BramTrains
5532 & 55XX @ Zwankendamme L51A
De werken aan de toekomstige rangeerbundel van Zwankendamme gaan goed vooruit. De de dwarsliggers met sporen zijn reeds gelegd, 2weken geleden moest er nog ballast aangevoerd worden. Met deed beroep op de 5532 die in de nacht van woensdag op donderdag een setje tremels naar Zeebrugge mocht brengen. De dag erop, in de vroege ochtend zat haar werk er al enkele uren op. Terwijl zij staat uit te rusten onder een stralende winterzon kwam ik er met de auto langsgereden. Ik zag deze 55er staan, en ging onmiddellijk gaan vragen of ik er een foto mocht van nemen. Aangezien de hoofdsporen tussen mezelf en de loc lagen, mocht ik niet oversteken van de werfleider. Toen ik vroeg of ik van de andere kant kon komen was dat ook niet toegestaan omdat de berm aan de andere kant ook nog werfgebied was volgens hem. Ik vaagde er toch mij broek aan en ging een kijkje nemen langs de andere kant. Langs daar volgde ik het fietspad en klom zeker 3 keer omhoog om te kijken of ik al ver genoeg was. Uiteindelijk stond ik goed, maakte vanop deze berg aarde een uitzichtsfoto van de bundel. Ik vrees ervoor dat de werfleider mij gezien heeft. Hoe dan ook, onder mij staat een muur van 9m hoog die de heuvel stabiliseert langs de kant van de bundel. Ik had dus wel even tijd om mijn foto te maken. Al denk ik dat een gemiddelde Homo Sapiens niet in staat is om dit hoogteverschil te overbruggen in de tijdsfractie waarin een foto gemaakt wordt. Ik klauterde terug naar beneden. Door de vriestemperaturen was de losse aarde wat harder en zakte ik er niet helemaal door...
Daarna ging ik nog wat verder in de haven want daar stond ook nog iets leuks gepland. Nadat ook deze op de gevoelige plaat was gezet keerde ik voldaan terug naar huis. En wat zag ik daar: die ene loc had zich vermenigvuldigd. De nieuweling had ook nog eens de tijd gehad om zichzelf wat op te kalefateren;-)
5532 & 55XX @ Zwankendamme L51A
De werken aan de toekomstige rangeerbundel van Zwankendamme gaan goed vooruit. De de dwarsliggers met sporen zijn reeds gelegd, 2weken geleden moest er nog ballast aangevoerd worden. Met deed beroep op de 5532 die in de nacht van woensdag op donderdag een setje tremels naar Zeebrugge mocht brengen. De dag erop, in de vroege ochtend zat haar werk er al enkele uren op. Terwijl zij staat uit te rusten onder een stralende winterzon kwam ik er met de auto langsgereden. Ik zag deze 55er staan, en ging onmiddellijk gaan vragen of ik er een foto mocht van nemen. Aangezien de hoofdsporen tussen mezelf en de loc lagen, mocht ik niet oversteken van de werfleider. Toen ik vroeg of ik van de andere kant kon komen was dat ook niet toegestaan omdat de berm aan de andere kant ook nog werfgebied was volgens hem. Ik vaagde er toch mij broek aan en ging een kijkje nemen langs de andere kant. Langs daar volgde ik het fietspad en klom zeker 3 keer omhoog om te kijken of ik al ver genoeg was. Uiteindelijk stond ik goed, maakte vanop deze berg aarde een uitzichtsfoto van de bundel. Ik vrees ervoor dat de werfleider mij gezien heeft. Hoe dan ook, onder mij staat een muur van 9m hoog die de heuvel stabiliseert langs de kant van de bundel. Ik had dus wel even tijd om mijn foto te maken. Al denk ik dat een gemiddelde Homo Sapiens niet in staat is om dit hoogteverschil te overbruggen in de tijdsfractie waarin een foto gemaakt wordt. Ik klauterde terug naar beneden. Door de vriestemperaturen was de losse aarde wat harder en zakte ik er niet helemaal door...
Daarna ging ik nog wat verder in de haven want daar stond ook nog iets leuks gepland. Nadat ook deze op de gevoelige plaat was gezet keerde ik voldaan terug naar huis. En wat zag ik daar: die ene loc had zich vermenigvuldigd. De nieuweling had ook nog eens de tijd gehad om zichzelf wat op te kalefateren;-)