Jan-Mark Schout
21-12-2018 SNCB 685, Maastricht
De spreekwoordelijke 'donkere dagen voor kerst' werden ook in 2018 weêr werkelijkheid. Sedert het einde van november was - een enkele uitzondering daargelaten - het aantal zonuren tot een bijkans absoluut minimum gezonken. Uw fotograaf liet het fotograferen daarentegen niet voor wat het was, doch toog nog eenmaal richting Limburg.
Nademaal het aantal ongemoderniseerde Breaks tot een minimum was gedaald - eind 2018 stond de teller op slechts zeven stuks - was SNCB genoodzaakt om in te grijpen in de materieelinzet op de S43-dienst Hasselt - Maastricht. Vier stellen zijn nodig voor deze dienst, doch vanwege het immer slinkende aantal der Memlingers zou het punt welhaast genaderd worden, waarop het onmogelijk was een goede dienst uit te voeren zonder treinen uit te laten vallen. Derhalve werd besloten om met ingang van de nieuwe dienstregeling op zondag 9 december gepland een der vier diensten door een Klassiekje te laten verzekeren. Het probleem in casu was echter, dat bestuurders van dépôt Hasselt niet bevoegd waren op dit type materieel - in Limburg komen sedert jaren geen Klassiekjes meer. Na een snelle instructie van Vlaamse treinbestuurders uit de Limburg waren ook zij op de oudste motorstellen van België bevoegd, zodat sedert 9 december geruisloos op een der vier diensten een Klassiekje kan worden ingezet.
De volgende omloop was voor een Klassiekje opgesteld, waarbij opgetekend dient te worden dat deze ook in het week-end geldig was: vanaf 6.49 tot en met 22.49 vertrok het stel elke vier uur vanaf Maastricht, vanuit Hasselt waren dit de ritten die daar om 8.38, 12.38, 16.38 en 20.38 vertrokken. De voorziene samenstelling werd trouw opgevolgd, waardoor ondergetekende besloot om de rit van 18.49 te Maastricht eens vast te leggen.
Ik had het voornemen om dit op een vrijdagochtend uit te voeren, zodat ik des ochtends de dolimetrein ten laatsten male zou kunnen vastleggen. Na bijtijds te zijn opgestaan, werd na een lange reis het Gelderse Nijkerk bereikt. Vandaaruit kon ik met de bus naar een fotopunt in de nabijheid van Putten, dat niet ver van de bushalte was gelegen. Aangaande het weer zat het echter niet mee: het regende onophoudelijk zodat ik gauw drijfnat werd... Daarnaast was het qua licht al meer dan beroerd, maar een plotselinge melding vormde wel het summum van die ochtend: er bleek een seinstoring te zijn, zodat het treinverkeer was gestremd. Nu, vanwege het weer besloot ik om niet te blijven wachten tot de versperring was opgeheven, zodat ik in de regen naar de bushalte terugwandelde. Even later kwam het bericht dat de versperring weder was opgeheven, en U raadt het al: met de bus moesten we nog kort voor een gesloten overweg wachten, waar uitgerekend de dolimetrein passeerde. Kortom, het begin van de dag was een regelrecht fiasco geworden, zodat een foto in augustus van de dolimetrein in Ermelo de enige op de vrije baan is geweest van de voornoemde trein met een elektrische locomotief van DB Cargo ervoor.
Hierna ging ik door naar Leusden, dewijl museumlocomotief 2454 - in handen van Niels Bakker en Michiel Dermois - dezer dagen de autotreinen naar des lands nationale autoimporteur van alle merken van Volkswagen AG bracht, te weten Pon in Leusen. De toentertijd standaard ingezette locomotief, namelijk het 63 jaar oude Bakkie 9702, had enkele dagen tevoren de geest gegeven, zodat kortstondig een vervanger werd gevonden in de vorm van de 2454. Een foto van de autotrein bij aankomst in Leusden, vlak voor de overweg, was het doel dat ik voor ogen had, doch ook dat mislukte jammerlijk: bij aankomst bleek ik net te laat te zijn geweest...
Enfin, daarna maar richting de Hanzelijn, want de 1304 bracht een rangeerlocomotief van NS Techniek vanuit Zwolle over naar de Watergraafsmeer. Helaas bleek het transport eerder te zijn dan verwacht, zodat enkel een noodfoto te Almere Poort kon worden gemaakt, overigens nog steeds in buitengewoon slechte lichtomstandigheden. Een aangekondigde meetrit ging ook niet door, zodat de simpele conclusie wel de volgende was: alle voornemens van deze dag waren mislukt.
Doch niet getreurd, want des avonds zou ik, zoals in het begin van het bijschrift bereids was kond gedaan, met Mearten279 nog richting 's lands mooiste provincie afreizen voor de omnibus van 18.49, die voorzien was om met een Klassiekje te rijden.
Dankzij de genoemde opleiding van Hasseltse treinbestuurders is het terug mogelijk om Klassiekjes te zien in Nederland na enkele jaren van afwezigheid. Nademaal op 29 september 1985 met elektrisch materieel de grens bij Visé kon worden overgestoken, werd tot mei 1998 met Breaks een Intercitydienst tussen Maastricht en Knokke verzekerd. De omnipresente Breaks werden ruim twintig jaren geleden afgelost, overmits de directe trein naar Knokke vervangen werd door een omnibus naar Liège-Guillemins, dewelke met Klassiekjes werd verzekerd. Tussen december 2006 en december 2011 reed werkdagelijks de zogenaamde Maastricht-Brussel Express met lange rammen I11, doch in de dagranden en in het week-end werd deze Intercity vervangen door een omnibus naar Luik, die eveneens met Klassiekjes reed. Met het verdwijnen dezer Intercity bleven de op leeftijd gekomen Klassiekjes alle diensten naar Maastricht verzekeren, waarbij overigens aangetekend moet worden dat de ongemoderniseerde stellen sedert december 2012 volledig waren vervangen door gemoderniseerde tweeledigen. Een jaar later volgde er terug een wijziging, sedertdien kwamen er voor het eerst sedert ruim vijftien jaren gepland Breaks in Maastricht. Was het in de afgelopen jaren aanvankelijk een rariteit om een tweeledige in Maastricht te zien, hun voorkomen in Nederland werd allengs meer vanwege het slinkende aantal ongemoderniseerde treinstellen van de séries AM '80, '82 en '83. Dit mondde uit in het feit dat sedert december een der vier omlopen voorzien was met een Klassiekje te rijden, en sedert 7 januari wordt de volledige S43 door Klassiekjes verzekerd. Breaks en Klassiekjes wisselden elkaar in bijna 35 jaar dus regelmatig af, zo mag de conclusie zijn van deze korte historische beschrijving.
Toen we in het begin van de avond arriveerden op het historische station van de stad aan de Maas, stond er tot ons beider verrassing een tamelijk proper treinstel van het type '73 klaar om de 5390 naar Hasselt te verzekeren. Snellijk werden de statieven tevoorschijn gehaald om nog enkele opnames te maken van dit treinstel, vooraleer we in zouden stappen en mee zouden reizen tot aan de eerstvolgende halte Randwyck. De omnibussen zijn hier gelukkig zeer goed te fotograferen, waarbij het belangrijkste handelsmerk van station Maastricht goed te zien is: de alhier alomtegenwoordige lantaarnpalen tussen de sporen, die op geen enkel ander Nederlands station in deze vorm te zien zijn. Links in beeld kwam overigens nog een tricourante Flirt binnenrijden, die op het moment van fotograferen lediglijk tussen Maastricht en Heerlen pendelde. De tweelandentrein van Arriva richting Aachen kon wegens een te late aanvang van de toelatingsprocedure eerst eind januari van start gaan, de toelating voor het grensbaanvak Landgraaf - Herzogenrath was destijds nog niet in orde. De snode, boosaardige plannen van het Friese vervoersbedrijf om in de toekomst met onveilige treinstellen richting Liège te willen rijden - de zogenaamde Limax-treindienst - zijn gelukkig op tijd verijdeld door DVIS, anders waren de Klassiekjes hier mogelijk bereids verdwenen...
21-12-2018 SNCB 685, Maastricht
De spreekwoordelijke 'donkere dagen voor kerst' werden ook in 2018 weêr werkelijkheid. Sedert het einde van november was - een enkele uitzondering daargelaten - het aantal zonuren tot een bijkans absoluut minimum gezonken. Uw fotograaf liet het fotograferen daarentegen niet voor wat het was, doch toog nog eenmaal richting Limburg.
Nademaal het aantal ongemoderniseerde Breaks tot een minimum was gedaald - eind 2018 stond de teller op slechts zeven stuks - was SNCB genoodzaakt om in te grijpen in de materieelinzet op de S43-dienst Hasselt - Maastricht. Vier stellen zijn nodig voor deze dienst, doch vanwege het immer slinkende aantal der Memlingers zou het punt welhaast genaderd worden, waarop het onmogelijk was een goede dienst uit te voeren zonder treinen uit te laten vallen. Derhalve werd besloten om met ingang van de nieuwe dienstregeling op zondag 9 december gepland een der vier diensten door een Klassiekje te laten verzekeren. Het probleem in casu was echter, dat bestuurders van dépôt Hasselt niet bevoegd waren op dit type materieel - in Limburg komen sedert jaren geen Klassiekjes meer. Na een snelle instructie van Vlaamse treinbestuurders uit de Limburg waren ook zij op de oudste motorstellen van België bevoegd, zodat sedert 9 december geruisloos op een der vier diensten een Klassiekje kan worden ingezet.
De volgende omloop was voor een Klassiekje opgesteld, waarbij opgetekend dient te worden dat deze ook in het week-end geldig was: vanaf 6.49 tot en met 22.49 vertrok het stel elke vier uur vanaf Maastricht, vanuit Hasselt waren dit de ritten die daar om 8.38, 12.38, 16.38 en 20.38 vertrokken. De voorziene samenstelling werd trouw opgevolgd, waardoor ondergetekende besloot om de rit van 18.49 te Maastricht eens vast te leggen.
Ik had het voornemen om dit op een vrijdagochtend uit te voeren, zodat ik des ochtends de dolimetrein ten laatsten male zou kunnen vastleggen. Na bijtijds te zijn opgestaan, werd na een lange reis het Gelderse Nijkerk bereikt. Vandaaruit kon ik met de bus naar een fotopunt in de nabijheid van Putten, dat niet ver van de bushalte was gelegen. Aangaande het weer zat het echter niet mee: het regende onophoudelijk zodat ik gauw drijfnat werd... Daarnaast was het qua licht al meer dan beroerd, maar een plotselinge melding vormde wel het summum van die ochtend: er bleek een seinstoring te zijn, zodat het treinverkeer was gestremd. Nu, vanwege het weer besloot ik om niet te blijven wachten tot de versperring was opgeheven, zodat ik in de regen naar de bushalte terugwandelde. Even later kwam het bericht dat de versperring weder was opgeheven, en U raadt het al: met de bus moesten we nog kort voor een gesloten overweg wachten, waar uitgerekend de dolimetrein passeerde. Kortom, het begin van de dag was een regelrecht fiasco geworden, zodat een foto in augustus van de dolimetrein in Ermelo de enige op de vrije baan is geweest van de voornoemde trein met een elektrische locomotief van DB Cargo ervoor.
Hierna ging ik door naar Leusden, dewijl museumlocomotief 2454 - in handen van Niels Bakker en Michiel Dermois - dezer dagen de autotreinen naar des lands nationale autoimporteur van alle merken van Volkswagen AG bracht, te weten Pon in Leusen. De toentertijd standaard ingezette locomotief, namelijk het 63 jaar oude Bakkie 9702, had enkele dagen tevoren de geest gegeven, zodat kortstondig een vervanger werd gevonden in de vorm van de 2454. Een foto van de autotrein bij aankomst in Leusden, vlak voor de overweg, was het doel dat ik voor ogen had, doch ook dat mislukte jammerlijk: bij aankomst bleek ik net te laat te zijn geweest...
Enfin, daarna maar richting de Hanzelijn, want de 1304 bracht een rangeerlocomotief van NS Techniek vanuit Zwolle over naar de Watergraafsmeer. Helaas bleek het transport eerder te zijn dan verwacht, zodat enkel een noodfoto te Almere Poort kon worden gemaakt, overigens nog steeds in buitengewoon slechte lichtomstandigheden. Een aangekondigde meetrit ging ook niet door, zodat de simpele conclusie wel de volgende was: alle voornemens van deze dag waren mislukt.
Doch niet getreurd, want des avonds zou ik, zoals in het begin van het bijschrift bereids was kond gedaan, met Mearten279 nog richting 's lands mooiste provincie afreizen voor de omnibus van 18.49, die voorzien was om met een Klassiekje te rijden.
Dankzij de genoemde opleiding van Hasseltse treinbestuurders is het terug mogelijk om Klassiekjes te zien in Nederland na enkele jaren van afwezigheid. Nademaal op 29 september 1985 met elektrisch materieel de grens bij Visé kon worden overgestoken, werd tot mei 1998 met Breaks een Intercitydienst tussen Maastricht en Knokke verzekerd. De omnipresente Breaks werden ruim twintig jaren geleden afgelost, overmits de directe trein naar Knokke vervangen werd door een omnibus naar Liège-Guillemins, dewelke met Klassiekjes werd verzekerd. Tussen december 2006 en december 2011 reed werkdagelijks de zogenaamde Maastricht-Brussel Express met lange rammen I11, doch in de dagranden en in het week-end werd deze Intercity vervangen door een omnibus naar Luik, die eveneens met Klassiekjes reed. Met het verdwijnen dezer Intercity bleven de op leeftijd gekomen Klassiekjes alle diensten naar Maastricht verzekeren, waarbij overigens aangetekend moet worden dat de ongemoderniseerde stellen sedert december 2012 volledig waren vervangen door gemoderniseerde tweeledigen. Een jaar later volgde er terug een wijziging, sedertdien kwamen er voor het eerst sedert ruim vijftien jaren gepland Breaks in Maastricht. Was het in de afgelopen jaren aanvankelijk een rariteit om een tweeledige in Maastricht te zien, hun voorkomen in Nederland werd allengs meer vanwege het slinkende aantal ongemoderniseerde treinstellen van de séries AM '80, '82 en '83. Dit mondde uit in het feit dat sedert december een der vier omlopen voorzien was met een Klassiekje te rijden, en sedert 7 januari wordt de volledige S43 door Klassiekjes verzekerd. Breaks en Klassiekjes wisselden elkaar in bijna 35 jaar dus regelmatig af, zo mag de conclusie zijn van deze korte historische beschrijving.
Toen we in het begin van de avond arriveerden op het historische station van de stad aan de Maas, stond er tot ons beider verrassing een tamelijk proper treinstel van het type '73 klaar om de 5390 naar Hasselt te verzekeren. Snellijk werden de statieven tevoorschijn gehaald om nog enkele opnames te maken van dit treinstel, vooraleer we in zouden stappen en mee zouden reizen tot aan de eerstvolgende halte Randwyck. De omnibussen zijn hier gelukkig zeer goed te fotograferen, waarbij het belangrijkste handelsmerk van station Maastricht goed te zien is: de alhier alomtegenwoordige lantaarnpalen tussen de sporen, die op geen enkel ander Nederlands station in deze vorm te zien zijn. Links in beeld kwam overigens nog een tricourante Flirt binnenrijden, die op het moment van fotograferen lediglijk tussen Maastricht en Heerlen pendelde. De tweelandentrein van Arriva richting Aachen kon wegens een te late aanvang van de toelatingsprocedure eerst eind januari van start gaan, de toelating voor het grensbaanvak Landgraaf - Herzogenrath was destijds nog niet in orde. De snode, boosaardige plannen van het Friese vervoersbedrijf om in de toekomst met onveilige treinstellen richting Liège te willen rijden - de zogenaamde Limax-treindienst - zijn gelukkig op tijd verijdeld door DVIS, anders waren de Klassiekjes hier mogelijk bereids verdwenen...