asdishelgad
Snowstorm in D.C.?
Á þriðjudaginn fór ég til Washington D.C. til að taka þátt í Fulbright
ráðstefnu. Ráðstefnan var um Civic Engagement svo ég get nú ekki sagt að
þetta hafi verið neitt tengt því sem ég er að læra. Nú veit ég hins
vegar heilmikið um kosningakerfi Bandaríkjanna, hvernig þeir reyna að
hafa gegnsæi í öllu, hin mismunandi samtök sem reyna að hafa áhrif á
þingmennina, lobbyista og hvað okkar kynslóð telur sig einstaka en
nennir ekki að kjósa (Í e-rri könnun sem var gerð kom í ljós að þessi
kynslóð er líklegri til að reyna að hafa áhrif á hvað aðrir kjósa en að
mæta sjálf á kjörstað!. En kannski öllu framar fékk ég að skoða borgina
og kynnast helling af fólki frá 80 mismunandi löndum (og sumum sem ég
verð að játa að ég vissi ekki einu sinni hvar voru, úbs;)). Vá hvað ég
vildi að ég gæti gert e-ð svona oftar!
Ég tók næturflug og lenti því á miðvikudag í D.C. og alveg nokkrum tímum
áður en ég átti að mæta. Bryan sem er með mér í verkfræði hérna en er
þaðan benti mér á að fara í Georgetown að versla og labba meðfram
canalnum svo ég náttúrulega gerði það. Svo skemmtilega vildi til að þar
var einmitt HogM búð:) Þar sem þær eru ekki til í Californiu hálf
trylltist ég í búðinn og keypti náttúrulega allt of mikið:)
Dagarnir voru fullskipaðir frá morgni til kvölds svo ég ætla nú ekki að
fara í alla liði;) Tvennt (af skipulögðu dagskrárliðunum) stóðu upp úr.
Við fórum í highschool og áttum að kynna landið okkar. Það var bæði
gaman að kynnast krökkunum og læra um lönd hinna krakkanna (Kambódíu,
Dóminíska lýðveldið, Perú og Pakistan). Nú svo var okkur boðið í mat
til fólks í nágrenninu. Ég og Femka frá Hollandi (sem er að læra söng og
syngur alveg eins og Norah Jones!) lentu hjá ótrúlega fínu fólki, Judy
og Dan. Hann var lobbyisti og fyrrum sjónvarpsmaður og hún þjálfar
sendiherra og maka (í hverju hef ég ekki hugmynd;)) og þau ákváðu að
bjóða íslenska sendiherranum í mat! Meira djúsí sögur fást á msn;)
Það var bara eitt á allri ráðstefnunni sem ég þoldi alls ekki. Maður úr
evangelísku kirkjusamtökunum kom og sagði hvernig samtökin hefðu áhrif á
þingið. Ég hef ekkert á móti að fólk sé trúað, hvaða trú sem um ræðir,
en það fer óstjórnlega í taugarnar á mér þegar fólk reynir að troða
trúnni sinni upp á aðra eða reynir að stjórna fólki með trú! Þessi karl
talaði eins og bandarískur prestur (Omega), sagði dæmisögur sem aðeins
var hægt að draga eina "rétta" ályktun af (en settar fram eins og við
gætum komist að okkar eigin) og svo rétti hann oft hendur upp í loft og
sagði "the power from above". Nú svo sat e-r fyrir aftan mig sem sagði í
sí og æ (og í fúlustu alvöru) "Amen, Amen". Á tímabili var ég ekki viss
hvað ég hefði komið mér í:S
Í þessari ferð kom mjög vel í ljós hvað Ísland er fáránlega lítið. Ég
hitti Ingrid frá Noregi sem þekkir Mæju vinkonu Aspar og Ingu, Hönnu frá
Þýskalandi sem þekkir Adda Hjartar og svo hitti ég Pálu sem þekkir
Þórhildi. Skemmtileg tilviljun.
Nú þegar átti að fara heim kom náttúrulega "snowstorm" og það var
þriggja tíma seinkun á flugvélinni minni. Ég var hins vegar mjög heppin
því flestum flugum var frestað en ég verð nú bara að segja að þetta var
sko enginn snjóstormur. Í fyrsta lagi var blanka logn og svo var kannski
5cm snjór (slyddusnjór) og sól, bara ótrúlega fallegt veður! Veðrið var
nú samt verra eftir því sem norðar dróg en það væri sko aldrei flogið á
Íslandi ef þetta væri standardinn.
En nóg um það og eitt er víst að ég þarf að fara til D.C. aftur því ég á
sko eftir að sjá helling þar.
Snowstorm in D.C.?
Á þriðjudaginn fór ég til Washington D.C. til að taka þátt í Fulbright
ráðstefnu. Ráðstefnan var um Civic Engagement svo ég get nú ekki sagt að
þetta hafi verið neitt tengt því sem ég er að læra. Nú veit ég hins
vegar heilmikið um kosningakerfi Bandaríkjanna, hvernig þeir reyna að
hafa gegnsæi í öllu, hin mismunandi samtök sem reyna að hafa áhrif á
þingmennina, lobbyista og hvað okkar kynslóð telur sig einstaka en
nennir ekki að kjósa (Í e-rri könnun sem var gerð kom í ljós að þessi
kynslóð er líklegri til að reyna að hafa áhrif á hvað aðrir kjósa en að
mæta sjálf á kjörstað!. En kannski öllu framar fékk ég að skoða borgina
og kynnast helling af fólki frá 80 mismunandi löndum (og sumum sem ég
verð að játa að ég vissi ekki einu sinni hvar voru, úbs;)). Vá hvað ég
vildi að ég gæti gert e-ð svona oftar!
Ég tók næturflug og lenti því á miðvikudag í D.C. og alveg nokkrum tímum
áður en ég átti að mæta. Bryan sem er með mér í verkfræði hérna en er
þaðan benti mér á að fara í Georgetown að versla og labba meðfram
canalnum svo ég náttúrulega gerði það. Svo skemmtilega vildi til að þar
var einmitt HogM búð:) Þar sem þær eru ekki til í Californiu hálf
trylltist ég í búðinn og keypti náttúrulega allt of mikið:)
Dagarnir voru fullskipaðir frá morgni til kvölds svo ég ætla nú ekki að
fara í alla liði;) Tvennt (af skipulögðu dagskrárliðunum) stóðu upp úr.
Við fórum í highschool og áttum að kynna landið okkar. Það var bæði
gaman að kynnast krökkunum og læra um lönd hinna krakkanna (Kambódíu,
Dóminíska lýðveldið, Perú og Pakistan). Nú svo var okkur boðið í mat
til fólks í nágrenninu. Ég og Femka frá Hollandi (sem er að læra söng og
syngur alveg eins og Norah Jones!) lentu hjá ótrúlega fínu fólki, Judy
og Dan. Hann var lobbyisti og fyrrum sjónvarpsmaður og hún þjálfar
sendiherra og maka (í hverju hef ég ekki hugmynd;)) og þau ákváðu að
bjóða íslenska sendiherranum í mat! Meira djúsí sögur fást á msn;)
Það var bara eitt á allri ráðstefnunni sem ég þoldi alls ekki. Maður úr
evangelísku kirkjusamtökunum kom og sagði hvernig samtökin hefðu áhrif á
þingið. Ég hef ekkert á móti að fólk sé trúað, hvaða trú sem um ræðir,
en það fer óstjórnlega í taugarnar á mér þegar fólk reynir að troða
trúnni sinni upp á aðra eða reynir að stjórna fólki með trú! Þessi karl
talaði eins og bandarískur prestur (Omega), sagði dæmisögur sem aðeins
var hægt að draga eina "rétta" ályktun af (en settar fram eins og við
gætum komist að okkar eigin) og svo rétti hann oft hendur upp í loft og
sagði "the power from above". Nú svo sat e-r fyrir aftan mig sem sagði í
sí og æ (og í fúlustu alvöru) "Amen, Amen". Á tímabili var ég ekki viss
hvað ég hefði komið mér í:S
Í þessari ferð kom mjög vel í ljós hvað Ísland er fáránlega lítið. Ég
hitti Ingrid frá Noregi sem þekkir Mæju vinkonu Aspar og Ingu, Hönnu frá
Þýskalandi sem þekkir Adda Hjartar og svo hitti ég Pálu sem þekkir
Þórhildi. Skemmtileg tilviljun.
Nú þegar átti að fara heim kom náttúrulega "snowstorm" og það var
þriggja tíma seinkun á flugvélinni minni. Ég var hins vegar mjög heppin
því flestum flugum var frestað en ég verð nú bara að segja að þetta var
sko enginn snjóstormur. Í fyrsta lagi var blanka logn og svo var kannski
5cm snjór (slyddusnjór) og sól, bara ótrúlega fallegt veður! Veðrið var
nú samt verra eftir því sem norðar dróg en það væri sko aldrei flogið á
Íslandi ef þetta væri standardinn.
En nóg um það og eitt er víst að ég þarf að fara til D.C. aftur því ég á
sko eftir að sjá helling þar.