Istiklâl Marsi’mizin sâiri merhûm Mehmet Akif Ersoy, “Bir Gece” adli siirinde muazzam ve mubarek olayi [Hz.Muhammed SAV'in dogumunu] söyle tasvir eder:

 

 

Ondört asir evvel, yine böyle bir geceydi,

Kumdan ayin on dördü, bir öksüz çikiverdi!

Lâkin, o ne husrandi ki; hissetmedi gözler,

Kaç bin senedir, halbuki, beklesmedelerdi;

Bir kerre, zuhur ettigi çöl en sapa yerdi;

Bir kerre de mâmûre-i dünya, o zamanlar,

Buhranlar içindeydi, bugünden de beterdi.

Sirtlanlari geçmisti beser yirticilikta;

Dissiz mi bir insan, onu kardesleri yerdi!

Fevzâ bütün âfâkini sarmisti zeminin,

Salgindi, bütün sark’i yikan tefrika derdi.

Derken büyümüs, kirkina gelmisti ki öksüz,

Baslarda gezen kanli ayaklar suya erdi!

Bir nefhada insanligi kurtardi o mâsum,

Bir hamlede kayserleri, kisralari serdi!

Aczin ki ezilmekti bütün hakki, verildi;

Zulmün ki, zeval aklina gelmezdi, geberdi!

Âlemlere rahmetti evet ser’-i mübîni,

Sehbâlini adl isteyenin yurduna gerdi.

Dünya neye sahipse, onun vergisidir hep;

Medyun ona cemiyeti, medyun ona ferdi.

Medyundur o Mâsuma bütün bir beseriyyet...

Ya Rab, bizi mahserde bu ikrar ile hasret.

 

Mehmet Âkif Ersoy, Safâhat, Istanbul 1975, S. 499

"explore"