[Mehrhoog, Veenackerweg] SBB Cargo 193 516 met Melzo-Shuttle 40030
Op de qua weer nogal wisselvallige en onstuimige zaterdag 17 september reed de SSN weer eens met haar 01 1075 naar Duitsland toe. Onder de naam "Ruhr-Express" ging de grote oude stomer vanuit Rotterdam via grensovergang Emmerich en de KBS420 naar het Eisenbahnmuseum in Bochum Dahlhausen. Aangezien de oude loc geen ETCS aan boord heeft en dat tegenwoordig wel de norm is op het grensbaanvak tussen Zevenaar en Emmerich, werd op dit stuk de van NIAG gehuurde 186 142 voor de trein gezet. Aangezien ik weer een redelijk drukke werkweek erop had zitten, en de zonkansen pas tegen de avond beter waren, besloot ik de heenrit even te laten voor wat het was zodat ik kon uitslapen.
Overdag besloot ik dan even goed voor stekken te gaan kijken tussen Oberhausen en Emmerich, wat heden ten dage toch best lastig is. Door de al jaren durende werkzaamheden ten behoeve van het derde spoor verdwijnen en ontstaan er voortdurend stekken. Na wat onderzoek bleek dat er vooral rond Haldern en Mehrhoog wat mogelijk was, maar al snel bleken de mogelijkheden rondom Haldern ook zo goed als verdwenen. Hier was men namelijk bezig met het bouwen van een geluidsmuur op de achtergrond, en stonden er zogenaamde dubbele portalen. Dit houdt in dat er nieuwe bovenleidingsportalen geplaatst zijn, maar dat de draad nog aan de oude masten hangt. Iets zuidelijker was normaliter ook een leuke plek inclusief trafomast te vinden, maar ook dit is tegenwoordig een bouwput geworden. Aangezien er op veel andere plekken ellenlange kilometers aan bomen langs het spoor staan, waren we aangewezen op Mehrhoog. Hier heb je bij een overweg een vrij bekende stek, maar persoonlijk vind ik deze maar niks en dus zocht ik nog even verder. Uiteindelijk zag ik dat je voor de inrijder van Mehrhoog een leuke plek had en dus besloten we het er maar hier op te gokken.
Onderweg werd op Arnhem Teun opgehaald om via zijn huis uiteindelijk naar Mehrhoog te rijden. De weerradars waren positief en lieten een flink zongat zien rond de doorkomsttijd van SSN, mits deze natuurlijk op tijd zou zijn. In de laatste flinke regenbui, die het zicht op de weg flink belemmerde, werd er richting de beoogde locatie gereden. Eenmaal aangekomen bleven we nog even in de auto wachten, we hadden immers nog genoeg tijd en het regende nog pijpenstelen. Na zo'n 10 minuten gewacht te hebben kwam al snel de zon door en was het tijd om even door het veld te lopen richting de stek, waar ik overigens nog nooit foto's van had gezien. De wegtrekkende bui zorgde voor een spectaculaire achtergrond die nog zeker aanwezig zou moeten zijn tijdens de doorkomsttijd van SSN.
Echter, op de nodige fora en in de welbekende appgroepen was er nog niks vernomen van de stoomtrein. Zo langzamerhand ontstond dan ook de twijfel of de museumtrein überhaupt op tijd onderweg was. Vlak voor de geplande doorkomsttijd kwam nog KRE voorbij, en in principe was de verwachting dat SSN daar achteraan zou moeten zitten. Een achterlangs trekkende regenbui zorgde opnieuw voor spectaculaire omstandigheden, maar geen spoor van SSN. Na ongeveer twintig minuten gewacht te hebben kwam dan het gevreesde nieuws dat SSN zwaar te laat onderweg was, dit in verband een eerdere verstoring in Bochum. Aangezien het september is en dus de avonden niet zo lang meer zijn konden we een wel heel fraaie foto, de omstandigheden waren echt bruut, wel op onze buiken schrijven. Desalniettemin was het licht nog steeds fraai en dus besloten we maar te wachten op hopelijk misschien nog een leuke goederentrein. We stonden er immers toch, en de zelf gevonden stek vonden we toch wel erg fraai. Je had hier namelijk niet echt het idee dat je aan de spoorlijn naar Emmerich stond. Als je mij had verteld dat dit de Rheintalbahn rond Auggen was, had ik je zo geloofd.
Na bijna 50 minuten gewacht te hebben kwam er dan eindelijk iets interessants opdoemen. Het had een hoog frontsein en even was er valse hoop dat het alsnog SSN zou zijn. Al snel zagen we dat dit een blauwe 193'er van SBB Cargo betrof, die als kleine goedmaker haar dienst zou bewijzen. De flinke regenbuien waren inmiddels al verdwenen en wat resteerde waren nog enkele wolkjes die het luchtdecor opvulden. Het licht was ook al een aantal keer uit geweest door opkomende sluierslierten, maar op het juiste moment kwam de zon toch nog even door zodat we in dit erg fraaie licht alsnog een leuke trein konden fotograferen!
Het is 18:58 als de SBB Cargo 193 516 met volbeladen Melzo-Shuttle 40030 de twee fotografen passeert net buiten Mehrhoog vanuit Melzo-Scalo naar Waalhaven Zuid. Niet veel later verdween de zon dan toch echt achter de opkomende sluierbewolking waarop we besloten in te pakken en richting Emmerich te rijden. In Emmerich hoopten we nog een nachtplaatje van SSN te bouwen, maar deze kwam zoals verwacht kansloos op spoor 4 te staan. Opmerkelijker was dat SBB Cargo zo'n twee uur na doorkomst in Mehrhoog pas arriveerde in Emmerich. Na het bezoekje aan Emmerich werd nog even Restaurant de Gouden Bogen opgezocht alvorens te vertrekken richting Nederland!
[Mehrhoog, Veenackerweg] SBB Cargo 193 516 met Melzo-Shuttle 40030
Op de qua weer nogal wisselvallige en onstuimige zaterdag 17 september reed de SSN weer eens met haar 01 1075 naar Duitsland toe. Onder de naam "Ruhr-Express" ging de grote oude stomer vanuit Rotterdam via grensovergang Emmerich en de KBS420 naar het Eisenbahnmuseum in Bochum Dahlhausen. Aangezien de oude loc geen ETCS aan boord heeft en dat tegenwoordig wel de norm is op het grensbaanvak tussen Zevenaar en Emmerich, werd op dit stuk de van NIAG gehuurde 186 142 voor de trein gezet. Aangezien ik weer een redelijk drukke werkweek erop had zitten, en de zonkansen pas tegen de avond beter waren, besloot ik de heenrit even te laten voor wat het was zodat ik kon uitslapen.
Overdag besloot ik dan even goed voor stekken te gaan kijken tussen Oberhausen en Emmerich, wat heden ten dage toch best lastig is. Door de al jaren durende werkzaamheden ten behoeve van het derde spoor verdwijnen en ontstaan er voortdurend stekken. Na wat onderzoek bleek dat er vooral rond Haldern en Mehrhoog wat mogelijk was, maar al snel bleken de mogelijkheden rondom Haldern ook zo goed als verdwenen. Hier was men namelijk bezig met het bouwen van een geluidsmuur op de achtergrond, en stonden er zogenaamde dubbele portalen. Dit houdt in dat er nieuwe bovenleidingsportalen geplaatst zijn, maar dat de draad nog aan de oude masten hangt. Iets zuidelijker was normaliter ook een leuke plek inclusief trafomast te vinden, maar ook dit is tegenwoordig een bouwput geworden. Aangezien er op veel andere plekken ellenlange kilometers aan bomen langs het spoor staan, waren we aangewezen op Mehrhoog. Hier heb je bij een overweg een vrij bekende stek, maar persoonlijk vind ik deze maar niks en dus zocht ik nog even verder. Uiteindelijk zag ik dat je voor de inrijder van Mehrhoog een leuke plek had en dus besloten we het er maar hier op te gokken.
Onderweg werd op Arnhem Teun opgehaald om via zijn huis uiteindelijk naar Mehrhoog te rijden. De weerradars waren positief en lieten een flink zongat zien rond de doorkomsttijd van SSN, mits deze natuurlijk op tijd zou zijn. In de laatste flinke regenbui, die het zicht op de weg flink belemmerde, werd er richting de beoogde locatie gereden. Eenmaal aangekomen bleven we nog even in de auto wachten, we hadden immers nog genoeg tijd en het regende nog pijpenstelen. Na zo'n 10 minuten gewacht te hebben kwam al snel de zon door en was het tijd om even door het veld te lopen richting de stek, waar ik overigens nog nooit foto's van had gezien. De wegtrekkende bui zorgde voor een spectaculaire achtergrond die nog zeker aanwezig zou moeten zijn tijdens de doorkomsttijd van SSN.
Echter, op de nodige fora en in de welbekende appgroepen was er nog niks vernomen van de stoomtrein. Zo langzamerhand ontstond dan ook de twijfel of de museumtrein überhaupt op tijd onderweg was. Vlak voor de geplande doorkomsttijd kwam nog KRE voorbij, en in principe was de verwachting dat SSN daar achteraan zou moeten zitten. Een achterlangs trekkende regenbui zorgde opnieuw voor spectaculaire omstandigheden, maar geen spoor van SSN. Na ongeveer twintig minuten gewacht te hebben kwam dan het gevreesde nieuws dat SSN zwaar te laat onderweg was, dit in verband een eerdere verstoring in Bochum. Aangezien het september is en dus de avonden niet zo lang meer zijn konden we een wel heel fraaie foto, de omstandigheden waren echt bruut, wel op onze buiken schrijven. Desalniettemin was het licht nog steeds fraai en dus besloten we maar te wachten op hopelijk misschien nog een leuke goederentrein. We stonden er immers toch, en de zelf gevonden stek vonden we toch wel erg fraai. Je had hier namelijk niet echt het idee dat je aan de spoorlijn naar Emmerich stond. Als je mij had verteld dat dit de Rheintalbahn rond Auggen was, had ik je zo geloofd.
Na bijna 50 minuten gewacht te hebben kwam er dan eindelijk iets interessants opdoemen. Het had een hoog frontsein en even was er valse hoop dat het alsnog SSN zou zijn. Al snel zagen we dat dit een blauwe 193'er van SBB Cargo betrof, die als kleine goedmaker haar dienst zou bewijzen. De flinke regenbuien waren inmiddels al verdwenen en wat resteerde waren nog enkele wolkjes die het luchtdecor opvulden. Het licht was ook al een aantal keer uit geweest door opkomende sluierslierten, maar op het juiste moment kwam de zon toch nog even door zodat we in dit erg fraaie licht alsnog een leuke trein konden fotograferen!
Het is 18:58 als de SBB Cargo 193 516 met volbeladen Melzo-Shuttle 40030 de twee fotografen passeert net buiten Mehrhoog vanuit Melzo-Scalo naar Waalhaven Zuid. Niet veel later verdween de zon dan toch echt achter de opkomende sluierbewolking waarop we besloten in te pakken en richting Emmerich te rijden. In Emmerich hoopten we nog een nachtplaatje van SSN te bouwen, maar deze kwam zoals verwacht kansloos op spoor 4 te staan. Opmerkelijker was dat SBB Cargo zo'n twee uur na doorkomst in Mehrhoog pas arriveerde in Emmerich. Na het bezoekje aan Emmerich werd nog even Restaurant de Gouden Bogen opgezocht alvorens te vertrekken richting Nederland!