dries_avonds
245-017 - Nidderau
De Niddertalbahn is nog even een van de leukste "nebenbahnen" rondom Frankfurt, met onbewaakte overwegen, veel treinverkeer en dus zelfs nog getrokken treinen, maar hier zal snel verandering in komen. Een elektrificatie volgt binnenkort, al is hier nog geen datum op geplakt. Ook zal er een nieuwe lijn komen die het Niddertal nog meer zou ontbinden met Frankfurt. Als dit allemaal doorgaat, waar ik natuurlijk mijn twijfels over heb, zou de Niddertalbahn een zeer saaie lijn worden met eentonige S-bahn treinstellen. Genieten voor zover het kan dus!
Sinds maart 2024 beschik ik over een Deutschlandticket, waarmee je onbeperkt kunt reizen met regionale treinen, bussen, trams en metro’s in heel Duitsland. Een heerlijke deal, waar ik de voorbije maanden veel gebruik van heb gemaakt. Toch heb ik besloten het abonnement aan het einde van deze maand op te zeggen — het werd simpelweg te duur, en de laatste tijd vond ik het zijn geld niet meer waard. Vandaag besloot ik dus voor een van de laatste keren met het Deutschlandticket op pad te gaan.
Eergisteren begon ik te onderzoeken of in Frankfurt de fraaie dieseltraxx-locomotieven (BR 245) nog in dienst waren. Na enig speurwerk bleek dat ze tegenwoordig geen vaste lijn meer hebben, maar af en toe tijdelijk op bepaalde trajecten worden ingezet. Een van die trajecten is de Niddertalbahn, waar momenteel twee omlopen met de 245 gereden worden. Jammer genoeg zijn dat er niet veel, met bovendien lange pauzes tussen de ritten. Gelukkig rijden ze wel ritten overdag, en niet enkel in de spits. Omdat het een trek-duwstam is, zou het bovendien lastig kunnen worden om de locomotief zelf goed te fotograferen.
Tussen 10:00 en 17:00 uur worden de volgende ritten met een 245 en Dosto gereden, met normaal gezien de loc aan de frankfurt kant:
10:45 / 14:55 Frankfurt am Main → 11:57 / 15:57 Glauberg
13:32 / 16:02 Glauberg → 14:45 / 17:13 Frankfurt am Main
Niet veel, maar iets is beter dan niets. Dus besloot ik het erop te wagen. Vrijdag 24 oktober was de enige dag waarop het kon. Mijn doel: zoveel mogelijk foto’s van de locomotief maken — of die nu aan het trekken of duwen was, maakte niet uit.
We vertrokken om half zes ’s ochtends in Lier richting Brussel, waar we de ICE 11 naar Frankfurt namen. Die is de laatste tijd behoorlijk betrouwbaar, al duiken er soms problemen op - en vandaag was zo’n dag.
In Aachen liep de rit vertraging op, waardoor we ruim een kwartier te laat in Köln aankwamen. Vervolgens kwam de melding dat we zouden worden omgeleid via Köln Süd, wat nog meer vertraging zou opleveren. Jammer genoeg maakte iemand in het seinhuis een foutje, waardoor onze trein naar Köln Ehrenfeld werd gestuurd - volledig de verkeerde richting op. Uiteindelijk liepen we meer dan een uur vertraging op. Daarmee viel mijn eerste fotodoel weg: een achterkantfoto van de 245 in Glauberg-Glauburg.
De ICE reed uiteindelijk met +70 minuten en werd vanaf Frankfurt Flughafen afgeschaft. Daar stapten we over op een andere ICE naar Frankfurt Hauptbahnhof. We wisten al dat we de dosto, die een uur later voor ons zou vertrekken naar de Niddertalbahn zouden missen wegens afgeschaft tot 2 haltes verder, maar de volgende zou gewoon rijden. Toen het vertrektijd was, stond de trein nog steeds aangegeven, maar hij kwam niet opdagen. Na vijftien minuten verdween hij plots van het scherm, zonder enige omroep. De volgende, die om 12:55 vertrok, reed gelukkig wel. We besloten alvast naar Bad Vilbel te gaan, en vandaar namen we eindelijk een trein richting de Niddertalbahn. 3 uur te laat zaten we dan op de trein naar de Niddertalbahn, wonder boven wonder had dat niet enorm veel gevolgen voor de planning!
Ik stapte uit in Eichen en besloot aan het oostelijke deel van de lijn mijn eerste foto te maken. In Eichen kwam ik om 13:41 aan; om 13:55 zou de dieseltraxx vertrekken. Mijn trein was gelukkig op tijd, en ook de traxx reed volgens schema. Om 13:50 stond ik op de plek die ik had uitgezocht — zonnig, veel wind en een fraai wolkendek in beeld. De kans op zon was aanwezig, maar een paar wolken konden het beeld nog flink verpesten.
Na een paar minuten vol spanning ging het ene licht aan en het andere uit de overweglichten en de zon... Een kleine wolk schoof net voor de zon langs, precies op het verkeerde moment. Gelukkig waaide het hard, en na een minuut trok de wolk weer weg, precies op tijd voor de passage. De dieseltraxx kwam in beeld, en alleen de bomen in de achtergrond zaten nog in de schaduw. Foto toch gelukt, pfew! Met het onstabiele weer vandaag had ik echt geluk, en ik was enorm blij dat dit moment precies goed uitkwam.
Volgens de planning, waar ik me weer aan kon houden, ging ik daarna naar Schöneck, aan het westelijke deel van de lijn. Daar had ik een veld gevonden met een fraai uitzicht, ideaal voor een tweede foto. Het werd weer enorm spannend: twintig minuten voor de passage kwam er een groot wolkendek aandrijven. In het midden zat een open strook, en precies daarin viel de geplande doorkomst tussen 16:25 en 16:40.
Om 16:27 was de passage gepland van de trein, gelukkig had hij bij Bad Vilbel een 5-tal minuten vertraging opgelopen, want om 16:27 trok het laatste deel van een wolk weg. Om 16:29 zat er nog een sluier voor, die ging om 16:30 weg. Om 16:31 kwam de volgende sluier en net toen die bij mij weg was kwam de trein, in de achtergrond zie je de brug nog die zich in de fotowolk bevind. De trein naderde traag, en precies op het moment dat hij voor me reed, brak de zon volledig door. Ongelooflijk veel geluk - opnieuw een zonfoto met enorm veel geluk!
Daarna liep ik terug naar het station. Ik maakte nog een leuke foto van een trein die uit de tunnel kwam en reisde vervolgens door naar Bad Vilbel-Gronau. Daar leek het erop dat de 245 niet meer in de zon zou komen, dus besloot ik die trein zelf te nemen. Dat bleek uiteindelijk een verstandige keuze: het leverde tijdswinst op en verminderde het risico om de laatste trein naar huis te missen. Uiteindelijk passeerde de trein inderdaad in een hevige fotowolk, ik vrees dat deze nog minstens een half uur bleef.
Wat de foto’s betreft: met twee geslaagde zonfoto’s op de twee verschillende delen van de lijn was ik meer dan tevreden. Hierna ging de rit naar huis rustig, met een dik half uur vertraging reden we België binnen, uiteindelijk werd met trein en bus ongeveer een uur later als gepland aangekomen in Lier.
245-017 - Nidderau
De Niddertalbahn is nog even een van de leukste "nebenbahnen" rondom Frankfurt, met onbewaakte overwegen, veel treinverkeer en dus zelfs nog getrokken treinen, maar hier zal snel verandering in komen. Een elektrificatie volgt binnenkort, al is hier nog geen datum op geplakt. Ook zal er een nieuwe lijn komen die het Niddertal nog meer zou ontbinden met Frankfurt. Als dit allemaal doorgaat, waar ik natuurlijk mijn twijfels over heb, zou de Niddertalbahn een zeer saaie lijn worden met eentonige S-bahn treinstellen. Genieten voor zover het kan dus!
Sinds maart 2024 beschik ik over een Deutschlandticket, waarmee je onbeperkt kunt reizen met regionale treinen, bussen, trams en metro’s in heel Duitsland. Een heerlijke deal, waar ik de voorbije maanden veel gebruik van heb gemaakt. Toch heb ik besloten het abonnement aan het einde van deze maand op te zeggen — het werd simpelweg te duur, en de laatste tijd vond ik het zijn geld niet meer waard. Vandaag besloot ik dus voor een van de laatste keren met het Deutschlandticket op pad te gaan.
Eergisteren begon ik te onderzoeken of in Frankfurt de fraaie dieseltraxx-locomotieven (BR 245) nog in dienst waren. Na enig speurwerk bleek dat ze tegenwoordig geen vaste lijn meer hebben, maar af en toe tijdelijk op bepaalde trajecten worden ingezet. Een van die trajecten is de Niddertalbahn, waar momenteel twee omlopen met de 245 gereden worden. Jammer genoeg zijn dat er niet veel, met bovendien lange pauzes tussen de ritten. Gelukkig rijden ze wel ritten overdag, en niet enkel in de spits. Omdat het een trek-duwstam is, zou het bovendien lastig kunnen worden om de locomotief zelf goed te fotograferen.
Tussen 10:00 en 17:00 uur worden de volgende ritten met een 245 en Dosto gereden, met normaal gezien de loc aan de frankfurt kant:
10:45 / 14:55 Frankfurt am Main → 11:57 / 15:57 Glauberg
13:32 / 16:02 Glauberg → 14:45 / 17:13 Frankfurt am Main
Niet veel, maar iets is beter dan niets. Dus besloot ik het erop te wagen. Vrijdag 24 oktober was de enige dag waarop het kon. Mijn doel: zoveel mogelijk foto’s van de locomotief maken — of die nu aan het trekken of duwen was, maakte niet uit.
We vertrokken om half zes ’s ochtends in Lier richting Brussel, waar we de ICE 11 naar Frankfurt namen. Die is de laatste tijd behoorlijk betrouwbaar, al duiken er soms problemen op - en vandaag was zo’n dag.
In Aachen liep de rit vertraging op, waardoor we ruim een kwartier te laat in Köln aankwamen. Vervolgens kwam de melding dat we zouden worden omgeleid via Köln Süd, wat nog meer vertraging zou opleveren. Jammer genoeg maakte iemand in het seinhuis een foutje, waardoor onze trein naar Köln Ehrenfeld werd gestuurd - volledig de verkeerde richting op. Uiteindelijk liepen we meer dan een uur vertraging op. Daarmee viel mijn eerste fotodoel weg: een achterkantfoto van de 245 in Glauberg-Glauburg.
De ICE reed uiteindelijk met +70 minuten en werd vanaf Frankfurt Flughafen afgeschaft. Daar stapten we over op een andere ICE naar Frankfurt Hauptbahnhof. We wisten al dat we de dosto, die een uur later voor ons zou vertrekken naar de Niddertalbahn zouden missen wegens afgeschaft tot 2 haltes verder, maar de volgende zou gewoon rijden. Toen het vertrektijd was, stond de trein nog steeds aangegeven, maar hij kwam niet opdagen. Na vijftien minuten verdween hij plots van het scherm, zonder enige omroep. De volgende, die om 12:55 vertrok, reed gelukkig wel. We besloten alvast naar Bad Vilbel te gaan, en vandaar namen we eindelijk een trein richting de Niddertalbahn. 3 uur te laat zaten we dan op de trein naar de Niddertalbahn, wonder boven wonder had dat niet enorm veel gevolgen voor de planning!
Ik stapte uit in Eichen en besloot aan het oostelijke deel van de lijn mijn eerste foto te maken. In Eichen kwam ik om 13:41 aan; om 13:55 zou de dieseltraxx vertrekken. Mijn trein was gelukkig op tijd, en ook de traxx reed volgens schema. Om 13:50 stond ik op de plek die ik had uitgezocht — zonnig, veel wind en een fraai wolkendek in beeld. De kans op zon was aanwezig, maar een paar wolken konden het beeld nog flink verpesten.
Na een paar minuten vol spanning ging het ene licht aan en het andere uit de overweglichten en de zon... Een kleine wolk schoof net voor de zon langs, precies op het verkeerde moment. Gelukkig waaide het hard, en na een minuut trok de wolk weer weg, precies op tijd voor de passage. De dieseltraxx kwam in beeld, en alleen de bomen in de achtergrond zaten nog in de schaduw. Foto toch gelukt, pfew! Met het onstabiele weer vandaag had ik echt geluk, en ik was enorm blij dat dit moment precies goed uitkwam.
Volgens de planning, waar ik me weer aan kon houden, ging ik daarna naar Schöneck, aan het westelijke deel van de lijn. Daar had ik een veld gevonden met een fraai uitzicht, ideaal voor een tweede foto. Het werd weer enorm spannend: twintig minuten voor de passage kwam er een groot wolkendek aandrijven. In het midden zat een open strook, en precies daarin viel de geplande doorkomst tussen 16:25 en 16:40.
Om 16:27 was de passage gepland van de trein, gelukkig had hij bij Bad Vilbel een 5-tal minuten vertraging opgelopen, want om 16:27 trok het laatste deel van een wolk weg. Om 16:29 zat er nog een sluier voor, die ging om 16:30 weg. Om 16:31 kwam de volgende sluier en net toen die bij mij weg was kwam de trein, in de achtergrond zie je de brug nog die zich in de fotowolk bevind. De trein naderde traag, en precies op het moment dat hij voor me reed, brak de zon volledig door. Ongelooflijk veel geluk - opnieuw een zonfoto met enorm veel geluk!
Daarna liep ik terug naar het station. Ik maakte nog een leuke foto van een trein die uit de tunnel kwam en reisde vervolgens door naar Bad Vilbel-Gronau. Daar leek het erop dat de 245 niet meer in de zon zou komen, dus besloot ik die trein zelf te nemen. Dat bleek uiteindelijk een verstandige keuze: het leverde tijdswinst op en verminderde het risico om de laatste trein naar huis te missen. Uiteindelijk passeerde de trein inderdaad in een hevige fotowolk, ik vrees dat deze nog minstens een half uur bleef.
Wat de foto’s betreft: met twee geslaagde zonfoto’s op de twee verschillende delen van de lijn was ik meer dan tevreden. Hierna ging de rit naar huis rustig, met een dik half uur vertraging reden we België binnen, uiteindelijk werd met trein en bus ongeveer een uur later als gepland aangekomen in Lier.