedienden.
Zo zou het kunnen zijn gegaan, ergens rond 1690, de tijd waarvan we weten dat het plots niet meer zo goed ging met de eens zo geniale, succesvolle en schatrijke oud-burgemeester Coenraad van Beuningen.
On the Amstel at number 216 is a beautiful city palace with a dark past: the House with the Blood Stains. So named because on the outside walls of the house you can see the age-old graffiti that former mayor Coenraad van Beuningen painted on the walls with his own blood. For inexplicable reasons, the enigmatic signs cannot be scrubbed off and are still clearly visible after 327 years.
Amsterdam, 1690. On a cold winter evening an old man yelling and raving walks back and forth along the Amstel. He bangs on doors but no one opens it, apprehensive if Amsterdam is for dodgy people who populate the streets after sunset. Moreover, local residents are familiar with this troublesome local resident. The raging old man, foaming at his mouth, enters the open door of his own stately building on the Amstel, picks up a knife and cuts his forearms with it. In the moonlight, screaming and growling, he writes his name and that of his ex-wife on the outer walls of his house, he also draws a boat and Hebrew and kabbalistic symbols. He eventually collapses unconscious and wakes up the next day in his own house, chained by his servants.
That's how it could have gone, somewhere around 1690, the time when we know that things suddenly didn't go so well for the once brilliant, successful and wealthy former mayor Coenraad van Beuningen.
Het Huis met de Bloedvlekken The house with the blood stains
20210620 007922-Pano
Aan de Amstel op nummer 216 staat een prachtig stadspaleis met een duister verleden: het Huis met de Bloedvlekken. Zo genoemd omdat op de buitenmuren van het huis de eeuwenoude graffiti te zien is die oud-burgemeester Coenraad van Beuningen daar met zijn eigen bloed op de muren kalkte. De raadselachtige tekens zijn er om onverklaarbare redenen niet af te boenen en ook na 327 jaar nog duidelijk zichtbaar.
Amsterdam, 1690. Op een koude winteravond loopt een schreeuwende en tierende oude man heen en weer langs de Amstel. Hij bonkt op deuren maar niemand doet open, beducht als Amsterdam is op onguur volk dat de straten na zonsondergang bevolkt. Bovendien zijn buurtbewoners bekend met deze lastige buurtbewoner. De razende oude man gaat met het schuim op zijn mond de openstaande deur van zijn eigen statige pand aan de Amstel binnen, pakt daar een mes en snijdt er zijn onderarmen mee open. In het maanlicht schrijft hij gillend en grommend op de buitenmuren van zijn huis zijn naam en die van zijn ex-vrouw, ook tekent hij een boot en Hebreeuwse en kabbalistische symbolen. Uiteindelijk zakt hij bewusteloos in elkaar en wordt de volgende dag wakker in zijn eigen huis, vastgeketend door zijn bedienden.
Zo zou het kunnen zijn gegaan, ergens rond 1690, de tijd waarvan we weten dat het plots niet meer zo goed ging met de eens zo geniale, succesvolle en schatrijke oud-burgemeester Coenraad van Beuningen.
On the Amstel at number 216 is a beautiful city palace with a dark past: the House with the Blood Stains. So named because on the outside walls of the house you can see the age-old graffiti that former mayor Coenraad van Beuningen painted on the walls with his own blood. For inexplicable reasons, the enigmatic signs cannot be scrubbed off and are still clearly visible after 327 years.
Amsterdam, 1690. On a cold winter evening an old man yelling and raving walks back and forth along the Amstel. He bangs on doors but no one opens it, apprehensive if Amsterdam is for dodgy people who populate the streets after sunset. Moreover, local residents are familiar with this troublesome local resident. The raging old man, foaming at his mouth, enters the open door of his own stately building on the Amstel, picks up a knife and cuts his forearms with it. In the moonlight, screaming and growling, he writes his name and that of his ex-wife on the outer walls of his house, he also draws a boat and Hebrew and kabbalistic symbols. He eventually collapses unconscious and wakes up the next day in his own house, chained by his servants.
That's how it could have gone, somewhere around 1690, the time when we know that things suddenly didn't go so well for the once brilliant, successful and wealthy former mayor Coenraad van Beuningen.