Vilnius - Church of St. Kazimierz
Church of St. Kazimierz in Vilnius is the first baroque Catholic church in honor of St. Kazimierz Prince. It was built in 1604–1618 as a votive offering after the canonization of St. Kazimierz Jagiellończyk (1602). The initiator of the construction was King Zygmunt III Waza, and the church belonged to the Jesuits. In the years 1624–1630 preacher and confessor was here St. Andrzej Bobola.
After the destruction in 1655 by the Moscow army, and after the fire of 1706, the church was renovated, and the interior received then a rococo decor.
After the dissolution of the Jesuit order, in 1812 the French army destroyed the interior and turned the church into a grain warehouse and then a prison for Russian prisoners of war. As part of the tsarist repression after the November Uprising, the church was confiscated by Catholics, and after the January Uprising it was rebuilt into an Orthodox church.
After World War II, until 1949 he belonged to the Jesuits, and then was confiscated again, this time by the Soviet authorities. In October 1988 the church was returned to Catholics, in 1990 it was taken over by Jesuits and restored to religious use.
-
Kościół św. Kazimierza w Wilnie jest pierwszą barokową świątynią katolicką ku czci św. Kazimierza Królewicza. Został zbudowany w latach 1604–1618 jako wotum po kanonizacji św. Kazimierza Jagiellończyka (1602). Inicjatorem budowy był król Zygmunt III Waza, a kościół należał do Jezuitów. W latach 1624–1630 kaznodzieją i spowiednikiem był tutaj św. Andrzej Bobola.
Po zniszczeniach w 1655 przez wojska moskiewskie, oraz po pożarze 1706 kościół został odnowiony, a wnętrze otrzymało wówczas wystrój rokokowy.
Po kasacie zakonu jezuitów, w 1812 roku armia francuska zniszczyła wnętrze i zamieniła kościół na magazyn zboża, a następnie na więzienie dla jeńców rosyjskich. W ramach represji carskich po powstaniu listopadowym kościół został skonfiskowany katolikom, a po powstaniu styczniowym przebudowano go na cerkiew prawosławną.
Po II wojnie światowej, do 1949 należał do jezuitów, a następnie został ponownie skonfiskowany, tym razem przez władze radzieckie. W październiku 1988 kościół zwrócono katolikom, w 1990 przejęli go jezuici przywracając do użytku sakralnego.
Vilnius - Church of St. Kazimierz
Church of St. Kazimierz in Vilnius is the first baroque Catholic church in honor of St. Kazimierz Prince. It was built in 1604–1618 as a votive offering after the canonization of St. Kazimierz Jagiellończyk (1602). The initiator of the construction was King Zygmunt III Waza, and the church belonged to the Jesuits. In the years 1624–1630 preacher and confessor was here St. Andrzej Bobola.
After the destruction in 1655 by the Moscow army, and after the fire of 1706, the church was renovated, and the interior received then a rococo decor.
After the dissolution of the Jesuit order, in 1812 the French army destroyed the interior and turned the church into a grain warehouse and then a prison for Russian prisoners of war. As part of the tsarist repression after the November Uprising, the church was confiscated by Catholics, and after the January Uprising it was rebuilt into an Orthodox church.
After World War II, until 1949 he belonged to the Jesuits, and then was confiscated again, this time by the Soviet authorities. In October 1988 the church was returned to Catholics, in 1990 it was taken over by Jesuits and restored to religious use.
-
Kościół św. Kazimierza w Wilnie jest pierwszą barokową świątynią katolicką ku czci św. Kazimierza Królewicza. Został zbudowany w latach 1604–1618 jako wotum po kanonizacji św. Kazimierza Jagiellończyka (1602). Inicjatorem budowy był król Zygmunt III Waza, a kościół należał do Jezuitów. W latach 1624–1630 kaznodzieją i spowiednikiem był tutaj św. Andrzej Bobola.
Po zniszczeniach w 1655 przez wojska moskiewskie, oraz po pożarze 1706 kościół został odnowiony, a wnętrze otrzymało wówczas wystrój rokokowy.
Po kasacie zakonu jezuitów, w 1812 roku armia francuska zniszczyła wnętrze i zamieniła kościół na magazyn zboża, a następnie na więzienie dla jeńców rosyjskich. W ramach represji carskich po powstaniu listopadowym kościół został skonfiskowany katolikom, a po powstaniu styczniowym przebudowano go na cerkiew prawosławną.
Po II wojnie światowej, do 1949 należał do jezuitów, a następnie został ponownie skonfiskowany, tym razem przez władze radzieckie. W październiku 1988 kościół zwrócono katolikom, w 1990 przejęli go jezuici przywracając do użytku sakralnego.