(26/52) Ruinas
Chegamos as ruinas. Tiñamos que camiñar por un acantilado e despois por unhas pasarelas de madeira que semellaban algo inestables. Ó final do camiño un pescador e a sua dona ollaban o horizonte.
- Eu por aí non vou ir.
Foi estraño. Polo xeral, son eu o que me boto atrás, e el a cabuxa tola que se mete polos camiños máis perigosos.
Dubidei. Finalmente eu non camiñei tampouco.
(26/52) Ruinas
Chegamos as ruinas. Tiñamos que camiñar por un acantilado e despois por unhas pasarelas de madeira que semellaban algo inestables. Ó final do camiño un pescador e a sua dona ollaban o horizonte.
- Eu por aí non vou ir.
Foi estraño. Polo xeral, son eu o que me boto atrás, e el a cabuxa tola que se mete polos camiños máis perigosos.
Dubidei. Finalmente eu non camiñei tampouco.