MάNoS
παρὰ θῖν᾿ ἁλὸς ἀτρυγέτοιο...by the loud roaring sea
Ομήρου Ιλιάδα, Ραψωδία A, 316 Homer Ilias, Rhapsody A, 316
...Το ποίημα είτε μας μιλάει, είτε δε μας μιλάει, λέει ο Σεφέρης. Μπορεί να το διαβάσεις είκοσι φορές μέσα σε είκοσι μήνες ή σε πέντε χρόνια, και να μην σου ειπεί τίποτα. Και ξαφνικά εκεί που περπατάς στο ακροθαλάσσι για να πάρεις τον αέρα σου, ένας στίχος του χτυπάει ανεπάντεχα την ύπαρξή σου, όπως το ατλάζι του πελάγου σου χτυπάει τα μάτια, και σε φωτίζει ολόκληρο. Την ίδια ακριβώς στιγμή που φωτίζεται και το ποίημα μέσα σου...
Δημήτρης Λιαντίνης, ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
...The poem either speaks to us or don't speak to us, Seferis says. You can read it twenty times in twenty months or five years, and not tell you anything. And suddenly, where you walk on the seashore to get some air, a verse suddenly strikes your existence, like ocean's satin strikes your eyes, and it brightens you all. At exactly the same time that the poem is lit inside you...
Dimitris Liantinis, THE GREEK
Η στερεότυπη φράση: «παρά θίν' αλός ατρυγέτοιο» στο μεν Α 316 αποδίδεται: «στο περιγιάλι του ατρύγητου πελάγου», ενώ στο 327: «στον ατρύγητο γιαλό». Παραμένει ασαφές αν ο γιαλός ή το πέλαγο είν' εντέλει ατρύγητο, μα και αδυνατεί κανείς να κατανοήσει τι σημαίνει «ατρύγητος» εδώ - δυσκολία που αίρεται με την καλά τεκμηριωμένη και πολύ πιο εύλογη εν προκειμένω εξήγηση του Kirk: «loud roaring sea (=πολύβουη)»!
Στάντης Ρ. Αποστολίδης
παρὰ θῖν᾿ ἁλὸς ἀτρυγέτοιο...by the loud roaring sea
Ομήρου Ιλιάδα, Ραψωδία A, 316 Homer Ilias, Rhapsody A, 316
...Το ποίημα είτε μας μιλάει, είτε δε μας μιλάει, λέει ο Σεφέρης. Μπορεί να το διαβάσεις είκοσι φορές μέσα σε είκοσι μήνες ή σε πέντε χρόνια, και να μην σου ειπεί τίποτα. Και ξαφνικά εκεί που περπατάς στο ακροθαλάσσι για να πάρεις τον αέρα σου, ένας στίχος του χτυπάει ανεπάντεχα την ύπαρξή σου, όπως το ατλάζι του πελάγου σου χτυπάει τα μάτια, και σε φωτίζει ολόκληρο. Την ίδια ακριβώς στιγμή που φωτίζεται και το ποίημα μέσα σου...
Δημήτρης Λιαντίνης, ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
...The poem either speaks to us or don't speak to us, Seferis says. You can read it twenty times in twenty months or five years, and not tell you anything. And suddenly, where you walk on the seashore to get some air, a verse suddenly strikes your existence, like ocean's satin strikes your eyes, and it brightens you all. At exactly the same time that the poem is lit inside you...
Dimitris Liantinis, THE GREEK
Η στερεότυπη φράση: «παρά θίν' αλός ατρυγέτοιο» στο μεν Α 316 αποδίδεται: «στο περιγιάλι του ατρύγητου πελάγου», ενώ στο 327: «στον ατρύγητο γιαλό». Παραμένει ασαφές αν ο γιαλός ή το πέλαγο είν' εντέλει ατρύγητο, μα και αδυνατεί κανείς να κατανοήσει τι σημαίνει «ατρύγητος» εδώ - δυσκολία που αίρεται με την καλά τεκμηριωμένη και πολύ πιο εύλογη εν προκειμένω εξήγηση του Kirk: «loud roaring sea (=πολύβουη)»!
Στάντης Ρ. Αποστολίδης