BramTrains
4712 & 4705 @ Grândola
Zoal u weet, ben ik afgelopen zomervakantie naar Portugal gereisd met de bedoeling zo veel mogelijk oude diesellocomotieven op foto te kunnen zetten. Hiermee bedoel ik o.a. de locserie CP1900 in het zuiden en de CP1400 in het noorden. Met het noorden bedoel ik de Dourolijn en haar reizigerstreinen etc. Met het zuiden bedoel ik de Ramal de Neves Corvo die leidt naar de Zn/Cu-mijn van Somincor. Aangezien er in de regio Alentejo naast de 'dagelijkse' bediening van deze mijn weinig te doen is, werd er op 25 juli postgevat in Grândola. Op zaterdag rijdt er namelijk geen Minerio (mijntrein) dus konden we wat langer in ons bed blijven liggen stinken.
Rond de klok van 9 vertrokken we dan maar richting spotplek. De enige spoorlijn die de haven van Sines met het hinterland verbindt is dan ook de ideale lijn om tijdens het weekend een bezoekje te brengen. In Sines bevindt zich een de containerterminal XXI. Deze terminal behandelt tot 10 treinen per dag. Naar gelang haar grootte ziet het ze dus veel containers aan- en afgevoerd worden. Het mag dan ook niet verbazen dat in 2019 beslist werd om de haven uit te breiden. Na deze uitbreiding zou de haven 50% meer containerhandling capaciteit verkrijgen en zouden ook grotere boten (zogenaamde megacarriers, dewelke ook te zien zijn in de haven van Antwerpen) kunnen aanmeren.
Het gros van de cargo op de lijn tussen Poceirao en Ermidas Sado zijn dan ook containertrein. Ook om vanuit de Algarve richting noorden te reizen moet men via dit zelfde tracé komen. Op dat vlak is treinen fotograferen in Portugal een fluitje van een cent. Ga je ergens op de centrale noord zuid as staan, dan heb je gegarandeerd prijs. En wie weet krijgen we er volgende zomer wel gesleepte rammen bij met CP2600 bij!
Zo gezegd zo gedaan. We stonden dus in Grândola ons geluk te beproeven. Vanuit een spar kon ik mits wat takken af te zagen wel een mooi zicht bekomen. Na een klein half uurtje wachten kwam daar dan een zandtrein de bocht uit gereden. De claxon voor het station was geen overbodige luxe want tegen dat ik helemaal bovenaan was geklommen, kwam dit koppel beauties de bocht al uitgereden. Aan de haak hebben ze een schattige zandtrein mee uit het vormingsstation Entroncamento met bestemming Loulé. Vraag me niet waar men die wagens lost. Ik weet het zelf niet goed. Voor zo ver ik weet is Loulé vooral gekend voor haar kerosine verkeer naar de luchthaven van Faro, gereden door takargo.
Op de foto ziet u dus de 4712 en 4705 van de nationale vervoersmaatschappij Medway. 'Nationale', nu ja, eigenlijk is het een situatie zoals bij Lineas. Ooit was Medway gewoon Comboios de Portugal zoals ooit Lineas de NMBS was. Een beetje kort door de bocht, maar daar komt het eigenlijk wel op neer. Terwijl de fotograaf reeds klokslag 10uur 's morgens staat te bakken en te braden passeert deze zandtrein het Grieks-aandoende dorpje Grândola op weg naar Loulé.
4712 & 4705 @ Grândola
Zoal u weet, ben ik afgelopen zomervakantie naar Portugal gereisd met de bedoeling zo veel mogelijk oude diesellocomotieven op foto te kunnen zetten. Hiermee bedoel ik o.a. de locserie CP1900 in het zuiden en de CP1400 in het noorden. Met het noorden bedoel ik de Dourolijn en haar reizigerstreinen etc. Met het zuiden bedoel ik de Ramal de Neves Corvo die leidt naar de Zn/Cu-mijn van Somincor. Aangezien er in de regio Alentejo naast de 'dagelijkse' bediening van deze mijn weinig te doen is, werd er op 25 juli postgevat in Grândola. Op zaterdag rijdt er namelijk geen Minerio (mijntrein) dus konden we wat langer in ons bed blijven liggen stinken.
Rond de klok van 9 vertrokken we dan maar richting spotplek. De enige spoorlijn die de haven van Sines met het hinterland verbindt is dan ook de ideale lijn om tijdens het weekend een bezoekje te brengen. In Sines bevindt zich een de containerterminal XXI. Deze terminal behandelt tot 10 treinen per dag. Naar gelang haar grootte ziet het ze dus veel containers aan- en afgevoerd worden. Het mag dan ook niet verbazen dat in 2019 beslist werd om de haven uit te breiden. Na deze uitbreiding zou de haven 50% meer containerhandling capaciteit verkrijgen en zouden ook grotere boten (zogenaamde megacarriers, dewelke ook te zien zijn in de haven van Antwerpen) kunnen aanmeren.
Het gros van de cargo op de lijn tussen Poceirao en Ermidas Sado zijn dan ook containertrein. Ook om vanuit de Algarve richting noorden te reizen moet men via dit zelfde tracé komen. Op dat vlak is treinen fotograferen in Portugal een fluitje van een cent. Ga je ergens op de centrale noord zuid as staan, dan heb je gegarandeerd prijs. En wie weet krijgen we er volgende zomer wel gesleepte rammen bij met CP2600 bij!
Zo gezegd zo gedaan. We stonden dus in Grândola ons geluk te beproeven. Vanuit een spar kon ik mits wat takken af te zagen wel een mooi zicht bekomen. Na een klein half uurtje wachten kwam daar dan een zandtrein de bocht uit gereden. De claxon voor het station was geen overbodige luxe want tegen dat ik helemaal bovenaan was geklommen, kwam dit koppel beauties de bocht al uitgereden. Aan de haak hebben ze een schattige zandtrein mee uit het vormingsstation Entroncamento met bestemming Loulé. Vraag me niet waar men die wagens lost. Ik weet het zelf niet goed. Voor zo ver ik weet is Loulé vooral gekend voor haar kerosine verkeer naar de luchthaven van Faro, gereden door takargo.
Op de foto ziet u dus de 4712 en 4705 van de nationale vervoersmaatschappij Medway. 'Nationale', nu ja, eigenlijk is het een situatie zoals bij Lineas. Ooit was Medway gewoon Comboios de Portugal zoals ooit Lineas de NMBS was. Een beetje kort door de bocht, maar daar komt het eigenlijk wel op neer. Terwijl de fotograaf reeds klokslag 10uur 's morgens staat te bakken en te braden passeert deze zandtrein het Grieks-aandoende dorpje Grândola op weg naar Loulé.