Sylt Shuttle (a very long story)

[polski opis dużo dużo niżej]

 

We return to North Frisia (Nordfriesland) and to the area around the northernmost tip of Germany (the latitude of which corresponds to the city of Władysławowo in Poland). There is a certain peculiarity there, which can cause quite a shock for mine compatriots who are usually welded to the car seat.

The island of Sylt, the largest of the North Frisian Islands in the North Sea, connected to the mainland by the eight-kilometer long Hindenburg Causeway (Hindenburgdamm), can only be reached by... a train! Of course, the sea or air route is also an option, but since man is a land animal, only the railway remains when considering this form of transport.

Shocked, hardcore motorists, however, can get there sitting in the cabin of their own car, if they first drive their vehicles onto the railway flat wagon in Niebüll on the mainland, and leave this wagon in the island's largest city - Westerland. So for 40-60 EUR per vehicle (depending on its size) you can travel in it while still being actually in the train (forgive me for this paragraph, if I have the opportunity to mock those who drive a car to a nearby kiosk shop, I can't resist).

Since its construction in the 1920s, only the railway track has been located on the dike. Strictly speaking, two tracks - but only since 1973, because before that only a passing loop closer to the mainland existed while the route was single tracked.

Germans also love cars, so connections offering car transport to the island have been operating since 1932. And I have to admit that they've perfected it. The Sylt Shuttle or Der Blaue Autozug Sylt run every half an hour in each direction from morning to evening during high season. The two names mean two operators - the first product is the Deutsche Bahn brand, while the second is implemented by the private company RDC Deutschland. Due to the dominant company colors, autozugs are commonly and shortly called "rot" or "blau" (red or blue).

Sets for transporting vehicles consist of properly adapted flat wagons. Red trains have three sets of 9 double-deck cars and a set of flat wagons for taller cars. The sections of the sets are connected with each other using short couplings. On the other hand, the blue trains use properly adapted twenty-meter flat wagons rented from the rolling stock leasing company ERR. The in/out technology is almost identical for both services as both operators use the same railway terminals in Niebüll and Westerland. In the outermost cars, the barriers or side walls are removed and the cars enter from the side, then they move along the wagons to the center of the train. This is done from both ends of the train, because regular and tall cars enter separately from both ends. In case of red trains, both decks are accessed simultaneously from a specially adapted ramp. Der Blaue Autozug Sylt does not have double-deck wagons, so the entry is only from the lower deck. Regarding part for trucks or buses - surprisingly, despite the entrance from the side, no one has a problem with entering the wagon even a truck with a semi-trailer. While travelling, the drivers or passengers must stay in the vehicles and the handbrakes in the cars must be applied. And this is basically the only recommendation that can be reminded during unscheduled stops on the route, e.g. while passing the other train on single track part of the route. Any messages onboard are announced via loudspeakers placed on the wagons.

The red trains are basically operated by single locomotives of the 245 class, i.e. second-generation Traxx diesel locomotives. Basically, when the Traxx's were put into service on this line at the beginning of the 2015/6 annual timetable, their unexpected high failure rate was observed, which resulted already in 2018 in the return of the good old 218 class diesels, which previously accounted for 100% of the traction on the island. Every day, one or two DB shifts are serviced by tandems of half-century-old "two hundred and eighteen" assigned to a small but modern DB depot in Niebüll. Because DB is DB and it doesn't have to count the locomotives unit by unit, in Westerland, after the train arrives, while the cars are leaving, a second locomotive (or duo of old ones) is coupled to the back of the consist and shunts the train to the loading ramp (cars enter and exit on two separate ramps on both sides of the station in Westerland), and after loading the train can immediately depart. So there is one more locomotive (or a duo of them) in circulation than the number of sets. If the same technology is used in Niebüll, then in fact yet one more locomotive is needed, but I haven't checked that. Regarding the traction service of the blue operator's trains, the time will come for that on the occasion of another photo in the future.

And to the point, i.e. the picture. The photo shows the tandem of locomotives 218 (running numbers 497 and 397). The first one is in an unusual black and red color scheme, with an advertisement for the DB maintenance workshop in Cottbus ("DB Fahrzeuginstandhaltung - Ihr starker Partner in der Instandhaltung"). The tandem drives the D1425 train from Westerland (Sylt) to Niebüll/Bredstedt. And Bredstedt is related to the railbus 628/928-528 that travels at the end of the train. Why so? Well, when the competition to the DB monopoly in transporting cars to the island appeared, DB tried to cap it. First, attempts were made to prevent the use of loading ramps in Niebüll and Westerland, and more recently, attempts have been made to block the network capacity. And since in DB Netz the trains with longer routes have priority in path assignation over those with shorter routes, a railbus coupled to the ordinary DB Shuttle, officially continuing further from Niebüll (in this case to Bredstedt) can make that the train gets the path while the competition not. Despite this, the "blue" competition somehow holds up and utilizes two wagon sets and two locomotives every day. This sidestory comes from Piotrek, so on the one hand, a hige respect for digging up interesting facts, but on the other, if it turned out not true, you know what... :)

When talking about the railway, it is worth mentioning that the names of the stations in the area are commonly written (or said in voice messages) in German and Danish. In general, the Danish diaspora must be numerous here, because many citizens have names with "-sen" ending, what suggest Danish origin. From Niebüll itself, which is a four-way junction, you can also get by train to Denmark, to the port of Esbjerg.

The photo was taken on July 25, 2022 on the mainland, a kilometer, maybe two, after the train left the causeway, before the distant signal to the Klanxbüll station, at the border of the bird preservation area.

There will be probably more stuff related to the railway here, because Sylt was the highlight of the German trip in 2022, combined with an overnight stay on an island and a romantic sunset over the North Sea.

Those who trace our albums from the very beginning may recall Piotrek photo of the same train, just shot from the other place.

Photo by Jarek / Chester

 

Wracamy do Fryzji Północnej i na tereny w okolicy najbardziej na północ wysuniętego skrawka Niemiec (szerokością geograficzną odpowiadającego miastu Władysławowo). Znajduje się tam pewna osobliwość, która u rodaków przyspawanych zwyczajowo do samochodowego fotela może wywołać niemały szok.

Na wyspę Sylt, położoną na Morzu Północnym największą z Wysp Północnofryzyjskich, połączoną ze stałym lądem ośmiokilometrową Groblą Hindenburga, można się dostać jedynie... koleją! Owszem, droga morska czy powietrzna też wchodzi w rachubę, ale skoro człowiek to zwierzę lądowe, to rozpatrując tę formę przemieszczania pozostaje jedynie kolej.

Zaszokowanych już zatwardziałych automobilistów można jednak uspokoić - da się dotrzeć tam siedząc w izolacji kabiny własnego samochodu, jeśli się wpierw tym pojazdem wjedzie na platformę kolejową w miejscowości Niebüll na stałym lądzie, a zjedzie z tej platformy w największym mieście wyspy - Westerlandzie. Można więc za 40-60 EUR od pojazdu (w zależności od jego wielkości) być w nim w podróży, jednocześnie jechać pociągiem (wybaczcie ten akapit, jak mam okazję zadrwić z tych, którzy do pobliskiego sklepu kiosku jeżdżą samochodem, to jakoś nie mogę się oprzeć).

Od chwili wybudowania w latach 20. XX wieku, na grobli leży tylko tor kolejowy. Ściśle rzecz biorąc dwa tory - ale dopiero od 1973 roku, gdyż wcześniej przeprawa była jednotorowa z mijanką bliżej stałego lądu.

Niemcy też kochają samochody, więc połączenia oferujące przewóz aut na wyspę funkcjonują już od 1932 roku. I trzeba przyznać, że doszli w tym do perfekcji. Sylt Shuttle lub Der Blaue Autozug Sylt kursują w sezonie co pół godziny w każdą stronę od rana do wieczora. Dwie nazwy oznaczają dwóch oferentów - pierwszy produkt to marka Deutsche Bahn, natomiast drugi realizowany jest przez prywatną firmę RDC Deutschland. Ze względu na dominujące barwy firmowe, autozugi nazywane są w skrócie "rot" i "blau" (czerwony i niebieski).

Zestawy do przewozu pojazdów składają się odpowiednio przystosowanych platform. Czerwone pociągi mają trzy zestawy po 9 wagonów dwupoziomowych oraz zestaw platform dla wysokich samochodów. Sekcje zestawów połączone są ze sobą na krótkich sprzęgach. Natomiast niebieski pociągi korzystają z odpowiednio przystosowanych dwudziestometrowych platform wynajętych od firmy leasingowej tabor kolejowy - ERR. Technologia in/out jest niemal identyczna, gdyż oba pociągi korzystają z tych samych terminali w Niebüll i w Westerland auf Sylt. W skrajnych wagonach zdejmuje się barierki lub ściany boczne i samochody wjeżdżają z boku, następnie poruszają się już po wagonach do środka pociągu. Następuje to z dwóch krańców składu, gdyż osobno wjeżdżają samochody niższe i wysokie. W przypadku czerwonych pociągów wjazd na zestawy dwupoziomowe odbywa się równolegle ze specjalnie przystosowanej rampy. Der blaue Autozug Sylt nie posiada wagonów piętrowych, wieć wjazd następuje jedynie z dolnego pokładu. Odnośnie części dla ciężarówek czy autobusów - o dziwo mimo wjazdu z boku, nikt nie ma problemu z wjazdem nawet TIRem z naczepą na wagony. W czasie jazdy należy przebywać w samochodzie i mieć zaciągnięty hamulec ręczny. I to w zasadzie jedyne zalecenie, które może być przypominane w czasie nieplanowych postojów na trasie np. na mijance (w Morsum na Sylcie albo w Klanxbüll na stałym lądzie - gdyż prócz odcinka na grobli między tymi stacjami, linia z Niebüll do Westerland auf Sylt jest jednotorowa). Ewentualne przypomnienia lub uwagi o sposobie zjazdu z pociągu wygłaszane są komunikatami z głośników umieszczonych na wagonach.

Czerwone pociągi zasadniczo obsługiwane są pojedynczymi lokomotywami serii 245, czyli spalinowymi Traxxami drugiej generacji. Zasadniczo, bowiem z momentem wprowadzenia do eksploatacji Traxxów na tej linii z początkiem rozkładu jazdy 2015/6, zaobserwowano ich nadspodziewaną awaryjność, co zaskutkowało tym, że już w 2018 roku powróciły stare dobre diesle serii 218, które wcześniej stanowiły 100% trakcji na wyspę. Codziennie jedna lub dwie obsługi DB to właśnie tandemy okołopółwiecznych "dwieścieosiemnastek", stacjonujących w małej, acz nowoczesnej szopce DB w Niebüll. Ponieważ DB to DB i nie musi wyliczać lokomotyw co do sztuki, w Westerlandzie po wjeździe składu, w trakcie wyjazdu samochodów, na tył podczepia się druga lokomotywa i ze składem manewruje do rampy załadunkowej (wjazd i wyjazd pojazdów odbywa się z na dwóch rampach z obu stron stacji), a po załadunku odjeżdża z powrotem. A więc w obiegu jest o jedną lokomotywę więcej od składu (jeśli taka sama technologia jest w Niebüll, to de facto jeszcze jedna extra lokomotywa jest potrzebna). Odnośnie obsługi trakcyjnej pociągów niebieskiego konkurenta, to przyjdzie na to pora przy okazji innego zdjęcia.

I do brzegu, czyli fotografii. Na fotce właśnie tandem lokomotyw 218 o numerach 497 i 397. Pierwsza jest w nietypowej czarno-czerwonej kolorystyce, z reklamówką warsztatu DB w Cottbus ("DB Fahrzeuginstandhaltung - Ihr starker Partner in der Instandhaltung"). Tandem prowadzi pociąg D1425 relacji Westerland (Sylt) - Niebüll/ Bredstedt. I ta ostatnia końcówka relacji w połączeniu z jadącym na końcu składu szynobusem 628/928-528 wymaga jeszcze słowa wyjaśnienia. Otóż gdy pojawiła się konkurencja dla monopolu DB, w przewozach aut na wyspę, DB rozpoczęło próby jej ograniczania. Najpierw próbowano nie dopuścić do korzystania z ramp ładunkowych w Niebüll i Westerlandzie, a w ostatnim czasie próby dotyczą blokowania przepustowości. Ponieważ w DB Netz pociągi o trasach dłuższych mają pierwszeństwo w trasowaniu przed tymi o relacjach krótszych, do zwykłego Shuttle DB doczepia szynobus, który z Niebüll oficjalnie jedzie dalej (w tym przypadku do Bredstedt) i dzięki temu cały Shuttle trasowany jest w pierwszej kolejności przed innymi zamówieniami. Mimo tego "niebieska" konkurencja jednak jakoś się trzyma i dwoma lokomotywami codziennie obsługuje przewozy na wyspę.Ta dygresja o walce z konkurencją pochodzi od Piotrka, więc z jednej strony uznanie za wygrzebania ciekawostek, a z drugiej, jakby to była nieprawda, to wiecie, co... :)

Przy okazji opowieści o kolei, warto wzmiankować, iż nazwy okolicznych stacji podawane są na tablicach oraz w komunikatach głosowych w pociągach w języku niemieckim oraz duńskim. W ogóle diaspora duńska musi być tu liczna, gdyż wczytując się w nazwiska choćby na reklamach, pojawiają się same duńskie "-seny". Z samego Niebüll, który jest czterokierunkowym węzłem, można również dostać się koleją do Danii, do portu Esbjerg.

Zdjęcie wykonano 25 lipca 2022 roku na lądzie stałym, z kilometr, może dwa, po zjeździe z grobli, jeszcze przed tarczą ostrzegawczą do semafora wjazdowego stacji Klanxbüll, u granicy ptasiego rezerwatu.

O kolei w okolicy pewnie będzie jeszcze nie raz, gdyż w czasie tygodniowej eksploatacji 9-Euro-Ticket, był to gwóźdź wypadu, połączony z noclegiem na wyspie i romantycznym zachodem słońca nad Morzem Północnym.

Ci, którzy nasze fotograficzne wypociny śledzą dłużej, mogą skojarzyć fotkę Piotrka tego samego pociągu tylko z innego miejsca.

Fot. Jarek / Chester

Done