Jan-Mark Schout
25-05-2019 PFT 7305 + 6 Shimms, Senenne
Sedert twee jaren pleegt de PFT jaarlijks een zogenaamde safari photo te houden op haar Bocqlijn in het verlengde week-end rondom Maria Hemelvaart, doch dit jaar werd dat uitgebreid met een lente-editie. Na een zeer gezellige en tevens geslaagde safari in 2018 was ik voornemens ook ditmaal deel te nemen aan de ''hoogmis'' voor de dieselliefhebber, de sfeer onderling en de permanente begeleiding van de PFT zorgt dikwijls voor veel vermaak. Nevens de voornoemde herschilderde 7305 en 7402, waren er nog twee interessante treinen voorzien: ten eerste de in maart naar de Bocqlijn getransfereerde 4006 en anderzijds Lineas' staaltrein. In een mail van de PFT, waarin de bevestiging hunnerzijds vermeld was, stond dat er om half negen afspraak was in Spontin. Gelijk geschreven werd een overnachting nabij Spontin boven een lange rit verkozen, zodat de nacht tevoren in het prachtige Fond-de-Gesves werd overnacht. Na een welaangename nacht werd des ochtends uitgerust opgestaan, daarbij nog even genietend van de prachtige aanblik vanuit het venster op de wonderschone natuur in de nabije omgeving. Vanuit onze Airbnb werd niet direct naar Spontin gereden, vermits we nog even wilden ontbijten. Een goede boulangerie werd gevonden in de vorm van Le Pain d'Antan in Naninne, gelegen aan des lands langste N-weg, de N4. Na een rit op de N4 - die alhier de Chausée d'Ardennes wordt genaamd - kwamen we aan bij de bakkerij, alwaar we onze honger konden stillen door een vers afgebakken croissant en wat dies meer zij te bekomen. De rit werd verdergezet naar Spontin, waar reeds een ganse schare deelnemers bleek klaar te staan, dewelke van de permanente begeleiding omringd waren. Nadat ik nog even met een paar deelnemers kon babbelen, werd in de overvolle autobus ingestapt. Daar van hogerhand besloten werd dat de 4006 geen reizigers mocht vervoeren om mij destijds onbekende redenen, moest immers andermaal een autobus van de Chemin de Fer de Sprimont geleend worden.
Nadat alle deelnemers waren aangemeld, konden we op safari gaan. Gelijkerwijs telkenmale het geval pleegt te zijn, werd ook dit jaar aangevangen in het gekende weiland van Senenne. Aldaar was overigens een zeer aangename wijziging aangebracht, daar men op 10 mei jongstleden - slechts twee weken voor de safari - een verwittigingssein had aangebracht, dat informatie geeft met betrekking tot de stand van het inrijsein van Spontin. Dit verwittigingssein is uit Schaerbeek gerecupereerd en kan derhalve van een tweede leven op de Bocqlijn genieten. Bon, we kwamen met onze overvolle autobus aan bij Senenne, waarna een voettocht richting het weiland volgde. De zon begon gelukkig te schijnen, zodat we de eerste combinatie, te weten de 5205 met de 4006, in een aangenaam zonnetje konden fotograferen. De HLD 52 werd ook nog even afgekoppeld, zodat de losse 4006 nevens het nieuwe sein kon worden vereeuwigd - het leek bijkans een beeld van vele decennia geleden. De volgende combinatie was welhaast nog knapper, namelijk de zeer mooi herschilderde 7305 met de zes Shimms'en. Dit beeld van een caboteur van vele jaren terug, bijvoorbeeld een staaltrein op L138 naar Acoz, deed mij onmiddellijk terugdenken aan de mooie tijd van weleer... Het was derhalve ook zeer tof om de staaltrein als Z17302 langzaam de bocht door te zien rijden, waarna even voorbij het verwittigingssein werd gehalteerd. De omtrent vijfenzestig deelnemers konden vervolgens foto's trekken van deze combinatie, waarbij de bovenstaande foto een resultaat is van deze fotostop.
Vervolgens kon de 4006 andermaal van de vele deelnemers worden fotografeerd, doch nu met de 5183 op kop. Toen deze trein verdween, was het een weinig later ook gedaan met de zon... Een korte blik op de grafiek leerde ons dat de volgende trein de Z17306 met de 7784 + HG's zou zijn. Terwijl de eerste klachten reeds te horen waren dat het geen zonplaat zou worden, kon de schrijver dezes daar stilletjes mee lachen, wetende dat ik de avond tevoren al zeer knappe zonfoto's kon trekken ;-) Hopend dat het weer snel zou verbeterend, kon ik niet bevroeden dat het enkel erger zou worden de komende uren - doch dat zou ik een weinig later ervaren. Nadat de vijf voorziene treinen onze camera's hadden gepasseerd, mochten we terug naar het gehucht Senenne lopen en ons aldaar in een overvulle autobus wurmen, dewelke ons naar het station van Dorinne-Durnal bracht. Onderwijl was het begonnen te regenen en niet zo'n beetje ook: de regen kwam waarlijk met bakken uit de hemel gevallen. Vlug spoedden we ons in Dorinne van de bus naar het perron, alwaar de 4602 gereed stond als navettetrein naar Purnode, het tweede fotopunt deze dag. Ik kan U vertellen: het heeft veel van ons aller uithoudingsvermogen gevergd om aldaar te verkeren. Het bleef immers maar gieten, gieten en nog eens gieten... Na verloop van tijd waren we waarlijk doorweekt, doch het programma te Purnode werd niet verkort - derhalve konden we schier twee uren genieten van het hemelwater dat onze klederen doorweekte. Een wat merkwaardige deelnemer, laat ons zeggen 'de zwerver', ondervond eveneens de gevolgen van de gestadige regenval. Daar hij placht voortdurend te roken, moest hij die activiteit na verloop van tijd staken: door de regen raakte zijn sigaret doorweekt, zodat hij hem maar met moeite aangestoken kreeg. Toen de 7305 niet van de 4006 werd losgekoppeld bij een der fotostops, kon een deel onzer eveneens lachen met twee nadrukkelijk aanwezige Nederlanders, dewelke luid en duidelijk hun onvrede over de gang van zaken uitten. Ondanks de regen kon het belangrijkste onderdeel van de dag nog gewoon zijn voortgang vinden, te weten het eindeloos babbelen met de vele deelnemers gedurende het wachten op de treinen.
Uit arren moede gaf ik - ganselijk doorweekt - de moed op om ook de laatste trein te fotograferen, dewelke uit de 5205 met twee Mitroparijtuigen bestond. We klauterden de trein in, nestelden ons op de zeer comfortabele zetels en spoorden zo naar Dorinne-Durnal. Gewisselijk, een grote vreugde maakte zich van ons meester als bleek dat het was opgehouden te regenen - zou de zon dan terug gaan schijnen in de namiddag? Wel, in plaats van direct naar Senenne te gaan, werd allereerst een lunchpauze te Dorinne gehouden. Hierna begaven we ons, gezeten in een comfortabel M2-rijtuig, naar Senenne, alwaar tot ons aller vreugde eindelijk weer een zonfoto kon worden gemaakt, ofschoon ondergetekende nog altijd doorweekt was van de hevige stortbui te Purnode. Van de zes voorziene treinen verscheen het overgrote merendeel ook in een mooi zonnetje, waardoor hier naar alle tevredenheid kon worden gefotografeerd. Onderwijl betoonde de organisator der safari photo toch wel een echte duizendpoot te zijn. Hij maakte niet enkel opnames per camera en drône, doch hield ook contact met de treinbestuurder door hen desgevallend te bellen. Daarenboven hield hij ook de algehele uitvoering van de safari in de gaten en babbelde ondertussen vrolijk door met de vele deelnemers. Het was haast amper te geloven hoe hij het volhield ;-) Een hoogtepunt op dit fotopunt vormde toch wel de 5205 met drie M-rijtuigen - zalig om die trein met volle tractie te horen en zien vertrekken!
Voor het volgende fotopunt keerden we terug naar Purnode, nu naar het gekende fotopunt bovenop de heuvel. Door de obligate vertraging arriveerden we helaas te laat om nog een trein daar in de zon te fotograferen, ofschoon velen gaarne de 7402 met de 7305 en zes Shimms'en wilden vastleggen in een aangenaam zonnetje - nu resteerden slechts fletse kleuren. Door de vertraging was het voor ondergetekende niet meer mogelijk om mee te reizen tot aan Gemenne, om aldaar in het weiland de laatste treinen van de dag te fotograferen. Ik moest immers om tien uur de trein in Maastricht halen, zodat ik voortijdig in Spontin moest afstappen. Achteraf gezien bleek dat het licht in Gemenne al dermate laag stond, dat het eigenlijk al niet meer mooi was. Gelukkig had ik de dag tevoren aldaar al knappe foto's kunnen trekken, zodat ik niet hoefde te treuren over deze gemiste foto's. Enfin, ondanks de gestadige regenval in Purnode mochten we wederom genieten van een prachtige safari photo, die alle typische PFT-elementen weer in zich had, zodat vergenoegd de rit naar huis kon worden aangevangen.
25-05-2019 PFT 7305 + 6 Shimms, Senenne
Sedert twee jaren pleegt de PFT jaarlijks een zogenaamde safari photo te houden op haar Bocqlijn in het verlengde week-end rondom Maria Hemelvaart, doch dit jaar werd dat uitgebreid met een lente-editie. Na een zeer gezellige en tevens geslaagde safari in 2018 was ik voornemens ook ditmaal deel te nemen aan de ''hoogmis'' voor de dieselliefhebber, de sfeer onderling en de permanente begeleiding van de PFT zorgt dikwijls voor veel vermaak. Nevens de voornoemde herschilderde 7305 en 7402, waren er nog twee interessante treinen voorzien: ten eerste de in maart naar de Bocqlijn getransfereerde 4006 en anderzijds Lineas' staaltrein. In een mail van de PFT, waarin de bevestiging hunnerzijds vermeld was, stond dat er om half negen afspraak was in Spontin. Gelijk geschreven werd een overnachting nabij Spontin boven een lange rit verkozen, zodat de nacht tevoren in het prachtige Fond-de-Gesves werd overnacht. Na een welaangename nacht werd des ochtends uitgerust opgestaan, daarbij nog even genietend van de prachtige aanblik vanuit het venster op de wonderschone natuur in de nabije omgeving. Vanuit onze Airbnb werd niet direct naar Spontin gereden, vermits we nog even wilden ontbijten. Een goede boulangerie werd gevonden in de vorm van Le Pain d'Antan in Naninne, gelegen aan des lands langste N-weg, de N4. Na een rit op de N4 - die alhier de Chausée d'Ardennes wordt genaamd - kwamen we aan bij de bakkerij, alwaar we onze honger konden stillen door een vers afgebakken croissant en wat dies meer zij te bekomen. De rit werd verdergezet naar Spontin, waar reeds een ganse schare deelnemers bleek klaar te staan, dewelke van de permanente begeleiding omringd waren. Nadat ik nog even met een paar deelnemers kon babbelen, werd in de overvolle autobus ingestapt. Daar van hogerhand besloten werd dat de 4006 geen reizigers mocht vervoeren om mij destijds onbekende redenen, moest immers andermaal een autobus van de Chemin de Fer de Sprimont geleend worden.
Nadat alle deelnemers waren aangemeld, konden we op safari gaan. Gelijkerwijs telkenmale het geval pleegt te zijn, werd ook dit jaar aangevangen in het gekende weiland van Senenne. Aldaar was overigens een zeer aangename wijziging aangebracht, daar men op 10 mei jongstleden - slechts twee weken voor de safari - een verwittigingssein had aangebracht, dat informatie geeft met betrekking tot de stand van het inrijsein van Spontin. Dit verwittigingssein is uit Schaerbeek gerecupereerd en kan derhalve van een tweede leven op de Bocqlijn genieten. Bon, we kwamen met onze overvolle autobus aan bij Senenne, waarna een voettocht richting het weiland volgde. De zon begon gelukkig te schijnen, zodat we de eerste combinatie, te weten de 5205 met de 4006, in een aangenaam zonnetje konden fotograferen. De HLD 52 werd ook nog even afgekoppeld, zodat de losse 4006 nevens het nieuwe sein kon worden vereeuwigd - het leek bijkans een beeld van vele decennia geleden. De volgende combinatie was welhaast nog knapper, namelijk de zeer mooi herschilderde 7305 met de zes Shimms'en. Dit beeld van een caboteur van vele jaren terug, bijvoorbeeld een staaltrein op L138 naar Acoz, deed mij onmiddellijk terugdenken aan de mooie tijd van weleer... Het was derhalve ook zeer tof om de staaltrein als Z17302 langzaam de bocht door te zien rijden, waarna even voorbij het verwittigingssein werd gehalteerd. De omtrent vijfenzestig deelnemers konden vervolgens foto's trekken van deze combinatie, waarbij de bovenstaande foto een resultaat is van deze fotostop.
Vervolgens kon de 4006 andermaal van de vele deelnemers worden fotografeerd, doch nu met de 5183 op kop. Toen deze trein verdween, was het een weinig later ook gedaan met de zon... Een korte blik op de grafiek leerde ons dat de volgende trein de Z17306 met de 7784 + HG's zou zijn. Terwijl de eerste klachten reeds te horen waren dat het geen zonplaat zou worden, kon de schrijver dezes daar stilletjes mee lachen, wetende dat ik de avond tevoren al zeer knappe zonfoto's kon trekken ;-) Hopend dat het weer snel zou verbeterend, kon ik niet bevroeden dat het enkel erger zou worden de komende uren - doch dat zou ik een weinig later ervaren. Nadat de vijf voorziene treinen onze camera's hadden gepasseerd, mochten we terug naar het gehucht Senenne lopen en ons aldaar in een overvulle autobus wurmen, dewelke ons naar het station van Dorinne-Durnal bracht. Onderwijl was het begonnen te regenen en niet zo'n beetje ook: de regen kwam waarlijk met bakken uit de hemel gevallen. Vlug spoedden we ons in Dorinne van de bus naar het perron, alwaar de 4602 gereed stond als navettetrein naar Purnode, het tweede fotopunt deze dag. Ik kan U vertellen: het heeft veel van ons aller uithoudingsvermogen gevergd om aldaar te verkeren. Het bleef immers maar gieten, gieten en nog eens gieten... Na verloop van tijd waren we waarlijk doorweekt, doch het programma te Purnode werd niet verkort - derhalve konden we schier twee uren genieten van het hemelwater dat onze klederen doorweekte. Een wat merkwaardige deelnemer, laat ons zeggen 'de zwerver', ondervond eveneens de gevolgen van de gestadige regenval. Daar hij placht voortdurend te roken, moest hij die activiteit na verloop van tijd staken: door de regen raakte zijn sigaret doorweekt, zodat hij hem maar met moeite aangestoken kreeg. Toen de 7305 niet van de 4006 werd losgekoppeld bij een der fotostops, kon een deel onzer eveneens lachen met twee nadrukkelijk aanwezige Nederlanders, dewelke luid en duidelijk hun onvrede over de gang van zaken uitten. Ondanks de regen kon het belangrijkste onderdeel van de dag nog gewoon zijn voortgang vinden, te weten het eindeloos babbelen met de vele deelnemers gedurende het wachten op de treinen.
Uit arren moede gaf ik - ganselijk doorweekt - de moed op om ook de laatste trein te fotograferen, dewelke uit de 5205 met twee Mitroparijtuigen bestond. We klauterden de trein in, nestelden ons op de zeer comfortabele zetels en spoorden zo naar Dorinne-Durnal. Gewisselijk, een grote vreugde maakte zich van ons meester als bleek dat het was opgehouden te regenen - zou de zon dan terug gaan schijnen in de namiddag? Wel, in plaats van direct naar Senenne te gaan, werd allereerst een lunchpauze te Dorinne gehouden. Hierna begaven we ons, gezeten in een comfortabel M2-rijtuig, naar Senenne, alwaar tot ons aller vreugde eindelijk weer een zonfoto kon worden gemaakt, ofschoon ondergetekende nog altijd doorweekt was van de hevige stortbui te Purnode. Van de zes voorziene treinen verscheen het overgrote merendeel ook in een mooi zonnetje, waardoor hier naar alle tevredenheid kon worden gefotografeerd. Onderwijl betoonde de organisator der safari photo toch wel een echte duizendpoot te zijn. Hij maakte niet enkel opnames per camera en drône, doch hield ook contact met de treinbestuurder door hen desgevallend te bellen. Daarenboven hield hij ook de algehele uitvoering van de safari in de gaten en babbelde ondertussen vrolijk door met de vele deelnemers. Het was haast amper te geloven hoe hij het volhield ;-) Een hoogtepunt op dit fotopunt vormde toch wel de 5205 met drie M-rijtuigen - zalig om die trein met volle tractie te horen en zien vertrekken!
Voor het volgende fotopunt keerden we terug naar Purnode, nu naar het gekende fotopunt bovenop de heuvel. Door de obligate vertraging arriveerden we helaas te laat om nog een trein daar in de zon te fotograferen, ofschoon velen gaarne de 7402 met de 7305 en zes Shimms'en wilden vastleggen in een aangenaam zonnetje - nu resteerden slechts fletse kleuren. Door de vertraging was het voor ondergetekende niet meer mogelijk om mee te reizen tot aan Gemenne, om aldaar in het weiland de laatste treinen van de dag te fotograferen. Ik moest immers om tien uur de trein in Maastricht halen, zodat ik voortijdig in Spontin moest afstappen. Achteraf gezien bleek dat het licht in Gemenne al dermate laag stond, dat het eigenlijk al niet meer mooi was. Gelukkig had ik de dag tevoren aldaar al knappe foto's kunnen trekken, zodat ik niet hoefde te treuren over deze gemiste foto's. Enfin, ondanks de gestadige regenval in Purnode mochten we wederom genieten van een prachtige safari photo, die alle typische PFT-elementen weer in zich had, zodat vergenoegd de rit naar huis kon worden aangevangen.