[Großharthau, Am Volkspark] DB Cargo 232 531 met keteltrein 68322
Nadat maandag 17 maart op het nippertje goed begonnen was bij Eismannsdorf, alwaar de ITX 143 020 net aan een fatale kruising wist te ontkomen, werd er verplaatst richting het nabijgelegen Hohenthurm. Hier werd de trein voor de tweede keer deze ochtend opgewacht, waarvoor we genoeg tijd hadden aangezien de trein moest kopmaken in Halle. Na ongeveer een halfuurtje gewacht te hebben kwam dan de orientrode Trabbi voor de tweede keer deze dag in beeld en vond er nu wel een kruising plaats met een achterlangs rijdende ICE. Gelukkig valt dit dan nog in Photoshop recht te trekken, maar geheel vlekkeloos was de ochtend vooralsnog niet verlopen. Dat zou ook nog eventjes zo doorgaan, want na ITX reden we in konvooi richting Zauschwitz alwaar het de bedoeling was de Zeitzer Übergabe naast de "Blockstelle" te fotograferen. Echter trok het met de bewolking veel sneller en heftiger dicht dan van tevoren aangegeven, en was er dus van zon geen sprake bij passage van de trein richting Zeitz.
Na het moeizame eerste deel van de dag werd er vanuit Zauschwitz richting het oosten gereden om na een 165 kilometer lange rit in Bischofswerda te belanden. De reden voor deze lange rit was het feit dat er een wit / rode "Polen Ludi" zou gaan rijden met een sleep ketels vanuit Bischofswerda. Betreffende loc had 's ochtends al met een trein gereden vanuit Straßgräbchen Bernsdorf richting Dresden Friedrichstadt, waarna de loc los was vertrokken richting de raffinaderij in Bischofswerda, welke normaliter maar weinig treinverkeer kent. Het was de uitgelezen kans eens hier een Ludmilla met ketels vast te leggen, en dat het ook nog eens een machine zou zijn in de Poolse kleuren maakte het alleen nog maar interessanter.
De loc was wat eerder dan gepland toegekomen op het fabrieksterrein, en eenmaal toen we op locatie gearriveerd waren, was men al bezig de trein vanaf het terrein af te trekken. Echter had men klaarblijkelijk weinig haast, want op het dooie gemakje werd er door de wagenmeester langs de relatief korte trein gelopen, en gebeurde er verder nauwelijks wat. Het idee om een foto te maken bij de uitrijder van Bischofswerda verviel zo langzamerhand aangezien de zonstand daarvoor steeds ongunstiger werd. Dat betekende wel dat verderop de lijn juist steeds meer stekken in beter licht kwamen te liggen. De trein stond in tussen al wel een tijdje buiten, maar moest nog altijd eerst met een duwbeweging richting het station gebracht worden, alvorens men eens kon gaan vertrekken. Het leek er zo langzamerhand op dat men de geplande vertrektijd al niet eens meer zou gaan halen, en dat kon nog wel eens kritisch worden. Iets verderop de lijn is er een stuk minder capaciteit voor verkeer, en aangezien vanaf halverwege de middag er meer reizigerstreinen gaan rijden zou het gat, wat er normaal 1x per uur is voor een goederentrein, komen te vervallen.
Wij kozen er in ieder geval voor om alvast maar een plekje langs de lijn te vinden alwaar de zon voorlopig wel goed zou staan, en die plek werd tussen de bossen gevonden bij Großharthau. Niet lang na onze aankomst werd bekend dat het Fahrplan van de trein voorlopig was ingetrokken tot aan Arnsdorf, aagezien er vanaf daar minder capaciteit zou zijn. Gelukkig bevonden wij ons nog vóór Arnsdorf, dus zou de trein sowieso langs ons komen. Ook kregen we het bericht dat de trein inmiddels naar het station geduwd was en daarmee dus eigenlijk vertrek gereed stond. Ons geduld werd echter flink op de proef gesteld, want om een of andere reden vertrok men maar niet vanuit Bischofswerda. Elke keer nadat er een reizigerstrein gepasseerd was hoopten we erop dat de keteltrein zou volgen, maar telkens bleef het stil. Eindelijk om iets voor half 3 's middags kwam dan de vertrekmelding, en nadat de zoveelste Regionalbahn gepasseerd was toonde het sein niet veel later opnieuw groen. Enkele ogenblikken later sluiten de overwegbomen en laait het kabaal van een Ludmilla vanuit de bossen steeds harder op. Een blik naar de nog altijd aanwezige stapelwolken maakte het wel even spannend, want vlak achter ons lag alles compleet in de schaduw van een wolk. Gelukkig trok de wolk ontzettend langzaam en maakte deze geen aanstalten ons het leven zuur te maken, en kon na lang wachten eindelijk de gewenste foto gemaakt worden!
Het is 14:37 als de fraaie DB Cargo 232 531 te Großharthau voorbij brult. Met keteltrein 68322 is de Rus zojuist vanuit Bischofswerda vertrokken richting Lutherstadt Wittenberg-Piesteritz, waarbij ze in Arnsdorf gewoon mocht door rijden tussen het reizigersverkeer. Slechts zo'n 50 meter achter ons reed de trein de schaduw van de wolk in, en dus hadden we ten opzichte van de ochtend eens flink mazzel, maar dat mocht nu ook wel! Hierna vertrokken we weer westwaarts ten noorden van Dresden voor de volgende foto's van de dag, wordt vervolgd!
[Großharthau, Am Volkspark] DB Cargo 232 531 met keteltrein 68322
Nadat maandag 17 maart op het nippertje goed begonnen was bij Eismannsdorf, alwaar de ITX 143 020 net aan een fatale kruising wist te ontkomen, werd er verplaatst richting het nabijgelegen Hohenthurm. Hier werd de trein voor de tweede keer deze ochtend opgewacht, waarvoor we genoeg tijd hadden aangezien de trein moest kopmaken in Halle. Na ongeveer een halfuurtje gewacht te hebben kwam dan de orientrode Trabbi voor de tweede keer deze dag in beeld en vond er nu wel een kruising plaats met een achterlangs rijdende ICE. Gelukkig valt dit dan nog in Photoshop recht te trekken, maar geheel vlekkeloos was de ochtend vooralsnog niet verlopen. Dat zou ook nog eventjes zo doorgaan, want na ITX reden we in konvooi richting Zauschwitz alwaar het de bedoeling was de Zeitzer Übergabe naast de "Blockstelle" te fotograferen. Echter trok het met de bewolking veel sneller en heftiger dicht dan van tevoren aangegeven, en was er dus van zon geen sprake bij passage van de trein richting Zeitz.
Na het moeizame eerste deel van de dag werd er vanuit Zauschwitz richting het oosten gereden om na een 165 kilometer lange rit in Bischofswerda te belanden. De reden voor deze lange rit was het feit dat er een wit / rode "Polen Ludi" zou gaan rijden met een sleep ketels vanuit Bischofswerda. Betreffende loc had 's ochtends al met een trein gereden vanuit Straßgräbchen Bernsdorf richting Dresden Friedrichstadt, waarna de loc los was vertrokken richting de raffinaderij in Bischofswerda, welke normaliter maar weinig treinverkeer kent. Het was de uitgelezen kans eens hier een Ludmilla met ketels vast te leggen, en dat het ook nog eens een machine zou zijn in de Poolse kleuren maakte het alleen nog maar interessanter.
De loc was wat eerder dan gepland toegekomen op het fabrieksterrein, en eenmaal toen we op locatie gearriveerd waren, was men al bezig de trein vanaf het terrein af te trekken. Echter had men klaarblijkelijk weinig haast, want op het dooie gemakje werd er door de wagenmeester langs de relatief korte trein gelopen, en gebeurde er verder nauwelijks wat. Het idee om een foto te maken bij de uitrijder van Bischofswerda verviel zo langzamerhand aangezien de zonstand daarvoor steeds ongunstiger werd. Dat betekende wel dat verderop de lijn juist steeds meer stekken in beter licht kwamen te liggen. De trein stond in tussen al wel een tijdje buiten, maar moest nog altijd eerst met een duwbeweging richting het station gebracht worden, alvorens men eens kon gaan vertrekken. Het leek er zo langzamerhand op dat men de geplande vertrektijd al niet eens meer zou gaan halen, en dat kon nog wel eens kritisch worden. Iets verderop de lijn is er een stuk minder capaciteit voor verkeer, en aangezien vanaf halverwege de middag er meer reizigerstreinen gaan rijden zou het gat, wat er normaal 1x per uur is voor een goederentrein, komen te vervallen.
Wij kozen er in ieder geval voor om alvast maar een plekje langs de lijn te vinden alwaar de zon voorlopig wel goed zou staan, en die plek werd tussen de bossen gevonden bij Großharthau. Niet lang na onze aankomst werd bekend dat het Fahrplan van de trein voorlopig was ingetrokken tot aan Arnsdorf, aagezien er vanaf daar minder capaciteit zou zijn. Gelukkig bevonden wij ons nog vóór Arnsdorf, dus zou de trein sowieso langs ons komen. Ook kregen we het bericht dat de trein inmiddels naar het station geduwd was en daarmee dus eigenlijk vertrek gereed stond. Ons geduld werd echter flink op de proef gesteld, want om een of andere reden vertrok men maar niet vanuit Bischofswerda. Elke keer nadat er een reizigerstrein gepasseerd was hoopten we erop dat de keteltrein zou volgen, maar telkens bleef het stil. Eindelijk om iets voor half 3 's middags kwam dan de vertrekmelding, en nadat de zoveelste Regionalbahn gepasseerd was toonde het sein niet veel later opnieuw groen. Enkele ogenblikken later sluiten de overwegbomen en laait het kabaal van een Ludmilla vanuit de bossen steeds harder op. Een blik naar de nog altijd aanwezige stapelwolken maakte het wel even spannend, want vlak achter ons lag alles compleet in de schaduw van een wolk. Gelukkig trok de wolk ontzettend langzaam en maakte deze geen aanstalten ons het leven zuur te maken, en kon na lang wachten eindelijk de gewenste foto gemaakt worden!
Het is 14:37 als de fraaie DB Cargo 232 531 te Großharthau voorbij brult. Met keteltrein 68322 is de Rus zojuist vanuit Bischofswerda vertrokken richting Lutherstadt Wittenberg-Piesteritz, waarbij ze in Arnsdorf gewoon mocht door rijden tussen het reizigersverkeer. Slechts zo'n 50 meter achter ons reed de trein de schaduw van de wolk in, en dus hadden we ten opzichte van de ochtend eens flink mazzel, maar dat mocht nu ook wel! Hierna vertrokken we weer westwaarts ten noorden van Dresden voor de volgende foto's van de dag, wordt vervolgd!