[Amsterdam Houtrakpolder, Ruijgoordweg] RFO 687 met staalplakkentrein
Op zondag 8 januari begon voor mij het jaar 2023 op het gebied van de fotografie. Door een tijdelijk locomotieven tekort bij LTE, is sinds afgelopen vrijdag de RTS 1018 gepositioneerd op de Houtrakpolder om de kolenbedieningen bij OBA en de Nieuwe Rietlanden in opdracht van LTE uit te voeren. Deze vrij zonnige zondag zou ze haar eerste taak hebben en dit betrof het beladen van een kolentrein bij de Nieuwe Rietlanden. Aangezien de zonkansen voor de regio Amsterdam er vrij goed uit zagen, besloot ik 's ochtends richting de Houtrakpolder te rijden om daar polshoogte te nemen. In principe zou ergens tussen 10 uur en 12 uur de trein worden uitgehaald bij de terminal wat ervoor zorgt dat je ze op een aantal punten goed voor de zon kunt fotograferen. Ruimschoots op tijd arriveerde ik al op de Houtrakpolder waar meteen even gekeken werd hoe ver LTE was met het laden van de kolen. Daar zag ik tot mijn verbazing dat letterlijk pas de eerste bak onder de laadinstallatie stond, terwijl het al bijna 10 uur was. Daarnaast stond de RTS 1018 ingeklemd tussen de trein en de Rhenus Traxx. Dat laatste kon nog wel eens voor problemen gaan zorgen want als de loccen niet op het emplacement van Rietlanden zouden worden omgewisseld, werd het een kansloze bedoening.
Ik stond voor een dilemma, hier afwachten op LTE in de hoop dat de loccen nog omgewisseld zouden worden, of richting Teuge rijden. In Teuge wilde ik namelijk 's middags SBB Cargo fotograferen met een omgeleide Mortara-Shuttle naar Rotterdam Pernis. Ik kreeg echter vrij snel te horen dat deze trein helaas geannuleerd was, dus dat maakte de keus wel veel makkelijker. Ik besloot dus maar om even rond te gaan kijken of er ergens anders misschien actie was. Het was immers flink zonnig en ik moest nog wel een tijdje wachten op LTE. Toen ik toekwam bij emplacement Heining zag ik reeds al een aantal andere fotografen staan waaraan werd gevraagd of zij wisten of er misschien nog wat anders te fotograferen viel. Maar ook zij waren naar hier getrokken om LTE te fotograferen. Desondanks raakte ik aan de praat, en terwijl we aan het praten waren, zagen we verderop personeel op de RailExperts 6004 klimmen. Ik besloot om even naar de GPS terminal te rijden om te zien of daar toevallig een keteltrein stond, en inderdaad, deze was aanwezig.
Na mijn constatering reed ik weer terug naar de rest en weldra ik gearriveerd was, kwam de kleine diesel al onze kant op gereden. Bij het sleutelen van de overweg werd er even nagevraagd of de trein in twee delen werd uitgehaald, en dit was inderdaad het geval. Het leek er dus op dat we een leuke extra voor de lens zouden krijgen, want zondagen zijn niet de meest drukke dagen in het Amsterdamse havengebied. Ik had dan van tevoren ook niet gedacht een tweede trein naast LTE te treffen.
Nadat de diesel weer was verdwenen kon het wachten beginnen op haar terugkomst met het eerste deel van de set ketels. Tijdens het wachten veranderde er helaas wel het een en ander in de lucht. Vanuit het zuiden kwamen opeens dunne veegachtige stapelwolken opzetten welke typerend zijn voor winderige maar heldere winterse dagen. Het werd al snel een Russische roulette tussen de zon en de wolken waardoor het stressniveau toch wel weer opgekrikt werd. Zo'n 35 minuten nadat de diesel verdwenen was, kwam ze weer in beeld met de eerste sleep ketels. De zon zat net achter een middelgrote wolk, maar daar achter zat een blauw gat. Helaas duurde het met de zon allemaal iets te lang en viel de eerste poging in het water.
We hadden gelukkig nog een tweede poging, maar de zon zou bij de tweede poging wel redelijk haaks gaan staan. We besloten dan ook te gaan kijken bij de aansluiting naar de GPS terminal waar langzamerhand de zon goed zou gaan staan. Terwijl we onderweg waren zagen we in de verte een geel met zwarte neus in de verte bij de TMA terminal. Dit moest wel een Hippeltje van RFO zijn en dus werd even snel doorgereden naar het locje. Inderdaad was deze actief, maar zonder last. Er werd dus weer omgekeerd om richting de GPS terminal te gaan, maar RFO werd in het achterhoofd gehouden. Al snel kwamen we tot de conclusie dat er geen geschikte stek was bij de aansluiting naar de GPS terminal, waarop we besloten de tweede poging op dezelfde stek als de eerste poging te ondernemen. Terwijl we terugreden kwam RailExperts ons al tegemoet gereden wat erop duidde dat het niet lang ging duren. Om het inmiddels al lange verhaal wat korter te houden; poging twee werd een kopie van poging één, wat erop neerkwam dat we met lege handen achterbleven op het gebied van de keteltrein.
Na dit debacle was het de beurt aan RFO om als losse loc richting ons te rijden. op emplacement Heining stond een sleep PKP Eanos'sen waarvan wij het vermoeden hadden dat RFO deze nu naar de Aziëhavenweg ging brengen. Echter bleek dit niet het geval te zijn, want de loc ging los richting de Aziëhavenweg en liet de sleep kolenbakken voor wat het was. We besloten richting de Nieuwe Rietlanden te rijden, want we waren inmiddels zo'n twee uur verder en LTE moest nu dus wel een heel eind zijn. De zon kwam ook weer vaker tevoorschijn, dus de hoop dat LTE wel ging lukken was groot. Precies toen we toekwamen werd de trein inderdaad uitgehaald, maar tot onze grote frustratie was de RTS 1018 nog steeds ingesloten en de locs werden ook niet op het emplacement van de Rietlanden omgewisseld. Dit betekende dat het onmogelijk werd om een goede foto van deze trein te maken. Het leek erop dat we dus met compleet lege handen weer het Amsterdamse havengebied zouden verlaten. Er werd dus nog maar even gekeken of er elders wat onderweg was, want de zon kwam wel steeds meer terug. Enkel de RFO 1829 was vanuit Bad Bentheim naar Rotterdam onderweg, maar deze reed eigenlijk nergens in het westen echt lekker...
Ik stond op het punt om twee jongens die met me meegelift waren, richting Amsterdam Sloterdijk te brengen, totdat we ons bedachten dat het Hippeltje van RFO nog actief was. Deze was naar de Aziëhavenweg gereden waar toen nog geen trein was, maar misschien was dit nu wel het geval. Toen we over de overweg reden stond daar een wel heel aangename verrassing! Uit het niks stond daar opeens een staalplakkentrein, een vervoertje van RFO wat wel vaker in januari en februari opeens tevoorschijn komt en een paar weken later uit het niks weer verdwenen is. De trein stond al vertrekgereed om geduwd richting de TMA terminal te gaan, maar moest nog wachten totdat LTE was gearriveerd vanuit de Nieuwe Rietlanden. Dit gaf ons de mogelijkheid om een stek uit te kiezen langs de lijn naar de TMA terminal. In de tussentijd konden ook de wolken steeds meer verdwijnen wat we natuurlijk totaal niet erg vonden. In het verleden werd deze trein soms in twee delen geplaatst, maar het leek erop dat de lange sleep nu in zijn geheel werd geduwd wat er wel voor zorgde dat de kansen kleiner waren om deze trein goed op de foto te zetten.
Tijdens het wachten kwam de zon weer steeds vaker om de hoek kijken, en uiteindelijk werden de eerste wagens in de verte zichtbaar. Het duurde allemaal wel lang aangezien er een aantal overwegen gesleuteld moesten worden. Door het hoge treingewicht duurde het na het stoppen voor de overwegen ook wel even totdat de trein echt op gang kwam. Dit zou wel betekenen dat we haar nog zouden kunnen inhalen voor een tweede foto verderop. Uiteindelijk werd de overweg achter ons gesleuteld en kwamen niet veel later de eerste geduwde wagens voorbij. De zon had zich inmiddels in een lekker blauw gat gehangen en dus leek het dan eindelijk nu wel goed te gaan met deze heel onverwachtse fraaie trein!
De klok slaat 14:30 als in een heerlijk winterzonnetje de RFO 687 de vele fotografen duwend passeert vlak voor de aankomst bij de TMA terminal. Aan de haak heeft ze de eerste van in totaal 14 staalplakkentreinen die de komende twee maanden gaan rijden tussen Tata Steel in Beverwijk en de TMA terminal op de Houtrakpolder. Na deze 14 ritten is het vervoer weer "uit het niks" verdwenen en zal hoogstwaarschijnlijk in januari 2024 weer opeens tevoorschijn komen. Na deze foto werd er snel naar voren gereden voor een tweede succesvolle foto, welke mogelijk was vanwege het open moeten maken van het hek van de terminal. Toevallig stond deze trein bij de bediening naar TMA hoog op mijn lijstje, maar doordat ze enkel in de wintermaanden kort rijdt kwam het er nooit van. Soms heb je zulke toeval als deze nodig om een trein voor de lens te krijgen!
[Amsterdam Houtrakpolder, Ruijgoordweg] RFO 687 met staalplakkentrein
Op zondag 8 januari begon voor mij het jaar 2023 op het gebied van de fotografie. Door een tijdelijk locomotieven tekort bij LTE, is sinds afgelopen vrijdag de RTS 1018 gepositioneerd op de Houtrakpolder om de kolenbedieningen bij OBA en de Nieuwe Rietlanden in opdracht van LTE uit te voeren. Deze vrij zonnige zondag zou ze haar eerste taak hebben en dit betrof het beladen van een kolentrein bij de Nieuwe Rietlanden. Aangezien de zonkansen voor de regio Amsterdam er vrij goed uit zagen, besloot ik 's ochtends richting de Houtrakpolder te rijden om daar polshoogte te nemen. In principe zou ergens tussen 10 uur en 12 uur de trein worden uitgehaald bij de terminal wat ervoor zorgt dat je ze op een aantal punten goed voor de zon kunt fotograferen. Ruimschoots op tijd arriveerde ik al op de Houtrakpolder waar meteen even gekeken werd hoe ver LTE was met het laden van de kolen. Daar zag ik tot mijn verbazing dat letterlijk pas de eerste bak onder de laadinstallatie stond, terwijl het al bijna 10 uur was. Daarnaast stond de RTS 1018 ingeklemd tussen de trein en de Rhenus Traxx. Dat laatste kon nog wel eens voor problemen gaan zorgen want als de loccen niet op het emplacement van Rietlanden zouden worden omgewisseld, werd het een kansloze bedoening.
Ik stond voor een dilemma, hier afwachten op LTE in de hoop dat de loccen nog omgewisseld zouden worden, of richting Teuge rijden. In Teuge wilde ik namelijk 's middags SBB Cargo fotograferen met een omgeleide Mortara-Shuttle naar Rotterdam Pernis. Ik kreeg echter vrij snel te horen dat deze trein helaas geannuleerd was, dus dat maakte de keus wel veel makkelijker. Ik besloot dus maar om even rond te gaan kijken of er ergens anders misschien actie was. Het was immers flink zonnig en ik moest nog wel een tijdje wachten op LTE. Toen ik toekwam bij emplacement Heining zag ik reeds al een aantal andere fotografen staan waaraan werd gevraagd of zij wisten of er misschien nog wat anders te fotograferen viel. Maar ook zij waren naar hier getrokken om LTE te fotograferen. Desondanks raakte ik aan de praat, en terwijl we aan het praten waren, zagen we verderop personeel op de RailExperts 6004 klimmen. Ik besloot om even naar de GPS terminal te rijden om te zien of daar toevallig een keteltrein stond, en inderdaad, deze was aanwezig.
Na mijn constatering reed ik weer terug naar de rest en weldra ik gearriveerd was, kwam de kleine diesel al onze kant op gereden. Bij het sleutelen van de overweg werd er even nagevraagd of de trein in twee delen werd uitgehaald, en dit was inderdaad het geval. Het leek er dus op dat we een leuke extra voor de lens zouden krijgen, want zondagen zijn niet de meest drukke dagen in het Amsterdamse havengebied. Ik had dan van tevoren ook niet gedacht een tweede trein naast LTE te treffen.
Nadat de diesel weer was verdwenen kon het wachten beginnen op haar terugkomst met het eerste deel van de set ketels. Tijdens het wachten veranderde er helaas wel het een en ander in de lucht. Vanuit het zuiden kwamen opeens dunne veegachtige stapelwolken opzetten welke typerend zijn voor winderige maar heldere winterse dagen. Het werd al snel een Russische roulette tussen de zon en de wolken waardoor het stressniveau toch wel weer opgekrikt werd. Zo'n 35 minuten nadat de diesel verdwenen was, kwam ze weer in beeld met de eerste sleep ketels. De zon zat net achter een middelgrote wolk, maar daar achter zat een blauw gat. Helaas duurde het met de zon allemaal iets te lang en viel de eerste poging in het water.
We hadden gelukkig nog een tweede poging, maar de zon zou bij de tweede poging wel redelijk haaks gaan staan. We besloten dan ook te gaan kijken bij de aansluiting naar de GPS terminal waar langzamerhand de zon goed zou gaan staan. Terwijl we onderweg waren zagen we in de verte een geel met zwarte neus in de verte bij de TMA terminal. Dit moest wel een Hippeltje van RFO zijn en dus werd even snel doorgereden naar het locje. Inderdaad was deze actief, maar zonder last. Er werd dus weer omgekeerd om richting de GPS terminal te gaan, maar RFO werd in het achterhoofd gehouden. Al snel kwamen we tot de conclusie dat er geen geschikte stek was bij de aansluiting naar de GPS terminal, waarop we besloten de tweede poging op dezelfde stek als de eerste poging te ondernemen. Terwijl we terugreden kwam RailExperts ons al tegemoet gereden wat erop duidde dat het niet lang ging duren. Om het inmiddels al lange verhaal wat korter te houden; poging twee werd een kopie van poging één, wat erop neerkwam dat we met lege handen achterbleven op het gebied van de keteltrein.
Na dit debacle was het de beurt aan RFO om als losse loc richting ons te rijden. op emplacement Heining stond een sleep PKP Eanos'sen waarvan wij het vermoeden hadden dat RFO deze nu naar de Aziëhavenweg ging brengen. Echter bleek dit niet het geval te zijn, want de loc ging los richting de Aziëhavenweg en liet de sleep kolenbakken voor wat het was. We besloten richting de Nieuwe Rietlanden te rijden, want we waren inmiddels zo'n twee uur verder en LTE moest nu dus wel een heel eind zijn. De zon kwam ook weer vaker tevoorschijn, dus de hoop dat LTE wel ging lukken was groot. Precies toen we toekwamen werd de trein inderdaad uitgehaald, maar tot onze grote frustratie was de RTS 1018 nog steeds ingesloten en de locs werden ook niet op het emplacement van de Rietlanden omgewisseld. Dit betekende dat het onmogelijk werd om een goede foto van deze trein te maken. Het leek erop dat we dus met compleet lege handen weer het Amsterdamse havengebied zouden verlaten. Er werd dus nog maar even gekeken of er elders wat onderweg was, want de zon kwam wel steeds meer terug. Enkel de RFO 1829 was vanuit Bad Bentheim naar Rotterdam onderweg, maar deze reed eigenlijk nergens in het westen echt lekker...
Ik stond op het punt om twee jongens die met me meegelift waren, richting Amsterdam Sloterdijk te brengen, totdat we ons bedachten dat het Hippeltje van RFO nog actief was. Deze was naar de Aziëhavenweg gereden waar toen nog geen trein was, maar misschien was dit nu wel het geval. Toen we over de overweg reden stond daar een wel heel aangename verrassing! Uit het niks stond daar opeens een staalplakkentrein, een vervoertje van RFO wat wel vaker in januari en februari opeens tevoorschijn komt en een paar weken later uit het niks weer verdwenen is. De trein stond al vertrekgereed om geduwd richting de TMA terminal te gaan, maar moest nog wachten totdat LTE was gearriveerd vanuit de Nieuwe Rietlanden. Dit gaf ons de mogelijkheid om een stek uit te kiezen langs de lijn naar de TMA terminal. In de tussentijd konden ook de wolken steeds meer verdwijnen wat we natuurlijk totaal niet erg vonden. In het verleden werd deze trein soms in twee delen geplaatst, maar het leek erop dat de lange sleep nu in zijn geheel werd geduwd wat er wel voor zorgde dat de kansen kleiner waren om deze trein goed op de foto te zetten.
Tijdens het wachten kwam de zon weer steeds vaker om de hoek kijken, en uiteindelijk werden de eerste wagens in de verte zichtbaar. Het duurde allemaal wel lang aangezien er een aantal overwegen gesleuteld moesten worden. Door het hoge treingewicht duurde het na het stoppen voor de overwegen ook wel even totdat de trein echt op gang kwam. Dit zou wel betekenen dat we haar nog zouden kunnen inhalen voor een tweede foto verderop. Uiteindelijk werd de overweg achter ons gesleuteld en kwamen niet veel later de eerste geduwde wagens voorbij. De zon had zich inmiddels in een lekker blauw gat gehangen en dus leek het dan eindelijk nu wel goed te gaan met deze heel onverwachtse fraaie trein!
De klok slaat 14:30 als in een heerlijk winterzonnetje de RFO 687 de vele fotografen duwend passeert vlak voor de aankomst bij de TMA terminal. Aan de haak heeft ze de eerste van in totaal 14 staalplakkentreinen die de komende twee maanden gaan rijden tussen Tata Steel in Beverwijk en de TMA terminal op de Houtrakpolder. Na deze 14 ritten is het vervoer weer "uit het niks" verdwenen en zal hoogstwaarschijnlijk in januari 2024 weer opeens tevoorschijn komen. Na deze foto werd er snel naar voren gereden voor een tweede succesvolle foto, welke mogelijk was vanwege het open moeten maken van het hek van de terminal. Toevallig stond deze trein bij de bediening naar TMA hoog op mijn lijstje, maar doordat ze enkel in de wintermaanden kort rijdt kwam het er nooit van. Soms heb je zulke toeval als deze nodig om een trein voor de lens te krijgen!