[Dolní Loučky, Most Míru] ČD Cargo 230 003 met lege kwartszandtrein 49418
De afgelopen dagen was het weer stil rondom mijn pagina, en dat betekent meestal één ding, ik was weer eens een aantal dagen op stap in het buitenland. Na dit jaar al Zweden en Slovenië gezien te hebben, werden Tsjechië en een klein beetje Slowakije toegevoegd aan het lijstje van dit jaar. Met als hoofddoel de duikbrillen van standplaats Brno-Maloměřice, Laminatka's, 242's en het nodige andere goederenverkeer, werd op maandagavond na het bijwonen van de fotosafari bij Le Chemin de Fer du Bocq, in oostelijke richting vertrokken. Na een overnachting in Kassel werd de volgende ochtend verder gereden en werd halverwege de ochtend Duitsland ingeruild voor Tsjechië, waar ik o zo lang al naartoe wilde. In eerste instantie wilden we de eerste twee dagen rondom het Elbtal in Tsjechië doorbrengen, maar de mindere weersverwachtingen voor die regio deden ons besluiten direct door te rijden naar Zuid-Moravië.
De week zou uiteindelijk alles behalve vlekkeloos verlopen. Veel slechter weer dan voorspeld, onverwachte werkzaamheden en rustige momenten tijdens de zonnige uren deden de woensdag en donderdag nauwelijks foto's opleveren. Donderdagavond zaten we er dan ook goed doorheen en hadden we er flink de pest in. Gelukkig wisten we het tij te keren en kon er vanaf vrijdagochtend eindelijk weer ontspannen gefotografeerd worden, en werden tijdens het weekend de gewilde duikbrillen in de verschillende retro livreien één voor één afgestreept. Doordat we veel dingen moesten uitstellen en zodoende de planning flink moesten aanpassen en uitdunnen, kon er geen werk meer gemaakt worden van de 242's voor de personentreinen. Deze keus viel mede door het aanhoudende slechtere weer in die regio. Daarvoor in de plaats kwamen soms uit onverwachte hoek leuke plaatsvervangende plaatjes. Al met al een bewogen week die totaal anders verliep dan gehoopt en verwacht, maar zeer zeker niet zonder resultaat!
Voordat de blamagedagen woensdag en donderdag aanbraken, hadden we nog de dinsdag waarop we dus 's ochtends vanuit Kassel naar Tsjechië reden. In tegenstelling op de daaropvolgende dagen, zou dinsdag een kraakheldere dag worden met nauwelijks een wolkje aan de lucht. Hoog op het lijstje stond het imposante viaduct bij Dolní Loučky, naar mijn mening een van de meest fraaie plekken om te fotograferen in heel Europa. Gezien je hier heel veel omgeving op de foto hebt, zijn zo min mogelijk wolken aan de hemel wel gewenst. Een strakblauwe lucht op het middaguur in Tsjechië is tijdens de zomermaanden een beste zeldzaamheid, dus deze kans werd direct benut. Het viaduct ligt aan de corridor vanuit Brno naar Kutná Hora waar op dagbasis een aantal goederentreinen overheen rijden. De meeste treinen van ČD Cargo rijden hier nog met de oude "Laminatka" locomotieven, die hun bijnaam te danken hebben aan het materiaal waarvan de buitenkant van de locomotieven is gemaakt, namelijk laminaat. Een topdrukte qua goederenverkeer is het zeker niet want stiltes van zo'n twee á drie uur zijn heel normaal hier, en al helemaal tijdens de vakantieperiode. Het hoofddoel was om hier een fraaie Laminatka, de oudste nog rijdende e-loccen van ČD Cargo, voor de lens te krijgen, maar die zekerheid was dus lang niet 100%.
Na een voorspoedige rit, en een wandeling inclusief klimwandje, bereikten we dan tegen 14:00 de locatie bij Dolní Loučky, waar het uitzicht net zoals bij het Sloveense Črnotiče, werkelijk adembenemend is. Het was nu simpelweg wachten geblazen in de hoop een goederentrein te treffen. Helaas rijden de stoptreinen hier sinds dit jaar niet meer met locomotieven uit de 242 serie, maar zijn ze vervangen door splinternieuwe treinstellen. Een plaag die steeds verder oprukt. De enige interessante personentreinen zijn nog de sneltreinen welke worden voortgetrokken door de 362's. Mocht er dus geen goederentrein passeren heb je altijd nog een leuke foto van de sneltrein, maar eerlijk gezegd kwamen we daar niet echt voor. Na niet al te lang wachten kwam de stopper voorbij, gevolgd door de sneltrein, en dat riedeltje herhaalde zich een uur later weer. De uren vlogen zo voorbij, en de tijd begon wel langzamerhand te dringen, wilde er überhaupt nog een goederentrein passeren in het mooie licht. Vanuit de andere richting was er ook nog niks gepasseerd, en de rust beviel ons niet echt, ook al is het geen heel drukke lijn. De hoop werd beetje bij beetje opgegeven, maar zoals ik vaker zeg; de aanhouder wint...
Een beetje verzonken in de telefoon, werden iets na vieren de oren gespitst toen er ineens een doffe toeter te horen was aan de andere kant van de tunnel. Aangezien ik best wat filmpjes gezien had van Laminatka's, herkende ik de toeter uit duizenden, dat moest er wel eentje zijn! We wilden echter niet te vroeg juichen want voor hetzelfde geld was het toch wat anders, maar toen ook het geruis oplaaide werd de hoop steeds groter dat we dan toch een Laminatka met goederentrein voor de lens zouden krijgen. Toen het geluid opeens hard werd in verband met het verlaten van de tunnel, werd de camera startklaar gemaakt. Wat volgde was een sprongetje in de lucht toen daar inderdaad een 230'er met een hele dikke sleep SŽ onderlossers tevoorschijn kwam. Bingo!
Er is letterlijk en figuurlijk nog geen wolkje aan de lucht als om 16:05 de ČD Cargo 230 003 het viaduct "Most Míru" bij Dolní Loučky oversteekt. Met de lege kwartszandtrein 49418 uit het Sloveense Rogatec is ze onderweg naar Kutná Hora, waar na locwissel de sleep onderlossers verder gaat naar Jestřebí. Waar het zo'n twee maanden eerder aan de Koperrampe niet wilde lukken om een sleep onderlossers van de SŽ achter een Nèz-Cassé te fotograferen, was het dus in Tsjechië wel raak, achter een niet minder fraaie Laminatka. Nadat het hoofddoel van de dag binnen was, werd er nog gewacht op wat komen ging, maar het bleef uiteindelijk hier bij. Vervolgens werd er naar Čebín gereden waar nog een BLG autotrein gefotografeerd kon worden. Word vervolgd!
[Dolní Loučky, Most Míru] ČD Cargo 230 003 met lege kwartszandtrein 49418
De afgelopen dagen was het weer stil rondom mijn pagina, en dat betekent meestal één ding, ik was weer eens een aantal dagen op stap in het buitenland. Na dit jaar al Zweden en Slovenië gezien te hebben, werden Tsjechië en een klein beetje Slowakije toegevoegd aan het lijstje van dit jaar. Met als hoofddoel de duikbrillen van standplaats Brno-Maloměřice, Laminatka's, 242's en het nodige andere goederenverkeer, werd op maandagavond na het bijwonen van de fotosafari bij Le Chemin de Fer du Bocq, in oostelijke richting vertrokken. Na een overnachting in Kassel werd de volgende ochtend verder gereden en werd halverwege de ochtend Duitsland ingeruild voor Tsjechië, waar ik o zo lang al naartoe wilde. In eerste instantie wilden we de eerste twee dagen rondom het Elbtal in Tsjechië doorbrengen, maar de mindere weersverwachtingen voor die regio deden ons besluiten direct door te rijden naar Zuid-Moravië.
De week zou uiteindelijk alles behalve vlekkeloos verlopen. Veel slechter weer dan voorspeld, onverwachte werkzaamheden en rustige momenten tijdens de zonnige uren deden de woensdag en donderdag nauwelijks foto's opleveren. Donderdagavond zaten we er dan ook goed doorheen en hadden we er flink de pest in. Gelukkig wisten we het tij te keren en kon er vanaf vrijdagochtend eindelijk weer ontspannen gefotografeerd worden, en werden tijdens het weekend de gewilde duikbrillen in de verschillende retro livreien één voor één afgestreept. Doordat we veel dingen moesten uitstellen en zodoende de planning flink moesten aanpassen en uitdunnen, kon er geen werk meer gemaakt worden van de 242's voor de personentreinen. Deze keus viel mede door het aanhoudende slechtere weer in die regio. Daarvoor in de plaats kwamen soms uit onverwachte hoek leuke plaatsvervangende plaatjes. Al met al een bewogen week die totaal anders verliep dan gehoopt en verwacht, maar zeer zeker niet zonder resultaat!
Voordat de blamagedagen woensdag en donderdag aanbraken, hadden we nog de dinsdag waarop we dus 's ochtends vanuit Kassel naar Tsjechië reden. In tegenstelling op de daaropvolgende dagen, zou dinsdag een kraakheldere dag worden met nauwelijks een wolkje aan de lucht. Hoog op het lijstje stond het imposante viaduct bij Dolní Loučky, naar mijn mening een van de meest fraaie plekken om te fotograferen in heel Europa. Gezien je hier heel veel omgeving op de foto hebt, zijn zo min mogelijk wolken aan de hemel wel gewenst. Een strakblauwe lucht op het middaguur in Tsjechië is tijdens de zomermaanden een beste zeldzaamheid, dus deze kans werd direct benut. Het viaduct ligt aan de corridor vanuit Brno naar Kutná Hora waar op dagbasis een aantal goederentreinen overheen rijden. De meeste treinen van ČD Cargo rijden hier nog met de oude "Laminatka" locomotieven, die hun bijnaam te danken hebben aan het materiaal waarvan de buitenkant van de locomotieven is gemaakt, namelijk laminaat. Een topdrukte qua goederenverkeer is het zeker niet want stiltes van zo'n twee á drie uur zijn heel normaal hier, en al helemaal tijdens de vakantieperiode. Het hoofddoel was om hier een fraaie Laminatka, de oudste nog rijdende e-loccen van ČD Cargo, voor de lens te krijgen, maar die zekerheid was dus lang niet 100%.
Na een voorspoedige rit, en een wandeling inclusief klimwandje, bereikten we dan tegen 14:00 de locatie bij Dolní Loučky, waar het uitzicht net zoals bij het Sloveense Črnotiče, werkelijk adembenemend is. Het was nu simpelweg wachten geblazen in de hoop een goederentrein te treffen. Helaas rijden de stoptreinen hier sinds dit jaar niet meer met locomotieven uit de 242 serie, maar zijn ze vervangen door splinternieuwe treinstellen. Een plaag die steeds verder oprukt. De enige interessante personentreinen zijn nog de sneltreinen welke worden voortgetrokken door de 362's. Mocht er dus geen goederentrein passeren heb je altijd nog een leuke foto van de sneltrein, maar eerlijk gezegd kwamen we daar niet echt voor. Na niet al te lang wachten kwam de stopper voorbij, gevolgd door de sneltrein, en dat riedeltje herhaalde zich een uur later weer. De uren vlogen zo voorbij, en de tijd begon wel langzamerhand te dringen, wilde er überhaupt nog een goederentrein passeren in het mooie licht. Vanuit de andere richting was er ook nog niks gepasseerd, en de rust beviel ons niet echt, ook al is het geen heel drukke lijn. De hoop werd beetje bij beetje opgegeven, maar zoals ik vaker zeg; de aanhouder wint...
Een beetje verzonken in de telefoon, werden iets na vieren de oren gespitst toen er ineens een doffe toeter te horen was aan de andere kant van de tunnel. Aangezien ik best wat filmpjes gezien had van Laminatka's, herkende ik de toeter uit duizenden, dat moest er wel eentje zijn! We wilden echter niet te vroeg juichen want voor hetzelfde geld was het toch wat anders, maar toen ook het geruis oplaaide werd de hoop steeds groter dat we dan toch een Laminatka met goederentrein voor de lens zouden krijgen. Toen het geluid opeens hard werd in verband met het verlaten van de tunnel, werd de camera startklaar gemaakt. Wat volgde was een sprongetje in de lucht toen daar inderdaad een 230'er met een hele dikke sleep SŽ onderlossers tevoorschijn kwam. Bingo!
Er is letterlijk en figuurlijk nog geen wolkje aan de lucht als om 16:05 de ČD Cargo 230 003 het viaduct "Most Míru" bij Dolní Loučky oversteekt. Met de lege kwartszandtrein 49418 uit het Sloveense Rogatec is ze onderweg naar Kutná Hora, waar na locwissel de sleep onderlossers verder gaat naar Jestřebí. Waar het zo'n twee maanden eerder aan de Koperrampe niet wilde lukken om een sleep onderlossers van de SŽ achter een Nèz-Cassé te fotograferen, was het dus in Tsjechië wel raak, achter een niet minder fraaie Laminatka. Nadat het hoofddoel van de dag binnen was, werd er nog gewacht op wat komen ging, maar het bleef uiteindelijk hier bij. Vervolgens werd er naar Čebín gereden waar nog een BLG autotrein gefotografeerd kon worden. Word vervolgd!